colofon
voorwoord
De zomer komt in al zijn muzikaliteit naar ons toegewaaid. Voor iedereen weer en masse naar de festivals trekt, toch nog even een Poppunt Magazine, het perfecte leesvoer voor een moment van muzikale bezinning. Wat hebben wij zoal in de aanbieding? BRNS! Wij hadden een gesprek met de Brusselse band – je breekt je tong net niet als je hun naam uitspreekt als Brains – die amper drie jaar bestaat, maar zich ondertussen al een palmares bijeen heeft gespeeld waar je gerust ‘u’ tegen mag zeggen. Très indie, en sympathieke gasten die geen grenzen meer kennen en meteen internationaal gaan. Nu de provinciale popconcoursen zich opnieuw op gang trekken, vonden we het het ideale moment om een paar key players aan het woord te laten. Lees: the powers that be die het aanstormend talent van nu alvast willen meegeven waar ze zich aan mogen verwachten. We waren verder erg benieuwd naar de zangtips van Niek Tournois (de zanger van metalband Spoil Engine); je leest het in dit magazine én ziet het op onze website. En dat is lang niet alles … Ontdek wie Thomas Van Dingenen is en hoe het Humo’s Rock Rally’s publiekslieveling Sleepers’ Reign vergaat, uit welke lichting Tout Va Bien komt, welke platen Brownz altijd in zijn bakken heeft, wat hospitality riders zijn en wie er achter Unday Records zit. En hebben we het dan gehad? Neen! Wij scouten wat af tegenwoordig, en gaan dan even op de muzikale koffie, zoals bij Hydrogen Sea en Statue, twee beloftevolle en aanstormende bands. Onze popadviseur heeft het over de sociale muziekrevolutie en het belang van de juiste attitude. De talking heads zijn deze keer de helden die jouw en onze zomerfestivals in goede banen leiden. En dan … Vuurwerk! Word je daar vrolijk van? Wij alleszins wel. Rest ons jullie nog een fantastische zomer te wensen, vol noten op je zang!
Poppunt Magazine juninummer Hoofdredacteur Joachim Wemel Fotograaf Koen Bauters Vormgeving Milk and Cookies Verantwoordelijke uitgever Luc Nowé, Poppunt vzw, Bloemenstraat 32, B-1000 Brussel Medewerkers Peter Claes, Sven De Potter, Pieter Gulinck, Coby Hounjet, Tessa Joris, Stijn Lemaire, Jan Pauly, Chloë Rasier, Wim Thijs, Stijn Vandeputte, Bram Vermeersch Advertentiewerving Chloë Rasier (Poppunt) Oplage 6.000 exemplaren
ISSN 1375-064X
POPPUNT MAGAZINE iN je bus? Je vindt Poppunt Magazine gratis in de belangrijkste music- en dj-gear stores, in jeugdhuizen en muziekcentra, repetitiekoten en studio’s ... Vind je er toch geen bij jou in de buurt? Voor 12 euro per jaar krijg je het netjes in de bus. Koop een abonnement via poppunt.be of stort gewoon 12 euro op rekeningnummer 413-9292181-26 met vermelding ABO2013.
Voor de redactie, Joachim & Sven
-3-
inhoud
@
Rapport
Thomas Van Dingenen 08 Dossier
Hospitality 12 DJ Talk
Vuurwerk 18 Cover
BRNS 22 Gearslutz
NIEK TOURNOIS 40 in the picture Tips & Tricks: De sociale muziekrevolutie
42
Brownz 07
Popadvies: Attitude is everything
48
Statue 17
Talking Heads: Festival heroes
60
Hydrogen Sea 34 Tout Va Bien
35
FOCUS
OTHER STUFF
Excite 2013 28
Column 53
Unday Records 30
vi.be MEDIA 54
What’s up with Sleepers’ Reign
36
vi.be update 56
De provinciale popconcoursen
44
Win 62 Zoekertjes 63
-5-
photo: Koen Bauters
selector
Dark Sky Double U
Joker Tron
Slechts 18 jaar oud en nu al een van de meest veelbelovende talenten uit de scene. Hij heeft zijn eigen sound met atmosferische tunes zoals ‘Padawan’, ruwe deepness zoals ‘Creep’ (een collab met collega’s Requake) en een paar zwaardere tunes zoals ‘Space 21’. Bij Brownz hoor je een mix van hiphop en dance. Je zag hem al op events als Tomorrowland, Laundry Day en Untitled! Dat belooft …
TNGHT
Bugg’n
Ultieme combinatie tussen diepe dubstep en 808 bass. Ware klassieker waarin de combinatie van hiphop en dubstep tot zijn hoogtepunt komt, met de nodige purple feeling. Zotte next level shit die de dansvloer op stelten zet, met de origineelste samples. vi.be/brownz
-7-
DJ Vision met Brownz op poppunt.be
rapport
“Ian Clement vandaag aan de kust voor een Spoor 8-sessie. Morgen Wallace Vanborn in een uitverkocht Het Depot. Amenra en Raketkanon op Roadburn Festival dit weekend. En Steak Number Eight verovert de komende dagen zijn eerste Duitse zieltjes op tour met Devil Sold His Soul. Meer moet dat niet zijn.� De statusupdates van Thomas Van Dingenen van boekings- en managementkantoor Devil In A Box ogen goed en leveren een uitstekend rapport op. text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters
-8-
Je hebt aan de VLEKHO ook een opleiding management in muziek- en podiumkunsten gevolgd.
Thomas: “Die opleiding was zijn geld eigenlijk niet waard. Dankzij het vrijwilligerswerk in het jeugdhuis van Landegem en mijn job bij de jeugddienst van Kortrijk wist ik al heel veel. Het fiscale luik van de opleiding was wel interessant. Btw en structuren van bvba’s en vzw’s: dat kan je ook leren in een cursus bedrijfsbeheer maar omdat het meer gericht was op de podiumsector heb ik er toch wat van opgestoken. Het fijne was ook dat ik op de VLEKHO mensen als Chantal Acda (aka Sleepingdog en muzikante bij Isbells, red.) heb leren kennen. Toen de opleiding er op zat heb ik spontaan gesolliciteerd bij alle bekende muziekmanagementkantoren. Grappig, eigenlijk. In mijn brieven stond iets als: als ik niet bij u mag werken, zal ik sowieso zelf wel mijn managementbureau oprichten. Het was de sector waarin ik wou werken. Ik had echt wel die drive. Ik denk dat er velen zijn die opkijken als ze zien dat het me ook werkelijk gelukt is.”
Devil In A Box Poppunt trok naar Tomaddenation HQ, een rock-’n-rollhuis dat Thomas deelt met Wallace Vanborn-frontman Ian Clement, Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov, Raketkanon) en fotograaf Anton Coene. Thomas: “Als tiener was ik gepassioneerd door muziek. ‘Apetite For Destruction’ van Guns N’ Roses: dat was de steekvlam. En nadien was ik helemaal into metal en vooral hardcore. In het jeugdhuis in Landegem organiseerden we ook concerten. Dat was zo’n beetje de start. Daarna ben ik afgestudeerd als sociaal assistent en ging ik aan de slag als fuifcoach voor de jeugddienst van de stad Kortrijk. Dat was een heel evenementgerichte job. Het kwam er op neer dat ik de grootstedelijke fuifzaal mocht uitbaten en praktische zaken als SABAM en verzekeringen voor mijn rekening nam.”
Naast Devil In Box run je ook een apart tribute booking agency. Scheid je de wereld van de tribute bands bewust van Devil In A Box, dat groepen met eigen werk in huis heeft?
Thomas: “Ja. Ik heb er geen spijt van dat ik die verhalen gescheiden houd. Soms wordt er wat neerbuigend gedaan over tribute bands maar daar ga ik niet in mee. Ik boek m’n tribute bands trouwens ook op gewone rockfestivals en niet louter in het tribute-circuit, als zoiets al zou bestaan. Toen ik in de beginperiode van Devil In A Box werkte met Cloon, The Killbots en Cabron, kregen die groepen nooit meer dan 500 euro gage. Als je weet dat die groepen geen vier keer per maand spelen, dan weet je ook dat er eigenlijk weinig of niets mee te verdienen valt. Terwijl tribute bands wel mooie gages krijgen. Daar kon ik mijn brood mee verdienen en die groepen verkochten ook relatief gemakkelijk. Niet dat ik er rijk van werd maar het gaf toch wel ergens het gevoel van easy money. (lacht)”
Wanneer kwam de manager in je naar boven?
Thomas: “Toen we begonnen met Bulls On Parade (Thomas is de zanger van de Rage Against The Machine tribute band, red.) regelde ik de optredens van de groep. Dat ging me redelijk goed af. Op een gegeven moment ben ik begonnen met Cloon te managen, een band waar ook twee leden van Bulls On Parade in spelen. Na Humo’s Rock Rally 2006 zijn daar nog The Killbots en Cabron bijgekomen. Wat management precies inhield, wist ik in het begin nog niet zo goed. Maar stap voor stap heb ik alle aspecten van het vak leren kennen.”
-9-
Intussen was het heel bewonderenswaardig en moedig dat je ook je energie in Devil In A Box bleef steken.
Thomas: “Het Devil In A Box-verhaal is altijd meer mijn passie geweest. Tribute bands zijn super tof, hé. Ik speel er zelf in een. Maar het is wat het is. Het publiek weet waar het zich aan mag verwachten. Het opzet is simpel en het repertoire van een tribute band is beperkt. Er is dus een plafond. Terwijl: bij bands met zelfgeschreven nummers is the sky the limit. En dat vind ik interessanter. Het gaat breder. Er komt veel meer bij kijken. Voor een tribute band hoef je bijvoorbeeld al geen platenfirma te zoeken. De uitdaging om te werken met bands die eigen werk spelen, is groter. In theorie zouden mijn groepen wereldwijd hoofdprogramma’s in arena’s kunnen spelen. (lacht)”
“De eerste 200 zieltjes zijn de moeilijkste. Eens je die hebt gewonnen, is het een kwestie van terug te keren en de band met het publiek te onderhouden.”
Ervaar je bepaalde moeilijkheden?
Thomas: “Het is tof zoals de zaken nu lopen. Maar ik ben honderd procent zeker dat verhalen als de soloplaat van Ian Clement en de muziek van Wallace Vanborn – die heel toegankelijk zijn voor een breed publiek – zouden ontploffen als we meer structurele steun van Studio Brussel zouden krijgen. En ik bedoel dat niet op een navelstaarderige manier als zouden mijn bands beter zijn dan andere. Maar ergens is het wel frustrerend. We hebben af en toe wat beperkte steun gekregen van de radio en als ik zie wat die kruimeltjes teweeg brengen, dan weet ik dat er veel meer in zit. Het is evenwel goed om te merken dat het zonder grote support ook kan lukken. Het is wel moeilijker, het gaat veel trager en het is harder werken. Maar om het met de woorden van David Bottrill, de producer van de recentste plaat van Wallace Vanborn, te zeggen: ‘Je moet fans van je band hebben, geen fans van je song.’ Dat is het gevaar van een hit. Als het nummer wegebt, verdwijnen de fans ook snel. Triggerfinger is een heel mooi voorbeeld van hoe het wél kan. Die groep heeft door heel veel te spelen doorheen de jaren een leger trouwe fans gecreëerd. Dat is gezond.”
Extra radiosteun is niettemin altijd welkom?
Thomas: “(lacht) Je kan wel zeggen: we proberen het nog eens met de volgende plaat, maar dan is het vorige album een weggesmeten plaat. ‘Drawing Daggers’ van Ian Clement is bijvoorbeeld een wereldplaat waar de radio niets mee doet. Dat is heel jammer. Vandaar dat ik ook altijd probeer op het buitenland te mikken. Omdat ik niet geloof dat ik ongelijk heb. Ik ben er van overtuigd dat de radio verkeerd is en niet dat die bands niet zouden kunnen werken. En in het buitenland is de radio misschien niet verkeerd. Ik vind het fijn om te zien dat Wallace Vanborn in Duitsland bijvoorbeeld overal makkelijk 100 tickets verkoopt. Dat is een goede basis om op verder te werken. De eerste 200 à 250 zieltjes zijn de moeilijkste. Eens je die hebt gewonnen, is het vooral een kwestie van terug te keren en de band met het publiek te onderhouden.”
