Poppunt Magazine 34 by VI.BE

www.poppunt.be

MAGAZINE34 Muzikantendag 2007

Terugblik

Marcel Vanthilt

Tips

Gitaareffecten bouwen (Gratis) muzieksoftware

Stijn dossier popadvies dj-stuff teletijdmachine demodokter zoekertjes

driemaandelijks sep-okt-nov 2007 P109079 Afgiftekantoor Antwerpen X

ZA 10 NOV 2007 AB BRUSSEL 10 EUR / 13 EUR www.mUzikantEndag.bE www.abconcERts.bE 02 548 24 24

woRkshops infosEssiEs kbc-dEmostUdio mastERclassEs dEmofEEdback

VOOR WOORD

Vrienden van de muziek, September. Alweer. Hopend op een Indian Summer, want eerlijk gezegd: de zomer zoals die er nu is, kan onze rug op! Koud, warm, regen, heet, chilly ... ’t lijkt wel een wetenschappelijk experiment waarbij de methode het doel geworden is: trial and error. De enige zekerheid die ons nog rest: de driemaandelijkse afspraak met Poppunt Magazine. Zoals nu, net van de persen en geurend naar zomerbloesems. Heck! Iemand moet voor de zomerse toets zorgen! Chez Poppunt blijven we bezig met de uitbouw van onze multimediawebsite, een project dat heel wat voeten in de aarde heeft, maar waarmee we jullie – hongerig naar info – in de toekomst zullen kunnen bedienen, zoals het een ervaren butler betaamt. Een andere grote verandering: we zijn verhuisd! Poppunt HQ in de Kartuizersstraat – hartje Brussel, op een boogscheut van de AB, één van onze muzikale broeders – werd te klein (niet voor de ego’s, neen). Dus waren we genoodzaakt een ander pand op te zoeken. Nu vind je ons in de Bloemenstraat 32, op een steenworp van de oude kantoren. Een stek die bij menigeen een paar ‘Ohlalala’s’ liet ontsnappen. Hoe dan ook: in dit magazine trekken we alweer de kaart van DIY, voor een groot stuk toch. We beginnen bij musicoholic Stijn – mr. party funk – die ons met zijn batterij aan effecten naar zelfbouwpedaaltjes loodst en ons ondertussen uitvoerig brieft over muzieksoftware allerhande. In onze queeste naar info botsen we verder nog op een weggeﬂitste Jerboa die vol interesse Hermanos Inglesos aan het uitchecken is. Verder laten we twee rasviolisten aan het woord: Jeroen Baert (Sioen, Bal des Boiteux) en Renaud Ghilbert (Absynthe Minded) vertellen gepassioneerd over hun instrument en hoe ze met hun viool de pop- en rockdeuntjes van hun bands inkleuren. En we gooien het deze keer ook over de witz-boeg: we belichten de relatie humor en muziek en gaan daarvoor te raden bij Vitalski en Sebastien aka Alain van Preuteleute. Kortom, genoeg stof om september goed in te zetten! Gegroet,

Poppunt Magazine is het driemaandelijkse tijdschrift van Poppunt vzw. Dagelijks geeft Poppunt praktisch en sociaal-juridisch advies aan muzikanten en dj’s. Onze jaarlijkse Muzikantendag schotelt je een hele dag workshops, infosessies en demofeedback voor, terwijl het interprovinciale vervolgtraject 100% Puur: Pop uit de Provincies jonge bands op tientallen podia zet. Online zijn we ook enorm actief: samen met Studio Brussel onderhouden we het online demoforum Demopoll. Ondertussen proppen we onze website vol gegevens over alles wat beweegt in het poplandschap, zodat iedereen mekaar weet te vinden. Welkom op www.poppunt.be - 02/5049900 info@poppunt.be !

Voor de redactie, Sven

POPPUNT september-nummer Redactie: Floris Billiet, Sven De Potter, Filip

Leloup, Steven Lemmens, Els Michiels, Katrien Molenberghs, Luc Nowé, Dominique Piedfort, Herlinde Raeman, Ruud Van de Locht, Tijs Vastesaeger, Joachim Wemel

Fotografie: Koen Bauters Vormgeving: C2A - 0477/97 97 67 Oplage: 5000 exemplaren Verantwoordelijke Uitgever: Luc Nowé, POPPUNT vzw, Bloemenstraat 32, B-1000 Brussel Abonnementen: Abonneer je op Poppunt Magazine door E 12 over te maken op rekeningnummer 413-9292181-26 met vermelding ABO2007.

MUSIC-O-HOLICS: Stijn! De man die de funk in België een nieuw gezicht gaf. Wij schotelden hem een aantal zeer pertinente vragen voor. Zijn antwoorden waren lyrisch, rechtuit en mikten op de benen. Net als zijn muziek, quoi.

FOCUS: Kruis 10 november 2007 alvast vet aan op de kalender want dat is júllie hoogdag: de Muzikantendag! Het zal meer dan de moeite lonen om naar de AB in Brussel af te zakken. Dit jaar gaan we voluit voor een heuse ‘deluxe’ editie.

TIPS: Enkele experts terzake laten hun licht schijnen op muzieksoftware. Wat is er goed en wat niet? Hoe groot is het aanbod? Hoe gebruiksvriendelijk is alles? En wat met gratis software of gekraakte versies: je mag niet met illegale software werken, maar o zo velen doen het ...

DOSSIER: Niets zo erg als muzikanten die zichzelf te au sérieux nemen. Vandaar dat we maar wat blij zijn met bands als CPeX (Clement Peerens, waar zit ge?), Discobar Galaxy, Hormonia, Vitalski, Preuteleute, Freddy De Vadder en de bende van Miènde. Dit stuk spreekt voor zich: zoek de humor in de rock-’n-roll. Waarom doen ze het? Moeilijk of gemakkelijk? Een andere manier van songschrijven? Word je – hoe contradictorisch dat ook mag klinken – als muzikant met humor wel au sérieux genomen? TIPS: Maak je eigen gitaareffect! Hoe doe je dat? We gingen op de kofﬁe bij Pim De Wolf en Frederik De Witte, mannen met de soldeerbout in aanslag. Zij leggen jullie uit hoe je er best zelf aan begint.

TIPS 18 DJ STUFF 34 FOCUS 42, 44 POPADVIES 50 PASPOORT 29 TELETIJD 45 DEMODOKTER 52 TELEX 54 ZOEKERTJES 57

15 22

Stijn

MUSIC -O-HOLICS

Foto: Koen Bauters

Gillende fans in de studio Stijn stop je niet makkelijk in een vakje. De funky electro-tunes van zijn succesdebuut ‘Euphoric’, ruimden plaats voor een breder stijlenpalet bij de opvolger, ‘The World Is Happy Now’, waar bijvoorbeeld ook warme strijkers en trompetgeschal mee aan de dis schoven. Zowel solo als met full band is Stijn een voortreffelijke live act. De man is funk en funk is sex. Maar bovenal is Stijn een music lover is, die simpelweg goeie muziek wil maken. Wij noemen dat een music-o-holic ... Je laatste plaat is ondertussen een tijdje uit. Ben je bezig aan nieuwe nummers? Stijn: “Altijd eigenlijk. Sorry, voor de rest kan ik er weinig over kwijt. Wie naar mijn shows komt, weet dat ik af en toe iets nieuws laat horen. Wie dat niet doet, moet wachten tot de volgende plaat ...” Hoe ga je eigenlijk te werk bij het maken van een nummer? Vertrek je van een akkoordenschema, een melodietje, een zanglijntje, een stuk tekst, een beat, een sample? Stijn: “Meestal zet ik mijn toestellen aan en maak ik een beat. Al snel volgt er een baslijn en dan is het jammen geblazen, op zoek naar akkoorden die erbij passen. Tekst kan om het even waar of wanneer ontstaan; dat gebeurt niet noodzakelijk in de nabijheid van mijn instrumenten. Soms krijg ik plotseling een melodietje in mijn hoofd en dan komt het er op aan om het zo snel mogelijk in te zingen op mijn taperecorder of mijn eigen voicemailbox.” Werk je nummer per nummer of aan verschillende nummers tegelijk? Stijn: “Dat laatste. Een nummer bevrucht soms een ander. Zo gebeurt het dat er plotseling uit drie verschillende ideeën één nummer tevoorschijn komt.” Is nummers maken voor jou dolle pret of eerder hard labeur? Stijn: “Pure fun! Ik heb het niet te onderschatten voordeel dat ik mijn werk graag doe. Soms is het ook hard labeur maar juist omdat het fijn werk is,

vind ik dat niet erg. Je hoort me echt niet klagen: nieuwe liedjes maken is fijn. Ik hou ook van alles dat er bij komt kijken, het hele gedoe errond. Zo kick ik er zelfs op om zelf mijn kabels te solderen.”

Inspiratie op zondagavond Heb je een bepaalde routine? Sijn: “Soms werk ik erg routineus maar spijtig genoeg lukt het ‘componeren met voorbedachten rade’ niet zo. Ik kan plots op zondagavond inspiratie hebben, terwijl ik op bezoek ben bij mijn ouders. Gelukkig staat daar een piano en weten ze dat het zo werkt bij mij.” Hoe belangrijk zijn de teksten voor jou? Gaat het echt om de inhoud of moet het vooral leuk klinken? Stijn: “Ik denk dat het om een combinatie van de twee gaat. Ik vind tekst belangrijk, wat niet betekent dat het diepgaand moet zijn! Het is voor mij van belang dat ik op zijn minst weet waar ik het over heb en dat de tekst zo dicht mogelijk aanleunt bij wat ik voor ogen heb met het nummer.” Heb je lievelingsinstrumenten, een bepaalde synth of een bepaalde drumcomputer? Stijn: “Sinds ‘The World Is Happy Now’ werk ik veel met de MPC2500 van Akai, een fijne sampler/ sequencer waarmee ik mijn favoriete drumcomputersounds altijd bij de hand heb. Ik hou van oude drumcomputers maar als je die op concerten telkens allemaal moet aansluiten, heb je veel tijd en vooral veel kanalen op je mengtafel nodig. Om nog maar te zwijgen over de kostprijs van die bakjes! Een MPC is dan echt een handige oplossing, die bovendien prima werkt voor wat ik wil doen. In combinatie met mijn Roland TR808 kan ik me er uren mee amuseren! Op het vlak van synths ben ik sinds een tijdje verzot op de Juno 60 en Jupiter 6 van Roland, al blijft mijn trouwste synthje de MS20 van Korg. Dat was de eerste synth die ik aanschafte, in een kringloopwinkel.” Wat doe je het liefst: thuis nummers in elkaar steken of optreden? Stijn: “Moeilijk te vergelijken. Het ene

is creëren, het andere recreëren, en ik doe beide graag. Ik maak ook dikwijls nummers met de live optredens in mijn achterhoofd. En omgekeerd neem ik ook vaak mijn optredens op om er achteraf ideeën voor nieuwe songs uit te halen. Optreden blijft leuk omdat je dan meteen respons hebt, maar thuis of in de studio aan een nummer kunnen werken zonder gillende fans is uiteraard ook fijn. Nu ik eraan denk: het is misschien een leuk idee om eens wat fans uit te nodigen in de studio om te komen gillen of in de handen te klappen.”

“Als beroepsmuzikant ben je sowieso heel veel met je muziek bezig en soms nog meer met alles wat erbij komt kijken. In mijn geval – als zelfstandige – betekent dat ook boekhouding en ander papierwerk, maar uiteraard ook interviews, socializen ...”

Laat je je nummers makkelijk los? Is het makkelijk voor jou om op een bepaald moment te beslissen dat een nummer af is en er nooit meer naar om te kijken? Stijn: “Ik vind dat een nummer mag blijven groeien. In de studio loopt de klok natuurlijk altijd mee en weet ik dat er een moment komt waarop ik niets meer kan veranderen, of toch niet aan die versie. Op het podium verandert een nummer echter nog vaak en kan het een heel andere vorm krijgen. Tot op heden heb ik nog maar van weinig dingen die ik heb opgenomen spijt. Om precies te zijn: van twee nummers, omdat ik daar achteraf gezien de verkeerde micro voor gebruikt heb en omdat ik de mastering niet zo super vind. En nee, ik ga niet verklappen welke twee nummers ... (lacht)”

Foto: Koen Bauters

PopPun

“Nieuwe liedjes maken is fijn. Ik hou ook van alles dat er bij komt kijken, het hele gedoe errond. Zo kick ik er zelfs op om zelf mijn kabels te solderen.

voor bijvoorbeeld ‘Gasoline & Matches’ aanbracht.”

Hits op een rijtje Heb je de onweerstaanbare drang om elke dag aan muziek te werken en voel je je slecht als je een paar dagen niet kan werken, of helemaal niet? Stijn: “Nee, het komt en gaat zoals het is. Ik hoef heus niet elke dag ‘rechtstreeks’ aan m’n muziek te werken. Als beroepsmuzikant ben je sowieso heel veel met je muziek bezig en soms nog meer met alles wat erbij komt kijken. In mijn geval – als zelfstandige – betekent dat ook boekhouding en ander papierwerk, maar uiteraard ook interviews, socializen ...”

Foto: Koen Bauters

Wat is de inbreng van je muzikanten? Betrek je hen bij het

maken van de plaat of zie je ze uitsluitend als live band? Stijn: “Bij het maken van een plaat ben ik de producer die beslist wat of hoe. De inbreng van de muzikanten is beperkt, in die zin dat ik de nummers eerst zelf uitwerk. Althans, dat was het geval voor mijn laatste plaat. Ik sluit niet uit dat dat ooit verandert, maar zoals het er nu naar uitziet, zal dat nog wel even duren. Een echte ‘groepsplaat’ is dus nog niet voor morgen. Waarmee ik niet wil zeggen dat er geen muzikanten zullen meespelen op mijn toekomstige deuntjes. Ik werk sowieso al samen met anderen voor mijn platen. Zo heb ik al een tijd een goeie band met Jon Birdsong, die de arrangementen voor de strijkers en de blaasinstrumenten voor mijn laatste plaat heeft geschreven en trouwens ook het idee

Hoe benader je je live shows? Zie je die als een presentatie van de nummers zoals ze op de cd staan en wil je er dicht bij aanleunen, of bekijk je ze als een apart gegeven? Stijn: “Ik doe gewoon mijn ding en dat kan zeer uiteenlopende resultaten opleveren. Soms speel ik in op de verwachtingen en krijgen de mensen de hits op een rijtje, maar soms heb ik daar helemaal geen zin in en is de set experimenteler. Dan speel ik vooral erg oud of onbekend – zelfs voor mezelf – werk. Ik leg mezelf graag het vuur aan de schenen, en mijn muzikanten wil ik ook scherp houden. Gelukkig repeteren we voldoende, zodat ze weten wat er uit de kast kan vallen.” Stijn, bedankt voor dit gesprek! Filip Leloup

Links: www.mijnlabel.com myspace.com/mijnlabel

PopPunt ad 08-2007.QXD:Mo ad 07-2007

07-08-2007

13:28

Pagina 1

GELD STINKT NIET (TENZIJ JE HET OP DE VERKEERDE PLAATS STEEKT) Tania Gallagher: 50% van Nid and Sancy, 100% voor Ello Mobile

De mensen van Ello Mobile willen zoveel mogelijk winst maken. En dat vind ik super. Want elke eurocent van die winst gaat naar een goed doel. Zonder hypes, zonder peptalk. Dat doet geen enkele andere gsm-operator hen na. Wil je meedoen? Switch dan online naar Ello Mobile. Je behoudt je gsm-nummer en kiest zelf uit 8 projecten. Zo weet je precies waar je cash naartoe gaat. En welk verschil dat maakt. Check it out op www.ello-mobile.be. En steek je geld waar je wil.

Foto: Alex Salinas

let your heart speak

FOCUS

Neem voorsprong 10

Foto: Koen Bauters

Muzikantendag 10 november AB Brussel Beste muzikanten en dj’s, kruis 10 november 2007 maar vet aan op de kalender want dat is júllie hoogdag: de Muzikantendag! Op het moment van schrijven leggen we bij Poppunt de laatste hand aan het programma, maar we kunnen nu al beloven dat het meer dan de moeite zal lonen om naar de AB af te zakken. Dit jaar gaan we voluit voor een heuse ‘deluxe’ editie. Waar die luxe dan wel in verborgen zit, lees je hieronder. Eén van de vele drijfveren die muzikanten elk jaar opnieuw naar de Muzikantendag brengt, is de demofeedback. Wie er ooit al aan heeft deelgenomen, zal zich wel herinneren dat het niet altijd evident was om op een kwartier een constructief gesprek te hebben met de professionele beluisteraar in kwestie. Vaak was de tijd gewoon te kort om de songs te beluisteren én inhoudelijke commentaar te leveren. We passen hier een mouw aan, een gans nieuw kostuum eigenlijk: dit jaar krijg je demofeedback deluxe! Niet alleen zal je tegenover drie in plaats van één professional zitten, het zijn ook telkens panels met een neus voor een bepaald genre. Bovendien zal je persoonlijke date met deze mensen geen 15 maar 30 minuten duren én zullen ze je demo al vooraf gezamenlijk beluisterd hebben. Let wel: de plaatsen zijn beperkt, dus snel inschrijven blijft de boodschap! Uiteraard is er veel méér te doen op de Muzikantendag. Zoals gewoonlijk brengen we een fijne schare workshops en infosessies over tal van boeiende onderwerpen. Voor het eerst zullen we deze sessies in ‘moeilijkheidsgraden’ onderverdelen. Bekijk het als een menukaart in een Thaïs restaurant: je weet niet altijd precies waar je je aan kan verwachten maar je weet op zijn minst hoe pittig het zal zijn. De thema’s die dit jaar aan bod zullen komen werden geplukt uit de dagelijkse

realiteit van menig muzikant. Waar moet je op letten als je een tweedehands instrument koopt? Hoe zorg je voor een juist stemgebruik? Hoe maak je met gratis software een eerste demoopname, en als je toch investeringen wil doen, wat koop je dan best? Er zijn honderden, duizenden plug-ins op de markt, maar welke moet je kiezen? Hoe begin je aan een songtekst en wat doe je als je halverwege strop zit? Ik wil dat Stubru mijn single draait, maar hoe geraak ik nu in godsnaam op de radio? Hoe span ik Sabam voor mijn kar en ga zo maar door. Ben je murw geslagen van al het luisteren naar mensen van wie gezegd wordt dat ze het doorgaans beter weten, dan kan je uiteraard verpozen bij een frisse pint aan de AB-toog. Of zet je in ons salon en kijk wat er zich ondertussen in de KBC-demostudio afspeelt. Een andere optie: de handen uit de mouwen steken, je creativiteit laten opborrelen en zélf aan de slag te gaan. Maak bijvoorbeeld eens een remix met Apple’s Garageband of probeer de nieuwste Roland instrumenten uit. Elke muzikant is anders en heeft specifieke vragen, daarom voorzien we ook een aantal face-to-face dingen. Zo kan je bijvoorbeeld je gitaar meebrengen en op consultatie gaan bij de gitaardokter. Zit je al lang met kletterende snaren, kloppen de octaven niet meer helemaal, is de toets te zwaar? Onze dokter analyseert het probleem en lost het waar mogelijk ook meteen op. Bij onze stemcoaches kan je dan weer te weten komen of je zangtechniek wel goed zit. Ben je vaak hees na anderhalf uur zingen op het podium, misschien moet je dan toch maar eens langskomen. Wil je een professioneel stageplan met de set-up van je band om organisatoren te kunnen briefen? Gewapend met de juiste software en een printer, zit onze man je op te wachten. Het resultaat kan je meteen op je USB-stick laten zetten, of

je krijgt het doorgemaild. Je persoonlijke vragen over de hoe je de zakelijke kant van optredens moet regelen (lees: hoe kan ik mij laten betalen?), kan je kwijt bij Antonio, de Randstad man. Nog een nieuwigheid: het biechtstoelconcept. In deze biechtstoel zullen professionele muzikanten, managers en platenbazen plaatsnemen. Wie er precies zal zijn, zal je maar op de dag zelf kunnen ontdekken. Maar wie weet eindig jij wel in een blind date met sexy oppergod Gabriel Rios? Uiteraard konden we de cyberspace moeilijk overslaan. Daarom voorzien we een themaruimte waar het alleen maar daarover zal gaan. We laten muzikanten en dj’s hun favoriete websites oplijsten en presenteren de grand cru’s van het online muzieklandschap. Verder graven we in de krochten van het www om te bekijken hoe je internet nog beter als informatie-, communicatie-, promotie- en verkoopskanaal kan gebruiken. De Muzikantendag eindigt dit jaar niet met een concert maar wél met een Demopoll super deluxe. Wat het precies wordt, houden we nog even geheim, maar we kunnen wel al vertellen dat er twee sofa’s, één presentator, twee camera’s en een tros microfoons in het spel zullen zijn. Kortom, je hoeft maar één ding te onthouden: Muzikantendag 10 november AB Brussel. Neem voorsprong en bestel nu al je tickets op www.abconcerts.be. Alle info en de eerste namen zijn binnenkort te vinden op www.muzikantendag.be. Tot dan! Tijs Vastesaeger

