Poppunt Magazine 56 by VI.BE

colofon

voorwoord

Dat het niet alle dagen kermis kan zijn. Zeker niet wanneer je je met doodsverachting de spekgladde weg op waagt, op weg naar een interview. Maar, wie is eigenlijk bang voor wat glijden? Wij toch niet zeker? We zetten de winter een neus en sleutelen naarstig verder aan de Poppunt-toekomst. Met plezier, goesting en de borst stoer vooruit. Wat er in de aanbieding ligt? Veel. Met SX spraken we over het parcours dat ze sinds 2009 afgelegd hebben: door één van onze medewerkers gespot op vi.be en zo via StuBru bekend geworden bij het brede publiek. Eigen lof stinkt? Eh, ja, maar we brengen dat gewoon even ter sprake, omdat blijkt dat vi.be werkt. Dat alle jonge bands, dj’s, producers die het heilige vuur voelen branden allemaal een kans maken. Een portie geluk en geloof in je kunnen, en er zal iets gebeuren. Zoals een plaatje opnemen, bijvoorbeeld. Tegenwoordig doe je dat niet enkel meer in een professionele studio, maar thuis of op locatie. DIY, homerecording ... de absolute democratisering van het opnameproces. Hoe voelen professionele studio’s zich daarbij? Kunnen ze nog overleven? En hoe? Even vragen aan studio‘bonzen’ van bij ons. Komen er nog jonge bands aan bod? We horen het je denken. Aber natürlich. Hear, Hear! (A Cheer), bijvoorbeeld, Stories From The Lost en Ninjato. Koen Huyghebaert (Nekka) vertelt over Nederlandstalig talent, Steven Thomassen over Toutpartout (booking) en Patrick Smagghe over 25 jaar 4AD. Is dat alles? Neeeen! Tips & tricks over YouTube, popadvies over Creative Commons ... Dit, en nog ander boeiend leesvoer – ontdek je in dit verse lentemagazine. Het ruikt naar frisse kansen en muzikale bloesems in de knop. Doe er je voordeel mee!

Poppunt Magazine maartnummer Hoofdredacteur Joachim Wemel Fotograaf Koen Bauters Vormgeving Milk and Cookies Verantwoordelijke uitgever Luc Nowé, Poppunt vzw, Bloemenstraat 32, B-1000 Brussel Medewerkers Koen Ceulemants, Sven De Potter, Marieke Debusschere, Pieter Gulinck, Tessa Joris, Jan Pauly, Chloë Rasier, Jolijn Swinnen, Wim Thijs, Stijn Vandeputte, Bram Vermeersch Advertentiewerving Chloë Rasier (Poppunt) Oplage 6.000 exemplaren

ISSN 1375-064X

POPPUNT MAGAZINE IN JE BUS? Je vindt Poppunt Magazine gratis in de belangrijkste music- en dj-gear stores, in jeugdhuizen en muziekcentra, repetitiekoten en studio’s ... Vind je er toch geen bij jou in de buurt? Voor 12 euro per jaar krijg je het netjes in de bus. Koop een abonnement via poppunt.be

Happy Easter, al. Muzikale eieren, leg ze nu.

of stort gewoon 12 euro op rekeningnummer 413-9292181-26 met vermelding ABO2013.

Voor de redactie, Joachim & Sven

-3-

inhoud

RAPPORT

STEVEN THOMASSEN 08 DOSSIER

STUDIO’S ANNO 2013 12 DJ TALK

LOCKED GROOVE 20 COVER

SX 24 GEARSLUTZ

SYNDAESIA 38 IN THE PICTURE Tips & Tricks: YouTube – 10 tips

Bafana 07

Popadvies: Creative Commons

Stories From The Lost

Talking Heads: Boekers

Hear, Hear! (A Cheer)

Ninjato 45

FOCUS 20 jaar Nekka

OTHER STUFF 30

Column 55

Track* 36

vi.be MEDIA 56

25 jaar 4AD

vi.be update 58

Win 62 Zoekertjes 63

-5-

photo: Koen Bauters

selector

DAUWD

Whatâ&#x20AC;&#x2122;s There

FET ET MOI

Paris Is For Lovers

Naast medeoprichter te zijn van onder meer de Gentse Alpha & Quartz feestjes is Bafana (echte naam Jules Gahide) ook resident-dj in de Gentse Charlatan en Club 69. Kenmerken zijn energieke, no-nonsense sets die als enige doel hebben dancefloor-friendly te zijn. Hoogtepunten zijn zonder twijfel sets in London, Berlijn en Wenen. Here comes Bafana!

ANDREW ASHONG FT. THEO PARRISH Flowers

Uniek qua sound en vibe. Supersterke productie en mastering. Nummer dat je meesleurt van begin tot einde. Niet altijd even makkelijk te draaien in sets, maar altijd een hoogtepunt. Een van mijn favoriete nummers om te draaien. Alles klopt: tempo, het opzwepende acid-lijntje, killer bass, en de vocals van Justin Timberlake on top. Enorme crowdpleaser! Ideale opening/closing track. Voor het eerst gehoord op Dimensions Festival in KroatiĂŤ tijdens de set van Theo Parrish en meteen verkocht. vi.be/bafana

-7-

DJ Vision met Bafana op poppunt.be

rapport

â&#x20AC;&#x153;Sommige mensen zeggen dat ik geluk heb gehad. Misschien wel, maar ik heb er hard voor gewerkt.â&#x20AC;? Bijna twintig jaar geleden stond Steven Thomassen in Hasselt aan de wieg van Toutpartout. Het boekingskantoor huist tegenwoordig in Gent en is intussen uitgegroeid tot een belangrijke speler die de Europese concerten boekt van groepen als Beach House, Shearwater en Kurt Vile. Thomassen is geen dromer die niets uitvoert: Poppunt sprak met een avontuurlijke zaakvoerder die naar eigen zeggen geen enkele groep tegen zijn zin boekt. text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters

-8-

Nu ben je fulltime boekingsagent maar in de

PROVIDER VAN GOEDE MUZIEK

beginjaren combineerde je Toutpartout met andere jobs.

Steven: “Na mijn studies heb ik voor Het Belang Van Limburg geschreven, research gedaan voor Jambers en gewerkt als freelance regisseur voor VTM. Ik had altijd een hoofdinkomen waardoor ik qua boekingen altijd mijn goesting kon doen. Chew A Bone speelde intussen het hele jeugdhuizencircuit plat en iets later – ik was intussen naar Hasselt verhuisd – kon ik via die connectie werken met The Hoodoo Club (band met Mario Goossens, red.). Ik groeide mee met de groep en ineens zaten we in de finale van Humo’s Rock Rally 1996 waardoor ik nog meer bands leerde kennen.”

De beknopte jeugdbiografie van Steven Thomassen? Hij werd geboren in Wallonië op 11 juli 1972 en groeide op tussen de fruitbomen waar ook ‘Rundskop’ werd opgenomen, in Velm, een Haspengouws woondorp nabij Sint-Truiden. Op zijn vijftiende richtte hij samen met zijn broer en enkele vrienden de band Vox op. Hij zong en speelde gitaar. Een plezante periode die hij op zijn tweeëntwintigste voor bekeken hield omdat hij besefte dat op het podium staan niets voor hem was. Zijn talent lag elders.

“Twee jaar later ben ik voor Konkurrent beginnen werken. In België verzorgde ik de promotie voor labels als Matador, City Slang en Sub Pop. Op die manier kwam ik in contact met buitenlandse groepen. Die begon ik dan ook te boeken. In combinatie met Belgische bands als de De Bossen, ’t Hof Van Commerce, Fence en zelfs Zornik, toen de groep nog Zornik Breknov heette. Ik boekte niets tegen mijn zin. En nog steeds niet.”

Steven: “Ik zorgde toen al voor optredens. Eén van de eerste concerten die ik organiseerde was er een van Vox. We waren de lokale band die in Sint-Truiden het voorprogramma van Soulsister speelde. Dat was mijn introductie als boeker. In Sint-Truiden zat ik ook bij Sjok/De Koepel, een onafhankelijke jongerenorganisatie met een heel actieve basis waar Michaël Reynders (aka Michaël Roskam, de regisseur van ‘Rundskop’, red.) en politica Caroline Gennez ook deel van uitmaakten. We gaven een krant uit, hielden filmvoorstellingen en in een of andere parochiezaal hebben we ooit nog een concert van dEUS georganiseerd.”

“Als freelancer was ik op het eind het televisiegebeuren wel een beetje beu. Achter de schermen was ik verantwoordelijk voor de postproductie en de online promotie van het eerste seizoen van Big Brother. ‘Dit stinkt’, dacht ik.”

“Na die periode ben ik naar de audiovisuele school gegaan. Tijdens mijn laatste jaar deed ik stage bij Kladaradatsch!, het productiehuis dat betrokken was bij programma’s als Het Huis Van Wantrouwen. De eerste dag dat ik er werkte, was er paniek. De Gentse hiphop/crossovergroep Rhyme Cut Core had afgezegd voor een livecaptatie in een treinstation. We hadden een vervangact nodig. Ik heb toen de mannen van Chew A Bone (de groep van Marc Van Luyk, journalist bij Het Belang Van Limburg, red.) gebeld met de vraag of ze zin hadden in een tv-optreden. Ze waren superenthousiast en daarna vroegen ze me zelfs of ik hun manager wou worden. Dat is zo’n beetje het begin van Toutpartout.”

Draaide Toutpartout toen al goed genoeg om de televisiewereld vaarwel te zeggen?

Steven: “Nee, maar ik kon me er niet meer mee vereenzelvigen. Ik zat met heel veel vragen toen. Wat moest ik doen? Op een verjaardagfeestje hebben Niels Hendrix (drummer van Fence, red.), Dave Schroyen (drummer van Evil Superstars, Millionaire, Birds That Change Colour, red.) en ik vervolgens beslist dat we samen een cd-winkel zouden openen: JJ Records in Hasselt. Dat wordt mijn nieuwe vaste inkomen, dacht ik. Ik had een bepaalde visie die even heeft gewerkt, maar toen begonnen mensen cd’s te kopiëren en mp3’s te downloaden.”

-9-

“In een cd-winkel zit je aan de bron: we waren direct op de hoogte van alle releases. Dat was goed voor Toutpartout. Intussen brachten we zelf ook platen uit op Labelman: de eerste cd van Twilight Singers, bijvoorbeeld. We waren volop bezig maar helaas was het allemaal niet zo simpel qua financiën. Op het laatst, na vijf jaar, was de winkel een hel. Het heeft me serieus wat stress opgeleverd en mijn leven voor een aantal jaar verkort, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. Het was precies zoals in de film ‘High Fidelity’. Je krijgt veel mensen over de vloer en je doet mensenkennis op.”

Is dat afgebakend?

Steven: “Ik moet achter de muziek van een groep staan. Ik wil uitsluitend werken met kwalitatieve groepen. Op onze website wordt Toutpartout omschreven als een provider van goede muziek. En dan rijst de vraag: wat is de definitie van goed? Dat mag iedereen voor zichzelf uitmaken. Ik probeer gewoon groepen te boeken waar ik een plaat van zou kopen. En wat ook belangrijk is, zeker voor het Europese verhaal: het moeten groepen zijn waarmee je kan praten en waarbij je je ook in stilte op je gemak voelt. Ik heb geen zin om een rol te spelen en iemand te zijn die ik niet ben. Voor groepen geldt dat ook. Is dat een down to earth aanpak? Voor een stuk wel. Ik zeg niet dat ik niet ambitieus ben of dat de bands waarmee ik werk niet ambitieus zijn, maar alles moet wel op een oprechte, juiste manier gebeuren. Je mag niet fake zijn.”

“We waren eerst van plan gewoon te stoppen eens het huurcontract afgelopen was, maar op een bepaald moment kwam er iemand langs die zei: ik wil uw winkel kopen. (lacht) We hebben open kaart gespeeld, hem de boeken getoond en gevraagd of hij wel zeker was. JJ Records was geen winstgevende zaak. Toch hebben we de winkel kunnen verkopen. We hebben ongelooflijk veel geluk gehad. De winkel had ons een financiële kater bezorgd maar door de verkoop konden we op een propere manier verder gaan met Toutpartout bij mij thuis op zolder. We richtten ons aanvankelijk vooral op België en Nederland, tot ik dacht: ‘Waarom zouden we ook niet in heel Europa actief kunnen zijn?’ Door samen te werken met acts als Swearing At Motorists en Scout Niblett zijn die Europese verhalen stilletjes aan beginnen te lopen. Door hard te blijven werken, zijn we blijven groeien. Sommige mensen zeggen dat ik geluk heb gehad. Misschien wel. Maar het succes van Toutpartout is er niet van vandaag op morgen gekomen. Het hangt ook voor een groot stuk af van de bands waarmee we willen werken.”

“Kurt Vile is bijvoorbeeld heel ambitieus. Hij wil voor een groot publiek spelen en hij werkt er ook voor. Zijn muziek is goed en hij is wie hij is: eerlijk voor zichzelf. Dat is ook het geval bij Beach House. Die groep zou tien keer meer geld kunnen verdienen maar ze weten waar ze vandaan komen. In hun beginjaren, toen er weinig volk naar hun concerten kwam kijken, sliepen ze tijdens de eerste dagen van een tournee bij me thuis. Ze komen uit een artistieke undergroundscene en hebben nu veel succes, wat goed is. Maar ze zijn niet met muziek begonnen omdat ze succesvol wilden zijn. Wél omdat ze muziek wilden maken. Kurt Vile maakt ook muziek omdat die in zijn hoofd zit. Muziek is zijn passie, zijn droom, zijn doel. Als blijkt dat je er van kan leven, is dat natuurlijk mooi meegenomen. Kurt heeft intussen twee kinderen. Er moet brood op de plank komen. Ik ben ook niet iemand die vindt dat muziek alleen maar DIY en plezant mag zijn. Dat kon in de beginjaren, maar zo werkt het niet meer. Ik moet ook mijn personeel kunnen betalen.”

“IK WIL ENKEL GROEPEN BOEKEN WAARMEE JE KAN PRATEN EN WAARBIJ JE JE OOK IN STILTE OP JE GEMAK VOELT.”

- 10 -

“Het heeft me verrijkt maar nu moet ik weer even voor de volle 100 procent gefocust zijn in België. Was ik een beetje uitgekeken op muziek? Niet meteen. Ik bleef mijn job doen, maar dan vanop een afstand. En ook weer niet. Uiteindelijk organiseerde ik ook concerten in Istanbul. Ik ken er nu mijn weg. Turkije staat economisch vrij sterk. De clubs die de alternatievere groepen programmeren, hebben voldoende budget omdat ze vrij veel sponsoring krijgen van een bank of een biermerk. De fees zijn hoog genoeg om een band te laten overvliegen. Beach House, Kurt Vile, Lower Dens, Shearwater, Dark Dark Dark, Esmerine en Jana Hunter hebben er intussen gespeeld.”

Is het een nadeel een Belgisch boekingskantoor te zijn in een Europese context?

Steven: “Ja en nee. Intussen hebben we onze sporen verdiend maar het kan altijd gebeuren dat ik een band kwijt speel aan een Engelse agent. Ik heb tien jaar geleden de eerste Europese tournee op poten gezet van Spoon. Nadien ging de groep in zee met een nieuwe manager die een andere boeker verkoos. Spijtig maar het zij zo. Anderzijds staan we sterker dankzij ons Europese verhaal. Ik doe deze job nu bijna twintig jaar. In de scene kennen ze Toutpartout. Competitie zal er altijd zijn maar Ik heb het gevoel dat ik groepen als Beach House, Shearwater en Kurt Vile kan houden omdat we goed werk leveren. We hebben een streepje voor in het buitenland. Omwille van de successen gaan de deuren ook gemakkelijker open voor andere groepen die ik boek. En als er nu een band andere oorden zou opzoeken? Vroeger trok ik me dat allemaal persoonlijk aan, maar daar ben ik van afgestapt. Ik relativeer dat door naast mijn werk ook bezig te zijn met een filmscript en fotografie.”

Je bent een ondernemer die niet terugschrikt voor uitdagingen.

Steven: “Zo gaat dat altijd bij mij. Ik ben nogal impulsief. Als ik een idee heb, wil ik het ook uitvoeren. Op die manier kan er veel gebeuren, ook al loop je het risico dat je af en toe met je hoofd tegen de muur loopt. Tant pis, dat is dan maar zo. Ik ben geen dromer die niets uitvoert. Als ik ergens een goed gevoel bij heb, begin ik er aan.”

Je hebt ook een tijdje in Istanbul gewoond.

Steven: “Nu wil ik een tijdje in Gent blijven, maar de kans is heel groot dan ik daarna weer terugkeer naar Istanbul. Die stad voelt op dit moment aan als een tweede thuis. Ik heb er ook een verblijfsvergunning. Om te netwerken? Helemaal niet. Ik ga er wel naar de clubs, maar ik ben er niet heen gegaan omwille van mijn job. Integendeel. Ik doe mijn job nog altijd even graag, maar negentig procent van de tijd zit je achter je computer e-mails te beantwoorden. Ik wou niet op mijn vijftigste wakker worden en denken: was dit nu mijn leven? Daarom wou ik eens proeven van een andere cultuur. Dat is verfrissend en inspirerend. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Istanbul is letterlijk de poort van Azië naar Europa. Er wonen tussen de 15 en 20 miljoen mensen. Als je van Hasselt komt, is dat een groot verschil. Ik heb me in de cultuur van Istanbul verdiept. Waar komt de islam vandaan? Hoe zit die stad in elkaar? Je begint daar over na te denken en te filosoferen.”

“Na mijn verhuis naar Istanbul was het ook duidelijk dat ik niet meer naar Hasselt zou terugkeren. Marco Z, die vier jaar voor ons gewerkt heeft als productieverantwoordelijke, is intussen druk bezig met zijn eigen muziek. En aangezien er veel mensen uit het Gentse voor Toutpartout werken, leek het me logisch om ons kantoor naar Gent te verhuizen. Dat is op een heel natuurlijke manier verlopen. Spijt heb ik niet. Ook niet van JJ records in Hasselt. En ik vind nog meer dan genoeg voldoening bij Toutpartout. Dat is belangrijk. Als het niet goed voelt, werkt het niet voor mij. Ik ben weliswaar de baas en in zekere zin een bedrijfsmanager. Dat is echter niet de reden waarom ik destijds begonnen ben met bands te boeken. toutpartout.be

- 11 -

dossier

STUDIO’S

ANNO 2013

Abbey Road, Sun Studio, Sound City, Pinewood, Jet, ICP, Motormusic, Galaxy, Marconi ... Het zijn stuk voor stuk plekken waar internationale en nationale muziekgeschiedenis geschreven is. Nog niet zo erg lang geleden waren de woorden ‘We gaan de studio in’ beladen met spanning, hoop, mystiek en mysterie. Wie wist voor de opkomst van homerecording echt wat zich in een studio afspeelde? Het was – ook voor ondergetekende – lang een wereld waar enkel the lucky few terecht kwamen, enkel muzikanten en bands die écht goed waren, een platencontract én centen (gekregen) hadden. Ondertussen ligt die tijd voorgoed achter ons: bands en muzikanten hoeven al lang niet meer naar een studio om hun plaat op te nemen. Een degelijke laptop, een paar goeie microfoons, de juiste software en wat technische skills en je zwiert zo een album op je harde schijf. Ondertussen blijven de gerenommeerde studio’s wel bestaan. Hoe overleven ze anno 2013? text: Sven De Potter photos: Koen Bauters

- 12 -

“ECHTE STUDIO’S ZULLEN ALTIJD BLIJVEN BESTAAN. OPNEMEN EN MIXEN IS EEN VAK.” Poppunt legde zijn oor te luister in de wet rooms van Dirk Miers (mede-eigenaar DESTUDIO), Wouter Vlaeminck (tomàn, radiotechnicus en producer van o.m. Raketkanon, Kapitan Korsakov, Renée ...), Hans (Motormusic) en Staf Verbeeck (ex-eigenaar van de legendarische Jet-studio’s, nu drijvende kracht achter Stiff Studio).