- 10 -
“ik wil dat iedereen de thrill van een goede liveband kan meemaken.”
Dat lijkt me wel een rode draad: je werkt met bands die misschien niet zo veel airplay krijgen maar wel veel live spelen. Kies je in die optiek ook vooral voor hardere groepen die er live staan?
Thomas: “Ik weet niet of dat toevallig is. Ik heb sowieso een voorliefde voor harde gitaren en ik heb het meest ervaring met de aanpak van een rockband, maar ik luister niet alleen maar naar heavy muziek. Vroeger wel. Alles wat niet distorted was, was voor janetten. (lacht) En als er een beat in zat, was het volledig om zeep. Later is mijn smaak breder geworden. Ik luister naar alles. Zelfs Stef Bos vind ik geweldig, soms, als tekstschrijver. Als het mij raakt, dan vind ik het goed. Muziek moet een gevoel losweken. Je moet kwaad worden. Opstandig. Of super verdrietig. Hevige emotie, daar draait het om. Ik herinner me concerten die me als tiener totaal overdonderden. Het was luid en het was steengoed. Ik ga niet ontkennen dat het schadelijk was, maar het plezier dat ik ervoor in de plaats kreeg, overtrof de piep in mijn oren. Muziek moet emotie overbrengen en bij sommige bands gaat dat gepaard met volume. Als het knalt, moet het echt knallen. Als je die sfeer via geluidsnormen wegneemt, vrees ik dat je een hele subcultuur wegmaait. Dat zou doodzonde zijn. Ik werk sowieso al voor groepen waarbij ik een underdoggevoel heb. Uit sympathie: omdat het vaak bands zijn die een breed publiek zouden kunnen bereiken maar nergens aandacht krijgen. Maar ook omdat ik wil dat iedereen die thrill van een goede liveband kan meemaken.”
Er is ook goed nieuws: intussen zitten Steak Number Eight en Amenra toch maar mooi in je roster.
Thomas: “Wat Steak Number Eight betreft: Het is de eerste keer dat ik werk met een band die al op een mooi niveau stond (de groep zat voorheen bij managementkantoor Keremos, red.). Kapitan Korsakov heb ik niet vanaf het begin gedaan maar we hebben wel progressie gemaakt met hun tweede plaat. En Wallace Vanborn: dat is een verhaal dat we helemaal vanaf nul hebben opgebouwd. Wat Amenra betreft – ere wie ere toekomt – Amenra is een extreem hard werkende West-Vlaamse band die het meeste werk nog altijd zelf doet. Colin, de frontman, heeft een sterke visie die ze heel consequent volgen. Ik sta hen voornamelijk bij met bookings en wat fiscale en structurele steun. Het uitverkochte Church Of Ra-evenement van Amenra in de AB was wel de max. Enkele dagen voor de aankondiging van de concertavond ging ik iets drinken met Marcus Deblaere, programmator in de AB. Na één of twee weken zijn alle tickets weg, zei ik. Hij verklaarde me gek. Het was zijn eerste eigen project in de AB. Hij geloofde wel dat we uiteindelijk zouden uitverkopen, maar dacht dat het niet evident zou zijn. Wat bleek: na één dag voorverkoop belde hij me al. Er zijn al vijfhonderd kaarten weg. (lacht).” Super! Moge het succes je blijven toewaaien! devilinabox.be
- 11 -
dossier
Maandenlang touren klinkt als de droom van elke muzikant, maar het leven on the road heeft natuurlijk ook zijn nadelen. Slecht eten, beschimmelde hotelkamers en onvriendelijke mensen zijn maar een paar van de dingen die de hele ervaring net iets minder leuk kunnen maken. En eerlijk is eerlijk: op een bepaald moment ga je de zelfgemaakte wortelstoemp van je moeder gewoon heel hard missen. We horen vaak dat buitenlandse artiesten de Belgische hospitality loven. Waarom dat zo is, vroegen we aan de artiestenbegeleiders van vier grote Vlaamse concertzalen.
text: Coby Hounjet photos: Koen Bauters
- 12 -
Gewone kost Eric De Vuyst (productieverantwoordelijke AB): “We horen inderdaad regelmatig dat de hospitality in andere landen nogal wat te wensen overlaat: in Nederland en Groot-Brittannië is het eten vaak slecht en mogen artiesten blij zijn als ze niet zelf voor hun pintje moeten betalen. Heel jammer natuurlijk, want ik denk dat een goede ontvangst de kwaliteit van het optreden enkel verbetert. We krijgen dikwijls van muzikanten de opmerking dat de mensen in België hun werk met veel liefde en plezier doen.”
Wat er meestal op het menu staat? “Ik maak dikwijls Belgische of Italiaanse kost terwijl mijn collega dan weer vaak iets oosters kookt. Ook de eigen crew zorgt dus voor afwisseling. We maken redelijk gewone dingen; Leuvenaar Jeroen Meus met zijn Dagelijkse Kost is zeker een welgekomen bron. Maar we verzinnen ook dikwijls zelf recepten. Een eigen gerecht dat ik dit jaar al een paar keer heb klaargemaakt, is een heel simpele maar lekkere Italiaans geïnspireerde bereiding: orecchiette met kalfsgehakt, courgette, pijnboompitjes en verse oregano. Elke keer complimentjes mee geoogst. En van sommige techniekers – bv. Piet van o.a. Selah Sue – weet ik dat ze graag mijn lasagne eten ...”
Dat plezier en liefde belangrijk zijn, beaamt Hilde Hendrickx, verantwoordelijk voor het artiestenonthaal in De Roma. “Wij proberen hier een huiselijk sfeer te creëren. De reacties zijn dan ook altijd heel positief: we merken dat artiesten het enorm fijn vinden dat ze hier tot rust kunnen komen. Onze gastenboeken staan vol enthousiaste reacties.”
Gewone kost blijkt sowieso favoriet te zijn onder de artiesten. Dat bevestigt ook Patrick Smagghe, bezieler van 4AD: “Wij koken hier al 25 jaar zelf en gaan nooit met de mensen op restaurant. Onze kokkin Christine bereidt altijd vegetarische gerechten en het is geen drie keer hetzelfde. We doen niet aan glamour en grote luxe. We willen vooral een geborgen en knus gevoel overbrengen zodat de mensen zich thuis voelen.”
Ook in Het Depot merken ze dat muzikanten vaak positief verrast zijn door de goede ontvangst. “Als een band net uit de UK komt, waar ze zes halve sandwiches en vijf drankbonnen voor acht man krijgen, zijn ze hier vaak onwaarschijnlijk dankbaar. Bij ons zitten de frigo’s vol met drank, zijn er lekkere snoepjes en vers fruit en wordt er een deftige, verse maaltijd gemaakt”, aldus Mike Naert. Mike is directeur, programmator én staat regelmatig zelf achter de potten in de backstage: “Ik geniet ervan om gedurende de dag op een ongedwongen manier dicht bij de artiesten te staan. Het zorgt dikwijls voor een extra fijn contact als ze weten dat je die dag ook een beetje voor hen zorgt.”
In veel concertzalen wordt er dus ook gekookt, vaak door een team van enthousiaste vrijwilligers. In De Roma koken ze altijd zo vers mogelijk. Hilde: “Het gaat er bij ons om dat het normaal en lekker is. Niks te fancy. We krijgen vaak van tevoren de opmerking dat het fijn zou zijn als ze eens een keer géén fastfood krijgen. Maar dat serveren wij sowieso niet. We proberen altijd rekening te houden met bepaalde voorkeuren: zo zijn er tegenwoordig veel vegetariërs of mensen met een allergie. Voor ons is het belangrijk dat iedereen een lekkere, volwaardige maaltijd krijgt.”
“Een goede ontvangst verbetert de kwaliteit van het optreden.”
- 13 -
“We doen niet aan glamour en grote luxe. We willen vooral een geborgen en knus gevoel overbrengen zodat de mensen zich thuis voelen.”
Weinig diva’s
De hospitality van de AB is volgens Eric wel vrij duur: “Maar dat is het meer dan waard. Als er iemand verjaart, proberen we bijvoorbeeld altijd voor een taart te zorgen. We krijgen vaak het compliment dat we één van de besten zijn op het gebied van artiestenontvangst. Al zijn er ook altijd mensen die niet zo dankbaar zijn. Dat is dan heel jammer, maar soms moet je beseffen dat jij er niks aan kan doen. Iedereen heeft wel eens een slechte dag.”
Hilde Hendrickx
Ook in Het Depot zien ze weinig diva’s voorbijkomen: “Als je vooraf de eisen kent, dan bereid je je gewoon voor en zorg je voor iets waar bijvoorbeeld geen noten of champignons inzitten. Als je het op voorhand allemaal weet, is er meestal geen probleem. Door onze capaciteit (840, red.) krijgen we zelden echte diva’s in huis met allerlei buitensporige eisen.” Volgens Hilde ligt het gebrek aan bijna onmogelijke verzoeken ook aan het soort groepen dat ze over de vloer krijgen. “Mensen doen zelden lastig, meestal zijn ze gewoon heel blij en rustig. Wilde backstagefeestjes hebben we hier nog niet meegemaakt, vaak liggen ze gewoon in de sofa’s te rusten. Af en toe moet je wel wat haar op je tanden hebben; ik heb het er bijvoorbeeld heel lastig mee als het respect ontbreekt. Maar zoals ik al zei, gebeurt dat echt zelden.”
Eric De Vuyst
Het is niet omdat ze soms rekening moeten houden met bepaalde diëten, dat de clubs vaak te maken krijgen met buitensporige eisen. “Dat valt goed mee”, licht Eric toe. “De ene artiest is natuurlijk wat moeilijker dan de andere, maar hier komen geen diva’s over de vloer. Ik denk dat ze dat in Vorst Nationaal of het Sportpaleis veel vaker meemaken. Natuurlijk staat er op de rider van buitenlandse artiesten wel eens een bepaald product dat hier heel moeilijk te vinden is. We proberen dan toch altijd aan die vraag te voldoen, maar soms moeten we gewoon voor het beste, lokale alternatief kiezen. Vaak blijkt dan achteraf dat die fles tequila van hun lievelingsmerk helemaal niet zo belangrijk was.”
- 14 -
Persoonlijk contact
Mike Naert
4AD heeft een hospitalitybeleid dat uniek is in België: de zaal heeft naast een backstage ook een huis waar de artiesten blijven logeren. “We hebben hier een eigen hotel. Zeker geen zes sterren, maar het geeft wel het gevoel dat je heel relaxed in je eigen bed ligt. De bands vinden het allemaal geweldig”, legt Patrick uit. “Het maakt de artiesten ook veel bereikbaarder voor hun fans. Gezien ze zich niet meer moeten verplaatsen, blijven ze vaak nog napraten. Dat moet uiteraard niet, maar we merken wel dat het band en publiek dichter bij elkaar brengt.” Doordat er ter plaatse overnacht kan worden heeft Patrick zelf nauw contact met zijn gasten. “We zorgen altijd voor ontbijt. Dat is heel arbeidsintensief, maar is de moeite meer dan waard. Het is altijd apart om de mensen ’s morgens te zien en aan tafel voeren we vaak urenlang goede gesprekken. Ons ontbijt is natuurlijk niet zo uitgebreid als in een luxehotel, maar dat is van ondergeschikt belang. Ik vind het zonde dat ons concept niet vaker gehanteerd wordt; het is namelijk een fantastische ervaring voor iedereen.”
Patrick Smagghe
Mike Naert merkt dat het feit dat hij zelf achter het fornuis staat, vaak een band schept: “Tof was bijvoorbeeld Fabergé van De Jeugd Van Tegenwoordig die mee in de potten kwam kijken. Hij begon alle ingrediënten op te noemen en wilde zelf meekoken. En de gitarist van …And You Will Know Us By The Trail Of Dead had zo lekker gegeten dat hij mee wilde afwassen.” Ook voor Hilde zijn het vaak de kleine dingen die haar taak zo leuk maken. “Er was hier eens een artiest die ’s middags een nieuw hemd had gekocht en dat wilde strijken. Ik heb toen voorgesteld dat voor hem te doen, maar ontdekte dat er aan de voorkant een stuk helemaal verkleurd was. Ik ben toen als een dolle hond door de stad gelopen om een hemd in dezelfde kleur en maat te vinden. Dat is op zich een kleine moeite, maar je merkt wel dat zo iemand dat dan ongelooflijk hard apprecieert.”