Links:

www.muzikantendag.be www.abconcerts.be

(Gratis)

TIPS

Bezint eer ge begint Dieter: “Eigenlijk moet je vooral zin hebben om iets op te nemen. Het klinkt misschien vreemd, maar je moet gewoon beginnen aan knopjes te draaien. Het is veel leuker om al doende te leren.” Jürgen: “Je moet overweg kunnen met een computer, een beetje zin voor experiment en avontuur hebben en niet meteen eisen dat het opperbest klinkt.” Wouter: “Je moet uiteraard wel weten wat je met de software wil aanvangen. Wil je gewoon muziek opnemen of wil je muziek maken met virtuele instrumentjes? Ik vind de opnamekennis bijvoorbeeld interessant om zelf meer controle te hebben over het opnameproces van je eigen muziek.” Jerboa: “Basiskennis is zeker geen overbodige luxe. Je kan je favoriete programma niet kiezen als je niet weet wat het doet en waar je naartoe wil. Stel jezelf dus een doel en absorbeer een beetje theorie, dat zal een groot verschil maken.” Wouter: “Ik ging vroeger op reis met de dikke cursus van Cubase in mijn koffer om aan het zwembad te studeren. Sommige programma’s – Ableton bijvoorbeeld – hebben ook leuke tutorials die je per knopje vertellen wat te doen. Enige basiskennis van termen als compressie, delay, EQ-filters, quantizing, lakens ... is handig gezien je ze in elk muziekprogramma terugvindt. Vaak wordt ook

voornamelijk loops, beats en synths wil creëren, gebruik je best Ableton Live. De studioworkflow is niet zo overzichtelijk maar de creatiemogelijkheden gaan wel een stuk verder omwille van het gigantische aanbod virtuele instrumenten en effecten.”

Foto Jerboa: Koen Bauters

Muzieksoftware: iedere muzikant moet er tegenwoordig wel een beetje zijn weg in zoeken. Jürgen De Blonde (de portables, Köhn), Wouter Vlaeminck (tomàn), Frederik Dejongh (Jerboa) en Dieter Sermeus (The Go Find) begonnen ooit op hun zolderkamertje te experimenteren en maakten fouten die achteraf nog goed klonken ook. Hoe begin je aan de zoektocht naar het juiste geluid en hoe diep tast je daarbij in de beugel? En wat met gratis muzieksoftware? Kan je die programma’s wel vertrouwen of staat gratis gelijk aan ‘kwalitatief rampzalig’? We stuurden één van onze dames op stap ...

een onderscheid gemaakt tussen programma’s voor recording en mixing, software voor muziek- en songcreatie, en software voor klankcreatie.” Jürgen: “Voor knip- en plakwerk en geluidsbewerking zijn Audition, Audacity en Wavelab zeer handig. Voor meersporenopnames gebruik je best ProTools, Logic, Ableton Live, Cubase, Sonar of Digital Performer. Voor dansmuziek en andere elektronische muziekjes heb je o.a. Reason, Ableton, Logic, FL Studio en Cubase. Als je wil programmeren of zelf plug-ins of instrumenten bouwen, zoek je best Max MSP, Pure Data of SynthEdit op.” Wouter: “De laatste tijd gebruik ik ook veel orkestsamples, bijvoorbeeld Miroslav Philharmonik, waarmee ik op verbluffende wijze een symfonisch orkest kan simuleren. Professionals zweren bij ProTools, veruit de bekendste studiosoftware. Dat programma wint nu ook terrein bij de thuisgebruiker omdat het samenwerkt met de goedkope M-audio interfaces. De grafische user interface is basic maar benadert wel die van een (analoge) studiotafel. Hierdoor bouw je snel een studioworkflow op. Cubase en Logic werken gelijkaardig en vereisen geen specifieke hardware, maar ze zijn doorgaans minder compatibel met de professionele studio’s. Wanneer je songs met

Jerboa: “Er zijn dus ongelofelijk veel programma’s maar als je een beetje verder kijkt, merk je dat er al een heel grote shifting is gemaakt door andere artiesten. Ik denk dat Cubase, Logic en ProTools de leiders zijn voor het serieuze werk en dat Ableton Live meer voor het snelle, ruwe werk wordt gebruikt.” Dieter: “Het lijkt me trouwens een slecht idee om software aan genres te binden. Gebruik en probeer alles, zo ontdek je leuke dingen en maak je een eigen sound.”

Nadelen? Wouter: “Ik ken niet onmiddellijk slechte audioprogramma’s, hoewel ik doorgaans niet te vinden ben voor de extreem gebruiksvriendelijke software waarin looks het halen van functionaliteit.” Jerboa: “ProTools is over het algemeen heel duur en niet erg duidelijk. Cubase heeft een heel goede MIDI-controle en is makkelijk voor editing doeleinden. De mixing is dan weer beperkter op het vlak van routing, alhoewel de laatste update veel goed maakt. Logic is te omslachtig voor beginners. Ableton Live is meer gericht op de creatieve kant van muziek maken en niet echt op mixdown.” Jürgen: “Ze worden zeldzaam, maar bepaalde programma’s zijn nog steeds niet compatibel met VST (Virtual Studio Technology, red.) plug-ins. Dat is het populairste en meest voorkomende soort plug-in. Een plug-in is een stukje software dat de digitale versie is van een apparaat (een equalizer, een compressor, een synthesizer ...). Een groot nadeel van ProTools is dat je ook extra plug-ins moet kopen die enkel met dat programma werken.”

Gratis? Wouter: “Voor de meeste software, virtuele instrumenten en effectprofessoren – bijvoorbeeld Native Instruments, Prosoniq, Waves Plug-ins, BFD drums ... – mag je algauw tussen de 150 en 500 euro neertellen. Maar op

muzieksoftware het internet vind je tonnen gratis synths en plug-ins.” Jerboa: “Gratis software komt meestal wel net iets tekort, kwaliteit kost nu éénmaal geld.” Jürgen: “Je kan bij de meeste programma’s wel een demoversie downloaden. Die versies zijn op één of andere manier beperkt, bijvoorbeeld in het aantal dagen gebruik, geen mogelijkheid tot opslaan, een onderbroken audiosignaal ... Andere programma’s bieden gratis light versies aan. Die werken wél volledig maar het hebben minder mogelijkheden dan de versies die je kunt kopen. Je kunt daarnaast ook kiezen voor sharewareprogramma’s of een gratis beta-versie (testversie, red.).” Dieter: “Als je een Mac bezit, heb je sowieso GarageBand op je computer staan. Met dat programma kan je de basics leren en zelfs een plaat opnemen.”

Geen veredelde typmachines ...

Handige sites en forums:

Wouter: “Ik heb een Pentium 4 en dat is zeker genoeg. Je moet natuurlijk geen 48 sporen tegelijkertijd opnemen. Als je van plan bent om een groot aantal audiosporen te mixen of intensief met sample libraries te werken, dan is 2 GB RAM zeker geen overbodige luxe.”

www.kvraudio.com www.tweakbench.com www.koen.smartelectronix.com/ ktgranulator www.softsynthforum.nl www.sequencer.de www.record-producer.com www.homerecording.be www.gearslutz.com www.audiomastermind.com www.harmony-central.com

Jürgen: “Je hebt veel opslagruimte nodig want een wav of aiff-ﬁle neemt veel plaats in beslag (ongeveer 8 MB per opgenomen minuut muziek). Je moet daarnaast veel RAM-geheugen hebben, zeker als je veel effecten of softsynths wil gebruiken én als je vlot wil werken met je software. 512 MB is een absoluut minimum maar je bent beter af met het dubbele of zelfs meer. Je zoekt gelijk ook beter een computer die goed in elkaar zit. Dat merk je aan de prioriteit in de processen binnenin je systeem. Met een veredelde typmachine geraak je niet ver! (lacht)”

Herlinde Raeman

Neem voorsprong met muzieksoftware op de Muzikantendag 10 november in de AB

(zie ook p. 10-11)

Wouter: “Bij gekraakte versies kom je vaak allerhande problemen tegen. Als je zo’n programma intensief gebruikt, valt al snel op dat ze bugs bevatten die niet alleen je systeem maar ook je audiobestanden aantasten, bijvoorbeeld door een bijna onhoorbaar gekraak. Muzikanten met een klein budget doen beter beroep op de gratis plug-ins. Die steken vaak creatiever in elkaar en op die manier kan je met weinig centen ook veel doen.”

Wouter: “De meeste professionele muzikanten zijn Mac-fan omdat die computers vroeger meer geschikt waren voor audioprogramma’s. Nu is dat een beetje achterhaald. Ik ben voorstander van PC omdat het stukken goedkoper is en omdat je sneller nieuwe bestanddelen kan bestellen of kopen bij eender welke distributeur. Mijn ervaring leert me dat elke goed onderhouden PC stabiel draait. Ik zou dus een PC kopen en het geld dat ik uitspaar in vergelijking met een Mac besteden aan een goede geluidskaart.” Dieter: “Je hebt tegenwoordig heel goede PC’s maar ik gebruik een Mac en ben een tevreden man. Ik vind het operating systeem van Mac nog steeds beter.”

Foto Wouter: Koen Bauters

PC of Mac?

Foto Dieter: Koen Bauters

)

DOSS IER

Foto Vitalski: Tim Luyten

Humor in muziek?

Does humor belong in music? Frank Zappa – de man die op zijn eentje een heel nieuw genre uitvond – stelde zichzelf die vraag al. Wij stellen ze opnieuw: moet rock-’n-roll ernstig zijn? We gooiden de kwestie in de ring met de zelfverklaarde Antwerpse nacht-burgemeester Vitalski en Sebastien De Waele aka Alain van Preuteleute. Zij balanceren met hun muziekprojecten op het randje van humor en ernst.

Laat me (niet) lachen! “Humor staat voor mij gelijk aan iets dat mij doet lachen”, aldus Sebastien. “Erg logisch eigenlijk, maar het moet verder gaan dan een gewone jantjesmop. Humor is niet noodzakelijk iets waar je moet over nadenken: het is recht voor de raap. Lachen is lachen, je moet daar niet te intellectueel over doen. Het kleinste kind kan het!”

Foto Vitalski: Tim Luyten

Mag rock-’n-roll dan ook grappig zijn? Sebastien: “Waarom zou je humor en rock niet kunnen combineren? Muziek wordt vaak té ernstig genomen, terwijl het eigenlijk plezier hoort te zijn. Als je er de songteksten van de meeste bands op nakijkt, kan je rock-’n-roll toch niet al te serieus nemen? ‘I love you, I love you ...’, ‘shake that booty ...’; vertaald klinkt dat toch behoorlijk lachwekkend? Het is een ramp als je niet weet dat je met humor bezig bent, als je niet weet dat iedereen met je lacht. Kijk naar de beginperiode van The Beatles: ‘love me do’ betekent ‘hou van mij’; voor mij is dat pure Will Tura of Idool! Ik heb liever dat men gemeend en ver over de schreef gaat.” Vitalski: “Er is niets verkeerd aan muzikanten die hun muziek ernstig nemen, integendeel zelfs, dat moeten ze doen. Maar er ontstaan wel eens problemen wanneer muzikanten hun carrière té au sérieux nemen. Rock-’nroll kan wel een beetje tongue-in-cheek zijn, maar véél humor wordt meestel gemeden. Als we onder rock-’n-roll muziek met oersimpele, repetitieve, liefst snelle riffs verstaan, dan moeten we deze riffs met ernst brengen om te kunnen overtuigen. Keith Richards zie je bijvoorbeeld wel vaak grijnzen maar nooit écht lachen. rock-’n-roll is serious business.” “Ik hou niet van stand up comedians die zichzelf als rock-’n-roll willen presenteren. Je hebt geen rock-’n-roll zonder een bas, een drum en een gitaar.

On stage breng je ofwel tekst ofwel muziek. De beide combineren, dat werkt niet. Er bestaat wél humoristisch theater: de meeste jonge Vlaamse theaterhuizen zijn nogal ironisch; denk maar aan Compagnie De Koe. Maar in alle comedy die ik zie, ontbreekt theatraliteit. De humoristen van mijn generatie staan gewoon hun grappen af te vuren als op een braderij. Misschien is dat wel de reden waarom ik zo goed ben: ik ben humor én theater. Ik werk bijna niet met decors of gebaren, ik beweeg zelfs nauwelijks, maar ik probeer wel veel nadruk te leggen op ruimtelijkheid.” Sebastien: “Aanvankelijk dachten wij met Preuteleute vooral in het cabaretmilieu op te treden. We zouden tussendoor via sketches de aandacht trekken, maar we hadden al snel door dat het vooral om de muziek ging. Wat we nu vertellen tussen de nummers door is allemaal geïmproviseerd. Ik speel tijdens de concerten wel een typetje – Alain – dat ik gecreëerd heb in mijn laatste jaar aan het conservatorium. Ik wou er een platte mens van maken, die in het Oostends over preuten en scheten praat; iemand die choqueert om te choqueren maar die er steeds mee wegkomt. Hij is een vettigaard, een looser die alleen maar over kut en seks praat.” Waarom nemen muzikanten zichzelf doorgaans zo au sérieux? Sebastien: “Vanuit Amerika is een enorme preutsheid binnengeslopen, bij ons in België grotendeels tijdens de Dutroux-historie. Humor heeft nu een grens: als je erover gaat, aanvaarden veel mensen dat niet. Toch merk ik tegelijk dat er een enorme nood is aan volledig loos gaan op dat vlak. Alain blijft altijd menselijk en dat zien mensen graag. Je hebt er wel die denken dat ik ook in het dagelijkse leven Alain ben. Ik laat ze maar in de waan; de iets meer ‘intellectuele’ fan ziet meteen dat

het om een persiflage gaat. Mensen bekijken ons zoals ze zelf willen maar Preuteleute kan echt niet ernstig genomen worden. Als je dat doet, dan heb je een groot probleem!” Hoe ver kunnen jullie gaan? Sebastien: “The sky is the limit. Maar het is niet omdat je op een podium staat dat de mensen alles pikken. Alain heeft daarbij ook nog altijd zijn waardigheid. Hij praat bijvoorbeeld niet over kinderen, des te meer doet hij denigrerend over vrouwen. Dat doet hij dat omdat hij zelf zo onzeker is. Ik kan op het podium als Alain tegen iemand zeggen dat hij puisten heeft en dat hij stinkt, en daar kan die persoon dan toch om lachen! Het wordt aanvaard omdat Alain zelf ook zijn zwakke kanten heeft. Hij stelt zich niet sterk op, het is een gewone mens uit Oostende. Alain is het stereotiep van een bepaalde maatschappelijke klasse waarover erg denigrerend wordt gedaan. Ik denk dat Alain een spreekbuis geworden is van die mensen.” Vitalski: “Als ik eenvoudige humor breng, word ik voor plat uitgescholden. Als ik er gesofisticeerder tegenaan ga, ben ik een snob. Ik denk niet dat een muzikant zich toegankelijker kan maken door humor te gebruiken, want als je muziek duister is, zal je humor ook duister zijn. De teksten van Guido Belcanto bijvoorbeeld zijn veel grappiger, tragikomischer dan die van Clouseau, maar Clouseau heeft veel meer succes.” Kruipt de humor ook verder dan alleen in de teksten? Sebastien: “Tom (ook Alain in Preuteleute, red.) is een muzikaal genie en een heel goede vriend van mij. De humor die wij delen, kan je ook terugvinden in Buiten De Zone, Monty Python ... Die Engelse touch

“Het is een ramp als je niet weet dat je met humor bezig bent; als je niet weet dat iedereen met je lacht. Kijk naar de beginperiode van The Beatles: ‘love me do’ betekent ‘hou van mij’; voor mij is dat pure Will Tura of Idool!” (Sebastien)

Vitalski: “Als je iets te moeilijk vindt om te doen, dan moet je ermee stoppen. Je mag alleen maar bezig zijn met dingen waarvan je denkt: Jezus, dit is eigenlijk té gemakkelijk. Je grootste talent is wat je doet zonder nadenken. Om grappig te zijn heb je een soort intelligentie nodig; dat is net uit den boze wanneer je muziek wil maken. Een zanger moet zijn brein een beetje uitschakelen om de melodieën en het gevoel in zich de vrije loop te laten. Een zanger op zich kan wél geestig zijn. Funk is bijvoorbeeld wel een beetje grappig, omdat funkgroepen aan zelfverheerlijking doen. De zanger van The Time – Morris Day – staat on stage zijn haar te kammen en The Horrors zijn op hun manier ook wel hilarisch.” Waar leggen jullie de nadruk op? Sebastien: “Zolang het vettig is, is het grappig. Waarom mag je niet kut zeggen op televisie? Waarom mag je tijdens De Laatste Show niet zeggen: ‘Ik zou je graag eens pakken!’? Als dat zo blijft, zullen onze nummers nooit gedraaid worden. Waarom mogen kinderen er niet naar luisteren? Ze zien elke dag op tv dat mensen elkaar uitmoorden, dus waarom zou ik niet mogen vertellen hoe de kindjes gemaakt worden of hoe er met seks wordt omgegaan na tien pintjes? Zonder die vettige teksten zouden veel van onze songs zelfs hits zijn.” Vitalski: “In mijn muziekoptredens ligt de nadruk op de gitaar, de drum, de bas en verder op mijn smoelwerk. Ik hoor mensen wel eens lachen terwijl ik zing, maar dat is dan waarschijnlijk eerder omdat ik zo’n slechte zanger ben.” Waar doe je inspiratie op? Sebastien: “Wij kijken veel naar porno en naar hoe die acteurs met elkaar omgaan. In de porno-industrie heb je ook verschillende stijlen. In de jaren tachtig ging men veel meer naar de fantasie van de erotiek op zoek. Nu is het allemaal zo vlak. Ik wil met mensen over porno kunnen praten; waarom niet? We luisteren ook naar andere muziek en proberen dan dingen op te vangen en naar onze hand te zetten. Iemand die humor maakt of op een podium staat, moet zich keer op keer verantwoorden. Op die manier blijf je werken en jezelf vernieuwen.”