“Muziek is een wegwerpproduct geworden. Bands kunnen onmogelijk de opname-investering terugverdienen met cd-verkoop of er zelf maar iets aan overhouden. Ik zal mijn activiteiten moeten uitbreiden om omzet te genereren, maar zolang er geen nieuwe manier is om muziek te ‘verkopen’, blijft het moeilijk.” “Echte studio’s zullen altijd blijven bestaan. Opnemen en mixen is een vak. Ik geloof niet in DIY van A tot Z. Voor elk element in een muziekproductie heb je het juiste talent nodig op de juiste plaats. Bovendien spelen de accommodatie, akoestiek, monitoring en professioneel opnamemateriaal een bepalende rol. Met enkel een thuisopname krijg je in het beste geval een veredelde demo die nooit zal kunnen concurreren met een goed geproduceerde professionele opname. Nu spreek ik wel over muziek met de traditionele instrumenten. Wie louter elektronische muziek maakt, heeft niet zo veel apparatuur nodig en kan bij manier van spreken ’s morgens op de trein op de laptop met een koptelefoon een hit in elkaar knutselen.”

DIRK MIERS Overleven dankzij een goeie reputatie “Er is erg veel veranderd”, zegt Dirk Miers. “Vijftien jaar geleden hadden platenfirma’s opnamebudgetten die drie à vier keer hoger lagen dan tegenwoordig. Er werden ook nog cd’s verkocht. Nu is het veel moeilijker om te investeren en te blijven groeien. Vroeger moesten zelfs artiesten zonder contract naar een studio om een plaatje op te nemen. Nu kan vrijwel iedereen overal een cd opnemen voor een zacht prijsje.”

- 13 -

Ervaring, uitstraling en imago “In een studio kom je in contact met mensen met veel ervaring. Ze kunnen je behoeden voor bepaalde fouten. Je hoeft er als muzikant enkel met je muziek bezig te zijn en hebt geen zorgen wat betreft heel de technische sleur die bij een productie komt kijken. Bovendien krijg je een beter resultaat op relatief kortere tijd dan bij een thuisopname.” “Een studio uitbaten blijft een dure aangelegenheid. Je zit met het onderhoud van het gebouw, materiaal, verwarming, stroom, terugbetaling kredieten ... Het blijft meer overleven dan leven. Zonder passie of liefde voor muziek lukt het niet.”

WOUTER VLAEMINCK

“De eigenaars zijn de uitstraling en het imago van de studio en zij bepalen de richting die gevolgd wordt. Als eigenaar probeer ik ervoor te zorgen dat mijn klanten zich goed voelen, dat ze hier kunnen thuiskomen en ongedwongen hun creativiteit kunnen uitleven. Ik maak geen onderscheid tussen bekende geroutineerde artiesten en beginnende bands, of tussen metal en schlager. Iedereen moet even goed bediend worden en heeft recht op de best mogelijke weergave van zijn muziek.”

Het beste van de twee werelden Wouter Vlaeminck is één van de bezielers van tomàn. Vorig jaar verscheen hun vierde plaat, ‘Postrockhits Volume II’. Eigen makelij, met Vlaeminck achter de knoppen. Hij werkte ook mee aan het mokerdebuut van Raketkanon en de fluisterpop van Renée. “De laatste drie jaar ben ik wat externe projecten beginnen te aanvaarden”, zegt hij. “Voordien heb ik samen met de mannen van tomàn altijd zelf onze platen opgenomen. Ik heb zelf geen studio, wel nogal wat opnamemateriaal waarmee ik de baan op kan. Een mobiele studio als het ware. Hebben bands tegenwoordig nog een studio nodig? Ja en neen. Live bands gedijen volgens mij beter in een studio. Veel hangt af van wat een band zelf wil opnemen. Je kan heel veel thuis doen, zoals voorbereiding en preproductie, zodat je al heel wat dure studiotijd uitspaart. Als je de essentie enkel voor de studio houdt, maak je de beste combinatie van twee werelden. Drums en luide gitaren, bijvoorbeeld, zijn zo van die dingen die ik graag in een studio opneem, omdat ik dan vanuit de control room subtieler kan oordelen over de microfoonplaatsing, en ook omdat je dan de buren minder lastig valt. Dat neemt niet weg dat een drum met één micro in een garage opgenomen ook erg vet kan klinken.”

“Bands verwachten tegenwoordig kwaliteit, begeleiding en een professionele stem in elke stap van het opnameproces. Ze willen waar voor hun geld. Begrijpelijk, want het blijft altijd een dure zaak als je een goeie cd wil opnemen. Het is niet omdat je als studio een naam hebt opgebouwd dat je niks meer hoeft te bewijzen. Een goeie naam opbouwen duurt lang, maar een goede reputatie in stand houden is ook niet evident.” “Ik ben als studio-eigenaar ook technicus en/of producer. Als we met een aparte producer werken, bestaat mijn taak erin om ervoor te zorgen dat alle microfoons werken en dat sound solide is. Vanaf het moment dat er iets opgenomen wordt, houd ik in principe mijn mond en sta ik klaar om bij het minste probleem in te springen. Alle artistieke beslissingen worden dan genomen door de producer en de artiest.”

- 14 -

“Wat ik tegenwoordig ideaal vind, is de formule die je krijgt in de GAM-studio (van La Chapelle Studios) in de Ardennen: je betaalt om en bij de duizend euro om de ruimte een week te huren, en je brengt bovenop het aanwezige basismateriaal eigen gerief mee. Je betaalt dus niet voor een technieker of duur materiaal, maar vooral voor de locatie. Er is een erg goeie control room van waaruit je verschillende opnameruimtes kan bereiken. Die manier van werken vind ik erg inspirerend. Ik heb er lang van gedroomd om zelf een studio te hebben, maar eigenlijk hou ik werk en privé liever gescheiden. En de sound van de ene locatie is nooit gelijk aan die van de andere. Dat maakt het boeiend. Verder is met een band de studio intrekken altijd een beetje op kamp gaan. In de GAM-studio kan je bijvoorbeeld blijven slapen. Ik vind dat erg plezant, omdat je zo de groepsdynamiek versterkt. Er is geen tv of Wi-Fi, het enige wat je er kan doen, is muziek opnemen en slapen. En verdwalen in de bossen. En pintjes drinken.”

“IN EEN TOPSTUDIO MET DE BESTE APPARATUUR WERKEN IS WEL MAKKELIJK, MAAR IK VIND DAT DE CREATIEVELINGEN ER ALTIJD UITSPRINGEN.” Een professionele studio? Pfff... Is dat alles? “Het is een tendens dat jonge bands steeds minder de studio opzoeken. Enkel de bands die het zich kunnen permitteren, doen het nog. Ik zie steeds meer mensen die alles DIY doen. Muzikanten die de studio intrekken, zijn ook niet meer echt overweldigd van wat ze daar zien. Iedereen heeft thuis zo veel toegang tot degelijk professioneel materiaal dat de magie van een studio een beetje verdwijnt. Trouwens, een grotere studio vraagt snel al een bedrag tegen de vijfhonderd euro per dag. Stel dat je tien dagen studio boekt en je achteraf nog wil mixen en masteren, dan zit je aan een aardig prijskaartje. Grotere studio’s bieden dan wel kwaliteit, maar voor de meeste bands is dat geen haalbare kaart.” “Wat materiaal betreft, hoef je je tegenwoordig niet het duurste van het duurste aan te schaffen. Creatief zijn met iets minder materiaal geeft meestal bevredigende resultaten, omdat je uitgedaagd wordt. In een topstudio met de beste apparatuur werken is wel makkelijk, maar ik vind dat de creatievelingen er altijd uitspringen. Het houdt mij alvast scherper. Ik heb lang niet alle materiaal dat de gearslut in mij zou willen. Veel te duur. Maar ik probeer wel het beste te halen uit de spullen die ik heb.”

- 15 -

“Een heel spijtige evolutie, vind ik, is dat de meeste muziek op laptopspeakers wordt beluisterd. Sta je daar met je prachtige en dure materiaal de bassen minutieus af te regelen, maar wordt je muziek zodanig vervormd dat het gevoel en de ruimtelijke beleving zoek raakt. Ik ben zelf nogal een low-mid man, en als dat verdwijnt, hoor je meestal een schreeuwerige stem en cimbalen. Ik kan me moeilijk voorstellen dat mensen muziek maken om op laptops goed te klinken. Ik hou er alvast geen rekening mee. Ik heb niet meteen te kampen met de problemen waarmee een studio geconfronteerd wordt: ik ben geen fulltime producer; ik hoef er niet van te leven. Ik kan mijn projecten zelf kiezen. Dat is makkelijk.”

STAF VERBEECK

“Mocht ik carte blanche krijgen om eender waar ter wereld een band op te nemen, dan graag in Electrical Audio van Steve Albini. Of in de Tarbox Road Studios van Dave Fridmann. Toch vooral Albini, omdat hij nog steeds met tape werkt. Dat zou ik toch erg graag eens wat meer doen, maar in België vind je er niet veel meer. Een project zonder computer, dat lijkt me wel iets. Enkel focussen op de muziek.”

Tien jaar knokken Jet Studio. Enough said? Misschien niet. Staf Verbeeck is een naam die onlosmakelijk verbonden is, en zal blijven, met de legendarische Jet Studio in Brussel. Tot een paar jaar geleden was Staf zowel eigenaar als technieker, een job die hij met veel passie en zin voor avontuur deed. Talloze bands namen er hun beste platen op. Kon moeilijk anders: Jet Studio was (en is) nog steeds een erg inspirerende ruimte waar de geest van oude jazzorkesten door waart. Of Staf heimwee heeft naar die periode? “Niet meteen, hoor. Voor mij is Jet een afgesloten hoofdstuk. Al moet ik wel zeggen dat ik blij ben dat het gebouw toch nog verkocht is geraakt en nu nog steeds een studio is. Het heeft er lang naar uitgezien dat het gewoon tegen de vlakte gegooid zou worden. Er was lange tijd geen hond in geïnteresseerd.” “Voor opnamestudio’s zijn de echt vette jaren voorgoed voorbij”, zegt Staf. “Dat is ook de reden waarom ik ermee gestopt ben. Ik ben dertien jaar eigenaar geweest, waarvan ik toch wel tien jaar ‘gevochten’ heb, met hart en ziel. Lange dagen ook, maar zonder er iets noemenswaardig aan over te houden. Tegenwoordig zie je dat studio’s trachten te overleven door constructies op te zetten met bijvoorbeeld tv-programma’s, omdat een studioruimte visueel interessant is. In Jet hebben we een resem videoclips opgenomen van bands die hun muziek elders opnamen. Of we verhuurden de studio voor kleine liveconcerten, zoals die keer met Hooverphonic, Manic Street Preachers ...”

- 16 -

“Ik denk dat er wel altijd professionele, grote ruimtes nodig zullen zijn, zoals Jet, ICP, Motormusic, La Chapelle, maar het aantal zal verminderen. Daar heeft de DIY-homerecording trend uiteraard veel mee te maken: ik zie soms jonge gasten met spullen die ik graag zelf zou gebruiken. Tel bij dat degelijke materiaal wat technische skills en je krijgt echt behoorlijke opnames. Goeie technici zitten niet langer enkel in een studio. Toen ik zestien jaar geleden begon met Pro Tools, en voordien Notator (de voorloper van Logic, red.), waren dat echt grote investeringen. Nu is alles een stuk goedkoper, en dus ook toegankelijker. Je hebt niet veel meer nodig.”

“ALS JE NU EEN SLECHTE OPNAME MAAKT, LIGT HET AAN JEZELF, WANT OOK MET GOEDKOPER MATERIAAL KAN JE FRAAIE DINGEN DOEN.”

“Digitale apparatuur moet je regelmatig upgraden of vervangen, omdat het allemaal zo snel veroudert. Analoge en goed onderhouden apparatuur gaat wel een tijdje mee, en blijft stijgen in waarde. Ik heb hier nog spullen uit de jaren 1950 en 1960 die het nog zeer goed doen. En erg gegeerd zijn. Ik beschouw ze een beetje als mijn pensioen. Veel materiaal uit Jet dat ik niet mee kon nemen naar mijn nieuwe locatie heb ik verkocht, maar de zaken waar ik aan gehecht was, heb ik uiteraard bijgehouden. Spullen van de Abbey Road Studios, oude microfoons ...”

“Ik weet niet of het vroeger beter was. De romantiek van de grote mengtafels en de one takers is weg. Dat is jammer, aan de ene kant. Aan de andere kant is het voor bands veel democratischer geworden. Als je nu een slechte opname maakt, ligt het aan jezelf, want ook met goedkoper materiaal kan je fraaie dingen doen. Het blijft wel een uitdaging, hoor. Ik krijg heel veel bands over de vloer die me enkel vragen om te mixen, omdat die jaren ervaring nergens te koop zijn. Mixen leer je enkel door er veel mee bezig te zijn.”

Studio-eigenaar is zakenman

“De meerwaarde in een studio is de focus, vind ik. Je krijgt een afgemeten tijdsbestek waarin je alles moet zien op te nemen. Die deadline scherpt de concentratie aan. Thuis heb je veel meer tijd, wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn. Je kunt blijven schaven aan je muziek als compensatie voor een minder goeie akoestische ruimte. Ik heb onlangs nog een tienkoppige band opgenomen in de Jet Studio. Iedereen in één ruimte, zonder tussenschotten. Dat werkte fantastisch. Het werd me nog maar eens duidelijk wat voor een goeie studio Jet is.”

“Een studio bouwen, dat kan iedereen. Maar een studio managen, dat is een ander paar mouwen. Wie eraan begint, heeft een solide businessplan nodig. Het moet echt meer zijn dan een hobby die uit zijn voegen gebarsten is. De return on investment moet er zijn. Als studio-eigenaar moet je een goeie zakenman zijn met een duidelijke visie. En ideeën om je studio optimaal te laten renderen. Een studio runnen én technieker zijn is een erg moeilijke combinatie: je kan niet én zitten mixen én voortdurend de telefoon opnemen. Slecht voor de focus. Gelukkig heeft mijn vriendin ten tijde van Jet een deel van dat runnen op zich genomen. Je mag niet vergeten dat er veel tijd in het managen kruipt. Tijd die je anders kan spenderen aan zelfstudie, bijvoorbeeld.”

- 17 -

HANS (MOTORMUSIC) “MUZIKANTEN ZORGEN VOOR HUN INSTRUMENTEN, WIJ VOOR EEN GEWELDIG TEAM EN AL DE REST.”

Kwaliteit, sound en smoel “Studio’s kan je eigenlijk onderverdelen in drie categorieën”, aldus Hans (Motormusic). “De grote professionele, de middenmoot aan kleinere studio’s, en de DIY-homerecording studio’s. Op vlak van prijs kunnen grote studio’s nooit concurreren met de DIY-producers, maar meestal wel wat betreft beschikbare ruimte, backline en technische knowhow. Toen ik met Motormusic begon, had je nog een heel ander verhaal. Ik denk dat wij nog net in de slipstream zaten van de ‘vette’ jaren 1980. Eind jaren 1990 is er met het steeds belangrijker geworden internet en de daaraan gekoppelde downloadcultuur enorm veel veranderd. Heel de muziekindustrie werd grondig hertekend. Reken daarbij de opkomst van homerecording en het steeds goedkoper worden van de hard- en software en het zal niemand echt verbazen dat studio’s moeilijke tijden tegemoet gingen. Ook wij hebben ons ergens moeten heruitvinden. Vandaag de dag doet Motormusic meer dan enkel muziekproducties. Wij zijn uitgegroeid tot een allround productiebedrijf dat ook videoproducties doet, studio’s verhuurt aan componisten, een orkest huisvest, mastering aanbiedt, drie labels heeft en faciliteert ...”

“Het is ook zo dat je en parcours prioriteiten moet stellen: als studio moet je investeren. Het is van groot belang om te weten waaraan je je centen wil uitgeven. We trachten een zo goed mogelijk basisplatform aan te bieden. Je moet weten dat Motormusic, net zoals tal van andere studio’s, het moet stellen zonder enige vorm van steun. Subsidies komen niet tot hier. Toen wij verhuisden van Koningshooikt naar Mechelen, kwamen een professionele control room met de laatste nieuwe Pro Tools en een grote akoestische ruimte op eerste plaats. Bovendien wilden we aan artiesten ook de mogelijkheid bieden om hier te overnachten, zodat ze tijdens hun opnameproces gefocust konden blijven werken. Waar we niet in geïnvesteerd hebben, is een uit zijn voegen barstende backline. Je gaat hier geen twintig verschillende gitaren of vijftien snaredrums vinden. Als ik moet kiezen tussen een Fender Strat uit 1965 of een upgrade van de software, dan weet ik het wel. Muzikanten zorgen voor hun instrumenten, wij voor een geweldig team en al de rest.”

“Mochten we enkel een studio zijn, dan zouden we het nooit zo lang uitzingen. We leggen ons al jaren toe op alle mogelijke genres, niet enkel op pop. Klassieke muziek vormt hier een zeer groot onderdeel, zowel op locatie als in de studio zelf. Muzikanten uit Frankrijk, Nederland, Duitsland, Griekenland ... vinden allemaal de weg naar Mechelen. En wij gaan ook ter plekke opnemen. Eén van de laatste producties waar ik behoorlijk trots op ben, zijn de opnames voor de bekroonde film ‘The Artist’. En zeer zeker ook de cellosuites van Bach, door Pieter Wispelwey. Hier opgenomen en uitgebracht op ons label Evil Penguin Classic, met dvd. Ook Jonas Winterland heeft zijn eerste album op Evil Penguin uitgebracht.”

