Poppunt Magazine 43 by VI.BE

-2-

colofon

voorwoord

2009 was een bewogen jaar. Da’s het minste wat je kan zeggen. Er was de launch van de vernieuwde Poppunt website, de restyling van Poppunt Magazine, de tweede versie van De Muzikantengids, een succesvolle Muzikantendag, deel twee van 100% Puur editie vier, de opstart van een nieuwe Popfolio, en een uiterst geslaagde eerste Stoemp!-concertreeks. Vi.be bevestigde en maakte zijn rol waar door massa’s upcoming bands en dj’s aan media-exposure, airplay en speelkansen te helpen, én de demoselecties van een hele reeks popconcours te digitaliseren. Medewerkers vonden nieuwe uitdagingen, binnen en buiten de muren van het Poppunt hoofdkwartier. Kleine kinderen worden groot ... Poppunt begint na bijna tien jaar (!) stevig te puberen.

Poppunt Magazine decembernummer Hoofdredacteur Joachim Wemel Fotograaf Koen Bauters Vormgeving Milk and Cookies Verantwoordelijke uitgever Luc Nowé, Poppunt vzw, Bloemenstraat 32, B-1000 Brussel Poppunt Magazine Redactie Floris Billiet, Sven De Potter, Sandra

In dit magazine hebben we onze geestdrift uitgepuurd en getracht om een uitgebalanceerd muzikaal dieet samen te stellen. We liepen langs bij Selah Sue, met de vraag of er geen oude Jamaicaan in haar kapsel huist. Ze zei van niet, maar wij weten beter. Hield ons ook bezig: tegenwoordig kan iedereen die met zijn digitaal fototoestel wat plaatjes schiet op een rock- of popconcert zich de allure van rockfotograaf aanmeten. “Neen, niet waar,” was de repliek van onze geïnterviewden (Koen Bauters, Alex Vanhee en Eva Vermandel), “rockfotografie is veel méér dan dat.” Verder opnieuw veel aandacht voor jonge wolven en zaken die een antwoord bieden op muziekgerelateerde vragen die beginnen met “Hoe ...”, “Wat ...” of “Wanneer ...”. Wie honger heeft naar meer: check poppunt.be voor uitgebreider versies van de artikels, meer foto’s, en video.

Dierick, Stijn Lemaire, Luc Nowé, Jan Pauly, Dominique Piedfort, Jan Van Bael, Ruud Van De Locht, Arne Van Petegem, Dirk Van Welden, Kristof Vande Velde, Tijs Vastesaeger, Bram Vermeersch, Joachim Wemel Advertentiewerving Floris Billiet (Poppunt) Oplage 6.000 exemplaren

POPPUNT MAGAZINE iN je bus? Je vindt Poppunt Magazine in de belangrijkste music- en dj-gear stores, in jeugdhuizen en muziekcentra, repetitiekoten en studio’s ... Vind je er toch geen bij jou in de buurt? Voor 12 euro per jaar krijg je het netjes in de bus. Koop een abonnement via poppunt.be of

Alvast een mooi slotakkoord en een heel fijne intro voor 2010!

stort gewoon 12 euro op rekeningnummer 413-9292181-26 met vermelding ABO2010.

Voor de redactie, Joachim & Sven

-3-

-4-

inhoud

Rapport

Ben van alboom 10 Dossier

Rockfotografie 12 DJ Talk

Maxim lany 20 Cover

selah sue 26 Gearlutz

ives mergaerts 38 in the picture Haal méér uit vi.be - 10 tips

DJ Lins

Hoe financier ik mijn creativiteit?

Falling Ma n

Talking Heads: meet the jury

Renée

Just Like Rainbows

Aerotronic

FOCUS

OTHER STUFF

Popfolio 2010

Telex

Stoemp!

Column

10 jaar Duyster

vi.be update

Zeal Records

vi.be MEDIA

Poppunt in Zuid-Afrika

Win

Zoekertjes

-5-

telex

Noise Gate in Gent

Rock Your English!

Noise Gate, het muzieklabo uit Ternat, is in november begonnen met workshops in Gent. Daarvoor werkt Noise Gate samen met Muziekcafé Charlatan en Muziekcentrum Kinky Star. Zowel dj’s als muzikanten komen aan hun trekken in Gent. Onderwerpen zijn onder meer dj’en met Traktor, songwriting, beatmixen en andere mixtechnieken, gitaarsound, slidegitaar en bouwen en isoleren van een repetitielokaal. Meer info over het volledige programma vind je op de website van Noise Gate.

Op de afgelopen Muzikantendag stond Buffi Duberman tot jullie aller beschikking voor persoonlijke feedback op het gebruik van Engels in lyrics. Buffi is de taalcoach van een resem Nederlandse topmuzikanten en grondlegger van de vakgroep Engels aan de Fontys Rock Academy in Tilburg. Wie er niet bij kon zijn of honger heeft naar meer, raden we haar boek ‘Rock Your English!’ aan. Buffi vertrekt van bekende Engelstalige songs om je kennis van het Engels te perfectioneren. Het boek is ook erg geschikt voor leerkrachten Engels die hun lessen op een muzikale manier willen invullen. Meer info of bestellen? Check de website!

noisegate.be

rockyourenglish.com

-6-

Nieuw departementshoofd PHL Music Laurens Leurs (44) wordt het nieuwe departementshoofd van PHL Music, de pop- en rockacademie van de Provinciale Hogeschool Limburg. Leurs kwam als sterkste kandidaat uit de selectieprocedure. De zanger/ gitarist van wijlen The Romans en Norma, waarmee hij in februari een eerste full-cd uitbrengt, volgt Raf Coenen op, die terugkeert naar Muziekodroom. phl.be

Popthesisprijs 2009

Nieuwe websites bij de vleet

Tipboek Keyboard en digitale piano

Dit jaar een scriptie of eindverhandeling geschreven die ergens met muziek te maken had? Dan behoort jouw project van weken arbeid wellicht tot de 32 ingezonden teksten voor de Popthesisprijs 2009. Weten of je gewonnen hebt? Op 17 december vindt de prijsuitreiking plaats. Alle teksten kan je vervolgens raadplegen op onze website.

Af en toe je website eens opfrissen, kan nooit kwaad. Het regent dezer dagen nieuwe websteks in muziekland. Deden hun best om jullie online nog beter van dienst te zijn: Repetitieruimtes vzw (Vlaanderens meest complete repetitie-ruimtedatabase), Clubcircuit (de koepel van elf Vlaamse muziekclubs), Mindview (het metalmagazine leeft verder online), en 4AD en De Kreun (twee van ’s lands fijnste clubs).

‘Tipboek Keyboard en digitale piano’ is voor de derde keer herzien en is al het zevende van de tipboekreeks in het nieuwe, grotere formaat. Een belangrijke toevoeging is een bijna veertig pagina’s tellend gedeelte rond akkoorden. ‘Tipboek Keyboard en digitale piano’ bevat 218 pagina’s en is uitgegeven bij The Tipbook Company.

poppunt.be

repetitieruimtes.be clubcircuit.be mindview.be 4ad.be dekreun.be

-7-

tipbook.com

-8-

photo: Koen Bauters

selector

DJ Lins

Kissogram

My Friend Is a Seahorse (Radio Slave rmx)

De Antwerpse DJ Lins draait op party’s sinds 2005, stond deze zomer dankzij vi.be op de affiche van 10 Days Off, en specialiseert zich in techno, minimal en deep house. In elke dj-collectie zitten een aantal tijdloze tracks. We vroegen Lins welke platen ze altijd bij zich heeft.

Theo Parish

Falling up (Carl Craig rmx)

Stephan Bodzin Ferdinand

“Radio Slave, in mijn ogen een van de betere producers/remixers, geeft altijd net dat ietsje meer aan een plaat.” “Blijft werken en zit vol variatie. De sound gaat door merg en been, op een positieve manier uiteraard.” “In mijn ogen de beste plaat van Stephan Bodzin, emotioneel en vol. Geeft mijn draaistijl van nu niet meteen weer, maar ze klinkt zo goed dat ze zeker tot mijn top behoort.” vi.be/djlins

-9-

video met DJ Lins op poppunt.be

rapport

Ben Van Alboom

“Ik noem me niet graag een kleine zelfstandige, maar ik werk wel op zelfstandige basis en als muziekjournalist alleen kom je er niet meer vandaag. Dan kies ik voor projecten die ik erg graag doe. Dat betekent dat er op den duur vijf zaken overlappen, dus soms is het best zwaar.” Hoe ziet een gemiddelde week in het leven van Ben

Ben Van Alboom is méér dan de presentator van Switch op Studio Brussel. Hij is journalist bij Weekend Knack en Focus Knack, filmrecensent voor Klara, De Standaard en Studio Brussel, en coördinator van Red Bull Elektropedia én van het fotografieproject Angels & Ghosts. Dat de Gentenaar graag bezig is, is het minste wat je kan zeggen. Poppunt zocht Van Alboom op in zijn thuisstad en kreeg een uur lang een blik achter de schermen.

Van Alboom eruit?

Ben: “Het enige dat ik kan zeggen, is dat er geen schema is. Ik heb wel mijn vaste dingen, zoals Switch elke zaterdag. Met mijn schrijfwerk als recensent en journalist zijn ook twee, drie dagen goed gevuld. Enfin, nachten eigenlijk, want ik schrijf eigenlijk ’s nachts. Overdag komt het er gewoon niet van. Nu ik Elektropedia erbij genomen heb, krijg ik zonder overdrijven meer dan 250 e-mails per dag. Dat is om gek van te worden. Mensen bellen ook overdag. Je staat op, voor je het weet is het 17 uur en heb je al 500 dingen gedaan, zonder dat je datgene hebt kunnen doen wat je eigenlijk wou doen. ’s Avonds wordt alles rustig en kan ik doorwerken zonder gestoord te worden. Als ik geluk heb, zit ik om 4 uur in mijn bed, maar hoe laat het ook is, om 12 uur ’s middags sta ik op.”

text: Kristof Vande Velde photo: Koen Bauters

Je bent een van de boegbeelden van elektronica in Vlaanderen. Hoe ben je daarin gerold?

Ben: “Toen ik een jaar of 15 was, heb ik de eerste Kozzmozz meegemaakt. Zoals de meeste van mijn leeftijdsgenoten luisterde ik toen naar Nirvana en zo. Plots sprak iedereen over dat feestje. Op MTV zal ik toen al wel The Prodigy gezien hebben, maar dat is uiteraard nog iets anders dan Jeff Mills. Dat eerste feestje was erg vreemd. Ik was nog niet volledig mee, maar het boeide me enorm. Ik ben dan ook naar de tweede Kozzmozz-party geweest en de derde. Net als de eerste editie van Ten Days Off. Ook die was erg bijzonder: dat was een feestje in het centrum van Gent waarvan heel wat mensen wisten dat er ‘iets gebeurde’. Underworld moest toen nog doorbreken en The Chemical Brothers werden nog niet op Stubru gedraaid. Ik was vrij snel in die nieuwe muziek geïnteresseerd. Je leert wat mensen kennen en voor je het weet, zit je in die scene. Toen ik presentator werd van Switch, is de bal nog meer aan het rollen gegaan. Maar op dat moment schreef ik wel al een tijd over elektronica voor Focus Knack.”

- 10 -

“Gelukkig is elektronische muziek altijd blijven evolueren. Ik heb Elektropedia mee uit de grond gestampt omdat ik geïnteresseerd ben in de geschiedenis, niet omdat ik op een of andere nostalgietrip zit. Ik ben blij dat het genre verandert en er nu ook meer kruisbestuivingen zijn met hiphop en rock. Sommigen verguizen dit omdat het ‘geen pure elektronica meer is’, maar ik wil niet liever dan dat er muren gesloopt en grenzen verlegd worden.” Kan je de waarde van de Red Bull Elektropedia eens schetsen?

Ben: “Het is erg belangrijk te weten dat dit een work in progress is. Wikipedia is ook begonnen met niets. Toen wij online gingen, hadden we al content, maar hoe meer je er op zet, hoe meer je beseft wat er allemaal nog ontbreekt. We geven onszelf nu een jaar om het echt allemaal deftig bij elkaar te krijgen. Op termijn moet Elektropedia het meest volledige archief van de geschiedenis van de Belgische elektronica worden. Als we daar niet naar streven, kunnen we er nu beter mee stoppen.”

“In de Belpop-reeks van Canvas ligt de nadruk vooral op ons rockverleden. Met de reeks die we voor TMF hebben gemaakt, hebben we een eerste aanzet gegeven om ook ons elektronicaverleden in kaart te brengen. Natuurlijk hadden we niet de budgetten van Canvas en was vier keer 22 minuten te weinig om alles erin te stoppen. Maar ik was tevreden met het resultaat, en het leuke is ook dat alle interviews die we voor de reeks hebben opgenomen binnenkort integraal op de website komen. Dat oogt dan misschien wat minder dan een gemonteerde tv-uitzending, maar het is inhoudelijk wel weer erg waardevol.”

“Wat is nu de waarde daarvan? Het is geschiedenis. Zeker bij ons is die niet onbelangrijk omdat België een pioniersrol heeft gespeeld. Natuurlijk had je al Kraftwerk in Duitsland, was er in Groot-Brittannië, Italië en de VS van alles aan het borrelen, maar wat hier is gebeurd, is toch ook wereldgeschiedenis, zowel in de evolutie van de clubscene als in die van de elektronicascene. Voor mijn part hoef je dit niet te kennen. Als iemand elke week uitgaat en die heeft geen zin om Front 242 of T99 te ontdekken, so be it. Ik ga geen schoolmeester spelen. Maar het heeft zeker waarde om die geschiedenis te archiveren.”

Wat is het verhaal achter Angels & Ghosts precies?

Ben: “Angels & Ghosts is een zwart-witportretreeks van elektronicamuzikanten die ik samen met Wouter Van Vaerenbergh in 2007 ben begonnen. Wouter is de fotograaf, ik doe, euh, de rest. (lacht) We vonden dat elektronica-artiesten intussen wel iets beters verdienen dan die dertien-in-een-dozijn clubfoto’s of clichékiekjes waarop ze zich, met een koptelefoon op het hoofd, verbergen achter een vinylplaat. Wij sleuren ze uit de clubs om ze in zwart-wit én op film te portretteren. Normaalgezien komt midden volgend jaar ons boek uit. En dan is het tijd voor iets anders.”

“Muren slopen en grenzen verleggen”

redbullelektropedia.be

- 11 -

angels-ghosts.com

dossier

Je ziet ze tijdens festivals en concerten steevast op een hoopje staan, zich in allerlei bochten wringend om de beste plek voor het beste beeld in te nemen: rockfotografen. Poppunt sprak met drie profs: Alex Vanhee, Eva Vermandel en onze huisfotograaf, Koen Bauters. Op onze opening – “tegenwoordig kan iedereen wel fotograaf worden” (waarmee we de heren en dame meteen schaakmat wilden zetten) – kwam een meewarig geschud en een vastberaden, licht gezucht. “Neen, neen, neen ... Veel jonge of aspirant-rockfotografen weten totaal niet waar de klepel hangt. Rockfotografie of fotografie tout court is méér dan wat plaatjes schieten.” text: Sven De Potter

- 12 -

Koen Bauters

“In Photoshop kan je alles achteraf wel wat bijtrekken, maar dat heeft weinig met fotografie te maken, me dunkt.”

“‘Star Trek’ van Anton Corbijn heeft mijn ogen geopend”, vertelt Koen, sinds jaar en dag Poppunts huisfotograaf en veelgevraagd freelancer voor ondermeer De Standaard, Humo, en tal van artiesten en events. “Tijdens mijn studies was ik nogal snel uitgekeken op de saaie opdrachten die ik kreeg. Het boek van Corbijn, waarin veel onscherpe foto’s stonden, heeft me wakker geschud: ‘Hé, zo kan het dus ook. En het mág!’ Toen heb ik het schoolse systeem achter me gelaten en radicaal mijn eigen koers gekozen. Ik las ergens dat een ‘aanspreekpunt voor jonge muzikanten’ – een embryonaal Poppunt – een fotograaf zocht. Ik ben me meteen gaan aanmelden. Ik ging toen al mee met jonge, onbekende bands, om ze te fotograferen en eventueel met hen mee te groeien. Als beginnend fotograaf kon ik niet zomaar bij dEUS gaan aankloppen met de vraag of ik mee mocht op al hun concerten. Ik heb het métier dus geleerd in kleinere concertzalen waar de omstandigheden minder goed waren. Een voordeel, eigenlijk, omdat ik zo moest leren werken met wat ik aangereikt kreeg: kleine zaal, geen goeie lichtshow, te weinig plaats ...” Waarom ben jij eigenlijk fotograaf geworden?

photo: Koen Bauters

Koen: “Wat bij mij de doorslag gegeven heeft, was de videoclipcultuur op MTV, toen er nog echte clips gemaakt werden en niet alles draaide rond seks en blote tetten. Ik ben altijd bezig geweest – uit een soort van frustratie ook, omdat het niet meteen lukte – met een manier om de kleuren die ik op tv zag te vertalen naar een foto. Ik wou diezelfde sfeer benaderen, met intense kleuren werken, mijn foto’s laten leven.”