Vitalski: “Ik weet eigenlijk niet waar mijn inspiratie vandaan komt, ik weet alleen dat ze er altijd is. Ik kan overal beginnen schrijven, zingen, optreden, improviseren ... dat is zoiets als ademhalen.” Liep het al eens mis? Sebastien: “Ja hoor! Studenten uit een Brugse school mochten als eindwerk een optreden organiseren. Die kinderen vroegen de directeur unaniem om Preuteleute te boeken. Tot een week voor het optreden kreeg de directeur klachten van ouders. Zij gingen er niet mee akkoord en dus cancelde hij ons concert. Toen hebben ze Milk Inc. in de plaats gevraagd. Zij bedankten natuurlijk en op het laatste nippertje werd Gunther Lamoot geboekt. Die is het hele optreden heel zwaar over de schreef gegaan. Hij heeft het nog duizend maal platter gemaakt! (lacht)” “Ik vind het erg dat er nog zo’n preutsheid bestaat bij mensen. Ik was zeven jaar toen ik mijn eerste pornoboekje vond. Kinderen kunnen ook snel in de historiek van een computer gaan zoeken en zien welke sites papa de avond voordien heeft bezocht. Ouders willen hun kinderen opvoeden, maar beseffen niet dat kinderen hun eigen weg zoeken.” Houden jullie het soms ook ernstig? Sebastien: “Zeker. Op Theater aan Zee brachten we het verhaal van Andy en Caroline, een Oostends visserskoppel. In een sobere bezetting van gitaar en orgel speelden we muziek gebaseerd op Lou Reed nummers, herwerkt naar het Oostends dialect. Heel intiem, heel klein, vanuit de buik. Ik ontken dus zeker niet dat er ook ernst moet zijn in het leven, maar het moet gewoon eerlijk zijn.” Vitalski: “Ik word sowieso bijna nooit au sérieux genomen. Zelfs als ik op de boekenbeurs auteur Peter Verhelst interview over zijn visie op James Joyce, willen mensen gewoon niet geloven dat ik superintelligent ben. Daar heb ik mij allang bij neergelegd, maar het is niet fijn.” Waar vindt jullie droomoptreden plaats? Vitalski: “In het Sportpaleis! Hoe groter de zaal, hoe beter de show. Al moet ik mij in de praktijk tevreden stellen met een gemiddeld cultureel centrum. Soms zegt men wel eens dat een glimlach genoeg is tijdens een optreden, maar dat klopt niet. Je moet die totale ontlading hebben: schateren, bulderen en doorschateren ... Daarom mogen

mijn zalen zo groot mogelijk zijn. Een publiek dat al veertig minuten lang aan het lachen is, lacht op den duur met alles. De minst leuke zijn de openluchtpodia. Daar doe ik niet meer aan mee. Wanneer er vlak voor het podium kinderen weg en weer fietsen, komt de kinderhater in mij naar boven ...” Sebastien: “De Paulusfeesten hier in Oostende zijn ideaal. Ik ga er al van mijn dertiende met mijn pa naartoe. Het was mijn droom er ooit eens op te treden en nu spelen we daar al voor het derde jaar op rij de zaak plat.” Ooit iets vreemd meegemaakt op het podium? Sebastien: “Vroeger traden wij met Preuteleute op in een olifantje, een string. Er kwamen geregeld mensen op het podium springen om die af te trekken. Meestal waren dat vrouwen, dus kon ik als tegenprestatie lekker aan hun borsten komen!” Ik ben ervandoor! Herlinde Raeman

Links: myspace.com/vitalbaeken www.bloggen.be/vitalski www.preuteleute.be myspace.com/preuteleute

Foto Sebastien: Smoetje

probeert hij in zijn muziek te integreren via onverwachte dingen. Ik ben meer met de teksten bezig. Meestal komt het nummer er gewoon uit: Tom heeft een deuntje en ik begin te improviseren. Het is niet moeilijk, misschien is dat wel een gave.”

Untitled-1 1

8/6/07 7:28:14 PM

Viool in rock en pop TIPS

Foto Renaud: Koen Bauters

Juni 1994. Uit de speakers van onze eerste low budget hifi-installatie knalt plots een snerpend geluid, in een cadans die laat vermoeden dat iemand met zijn vingernagels op een schoolbord krast. Het blijkt de viool te zijn van Klaas Janszoons, violist bij dEUS en in België meteen de wegbereider van het gebruik van de viool in pop- en rockmuziek. Meer dan tien jaar later zie je dat de viool in steeds meer bands opduikt: Das Pop, Sioen, Absynthe Minded, Balthazar ... danken hun unieke sound voor een groot stuk aan de viool. Wij spraken met Renaud Ghilbert (Absynthe Minded) en Jeroen Baert (Sioen), twee muzikanten die het groepsgeluid inkleuren met hun viool.

Renaud: “Je ziet vandaag meer viool in pop- en rockbezettingen dan vroeger, maar eigenlijk wordt de viool al heel lang gebruikt in een niet-klassieke omgeving. In de negro-blues of de eerste jazzbands zag je ze al opduiken. Later, in de jaren veertig, zag je de viool haar intrede maken in country, en in de jaren zestig ontdekte Bob Dylan het instrument (‘The Hurricane’ is daar een perfect voorbeeld van). Ik denk dat hij als één van de eersten de viool in de popmuziek heeft geïntroduceerd. In ‘The Hurricane’ neemt het instrument de belangrijkste melodielijn voor haar rekening: de viool kan dankzij de melodieën makkelijk thema’s met elkaar verbinden. Je kan ze zelfs ritmisch gebruiken – zoals een gitaar – en er een stoere klank uithalen.” Wat wilden jullie bereiken toen jullie met viool begonnen? In een gypsy-, klezmer- of folkensemble terechtkomen? Een klassiek orkest? Of was het meteen al pop of rock? Jeroen: “Ik had niet echt een plan. In het begin heb ik wel wat gypsy- en balkanmuziek gespeeld. Toen ben ik jazz gaan studeren en ben ik eigenlijk toevallig in de pop gerold. Het is niet makkelijk om met je viool altijd functioneel in de muziek te zitten. Je kan er echt talloze effecten aan toevoegen, maar eigenlijk moet de vioolklank toch blijven primeren, vind ik: het is een

specifiek geluid dat je moet zien te blenden met de andere instrumenten.”

een distorted viool, maar voor mij hoeft dat niet.”

Renaud: “Ik heb een zeer klassieke opleiding gevolgd, maar ik kreeg er naar het einde toe een beetje een dégout van. Ik heb dan voor jazz gekozen en leerde zo wat popmuziek kennen, wat toen echt nieuw was voor me. Het interesseerde me enorm: ik begon te experimenteren met effecten, zoals een wah-wah en distortion.”

Renaud: “Voor mij ook niet, maar het vergroot wel je klankbeeld.”

Een viool met effecten is waarschijnlijk delicaat. In het vorige magazine hadden we het over het versterken van akoestische instrumenten: wat gebruiken jullie? Jeroen: “Je kan een viool o.m. versterken met een clip-on microfoon of een staande microfoon. Vioolbouwers zijn al heel lang op zoek naar de ideale manier om een viool te versterken. Barcus Berry had als eerste een zeer goed element. Wat wij nu gebruiken, is daar een afgeleide van: wij gebruiken allebei piëzo-elementen. De klank is weliswaar iets anders, minder akoestisch, maar je kan er toch veel kanten mee uit. Met een microfoon op een podium kan je niet alle effecten gebruiken, het zou te snel oversturen. Je moet een compromis zoeken tussen klank en experiment. Ik vind het wel leuk dat mijn klankkleur behouden blijft. In sommige bands hoor je niets anders dan

Hoe makkelijk of moeilijk is om de juiste klank te vinden? Vergt een viool in een pop- en rockomgeving geen andere manier van spelen? Renaud: “Ja, maar ik ben er zelf nog niet uit wat de beste benadering is. Het blijft een boeiende zoektocht, omdat het spelen in een pop- of rockbezetting niet in de aard ligt van een violist. Ik ben nu best wel tevreden over mijn klank en het systeem dat ik gebruik, maar het kan nog beter. Ik zou wel graag eens een vioolbouwer tegen het lijf lopen die een viool met frets bouwt.” Jeroen: “Heb ik al gezien, maar ik vermoed dat het niet makkelijk is om daarop te strijken.” Hebben jullie de perfecte microfoon al gevonden? Jeroen: “Ja, dankzij Renaud. (lacht) Een elementje van Olivier Pont; wel moeilijk te vinden.” Renaud: “Ik heb er onlangs een nieuw besteld. Ik heb nog niets anders gevonden dat zo goed klinkt: weinig feedback, een zeer coole klank, veel potentieel. Je kan het wel op internet

En qua versterkers? Renaud: “Op dit moment speel ik op een semi-akoestische Laney. Ik ben er zeer tevreden over, maar voor een aantal nummers heb ik toch meer power nodig, vandaar dat ik een MesaBoogie Black Shadow 400 watt gekocht heb, een beest van een versterker. Dat klinkt aardig, moet ik zeggen.” Jeroen: “Ik gebruik een akoestische 120 watt gitaarversterker van AER, waar ik zelf nog wat distortion en andere effecten aan kan toevoegen. Een paar merken bouwen wel specifieke versterkers voor viool, zoals Roland en Zeta, maar daar heb ik nog niet op gespeeld. Ik ben alvast zeer tevreden met die AER.” Als jullie live spelen, geven jullie dan speciale richtlijnen aan de mixer? Jeroen: “Ik niet. Ik versterk mijn klank door een microfoon voor de versterker of met de line-out van de versterker naar een DI. Mijn signaal moet gewoon aangezet worden. Wie daarentegen rechtstreeks op de PA-installatie speelt, zal wat aan knopjes moeten draaien, omdat er wat hoge en lage tonen uitgefilterd moeten worden. Ik wil mijn klankkleur niet te veel door anderen laten manipuleren.” Renaud: “Wij hebben een vaste mixer, maar ik weet zeker dat hij in de front veel DI toevoegt – puur uit angst dat alles te veel zou feedbacken – terwijl ik graag de pure klank hoor.” Jeroen: “De DI-klank is inderdaad harder, heeft meer power, maar of die echt mooi is ... dat is een andere zaak. Een combinatie tussen een microfoon en een element kan ook heel tof zijn: in de stillere nummers kan je dan de microfoon gebruiken en voor het hardere werk het element, hetzij via de versterker, hetzij via de DI. Er zijn verschillende mogelijkheden en het gebruik is afhankelijk van de situatie en de groep.” Is het een ook een kwestie van – ahum – ‘foute’ persoonlijkheid of je speelt met een akoestische viool of een elektrische? Renaud: “Ik ben er niet voor.” Jeroen: “Ik denk dat mensen voor het visuele aspect een elektrische viool kiezen en dat sommigen denken dat een

akoestische viool enkel geschikt is in een klassieke omgeving.” Renaud: “Als een violist enkel rock wil spelen, dan kan volledig elektrisch uiteraard wel. Maar als je nog andere muziek wil spelen, dan moet je gewoon zoeken naar een stevige klank.” Jeroen: “Een akoestische viool is meer all-round.” Waarop spelen jullie eigenlijk? Renaud: “Ik ken het merk niet, maar mijn viool dateert van 1920-1930.” Jeroen: “Het belangrijkste is dat ze goed klinkt. Vioolbouwers zeggen me

“Je moet je klassieke bagage in een pop- en rockomgeving kunnen loslaten. Ik ken genoeg zeer goeie klassieke vioolspelers die er niets van bakken als je hun partituur wegneemt. Ze zijn plots aangewezen op zichzelf en blokkeren volledig. Je moet een keuze maken.” (Renaud)

dat de mijne dateert van eind 18e eeuw, maar dat is uiteraard maar een schatting.” Het is niet zo dat er onder violisten ook een merkenfetisjisme bestaat zoals je ook bij gitaristen ziet: het moet een Fender Telecaster zijn, want anders is het niet goed ... Renaud: “Fender is goed, ook voor elektrische violen; de klank is veel beter dan een Zeta of een Stagg.”

en versterk ze nooit. Ik speel er wel altijd mee bij Les Cervolants. Op een zeer goeie viool moet je akoestisch spelen, en er niet als een gefrustreerde gitarist op staan rammen.”

Mislopen Renaud: “Ik heb al eens meegemaakt dat de weerstand in mijn versterker doorbrandde. Dat was dikke miserie. Snaren kunnen het tijdens wilde momenten ook wel eens begeven; ze zijn niet gemaakt om er met een plectrum op te spelen. Het zijn geen metalen snaren, maar nylon omwonden met metaal. Of je strijkstok! Als je daar te wild mee bent, schiet er op het eind van het optreden bijna niets meer van over.” Jeroen: “Ik heb mijn element al stuk gespeeld en een breuk gehad in de kabel van de viool naar de versterker. Dat is balen want het gaat om speciale kabels met aan de ene kant jack en aan de andere mono-cinch. En feedback kan

i Foto Jeroen: Koen Bauters

vinden. Reinhard van Das Pop gebruikt het ook. Zeer veel bekende violisten lopen bij Olivier Pont langs.”

Jeroen: “Om op een echt topinstrument te kunnen spelen, moet je er één in bruikleen krijgen van een grote bank of een fonds, of moet je er een enorme lening voor aangaan. Da’s voor de meeste mensen een onoverkomelijk probleem; dan heb ik het bijvoorbeeld over Stradivarius, Amati en Guarneri, de typische Italiaanse topmerken.” Renaud: “Klasse-instrumenten, ja, maar ik zal voor Absynthe Minded nooit op mijn Mirecourt spelen, omdat ik die viool zou verkrachten. Soms speel ik met een plectrum en dat brengt schade toe aan de lak en de kam. Ik laat die puur akoestisch

Viool in rock en pop enorm storend zijn, zeker bij een band als Bal des Boiteux: we hebben soms rustige stukken die gevolgd worden door uitbarstingen, en is het al gebeurd dat alle instrumenten tegelijk begonnen te oversturen.” Is de viool fysiek een moeilijk instrument? Renaud: “Het is heel oncomfortabel en onnatuurlijk qua positie, dat wel ...” Jeroen: “Maar in vergelijking met bijvoorbeeld koperblazers is het minder vermoeiend. Ook voor je vingers valt het best mee, zeker als je het vergelijkt met bijvoorbeeld een contrabas.” Renaud: “Vergeet niet dat het een paar jaar in beslag neemt voor je de juiste toon te pakken hebt, hé! Violisten moeten over een uitstekend gehoor beschikken. Dat is het allerbelangrijkste.”

Jeroen: “Ik geef les aan mensen die beginnen viool te spelen of al wat gevorderd zijn. Er is vaak een psychologische drempel om te componeren of te improviseren, een drempel die ik hen help te overstijgen. Als je dan met een klassieke virtuoos te maken krijgt die alles wat op zijn partituur staat perfect speelt maar verder geen houvast heeft, kan de grote technische bagage eerder een rem zijn.” Renaud: “Het grootste talent dat een violist kan hebben is dat hij tout-terrain is en alle stijlen aankan. Maar dat komt je niet vaak tegen. Neem nu iemand als Lakatos: virtuoos in gypsy, maar geef hem wat effecten en hij loopt verloren. De beperktheid in het vioolmilieu is

enorm. Ik ken gasten die zeer goed zijn in folk, klassiek of gypsy, maar iemand die zowat alle stijlen aankan? Dat is zeldszaam. Er is veel purisme mee gemoeid. Ik krijg dikwijls aanbiedingen om les te geven, maar ik zeg altijd neen: anderen kunnen dat veel beter dan ik. Mensen moeten hun eigen weg en klank zoeken: gitaristen kunnen makkelijk klinken als hun idolen, maar bij violisten ligt dat toch anders. Ik klink niet als een Grapelli of Jean-Luc Pontier, ik heb door de jaren heen een eigen klank en manier van spelen gecreëerd. Ik ben zeker geen voorbeeld, maar ik raad iedereen aan om veel te spelen, te werken, en te zoeken.” Jeroen: “En luister naar andere instrumenten! Dat is een hele verrijking.” Zullen we doen. Heren, bedankt voor dit verhelderende gesprek. Sven De Potter

Foto Jeroen: Koen Bauters

In een klassieke opleiding wordt er vooral gehamerd op techniek en het interpreteren van bladmuziek. In pop en rock primeert vooral de groove

en het gevoel. Hebben jullie iets moeten aﬂeren? Renaud: “Eigenlijk wel: je moet je klassieke bagage kunnen loslaten. Ik ken genoeg zeer goeie klassieke vioolspelers die er niets van bakken als je hun partituur wegneemt. Ze zijn plots aangewezen op zichzelf en blokkeren volledig. Je moet een keuze maken.”

FNAC_

Fnac & Poppunt organiseren

Intieme sofagesprekken met Luc Janssen (StuBru, LUXxl) als moderator. Klaas Delrue van Yevgueni, Flip Kowlier en Frank Vander linden van De Mens komen langs voor een gesprek over muzikant zijn en hun favoriete muziek. Voeg daarbij enkele akoestische nummers en het wordt drummen voor een stoel in je Fnac-Forum.

op de sofa

Luc Janssen � KOEN BAUTERS

met

Yevgueni 15/09 Fnac Leuven 15u30 – 18u30

Flip Kowlier 19/09 Fnac Gent 14u – 17u

Frank Vanderlinden 10/10 Fnac Antwerpen 14u – 17u

Fnac Antwerpen – Groenplaats • Fnac Gent – Veldstraat 88 • Fnac Leuven – Vital Decosterstraat 7

FNAC_ADV_Poppunt_280x200.indd 1

13-08-2007 11:33:28

Foto Frederik: Koen Bauters TIPS

Bouw zelf je Big Muff, RAT, Wah-wah, Digital Delay, Distortion, Octaver, Tremolo ... het aanbod aan effecten die je tussen je gitaar en je versterker kan pluggen om je sound te tweaken en er een persoonlijke geluidscollage uit te filteren is eindeloos. Maar wist je eigenlijk dat je met wat toewijding, zelfstudie en een portie handigheid ook zelf je effecten kan bouwen en zo vriend en vijand verbaasd kan doen staan van je unieke gitaar- of bassound? Wij ook niet, tot we Pim De Wolf tegen het lijf liepen en hoorden dat hij al ruim tien jaar zelf effecten aan het bouwen, herstellen en customizen is. Wat volgde, was een boeiend gesprek met hem en Frederik De Witte. Een inwijding in weerstanden, transistors, rode en blauwe draadjes en printplaatjes ... Pim De Wolf is lang geen onbekende meer: de man lijkt in elk gebied van de Belgische rock-’n-roll wel een aandeel te hebben. Is het niet als muzikant (Thou), dan wel als mixer (Das Pop) of als effectenbouwer voor bands (o.a. Das Pop en Goose). Hij is in België trouwens één van de weinigen die zich bezighoudt met het bouwen en herstellen van gitaar- en baseffecten. Pim: “Een grote misvatting is dat je pedaaltjes zelf bouwt omdat het goedkoper zou zijn. Alhoewel het misschien iets goedkoper kan zijn – afhankelijk van wat je gaat bouwen – moet je rekenen dat je aan het einde van de rit toch tegen een prijskaartje van een commercieel effectje zit: je materiaal – componenten, soldeerbout, soldeertin, doosjes, jacks, printplaatjes etc. – kost geld, hé. Je moet bovendien beschikken over een gezonde dosis geduld en volharding: als je pedaaltje bij de eerste poging niet werkt, moet je de fout te zoeken, wat in het milieu bekend staat als debugging.” “Ik ben er vooral voor de kick mee begonnen: de voldoening van zelf iets ineen te knutselen dat je later kan gebruiken in je gitaar, bas of keyboard set-up is echt groot. Zelf effecten bouwen stelt je in staat om een zeer eigen sound te creëren.” “Voor mij is het een hobby die af en toe wat uit de hand loopt: al de effecten die ik gebruik, zijn zelfbouw. Ook Das Pop, Goose, Rodrigo Fuentealba (gitarist bij Gabriel Rios, red.) en vrienden zijn al bij me komen aankloppen. Ik bouw op maat: de effecten zijn one-offs. Zo heb ik samen met Reinhard Vanbergen (gitarist bij Das Pop, red.) een pedaaltje

effecten! gebouwd, maar we hebben het toch wel een twintigtal keer opengegooid om te finetunen.”

een beetje studeren. En dan kruip ik drie dagen met mijn soldeerbout in mijn atelier en begin ik eraan.”