“De toekomst? Blijven sleutelen aan wat we hebben opgebouwd. Het blijft een erg boeiende job, maar wel veeleisend. We moeten blijven zoeken naar manieren om onze studio zo goed mogelijk te exploiteren. We focussen heel erg op dat ‘technische platform’, maar investeren ook veel tijd en moeite in de mensen met wie we (willen) werken. We hebben het geluk een zeer gevarieerd team in huis te hebben, zowel oude, gerenommeerde engineers/producers als nieuw aanstormend talent. En dat begint ook al bij de gasten die bij ons stage komen lopen.” destudio.be lachapellestudios.com jetstudio.com motormusic.eu

- 18 -

dj talk

Willebroek. Niet meteen de omgeving die we associĂŤren met de broeierige, percussieve retro-Detroit riffs waarvoor Tim Van De Meutter aka Locked Groove bekend staat, hoewel het er rond deze tijd van het jaar even koud en donker is als in hartje Berlijn. Deze laatste is toevallig ook dĂŠ stad die sinds mensheugenis bekend staat als het mekka voor technofielen en tevens ook een plek waar Tim naar eigen zeggen zijn hart verloren heeft. Voorlopig verblijft hij echter nog voor onbepaalde tijd in de suburbs van Antwerpen. Behalve op de momenten dat hij elders in Europa moet draaien, en dat is tegenwoordig wel meerdere keren per week. text: Pieter Gulinck photos: Koen Bauters

- 20 -

“COLLABS ZIJN MOEILIJKE BEESTEN.” Tim werd vorig jaar als uit het niets gekatapulteerd naar de hoogste rangen van het zogenaamde postdubstep technotoneel. ‘Rooted’, zijn eerste ep, werd prompt opgepikt door Hotflush Records, één van de meest eclectische en toonaangevende labels van het moment. Maar daar bleef het niet bij: ook Turbo Records wist zijn interesse te verzilveren in de vorm van een platendeal, en dat Locked Groove als de beste overweg kan met een remix werd eind vorig jaar duidelijk met zijn rework van Duke Dumont’s ‘The Giver’. Het is eind januari, en wij vragen ons af waarmee hij zich op dit ogenblik bezighoudt … Tim: “Momenteel eigenlijk met niets. (lacht) Ik heb pas mijn nieuwe ep afgemaakt, en nu heb ik een hele maand vakantie om even tot rust te komen. De laatste tijd heb ik ook niet veel gedraaid. Je zou kunnen zeggen dat ik aan het genieten ben van de rustige wintermaanden. In onze branche is deze periode doorgaans redelijk kalm.” Welke weg heb je als producer afgelegd vooraleer je onderdak vond bij Hotflush?

Tim: “Toen ik een jaar of veertien was, ben ik hier in mijn kamertje beginnen prutsen met een reel-to-reel (oude bandrecorder, red). Ik nam samples van platen en maakte er mijn eigen edits mee. Iets later ontdekte ik Ableton Live en ben ik samen met Matthias Hoogewijs – Matt Pulsar – het Subreachers project begonnen. We maakten in die tijd dubstep en drum ’n’ bass, en het duurde niet lang voor we onze eerste release hadden op Med School, een sublabel van Hospital. Een paar jaar geleden ben ik beginnen experimenteren met techno onder het pseudoniem Locked Groove, en via een gemeenschappelijke vriend vond mijn muziek z’n weg naar Scuba, die het op zijn beurt wel zag zitten om me te releasen op zijn label, Hotflush.”

- 21 -

“Mensen hebben er een glamoureus beeld van. Ze stellen zich decadente feestjes voor, liters drank, bergen coke, dat soort dingen. Dat is er natuurlijk ook wel, maar wat veel wordt vergeten, is dat je ook gewoon heel hard moet werken. Het draaien zelf is maar tien procent van de job. De overige negentig is onderweg zijn, extreem weinig slapen en vluchtconnecties missen. De eerste twee, drie maanden ga je volledig los natuurlijk, maar dat kan je echt niet lang volhouden. Als ik vrijdag ergens moet draaien en de dag erna ook, dan moet ik er zaterdag ook wel echt stáán, hé. Daar word ik voor betaald.”

“MENSEN STELLEN ZICH DECADENTE FEESTJES VOOR, LITERS DRANK, BERGEN COKE, DAT SOORT DINGEN. WAT VEEL WORDT VERGETEN, IS DAT JE OOK GEWOON HEEL HARD MOET WERKEN.”

Heb je tijd om te producen on the road?

Tim: “Ik heb het geluk dat ik redelijk snel nummers schrijf, dus ik hoef daar onderweg geen tijd voor vrij te maken. Ik zit de helft van de week in mijn studio en dat is voor mij genoeg. Zolang mijn schema niet drukker wordt, is dat dus nog niet aan de orde. Wat ik wél doe is field recordings maken met de micro van mijn iPhone. Die geluiden steek ik thuis in Ableton en gebruik ik in tracks.”

Je hebt lang in de platenzaak Wally’s Groove World gewerkt. Heeft dat invloed gehad op je huidige sound?

Tim: “Toch wel aanzienlijk, ja. Destijds heb ik heel veel platen aan een zacht prijsje kunnen kopen, en ik merk dat vele daarvan zich nu pas een weg hebben gebaand naar mijn sets. Neem nu deze (haalt een kleurrijke, old skool vinyl sleeve boven van een zekere Mac Thornhill), die kostte twee keer niks, niemand heeft er ooit al van gehoord, en ik dacht er aanvankelijk niet meer dan een paar samples uit te halen, maar nu blijkt dat ik dit soort platen ook echt spéél tegenwoordig. (lacht) In die zin heeft mijn tijd bij Wally’s wel vruchten afgeworpen, al had ik dat toen nooit gedacht.”

Wat wil je steeds terugvinden in je eigen muziek?

Tim: “Dat is een moeilijke. Dat verandert regelmatig ... Ik hou van warmte. Ik kan niet tegen een koude, plastieken sound. Iedereen denkt blijkbaar dat ik keiveel analoge synths gebruik, terwijl hier ocharme één synth staat en die is niet eens aangesloten. Als je je software goed genoeg kent, kan je iets laten klinken zoals je wil. Zelfs een nummer als ‘Drowning’, wat op zich een vrij kil technonummer is, heb ik toch geprobeerd nog een zekere warmte mee te geven als tegengewicht. Voor mij is dat enorm belangrijk.”

Hoe drastisch is je leven veranderd na ‘Rooted’?

Tim: “Moeilijk te zeggen. Dat is iets heel persoonlijk, denk ik. Mij ga je niet horen zeggen dat na een release op Hotflush je carrière als producer gegarandeerd is, want dat is simpelweg niet zo. Voor mij heeft het echter zo goed als alles veranderd. (mijmert) Exact een jaar geleden studeerde ik nog ... Ik heb dat nog twee maanden volgehouden na de ‘Rooted’ ep en dan kon ik het niet langer combineren. Ik ben toen gestopt met mijn studies. Ondertussen leef ik van mijn muziek. Het is mijn fulltime job geworden en ik kan niet anders dan er ook zo mee omgaan.”

Warmte creëren, hoe gaat dat in zijn werk?

Tim: “Probeer verstandig te compressen. Mensen compressen vaak alles plat, terwijl zeventig procent van de warmte in een nummer te maken heeft met dynamiek. Dat is niet enkel zo voor elektronische muziek, dat geldt voor alle genres. Alles wordt tegenwoordig platgedrukt omdat het zo luid mogelijk moet klinken – waar ik wel kan inkomen – maar als iets luider moet klinken, kan je ook gewoon je mixer harder zetten. Het moet van mij niet over the top gelimit worden. Als je oude dub en disco oplegt, klinkt dat in vergelijking met hedendaagse muziek veel stiller. Maar als je het volume opendraait, hoor je meteen het verschil in warmte, en dat heeft te maken met de juiste compressie en creatief omgaan met je apparatuur.”

- 22 -

Ik zou denken dat distortion er voor iets tussen zou zitten.

Heb je ambities om ooit livesets te beginnen spelen?

Tim: “Ik gebruik soms wel distortion, maar dan vooral op de high end. Hi-hats en zo. Een goed geplaatste low-pass filter kan ook veel warmte toevoegen.”

Tim: “Die vraag is me nog al gesteld, en ik antwoord altijd steevast dat als ik ooit een liveset ga doen, dan zal het aan de zijde van een orkest zijn. (lacht) Ik hou er niet van om naar mijn laptop te staren terwijl ik wat aan een controller zit te prutsen. Laten we trouwens eerlijk zijn, veel ‘live’ komt daar niet bij kijken. Een Abletonset bestaat voornamelijk uit clips launchen, en voor iemand met mijn aandachtsspanne is dat echt doodvervelend. Als ik dus ooit live zou optreden, dan is het minstens met een zanger of zangeres en een aantal instrumenten, maar dat is nog lang niet aan de orde. Ik amuseer me voorlopig goed genoeg met draaien en producen.”

Hoe ziet je studio setup eruit?

Tim: “Ik gebruik Ableton en meer specifiek drum racks voor mijn percussie. Ook de ingebouwde effecten van Ableton zijn bijzonder goed, vind ik. Mijn belangrijkste VST-instrument is Omnisphere, echt waanzinnig wat je daar uit kan krijgen als je het een beetje beheerst. Voor monitoring heb ik Adam A7 speakers. Het enige analoge instrument in mijn studio is een Yamaha DX100, maar die is zoals ik al zei niet eens aangesloten. Heel af en toe jaag ik individuele sporen door een oude reel-to-reel.”

Is er een artiest met wie je graag eens zou samenwerken?

Tim: “Zonder twijfel Mr. Fingers (aka Larry Heard, een Chicago-house legende uit de jaren tachtig, red.). Of als ik het nog verder mag gaan zoeken, Brian Eno! Maar collabs zijn moeilijke beesten. Ofwel klikt het meteen met de andere partij, ofwel zit je de hele namiddag samen voor niks. Zo ben ik ook eens begonnen aan een samenwerking met Scuba, maar daar is uiteindelijk niks van gekomen.”

Welk soort muziek vind je ondervertegenwoordigd in deze tijden?

Tim: “Geen makkelijke vraag, want er is van heel veel genres een revival tegenwoordig. Wat ik niet goed begrijp, is waarom vroege disco-house – genre Frankie Knuckles – niet meer aandacht krijgt. Muziek uit die hoek verdient wat mij betreft een heropleving. In mijn sets grijp ik dan ook vaak terug naar platen uit die periode.”

Wat liep er dan spaak?

Tim: “We hadden een andere manier van werken, de flow was niet optimaal. En dan moet je zo wringen, dat zie ik niet zitten. Als de basis er na drie uur nog niet ligt, dan stop ik ermee en begin ik aan iets anders.”

Welke artiesten volg je tegenwoordig op de voet?

Tim: “Weinig, want ik zit een beetje in een luxepositie aangezien Scuba me heel veel muziek opstuurt. Jammer genoeg word je daar wat lui van, en daarom probeer ik nog elke week vinyl te kopen. Niet meer zo intensief als vroeger, weliswaar, maar ik vind dat een belangrijke gewoonte om te onderhouden.”

Waar kunnen Locked Groove-fans naar uitkijken in 2013? Tim: “Veel. Om te beginnen een mini-album eind februari op Hotflush, een 12inch op Turbo, daarna nog een stuk of drie singles op Hotflush gevolgd door een ep, en natuurlijk veel dj-sets. Ik ben trouwens ook de laatste hand aan het leggen aan een samenwerking met Native Instruments. Je zal via hen één van mijn nummers kunnen kopen, maar je krijgt naast het nummer ook alle parts apart die je dan naar believen kan remixen in een programma als Traktor. Tenslotte hoop ik nog enkele Belgische festivals mee te pikken, maar spijtig genoeg kan en mag ik daar nog niets over zeggen. (grijnst)”

“IK PROBEER NOG ELKE WEEK VINYL TE KOPEN. IK VIND DAT EEN BELANGRIJKE GEWOONTE OM TE ONDERHOUDEN.”

soundcloud.com/lockedgrooves

- 23 -

cover

Moedig voorwaarts de wereld in. SX

- 24 -

Over SX is eigenlijk alles al verteld. Niet meteen een vruchtbaar uitgangspunt om een interview aan op te hangen, maar het is wel waar. In 2009 gestart, opgepikt op vi.be en via radiosteun van StuBru bekend geworden bij het grote publiek. Ondertussen heeft de band zijn eerste album ‘Gold’ uit, hebben ze getourd met dEUS en Yeasayer en gooiden ze hoge ogen op het Nederlandse showcasefestival Eurosonic. Is daarmee alles gezegd? Neen, lang niet. Omdat SX meer is dan just the next flavour of the month. Net zoals de Kortrijkse collega’s Amenra en Balthazar schrijft SX songs die ergens over gaan. Niet louter knappe melodieën die je lang blijven achtervolgen, maar songs met inhoud. SX gaat ergens over. Waarover precies? Dat is de vraag die we stelden toen we de band – net terug van Eurosonic – ontmoetten in het fabuleuze restaurant M in Gent. text: Sven De Potter photos: Koen Bauters

Benjamin: “Wat vaak gebeurt met artiesten als Cobain is dat ze een verhaal te vertellen hebben dat onze maatschappij niet helemaal kan plaatsen. Om één of andere onverklaarbare reden doven ze sneller uit, of ontploffen ze. Dat is waar de zin ‘Carry your ana’ naar verwijst: het geheel van verhalen van een bepaald persoon dat overblijft na zijn dood. Wij beschouwen het hiernamaals als de verzameling van je aardse creativiteit. Je bent weg, maar na je leven wordt er wel nog over je gesproken.”

Eerst met een werflift de lucht in en dan uitstappen met een onwaarschijnlijk prachtig winters uitzicht over Gent. Mooie setting voor een interview en fotoshoot (zo blijkt). SX is een half uur te laat op de afspraak. Kapsones van jonge popgoden? Geenszins. Druk verkeer, een korte nacht, en ogen die smeken om slaap en koffie.

Amy Winehouse, Janis Joplin, Jim Morrison, Kurt Cobain, Jimi Hendrix ... behoren tot de niet al te benijdenswaardige club of 27. Artiesten die op hun 27e

Het eerste wat me opviel bij het beluisteren van ‘Gold’,

gestorven zijn, maar toch een ongelooflijke schat aan

de single, was de melodie in het refrein. Zonder jullie

muziek hebben achtergelaten. Stefanie, jij wordt dit

van ook maar iets te willen betichten: die lijkt verdacht

jaar 27. Ik wens je nog een lang leven toe, maar is 27

veel op die van ‘Smells Like Teen Spirit’ (With the lights

voor jou ook zo’n beladen getal?

out, it’s less dangerous) van Nirvana. En Stefanie zingt

Stefanie: “Niet meteen, neen. Mijn bestaan bulkt niet van de uitspattingen. Maar ik begrijp ergens wel dat het net op die leeftijd is dat velen eronderdoor gaan. Rond je twintigste kan je alles aan, steek je nachten door en recupereer je snel. Na verloop van tijd beginnen katers van twee dagen zwaarder te wegen en gaat het allemaal moeilijker. Op een bepaald moment komt het punt van buigen of breken. Je moet kiezen: ofwel ga je een grens over, ofwel niet. En dan moet je zien te leren leven met de gevolgen. Of niet, want voor veel artiesten is die grens een absolute grens en stopt het voorgoed.”

ook ‘Into Nirvana’.

Benjamin: “Het is een eerbetoon. Eigenlijk is ‘Gold’ een ode aan de sterren. Niet enkel de zon, maar ook rocken popsterren. De laatste jaren zijn er veel artiesten naar wie we opkijken gestorven. Daar moesten we iets mee doen. Trouwens, Kurt Cobain heeft er voor gezorgd dat ik zelf meer gitaar ben beginnen te spelen.” Stefanie: “De chorus in ‘Gold’ is beïnvloed door Nirvana.”

- 25 -

“ALS JE VOOR EEN LEVEN IN DE MUZIEK KIEST, HEB JE WEINIG HOUVAST. ELKE STAP DIE JE ZET, IS ER EEN IN HET ONBEKENDE. OP EEN BEPAALDE LEEFTIJD WORDT JE JE DAAR ERG VAN BEWUST EN IS HET NIET ALTIJD MAKKELIJK OM JE DAAR NAAR TE GEDRAGEN.”

“WE DRAGEN HET HART NIET OP DE TONG. METAFOREN EN SYMBOLEN KUNNEN EEN DIEPGANG GEVEN, EEN IDEE OF GEVOEL CONSTRUEREN DAT JE NIET MET WOORDEN KAN UITEN. ZE VERBINDEN SOMS MUZIEK EN TEKST.”

- 26 -

Stefanie: “Eigenlijk is die song een beetje een blauwdruk van hoe we te werk gegaan zijn bij de opnames van de plaat: van natuurlijke sounds naar digitaal en dan weer terug naar natuurlijk.” Waar komt die spiritualiteit eigenlijk vandaan? Benjamin: “Ik denk dat die zingeving vrij organisch ontstaat. Soms beginnen we een song te schrijven vanuit een idee en soms bepaalt de song het idee.” Stefanie: “We zijn daar erg mee bezig. We willen niet zomaar een verhaal vertellen, maar een goed verhaal. Het is de bedoeling dat het iets zegt, dat het over iets gaat.”

Je hebt als artiest niet altijd controle over wat er op je afkomt. Jullie zitten sinds 2009 in een rollercoaster. De

Benjamin: “Betekenis voedt de muziek, en andersom.”

kans dat je de greep op de realiteit verliest, bestaat. Of is dat overdreven?

Stefanie: “Het is zo dat je weinig houvast hebt als je voor een leven in de muziek kiest. Elke stap die je zet, is er een in het onbekende. Ik denk dat je je daar op een bepaalde leeftijd erg bewust van wordt en dat het niet altijd makkelijk is om je daar naar te gedragen. Je maakt die keuze, je wil dat het je toekomst wordt, maar er is geen enkele zekerheid. Niet weten waar het heen gaat, maakt het moeilijker. En zorgt er vaak voor dat je een roes opzoekt.”

Een paar Poppunt Magazines geleden kwam Amenra aan het woord, net zoals jullie uit Kortrijk. Ook Colin (Van Eeckhout, zanger) hecht enorm veel belang aan betekenis en inhoud. Dat hebben jullie alvast gemeen. Iets typisch West-Vlaams, die zoektocht naar inhoud?

Benjamin: “Het zou kunnen.” Stefanie: “Ik denk dat wij misschien langer broeden op een idee? Het is zo dat we niet alles meteen naar buiten brengen. SX is een nogal gesloten band.”

Benjamin: “Wij zitten nu nog in een vormproces. Bij SX is het nog lang niet duidelijk waar we heen gaan of waar we al hadden kunnen staan. We geven onszelf de tijd om te zoeken.”

Benjamin: “Bescheiden, ja. Ik denk dat we het hart niet op de tong dragen. Metaforen en symbolen kunnen een diepgang geven, een idee of gevoel construeren dat je niet met woorden kan uiten. Ze verbinden soms muziek en tekst.”

Jullie muziek wordt soms omschreven als etherische pop. Kan ik inkomen, zeker als ik de song ‘Plateaux’

Stefanie: “Tijdens de opnames van ‘Gold’ zei de producer ons dat we ‘moedig’ moesten zijn. We denken veel na, maar op een bepaald moment moet je wel iets beslissen.”

hoor. Die kan zo op een meditatie-cd. Of doe ik daarmee afbreuk aan het idee?

