Polski Monitor - Wrzesien 2015

RADIO POLONIA TORONTO 100.7 nadajemy W NIEDZIELĘ

17:00 - 20:00

WWW.RADIOPOLONIA.CA

POLSKI

ZDROWIE

FM

BEZPŁATNY MIESIĘCZNIK

onitor.com NAUKA

PORADNIK

PRZEWODNIK

Wrzesień 2015

INFORMATOR

Władysław Lizoń

Poseł do Parlamentu Mississauga East - Cooksville

Nasz człowiek sprawdzony i skuteczny w kanadyjskim Parlamencie

str. 8 - 9

Pamiętajmy - Wszyscy idziemy

19 października 2015 roku

aby wybrać ponownie naszego Posła do Parlamentu

Opowieść o niedźwiedziu, co pociski nosił

Choć są zdjęcia i relacje, to w tę historię trudno uwierzyć. W polskiej armii w czasie II wojny światowej służył niedźwiedź Wojtek.

Przeszedł cały szlak bojowy armii generała Władysława Andersa. Łukasz Wierzbicki, podróżnik, pisarz, autor książki „Dziadek i niedźwiadek”, o niedźwiedziu Wojtku usłyszał pierwszy raz w 2008 roku i pomyślał, że to nie może być prawda. Po pierwsze nie mógł uwierzyć, że niedźwiedź może brać udział w wojnie, a po drugie, ani w prasie czy książkach, ani w radiu czy telewizji nikt nigdy o tym nie wspomniał. Jak to możliwe, że coś takiego wydarzyło się, a ta informacja nie została podana na lekcji historii w szkole podstawowej - Być może dlatego, że przez długie lata o armii Andersa mówiło się w Polsce mało, a Wojtek promowałby ją, zwłaszcza wśród dzieci.

Pisarz napisał więc książkę o Wojtku, przeznaczoną dla dzieci. Przyznaje, że bardzo długo zastanawiał się, w jakiej konwencji napisać opowieść o wojnie tak, aby była przystępna dla dzieci. W końcu wymyślił, że dziadek prowadzi wnuczkę do zoo i przy wybiegu z niedźwiedziami opowiada jej historię Wojtka, a wojna jest gdzieś w tle.

W kwietniu 1942 roku polscy żołnierze w Iranie za parę puszek konserw odkupili małego niedźwiadka brunatnego od przygodnie napotkanego arabskiego chłopca. Miś został oficjalnie wciągnięty na stan ewidencyjny 22 Kompanii Zaopatrywania Artylerii, z którą to jednostką przeszedł cały szlak bojowy: z Iranu przez Irak, Syrię, Palestynę, Egipt do Włoch, a po demobilizacji do Wielkiej Brytanii.

Żołnierz Wojtek Opieka nad niedźwiadkiem przypadła kapralowi Prendyszowi, który na-

dał mu imię Wojtek. Kiedy Kompania dotarła do Palestyny kapral Prendysz i jego podopieczny dostali osobny namiot. Wymoszczono Wojtkowi wygodne posłanie, ale na niewiele to się zdało – każdej nocy niedźwiadek właził na jego pryczę i tulił się do niego jak do swojej mamy. Kiedy Piotr musiał opuścić jednostkę Wojtek siedział w namiocie i ryczał z tęsknoty – postanowiono zabierać go zatem ze sobą. Niedźwiedź jako pasażer wojskowej ciężarówki wzbudzał sensację wszędzie gdzie się pojawili. Od samego początku uderzająca była jego inteligencja i umiejętność komunikowania się z ludźmi.

Bardzo często pomagał w nocnych wartach, gdzie dotrzymywał towarzystwa i ostrzegał przed niebezpieczeństwami. Został wpisany na listę personelu Kompanii i otrzymywał regularny żołd w postaci zwiększonej racji żywnościowej.

Bardzo polubił też piwo. Nie gardził papierosami. Nie palił ich jednak, ale zajadał się nimi ze smakiem. Uczestniczył w codziennym wojskowym życiu.

Jego ulubioną zabawą stały się zapasy z żołnierzami. Często z trzema lub czterema naraz. Ogromną radość sprawiało mu wygrywanie, ale czasami pozwalał by zwycięzcami tych potyczek byli żołnierze. Był bardzo delikatny i co jednogłośnie podkreślają wszyscy, którzy go wspominają – nigdy nikogo nie skrzywdził. Rozkładając któregoś z żołnierzy na łopatki uwielbiał dawać wyraz swojej sympatii i lizał go po twarzy.



For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

3

Zdrowie Łukasz Wierzbicki opowiada, jak podczas działań pod Monte Cassino zwierzę pomagało w noszeniu ciężkich skrzyń z amunicją artyleryjską. - On pomagał kolegom żołnierzom - mówi pisarz. Od tamtej pory symbolem 22 Kompanii stał się niedźwiedź z pociskiem w łapach. Odznaka taka pojawiła się na samochodach wojskowych, proporczykach i mundurach żołnierzy.

Czasy powojenne Po wojnie 22 Kompania jako część 2 Korpusu Polskiego została przetransportowana do Glasgow w Szkocji, a razem z nią niedźwiedź. Miś-żołnierz szybko stał się tu prawdziwą atrakcją. Dziennikarze pisali artykuły, wykonano setki zdjęć, radio BBC nadawało reportaże, a Towarzystwo Polsko-Szkockie przyjęło go jako swojego honorowego członka.

Władze PRL kilkukrotnie zgłaszały chęć sprowadzenia Wojtka do Polski – także przez nich uważany był za ucieleśnienie polskich dążeń do wolności. Opiekunowie nigdy jednak się na to nie zgodzili.

Po demobilizacji jednostki, zapadła decyzja oddania niedźwiedzia do ogrodu zoologicznego w Edynburgu. 15 listopada 1947 roku był dniem rozstania z kombatantem niedźwiedziem.

Dyrektor ogrodu zoologicznego w Edynburgu zgodził się, zaopiekować Wojtkiem. Obiecali, że będą utrzymywać Wojtka do czasu gdy Polska odzyska niepodległość i będą mogli go zabrać do domu. Miał rzekomo odpowiedzieć, że nie potrzebuje od nikogo żadnych pieniędzy za goszczenie Wojtka – to on utrzymuje ogród zapewniając ogromne rzesze odwiedzających.

Kapral Wojtek został honorowym rezydentem zoo w stolicy Szkocji.

Oczywiście nie zapomnieli o nim żołnierze. Odwiedzali go często. Nie robili sobie nic z ogrodzeń czy barierek i mimo przerażenia innych gości brali się za bary jak za starych dobrych lat.

Nie służyła mu jednak obecność w zamknięciu – zawsze był wolny. Stawał się coraz bardziej osowiały i markotny. Przestał reagować na odwiedzające go tłumy. Ożywiał się tylko wtedy kiedy słyszał język polski. Wojtek padł 2 grudnia 1963 roku w wieku 22 lat.

O jego śmierci poinformowały wówczas brytyjskie stacje radiowe.

Pamięć o Wojtku W edynburskim zoo znajduje się tablica ku czci „polskiego bohatera”. Podobne tablice znajdują się także w Imperial War Museum w Londynie oraz w Canadian War Museum w Ottawie.

4

Pomniki niedźwiedzia Wojtka stoją m. in. w angielskim miasteczku Grimsby, w krakowskim parku im. Henryka Jordana (został odsłonięty 18 maja 2014 roku, w 70. rocznicę zdobycia klasztoru Monte Cassino przez żołnierzy II Korpusu pod dowództwem gen. Andersa), rzeźba w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie. 7 czerwca 2013 na Placu Słowiańskim w Żaganiu stanęła wykonana z brązu figura, która ma 185 centymetrów wysokości – dokładnie tyle, ile miał Wojtek. Niedź-

Profesor Wojciech Narębski, ostatni żyjący w Polsce żołnierz 22 KZA, który służył z niedźwiadkiem, na uroczystościach odsłonięcia pomnika pamięci Wojtka w Żaganiu. W 22 Korpusie nazywani byli kolejno małym i dużym Wojtkiem.

Wojtek jest znaną postacią we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Jego życiorys znalazł wyraz w kilkunastu książkach – zarówno w opracowaniach historycznych i książeczkach dla dzieci; piosenkach dla dzieci, reportażach BBC, dwóch filmach dokumentalnych, ale także koszulkach z logo 22 Korpusu – Wojtkiem niosącym pocisk.

O niedźwiedziu Wojtku piosenkę zaChorągiewka z wizerunkiem Wojtka 22 Kompanii Zaopatry- śpiewała m.in Katy Carr.

Kilka lat temu Imperial War Museum wania Artylerii. odwiedził Książę Karol z synami. Kiedy stawiedź w łapie trzyma pocisk, na gło- nęli koło tablicy poświęconej Wojtkowi, wie ma żołnierską czapkę, a na ramie- przewodnik zaczął opowiadać im jego historię. Książę przerwał mówiąc, że zarówno niu biało-czerwoną przepaskę.

Zainspirowany historią niedźwie- on jak i jego synowie znają ją doskonale. dzia angielski browar z Conglenton Źródło: polskieradio.pl w 2012 r. wprowadził na rynek piwo dobrastronapolski.pl pod nazwą „Wojtek”. wikipedia.org REKLAMA I KONTAKT Z REDAKCJĄ info@radiopolonia.ca tel. 416 - 938 - 7141

www.polskimonitor.com

MIESIĘCZNIK / MONTHLY MAGAZINE WYDAWCA (Publisher): Radio Polonia Enterprises Ltd. EDITOR: Krystyna Piotrowska krystyna@radiopolonia.ca

REDAKTOR GRAFICZNY: Magdalena Lesiuk GraphMad@gmail.com Fotografia: Michael Profesorski Adam Pakuła Ilona Girzewska Jola Bugajski Magdalena Lesiuk

Artykuły: Magdalena Lesiuk Łukasz Stępień Karolina Brozio Richard Piotrowski

Redakcja nie odpowiada za treść artykułów i ogłoszeń.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Treść wszystkich artykułów publikowanych w magazynie „Polski Monitor” ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie zastępuje konsultacji z lekarzem i nie może być podstawą do stosowania jakichkolwiek środków farmaceutycznych ani form terapii. Wszelkie decyzje w wyżej wymienionych kwestiach należą do lekarza prowadzącego leczenie. Magazyn „Polski Monitor” ani osoby współpracujące nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji w nim zawartych.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Aflatoksyny

Zdrowie

Toksyczny owoc? Rodzynki, figi, daktyle – suszone owoce są idealnym dodatkiem do wielu dań: ciast, deserów, ale i mięs. Są także składnikiem müsli. Suszone owoce jedzą osoby, które dbają o zdrową dietę.

Ale czy na pewno zawsze wychodzą nam one na zdrowie? "" Renata Kłosowicz

Badania organizacji konsumenckich i instytucji badawczych na świecie wykazują, że w rodzynkach i innych suszonych owocach, na przykład w figach, mogą znajdować się aflatoksyny – związki wytwarzane przez pleśń. Są one bardzo silnie toksyczne, a gołym okiem nie dostrzeżemy, czy znajdują się w owocu. Widoczna pleśń nie musi wcale oznaczać zawartości aflatoksyn w owocach, ale również brak pleśni nie wyklucza, że toksyny znajdują się w fidze, daktylu czy innym przysmaku.

Groźna aflatoksyna Aflatoksyny to bardzo toksyczne substancje wytwarzane przez pleśnie. Zostały wpisane rozporządzeniem ministra zdrowia w 1996 r. na listę substancji rakotwórczych – długotrwała ekspozycja na aflatoksyny może być przyczyną raka wątroby lub nerek. Istnieją doniesienia, że aflatoksyna może być wykorzystana nawet jako broń biologiczna. Jak stwierdza raport ONZ, nad aflatoksyną w aspekcie wojny biologicznej pracował Irak.

Powstawaniu aflatoksyn w żywności sprzyja wilgoć. Najczęściej truciznę tę wykrywa się w zbożach, paszach dla zwierząt, orzeszkach ziemnych, mleku, migdałach, przyprawach i figach. W 2001 r. niemiecka Fundacja Warentest przebadała 21 marek suszonych fig. Aflatoksyny wykryła w co trzeciej testowanej próbce. W części z nich – w znacznych ilościach. Powtórny test suszonych fig oraz daktyli przeprowadzony przez fundację w 2005 r. uspokoił niemieckich konsumentów: żadna z 15 próbek fig i sześciu próbek dakty-

li nie zawierała już śladu trucizn pochodzących z pleśni. Najwidoczniej wzmożone kontrole żywności na rynku niemieckim zrobiły swoje.

Aflatoksyny często zdarzają się w zbiorach zbóż. Są też dostrzegane w mleku, serze, orzeszkach ziemnych, cottonseed (nasienie bawełny), orzechach, migdałach, figach, przyprawach i innym pożywieniu.

Mleko, jajka i produkty z mięsa czasami są zanieczyszczone z powodu karmienia zwierząt paszą zanieczyszczoną aflatoksyną.

Produkty z najwyższym ryzykiem zanieczyszczenia aflatoksyną: zboża, migdały, orzeszki ziemne.

Odkrycie aflatoksyny W 1960 więcej niż 100,000 młodych indyków na hodowlach drobiu w Anglii zdechło w trakcie kilku miesięcy od jakiejś nowej choroby, która została określona choroba „Turkey X”. Wkrótce okazało się, że choroba nie ograniczyła się tylko do indyków. Kaczuszki i młode bażanty też zostały dotknięte wysoką śmiertelnością.

Dokładny przegląd tych przypadków pokazał, że zwierzęta te żywione były orzeszkami brazylijskimi. W wyniku intensywnego śledztwa podejrzanego orzechowego posiłku szybko został znaleziony sprawca - ten orzechowy posiłek był wysoce toksyczny dla drobiu i kaczek z symptomami typowymi dla choroby „Turkey X” .

Hipoteza doświadczeń z 1960 r. dotyczyła natury toksyny sugerowanej, jako pochodzącej od pleśni. Faktycznie wynika badań z 1961 dowiodły, iż sprawcą wyprodukowania toksyny, okazał się grzyb Aspergillus flavus, a toksyna ta została nazwana Aflatoxin od nazwy początkowych liter grzyba (A. flavis --> Afla).

To odkrycie doprowadziło do rosnącej świadomości potencjalnych przypadków tych substancji jako środków zanieczyszczających pożywienie dla ludzi i karmę dla zwierząt - groźne zanieczyszczenie powodujące choroby, a nawet śmierć ludzi i zwierząt.

Aflatoxins to toksyczne metabolity wyprodukowane przez grzyb o nazwie kropidlak żółty, który pasożytuje w jedzeniu lub na jedzeniu.

Aflatoksyny są jednymi z najlepiej znanych i najsilniej działających mikotoksyn na świecie. Łączy się je z różnymi chorobami, których przyczyną jest zatrucie aflatoksynami żywego inwentarza, domowych zwierząt i ludzi.

Aflatoksyny zasługuje na większą uwagę niż inne mykotoksyny, z powodu jej potężnego działania rakotwórczego.

Aflatoksyna oficjalnie została uznana za rakotwórczą, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 121, poz. 571) z dnia 11 września 1996 r.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



5

Zdrowie Działanie aflatoksyny zostało dokładnie przebadane. Wiele testów przeprowadzonych przez naukowców m.in. biochemika dr H. R. Clark, potwierdzają obecność aflatoksyny w organizmie osób chorych na raka. „Mogła się nagromadzić, ponieważ organizm nie zdołał zneutralizować jej dostarczenie szybko” - pisze dr Clark w swojej książce „Kuracja życia”.

Testy dr H.R.Clark potwierdzają obecność aflatoksyny w wielu przypadkach raka, w chorobach wątroby, a szczególnie w przypadku jej obumierania i marskości. Z doświadczeń dr J.Jonas wynika, iż 0,01mg tej substancji zaaplikowane trzem szczurom, niezawodnie wywoła u nich w ciągu roku raka wątroby. Nie

ma dzisiaj wątpliwości, że niektóre mikotoksyny są nadal przyczyną chorób, cierpień, a nawet śmierci.

Aflatoksyny atakują najczęściej wątrobę, mogą powodować zmiany krwotoczne nerek, trzustki, śledziony oraz obrzęk mózgu z degeneracją nerwów (syndrom Reye’a). Ponadto wykazują działanie mutagenne i genotoksyczne oraz rakotwórcze.

Jak rozpoznać truciznę?

Czy sami możemy rozpoznać, które produkty zawierają groźne aflatoksyny?

Gołym okiem oczywiście nie dostrzeżemy aflatoksyn na suszonych owocach.

Nie zawsze dojrzymy też pleśń, ponieważ często może ona znajdować się wewnątrz, np. figi czy daktyla. Dlatego zawsze przed ich zjedzeniem, zajrzyjmy, co kryją wewnątrz. Czarne miejsca na miąższu są podejrzane – to może być

pleśń, a co za tym idzie, mogą świadczyć o zawartości aflatoksyny. Dobry przykład jedzenia suszonych owoców dają nam mieszkańcy krajów azjatyckich. Tam, skąd owoce te pochodzą, figi czy daktyla nie zjada się jednym kęsem, a już na pewno nie w ciemności.

Czy wiesz, że: Wyróżnia się 6 rodzajów aflatoksyn oznaczanych jako B1, B2, G1, G2, oraz M1 i M2. Pierwsze cztery są wytwarzane przez grzyby, natomiast aflatoksyny M1 i M2 są mykotoksynami spotykanymi np. w krowim mleku. Powstają one jako metabolity innych aflatoksyn w organizmach zwierząt, którym podaje się nadpleśniałe pasze, skażone aflatoksynami. Szacuje się że od 3-6% skonsumowanych przez krowę aflatoksyn B1 i B2 zamieniane jest w M1 i M2. Źródło: vitanatural.pl

Alergia na orzeszki ziemne śmiertelne zagrożenie

W przeciwieństwie do innych uczulających pokarmów, takich jak jajka czy mleko, orzeszki powodują najczęściej bardzo nasilone reakcje alergiczne.

W 2001 r. Allan Bock dokonał analizy zgonów z powodu alergii i odkrył, że orzeszki ziemne są odpowiedzialne za 90 procent tych zdarzeń w Stanach Zjednoczonych, co oznacza, że zabijają ponad 100 osób rocznie. (…) Tymczasem orzechy są praktycznie wszędzie. Ich śladowe ilości można znaleźć nawet w czekoladach i ciastkach pozornie niezawierających orzechów, ale wytwarzanych na tych samych liniach, co produkty z orzechami. Orzeszki ziemne pojawiają się nawet w daniach, których nikt by o to nie podejrzewał, np. potrawkę chili zagęszcza się często masłem orzechowym.