“Het gebeurt dat ik geen tijd heb om een effect te maken. In dat geval maak ik een ontwerp en speel ik dat door aan Frederik (backliner bij o.a. Arno, Stijn, Stash en John Cale, red.). Hij heeft samen met Reinhard van Das Pop een Switch Bitch gemaakt, een effectje waarmee je kan switchen tussen drie verschillende versterkers, zonder stroomverlies.”

Frederik, interessant is wellicht ook werken voor Arno: dat betekent dat je de effectjes van Geoffrey Burton mag tweaken en herstellen. Hij is toch steeds op zoek naar alternatieve geluiden? Frederik: “Ik ga in de nabije toekomst zelfs wat effecten voor hem trachten te maken. Geoffrey is op zoek naar zeer nukkige pedaaltjes, zaken die hij moet temmen. Bij andere muzikanten moet ik effecten maken die clean kunnen boosten, maar bij Geoffrey mag het al eens extreem gaan.”

Frederik: “Een titanenwerk! Maar het is ons wel gelukt. Ik ben er nu ongeveer twee jaar mee bezig. Meer en meer mensen beginnen er trouwens mee; een goeie zaak, me dunkt, want op die manier komen er steeds meer componenten op de markt. In vergelijking met een paar jaar geleden kan je nu makkelijker aan je materiaal geraken. Vroeger moest alles vanuit de VS overkomen, wat het veel duurder maakte. Nu worden ze en masse naar Europa verscheept. Dat zorgt ervoor dat de prijzen van de componenten de laatste jaren toch wel gezakt zijn.” Waarom ben jij ermee begonnen? Frederik: “Ik vond het toch een goedkoper alternatief voor de commerciële effecten. Ik ben begonnen met herstellingen en ben er zo ingerold. Na wat experimenteren begon ik de smaak te pakken te krijgen, met wisselend succes weliswaar. Het eerste pedaaltje dat ik nagebouwd heb, was de Muff Fuzz van Electro Harmonix: het origineel heeft alleen maar een ‘gain’-knop; het was zeer makkelijk om er een ‘level’ en een ‘tone’ bij te steken of het karakter van het pedaaltje te veranderen. Eigenlijk kan je met iets heel simpels oneindig veel kanten uit.” “De meest voorkomende problemen zijn makkelijk op te lossen: kabeltjes die losgekomen zijn, jacks die het laten afweten ... die dingen zie je ook, hé. Moeilijker wordt het wanneer een effect het laat afweten en je moet beginnen prutsen in het effect zelf, op het printplaatje. Maar al doende leert men: één van de zaken waarover ik in het begin zo opgetogen was, was dat je door weerstandjes aan te passen heel het karakter van je effect kan veranderen. Zeer interessant.” Pim: “Ik zit soms dagen achter mijn computer te zoeken naar schemaatjes, naar manieren om effecten te maken, naar werkwijzen van andere effectenbouwers ... je moet uiteraard

Pim: “Ik heb onlangs iets zeer specifiek gemaakt voor de mannen van Goose: ze wilden een Ducker-pedaal. Ducking is een effect voor dance dat zeer veel in de studio gebruikt wordt. Goose wou dat ook live kunnen gebruiken en ik heb dat in elkaar gestoken. Ze spelen er nog steeds mee en zijn er zeer opgetogen over.”

Interessante websites Pim: “Op www.diystompboxes.com vind je heel veel informatie voor beginners: duidelijke tutorials over de materialen die je nodig hebt en hoe je te werk moet gaan om elektronische schema’s om te zetten naar printplaatjes. Je vindt er massa’s schema’s van bestaande pedaaltjes. Aan de hand van een beginnersprojectje kom je er alles te weten: je krijgt de tools, het schema, de parts-list en de build-tutorial. Wie daar begint te zoeken, kan al een heel eind op weg.” “Er is ook een forum waar je met al je vragen terecht kan, zowel voor beginners als gevorderden. Het forum is onderverdeeld in heel handige rubrieken, zoals ‘Building your own stompbox’, waar je een schat aan informatie vindt. Newbies die problemen hebben met hun eerste effectje kunnen er hun problemen posten: binnen de kortste keren krijg je antwoorden, van hobbyisten tot zelfs van ingenieurs. Ik lees de posts elke dag helemaal door. Voor mij is die site echt de nummer één.” “Eens je op weg bent, kan je op andere sites nog tal van andere schema’s vinden, zoals bij www.runoffgroove.com. Bijvoorbeeld de New Clipper: je krijgt er

effecten

Het betekent meteen ook dat je alle effecten met mankementen kan herstellen? Pim: “Dat wordt me dikwijls gevraagd, ja. Maar aan digitale pedaaltjes begin ik niet.”

Het materiaal Pim: “Het grootste probleem in België is dat er nagenoeg geen winkels zijn waar je je materiaal kan halen. Voor elk pedaaltje heb je bijvoorbeeld een switch nodig, maar in België vind je vrijwel geen solide of degelijke switches. Ik koop mijn materiaal via www.newtoneonline.nl, de winkel van Gert-Jan van Helden; daar vind je werkelijk alles. Ik doe er vaak bestellingen en rijd er zelf om. Op die website vind je trouwens ook een schat aan info en schema’s.” “Vroeger kocht ik materiaal in bulk: als ik een condensator nodig had, kocht ik er meteen een stuk of vijf: je weet nooit wanneer die van pas kan komen. Met als resultaat dat ik altijd overschot liggen had. Nu heb ik een kast vol

componenten en dat komt af en toe zeer goed van pas.”

Beyond FX! Pim: “Het kan ook wel ontsporen: er bestaat naast het commerciële pedaaltjescircuit – Boss, MXR, Danelectro, Electro Harmonix ... – ook een zijcircuit dat bekend staat onder de naam The Boutique Builders. Dat zijn mannen die op een kleinschalig niveau pedaaltjes maken, soms zelfs in een klein fabriekje. Zvex (www.zvex. com) is de bekendste: zijn Super Hard On en Fuzz Factory zijn wereldbekend. Zeer tof is dat als je op die site op een pedaaltje klikt, je meteen ook een demovideo krijgt waarin de man zelf uitlegt wat het effectje kan. Tien jaar geleden kostte een Fuzz Factory nog 250 euro, nu is dat veel minder. Die man kan er van leven, maar wie er nu nog geld mee wil verdienen is er toch iets te laat mee begonnen. Zvex mag dan wel een beroemde kerel zijn, toch is hij er niet rouwig om zijn kennis te delen met andere effectenbouwers. Uit respect worden trouwens geen schema’s van zijn materiaal gepost.” Frederik: “Daar is inderdaad heel wat over te doen: je kan ze voor om en bij de 30 euro zelf bouwen, een schijntje van de originele prijs. En dan heb je meteen ook de sound van Jimmy Hendrix, want die Fuzz Factory was één van zijn favoriete pedalen.” En wat brengt de toekomst nog? Blijft het een hobby? Frederik: “Ja. Het commercialiseren van pedalen zit er echt niet in: mochten we die Switch Pitch bijvoorbeeld in een fabriek laten maken, dan zouden we enorm veel productiekosten hebben, alleen al voor de printplaatjes. Het zal dus bij handwerk blijven.” “Ik denk dat ik backliner blijf. Op dit moment werk ik voor Arno en Stijn. Vroeger heb ik voor Goose en Das Pop gewerkt, Soulwax, dEUS en John

Ga zelf aan de slag:

www.diystompboxes.com www.geofex.com - site van RG Keen, een van goeroes van de DIY pedal builders www.muzique.com - site van Jack Orman, ook een do-it-yourself pedalwizzard www.runoffgroove.com - gespecialiseerd in simulaties van tube-amps www.geocities.com/tpe123/folkurban/fuzz/snippets.html - Tim Escobedo’s site met veel interessante schema’s voor de iets meer experimentele pedalfreak fuzzcentral.ssguitar.com - voor de fuzzheads www.newtone-online.nl filters.muziq.be

Cale. John Cale speelt zelfs met een pedaal die ik gemaakt heb. Ik heb zijn oude delay aangepast: er zat geen indicatielampje in. Ik heb toen meteen een switcher gebouwd zodat hij extra klanken aan die delay kan toewijzen en daar was hij zeer tevreden over. Zot van speelgoedjes, hé.” Zijn er nog uitdagingen wat DIYeffectpedalen betreft? Frederik: “Boosterkes, distortions of overdrives zijn makkelijk te maken, maar phasers liggen toch al iets moeilijker omdat je daarvoor rekenchips – klokjes – nodig hebt. En je moet met testsignalen beginnen werken. Wat ik graag nog zou doen is het beste van de tofste pedalen samen in een rack steken, zodat je ze kan patchen: de toon van de Big Muff met een klank van een Tubescreamer en een booster ... vrij moeilijk, veel werk, maar wel een uitdaging. Ik denk dat het enkel nuttig zou zijn in een studio-omgeving; het zou ook veel te duur worden ...” Heren, bedankt voor het gesprek! Sven De Potter

Gitaristen, Neem voorsprong op de Muzikantendag 10 november in de AB

(zie ook p. 10-11)

Foto Pim: Isabel Pousset

niet enkel een simpel schemaatje, het printplaatje en een aantal foto’s, maar ook een geluidsfragment. Je kan dus horen wat het effectje doet! Je vindt er vrij eenvoudige schema’s – zoals die New Clipper – tot redelijk geavanceerde, zoals de Marshall 18, een zeer goeie distortion waarvan er niet veel gemaakt zijn. Alles wordt er van A tot Z uitgelegd. Eens je de basis onder de knie hebt, kan je er echt ver in gaan. Zo heb ik onlangs mijn eerste wah-wah gebouwd en ik moet zeggen dat ik er zeer tevreden over ben. En ik heb mijn allereerste distortion aangepast, aan de hand van mods. Zeer interessant: ik was nooit tevreden over mijn Boss-distortion, heb hem opengegooid en ben met mijn soldeerbout en gitaar in aanslag aan de slag gegaan. Het resultaat is dat ik nu een effect heb waar ik zeer tevreden over ben. Ik koop uiteraard nog pedaaltjes, maar meestal pas ik ze aan en voeg ik er wat laag of hoog aan toe.”

Untitled

België & Luxembourg • tel. +32 (0)3 844 67 97 info@ampcobelgium.be • www.ampcobelgium.be

Untitled-1 1

Nederland • tel. +31 (0)30 241 4070 info@tmaudio.nl • www.tmaudio.nl

14-08-2007 11:05:35

Foto: Ko

en Baute

JONGE WOLVEN

Kapitan Korsakov Lang geleden dat wij een jonge band zo loos hebben zien gaan als Kapitan Korsakov tijdens hun doortocht in café Video (Gent) een paar maanden geleden. Rauw, hard, snedig. Daar zitten de betonnen stembanden van frontman Pieter-Paul voor veel tussen. De man – die de andere twee Korsakovianen sprokkelde bij Rye Jehu – vreet snaren, microfoons en stippelt de weg van zijn band uit, niet met een witte krijtlijn, maar met in vitriool gedrenkte prikkeldraad. Kapitan Korsakov durft live wel eens stevig uit de hoek te komen; iets wat wij hier enkel maar kunnen toejuichen. Of niet? Pieter-Paul: “Absoluut. Het gaat er soms hard aan toe tijdens optredens. Laatst, tijdens de Gentse Feesten, hebben we ons beste optreden ooit gegeven. We stonden in een klein café, Fatima, en speelden enkel met een zanginstallatie. Het geluid zat fantastisch. Enkel de stem was versterkt, de instrumenten klonken live. Het zorgde voor een perfecte vibe en een zeer coole sfeer. Heel het café ging uit zijn dak.” Dat kunnen we best geloven. Kapitan Korsakov bestaat nog niet zo heel erg lang, maar toch hebben jullie al een stevige live-reputatie. Pieter-Paul: “’t Schijnt. (lacht) Je hebt gelijk wat onze leeftijd betreft: in de huidige bezetting bestaan we een klein jaar. In het begin schreef ik alles zelf, maar ik kon best wat muzikale back-up gebruiken. Jonas, de drummer, speelt bas bij Rye Jehu en Pieter, onze bassist, speelt er gitaar. In deze bezetting lukt het aardig, al komt er af en toe wel wat planning bij kijken. We slagen er alvast in om één keer per week te repeteren, dus dat zit wel snor.”

De muziek van Kapitan Korsakov doet me denken aan early Replacements, The Melvins, Nirvana ... Pieter-Paul: “Dat kan wel, maar het is niet zo dat we als die bands willen klinken. Ik luister wel naar groepen als The Wipers, The Melvins, Butthole Surfers, The Dicks, Black Cobra, en ongetwijfeld sijpelen er wat zaken door, maar aan epigonisme doen we niet. Onze stijl evolueert: vroeger zaten de nummers heel eenvoudig in elkaar – rechttoe rechtaan punk – maar nu gaat het meer in de richting van The Melvins: sludgy en trashy.” Op jullie MySpace stond lange tijd een demo in cassetteversie ... DIY ten voeten uit! Pieter-Paul: “Bewust ook, want ik hou niet zo van al te gepolijste producties. Mensen snappen het niet als je een cassetteopname op je MySpace zet. ‘Dat klinkt voor geen meter’, hoor ik dan, terwijl ik net hou van die rauwheid, die korrel. Het sluit ook perfect aan bij de muziek die we spelen.” En de toekomst? Wat mag die brengen? Pieter-Paul: “Veel spelen, hé. Dat is de bedoeling alvast. We hebben niet meteen een groot masterplan; ik zie wel wat op ons af komt. De ambitie is er wel, maar ik hou er niet van om zaken te forceren. Trouwens, als organisatoren ons willen boeken, moeten ze dat zeker doen. Maar ze houden hun beste materiaal best wat aan de kant want het kan tijdens live-sessies behoorlijk stuiven.” Sven De Potter

Links:

myspace.com/kapitankorsakov

0 /M E-20B

• Effectprocessor voor gitaristen die zowel het bedieningsgemak als de superieure klankkwaliteit van BOSS wensen.

• Nieuwe metalen behuizing met 3 voetschakelaars, 5 regelaars en een expressiepedaal.

• “EZ Edit” voor snelle wijzigingen van de sound. • “OD/DS Solo”-functie, zodat de solo’s er écht uitspringen.

mode. • Voeding via batterijen of adapter.

ME-2

• 30 programmeerbare geheugens, Manual-

ME-20B

Alle broodnodige baseffecten voor live

www.rolandce.com

Untitled-1 1

04-08-2007 18:56:13

BELGIE

Black Heart Rebellion In een notendop “In feite begon alles in de zomer van 2004, toen ik samen met twee vrienden (een poging tot) death metal begon te spelen.” Aan het woord is drummer Tim Bryon. “Begin 2005 was Black Heart Rebellion in zijn huidige line up een feit. De band kende een evolutie qua sound: experimenteren, nieuwe dingen proberen, onszelf steeds uitdagen om een stap verder te gaan ... en we blijven evolueren. Onze persoonlijkheden en individuele invloeden komen samen in een voortdurend

IDENTITE

BELGIQ

ITSKAART

UE BEL GIE

N BELG IUM

CARTE D IDENTI TE Naam / Na PERSON me ALAUSW Voornam EIS IDEN Bl en / Give TITY CA n names ack Heart Rebe (gitaar), RD llion :Tim Bryo Robby Sc n hilleman s (elektro (drums), Valent ijn Goet nica), Pi ha eter Uytte ls (gitaar nhove (z ), Alexan ang), Em der Mae Geboorte kelberg eriek Ve plaats en rhoye (b - datum Brugge, asgitaar / Place an 2004 ) d date of birth Geslach Nationalite t/Sex it M,M,M,M BE, BE, Nationality ,M,M BE, BE, BE, BE Kaartnr. Geldig va / Card No n - tot / Va bl ackheartr lid from ebellion@ until hotmail.c Handteke om - 0472 ning van 866 327 de houd er / Holde r’s signa ture

veranderend geluid. Het is muziek in de marge, moeilijk te vatten in een genre. We schrijven ook zeer traag nieuwe nummers. Het duurt soms maanden voor iets af is. Echt virtuoze muzikanten zijn we niet; we willen ook geen muziek maken voor de muziek maar voor het gevoel.” Wapenfeiten “In 2006 brachten we een split-cd uit met Autumn Delay (op Offerandum Records). Hetzelfde jaar tourden we voor het eerst door Europa met Ofﬁcer Jones And His Patrol Car Problems. Ook 2007 was al aardig met twee concerten in de Vooruit,

Foto: Koen Bauters

PAS POORT

BHR

deze zomer drie avonden op Theater Aan Zee en een uitgebreide Europese tour (17 shows verspreid over België, Nederland, Duitsland, Tsjechië, Oostenrijk Slovenië, Frankrijk, Luxemburg).” Black Heart Rebellion werkt momenteel aan een eertse full-cd. Links: myspace.com/ blackheartrebellion Joachim Wemel

29 18:56:13

Black Heart Rebellion

Foto: Koen Bauters

PAS POORT

Foto: Koen Bauters

PAS POORT

Penguins Know Why

Foto: Koen Bauters

PAS POORT

BELGIE

Penguins Know Why

IDENTITE

CARTE

UE BEL GIE

N BELG IUM

D IDENTI

TE PERSON ALAUSW EIS IDEN Pengui TITY CA mes : Be ns Know Why RD nny de Vr ieze (bas zang), Ni ), Jona Dh els (gita uy vetters (d ar) rum), Du ivvv (gita Geboorte ar/ pla Eeklo, 20 ats en- datum / Place an 03 d date of birth Geslach Nationalite t/Sex it M, M, M BE, BE, Nationality ,M BE, BE

Naam / Na me Voornam en / Give n na

Geldig va

n - tot / Va

Handteke

ning van

In een notendop Penguins Know Why is geen gewoon bandje. Toen we de heren vroegen zichzelf voor te stellen, kregen we een fascinerende biotekst. Enkele fragmenten: “Vier jaar geleden ontstaan in het niemandsland tussen Eeklo en Oost-Eeklo. Verhuisd van zolder naar tuinhuis naar varkensstal. Na ettelijke concerten overal ten lande een ep opgenomen (release: september 2007).” En verder: “Het doel van onze muziek is reﬂecteren over het harde leven in een post-urbaan landschap door lukrake leuzen in rauwe, slepende liederen te injecteren volgens een dadaïstisch-surrealistisch principe.” En wat dacht je hiervan: “We zien onszelf als postpunk-sjamanen. We proberen door middel van

BELGIQ

ITSKAART

lid from -

de houd

tribale rituelen de condition humaine te bezweren. Onze oorspronkelijke invloeden – de attitude van Interpol en de tegendraadse pop van Sonic Youth – ruimen steeds meer plaats voor no wave. Zo worden we minder gehinderd door gebrek aan technische kennis.” Schitterend, toch? Wapenfeiten “Penguins Know Why heeft serieus potten gebroken in het geweldige Nossegem, waar de band ook bevriend geraakte met Guernica en Steamer Cry Wolf. Patrick Steamer nam dan ook de ep op. Even later ging het Antwerpse noise-pand Scheld’apen voor de bijl. We speelden onze beste concerten tot dusver in de concertzaal van de

Kaartnr. / Card No penguins knowwh until y@gmai l.c

er / Holde

r’s signa

ture

Penguin Know W s hy

Vooruit. Wat de toekomst brengt? Meer nummers schrijven, meer optreden, rauwer worden. Het spasme dat de breuk tussen de wereld en het individu veroorzaakt blijven cultiveren en voeden.” Voilà! Links: www.penguinsknowwhy.be myspace.com/ penguinsknowwhy Joachim Wemel

mtvdonk

mtvdonkey_pop.indd 1

07-08-2007 14:57:29

STUFF

Mister T wint Dj’s at Home “Muziek is mijn leven en ik wil me er fulltime mee bezighouden!” Hoe belangrijk is het winnen van een goeie contest? Precies omdat de scene zo groot is, is het belangrijk om er op één of andere manier uit te springen. Een wedstrijd winnen kan ook een zekere credibility opleveren; niet onbelangrijk in een wereldje dat uitpuilt van de criticasters die klaar staan om je bij het kleinste foutje neer te sabelen.