Benjamin: “Het was niet meteen een song, maar een conceptueel nummer waarin het we het idee van over elkaar schuivende platen wilden uitwerken. Het gaat over een eenvoudige spanning die je ook terugvindt in de naam SX. Tussen S en X, cultuur en natuur. ‘Plateaux’ begint met water en een gitaar en evolueert naar een pompende beat.”

Benjamin: “Het moet oprecht zijn. De symboliek mag niet bombastisch of té verheven zijn, maar eerlijk en klein.”

- 27 -

Wie zich in jullie muziek onderdompelt, komt terecht in

Jullie zijn met drie. Synth, drum, gitaar, zang ... Waar zit

een boeiende wereld waar Griekse mythologie, tribal

de bassist?

rhythms, seks en spanning de toon zetten. Ik hoorde in

Benjamin: “Een hologram, zoals Tupac Shakur op Coachella. Neen, de bas wordt opgevangen door de synth en de drum. Zonder bas is het soms iets moeilijker, maar ik vind het wel een uitdaging om alles strak te krijgen met enkel onze drie instrumenten.”

één song een mooie echo naar Sinéad O’Connor. Kan je je daarin vinden, Stefanie?

Stefanie: “Ja, maar de laatste tijd is mijn stem al vergeleken met zoveel andere straffe zangeressen: Grace Jones, Ella Fitzgerald ... Ik vind dat flatterend, hoor, maar mensen baseren zich voor die vergelijkingen vaak maar op flarden tekst. Of zelfs een visuele overeenkomst die niets met zingen te maken heeft. Herkenbaarheid zoeken om iets te kunnen plaatsen is normaal. Ik heb nog geen enkele vergelijking gehoord waarvan ik denk dat ze nergens op slaat.”

Stefanie: “Misschien dat we in de toekomst wel een bassist inlijven, maar we willen eerst nagaan wat met deze bezetting mogelijk is. Het gaat goed zoals het is, dus waarom veranderen? Ik ervaar het ontbreken van een bassist niet als een gemis.” Jeroen, heb jij de klank van de drums specifiek

Is er een bepaald timbre waar je naartoe wil werken?

afgestemd op de muziek?

Stefanie: “Niet meteen. Het gaat in vlagen. Toen ik veel naar Nirvana luisterde, begon ik iets meer te crunchen. Ik heb wel idolen, zoals Rachelle Farell, maar ik heb nog nooit willen klinken als iemand anders. Ik pik hier en daar wel iets op, maar ik verwerk het op mijn manier.”

Jeroen: “Eigenlijk wel. Ik speel op diepe, grote toms. Twee floors en een diepe basdrum. Dat zorgt voor dat extra laag. Ze staan ook erg laag gestemd.” Stefanie: “Een cool moment was toen we ‘Black Video’ voor het eerst live speelden: Jeroens drumklank bleek meteen een perfect alternatief voor de samples van de demoversie. Het maakte alles iets levendiger.”

Jullie hebben jullie album opgenomen in Atlanta. Van analoog naar digitaal en terug ...

Benjamin: “Ja. We hebben enorm veel via analoge ‘bakken’ opgenomen. Ik vind het onderscheid tussen digitaal en analoog niet zo belangrijk. Wat telt, is de klankkleur. Analoog klinkt beter voor onze muziek. Waar je tegenwoordig wel op moet letten, is dat je de master beluistert als-ie overgezet is naar mp3formaat. Iedereen luistert tegenwoordig via iTunes of een andere speler naar muziek in mp3-formaat. En bij het omzetten van de muziek gaan soms heel wat belangrijke nuances verloren, zoals bijvoorbeeld een betekenisvol effect op cimbalen. We zijn daar toch wel veel mee bezig. Maar een voorkeur voor analoog of digitaal? Niet meteen. Analoog mag dan wel echter klinken, sommige genres zoals dubstep klinken lekker digitaal.”

Jullie speelden onlangs in de Koninlijke Sterrenwacht, bij wijze van cd-voorstelling. Het deed me een beetje denken aan wat A Winged Victory For The Sullen bracht in de Cactus Club vorig jaar. Tegen de achtergrond van een voorbijglijdende volle maan speelden ze hun set. Magie was niet veraf. Mochten jullie een soundtrack kunnen maken, wie mag de regie verzorgen?

Stefanie: “David Lynch.” Benjamin: “Ja, bepaalde songs hebben wel iets Lynchiaans ...” Stefanie: “Ik denk dat ik een beetje beïnvloed ben doordat we in Parijs in zijn club, Silencio, hebben mogen spelen. Het voelde wel goed aan. Het klopte. Het zou wel een uitdaging zijn. Laat maar komen.” Benjamin: “Maar eerst nog wat rocken, toch!” sxmusic.be Met dank aan Vooruitzicht nv en Galerie VC&R voor de fotolocatie.

- 28 -

focus

Nekka bestaat 20 jaar. Dat vraagt uiteraard om een groot feest. Dat komt er ook: op 19 april zullen maar liefst tien gasten – een greep uit de centrale gasten uit de voorbije Nekka-nacht edities – het podium bestijgen. Onder hen Raymond van het Groenewoud, Johan Verminnen, Stef Bos, Kommil Foo, Yevgueni ... Maar eerst een terugblik van Koen Huygebaert, artistiek coördinator. Wat betekent 20 jaar Nekka voor hem? text: Sven De Potter photo: Koen Bauters

- 30 -

Waarom heeft het volgens jou zo lang geduurd vooraleer jonge muzikanten in hun moerstaal begonnen te zingen? Is de schroom voorbij?

Koen: “Ik zie drie kantelpunten: de opkomst van Yevgueni, de Nederlandstalige carrièrewending van Bart Peeters en de heruitvinding van het dialect. Klaas, Geert en Maarten (Yevgueni, red.) hebben heel rustig en vastberaden gebouwd aan hun eerste plaat en waren een welkome muzikale verademing in een wat uitdovend muzikaal landschap. Yevgueni was op dat moment hét voorbeeld voor nieuwe jonge groepen om toch ook de stap te zetten en hun gekunsteld Engels te vervangen door vanzelfsprekend Nederlands. De creativiteit van het Nederlandstalige circus van Bart Peeters heeft bij het grote publiek toch ook opnieuw de liefde voor de eigen taal versterkt, en bij jonge artiesten extra de vlam doen branden. En de laatste schroom wordt overwonnen door de wetenschap dat dialect opnieuw een intrede deed. Begonnen met Flip Kowlier, overgezet op de populaire Hannelore Bedert en zo naar De Fanfaar, Wannes Capelle, Hans Mortelmans, Aardvark, Berlaen en anderen. Tot zelfs Axl Peleman zichzelf heruitvond.”

Koen: “20 jaar Nekka betekent in eerste instantie dat we voor het Nederlandstalige lied een blijvend groot podium hebben gecreëerd en dat dit lied geen eendagsvlieg is gebleken. Het betekent ook dat we een mooie kapstok hebben uitgebouwd waaraan we vele zaken hangen: de Nekka-nacht, Houden Van Griffelrock, de Nekka-wedstrijd, ons muziekarchief, de vele kleine concerten, de samenwerkingen met spelers uit het veld, de aandacht voor nieuwe cd’s van hoofdzakelijk beginnende artiesten ... Het betekent ook koppig ons eigen ding doen, wars van muzikale keurslijven. Het ene jaar Willem Vermandere, het andere jaar Bart Peeters. Of Kommil Foo en Kadril. Geen hokjesdenken, hier.” Als muziekjournalist/muzikant heb ik het Nederlands een opmars weten te maken bij pop- en rockbands

Schrijven en zingen in het Nederlands zit in de lift, al

– begonnen bij De Mens en Gorki. Heeft Nekka daar

blijven veel singer-songwriters nog kiezen voor het

een aandeel in? Nederlandstalige muziek promoten is

‘gemak’ van hun dialect. Berlaen, Goes en de Gasten

immers één van jullie missies.

(ex-Aardvark) ... Een sterkte of een zwakte?

Koen: “We hebben altijd geprobeerd om het Nederlandstalige lied heel breed te zien en ons absoluut niet te beperken tot kleinkunst. In dat opzicht is pop/rock altijd aanwezig geweest. Als er iets is dat Nekka bewijst, is het wel dat Nederlandstalige muziek in alle stijlen werkt, of het nu chanson, hiphop, luisterlied, muziektheater, pop of rock is. In dat opzicht staat onze Nekka-wedstrijd open voor alle genres en nemen alle genres deel. Het ene jaar is de winnaar een pop/rockband, het andere jaar een kleinkunstenaar, dan weer een hiphopgroep. We willen kansen creëren voor jonge groepen en hen stimuleren om in hun moedertaal muziek te maken.”

Koen: “Beide. Voor de artiest/groep is het een bevrijding om zonder compromissen en scrupules sterke teksten te kunnen maken. Voor een deel van het publiek is het een rem om over te gaan tot beluistering. Het dialect van Flip Kowlier en Wannes Capelle is minder toegankelijk dan dat van Willem Vermandere. Bepaalde dialectgroepen blijven een plaatselijk fenomeen. Zo was bijvoorbeeld Pieter Embrechts in Antwerpen een succes, maar in de provincie Limburg een tegenvaller. Toch kan dialect voor een mysterieus positief effect zorgen, denken we maar aan de Friese groep Twarres destijds: in het Fries hits, in het Engels volledig weggespoeld.”

- 31 -

Wie behoort volgens jou tot de nieuwe lichting Nederlandstalige pop- en rockmuzikanten?

Koen: “We hebben al enkele jaren Yevgueni en Buurman. Ik zou daar zeker ook Senne Guns willen toe rekenen. Zij maken op zeer creatieve manier muziek en hun teksten mogen er absoluut zijn. De vraag blijft wat pop is en wat rock? Zijn Hannelore Bedert, Mira, Berlaen, Aroma di Amore, De Held, Roy Aernouts, Het Zesde Metaal, Matthieu & Guillaume en anderen ook popmuzikanten?” Is er een artiest die zich qua (taal)creativiteit

Wat zijn de hoogtepunten van 20 jaar Nekka?

onderscheidt van de anderen? Is er een nieuwe Drs. P,

Koen: “De toekenning van de Visser-Neerlandiaprijs in 2009, Boudewijn de Groot als allereerste centrale gast in 1996 en de betekenis van die Nekka-nacht voor zijn comeback in Vlaanderen, Ramses Shaffy als gast tijdens de Nekka-nacht van 2008, de impact van de Nekka-nacht op de carrière van Hannelore Bedert na haar beklijvend duet met Bart Peeters, en in het algemeen de waardering en het respect van alle artiesten die ons een warm hart toedragen.”

bijvoorbeeld?

Koen: “Persoonlijk blijf ik Raymond van het Groenewoud ongelooflijk creatief vinden, zonder gelijke. Roy Aernouts klopte even aan de deur, maar zonder blijvende bevestiging. De Anale Fase is helaas een stille dood gestorven, Senne Guns moet nog groeien, Wannes Capelle zou ik graag in het algemeen Nederlands horen zingen. Guido Belcanto is een sterk onderschat artiest, wat creativiteit betreft, en Kommil Foo slaagt er telkens weer in om ijzersterk nieuw materiaal te maken. Een nieuwe Drs. P zie ik niet, zeker niet nu De Nieuwe Snaar er ook mee ophoudt.”

nekka.be

In vergelijking met Nederland komt Nederlandstalige

MIJLPALEN

hiphop hier niet echt van de grond. Nekka riep in 2004 De Nihilisten tot winnaars van de Nekka-wedstrijd uit,

Koen: “Er veranderde echt iets met ‘Nooit Met Krijt’ van Kadril in 1994. Folk vond rock en de stem van Riguelle maakte van Kadril een ware cultgroep. ‘Ocharme Ik’ van Flip Kowlier was ook een mijlpaal, net als ‘Maanzin’ van Pieter Embrechts. Verder van huis vond ik ‘De Stilte Voorbij’ van Abel een sterk moment en toonde Bløf met ‘Umoja’ aan dat Nederlandstalige muziek in alle werelddelen thuishoort. De eerste cd van Buurman, ‘Rocky’, was een hele straffe entree en op ‘Licht Ontvlambaar’ leerden we de echte Yasmine kennen. Recenter werd ik echt stil van de cd van Kommil Foo die bij hun voorstelling ‘Wolf’ hoort, en kreeg ik tranen bij het meermaals beluisteren van ‘De Laatste Rit’ van Raymond van het Groenewoud. Maar er zijn er natuurlijk zoveel meer.”

ondertussen bestaan ze niet meer. Wie wel nog verder doen, zijn Uberdope. Heb jij een verklaring?

Koen: “Er is hier geen grote hiphoptraditie, ’t Hof van Commerce buiten beschouwing gelaten. Veel groepen blijven in hun eigen niche en treden nooit echt op het voorplan. Radio besteedt er ook zelden aandacht aan. Voor vele doorsnee Vlaamse luisteraars klinkt hiphop te ‘modern’ en heeft het weinig met muziek te maken. Misschien ligt het dikwijls toch ook aan de kwaliteit van de teksten? In dat opzicht zijn we voor dat specifieke genre wellicht nog kritischer dan voor andere Nederlandstalige muziek. Bij de vorige Nekkawedstrijd hebben we gemerkt dat veel hiphopgroepen zich inschreven, en dat het genre echt wel leeft. Maar bijna geen enkele groep overleefde de preselectie wegens gebrek aan kwaliteit. Mede daardoor vloeien die groepen nooit door naar een algemener platform zoals een cultureel centrum, en blijft die muziekbeleving eerder bestemd voor jeugdhuizen en kleine clubs.”

- 32 -

photo: Koen Bauters

jonge wolven

STORIES FROM THE LOST “Stories From The Lost is een soort fusion van minimalistic elektronica met een plotse switch naar metal. Heel atmosferisch en energiek!” Het zijn niet onze woorden maar die van LeFtO, die de band uit vi.be viste als één van zijn favorieten voor De Nieuwe Lichting. Meeslepende instrumentale nummers met bombastische drums, loeiharde metalgitaren én elektronica – denk aan pakweg 65daysofstatic. Hun debuut ‘For Clouds’ is gratis te downloaden via Bandcamp. Aanrader!

vi.be/storiesfromthelost

Repetitiekot video met Stories From The Lost op poppunt.be

- 34 -

photo: Koen Bauters

jonge wolven

HEAR, HEAR! (A CHEER) Wat in 2009 begon als het soloproject van Thomas Verheyen, is vandaag uitgegroeid tot een vijfkoppige band genaamd Hear, Hear! (A Cheer). Verheyens bijzondere stem – genre Youth Lagoon – geeft de nummers een unieke sound. De arrangementen zijn vrij lo-fi waardoor melodie alle ruimte krijgt. Debuut-lp ‘For People Who Believe Change Is Something They’ve Lost In A Couch’ is net uit. Het Gentse Vynilla Vynil perste een gelimiteerde oplage van 200 vinyls. Mooi. vi.be/hearhearacheer

Repetitiekot video met Hear, Hear! (A Cheer) op poppunt.be

- 35 -

focus

DE CHARME VAN KLEINSCHALIGHEID Pieter: “In Kortrijk is er altijd al een vrij grote alternatieve undergroundscene geweest, en we merkten dat veel van die mensen een plek zochten waar ze hun creativiteit konden uitwisselen. Uit die nood is Track* geboren. Met ons muziekcentrum willen we iedereen die met muziek bezig is de hand reiken. Of ze nu pop, rock of folk spelen, alle genres komen bij ons aan bod. Track* is er voor iedereen. Er zijn hier veel spelers op het vlak van cultuur en muziek en ik zie het ook als onze taak om die organisaties met elkaar in contact te brengen en te laten samenwerken.” Jullie locatie is alvast prima. Track* ligt naast het Kortrijks Conservatorium en De Kreun.

Pieter: “Je mag gerust van een muzieksite spreken. Ook het Festival van Vlaanderen heeft hier zijn kantoren. Er is altijd wel iets te doen. Ons muziekcafé is zo’n beetje de ontmoetingsplek geworden voor iedereen die met muziek bezig is in Kortrijk. Mensen van verschillende achtergronden komen er samen. Daardoor krijg je ook kruisbestuiving. En we willen de vibe van die muzieksite nog versterken. Zo wordt ons verhaal dat we willen brengen enkel mooier.”

Er broeit iets in Kortrijk. Reikt de adoratie voor de heren van Goose en Amenra al enige tijd verder dan de landsgrenzen, dan braken ook bands als SX en Balthazar het afgelopen jaar internationaal door. Van toeval kan dan nog moeilijk sprake zijn. In de Guldensporenstad hebben jonge wolven sinds enkele jaren zo hun eigen broedplaats: muziekcentrum Track*. “Onlangs hoorde ik zelfs iemand zeggen: ‘Kortrijk wordt het nieuwe Gent!’” vertrouwde Pieter Nuyttens, coördinator van Track*, ons toe. Wat ons betreft een gegronde reden om eens langs te gaan.

Jullie zitten in de oude Radio 2-studio’s. In welk mate draagt dat bij tot de sfeer van Track*?

Pieter: “Het is fijn om in die mooie authentieke radiogebouwen te vertoeven. De twee radiostudio’s hebben we volledig opnieuw ingericht. Net als de kleine concertzaal voor het vroegere radio-orkest, die we nu gebruiken voor optredens. Het voordeel van die zaal is dat ze een mooie, droge akoestiek heeft die zich uitstekend leent voor jazzconcerten, maar ook voor pop en rock. Daarnaast hebben we Arte Libre, ons vrij podium voor jong talent.”

text: Koen Ceulemants photo: Koen Bauters

- 36 -

Track* bestaat ondertussen al zes jaar. Als je de evolutie

Hoe pakken jullie die begeleiding precies aan?

van het muziekcentrum zou schetsen, wat waren de

Pieter: “Bandcoaching is een mogelijkheid. Maze is bijvoorbeeld begeleid door Pieter-Jan van Madensuyu. Voor singer-songwriters zou dat iemand als Sherman kunnen zijn. Band en coach leggen samen een traject af en tijdens die periode betaalt Track* de coach. In andere gevallen bekijken we het eerder informeel of programmatorisch. Neem nu Compact Disk Dummies: al bij hun eerste concert was iedereen hier zwaar onder de indruk. Daarna stonden ze op Sinksen en een jaar later in De Kreun. Op die manier proberen we hen een steeds groter podium te bieden, binnen de concertzalen en festivals waar we een hand in hebben.”

groeipijnen?

Pieter: “Die zijn er nog altijd. (lacht) Maar het belangrijkste is dat we ervaring opdoen en uit onze fouten leren. Alles begint met kleine pasjes. Kijk maar naar onze inhoudelijke werking: we begonnen met workshops en jamsessies, waarna concertreeksen volgden. Je wilt die jonge muzikanten een podium aanbieden, om ze kansen te geven. Daarnaast helpen we hen ook met advies, het opstellen van subsidiedossiers en verdere begeleiding. Sinds een drietal jaar organiseren we ook opleidingen voor assistent-podiumtechniekers, in samenwerking met de VDAB. Zoiets past perfect in het sociale aspect van ons muziekcentrum. Al meer dan 70 procent van de cursisten vond werk in de sector. Zeker in economische moeilijke tijden is dat heel mooi. Het jaar nadien volgde ons medialab en nu organiseren we onze eigen muzieklessen, waarvan de inhoud bepaald wordt door de deelnemers. Daarnaast krijgen bands ook de kans om hier in residentie te werken.”