“Als er iemand verjaart, proberen we altijd voor een taart te zorgen.” - 15 -
“Ik zie wel eens van die kleine, opkomende sterren waarvan ik denk ‘jij gaat ooit nog eens tegen een muur lopen en dan heb je dat verdiend ook.’”
Het contact met de artiesten levert soms ook grappige verhalen op. Zo organiseerde Patrick eens een fietstocht voor Blonde Redhead. “We hadden tandems geregeld zodat ze van hieruit naar Brugge konden fietsen, omdat ze die stad ongelooflijk graag wilden zien. Uiteindelijk zijn ze toen helemaal ontgoocheld teruggekomen omdat Brugge zo klein was. Bleek dat ze verdwaald waren en in Torhout zaten.”
Vlamingen vs. de rest
Gewenste gasten
Het gaat erg goed met de Belgische muziek, dus zien de concertzalen ook veel lokaal volk voorbijkomen. “Toen de Vlaamse music scene net opkwam, merkte je dat veel artiesten dat opeens als een mogelijkheid zagen om zich zo buitensporig mogelijk te gedragen. Nu zie ik nog wel eens van die kleine, opkomende sterren waarvan ik denk ‘jij gaat ooit nog eens tegen een muur lopen en dan heb je dat verdiend ook.’ Maar wanneer die mensen ouder worden, wordt dat gelukkig meestal een stuk minder”, zegt Eric.
We kunnen dus wel stellen dat Vlaanderen op het gebied van hospitality Goed Bezig is (ja, dat mag met hoofdletters). Rest natuurlijk nog de vraag wie de interviewees nu echt graag eens willen verblijden met een huisgemaakte maaltijd en een kussentje in hun rug. Mike twijfelt geen seconde: “Ik zeg altijd dat ik heel graag eens een aftershow van Prince zou doen. Dan wil ik elke exuberante eis wel vervullen, geen enkel probleem!” Hilde zou graag nog eens één van de oude iconen van De Roma voorbij zien komen. “Ik ben, net zoals al onze medewerkers en vrijwilligers, vooral bezig met het verderzetten van het verhaal van De Roma. Ik zou het dus geweldig vinden mocht één van de sterren die hier in de gloriedagen van de zaal optraden, nog eens langskomen: Iggy Pop of Paul McCartney, bijvoorbeeld.” Eric droomt dan weer van Neil Young of AC/DC. En Patrick? Die is al enorm content met de bands die voor de komende tijd geprogrammeerd staan. “We hebben net ons 25 jarig bestaan gevierd en als ik al zie wie er binnenkort komt optreden, ben ik ongelooflijk enthousiast. Ik hoop gewoon dat de volgende 25 jaar even tof en succesvol worden als de vorige!”
Mike en Hilde zijn het erover eens dat er met de Vlaamse artiesten meestal een iets meer vertrouwelijke band is omdat ze elkaar simpelweg beter kennen. Patrick merkt dan weer vooral dat de Vlaamse muzikanten veel professioneler geworden zijn: “Ze hebben veel meer honger en willen ook buiten de landsgrenzen bekend worden. We zijn een zeer klein landje, maar er is hier enorm veel talent.”
- 16 -
photo: Koen Bauters
jonge wolven
Statue Het zevenkoppige Statue zet met zijn vijf gitaristen een wall of sound neer om u tegen te zeggen. Hun langgerekte instrumentals bevinden zich ergens op de grens tussen psychedelica en postrock en doen zowel aan Pink Floyd als aan Sonic Youth denken. Statue’s strak georkestreerde chaos leverde hen een plaats op in de finale van Limbomania 2011. Hun eerste, zelfgetitelde worp kwam intussen uit via Rough Trade Distribution en kon al op lovende recensies rekenen. Te zien op een festival naar keuze! vi.be/statue
Repetitiekot video met Statue op poppunt.be
- 17 -
dj talk
Het enigmatische trio Vuurwerk laat zich voorlopig niet vatten binnen huidige gangbare genres. Live brengen ze een mashup die zich laat inspireren door DIY, cut en paste-werk, en gevoelens van weemoed. Onlangs kwam hun eerste ep bovendrijven op de site van het toonaangevende Boiler Room project, en ten tijde van dit schrijven boarden ze het vliegtuig richting Roemenië voor hun eerste tournee. text: Pieter Gulinck photos: Koen Bauters
Het is wel duidelijk dat deze drie elkaar gevonden hebben in de muziek, en sterker nog, hun chemie in de studio is van een dusdanige aard dat ze aan een enkele uitlaatklep niet genoeg hadden, en bijgevolg hun creativiteit moesten verdelen tussen de groepen Kwatsa, Jealov en hun liveproject Vuurwerk. Hun sound situeert zich ergens in een maalstroom waar echo’s van techno, hiphop en post-garage zich rond elkaar wentelen tot een uniek klankpalet dat steeds het midden houdt tussen opzwepende dansmuziek en intieme ambient. Jullie zijn drie vrienden die tegelijkertijd drie groepen vertegenwoordigen. Leg eens uit.
Rick: “We maken al een hele tijd samen muziek. Eind 2010 brachten we voor het eerst onder de naam Jealov twee ep’s uit op het Mush Records label uit L.A. Na een tijdje merkten we dat we met een hele hoop vers materiaal zaten dat muzikaal niet meer onder de Jealov noemer paste. Het was dynamischer, meer uptempo en bijna dansbaar. Daarom besloten we om deze muziek onder te brengen onder een nieuwe noemer, een naam die zijn wortels had in onze eigen cultuur en leefwereld. Voor we het wisten was Vuurwerk geboren.” Thieu: “Jealov is eerder introverte, leftfield hiphop waarin we ons niet aan regels hoeven te houden. We laten onszelf toe om te experimenteren met allerlei geluiden en structuren. Vuurwerk is een uitloper hiervan, het is onze interpretatie van clubmuziek.”
- 18 -
“Van ons mag het allemaal wat subtieler.” Sjam: “Onze meest recente groep, Kwatsa, ontstond vorige zomer. We woonden destijds alle drie in verschillende steden: Rick woonde in Londen, Thieu in Kigali en ik in Nantes. We werden allemaal apart beïnvloed door onze omgeving, en toen we terugkwamen klonk onze muziek harder, tropischer en industriëler dan ooit tevoren.” Thieu: “We hebben alle drie onze eigen muzikale achtergrond en aanpak, en naast producen zijn we ook bezig met fotografie en film. Daarom is het voor ons moeilijk om al onze ideeën in één band kwijt te kunnen. Al is er wel een rode draad: zo proberen we steeds grenzen af te tasten en zitten er altijd veel verschillende lagen in onze sound.” Waar komt de noemer Run Tell Secrecy vandaan en wat is de functie van dat overkoepelend orgaan?
Sjam: “Run Tell Secrecy is eigenlijk het platform van waaruit we al onze projecten en ideeën willen lanceren. De naam is ontstaan door het feit dat we aanvankelijk zelf niet goed wisten wie bij de band zat en wie niet. We werkten constant samen met verschillende mensen, maar uiteindelijk vormen wij drie de kern als leden van de bands.” Thieu, jij was in een vorig leven nog lid van het fidget-duo Soda ’n’ Suds. Opvallend hoe je van all-out fuifmuziek verschuift naar een veel meer introvert en visceraal geluid.
Thieu: “Inderdaad. Ook al heeft Soda ’n’ Suds op het eerste zicht weinig te maken met wat we nu doen met Run Tell Secrecy, toch denk ik dat je als producer altijd je verleden met je meedraagt naar je volgende projecten. Ik kijk nog steeds met een heel goed gevoel terug naar de tijd bij mijn vorige groep. We zijn intussen wat ouder en het mag van mij muzikaal wel wat subtieler klinken dan vroeger, maar tegelijk houden we allemaal ook nog heel veel van clubmuziek en hebben we ontzag voor producers in dat genre.”
- 19 -
Hoe ziet jullie live setup eruit?
Rick: “Sjam speelt live bas en gitaar die we dan door onze Boss GT-6 multi-effectprocessor sturen. Ook onze Boss RC50 staat redelijk centraal, die we gebruiken om bepaalde elementen te loopen. Ondertussen speelt Thieu live drums met een Roland SPD-S X, en ik trigger vocals en andere samples op een Akai MPC1000 en heel af en toe durf ik ook wel eens te zingen. We hebben ook onze eigen visuals en lichtshow ontwikkeld die live wordt getriggerd door de muziek.”
“Er sluipt een zekere romantiek in heel het DIY-gebeuren, en dat is iets wat we als drijfkracht kunnen gebruiken om onszelf te blijven uitdagen en ontwikkelen.”
Jullie werden onlangs gerecenseerd op de site van Boiler Room. Hoe kwamen ze bij jullie terecht?
Sjam: “Eigenlijk hebben we er geen idee van. Waarschijnlijk zijn ze toevallig op onze producties gestoten op het internet. We hadden al wat support gekregen uit het buitenland, maar sinds Boiler Room onze twee ep’s heeft opgemerkt, zijn we met hen in gesprek geraakt over een eventuele liveset in Londen. Fingers crossed, dus.”
Welke invloeden zijn belangrijk geweest voor jullie sound?
Rick: “Onze muziek ontstaat heel natuurlijk, we proberen niets te forceren. België is sowieso een draaischijf waar enorm veel muzikale invloeden elkaar ontmoeten. Zo heb je tegenwoordig bass music uit de UK, beat uit de US, sexy electro zoal Sebastian Tellier uit Frankrijk, en heel interessante elektronische muziek uit Oost-Europa. Daarbij komt ook nog ons eigen nationale erfgoed, van Front242 tot Soulwax tot dj’s als LeFtO. Al die invloeden sijpelen onbewust door en die zitten hoe dan ook in onze muziek. Zo is ‘One’, onze recentste ep, erg beïnvloed door ons bezoek aan WorldWide Festival van Giles Peterson en LeFtO in Sète. Zonder dat we er erg in hadden, bleek die plaat een stuk zonniger en optimistischer dan normaal.”
Jullie muziek is voorlopig gratis te downloaden. Hoe zit het met fysieke releases?
Thieu: “Al het materiaal van Vuurwerk is verschenen op drie ep’s: ‘Me’, ‘Plus’ en ‘One’. Die kan je inderdaad gewoon gratis downloaden, maar voor de liefhebbers is er ook een full lp release. Daar staan al onze nummers op, gemasterd door Sam John die eerder al Mount Kimbie, James Blake en Aphex Twin masterde. De plaat is uit op het Brusselse Dandelion Lotus Records, een sublabel van Kompakt.” Jullie hechten ook veel belang aan het DIY-credo, iets wat in deze tijden eigenlijk vrij standaard is door de vooruitgang van de technologie. In welke zin is dit bij jullie meer uitgesproken dan bij andere artiesten?
Rick: “DIY onderscheidt ons niet per se van andere artiesten. Voor ons is het meer een natuurlijke manier van werken, dan een doelstelling op zich. Het voelde gewoon logisch om ons eigen artwork te maken, onze eigen video’s te schieten en tracks te mixen, zeker toen we aanvankelijk begonnen. Er schuilt ook een zekere romantiek in heel dat DIY-gebeuren, en dat is iets wat we bijgevolg als drijfkracht kunnen gebruiken om onszelf te blijven uitdagen en ontwikkelen. Anderzijds is het ook leuk om met andere artiesten en producers samen te werken en van elkaars aanpak te leren.”
De Vuurwerk liveshow is nog vrij nieuw. Hadden jullie al ervaring in een live-omgeving?
Rick: “Absoluut niet. Aanvankelijk wilden we enkel draaien onder de naam Vuurwerk. De producties leken ons te ingewikkeld om live te brengen. Maar de vraag naar optredens bleef maar aanhouden en uiteindelijk zijn we overstag gegaan. Gelukkig maar, want het is enorm leuk om dit soort muziek te performen als een band. Als je trouwens kijkt naar Soulwax of Nicolas Jaar zie je dat je daar heel ver in kan gaan.”