And the winner is ... Mister T! Leuvenaar Tom Deschuytter sleepte onlangs de felbegeerde Dj’s at Home trofee in de wacht en mag zich dus klaarstomen om volop het dj-wereldje in te duiken. Als nieuwbakken resident van Bacardi B-Live schiet hij alleszins al lekker uit de startblokken. We hadden een babbel met de 25-jarige bediende.

Wat vond je van het niveau in Dj’s at Home? We hebben ze eigenlijk maar kort aan het werk gezien, waardoor het moeilijk is om het juist in te schatten, maar technisch leken de kandidaten ons alleszins sterk.

Welke stijl mogen we verwachten van Mister T? Ik draai eigenlijk alle stijlen, van eighties tot electro. Mijn voorkeur gaat uit naar house, electro, progressive, minimal ... Ik pas me wel aan aan mijn publiek.

Foto: Koen Bauters

Tot nu toe draaide je vooral in Leuvense cafés. Hoe voelde het om tijdens de wedstrijd opeens op Ten Days Off te mixen? Zalig ... een onbeschrijfelijk gevoel! Ik was ongelooﬂijk zenuwachtig op voorhand, maar eenmaal ik op dat podium stond en aan het draaien was, viel dat allemaal van me af en ging ik volledig op in de muziek. Niet vanzelfsprekend, met zo’n jury die over je schouder zit mee te kijken en die camera’s die op je gericht zijn. Wat zijn je ambities na het winnen van deze wedstrijd? Ik ben ondertussen bijna tien jaar bezig en ik ben heel ambitieus. Ik zie deze wedstrijd als een ideaal opstapje om hogerop te geraken en om naam te maken. Mijn doel is om in discotheken te dj-en, zowel in binnen- als buitenland. Daarnaast wil ik ook de muziek die ik zelf maak uitbrengen. Muziek is mijn leven en ik wil me er fulltime mee bezighouden!

Hermanos Inglesos: “een ideale springplank” Dat een dj-contest winnen je carrière vooruit kan helpen, heeft Hermanos Inglesos bewezen. Nadat de broertjes in 2004 een Diesel-U-Music award binnenhaalden, ging het hen serieus voor de wind. We polsten even bij Didier, één van de hermanos, hoe hij zulke wedstrijden inschat. Voel je dat de behoefte aan dergelijke wedstrijden leeft onder jonge dj’s? Toch wel. Wij krijgen alleszins veel mails van beginnende dj’s met allerlei vragen. De drempel om te beginnen dj-en is vrij laag, logisch dus dat er zich veel jongeren aan wagen. Soms worden ze verblind door het succes van anderen en zien ze het als een makkelijke manier om het te maken. Niet, dus!

Is zo’n wedstrijd niet een beetje een onnatuurlijke situatie voor een dj om zich te bewijzen? Dat is inderdaad een minpuntje: het is heel moeilijk om een dj naar waarde te schatten op basis van een paar korte gigs. Er komt namelijk heel wat meer bij kijken. Eén van de belangrijkste zaken voor een dj is om goed de sfeer en het publiek aan te voelen en zo te weten welke richting hij uit moet, wanneer hij welke plaat moet draaien. Dat soort dingen kun je in zo’n wedstrijd moeilijk beoordelen, maar je moet ergens beginnen ... Filip Leloup

Links: www.youngtalentcorner.be www.bacardiblive.be www.tmf.be

s m a a l V ost

s r u o c n o c k c Ro

m 20 uur o s d e e t s aanvang tember 2007 er sep em) g 26 oktob alter) • vrijdag 7 ntakel (Wippelgem-Everg a d ij r v • Te Kadans (A is u h jeugdhuis eptember 2007 d g u je r 8s 27 oktobe g a • zaterdag euwerik (Lede) d r e t a z • is Le N9 (Eeklo) b lu c k jeugdhu eptember 2007 ie z mu 4s 1 g vember a o d n ij r 2 v ) g s • a a la d ij ik • vr (Sint-N s (Lochristi) a p jo e m d o 7 o K L 0 OJC jeugdhuis vember tember 20 p e s 5 1 g a o e) • zaterd terdag 3 n es (Zele) (Oudenaard a t z d • a t S ‘t is huis Juven jeugdhu ptember 2007 d g u je 1 se • vrijdag 2 rieljant (Deinze) is B jeugdhu september 2007 22 ecember d 1 g a • zaterdag lfa (Nederbrakel) d r e t t) • za is A ooruit (Gen V l a a z t r jeugdhu eptember 2007 e conc s 8 2 g a d ij ) r •v (Erpe-Mere o id D urs.be is o o op u c f h 7 n n i d 0 o r g c 0 e u k 2 e je c r m ams Ro a septembe l 9 V 2 t g s a o d r O . e • zat www b (Lokeren) lu K T is u jeugdh

dienst Kunst & -cultuur (09 267 72 00 & dienst Welzijn – jeugd (09 267 75 94)

: R U U P 100%

ERE D N A A L T-V S O O T I POP U

www.oost-vlaanderen.be

RAP PORT

Mensen met een grenzeloze passie moet je koesteren, vooral wanneer ze Jari Demeulemeester heten en al veertig jaar lang baanbrekend werk verrichten voor de rock-’n-roll en zijn vaak zoekende zielen. Jari is een goedlachs man die – met de pensioenleeftijd aan de horizon – nog niets van zijn rebelse gedrevenheid heeft verloren. Il faut le faire!

Jari Demeulemeester De man die zijn volk leerde rocken

“Ik was 21 in ’67” ... het zou een mooie titel zijn om het leven van Jari Demeulemeester te verfilmen. Al veertig jaar zet deze bruxellois pur sang de rocken popmuziek op de kaart. “Het geloofwaardig maken van popmuziek tegenover de overheid en de publieke opinie, dat is waarvoor ik jarenlang gestreden heb. Want moderne muziek werd lange tijd beschouwd als ‘lawaai maken’. ”Met Mallemunt zette hij één van de eerste gratis festivals wereldwijd op poten. Hij programmeerde Johan Verminnen in de Beursschouwburg toen daar nog moord en brand over geschreeuwd werd en wierp ‘jonge muziek’ in de strijd om ‘het volk’ te emanciperen. “In de jaren zeventig was het ongehoord om betaald te worden om met populaire muziek bezig te zijn”, aldus Jari.” “Maar zijn grootste coup op diezelfde burgerlijke bekrompenheid pleegde hij in 1980, wanneer hij aan de wieg stond van de Ancienne Belgique. Nu, bijna 30 jaar later, is de AB uitgegroeid tot één van de meest gerenommeerde concertzalen ter wereld. Jari is er algemeen directeur. Hij is ook voorzitter van Muziekcentrum Vlaanderen en wekelijks presenteert hij nog zijn eigen programma op stadsradio FM Brussel.” Voor de AB heb je lang en hard gevochten. Welk gevoel overheerst na al die jaren? Jari: “Oprechte fierheid. We draaien intussen een omzet van zeven miljoen euro per jaar met slechts 25 procent overheidssteun. We programmeren jaarlijks 350 concerten en leveren inkomen aan honderd gezinnen. En dat alles verloopt in een aangename sfeer zonder al te veel problemen of incidenten. Dit konden we ons een kleine dertig jaar geleden niet voorstellen. Een mooiere beloning kun je niet krijgen.” Veertig jaar muziek, dat moet in je kleren kruipen. Wat betekent het voor je? Jari: “Ik zit graag in mijn muziekkelder, omsingeld door duizenden cd’s en lp’s.

Foto: Koen Bauters

Het is mijn eerste toevluchtsoord wanneer ik thuiskom. Muziek is het allerbeste medicijn tegen de kwalijke wereld waarin wij leven en het middel waaraan de generaties van morgen zichzelf moeten optrekken. Het is bovendien één van de weinige kunstvormen die zo’n grote maatschappelijke relevantie heeft en op grote schaal waardigheid, schoonheid en sociaal gevoel creëert. Als je ziet hoeveel talent er de laatste jaren in ons land is opgestaan, dat is toch prachtig?”

kunt zodat je niet onder een onmenselijke druk komt te staan. Want de kans is groot dat je daaraan ten onder gaat. Groepen die in eigen beheer opnemen, hebben op dat vlak een geweldige voorsprong.”

Welk advies geef je aan de huidige lichting jonge muzikanten? Jari: “Vergelijk het met een beloftevol voetballer die zich op zijn zestiende de vraag stelt of hij zijn studies zal opgeven voor zijn passie. Zorg er als jong muzikant voor dat je tenminste halftijds aan de slag

Ruud Van De Locht

Slotvraag: wat is je hoogtepunt in veertig jaar rock-’n-roll? Jari: “Dat we Tom Waits vanuit zijn New Yorks stamcafé naar de Beursschouwburg hebben gehaald. Dat blijft hoe dan ook een heel straffe stoot.”

Links www.abconcerts.be

Foto The Black Box Revelation: Koen Bauters

100% PUUR

een Roundup

“Blijven spelen!”

Plastic bekers worden gerecycleerd, de lokale festivalweide ligt er alweer wat groener bij en de eerste skivakanties worden geboekt ... Met het einde van de festivalzomer van 2007 valt ook het doek over editie drie van 100% Puur - Pop uit de provincies. Wat zijn de conclusies na twee jaar spelen? Jan van The Blackbox Revelation en Joeri van Kawada blikken tevreden terug ...

Speelkansen Jan: “Ervaring opdoen is voor een band ontzettend belangrijk. Hoe meer je op een podium staat, hoe meer je bijleert. Als er iets fout gaat, moet je dat zien op te lossen zonder dat het publiek er iets van merkt. In het begin traden wij niet zo heel veel op, dus waren de speelkansen via 100% Puur erg welkom. Ondertussen krijgen we zelf genoeg aanvragen voor optredens, maar de duwtjes in de rug die we van 100% Puur kregen, hebben ons echt vooruit geholpen.” De ster van The Blackbox Revelation is pijlsnel gerezen: Dries en Jan mochten al proeven van een kolkend Sportpaleis tijdens Humo’s Pop Poll de luxe en afgelopen zomer speelden ze o.a. op Dour (dankzij 100% Puur!) en Pukkelpop. Ook Kawada is blij met de geboden speelkansen ... Joeri: “100% Puur heeft ervoor gezorgd dat we altijd konden blijven optreden, ook als onze eigen kalender even wat minder gevuld was. Bovendien bracht het ons ook op plaatsen waar we anders misschien nooit beland zouden zijn. Suikerrock was één van de hoogtepunten, maar ook de concerten op Zomerfestival Vlaanderen zullen me bijblijven. Optreden in parken, voor een

Kawada

enthousiast publiek, bij de invallende duisternis: we hebben al op minder sfeervolle plekken gespeeld.” 100% Puur is een speelkansentraject en maakt die naam meer dan waar. Het hoofddoel is om bands meer en in betere omstandigheden te laten spelen. Maar Poppunt is geen boekingskantoor, zo vertelt ons projectverantwoordelijke Katrien: “Jeugdhuizen en festivals kiezen nog altijd zelf welke bands er bij hen komen spelen. 100% Puur zorgt voor een degelijke geluidsinstallatie en neemt een deel van de kosten op zich. Wij zijn als het ware een soort glijmiddel. (lacht) We zorgen ervoor dat het zowel voor de bands als voor de organisatoren allemaal wat vlotter verloopt.”

Twee jaar Er kan veel gebeuren op twee jaar tijd. The Blackbox Revelation bokste zich naar een zilveren medaille in Humo’s Rock Rally en Kawada racete doorheen Europa in het MTV-programma Road Rally. Het betekende voor beide bands een mooie springplank naar meer, en 100% Puur was een aangename katalysator. Joeri: “We hebben Road Rally nooit écht als een wedstrijd bekeken. Het was voor ons een goeie gelegenheid om er als band op uit te trekken en onszelf te tonen aan de wereld. Het heeft ons dan ook een erg gevulde concertkalender opgeleverd.” Ook Poppunt drukte de 100% Puurbands liefdevol aan de borst. Een aantal van de groepen kreeg de kans om mee te werken aan Raymond en zijn Jonge Helden, een tribute-project waarbij jonge bands een nummer van ‘de meester’ in een nieuw kleedje staken. Jan: “Het was een unieke ervaring. We dachten in eerste instantie dat we Raymond zelf niet echt te zien zouden

krijgen, maar op de slotavond speelde hij tijdens ons nummer tweede gitaar! We zijn nu eenmaal maar met zijn tweeën – gitaar en drum – en toen we hem vroegen om mee te spelen, was hij razend enthousiast.” Joei: “Ik heb nu nog regelmatig contact met Raymond. Binnenkort zal hij ook een paar ruwe opnames van Kawada beluisteren. Natuurlijk zijn we benieuwd naar zijn commentaar. Hij was en is oprecht geïnteresseerd.” Alle Raymond-covers kwamen op een compilatie-cd terecht die werd uitgedeeld op de twee concertavonden in Het Depot in Leuven. De live show werd uitgezonden op Canvas. Van het jeugdhuispodium naar de nationale televisie ...

Op plaat! Jan: “The Blackbox Revelation heeft een mooie zomer achter de rug. De optredens op Dour en Pukkelpop waren hoogtepunten, al hadden we wel wat schrik voor de opkomst. Op Dour moesten we als eerste band spelen op dag één – er zijn al meer mensen eenzaam van geworden – maar de tent zat echt goed vol. Toen we op de laatste festivaldag zelf naar optredens gingen kijken, stond er vaak een pak minder volk. Verder hebben we ook hard gewerkt aan de preproductie van ons eerste album. Binnenkort trekken we de studio in met Mario Goossens (drummer van Triggerfinger, red.). Het klikt, zowel muzikaal als op menselijk vlak. Hij kent onze klank en wijst naar de juiste invloeden. En het moet niet altijd even serieus zijn. (lacht) Het is hard werken, maar de sfeer is goed.” Joeri: “Ook Kawada is klaar voor een plaat. Wij hebben Pascal Deweze

een Roundup

Stoomcursus 100% Puur

Foto The Black Box Revelation: Koen Bauters

2 jaar, 54 bands, 48 jeugdhuizen, 15 clubs, 30 festivals, 226 speelkansen in binnen- en buitenland: dat is 100% Puur in cijfers. Wie door de cijfers heen kijkt, ziet (voor de derde keer al!) een geslaagd project waar de vijf Vlaamse provincies, het VGC en Poppunt een pak jonge bands de kans geven om een schat aan ervaring op te doen. De bands die in de 100% Puur-poule belanden, zijn alle finalisten van de provinciale popconcours: Het Kampioenschap van Brussel, het Oost-Vlaams Rockconcours, Rockvonk, Limbomania, Frappant en West Talent. De nieuwe editie gaat van start in het voorjaar van 2008.

gevraagd om ons te begeleiden. In oktober duiken we met hem de studio in. ‘Fake License’, het nummer dat op de 100% Puur-compilatie staat, komt ook op de plaat. Maar we nemen het wel opnieuw op. Het wordt nieuwer en gekker, kijk maar uit!”

De toekomst Deze editie van 100% Puur had 54 bands in zijn portefeuille. Natuurlijk kwamen niet alle bands evenveel aan spelen toe, maar die keuze ligt bij de organisatoren. Katrien: “Sommige genres zijn wat meer in trek dan andere. En bands beginnen ook wat bekender te worden tijdens de duur van het project. Vaak worden die groepen dan iets meer gevraagd dan de andere. We kunnen niet alle 54 bands

op de grootste podia krijgen, maar we doen ons best. Groepen tonen ook geregeld hun appreciatie en dat doet deugd. 100% Puur is een dankbaar project.” Momenteel wordt opnieuw fel gestreden voor de finaleplaatsen op de provinciale concours. Begin december zijn de laureaten bekend; dan weten we dus ook welke bands de komende twee jaar de 100% Puur-poule zullen bevolken. Het nieuwe speelkansentraject gaat van start in het voorjaar van 2008. We zijn benieuwd met wie! Jan: “100% Puur heeft voor ons echt een verschil gemaakt. En nu we zelf een stapje verder staan, hopen we dat andere bands dezelfde kansen krijgen als wij.”

100% Puur zorgt ervoor dat die bands datgene kunnen doen waarvoor ze ooit met muziek begonnen: spelen! In de jeugdhuizen spelen telkens twee 100% Puur-groepen en een lokale act of een headliner. De bands worden ook geboekt op festivals en als support in grote concertzalen als de AB en de Handelsbeurs. Aan het eind van de rit belanden een handvol groepen ook op de 100% Puur-compilatie-cd.

Steven Lemmens

Links: www.100procentpuur.be www.theblackboxrevelation.be myspace.com/theblackboxrevelation www.kawada.be myspace.com/kawadamusic

40 Guitare

ร 7 ,ร ร ร ร

< ร ร < ร ยถ

7 ร ",ร

ยฃรครครคร ร ยซiร ร ย >>ย `]ร ย iร iย ร ย >ย }

Guitare 20-28 NL.indd 1

19/02/07 17:23:59

FOCUS

Venus laat haar tanden zien

Laat dertien meiden gedurende een maand vocaal hun ding doen in een opnamestudio en vereeuwig het resultaat op een cd-schijfje. Dat schitterende idee ontsproot aan het brein van Saïd, medewerker van de Brusselse Rockfabriek. Gefascineerd door zo veel intelligentie en vrouwelijk geweld cruiseden we richting hoofdstad voor een gezellige muzikale babbel. Op een druilerige donderdagmiddag zitten we in de Molenbeekse Rockfabriek aan tafel met Venuscoördinator Saïd en zangeres Kenza, die intussen misschien al wereldberoemd is in Vlaanderen. Wanneer u dit leest, is de finale van de TMF-liedjeswedstrijd Wannasing? namelijk achter de rug. Kenza was één van de zes finalisten. Maar terug naar Venus. Saïd zag met lede ogen toe dat de rol van zingende meisjes in de Rockfabriek-studio meestal beperkt bleef tot wat backing vocals hier en een wulps refreintje daar. Daarom lanceerde hij het idee om een aantal zangeressen te verzamelen en hen de kans te geven om een eigen nummer te schrijven en op te nemen. “Ik maakte daarvoor gebruik van een database die ik de afgelopen maanden zelf heb samengesteld. Tachtig procent van de vrouwen waren al eerder in onze studio gepasseerd. De meisjes die uiteindelijk op de cd belandden, komen uit Brussel, Mechelen, Oost-Vlaanderen en Leuven”, vertelt hij. Wat gebeurt er als je dertien vrouwen verzamelt in een kleine studio? Broeierig sfeertje lijkt me. Saïd: “Gelukkig hebben ze ieder afzonderlijk hun nummer opgenomen. (lacht) Maar vooraleer het zover was, organiseerden we een soort ‘castingdag’ waarop de deelnemende meisjes aan elkaar werden voorgesteld. Ze konden bovendien bepalen welk nummer ze wilden maken: de stijl, al of niet met gitaarbegeleiding ... Kenza: “Als je hengelt naar de stereotiepe vrouwelijke vetes, dan moet ik je teleurstellen. We delen allemaal een enorm grote passie voor muziek, waardoor alles heel vlotjes verliep. Bovendien was er vooraf een workshop waarin we een hoop informatie kregen over onze rechten, Sabam, het uitbrengen van songs in eigen beheer ... In de studio werden we door professionele mensen begeleid. Wat kan je meer wensen?”