Muzikanten moeten tegenwoordig ook ondernemer zijn. Hoe spelen jullie daar op in?

Pieter: “We merken nog te vaak dat muzikanten daar weinig over weten en ook daar proberen we hen bij te staan. Samen met Poppunt organiseren we regelmatig infosessies rond de meer zakelijke aspecten van het muziekmaken.”

Enkele bands die daarvan al gebruik maakten zijn

Ben je zelf nog verbaasd over het aanwezige muzikale

Goose en Balthazar. In welke mate heeft hun doorbraak

talent in Kortrijk?

een effect gehad op jullie werking, vooral dan naar de

Pieter: “Toch wel. Kijk, Kortrijk als stad had lang een grijs imago, maar de laatste jaren is dat beeld veranderd. Muziek heeft daarin een belangrijke rol gespeeld, zeker op het vlak van jongerencultuur. Daarom keren veel bands ook terug naar Kortrijk, nadat ze er ooit zijn weggetrokken. We zijn geen grootstad, maar hier is altijd een zeer levendige scene geweest. Net die kleinschaligheid charmeert veel mensen.”

jongere muzikanten toe?

Pieter: “Dat speelt uiteraard een rol, zeker met een band als Goose. Die gasten zijn hier ook nog lijfelijk aanwezig: ze komen nog vaak langs in het muziekcentrum of in het café. Ook Balthazar is in het begin bij ons komen aankloppen, en ze werden ook gesteund door De Kreun. Dat is het mooie van zo’n muzieksite: we verwijzen naar elkaar door, en er ontstaat een echt traject. Misschien is het voor de buitenwereld niet altijd even duidelijk, maar het bougeert hier echt.”

Welke Kortrijks bands moeten we in het oog houden?

Pieter: Wat mij betreft, mag Amenra gerust nog wat meer aandacht krijgen. Van singer-songwriters als J. Keens Balloon Flight en Nouk verwacht ik nog mooie dingen, net als van JtotheC and the Bad Mothas (‘de Vlaamse Jamie Lidell’), hiphopcollectief NTREK en producer Chillow. Zoals ik al zei: er bougeert iets in Kortijk.” (lacht)

“Wat die residenties betreft: die bands moeten een project hebben. Ze moeten weten waar ze naartoe willen en daar proberen wij hen dan in te begeleiden. Dat je de kans krijgt om kiemen te laten groeien, is gewoonweg prachtig. Daar doen we het voor.”

muziekcentrumtrack.be

- 37 -

gearslutz

Oud AKS-gediende en ambachtelijk dubstep-brouwer Syndaesia oftewel Niels Craenen is al enkele jaren een vaste waarde als remixer en dj. Zijn releases op Code of Arms, Adapted en Broken Music zorgden reeds voor behoorlijk wat airplay op Studio Brussel en onlangs ging ook het Britse radiostation BBC 1xtra voor de bijl. Sinds kort is hij artist in residence bij het Antwerpse muziekcentrum TRIX, wat inhoudt dat hij in ruil voor zijn vakbekwaamheid en expertise een professionele studio ter beschikking krijgt. Fancy, maar hoe zit het met zijn eigen studio?

“LEG JEZELF BEPERKINGEN OP.” We ontmoeten Niels in zijn Antwerpse studio waar buiten een laptop en speakers bitter weinig apparatuur is terug te vinden. Een schril contrast met de doorsnee gear-addict, waar bij wijze van spreken de muren zijn behangen met synths, compressors en patchbays. Opvallend is het aftandse midikeyboard in de hoek van de kamer. Het is niet aangesloten en mist verscheidene toetsen. “Oh, dat heb ik ooit eens in een gefrustreerde bui tegen een muur gesmeten, maar daar gaan we het nu niet over hebben”, aldus Niels. “Mijn wilde periode is achter de rug. Ik ben een hele rustige jongen geworden. (lacht)”

text: Pieter Gulinck photos: Koen Bauters

- 38 -

Je hebt eigenlijk een vrij bescheiden studio, he?

Niels: “Dat klopt. Ik doe bijna alles in the box, zoals ze zeggen. Meer dan een PC, studiomonitors en een midicontroller komt er eigenlijk niet bij kijken. Het is te zeggen ... Ik ben vroeger nog gitarist geweest in groepjes, en dat heeft me wel geholpen in de overgang naar het producen. Toen ik pas begon, maakte ik drumloops en speelde ik daarover dan gitaar die ik door allerlei effecten haalde om ze onherkenbaar te maken. Een techniek die ik later nog af en toe heb gebruikt. Verder haal ik soms wel eens een geluid uit mijn microKORG, maar dat gebeurt echt heel erg zelden.”

Grenzen stellen draagt dat bij tot je productiviteit?

Niels: “Ja, zeker en vast. Neem nu een remixopdracht: je krijgt alle parts en daarmee moet je het doen. Je kan daar natuurlijk van alles aan toevoegen maar het gaat om het feit dat je een bepaald einddoel voor ogen hebt binnen de grenzen van het origineel. Het is net wanneer je echt onbeperkt bent en alles kan doen wat je wil dat je ook snel blokkeert, denk ik. Er zijn dan zo veel opties en keuzes dat dit al snel verlammend werkt. Als je jezelf beperkt, ben je verplicht om kordaat beslissingen te nemen en zo boek je tenminste vooruitgang.”

Kan je dat begrijpen, die aantrekkingskracht van hardware synths en gear?

Niels: “Meer en meer eigenlijk. In het begin begreep ik eigenlijk niet goed hoe iemand zo veel geld kon uitgeven aan iets wat je eigenlijk evengoed met software kon doen. Maar tegenwoordig besef ik dat hardware je kan helpen om jezelf beperkingen op te leggen. Niet alleen dat, maar ook het feit dat veel van die gear heel zeldzaam en moeilijk te vinden is, kan er ook voor zorgen dat je een heel uniek geluid kan neerzetten. Om die reden zou ik, mocht ik het financieel vermogen hebben, zeker een hardware synth willen aanschaffen.”

Is die grenzeloosheid meteen ook het grootste nadeel aan in the box producen?

Niels: “Dat denk ik wel, ja. Er zijn zo veel synths, zo veel VST’s en samples, en je kan eigenlijk oneindig lang bezig blijven met het bijschaven van een tune. Vroeger moest je vaak compromissen maken. Je zat vast aan de synths die je had en die waren niet goedkoop. Je was verplicht om het onderste uit de kan te halen omdat het simpelweg te duur was om je studio te blijven vullen met apparatuur. Tegenwoordig is het heel aantrekkelijk om elke VST uit te proberen. Daarbij komt dat velen dan ook nog eens gratis zijn. Het is makkelijk om jezelf te verliezen in het overaanbod, denk ik. Gelukkig heb ik daar persoonlijk niet zo veel last van. Er zijn een paar synths waar ik steevast naar teruggrijp. Ik durf wel eens iets nieuws uit te proberen maar ik ga niet snel iets implementeren in mijn workflow die ik doorheen de jaren heb opgebouwd. Ik werk liever met een beetje minder materiaal dat ik door en door ken, dan met heel veel materiaal dat ik maar een beetje ken.”

Buiten het feit dat synths geluid maken, vormen ze ook een mooi decor in een bedroom-studio, hoe vul jij al die ongebruikte ruimte op?

Niels: “Ik vind het net goed dat mijn studio zich beperkt tot mijn computer en mijn speakers. Ik hou van de impliciete mobiliteit, de gedachte dat ik eender welke ruimte waarin ik mij op een bepaald moment bevind, kan omtoveren tot mijn persoonlijke studio. Wat ik ook belangrijk vind, is dat je leert roeien met de riemen die je hebt. Je eigen grenzen afbakenen en leren werken met een beperkt aantal tools. Het is niet omdat je weinig synths gebruikt dat je sound daarom minder is. Zoals velen voor mij reeds verkondigden: het gaat niet om wat je hebt, maar om hoe je het gebruikt.”

- 39 -

“JE HOORT VAAK VAN PRODUCERS DAT JE JE EIGEN WEG MOET ZOEKEN EN NIET MAG IMITEREN, MAAR DAAR GA IK NIET MEE AKKOORD. HET IS NET DOOR TE IMITEREN DAT JE JE EIGEN SOUND DE KANS GEEFT OM TE GROEIEN.”

Vraag jij je soms nog af hoe sommige producers aan een bepaald geluid komen?

Niels: “Niet zo vaak, maar bij Skrillex heb ik me toch al een aantal keer de bedenking gemaakt ‘hoe de fuck heeft hij dit in godsnaam gemaakt?’ Een paar jaar geleden vroeg iedereen zich af hoe je een goeie reese moest maken (de overstuurde basklank die typisch was voor jaren ’90 drum ’n’ bass, red.). Uiteindelijk bleek dit helemaal niet zo moeilijk te zijn. Maar tegenwoordig leggen sommige producers de lat wel heel hoog.”

We worden bedolven onder de presets en de samplepacks. Hoe moeilijk is het om nog origineel uit de

“Ik heb geprobeerd om die nieuwe klanken van Skrillex te ontleden en ik heb ze vrij goed kunnen benaderen. Nooit met de intentie om de nieuwe Skrillex te worden, eerder vanuit een soort van academisch perspectief. Ik vind dat daar niks mis mee is. Je hoort vaak van producers dat je je eigen weg moet zoeken en niet mag imiteren, maar daar ga ik niet mee akkoord. Het is net door te imiteren dat je je eigen sound de kans geeft om te groeien. Destijds wou ik ook klinken als Caspa en Rusko, maar net door hen te willen benaderen, kreeg ik ook ruimte om mijn persoonlijke touch te ontwikkelen, if that makes sense.”

hoek te komen?

Niels: “Onlangs zat ik op de bus en hoorde dat typische psssht geluid van de deuren die sloten. Ik weet nog dat ik dacht: ‘Damn, dat klinkt vet. Kon ik dat maar ter plekke samplen.’ Ik wou dat ik steeds zo’n kleine harddiskrecorder op zak had zodat ik op elk ogenblik op elke plaats achtergrondgeluid kon opnemen. Ik denk dat als je dat in producties integreert, dat je veel persoonlijkheid aan je muziek kan toevoegen.” Tegenwoordig zijn zogenaamde FM synths erg in trek. Ze geven een heel aparte klank maar zijn notoir voor hun ingewikkelde architectuur. Al ervaring mee?

Niels: “Ja. Het is even wennen wanneer je subtractive synthesis (de wijze waarop de meeste analoge synths hun geluid genereren, red.) gewoon bent, maar dat vind ik niet zo erg. Ik ga nooit eerst de manual lezen vooraleer ik aan de slag ga met een nieuwe synth. Ik hou ervan om te experimenteren en heel lang aan knopjes draaien tot het een tweede natuur wordt.”

Wat zijn volgens jou de niet te missen plug-ins voor iemand die zich aan de ambacht van het producen wil wagen?

Niels: “Het eerste wat in me opkomt, is Izotope Ozone, een mastering suite met een uitgebreid gamma aan ingebouwde effecten. De limiter en de exciter zijn fantastisch, en de stereo widener maakt je sound superbreed. Voor drums kan ik de vengeance sample packs aanraden. En wat synths betreft, ben ik nog steeds grote fan van Thor, de ingebouwde synth in Reason. Sinds ik met Ableton werk, ben ik ook zeer te spreken over Operator. Die zit standaard ingebouwd en werkt volgens het FM-principe, waardoor de kleinste tweaks een enorme impact hebben op de sound.”

Ik zie dat je Reason gebruikt. Heb je ook ervaring met andere DAW’s?

Niels: “Even nuanceren: ik gebruik niet uitsluitend Reason. Ik rewire het via Ableton Live, wat ik dan weer vooral gebruik voor mijn arrangementen en mixdown. Reason gebruik ik voornamelijk voor synthklanken, omdat ik ze zo gewoon ben. Vroeger werkte ik met Cubase, maar ik kreeg onlangs een sponsorship aangeboden door Ableton, en dat was een kans die ik niet kon laten liggen. Ik moet wel zeggen: de overstap was pijnloos en heel intuïtief.”

soundcloud.com/syndaesia Tips & Tricks video met Syndaesia op poppunt.be

- 40 -

focus

HUIS VAN HOFFELIJKHEID, WARMTE EN ENGAGEMENT Concerten, workshops, repetitieruimtes, het stedelijk zomerfestival Stad Onderstroom, het 100-jarige oorlog-herdenkingsprogramma ‘Gone West’, De Europese projecten ‘4x4’ en ‘IC Music’, een café … : anno 2013 is 4AD, dankzij de pioniersgeest van 25 jaar geleden en het vele werk van ontelbare vrijwilligers, een gerespecteerde club met een goed draaiende, professionele werking. De immer kritische en eigenzinnige Patrick Smagghe, sinds jaar en dag coördinator en programmator van 4AD, weet dat het ooit anders was.

Dat 4AD vorig jaar als enige West-Vlaamse kunstenhuis het charter Duurzaam Ondernemen ondertekende én behaalde is kenmerkend voor de warme, unieke ziel van de Diksmuidse muziekclub. Wars van hypes en trends vaart 4AD al 25 jaar een geheel eigen koers koers waarbij integriteit en oprechte concertbeleving centraal staan. Een kwart eeuw Vlaamse muziekgeschiedenis die Poppunt niet onopgemerkt wou laten voorbij gaan.

Herinner je je nog de sfeer van de begindagen?

Patrick: “Ik kan het als volgt samenvatten: toen we een concert van The Membranes (zondag 28 mei 1989, red.) organiseerden, stonden er politiecombi’s met zwaailichten voor de deur. 47 mensen werd het leven zuur gemaakt door de politie en de andere drie toeschouwers werden meegenomen met de combi. Onbekend is onbemind. En er passeerde al eens iemand met groen haar in een afgelegen deel van ons Vlaamse land. Vooroordelen, hé. Die sfeer. Gaandeweg is dat allemaal verbeterd. Intussen moeten we zelfs opletten dat we geen deel gaan uitmaken van het establishment.”

text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters

- 42 -

Gezien jullie aanpak zou ik daar niet voor vrezen. Jullie maken wél al een tijdje deel uit van het Clubcircuit.

Patrick: “We behoren niet tot de stichtende leden van het Clubcircuit, maar op een bepaald moment hebben we er ons wel binnengewrongen omdat we vonden dat 4AD ook het recht had op de kaart te staan. Hoewel we toen in onze tweede locatie (in de Bortierlaan, aan het station, red.) over een heel beperkte geluidsversterking beschikten, werden we in die jaren meteen als een vast lid gezien van het Cubcircuit. En dat was wel tof. Het Clubcircuit lijkt volgens de buitenwereld weinig te doen, maar intern betekent de organisatie heel veel voor de leden. De verdienste van het Clubcircuit is dat pop en rock eindelijk werden erkend als volwaardige kunstvormen in Vlaanderen.”

En het warme, familiale clubgevoel van de vorige twee locaties bleek gelukkig niet verdwenen te zijn.

Patrick: “We proberen iedereen die bij ons over de vloer komt iets mee te geven van hoffelijkheid, warmte en engagement. Als de artiesten dat gevoel ook uitstralen op het podium, dan zijn we geslaagd in ons opzet. Ons publiek is ook heel respectvol. Is het ooit anders geweest? We hebben af en toe letterlijk mensen buiten gezet tijdens concerten. Ik ben daar niet trots op, maar ik schaam me er ook niet voor. Het was uit noodzaak. De discussie over babbelen in een concertzaal: dat kan tijdens een luid concert – de volumeknop zal het wel halen – maar als er een stil concert is, dan moet er toch respect zijn. Zo simpel is dat. Die artiesten staan daar echt de ziel uit hun lijf te zingen, te fluisteren en te krijsen. Intussen is het bij ons genoegzaam geweten dat de blik op de artiesten gericht moet zijn. En als het concert je niet bevalt, wat zeer weinig voorvalt, ga dan een pintje drinken in het café. Het respect voor de artiesten is hier zeer groot. Dat geldt voor onze bezoekers, maar ook voor de ganse crew die de artiesten opvangt. We koken voor de artiesten en we leggen ze te slapen. Dat resulteert in veel complimenten en op die manier krijg je als muziekclub naam en faam.”

Met als gevolg: subsidies.

Patrick: “Rond 2000 waren die nog heel bescheiden. Minder dan kruimeltjes. Maar de overheidssteun voor de pop- en rocksector en de managementkantoren is daarna gaandeweg gegroeid. Of we meer subsidies krijgen omdat 4AD in een afgelegen gebied ligt? Dat de Westhoek niet dik bezaaid is met kunsthuizen is geen geheim. Het kan misschien wel een beetje in ons voordeel spelen dat we hier een volledig blinde vlek invullen. De Vlaamse regering moet sowieso streven naar spreiding. Dat geldt binnen de pop en de rock maar ook binnen de sociale sector. In de Westhoek staan er ook rusthuizen die betaald zijn door Vlaanderen, en we hebben hier in de kunstwereld ook andere instellingen die leven van subsidies.”

4AD heeft een sterke reputatie. Toch heb je het de Een positief gevolg van die steun was de verhuis naar

voorbije 25 jaar niet nagelaten lezersbrieven te schrijven

jullie huidige locatie aan de Kleine Dijk.

waarin je opkomt voor de muziekclubs. Blijft dat nu ook

Patrick: “Dankzij de subsidies van de Vlaamse Gemeenschap, de provincie West-Vlaanderen en de stad Diksmuide waren we het eerste Vlaamse muziekhuis dat de middelen bezat om een infrastructuur te bouwen. In ons geval een mix van nieuwbouw en verbouwing. Daar is veel volharding en cijferwerk aan vooraf gegaan. En dan viel het nog te bezien wat realiseerbaar was met de middelen die we kregen. Maar samen met de zeer gemotiveerde achitecten en het ganse 4AD-team zijn we er in geslaagd alles af te werken in goed dertien maanden. Op 5 maart 2004 stond de eerste vrachtwagen voor de deur en op 14 april 2005 gingen de deuren van de nieuwe 4AD open voor een concert van Karate.”

nog nodig?

Patrick: “Meer dan ooit, vind ik. De dagen weekbladartikels die de voorbije 25 jaar over 4AD geschreven zijn, kunnen we op één hand tellen. Meer moet ik daar niet over zeggen. De journalisten zullen hun redenen hebben om dat niet te doen: de afstand. Als ze willen dat alles in hun eigen straat gebeurt, dan vind ik dat heel jammer. Iedereen is het er over eens dat alle groepen naar Vlaanderen moeten komen. Daar doen we aan mee en dat vinden we fantastisch. Maar blijkbaar is Vlaanderen dan te groot om de eigen pers in de auto te krijgen. Ik denk dat sommigen zelfs liever langer in de files staan naar de grootsteden dan dat ze naar Diksmuide zouden rijden.”