Objawy alergii na orzeszki ziemne Objawy uczulenia są bardzo liczne. Szczególne znaczenie ma wstrząs anafilaktyczny, gdyż omawiane alergeny należą do pokarmów najczęściej wywołujących zgon (w zestawieniu 7 przypadków zgonów w wyniku alergii pokarmowej aż 4 były spowodowane spożyciem orzeszków lub masła arachidowego). Naturalnie w większości przypadków reakcja anafilaktyczna przebiega stosunkowo łagodnie i nawet utrata przytomności często nie prowadzi do zgonu.

6

Bardzo częstym objawem uczulenia jest pokrzywka kontaktowa i obrzęk górnych dróg oddechowych. Niekiedy (stosunkowo rzadko) występuje pełny zespół alergii jamy ustnej (oral allergy syndrome). Nieraz obserwowano również wysiewy pokrzywki, napady astmy, zaostrzenia już istniejącego nieżytu nosa lub krótkotrwałe jego wystąpienie, biegunki, wymioty i świąd.

Do bardzo rzadkich powikłań należą objawy neurologiczne oraz powstawanie owrzodzeń w jamie ustnej. Czas od spożycia orzeszków do wystąpienia reakcji waha się od kilku minut do kilku godzin. Cięższe epizody poprzedzane są czasem uczuciem palenia w ustach, złym ogólnym samopoczuciem i niepokojem, a dopiero po kilku minutach (niekiedy sekundach) występują zasadnicze objawy.: • trudności w oddychaniu – spowodowane obrzęknięciem i skurczem dróg oddechowych, • nagły spadek ciśnienia krwi, • szybkie tętno, • zawroty głowy, • zaburzenia lub utrata świadomości

Na co należy uważać Opisano kilka czynników dodatkowo zaostrzających objawy. Jednym

z nich jest wypicie większej ilości alkoholu, innym - zażycie kwasu acetylosalicylowego. Efekt obu polega na zwiększeniu przepuszczalności błony śluzowej przewodu pokarmowego. W niektórych przypadkach niekorzystnie oddziałuje także duży wysiłek fizyczny.

Jeśli ktoś ma alergię na orzechy, to powinien unikać kontaktu z tym alergenem. Warto też zadbać o to, by posiadać zawsze przy sobie adrenalinę, którą stosuje się w przypadku wstrząsu anafilaktycznego. Należy czytać wszystkie etykiety produktów, ponieważ mogą się w nich znajdować małe (ale groźne dla alergika) ilości orzechów (dotyczy to w szczególności słodyczy). Niektóre z nich posiadają informację o tym, że mogą zawierać śladowe ilości orzechów.

Wielka ósemka alergii pokarmowej wg Food and Agriculture Organization of the United Nations (1995): • mleko krowie • jaja • ryby morskie i słodkowodne • skorupiaki (krewetki, kraby, homary, raki i in.)

• orzechy ziemne • soja • orzechy drzewne (migdały, orzechy włoskie, orzechy brazylijskie, orzechy laskowe, pistacje i in.)

• pszenica.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Charakter dziecka zależy od jego flory jelitowej Zdrowie

Temperamenty małych dzieci są zależne od bogactwa i różnorodności bakterii, które żyją w ich jelitach. Im więcej bakterii, tym żywsze dziecko.

Jak wynika z badania opublikowanego na łamach „Brain, Behavior, and Immunity”, a przeprowadzonego przez badaczy z Uniwersytetu Stanu Ohio (USA), bakterie występujące w układzie pokarmowym są ściśle powiązane z typem temperamentu dziecka.

Naukowcy przeanalizowali próbki kału pochodzące od 77 dzieci w wieku od 18 do 27 miesięcy. Ustalili, że maluchy posiadające najbardziej zróżnicowaną mikroflorę są bardziej pogodne, ciekawskie, towarzyskie i impulsywne niż inne dzieci.

Istnieją pewne różnice związane z płcią maluchów. Chłopcy, u których występuje dużo bakterii z rodziny Rikenellaceae i Ruminococcaceae oraz z rodzaju Dialister i Parabacteroides, cechują się najwyższym poziomem ekstrawersji.

U dziewczynek mniejsza różnorodność bakterii koreluje z powściągliwością, lepszą koncentracją i tendencją do przymilania się. Obfitość bakterii z rodziny Rikenellaceae może za to wpływać na ich skłonność do odczuwania lęku.

- Istnieją dowody na to, że bakterie jelitowe wchodzą w interakcje z hormonami stresu, tymi samymi, które są zaangażowane w rozwój chorób typu otyłość czy astma - mówi dr Lisa Christian, autorka badań. - Połączenie tych informacji z analizą mikroflory jelitowej może ostatecznie pomóc nam w znalezieniu sposobu na zapobieganie chronicznym dolegliwościom zdrowotnym – dodaje.

- Z całą pewnością istnieje komunikacja żołądek-mózg - dodaje dr Michael Bailey, współautor. - Nie wiemy jeszcze, która strona inicjuje dialog.

Naukowcy muszą teraz to ustalić.

Rodzaj porodu ma wpływ na florę jelitową Dzieci urodzone siłami natury posiadają inną florę bakteryjną niż dzieci uro-

dzone poprzez cesarskie ciecie, co może wpływać na ich dalszy rozwój.

Przewód pokarmowy dzieci urodzonych w sposób naturalny kolonizowany jest przez bezpieczne bakterie, które występują w drogach rodnych ich matek, podczas gdy przy cięciu cesarskim są to bakterie typowe dla powierzchni skóry – prawdopodobnie pochodzące od pierwszej osoby, która wzięła dziecko na ręce.

Bakterie nabyte podczas porodu są swoistą szczepionką mogącą chronić przed chorobami, wpływać na trawienie i rozwój odporności.

U dzieci, które urodziły się dzięki cesarskiemu cięciu dominują bakterie Staphylococcus (gronkowce).

Większość z nich jest nieszkodliwa, ale niektóre mogą powodować poważne infekcje.

Zaburzenia flory jelitowej Badano rolę mikroflory jelitowej w patogenezie dzieci z ASD (cechami autystycznymi). W kale tych dzieci stwierdzono m.in. istotne zwiększenie flory bakterii beztlenowych z gatunku Clostridium.

U dzieci z rozpoznanym autyzmem toksyny bakteryjne wytwarzane w jelicie mogą docierać do OUN drogą nerwu błędnego, którego zakończenia unerwiają jelito cienkie.

Poza tym zwiększona przepuszczalność nabłonka jelitowego dla produktów trawienia umożliwia ich przejście ze światła jelita do krążenia ogólnego, skąd po przejściu bariery krew-mózg mogą docierać do ośrodkowego układu nerwowego, wpływając na zmianę zachowania dziecka, już w krótkim czasie po spożyciu posiłku. Następstwa kliniczne tego zjawiska określane są jako zespół jelitowo-mózgowy. Źródło: polskieradio.pl promo.biomol.pl

Polski Przewodnik Handlowy zaprasza wszystkich Polaków zainteresowanych reklamą swojej firmy wśród 0,5 mln Polonii Ontaryjskiej do specjalnego wydania z okazji 30-tej rocznicy ukazywania się tej publikacji w Kanadzie.

Polecamy pakiety reklamowe – promocję drukowaną, online, mobile skierowaną równocześnie do Polonii oraz 36 europejskich community w GTA. Zainteresowanych promocją i nową klientelą prosimy o telefon

416 255 9182

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

7

Władysław Lizoń - nasz poseł w kanadyjskim parlamencie

Polityk. Inżynier. Poseł do Parlamentu Federalnego Kanady z ramienia Partii Konserwatywnej z okręgu Mississauga East - Cooksville. Aktywny działacz polonijny.

Władysław Lizoń urodził się w 1954 w Nowym Sączu. W 1979 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Górniczym ze specjalizacją Projektowanie i Budowa Kopalń. Po studiach pracował jako inżynier w Przedsiębiorstwie Robot Górniczych w regionie Jastrzębsko-Rybnickim, W czasie protestów górniczych 13 grudnia 1981, stanął po stronie swoich pracowników, biorąc aktywny udział w ich proteście. Latem w 1982 roku, biorąc pod uwagę dobro swoich maleńkich dzieci i żony zdecydował się na powrót w swoje rodzinne strony i rozpoczął pracę w Kopalniach Surowców Skalnych w Klęczanach koło Nowego Sącza.

W 1985 roku wyjechał z Polski do Chicago, gdzie pracował jako asystent techniczny i menadżer produkcji w Marble Supply International. Widząc jak trudno jest sprowadzić swoją rodzinę do USA, Władysław zdecydował się na skorzystanie z programu łączenia rodzin jaki oferował rząd kanadyjski i juz od 1988 r. mieszka nieustannie w Mississauga (Ontario). Od samego początku pobytu w Kanadzie zaangażował się w kanadyjską i polonijną działalność na różnych szczeblach i w różnych zarządach: Peel Multicultural Council, Tribute to Liberty czy Canadian Ethno Cultural Council, w latach 1996 – 1998 zasiadał w Komisji Spraw Spornych Związku Polaków w Kanadzie, a w 2000 r. został prezesem nowopowstałego okręgu Kongresu Polonii Kanadyjskiej w Mississauga (funkcję pełnił do 2006). W 2004 objął urząd przewodniczącego Rady Kongresu Polonii Kanadyjskiej, a na XXXIX Walnym Zjedzie KPK w Calgary w 2006 roku został wybrany prezesem Kongresu Polonii Kanadyjskiej w Kanadzie (funkcję tą pełnił do 2011 r.). Jako przewodniczący Kongresu Polonii Kanadyjskiej przyczynił się do zniesienia wiz dla Polaków podróżujących do Kanady.

W czasie wyborów parlamentarnych w 2011 r. został wybrany na posła federalnego z ramienia Partii Konserwatywnej w okręgu Mississauga East - Cooksville, Ontario, Kanada.

W kanadyjskiej Izbie Gmin był członkiem Komisji d/s Weteranów, Komisji Surowców Naturalnych i Komisji Zdrowia.

Poseł Lizoń był także Przewodniczącym kanadyjsko – polskiej i kanadyjsko – macedońskiej grupy parlamentarnej. Był

8

również aktywny w wielu innych grupach głosów zaaprobował projekt Władysława Lizonia. Tego samego wieczoru ustai stowarzyszeniach parlamentarnych.

W lipcu 2013 i 2014 otrzymał medal wa została podpisana przez Gubernatoza udział i ukończenie marszu w Nijme- ra Generalnego Kanady, otrzymując tak gen w Holandii, gdzie razem z kanadyj- zwaną „sankcję królewską”, stając się skimi wojskowymi maszerował śladem obowiązującym prawem w Kanadzie.

W czasie ponad 4 letkanadyjskich żołnierzy, niej kadencji w Izbie Gmin, którzy brali udział w wyWładysław Lizoń zabierał zwalaniu Europy w 1944 glos 288 razy na wiele różroku. Doniosłości temu nych tematów, 679 razy wydarzeniu dodaje fakt, w obradach Komisji: Zdroże Władysław Lizoń jest wia, Weteranów i surowpierwszym reprezentuców Naturalnych. jącym oba kraje z ich W swoich wystąpiebogatą historią oraz, że niach nigdy nie zapomógł wziąć udział w wyminał o poruszeniu istotdarzeniu, gdzie spotynych sprawach dotycząkają się losy i pamięć cych Polski. Między innyzbiorowa tylu narodów, mi: zbrodnie Rosji na żołw tym i kanadyjskiego nierzach i inteligencji poli polskiego. skiej w Katyniu, układ RibPomimo bardzo nabentrop – Mołotow, przypiętego planu dnia Włamusowa wywózka Podysław Lizoń jest bardzo laków na Syberie, wproaktywny fizycznie. wadzenie Stanu WojenLatem gra w teninego 13 grudnia 1981 sa, piłkę nożną oraz wyroku. Najazd Niemców jeżdża na wyprawy cai Sowietów na Polskę we noe do Algonquin Park, a w zimie jeździ na nar- Z Gubernatorem Generalnym Kanady Davidem wrześniu 1939 roku.

W. Lizoń bronił dotach i łyżwach.

Johnstonem po podpisaniu przez niego ustawy Władysław Lizoń C-266 ustanawiającej dzień 2 kwietnia Dniem Jana brego imienia Polski przemawiając przeciwmieszka w Mississauga Pawła II w Kanadzie (16 grudnia 2014) ko używaniu przez mewraz z żoną Małgorzatą. Ma dwoje dzieci, Marcina i Kingę, dia kanadyjskie sformułowania „polskie obozy koncentracyjne”. oraz trójkę wnuków.

Poseł Władysław Lizoń miał zaszczyt reprezentować Kanadę m.in. w Rzymie Podsumowanie podczas Beatyfikacji polskiego papiepracowitej kadencji ża Jana Pawła II, dwa razy towarzyszył Premierowi Stephenowi Harperowi w wiposła Lizonia zytach w Polsce, jak również był w deUstanowienie dnia 2 kwietnia jako legacji towarzyszącej Gubernatorowi Dnia św. Jana Pawła II Generalnemu Davidowi Johnstonowi Proces legislacyjny rozpoczął się 19 w czasie jego wizyty w Polsce w paźwrześnia 2011 r. złożeniem projektu usta- dzierniku 2014 roku.

Władysław Lizoń usilnie zachęca wy C-266 w Izbie Gmin i zakończył się 12 czerwca 2013 r.. W tym dniu projekt wszystkie polskie organizacje o składanie ustawy przeszedł do Izby Wyższej - Sena- wniosków o dotacje rządowe. Dzięki jego tu Kanady. Wydawało się, że Senat za- staraniom Centrum Jana Pawła II w Misaprobuje, PRZEGŁOSOWANY WIĘKSZO- sissauga oraz Dom Seniora Wawel Villa ŚCIĄ GŁOSÓW w Izbie Gmin projekt. Sta- otrzymało w tym roku dotacje rządowe.

Drzwi biura Władysława Lizonia są ło się jednak inaczej. Za sprawą większości senatorów liberalnych projekt W. Lizo- otwarte dla wszystkich potrzebująnia utknął na następne 1,5 roku. Pomimo cych pomocy!

Poseł Lizoń był w stanie udzielić potej silnej opozycji senatorów liberalnych, 16 grudnia 2014 doszło do ostatecznego mocy i służyć radą osobom z odległych głosowania i Senat Kanady większością miast prowincji Ontario.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Z senator Suzanne Fortin-Duplessis, która sponsorowała w Senacie Ka- Spotkanie Władysława Lizonia i jego żony Małgorzaty nady projekt ustawy Władysława Lizonia C-266 ustanowienia 2 kwietnia z Papieżem Franciszkiem w czasie uroczystości kanonizacji Dniem Jana Pawła II w Kanadzie papieża Św. Jana Pawła II - 27 kwietnia 2014

Moment zaprzysiężenia Władysława Lizonia na posła do Izby Gmin Parlamentu Kanady - 26 Maja 2011

Z Premierem Kanady Stephenem Harperem na pierwszym po wyborach 2011 roku posiedzeniu klubu poselskiego Partii Konserwatywnej General Brygady Kevin Cotten dekoruje Władysława Lizonia medalem za ukończenie czterodniowego marszu w Nijmigen Holandia - czerwiec 2013

Władysław Lizoń pozdrawia uczestników Marszu Życia zebranych przed budynkiem Parlamentu Kanady - Maj 2015

Władysław Lizoń przemawia w Parlamencie Kanady Władysław Lizoń składa wieniec na grobie generała Stanisława Maczka na cmentarzu w Bredzie

Z Prezydentem RP Andrzejem Dudą

Z Premierem Kanady Stephenem Harperem, towarzyszącą delegacją oraz żołnierzami Władysław Lizoń gra w piłkę nożną w mekanadyjskimi przebywającymi w Polsce w ramach współpracy z krajami NATO na Placu Pił- czu Posłowie Parlamentu przeciwko kanadyjsudskiego w Warszawie skim mediom - Maj 2015

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

9

Biostymulatory „PIOKAL”

Rezultaty uzyskiwane dzięki biostymulatorom „PIOKAL” wzbudziły zaskoczenie i wywołują coraz większe zainteresowanie w świecie nauki.

Ta prosta w zastosowaniu i tania metoda wykazuje niespotykaną dotąd skuteczność w przypadku ponad 80% chorób. Stosowanie wkładek wstrzymuje procesy przedwczesnego starzenia się organizmu i uruchamia jego biologiczną odnowę. Powoduje też szybki powrót energii u osób nadmiernie i ustawicznie zmęczonych. Zacytujemy słowa twórcy, prof. Piotrowicza: „Moja metoda, usprawniając komunikacje komórkowe, doprowadza do samooczyszczenia organizmu z nadmiernej ilości toksyn i złogów. Poprawia to w znacznym stopniu krążenie krwi, a funkcjonowanie każdego z narządów zależy właśnie od jego prawidłowego ukrwienia oraz dotlenienia. Należy pamiętać, że w 2000 roku za podstawy teorii informacji komórkowych trzem naukowcom przyznano nagrodę Nobla, jednak w praktyce do dziś nie zrobiono nic w tym kierunku.

Jestem jak dotąd pierwszym na świecie twórcą i producentem biostymulatorów, których działanie oparte jest na tej metodzie, którą zresztą sam opracowałem już w 1994 roku.”

Ta rewelacyjnie prosta, ale także rewelacyjnie skuteczna metoda polega na wytworzeniu efektu dodatniego sprzęże-

nia zwrotnego energii i sygnałów nerwowych emitowanych z zakończeń nerwów czuciowych stóp. Jednostronne zamknięcie sygnałów biostymulatorami „PIOKAL” powoduje, że ekranowane sygnały trafiają do kanałów transmisji informacji narządów zdrowych i swobodnie przez nie przenikają. W przypadku napotkania na drodze oporów w przepływach informacji w kanałach transmisyjnych narządów chorych, ekranowane impulsy napotykając opór, w sposób postępujący udrażniają zablokowane kanały. Systematyczne udrażnianie wzmacnia przepływy impulsów niosących informację, głównie do mózgu. Mózg otrzymując intensywniejsze sygnały o zaistniałych zakłóceniach coraz intensywniej uruchamia awaryjne procesy samonaprawcze i efektywnie wyzwala wszelkie systemy samoobronne organizmu. W wyniku działania biostymulatorów, następuje wzmocnienie regulacji przemiany materii i dostarczenie większej ilości tlenu, co przyśpiesza spalanie składników odżywczych i prawidłowe wy-

dalanie substancji toksycznych. Usprawnia to pracę chemoreceptorów, eliminuje wodne rodniki, optymalizuje przepuszczalność błon biologicznych dla niezbędnych komórkom składników oraz wymusza szybszy obieg płynów ustrojowych - krwi i limfy. Tak wyregulowany organizm nie żąda niczego w nadmiarze, efektywnie wykorzystuje małe ilości składników pokarmowych, a podczas leczenia - leków. W książce prof. Piotrowicza „Leczenie przepływem informacji” zamieszczone są relacje osób noszących wkładki „PIOKAL” oraz opinie różnych osobistości światka lekarskiego i naukowego.