- 20 -
Hoe ontstaat een Vuurwerk-nummer? Zijn jullie steeds alle drie aanwezig bij het schrijfproces?
Sjam: “Meestal ontstaan onze nummers heel geleidelijk: we sleutelen onderling aan elkaars tracks tot iedereen het gevoel heeft dat het klaar is. Het is doorgaans ook een heel langzaam proces. Onze gemeenschappelijke Dropbox zit eigenlijk vol met ideeën van iedereen waar we maar uit hoeven te kiezen. Eigenlijk werken we allemaal op ons eigen tempo en naar ons eigen gevoel, niemand van ons neemt het voortouw. Wanneer we voelen dat er genoeg materiaal aanwezig is om een volledig nummer uit op te bouwen, gaan we samenzitten om er intensief aan te werken tot het af is. In de meeste gevallen betekent dat een totaal isolement. Voor onze vorige drie ep’s hebben we ons gewoon opgesloten in een afgelegen appartement aan zee, daar onze studio opgezet en non-stop gewerkt.” Voor sommige artiesten is het een sport om uit zo
Wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst? Is het
obscuur mogelijke bronnen te samplen. Is dat iets wat
jullie ambitie om op grote festivals te staan of geven
jullie in jezelf herkennen?
jullie de voorkeur aan een ander soort publiek?
Rick: “Wij hebben weinig tot geen regels wat betreft andermans muziek samplen. Het is ook helemaal geen probleem als een sample herkenbaar blijkt te zijn. Zo verplicht je jezelf om er iets creatiefs mee te doen. Eigenlijk maken we niet zoveel onderscheid tussen samples en eigen materiaal, en bijgevolg gaan we ook op dezelfde manier om met beiden. Toevallig verwijst de hoes van onze vinylplaat naar de hele polemiek omtrent het hele piracy gebeuren. Voor ons is dat allemaal een beetje ‘old men’s talk’, maar het zou natuurlijk ook een hele uitdaging zijn om een volledige plaat te maken zonder er ook maar één sample in te verwerken.”
Rick: “Ik denk dat het altijd beter is als het publiek de groep kiest en niet omgekeerd. (lacht). Voor de rest is voorlopig elk optreden een uitdaging. We hebben niet echt een voorkeur, denk ik.” Sjam: “Momenteel concentreren we ons 100 procent op onze live-set en de manier waarop we met ons album naar buiten willen komen. De interactie die we nu voelen met het publiek werpt voor ons een nieuw licht op onze producties, en live durven we al eens wat dansbaarder te gaan. Zonder te veel te verklappen, er staan wel wat leuke festivals voor de deur waar we heel enthousiast naar uitkijken. Maar het voelt voorlopig het meest natuurlijk om met Vuurwerk in clubs op te treden.” Wie mag er bij jullie steeds bellen voor een remix? En
“De hoes van onze vinylplaat verwijst naar de polemiek omtrent piracy. Voor ons is dat allemaal een beetje ‘old men’s talk’.”
hoe zou die dan klinken?
Thieu: “Wat mij betreft, mag iedereen z’n aanvraag indienen, want we maken erg graag remixes. Maar als het markant mag, dan graag Amy Winehouse. It would go back to black!” vi.be/vuurwerk soundcloud.com/runtellsecrecy
- 21 -
cover
FRM BRSSLS, WTH LVE. BRNS
- 22 -
Vorig jaar, het moet ergens in de lente geweest zijn, ontdekten we op een avond via StuBru’s Select de mini-cd ‘Wounded’ van BRNS. Aanstekelijke nu-pop die ons wat deed denken aan Yeasayer! Uit Brussel, zo bleek. Ondertussen, een jaar later, is BRNS een band goed op weg om de wereld te veroveren. In de gaten te houden, met andere woorden. Poppunt Magazine was zeer benieuwd naar het parcours dat ze afgelegd hebben, want BRNS beleeft een waar avontuur waar elke band zo voor zou tekenen ... text: Sven De Potter photos: Koen Bauters
Laten we elkaar vooral geen Liesbet noemen: over wat zich in de Brusselse muziekscene afspeelt – als die al bestaat – weten we niet erg veel. Of niet zo veel als we zouden willen. Onlangs kregen we dankzij ‘De Week van Eigen Kweek’ op Studio Brussel wel een mooie muzikale pingpongsessie tussen Ilse Liebens en Gregory Carette (Pure FM), maar veel Waalse/ Brusselse bands komen hier toch niet aan de bak. Girls in Hawaii, Puggy, Ghinzu, Sharko, even Hollywood Porn Stars ... dat zal het zo wat zijn. Of BRNS het tij zal doen keren? Misschien. “Girls in Hawaii, Ghinzu en Sharko zijn lang de vertegenwoordigers geweest van de Brusselse muziekscene”, aldus Antoine Meersseman, bassist. “Je kon ze als programmator als het ware in een package bestellen. Sindsdien is er niet zo heel erg veel gebeurd, vrees ik. Van een echte samenhangende Brusselse scene is nu gewoon geen sprake meer. Alles is heel erg versnipperd. Ik heb wel het gevoel dat er iets aan het veranderen is: bevriende muzikanten en bands zoals Robbing Millions lijken sneller aan spelen toe te komen en krijgen ook buiten Brussel meer erkenning. Veel van die nieuwe Brusselse en Waalse bands kijken verder dan de landsgrenzen en profileren zich meer internationaal. Ze slaan België bij wijze van spreken gewoon over. De wereld is groter dan dit land. Dat is een belangrijke ontwikkeling. Ik denk dat BRNS tot die nieuwe lichting behoort. Of we het vuur zijn aan de lont van een nieuwe scene, dat weet ik niet.”
Jullie verhaal leest anders wel als een spannend jongensboek: op een paar jaar tijd bouwden jullie al een palmares om u tegen te zeggen.
Timothée Philippe (drum/zang): “Select heeft wel iets in gang gezet. Kirsten Lemaire heeft ons via Bandcamp gevonden, nadat we er drie tracks gepost hadden. De release van die drie songs heeft ons vrij snel een paar optredens opgeleverd, ook dankzij Rutger De Brabander van Nada Booking en Xavier Daive van Atelier 210 (Brussel). Daive was zo enthousiast dat we op zijn vraag een 7inch opgenomen hebben, met drie nummers. In Studio Six (Anderlecht). Een erg mooie kans. Daarna ging alles erg snel: we zijn een paar keer in Frankrijk gaan spelen en dat was het begin van een groots avontuur, omdat we er vrij snel op ons boekingskantoor voor Frankrijk gebotst zijn.” Antoine: “We hebben het geluk gehad de juiste mensen op het juiste moment te ontmoeten. Een belangrijk moment voor ons was het optreden in de Charlatan. Daar hebben we echt goeie beurt gemaakt, wat gezorgd heeft voor heel wat mondtot-mondreclame in Vlaanderen. Dat heeft veel in beweging gezet.”
- 23 -
“Het is nooit onze ambitie geweest om Belgiës next big thing te zijn. Wij hebben van meet af aan verder gekeken dan de landsgrenzen.”
Jullie investeren veel energie en tijd online en zijn als
Ik denk dat veel bands jullie benijden. Zo snel zo veel
band aanwezig waar je vandaag aanwezig hoort te
spelen op zo veel verschillende plekken. Is het wat
zijn: Bandcamp, Tumblr, Facebook, YouTube ... Daarop
jullie er zelf van verwacht hadden?
focussen werpt blijkbaar echt zijn vruchten af.
Tim: “Het is vooral indrukwekkend wat we meemaken. En een droom die uitkomt. Muziek gaan spelen overal ter wereld, wie zou daar niet voor tekenen.”
Antoine: “Ja. Ik denk dat het daardoor sneller is gegaan. Het bereik is alleszins groter. Het is hard werken, maar onze aanpak heeft ons wel in contact gebracht met Naïve, het Franse label waar we bij getekend hebben. Live spelen blijft het belangrijkste, maar het is de combinatie tussen live en online die de band met het publiek intenser maakt. Ik ben ervan overtuigd dat mensen sneller fan worden van een band of sneller gewonnen zijn voor een band als die echt naar buiten treedt, en zich niet verstopt achter grote iTunes-banners. BRNS is erg bereikbaar; de kloof met het publiek is niet groot.”
Antoine: “We weten goed wat we willen. En wat niet. Zoals op één plek groot worden en op een andere onbekend blijven. Kijk naar het verhaal van Puggy: ze verkopen de AB drie keer helemaal uit en kennen heel veel succes in Frankrijk. Met meer dan 100.000 Facebookfans zou je er ook vanuit gaan dat die band in de buurlanden fans heeft, maar wat gebeurt? Op tour met School Is Cool was er voor Puggy haast geen publieke interesse. Dat is toch vreemd? Wij zien zoiets absoluut niet zitten. Wij willen onze tijd nemen om overal voet aan de grond te krijgen.”
Tim: “Wij geloven heel erg in het originele idee van de ‘indie band’. BRNS wil zo lang en zo veel mogelijk artistiek onafhankelijk zijn. Wij willen alles zelf bestieren. Op die manier blijven we het dichtst bij waar we in geloven. We hebben er zelfs onze job voor opgegeven. Wat betekent dat we binnenkort moeten verhuizen, want het huis waar we nu wonen, is te duur geworden. We zouden het niet anders willen, omdat we bezig kunnen zijn met wat we echt willen.”
“Live spelen blijft het belangrijkste, maar het is de combinatie tussen live en online die de band met het publiek intenser maakt.”
- 24 -
Een belangrijk moment voor BRNS lijkt me het winnen
En Court-Circuit, de Waalse tegenhanger van Poppunt,
van het concours Verdur Rock. Of hecht ik daar iets
of Larsen, het Franstalige broertje van Poppunt
te veel belang aan? Ik weet niet of jullie Humo’s Rock
Magazine?
Rally kennen, maar bands die die wedstrijd winnen,
Antoine: “Voor BRNS, en voor andere jonge Franstalige bands, zijn dat twee erg handige media, ja. Larsen staat bijvoorbeeld – net zoals Poppunt Magazine – vol met artikels rond popadvies, hoe je band te promoten, et cetera. Wij hebben dat uiteraard liggen.”
staan steevast aan de start van een boeiende carrière, met heel wat ondersteuning.
Tim: “Het heeft wel iets gedaan, ja. We hebben na de winst op Verdur iemand ontmoet die ons wou helpen om onze mini-cd op te nemen.” Antoine: “Het geld dat we daar gewonnen hebben, was erg welkom. Verdur Rock kwam op een moment dat er al heel wat aan het bougeren was. Winnen heeft wat media-aandacht opgeleverd, maar om te zeggen dat dat het startpunt was? Neen. Het heeft ons wel de mogelijkheid gegeven om het heft echt in eigen handen te nemen. Ik denk trouwens dat je als band over genoeg financiële back-up moet beschikken, wil je het allemaal alleen doen. Wij hadden al veel centen in de eerste opname gestoken. De opbrengst van Verdur Rock was een noodzakelijke duw in de rug.”
BRNS staat op het punt een full album op te nemen. Willen jullie – de indie-gedachte doortrekkend – alles zelf doen, zoals bij de opname van ‘Wounded’, of halen jullie er een externe producer bij? Ik heb al een paar keer de naam Steve Albini horen vallen.
Tim: “Ja, wij ook. Een externe producer? Ik denk het niet. Wij weten erg goed hoe onze muziek moet klinken. Ik weet niet wat een externe producer ons zou kunnen bijbrengen. Wat we wel nodig hebben, is een goeie technieker, iemand die weet hoe hij onze sound naar een plaat kan vertalen. Wij maken alle nummers met GarageBand, zie je. Dat programma heeft zijn beperkingen, maar dat bepaalt ergens wel de klank van BRNS.”