- 43 -

“Mijn kritiek hoeft trouwens niet alleen maar over 4AD te gaan. Volgens een Nederlandse studie zou hiphop schadelijk zijn voor de opvoeding van jonge mannen. Dat vind ik een onterechte beschuldiging. Dan wil ik antwoorden: ‘Wanneer gaan we eens onderzoeken wat de muzikale achtergronden waren van al die fantastische mensen die er voor gezorgd hebben dat er 100 jaar geleden een Eerste Wereldoorlog en dertig jaar later een Tweede was?’ Toen bestond er nog geen hiphop. Laat ons wel wezen, anno 2013 een hedendaagse muziekbeweging als hiphop op een dergelijke manier bejegenen, dat vind ik er echt over. In dat straatje willen we toch niet belanden? het betekent dat muziek nog steeds niet door iedereen als een volwassen kunstvorm wordt gezien. Spijtig want de cafés om de hoek, de buurtfeesten, de muziekclubs en de festivals tonen aan dat muziekbeleving iets positief is dat leidt tot sociale cohesie.”

Tot slot, staat er iets speciaal op het programma om jullie verjaardag te vieren?

Patrick: “We feesten in de maand april. Er zullen geen spectaculair grotere namen geprogrammeerd worden, maar er zullen wel heel wat dingen gebeuren. Zo is er op 1 april de finale van de vi.be band in residence wedstrijd, op 6 april een ganse dag rond ecologie in 4AD (Low Impact Day), op 7 april een gebeuren rond Parijs-Roubaix, op 16 april een exclusief Belgisch concert van Gravetemple (Oren Ambarchi en Stephen O’Malley van Sunn O))) en Attila Csihar van Mayhem) en eind april een tiental huiskamerconcerten in Diksmuide. En er staat nog een en ander op til.” Alvast gefeliciteerd! 4ad.be Hotspots video over 4AD op poppunt.be

photo: Koen Bauters

jonge wolven

NINJATO Vicewinnaar van de Play & Produce Anthem Contest 2010, een tweede plaats op Het Groot Geweld 2011 gevolgd door een support voor Shabazz Palaces in de AB, een track gereleaset op het toonaangevend label Tigerbeat6 ... Ninjato timmert al een tijdje naarstig aan de weg. Eind 2012 bracht hij in eigen beheer ‘Chronicles Of The 6 Samurai’ uit, een vinyl vol abstracte hiphop, wonky beats, dubstep en experimentele electronica die bruist van de energie en ideeën. Hou Ninjato in de gaten! vi.be/ninjato

Repetitiekot video met Ninjato op poppunt.be

- 45 -

tips & tricks

Vergis je niet: een videoplatform als YouTube is cruciaal voor de promotie van je muziek en jezelf als band, producer of dj. Uit onderzoek bleek dat YouTube ’s werelds tweede meest populaire zoekmachine is, na Google (hoe kan het ook anders), maar vóór Yahoo!. YouTube telt maandelijks meer dan 800 miljoen unieke gebruikers, elke dag worden meer dan 4 miljard video’s bekeken, en elke minuut wordt er zowat 60 uur aan beeldmateriaal geüpload. Toegegeven, er staat een hele hoop bagger op YouTube, maar het platform wordt ook ontzettend veel gebruikt om nieuwe muziek te ontdekken, of gewoon als radiostation. Bij jongeren onder de 20 jaar staat YouTube zelfs met stip op 1. Conclusie: als je online wil bestaan, zorg je maar beter dat er bewegende beelden van jou te vinden zijn. Ga nu niet meteen een topregisseur zoeken om je video’s in te blikken, want daar draait het niet om. Met deze 10 tips kom je al een heel eind verder. text: Jan Pauly

GEBRUIK LIVE BEELDEN OM MEER OPTREDENS TE VERSIEREN

GEEF JE FANS WAT ZE VAN JE WILLEN

Beelden zijn ideaal om een blik achter de schermen te geven. Leuke livebeelden zijn één ding, maar de echte exclusieve content, daar is het de meeste fans om te doen. Je kan het zo zot niet bedenken of je kan er een video van maken. Een ruzie binnen de band of met je manager, dat gaat misschien net iets te ver, maar wees gerust creatief. Wat willen je fans zien? Hoe het er in je repetitiehok aan toe gaat, bijvoorbeeld. Of hoe je in de studio aan het zwoegen bent aan nieuwe opnames. Of een blik op de backstage van het festival waar je speelt. Natuurlijk kan je het ook over een andere boeg gooien en een teaserfilmpje maken voor de nieuwe tracks die je online hebt gezet, of de nieuwe plaat die eraan komt. De grote wereldsterren doen het, dus waarom jij niet?

Organisatoren nemen een bepaald risico door een min of meer onbekende naam op hun affiche te plaatsen. Om dat risico te verkleinen, willen ze op voorhand kunnen inschatten wat die artiest – jij dus – op hun podium zoal gaat uitspoken. Sta je als een grote zak bloem op het podium, of leef je je helemaal in? Krijg je het publiek zo ver dat ze aan het dansen gaan? Zorg je ervoor dat ze zich in het zweet werken, zodat ze nog een pintje gaan bestellen? Allemaal belangrijke zaken voor een organisator om te weten, en dus gaat hij kijken naar beelden van vorige concerten. Dus, als je ergens speelt: zoek iemand met een kleine camera (hoeft geen top of the line model te zijn) die jou én de reactie van het publiek kan vastleggen en gooi de hele handel op YouTube.

- 46 -

GEEF JE FANS IETS OM NAAR TERUG TE KEREN

KIES ZORGVULDIG TITELS, BESCHRIJVING, TAGS EN THUMBNAIL

Eén filmpje om de drie maanden doesn’t do the trick. Er is op YouTube zoveel te zien, dat je gewoon vergeten wordt als je niet regelmatig iets publiceert. Zorg ervoor dat je je fans aan je bindt door hen op regelmatige tijdstippen nieuwe content cadeau te doen. Akkoord, je speelt niet elke dag het concert van je leven en normaal gezien zit je ook geen heel jaar in de studio, maar toch: iets posten is meestal beter dan niets posten. Gebruik ook hier je creativiteit: maak een filmpje met wat ideeën voor nieuwe songs en vraag aan je fans hun feedback. Maak aan het eind van een jaar een compilatie van wat je het afgelopen jaar allemaal uitgespookt hebt. Speel eens een zotte cover. Ook hier geldt: je kan het zo gek niet bedenken of je kan er een video van maken.

ORDEN JE BEELDMATERIAAL IN ÉÉN OF MEERDERE KANALEN

GEBRUIK ANNOTATIES VOOR CALL TO ACTION

Een onoverzichtelijke lijst aan videomateriaal, daar doe je niemand een plezier mee. YouTube laat gebruikers toe om verschillende kanalen aan te maken; je kan al het ware dus je eigen tv-zenders creëren. Maak daar gebruik van en gids de kijkers op de juiste manier door al het beeldmateriaal dat je uploadt. Film je de bouw van je nieuwe repetitieruimte, zet die video’s dan in een apart kanaal. Net als je livebeelden, studiobeelden, zottigheden … Geef die kanalen duidelijke namen, zodat de kijkers weten wat ze kunnen verwachten.

Niets begrepen van de titel van deze tip? Geen probleem. Annotaties zijn die boodschappen die je op bepaalde tijdstippen op een bepaalde plaats in je video kunt laten opduiken. Verfoeilijk volgens de ene, superhandig volgens de andere. Je moet er vooral karig mee zijn, maar een goed gekozen boodschap op het juiste moment kan je wel wat opleveren. ‘Stem onze single in De Afrekening’, ‘Download this track for free’ of ‘Check onze merchandise’: het zijn oproepen aan de kijkers om een bepaalde actie te ondernemen die, met de juiste link erbij, wel wat mensen in beweging kunnen krijgen. Annotaties zijn bijna onmogelijk te negeren, omdat ze zo frontaal in beeld staan, dus werk je kijkers vooral niet op de zenuwen door constant van dat soort boodschappen te laten verschijnen.

Een eerste indruk maak je geen tweede keer. Voor je ’t weet, hebben je kijkers alweer doorgeklikt naar een video die er mogelijks veel interessanter uitziet dan de jouwe. Daarom is het cruciaal dat je die kijkers vanaf het eerste contact vastpakt en zo lang mogelijk vasthoudt. Een goed gekozen (humoristische, mysterieuze, directe …) titel, in combinatie met die ene thumbnail die de juiste verwachtingen schept, kan wonderen doen. Zet in de beschrijving een duidelijke teaser naar de inhoud van de video. En kies de juiste tags om je video samen te vatten; ze zorgen ervoor dat je veel makkelijker vindbaar bent.

- 47 -

PERSONALISEER JE KANAAL

PROMOOT JE VIDEO’S ZOVEEL MOGELIJK

De basis lay-out van YouTube ziet er eigenlijk verschrikkelijk saai uit. Gelukkig beseffen ze dat bij Google zelf ook en geven ze gebruikers de mogelijkheid om hun kanalen te pimpen. Kies om te beginnen een leuke avatar, bv. de foto die je voor alle promotiedoeleinden gebruikt. Je kan een achtergrondkleur kiezen, maar nog beter is een achtergrondafbeelding, bij voorkeur met jouw logo, klikbare icoontjes die rechtstreeks verwijzen naar je Twitter-account en Facebook-pagina, een knop die gebruikers naar iTunes stuurt, et cetera. Je moet uiteraard rekening houden met bepaalde afmetingen en zo, maar even Googlen op ‘youtube background image’ levert heel wat tips en makkelijke tutorials op.

PERSONALISEER JE KANAAL

DENK 2X NA OVER ADVERTENTIES

Hierboven schreven we dat je je eigen tv-kanalen kan creëren op YouTube, maar eigenlijk klopt dat niet helemaal. YouTube is namelijk een sociaal platform, geen tv-zender. Dat betekent dat er tweerichtingsverkeer is: fans kunnen reageren op je video’s, waar jij dan weer op kunt reageren. Die interactie is cruciaal: het zorgt ervoor dat je dicht bij je fans staat, waardoor zij zich meer betrokken voelen, je video’s meer gaan delen, enzoverder ... Als je ergens beeldmateriaal van jouw band of dj-project ziet opduiken, laat dan ook even een leuk berichtje na – tenzij je door het slijk wordt gehaald, natuurlijk. En als je je fans écht wil betrekken, geef ze dan ook eens een plaats in een van je filmpjes. Wees maar gerust dat dat véél gedeeld zal worden.

YouTube is uiteraard niet het enige platform dat je gebruikt in je wereldveroverende promotiestrategie. Je hebt een eigen website, een Facebook-pagina, een Twitter-account, een vi.beprofiel ... Zorg ervoor dat je video’s zo veel mogelijk vindbaar zijn, en niet alleen op YouTube zelf. Embed ze op je site, deel ze via je Facebook-pagina, link ernaar op Twitter ... We zoeken het allemaal liefst niet te ver op het internet, dus op hoe meer platforms je je video’s pusht, hoe groter de kans dat ze gezien worden. Let er wel op dat je niet overdrijft: niets zo vervelend op sociale media als mensen die zichzelf net iets té opdringerig in the picture willen zetten.

Een van de dingen waar YouTube graag mee uitpakt, is dat gebruikers geld kunnen verdienen met hun video’s. Er bestaat zoiets als het YouTube Partner Program: als je er deel van uitmaakt (correctie: als je toegelaten wordt), kan je advertenties koppelen aan je beeldmateriaal en daar kan je zogezegd slapend rijk mee worden. Je kan kiezen uit verschillende types advertenties, en – uiteraard – brengen de meest intrusieve het meeste op. Maar vergis je niet, zo’n vetpot is het niet. Tenzij je video viraal gaat en dus miljoenen views genereert, zijn advertenties veeleer verschrikkelijk storend. Oké, de meeste kan je na 5 seconden skippen, maar wie wil 5 seconden geduld oefenen om een interessante video te bekijken? Wees er dus zuinig mee, en experimenteer enkel met advertenties bij die video’s waarvan je verwacht dat ze veel eyeballs zullen genereren. Of net niet …

Deze tips zijn uiteraard geen gouden recept om die verfoeilijke Psy te onttronen, maar ze helpen je wel om het maximum uit een platform als YouTube te halen. Als je meer wil lezen: op blogs als Eerste Hulp Bij Plaatopnamen (eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot. nl), Mashable (mashable.com) of HypeBot (hypebot. com) staat het vol met weetjes over YouTube en tips om er beter gebruik van te maken. Veel meer – massa’s – tips & tricks op poppunt.be

- 48 -

popadvies

Creative Commons is al een hele tijd actief in België, zij het zonder veel ruchtbaarheid. In december 2012 maakte de organisatie in ons land een doorstart met een nieuw team. We gingen informatie inwinnen bij Yannick H’Madoun (Public Lead / Projectleider Creative Commons België) en doen in dit artikel nog eens de werking van CC uit de doeken.

Achtergrond Creative Commons wil een vrijer gebruik van auteursrechtelijk beschermde werken mogelijk maken. Het auteursrecht beschermt werken tot 70 jaar na de dood van de langstlevende auteur, nadien komen ze terecht in het ‘publiek domein’ en mag iedereen ermee doen wat hij wil zonder daarvoor toestemming te moeten vragen. Creative Commons wil dit publiek domein sneller toegankelijk maken door bepaalde vormen van gebruik zonder toestemming mogelijk te maken terwijl het auteursrecht nog van kracht is. Daarnaast wil CC ook een antwoord bieden op het massaal (veelal illegaal) delen en verspreiden van auteursrechtelijk beschermde werken op het internet. Creative Commons laat gebruikers toe om eenvoudige en makkelijk herkenbare licenties aan een werk te koppelen, zodat in één oogopslag duidelijk is wat je met het werk mag doen.

Telkens je een nummer schrijft en dat op een of andere manier vastlegt (met je GSM, op je computer, desnoods wat akkoorden op een bierkaartje), is dat nummer beschermd door het auteursrecht. Dat wil zeggen dat jij alleen aan anderen toestemming kunt geven (of niet, natuurlijk) om jouw muziek te gebruiken. Je hebt ook het recht om daar een bepaalde vergoeding voor te vragen. Alleen is het bijzonder moeilijk om dat allemaal bij te houden, vandaar de belangrijke rol die beheersvennootschappen als SABAM, PlayRight, SIMIM et cetera spelen. Zij nemen het beheer van jouw auteursrechten over en zorgen ervoor dat je de vergoedingen krijgt die je verdient. Keerzijde van de medaille: je hebt zelf eigenlijk niets meer in de pap te brokken, en kan dus bijvoorbeeld niet zomaar beslissen dat iemand jouw nummer wél op zijn blog mag zetten zonder auteursrechten te betalen. Als je dat wil, moet je dus op een of andere manier een oplossing vinden om het beheer van je rechten in eigen handen hebben. Creative Commons (CC) biedt je die oplossing.

Creative Commons is dus handig voor gebruikers, omdat er meer werken mogen worden gedeeld en hergebruikt zonder dat er telkens toestemming moet worden gevraagd en/of een vergoeding betaald. Maar ook voor artiesten is de regeling bijzonder interessant. Door een CC-licentie aan je muziek te koppelen, geef je aan dat je het oké vindt dat mensen jouw muziek gaan verspreiden en gebruiken zonder daarvoor toestemming te vragen of te betalen, zo lang ze zich maar aan de voorwaarden houden die jij hebt meegegeven, en op die manier jouw auteursrechten respecteren. Op die manier beslis je dus zélf wat mag en niet mag, zonder tussenkomst van een beheersvennootschap.

text: Jan Pauly

- 50 -

Kanttekeningen

De licenties

Vooraleer we precies uitleggen hoe het in z’n werk gaat, geven we nog een aantal kanttekeningen mee. Creative Commons is namelijk niet voor elke muzikant de ideale oplossing. Als je muziek maakt die veel commercieel potentieel heeft, en de kans dus groot is dat die veel op radio of tv gespeeld zal worden of op compilaties terecht zal komen, dan doe je er misschien goed aan om toch om toch voor de ‘klassieke’ weg van een beheersvennootschap te kiezen. Enerzijds is het een heel gedoe om al die vormen van gebruik op te volgen, en anderzijds is het zo dat een Creative Commons-licentie niet automatisch geld opbrengt. Aangezien een gebruiker geen toestemming hoeft te vragen, is er ook geen automatische inning en verdeling van auteursrechten. Je kan als artiest zelf met de gebruiker gaan onderhandelen over een vergoeding voor je auteursrechten, maar je begrijpt dat dat praktisch zeer moeilijk te regelen is.

Hoe werkt het nu precies? Vrij simpel, eigenlijk. Creative Commons stelt je zes verschillende licenties ter beschikking, elk met hun eigen specifieke restricties. Je kiest de licentie die je wil gebruiken, en laat dat aan de gebruiker weten d.m.v. een duidelijk herkenbaar symbool. Als je op de website van CC een licentie kiest, krijg je de html-code met daarin het symbool en de link naar de juridische tekst die uitlegt waar een gebruiker zich aan moet houden. Die code plak je gewoon in de editor waarmee je je website beheert. De gebruiker krijgt dan, naast het symbool, een tekst te zien die in simpele bewoordingen uitlegt wat mag en wat niet. Daarnaast is er dus ook de juridische tekst (de licentie) die per land is aangepast aan de specifieke auteurswetgeving. Let op: de link naar de volledige juridische licentie is nodig om je Creative Commons-licentie rechtsgeldig te maken (lees: afdwingbaar voor een rechtbank). Platforms als YouTube en Soundcloud werken trouwens al enkele jaren met CC. Als je een nummer uploadt, kan je daar een CC-licentie kiezen die dan ook op de juiste manier wordt weergegeven. Uiteraard kan je ook een CC-licentie koppelen aan muziek die je niet online verspreidt. Op de website vind je een tekst die je in dat geval kan gebruiken, bv. om op je artwork te zetten.

Een tweede minpunt: als je al lid bent van een beheersvennootschap (bv. SABAM), dan kan je in principe geen gebruik maken van CC-licenties. Lidmaatschap van SABAM houdt namelijk in dat je het beheer van al je rechten aan hen overdraagt, en dat is onverenigbaar met het feit dat je zelf je rechten zou beheren. Je kan bij SABAM ontslag nemen voor het online gedeelte, maar dan verdien je ook geen auteursrechten meer als je muziek gestreamd wordt op platforms als Spotify of Deezer. In landen als Nederland, Zweden, Finland of Frankrijk pakken ze het anders aan: daar kan je perfect lid zijn van een beheersvennootschap en toch CC-licenties aan je muziek koppelen. De beheersvennootschap gaat dan enkel innen voor commercieel gebruik (bv. op radioen tv-stations), maar niet voor particulier gebruik (bv. op muziekblogs).