- 13 -

Je werk is ook erg verscheiden: dat gaat van supercommerciële artiesten als Regi en Natalia tot David Dewaele van Soulwax of Moby ...

Koen: “Ik heb nooit de keuze gemaakt tussen alternatief of populair: als een artiest achter zijn muziek staat en hij of zij gelooft erin, dan maakt het me niet uit wie het is. Het probleem waar ik soms mee geconfronteerd word, is dat mijn foto’s de diva’s van deze wereld of de grootste extraverte rocker niet altijd super flatterend in beeld brengen. En dat artiesten onzeker zijn, omdat ze vooraf moeilijk kunnen inschatten wat het gaat worden. Als er één ding is wat ik belangrijk vind, is het het vertrouwen winnen van de mensen met wie ik werk. Vandaar dat ik veel praat. Het stelt me in staat om de aandacht van de camera weg te leiden, want die werkt voor veel artiesten nogal intimiderend. Zelfs als ik weinig tijd heb, neem ik meer tijd om te babbelen dan om foto’s te nemen. Ik krijg meer gedaan op korte tijd als mijn gast vooraf wat op zijn gemak gesteld is. En dat maakt het echt niet uit of het een internationale ster is of niet. Eerst een kopje thee, en dan een foto. (lacht) Snel, snel is nooit een goeie keuze. Weet je, per definitie moet je van iedereen een goed portret kunnen maken: rocker, slager, gespannen mensen ...”

Ondertussen is dat wel je handelsmerk geworden: je foto’s dragen duidelijk je stempel, ongeacht het onderwerp. Donkere, felle kleuren, hoog gesatureerd, beetje overstuurd ...

Koen: “Ja, maar het is niet zo dat ik het op een dag plots gevonden had: vroeger, toen ik nog in een donkere kamer ontwikkelde, zocht ik naar manieren om iets anders te doen; kalkpapier over fotopapier leggen, andere filmpjes uitproberen, onderbelichten om de curves te oversturen ... Gaandeweg heb ik mijn beeldtaal gevonden.” De donkere kamer! Daaruit blijkt dat fotografie in wezen een echt ambacht is, in tegenstelling tot wat je nu ziet: de digitalisering van het medium heeft dat er volledig uitgehaald.

Alex Vanhee

Koen: “Ik vind het moeilijk om daar een uitspraak over te doen, maar ik denk wel dat ik kritischer ben in mijn beeldkeuze dan veel jonge fotografen; je kan nu een paar honderd foto’s nemen en er achteraf vlug doorgaan, terwijl ik een ander werkprocédé gewend ben. Ik moest voor ik een foto nam al weten wat ik wilde fotograferen – filmrolletjes, daar zitten maximum 36 foto’s op, hé. Bij digitale fotografie kan je alles achteraf in Photoshop wel wat bijtrekken, maar dat heeft weinig met fotografie te maken, me dunkt.”

“Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van een jong meisje waarin ze vertelde dat ze met rockfotografie wou beginnen”, vertelt Alex Vanhee (die onder meer fotografeert voor De Morgen). “Mooi, dacht ik, maar toen ik haar motivatie las – ‘Om sterren te ontmoeten’ – viel ik bijna van mijn stoel. Ik heb haar vriendelijk geantwoord dat het zo niet werkt. Dat als je niet zielsveel van muziek én fotografie houdt je beter een ander beroep zoekt. Rockfotograaf worden om sterren te fotograferen? Neen.”

Voor Poppunt maak je vooral portretten.

Koen: “Het moeilijke aan portretten is dat ik de persoonlijkheid van de artiest wil meegeven, maar er nog iets extra aan wil toevoegen. De meeste muzikanten weten na verloop van tijd wel hoe ze zich moeten positioneren, maar ik doorbreek dat graag, zodat ik meer dan een standaardbeeld krijg. Je ziet vaak weer dezelfde variatie op hetzelfde thema, in verschillende media, terwijl ik liever wat out of the box denk. Omdat ik me dan wat kan onderscheiden van diegene die na mij komt.”

Me dunkt dat er wat jaren overheen gaan voor je een goed portret kan maken of een goeie foto überhaupt. Wat de jonge fotografen wel voor hebben op jou en je oudere collega’s is dat ze meer kunnen ‘oefenen’. Er zijn nog nooit zoveel concerten geweest ...

Alex: “Dat is waar. Toen ik begon, waren er maximum twee, drie concerten per week. Er was minder aandacht voor de pop- en rockcultuur. Nu meer, maar we blijven hier toch met een bijzondere situatie

- 14 -

“Fotografie berust weinig op toeval, maar heeft alles te maken met leren kijken en het ontleden van beelden.” De essentie, daar zeg je zoiets. Maar je weet als beginnend fotograaf niet wat dat is. Anticiperen moet je leren en pas na verloop van tijd druk je af op het juiste photo: Chris De Block

moment…

Alex: “Gissen en missen tot je op een dag je eerste goede foto maakt. Wanneer dat gebeurt, daar kan je geen datum op kleven. Anticiperen is echt belangrijk: ik heb ooit een voordracht gegeven over het feit dat fotografie weinig op toeval berust, maar alles te maken heeft met leren kijken en het ontleden van beelden. Het probleem bij jonge fotografen is dat ze vaak staan te ‘filmen’ met hun camera. Eerst kijken naar wat er gebeurt en je de vraag stellen hoe je dat kan vertalen naar een beeld, dat is belangrijk. Bij muziekfotografie is dat één van de moeilijkste dingen: je kan niets manipuleren, er bestaan geen trucjes, je kan niets doen aan de belichting. Je moet het doen met de omstandigheden zoals ze zijn, en die zijn vaak moeilijk werkbaar. Slecht licht, alles gaat snel, je hebt weinig tijd ... Je moet daar echt in groeien.”

zitten: hier vind je geen pure muziekmagazines à la NME, The Wire, en consorten. De kranten vullen dat gat wel een beetje op. Ik heb fotografie vroeger ook moeten combineren met grafische vormgeving, gewoon omdat ik te weinig werk had.” Je haalt het even aan: grafische vormgeving. Ik leg meteen de link naar digitalisering. Missen al die jonge fotografen door een gebrek aan historiek, door het niet

Kan je iemand leren kijken?

kennen van het ontwikkelingsprocedé, niet de kern van

Alex: “Ja, maar dat gebeurt op school nog veel te weinig. Iedereen leert dat a-a-p leest als aap. Bij fotografie geldt net hetzelfde: je kan een foto leren lezen: wat is goed aan dit beeld, slecht aan een ander, hoe zit het met het licht, de kadrering ... Iedereen kan dat leren al heeft de ene wat meer talent dan een ander. En wie leert lezen, leert ook herkennen wanneer een beeld goed is en wanneer niet, los van subjectiviteit en persoonlijke smaak. Een goed fotograaf dwingt je om iets op een andere manier te zien. ‘Het staat erop’ hoor je vaak, maar dat is lang niet genoeg! Er moet méér achter zitten.”

fotografie? Iedereen die een digitale camera heeft en wat met Photoshop overweg kan, kan zich fotograaf noemen ...

Alex: “Absoluut. Fotograferen is kiezen: waar je staat, welke lens je gebruikt, wanneer je afdrukt en welke foto’s je gebruikt. Ik heb veel moeite met fotografen die voor festivals en websites werken en werkelijk alles fotograferen wat er op een podium gebeurt en dat dan integraal op een website zwieren. Wat is daar de meerwaarde van? Als ik vier goeie foto’s heb van één concert, dan heb ik heel goed gewerkt.”

- 15 -

Eva Vermandel

photo: Joss McKinley’s

Eva Vermandel. In België misschien niet zo’n bekende naam. Internationaal anders wel. Begrijpelijk ook, want Eva woont al dertien jaar in Londen, waar ze een boeiend bestaan leidt als fotografe van onder meer rock- en popartiesten. Sigur Rós, Beth Gibbons (Portishead), PJ Harvey, Nick Cave ... zaten allemaal al voor haar lens. Vermandel mag dan in haar portfolio talloze heel knappe beelden zitten hebben van rock- en popmuzikanten, de titel rockfotografe ziet ze liever niet als epitheton. “Dat wil ik niet echt zijn”, zegt ze. “Ik maak portretten van muzikanten, dat wel, maar geen livebeelden.” Je portfolio is behoorlijk indrukwekkend: het is weinigen gegeven om de ‘groten der aarde’ voor hun lens te krijgen ...

“Coke snuiven met deze of gene hippe band of rondhangen op afterparty’s vind ik niet meteen de juiste drijfveer.”

Eva: “Ja, maar dat zijn ook maar mensen, hoor. (lacht) Het grote voordeel dat ik gehad heb, is dat ik begonnen ben in de jaren negentig. Er waren toen ook meer magazines: niet enkel de meest bekende als Time Out, NME, The Wire, maar ook andere. Portishead, bijvoorbeeld, heb ik leren kennen via The Wire. Wat het voor mij iets makkelijker gemaakt heeft, is dat ik Photoshop al heel goed onder de knie had op een moment dat nog niet veel fotografen met Photoshop werkten. Toen ik pas begon, liep ik bij Vox langs, een magazine dat nu niet meer bestaat. Zij publiceerden elke maand een gemanipuleerde foto. Mijn derde opdracht toen was een shoot met Ice-T en het bewerken van één van die foto’s. Dankzij die opdrachten heb ik op vrij korte tijd een stevige portfolio kunnen aanmaken. En vanaf toen was het kwestie van op het juiste moment op te vallen en de juiste mensen tegen het lijf te lopen. En zo ben ik die wereld binnengerold.”

- 16 -

Het lijkt me dat de moed om vanonder moeders vleugels te komen en je hele hebben en houden naar Londen te slepen ook bepalend geweest is. Ik zie het anderen je niet meteen nadoen ...

Eva: “Ja, maar ik was beter nog tien jaar vroeger verhuisd: toen ik in Londen aankwam, heb ik nog net het einde van de grote boom van de platenfirma’s meegemaakt. Met de magazines ging het toen al bergaf. In die tijd was het ook niet vanzelfsprekend om een groep te contacteren: nu heb je MySpace, Facebook, en talloze andere platformen, waardoor de drempel lager geworden is. Dat is best wel een positieve evolutie, maar tegelijkertijd zie je nu een hele generatie die opgegroeid is in een tijd van economische bloei én beïnvloed is door de hele celebritycultus. Vandaag ligt heel veel focus op ik-ik-ik: veel jonge mensen willen een glamoureuze job, en daar maakt fotografie deel van uit. Maar jonge fotografen doen het vaak om de verkeerde reden en niet omdat het recht uit het hart komt. Het gaat vooral om het invullen van een verzuchting naar roem. Dat heeft nog weinig met fotografie te maken. Coke snuiven met deze of gene hippe band of rondhangen op afterparty’s vind ik niet meteen de juiste drijfveer.”

Ligt daarin ook de verdienste van een goed fotograaf? Dat je mensen op hun gemak kan stellen?

Eva: “Absoluut. In 1998 zat ik in New York voor een optreden van Nick Cave. Na het optreden heb ik Anton Corbijn leren kennen. Die man straalt zo’n rust uit! Bij hem voel je je – ondanks zijn imposante verschijning – meteen op je gemak. En hij is oprecht geïnteresseerd in wie je bent, wat je doet. Dat zie je ook in de foto’s die hij maakt. Zijn stijl is nooit een invloed geweest, maar ik apprecieer enorm wat hij doet, én hij is een heel sympathiek man. Als ik mensen voor de lens krijg, ga ik geen dingen verwachten die ze die niet kunnen geven. Artiesten zijn doorgaans gevoelige en vaak heel erg verlegen mensen. Je moet hen als fotograaf op hun gemak stellen, en dat kan je alleen als je zelf rust uitstraalt en weet waar je mee bezig bent. Ongedwongen, maar gefocust.”

Hoe lang heeft het bij jou geduurd voor je het métier

Opvallend in je werk is het ontbreken van

echt onder de knie had?

concertfotografie.

Eva: “Toch een hele tijd. Goed leren fotograferen is een proces van jaren. Pas na een paar jaar begon ik grip te krijgen op de technische kant van de zaak én op licht. Ik begon plots het licht te zien. In 2001 had ik een sessie met een actrice. Ik had een paar foto’s gemaakt met Hasselblad op statief en een paar uit de losse pols met de Mamiya 7; die laatste foto’s waren veel levendiger. Ik heb die actrice nog eens kunnen fotograferen – een tweede kans krijg je meestal niet – met die Mamiya, en op dat moment is alles een beetje beginnen te draaien. Ik kreeg grip op de stijl die ik nu nog hanteer, het licht ... Vanaf dat moment is de focus gekomen en nu weet ik van zodra ik ergens binnenkom waar ik aan toe ben en wat ik moet doen om een goeie foto te krijgen. Ik kan de mensen heel goed op hun gemak stellen. Pas als mensen rustig zijn, kan je ze fotograferen.”

Eva: “Ja. Doe ik niet meer. Vroeger wel; ik nam alle jobs aan die ik kon krijgen. Nu wil ik interactie met de mensen die ik portretteer, met hen praten ... Ik kies graag waar ik hen positioneer, vanuit welke hoek ik fotografeer. Niet dat ik altijd carte blanche krijg, hoor. Met Beth Gibbons ben ik één keer naar Schotland getrokken, maar dat was een one-off. Als ik met PJ Harvey werk, kiest zij een locatie. Het is dan aan mij om het beste eruit te halen. In 99 procent van de gevallen heb ik geen zeg in waar de shoot gebeurt en dat vind ik fijn. I like to improvise on the spot, dat vind ik heel inspirerend.” koenbauters.be

alexvanhee.be

evavermandel.com

De favoriete foto’s van Vlaanderens beste rockfotografen, mét audiocommentaar van de fotografen zelf. Watch & learn! Binnenkort op poppunt.be

- 18 -

focus

Na een zeer succesvolle eerste editie vorig jaar, is Popfolio weer helemaal terug. De basisingrediënten blijven nog steeds dezelfde: acht bands, vier artistieke disciplines en een creatieve molen die op volle toeren draait! text: Jan Van Bael

Fotografen, vormgevers, schrijvers en cineasten met een passie voor muziek mogen zich opnieuw warm maken voor creatieve ontmoetingen. Sinds 1 november staat de vernieuwde website online, waar acht straffe muzikale projecten op zoek gaan naar creatievelingen die hen kunnen helpen bij de artistieke kers op de taart. Opvallen doe je al lang niet meer met goede muziek alleen. Daarom zorgen een creatief team en een budget van 1.000 euro voor een in het oog springend portfolio.

Nog niet overtuigd? Een woordje uitleg van deelnemers aan de vorige editie:

De acht geselecteerde bands voor deze tweede editie zijn Amherst Avenue, The Fortunate Few, Intergalactic Lovers, Leafpeople, The Rocket, The Sophomore Jinx, Windub en Zyfa.

Mauger Mortier van Lewis Cat: “Popfolio, dat was een heerlijke rush van creativiteit. Het concept is superorigineel, je maakt er broodnodige connecties en je kunt je er uitleven als een kind. Het leek wel speeltijd: geen idee was te gek en iedereen bruiste van energie. Voor Lewis Cat heeft Popfolio een onmiskenbare invloed gehad op het kneden en bepalen van onze groepstijl. Elke band met een beetje ambitie zou hier verplicht aan moeten deelnemen!”

Ineke Van Den Zegel van CO.ntradiction: “We hadden geen idee van wat een datingsite voor creatievelingen ons kon bieden, maar de professionele portfolio die CO.ntradiction er dankzij Popfolio aan overhield, overtrof onze stoutste verwachtingen. En dan zwijgen we nog over de Fnac-tournee die we konden doen na het winnen van de publieksprijs.”

In je agenda kan je 2 mei al met een dikke viltstift omcirkelen. Op het Festival van de Amateurkunsten in de Gentse Vooruit worden de verschillende artistieke creaties voorgesteld en worden ook de Popfolio Awards voor de beste resultaten uitgereikt. Voor de winnaars heeft Popfolio zeer interessante prijzen in petto: Fnac-bonnen, professionele opdrachten of een reisje naar Londen – voor ieder wat wils dus!