Wszystkich zainteresowanych tą tanią i skuteczną metodą informujemy, że biostymulatory PIOKAL wraz z dwudziestostronicowym opisem oraz instrukcją stosowania zamówić można w Ontario.

Zadzwoń!

tel. 647-951-0658

Uwaga! Już teraz możecie Państwo zamówić prenumeratę „Polskiego Monitora” z wysyłką do domu!

Informacje jak zamówić prenumeratę pod nr tel.

416 - 938 - 7141

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

11

12

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

dom

Pamiętajcie o ogrodach…

Cudowny wrzesień w ogrodzie

Pora zbiorów i kolorów. Powoli ustaje wegetacja większości roślin; przyroda zaczyna przygotowywać się do zimy.

Wrzesień to jeden z bardziej pracowitych miesięcy dla ogrodnika. W październiku zaczynają opadać z drzew dojrzałe owoce - jeśli posiadamy dość duże drzewa dobrze owocujące - może być nawet problem z obfitością. W listopadzie, w ostatnich latach często można zaobserwować dość szybkie nadejście pogody typowej dla zimy; niskich temperatur i śniegu.

Nie dość, że na ten miesiąc przypada okres największych zbiorów warzyw i owoców to jest to też najlepsza pora na sadzenie i rozmnażanie roślin. Do tego dochodzą zabiegi pielęgnacyjne i porządkowe.

Sadzenie

We wrześniu jest najlepsza pora aby zadbać o wygląd naszego ogrodu na wiosnę; najpiękniejsze wiosenne kwiaty to rośliny cebulowe - przebiśniegi, krokusy, cebulice, narcyzy, szafirki, hiacynty, szachownice no i oczywiście tulipany - i należy je sadzić właśnie teraz. Do posadzenia należy wybrać cebule duże, zdrowe i bez uszkodzeń mechanicznych. Muszą być w stanie spoczynku tzn. nie mieć wyrośniętych liści oraz korzeni. Przed posadzeniem można cebule moczyć w roztworze preparatu grzybobójczego. Cebule należy sadzić piętką do dołu na głębokości odpowiadającej trzykrotnej wysokości cebuli; mniejsze gęściej a większe rzadziej. Jeśli chodzi o czas sadzenia to należy najwcześniej posadzić te, które najwcześniej zakwitają wiosną tzn. przebiśniegi, krokusy i cebulice. Po posadzeniu można cebulki podlewać a po pierwszych przymrozkach okryć torfem, korą lub gałązkami drzew iglastych. Niektóre gatunki roślin cebulowych, takie jak cebulice, śnieżniki lub szafirki po paru latach rozrastają się i tworzą piękne kwitnące grupy.

Inne takie jak tulipany lub lilie azjatyckie nie powinny rosnąć w tym samym miejscu dłużej niż 3 lata bo zbyt się zagęszczą i zdrobnieją.

Początek miesiąca to odpowiedni czas na wykopanie i posadzenie na nowo cebul lilii. Przesadzamy również z rozsadnika na miejsca stałe rośliny dwuletnie takie jak malwy, dzwonki ogrodowe, bratki, niezapominajki, stokrotki czy naparstnice.

We wrześniu sadzimy i przesadzamy drzewa i krzewy zarówno produkowane w pojemnikach jak i z odsłoniętym korzeniem. Jest to też dobra pora na za-

kładanie wrzosowiska a na efekty tej pracy można podziwiać od razu.

Rozmnażanie roślin Rozmnażamy przez podział i sadzimy na nowo wiele bylin - przede wszystkim te, które kwitły wiosną i latem oraz trawy ozdobne. Z roślin użytkowych rozmnażamy w ten sposób rabarbar, lubczyk i cząber.

Zbiory Na wrzesień przypada okres dojrzewania wielu odmian gruszek, jabłek i śliwek. Zbieramy również orzechy laskowe oraz warzywa korzeniowe takie jak ziemniaki, cebula, buraki, marchew, pietruszka czy seler.

W suche i słoneczne dni zbieramy nasiona roślin jednorocznych.

Siewy Niektóre kwiaty wysiewa się we wrześniu, przede wszystkim maczki kalifornijskie, ostróżki letnie, chabry bławatki, mak lekarski oraz ubiorek gorzki. Wysiewa się też jesienią rośliny na zielone nawozy oraz zioła do doniczek (np. pietruszkę) na zimową zieleninę.

Zabiegi pielęgnacyjne Przygotowujemy glebę pod wiosenne nasadzenia, porządkujemy ogród,

regularnie zgrabiamy pierwsze opadłe liście, obficie podlewamy drzewa i krzewy przed zimowym spoczynkiem.

Kwiaty kwitnące we wrześniu Astry chińskie, aksamitki, rozchodniki okazałe, begonie, cynie, dalie, gazanie, języczki pomarańczowe, kanny, nachyłki, nasturcje, niecierpki, onętki, portulaki, rudbekie, nawłoć, złocienie, tytoń oskrzydlony, pelargonie, szarłaty, żeniszki, tygrysówka pawia oraz acidantera dwubarwna.

Krzewy kwitnące we wrześniu Przede wszystkim wrzosy oraz róże, hortensje bukietowe, budleja Davida, hibiskusy. We wrześniu bardzo efektownie wyglądają krzewy ognika szkarłatnego i rokitnika zwyczajnego obsypane drobnymi pomarańczowymi owocami. Owocują również krzewa i krzewy głogu oraz czarnego bzu.

Pnącza kwitnące we wrześniu

Niektóre odmiany clematisów, fasola ozdobna, milin amerykański, tunbergie, rdest Auberta, wilce.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

13

Zdrowie

Napraw swój organizm

Czy dbamy o swoje auta bardziej niż o siebie samych?

Czy mając dobry samochód nalewamy słabą benzynę czy najlepszą? Czy wymieniamy olej w określonym czasie? Zmieniamy opony? Czy robimy regularne przeglądy samochodu? Czy widząc rdzę likwidujemy ją?

Większość z nas niestety eksploatuje swój samochód bez litości i podobnie czynimy to ze swoim organizmem w myśl zasady „ŻYJE SIĘ RAZ”. Jemy pokarmy, które nam szkodzą: duże ilości nafaszerowanych saletrą kiełbas czy wędlin, nafaszerowane hormonami i antybiotykami mięsa czerwone (wołowina, wieprzowina), kurczaki, ryby przeładowane metalami ciężkimi, owoce morza czyli tzw. skorupiaki, duże ilości słodyczy, cukru i napojów alkoholowych, chleba czy też innych mącznych produktów, sera żółtego, mleka, ziemniaków. Te produkty niestety zakwaszają nasz organizm doprowadzając do procesów degeneracyjnych. Zjawisko podobne do korozji. Nasza dieta jest bardzo uboga w składniki odżywcze, gdyż ziemia jest wypłukana z minerałów. My, zabiegani, często nie mamy czasu na systematyczne posiłki, jemy z doskoku, co nam wleci w rękę, popijamy to dużymi ilościami kawy, a potem wieczorem jednym posiłkiem chcemy nadrobić braki. Ostatni posiłek powinien być zjadany najpóźniej o godzinie 7. Potem tylko woda lub herbaty ziołowe.

Zaniedbując organizm poprzez taką eksploatacj doprowadzamy go do ruiny. Zaczynają się bóle, niedomagania, problemy trawienne, problemy z krążeniem, problemy hormonalne, problemy z układem odpornościowym. Na dodatek stres, którego jest nie mało, sprzyja zatoksycznianiu i zakwaszaniu organizmu.

Jakie jest najprostsze rozwiązanie?

Zaczynamy od napojów alkalicznych w postaci zdrowej kawy i herbaty. Już w ciągu tygodnia będą widzieli państwo lepiej pracującą wątrobę, mniejszy stres, a dając sobie 3 - 4 tygodni picia 2 - 3 kaw dziennie zobaczą państwo jak organizm sprawniej pracuje. Ganoderma Lucidum 100% certyfikowana Organiczna, której 1 kapsułka znajduje się w każdej kawie i herbacie nie tylko odkwasza organizm ale i likwiduje toksyny, likwiduje wolne rodniki, balansuje organizm, balansuje układ odpornościowy. Tak jak mówi dr Jerzy Zięba w „Ukrytych Terapiach” nowotwory to choroby układu odpornościowego. My poprzez wprowadzenie 100% certyfikowanej organicznej Ganodermy Lucidum czyli Grzybka Reisi opatentowaną technologią, która nie zmienia smaku wcześniej zaparzonej kawy; zresztą nie byle jakiej kawy, bo 1-go sortu ziaren Arabiki, czy też organicznej herbaty, jesteśmy w stanie wzmocnić nasz system odpornościowy i nie tylko to. Banalny sposób ale szalenie skuteczny.

Nasza 100% certyfikowana organiczna Ganoderma Lucidum czyli Grzyb Reishi, znana jako Król Ziół, hodowana w tropikalnych rezerwatach przyrody w Chinach, gdzie znaleziono dla jej uprawy najlepsze warunki klimatyczne, pomaga nam odkwasić organizm, usuwając różne kwasy: kwas mlekowy, który jest główną przyczyną problemów autoimmunologicznych, i w tym jeden z tych, który powoduje: ostrogi, dne moczanowa, zwyrodnienia bioder, kolan i innych stawów oraz problemów z artretyzmem tzw. kwas moczowy. Zioło to wspomaga cały proces oczyszczania, jak również wprowadzania tlenu do komórki przy pomocy or-

14

ganicznych ilości Selenu i Germanu, które należą do najsilniejszych antyutleniaczy i chronią przed degeneracją komórek. Laureat Nagrody Nobla w Medycynie, dr Otto Warburg, określił choroby degeneracyjne i nowotworowe jako wynik zakwaszenia i braku tlenu w komórce.

Pozostałe składniki Ganodermy tj. Polisacharydy poprawiające funkcje trzustki; Adenosina poprawiająca krążenie krwi, oczyszczająca tętnice, wspierająca pracę wątroby; Triterpenoidy działające jak Insulina, hamujące alergie; Witaminy i Minerały oraz Ganodermowa Esencja odmładzająca tkanki i przezwyciężająca choroby skórne, w tym łuszczycę. Drugim bardzo ważnym elementem naszych programów jest Woda `membrane komórki dotleniając ją i nawadniając. W 80% nasz organizm to woda. Wypijanie odpowiedniej ilości wody to podstawa.

Mężczyźni 3.7 L; kobiety 2.7 L dziennie.

Nasza codzienna dieta powinna być oparta w 80% na produktach alkalicznych i w 20% na produktach, które zakwaszają. Niestety do tej drugiej grupy należą wszystkie pokarmy, które są na naszych stolach: kiełbaski, szyneczki, chlebek, bułeczki, serki, ciasta, pierogi, kartkóweczka, zraziki, kotleciki, makarony, ziemniaczki, soczki z kartonika, naleweczki babuni, drineczki i czego jeszcze dusza zapragnie.

Oczyszczanie organizmu jest podstawą.

Wyprowadzanie toksyn przy pomocy terapii jonowych, limfatycznego masażu, kąpieli błotnych, refleksologii, masażu tybetańskiego, terapii z olejkami eterycznymi, kolono-hydroterapii przy zastosowaniu otwartego systemu, który jest szalenie korzystny i bezpieczny dla organizmu w celu doprowadzenia jelita grubego do prawidłowego funkcjonowania to kierunek na odzyskanie zdrowia. Korzystając z kolono-hydroterapii likwidujemy złogi zalegające często latami w jelicie. Oczyszczanie jelita grubego jest pierwszym krokiem w kierunku oczyszczenia układu limfatycznego. Szczotkowanie codzienne ciała wspomaga szybszemu usuwaniu toksyn. Kto ma na to jednak czas i zapał? Dlatego nasze terapie jonowe stosowane w słynnych klinikach Mayo zdają tak świetne zadanie udrażniając układ limfatyczny i oczyszczając każdy organ. Nawadniając jelito i korzystając z kilku do kilkunastu sesji jesteśmy w stanie przywrócić je do balansu. Oczywiście musimy uzupełnić florę bakteryjną i elektrolity, bo wypłukujemy to co złe i to co dobre. Możemy to porównać do generalnych porządków w domu. W jelicie mogą zalegać kamienie kałowe, niestrawione pokarmy, które razem z bakteriami tworzą procesy gnilne i doprowadzają do zatrucia i infekcji, tworzenia się kieszonek i polipów. To jest idealne środowisko do rozwoju różnych patogenów tj. robaków czy pasożytów. Wypróżniając się raz dziennie prowadzi do ogólnego zatrucia organizmu. Stad biorą się liczne problemy skórne. Zalegające masy kałowe mogą dochodzić do 15 kg i to wszystko w sobie nosimy. Wypryski na skórze tylko podkreślają jak bardzo zatruty jest nasz organizm. Rozpoczynając oczyszczanie jelita wspomagamy ten proces programem zawierającym aktywne włókna roślinne i wspomagające oczyszczanie zioła, aloe vera, która wyściela ścianki nabłonka żołądka oraz zestawem ziół usypiającym pasożyty i robaki, które reagują drastycznie na ich działanie i opuszczają w pogoni nasz organizm. Cały proces oczyszczania poparty jest sokiem ze świeżej pszeni-

cy, która fantastycznie oczyszcza krew ale jest również formułą balansującą i wzmacniającą organizm. Probiotyk, czyli przyjazne bakterie, jest niezbędny aby nasze jelito mogło właściwie pracować. Stosowanie toniku z żelazem nie wystarczy aby wzmocnić czerwone krwinki i wzmocnić krew. Zdrowa flora bakteryjna w czystym jelicie wyprodukuje kilkakrotnie więcej witamin z grupy B, łącznie z witamina B12, która jest niezbędna dla tworzenia zdrowej krwi i zapobieganiu anemii. Toksyczny układ pokarmowy nie jest w stanie utrzymać wysokiej koncentracji żywego kwasu mlekowego i bakterii produkującej witaminy nawet jeżeli spożywamy pokarmy, które zawierają lakto-bakterie. To wszystko musi być w doskonałym balansie gdyż kwas mlekowy jest produktem wtórnym metabolizmu komórek. Kwas mlekowy akumuluje się w mięśniach powodując sztywność i ból. Jeżeli dochodzi w naszym organizmie do wielu procesów fermentacyjnych, gdy następuje przerost bakterii tzw. drożdżyca czy grzybica wówczas poprzez spożywanie pokarmów na bazie węglowodanów, cukrów, skrobi, serów żółtych następuje drastyczny wzrost kwasu mlekowego w organizmie i doprowadza to do zachwiania równowagi i rozregulowania układu obronnego. Nazwane to jest problemem układu autoimmunologicznego.

Każdy proces naprawy organizmu rozpoczynamy od szczegółowej analizy organizmu tzw. EIS elektroskanowanie śródmiąższowe, które z dokładnością 95% określa stan organizmu. To pozwala nam ustalić kolejność terapii. Po 3-6 miesięcznym okresie terapii ponownie sprawdzamy organizm aby zobaczyć w jakim % organizm powrócił do balansu. Oferujemy członkowskie taryfy tzw. Membership programs, które umożliwiają z korzystania z terapii w bardziej przystępnych cenach. Mogą państwo również wykorzystać swoje benefity.

Specjalizujemy się od 8 lat w Medycynie kwantowej czyli wibracyjnej terapii. Naukowcy i fizycy kwantowi w swoich odkryciach naukowych podkreślają wielkość siły intencji, decyzji i wibracji. Jesteśmy Energią. Aby komórki mogły się prawidłowo regenerować mitochondria, czyli centra energetyczne, muszą wytwarzać energię i aby to mogło zaistnieć do komórki musi być dostarczony tlen. Zdrowa komórka wygląda jak winogrono, a chora jak rodzynka.

Pobudzenie takiej chorej komórki do absorbowania tlenu czy też składników odżywczych jest trudne, dlatego często nasz organizm nie korzysta z suplementów, które mu dostarczamy. Tylko kiedy uruchamiamy pompę sodowo-potasową, a jesteśmy to w stanie uczynić najszybciej poprzez pulsujące pole elektromagnetyczne i terapie kwantowe, wówczas komórka zaczyna pracować prawidłowo. Terapie kwantowe polegają na ponownym zaprogramowaniu DNA komórki. Są fantastycznym sposobem na likwidowanie fobii czyli strachów, depresji, histerii, nałogów, problemów hormonalnych, infekcji i stresu, który jest główną przyczyną chorób.

Reverse Aging Clinic

2065 Dundas St E, Unit 101 Mississauga, ON L4X 2W1 Tel: 905-624-6777 Email: info@reverseagingclinic.com http://reverseagingclinic.ca/

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Perfekcjonizm – choroba, która unieszczęśliwia wszystkich

Zdrowie

Dzisiejszy świat ma dwa szalone bieguny - z jednej strony lenistwo, z drugiej perfekcjonizm. Oba są bardzo szkodliwe zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy.

"" Monika Leśnikowska Marciniak

Perfekcjonizm to styl funkcjonowania, któremu poświęca się obecnie wiele uwagi, zarówno w kontekście zawodowym, jak i ogólnoludzkim. Sidney J. Blatt z Uniwersytetu Yale, będący wybitnym ekspertem w tej dziedzinie, opisał destrukcyjność perfekcjonizmu jako nieustanne dążenie do doskonałości, w którym każde zadanie jest postrzegane jako wyzwanie, żaden wysiłek nie jest wystarczający, a mimo to dotknięty perfekcjonizmem człowiek próbuje desperacko unikać błędów, osiągnąć doskonałość i zyskać akceptację otoczenia.

Perfekcjonizm i perfekcjonistyczne podejście Perfekcjonizm można określić jako dążenie do realizowania nierealistycznych, skrajnie wysokich wymagań wobec siebie, które w przypadku niepowodzenia może prowadzić do obniżenia poczucia własnej wartości. Perfekcjonista to ktoś dokładny, sumienny, skrupulatny i pracowity. Wydawałoby się, że ma same zalety i powierzchownie patrząc, może wydawać się idealnym kandydatem do pracy.