- 25 -
“Wij weten erg goed hoe onze muziek moet klinken. Ik weet niet wat een externe producer ons zou kunnen bijbrengen.” Antoine: “Tja. Stel dat het toch Albini is, wat zou die dan doen? Microfoons plaatsen en aan knoppen prutsen, zodat we die typische Albini-sound krijgen? Het is zoals Tim zegt: wij weten hoe een BRNS-song moet klinken. Iemand die onze visie deelt, die sluiten we meteen in onze armen. Ik zou liefst in België opnemen of dicht bij huis. Waarom niet in het huis waar we wonen? Ik hou er van om een ‘thuisgevoel’ te hebben als ik aan het opnemen ben. Ik wil me niet eerst moeten aanpassen aan een nieuwe omgeving als we pakweg in Duitsland zouden gaan opnemen.” Uit de vormgeving van ‘Wounded’ blijkt dat jullie veel
Nog een uitsmijter: hoe verschillend reageert het
aandacht schenken aan het artwork van de band.
livepubliek in de verschillende landsdelen? Zit er een
Tim: “Absoluut. Voor ‘Wounded’ hebben we samengewerkt met Carl Roosens, een uitstekend allround kunstenaar. Wij streven altijd naar een erg losse samenwerking, waarin we de artiest helemaal vrij laten. Dat leidt meestal tot de beste resultaten. Met Carl was dat niet anders: op onze vraag had hij vijf ontwerpen gemaakt voor de songs op ‘Wounded’, en ze beantwoordden alle vijf aan onze verwachtingen. Veel liever zo’n samenwerking dan iemand te moeten zeggen wat hij moet doen. Carl heeft zijn grafische kijk gegeven op onze muziek. Met een zeer cool resultaat.”
verschil in publieke beleving tussen Brussel, Wallonië en Vlaanderen?
Antoine: “In Brussel blijven ze redelijk kalm en nogal afwachtend, eerlijk gezegd. Thuispubliek, altijd moeilijk. In Gent is het altijd feest, en toen we in de Muziekodroom in Hasselt speelden, kende het publiek al onze nummers uit het hoofd. Dat was hallucinant. Het verschilt van plek tot plek, en van het moment waarop we spelen. De eerste keer in TRIX was fantastisch, de tweede keer leek het publiek niet geïnteresseerd. En in Frankrijk is het publiek altijd erg enthousiast. Ze houden daar overigens enorm van Belgische bands. Alles wat Belgisch is, wordt er aan het hart gedrukt. Ik denk dat artiesten als dEUS, Black Box Revelation, Ghinzu, Axelle Red ... er de weg geëffend hebben. Dat is erg leuk, vind ik. Waar het vreemd is om te spelen, is Nederland. De mensen gaan er naar een concert kijken om zich te amuseren. Hoofdzakelijk daarvoor, en niet voor de muziek. Ze komen verkleed naar een optreden, bestellen bier en praten het hele concert door.”
Antoine: “Hij heeft trouwens ook een muziekproject: Carl et les Hommes Boîtes. Ik ben er zeker van dat dat ook in Vlaanderen kan aanslaan. Carl creëert een hyperpersoonlijke wereld, waar ik enorm fan van ben. Voor ‘Wounded’ heeft hij iets ontworpen dat uitnodigt om de cd te bekijken. Het maakt mensen nieuwsgierig omdat het op geen enkele manier toont wat je als luisteraar kan verwachten.”
brns.be
- 26 -
focus
Exchange of International Talent in Europe Het Europees uitwisselingsproject Excite is onlangs aan zijn vijfde editie begonnen. Voor dit project slaan zeven Europese muziekorganisaties, waaronder Poppunt, de handen in elkaar om jong talent naar de meest toonaangevende festivals en clubs in Europa te sturen.
De volledige naam van het project luidt ‘Exchange of International Talent in Europe’. Een naam die de lading behoorlijk goed dekt. Elk deelnemend land vaardigt namelijk maximum drie bands af die, wanneer gekozen door de deelnemende festivals, de kans krijgen om in het buitenland te spelen. Dit jaar werken in totaal zeven landen mee aan het project: naast vaste waarden België, Nederland, Schotland en Denemarken zijn ook Noorwegen, Zweden en Luxemburg mee in het project gestapt.
text: Tessa Joris & Peter Claes
- 28 -
De volledige Excite-kalender 3 mei - The DeVilles (BE) / Bernard Et Bianca (SE) / Synthesis (LU) SPOT Festival (Denemarken)
17-19 mei - The DeVilles (BE) / Ice Cream Cathedral (DK) Deze samenwerking levert, verspreid over die zeven landen, negentien podiumkansen op. Zo werd vanuit België onlangs The DeVilles richting het Deense SPOT-festival en het Luxemburgse Food For Your Senses gestuurd. Binnenkort is het de beurt aan Protection Patrol Pinkerton om op reis te vertrekken. Zij zijn door het Schotse GoNORTH en het Nederlandse Freeze-festival uitgenodigd om hun affiche te vervolledigen.
Food For Your Senses (Luxemburg)
5-8 juni - MAASK (NL) / Protection Patrol Pinkerton (BE) / Ice Cream Cathedral (DK) goNORTH Festival (Schotland)
26-28 september - Say Yes Dog (LU) Protection Patrol Pinkerton (BE) Homework (Sco) Freeze Festival (Nederland)
5 oktober - SGROW (NO) / MAASK (NL) Ice Cream Cathedral (DK)
The DeVilles en Protection Patrol Pinkerton maken deel uit van een groep van twaalf Europese bands die naar festivals in de deelnemende landen worden uitgestuurd. Zo zal je ook op het Play-festival in de Hasseltse Muziekodroom naar buitenlandse Excitebands kunnen gaan kijken.
Play Festival (België)
Kennis, ervaring en contacten
Live At Heart Festival (Zweden)
8-9 november - Battle (DK) / The Boy Who Trapped The Sun (Sco) House Of Trees (SE) Sørveiv Festival (Noorwegen)
4-7 september - Battle (DK) The Boy Who Trapped The Sun (Sco)
Niet alleen muziekorganisaties en festivals – voor België is dat Play Festival – werken mee aan Excite. Ook popacademies, zoals die van Leeuwaarden en de Limburgse PHL, verlenen hun medewerking. Het is naast ervaring namelijk ook de bedoeling dat de deelnemende bands kennis en contacten opdoen. Zo worden er tijdens de loop van het project bijvoorbeeld workshops georganiseerd met key players uit het muzieklandschap. Last but not least maken de deelnemende bands ook kans op studio- en radiosessies én worden er enkele bijkomstige clubshows georganiseerd. Exciting! excite-music.eu
- 29 -
focus
Unday Records, het label dat de muziek uitbrengt van onder meer Trixie Whitley, Dans Dans, Flying Horseman, Ian Clement en I Will, I Swear is de voorbije twee jaar uitgegroeid tot een kwaliteitsmerk met een internationale sound. Tot grote tevredenheid van Tim Beuckels die van N.E.W.S. Records carte blanche krijgt om zijn sublabel uit te bouwen.
text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters
- 30 -
Tim: “Bij N.E.W.S. was ik verantwoordelijk voor de verkoop en de internationale export van onze catalogus, maar iedereen wist al langer dat ik niet louter muziek in de markt wou plaatsen maar ook met bands/artiesten wou werken. N.E.W.S. is als platenfirma en distributeur groot geworden in de gouden tijd van de dance-explosie. Maar de muziekindustrie is niet meer wat ze toen was en het leek gewoon logisch om ook op andere genres te gaan werken. Vandaar dat ik dus een transfer kon maken. Ik ben in 2011 zonder heel veel aspiraties begonnen met Unday. Ik wist niet wat ik precies mocht verwachten maar het was een verhaal dat kon groeien.”
Je meest recente ontdekking is I Will, I Swear. Lang over moeten nadenken?
Tim: “Ik was helemaal ondersteboven van ‘Long Days’ toen ik dat nummer voor het eerst online hoorde. Soms heb je dat gewoon. Dat je denkt, what the heck, die groep ga ik nu meteen contacteren. Het goede aan het nummer is ook dat er meteen drie collega’s aan mijn bureau stonden met de vraag: van wie is dit? Dan weet je: mijn gevoel klopt, deze muziek heeft iets. En dat gebeurt niet al te vaak. We hebben een pak talentvolle bands maar de echt goede bands liggen niet zo dik bezaaid. Er zijn veel eigen beheerverhalen, er is veel goede wil, maar ik denk dat we met Unday toch proberen de lat wat hoger te leggen. Unday is klein begonnen maar ik heb wel de ambitie om het top te doen en zo te houden. We willen indie, breeddenkend en avontuurlijk te zijn. Moeilijke muziek mag ook. De artiesten op Unday hoeven geen radiomuziek te maken. Ik ben heel tevreden dat een groep als Dans Dans bij ons zit. Maar zelfs met niet-commerciële muziek heb je nood aan promotie, om platen te verkopen. Want dat doet een label uiteindelijk. Maar ik kan mijn eigen koers varen en ik heb tegelijkertijd de tools en de kracht van een bedrijf met twintig mensen achter me. The best of both worlds, denk ik. Iedereen helpt iedereen bij N.E.W.S. en alles zit hier ook onder één dak: promotie, distributie, boekhouding en een magazijn.”
De eerste Unday-release was ‘As If We Were Dancing’ van Yuko.
Tim: “Ik kreeg een straffe demo van Yuko in handen waar ik absoluut iets mee wou doen. N.E.W.S. heeft een twintigtal sublabels maar geen enkel leek me geschikt voor Yuko. Laat ons een nieuw label opstarten voor mooie avontuurlijke muziek, dacht ik. Daar lag mijn hart. Eigenlijk is het de omgekeerde wereld: eerst een band en dan pas een label. Het toffe is dat ik van N.E.W.S. alle vrijheid krijg om te doen wat ik wil. Alle Unday-artiesten zijn helemaal mijn smaak. Na Yuko kwam Flying Horseman erbij. En van het een kwam het ander. Al doende krijgt het label een eigen smoel. In mijn hoofd is het vrij duidelijk welke muziek op Unday past. Echt omschreven is dat echter niet. Volgens mij bestaat er wel een Unday-fan die alle releases goed vindt – ikzelf in de eerste plaats, natuurlijk. Alle muziek op Unday past bij elkaar. Er is een soort coherentie. Ik hoop dat je een balans en een logica kan horen in de bands die ik teken.”
“Of HEt nu gaat om commercieel succes of een cultstatus: het doel is om ergens naartoe te gaan.”
Merk je een verwantschap met een label als Zeal?
Tim: “Ik kan me wel vereenzelvigen met Zeal. Geert (Mets, bezieler van Zeal, red.) en ik doen allebei ons goesting. De muziek op Unday is nogal eclectisch en ook Geert werkt met uiteenlopende groepen: van Raketkanon tot Renée. Ik voel ook dat hij altijd honderd procent achter zijn bands staat. Dat zijn wel de overeenkomsten. En Zeal is net als Unday Belgisch én indie. De vergelijking met Zeal zie ik dus wel als een compliment.”
- 31 -
Ervaar je druk op Unday?
Tim: “Ik prijs me vooral gelukkig dat ik carte blanche krijg. Mijn smaak en de markt komen niet altijd goed overeen. Als ik mijn eigen platencollectie bekijk: echt veel bestsellers zitten daar niet tussen. Goede muziek en goede verkoop, dat gaat niet altijd samen. In principe is er dus altijd druk maar die voel ik niet expliciet. Unday is weliswaar geen hobby. Het feit dat er een bedrijf achter je staat, impliceert dat de werknemers betaald moeten worden. Ik heb veel respect voor huis- en slaapkamerlabels die limited editions en cassetjes verkopen. Ik vind dat heel tof maar dat zouden wij niet kunnen. Ik kan jaarlijks maximum vier à vijf albums en een drietal ep’s uitbrengen. That’s it. Als je ergens veel tijd en energie in steekt, kan je het je niet permitteren om gezellig aan te modderen. Daarom teken ik ook alleen maar bands waarvan ik denk dat het verhaal iets kan worden. En of dat nu om commercieel succes of een cultstatus gaat: het doel is om ergens naartoe te gaan. De kern van de zaak is dat we sowieso met weinig groepen werken. Ik wil Unday bewust klein en kwalitatief houden en me focussen op de releases die er zijn. Geen vijf per seizoen, dus.”
Hoe zie je de toekomst van Unday?
Je kiest bewust voor credibele indie acts, maar met
Opmerkelijk: The Future Dead, je eigen band, scherm je
Trixie Whitley heb je nu ook een geloofwaardige hit te
af van Unday.
pakken.