Marc Wetzels van boyShouting: “Popfolio, dat is meer dan de som der delen.” popfolio.be

Check de bands en de projecten online via popfolio.be. Creatieve zielen kunnen zich inschrijven tot en met 17 januari 2010!

- 19 -

dj talk

MAXIM LANy

Hij is resident in de toonaangevende Gentse clubs Culture Club en Decadance. In elk van deze clubs runt hij bovendien zijn eigen avonden, respectievelijk ‘F*ck Lany’ en ‘You Lucky Bitch’. Daarnaast heeft hij al enkele producties op zijn naam staan en begon hij recent met Red D een wekelijkse vinylshop in de Music Mania. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, startte hij zopas een eigen label op. Hoog tijd voor een gesprek met Maxim Lany! text: Sandra Dierick photo: Koen Bauters

- 20 -

Als ik ga draaien, dan bereid ik me daar niet echt op voor. Ik ga graag op het moment zelf af en speel in op het publiek. Ik heb een gevarieerde, vaste selectie en die vul ik aan met de nieuwste releases. Als ik op een Chirofuif of zo moet dj’en, maak ik wel een aparte selectie met hitjes – die ik meestal toch al lang van voor ze bekend zijn in mijn bezit heb – en bekende classics. Als het nodig is, zal ik nog een paar dingen kopen of betalend downloaden à la dernière minute. Voor zo’n publiek begin ik steeds van nul. Enkele dingen uitproberen en zien hoever ze willen gaan in minder bekende stuff. Ik zou eigenlijk het liefst hebben dat het publiek mijn stijl aankan maar ik ben er wel altijd op voorbereid als ze niet zo ver willen gaan. In Culture Club en Decadance weet ik dat ze dat kunnen, daar ben ik thuis. Ik kan daar makkelijk nieuwe platen meenemen en ze even uittesten. Via onze eigen labels en die van vrienden krijg ik erg veel nieuw materiaal dat mensen nog nooit gehoord hebben en dat ik draai ik het liefst. Ik begon eigenlijk al een paar jaar geleden met producen maar dan wel achter de schermen. Eens zien hoe dat allemaal werkte. Ik ging daarvoor op kot bij mijn vriend Ramon Tapia (aka El Carlitto). In het begin was dat allemaal heel basic, op een oude pc die bovendien vaak crashte en met een eenvoudig programma als Reason. Van produceropleidingen, zoals die nu bestaan, had ik toen nog nooit gehoord. Ik was ook nog jong en eigenlijk meer gefocust op het draaien, feesten en mijn eigen concepten ontwikkelen. Bij El Carlitto lag dat anders. Hij is een echte studiofreak en heeft ondertussen een heuse studio uitgebouwd en grote releases als zijn album op Great Stuff uitgebracht. Hij bleef me echter pushen en zo maakten we samen het nummer ‘Electrified’. Na veel succes op de dansvloer verscheen het op ons label 3House Productions, dat door N.E.W.S. werd verdeeld. Daarna volgde ‘Thank God/In Control’.

“Wij houden heel sterk vast aan vinylreleases. Die deel je uit aan de belangrijkste dj’s uit de scene en zo gaat de bal aan het rollen. Digitale releases worden heden ten dage al te makkelijk over het hoofd gezien in het massale aanbod.”

- 21 -

We brachten ook samen een ep uit op King Kong Records van Sharam Jey. Hij was een kennis geworden door op mijn feestjes te spelen en zag onze producties helemaal zitten. Toch was dat een beetje een teleurstelling. We hebben nooit een contract gekregen en de platen werden niet goed verdeeld noch gepromoot. Daardoor was de impact van die releases verwaarloosbaar en werd mijn motivatie om te producen een stuk minder. Door mijn eigen concepten – waarbij ik dj’s als Marc Romboy, Stephan Bodzin, Butch, Ante Perry en Sebastien Lutz over de vloer kreeg – werd ik door hen sowieso al uitgenodigd om in het buitenland te gaan draaien en zag ik de noodzaak om te producen niet echt in. Die gigs gaven me op dat moment genoeg voldoening.

House Recordings, red.) niet alleen heel bekwaam zijn maar ook heel erg achter onze producten staan en dat is een grote troef.

Toch bleef ik regelmatig in de studio werken met vrienden Ramon en Kolombo, en later ook met San Soda. Ondertussen was mijn andere maat Red D met zijn eigen label We Play House Recordings begonnen. Hij zei me dat hij de ‘Highway’ ep, die op Definitive van John Aquaviva was verschenen, eigenlijk nog veel draaide en dat die plaat echt wel nog veel potentieel had. We besloten ze opnieuw uit te brengen, deze keer op vinyl. Tot nu toe zijn er al meer dan 800 stuks van verkocht, wat in de huidige markt echt wel een mooi aantal is. Meer nog, de plaat werd onlangs aangevraagd door Cassius om op hun compilatie voor Mixmag magazine te verschijnen, waar een enorme exposure betekent. Wie weet wat daar nog allemaal uit kan volgen.

Red D en ik verdelen onze eigen releases nu ook iedere woensdag in de Music Mania vinylshop te Gent, samen met een kwalitatieve selectie van de nieuwste releases binnen house, techno, dubstep en andere elektronische muziekgenres en dit in samenwerking met Rush Hour. Zo willen we aantonen dat vinyl verre van dood is en integendeel het medium bij uitstek blijft om originele en kwaliteitsvolle muziek te spelen en te beluisteren.

En zo kon Red D me van het belang van een eigen label overtuigen: werken met mensen die er echt in geloven en zelf de beslissingen nemen. Wij houden ook heel sterk vast aan vinylreleases. Die deel je dan uit aan de belangrijkste dj’s uit de scene en zo gaat de bal aan het rollen. Digitale releases worden heden ten dage al te makkelijk over het hoofd gezien in het massale aanbod op portals als Beatport en dergelijke. Je verliest er dan al snel de controle over. We investeren niet veel in pers en media. Ik geloof er eerder in om een plaat zijn eigen werk te laten doen. Daarvoor investeren we wel in het laten persen van de vinyl, het artwork, het uitsturen ... Dat kost allemaal redelijk wat geld maar het loont. Uiteraard moet je ook een goede distributeur hebben. Wij hebben het geluk dat de mensen van Intergroove (Duitse distributeur van Lany Recordings, red.) en Rush Hour (Nederlandse distributeur van We Play

Maxim Lany First Love (Lany) Dynamodyse Gard du Nord (We Play House) Matomic Dirty Bomb (Lany) Jay Bliss Bis Co (Diynamic Music) Zoo Brazil Kolombo Rmx (CD-R) Alex Caytas Four To The Floor (Klimaks) Ramon Tapia You Know (Great Stuff) Vladimir Corbin Don’t You Know It (Ante Perry & Kolombo Rmx) (Hertzklopfen) H.O.S.H Better & Sweet (Diynamic) Maxim Lany Second (Lany)

Ondertussen heb ik me ook al wat deftiger materiaal aangeschaft. Ik hou er niet zo van om mij enkel op computergeluidjes toe te spitsen. Mijn favoriete machientje is een recorder van Roland waarmee ik de gekste geluiden opneem. Dat kan gaan van het schoppen op mijn vuilbak tot de geluidjes van mijn radiator. Daar maak ik loops van die dan het basisidee van een track vormen. Die ga ik dan uitwerken en masteren in de professionelere studio’s van anderen. En zo kwam mijn eerste eigen release er. ‘Second EP’ werd zopas uitgebracht op Lany Recordings.

maximlany.be

Maxim Lany’s 10 favoriete vinyls

- 22 -

pic a song

photo: Koen Bauters

Om de 3 maanden maakt huisfotograaf Koen Bauters een foto bij een songtitel die tot de verbeelding spreekt. joachim@poppunt.be Zelf een markante songtitel gespot op vi.be? Meld het!

Falling Man Whoâ&#x20AC;&#x2122;s Your Dog

vi.be/fallingman

- 23 -

- 24 -

focus

15/09/09 - Yevgueni @ Het Warm Water

14/10/09 - Ello @ Merlo

photo: Tineke Van Engeland

photo: Anton Coene

15/10/09 - The Flying Horseman @ Walvis

18/05/09 - Roland Van Campenhout @ Monk

photo: Anton Coene

26/10/09 - Rudy Trouvé Septet @ Kafka

photo: Anton Coene

stoemplive.be

photo: Anton Coene

26/10/09 - Rudy Trouvé Septet @ Kafka photo: Anton Coene

- 25 -

cover

Dit jaar kon je niet om Selah Sue heen. Ze speelde op zo goed als elk festival in Vlaanderen, kreeg ook in Nederland veel aandacht en wist massa’s stil te krijgen met haar eigenzinnige raggapop. In het echte leven heet Selah Sue gewoon Sanne – zoals jij en ik – en denkt ze na over welke richting ze haar alter ego wil uitsturen. Amper 20 is ze, maar met zo’n drive en zo veel passie in haar frêle lijf dat ze gerust tien kerncentrales van power kan voorzien. Wij spraken met haar af, voor een babbel over de dingen des levens. In her case: muziek, muziek en het veroveren van de wereld. text: Sven De Potter photos: Koen Bauters

- 26 -

Leuven. Plek van bierbrouwers. Van JJ Records. Van Marktrock. En van bands en artiesten die luisteren naar namen als Undefined, Addicted Kru Sound, Milow, Bodyspasm en Selah Sue. Een plek waar blijkbaar weinig rock gespeeld wordt, maar waar de muzikanten zich – met uitzondering van Milow, al heeft ook hij een hiphopsong gecoverd en is wereldfaam nu zijn deel – onledig houden met urban-muziek: hiphop, dubstep, dancehall, ragga, reggae ... Samen vormen al die muzikanten een Leuvense scene. “Een heel kleine scene,” zegt Sanne, “waarin iedereen iedereen kent; meer nog, we zijn allemaal vrienden. Milow staat daar wel een beetje los van, maar al de anderen tref je op dezelfde plekken, dezelfde feestjes, cafés ... Vroeger was dat De Rumba, een café dat bekend stond om zijn raggapubliek. Iedereen die er kwam, was into ragga, zelfs AKS (Addicted Kru Sound), die nu vooral dubstep maken. Tussen al die bands bestaat een vruchtbare muzikale kruisbestuiving. Ik doe nu nog steeds featurings bij AKS, maar dat zou evengoed kunnen met Bodyspasm. Het feit dat het zo’n hechte, kleine community is, heeft voor een groot stuk mijn sound bepaald. Ragga is mondjesmaat in mijn stijl geslopen.”

Vreemd toch wel is dat ragga van oorsprong ‘zwart’ is, maar dat jullie daar als jonge snaken enorm goed mee wegkomen. Met het risico dat ik voor enggeestig uitgescholden word, toch dit: je bent een jong, Europees, blank meisje dat zich van Jamaican patois bedient. De term ‘gimmick’ luurt om de hoek ...

Sanne: “Ik vind dat absoluut geen steek houden. Soul komt ook van donkere vrouwen, neen? Je hoeft niet op te groeien tussen de ragga-artiesten om ragga te zingen. Het gaat me puur om de muziek. Wie de basis gelegd heeft, waar het vandaan komt, is eigenlijk van geen tel. De groove en de vibe, daar gaat het om. Ik ga nooit iets verkondigen als ‘I am in love with Jah’, maar probeer wel een sfeer te zetten, met het raggapatois als zangtaal en met dezelfde frasering, omdat me dat nu eenmaal goed ligt. Het is alvast niet mijn bedoeling om een message te spreaden, zoals Jah Rastafari of Bless Selasiah. Trouwens, ik zie in het publiek vaak zwarten staan grooven. Maar soit, eigenlijk wil ik daar niet mee bezig zijn. Muziek is universeel, hé. Kleur is geen issue.”

“Ik wil geen sell out worden. Ik moet verdedigen waar ik voor sta. Ik ben blij dat ik dat durf.”

Dat was ook een van de commentaren op een YouTube-filmpje van een van je optredens. “Black? Here in Jamaica white folks have been using that patois for ages.” De discussie is al voorgoed verleden tijd nog voor ze begonnen is ...

Sanne: “Voilà. Dat onderscheid tussen blank en zwart is toch ridicuul? Dat is iets waar ik totaal niet mee bezig ben. Ik heb altijd al naar Lauryn Hill en Erykah Badu geluisterd. Grote dames, met veel klasse.” En Marie Daulne van Zap Mama? Ik heb haar tijdens een van je concerten enthousiast zien dansen ...

Sanne: “Ja, hé. Echt een ongelooflijke vrouw! Ze is zo origineel, heeft zo veel power, is zo melodisch ... Ik heb veel bewondering voor haar.”

- 27 -

... veel mensen verwarren ‘weten wat je wil’ met arrogantie.

Sanne: “Dat is het. (lacht) Maar goed, muziek moet flowen en ik wil samenwerken met mensen die daar in de studio voor kunnen zorgen. Ik ben nu aan het testen met Patrice en Farhot, en ik zou graag met hen werken, want het zijn mannen met een heel mooi palmares. Maar het is nog wat afwachten.”

Over jonge sterke vrouwen in de muziek gesproken: in Vlaanderen ben je snel rond: jij, Trixie Whitley, Lize Accoe, Lady Linn ... Internationaal gezien hebben we

We zijn benieuwd. Wanneer je aan je muziek aan het

de laatste jaren wel andere jongere soulvolle vrouwen

werken bent, duld je dan totaal geen inspraak? Stel

zien opduiken: Duffy, Adèle, Winehouse ... Reken jij

dat je met een producer werkt met een mooie staat

jezelf ook tot die nieuwe lichting?

van dienst. Als die een voorstel doet voor pakweg een

Sanne: “Ergens wel, maar ik vind dat er een te grote focus op gelegd wordt. Er zijn toch altijd al veel getalenteerde, vrouwelijke muzikanten geweest? Alleen de laatste jaren wordt zo veel nadruk gelegd op die singer-songwriterchicks. Ik word er wel mee vergeleken en mee gelinkt, maar ik zou zonder al die aandacht voor jonge, vrouwelijke singer-songwriters ook mijn ding gedaan hebben. Wat ik wel cool vind, is dat ze allemaal een karaktervolle stem hebben.”

ander arrangement, dan sta je daar toch voor open?

Sanne: “Ja, maar ’t moet wel een beter alternatief zijn dat wat het aanvankelijk was. Als iets beter klinkt, dan kies ik daarvoor. Het gaat me niet om wie gelijk heeft. Het moet goed zijn, punt.”

Maar je kan toch niet ontkennen dat het timbre van Duffy en dat van Amy Winehouse heel dicht bij elkaar aanleunen?

Sanne: “Dat is waar, ja. Nu ja, ik begrijp wel dat mensen me met hen vergelijken, maar ik denk dat wel zal verdwijnen, want op plaat zal ik helemaal anders klinken.” Wat je plaat betreft: je bent daarvoor naar L.A. getrokken, niet om al te gaan opnemen, maar om een paar producers te proberen. Zoals Dr. Luke en T-Pain die onder meer samengewerkt hebben met Britney Spears en Kate Perry, bubblegum-artiesten die ik eigenlijk niet echt met jou associeer. Jij hebt die mensen vriendelijk bedankt voor hun diensten. Straf, toch ...

Sanne: “Ja, maar dat is toch normaal? Ik weet dat het ergens not done is om niet met zulke ‘namen’ te willen werken, maar het gaat wel om mijn muziek, hé. Ik weet dat de mensen met wie ik werk, willen dat mijn plaat verkoopt, maar ik wil geen sell out worden. Ik moet verdedigen waar ik voor sta. Ik ben blij dat ik dat durf. Drie jaar geleden was dat echt nog niet het geval. Maar wees er maar zeker van dat er niets op de plaat zal staan waar ik niet achter sta. Dat gaat honderd procent mijn eigen kind zijn. Ik weet dat dat redelijk arrogant klinkt, maar ...”

- 28 -

Dan is de vraag uiteraard: wat is goed en wat niet?

Sanne: “Hm ... Het gevoel en de vibe moeten goed zitten. Van akkoorden of akkoordenschema’s heb ik werkelijk heel weinig kaas gegeten, maar ik heb wel een heel goed gehoor. Ik kan perfect zeggen wanneer iets klinkt zoals ik het wil ... Ik vertrouw daar echt op. Ik weet dat het voor gevestigde waarden niet vanzelfsprekend is om te luisteren naar een ‘meisje van twintig’ zonder noemenswaardige studio-ervaring, maar het gaat wel om mijn nummers. Ik zou het echt niet aankunnen, mocht iemand met mijn nummers beginnen te morsen om ze bijvoorbeeld commerciëler te laten klinken. Raak mijn ziel niet aan, denk ik dan. Ik ben daar heel erg strikt in.”