Kadrowcy powinni pamiętać, że perfekcjoniści z reguły doskonale wypadają na rozmowach kwalifikacyjnych. Prezentują się jako bardzo kompetentne osoby. Dlatego tak ważne wydaje się i w tym miejscu podkreślenie ważności prowadzenia badań kwalifikacyjnych przez dyplomowanych psychologów. Jeśli rozmowę kwalifikacyjną prowadzi ktoś bez wykształcenia psychologicznego, jest więcej niż pewne, że nie odróżni dobrej solidności od chorego perfekcjonizmu. Psychologowie wiedzą, że granica między pozytywnym perfekcjonizmem a prawdziwą obsesją, zaburzeniem psychicznym jest cienka i łatwo ją przekroczyć. Jak w wielu innych obszarach psychicznych człowieka, granica pomiędzy zdrowiem a chorobą może być trudna do uchwycenia. Jednak najważniejszym kryterium takiego rozpoznawania są rezultaty, jakie dane zachowanie przynosi.

Pamiętajmy, że dobrze rozumiana sumienność jest ze wszech miar konstruktywna i nacechowana spokojem. Jest siłą, która napędza pracownika do rozwoju. Pomaga mu osiągnąć określone wcześniej cele.

Na przestrzeni wieków w cywilizacji Zachodu zawsze cenione było mistrzostwo w pra-

cy i dążenie do doskonałości. Dzięki osobom, które takie mistrzostwo osiągnęły, firmy miały wysokie notowania i fachową kadrę, a produkty uznanie oraz opinię nowoczesnych, solidnych i trwałych. Mistrzostwo (z utylitarnego, a więc i rynkowego punktu widzenia) nie jest wcale równoznaczne z perfekcjonizmem, a perfekcjonistyczne nastawienie może być wręcz szkodliwe.

Jak odróżnić solidnego pracownika od perfekcjonisty?

Chorobliwe dążenie do doskonałości ma miejsce wtedy, gdy przymus robienia wszystkiego najlepiej, jak to możliwe, staje się natrętny i nie do opanowania. Perfekcjonizm, rozumiany jako zaburzenie, prowadzi do destrukcji osobowości i relacji międzyludzkich, ma więc wybitnie negatywny wpływ na życie firmowe. Prawda jest taka, że perfekcjoniści w zasadzie nigdy nie odczuwają satysfakcji ze swoich działań zawodowych, przez co niewiele są w stanie nauczyć innych, tych, którzy do pracy dopiero się wdrażają.

Ich bardzo wysokie wymagania wobec siebie nie wynikają z ich własnych chęci, a jedynie z tego, co wydaje im się, że powinni osiągnąć. Są jakby nieustanną ofiarą oceny innych ludzi.

Solidni swoje cele wyznaczają według metody „małych kroków”. Ich kariera przebiega raczej powoli po drabinie osiągnięć, gdyż mają na uwadze własne talenty, możliwości i oczywiste ludzkie ograniczenia. Perfekcjoniści nie myślą, że im się coś może nie udać, nie dopuszczają tego do siebie. Błąd przez nich popełniany polega na tym, że często podejmują się przedsięwzięć narażonych z góry na niepowodzenie. Pracownik solidny czerpie radość nie tylko z końcowego efektu starań, ale z samego procesu zdobywania celu. Dla perfekcjonistów zaś jedynym źródłem satysfakcji jest zakończony powodzeniem cel ostateczny, stanowiący o ich wartości.

Porządek i niechęć do wypoczynku

Typowe, alarmujące spostrzeżenia wobec perfekcjonistów to takie, że mają oni obsesję ma punkcie porządku i punktualności. Niechętnie korzystają z urlopów, często stwierdzają, że wypoczynek nie jest im tak bardzo potrzebny, bo szybko regenerują swoje siły. Jest to podstawowa sprawa, na którą kadrowiec powinien zwrócić

uwagę. Perfekcjoniście trudno jest się kiedykolwiek zrelaksować. Dzieje się tak dlatego, że życie jest dla nich wypełnianiem powinności z listy rzeczy do zrobienia, jaką stale mają w głowie. Można powiedzieć, że są stale zmartwieni tym, czy to co robią jest wystarczające. Ich życie zawodowe i osobiste jest pasmem niekończących się zadań. Nie cieszy radość i duma z sukcesu, ponieważ zaraz mają przed oczami nowe, trudne zadanie. Jakakolwiek porażka niszczy pamięć o wcześniejszych sukcesach.

Dyscyplinowanie otoczenia Innym wskaźnikiem perfekcjonizmu jest niepohamowana tendencja do dyscyplinowania wszystkich dookoła. Takie zachowanie w stosunku do podwładnych lub kolegów z zespołu zdecydowanie negatywnie wpływa na atmosferę i relację z innymi ludźmi. Obecnie dużo uwagi poświęca się wzrostowi świadomości i rozwoju umiejętności komunikacyjnych w świecie biznesu i środowisku pracy. Udzielanie konstruktywnej krytyki jest sztuką, krytykanctwo i dyscyplinowanie innych z kolei jest czymś co przychodzi bardzo łatwo i nie wymaga właściwie żadnej pracy.

Oczywiście skutki tych obu form zachowania są krańcowo różne.

Podczas udzielania informacji zwrotnej perfekcjonista rzadko skupia się na faktach i raczej nie opiera na nich rozmowy. Często krytykuje innych za całokształt, nie zważając na istotność prowadzenia rozmowy bezpośrednio i na osobności. Dodatkowe audytorium zaognia przecież atmosferę, wzbudza nieufność i wrogość w odbiorcy. Perfekcjonista w odniesieniu do kogoś innego nie potrafi posługiwać się konkretnymi argumentami, w sposób zrozumiały i jasny wskazać dobre, a potem złe strony danej sytuacji. Często z uporem maniaka naciska na drugą osobę i wymusza na niej przyznania się do winy, natrętnie powtarza swoje zarzuty, zadręcza rozmówcę pytaniami dlaczego coś zrobił.

Brak sumienności w pracy Często bywa tak, że osoby, deklarujące solidne nastawienie, w rzeczywistości są bardzo niesumienne w pracy. Nie przestrzegają umówionych terminów, choćby dlatego, że niszczy ich przesadna dbałość o dokładność i precyzję.

Najdrobniejsze zadanie potrafią wykonywać bardzo długo, wielokrotnie sprawdzając i weryfikując.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



15

Zdrowie Lęk przed porażką i błędem Motorem tego typu trudnych zachowań jest obsesyjny lek przed porażką i złą oceną.

Każdy najmniejszy błąd perfekcjoniści uznają za swoją porażkę, a małe potknięcie potrafi wyprowadzić ich całkowicie z równowagi i pozbawić szacunku do samych siebie.

W obliczu porażki są przekonani, że na jej popełnienie nie wpłynęły rozmaite czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, ale oni sami, ich brak umiejętności czy inne niedoskonałości. Problem na polu zawodowym polega na tym, że perfekcjonista, unikając porażek, odcina sobie drogę do rozwoju i uczenia się z popełnianych błędów. Lekcja wyciągnięta z błędu może się okazać bardziej wartościowa niż można przypuszczać, a problem perfekcjonisty polega na tym, że tego nie potrafi.

Dziwne „filtrowanie” Perfekcjoniści mają ogromny kłopot z akceptowaniem faktu, że innym pracownikom może powieść się lepiej. Nieustannie porównują się do swoich znajomych, współpracowników czy nawet rodziny, ciężko im przyjąć fakt, że czasem mniejszym kosztem, inni osiągnęli lepsze wyniki.

Perfekcjoniści często wierzą, że mają znacznie większy wpływ na wydarzenia niż jest w rzeczywistości. Według nich poprzez odpowiednie działania są w stanie uniknąć błędów, których konsekwencje będą pewnie nie do naprawienia – tzw. myśli katastroficzne napędzane wysokim poziomem lęku. U perfekcjonistów uaktywnia się mechanizm filtrowania, sprawiający, że przyjmują do wiadomości tylko te stwierdzenia i wydarzenia, które potwierdzają ich wcześniejsze przekonania co do konkretnej rzeczywistości. Uświadomienie sobie, że takie podświadome przekonania sterują naszymi emocjami, to pierwszy krok do zmiany w kierunku pracy nad sobą. Kolejnym będzie zmiana owych automatycznie pojawiających się myśli. Następnym i najważniejszym – zmiana perfekcjonistycznych zachowań.

Wzbudzanie antypatii w otoczeniu i sobie samym U osób dotkniętych perfekcjonizmem pojawia się frustracja, brak satysfakcji i ciągłe myślenie, że mogłoby być lepiej. Na gruncie zawodowym, również z obawy przed wspomnianą krytyką, osoby takie unikają odpowiedzialności i samodzielności.

Przenoszą ją na pozostałych współpracowników, bo tak jest im wygodniej. W razie niepowodzenia zawsze mogą powiedzieć, że pytali o radę, konsultowali decyzję lub że scedowali zadanie na kogoś innego. Jest to wyjątkowo perfidny rodzaj zabezpieczania się przed porażką, raniący innych i wprowadzający fatalny klimat w miejscu pracy. Perfekcjonista wzbudza antypatię, także dlatego, że jego zachowanie jest w jakiś sposób nieludzkie. Chorobliwy nacisk na dosko-

16

nałość niszczy dobrą atmosferę w firmie, co niekorzystnie wpływa na wydajność pracy.

Według badań, nawet jeśli perfekcjoniści osiągają lepsze rezultaty niż ludzie „wyluzowani,” to jednak subiektywnie odbierają je znacznie gorzej. Wiecznie są z siebie niezadowoleni, bo przecież zawsze mogli zrobić coś lepiej. Uważają też, że ich decyzje, dotyczące np. kierunku studiów, zawodu czy miejsca pracy, nie były dobre. W efekcie często pojawia się u nich poczucie niewykorzystanych szans i okazji. Zadręczają się myślą, że ich życie czy kariera jest tylko namiastką tego, co byliby w stanie osiągnąć, gdyby dali z siebie więcej i umieli dokonywać trafniejszych wyborów.

Zaczyna się w dzieciństwie Wspomniałam, że zło perfekcjonistycznego podejścia do pracy polega na tym, że pracownicy „chorzy” na perfekcjonizm robią wszystko, by nigdy nie przyznać się do słabości i błędu, jakie przecież wszyscy popełniamy w życiu zawodowym. Boją się panicznie okazać swoje emocje przed innymi ludźmi, gdyż postrzegają je jako słabość.

Często ofiarami perfekcjonizmu są osoby, które jako dzieci poddawane były non stop druzgocącej i niesprawiedliwej krytyce. Predyspozycje do perfekcjonizmu mają przede wszystkim dzieci, których rodzice też są perfekcjonistami. Także te, które nie otrzymywały miłości od rodziców bezinteresownie, ale musiały sobie na nią „zasłużyć”.

Jedynacy i pierworodni mają tendencję do bycia perfekcjonistami - jeśli przez całe dzieciństwo musiały być przykładem dla młodszego rodzeństwa lub chlubą rodziców.

Pragnienie bycia najlepszym we wszystkim powoduje stałe niezadowolenie z osiąganych wyników. Perfekcjoniści już w dzieciństwie uczą się, że są oceniani na podstawie tego, co osiągają. To przekonanie skutkuje stałym poszukiwaniem akceptacji ze strony innych poprzez stawianie i osiąganie trudnych do osiągnięcia rzeczy. Ich poczucie własnej wartości nie pochodzi z wewnątrz, ale jest zależne od tego, jak są postrzegani przez innych. Dlatego też są niezwykle wrażliwi na wszelkie przejawy krytyki, bo przecież jak większość ludzi, chcą przede wszystkim być lubiani i akceptowani.

Wychowanie oparte na stawianiu poprzeczki ponad możliwości i uzależnianie miłości od wyników rodzi właśnie spaczenie perfekcjonizmem. Presja, jaką czuje dziecko, jest ponad jego siły, a gdy nie spełni oczekiwań rodziców, ma ogromne poczucie winy.

Pracodawca nie bez winy Przymus ciągłej rywalizacji na rynku pracy sprawia, że ludzie poddawani ocenie

bez chwili wytchnienia dążą do doskonałości. Nie tolerują błędów innych ani z zasady nie przyznają się do własnych. Chcą być najlepsi i osiągnąć sukces. Presja wywierana na pracowników, aby uzyskiwali coraz lepsze wyniki w coraz krótszym czasie, a ze strony ich partnerów, aby mimo upływu lat wciąż wyglądali zgrabnie i młodo, jest z roku na rok coraz silniejsza. W dążeniu do doskonałości tkwi choroba, dlatego my sami mimo wszystko musimy zachować umiar i równowagę. Nie musimy być najlepsi. Wystarczy, że będziemy dobrzy.

Kadra zarządzająca podkręca tendencje rywalizacyjne u podwładnych poprzez zwiększenie wymagań. Pracownicy, biorący udział w niezdrowej rywalizacji, bardzo często nie są w ogóle świadomi zmian, jakie zachodzą w ich osobowości i światopoglądzie. Prowadzi to do wyczerpania emocjonalnego, którego efektem może stać się depresja, obniżony nastrój, niepokój, zniechęcenie, rozczarowanie, poczucie bezradności i stałe zmęczenie.

Prowadzi do choroby

Według badań Paul’a Hewitt’a z British Columbia University, przymus doskonałości bardzo często łączy się ze zwiększonym poziomem depresyjności, skłonnością do zawałów i z zaburzeniami jedzenia. W rezultacie ryzyko przedwczesnej śmierci u perfekcjonistów jest dużo większe. Prem Fry, profesor psychologii z Trinity Western University w Kanadzie, szacuje, że takie ryzyko jest aż o 51% większe. Można to wytłumaczyć niezwykle wysokim poziomem stresu i lęku, jakie z reguły odczuwają osoby, stawiające sobie wygórowane wymagania.

Eksperyment opisał magazyn Live Science. Uczeni przebadali 450 ludzi w wieku co najmniej 65 lat. Badani wypełniali ankietę, która miała rzekomo ocenić ich profil osobowościowy, a w rzeczywistości mierzyła poziom perfekcjonizmu. Następnie przez 6,5 roku naukowcy obserwowali, co dzieje się z uczestnikami analizy. Jak się okazało, osoby, stawiające sobie wyśrubowane wymagania, cechowało największe ryzyko przedwczesnej śmierci – aż o 51% wyższe niż u „luzaków”.

Osoba, która od początku narzuca sobie bardzo wysokie standardy, powoduje, że taka postawa ją „usztywnia”. Działanie pod tego typu presją, w tym przypadku koniecznością bycia doskonałym, skutkuje gorszymi rezultatami naszych działań. Perfekcjoniści często pozbawiają się przyjemności wykonywania wielu różnych czynności życiowych, nie tylko zawodowych, z obawy przed ryzykiem i porażką, a przecież wszystkiego w życiu nie można traktować zadaniowo. Na polu firmowym solidny, efektywny pracownik i dobry menedżer wie, że do jednych rzeczy trzeba się bardzo przyłożyć, a inne wystarczy zrobić dobrze. Natomiast perfekcjoniści, czy zajmują się drobiazgami, czy kluczowym dla firmy projektem, próbują dać z siebie wszystko, a często w rezultacie często nie dają niczego. Odczuwają zabójczą frustrację - nie są zadowoleni z wyniku swej pracy, we wszystkim znajdują jakieś wady i bez końca coś poprawiają, a przy tym tracą czas, pieniądze i energię.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Bariery dla kreatywności Perfekcjoniści są niby doskonali, jednak to oni, a nie inni, mają tendencję do odkładania zadań na później. Wbrew pozorom, zwlekanie z realizacją zaplanowanych działań nie ma źródła w lenistwie, ale w obawie przed porażką i niepowodzeniem.

Błędne koło perfekcjonizmu polega na tym, że perfekcjoniści mają bardzo często naprawdę świetne pomysły, ale nie wprowadzają ich w życie, bo uważają je za kiepskie.

Najlepiej jakby ich realizacją zajął się ktoś inny. Perfekcjoniści w ten sposób niszczą swoją pomysłowość, innowacyjność i kreatywność, czyli wszystko to, co daje dziś przewagę konkurencyjną w biznesie i na rynku pracy. Aby móc by pracownikiem kreatywnym, trzeba nauczyć się spoglądać na świat z różnych perspektyw i dawać sobie prawo do tego, by się mylić. Trzeba umieć generować pomysły i rozwijać je bez autocenzury.

Perfekcjoniści wykazują tak duże energetyczne zaangażowanie w postawione przed nimi zadanie, że zużywają na nie wszystkie swoje siły i środki. Z tego powodu trudno im sprostać niespodziewanym problemom, co może sprzyjać z kolei wypaleniu zawodowemu.

Terapia perfekcjonisty Perfekcjonizm leczy się terapią psychologiczną opartą na budowaniu adekwatnej samooceny z jednoczesnym uniezależnieniem się od opinii innych ludzi.

Perfekcjonista: • nie powinien w pracy wykonywać zadań złożonych, które wiążą się z ryzykiem niepowodzenia, • lepiej poradzi sobie w jasno komunikowanych i konwencjonalnych zadaniach, • źle się czuje, gdy musi sam opracowywać drogę do jakiegoś rozwiązywania i planować działania, • sprawniej pracuje, gdy otrzymuje jasne instrukcje i kryteria.

• Proces wykonywania zadań powinien być systematycznie monitorowany, w taki sposób, aby można było doceniać postępy w pracy i na bieżąco korygować ewentualne błędy. Perfekcjoniście nie powinno się zmieniać poleceń w trakcie realizacji zadań. Warto za to chwalić nie tylko za sam efekt, ale pokazywać jego przyczyny i tłumaczyć, czego jest to wynikiem.

Co może i co powinien zrobić perfekcjonista?

Praca nad sobą polega na tym, aby swoje wady zmienić w zalety, by z czegoś co jest złe i słabe stworzyć coś, co jest dobre i mocne. Praca nad sobą nie daje natychmiastowych rezultatów, jakich właśnie chciałby widzieć perfekcjonista, jednak jest to proces, w którym można złagodzić negatywne skutki perfekcjonizmu. Oczywiście pierwszym krokiem do zmiany jest rozpoznanie u siebie tej wady, później nadchodzi czas na przeciwstawienie się swoim samoobronnym zachowaniom i myślom.

Perfekcjonizm stanowi problem, gdy: • nie pozwala ci osiągnąć sukcesu lub szczęścia,

• żaden wysiłek nie jest wystarczający, • zawsze brakuje ci czasu, żeby osiągnąć idealny wynik, • odczuwasz zażenowanie lub czujesz się krytykowany przez innych, • nie potrafisz skłonić innych, żeby wykonywali swoje zadania od razu bezbłędnie, • twoich standardów nie da się spełnić bez ogromnego wysiłku oraz wielkiego nakładu energii emocjonalnej, psychicznej i fizycznej, • wywołuje wyczerpanie emocjonalne, • obawiasz się popełnienia błędu lub upokorzenia, • wywołuje uczucie napięcia, frustracji, rozczarowania i złości, • zniekształca twój obraz samego siebie, • wywołuje napięcie w relacjach z innymi ludźmi.