‘Girls Step Up’ is het eerste nummer dat je zelf schreef. Een moeilijke opdracht? Kenza: “In ieder geval een heel nieuwe ervaring: jezelf emotioneel blootgeven op papier. Totnogtoe vormde de angst om dat te doen steeds een rem op mijn muzikale evolutie. Het voordeel was wel dat we heel geleidelijk in het songschrijven werden ingewijd: refrein, verhaallijn, verzen ... Het begint met twee zinnen, maar stap voor stap komt er een volledige song tot stand. Mijn nummer gaat over girl power, wat natuurlijk erg cliché klinkt. Maar ik wilde duidelijk maken dat je jezelf als zangeres absoluut niet in de hoek moet laten duwen en muziek geen exclusief mannendomein is.” De dertien nummers werden gebundeld op een cd. Is die te koop? Saïd: “Neen, het is in de eerste plaats een promotiemiddel voor de deelnemende zangeressen. Wij hebben de rol van productiehuis gespeeld maar zijn geen platenfirma. Mensen die willen, kunnen de cd bij ons wel bestellen.” Opvallend is wel dat alle nummers erg R&B of hiphop klinken. Zijn dat de meidengenres van vandaag? Kenza: “R&B en hiphop doen het momenteel commercieel erg goed. Dat heeft – bewust of onbewust – onze keuze ongetwijfeld mee bepaald.” Saïd: “Het zijn bijna allemaal twintigers die veel uitgaan en dus deze genres veel horen. Bovendien speelt ook de

Links: www.jes.be myspace.com/projectvenus

beeldvorming in de media een belangrijke rol. Iedereen wil vandaag een idool à la Hadise of Beyonce zijn.” Dan wensen we jullie veel bling bling! Ruud Van De Locht

TE A M I T N L THE U DESTINATIO PARTY

Y A D Y AUNDR

L > > 9 0 > 01/

> P R E W NT

li live 5 Tripo

> 16u1

e azz Liv G a L lux 20u00 > Phill s u15 Be e 4 & 1 e > e H v iK n e n t a a S 0 MiC E-UP Sven v 23u30 0 > 13u0 > 3 n ! DJ LIN u u f e 8 r v e 1 i lg L x live > Nils Ho STIJN 0 5 Nude 0 12u00 4 u u 7 2 1 2 > > Deluxe Thang & Freres o K d 0 Fre W YOR 4 E u N 0 2 O > IGHT T

kland x & Blo

> 15u4

Y FL E I PART D -LIVE.B R B A I C D A R B BACA WIN A WWW.

EC I B-LIV D R A C BA OW ! OUT N

Foto: K o

e n Ba u

ters

FOCUS

Thou kiest resoluut voor internetrelease

Je hoort het steeds vaker: veel bands geraken niet meer aan de bak omdat platenfirma’s niet meer willen of kunnen investeren. Maar heb je in deze digitale tijden nog een label nodig? En kan je niet beter op je eigen tempo nummers releasen, eventueel wereldwijd (via iTunes bijvoorbeeld). “Dat is een beetje de reden waarom we voor deze aanpak gekozen hebben”, aldus Does. “We vinden het een zeer ﬂexibele manier van werken. Als je het op de ‘gewone’ manier doet, werk je lang aan een plaat. Je maakt songs, neem ze op en pas nadat alles is afgewerkt, kun je ze uitbrengen. Nu zijn we voortdurend creatief bezig en kunnen we nummers releasen wanneer het ons past. Het is sowieso een verrijking: we hebben twee songschrijvers in de band en die nieuwe manier van werken betekent meteen ook dat er meer ruimte is voor andere songs.” “En het stelt ons in staat nummers te releasen die nog nooit uitgebracht

werden”, treedt zanger-gitarist Bart Vincent haar bij. “In onze back catalogue zitten nog heel wat onuitgegeven tracks die we nu ook op de mensheid kunnen loslaten. We hebben ooit een plaat in de VS uitgebracht. Die werd positief onthaald maar ondertussen is ze daar niet meer te krijgen. Via deze weg kan de schare fans aldaar toch nog aan oudere tracks geraken.” Gaan jullie door zo te werken de drive niet missen die er heerst tijdens de opname van een album? Does: “Nee, niet echt. Als we nu de studio intrekken, werken we zeer geconcentreerd aan één nummer. Er is meer tijd om dingen uit te proberen, maar de concentratie is even intens als bij het opnemen van een album. Het gaat er weliswaar relaxer aan toe maar we leggen onszelf wel een tijdsdruk op omdat we om de twee à drie maanden toch wel drie nummers willen uitbrengen.” Hoe worden de nummers verspreid? Does: “Via iTunes, eMusic en andere kleinere online muziekkanalen. Wie helemaal niet internet-minded is, kan nog altijd een cd’tje met drie nummers kopen na elk optreden. Fans kunnen dan zelfs cd’tjes sparen. Op die manier heb je na een tijdje ook een full cd met twaalf nummers.” Bart: “Puur technisch nemen we zelf de nummers op. Na de mastering stuurt ons management ze dan – op cd nota bene – naar iTunes. Drie weken daarna worden ze gereleaset. De nummers moeten dus ook een maand op voorhand af zijn, maar het blijft ﬂexibeler dan een plaat opnemen en wachten tot de release, wat toch makkelijk zes maanden in beslag kan nemen.”

Wordt de druk nu niet groter? Als je om de drie maand drie nummers wil uitbrengen, moet je haast voortdurend aan het opnemen zijn ... Bart: “Dat blijft eigenlijk hetzelfde. De druk is gewoon meer verspreid. Het hoeft nu niet meer zo gestreamlined te zijn: normaal gezien trek je met een stuk of dertig nummers naar de studio, waar er een selectie gemaakt wordt op basis van sound, van gelijke sferen ... zodat de plaat een geheel vormt. Nu kunnen we alles meer uit elkaar trekken. We hebben zin om iets extremer te gaan: zelfs een lo-fi nummer maakt kans. In de studio gaan we voor het volle pond voor elk nummer en trekken we ons niets aan van hoe de overgang tussen het ene nummer en het andere klinkt. De muziek zelf staat nu volledig op de voorgrond. We sluiten niet uit dat we volgend jaar weer een ‘conventionele’ plaat opnemen, maar momenteel zitten we op die internet-trip. Het is spannend, want we weten niet hoe er op gereageerd zal worden. Ik zie het niet meteen als een radicale koerswijziging. Wij blijven met dezelfde intentie nummers maken en hopen daarbij dat ze door zoveel mogelijk mensen gehoord en gesmaakt worden.” Sven De Potter

Links: www.thou.be myspace.com/thoumusic

Neem voorsprong op het internet op de Muzikantendag 10 november in de AB

(zie ook p. 10-11)

Foto: Koen Bauters

Groot was onze verbazing toen we het bericht kregen dat het Gentse Thou het niet meer zag zitten om cd’s te maken. Hoezo? Geen “I won’t go to Nashville” meer? Geen “Love Passion”? Geen lekkere pop-’n-roll? “Geen full cd’s meer, dat is juist,” beaamt frontvrouw Does De Wolf, “maar dat betekent geenszins dat we geen muziek meer maken, hé! Absoluut niet: vanaf nu releasen we om de zoveel tijd nummers via het wereldwijde web.” Een band die resoluut voor digitale releases gaat, het komt nog niet veel voor. Maar Thou verkeert wel in goed gezelschap: ook Franz Ferdinand en Ash laten de conventionele manier van werken voor wat ze is. Omdat dit naadloos aansluit bij het popadviesartikel in Poppunt Magazine nr. 33, een beetje toelichting ...

TELE TIJDMACHINE

Jerboa “Nirvana, The Doors, Jimi Hendrix ... dat lijkt me wel iets.” Jerboa – né Frederik Dejongh – zette zich in april van dit jaar definitief op de vaderlandse urban-kaart met het felgesmaakte ‘Rockit Fuel’. Wij bonden hem een rocket onder de kont en schoten hem terug naar het verleden ... “Ik ben een grote liefhebber van funk, en meer specifiek van de funk van de jaren vijftig en zestig. Toen werden vette nummers opgenomen met zeer weinig materiaal; recht naar master tape, iets wat nu niet meer gebeurt. Toen stak het allemaal niet zo nauw of hadden ze de middelen niet.”

“Soms klonken zaken helemaal uit balans. Dat was net het leuke aan die periode: het gebeurde dat een gitaar veel te luid stond juist omdat de mogelijkheid er niet was om de dag erna

alles te mixen. Maar men trok zich dat niet zo aan.” Is er ook een concert waar je graag bij was geweest? Jerboa: “Hoh, eigenlijk zou ik graag naar bands gaan kijken die me in mijn jeugd niet zo opgevallen zijn, of de echt oude garde. Nirvana, The Doors, Jimi Hendrix ... dat lijkt me wel iets. Iedereen zei ook dat ik naar Sly & The Family Stone op Blue Note moest gaan, maar dat concert viel blijkbaar dik tegen, dus ik vind het niet zo erg dat ik er niet bij was. The Black Keys in de Handelsbeurs dit jaar, dat had ik ook niet willen missen.” Sven De Potter

Foto: Koen Bauters

“Ik zou echt graag eens naar die periode

teruggaan, alleen al om te zien met welk materiaal ze die opnames maakten: welke versterkers, welke drums, gitaren ... Je kan die zaken uiteraard ook op het net vinden, maar ik zou het toch liever met mijn eigen ogen zien. Bands als The Dap-Kings – die een dik jaar geleden weer even in de spotlight stonden dankzij een nummer van Jurassic 5 – waren toen toonaangevend: hun muziek klonk heel vuil, typerend voor die periode.”

21 45 41

TERUG BLIK

Marcel Vanthilts muzikale carrière:

“Een samenhang van e v he momenten”

Foto: Koen Bauters

Het is de vraag die je nooit mag stellen, maar toch: hoe is het allemaal begonnen? Thuis ergens in Leopolsburg? Marcel: “Nee, ik zat toen al in Brussel. Hoe is het allemaal begonnen? De clichévraag, inderdaad ... Nu, het is al lang geleden dat ik het nog eens verteld heb, dus vooruit. Het begin was in 1981. De omstandigheden waren er gewoon naar. De vrije radio’s staken de kop op. Bij FM Brussel had iedereen een groepje: Willem Wallyn speelde in De Simca’s, Dirk Deferme – nu sportchef bij VTM – had een funkgroep: Blanc De Blanc, en er was Lavvi Ebbel met Cas Van der Taelen. De enige die daar rondliep en geen groepje had, was ik. Je had ook nog Geert Vanroelen, die met The Employees was begonnen. Arno was toen ook al in Brussel. Dus wat doe je dan? Je begint zelf een groep. Totaal onwetend, want een muzikant heb ik me nooit gevoeld, nog altijd niet trouwens. Ik herinner me het begin nog goed: het gebeurde op de stoep van café Het Vermoeden, recht tegenover de ingang van de AB. Dat was toen nog een oud krot waar af en toe een optreden was. Daar heb ik samen met Jan Vanroelen – de broer van Geert – besloten ook een groep te beginnen.” En dat werd Arbeid Adelt! Marcel: “Hoe ben ik op die naam gekomen? Ik weet het niet meer ... Ik heb ooit wel opgezocht van waar die uitdrukking komt. Het komt uit een zeventiende-eeuws gedicht van Maria Tesselschade. Zij was thuis in huis-, tuinen keukenrijmpjes. Arbeid Adelt! sloeg dus op het huishouden. Ik weet dat er in Amsterdam nog een winkeltje bestaat dat Arbeid Adelt! heet. Enfin, dat heeft natuurlijk niets met muziek te maken.” (Arbeid Adelt! was ook de naam van de eerste Nederlandse vrouwenvereniging eind 19e eeuw. Maria Tesselschade was een geëmancipeerde vrouw die met het gedicht wilde oproepen tot vrouwelijke economische onafhankelijkheid, red.) Je heette toen nog Max Alexander, waarom? Marcel: “En Jan noemde zich David Salomon. Dat had toen te maken met die vrije radio’s. Die waren illegaal, dus

had iedereen een pseudoniem. Je kon niet riskeren om met je eigen naam op de radio te komen, je kon er zelfs voor gearresteerd worden.” Jullie hadden al snel een hit te pakken: ‘De dag dat het zonlicht niet meer scheen’. Meteen goed voor een rel met charmezanger John Terra, die een gelijknamig nummer had uitgebracht. Marcel: “Dat vind ik nog altijd een heel goed plaatje. Het is de plastiek van de jaren tachtig, maar het klinkt heel heftig. Ach, een rel ... Het heeft de Joepie en de krant gehaald, meer niet. John Terra werd opgebeld en was meteen kwaad. Eigenlijk wist hij niet waarover het ging. Het was geen aanklacht tegen hem, integendeel. Het nummer heette eigenlijk: ‘De dokter die mij pillen voorschreef’. We waren onderweg naar de studio van Sylvain Tack toen ik die titel aan Jan Vanroelen meedeelde. Die vond het maar niks en het werd ‘De dag dat het zonlicht niet meer scheen’. We gooiden de naam John erin en voilà ... We lieten 1.000 plaatjes persen en die waren meteen uitverkocht. Ik geloof dat we er uiteindelijk 5.000 van verkocht hebben, dat was toen voor ons een fenomenaal cijfer.” Qua lp’s zijn jullie begin jaren tachtig op twee stuks blijven steken: ‘Jonge Helden’ en ‘Le Chagrin En Quatre Vingts’. Marcel: “Waarvan die tweede er al één te veel was. Toen probeerden we te veel popmuziek te maken. Daar zijn andere mensen voor, dat moet Jan Leyers maar doen. Die eerste was gewoon wat Arbeid Adelt! was: vrij en anarchistisch. Meer dan een ritmemachine was het niet, met een gitaar die niet eens akkoorden

speelde. Live was het eigenlijk free jazz, of beter gezegd: free elektro. Anderzijds, ik kan wel een popdeuntje maken. Denk aan ‘Lekker Westers’, maar die experimentele dingen vind ik veel leuker.” Na ‘Le Chagrin …’ verliet Luc Van Acker de groep. Was dat het begin van het einde? Marcel: “Hij kreeg de kans om in Engeland bij Shriekback te gaan spelen, wat toen wereldklasse was. Hij moest dat gewoon doen. Maar er kwam uiteindelijk niets van. Luc is toen solo begonnen en heeft ‘The Ship’ gemaakt, waarop onder meer ‘Zanna’ stond. Echt een heel goede, volwassen plaat die in de richting van Bowie ging. Luc heeft internationaal toch wat teweeggebracht, ik snap niet dat zijn werk nooit meer weerklank heeft gekregen.” “Nu, het begin van het einde ... Het was meer het begin van het einde van de Belpop an sich. Alles stortte gewoon in. De mensen kochten de platen niet meer, dus bracht de platenfirma niets meer uit. Behalve heel idiote dingen als ...” ... ‘Stroom’, de single uit 1985 met Dani Klein en Willy Willy in de rangen! Marcel: “Ja. Ik haat dat nummer. Al heb ik het wel zelf gemaakt.” Kort daarna was Arbeid Adelt! niet meer. Dani en Willy stichtten wat later Vaya Con Dios. Spijt dat je die boot hebt gemist? Marcel: “Natuurlijk. We hebben met z’n vieren nog heel veel gespeeld, ook in Nederland. Na een jaar werd ik dat beu. We hadden geen plaat uit en dan altijd weer dat busje in richting Schiedam of

Foto’s: Koen Bauters

Donderdag 2 augustus 2007 was een kleine mijlpaal voor Marcel Vanthilt: op Theater Aan Zee in Oostende beleefde hij met zijn oude strijdmakkers van Arbeid Adelt! een voorlopig eenmalig reünie, ook goed voor een door EMI uitgebracht vers verzamelalbum. Voorwaar een aardige manier om je vijftigste verjaardag te vieren. Als dat niet om een terugblik vraagt ...