“Ik zou het echt niet aankunnen, mocht iemand met mijn nummers beginnen te morsen om ze bijvoorbeeld commerciëler te laten klinken. Raak mijn ziel niet aan, denk ik dan.”

Als ik er een paar van je songs bij haal, zoals ‘Black Part Love’ – waarin je zingt dat iedereen zijn duistere, minder mooie kanten ook moet omarmen – dan denk ik: waar haalt een meisje van 20 zoveel levenswijsheid? De meeste van je leeftijdsgenoten schuimen feestjes af, sleutelen aan brommers en verwerken hun liefdesverdriet. Die zijn niet meteen bezig met zulke levensbeschouwelijke gedachten ...

Sanne: “Ik ben sinds mijn vijftiende hard aan het nadenken. Ik heb een zus van 28 en als ik met haar praat, dan voel ik dat leeftijdsverschil niet. Maar het is waar dat ik zeer veel nadenk, zeer veel analyseer, veel doormaak en heel zelfbewust ben. Ik ben moeilijk door mijn puberteit gegaan, maar ik ben nu wel gelukkig. Ik denk dat er een oude ziel in mijn lijf schuilt.” Je gevoelens vormen dan weer een bron van inspiratie

Sanne: “Ja. Als het gevoel goed – of slecht – zit, gebeurt het dat ik op één dag twee of drie songs schrijf. Maar evengoed blijft de inspiratie weg.” Maar als de inspiratie er is, moet je die ook nog kunnen omvormen tot een song. Hoe begin jij aan een nieuw nummer? Eerst akkoorden, dan tekst? Andersom?

Sanne: “Dat hangt er eigenlijk van af. Wat ik wel altijd bij heb, is een kleine gsm, waar ik ideeën op kan inzingen. Als ik aan het schrijven sla, tracht ik wel eerst een mooie melodie te vinden, waarop ik een ritme zoek en een akkoordenschema. Een zanglijn vind ik vrij makkelijk, de tekst is een ander paar mouwen: daar ben ik doorgaans vrij lang mee bezig.”

- 29 -

“Ik heb alles wat ik kan zelf geleerd, maar vraag me niet om een C of een B te spelen, want dan ben ik verloren.”

Uit je teksten en muziek spreekt een grote passie en

Je zingt in het Engels. Niet vanzelfsprekend ...

dadendrang. Je bent enorm gretig: bots jij niet tegen

Sanne: “Dat is zo. Het is niet mijn eigen taal, dus moet ik wel zoeken naar manieren om zaken te beschrijven. Ik moet mezelf wat aansporen om ervoor te werken. Het is vaak puzzelen en opzoeken. Ik heb niet meteen grote voorbeelden wat tekstschrijvers betreft. Ik put veel uit mijn eigen leven, iets wat Lauryn Hill en Badu veel minder doen, want Lauryn Hill heeft het veel over de maatschappij en Jezus, en Erykah Baddhu heeft het dan weer over ‘tha hood’, wat ook niet meteen mijn ding is. Ik moet het bij mezelf gaan zoeken, of in poëzie ... maar dan moet ik woorden die mooi klinken vaak gaan opzoeken, omdat ik niet weet wat ze betekenen. (lacht)”

grenzen? Dat je nu al zaken wil die je eigenlijk maar binnen vijf jaar kan krijgen, zoals muzikale maturiteit?

Sanne: “Ja, toch wel. Ik moet er rekening mee houden dat ik niet zo goed gitaar kan spelen. Dat is frustrerend; ik heb alles wat ik kan zelf geleerd, maar vraag me niet om een C of een B te spelen, want dan ben ik verloren. Dat is een beperking, ja. Maar wat mijn stem betreft, daar heb ik geen probleem mee. Ik kan met mijn stem wel opvangen wat ik met mijn gitaar niet kan spelen. Ik leer dus te leven en spelen met mijn beperkingen, wat ik niet slecht vind, want het houdt me creatief en scherp. Het gebeurt wel dat ik me onzeker voel als ik in de studio zit en niet meteen kan zeggen dat ik een brug wil spelen met die en die akkoorden. Dan moet ik me behelpen met beschrijvingen van wat ik wil. Ik weet dat het niet meteen heel efficiënt werken is, en dat het makkelijker zou zijn om de dingen te kunnen benoemen, maar het is nu zo. Ik denk ook dat je dat gebrek aan kennis als vrijheid kan zien, want ik ben niet gebonden door theorieën. Ik doe dingen omdat ze goed voelen, lekker grooven. Ik zou zangles kunnen volgen, of gitaarles, maar dan verdwijnt de magie een beetje, vrees ik.”

Je staat meestal alleen op een podium, maar het gebeurt steeds vaker dat je een band achter je krijgt. Heb je een voorkeur?

Sanne: “Ik speel heel graag solo, omdat ik dan alles kan controleren, maar ik kan niet wachten om met een echte band te beginnen spelen. Zeker met de jongens met wie ik nu repeteer: allemaal jazzmuzikanten die er heel veel zin in hebben. Ik kijk er hard naar uit. Ik zal wel wat moeten leren samenspelen met anderen, want ik heb nogal de neiging om mijn nummers live te vertragen en te versnellen, iets wat je met een band achter je niet meteen kan doen. Maar spelen met anderen zal de flow ten goede komen, dat weet ik zeker.” myspace.com/selahsuemusic

- 30 -

- 31 -

tips & tricks

Moet het nog gezegd? Vi.be is dé place to be voor bands, solomuzikanten, dj’s en producers met een honger naar mediaexposure, airplay en speelkansen. Een overzicht van wat er zoal te rapen valt, vind je altijd via de vi.be-homepage en vi.be-nieuws. Goeie muziek volstaat niet altijd om je in the picture te spelen. Vi.be biedt een aantal tools om je verder te helpen, maar het is aan jou om ze te gebruiken. Hieronder vind je 10 tips om je profiel(en) te verbeteren en ervoor te zorgen dat je sneller gevonden wordt.

1 Juiste profielnaam Vermijd verwarring, gebruik logische profielnamen: geef je userprofiel je echte naam, je bandprofiel je bandnaam, enzovoort. Mocht je toch fout begonnen zijn: profielnamen wijzigen kan altijd via Profiel / Profielinfo / Schermnaam.

text: Joachim Wemel

4 To the point bio

5 Up-to-date kalender

Geïnteresseerden werpen altijd een blik op je bio. Zorg dat die up-to-date en to the point is. Vermijd clichés en bijkomstigheden, beperk je tot de essentie. Referenties naar bekendere bands (invloeden) helpen om je muziek te kaderen.

Een concertkalender vertelt veel over een artiest. Vul die dus regelmatig aan. Nodig ook vrienden en fans uit op je shows. Hoe meer mensen op vi.be aangeven dat ze komen, hoe meer er bij zullen willen zijn. Een vi.be creëren, quoi.

8 Coole comments

9 Relevant netwerk

Door te reageren op andere profielen trek je niet alleen bezoekers naar jouw profiel, je komt ook hoger in de zoekresultaten op vi.be. Daar kan namelijk gefilterd worden op ‘meest actieve’ profielen. Wel beleefd blijven, hé.

Het unieke van communitysites is dat ze netwerken zichtbaar maken. Bezoekers surfen voornamelijk van profiel naar profiel. Bouw je netwerk uit en doe dit doordacht: zorg dat jouw pagina’s gelinkt worden aan de juiste profielen.

- 32 -

2 Gepersonaliseerde url

3 Doordachte playlist

Personaliseer de url van je profiel: vi.be/jouwnaam of vi.be/bandnaam. Dit kan via Profiel / Profielinfo / vi.be url. Maak een goeie keuze en hou je eraan (wanneer je de url later opnieuw wijzigt, riskeer je dode links naar je profiel).

Zorg dat je playlist up-to-date en goed opgebouwd is. Zet je beste tracks / tapes altijd bovenaan want die worden het eerst beluisterd. Wis materiaal dat niet meer representatief is. Vul verder aan met albuminfo, afbeeldingen, lyrics ...

6 Goeie foto’s & video’s

7 Slimme communicatie

Beelden zeggen vaak meer dan woorden. Upload foto’s en video’s en zorg dat bezoekers onmiddellijk zien waar je voor staat. Beter 10 sterke band- en livefoto’s dan 100 snapshots. Foto’s in albums onderverdelen helpt altijd.

Verstuur naast PM’s ook ‘Fan mailing’: dit zijn persoonlijke berichten die in één klap naar al je fans gaan. Ideaal voor exclusieve aankondigingen, gratis tickets, previews ... Pak ermee uit en motiveer zo anderen om ook fan te worden.

10 Maak je kenbaar

Bonustip Het lijkt een evidentie, maar zorg dat je bereikbaar bent! Vermeld een e-mailadres op je vi.be en check dat regelmatig. Het zou de eerste keer niet zijn dat een vi.be-band of -dj een speelkans misloopt wegens niet bereikbaar.

Op vi.be worden voortdurend nieuwe speelkansen en wedstrijden aangekondigd. Dit zijn dé uitgelezen momenten om je kenbaar te maken aan de organisatoren die dan komen scouten. Zorg dat je opgemerkt wordt en wees creatief.

- 33 -

photo: Koen Bauters

jonge wolven

Renée Begin dit jaar had nog niemand van Renée gehoord. Tot onze eigenste Dr. Völlenbleiter haar op vi.be ontdekte en prompt tot zijn nieuwe muze bombardeerde. Ondertussen speelde Renée op vraag van Arno op TAZ en kreeg ze via vi.be airplay op Studio Brussel en Radio 1. Breekbaar en ontroerend mooi.

vi.be/renee

interview met Renée op poppunt.be

- 34 -

photo: Koen Bauters

jonge wolven

Just Like Rainbows Wat begon als een los duoproject van gitarist Tomas De Held en zanger Bob De Pauw is al anderhalf jaar een viertal dat net als regenbogen schoonheid in onze wereld wil scheppen. Getuige het lofi album â&#x20AC;&#x2DC;Attic Recordingsâ&#x20AC;&#x2122;. Via vi.be was Just Like Rainbows al te horen op Studio Brussel en Radio 1.

vi.be/justlikerainbows

video met Just Like Rainbows op poppunt.be

- 35 -

- 36 -

gearslutz

DE VINTAGE VAULT “De roots van Kick Artist Service liggen ergens begin jaren tachtig. Toen stond instrumentenverhuur nog in de kinderschoenen, net zoals andere bedrijven (EML, Stageco ...). Die zagen allemaal het levenslicht in de periode dat de festivals opkwamen. Hoe meer bands gingen touren, hoe sneller hun materiaal versleet. In plaats van zelf een hele backline mee te zeulen, was het makkelijker om ter plekke een verhuurder aan te spreken. Ik speelde toen keyboards en had er redelijk wat staan. Een vriend die voor Vorst Nationaal werkte, wist dat en kwam regelmatig vragen of ik niets te huur had. Dat was het prille begin. Begin jaren negentig heb ik echt beslist om die activiteit verder uit te bouwen.”

Kick Artist Services. Klinkt niet bekend in de oren? Wel, even een korte toelichting: Kick (zoals iedereen het noemt) levert al jaren materiaal voor bands die België aandoen en verlegen zitten om drums, gitaarversterker, gitaar, bas, synth, piano, en dies meer. Bij Kick vind je alles, van de laatste Roland V-Drum-issue tot zeldzame vintageapparatuur. Instigator van Kick is Ives Mergaerts, een passioneel muzikant – die naar eigen zeggen zelden aan spelen toekomt – en vintage synth/keyboard/ pianoliefhebber. Wij liepen er langs voor een gesprekje over gear. We stapten een beetje tureluurs terug buiten, ondersteboven van Ives’ passie, en met ons hoofd vol serienummers en obscure merken ...

Die paar keyboards groeiden op een paar jaar tijd uit tot een heel arsenaal aan toetsen ...

Ives: “Ja, absoluut. Ik spendeerde er al mijn centen aan. Ik heb me veel keyboards aangeschaft toen ze nog heel erg duur waren. Ik heb ooit een Prophet 5 gekocht voor een slordige 220.000 BEF (ca. 5.500 euro, red.). Nu kan je die niet meer vinden! Er op spelen doe ik nauwelijks, want ik heb te veel werk met andere dingen, maar die stukken zijn me zo dierbaar dat ik ze niet weg wil doen. Bij Kick is er een onderscheid tussen de toestellen die we aanschaffen voor de standaardverhuur – Yamaha, Roland, Kurzweil, e.d. – en de vintagestock met vooral oudere modellen die nu en dan gevraagd worden. Die staan ook bij mijn vintage analoge toestellen en andere ‘speciallekes’ ... Ik denk dat we in totaal een 400-tal keyboards staan hebben. En daartussen zitten een aantal echt unieke stukken.”

text: Sven de Potter photo: Koen Bauters

- 38 -

Er worden steeds meer digitale versies gemaakt van analoge toestellen. Een vloek of een zegen?

Ives: “Grotendeels crap. Die digitale toestellen of plugins mogen dan wel het origineel benaderen, ze zullen het nooit vervangen. Ik hoor de bouwers van al die digitale prutsen vaak verkondigen dat hun producten praktischer, goedkoper, blijvender of veelzijdiger zijn dan de originele analoge. Wel, toon mij er één en ik trakteer je een fles champagne. De nieuwe spullen worden aangekondigd als ‘beter dan het origineel’, maar dat is echt niet zo. Wat veel van die bouwers vergeten, is dat een instrument pas leeft bij gratie van de ondefinieerbare afwijking, van de random tolerantie die elk instrument bezit en de manier waarop het bespeeld wordt. Dat maakt de klank. Geen enkele Fender Rhodes Piano klinkt gelijk, terwijl elke digitale synth hetzelfde geluid voortbrengt.”

Vertel!

Ives: “Wat keyboards betreft, hebben we een Moog Taurus I met CV upgrade en allerlei ingebouwde synths, gemaakt voor Jeff Lynne van Elecric Light Orchestra. Verder heb ik een eerste generatie OSCAR, en bijvoorbeeld een VCS3 staan, uit de periode dat het nog niet EMS heette, ontwikkeld door Brian Eno en zijn engineers. Een ondes-Martenot, die ik gekocht heb van Martenot’s kleindochter, ook zeer zeldzaam. Verder, zo voor de vuist weg: een Fender Rhodes Bass Sparkle Top, gebruikt op twee platen van The Doors. Die Fender Rhodes Bass verschilt van een Fender Rhodes piano in die zin dat ze kleiner is, met enkel de laagste 32 noten waarvan een aantal niet op een gewone Fender Rhodes piano voorkomen.”

Analoog blijft dus de te verkiezen optie ...

Ives: “Wel, je mag dat niet zo zwart-wit zien: analoog is origineler, minder juist, in alle opzichten creatiever, maar veel minder praktisch en minder bruikbaar. Er lopen nog weinig artiesten rond die nog met zware analoge toestellen rondzeulen. Ze vragen er ook steeds minder naar, omdat ze ervan uit gaan dat ze die toestellen nergens meer gaan vinden. Wij verhuren analoge synths maximum vijf keer per jaar ... zoals aan Jean-Michel Jarre.” kick.be

En al je vintage materiaal is nog steeds bespeelbaar?

Ives: “Niet alles: ik heb er een aantal staan die enkel nog geschikt zijn voor de onderdelen, maar dat gaat dan om veelvouden van één bepaald model. Ik heb van een Vox Contintental Organ twee perfect werkende, en een stuk of zes die gerestaureerd moeten worden. Het is wel zo dat van alle modellen die hier staan er minstens één bespeelbaar is.”