Wskazówki jak pokonać perfekcjonizm

Stawiaj cele dopiero po osiągnięciu celów poprzednich. Stosuj metodę małych kroków i staraj się dążyć do celu stopniowo.

Postaraj się obniżyć nieco swoje standardy. Zamiast wykonać zadanie na 100%, spróbuj zrobić coś na 80% lub nawet 70%.

To pomoże Ci zrozumieć, że gorzej wykonane zadanie nie oznacza końca świata i obniżenia Twojej pozycji w oczach innych.

Ciesz się z tego, co osiągasz i pamiętaj o tym, co już osiągnąłeś.

Bądź tu i teraz, nie wybiegaj zbyt daleko w przyszłość, ani nie analizuj przeszłości.

Odróżniaj Twój wysiłek od rezultatów, końcowy efekt nie zawsze eksponuje w pełni Twoje starania.

Nigdy nie patrz na siebie i swoje sukcesy przez pryzmat sukcesów innych osób.

Zawsze rób miejsce dla czasu wolnego.

Zmień swoje podejście do przeżywanej porażki. Ponieważ bardzo trudno jest zmienić uczucia i emocje, przyjrzyj się swoim myślom. Co myślisz w chwilach niepowodzenia? Czy są one rzeczywiście realne? Zastanów się jakie są plusy niepomyślnego zdarzenia? Czego to Ciebie nauczyło? Jakie możesz wyciągnąć wnioski na przyszłość? Coś straciłeś, ale być może zyskałaś coś innego.

Przypomnij sobie jakąś sytuację, w której miałeś do siebie ogromny żal za niepowodzenie w pracy. Opisz to wydarzenie. Opowiedz o nim sobie lub komuś na głos. Jak się czułaś i myślałaś o sobie wtedy, a jak myślisz o sobie teraz? Jak oceniasz to wydarzenie i to, czego Cię ono nauczyło?

Efektywnie wykorzystuj czas. Podziel na krótsze etapy realizacji obowiązki, których nie jesteś w stanie dokończyć na raz.

Podejście, zgodnie z którym pracy, której nie można wykonać perfekcyjnie, lepiej w ogóle nie zaczynać, prowadzi do odwlekania, czyli prokrastynacji.

Jeśli za dużo energii psychicznej skupia twój wygląd zewnętrzny i dążenie do perfekcjonizmu w tym, jak wyglądasz, to jednego dnia wyjdź na ulicę ubrana tak, jak normalnie byś nie wyszedł. Przełam swój lęk przed chaosem i zobacz co się stanie.

Czy Twoje poczucie własnej wartości na tym ucierpiało?

Zdrowie Zrób coś, na co od zawsze miałaś ochotę, ale nie miałaś wystarczająco dużo odwagi. Pogódź się z obecnością lęku przed porażką, odstaw go na bok. Po fakcie zapytaj innych jak oceniają wykonanie tego zadania i jakie widzą w Tobie plusy.

Wypisz na kartce dziesięć rzeczy, w których jesteś dobry. Poniżej wypisz pięć, w których nie musisz być dobry, ale dajesz sobie z nimi radę. Na samym dole określ pięć rzeczy, z którymi sobie nie radzisz i uświadom sobie, że masz do tego prawo.

Martin Antony i Richard Swinson, autorzy książki „Kiedy doskonałość nie wystarcza”, przekonują, że warto uświadomić sobie, że tak naprawdę nie reagujemy na to, co nas rzeczywiście spotyka w życiu, ale na naszą interpretację faktów. Znakomita większość negatywnych emocji to konsekwencja dokonanej przez nasz umysł właśnie takiej interpretacji zdarzeń. Perfekcjoniści doszukują się częściej złych intencji, bardziej zwracają uwagę na drobne błędy innych czy zaniedbania.

W tym kontekście ważne jest więc zapanowanie nad nadmierną pewnością, dotycząca własnego osądu. Gdy podejmujemy decyzje, nie ufajmy nadmiernie swojemu doświadczeniu i zdolnościom, ponieważ zapomnimy o tym, że sytuacja, w jakiej jesteśmy jest tylko z pozoru podobna do innej, już zaistniałej w przeszłości. Nie możemy więc lekceważyć drobnych z początku sygnałów, ostrzegających przed nadciągającymi komplikacjami. Musimy słuchać osób trzecich, wysuwających argumenty za odmiennym trybem działania. Przyjmowanie podejścia, potwierdzającego słuszność własnej tezy, bez korzystania z wszystkich dostępnych danych, dodatkowo zniekształca postrzeganie rzeczywistości i przyczynia się do formułowania mylnych osądów.

Jedną z najważniejszych rzeczy, którą musimy sobie uzmysłowić, jest fakt, że w życiu mamy ograniczoną ilość czasu i energii, które możemy poświęcić na określone działania. Perfekcjoniści w gruncie rzeczy marnują ten czas. Koncentrując się na sprawach o różnym ciężarze gatunkowym, nie zdają sobie sprawy, że życie „ucieka” i czas przeznaczony na „doskonałą pracę” zostaje bezpowrotnie stracony.

W pracy poważną pułapką perfekcjonizmu jest to, że często umykają zadania pierwszoplanowe. Koncentracja na rzeczach drugo- i trzecioplanowych powoduje, że chociaż zadanie zostaje perfekcyjnie zrealizowane, to jednak poświęcony na nie czas i energia jest po części zmarnowany. Wątki poboczne i detale mogą w skrajnym przypadku przesłonić cel i spowodować jego rozmycie, dlatego też perfekcjoniści nie zawsze osiągają sukcesy, a jeżeli już, to ich droga do powodzenia jest usłana samymi trudnościami. Perfekcjoniści rzadko też bywają naprawdę zadowoleni. Perfekcjonizm to stawianie sobie coraz wyższej poprzeczki, poprawianie wszystkiego co się robi i wieczne niezadowolenie.

Źródło: kadry.abc.com.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

17

Mata do masażu i akupresury stóp Zdrowie

Akupresura jest formą masażu stóp, która staje się coraz bardziej popularna, doskonale współgra z nowoczesnym stylem życia ponieważ przynosi wiele korzyści dla zdrowia, takich jak np. poprawa krążenia krwi, odprężenie, a dodatkowo relaksuje i poprawia samopoczucie.

Akupresura jest prostą, naturalną metodą leczenia, która polega na wywieraniu nacisku na określone punkty na stopach.

Akupresura stóp jest techniką pochodzącą z tradycyjnej medycyny chińskiej, która pojmuje ciało jako sieć kanałów energetycznych. W rzeczywistości, wiele kultur stosuje pewną formę masażu stóp jako techniki terapeutyczne.

Zarówno refleksologia, akupresura i masaż stóp są najbardziej skuteczne, gdy są stosowane na co dzień. Zastępczą metodą dla codziennych wizyt u refleksologa - masażysty może się stać korzystanie z urządzeń do masażu: maty do masażu stóp, rolki, specjalne sandały, itp. Oryginalna mata „Circulator” która służy do masażu stóp, w ciągu ostatnich lat stała się ulubioną metodą masowania receptorów na stopach.Za jej skutecznością przemawia fakt, że refleksolodzy z całego świata polecają ją własnym klientom.

Refleksologia jako naturalna technika leczenia i zapobiegania została wylansowana jako trend w ostatnich latach. Jednak ta holistyczna metoda samoleczenia znana była już w starożytnym Egipcie. NA czym polega ? Otóż założeniem tej metody jest uciskanie odpowiednich punktów znajdujących się na stopach zwanych refleksami, a każdemu z tych punktów odpowiada określony organ, narząd wewnętrzny bądź część ciała. Poprzez uciskanie tych miejsc za pomocą kciuka i palców, poprawia się krążenie i stymuluje układ nerwowy, w celu uregulowania zaburzonych funkcji organizmu. Wspomaga się w ten sposób naturalny proces samoleczenia.

Dwie minuty - proste ćwiczenie z matą do masażu stóp

Mata do akupresury stóp polecana jest szczególnie osobom, które mają problemy z utrzymaniem odpowiedniej temperatury stóp (tzw. zimne stopy)

18

Ponieważ mata do masażu stóp jest specjalnie zaprojektowana do wywierania ucisku na dużą liczbę receptorów, zaleca się stosowanie skarpet, zwłaszcza na początku. Pierwsze użycie maty może być nieprzyjemne, ponieważ ucisk kolców powoduje ból. Należy wtedy odczekać chwilę, ból zwykle mija po paru minutach. Po macie nale-

dziennie, na przykład w pobliżu naszego łóżka lub drzwi, gdzie wieszamy piżamy.

W ten sposób automatycznie przypominamy sobie, aby poświęcić chwilę dla własnego zdrowia. Niektóre osoby pozostawiają matę w kuchni i mogą go używać podczas przygotowywania jedzenia lub mycia naczyń. Jeszcze inni przechowują matę w swoich biurach, gdzie mogą zrobić sobie kilkuminutową przerwę od ciągłego siedzenia. Mata może być również używana w domowym SPA jako część rytuałów odmładzających czy relaksujących. Możliwości są naprawdę nieograniczone ! Więc śmiało, daj odpocząć swoim stopom i całemu ciału za pomocą tej niezwykłej maty!

Uwaga:

ży stąpać, nie stać w miejscu (marsz na: palcach, bokach stóp, piętach i podbiciu)). Aby uniknąć utraty równowagi, należy przytrzymać się oparcia krzesła lub innego stabilnego punktu podparcia. Proste ćwiczenie opisane poniżej mogą być wykorzystywane jako punkt wyjścia do korzystania z maty do masażu stóp. Marsz w miejscu i odliczanie do liczby 16 dla każdej z pięciu pozycji stóp, i powtarzanie tego cyklu dwa razy, trwa około dwóch minut, to zalecenie do początkowego korzystania z maty. Z czasem można zwiększać liczbę powtórzeń, ćwicząc dwa lub więcej razy dziennie.

Osobiście proponujemy naszym klientom, aby zostawić matę w miejscu, które odwiedzamy co najmniej dwa razy

Nie zaleca się używania maty bez konsultacji z lekarzem w następujących przypadkach: Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz W przypadku jakichkolwiek otwartych skaleczeń i ran Jeśli masz oparzenia słoneczne, zaburzenia skóry i rany na skórze stóp.

Jeśli masz jakiekolwiek choroby krwi lub używasz leki przeciwzakrzepowe Mata nie jest przeznaczona do stosowania przez dzieci Maty nie wolno używać w wannie ani pod prysznicem (grozi upadkiem) Redakcja Polskiego Monitora w żaden sposób nie sugeruje iż za pomocą FM CIRCULATOR MAT możliwe JEST LECZENIE problemów medycznych.

Używanie maty do masażu, równoznaczne jest ze zaznajomieniem się z powyższymi informacjami, nabywca stosuje matę na własne ryzyko i sprzedający nie ponosi żadnego ryzyka w związku z udostępnianiem maty.

Żeby zamówić matę terapeutyczną proszę dzwonić

tel. 647-951-0658

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

19

Przedstawiamy ...

Nowy Katolicki Dom Pogrzebowy znajduje się na terenie Holy Cross Catholic Cemetery, gdzie teraz rodziny będą mogły zorganizować wszystko w jednym miejscu: pogrzeb, pochówek i kremację.

Naszym celem jest dostarczanie Rodzinom Katolickim Ro współczującej troskliwej opieki, zgodnie z wartościami naszej wiary.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

23

Zdrowie

Chelatacja

Sporo uczonych i lekarzy skłania się do zaakceptowania teorii mówiącej, że proces przedwczesnego starzenia się tkanek i całego ustroju wynika ze stopniowego i nadmiernego nagromadzenia się cząsteczek metali ciężkich we wnętrzu naszych organizmów Nadmiar cząstek metali ciężkich w ustroju człowieka powoduje znaczny wzrost powstawania tzw. wolnych rodników odpowiedzialnych za destrukcję tkanek, a przez to ich przedwczesne starzenie się.

Właśnie nagromadzające się z upływem lat poprzez pożywienie i oddychanie cząsteczki metali ciężkich przebywając w naszym wnętrzu sa głównym i stałym źródłem katalizującym z dnia na dzień wolne rodniki wewnątrz organizmu. Natomiast wolne rodniki, tu już niemal wszyscy uczeni są zgodni, są źródłem wielkiej ilości chorób z nowotworami na czele.

Organizmy biologiczne, niestety nie dysponują naturalnymi mechanizmami pozbywania się tych szkodliwych w nadmiarze cząsteczek metali, które gromadząc się sukcesywnie w naszym ciele, poczynając już od urodzenia, doprowadzają do coraz to większej ich koncentracji. Poprzez mechanizm wolnych rodników wiodą do destrukcji sił życiowych i całego zdrowia - czyli do chorób tzw cywilizacyjnych, kalectwa i przedwczesnej śmierci.

Usuwanie z organizmu, poprzez chelatację, cząsteczek metali ciężkich, a tym samym zdecydowane zmniejszanie ilości wytwarzanych za ich pośrednictwem wolnych rodników, jest zatem prawdziwym postępowaniem rewitalizującym.

Wobec powyższego chelatacja ma realną szansę stać się niemal przyczynowym leczeniem przedwczesnego starzenia się ludzi czyli „Kuracją życia”.

Co to jest chelatacja?

Nazwa pochodzi od greckiego słowa chele, co oznacza pazur albo kleszcze, szczypce kraba.

Związki chelatowe /kleszczowe/ powstają wówczas, gdy następuje trwałe połączenie substancji organicznej z jonem metalu co najmniej dwuwartościowego.

Przykłady naturalnych związków chelatowych Hemoglobina mająca w cząsteczce jon żelaza, chlorofil - mający w cząsteczce jon magnezu. Jeżeli wprowadzimy do organizmu taką aktywną substancję organiczną, to będzie ona z metalami tworzyła trwale związki, do-

24

brze rozpuszczalne w płynach ustrojowych i jako zbędne, będą one szybko wydalane przez nerki z organizmu. Najczęściej dwie godziny po zakończeniu wlewu dożylnego ok. 80% podanego EDTA jest już wydalone do moczu. Substancja ta, w przeciwieństwie do większości spożywanych leków nie zaśmieca naszego wnętrza - nie wchodzi w metabolizm i wydala się w całości. Taka substancja jest właśnie EDTA - syntetyczny aminokwas, stosowany juz w latach 50 do leczenia zatruć metalami ciężkimi, ołowiem i rtęcią.

Terapia ta najbardziej popularna jest w krajach wysokorozwiniętych.

Pod wpływem chelatacji podnosi się przejściowo poziom cholesterolu, co jest dowodem i wskaźnikiem właściwego działania EDTA na to, ze zmiany miażdżycowe rozpadają się. Zmiany miażdżycowe składają się głównie z cholesterolu, który poprzez jon wapnia Ca++ przyczepiony jest do ścianek tętnic , tętniczek i naczyń włosowatych.

EDTA wydziera - odrywa - jon wapnia z tego kompleksu „odczepiając” w ten sposób również cholesterol od blaszki miażdżycowej do surowicy krwi, gdzie możemy go wtedy przejściowo zbadać jako poziom podwyższony.

Pomimo tego wzrostu cholesterolu w surowicy krwi, niemal wszyscy chorzy zgłaszają entuzjastycznie wyraźne ustępowanie objawów związanych z miażdżycą, to jest objawów zwężonych tętnic. Chelatacja doustna a wlewy dożylne W latach 80-tych opracowano bardziej dostępną formę chelatacji, a mianowicie chelatację doustną. Czyniłoby to chelatacje czymś tak prostym jak przyjmowanie witamin, a zarazem obniżałoby jej koszt do mniej więcej jednej dziesiątej kosztu chelatacji dożylnej.

Nadzieje związane z tą formą chelatacji wydają się jednak płonne, gdyż niestety nie występuje tu zbliżona skuteczność.

Amerykanie wyliczyli nawet, że jeden wlew kroplowy daje podobne zmiany zdrowotne jak trzymiesięczne leczenie doustne EDTA. Wobec powyższego, by uzyskać efekt 30 przetoczeń kroplowych należałoby prowadzić leczenie doustne przez około 30 lat. Najpewniej spożywany z pokarmem EDTA już w żołądku ulega związaniu z metalami obecnymi w pożywieniu - głównie z wapniem Ca++ i magnezem MG++.

EDTA zubożałaby wtedy najpewniej

naszą dietę z minerałów, nie ruszając nawet złogów przebywających w głębiej położonych tkankach, nie mówiąc już o miażdżycy w tętnicach. Gdy takie zdeaktywizowane metalami z pożywienia EDTA w układzie pokarmowym dostanie się do układu krążenia na drodze wchłaniania z jelit, jest ono tylko nieaktywnym balastem wydalanym przez nerki. Działanie aktywnego EDTA na układ pokarmowy jest zupełnie bez sensu, a nawet może być szkodliwe - istnieje bowiem zagrożenie demineralizacją całego ustroju przy długotrwałym stosowaniu. EDTA podawany doustnie wchłania się tylko w 20%, a 80% wydala się ze stolcem. Cały sens wlewów dożylnych polega bowiem na tym, by EDTA było podane właśnie tam, gdzie ma wywierać swoje działanie, a więc bezpośrednio do łożyska naczyniowego. EDTA jest związkiem bardzo aktywnym biologicznie i chemicznie. Działa natychmiast tam, gdzie się znajduje, gdy natomiast już zareaguje z metalem pochłaniając go, staje się zupełnie nieaktywne. W miażdżycy i w zatruciach metalami ciężkimi chodzi nam o zadziałanie EDTA głównie na sam układ krwionośny, a nie na układ pokarmowy. By mogło wywrzeć leczniczy wpływ, aktywne - nie związane z metalami ciężkimi - EDTA, ma zostać dostarczone do układu naczyniowego bezpośrednio.

Podsumowanie działania chelatacji: • rozpuszczanie złogów miażdżycowych • likwidacja przyczyn autodestrukcji organizmu jakim jest proces degeneracyjny napędzany mechanizmem wolnych rodników (wolny, niezauważalny, stopniowy paraliż naszych sił i naszego myślenia) Zaobserwowano ciekawe zjawisko.

Polega ono na tym, ze chorzy, którzy przeszli terapię chelatową i upłynęło od jej zakonczenia 5 m-cy, rok, 2lata, lub więcej - mając jakieś dolegliwości, zażywają dawniej stosowane leki, np. zioła, których skuteczność, przed zastosowaniem terapii chelatowej, była, nazwijmy to umiarkowana po przebytej chelatacji doświadczają ich „cudownego” działania. Odblokowana została bowiem nasza naturalna zdolność zdrowienia.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Zioła na tarczycę

Zdrowie

Niezależnie od leczenia środkami medycyny akademickiej, od dawna wykorzystuje się przywracające zdrowie właściwości ziołowych herbat, odwarów i roślinnych okładów.