Foto: Koen Bauters Friesland ... Toen ik besliste ermee te stoppen, viel het inkomen van Dani plots weg. Dus ging ze zelf een plaatje maken, samen met Willy Willy en Dirk Schoufs. Dat was dus ‘Just A Friend Of Mine’. Tja, man man man ... die dingen kunnen gebeuren. Ik denk dat Willy er nog van leeft. Goed, Vaya Con Dios: ‘What’s a woman when a man’ ... Wanneer ik dat nu hoor, zet ik de radio nog altijd harder. Maar zo binnen zijn, dat vind ik toch wel overdreven wanneer je nog elke dag tv-quizzen moet presenteren om rond te komen. (lacht)” Je begon toen bij MTV, het begin van je tv-carrière. In 1991 was er nog wel een kortstondige reünie, ook met platenwerk. Ik denk aan de samenwerking met die keelzangers uit Tuva. Marcel: “Nee, dat plaatje dateert van na de reünie. Dat is iets uit 1995 of zo, een uitvloeisel van mijn toenmalige talkshow. Weet je, eigenlijk heb ik toch al een serieuze backcatalogue opgebouwd. Ik denk nu ook aan die geweldige single ‘The 7 Kings of Rock & Roll’ van The Yeh-yeh’s, een samenwerking met Bart Peeters en Hugo Matthysen. Die reünie in 1991 was het gevolg van mijn kennismaking in Londen met iemand van Virgin. Die had interesse om terug iets met Arbeid Adelt! te beginnen. We mochten zelfs meteen een album maken (‘Des duivels oorkussen’, red). Ik dacht: mijn god, wat nu weer ... Het werd een bijeengeharkt ding, te lang en niet goed. Hoewel er een paar goede nummers op staan: ‘Spannend’ of ‘Te pletter te Tienen’ bijvoorbeeld, een disconummer dat dringend een remix verdient.” Over remixen gesproken. Arbeid Adelt! haalde nog de actualiteit via de aanwezigheid van ‘Death Disco’ op een schijf van 2 Many DJ’s (‘As Heard On Radio Soulwax, pt. 2’, 2002) Marcel: “Heel dat Arbeid Adelt!-verhaal hangt aan elkaar met toevalligheden en scheve momenten. Voor onze tweede single begin jaren tachtig – ik geloof dat het ‘De man die alles noteert’ was – hadden we nog een B-kant nodig. Maar de studiotijd was op, dus hebben we een optreden in Hoegaarden live opgenomen. Als derde bisnummer hebben we toen iets instrumentaals gedaan op basis van een baslijn uit een nummer van PIL. Dat werd die B-kant en het nummer is een volledig eigen leven gaan leiden. Het werd eerst opgepikt door de new beat, waar de track ontzettend cult was. (lacht) Toen de Dewaeles er 45 seconden van oppikten, vond ik echt dat we geschiedenis hadden geschreven. Overigens, dat nummer komt straks

opnieuw uit, wéér via een remix.” En dan wordt het 2007. Waarom deze reünie? Is het meer dan een verjaardagsfeestje? Marcel: “Ook dat is weer zo’n toevalligheid. Op Theater Aan Zee zorgde het orkest van Serge Feys met een gastmuzikant aan het station van Oostende voor de muzikale opsmuk na de theatervoorstellingen. Vorig jaar heeft Stef Kamil Carlens daar iets met nummers van Bob Dylan gedaan. Deze keer richtte Serge de vraag aan mij. Ik word dit jaar 50, ik zag dat wel zitten. Maar wat zou ik daar gaan doen? Misschien mijn eigen kijk op de popgeschiedenis eens brengen? Daarbij dacht ik ook aan één nummertje van Arbeid Adelt!: ‘De dag ...’. Dat werden er al snel twee of drie, want ook ‘Lekker Westers’ kon erbij. En er komen al een tijdje aanvragen binnen voor een reünie. Dit was een uitstekende gelegenheid om het dan toch te doen.” Wat de cirkel ergens rondmaakt: Serge Feys was de man achter de synthesizer bij TC Matic, en jij begon daar ooit als roadie. Marcel: “Ja, ik heb het prille begin van die band meegemaakt. Eerst was er die TC Band rond Arno en Paul Couter. Toen Paul er uitstapte, werd hij vervangen door Jean-Marie Aerts. Zo ontstond TC Matic. Ook naar hún reünie is veel vraag, maar ik zie niet in waarom Arno dat zou doen. Hij speelt de klassiekers van TC Matic toch nog?” Arno vond ooit dat The Prodigy veel van TC Matic pikte. Dat gevoel ooit gehad bij een nummer dat aan Arbeid Adelt! deed denken? Marcel: “Nee, niet echt. Ik vind het wel leuk om vast te stellen bij welke categorie iTunes ons zet. Blijkbaar zijn we industrial. (lacht)” We hebben de carrière van Arbeid Adelt! overlopen. Iets gemist? Misschien het legendarische optreden tijdens Seaside 1985 (een alternatief festival in De Panne)? Marcel: “Er zijn zoveel optredens die legendarisch zijn. Onze eerste single – ‘Ik sta scherp’ – stuurden we naar de VRT. Kurt Van Eeghem wilde het in Hitring, dus werd er een clipje gemaakt. Er stroomden meteen aanvragen voor optredens binnen, maar we hadden geen repertoire. Alleen een A en een B-kant. Ons eerste optreden duurde welgeteld zeven minuten! Wat later speelden we gewoon een cassette

met ritmes. Jan speelde saxofoon, ik had die melodica en een paar teksten. En zo ontstond ons repertoire.” “Ik herinner me ook nog het eerste concert samen met Luc. Hij wandelde na de soundcheck naar buiten en moest betalen om terug binnen te mogen, want Arbeid Adelt! was toch een duo? Of hoe Dani Klein bij de band kwam: iemand kende nog een Franstalige madame die wat kon zingen. Ik hoorde hoe ze in de studio steeds het woord granaaf zong, tot ik haar duidelijk maakte dat het om een granaat ging. Weet je dat ik haar ooit een blauw oog heb geslagen? Dat was op een studentenbal waar ik armzwaaiend opkwam; het podium was gewoon te klein.” Seaside 1985 niet vergeten, Marcel. Marcel: “We konden overal spelen, zelfs met onze handen op de rug wanneer de klank niet meezat. Ik was op Seaside in De Panne eigenlijk de presentator. Killing Joke stond er op de affiche, en TC Matic en Siouxie and the Banshees, dacht ik. Enfin, ik sta daar wat groepjes aan te kondigen en plots komt Herman Schueremans naar mij. Of Arbeid Adelt! binnen een paar uur kon spelen. De Londense reggaegroep Aswad was tegengehouden aan de grens met wat shit. Wat wil je, vijf rasta’s in een busje ...” “Dani Klein verkocht toen op de wei tweedehandskleren. Willy Willy was bij haar, maar Jan Vanroelen en onze klankman zaten elders in het land. Kijk, het was 1985: gsm’s of Studio Brussel bestonden niet. Er kwam een oproep via Radio 2. Gelukkig waren ze allebei naar de radio aan het luisteren! Dat werd een dolle rit via Bilzen en Brussel naar De Panne. Iedereen was nog maar net daar of we moesten het podium al op. We hebben die wei toen echt plat gespeeld. Ik weet nog dat Arno slecht gezind was. TC Matic zou daar de nieuwe plaat komen voorstellen, maar de kers op de taart was al weg.” “Ja, toen dacht ik dat we echt gingen doorbreken. Eerst dat optreden, daarna de interviews voor radio en tv. Maar een dag later sta je dan op een zondagavond in het judolokaal van Arendonk voor 150 man, allemaal nog met koppijn van gisteren. Back to business as usual, er gebeurde juist niets.” Nooit opgeven, Marcel! Bedankt voor het gesprek. Dominique Piedfort

KBC102

0 5 2 1 €

***

* , 30 en 18 en ss tu je en B be surf dan naar kbcbonus. ** nus van en maak kans op een bo

* De voorwaarden vindt u in het wedstrijdreglement. ** Tombola BRS – KB III/42/CD.585.13-353 – Trekking op 9 oktober 2007 en 6 november 2007. *** Betaalkaart met een uitgavesaldo van 1 250 euro.

KBC1022772-BONUS poppunt.indd 1

8/14/07 3:56:23 PM

POP ADVIES

De Muzikantengids Heel veel over bijna alles Er zijn zo van die dagen dat je je als muzikant afvraagt waarom het eigenlijk allemaal zo ingewikkeld moet zijn. Waarom kunnen we niet gewoon simpelweg wat vaker op een podium staan? Waarom is al dat gedoe met het kunstenaarsstatuut, de belastingen, de BTW, de RSZ en de weet ik veel wat allemaal zo f**cking ingewikkeld? En waarom kunnen ze dat nu niet eens in een normale taal uitleggen? Waarom vinden we geen platenfirma en waarom maken we die cd ook niet gewoon zélf in eigen beheer? Nog een paar maanden en de redder in nood zal gedrukt en ingebonden in je flightcase liggen ...

langsheen alle aspecten van het muzikantenbestaan. Ook voor dj’s is het een handig overzichtswerk.

In Nederland kennen ze het al langer: De Muzikantengids (ondertussen zitten zij al aan de vierde geheel herziene editie). Jan van der Plas – auteur van het boek – kreeg tijdens één van de tournees met zijn band Les Zazous het lumineuze idee om alle dingen te bundelen die hij zélf na veel zoeken en wroeten te weten was gekomen. Daaruit ontstond De Muzikantengids met de ambitieuze ondertitel ‘Alles wat je moet weten over de muziekwereld’.

1. Muziek maken

De afgelopen weken en maanden hebben we hard gewerkt om de Muzikantengids op Vlaamse leest te schoeien. Enerzijds was het opmerkelijk hoe gelijkaardig Vlaanderen en Nederland eigenlijk zijn. Anderzijds zorgen gigantisch veel kleine en grote verschillen ervoor dat het toch hele andere werelden zijn, met een andere cultuur, andere gebruiken en andere wetmatigheden. We hebben niet alleen de voorbeelden, de achtergrond en de wetgeving, maar ook de taal zélf moeten vervlaamsen. Want zeg nu zelf: een passage als “iedereen kent het schrikbeeld van in hun dagelijkse kloffie gestoken houten klazen” ... dat konden we toch niet laten staan. Wat mag je verwachten van de Muzikantengids? In 8 delen, 19 hoofdstukken en een knoert van een adressenbijlage leiden we je

50 50

Aan het eind van elk hoofdstuk verwijzen we naar extra informatie: niet alleen boeken en artikels, maar vooral links naar websites waar je bijvoorbeeld zangoefeningen, harmonielessen, of alternatieve stemmingen voor je gitaar vindt. Omdat we niet alle links in het boek kunnen opnemen, voorzien we op de Poppuntsite ook een luik rond de Muzikantengids waar je nog bijkomende informatie kan vinden. Uiteraard zal je ook zélf links kunnen suggereren zodat uiteindelijk iedereen er beter van wordt. Als dat geen bevredigende gedachte is?

Het eerste deel van het boek gaat over het maken van muziek an sich. Waar moet je op letten als je een tweedehands gitaar koopt, bijvoorbeeld. Wat maakt dat sommige oude brol “vintage” is en helemaal geen brol? Vervolgens nemen we de muziekopleidingen onder de loep. Waar kan je lessen gaan volgen en waarom kost dat in een muziekschool 53 euro en ergens anders 500 euro per jaar?

2. Muziek verkopen In het tweede deel ligt de focus op alles wat het promoten en verkopen van je muziek betreft. Uiteraard moet er eerst iets te verkopen zijn, daarom is het vinden van een band of een ‘concept’ waarmee je op een podium kan staan geen overbodige luxe. In dit deel leer je ook dat er zowat 80 à 140 nieuwe releases per week zijn en dat een zender als Studio Brussel maandelijks niet meer dan 35 nieuwe nummers in de playlist opneemt. Je hebt met andere woorden gemiddeld 7 procent kans dat jouw nieuwe single wordt opgepikt. Hoe zorg je dan dat je boven de rest uitsteekt, en wie beslist nu eigenlijk over wat? De antwoorden daarop zijn te lezen in de drie hoofdstukken van deel twee: ‘Een band beginnen’, ‘De promotie’ en ‘Omgaan met de media’.

3. Optreden In het volgende deel voegen we daar alle informatie over optreden in binnenbuitenland aan toe. Hoe geraak je aan meer optredens? Wat moet je allemaal regelen als je in het buitenland gaat spelen? Welke rol spelen een manager en een boeker in zo’n verhaal en wat staat er in een contract met zo’n manager, boeker ...

4. Administratie Hoe je het ook draait of keert, in het muzikantenbestaan valt niet te ontkomen aan de vaak saaie, juridische en fiscale kanten van de zaak. Daarom vind je ook een deel ‘Administratie’ terug in de Muzikantengids. Hier leggen we in muzikantentaal uit hoe je een boekhouding voert, hoe de belastingsvork aan de steel zit, welke rechtsvorm je op welk moment best overweegt en welke stappen je daar dan voor moet zetten.

5. Rechten Even zakelijk maar toch weer wat dichter bij de muziek: het deel over rechten. Van Sabam heb je wellicht al wel gehoord, maar heeft het nu al of niet zin om je bij hen aan te sluiten? En waarom krijgen Karen, Kristel en Katleen van K3 ook geld als ‘Oya lélé’ op de radio wordt gedraaid, hoewel zij niet hebben meeschreven aan de tekst of de muziek van dat nummer?

6. Geluidsdragers In het deel over geluidsdragers voeren we een vivisectie uit op het hedendaagse platenlandschap. Met scalpel en pincet ontleden we haarfijn de addertjes onder het eeuwig groene gras van platencontracten. We bestuderen het maken van een cd in eigen beheer en uiteraard verliezen we de essentie – de opnames zélf – niet uit het oog.

7. Muziek als beroep Vraag je je al lang af hoeveel een

professionele metalband, popgroep, hip hop act of Idoolzangeres verdient? Dan moet je zeker het deel ‘Muziek als beroep’ openslaan. Hier schetsen we een realistisch beeld van wat er nog te verdienen valt in de muziekbusiness.

8. Internet Een deel over internet kon uiteraard niet ontbreken in de Muzikantengids. In deze tijden van fora, blogs, communities, downloads, uploads en pear to pear netwerken laten we je door het bos de bomen zien. Met een kritische blik verkennen we de internetmogelijkheden om jezelf te promoten, je muziek te verkopen, je fans te vinden en te houden.

Ook het gedwongen en problematische huwelijk van internet en auteursrecht laten we niet onbesproken.

Adressen Achteraan in het boek zit een uit de kluiten gewassen adressengids. Voortaan hoef je geen uren meer te zoeken naar de contactgegevens van de verschillende radiozenders, dagbladen, managers, boekers, opleidingen, concertzalen, organisaties, boekhouders, distributeurs en ga zo maar door. Uiteraard hoef je de Muzikantengids niet als een Harry Potter roman van voor naar achteren uit te lezen om het verhaaltje te begrijpen. Bij dit boek

mag je gerust meteen naar achteren bladeren om via het alfabetische trefwoordenregister de weg te zoeken naar die informatie die je nodig hebt. Op de Muzikantendag – 10 november in de AB – zal de Muzikantengids voor het eerst (en aan een interessante prijs!) te koop zijn. Vanaf dan kan je het boek ook bestellen via onze website en vinden in de boekhandel. Tijs Vastesaeger

DEMO DOKTER

DEMO DOK T

inleiding: Na het schielijk heengaan van El Médico heeft zijn broer, Drs. Beuss, besloten om de demorubriek over te nemen. Hij kreeg meteen al een karrenvracht muziek te verwerken.

melodielijn. Minpuntje: ’t klinkt wat te wollig; iets meer funk-treble en dit is een dijk van een live-moker. Hetzelfde geldt voor ‘nummer twee’ en ‘nummer drie’: aardige funksongs die ietwat snedigheid missen. Schrijven is schrappen, less is more. En wat funk betreft: it’s all about the groove, en die druipt gelukkig wel van het schijfje. Harvesting The Seeds - ‘Blues From The Deep Of Ramskapelle’ De perfecte soundtrack bij een onuitgegeven film van Wim Wenders, dat is het eerste wat bij ons opkomt wanneer we de Ramskapelse blues horen binnenwaaien. Met gastvocals van Gèsman op ‘Fallen Angel’, en vrijwel integraal opgenomen in de keuken van Kris Demets, Gèsman’s vaste bassist en hier de songslager van dienst. Het resultaat: een zeer aardig plaatje dat ons bijwijlen aan de

Froggy Grootstadsfunk is Froggy in één woord. Maar wie funk speelt zoals Froggy moet er tegen kunnen dat zijn exploten vergeleken worden met de groten der aarde. Het moet gezegd: Froggy doorstaat de lakmoestest en mag zich meten, niet meteen met RHCP en konsoorten, maar wel met het beste wat Vlaanderen op dit moment aan vette funk te bieden heeft. Wij horen af en toe een echo van Ashbury Faith, de band waarmee Axl Peleman ooit furore maakte. De heren – vier wolven – én dame hebben nagelaten een tracklist aan hun demo te koppelen, dus moeten we het stellen met het vernoemen van nummertjes: song nummer één is een freight-train op drift met een paar coole licks die schurken tegen een donkere riff en een aardige

muzikale tandem Mark Lanegan/Isobel Campbell doet denken. Countryblues-bluegrass, afgewisseld met excentrieke Bolly-woodcountry (‘Banjo Vodou Love’, met de lyrics van Ugly Papa Dr. Dekerpel, geïnspireerd op Willie Dixon, een fijn chutneyparlando). Komen ook nog om het hoekje kijken: David Lynch en Laura Palmer (‘Harvest O Moonshine’) en Devendra Banhart. Bevreemdend, eigenwijs, groots en veelbelovend. Lapaz - Avoiding Blues LaPaz, of vijf heerschappen die de mosterd halen in de sixtiespop en die een moderne bolwassing geven. Fijne band, die je al aan het werk kon zien tijdens de Jim TV’s EA Bandslam, maar er niet in de prijzen viel. Niet erg, mannen, want dit is het soort ongecompliceerde pop waar de mensen op zitten te wachten: geënt op de sixties, lekker swingend, frisse refreinen met een samenzang die de Beach Boys groot maakte. ‘MarieLouise’ en ‘Avoiding Blues’ krijgen onze voorkeur. ‘She, Her Highness’ zou makkelijk voor iets van het Brugse Lemon kunnen doorgaan, maar wij vinden dit – ook al klinkt het radiofonisch ’t beste – het minste nummer. ‘Radar’, waarmee LaPaz de demo afsluit, getuigt dan weer van volwassen songschrijfschap. Was dit een Engelse band geweest, ze stonden in de Marquee op Pukkelpop. Good on yers, chaps! Mauer - ‘Fat V EP’ Wowee. Duister, strak, industrial ... het zijn onze eerste indrukken wanneer we de eerste ep van het Gentse Mauer aan onze computer voederen. ‘Yours Entirely’ trekt het schijfje op gang en wordt gestuwd door

K TER één van de beste grooves die we de laatste maanden gehoord hebben: een gejaagde drum, gestuwd door een hi-hat-roffel, en keihard rechtdoor, vol jonge woede. Doet ons bijwijlen een beetje denken aan Filter en Rock Rally-winnaars The Hickey Underworld.

Het nummer klokt af op 2 minuten 22 seconden: een leuk binnenkomertje. Het daaropvolgende ‘The Fall’ opent met dezelfde gejaagdheid, trapt gelukkig niet op zijn adem, houdt even halt in een cimbaalbellenbad en gooit zich vol overgave terug in de strijd als een dragster-on-glycerine. Zelf omschrijven ze hun muziek als EmoWaveRock-’nroll, een term die de lading wel dekt. Mauer – verschoning voor deze woordspeling – trekt een aardige muur van geluid op om die riffgewijs meteen weer af te breken. In de gaten houden! Possible Path Geen hoesje, geen coördinaten, nauwelijks iets te vinden op het net, maar toch blijken die van Possible Path in de database van iTunes te zitten: alle nummers op hun cd’tje – dit is geen demo – worden netjes weergegeven in de afspeellijst. Possible Path doet het instrumentaalexperimenteel. Percussieve soundscapes waarin gezocht wordt naar iets onbestemds, waarin bassen en drums in de clinch gaan en als twee derwisj-dansers rond elkaar dwarrelen. Geluidscollages die neigen naar postrock avant-garde jazz (we moeten het kind een naam geven). Maar wie

ze zijn? Geen idee. Het mysterie is groot, maar dat is bij The Residents ook zo. Tijd om Jambers vanop zijn zeilboot te plukken en hem op pad te sturen: wie zijn ze, wat doen ze en – vooral – waarom? Super Sans Plomb Passeerden hier al eens de revue met hun aanstekelijke Franse sixtiespop. Nu terug, met een nieuwe demo en het moet gezegd: Super Sans Plomb heeft de afgelopen maanden niet stilgezeten. Een schijfje met drie songs – waar blijft de rest? – waarvan ‘Doucement’ een instant breinklever is. Een opzwepend gypsy-gitaartje dat zwemt in een orgelpoel, met een pakkend en plakkend refreintje; we wanen ons meteen ergens op een Frans marktpleintje, onder een plataan, met een glas pastis, kijkend naar een stel jeu-de-boulende vieux mecs. Geen idee waarom deze band niet dezelfde aandacht krijgt als Vive la Fête: de songs zijn er en het accent zit goed. Maar Super Sans Plomb heeft geen larger than life ambities, in tegenstelling tot de postmoderne versie van Gainsbourg en Birkin (Mommens en Pynoo). Enige uitschuiver – vinden wij – is de bewerking van ‘Poupée De Cire, Poupée De Son’: van een aardig popdeuntje een scheurend punkrocker maken is ons toch een kleine brug te ver. En té makkelijk. Niettemin: honger naar meer! Drs. Beuss Demo’s? Stuur vandaag nog je demo’s naar Drs. Beuss! Poppunt Bloemenstraat 32 1000 Brussel

Krijg demofeedback van experts op de Muzikantendag 10 november in de AB

(zie ook p. 10-11)

TELEX

Taking Back Mondays @ KultuurKaffee Vanaf oktober 2007 kun je elke eerste maandag van de maand in KultuurKaffee (campus VUB, Brussel) naar Taking Back Mondays, een nieuwe initiatief van electronicacollectief Je m’en Fish. Het KK-podium wordt vrijgemaakt voor jong talent, en meer speciﬁek, voor kwalitatieve elektronische muziek van eigen bodem. Meer info: www.jemenﬁsh.be/takingbackmondays

Rockschool Kapellen Het hele jaar door kun je in de Rockschool van Kapellen terecht voor privé-lessen zang, gitaar, basgitaar, drums, djembé, percussie, saxofoon, piano en keyboard. De lessen vinden wekelijks plaats en duren telkens 30 minuten.