- 39 -

column

cha

el S

ha Mic

Belangrijker vraag: is er eigenlijk nog voldoende rust voor onze oren? We luisteren immers allen continu naar onze iPod, steken op maat gemaakte in-ear oortjes gevaarlijk dicht tot bij onze trommelvliezen én als we al eens naar de film gaan, gaan we liefst tussen licht bulderende Dolby Surround speakers zitten. Het gevaar knalt dus niet enkel over het festivalterrein, maar zit hem ook in onze dagdagelijkse gewenning. Maar goed, daarmee komen we dus gevaarlijk dicht bij de onrealistische Nederlandse 85 tot 90 dB norm voor live openluchtfestivals. Dat hebben ze trouwens tijdens de jongste uitgave van de vierdaagse van Nijmegen geweten: er wil eigenlijk geen kat meer spelen, omdat een elektrisch versterkt live concert dan eigenlijk geen zin meer heeft. Ook op ons eigen Marktrock is het bijna van dattum, en dat is niet enkel klote voor de spelende bands, maar eigenlijk ook voor het naar een goeie geluidsmix zoekende publiek. De middenweg? Gemiddelde, nog min of meer draaglijke pieken tussen 98 en 102 à 104 dB, gecombineerd met het zegevierende gezond verstand van de toehoorder dat hem op tijd naar de oordopjes doet grijpen. En vooral front of house mixers die ook hun eigen oren respecteren. Laat ons trouwens ook al die onwetende fans die half scheelkijkend naast een subwoofer staan wat meer naar het midden van het plein halen. Ah ja, ter afsluiting, het zijn niet enkel die decibels die ons parten gaan spelen. Bij deze ook een dikke merci aan alle losers die rond de festivalweides in de brievenbussen van omwonenden urineren: ook zo worden onze toekomstige festivalseizoenen lichtjes verkloot ...

Na de jongste Pukkelpop editie werd er in de pers en enkele stadhuizen nogal wat over geluidsoverlast gepalaverd. Vooral het Pukkelpop-concert van My Bloody Valentine haalde hier en daar terecht de headlines: de door de groep bijna contractueel afgedwongen 128 dB was er inderdaad ook voor een doorwinterde op 100 à 104 dB afgestelde concertganger vér over. Zowel de festivalorganisatoren als onze talrijke vrienden klankmixers nijpen alvast de billen toe voor de ongetwijfeld aankomende wetsaanpassing en de bijgestelde meetnormen voor volgend jaar. Ondertussen halen immers, naast klagende omwonenden en hun “FolterPop” internetforums, ook halfdove muzikanten de krant met hun waarschuwende vinger naar “onwetende” collega’s en té enthousiaste front of house mixers. De na zijn zelfdoding verschenen afscheidsbrief van de 29-jarige Dietrich Hectors, die na het bijwonen van een Sepultura-concert gecombineerd met té luid repeteren en concerteren een zware vorm van tinitus niet meer kon verdragen, zorgt ook bij ministers voor gefronste wenkbrauwen. Maar is dat nu allemaal zo’n “nieuws”? Hoe lang verkondigen Poppunt en organisaties als Jeugd en Muziek reeds de boodschap dat je best met gehoorbescherming muziek maakt en beluistert? Dankzij een afscheidsbrief van een spijtig slachtoffer van zijn eigen onvoorzichtigheid valt die bedenking – hoe ironisch – nu niet meer in dovemansoren? Wel, het is zeker zo dat een concert pas geslaagd kan klinken als de geluidsmix ook een zekere “zelfstandigheid” heeft, niet in het minst bij elektronische muziek trouwens. We horen met zijn allen graag “hard”, we luisteren met zijn allen ook graag naar een “luide” mastering, ook al slaan de compressornaalden bijna even hard in hun schermpje als de drummer op zijn vellen. Of dat dan nog muzikaal is en er nog voldoende dynamiek tussen pianissimo en fortissimo overblijft laat ik hier in het midden.

- 40 -

photo: Koen Bauters

jonge wolven

Aerotronic Aetrotronic produceert beats en dan nog moddervette. Een paar maanden geleden bliezen ze ons van onze sokken in vi.be ON AIR. Lauro Maxim, X-ettl en Jordi Moonen maken zware elektrothrash en slaan regelmatig aan het remixen (o.m. voor Beatbouncers en Gooseflesh). For those about to party, we salute you!

vi.be/aerotronic

video met Aerotronic op poppunt.be

- 41 -

popadvies

“Voor het geld hoef je het niet te doen”, zei een professionele broodschrijver ons onlangs nog. Van muziek maken krijg je in dit land doorgaans vooral een sterk uithoudingsvermogen en een hoge frustratiedrempel. Maar aangezien koken geld kost, is voor veel muzikanten de vraag hoe ze de eindjes dan wel aan elkaar kunnen knopen. Omdat we in deze tijden van crisis de redding nabij willen brengen, hieronder een overzicht van de verschillende manieren om aan geld te geraken. Waar vind je gulle gevers? Hoe diep moet je vooroverbuigen om subsidies te kunnen ontvangen? En tast sponsoring je artistieke vrijheid en credibiliteit aan?

Voor zowat elke stap die je als artiest zet, is er kapitaal nodig. Het begint al bij de investering in je instrument(en) en de eerste repetitie. Voor de meeste bands en dj’s is er een vrij lange periode waarin muziek niet meer is dan een dure hobby. Het gros van de muzikanten en dj’s geraakt die fase nooit voorbij. Voor de beperkte groep geluksvogels die er wél iets mee verdienen, blijven de uitdagingen groot. Hoe geraak je immers aan het nodige kapitaal om een cd of videoclips te maken? Hoe financier je het dure buitenlandse avontuur? Hoe kan je muziek maken en er zelf ook nog iets aan over houden? De antwoorden op deze vragen zijn niet steeds eenvoudig.

Bezint eer ge bezingt Vooraleer je op zoek gaat naar geld, doe je er goed aan om eerst een gedetailleerde begroting op te maken van je plannen. Een goede begroting geeft een antwoord op drie vragen: (1) wat zijn alle kosten en uitgaven die bij het project komen kijken, wanneer vallen de uitgaven, vanaf wanneer komen welke inkomsten binnen; (2) wat is het financiële risico dat we lopen, vanaf wanneer zijn we uit de kosten en wat is de potentiële winst; (3) hoeveel geld moeten we kunnen voorschieten en voor hoe lang, m.a.w. hoe zit de cashflow er uit?

text: Tijs Vastesaeger

- 42 -

Piste twee: organiseer een voorverkoopactie. Initiatieven (websites) als SellaBand, Slicethepie, Akamusic, Bandstocks, My Major Company en dergelijke meer zijn in feite niet veel meer dan een gesofisticeerde vorm van een voorverkoop. Bij een voorverkoopactie verkoop je de cd op het moment dat je hem nog moet beginnen maken. Het geld dat je zo ophaalt, dient om alle kosten te betalen, en van zodra de cd klaar is, krijgen diegenen die hem al kochten hun (gesigneerde) exemplaar opgestuurd. Bij de ‘aandeelhouderssystemen’ heb je meer investeerders nodig, die elk een iets kleiner bedrag inleggen, maar waarbij zij een aandeel krijgen in de winst/omzet die met de cd gerealiseerd wordt. Uiteraard willen de ontwikkelaars van die systemen ook hun slice of the pie. Als je via je Facebook, MySpace, vi.be of andere vriendenlijsten een voorverkoopactie organiseert, moet je wel zelf voor een degelijke administratie zorgen. Anderzijds: 2.000 fans die op voorhand elk een cd kopen aan 15 euro, leveren je een opnamebudget op van 30.000 euro.

Deze oefening leert je niet alleen hoe groot het potentieel probleem is, maar vertelt je ook waar het probleem zit. Als je activiteit zelfbedruipend is, maar er wel een cashflowprobleem zit (je hebt op het moment dat je een factuur moet betalen nog niet genoeg inkomsten om ze dan te kunnen betalen) heb je genoeg aan een krediet. Een soort lening dus, die je terugbetaalt binnen een bepaalde vooraf afgesproken of opgelegde termijn. Als de kans groot is dat de activiteit in kwestie verlieslatend is, sta je voor andere opties. Ofwel tracht je ze zelf te financieren vanuit andere inkomsten of je eigen kapitaal, of je tracht een gulle gever te vinden, de kosten te verkleinen of subsidies aan te vragen. Over elk van die opties zullen we het in de komende allinea’s hebben.

De culturele lening – de leningcultuur Stel, je wil een cd maken en hebt best wel wat fans aan wie je de cd zou kunnen verkopen, maar het ontbreekt je aan een investeringsbudget om de kosten te prefinancieren. Je kan een aantal dingen doen ...

Piste drie: een minitoelage van de Vlaamse Gemeenschap. Een minitoelage is een overbruggingskrediet aan kunstenaars. Alleen de kunstenaars zelf (als natuurlijke) persoon kunnen zo’n toelage aanvragen. De toelage bedraagt minimum 500 en maximaal 7.500 euro en moet binnen de vier jaar kunnen worden terugbetaald. Deze toelage is een renteloze lening, wat het uitermate interessant maakt. Een van de voorwaarden is wel dat je een professionele kunstenaar bent. Dat wordt echter niet verder gedefinieerd. Je moet er zelf de bewijslast voor aandragen door middel van een loonstrookje, flyers, et cetera. Als popartiest zou dat bijvoorbeeld kunnen gebeuren via de C4’s die je krijgt wanneer je via een interimbureau werkt. Verder moet je aangeven welke kosten je (op dat moment) niet zelf gefinancierd krijgt en hoe je die zal kunnen terugbetalen binnen de gevraagde termijn. De terugbetaling verloopt in principe in maandelijkse schijven en moet ten laatste zes maanden na de storting van het krediet starten. Bij de beoordeling wordt géén artistiek oordeel geveld. Er wordt wel gekeken of het een professionele kunstenaar is die de aanvraag indient en of er een artistieke finaliteit is.

Piste één: ga geld lenen bij vader, moeder, vriend, tante, nonkel of bij de buurman met de Ferrari. In zo een lening spreek je af welk bedrag je leent, op welke termijn je die lening zal terugbetalen, wanneer de terugbetaling zal starten, hoe die zal verlopen (in één keer of in schijven) en of er een vergoeding tegenover staat (een rente). Om het helemaal officieel te maken en onder het motto ‘zakelijke dingen moet je zakelijk regelen’ zet je er best ook de datum en de plaats bij waarop de overeenkomst werd gesloten, de namen van de mensen tussen wie de overeenkomst werd gesloten én de vermelding ‘gelezen en goedgekeurd’.

- 43 -

Piste vier: een dossier bij CultuurInvest. De aanvraagprocedure bij CultuurInvest verloopt steeds volgens een vaste procedure. Het startpunt is het ondertekenen van een ‘aanmeldingsovereenkomst’. Daarin wordt bijvoorbeeld de vertrouwelijkheid van de aanvraag afgesproken. Pas na het tekenen van die overeenkomst kan het elektronische aanvraagformulier ingevuld worden. In dat formulier reik je alle basisgegevens aan van het project, de activiteit of de onderneming waarvoor je extra kapitaal zoekt. Hierop volgt een kennismakingsgesprek en een uitvoerige analyse van het risico van de investering. Daarbij wordt met alle financiële, organisatie-eigen, en markteigen aspecten rekening gehouden en zo gedetailleerd mogelijk onderzocht wat het te verwachten resultaat zal zijn. Op basis van deze gegevens kan een voorwaardelijk aanbod gedaan worden door CultuurInvest. Als de aanvrager zich daar akkoord mee verklaart, wordt het voorgelegd aan het investeringscomité. In dit comité zitten niet zozeer sectorspecialisten maar wél accountants die de financiële aspecten inschatten. Dit investeringscomité beslist autonoom of er al dan niet geïnvesteerd wordt. De lat ligt bij CultuurInvest steeds hoog. Het moet gaan om een heel degelijk dossier met een maximale kans op winst.

Subsidies aan kunstenaars — Het Kunstendecreet is zeker voor de professionele artiesten de place to be voor alles wat subsidies betreft. Het Kunstendecreet maakt géén onderscheid tussen de verschillende kunstdisciplines, wat het soms moeilijk maakt om precies te begrijpen wat bedoeld wordt. Zo worden de subsidies voor alternatieve managementkantoren toegekend onder de rubriek ‘werkplaatsen’. In het decreet zijn zowel subsidies voor kunstenaars voorzien als voor organisaties. Het Kunstendecreet ondersteunt individuele kunstenaars hoofdzakelijk met ontwikkelingsgerichte beurzen, projecten en creatieopdrachten. De artistieke waarde (het cv) van de kunstenaar en/of van het project dat hij of zij voorstelt is daarbij het belangrijkste. De praktijk leert dat popmuzikanten er doorgaans niet in slagen de adviescommissie te overtuigen van die artistieke uniciteit en de meerwaarde in het (inter) nationale kunstenlandschap.

Draai de subsidiekraan maar open Je kan niet voor alles subsidies krijgen, laat dat vooral duidelijk zijn. Het popbeleid staat in Vlaanderen eigenlijk nog steeds in zijn kinderschoenen. Toch zijn er al heel wat mogelijkheden om subsidies aan te vragen. Alle subsidiemogelijkheden die er bestaan hier op een rijtje zetten is quasi onmogelijk. In de eerste plaats is het zo dat er bij verschillende departementen een ingang gevonden kan worden voor subsidies. Voor muzikanten en muziekondernemers liggen de belangrijkste opties bij het departement Cultuur; voor artiesten jonger dan 25 jaar zijn er ook nog een aantal mogelijkheden binnen Jeugd. Wat je daarnaast zeker ook moet onderzoeken, zijn de lokale mogelijkheden. Heel wat gemeenten en provincies hebben immers ook subsidies waar je mogelijk voor in aanmerking komt. Op de Poppunt-website vind je onder de rubriek Popinfo ook een subsidiewijzer terug. Die geeft je snel een idee van wat voor jouw specifieke project de subsidiemogelijkheden zijn, en hij geeft een overzicht van wie er in het verleden al die subsidie kreeg.

Subsidies aan organisaties — Organisaties kunnen in het Kunstendecreet op verschillende vlakken terecht. Naast de structurele werkingssubsidies voor twee of vier jaar, zijn er ook projectsubsidies. Binnen de popmuziek vallen vooral de subsidies voor concertorganisaties, muziekclubs, alternatieve managementbureaus en festivals op. Deze subsidies komen vooral onrechtstreeks de muzikanten ten goede. Immers, door de subsidies aan festivals en clubs kunnen meer concerten georganiseerd worden en de gesubsidieerde managers kunnen meer tijd in hun artiesten steken dan hun commerciële collega’s. Op dit moment is Zita Swoon de enige popgroep die ook structureel subsidies ontvangt voor zijn werking.

- 44 -

De projectsubsidies in het Kunstendecreet blijken voor veel popartiesten veel belangrijker (of haalbaarder) dan de structurele subsidies. Er staat geen maximumbedrag op een projectsubsidie in het Kunstendecreet. Het project moet wel duidelijk afgebakend zijn in plaats en tijd. Een project kan theoretisch alles zijn: het creëren van een nieuwe voorstelling, een bijzondere samenwerking, een creatie ... De projectsubsidies kunnen op vaste momenten in het jaar aangevraagd worden. De aanvraag moet steeds gebeuren via het daarvoor ontwikkelde formulier. In dat aanvraagformulier moet je op een beperkte ruimte heel gedetailleerd kunnen weergeven wat de precieze inhoud van het project is, hoe de begroting er uitziet en wat de artistieke waarde is van het geheel. Dit blijkt voor veel initiatiefnemers een haast niet te nemen hindernis te zijn. Een slecht geschreven subsidiedossier voor een goed project zorgt er doorgaans voor dat je géén subsidies krijgt. Een perfect geschreven dossier voor een project dat eigenlijk maar zo zo is, maakt een reële kans om toch subsidies te krijgen. Als je zelf niet de vlotste pen hebt, probeer dan samen te werken met een meer ervaren dossierschrijver of copywriter.

Internationale projecten — Een van de meest gebruikte subsidies is het systeem van de punctuele tussenkomsten. De officiële titel van deze subsidie is ‘tegemoetkomingen in de reis-, verblijf- en transportkosten vanuit en naar het buitenland’. Deze titel zegt helemaal waar het om gaat. Wanneer je in het buitenland gaat touren, kan je een tussenkomst vragen voor je reis-, verblijf- en transportkosten. Het zijn deze kosten die een buitenlandse tour vaak verlieslatend maken, dus deze subsidies kunnen voor een groep een belangrijk verschil maken in de haalbaarheid van een buitenlands verhaal. Naast de punctuele tussenkomsten zijn er ook subsidies voor werkverblijven van kunstenaars in het buitenland en voor internationale projecten. Voor deze laatste geldt net als voor de projecten in België dat er géén maximumbedrag is, maar dat de artistieke lat behoorlijk hoog ligt.

Tips voor subsidiedossiers

Opnameprojecten — In het Kunstendecreet kan je ook een subsidie aanvragen voor het maken van je cd. Bij de beoordeling van deze dossiers wordt heel streng gekeken naar de manier waarop en de mate waarin de cd op de markt gebracht wordt. Sowieso is er een minimumoplage van 1.000 exemplaren waarvan minstens 60 procent bedoeld moet zijn voor de verkoop. Daarnaast moet je in de aanvraag ook aangeven op welke manier de distributie en de promotie zullen verlopen. Een ander belangrijk beoordelingselement is ook hier de artistieke waarde van het project. In de subsidieaanvraag voor je cd-project moet je dus zeker aangeven wat de plaats is van jouw band in het muzieklandschap, wat het artistieke cv is van de bandleden, de producer, de studio, enzovoort.