- 51 -

Naamsvermelding (BY)

Naamsvermelding-NietCommercieelGelijkDelen (BY-NC-SA)

De minst restrictieve licentie. Iedereen mag alles doen met jouw muziek, zo lang bij de verdere verspreiding telkens jouw naam wordt vermeld. Dat betekent bv. dat jouw werk gedeeld mag worden, dat eruit mag gesampled worden, dat er remixes mogen van worden gemaakt ... Let op: anderen mogen jouw muziek dus ook gebruiken voor commerciële doeleinden. Je kan met andere woorden niet verhinderen dat anderen er geld mee verdienen zonder jou een deel van de koek te geven.

Idem als hierboven, maar dit keer moet iemand die jouw werk voor niet-commercieel gebruik herwerkt, dat nieuwe werk (bv. een remix) delen onder dezelfde BY-NC-SA-licentie.

Naamsvermelding-GeenAfgeleide Werken (BY-ND)

Naamsvermelding-GelijkDelen (BY-SA) Iedereen mag jouw werk verder verspreiden, zowel voor commercieel als niet-commercieel gebruik, maar er mag niets veranderd worden aan het origineel. Dat wil zeggen dat je bv. niet zomaar toelaat dat er remixes van jouw muziek worden gemaakt. Als iemand toch een remix wil maken, moet die expliciet om jouw toestemming vragen.

Iedereen mag opnieuw alles doen met jouw muziek, ook voor commerciële doeleinden. Eén klein verschil met de eerste licentie: wie jouw werk (of de geremixte of anderszins getweakte versie ervan) wil verspreiden, moet dat verplicht onder dezelfde licentie doen als diegene die jij hebt gekozen.

Naamsvermelding-NietCommercieelGeenAfgeleideWerken (BY-NC-ND)

Naamsvermelding-NietCommercieel (BY-NC)

De meest restrictieve licentie. Jouw muziek mag gedownload worden of verder gedeeld, maar je naam moet altijd vermeld worden, je muziek mag niet voor commerciële doeleinden worden gebruikt (bv. gekoppeld aan een tv-reclamespot) en er mogen geen aanpassingen aan gebeuren.

Iedereen mag jouw muziek bewerken, remixen of er verder op bouwen, zolang dat gebeurt voor nietcommerciële doeleinden. Het nieuwe werk moet jou als originele maker vermelden, mag niet commercieel geëxploiteerd worden, maar hoeft niet noodzakelijk onder dezelfde licentie verspreid te worden.

- 52 -

Het publiek domein Creative Commons gaat nog een stapje verder dan enkel het aanbieden van bovenstaande licenties. Ze houden er namelijk ook rekening mee dat er artiesten zijn die geen enkele vorm van auteursrecht willen laten gelden op hun werk. Het kan zijn dat je muziek creëert die je zonder enige vorm van restrictie aan het publiek wil geven. In principe geef je daarmee dus aan dat je muziek al meteen in het publiek domein (zie hierboven) terecht komt, zonder eerst te wachten tot de termijn van 70 jaar na de dood van de langstlevende auteur/componist verstreken is. Creative Commons heeft hiervoor de CC0-verklaring ontwikkeld. Als je muziek verspreidt onder CC0, doe je afstand van al je auteursrechten, voor zover dat wettelijk mogelijk is. In het Belgisch auteursrecht kan je bv. geen afstand doen van je ‘morele rechten’ (o.a. het recht om werken al dan niet onder je eigen naam te verspreiden, het recht om ‘verminking’ van je werk tegen te gaan, etc.). In tegenstelling tot het ‘all rights reserved’ van het klassieke auteursrecht, laat je d.m.v. deze CC0verklaring aan de gebruikers weten dat er ‘no rights reserved’ zijn.

Poppunt geeft muzikanten en dj’s gratis antwoord op sociaalrechtelijke, zakelijke, juridische en fiscale vragen. poppunt.be popadvies@poppunt.be

02 504 99 00

Conclusie Creative Commons-licenties zijn een goede manier om het beheer van je auteursrechten in eigen handen te houden en zelf te beslissen wie wat met jouw muziek mag doen. CC werkt vooral goed in een online omgeving en voor muzikanten die met minder commerciële muziek bezig zijn. Via Creative Commons kom je trouwens al gauw in contact met een hele community van bv. netlabels en gelijkgestemde artiesten waar je muziek in opgepikt wordt. Creative Commons-licenties zijn dankzij de juridische teksten afdwingbaar in een rechtszaak, dus je bent absoluut niet onbeschermd. Hou er wel rekening mee dat er niet automatisch auteursrechten geïnd en verdeeld worden als je met CC werkt. Bovendien is het zo dat je momenteel lidmaatschap van een beheersvennootschap als SABAM niet kunt combineren met het gebruik van CC-licenties. Creative Commons België knoopt dit jaar gesprekken aan met de beheersvennootschappen om te bekijken hoe dit kan worden opgelost.

Dit werk is gelicenseerd onder een Creative Commons NaamsvermeldingNietCommercieel 2.0 België licentie

creativecommons.be

- 53 -

column

photo: Deborah for Uber & Kosher

zullen vast ook erg leuke Nederlandse bandjes zijn, en die treden dan meestal op in De Wereld Draait Door als ik niet kijk. En toch, als ik denk aan al die keren dat ik naar Doe Maar ben gaan kijken, vraag ik me af … Wat is er gebeurd? Deze heren maakten ogenschijnlijk eenvoudige reggaemuziek, je zou ze met The Police kunnen vergelijken, maar er is – of misschien beter, was – iets meer aan de hand. Ondanks de muziekstijl die allesbehalve origineel was, heeft Doe Maar toch iets weten te bereiken dat tot op de dag van vandaag niet meer geëvenaard lijkt, niet in Nederland althans. Wij hebben onze goden van Clouseau, en of je er nu van houdt of niet, je kan niet anders dan het ze nageven dat zowat elke Vlaming op zijn minst één à twee nummers van Koen en Kris kunnen meezingen of neuriën. Maar dan nog, het succes is misschien vergelijkbaar, maar de cultstatus van Doe Maar ligt toch ergens helemaal anders. Ik zat een tijd geleden in een zaal vol blije gezichten: papa’s en mama’s, oma’s en opa’s, en vooral veel kinderen. Zelf had ik ook mijn pagadders meegenomen. De rocktempel AB, bij mij om de hoek, was even omgetoverd tot een schip, maar voor de rest was de sfeer nagenoeg hetzelfde. De show die we zagen was van ene Kapitein, die zijn hart op de goede plek heeft aangezien er aan boord van zijn schip ook plaats was voor andere jolige passagiers. Het feit dat dit jonge publiek op anderhalf uur tijd reggae, funk, hiphop, rock en zoveel meer kreeg voorgeschoteld, zorgde voor een brede glimlach op mijn gelaat. Ik wil er niet per se een punt van maken, maar toch hoop ik dat er in de toekomst terug meer plaats komt voor verschil. Een radioprogrammator die zelf de liedjes kiest, is blijkbaar zeldzaam aan het worden. Door verschillende quota en voorgeprogrammeerde machines lijkt het alsof vele zenders enkel eenheidsworst kunnen serveren. Ik weet dat het wereldwijde web veel soelaas biedt, en toch, ik pleit voor meer vitamientjes en onverwachte schotels. Ik wil terug menu’s waarvan ik de helft niet ken. Ook op de radio en ook op de televisie. Gelukkig kan zo’n kapitein daar af en toe bij helpen. Hij Doet Maar … omdat er vitamientjes in zitten.

OMDAT ER VITAMIENTJES IN ZITTEN Ik zat net een boterham met pindakaas te eten en droomde weg naar de tijd dat ik als kind naar de Nederlandse televisie keek om toch een soort van contact te behouden met mijn moederland. Jaja, voor diegenen die het nog niet wisten, uw penvriend heeft een Nederlandse moeder. Terwijl mijn gedachten naar onze noorderburen afdwaalden, begon er een golf van associaties te stromen. Ik vroeg me plots af waarom het zo moeilijk is om een identiteit te plakken op die Nederlandse muziek. Ik ben al jaren fan van De Wereld Draait Door, een fijn actualiteiten-/praatprogramma met een zeer vlotte presentator. Tijdens deze show is er telkens plaats voor een streepje muziek. Dat streepje wordt steeds kleiner, maar toch, soms zitten er pareltjes tussen. Nu valt het me al een tijdje op dat ik vaak meer onder de indruk ben als er buitenlanders passeren, of Belgen. Wat er voorbijkomt aan Nederlands talent laat me vaak koud. Oké, als De Jeugd Van Tegenwoordig langskomt of Marike Jager haar gitaar spontaan bovenhaalt aan de spreektafel blijf ik geboeid kijken, maar over het algemeen valt het me op dat ik vaak niets meer zie dan een gekunsteld afgelikt nummertje. Ik noem geen namen, en wil niet zeggen dat mijn eigen passage de beste was die ik had kunnen verzinnen, maar vaak zit ik met een groot vraagteken naar het scherm te turen als er weer een zoveelste Nederlands bandje langskomt. Ik weet het, ik klink als een oude zeur. Er

Gegroet. Je penvriend, Stijn

- 55 -

- 56 -

vi.be/equinoxthepeacekeeper

“It’s a hard road and shit will happen, but in the end you’ll be alright”, zou Leonard Cohen ooit gezegd hebben tegen EQUINOX THE PEACEKEEPER, het alter ego van de Vlaamse Wouter Buyst, toen deze laatste een jaar lang door de Verenigde Staten trok op zoek naar pakkende verhalen en muziek in de traditie van Bob Dylan. Na drie jaar is Equinox The Peacekeeper terug met een nieuwe plaat ‘Bird Song On The Waste Land’, die even melancholisch klinkt als zijn debuut, maar een meer optimistische ondertoon heeft. Denk banjo’s, mondharmonica’s, aangename gitaartokkels en een stem à la Eels. Wij zijn alvast onder de indruk. (Janne Degryse) vi.be/wilburmusic

De naam WILBUR. doet misschien eerder denken aan een middeleeuwse ridder, maar het gaat hier wel degelijk om een Belgische dj. Geen onbekende zowaar: als de helft van Static & Greedy maakte Maxime Abbenbroek furore in het nachtleven om vervolgens als lid van Shindu ook internationaal een hit te scoren met ‘Happy House’. Als Wilbur. slaat de Gentse producer een andere weg in: minder disco, meer electropop. Met zijn tweede mixtape, waarin zijn eigen remix voor King DJ naadloos aansluit bij werk van andere landgenoten Mickey en Attar!, bewijst hij dat de elektronische muziekwereld weer een getalenteerde Belg rijker is! (Tom Gheldof)

In vi.be MEDIA bespreken journalisten van toonaangevende muziekmedia hun favoriete vi.be van het moment.

vi.be/polarjacket

Er zijn zo van die momenten dat we bijna van onze stoel vallen. POLARJACKET veroorzaakte de laatste twee van die momenten. Een eerste keer, bij het horen van de openingsnoten van ‘Morning Stardust’, vanwege die poppy-maar-edgy melodieën die prachtig ineen pasten als puzzelstukjes. Een tweede keer toen bleek dat ze de hoogstaande opnamekwaliteit tot stand hebben gebracht in een omgebouwde slaapkamerstudio. Productionele klasse, check! Catchy nummers, check! PolarJacket heeft het allemaal. De stem van Reinhard Deman verrast in z’n veelzijdigheid en zet PolarJacket met nummers als ‘Just Go’ op weg naar de radiogolven. (Elisabeth Vroonen)

fuzz-mag.be

Muziek Elektriek

www.cuttingedge.be

Messcherp door cultuur en media

Online muziekmagazine

FUZZ MAGAZINE

www.damusic.be

CUTTING EDGE

DAMUSIC

vi.be media 1. 4.

- 57 -

vi.be/gerhardtgott

Terwijl Low Vertical de release viert van een mooi tweede album blijft de muziek van groepslid Seppe Van den Berghe een eigen leven leiden op vi.be. Sfeervolle klanktapijtjes, vloeibare instrumentals en soms abstracte beatjes met een zweem Radiohead typeren de ingehouden sound van zijn alter ego GERHARDT GOTT. Een sound die grafisch ontwerper Van den Berghe, net als bij Low Vertical, verrijkt met heel geslaagd artwork. (Bram Vermeersch)

vi.be/necktalk-freddybracker

Bijna dachten we in Los Angeles te zitten bij het beluisteren van ‘OG Caps’, een van de twee nummers op de vi.be van NECKTALK & FREDDY BRACKER. De haperende drums, spacy synths en dreunende bassen waar het nummer (net als het andere nummer ‘Meetslab’ overigens) van bulkt lijken immers rechtstreeks afkomstig uit de Low End Theory club waar eminente figuren als Flying Lotus, Daedelus en Shlohmo geregeld het mooie weer maken. NeckTalk & Freddy Bracker zijn echter ongeveer even Amerikaans als Daniël Termont, en kunnen een behoorlijk stevig cv voorleggen met solowerk en deelname aan Gentse groepen als Outspoken Members, Beatdrunx en MoonTroop. Wie er dan ook van houdt om via het internet alsmaar van het ene naar de andere half gerelateerd zijproject te worden meegevoerd kan vanuit deze vi.be wellicht nog veel meer lekkere ontdekkingen doen. (Gowaart Van Den Bossche)

enola.be

Omdat het wat meer mag zijn

Lost in music since 1989

www.rifraf.be

ENOLA

RIFRAF

vi.be/alphawhale

Erg lang bestaat de groep ALPHA WHALE nog niet, gokken we. Het is dus niet verwonderlijk dat we nog maar twee songs aantreffen in hun vi.be-player. Ons doen ze een beetje denken aan het geluid van Allah-Las, die eind vorig jaar een fijn album vol psychedelische garagerock en surf op ons loslieten en daarmee zowat overal op goedkeurende recensies konden rekenen. De melodieën kabbelen lichtjes golvend als het beekje rond een zandkasteel en de zang klinkt gespeeld ongeïnteresseerd, een beetje zoals het meisje dat je negeert terwijl je eigenlijk wel weet dat ze je wil. (Bart Somers)

indiestyle.be

Enjoying indie and britpop starts here

INDIESTYLE

vi.be update

We kijken terug op een hoop sneeuw en veel frisse tenen, maar dat hield ons jong talent niet tegen om via vi.be hun weg te vinden naar de Vlaamse podia. Met dank aan alle partners en deelnemers.

De Nieuw-Zeelandse band Opossum ging samen met AB op zoek naar een geschikte support voor hun concert op 5 november. Niemand minder dan Kalisto Bay veroverde deze speelkans. Op 6 november speelde Thieves Of Silence de pannen van het dak tijdens het voorprogramma van Citizens. in de Beursschouwburg in Brussel. The Dead Color mocht zijn mix van rock en elektronica komen voorstellen tijdens de support van Kosheen in de Vk* op 8 november. Formaat zette op 17 november upcoming talent Borealis op de planken van de Gentse Vooruit tijdens het Don’t Hype festival. Het gaat hard in Vlaams-Brabant, dat bewijst de 45 Toeren dj-contest. Spectdrum kaapte de hoofdprijs weg en mag zich king-dj van Vlaams-Brabant noemen. Dat studenten kunnen feesten, werd nog maar eens bevestigd tijdens de KBC Music Night in Het Depot op 13 december. Tempogeist en Fred Aster overtuigden de jury en kaapten zo een plek weg achter de decks. Het wintert in Antwerpen en dat werd gevierd met een concert van Creature With The Atom Brain op 15 december. Maar liefst vier bands stonden er via vi.be mee op het podium: Soldier’s Heart, Humble Flirt, Mary’s Little Lamb en Sky Castles. Oké, de wereld is niet vergaan, maar we hebben ons toch goed geamuseerd tijdens Doomsday op 21 december. Niemand minder dan Alex Nilson mocht via vi.be de openings-dj-set verzorgen in de Expo van Antwerpen. The Bony King Of Nowhere voelde zich op 22 december wat alleen op het podium van CC Strombeek en zocht daarom naar een geschikt voorprogramma. Dat werd ingevuld door The Isle Of Man. Praga Khan bestaat ondertussen 25 jaar en dat werd gevierd op 17 januari in de AB. Om wat extra gewicht te geven aan de show zochten ze een voorprogramma via vi.be. Dat werd ingevuld door Psy’Aviah. Alsof dat nog niet genoeg was, zette vi.be ook nog True Zebra in de AB als support voor Vive La Fête. De bassen kraakten wederom tijdens MODfest op 19 januari in de Muziekodroom in Hasselt. Mede verantwoordelijk was Gottland. Na een bloedstollende finale vond Chronicles vers technotalent om zijn skills te komen tonen in de Kortrijk Xpo op 9 februari: SuRpLuS+.

- 58 -

vi.be update

Sommige campagnes waren nog niet afgesloten of kenden nog geen winnaar bij het ter perse gaan. Toch een overzicht en enkele reminders voor de campagnes die nog lopen. Grijp je speelkans en spread the vi.be.

De inschrijvingen voor de Kunstbende dj-contest zijn ondertussen afgesloten. Benieuwd naar de finalisten? Check vi.be. Spelen in de UK? Dat kan via de Exposure Music Awards. Benieuwd wie de opvolger wordt van The Man Up North? Check vi.be. Ook Brussel davert op zijn grondvesten via de Rockrace 2013. Ondertussen zijn er al enkele voorrondes achter de rug. Check vi.be voor de finalisten en de winnaar. Wacken Open Air 2013 ging via vi.be op zoek naar vers metal-talent. De voorrondes draaien nog op volle toeren. De winnaar vind je binnenkort op vi.be.

De Dranouter Roots Rally ging via vi.be op zoek naar talent met traditie. De inschrijvingen zijn ondertussen al een poos achter de rug, maar we kijken uit naar de winnaar. Wie verovert een plaatsje op het podium van Maanrock 2013? Volg de Maanrock Rally 2013 via vi.be. Muziekclub 4AD gaat naar goede gewoonte ook in 2013 op zoek naar een nieuwe band in residence. Inschrijvingen zijn afgelopen, de winnaar vind je op vi.be. Couleur CafĂŠ zocht via vi.be opnieuw naar talent via hun Wanted! Contest. Benieuwd naar de geselecteerden? Hou vi.be in het oog. Untitled! ging tot 8 februari op zoek naar vers dubstep talent. Check vi.be om te zien wie hun zesde verjaardag op gang mocht trekken in TRIX.

- 59 -

In feite heeft een boeker klanten langs twee kanten: de artiesten en de organisatoren. Beide moeten zich

boeker zorgt ervoor dat z’n artiesten op de juiste festivals en in de juiste clubs staan.

het livecircuit en zoekt optredens.

Daarbij houdt hij of zij rekening met de

eigenheid en de planning van de band.

- 60 -

naar de betrokken artiest bestaan. De boeker moet die vraag dan kanaliseren en exploiteren: enerzijds organisatoren regelmatig updaten over de artiest, anderzijds alle publieke

kennis van je eigen artiesten, en onderhandelingstechnieken die 100 keer beter zijn dan die van de gemiddelde onderhandelaar bij een Belgische regeringsvorming.

Voor welke acts doe jij de bookings?

Momenteel voor Blackie & the

Oohoos, Flying Horseman en Dans

Dans.

gedaan?

