ONDERNEMEN BEGINT MET EEN DROOM \
Stefanie Vanden Broucke en Stephanie Valcke, Chapter George nv:
“Goed zijn in wat je doet en er tegelijk veel plezier aan beleven” Christina Van Geel - Stem & Pen
Sinds september 2021 schrijft Chapter George in Harelbeke een nieuw hoofdstuk in de vastgoedwereld. De projectontwikkelaar is het resultaat van een sterk staaltje vrouwelijk ondernemerschap, met Stephanie Valcke en Stefanie Vanden Broucke aan het roer, die hun krachten en kennis bundelen. De naam Chapter George is een eerbetoon aan de grootvader van Stephanie Valcke, Georges Tanghe, die zijn hele leven in de bouw werkte. Een baksteen in de maag en het hart op de juiste plaats, dat zijn de bouwstenen van deze ondernemersdroom van Stephanie Valcke en Stefanie Vanden Broucke. Stefanie Vanden Broucke: Ik ben niet
Ik zag meteen de meerwaarde van
klopte. Ik hou van architectuur. Het
geboren met een baksteen in de maag.
meewerken aan de ontwikkeling van
creëren van een nieuwe woning,
Mijn ouders waren niet actief in de bouw,
mijn eigen stad en streek.
nadenken over materialen, ik merkte dat ik daar heel blij van werd. In
/
West-Vlaanderen Werkt 2021 #4 - 2022 #1
ze waren ook geen ondernemers. Ik
10
was dus niet voorbestemd om in het
Buitenlandse honger
2009 ben ik volop gegaan voor
vastgoed terecht te komen. (Lacht) Ik
Stephanie Valcke: Bij mij is die baksteen
vastgoedontwikkeling, met de steun en
kom uit een familie van sporters. Mijn
met de paplepel meegegeven.
het vertrouwen van mijn familie.
papa heeft een mooie carrière in het
(Lacht) Zowel mijn stiefvader als mijn
voetbal achter de rug en toen ik 18 jaar
grootvader Georges Tanghe hebben
Leef alsof elke dag je laatste is
was heb ik zelf ook het topsportstatuut
zich verdienstelijk gemaakt in de wereld
Stefanie Vanden Broucke: Mijn ouders
gehad. Badminton was mijn sport. In
van de bouw. Er werd bij ons aan de
hebben ons opgevoed met het idee
Kortrijk hadden we een goeie club
keukentafel regelmatig over bouwen en
dat we alles kunnen bereiken als we
(Lebad) die actief was in eerste nationale.
verbouwen gepraat. Maar ik liep er niet
dat willen én als we ons er 100% voor
Ons familiale leven draaide dus vooral
meteen warm voor. Het was mijn grote
inzetten. Ze waren allebei heel gedreven
rond sport. Ik had geen idee wat ik later
droom om in het buitenland te wonen
en geëngageerd. Als je iets doet, zorg
wilde worden. Ik wist wel dat ik graag
en te werken.
dat je het goed doet. En mijn vader gaat
ergens in wilde uitblinken.
Zo gedroomd, zo gedaan. Tijdens en na
nog een stapje verder: maak dat je de
mijn studies handelswetenschappen heb
beste bent!
Op school was ik een heel
ik in Spanje, in Italië en in Connecticut
plichtsbewuste student. Dat moest ook
in de VS gewoond. Nadien wou ik nog
Stephanie Valcke: Mijn ouders zijn heel
wel, als ik studeren wilde combineren
naar Frankrijk, Engeland en Duitsland.
gedisciplineerde mensen, dat hebben
met sport op hoog niveau. Voor mij
Alles samen heb ik toch vijf jaar in het
ze me voorgeleefd. Als jongere heb
was sport uiteindelijk toch een te enge
buitenland gewoond. Maar toen was
ik daar uiteraard tegen gerevolteerd,
wereld. Ik miste enige diepgang en
de honger gestild. Het is allemaal heel
maar intussen zie ik de waarde ervan.
intellectuele input. Wie aan topsport
interessant en uitdagend, maar ik was
Discipline geeft je veel stabiliteit en
doet moet zich heel gedisciplineerd
ambitieus. En de toekomstperspectieven
zekerheid.
focussen op een klein aspect van het
zijn anders als je in een land woont
Zowel mijn ouders als grootouders
leven. En daar ligt mijn interesse niet in.
zonder connecties of netwerk. Dan
hebben altijd veel gewerkt, maar ook
Ik ben een generalist, ruimer gefocust op
begin je telkens helemaal vanaf nul.
genoten van het leven. Die balans is
brede maatschappelijke thema’s.
belangrijk om het allemaal leefbaar te Terug in België heb ik vijf jaar op
houden. Ik zou soms te veel naar het
Ik ben dan psychologie en economie
de financiële afdeling van de firma
werk grijpen.
gaan studeren. Een brede opleiding die
Stadsbader van mijn stiefvader gewerkt.
Mijn grootvader Georges zei vaak: “Je
ervoor zorgde dat ik alle kanten uit kon.
Maar ik miste voeling met een product
moet leven alsof vandaag je laatste dag
Via de intercommunale Leiedal die aan
dat mij passioneert. In avondschool
is en alsof je nooit zal sterven. Je elke
streekontwikkeling doet ben ik in het
heb ik toen puur op buikgevoel een
dag ten volle inzetten, nooit opgeven en
vastgoed gerold.
vastgoedopleiding gevolgd. En dat
tegelijk ten volle genieten.”