Elke subsidiemogelijkheid kent eigen criteria, deadlines, indienwijze, aanvraagformulieren en commissies. Zorg dat je steeds goed weet waaraan je begint. Al te snel knippen en plakken uit dossiers die je vroeger indiende, zorgt er vaak voor dat je niet professioneel overkomt en je eigen kansen verpest. Probeer ook steeds realistisch je kansen in te schatten. Het heeft geen zin dagen te werken aan een dossier voor een subsidie waarvoor je vrijwel zeker geen kans maakt. En verder kunnen we je enkel succes en een gunstige stand van de planeten toewensen. Check voor meer info zeker poppunt.be. Met specifieke vragen kun je ook altijd bij Poppunt terecht.

Poppunt geeft muzikanten en dj’s gratis antwoord op sociaalrechtelijke, zakelijke, juridische en fiscale vragen. poppunt.be popadvies@poppunt.be

- 45 -

02 504 99 00

- 46 -

het aanpakt en welke professionaliteit ze nastreven. Wat is demogewijs een absolute no go?

Ik heb een hekel aan outtakes en te lange demo’s.

klinken als een cd, uiteraard, maar het

moet wel verstaanbaar zijn.

Wat is demogewijs een absolute no go?

Een setje van drie tot vijf nummers met

de twee beste vooraan is de boodschap.

Je moet de luisteraar onmiddellijk bij de strot nemen. Ellenlange intro’s zijn uit den boze.

beste songs opstuurt. Dat én het feit dat een demo niet mag klinken als een laag ‘witte ruis’.

Wat is demogewijs een absolute no go?

Er wordt verwacht dat een band zijn

de opnamekwaliteit heen.

Een getraind muzikaal oor luistert door

Wat is demogewijs een absolute no go?

blijven.

belangrijk?

verwijderd om heibel te voorkomen.

belangrijkste, maar wel zeker een pluspunt. Zolang wat ze doen gemeend is, is het goed. Is dat niet zo, dan valt een band snel door de mand.

Hoe staat de band op een podium? Bespelen ze louter een instrument of leven ze ervoor?

Meest memorabele preselectie?

Frappant afgelopen september was

memorabel!

Originaliteit of speelplezier en talent?

Ik ben recent niet echt omvergeblazen door iets nieuws, maar wel gecharmeerd door enkele groepen met een eigen sound en identiteit, wars van alle overduidelijke invloeden..

quasi onbestaande. Het ligt wellicht aan

mijn leeftijd, maar ik heb alles wat nu

de revue passeert ooit al eens gehoord,

en vaak beter. Wat ik wel belangrijk

vind, is identiteit.

rationeler jurylid. Enkele geïrriteerde

pseudo-muziekkenners en een iets

Originaliteit is ver zoek en tegenwoordig

Originaliteit of speelplezier en talent?

omstaanders werden vakkundig

Imago an sich is niet meteen het

Ik vind dat een zeer belangrijke factor.

discussie tussen enkele would-be lokale

Is het imago van de band belangrijk?

Uit de hand gelopen, oververhitte

toch wel een indicatie van hoe de band

niet op met je gsm; een demo moet niet

Niet echt, al moet het wel beluisterbaar

Is de opnamekwaliteit van de demo

Meest memorabele preselectie?

Dat is in se niet het belangrijkste, maar

Kwaliteit is belangrijk: neem een demo

belangrijk?

Is de opnamekwaliteit van de demo

Vincent Welvaert – Toursupport –

twee songs geluisterd, en dan nog.

belangrijk?

David Miroir – MOVEtheMUSIC –

Doorgaans wordt maar naar de eerste

Is de opnamekwaliteit van de demo

Christoph Elskens – Soundslike.be –

– Motormusic –

De proviciale popconcours zijn net gespeeld en Humo’s Rock Rally staat voor de deur. Een mooi moment om ons licht op te steken bij een aantal juryleden.

HANS BELLENS

Meet the jury

talking heads 1. 4.

Originaliteit is zeker een pluspunt, maar het is ook maar een van de vele factoren die een rol spelen bij een mogelijke selectie.

Het ene kan niet zonder het andere, maar originaliteit is niet per se een garantie op goeie muziek. Tegenwoordig hoeft die originaliteit niet echt.

Absoluut. Artiesten die op demo zeer

goed klinken, maar op het podium niets

uitstralen, hebben een probleem. Noem

het de X-factor, maar ik vind die heel

Belangrijk! Presence hebben is vaak een indicator van zelfvertrouwen op het podium. En geloven in jezelf kan zeker helpen.

band nu en een band tien jaar geleden?

Hun materiaal! Wat ik allemaal op een podium zie staan tegenwoordig is haast niet te geloven. De instrumentenbusiness beleeft geen crisis lijkt me.

Wat mag een beginnende band niét

doen, willen ze niet uit de gratie vallen

van de jury?

Achteraf de oren van mijn kop komen

Soms zie je kandidaten van wie je al van

podium.

de gladde jongen uithangen, daar kan ik

- 47 -

Toch vooral op de laatste performance, omdat de inzet dan ook veel hoger is. Kunnen spelen onder de variabele druk is ook deel van het kunnen.

en gimmicks van hun grote voorbeelden en idolen extra in de verf zetten. Loopt er iets fout tijdens de set ... doordoen! Niet stoppen of de set onderbreken en zich mateloos beginnen

De som. Dat is ook de reden waarom

er meestal een vaste jury is: je kan de

evolutie volgen. Dan doet het er minder

toe wanneer een band een mindere

beurt maakt.

bad choice!

soundslike.be

doen ...

band bijeen sprokkelt om zo zijn ding te

singer-songwriter die hals over kop een

Nope! Maar er is ook niets erger dan een

voor, louter om hun durf?

Hebben singer-songwriters een streepje

averechts.

movethemusic.com

alle speelmomenten?

Trachten om iets te zijn wat ze niet zijn

alle speelmomenten?

motormusic.be

laatste performance of op de som van

van de jury?

laatste performance of op de som van

te verontschuldigen. Dat werkt

Wordt een band afgerekend op zijn

doen, willen ze niet uit de gratie vallen

nog totaal niet klaar voor zijn.

Wordt een band afgerekend op zijn

Wat mag een beginnende band niét

Zéér slecht spelen! Daarnaast kan alles.

Beter goed spelen dan acteren op een

ver. Dat werkt averechts. Of geforceerd de eerste seconde hoort of ziet dat ze er

van de jury?

Hou je rekening met podiumattitude?

gedoe achteraf, maar drijf het niet te

ook niet tegen.

doen, willen ze niet uit de gratie vallen

zagen. Ik kan wel tegen een portie

Wat mag een beginnende band niét

Hou je rekening met podiumattitude?

Wat is het grootste verschil tussen een

dan val je door de mand.

erg belangrijk. Geen valse attitude, want

Originaliteit of speelplezier en talent?

Hou je rekening met podiumattitude?

photo: Bart Verhelst (Genthology)

toursupport.be

Het buikgevoel moet goed zijn!

Wat is een geslaagde selectiepassage?

componist, of afschrijven.

als getalenteerd songsmid en/of

iemand kan je onmiddellijk waarderen

camouflagetechniek aan te pas. Zo

aandacht naar zich toe. Er komt geen

natuur en zuigt automatisch alle

Een singer-songwriter is puur

voor, louter om hun durf?

Hebben singer-songwriters een streepje

staat als een huis.

hoek komen? Ik ben al blij als het er

Kan je vandaag nog origineel uit de

jaren?

Hoe zit het met de originaliteit de laatste

willen zien.

zonder hun eigen aandeel hierin te

waarom hun concert niet goed was

Klagen en zagen en excuses zoeken

van de jury?Waarom?

doen, willen ze niet uit de gratie vallen

Wat mag een beginnende band niét

focus

10 jaar duyster

Heeft Duyster Vlaanderen leren luisteren naar wat het nu zelf duystermuziek noemt?

Eppo: “Zo heb ik het nooit echt aangevoeld. Maar als je af en toe leest dat bands als The Bony King of Nowhere of tomàn heel wat aan ons programma hebben gehad, geeft dat wel voldoening. We hopen vooral een invloed uit te oefenen op het clubcircuit en de festivals. Sommige groepen zijn echt doorgegroeid; neem nu Sigur Rós. Maar ik zal nergens beweren dat wij daarvoor gezorgd hebben. Dat is in de eerste plaats de verdienste van de band zelf.”

Elke zondagavond zet een groot deel van muziekminnend Vlaanderen het radiotoestel wat harder voor de zachte klanken van Ayco Duyster en haar gelijknamige radioprogramma. Dat alle genres die er gedraaid worden – van singer-songwriter tot indietronics, van postrock tot slowcore – in Vlaanderen vaak ‘duystermuziek’ worden genoemd, zegt nog geen klein beetje over de impact en autoriteit van het programma. Nu Duyster tien kaarsjes uitblaast, is het moment rijp om eens aan te kloppen bij samensteller Eppo Janssen en presentatrice Ayco Duyster.

Ayco: “Ik vind het vaak verbazingwekkend dat zo’n band plots zo’n groot publiek begint aan te spreken en het ook aankan om op een festivalweide voor 60.000 man een sterke show te geven. Het succes van een groep als Fleet Foxes vind ik ook ongelooflijk. Dat hun plaat op korte tijd zo veel kon doen, heeft meer met de tijdsgeest te maken dan dat wij hier invloed op hadden. Maar ik kan er alleen maar blij mee zijn. (lacht)” Waar trek je de grenzen bij het samenstellen van de playlist?

text: Kristof Vande Velde photo: Koen Bauters

Eppo: “Dat is puur buikgevoel. Luisteren. Ik ben de laatste twee jaar een grote dubstepfan. Dan ben ik blij dat er een dubstepachtige remix van een nummer van The Big Pink komt, omdat we dit hierdoor wel kunnen draaien. Ik weet dat onze ‘fans’ zich graag beperken tot akoestisch getokkel en de Mogwaiachtige weidse dingen. Als je dat af en toe eens kan doorbreken, met bijvoorbeeld een lichte breakbeat op de achtergrond, ben ik blij.” Ayco: “Duyster is een format maar je wil niet elke week een voorspelbaar programma maken. Ook om jezelf alert te houden, moet je die grenzen aftasten. Uiteindelijk stelt Eppo samen en heb ik daar honderd procent vertrouwen in, maar het is ook goed om daar een wisselwerking te hebben.” En binnen tien jaar twintig jaar Duyster?

Ayco: “Dat is moeilijk te zeggen. We hebben het beiden erg druk met andere dingen. Maar Duyster is een kleine oase waar je je soms moet verplichten om erin te stappen, maar altijd erg tevreden naar buiten komt. Elke week genieten we er zelf nog even veel van. Ik heb ook nog altijd het gevoel dat we binnen het

- 48 -

radiolandschap nog niet overbodig zijn. Het gaat in de radiowereld erg snel. Om het half jaar evalueren we wat we aan het doen zijn. Dus je moet jezelf genoeg in vraag stellen. Maar het gevoel is nog altijd goed.” Eppo: “En het is een goede reden om met elkaar contact te houden. (lacht)” stubru.be/programmas/duyster

Duyster viert zijn tiende verjaardag met een groot feest op 30 januari in de AB in Brussel met concerten van o.a. The Low Anthem en Isbells. Op 27 november, 4 en 6 december presenteert Duyster ook drie clubavonden in de Nijdrop in Opwijk, 4AD in Diksmuide en Muziekodroom in Hasselt met optredens van o.a. The Low Frequency in Stereo, William Fitzsimmons en Isbells.

focus

Zeal Records

“De optelsom van de groepen”

“Toen ik nog bij R&S werkte, wou ik zelf een label uit de grond stampen. Om R&S niet voor het hoofd te stoten, waren de eerste releases van Zeal Records geen cd’s maar 7” singles. Het eerste wapenfeit van Zeal? Een vinylsingle van Whip, de frontman van Timesbold. Ik bracht aanvankelijk geen platen van Belgische groepen uit. Toch kwam Confuse The Cat op een bepaald moment bij mij terecht. Negen jaar later stel ik vast dat Zeal Records met groepen als Isbells, Marble Sounds, Transit, Sleepingdog, tomàn, Believo!, Confuse The Cat en Krakow bijna volledig Belgisch getint is. Niet bewust hoor. Dat is spontaan zo gegroeid.”

Geert Mets draait al twintig jaar mee in de muziekbusiness. Na een verleden bij de platenfirma’s PIAS en R&S werd hij independent promotor voor onder andere Antony & the Johnsons en Arctic Monkeys. Sinds 2001 is hij de platenbaas van Zeal Records. Het zelfgetitelde debuut van Isbells is de vijfentwintigste release van het label. Een ideale aanleiding om Geert aan het woord te laten. text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters

Wanneer teken je een groep?

Geert: “Als ik een plaat van de groep in kwestie zelf zou kopen. Het gaat bij mij vooral over vertrouwen. Ik zou niet kunnen leven met droge relaties. Ik ben geen typische platenbaas. Ik sta nogal dicht bij mijn bands. Ik doe ongeveer alles wat ze bij een major een 360°-deal noemen. Het grote verschil is dat ik niet op alles een percent vraag.” “Zeal Records is in de eerste plaats de optelsom van de bands. Een familie. Dat vind ik belangrijk. Je kan dat op een negatieve manier maffia noemen. Geert van Confuse The Cat heeft me bijvoorbeeld tomàn leren kennen. Wouter van tomàn heeft op zijn beurt geholpen met de opnames van Transit. Het verloopt allemaal via via. Niet dat het hoeft. Ik wil niet de indruk wekken dat je niet gemakkelijk een voet tussen de deur krijgt bij Zeal. Ik sta er zeker voor open demo’s te beluisteren, ook al vloeit daar niet altijd veel uit voort.”

- 50 -

Hoe leefbaar is Zeal Records?

Geert: “Het is een nuloperatie. Ik probeer te overleven. Maar ’t is een rock-’n-rolljob. Zeal is geen bank. Ik kan wel platenlabel spelen, de groep stimuleren om de lat hoog te leggen en de muziek promoten, maar ik heb geen vijf frank om te geven. Maar eens ik een groep getekend heb, sta ik voluit achter die band. Ik ben niet vies van een groep die van een ander label komt maar ik vind het fijner een verhaal vanaf het begin op te bouwen. Daar haal ik voldoening uit. De positieve reacties die ik nu krijg op het album van Isbells bezorgen me kippenvel. Dan merk je dat je toch wel de juiste keuzes maakt. Het is een beetje egostrelend, hé.” Welke tips heb je in de aanbieding voor jonge bands?

Geert: “Maak de muziek die je wil maken. Hou met niets of niemand rekening. Speel geen muziek om te scoren. Ik zal geen band tekenen waarbij ik het gevoel heb dat er te veel is nagedacht over de muziek. Bezieling, soul en spirit: dat zoek ik bij groepen. Eerlijke muziek from the heart.” “Verder: zorg dat je als muzikant je instrumenten beheerst. Kom niet naar buiten voor je live iets voorstelt. Repeteer desnoods elke dag en ga daarna veel live spelen. Begin in de onderlaag. Ga zonder schaamtegevoel in kleine zalen en jeugdhuizen optreden voor weinig geld en speel op slechte PA’s. In die omstandigheden moet je er wel voor zorgen dat je goed bent. Besteed naast de liveprestatie ook aandacht aan artwork en groepsfoto’s. Denk aan het geheel.” “Ten slotte: wees geduldig. Ik begrijp dat groepen zo snel mogelijk hun ei willen leggen. Maar timing is belangrijk. Als ik met groepen praat, neem ik er altijd een agenda bij en stel ik een planning op. Wanneer opnames? Wanneer release? Het komt erop neer deadlines te volgen.” zealrecords.com

- 52 -

- 53 -

focus

Het mag sommigen misschien verbazen, maar de afgelopen drie jaar bouwde Poppunt in Zuid-Afrika een werking op ter ondersteuning en begeleiding van Zuid-Afrikaanse muzikanten. Tientallen infosessies, 10.000 gedrukte ZuidAfrikaanse Muzikantengidsen en drie cd-releases later, vinden we het de tijd om dit alles ook aan deze kant van de evenaar bekend te maken. text: Tijs Vastesaeger

- 54 -

Een Zuid-Afrikaanse Muzikantengids Om zo veel mogelijk muzikanten en dj’s van dienst te kunnen zijn ook nadat dit project zou afgelopen zijn, wilden we in de eerste plaats een Muzikantengids maken naar Zuid-Afrikaans model. Het moest een soort van brochure worden in een begrijpbaar Engels, en met de focus op hoe je kan werken in eigen beheer. Doordat we al een aantal jaar op regelmatige basis een Zuid-Afrikaanse organisatie ondersteunden die juridisch advies gaf aan muzikanten, moesten we niet lang zoeken naar wie dit zou kunnen doen. Intussen werd onze ‘DIY-guide’ zoals hij heet, al op 10.000 exemplaren verspreid en werd hij ook vertaald naar het Zulu.