Większość ziół wspomagających pracę tarczycy nie działa tak samo jako leki farmaceutyczne i trzeba to brać pod uwagę, ponieważ zioła nie zastąpią hormonów tarczycy, nie zmniejszą produkcji hormonów czy rozmiaru tarczycy. Zioła mogą za to zapewnić odpowiednie wsparcie dla pracy tarczycy i przeciwdziałać chorobom tarczycy.

Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia, naturalnego czy medycznego, trzeba zrobić badania i określić dokładnie typ zaburzenia. Podczas gdy niektóre zioła mogą poprawić ogólne zdrowie tarczycy, to niektóre zioła mogą korzystnie wpływać tylko na nadczynność tarczycy, a jednocześnie mogą być szkodliwe dla osób z niedoczynnością tarczycy.

UWAGA! Ziółka zbieramy z daleka od zanieczyszczeń, dróg, oprysków.

kwiatowym, który ma więcej kwiatów (do 10) – ślaz zaniedbany ma 3 lub 4; rozłupki ślazu zaniedbanego nie mają promienistych nerwów Ciekawostki: • inne nazwy: babi serek, babski chleb, guziczkowe ziele • liście zawierają witaminy A i C, śluzy, garbniki, a nasiona ok. 18 % tłuszczu • ma właściwości lecznicze - działanie: osłaniające, zmiękczające, przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne, żółciopędne.

• W medycynie ludowej stosuje się wewnętrznie lub zewnętrznie w postaci naparów, odwarów przy zaparciach, biegunkach, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zaburzeniach trawienia,

Ślaz zaniedbany

(Malva neglecta Wallr.)

Gatunek rośliny, należący do rodziny ślazowatych. W Polsce pospolity na niżu i w niższych partiach gór. Roślina dwuletnia lub wieloletnia. Rośnie na przydrożach, przychaciach, w ogrodach. Preferuje gleby gliniaste, piaszczyste, bogate w azot. Roślina ciepłolubna. Najczęściej zachwaszcza sady i ogrody.

Osiąga wysokość od 8 do 40 cm. Cała roślina jest naga, lub słabo owłosiona. Łodyga jest rozesłana, częściowo podnosząca się, rozgałęziona. Liście są długoogonkowe, w nasadzie sercowate, 5-7 klapowe, z płytko karbowanymi brzegami, nagie lub słabo owłosione. Kwiaty są drobne, kieliszkowate, wyrastające po kilka w kątach liści na lekko omszonych szypułkach o różnej długości. Działki kielicha są długie, równo wąsko lancetowate, ostro zaostrzone, z płaskim brzegiem i zrośnięte z kieliszkiem. Korona składa się z 5 różowych, bladoróżowych, rzadziej białych płatków. Owoc to kulista, ciemnoszara, gładka, o zaokrąglonych brzegach, rozłupka. Nasiona są brunatne, nerkowate. Korzenie są wrzecionowate, długie, powykrzywiane. Ślaz zaniedbany jest owadopylny, czasami samopylny; kwitnie od VI do IX (X).

Cechy charakterystyczne: • rozłupnia w kształcie krążka (rozłupki poukładane kuliście) • łatwo pomylić ze ślazem drobno-

Ślaz zaniedbany przeziębieniach, stanach zapalnych układu rozrodczego, oczu, gardła.

• dawniej spożywana była jako jarzyna • jest jednym z gatunków używanych przy konstrukcji tzw. zegara kwiatowego (określanie czasu na podstawie otwierania się i zamykania kwiatów).

Przytulia pospolita

Przytulia pospolita (Herba Galii veri)

Ziółko znajdziemy na łąkach polanach, przy polnych drogach. w chaszczach i wysokiej trawie. Często ”leży”.

Szukamy jej w czerwcu i lipcu, w okresie kwitnienia jest łatwiejsza do rozpoznania.

Zbieramy kwiaty i korzenie.

Za dawnych czasów używana do warzenia mleka.

Znacznie silniejsze jest działanie świeżej przytuli niż parzonej.

Można dodawać do sałatek, zup, koktajlu, gotowych dań, posypywać kwiatami desery. Nie przekraczać 5 łyżek na osobę.

Właściwości lecznicze • Oczyszcza nerki, działa moczopędnie, a więc stosuje się je w chorobach, gdzie dochodzi do zatrzymywania moczu czyli skąpomocz, puchlina wodna, kamica nerkowa. Pomaga również przy marskości nerek.

• Wyciągi z przytuli działają także przeciwskurczowo, przeciwbiegunkowo, przeciwkrwotocznie. Stosuje się je w leczeniu biegunek, słabych wewnętrznych krwawień oraz stanach zapalnych dróg żółciowych.

• Pomocna przy wrzodach rakowych i w rakowych chorobach skóry (świeży sok z przytulii przykładamy na zmienione chorobowo miejsca + smarujemy maścią z nagietka), raku języka ( stosować płukanki z silnego naparu) • Po kuracji przytulią znikają wole.

Kosmetyka • – Wzmacnia zwiotczałą skórę twarzy.

• – Kąpiele w niej ujędrniają i poprawiają elastyczność skóry.

• Przytulia czepna jest jednym z aktywnych składników kremu do skóry alergicznej.

• bardzo szybko pomaga przy zaskórnikach, czyrakach, trądziku.

Stosowanie • Kąpiel - dowolną ilość świeżych ziół np. 3 duże pęki zaparzamy w 5l wody. Trzymamy 30 min pod przykryciem. Przecedzamy i wlewamy napar do wanny.

• Pijemy herbatkę - 2 łyżeczki 0,5l. 2 razy dziennie na poprawę skóry twarzy.

• Suszymy i dodajemy do kremów, balsamów.

• Świeże kwiatki i liście ucieramy w moździerzu i papkę nakładamy na zmienione chorobowo miejsca twarzy.

Trzymamy ok 20 min. Powtarzamy 2 razy dziennie do skutku.

• Suszone parzymy i wacikiem przemywamy twarz naparem.

• W sokowirówce wycisnąć sok i pić.

• Dodawać do koktailu.

Ludowe wieści W dawnych czasach była ceniona przy dolegliwościach macicy.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



25

Zdrowie Kobiecie przed rozwiązaniem wkładano przytulię do łóżka, aby ułatwić poród.

Istnieją opowieści , że Dziewica Maryja miała użyć jej na swoje święte posłanie, wyścieliła nią kołyskę dzieciątka.

W medycynie ludowej stosowano ją w padaczce, histerii, pląsawicy, schorzeniach nerwowych, zatrzymaniu moczu, w dolegliwościach związanych z występowaniem piasku i kamieni.

Stosowana postać zioła • napar z ziela • odwar z korzenia • sok • nalewka Dawkowanie: • Napar z ziela: 2 łyżki przytulii zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić.

Pić 4 razy dz. po 100 ml lub 2 razy dz. po 200 ml.

Niemowlęta ważące: 3-4 kg - 4-5 ml, 5-6 kg - 7-3 ml,

7-8 kg -10-11 ml Podawać 3-4 razy dziennie.

Dzieci ważące 9-10 kg - 12,14 ml, 15-20 kg -21-28 ml, 25-30 kg - 35-43 ml, 35-40 kg - 50-57 ml Podawać 4 razy dziennie • Napar z ziela II 1 kopiatą łyżkę zalewamy ¼ l wody, zaparzyć i zostawić do naciągnięcia.

• Napar z ziela III 1 stołową łyżkę zalewamy 2 szklankami wrzątku i pozostawiamy do naciągnięcia. Pijemy po ½ szklanki 3-4 razy dziennie przed jedzeniem.

• Odwar z ziela 2 łyżki ziela zalać 2 szklankami wody; gotować 8 minut; odstawić na 5 minut; przecedzić. Pić jak napar.

• Odwar z ziela II 40 gram ziela zalewamy 1 litrem wody, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy 15 minut. Odcedzamy. Pijemy po ¼ szklanki 3-4 razy dziennie.

• Macerat 4 łyżki świeżego i zmielonego ziela zalać 1 szklanką wody o temp. pokojowej; macerować pod przykryciem 8 godzin; przecedzić. Pić jak napar.

Można osłodzić miodem lub sokiem owocowym.

Ciekawe recepty • Henryk Różański: Ziele przytulii - 1 łyżka Ziele nawłoci - 1 łyżka Owoc jałowca - 1 łyżka Liść brzozy - 1 łyżka Liść borówki lub mącznicy - 1 łyżka Ziele połonicznika - 1 łyżka Wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 100 ml lub 2 razy dz. po 200 ml.

Wskazania: skąpomocz, ropomocz, kamica moczowa, obrzęki, dna, reumatyzm, choroby skórne, zatrucia, zaburzenia przemiany materii, choroby zakaźne.

• Maria Treben Ziele przytuli Ziele nawłoci Ziele jasnoty gajowca Autorka nie podaje ilości ziół toteż należy mniemać, iż miesza się je w równych proporcjach i zaparza podobnie jak samą przytulię, czyli kopiatą łyżkę na ¼ szklanki wody, którą to zaparzamy wrzątkiem i pozostawiamy do naparzenia. Należy wypić do 4 szklanek dziennie przy ciężkich postaciach schorzenie Wskazania: ciężkie choroby nerek min ich marskość i roponercze.

Gdy tarczyca choruje

Osoby z niedoczynnością tarczycy mogą zmniejszyć objawy towarzyszące chorobie przy pomocy wielu tricków dietetycznych. Jeden z nich polega na wykorzystaniu przypraw o działaniu rozgrzewającym. Jedną z nich jest imbir. Imbir to roślina, która występuje w tropikalnej Azji i Australii. Ludzie wykorzystują jej właściwości od od wielu tysięcy lat.

W codziennym życiu imbir jest zazwyczaj dostępny dla konsumenta w postaci surowego kłącza a także w formie zmielonej, jako że jest to przyprawa o sporych walorach smakowych dodawanie jej do potraw, napojów, czy sporządzanie z niej typowo imbirowych specjałów nie powinno być dla nikogo problemem, a imbirze pamiętać warto, bo: • poprawia trawienie, • orzeźwia ciało i umysł, bo polepsza ukrwienie ciała, w tym także mózgu, • co za tym idzie zwiększa sprawność intelektualną, • jest świetnym antyseptykiem – odkaża narządy i układy wewnętrzne, • działa pobudzająco na wątrobę przez co ułatwia oczyszczanie organizmu, • jest termogenikiem (rozgrzewa), a co za tym idzie poprawia metabolizm i spalanie tkanki tłuszczowej, • uważa się go za afrodyzjak (zapew-

26

ne ze względu na właściwości rozgrzewające i pobudzające), • a co najważniejsze praktycznie nie szkodzi, choć z imbirem powinny uważać osoby, które mają wrażliwy przewód pokarmowy.

Imbir pobudza zarówno w postaci sproszkowanej, jak i świeżo startego kłącza. Można dodawać go do napojów (szczególnie polecany jest do kawy), oraz do wielu potraw nawet tak niewyrafinowanych jak zupy (np. ziemniaczana) czy potrawy z fasoli.

cztery centymetry imbiru na cienkie plasterki i pogotować je przez co najmniej 20 minut w dwóch litrach wody. Na koniec dodaje się pół czosnku i doprowadza do wrzenia całą mieszankę, a następnie pozostawia ją do ostygnięcia.

Przepis na herbatkę imbirowo-czosnkową Do przygotowania herbatki potrzebne będą: świeże kłącze imbiru, czosnek i woda. Należy pokroić

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

„Niech twoje pożywienie będzie lekarstwem, a lekarstwo pożywieniem.” - Hipokrates

Zdrowie

Dieta w niedoczynności tarczycy

Niedoczynność tarczycy jest jednym z częstszych schorzeń endokrynologicznych występującym u około 4 - 10% populacji.

Do prawidłowego funkcjonowania tarczycy niezbędna jest obecność wielu składników mineralnych, w szczególności jodu, żelaza, cynku i selenu.

Składniki te uczestniczą w metabolizmie hormonów tarczycy i ich prawidłowym funkcjonowaniu.

Tylko prawidłowo zbilansowana i urozmaicona dieta pozwala na dostarczenie wszystkich niezbędnych witamin i składników mineralnych, ale również pozwala na zachowanie dobrej kondycji zdrowotnej osób z niedoczynnością tarczycy.

Jod Organizm ludzki zawiera 15 - 20 mg jodu, z czego 70 - 80% znajduje się w tarczycy.

Pierwiastek ten, pod postacią jodków, wchłaniany jest z przewodu pokarmowego i dostaje się do osocza krwi, skąd wychwytywany jest przez tarczycę, z wykorzystaniem mechanizmu zwanego „pompą jodową”.

Cząsteczki hormonów tarczycy w swoim składzie zawierają jod, stąd odpowiednie zaopatrzenie organizmu w ten pierwiastek jest niezmiernie istotne w prawidłowym funkcjonowaniu tego gruczołu. Jod jest niezbędny do syntezy hormonów tarczycy. Jego niedobór skutkuje niewystarczającą ich produkcją, co najpierw powoduje wzrost stężenia hormonu tyreotropowego (TSH), a następne obniżenie poziomu hormonów tarczycowych – tyroksyna (T4), trijodotyroninę (T3). Ponadto niedobór jodu powoduje ograniczenie wzrostu oraz powiększenie gruczołu tarczycy i powstanie wola. W badaniu kohorotowym przeprowadzonym wśród 4649 osób w Danii zaobserwowano związek między spożyciem jodu a objętością tarczycy. Nawet łagodny niedobór tego pierwiastka sprzyjał powiększaniu objętości tarczycy. Spożycie jodu odwrotnie korelowało z stężeniem tyreoglobuliny w surowicy, stąd też oznaczenie stężenia tyreoglobulin.

Żelazo Jest istotnym pierwiastkiem dla osób z chorobami tarczycy. Jeden z kluczowych enzymów, zwany tarczycową peroksydazą jodującą zawiera w swojej cząsteczce żelazo, stąd jest to mi-

kroskładnik niezbędny w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy. Dzięki prawidłowemu działaniu wymienionego enzymu dochodzi do aktywowania przemian tyreoglobuliny w tyroksynę (T4) oraz trijodotyroninę (T3). Deficyt żelaza w ustroju prowadzi do zmniejszenia syntezy hormonów tarczycy w osoczu, zwiększenia wydzielania TSH i powiększenia tego narządu oraz rozwoju jego niedoczynności. Niedobór żelaza w organizmie najczęściej wiąże się z niską zawartością przyswajalnych form tego pierwiastka w pożywieniu lub zaburzeniami w procesie jego wchłaniania.

Selen

Kolejnym pierwiastkiem istotnym w żywieniu osób z niedoczynnością tarczycy jest selen (Se). Zawartość selenu w organizmie ludzkim waha się w przedziale 10 - 15 mg. Pierwiastek ten wchodząc w skład enzymu zwanego dejodynazą, uczestniczy w przemianach tyroksyny (T4) w formę aktywną hormonu trijodotyroninę (T3). W sytuacjach niedoboru selenu w organizmie dochodzi do zmniejszonego wytwarzania T3 w tkankach (głównie wątroba i nerki) i jego stężenia w krążeniu.

Cynk Jest głównym pierwiastkiem w przestrzeni wewnątrzkomórkowej występującym we wszystkich komórkach żywego organizmu. Pierwiastek ten jest niezbędny do syntezy i prawidłowego funkcjonowania tyroksyny. Stanowi składnik białek receptorowych trójjodotyroniny, a jego niedobór wpływa na upośledzenie wiązania tego hormonu. Konsekwencją niedoboru cynku w organizmie jest obniżenie stężenia T4 i T3, a co za tym idzie, rozwoju objawów niedoczynności tarczycy. Niedobory cynku mogą wynikać z nieprawidłowej, mało urozmaiconej diety. Jednakże na stężenie cynku w osoczu może wpływać również długotrwały stres, infekcje oraz doustne przyjmowanie hormonów żeńskich. Wchłanianie tego pierwiastka może być utrudnione podczas długotrwałej suplementacji dużych dawek miedzi.

Niezależnie od rodzaju występowania choroby przewlekłej, również osoby z niedoczynnością tarczycy powinny szczególnie pamiętać o odpowiednim żywieniu, aktywności fizycznej oraz prawidłowej kondycji psychicznej. Prawidłowo zbilansowana, urozmaicona dieta pozwala na dostarczenie wszystkich witamin i składników mineralnych, w tym żelaza, jodu, selenu i cynku, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania gruczołu tarczycy.

Soja a tarczyca

Izoflawony z soi mogą hamować enzym peroksydazę (TPO). Enzym ten bierze udział w syntezie hormonów tarczycy. Może to doprowadzić do niedoczynności tarczycy, a nawet jej powiększenia (wola).

Dlatego każdy kto spożywa soję powinien upewnić się, że spożywa wystarczającą ilość jodu. Osoby z niedoczynnością tarczycy mogą potrzebować syntetycznych hormonów tarczycy, jeśli jedzą soję w dużych ilościach. Ponad to produkty z dużą zawartością błonnika ( sojowe także) mogą zmniejszyć absorpcję syntetycznych hormonów, więc powinno

się je spożywać na pusty żołądek. Istnieją także pewne obawy, że jedzenie soi może powodować przejście z subklinicznej niedoczynności tarczycy do jawnej niedoczynności tarczycy. W tym przypadku należy monitorować funkcję tego gruczołu i spożywać produkty sojowe/ krzyżowe w ściśle określonych ilościach. Źródło: www.veganhealh.org

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

27

Zdrowie

Naturalny antybiotyk

Można własnoręcznie przygotować antybiotyk wyłącznie z naturalnych składników. Dzięki niemu pozbędziesz się wirusów, grzybów, bakterii oraz pasożytów. Przepis był znany jeszcze w średniowieczu, kiedy Europejczycy walczyli z groźnymi epidemiami.

Ta mieszanka nie tylko skutecznie ma zwalczać choroby wirusowe i grzybicze, ale także poprawiać krążenie krwi oraz wzmacniać odporność.

Proponujemy przepis na domowy antybiotyk, który został opublikowany na stronie dziecisawazne.pl. Pamiętajmy jednak, by nie leczyć się wyłącznie na własną rękę. Zawsze należy konsultować się z lekarzem.