Tim: “The Future Dead is qua muziek ook absoluut niet Unday. (lacht) Ik zou de band nooit tekenen. Hoe goed ik The Future Dead ook vind, die band heeft een andere attitude en sound. Ik heb ook geen zin om tijdens mijn uren op mijn eigen band te werken. Dat zou gewoon niet kloppen. Ik heb mijn sleazy fuzzy indie rockkantje. Ik run dan wel Unday, daarnaast ben ik ook nog de drummer van The Future Dead. Niet dat alles op Unday superserieus moeten zijn, hoor. Maar The Future Dead past niet op Unday. Wel op Sub Pop. (lacht)”
Tim: “Het is de bedoeling nog meer voet aan grond te krijgen in het buitenland. N.E.W.S. heeft als platenfirma en distributeur een netwerk. Afhankelijk van wat er gebeurt met een bepaalde artiest in een bepaald territorium bekijken we wat er mogelijk is om er te gaan avonturieren. Ik zie het niet puur als éénrichtingsverkeer. Het is meer dan distributie en trekken en sleuren. Ik ben op zoek naar uitwisseling, zielsverwanten waar ik mee kan samenwerken in het buitenland. Bovenal is het natuurlijk de bedoeling om kwalitatieve muziek te blijven releasen.”
Tim: “Dat is kicken, maar hits zijn niet mijn eerste betrachting. Ik wil vooral groepen uitbrengen die ik goed vind. Natuurlijk staat de ene groep al verder dan de andere. Bepaalde bands hebben nog veel werk en sommige artiesten hebben nu eenmaal meer potentieel qua doelpubliek. Het mooie aan het verhaal van Trixie Whitley is dat verschillende troeven samen komen in één figuur. Iedereen weet al jaren dat Trixie een uitzonderlijk talent is maar dat alles zo mooi op zijn plaats zou vallen op het goede moment, dat is echt fantastisch. Volgens mij heeft ze een gigantisch internationaal potentieel. De ene act is echter niet beter dan de andere. Ik doe ook signings die nooit dat bereik zullen hebben. Ik wil vooral dat het goed klikt met artiesten, dat ze op dezelfde golflengte zitten en dat ze weten wat ze mogen verwachten. Ik doe voor iedere groep van Unday even veel moeite. Alles verschijnt ook op vinyl. Dat vinden mijn artiesten de max. Ik vind het vooral plezant om diverse muziek uit te brengen. Trixie Whitley, Ian Clement, Dans Dans: die drie acts op één seizoen op één label, dat vind ik tof. Je kan niet zeggen dat we voor één gat te vangen zijn.”
undayrecords.be
- 32 -
photo: Koen Bauters
jonge wolven
Hydrogen Sea Veel meer dan de zoete, breekbare stem van zangeres Birsen Uรงar en een dun streepje piano, gitaar of elektronica van de hand van multi-instrumentalist PJ Seaux heeft Hydrogen Sea niet nodig om een hele zaal stil te krijgen. Dat bewezen ze op een van de Open Mic avonden van het Depot. Radio 1 kroonde hen onlangs tot vi.be-artiest van de week en hun bevreemdende pop wist zelfs Gabriel Rios te overtuigen. Die nodigde hen uit om maar liefst zes keer zijn voorprogramma te verzorgen. Check it out! vi.be/hydrogensea
Repetitiekot video met Hydrogen Sea op poppunt.be
- 34 -
photo: Koen Bauters
jonge wolven
Tout Va Bien Gewapend met een buffetpiano maakt Jan Wouter Van Gestel, a.k.a. Tout Va Bien, melancholisch klinkende songs over de pijnlijkere zaken in het leven. Zijn ‘engelachtige stem’ (de woorden van Isbells-opperhoofd Gaëtan Vandewoude) hielp hem in 2010 al aan de bronzen medaille in de Kunstbende-wedstrijd en het James Blake-esque nummer ‘Tall’ zette hem recenter als een van de winnaars van De Nieuwe Lichting op het podium van de AB. Kost voor fans van Patrick Watson. vi.be/toutvabien
- 35 -
focus
Het is inmiddels meer dan een jaar geleden sinds Sleepers’ Reign op Humo’s Rock Rally met zowel de zilveren plak als de KBCpublieksprijs ging lopen. Hoog tijd dus om eens te checken wat ze met al dat prijzengeld hebben aangevangen. Poppunt viel binnen op een repetitie in muziekcentrum TRIX en vroeg om een update. text: Peter Claes photo: Koen Bauters
- 36 -
Jullie zijn het gewoon om alles van opname tot mix zelf te doen. Was het niet raar om een deel van dat productieproces uit handen te geven?
Orson: “Langs de ene kant wel. Maar we hebben er veel uit geleerd. Het was heel interessant om dat eens door iemand anders te laten doen. Yngve had ons nog nooit gehoord voor we hem vroegen onze single te mixen en had dus een heel andere kijk op onze muziek. Die ervaring heeft er ook voor gezorgd dat onze eigen aanpak bij het opnemen van demo’s wat veranderd is.”
“We trekken graag ons plan.”
Uiteindelijk zijn ‘Four Dots’ en jullie Bob Dylan-cover op het plaatje terechtgekomen ...
Lukas: “Tijdens de Rock Rally hebben we heel wat positieve reacties gekregen op onze versie van ‘Like A Rolling Stone’ en we waren er zelf ook heel tevreden mee. Daarom wilden we die cover via deze weg nog een eigen leven laten leiden. ‘Four Dots’ hadden we in die tijd ook al, maar zat nog in de demofase. We wilden graag een nummer uitgeven dat nog niemand kende, om eens uit een andere hoek te komen. ‘Four Dots’ heeft trouwens ook een andere feel dan de vorige nummers.”
Wat is er sinds de Rock Rally zoal veranderd voor jullie?
Orson Wouters (synths): “We gaan nu vaker naar de Key Music.” Lukas Hermans (vocals): “Bwa, niet echt vaker, we kopen gewoon meer.” Orson: “Dat is waar, vroeger gingen we ook regelmatig maar kochten we niets. Nu dus wel. (lacht)” Lukas: “We hadden door de Rock Rally natuurlijk een stevig startbudget. Daar hebben we toch al wat van gebruikt. Voor materiaal bijvoorbeeld, maar ook om onze single te laten mixen door Yngve Saetre (producete eerder ‘Applause’ van Balthazar, red.) in Noorwegen.”
Jullie hebben de single in eigen beheer uitgegeven. Een bewuste keuze?
Lukas: “We wilden nog even wachten met een label. Door het prijzengeld van de Rock Rally was ons budget groot genoeg om alles van mix tot druk zelf te betalen. Het is eigenlijk een beetje een album maken op klein formaat, dus we vonden het een goed idee om dat hele proces eens door te maken. Zo komen we wanneer we een full album opnemen niet voor te grote verassingen te staan.”
Noorwegen? Hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
Lukas: “Via onze manager (Tom Van Dingenen, red.), die we ook sinds de Rock Rally hebben. We zochten iemand om onze single te mixen en hadden een paar namen overlopen. Yngve had interesse en we waren onder de indruk van zijn eerdere werk, vandaar. We zijn trouwens zeer tevreden met wat hij er van gemaakt heeft.”
Ruben Mertens (gitaar): “We hebben het artwork ook zelf gemaakt, wat wel tof was. Maar we zijn geschrokken hoe veel werk het kost om zoiets uit te geven.”
- 37 -
Jasper Verdonck (bas): “Het hele proces gaat nog wel wat tijd kosten, maar dat is niet erg, zolang het in functie van de kwaliteit is.”
De preselectie van de Rock Rally was nog maar jullie tweede optreden, hoe is het hele live gebeuren sindsdien geëvolueerd?
Lukas: “Goh, dat gaat al iets vlotter tegenwoordig.” Staat de tracklist al vast dan?
Orson: “Maar we zijn nog altijd geen echte livebeesten hoor.”
Orson: “Er is al een draftversie, maar er zullen vast nog dingen veranderen.”
Ruben: “We spelen ook niet zo heel vaak, maar we doen het wel heel graag. We hebben intussen wel een geluidsman, dus het klinkt al een pak beter dan vroeger.”
Lukas: “We zijn ook geen veelschrijvers. We werken graag lang aan onze nummers en het is niet zo dat we ergens een bakje met tien demo’s hebben liggen waar we er vijf van zullen wegsmijten. Zo werken we niet. Alle nummers die we nu hebben en die we goed vinden, komen waarschijnlijk op de plaat.”
Lukas: “En we houden P.A.-repetities en werken met in-ears. Dat maakt het allemaal wat aangenamer. Maar onze set up verandert nog heel veel. Ook op het gebied van effecten die we gebruiken en hoe we nummers live brengen.”
Al enig idee met wie jullie graag zouden samenwerken voor het album?
Lukas: “Neen, eigenlijk niet. We hebben wel een goede samenwerking gehad met Yngve in Noorwegen, dus misschien contacteren we hem wel opnieuw. Maar we zijn nog op zoek. Wel hebben we altijd al met Nigel Godrich (producer van Radiohead, red.) willen werken ...”
Hoe heeft Poppunt jullie gesteund in het afgelopen jaar?
Lukas: “Poppunt helpt het prijzengeld beheren. Als we een idee hebben waarvoor we een stuk van de KBC-publieksprijs willen gebruiken, leggen we dat voor. Doorgaans kunnen ze meegaan in wat we willen doen. Uiteraard kunnen we er ook altijd terecht voor steun en advies. Zo hebben ze ons uitgelegd wat er allemaal komt kijken bij het uitbrengen van een single in eigen beheer.”
Orson: “Maar dat is er over, hé.” Lukas: “Dat is inderdaad wat overdreven. Maar we weten nog niet wie de juiste mensen zijn om mee samen te werken. We moeten nog wat zoeken en naar albums luisteren.”
Hebben jullie een vorm van bandcoaching gekregen?
Orson: “Ik denk dat we daar wat te eigenzinnig voor zijn. We trekken graag ons plan op het gebied van .. alles? (lacht) Ze hebben ons meer geholpen met het maken van de juiste keuzes en zo.”
Ruben: “Het kan eigenlijk evengoed Orson Wouters worden. (lacht)” Lukas: “Ja, misschien doen we het gewoon zelf. We hebben net een grote mengtafel gekocht, die ook goed klinkt, dus dat zou kunnen. We zullen nog zien.”
Ruben: “Onlangs hebben we samen ook een vi.bewedstrijd opgezet om een voorprogramma te zoeken. Zoiets is ook wel goede promo.”
vi.be/sleepersreign Je had het daarnet over een full album. Zijn daar al concrete plannen voor?
Lukas: “We willen in het begin van de zomer in onze eigen studio starten met de productie om dan hopelijk in september met een mixer samen te werken.”
- 38 -
gearslutz
In het hoofdkwartier van Poppunt Magazine heerst te allen tijde een sacrale stilte. Werken, contemplatie ... het is ons niet vreemd. Als we iets willen vragen, dan fluisteren we. Toen iemand het idee opperde om bij de zanger van de metalband Spoil Engine te peilen naar hoe een grote gearslut hij is, zwol het gefluister aan tot een langgerekte schreeuw van enthousiasme. Waarmee meteen de stilte voorgoed doorbroken werd.
Zanger bij Spoil Engine drummer bij Sonder Niek Tournois is een minzame kerel. Een gepassioneerd zanger met het hart en de stem op de juiste plek. Je kunt dat zelf ontdekken in de Tips & Tricks video’s op onze site, waar hij het uitvoerig heeft over metal-zangtechnieken. Maar kan een zanger ook een gearslut zijn?
text: Sven De Potter photo: Koen Bauters
- 40 -
“Ik, een gearslut? Hm, een zanger heeft niet veel meer nodig dan een microfoon. Ik heb alleszins niet meteen een microfoonfetisj. Standaard gebruik ik live de Shure SM58 en in de studio zweer ik doorgaans bij de Neumann TLM 127, een oerdegelijke condensatormicrofoon. Ik gebruik die steevast in combinatie met een degelijke preamp om wat extra korrel te krijgen. Wat we tijdens het opnemen van de stem meestal doen, is er wat distortion overheen gooien, voor wat extra agressie. Wij gebruiken de Quadrafuzz uit Cubase, een multiband distortion waar je vooral in de zware regionen veel kleur mee kunt geven. Met een goeie compressor wordt alles dan nog wat snappier en harder.”