Het begon allemaal eind 2006, vrij onschuldig en zonder al te veel bijbedoelingen. De toenmalige minister van Cultuur Bert Anciaux besloot om zijn billaterale samenwerking met Zuid-Afrika over een andere boeg te gooien. In plaats van te werken met losse initiatieven en projecten wilde hij vier lokale community art centres structureel ondersteunen en een aantal organisaties uit Vlaanderen vragen om hun knowhow mee in te zetten bij de uitbouw van die centra. Toen Poppunt gevraagd werd om hier aan deel te nemen was onze eerste reactie “alsof we nog geen werk genoeg hebben”. Maar we zouden Poppunt niet zijn mochten we even later niet zeggen “laat ons eens grondiger bekijken wat we kunnen betekenen”.

Marlijn.waarbenje.nu Om onze werking in Zuid-Afrika de nodige slagkracht te geven, moesten we op zoek naar iemand die daar wilde wonen en werken. Iemand die zich als een vis in het water zou voelen in Zuid-Afrika en die tegelijk een goede brug zou kunnen vormen tussen onze knowhow en de realiteit van de Durban en de omliggende townships. Zoals in wel meer aspecten van dit project reikte het toeval de oplossing aan. Net op het moment dat we onze zoektocht aanvatten, belde Marlijn Knol dat ze iets had opgevangen van onze Zuid-Afrikaanse plannen. Marlijn had twee jaar daarvoor een thesis geschreven over het verschil tussen de Vlaamse en de Nederlandse muzieksector en was daarvoor ook stage komen lopen bij Poppunt. Zelf had ze als vrijwilliger vooral festivals georganiseerd en als jeugd(cultuur) werker gewerkt. Maar nu had ze net een paar maanden vrijwilligerswerk gedaan in Zuid-Afrika en ze wilde daar graag aan de slag gaan. Haar aanbod was het perfecte geschenk uit de hemel.

Dus trokken we onze avonturiersschoenen aan, stapten op een vliegtuig richting Kaapstad en gingen op verkenning. De drie dagen in Kaapstad en vier dagen in Durban waren een aaneenschakeling van toevalligheden en bijzondere ontmoetingen waarbij we als sprekers werden uitgenodigd op conferentie van het International Cape Town Jazz Festival, in de living van een Zuid-Afrikaanse producer wiens tracks op compilaties staan tussen namen als Daft Punk en Röyksopp een half brood gevuld met Indische curry (bunny chow) aten, op een internationale dj-conferentie in de stijl van de Miami Winter Music Conference in de backstage eindigden, en werden uitgenodigd op een vergadering met de minister van Cultuur en de community arts centres van de provincie Kwazulu Natal.

Het Bat Centre als uitvalsbasis

Nog lichtjes onder de indruk van alles wat we in die week meemaakten, wisten we bij thuiskomst drie dingen: (1) we moeten ze daar niet leren wat muziek maken is, (2) muzikanten krijgen er géén ondersteuning op zakelijk en juridisch vlak en eigen beheer producenten geraken nauwelijks aan kansen en (3) als we een project uitbouwen in Zuid-Afrika kan het niet de bedoeling zijn dat we heel de tijd mensen van hier naar daar moeten overvliegen. Het geld moet maximaal ter plekke worden ingezet zodat wat we daar doen ook terplekke een duurzaam effect heeft.

Het Bat Centre in Durban is één van de vier community arts centres die een structurele subsidie krijgen van de Vlaamse Gemeenschap. Voor we naar ZuidAfrika vertrokken, hadden we tevergeefs geprobeerd om contact te leggen met de verantwoordelijke van het centrum. Toen we er aankwamen en vroegen of we geen rondleiding konden krijgen, begon Nise, de directrice van Bat Centre, eerst met lichte tegenzin aan wat voor haar duidelijk aanvoelde als een verplicht nummertje. Maar naarmate het gesprek vorderde en ze hoorde wat onze plannen waren, werd

- 55 -

Sounds 031

het contact steeds plezieriger. Uiteindelijk duurde ons eerste bezoek aan het Bat Centre meer dan vijf uur en eindigde het met “tot morgen”.

031 is het zonenummer dat je moet draaien wanneer je naar iemand in Durban wil bellen. Door die naam te kiezen, zou iedereen onmiddellijk weten waarover het gaat. Met Sounds 031 brengen we telkens de beste artiesten uit één genre samen op een cd. We kiezen bewust voor artiesten die al een tijdje actief zijn, die ook al iets hebben opgenomen, maar die er niet in slagen hun opnames uit te brengen. Door ze te bundelen op één cd en ook bewust op de markt te brengen als bijvoorbeeld ‘de beste hiphop van Durban’ slagen we er in tóch aandacht te krijgen voor deze artiesten. Iets dat anders bijzonder moeilijk is voor wie niet bij een groot label getekend is.

Het was snel duidelijk dat Bat Centre onze uitvalsbasis zou worden voor onze werking in Zuid-Afrika. Het is een creatieve plek waar zowel muzikanten als beeldende kunstenaars actief zijn. Het is ook de uitvalsbasis voor Life Check, een hiphopproject dat groot succes kent. Marlijn kreeg er een bureau en een computer en kan er van alle faciliteiten gebruik maken. Naast het werk dat Marlijn doet voor de muzikanten, trekt ze van bij de start ook tijd uit voor een traject van ‘capacity building’ voor het Youth Development team. Marlijn geeft ze een vorming rond communicatietools, marketing, timemanagement, projectplanning, financieel beheer ... Sinds maart 2009 heeft ze ook een voltijdse kracht extra voor onze werking. Siphe wordt door Marlijn klaargestoomd om de dagdagelijkse leiding over het project meer en meer over te nemen.

Na de beste hiphop volgden intussen ook een rockeditie en in oktober 2009 nog een editie met enkel vrouwelijke artiesten. Elke release wordt steeds gekoppeld aan een evenement met een optreden en een debat of educatief luik. Uiteraard nodigen we elke keer zeer gericht belangrijke spelers uit de betreffende scene uit, zodat ze live kunnen kennismaken met de artiesten.

Train the trainer

Wordt vervolgd?

Aangezien we zo veel mogelijk willen garanderen dat wat we in Zuid-Afrika doen ook duurzaam is, hebben we veel geïnvesteerd in een train the trainer traject. Intussen zijn er twaalf mensen opgeleid die elk infosessies kunnen geven aan muzikanten in Zuid-Afrika. Ze hebben allen een hele reeks infosessies gevolgd en vervolgens zelf een aantal sessies moeten organiseren en begeleiden. Daarbij werden ze uiteraard gecoacht door Marlijn en Siphe.

Intussen werd er ook een Nederlandse Stichting – No Label – opgericht die mee aan fondsenwerving doet om onze werking in Zuid-Afrika te helpen financieren. De trainers zijn goed bezig met zelf workshops geven. Cape Mic trekt volop mee aan de kar om nog meer muzikanten te kunnen ondersteunen. De lokale overheden in Kwazulu Natal zijn overtuigd van de waarde van onze werking en een aantal sponsors en ook de lokale Sabam (SARRAL) hebben aangegeven dat ze er ook in geloven. En we hebben nog mooie dromen: een mobiel podium bijvoorbeeld, waarmee we naar de lokale townships zouden kunnen gaan om ook daar muzikanten goede speelkansen te kunnen geven.

Cape Town en Soweto Omdat we niet alleen willen inzetten op Durban (waar het Bat Centre is), hebben we ons werkterrein intussen ook verbreed naar Cape Town. Opnieuw is dit deels te wijten aan een samenloop van omstandigheden. We werden immers gevraagd door Cape Mic, een organisatie die muzikaal ondernemerschap wil stimuleren om ons workshopaanbod ook naar Cape Town te brengen. Ook in Soweto hebben we al een aantal workshops gegeven en er zijn plannen om een meer structurele samenwerking op te zetten met Ipeleng het community art centre aldaar.

Eén ding is zeker: this is not the end. video & audio op poppunt.be

- 56 -

- 57 -

- 58 -

vi.be update

Een stand van zaken op vi.be. Welke campagnes lopen momenteel en wat gebeurde er de afgelopen maanden? Vanalles! Onthoud: voor het laatste nieuws check je best de site. Last call: inschrijven voor Humo’s Rock Rally 2010 kan uistluitend via vi.be. Deadline ligt onherroepelijk op 1 december. Met andere woorden: inschrijven, nu! Voor de elektro / fidget / house / breakbeat / dubstep producers op vi.be loopt nog tot 17 december de Serial Chillers remix contest. De beste remix komt op de volgende Serial Chillers-ep en krijgt daarmee serieuze promocampagne. Dranouterrally 2010 XS speurt via vi.be naar straffe songschrijvers en slaapkamergenieën. Deze wedstrijd is voorbehouden voor solisten en duo’s. Schrijf je voor 31 december in en maak kans op een plek op Folkfestival Dranouter 2010. Dj’s tussen 12 en 19 kunnen zich inschrijven voor de dj-contest van Kunstbende. Alle genres zijn toegelaten, zolang je plaatjes maar gezwind op elkaar volgen. Inschrijven kan t.e.m. 10 januari.

City Parade in Luik programmeerde vier vi.be-dj’s: Machinski, Smooth Operator, Kenny V en Z-Nox. Vijf vi.be-dj’s kregen op 18 september een draaikans in Petrol: DNCL, Epiphany, Mr. Clean, Mr. Crumbone en Static & Greedy. Het Antwerpse studentenevent StuDay zocht en vond El créme Glace ques en Dynamo Zjozzz en twee 100% Puur bands: Bodyspasm en The Porn Bloopers. Say Hello To My Kids werd eind september door Muziekodroom uitgenodigd op het podium van Play Festival. Op 29 september mocht Leafpeople het voorprogramma van Telekinesis verzorgen in TRIX. Democrazy selecteerde Tommigun als support van het Britse Just Jack op 23 oktober. Zeven vi.be-dj’s mochten zich bewijzen op de Antwerpse Nacht van de Student in de vi.be-room in Petrol: Bruce Funk, KKAZZ, LektroV, Lock n Load, The Oddword en Phoenix. New wave-icoon Anne Clark gooide exclusieve vocal recordings van ‘Our Darkness’ op vi.be en koos daarna Fly2feat. als winnaar van de Anne Clark remix contest. Acht vi.be-bands werden door Poppunt geselecteerd voor Popfolio 2010. Gaan – mét een creatiebudget van 1.000 euro in de pocket – door naar het creatieve datingproces: Leafpeople, Zyfa, Intergalactic Lovers, Windup, The Rocket, Amhearst Avenue, The Fortunate Few en The Sophomore Jinx. Meer dan 250 producers namen deel aan de vi.be + Switch producercontest. Check vi.be en luister naar Switch op Studio Brussel om te weten te komen wie de jury het meeste kon bekoren. Fratelli mocht plaatjes draaien op Ellie Likes Elektro, op 13 november in Putte. Het Aalsters duo haalde het voor George Goes Down en Hellektronik. Op 14 november mochten 9 artiesten hun ding doen op de Bose Live Sessions op onze eigen Muzikantendag in de AB: boyShouting, The Catatonics, Empusae, Lamarquise, Mr. Blue, Painted Words, Paper Fox, Renée en Spleen. Maar liefst 287 vi.be-bands schreven zich in voor de KBC Demostudio, oftewel een dag opname in de AB-studio tijdens de Muzikantendag én een voorprogramma in de AB. The lucky ones: Intergalactic Lovers. En op diezelfde muzikantendag deden 15 stemmen een worp naar het sterrendom tijdens de audities voor Hooverphonic. Meer nieuws via poppunt.be. Flatcum werd door de jury geselecteerd om te draaien op Euro Millions Groove City. Eervolle vermeldingen waren er voor Perlov en Leesa. Drie maanden vi.be in a nutshell!

- 59 -

- 60 -

vi.be/tootangled

vi.be/timsfavourite

De meesters van de zen metal gekend als TIM’S FAVOURITE brachten eerder dit jaar ‘Geometry For The Selfish Herd’ op de markt, een geniaal stukje metal dat ieder zichzelf respecterende liefhebber van het hardere werk uit de Lage Landen minstens eens moet hebben gehoord. De aan Tool, Alice In Chains en Metallica verwante muziek brengt een sterke boodschap over de kwalijke gevolgen van kuddegedrag en blind kapitalisme. ‘Geometry For The Selfish Herd’ benadert qua geluid de perfectie, maar het duurde dan ook vijf jaar vooraleer de opvolger van ‘Noises From The Darkroom’ (2003) het licht zag. Op die eerste plaat was hun geluid nog een stuk rauwer, maar de aankondiging van een mooie metaltoekomst droeg de schijf al in zich. Een Belgische band uit Vlaams-Brabant om te ontdekken en te koesteren. Je zal nog nooit al headbangend tot zoveel inzicht zijn gekomen als tijdens een concert van Tim’s Favourite! (Wietse Swalus)

Muziek met ballen, ook vi.be staat er bol van. De ballen met dienst komen van REMOTE CONTROL, een powertrio van jonge snaken uit Deinze. Hun sound gaat terug naar de hoogdagen van de vroege hard rock en komt wellicht live nog een stuk beter tot uiting. Van ‘Since’ onthouden we het lekkere, vuile geluid en de

digg.be

E(igenzinnig)-zine rond film en muziek

Digg*

vi.be/justlikerainbows

Bijzonder luistervriendelijk klinkt de frêle low-fi pop van JUST LIKE RAINBOWS. Veelzijdigheid troef bij dit viertal uit Vlaams-Brabant. Horen wij daar een vleugje Absynthe Minded of Tom Waits, dan wordt dit in een volgend hoofdstuk al gecounterd door een atypische gitaarriedel uit de folkstallen van pakweg The Cave Singers, Port O’Brien of Grizzly Bear. Hun debuutep ‘Pretty Pretty Songs’ is ongetwijfeld het opstapje naar de achtbaan die hen met een rotvaart van hun kleurrijke regenboog naar de Belgische clubs zal brengen. (Kevin Vergauwen)

damusic.be

Online muziekmagazine

Onze vi.be van de maand, het man-vrouwduo TOO TANGLED, is wel degelijk Vlaams (Gent), maar de sound die Eva Buytaert en Roeland Vandemoortele produceren, klinkt alsof deze heeft zitten rijpen in groezelige Detroitse achterbuurten. Ingrediënten: de vette, bluesy gitaaruithalen van Vandermoortele, ondersteund door industriele drums-uit-een-doosje en de snerpende vioolsalvo’s van Buytaert. Wij vielen vooral voor het speelse en sexy vocale kat-enmuisspel tussen de twee. Het babydollgekir van Buytaert plaagt en daagt uit, terwijl de cool van Vandemoorteles stem nét genoeg weerstand biedt. Elk liedje op hun vi.be-stek is bovendien voorzien van genoeg weerhaken om er heel hengelsportminnend Vlaanderen jarenlang mee te kunnen voorzien. De Vlaamse The Kills of The Ting Tings? Oordeel zelf, maar geniet vooral van deze lekkere lappen garagetrash mét kloppend hart! (Gianni Marzo)

mindview.be

Rock and metal magazine since 1993

Messcherp door cultuur en media

daMusic

cuttingedge.be

Mindview

Cutting Edge

vi.be media 1. 4.