Składniki:

• 700 ml octu jabłkowego • ¼ szklanki drobno posiekanego czosnku • ¼ szklanki drobno posiekanej cebuli • 2 świeże papryki chilli

• ¼ szklanki startego imbiru • 2 łyżki tartego chrzanu • 2 łyżki kurkumy w proszku

Przygotowanie:

Wymieszane składniki należy włożyć do niedużego słoika, po czym wszystko zalać octem (najlepiej by stanowił on 1/3 zawartości). Następnie potrząsamy przygotowaną mieszanką oraz odstawiamy zakręcony słoik na 2 tygodnie. Nie zapominamy jednak codziennie nim potrząsać, by wszystkie składniki dokładnie nasiąkły octem. Nie musimy przechowywać toniku w lodówce, pozostanie on świeży na długo. Należy przygotowy-

wać wszystko w rękawiczkach, gdyż papryka jest bardzo ostra i może zaszkodzić wrażliwym dłoniom.

Sposób zastosowania

Należy tonikiem wypłukać gardło, a następnie połknąć. Uprzedzamy, że mieszanka jest ostra i może pojawić się uczucie gorąca, dlatego warto od razu zjeść kawałek cytryny lub pomarańczy. Jeśli chcemy zwiększyć naszą odporność, pijemy jedną łyżeczkę dziennie i próbujemy po trochu zwiększać dawki aż do rozmiarów kieliszka.

Jeśli walczymy z chorobą, spożywamy 5–6 łyżeczek dziennie.

7 sposobów na katar

Katar bardzo łatwo złapać. Wystarczy, że w autobusie spotkasz jednego kichającego, by po dwóch, trzech dniach katar dopadł i ciebie.

Jak leczyć katar, jakie są skuteczne sposoby na katar? "" Anna Jarosz

W walce z katarem stosuj inhalacje, używaj kropli do nosa, a gdy to nie pomoże - bierz przez kilka dni leki na przeziębienie.

Katar jest uciążliwy. Podajemy skuteczne i domowe sposoby na katar. Rhinowirusów, czyli wirusów wywołujących nieżyt błon śluzowych nosa, jest ponad 200 rodzajów. Zakażasz się nimi tzw. drogą kropelkową, gdy np. ktoś obok kichnie. W ten sposób jeden chory może zakazić dziesiątki osób.

Czy katar jest potrzebny?

Choć często utrudnia nam życie, pomaga walczyć z infekcją. Kichanie i częste wydmuchiwanie nosa (tylko w chusteczki jednorazowe, używane jeden raz) pozwala pozbyć się z dróg oddechowych nie tylko wydzieliny błon śluzowych, ale i wirusów. Dlatego tabletki lub krople do nosa powinnaś stosować tylko przez kilka (3-4) dni. Najlepiej korzystać z nich, gdy zależy ci na dobrym samopoczuciu lub masz tzw. obowiązkowe wyjście.

Jak leczyć katar Gdy wrócisz do domu przemarznięta, nie czekaj, aż choroba zacznie się rozwijać. Weź gorącą kąpiel z dodatkiem olejku (sosnowego, eukaliptusowego, miętowego) lub wymocz stopy w gorącej wodzie z dodatkiem soli. Potem natrzyj stopy maścią kamforową, włóż grube skarpety, owiń się kocem i odpocznij w cieple.

Rób inhalacje z olejków aromatycznych

28

(np. eukaliptusowego) lub naparu rumianku. Pozwalają odblokować zatkany nos i pozbyć się nagromadzonej wydzieliny.

Skrzydełka nosa smaruj maścią witaminową (Linomag, maść majerankowa) lub kremem ochronnym, aby złagodzić podrażnienie skóry.

Jeśli katar jest bardzo dokuczliwy, kaszlesz i masz temperaturę stosuj przez 3-4 dni dostępne w aptece leki na przeziębienie.

Pij bardzo dużo płynów. Dzięki temu wydzielina się rozrzedza i nos łatwiej się oczyszcza. Jadaj gorące, parujące potrawy (np. rosół), pij dużo herbaty z malinami lub sokiem z czarnego bzu. Do kanapek dodawaj czosnek, bo ma silne działanie antybakteryjne. Na kolację zrób sobie kanapkę z drobno posiekaną natką pietruszki (zawiera dużo witaminy C), masłem oraz rozgniecionym ząbkiem czosnku. Pamiętaj też o częstym myciu rąk, przede wszystkim po każdym oczyszczeniu nosa jednorazową chusteczką.

W walce z katarem stosuje się zwiększone dawki witaminy C oraz Rutinoscorbinu (2-3 razy dziennie po 3-4 tabletki).

Wprawdzie nie likwidują one kataru i nie mają żadnego znaczenia w likwidowaniu przeziębienia, ale uszczelniają i wzmacniają osłabione infekcją ścianki naczyń krwionośnych błony śluzowej nosa. Warto też przyjmować preparaty wapniowe (Calcium C), choć te mogą nadmiernie wysuszać błonę śluzową nosa.

W udrożnieniu zatkanego katarem nosa pomogą tabletki na katar. Możesz też korzystać z kropli do nosa, które zmniejsza-

ją obrzęk oraz ukrwienie błony śluzowej nosa. Pamiętaj, że kropli do nosa nie można nadużywać. Stosuj je nie dłużej niż 3-4 dni.

Nie lekceważ kataru Idź do lekarza, jeżeli oprócz kataru masz bóle mięśni, stawów i głowy oraz temperaturę przekraczającą 38 st. C. To mogą być pierwsze oznaki grypy. Katar, któremu towarzyszy silny ból głowy, uczucie ucisku w okolicach policzków, skroni lub nasady nosa, a wydzielina jest ropna, wymaga konsultacji u lekarza. Możesz mieć zapalenie zatok przynosowych, a to wymaga specjalistycznego leczenia.

Ważne!

Katar, który jest objawem przeziębienia, niekiedy trudno odróżnić od ostrej reakcji alergicznej, np. na pyłki kwiatowe, sierść zwierząt czy kurz domowy. Warto zatem zapamiętać, że katarowi uczuleniowemu często towarzyszy zapalenie spojówek, znaczne trudności w oddychaniu, ale rzadko podwyższona temperatura.

Wypij coś, co cię rozgrzeje Może to być czerwone grzane wino z goździkami, łyżeczką miodu oraz szczyptą gałki muszkatołowej.

Dobre skutki daje mocna herbata z alkoholem - marynarska z rumem (25 g) lub góralska z czystą wódką (50 g).

Źródło: „Zdrowie” poradnikzdrowie.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

30

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Kulinaria

Zasmakuj rukoli

Rukola pochodzi z krajófw śródziemnomorskich i zaliczana jest do rodziny kapustowatych, a jej liście kształtem przypominają liście mlecza. Rukolę łatwo wyhodować w doniczce w warunkach domowych.

Dzięki temu możemy cieszyć się nią okrągły rok. Tym bardziej, że pod względem zawartości żelaza i wapnia rukola przewyższa tradycyjną sałatę - może więc być jej świetną alternatywą.

Sałatka z rukolą, fetą i słonecznikiem

Składniki:

• rukola (50 g) • ser feta (100 g) • nasiona słonecznika łuskane lub orzechy włoskie (1 garść) • oliwa z oliwek (3 łyżki) • zioła prowansalskie (1 łyżka) • cytryna (1 sztuka) • kiełki rzodkiewki (1 garść) • pomidorki koktajlowe (10 sztuk) • sól, pieprz (do smaku)

Przygotowanie:

Warzywa i sałatę dokładnie umyj.

Oliwę, sok z cytryny i zioła wymieszaj ze sobą.

Ser feta pokrój na małe kostki 1x1 cm.

Pomidorki koktajlowe pokrój na ćwiartki.

Wszystkie składniki wymieszaj i dodaj powstały wcześniej dressing, dopraw solą i pieprzem.

Sałatkę z rukolą i fetą można podawać jako dodatek do mięs np. z grilla, ale i zupełnie samodzielnie, chciażby na letnim pikniku. Zestawienie rukoli, fety i pomidorków koktajlowych to nasza podstawa, do której możemy dodawać kolejne składniki. By złagodzić smak sałatki, można także fetę zastąpić mozzarellą.

Sałatka z rukolą, serem blue, pomidorami i papryką Zdrowe, kolorowe i pyszne. Sałatka na bazie rukoli, z dodatkiem pomidorów, sera blue, czerwonej papryki - a wszystko udekorowane sosem balsamicznym. Do sałatki dobrze sprawdzą się świeże zioła bazylia, oregano, tymianek, a nawet odrobina mięty.

32

Całość przypraw odrobiną świeżo mielonego czarnego pieprzu.

Składniki:

• rukola (1 opakowanie) • pomidor cherry (1 opakowanie) • ser blue (20 dag)

• papryka czerwona (1 sztuka) • oliwa z oliwek (4 łyżki) • sos balsamiczny (do dekoracji) • sól (do smaku) • pieprz (do smaku) • bazylia (do smaku)

Przygotowanie:

Opłucz rukole, osusz i wyłóż na duże płaskie talerze.

Pokrój pomidory - chery przekrój na pół, zwykłe pomidory podziel na ćwiartki. Wyłóż na rukoli.

Paprykę umyj i pokrój w paski lub w krążki, a następnie dodaj do sałatki.

Ser blue pokrój w kostkę i dodaj do sałatki.

Całość polej oliwą, przypraw solą i pieprzem.

Sałatkę udekoruj fantazyjnie sosem balsamicznym, a na koniec dodaj liście bazylii.

Smacznego! Źródło: www.winiary.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Gotujesz te warzywa? To błąd!

Kulinaria

O tym, że są bardzo zdrowe i trzeba je jeść, wie każdy. Niestety obróbka, jakiej je poddajemy, często wypłukuje z nich wszystko to, co najlepsze. Poznaj warzywa, które lepiej jeść na surowo!

Rukola

Mimo specyficznego smaku cieszy się dużą popularnością. Niestety, często podajemy ją na ciepło a to błąd. Pod wpływem ciepła rukola staje się jeszcze bardziej gorzka i całkowicie wyczyszczona z witamin.

Brukselka Obfituje w witaminy z grupy B, które korzystnie wpływają m.in. na układ nerwowy. Gotowanie sprawia, że to, co w niej najlepsze wylewamy wraz z wodą, w której się gotowała. Jeśli już chcemy podać ją na ciepło najlepiej gotować ją na parze.

Brokuły Zawierają sporo witaminy C. Zbyt długie gotowanie sprawia, że w brokule nie zostaje już nic wartościowego. Najlepszym rozwiązaniem będzie jedzenie go surowego lub blanszowanie. Wystarczy wrzucić różyczki warzywa na 3-4 minuty do wrzącej wody i już!

Rukiew wodna

Zawiera sporo witaminy C, K oraz tych z grupy B. Mimo że można zrobić z niej nawet zupę lepiej jeść ją na zimno (np. jako dodatek do sałatek). Przygotowana na ciepło traci właściwości.

Kapusta chińska To warzywo, które zawiera bardzo dużo cennych witamin (A, C, B6) i substancji odżywczych (m.in. żelazo). Podawana na ciepło traci je niemal całkowicie. Aby wyciągnąć z niej to, co najlepsze najlepiej podawać ją surową z dresingiem.

Przykładowe sosy do surowych warzyw Sos I • 3-4 łyżki oliwy

• 3 łyżki soku z cytryny (lub octu winnego) • 1-2 ząbki czosnku • troszkę wody • przyprawy: sól, płatki chili lub pieprz • 1 łyżki musztardy (opcjonalnie) Włoski sos pomidorowy • 60 g suszonych pomidorów • 90 g twarożku wiejskiego • 90 g chudego jogurtu naturalnego • 30 g listków świeżej bazylii • sól i pieprz Ze świeżymi ziołami • 170 g serka śmietankowego • 1 cebulka dymka, drobno posiekana • 2 łyżki natki pietruszki, drobno posiekanej • 1 łyżka szczypiorku, drobno posiekanego • 1 łyżeczka octu estragonowego

• 1 łyżeczka pasty tahini (opcjonalnie)

Kalafior Aby zatrzymać obecny w kalafiorze błonnik najlepiej jeść go surowego. W takiej wersji jest równie smaczny jak ten gotowany. Surowy kalafior doskonale nadaje się do sałatek.

Jarmuż To jedno z bardziej popularnych warzyw. Jedzony na surowo z całą pewnością oddaje to, co ma w sobie najlepsze (czyli witaminę A, C oraz K). Trzeba z nim jednak uważać! Jedzenie w nadmiarze surowego jarmużu może doprowadzić m.in. do wzdęć.

Biała kapusta

Zawiera znaczne ilości witamin C i K. Obróbka w bardzo wysokiej temperaturze sprawia, że tarci ona swoje właściwości. Na szczęście, kapusta równie dobrze smakuje na zimno. Warto przyrządzić z niej sałatkę.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

33

Skuteczny sposób na zgagę? Naturalnie!

Zdrowie

Chyba nie ma osoby, która choć raz nie doświadczyłaby tej dolegliwości. W końcu zgaga to najczęstszy problem ze strony układu pokarmowego. Zazwyczaj objawia się uczuciem pieczenia lub „gorącego” bólu w okolicach przełyku. Czasem jednak towarzyszy jej też (albo występuje samoistnie) ból zamostkowy, rozchodzący się nawet do ramion i karku.

Zgagę wywołuje cofający się do przełyku kwas żołądkowy, który powinien być zatrzymywany przez działanie mięśnia - zwieracza przełyku. Jeśli jednak mięsień ten działa nieprawidłowo, kwas żołądkowy „zarzucany” jest z powrotem do przełyku. O ile ścianki żołądka są na jego działanie odporne, o tyle delikatniejszy przełyk jest przez kwas drażniony i stąd przykre dolegliwości.

Sporadyczne występowanie zgagi, np. po zbyt obfitym czy ciężkostrawnym posiłku, to jedynie krótkotrwały dyskomfort. Jednak regularnie pojawiające się pieczenie może powodować poważne schorzenia układu pokarmowego, a przede wszystkim przełyku. Często pojawiająca się zgaga, może też świadczyć o już istniejących chorobach – m.in. wrzodach żołądka czy refluksie żołądkowo-przełykowym.

W takiej sytuacji konieczna jest zmiana trybu życia.

Osoby cierpiące na nadwagę powinny zrzucić zbędne kilogramy, a palacze rozstać się z nałogiem. Ważne też, by zrezygnować ze zbyt opinających ubrań, zadbać o chwilę odpoczynku po posiłku (jednak nie w pozycji leżącej) i podwyższyć wezgłowie łóżka, by podczas snu tułów znajdował się wyżej niż nogi. Ważna jest też zmiana diety.

Posiłki powinny być jedzone regularnie - częściej, za to w mniejszych porcjach. Warto też ograniczyć ilość tłuszczu - jeść mniej mięsa, wędlin, masła, śmietany czy serów, a także wszelkich produktów smażonych w głębokim oleju. Osoby cierpiące na zgagę powinny też zrezygnować z ostrych przypraw, napojów gazowanych, marynat, a także mocnej kawy, herbaty i alkoholu. Niewskazane jest też nadużywanie soli oraz słodyczy. Jeśli mimo zmian zgaga nadal się pojawia, konieczna jest konsultacja lekarska.

Na szczęście ze zgagą, która utrudnia nam życie tylko od czasu do czasu, możemy poradzić sobie sami. W aptekach dostępne są preparaty łagodzące objawy, nie jesteśmy jednak ska-

34

zani na stosowanie leków. Pieczenie w przełyku można znakomicie łagodzić domowymi środkami. A że sposobów na zgagę jest bardzo wiele, każdy znajdzie wśród nich metodę, która najbardziej mu odpowiada.

Soda oczyszczona Jedną z najpopularniejszych metod łagodzenia objawów zgagi jest sięgnięcie po sodę oczyszczoną. Łyżeczkę sody rozpuszczamy w szklance wody i wypijamy. Sposób ten (ze względu na dużą zawartość soli w sodzie), nie powinien jednak być wykorzystywany zbyt często i nie jest polecany kobietom w ciąży.

Herbatki ziołowe Skutecznym lekarstwem na zgagę są też herbatki ziołowe. Szczególnie polecane są rumiankowa i miętowa. Warto wypijać ciepły napar małymi łykami podczas ataku zgagi, a pieczenie szybko minie. Można też pić herbatki profilaktycznie po posiłkach, by do zgagi nie dopuścić.

Imbir Z pieczeniem przełyku błyskawicznie rozprawi się też imbir. Gdy tylko pojawi się zgaga warto wziąć kawałek imbiru i ssać lub żuć go do momentu, gdy pieczenie ustąpi. Warto też dodawać tę przyprawę do posiłków, co znacznie ograniczy ryzyko pojawiania się dolegliwości.

Migdały Innym sposobem na zgagę jest zjedzenie garści migdałów, surowych orzeszków ziemnych lub kawałka selera. Są nie tylko skuteczne, ale i smaczne, nic więc dziwnego, że wiele osób poleca te metody.

Ocet jabłkowy Entuzjaści octu jabłkowego z pewnością ucieszą się, że także ten produkt niweluje uczucie pieczenia. Wystarczy 1 - 2 łyżeczki octu i po kilku minutach zga-

ga znika. Dla smaku do octu można dodać odrobinę miodu.

Mleko Wiele osób przekonuje, że niezwykle skutecznym produktem na ugaszenie ognia w przełyku jest mleko. Aby zwiększyć jego skuteczność do połowy szklanki białego płynu, warto dodać kilka kropli soku z cytryny.

Sok z cytryny Soku z cytryny można też użyć bez mleka. Choć wydaje się, że kwaśny płyn tylko zwiększy dolegliwość, której przyczyną jest także kwas, jednak cytryna wytwarza w żołądku odczyn zasadowy, a więc zobojętnia obecny w nim kwas.

Kwaśne produkty Również inne - zdawałoby się kwaśne produkty - polecane są jako skuteczne lekarstwo na zgagę. Woda z kiszonych ogórków czy łyżka musztardy to kolejne składniki, które warto wypróbować, gdy pojawi się pieczenie.

Jogurt i banany Skutecznym sposobem na tę dolegliwość jest też zjedzenie jogurtu.

Składnik ten - podobnie jak banany - powinien stać się ważnym elementem diety osób ze skłonnością do zgagi. Polecane są przede wszystkim kobietom w ciąży, które nie mogą korzystać z niektórych leków na zgagę czy części domowych sposobów na tą dolegliwość.

Napary Wśród polecanych metod łagodzących pieczenie przełyku znajdziemy też niezwykłe napary. Np. z siemienia lnianego lub zielonej herbaty z dodatkiem kurkumy i czarnego pieprzu.

Jak widać sposobów na zgagę jest bardzo wiele, należy tylko sprawdzić, który okaże się najskuteczniejszy w naszym przypadku. Źródło: zdrowie.wp.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Domowe sposoby na przejedzenie

Zdrowie

Domowe sposoby na przejedzenie są bardzo przydatne i skuteczne.