“Geef mij een microfoon en ik doe mijn ding.” “Wist je dat ik eigenlijk drummer ben? Al vijftien jaar. Ik speel drums bij Sonder, melodische metal. Maar ook hier ben ik niet echt een gearslut. Drummen is duur en mijn budget is beperkt. Ik speel op dit moment op een esdoorn Drum Collective, een prachtig en krachtig setje. Ik ben er alvast erg tevreden over. Mijn cimbalen zijn van Meinl, Zildjian en Paiste. Ik heb verder ook een 16” Dixie Crash van 20 jaar oud, die heel open klinkt. Ben ik zeer tevreden over. Ik gebruik – wat dacht je – een dubbele basdrumpedaal, een oude Yamaha die dringend aan vervanging toe is, maar zolang hij het doet, speel ik er mee. Ik zie er een beetje tegenop op om een nieuw pedaal weer helemaal aan mijn voeten aan te passen. Trouwens, ik beschouw me niet meteen als een technisch hoogbegaafde metaldrummer. Ik vind de groove veel belangrijker dan te kunnen uitpakken met technische kunststukjes. Ik heb een rock-approach van metaldrummen.”
“Wat bij metalzang erg mooie resultaten oplevert, is het dubben van metalscreams. Aangezien een scream soms ook maar enkel dat is, kan je die interessanter laten klinken door er bijvoorbeeld spoken word onder te plaatsen of een andere vocal die het geheel meer expressie geeft. Door te experimenteren met verschillende stemmen en klankkleuren vergroot je het spectrum. Ik vind dat erg boeiend.” “Live gebruik ik een wireless systeem. Ik loop graag rond, zie je. Trouwens, de gitaristen zouden toch maar op mijn microfoonkabel trappen, en dat is geen zicht. Wat ik mezelf wel heb moeten afleren, is het cuppen van mijn microfoon. Cuppen zou voor een agressievere sound zorgen, maar dat valt dik tegen. Je verkleint je volume, krijgt meer feedback en wat je zingt, verandert vaak in geneuzel en gemompel. Sporadisch zal ik dat wel eens gebruiken, tijdens een extreme passage. Beter is je hand mooi rond de microfoon te houden, zoals het hoort. Voor mij alvast een goeie les.”
“Wat stokken betreft, zweer ik bij 7B’s. Het maakt niet meteen uit welk merk het is, zolang ik er maar mee kan doen wat ik wil. Ik heb wel al carbon en metalen stokken geprobeerd, maar dat is eigenlijk niets voor mij. En wat vellen betreft, hoofdzakelijk Remo, al heeft de drummer van Spoil Engine me wel erg nieuwsgierig gemaakt naar Evans. Prachtige klank, mooi rond en vet. Ik hoor wel dat het harder werken is met Evans vellen, maar van een beetje powerdrummen is nog niemand gestorven.”
“Ik heb verder niet echt een gear-verslaving. Ik loop op het podium ook niet te zeulen met één of ander custom statief. Geef mij een microfoon en ik doe mijn ding.”
spoilengine.com Tips & Tricks video’s met Niek Tournois op poppunt.be
- 41 -
tips & tricks
Thomas is meteen zeer duidelijk: “Op dit moment is de groei van de downloadmarkt over z’n hoogtepunt, terwijl streaming juist explosief toeneemt. Ik zie dit keer een fundamenteel verschil met de voorgaande evolutierondes (bv. van vinyl naar cd’s of van cd’s naar downloads, red.). We gaan toegang huren tot een onbeperkte muziekbibliotheek die overal beschikbaar is, makkelijk deelbaar d.m.v. Facebook/Twitterintegratie en rijk aan apps en tools die de muziekbeleving nog leuker maken. Dit is zo’n revolutionaire en tegelijk natuurlijke manier om met muziek om te gaan, dat het de behoefte om muziek te bezitten wegneemt.” Streaming biedt bovendien een reëel alternatief voor illegale downloads: “De zondigende jeugd, die in de jaren 90 illegaal bestanden uitwisselde via Napster, Kazaa of Limewire, is nu eind twintig, begin dertig en is volledig gewend aan het idee meer waarde te hechten aan toegang tot muziek in plaats van aan eigendom. Diensten als Spotify en Deezer spelen daar slim op in.” Streaming is de toekomst, dus. Maar veel beginnende muzikanten willen toch nog altijd graag die tastbare, fysieke plaat maken. Niets mis mee, maar Thomas ziet een alternatief: “De realiteit is dat de sociale muziekrevolutie die nu gaande is grote gevolgen heeft op hoe je een succesvolle muzikale carrière opbouwt. De hele industrie is veranderd. Muziekwinkels zijn nagenoeg verdwenen. De grote labels zijn enorm gekrompen. Een album is een kostbaar product om op te nemen, te produceren, te verspreiden en in de handen van een betalende fan te krijgen. Voor startende artiesten is het veel makkelijker om regelmatig losse tracks of kleine ep’s op te nemen en te distribueren die de fans hongerig maken naar meer.”
We trappen een open deur in als we zeggen dat het nog nooit zo makkelijk is geweest om je muziek online te verspreiden. Wil je je muziek in de grote online winkels of streaming services krijgen, dan heb je wel een online distributeur (aggregator) nodig die daarvoor kan zorgen. Het Nederlandse platform Songflow (songflow.com) is zo’n distributeur, die je bovendien heel wat tools biedt om je muziek online te promoten. En zeker die promotie is de dag van vandaag van levensbelang. Songflow-oprichter Thomas Van Wijk volgt de razendsnelle ontwikkelingen inzake digitale distributie en promotie op de voet. Hij had het onlangs op eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.nl over vijf belangrijke gevolgen van de sociale muziekrevolutie. Wij hadden een babbel met Thomas en waren vooral benieuwd naar hoe opkomende artiesten hierop kunnen inspelen.
Een goeie tip van Thomas, omdat je zo op een meer constante basis om aandacht vraagt voor je muziek, terwijl dat bij een fysiek full album minder is: je krijgt aandacht rond het moment van de release, maar die aandacht ebt ook weer weg. Maar veel samenstellers bij de radio of recensenten bij tijdschriften beschouwen een artiest pas als ‘volwaardig’ als er een fysieke plaat op hun bureau ligt. Thomas: “Het is inderdaad zo dat veel muziekbladen en -websites
text: Jan Pauly
- 42 -
Deze markt is echt, substantieel en blijvend. Toegegeven: het grote geld is alleen voorbehouden aan artiesten die vaak en regelmatig beluisterd worden. Maar aan de andere kant worden de bibliotheken van streaming muziekdiensten door miljoenen mensen beluisterd. Hoe vindbaar ben je als je daar niet tussen staat? Gebruikers die tien euro per maand betalen voor een muziekabonnement verwachten ook jouw nieuwe muziek daar te kunnen vinden. Bovendien zijn sociale media compleet vervlochten met deze muziekbibliotheken en komen er steeds meer websites en apps die het ontdekken van nieuwe muziek vergemakkelijken als die op Spotify, Deezer e.d. staat.”
alleen iets plaatsen als er een fysiek product is. Vaak is die cd de enige beloning voor een vrijwillige recensent. Je kunt twee dingen doen. Ofwel zo veel fans verzamelen via optredens en social media dat de journalisten niet om je heen kunnen. Ofwel maak je die fysieke cd speciaal voor recensenten en je allergrootste fans. Zorg voor een kleine gelimiteerde oplage met een creatieve verpakking. Investeer in het product omwille van de gratis publiciteit die je ermee krijgt. Schaarste is altijd beter dan dat er de rest van je leven een doos cd’s op zolder ligt.” Vooral dat eerste punt ligt voor beginnende muzikanten vaak moeilijk. Het is niet omdat je iets online gooit dat je daar meteen massaal veel reactie op krijgt. Hoe pak je dat het beste aan? “Soms gaat een nummer of video viraal en schiet je ineens door naar een hoger niveau. Maar meestal moet je door de jaren heen gestaag bouwen aan een vaste fanbase. Elke actie die je doet, zou een reactie moeten opwekken bij het publiek, of het nu een optreden, YouTube video of blogpost is. Zo leer je wat wel en niet werkt en welke acties het beste resultaat opleveren. Eerst groeit het aantal luisteraars, volgers of fans langzaam, maar hoe groter je fanbase wordt hoe makkelijker het is om nog meer mensen te bereiken. Je verdient meer met online streams, kan grotere shows spelen, krijgt meer recensies/interviews. Zo gaat de sneeuwbal aan het rollen. De harde realiteit is echter dat succes niet voor iedereen is weggelegd. Als niemand je muziek oppikt, zegt dat misschien iets over het soort nummers dat je schrijft of de muzikanten waar je mee samenwerkt …”
Onze tips: online distributie van je muziek is spotgoedkoop (in elk geval veel goedkoper dan fysieke distributie). Je hebt er dus niets bij te verliezen om je muziek via zo veel mogelijk online kanalen (downloads én streaming) te verspreiden. Als je daarnaast ook een fysieke plaat wil uitbrengen, doe dat dan vooral. Hou de oplage in eerste instantie beperkt, besteed veel aandacht aan de verpakking en het visuele aspect, en verwen je kopers: geef er wat extra exclusieve content bij, een code waarmee je de nummers ook gratis kunt downloaden, etc. Want een blije klant komt gegarandeerd terug!
In Poppunt Magazine 54 schreven we een dossier over je muziek online aanbieden. Daarin vergeleken we vijf aggregators, die ervoor zorgen dat je muziek gedistribueerd wordt naar de grote online stores, maar ook naar streaming services als Spotify, Deezer, etc. Er zijn veel meer aggregators actief, maar je kan o.a. aan de slag met de volgende: tunecore.com, cdbaby.com, zimbalam.com, reverbnation.com, onerpm.com of songflow. com. Nog een eenvoudige en transparante manier om je muziek te streamen of downloadbaar aan te bieden is bandcamp.com.
Volhouden is dus de boodschap, en je vooral niet laten ontmoedigen. Het is een feit dat online distributie van je muziek, vooral via streaming, nog nooit zo makkelijk is geweest. En die streaming levert inkomsten op. Rijk zal je er waarschijnlijk niet mee worden, maar alle kleine beetjes helpen om de investering die je hebt gedaan, heel geleidelijk terug te verdienen. Thomas ziet het zo: “Mijn stelling is dat de hedendaagse muziekmarkt en social media ervoor zorgen dat elke stream en download geld opleveren. Dat geld kan weer geïnvesteerd worden in je artistieke en zakelijke ontwikkeling.
- 43 -
focus
Tom De Clercq (Keremos) “De Provinciale Popconcoursen zijn belangrijk, maar zetten de bands iets minder onder druk dan bijvoorbeeld Humo’s Rock Rally. Iets laagdrempeliger, dus. Ik denk dat veel bands de popconcoursen daarom als ideale opstap zien of als beste moment om hun eerste podiumervaring op te doen.” “Als ik één tip kan geven: repeteer voldoende voor je het podium op gaat. En probeer vooraf wat try-outs te doen in kleine cafés, zeker als je nog nooit voor een publiek gestaan hebt. En vooral: speel je beste songs.” “Bij de popconcoursen krijg je erg prille bands voorgeschoteld. De kwaliteit is niet altijd even hoog, maar het enthousiasme waarmee al die jonge wolven het podium bestijgen is erg aanstekelijk. Ik word altijd weer geraakt door die muzikale passie.”
De inschrijvingen voor de tweejaarlijkse Provinciale Popconcoursen zijn inmiddels weer van start gegaan. Omdat Poppunt alle bands liefst zo goed mogelijk voorbereid aan de start ziet verschijnen, vroegen we enkele key players om advies.
“Bands die geselecteerd worden, mogen zich in de eerste plaats verwachten aan een echte test en – vaak voor het eerst – een professionele, eerlijke feedback van een jury. Vaak is dat een reality-check. Is er überhaupt talent aanwezig? Voor veel bands is een finaleplaats een eerste opstap naar een echte muziekcarrière.”
text: Sven De Potter
Inschrijven voor Oost.Best kan t.e.m. 31 mei via vi.be
- 44 -
Mich Leemans (AB)
Gunter Jacobs (Gazet Van Antwerpen)
“Doordat de Popconcoursen vanuit een brede selectie regionaal werken, krijgen bands die bij pakweg Humo’s Rock Rally uit de boot vallen een kans om hun kunnen te tonen aan een ‘professionele’ jury.”