- 61 -

vi.be/constantcraving

Muzikale schoonheid is een dartsbord waar vele bands in al hun overmoed of onkunde al heel wat pijltjes op stuk gegooid hebben, maar CONSTANT CRAVING heeft momenteel al songs die stevig op de roos mikken. Deze Gentse band maakt atmosferische, van melancholie doordrenkte muziek die je het best beluistert wanneer ’s avonds laat de laatste treinen over de sporen rijden. Hun invloeden (Piano Magic, Third Eye Foundation, Boards of Canada) zijn duidelijk hoorbaar, maar Constant Craving heeft alle troeven om binnen afzienbare tijd een eigen smoel te ontwikkelen: in bochtige songstructuren jongleert de band met bloedmooie synths, piano, drums en elektronica, een sterke zangeres smeedt het geheel meer dan eens aan elkaar. Constant Craving is een naam om nauwgezet te blijven volgen. (Philippe Nuyts) vi.be/andre_lanine

Deze maand valt de eer van vi.be van de maand te beurt aan ANDRE LANINE. Hoewel hij vorig jaar al op 10 Days Off stond met zijn live performance, bleef het toch vrij kalm rond zijn persoon. Nu staat deze Hallenaar echter te pronken op de line up van Silence @ Silo, wat het dus hoog tijd maakt om eens nader kennis te maken. Na vele muzikale omzwerving kan je de stijl van Andre Lanine het best omschrijven als donkere minimale techno, beïnvloed door progressive en andere electronica. Een hele mond vol, wat meteen duidelijk maakt dat hij en zijn muziek constant in evolutie is. Na het beluisteren van de tracks op zijn vi.be-profiel zal je meteen begrijpen waarom we zijn stijl zo breed omschreven hebben. ‘Harp’, ‘Cavaillon’ en ‘Must Fight’ genieten onze voorkeur. (Evad Streaklov)

nightcode.be

The free magazine for clubbers, dj’s & producers

Magazine over muziek en andere

goddeau.com

Nightcode

Goddeau.com

In vi.be MEDIA bespreken journalisten van toonaangevende muziekmedia hún favoriete vi.be van het moment. De respectievelijke besprekingen worden ook gepubliceerd op Cutting Edge, daMusic, Digg*, Goddeau.com en Mindview, en in NightCode en RifRaf. Je kunt alles ook nalezen – en uiteraard beluisteren – op poppunt.be en vi.be. Enjoy!

vi.be/acleankitchenisahappykitchen

Vanuit de donkere krochten van de vi. be-wereld worden naakte lijven uiteengereten door hels, metalige teringherrie. Diep verscholen schuilt het gedrocht A CLEAN KITCHEN IS A HAPPY KITCHEN dat moordlustig op zoek gaat naar onschuldige trommelvliezen. Craig Ward (gitaar en zang; ex-dEUS, The Love Substitutes ...), Bootsie Butsenzeller (drums; DAAU, Kapitein Winokio ...) en Zahnoun Ben Younes (bas) laten John Zorn-gewijs gekeelde gitaarpartijen, een briesende sax, groovende drums en brullende basdrones los op de wereld. De in surrealisme badende titels (‘Wife Did Gather’) en dito bandnaam weerspiegelen het vrije en compromisloze gejam van dit noiserockcollectief. Écriture automatique d’une bête sauvage. (dw)

rifraf.be

Lost in music since 1989

RifRaf

vi.be/remotecontrol

straffe drumpartij. Aan ‘Sand’ en het atypische ‘Colours’ is nog wat schaafwerk maar ‘Scraps’ is dan weer een knaller met een heerlijke melodie en een zanglijn die opvallend lang blijft hangen. Laat Remote Control nog wat groeien en veel moois staat ons te wachten. (Kristof Vande Velde)

win

1 MOBIELE STUDIO VS-100 Alles wat je nodig hebt om opnames te maken, begeleidingen uit te werken of om in geen tijd een volledige songs af te mixen zit in dit handige, stevige en compacte apparaatje. Of je nu meerdere instrumenten wil opnemen, de zangpartij of gitaarsolo wil oppoetsen, of een ingeving meteen wil vastleggen.

1 PAKKET PROPELLERHEAD RECORD Propellerhead Record heeft een eenvoudige rechttoe rechtaan user interface waarmee iedere muzikant binnen enkele minuten kan werken en professionele multitrackopnames kan maken. Record kan stand-alone gebruikt worden maar biedt ook een perfecte integratie met Reason.

5 RED BULL ELEKTROPEDIA paketten Sinds september vind je op redbullelektropedia.be een schat aan informatie over de Belgische club- en elektronicascene. Nightlifejournalist en Switch-presentator Ben Van Alboom zette deze wiki mee op poten en is hoofdredacteur van de publicatie ‘This Book Is Elektronik’. 5 exemplaren liggen hier te wachten op een nieuwe eigenaar, telkens samen met een Elektropedia t-shirt.

DeELNEMEN Wil je kans maken op een van deze leuke prijzen, stuur dan vóór 19 december een mail naar floris@poppunt.be met het antwoord op de vraag welke release bovenaan staat in Maxim Lany’s lijstje van favoriete vinyls. Vermeld duidelijk op welke prijs je kans wil maken. De wedstrijd staat open voor iedereen: je hoeft geen abonnement te hebben of te nemen om deel te nemen. Succes!

- 62 -

zoekertjes

Ervaren drummer gezocht - indie/

Radio zoekt bands

prettig gestoord zijn is mooi

rock - rond Gent

Nouvelle Vague is een wekelijks

meegenomen! De bedoeling is om

Goodnight Ludwig zoekt ervaren

programma op de studentenzender XL

tegen mei klaar te zijn voor de eerste

drummer om de drummer die de band

Air (xlair.be) waarbij we jonge,

gigs. Leeftijd: Vanaf 25 jaar!

verlaat snel te vervangen. Momenteel

opkomende bands de kans geven op

worden optredens vastgelegd voor de

airtime. Airtime betekent: jullie tracks

tneijens@gmail.com

maand januari 2010. Snelle

worden live uitgezonden, live-sessie in

0474-74 44 26

leervaardigheid is dus een must. De

de studio (indien mogelijk), live

meeste nummers kunnen aangeleverd

opname op een concert en een

Toetsenist en gitarist gezocht

worden op cd om zelfstudie buiten de

interview met de artiesten. Indien jullie

Voor ons Nederlandstalig

repetities mogelijk te maken.

interesse hebben in dit fantastische

muziekproject zijn we op zoek naar

Repetities te Deurle (Sint-Martens-

project, stuur dan een mail naar het

een toetsenist en een gitarist, die

Latem), 1 maal per week in onderling

onderstaande adres, en vermeld daarin

verschillende stijlen aankunnen. Er is

overleg af te spreken. Drumstel (Sonor

wie jullie zijn, hoe we jullie kunnen

reeds een album in de maak en begin

Force 2000) aanwezig in

bereiken (en beluisteren), waar jullie

volgend jaar zullen er optredens

repetitieruimte. Cymbalen zelf mee te

optreden en hoeveel eigen nummers

volgen. Dus kan je wat overweg met

brengen. Bezetting: David: Gitaar,

jullie hebben. XL Air is de

toetsen, keyboards of synths en heb je

Seppe: Bas/Vocals, Maarten: Gitaar/

studentenradio van het Rits in Brussel,

zin om dit project mee uit te bouwen,

Keys/Vocals, ? : Drums.

dit wil zeggen dat de ploeg uit

laat iets weten! Door omstandigheden

studenten bestaat die een uitdaging

is onze vorige gitarist ermee gestopt en

niet uit de weg gaan.

nu zoeken we iemand die zijn plaats

com/goodnightludwig

myspace. maarten.

pauwels@telenet.be

Zangeres zoekt metalband

vi.be/

rammstein-be.com

nouvellevague

jasper.flikschuh@

wil innemen. De muziek is een poppy

student.ehb.be

0472-24 72 08

amalgaam van stijlen als zijnde rock,

Ben 30 jaar, heb een stem vergelijkbaar

hiphop, reggea, funky stuff ... We

met Simone Simons van Epica, volg les

Rammsteinâ&#x20AC;&#x2122;Be zoekt toetsenist

proberen zowat onze eigen sound te

bij Floor Jansen (van After Forever en

Je wordt verwacht: je instrument te

creĂŤren. Repetities zijn regio Aarschot.

ReVamp) en zoek een leuk metal-

kennen / je weg te vinden in het hele

Check enkele van onze nummers op

project waarin ik mij als zangeres kan

sample-soundscape-synthesizer

onze vi.be. Kan je je vinden in de

uitleven.

gedeelte van de Rammstein-sound /

muziek? Laat dan asap iets weten! grts,

geen schrik te hebben om op een

Micha.

inannah.be

info@inannah.be

podium te staan / gemotiveerd te zijn! /

vi.be/cavaliersdelict

micha_V_A@hotmail.com 0494-22 37 92

- 63 -

vi.be update

- 64 -

zoekertjes

KALI zoekt soundscaper

Drummer gezocht

1 liedje: verdienste: 10 euro per uur

DJ KALI is op zoek naar een

De hard rock-metal band Tramp Stamp

opname. U wordt dus betaald. Beste

soundscaper, die ook zijn (haar) weg

is op zoek naar een nieuwe

groeten, Bruno Pinkhof

vindt in drum/percussieloops. De groep

gemotiveerde drummer. Optredens en

speelt eigen composities en bestaat nu

opnamens van een nieuwe demo liggen

uit piano/gitaar, cello, viool, kontrabas

in het verschiet. Meer info en onze

en stem. We doelen op de festivals van

oude demo is te vinden op onze

Bassist gezocht tussen

2010.

website.

Oostduinkerke & Waregem

katjavandl@hotmail.com

0496-50 48 42

trampstamp.be

info@trampstamp.be

studiodiepzee.com yahoo.com

bpinkhof@

02-532 09 71

Nieuwe rock (& roll) band, voorlopig bestaande uit drummer & zanger/gitarist

Stem dringend gezocht

Percussionist(e)-zanger(es)

zoekt gemotiveerde bassist met

Dringend stem gezocht voor reeds

Hoi, akkoestisch trio (2 gitaristen en

podiumervaring. We zijn begonnen met

bestaande poprockband met funky

zangeres) ‘diMancheMatin9h’ had er

Danzig covers en hebben ondertussen

invloeden! Genoeg nummers klaar om

graag een percussionist(e) bij.

een set met eigen nummers. Voorbeelden:

de podia onveilig te maken! Motivatie,

Zangtalent is een pluspunt. Laat snel

Danzig, Southern Voodoo ... Op 6 nov

creativiteit en minimum aan ervaring

van je horen. (mp3’s te beluisteren op

spelen we in De Verlichte Geest

gewenst. Invloeden: Yeah Yeah Yeahs,

MySpace )

Roeselare, check us out! Drummer uit

TC Matic, Gossip, Stooges, Moloko,

dimanchematin9h

myspace.com/ ystroo@scarlet.be

Led Zep, Stax label, Editors e.a. Regio:

regio Oostduinkerke, ikzelf (zanger/ gitarist uit regio Waregem), repetities

Oost-Vlaanderen/Antwerpen/Waasland

Saxofonist(e) / saxophonist

gaan voorlopig door in Gent of

(rep. in De Klinge). Contact Us!

Hallo, studiodiepzee.com zoekt

Westkerke. Interesse?

milsson@telenet.be

03-707 03 90

saxofonist(e) voor studio opname.

Wij zijn op zoek naar een zanger We zijn op zoek naar een gemotiveerde zanger (songwriter)! Wij repeteren wekelijks in Hasselt. Laat maar weten als je interesse hebt!

vi.be/kaboutec

rafael_de_gregorio@hotmail.com

Gitarist zoekt band (Gent) Ben ’n 18-jarige gitarist die graag samen met wat andere muzikanten nummers op poten zou willen zetten. Naast de gitaar ‘pruts’ ik ook vaak met muziekprogrammas in zeer uiteenlopende genres. Graag alleen mensen uit Gent of omstreken. Het genre mag zeer breed zijn, zo lang het maar niet te cliché is. Liefst in de richting van indie-rock met ruimte voor experimentele synths. Bands à la Interpol, Grizzly Bear, The Notwist, Joy Division, Nine Inch Nails, Sufjan Stevens, Mew, The Horrors, The XX ... spreken mij zeer sterk aan. berterke@gmail.com

- 65 -

jc_watchout@hotmail.com

zoekertjes

Bands gezocht voor gratis opnames

Defunkt ... De bedoeling is wel om

Hallo, ik ben student aan het

buiten ons repetitiekot te geraken. Zelf

SAE-instituut in Brussel en ben op

zit ik in de muziekbusiness, dus als de

zoek naar gemotiveerde bands en

muziek er is, kan ik wel voor het een

muzikanten die graag een opname

en ander zorgen.

willen doen in een professionele

pdeschaetzen@gmail.com

studio. Dit in het kader van mijn

0477-21 19 24

studies. De opnames zijn gratis. De muziekstijl speelt geen rol, ook

SputnikStudio (demo/ep/plaat

Suburbia In Ruins zoekt

solomuzikanten gezocht. Interesse,

opnemen?)

DRINGEND gitarist/zanger voor

stuur dan een bio en eventueel een

Als je aan opnames denkt -

opnames full cd

korte demo of link naar MySpace-

sputnikstudio.be (20/u) Tsjek alvast

Suburbia in Ruins zoekt een nieuwe

pagina. Bedankt, Michiel

deze vettige song: vimeo.com/4147438

gitarist/zanger, zowel voor live shows

mikegroove303@hotmail.com

als voor studiowerk (in de winter

sputnikstudio.be sputnik@telenet.be

0497-70 11 21

Dringend zanger en/of zangeres

duiken we de studio in voor ons eerste full album). Vereisten: motiviatie,

gezocht

Bluesgroep/bluesmuzikanten

toewijding, zangstem, technische

Hey hey, we zijn een rockcoverband

Hallo, ik ben een harmonicaspeler die

vaardigheid, podiumervaring, degelijk

die dringend opzoek zijn naar één of

op zoek is naar een bluesband, ik speel

materiaal, motivatie en flexibiliteit.

twee vocals (zangeres en/of zanger).

al 5-tal jaar mondharmonica en ik ben

Ook een goede zangstem is een MUST!

We zijn allen ervaren muzikanten

22 jaar ik heb al wat bandervaring,

Repetities gaan door in The Mic, een

tussen 23 en 34 j. Momenteel repeteren

maar nog geen podiumervaring. Een

luxe repetitieruimte in Ruiselede

we in Ellikom bij Meeuwen Gruitrode.

bestaande band die graag de

(West-Vlaanderen) en/of te Brugge

Twijfel niet en reageer snel! Laat van

toevoeging van een mondharmonica

jullie horen! Greetz, Tom

heeft of gewoon muzikanten die zin

koen.decroo@telenet.be

tomproix@hotmail.com

hebben om iets nieuw op te starten

0486-68 19 45

myspace.com/suburbiainruinsbe

(een drummer heb ik al). Regio Les Truttes zkt zangeres

Mechelen-Leuven-Brussel. Twijfel niet

Groepjes gezocht voor muziekclip

Vlaanderens beste, Belgiës grootste, ’s

om mij te contacteren! Nils

Ik ben een eindejaarsstudent aan het

werelds meest indrukwekkende

sonck@gmail.com

nils.

0476-29 49 25

coverband Les Truttes zkt een

Narafi en moet binnen een aantal maanden aan mijn eindwerk beginnen.

zangeres. Voelt u zich geroepen, denkt

MC en bassist gezocht voor hard

Ik ben daarvoor op zoek naar een

u ‘eindelijk’? Bezorg ons dan als de

funk/hiphop band Hoesselt

interessante, goede groep die daar aan

gesmeerde bliksem een proeve van uw

We zoeken een bassist en één of twee

wil meewerken. Als je geïnteresseerd

muzikaal kunnen, een bewijs van uw

mc’s, regio Tongeren/Hasselt om een

bent, gelieve dan een mail te sturen

uitzonderlijk zangtalent en overtuig

geschifte hard funk/hiphop band op te

met een beetje info en vooral een

ons van uw natuurlijk divagehalte. Alle

richten. We staan open voor elk

gemasterde demo (mag ook via

digitale en analoge middelen zijn

voorstel. We zoeken geen virtuosen,

MySpace of iets dergelijks). Groeten,

toegestaan op voorwaarde dat u ze kan

gewoon mensen met de juiste energie

Brent

versturen naar: info@lestruttes.be of

en attitude! We zijn nu met een

CVBA Wubato Assesteenweg 9, 1740

drummer en gitarist. Onze invloeden in

Ternat. Reacties bereiken ons ten

het genre: Red Hot Chili Peppers

Wie zoekt die vindt ...

laatste op 15 december 2009. Voor al

(eerste albums), George Clinton, The

Lees veel meer zoekertjes en/of

uw vragen

Roots, RATM, Beastie Boys, Cypres

voer zelf jouw zoekertjes in op

lestruttes.be

info@lestruttes.be

Hill, De La Soul, Public Enemy, De

0498-79 60 79

Jeugd Van Tegenwoordig, Run DMC,

- 66 -

brentvda@gmail.com

poppunt.be

- 67 -