Kiedy nie mamy pod ręka tabletek wspomagających trawienie wystarczy sięgnąć po herbatkę ziołową, kieliszek wódki albo ocet winny.

Jakie jeszcze są skuteczne domowe sposoby na przejedzenie? "" Anna Ławniczak

Przejedzenie nie tylko sprawia, że jesteśmy ociężali i senni. Często przejedzenie jest powodem niestrawności, zgagi, bólów brzucha. Warto znać domowe sposoby na przejedzenie, by zaradzić tym przykrościom.

Wódka z pieprzem Ten męski sposób na wszelkie dolegliwości w przypadku przejedzenia naprawdę się sprawdza. Mały kieliszek wódki (50 g), do posiłku lub tuż po nim, poprawia krążenie w jelitach i usprawnia trawienie, dzięki czemu organizm szybciej przerabia dostarczone pokarmy. Osoby, które nie tolerują wódki mogą wypić lampkę czerwonego wina.

strawności. Bierzemy trzy łyżeczki majeranku, zaparzamy szklanką wrzątku i trzymamy pod przykryciem przez 15 minut. Pomaga również żucie natki z pietruszki. Dobrym lekiem na niestrawność jest także kminek lub koper. Łyżeczkę nasion popijamy szklanką ciepłej wody. Przy bólu brzucha warto sięgnąć po herbatkę z melisy albo rumianku. Przy przedłużającej się niestrawności, zgadze i bólu głowy najlepiej sięgnąć po napar z dziurawca.

Napary z ziół i przypraw Wypróbuj herbatę imbirową. Można ją przyrządzić ze świeżego kłącza lub ze sproszkowanego imbiru. Rozgrzewa żołądek, zwiększa produkcję soków trawiennych i przyspiesza przemianę materii. Na niestrawność znakomity jest napar z majeranku, który łagodzi wszelkie problemy gastryczne wynikające z nie-

Siemię lniane Jeśli przejedzeniu towarzyszy uciążliwa zgaga proponujemy kleik z siemienia lnianego. Łyżkę mielonych nasion lnu zalej szklanką wrzątku, wymieszaj i odstaw na kwadrans. Kleik pobudza jelita do pracy i łagodzi zgagę. Najlepszy efekt przyniesie zjedzony godzinę po wstaniu od stołu.

Czerwone wytrawne Dla tych, którzy nie bardzo przepadają za ziołami zalecamy lampkę czerwonego wytrawnego wina albo 50 g wódki (czystej z pieprzem, gorzkiej żołądkowej lub ziołowego Jegermeistra).

Najlepiej wypić w trakcie posiłku lub tuż po nim. Pamiętajmy, że tylko mała ilość alkoholu poprawia krążenie w jelitach, co ułatwia trawienie. Gdy przesadzimy skutek będzie odwrotny – niestrawność się nasili.

Herbaty Herbaty mają rozmaite działanie. Filiżanka czarnej gorącej herbaty rozgrzewa, stymuluje wydzielanie soków żołądkowych i pomaga organizmowi trawić tłuszcze. Podobne działanie ma herbata zielona, która szybko likwiduje uczucie pełności w żołądku. Czerwona herbata przyda się, kiedy posiłek był zakrapiany alkoholem, likwiduje bowiem przykre skutki jego działania. Wspomaga też pracę wątroby, co pomaga uporać się z dużą ilością pokarmu.

Niezawodna jest też filiżanka herbaty miętowej lub z dzikiej róży. Dodatek szczypty cynamonu lub imbiru rozkurczy żołądek. Napar pomoże, jeśli wypijemy go w ciągu godziny od posiłku.

Można rozrobić go z wodą i popijać w trakcie obiadu.

Antidotum z octu winnego To ponoć sposób Kleopatry na rozpasanie kulinarne starożytnych. Skutki obfitych uczt likwidowała miksturą przygotowaną z łyżki octu winnego (najlepiej jabłkowego) rozmieszanego ze szklanką ciepłej wody, osłodzona odrobiną miodu.

Kompot z suszonych owoców To stary, sprawdzony sposób na trawienie. Zaleca się nie tylko picie kompotu ale również przegryzanie suszonych owoców, co pobudza pracę żołądka.

Sok z czarnych jagód Rewelacyjnie na kłopoty z żołądkiem działa też sok z czarnych jagód.

Ruch najlepszym lekarstwem Nie od dziś wiadomo, że „ruch to zdrowie”. Warto więc po sutym obiedzie wyjść na spacer, do którego można zaprosić rodzinę i gości. Organizm spali trochę kalorii, a świeże powietrze ożywi nas po siedzeniu za stołem.

Lekka gimnastyka brzucha To proste ćwiczenie pobudza krążenie w układzie trawiennym i zapobiega zastojom pokarmu. Wstań, zrób wdech i wydech, a następnie, na bezdechu próbuj wciągnąć na chwilę brzuch: przyciągaj okolice żołądka i brzuch jak najbliżej kręgosłupa. Puść, odetchnij i powtórz ćwiczenie kilka razy. Jeśli podczas wciągania brzucha czujesz, że pokarm podjeżdża ci do przełyku, rób to ćwiczenie dopiero po spacerze. Źródło: Poradnikzdrowie.pl SerwisUroda.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

35

Jak bezpiecznie przewozić psa w samochodzie?

Zwierzaki

Przewożąc samochodem psa, który nie został odpowiednio przypięty, narażamy na niebezpieczeństwo nie tylko zwierzę, ale również pozostałych pasażerów pojazdu i nas samych. Często nie wiemy, jak należy odpowiednio zadbać o ulokowanie czworonoga w pojeździe, dlatego coraz częściej uczą tego kampanie społeczne.

W przepisach o ruchu drogowym nie znajdziemy informacji wprost odnoszących się do tego, jak powinno się przewozić zwierzęta samochodem. Nie znaczy to jednak, że nasz ukochany psiak może swobodnie skakać po samochodzie w trakcie jazdy. Niewiele osób ma świadomość zagrożenia, jakie niesie ze sobą przewożenie niezabezpieczonego zwierzęcia. Przeprowadzone badania pokazują, że podczas wypadku przedmiot ważący 9 kg uderza w kierowcę z siłą ponad 450 kg przy założeniu, że pojazd poruszał się z prędkością 90 km/ h. Nietrudno domyślić się, że w takim wypadku pies, który nie został odpowiednio przypięty, ma niewielkie szanse na przeżycie. Warto jednak uświadomić sobie także, że stanowi duże zagrożenie dla kierowcy i innych pasażerów.

Jak przewozić małe psy Sposób przewożenia zwierzęcia jest uzależniony przede wszystkim od jego rozmiaru. Małe i średnie psy, które mają tendencję do przemieszczania się po całym samochodzie, najlepiej przewozić w klatce transportowej. Wielkość kontenera powinna być odpowiednio dobrana do rozmiarów zwierzęcia – zbyt mała nie będzie wygodna, z kolei zbyt obszerna nie zapewni odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa w razie wypadku. Ważne jest, aby klatkę transportową umieścić w bezpiecznym miejscu i upewnić się, że przy ostrym hamowaniu lub w razie wypadku nie będzie się ona przemieszczać. W przypadku mniejszych psów, a tym samym mniejszych kontenerów, najlepiej postawić je na podłodze z tyłu przed kanapą i odpowiednio dosunąć przednim fotelem, aby zapewnić stabilność. Średnich rozmiarów klatki należy umieszczać na tylnym siedzeniu i odpowiednio przymocować pasami bezpieczeństwa.

Alternatywnym rozwiązaniem dla posiadaczy małych i średnich psów jest przypięcie ich specjalnymi szelkami do pasów bezpieczeństwa. Zastosowanie takiego wyposażenia sprawi, że przy ostrym hamowaniu lub w razie wypadku pies będzie zabezpieczany w ten sam sposób, jak inni pasażerowie.

36

Jak zabezpieczyć dużego psa

W przypadku posiadaczy psów średnich oraz dużych, optymalnym rozwiązaniem jest samochód combi. W bagażniku tego typu pojazdu bez trudu znajdzie się miejsce nawet na największy kontener. Również w tym przypadku ważne jest, aby uniemożliwić przesuwanie się klatki po całym bagażniku. W przypadku psa, który jest zbyt duży na przewożenie w klatce lub nie toleruje zamknięcia, należy pamiętać, że zwierze nie powinno swobodnie chodzić w bagażniku. Ze względu na zbyt dużo miejsca, w razie gwałtownego hamowania będzie ono narażone na złamania i uszkodzenia ciała. Praktycznym rozwiązaniem jest na przykład dodatkowa kratka, którą umieszcza się w 1/3 bagażnika, aby zmniejszyć jego powierzchnię. Właściciele największych ras powinni po prostu rozłożyć w bagażniku koc, aby pies mógł wygonie położyć się w czasie podróży.

Naklejka na szybie Można również zasugerować innym kierowcom przewożenie czworonoga w aucie, za sprawą specjalnej naklejki na szybę samochodu. Może ona pomóc naszemu pupilowi w razie wypadku.

Kilka ważnych zasad przed i w czasie podróży

• Nie karmimy psa przed i w trakcie podróży. Szczególnie u szczeniaków zdarza się choroba lokomocyjna. Psy rzadko podróżujące samochodem mogą odczuwać stres w trakcie jazdy, a to może wywołać wymioty.

• Zatrzymujmy się co 2-3 godziny, aby pies mógł załatwić swoje potrzeby fizjologiczne.

• Zabieramy ze sobą butelkę wody, aby podczas postoju napoić psa.

• Starajmy się prowadzić płynnie samochód, unikać gwałtownego hamowania.

• Temperatura w samochodzie nie powinna przekraczać 20 stopni. W czasie upałów warto założyć na okna osłony przeciwsłoneczne.

• Głowa psa wystająca zza szyby jadącego samochodu może być przyczyną poważnych infekcji: uszu, oczu i nosa.

• Ostra muzyka źle wpływa na samopoczucie psa.

• Warto mieć ze sobą książeczkę zdrowia psa, tak na wszelki wypadek.

Musimy pamiętać o jeszcze jednej ważnej rzeczy. Pozostawienie pupila w zamkniętym samochodzie wystawionym na słońce, może zakończyć się tragicznie. Nie wystarczą delikatnie uchylone okna. W upalne dni, temperatura w zamkniętym samochodzie może osiągać nawet 50 stopni C. Zarówno dla czworonoga jak i człowieka taka temperatura, może okazać się zabójcza. W sytuacji, gdy w grę wchodzi życie zwierzaka, tłumaczenia właściciela, który twierdzi, że wyszedł do sklepu jedynie na 10 minut, to kiepskie usprawiedliwienie.

Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie przywiązanie psa na smyczy do pobliskiego ogrodzenia ukrytego w cieniu, czy drzewa, gdzie zwierzak spokojnie poczeka do naszego powrotu.

Podróżowanie z psem jest fantastyczną sprawą. Nasz przyjaciel ufa nam bezgranicznie i z oczywistych względów chce być blisko nas. To jednak od naszej odpowiedzialności zależy jego i nasze bezpieczeństwo. Swobodnie poruszający się pies po samochodzie jest z pewnością z tego faktu zadowolony, ale może rozpraszać uwagę kierowcy, przysłaniać mu widoczność, wykonać niebezpieczny ruch czy gest i tym samym doprowadzić do niebezpiecznej sytuacji. Pamiętajmy, bezpieczeństwo ponad wszystko! Źródło: superauto.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Zabójcze przysmaki

Zwierzaki

Większość właścicieli psów na co dzień nie zastanawia się, ile jedzeniowych pułapek czyha w mieszkaniu na ich psa. Moment nieuwagi, bezmyślne pozostawienie czegoś na wierzchu i dramat gotowy.

Pies może mieć nie tylko kłopoty ze zdrowiem, ale też zagrożone może być jego życie. Opiekunowie czworonogów zapominają, że wiele jest rzeczy, których pies zwyczajnie jeść nie może

Czekolada Czekolada to dla ludzi jeden z ulubionych smakołyków. Nie brakuje też psów, które wręcz trzęsą się na jej widok. Czy mogą ją jeść? Absolutnie nie. Czekolada, szczególnie gorzka, jest dla zwierzęcia bardzo toksyczna. Według szacunków, już pół tabliczki czekolady może śmiertelnie zatruć dużego psa. Przyczyną jest substancja zawarta w czekoladzie zwana teobrominą, która między innymi rozszerza naczynia wieńcowe. Może prowadzić do arytmii serca i czasami do zapaści. Ilość zjedzonej czekolady a jej szkodliwość jest ściśle powiązana z masą psa, wiekiem (młode są bardziej wrażliwe), stanem zdrowia lub nawet podawanymi lekami.

Winogrona i rodzynki

Wiele psów lubi winogrona, jednak nie mogą ich jeść, ponieważ są dla nich trujące. Owoce te mają dużą zawartość cukrów prostych, które nie są wchłaniane przez przewód pokarmowy psa. Cukry działają drażniąco na przewód pokarmowy i są toksyczne dla nerek, powodując u czworonogów ostrą niewydolność tego organu. Pierwszymi objawami zatrucia są wymioty, brak apetytu, ból brzucha, apatia, biegunka. Podobna reakcja może wystąpić po zjedzeniu rodzynek lub innych suszonych owoców.

Małe piwo Psu nie wolno spożywać wielu ludzkich przysmaków. Wśród nich znajduje się alkohol, szkodliwy również dla ludzi. Oczywi-

ście pies nie kupi go sobie sam. Trudno mu również wypić płyn z butelki stojącej w domowym barku. Jednak zdarza się, że zwykle dla zabawy, podają go zwierzakowi sami właściciele. Psy, jeśli naleje się im piwo, zwykle chętnie je wypiją. Finał łapczywego spożycia procentowego trunku często bywa tragiczny. Już niewielka ilości alkoholu może wywołać u psa objawy zatrucia, natomiast jedno piwo lub nawet jedna lampka wina może okazać się dawką śmiertelną dla psa ważącego około 7 kg.

Cebula Tego typu przyprawy często podawane są psu razem z mięsem lub innymi domowymi daniami. Tymczasem warzywo to zawiera substancje toksyczne (dwusiarczki), które powstają podczas przemian zachodzących w przewodzie pokarmowym zwierząt. Dwusiarczki działają utleniająco i prowadzą do rozpadu krwinek czerwonych (hemoliza). Już dwa plasterki cebuli tygodniowo powodują zniszczenie hemoglobiny w takiej ilości, że zaburza dostarczanie odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego funkcjonowania organizmu psa, co w konsekwencji prowadzi do anemii. Trująca jest zarówno cebula surowa, jak i gotowana. Podobnie działa czosnek.

Płyn do płukania ust Przyczyną zatruć u psów mogą być również substancje, które występują powszechnie w naszych gospodarstwach domowych. Nie każdy właściciel zdaje sobie sprawę, że niektóre środki, z których korzysta każdego dnia, mogą być naprawdę silnie toksyczne. Tak jest z kwasem borowym znajdującym się np. w płynie do płukania jamy ustnej, płynie do przechowywania soczewek kontaktowych czy środkach do czyszczenia pro-

tez zębowych. Te produkty są silnie trujące dla psów.

Paracetamol Często zdarza się, że właściciele psów, aby ulżyć pupilowi w chorobie i cierpieniu, podają mu „ludzkie” leki. Niestety, nie wszystkie środki farmaceutyczne stosowane przez nas mogą być użyte w leczeniu zwierząt. Zatrucia najczęściej występują po podaniu w zbyt dużej ilości preparatu, którego substancją czynną jest paracetamol, naproksen bądź ibuprofen. Te środki mogą prowadzić nawet do uszkodzenia wątroby, żołądka, jelit i nerek.

Baterie

Zdarza się, że pies bawi się jakimś przedmiotem, a właściciel zupełnie nie zwraca na to uwagi. Konsekwencją może być nawet śmierć zwierzaka, szczególnie gdy w jego łapy wpadną sprzęty domowe, w których znajdują się baterie. Mogą one zostać pogryzione lub połknięte przez psa, dlatego nie należy ich trzymać w miejscu, do którego nasz pupil ma łatwy dostęp. Baterie zawierają toksyczne kwasy, które w bardzo krótkim czasie powodują powstanie owrzodzeń przełyku i żołądka. Pierwsze objawy zatrucia to drgawki, wymioty, brak apetytu, ślinotok.

Odmrażacz do szyb Jedną z częstych przyczyn zatruć zwłaszcza w okresie zimy - jest spożycie przez zwierzę odmrażacza do zamków. To nie żart - psy naprawdę piją ten płyn. Zapach i smak środków przeznaczonych do odmrażania jest zazwyczaj słodki, więc psu wydają się one atrakcyjnym „łakociem”.

Odmrażacz zawiera bardzo trującą i działającą fatalnie na psa substancję - glikol etylowy. Charakterystycznymi objawami zatrucia tą substancją są m.in. drgawki, skurcze,

Wegetarianizm od małego

„Dlatego nie jemy zwierząt” to pierwsza książka dla dzieci, która ze szczerością i współczuciem przygląda się życiu i niedoli zwierząt na fermach przemysłowych.

Barwna obsada złożona ze świnek, indyków, krów i wielu innych zwierząt przybliży młodym czytelnikom wegetarianizm i weganizm. Te ujmujące zwierzątka pokazane są zarówno w swoim naturalnym środowisku - gdy tworzą relacje, szturchają się noskami, przytulają się i oczarowują swoimi rytuałami i rodzinnym instynktem - a także w smutnych warunkach na fermach przemysłowych.

Książka pokazuje wpływ, jaki jedze-

nie zwierząt ma na nasze środowisko, lasy deszczowe i zagrożone gatunki, a także sugeruje, jakie kroki dzieci mogą podjąć, by dowiedzieć się więcej o wegetariańskim i wegańskim stylu życia.

Kasia Malec, która prowadzi blog kulinarny Matka Weganka i Jej Dziecko oraz gotuje w wegetariańskim przedszkolu, mówiła, że dzieci łączy czysta, dziecięca miłość do zwierząt i stąd łatwiej nakłonić je na wegetarianizm.

- Ja i Łucja (5 lat) jesteśmy wegankami. Obie wyznajemy zasadę, że nie ma takiego podziału jak zwierzęta do kochania i do jedzenia. Wszyscy powinniśmy się sobą opiekować - tłumaczyła.

- Dzieci mają „otwarte głowy”, rozmawiają o różnicach, ale nie piętnują się wzajemnie. Jeśli w naturalny sposób przedstawi się dziecku, czym jest wegetarianizm, to ono w naturalny sposób to zaakceptuje dodała blogerka.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

37

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

39