Merdan Taplak, Movits!, Krema Kawa, Captain Steel, Tsiganisation Project, Dynamo Zjosss, Buscemi, Daniel Haaksman, S.W.A.N., Soul Shakers …

Ik wil honderd procent achter de

muziek staan en zéker achter de manier

waarop die muziek live wordt gebracht.

De groep zelf moet gemotiveerd zijn en

hard willen werken. Bestov heeft niet

meteen de meest commerciële bands in

de groep als van Bestov veel energie.

een publiek lang. Dat vraagt zowel van

huis, dus is de weg naar de opbouw van

Voor welke acts heb jij zoal bookings

gaan?

een prima voorbereid optreden.

interesse omzetten in een goede deal en

In essentie moet er al een zekere vraag

de vinger aan de pols, goede

Wanneer besluit je met iemand in zee te

heb ik vaak de indruk dat diezelfde

beginnen uitkijken naar een boeker?

netwerk in het muzieklandschap,

maken, timing communiceren …

business.

zelfkennis is toch belangrijk in deze

je de knepen van het vak. Een beetje

rondje concerten zelf te boeken. Zo leer

ik jonge bands aanraad is een eerste

hebben van het hele landschap. Wat

bands dan nog niet voldoende kennis

finale van Humo’s Rock Rally. Nochtans Op welk moment moet een artiest

Passie voor muziek, een uitgebreid

versturen, contract opmaken, facturen

zijn – denk maar aan de fuzz tijdens de

hebben?

administratieve opvolging ervan: rider

gaat, wil iedereen er als de kippen bij

In deze tijden waarin alles zeer snel

mij is?

hoe weet ik of een boeker de juiste voor

beginnen uitkijken naar een boeker en

Op welk moment moet een artiest

Welke skills moet een goede boeker

deal.

HERMAN HULSENS – Peter Verstraelen Concert Bookings –

regelt een boeker ook de praktische en

comfortabel kunnen voelen bij elke

houden?

Om het heel erg bondig te zeggen: een

Een boeker promoot een band in

Voor elk optreden dat geboekt wordt,

Waar moet een boeker rekening mee

Wat doet een boeker?

FRED – Deep’art Agency –

– Mundial Bookings –

– Bestov –

TIM DE BIE

BOEKERS

Laat ons eerlijk zijn: goeie boekers kunnen je absoluut vooruit helpen, hebben bakken knowhow en een netwerk om u tegen te zeggen. Maar wanneer precies heb je er (g)een nodig?

LUT HENDRIX

talking heads 1. 4.

- 61 -

zijn artiesten, dus als je niet echt het gevoel hebt dat er voor je gewerkt

op de gage van de artiest. Dat is het gangbare percentage van een boeker.

hoogte van de gage en de kosten die

gemaakt worden voor een concert

De grootste voldoening haal ik uit de intensieve en jarenlange samenwerking met talenten als Aril Brikha, FCL (Red D & San Soda), Kr!z en

betaald wordt. Er is veel gebeurd voor dat concert plaats kon vinden natuurlijk: onderhandelen met de organisator, communicatie verzorgen tussen artiest en organisator, de nodige documenten opmaken en versturen, facturatie …

boekers bestaat?

Bands hebben nogal eens het idee dat

je ze meteen in de AB of op Pukkelpop

kan zetten.

Wat vind je zelf het leukste aspect van

je job?

bestov.be

mundialbookings.be

met de artiesten reizen we via foto’s

buurmeisje).

Probeer eerst op eigen kracht zo veel

deep-art.net

of culturele situatie in hun land.

gedachten te wisselen over de politieke

om met onze contactpersonen van

hele wereld rond. Het is ook vaak leuk

en berichten op Facebook virtueel de

van achter een computer, maar samen

alleen van de mama of het verliefde

zoeken?

mogelijk live te spelen en op te vallen.

Het grootste deel van het werk gebeurt

job?

Wat vind je zelf het leukste aspect van je

mensen in de muziekscene (dus niet

meer in zit én ze regelmatig goede

talrijk opgekomen publiek.

Raad voor bands die een boeker

Wanneer artiesten zelf voelen dat er

omstandigheden, met een enthousiast

We hebben overal ter wereld contacten.

beginnen uitkijken naar een boeker?

een sterk concert geeft in goede

Recordings en Token.

uitstekende labels als We Play House

gedaan?

feedback krijgen van verschillende

Op welk moment moet een artiest

enorm van genieten als een groep

Het uiteindelijke resultaat. Ik kan er

voldoende munitie geeft.

naar concerten gaat en alleen daarvoor

Wat is de grootste misvatting die er over

Voor welke acts heb jij zoal bookings

Een boeker kan maar schieten als jij ’m

er misschien te weinig rond je gebeurt.

boekers bestaat?

aangerekend. Dat een boeker alléén maar gezellig

aan boekingen kan ook betekenen dat

Wat is de grootste misvatting die er over

wordt, zit het fout. Let op: een gebrek

wordt een maximum van 15%

(huur busje, geluidsman ...). Daarop

Een goede boeker investeert echt in

Er wordt 15% bookingfee gerekend

Er wordt rekening gehouden met de

mij is?

prijs?

Hoe weet ik of een boeker de juiste voor

Hoe word je vergoed? Wat bepaalt je

peterverstraelen.com

voor de zalen of festivals.

act want dan ben je altijd tweede keuze

de grootste avant-gardistische hiphop

dan niet aankloppen bij de boeker van

avant-gardistische hiphop maakt, ga

hetzelfde roster. Ik bedoel, als je

plaatst van een bekende band op

Zorg dat je jezelf niet in de schaduw

Raad voor bands die een boeker zoeken?

van een band in het livecircuit.

dragen stuk voor stuk bij tot het slagen

heeft op een podium ... Al die elementen

of er airplay is, of de act wel appeal

timing van de album- of singlerelease,

komen. Veel heeft ook te maken met de

oneindig aantal concerten staat aan te

Dat eens je een boeker hebt er een

boekers bestaat?

Wat is de grootste misvatting die er over

van een band, hun manager en label.

manier best veel bijdragen tot de visie

een carrière uitstippelen. Je kan op die

dichter bij de artiest. We kunnen samen

programmator in de AB sta ik nu veel

In vergelijking met mijn vorige job als

je job?

Wat vind je zelf het leukste aspect van

win

1 ROLAND VS-100 PORTABLE MUSIC PRODUCTION STUDIO Alles wat je nodig hebt om opnames te maken, begeleidingen uit te werken of om in geen tijd een volledige song af te mixen, zit in dit handige, stevige en compacte apparaat. Of je nu meerdere instrumenten wil opnemen, de zangpartijen of gitaarsolo wat wil oppoetsen of een geniale ingeving onmiddellijk wil vastleggen, de VS-100 beantwoordt aan je muzikale eisen.

1 ROLAND A-300PRO-R USB MIDI KEYBOARD CONTROLLER Zoek je een keyboard controller die je kan gebruiken in de studio, live of eender waar, kijk niet verder, want wij geven er eentje weg! Wat dacht je van 32 toetsen, 45 toewijsbare bedieningsorganen, 8 aanslaggevoelige pads voor drumpartijen en het verzenden van MIDI-commando’s en compatibiliteit met software als Ableton Live, Cubase, Logic, Pro Tools en meer van dat? Need we say more?

1 BOSS MT-2 METAL ZONE Metalheads! Of je nu een vette metalsound, seventies powerrock of agressieve trash metal wil produceren, dit pedaaltje doet het allemaal. De dubbele gain-circuits zorgen voor een vette tube stack distortion met zware midden- en lage tonen en een lange sustain. Met de 3-bands EQ haal je de meest extreme sound uit je gitaar.

DEELNEMEN Wil je kans maken op een van deze prijzen, mail dan vóór 30 april 2013 naar win@poppunt.be met het antwoord op de vraag in welke band Syndaesia vroeger speelde. Je vindt het antwoord in dit magazine. Vermeld duidelijk op welke prijs je kans wil maken. De wedstrijd staat open voor iedereen; je hoeft geen abonnement te hebben of te nemen om mee te spelen. Succes!

- 62 -

zoekertjes

Nemea zoekt drummer

covers en ook eigen nummers, maar

Foo Fighters-zanger & -bassist

Ervaren band met ambitie zoekt een

we zijn nog niet compleet. Daarom zijn

gezocht

nieuwe drummer, regio Oostende.

we op zoek naar een ervaren gitarist

Wij zoeken een zanger & bassist voor

Goed ontvangen ep gereleaset in 2012,

die onze muziekgroep kan

onze Foo Fighters tribute band in spe!

momenteel bezig aan een full album.

vervolledigen. De gitarist moet

Alle andere leden (2x gitaar en drum)

Onze invloeden zijn Mastodon,

beschikken over een rijbewijs (om hier

en zeer degelijke repetitieruimte zijn

Narrows, Isis ... Ep online te

gemakkelijk te geraken), kennis van

voorzien. Repetities gaan door in Putte

beluisteren: nemea.bandcamp.com

muziek hebben, podium- en

(Mechelen). Met onze huidige band

nemea.be

bandervaring hebben (gewoon zijn om

coveren we Queens Of The Stone Age.

contact@nemea.be

in een groep te spelen), gemotiveerd en

Nu even tijd voor iets anders.

positief ingesteld zijn. Zanger(es) gezocht akoestisch

drummerkendrum25@telenet.be

bacchuscoverband@gmail.com 0496 97 78 19

project Zanger(es) gezocht voor duo-project

Rockband zoekt zanger

Post-hardcore / metalcore band

(Oud-Turnhout, maar ben mobiel dus

Wij zijn een hardrockband uit Leffinge

zoekt bassist

kan me wel verplaatsen indien

(Middelkerke) en zijn op zoek naar een

The Endless Depth Of An Ocean (we

omgekeerd niet mogelijk). Ik schrijf de

zanger. We maken zelf onze nummers

zoeken kortere naam), positieve

gitaarpartijen en heb ook ideeĂŤn voor

en repeteren twee x per week

post-hardcore tot metalcore band

zang / tweede zang. Ben op zoek naar

(maandag- en donderdagavond). Liefst

zoekt bassist in regio Vlaams-Brabant.

iemand die een karaktervolle stem

ongeveer onze leeftijd (22-30 jaar).

Wij repeteren in Zaventem/Kortenberg.

heeft en die zangpartijen maakt en

kenny.angellis@hotmail.com

teksten schrijft.

facebook.com/quentin.nourisson

[w] soundcloud.com/wasaia/sets/

Metalcore / deathcore band zoekt

demos-duo-project

drummer

giorgodegroof@gmail.com 0472 80 39 95

C-line zoekt ervaren gitarist Wij zijn een pop/rockgroep met de

Leeftijd: 16-19. quentinplayer@hotmail.com

Nieuwe Metalcore / deathcore band

Electronica-wizard en drummer

zoekt nog een drummer omgeving

gezocht

Lummen (Limburg).

Ben op zoek naar iemand die met

simon_neskens@msn.com

elektronica overweg kan voor indierock/duyster/shoegaze/

0497 06 98 31

naam C-line (Wolvertem). We spelen

indietronica. Speel zelf gitaar/bas.

- 63 -

zoekertjes

Passie en feeling voor het genre is

met soul- en funkaccenten. Alle

Ervaren gitarist / toetsenist /

belangrijker dan technisch kunnen.

inbreng is welkom. Repetities in het

triangelist / ... gezocht

Woon in Opwijk (Vlaams-Brabant)

Gentse. Leeftijd is onbelangrijk, passie

Wij zijn een drummer, bassist en

maar vind het geen probleem om wat

en kunde wel.

gitarist op zoek naar een ervaren

kilometers te doen voor de repetitie indien nodig.

bram_de_vriese@hotmail.com

vierde man. Liefst een gitarist, maar toetsenisten/noisemakers ... mogen

0477 13 36 44

zich ook aanbieden. Onze stijl: moeilijk

steff1745@hotmail.com

Gemotiveerde & gepassioneerde

te definiëren, maar valt onder de

Female lead vocalist voor nieuw

gitariste zoekt band (rock)

noemers postrock/indie/math. Bands

pop / rock project

Ik ben een zeer gemotiveerde gitariste

die ons momenteel erg inspireren:

Yold zoekt female lead vocalist voor

op zoek naar een band en luister naar

Vessels, Lite, Toe, Dorena ...

nieuw pop / rock project.

alle soorten rock: van Nirvana tot Dry

Embryonale repetitieopnames

Repetitieruimte te Merksem

the River, The National, Pearl Jam,

beschikbaar. Repetities in Ternat.

(Antwerpen).

Queens Of The Stone Age, Of Mice And

yold.be yold@telenet.be

Muzikanten blues-bluegrass-folk project

dokuskraak@yahoo.com

Men ... De lijst is eindeloos en ik sta echt open voor alles. Feel free to

Antwerpse band zoekt electronica

contact me.

man/vrouw

helene.shaikh@gmail.com

Antwerpse groep (22 - 32 jaar oud) zoekt een elektronica man/vrouw.

0498 32 26 03

27-jarige muzikant (banjo-gitaar) zoekt

Denk hierbij aan synths, of soft-synths,

anderen om een soort ‘stringband’ op

Drummer, bassist, gitarist ...

samplers ... Als je ook nog gitaar of bas

te richten. Mijn voorlopig repertoire

Pop-rock rond zangeres/gitarist.

spelen zou dat helemaal ideaal zijn.

bestaat uit oude classics (Leadbelly,

Nummers zijn al gedeeltelijk

Mississippi, John Hurt, traditionals).

geschreven. Bedoeling om full band te

Heb nog geen uitgewerkt concept en

gaan en samen de hiaten in de

sta dus open voor verschillende

nummers op te vullen en accenten te

Drummer gezocht voor rockband

instrumenten: akoestische gitaar,

leggen. Werkbare kennis van een

(Mechelen)

bluesharp, fiddle, mandoline,

muziektaal gevraagd, ervaring niet per

Gitarist, zanger en bassist zijn nog op

washboard …

se. Repetities in de Handelstraat,

zoek naar een drummer (rond de 20

centrum Antwerpen. Goed bereikbaar.

jaar) om samen een band te starten. De

Ten minste tweewekelijks. Mail je

repetities zullen doorgaan in Mechelen.

Deep bass

gegevens, liefst met een opname van

Min of meer in het genre van Muse,

Nieuw project rond bestaand

jezelf met als subject ‘Quiesco’.

Kings Of Leon, All-American Rejects,

j.selvais@yahoo.com

repertoire is op zoek naar een bassist om de gelederen te vervolledigen.

soundcloud.com/quiesco kasken@telenet.be

Genre lijkt poprock kant uit te gaan

sboureghda@gmail.com 0486 33 69 73

Breaking Benjamin, Zornik, Lostprophets, My Chemical Romance, Billy Talent, Yellowcard, Alien Ant

- 65 -

zoekertjes

Farm, The Rasmus, AFI, HIM, Three Days Grace. Uiteraard doen we er ons

om onze Nederlandstalige band te

eigen ding mee. Eens luisteren naar

vervolledigen. Backing vocals is een

reeds geschreven materiaal kan.

pluspunt.

thierry.wijckmans@telenet.be

vi.be/bonbonnegaas stefaandeneve@gmail.com

Band zoekt bassist(e)

0495 28 69 10

Wij zoeken nog een bassist om ons te vervolledigen. Ben jij tussen de 16 en

Zanger(es) en rockgitarist

de 21 jaar? De repetities zouden

Gezocht: zanger(es) en rockgitarist

doorgaan ergens tussen Zaventem en

voor cover rockband zoals The Cult,

Kortenberg.

Artic Monkeys, Pink, Jet, Gun, Placebo, Guns And Roses, ACDC ...

steven_0078@hotmail.com

treden of opnames te doen. Genre Koala zoekt zangers voor vierde cd

doom/black/dark/depressive metal.

Koala zoekt voor hun vierde cd

vi.be/musicfromthevoid666

gastvocals. Band is sterk be誰nvloed

musicfromthevoid666@gmail.com

lucleenaerts@hotmail.com 0477 70 94 43

Zangeres biedt zich aan! Indie / alternatief

door Massive Attack, Unkle. Heb je interesse, stuur een opname van je

Straffe punk/indie/jazz drummer

Zangeres, 22, is op zoek naar project/

stem door of een YouTube filmpje.

gezocht (Gent)

band om zich uit te leven. Denk aan

Koala speelde reeds in New York,

Voor een nieuwe indieband in Gent ben

Bon Iver-achtige sfeer ofwel soul/jazz.

Bulgarije, Rivierenhof, CC Luchtbal,

ik nog op zoek naar een geweldige

Vlaamse Opera.

drummer/ster. Denk spontaan maar

gaellemeysman@hotmail.com

strak, soms complex soms eenvoudig,

Keys, guitar en bass gezocht voor

soms heel hard en soms zacht, niet vies

All Female Band

van brushes en bollen. Kortom: indie/

Zangeres met ruime ervaring (in

punk/jazz. Ik hou van de drums van

verschillende genres) is op zoek naar

Stonertrio zoekt zanger

Japandroids, Grizzly Bear, And You

gemotiveerde muzikantes met

Stonertrio met ervaring zoekt zanger,

Will Know Us ..., Minus the Bear, De

bandervaring voor het vormen van een

regio Gent.

Beren Gieren, Wu Lyf, Connan

All Female Band. Voor een

Mockassin, Slow Club, Tame Impala ...

repetitieruimte kan gezorgd worden.

Leeftijd graag ergens tussen 23 en 37

Eigen materiaal mee te brengen voor

Muzikanten voor akoestisch

jaar. Wat tijd, veel ambitie en een

repetities (en optredens). Ambitie en

project

sympathiek karakter zijn ook van

goesting om er iets van te maken zijn

Zangeres, 19 jaar, regio Steenokkerzeel

belang. Mail me! Snel!

een absolute must. (Regio West-

youtube.com/koalasounds koalamusic@gmail.com 0486 17 58 12

staeler@hotmail.com

of Jette, is op zoek naar muzikanten

anneleensmet@me.com

voor een akoestisch project. Gitaar,

Vlaanderen - kust - Brugge). anneleenwillemans@msn.com

piano, misschien ook wat drum ... Ik

Gitarist, bassist en drummer voor

heb al een paar nummers van 3 Doors

opstart rockband

Down, Nickelback, Adele, Kings Of

Ik zoek muzikanten om een band op te

Leon, Pink, Bon Jovi en Coldplay in

richten in het rockgenre. Doel is eigen

gedachten (vooral poprock dus).

nummers in genre van Foo Fighters,

Wie zoekt die vindt ...

Suggesties zeker welkom.

Twin Atlantic ...

Lees veel meer zoekertjes en/of

linsyke1@hotmail.com

hansjacobs@gmail.com 0499 13 65 36

0497 25 39 82

voer zelf jouw zoekertjes in op poppunt.be

Drummer gezocht (Leuven) Music From The Void (Leuven) zoekt

Gitarist

een drummer om enkele songs in te

Bonbonne Gaas zoekt een

oefenen met de bedoeling om op te

subtiele, creatieve (solo)gitarist

- 66 -