Poppunt is verhuisd! Het was met een beetje pijn in het hart, maar na 6 jaar hebben we de Kartuizersstraat deﬁnitief verlaten. Maar Poppunt zou Poppunt niet zijn als we die stek niet inruilden voor een veel betere: we zochten en vonden meer ruimte en een inspirerende nieuwe werkplek in de Bloemenstraat, op een steenworp van onze vorige bureaus.

Meer info: www.rockschool.be

Music Live

Ons nieuwe adres voluit: Bloemenstraat 32, 1000 Brussel. Dit is vanaf nu het enige juiste adres voor popadvies, demo’s, fanmail, strippers (alhoewel, da’s bij onze buren) ... Fax- en telefoonnummers hebben we meegenomen, dus die blijven ongewijzigd.

Binnenkort start een nieuwe editie van Music Live, een muziekwedstrijd van Jeugd en Muziek Vlaanderen. Alle genres zijn welkom, enige voorwaarde is dat alle bandleden tussen tussen 12 en 19 jaar oud zijn.

Altijd welkom!

Inschrijven kan tot 3 december via www.musiclive.be.

Na zes regionale voorrondes en halve ﬁnales op 1 en 2 maart, wordt op 20 april 2008 de ﬁnale gespeeld in deSingel (Antwerpen). In de prijzenpot zitten speelkansen (o.m. concerten in Zweden!), aankoopcheques van Roland en opnamedagen in een professionele studio. Tom Pintens – met Flowers For Breakfast zélf ooit laureaat van Music Live – is peter van het project.

Meer info of vragen? Mail musiclive@jeugdenmuziek.be of bel 02-507 84 47.

Telex Weed Family wint Catch A Mic Op zaterdag 4 augustus vond op Reggae Geel de eerste editie plaats van Catch A Mic, de wedstrijd voor nieuw reggaetalent van Reggae Geel en Poppunt. Negen acts kregen de kans om zich in een goedgevulde Bounce Dancehall te bewijzen als toaster (mc) met eigen lyrics op rootsreggae-, ska-, dub- of dancehall riddim: Cash Flow, Weed Family, Manifest, Fadatic Sound, Saimn-I, D.Ju-Lion, Dread Lon, O.N.E.S.T.Y. en General Good. De kwaliteit van de live-optredens bevestigt dat de Belgische mc’s en soundsystems de kinderschoenen zijn ontgroeid en de confrontatie met hun evenknieeën uit landen met een langere reggaetraditie aankunnen. Uiteindelijk verkoos de publieksjury Weed Family uit Luik – met een zanger, twee toasters en een dj – als winnaar. Zij mochten reggae legende Macka B ontmoeten en krijgen een spot op de Bob Marley Birthday Bash in februari 2008.

Softwarecursussen @ Trix (Antwerpen)

FEST@ Het Entrepot (Brugge) Op 29 & 30 september organiseert regionaal centrum voor Jongerencultuur Het Entrepot in Brugge haar seizoensopener FEST.

Vanaf eind september gaat Trix opnieuw van start met een uitgebreid aanbod aan softwarecursussen. Geïnteresseerden kunnen een lessen Reason 3.0, Cubase 4, Ableton live 6 of Logic pro volgen op niveau 1 of 2. Voor Final Cut Pro 5 wordt een onderscheid gemaakt tussen theorie en praktijk. De cursussen bestaan telkens uit 5 sessies van 2,5 u. De cursus homerecording duurt 2 avonden. Meer info: www.trixonline.be

Op zaterdag 29 september gaat alle aandacht naar muziek (i.s.m. Muziekcentrum Cactus). In aanloop naar een indoor muziekfestival met o.a. Mintzkov en El Guapo Stuntteam, staan een zestal workshops op het programma: * ‘Cd in eigen beheer’ door Tijs Vastesaeger (Poppunt) * ‘Hoe geraak ik op de radio, aan meer optredens?’ door Tijs Vastesaeger (Poppunt) & Steven Lemmens (Stubru) * ‘Bouw je eigen repetitiekot’ door Wies Callens (vzw Muziekrepetitieruimtes) * ‘Me & my guitar’ door Rodrigo Fuentealba (Gabriel Rios) * ‘Who’s who in de muziekbusiness’ door Tijs Vastesaeger (Poppunt) * ‘Muzieksoftware’ Meer info: www.het-entrepot.be

COLUMN

Festivalballon Zijn die donderwolkjes aan de festivalhorizon jullie ook opgevallen? Het originele Marktrock Leuven was dit jaar niet meer: drie podia en één dag minder. En in de pers lees je dat bekende en onbekende grote en kleinere festivals het moeilijk krijgen om de hogere gages van de echte publiekstrekkers op te hoesten zonder zichzelf in verlies te werken, ondanks de vaak grote opkomst. Hallo? Moeten muzikanten ook in de zomer niet kunnen blijven spelen? Moeten de bonafide organisatoren niet enkel van de lokale overheid maar ook vanuit de sector zélf alle steun blijven genieten? Ik heb er eerlijk gezegd geen goed oog op: na zeven vette jaren komen meestal zeven magere. Wel, in Vlaanderen groeit de festivalbusiness nu al vijftien jaar continu, maar de laatste jaren maakt dat tegelijkertijd ook meer slachtoffers. Je kan er donder op zeggen dat, wat het aantal Vlaamse zomerpodia betreft, er een serieuze correctie aankomt. “Geen zorgen maken”, zeggen velen. Mijn gat ja! Elk ploegje dat een leuk festival wil organiseren, begint met de ambitie om frontstage én backstage een eigen muzikaal megafeestje te bouwen, en dat misschien ooit zelfs te laten uitgroeien tot een nationaal erkend event. Maar het wordt voor velen verdomd moeilijk om – ondanks alle goede bedoelingen en soms jaren aan organisatie-ervaring – het hoofd boven water te houden. Hoge uitkoopsommen? Oké, zo gaat dat nu eenmaal in een groeimarkt en kwaliteit kost meestal geld. Maar wat met de combinatie van sommige woekerprijzen, de steeds hogere eisen m.b.t. PAinstallaties, én het extra licht dat ook in het hogere podiumplafond moet hangen? Eerlijk, is het niet wat makkelijk om dat allemaal aan het illegaal downloaden van muziek toe te schrijven? Velen vrezen terecht dat de succeskoe misschien wat te veel uitgemolken wordt. En

toch trekken weinigen, managers en boekingsagenten incluis, aan de noodrem. Dat doet me prompt aan opgeblazen beurskoersen denken, genre de snelle val van Lernout & Hauspie anno 2000: iedereen schept zoveel mogelijk water uit het gouden zwembad en op zeker moment zijn er meer lege emmers dan water. Ook de poolboy moet dan niet meer komen kuisen. En de kelder in met de zwemconditie: als een groep in te laag water zwemt, zakt ook voor die enkele overblijvende bangelijk goed betaalde concerten de prijs/kwaliteitverhouding. Het is zeker tijd voor bezinning. De muzikanten en groepen, willen die niet vooral én kunnen blijven optreden én kunnen blijven verdienen? Hoeveel muzikanten onder ons zijn eigenlijk met muziek begonnen om slechts enkele malen serieus langs de kassa te passeren? Ik zou de geur van braadworsten, stroomgroepmazout en met bier overgoten monitorkabels voor geen geld één festivalweek willen missen. Bij deze dus mijn verzoek: als alle partijen, bekende artiesten, groepen en hun managers, boekers én evenementenbureaus nu allemaal even naar de op springen staande ballon durven kijken, komt het misschien wel goed. We hebben elkaar allemaal nodig. Zorgen we er alsjeblieft allemaal mee voor dat onze échte werken podiumgevers – waaronder meestal hard werkende en de laatste cent uit hun broekzak halende organisatoren – het ook nog graag blijven doen? Zij hoeven toch niet alleen voor de nieuwe parket in de woonkamer van de artiest op te draaien? Oké, muziek zal altijd blijven bestaan en er zullen altijd mensen naar gaan kijken en luisteren, maar ik zie die mensen liefst ook volgend jaar voor zoveel mogelijk deksels fantastische Belgische zomerpodia staan. Alvast dank om daar even aan te denken.

Michael Schack

Pubje POP-1 High Lake Hill

ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEK

Poppunt maart-juni-sept-dec.

Gitaarcursussen in Gent

Cursussen akoestische en elektrische gitaar voor jongeren (12-16 jaar) en volwassenen. Basis & gevorderden 1 en 2; bluescursus (improviseren kan je leren) na gev. 2; cursus praktische gitaarharmonie vanaf gev. 1. Begeleiding: Philippe Debaillie. Creya, St.-Pietersaalststraat 45, 9000 Gent. Tel. 09-220 43 76, 0476-47 80 67. www. gitaarcursussen.be

Huur MiniVan & TourBus

www.toursupport.be +32(0)473642120

Band zoekt ervaren drummer

West-Vlaamse band zoekt ervaren drummer. Invloeden: Linkin Park, Crazy Town, Adema ... We hebben studio en repetitieruimte. Minimum 17, liefst eigen vervoer. Gloednieuwe Pearl drumset ter plaatse. natchaistappers695@msn.com, randall_ibanez@hotmail.com

H/H VS-Musician head

Fel gegeerde en zeldzame H/H 100 watt VS-Musician Reverb head (1978). Volledig elektronisch en cosmetisch gereviseerd door Maj Electronics (nog in de doos!). De “valve sound” 2-kanaals Musician amp was z’n tijd ver vooruit met de unieke valve sound-simulatie en amp-voicing (analoge ampmodeling). Deze amp werd en wordt nog steeds gebruikt door o.a. Marc Bolan, Bauhaus, Madness en talloze andere Britse bands onstaan tussen 1975 en 1983. Dit is een zeer universeel inzetbare krachtige betrouwbare professionele versterker. Van ultra clean tot vette vitage Marshall oversturing en alles ertussen. Vaste prijs: 299 euro. Bel of mail voor meer info. silenthedges72@hotmail. com, 0473-76 09 79

Gitarist, bassist en zanger gezocht

Gezocht: gitarist, bassist en zanger voor rockgroep uit Antwerpen. Stijl neigt een beetje tegen Creed, Alter Bridge, 3 Doors Down. We zijn ervaren muzikanten en zijn net met dit project begonnen. Als er interesse is, kan je altijd contact opnemen: tommebattalion@hotmail.com

Coin zoekt muzikanten

Dringend gitarist en toetsenman/geluidenwizzard gezocht! info@coinmusic.be, 0475-32 28 26

Manager & boekingsagent gezocht

Ik ben een jonge dj/producer en op zoek naar een manager en boekingsagent om mij te helpen aan een platenfirma en meerdere optredens. Op myspace.com/thejokerweb staan enkele eigen nummers en remixen; deze zijn wel al iets ouder, maar ik zal dit

binnenkort nog eens vernieuwen. Indien interesse, let me know en ik stuur een demo-mix cd op. arjen_3@hotmail.com, 0472-91 38 44

Goya zoekt zangeres

We brengen voornamelijk eigen nummers, die ontstaan uit een combinatie van zowel blues, ﬂamenco als rock. De demo is te beluisteren op myspace.com/ francescogoya. Voor onze vorige zangeres was het niet altijd makkelijk om naar Gent te komen, vandaar dat we nu opnieuw op zoek zijn. We repeteren wekelijks in Gent, maar niet echt op een vast tijdstip. Ben je geïnteresseerd, dan kun je ons contacteren op 0472-34 46 37 bij Pieter of 0485-94 03 41 bij Colin of pieter_rosseel@hotmail.com (geef dan ook liefst je gsm-nummer om makkelijk te kunnen afspreken).

Presentator gezocht De global battle of the bands is een muziekwedstrijd die zal door gaan in De Klinker in Aarschot. We zijn op zoek naar een goede presentator om de bands voor te stellen op de battle. Als er geïnteresseerden zijn, stuur dan een mailtje naar belgium@ gbob.com, 03-288 55 47, 0476-42 98 92

Band zoekt muzikanten

Wij zijn een beginnend Antwerps bandje en we zijn op zoek naar nog enkele mensen. We hebben al personen voor de zang, lead gitaar, keyboard en waarschijnlijk ook voor de drums en we zijn dus zeker nog op zoek naar een gitarist en een basgitarist. Onze stijl is die van o.m. Pink Floyd, dus rock en ook iets zwaardere rock, punkachtig. Je kan mij contacteren via mail: wezelie@hotmail. com en ook toevoegen op msn: info@ wesleynobels.be. 03-288 66 52, 0494-63 33 78

Frontvrouw Triple Diva

ProTools HD3 Accel Icon D-Command Meer info:

www.highlakehill.be - bart@highlakehill.be

GSM: 0485-06.11.51

één groep – is op zoek naar een straffe zangeres. Heb je een stevige, mooie stem, hou je van soul, zing je hoge noten (derde stem) zonder problemen, heb je tijd en enorm veel zin om in iets nieuws te stappen en sta je graag en vaak op een podium met een fantastische, grote band? Aarzel niet en bel ons op het nummer 0497-51 39 04 of email naar triplediva@gmail.com. Repetities gaan op regelmatige tijdstippen door in het Antwerpse!

Chauffeur met VW-busje

Je kan mijn busje met mij erbij huren voor optredens voor vertrek vanuit de omgeving Hasselt. Heb al gereden in binnen- en buitenland met de grotere Belgische bands. Prijs zeer redelijk! Ik rijd met een VW-bus en kan naast een pak materiaal nog twee mensen meenemen. tattooblonde@hotmail. com

Zangeres zoekt groep

Ik zoek een band met een gezonde ambitie (zoals b.v. de ‘mooiere’ podia opzoeken, cd-opnames ...), eigen nummers (maar ook niet te allergisch voor enkele live-covers), waarin de groepsleden geloven in hun eigen nummers en bereid zijn om de efforts te doen om die nummers te geven waar ze recht op hebben! Ik sta open voor zeer veel genres (voorkeur Stubru-stijl), maar liever geen pure pop, RnB, funk & disco. Ikzelf ben 30 jaar, heb 7 jaar podiumervaring, speel ook piano & keyboards en woon in Leuven (heb eigen wagen). Ik zal een gemotiveerde, geëngageerde teamplayer zijn! trinityxxiv@hotmail.com

Zangeres zoekt band

Beginnende zangeres, zingt al bij een band maar is op zoek naar mensen van eigen leeftijd (1990 - 1993) in de buurt van SintNiklaas & Temse. ‘k Zing softrock, gothic, punk, rock, metal ... elsneirinckx@msn. com, 0497-19 34 00

Triple Diva – drie dames, drie stemmen,

ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEK

Ik = metaldrummer

Ik zoek een metalband of eventueel stevige rockband. Regio: Brussel-Leuven-Tienen. Mijn inspiratie: Slipknot, Machine Head, Stone Sour, 36 CF, Devildriver etc. heymanalexander@ yahoo.com, 0498-27 01 86

Rockband zoekt zanger(es)

Rockband zoekt ervaren zanger of zangeres om 3-koppige band te vervoegen bij het

spelen van eigen rocknummers (invloeden: o.a. Tool, Stonesour, Disturbed, A Perfect Circle, COC, Mastodon, stonerrock). Onze leeftijden zijn tussen de 25 en 32 jaar. We repeteren 2 keer per week in Torhout (West-Vlaanderen). In het repetitiekot is een zanginstallatie aanwezig. We zoeken een gemotiveerd iemand met een zuivere, krachtige stem met hier en daar een rauw kantje! Voor meer info of audities mailen naar benmussely@hotmail.com of bellen naar 0484-92 29 28 (Ben).

Niet twijfelen: bel gerust of stuur een mailtje naar Wietse: wietse.vanrossem@gmail. com of 0485-42 35 38

Gitarist gezocht

The J.C. Rock Band zoekt een ervaren rhythm-gitarist, die onmiddellijk kan inspringen en mee optredens doen die al gepland waren. Bluesrock en rock. Prettig gestoord zijn is een pluspunt (hahaha).

Becherovka zoekt bassist

Becherovka is een collectief van gitarist/ zanger, zangeres, gitarist, percussioniste/ drumster & klarinettist. We zijn op zoek naar een enthousiaste bassist(e). Eigen nummers met invloeden van o.a. Absynthe Minded, Zita Swoon ... Repetities elke donderdagavond in Leuven. Neem alleszins eens een kijkje op myspace. com/becherovkamusic. Zin om eens een repetitie te komen uitproberen/jammen?

all styles all levels

MUZIEKLES www.BAUSTEIN.be

Wil je ook een jaar lang een pubje in Poppunt voor een appel en een ei?

The new (budget) Studio S2! With Euphonix analog desk and Protools HD

Cool! Mail naar c2abelgium@gmail.com of bel naar 0477/97 97 67 voor meer info !

-ZOEK

Pubje POP-2 Serendipitous Poppunt maart-juni-sept-dec. ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEKERTJES - ZOEKERTJES-ZOEK

Close you eyes, listen to your real sound ...

Mastering Service +32 (0)3/ 482 03 51 info@serendipitous.eu

postbus 80 - 5070 AB Udenhout - Nederland - Tel. 0031-13-511 31 25 - info@meyernoisecontrol.nl - www.meyernoisecontrol.nl

Liefst omgeving Lier. sene436@hotmail. com, 0486-40 67 55

Lead gitarist grunge

Wij zijn een grungeband uit Gent en zijn op zoek naar een gemotiveerde lead gitarist met ervaring. We zijn gemiddeld een 29 jaar oud en hebben demoâ&#x20AC;&#x2122;s en optredens achter de rug, o.a. Gentse Feesten 2007. Hebben eigen opnameapparatuur and we want you to kick some ass with us! Invloeden: The Queens,

Foo Fighters, Mars Volta, Nirvana ... Huidige bezetting: Annelies - zang, gitaar; Tchiele - bas; Wim - drums. myspace.com/eltio46. Interesse? Mail elkurkio@hotmail.com

Metalgitarist zoekt

van beginnende bands ook geen probleem. http://nl.netlog.com/heavybulldog. Bandleden tussen 20 en 32. michael. meau@kpnplanet.nl, +31-11-569 04 85

Speel zo wat vanalles van genres van hardcore metal tot spooky metal. Heb 2 versterkers, pedalenset, drumcomputer, semi-akoestische gitaar en elektrische gitaar. Ben gevorderd gitarist; begeleiding

Nog geen abonnement? We vinden het fantastisch dat je er elke drie maand op uit trekt om je Poppunt Magazine op de kop te tikken, maar het kan ook gemakkelijker: als je je abonneert, krijg je voor slechts 12 euro vier keer per jaar het verse Poppunt Magazine in de bus! Stuur een mailtje met je gegevens naar els@poppunt.be of vul in, knip uit en post. Voornaam, naam Straat + nr Postcode, gemeente Geslacht

Geboortedatum

Ik wens het Poppuntmagazine thuis te ontvangen en stort 12 euro op rekeningnummer 413-9292181-26 met vermelding ABO 2007 Ik wens hiervoor een factuur te ontvangen Stuur me ook de Poppunt Nieuwsbrief Emailadres

Poppunt vzw - Kartuizersstraat 19/7 - 1000 Brussel