“In het geval van FrappantPop zit het unieke karakter in het provinciale karakter; jong, ontluikend talent uit de provincie Antwerpen kan zich, ongeacht de diverse muziekstijlen, met elkaar meten.”
“Ik heb zelf ook ooit meegedaan. Het was de eerste keer dat we live speelden. Het contact met andere bands en muzikanten is uniek. Bovendien leer je mensen kennen die je jaren later nog tegen het lijf loopt.”
“Zorg dat je weet wat je wil brengen en dat je die muziek voldoende in de vingers hebt, zodat je er ook het publiek bij kan betrekken. Niets zo frustrerend voor toeschouwers als staan kijken naar in zichzelf gekeerde muzikanten die geen oog voor de zaal hebben.”
“Een tip? Denk goed na over de songs – en de volgorde – die je gaat spelen. Zorg ervoor dat je materiaal in orde is. Check alle kabeltjes, batterijen, snaren, drumvellen… en neem niets te veel mee. Oefen vooraf de opbouw, want de avond zelf heb je weinig tijd. Probeer je te focussen op je muziek: stage-act, poses, podiumkledij etc. zijn dikwijls niet bijster origineel en zullen de jury niet overtuigen als de muziek niet goed zit.”
“Ik vind het boeiend om te zien op welk niveau en met welke stijlen jonge muzikanten ‘van om de hoek’ bezig zijn, en ook hoe sommigen in de loop van een concours aan zelfvertrouwen en podiumvastheid winnen. Vaststelling: een wedstrijd is maar een platform; na afloop moeten de groepen het heft in eigen handen nemen en het zelf zien waar te maken. Met uitzondering van Humo’s Rock Rally heeft blijkbaar geen enkel concours de uitstraling en de slagkracht om jonge acts onder de aandacht van een breder publiek te brengen.”
“Op popconcoursen zie je veel beginnende muzikanten. Later duiken ze op in andere bands en projecten. Meestal is al snel duidelijk wie passioneel met muziek bezig is en er 100% voor gaat. Het zijn dikwijls de doorzetters die je later terug ziet op grotere podia.”
“Een uitgelezen kans om zichzelf aan een publiek te presenteren en met generatiegenoten te meten, in een vrij professioneel kader en in een gezonde competitieve sfeer.”
“Verwacht je aan een goed georganiseerde wedstrijd met professionele ondersteuning en een goede begeleiding achteraf door mensen die weten waar ze mee bezig zijn. Wie doorstoot, krijgt veel mooie speelkansen. Het Provinciaal Popconcours kan een springplank zijn naar veel muziek en plezier.”
Inschrijven voor FrappantPOP kan t.e.m. 30 juni via vi.be
Inschrijven voor Het Kampioenschap van Brussel kan t.e.m. 15 augustus via vi.be
- 45 -
Christoph Elskens (Noisesome Recordings)
Bram Vermeersch (RifRaf, Poppunt Magazine, Melkrock)
“Het grote verschil tussen de Provinciale Popconcoursen en een wedstrijd zoals Humo’s Rock Rally, is dat het bij de provinciale concoursen allemaal veel sneller gaat. Er zijn geen ellenlange selecties. Bands staan voor ze het goed en wel beseffen in de halve finale.”
“De sterkte van Westtalent? Het feit dat we er in het verleden in geslaagd zijn enkele bands uit te pikken die later nog van zich lieten horen, zoals Steak Number Eight, SX, Balthazar en Maze. Tijdens de wedstrijd speelt het momentum een rol, maar we hebben ook aandacht voor de groeikansen van een groep.”
“Uniek aan Rockvonk? Dat het vooral singersongwriters leek op te leveren. Het werd een trend, op den duur. Maar ondertussen is ook dat weer veranderd. Het is dus niet omdat de naam ‘Rockvonk’ is, dat enkel rock aan bod komt. Iedereen heeft – echt waar – een eerlijke kans. Heb je een ei, leg het!”
“Ik heb zelf ooit deelgenomen, meestal als sessiemuzikant, aan verschillende editie van Humo’s Rock Rally. De kritiek die je daar krijgt, is hard, maar ook wel grappig. Ik herinner me nog jury-feedback als ‘Keer terug naar uw oerstadium, u bevond zich ergens tussen plankton en pantoffeldiertje.’ Dat is even slikken, maar zo’n preselectie is een echte leerschool die uitnodigt tot zelfreflectie.”
“Als ik bands één tip kan geven: investeer in songs en niet zozeer in materiaal. Als je dan toch een gitaar en een amp koopt, kies dan voor de klankkleur die bij je genre past, niet voor het merk dat gewoon cool is om te hebben.”
“Concentreer je op songschrijven en zoek een eigen sound. Repetities opnemen en beluisteren kan verhelderend zijn.”
“Durf arrogant te zijn. Waarmee ik bedoel: als je op een podium kruipt, sta er dan ook vol overtuiging. Zelfverzekerd zijn mag. Aan de manier waarop iemand een podium bestijgt, zie ik wat voor vlees ik in de kuip heb.”
“Wat het concours zelf betreft: repeteer je setje meermaals en grijp het moment, zonder twijfel. Op crappy instrumenten spelen kan iets hebben (ook in slechte omstandigheden moet je goed zijn als band) maar een betere backline kan altijd zijn vruchten afwerpen. Hou er ook rekening mee dat soundchecks tijdens een rockconcours altijd heel snel verlopen. Wees dus gefocust.”
“Een popconcours is vaak een momentopname. En juryleden zijn ook maar mensen. Als je een slechte beurt maakt, moet je er niet meteen een kruis over maken. Sommige bands bakken er tijdens de finale minder van dan tijdens de preselecties; dat hoeft op zich geen ramp te zijn.”
“Ik vind het wel altijd heel tof om bands in een beginstadium aan het werk te zien. De echt talentvolle bands komen dan al bovendrijven. Heel ontwapenend en ontroerend.”
Inschrijven voor Rockvonk kan t.e.m. 15 juli via vi.be Inschrijven voor Westtalent kan t.e.m. 31 augustus via vi.be
- 46 -
Raf Coenen (Muziekodroom) “Limbomania is in deze regio echt een ‘sterk merk’. Het is een hele crew die de voorrondes en finale volgt. Limbomania én DJ-Mania én Comedymania zorgen steeds weer voor een hechte groep jonge talenten die elkaar leren kennen en samen doorgroeien. Da’s meteen de grote meerwaarde op lange termijn. “In een zeer ver verleden halfweg de jaren 1990 heb ik nog meegedaan als saxofonist bij Da Critix, zowel aan Limbomania als aan Humo’s Rock Rally. Het algemene gevoel: een écht concert met een feestend publiek was leuker om te spelen. Maar je kiest als band zelf voor een wedstrijd natuurlijk, als je je inschrijft.” “Ofwel ben je spontaan en heb je goede bindteksten, ofwel zwijg je. Zorg dat alle batterijen en kabels werken. Zorg voor een knaller van een set.” “Iedere editie zorgt voor verrassingen. Vooral de focus, de trip om van demojury tot finale alle deelnemers te zien groeien!” “Waar deelnemers zich mogen aan verwachten? Een kritisch publiek en dito jury. En vooral een eerlijke maar ‘harde’ feedback.” Inschrijven voor Limbomania kan t.e.m. 30 juni via vi.be
popadvies
We beseffen het heel goed bij Poppunt: je wil niets liever dan geniale muziek maken, en alles wat erbij komt is eigenlijk ballast. Een ideale mindset, niets op aan te merken, maar om de zoveel tijd willen we je graag eens van het tegendeel proberen te overtuigen. Geen juridische, auteursrechtelijke, fiscale tips of do’s en don’ts op sociale media dit keer, we gooien het over een andere boeg. We vonden het een goed idee om het in dit popadviesartikel eens te hebben over attitude. text: Jan Pauly
Over authenticiteit Je krijgt maar één keer de kans om een eerste indruk te maken, wordt wel eens gezegd. Met de veelheid aan identiteiten die je dezer dagen kan aannemen op het internet is dat misschien wel iets veranderd, maar de stelling blijft wel waar. Bepaalde keuzes die je maakt, blijven je vaak hardnekkig achtervolgen. Denk maar aan het verhaal van Lana Del Rey of – dichter bij huis – Stefanie Callebaut (SX): ooit maakten ze de keuze om übercommerciële popmuziek te maken of aan bepaalde wedstrijden deel te nemen, en hoewel ze daar nu mijlenver van weg geëvolueerd zijn, wordt te pas en te onpas nog eens gerefereerd naar dat ‘foute’ imago.
Was die vroegere keuze dan zo verkeerd? Natuurlijk niet. De vraag moet zijn of het een authentieke keuze was of niet. Authenticiteit is in de muziekindustrie een attitude die ontzettend vaak genegeerd wordt, al dan niet bewust. Jan Van Biesen (netmanager Studio Brussel) liet zich onlangs in de krant het volgende ontvallen i.v.m. De Nieuwe Lichting: ‘In de jaren ’70, bij het begin van de punk, waren nieuwe bands per definitie aanstellers. Dit zijn zelfbewuste, gemotiveerde jonge mensen. Ze gaan op zoek naar het diepste in zichzelf en durven hun invloeden tonen. Ik noem het geen brave lichting, wel een authentieke.’
- 48 -
is everything
Over keuzes maken
Waar het om gaat, is dit: maak keuzes waar je 100% achter staat. Als je twijfelt, weeg dan alle voor- en nadelen zorgvuldig af en hak dan pas de knoop door. Dat heeft in de eerste plaats uiteraard betrekking op je muziek: maak wat je echt wil – of, nog beter: moét – maken. Ga diep in jezelf op zoek naar datgene wat er echt uit moet, los van opvattingen over genre, imago ... Wil je popmuziek maken, of covers spelen, of metal, of hiphop, of folk: doe het met je volle goesting, en niet omdat iemand anders dat cool vindt. Het is misschien niet de snelste weg naar internationaal succes, maar je houdt het wel het langste vol. Je verspilt namelijk geen kostbare energie met je constant af te vragen of je wel goed genoeg in de markt ligt.
Bouwen aan een muzikale carrière houdt in dat je keuzes moet maken, en die kunnen soms hard zijn. Als je met een band wil spelen, begint het al met de keuze van bandleden. Een band starten met vrienden is een voor de hand liggende optie, maar meteen ook een even stevige relatietest als Temptation Island. Wat als je beste vriend niet zo goed drumt als je dacht? Of nog: samen dj’en met twee vrienden kan een leuk idee zijn, maar wat als blijkt dat die twee amper kunnen beatmixen? Eén tip: als het om echte vrienden gaat, hebben ze recht op jouw respect en eerlijkheid. Niet laten aanslepen, en meteen duidelijk maken dat je een ander niveau nastreeft. Je band of dj-project zal je er niet vooruit mee helpen, maar je vriendschap waarschijnlijk wel.
Als je authentiek bent, en eerlijk tegenover jezelf, dan ben je vanzelf credibel. Credibiliteit is je hoogste goed, dus spring er zorgvuldig mee om: eens je het kwijtgespeeld bent, is het verdomd lastig om terug op te bouwen. Je publiek (dat hopelijk kritisch durft te zijn, je bent er niets mee als iedereen alles wat je maakt fantastisch vindt) weet heel goed wanneer iets real is en wanneer niet. Volg dus je gevoel en maak altijd de muziek die je denkt te moeten maken. Als je het plots gehad hebt met pure rock en wil experimenteren met elektronica, laat je dan niet tegenhouden. Akkoord, het zal je fans kosten, maar zeker ook weer nieuwe opleveren. Vraag maar aan Radiohead.
Ook op latere momenten in je carrière is het trouwens een goed idee om af en toe stil te staan en te checken of de neuzen nog in dezelfde richting staan. Artistieke of zakelijke meningsverschillen zijn goed, en kunnen zelfs leiden tot meer creativiteit, maar laat ze niet aanslepen of escaleren. Beter even een heftige discussie waarna je terug met frisse moed aan de slag kan, dan onderhuids borrelende frustraties die ervoor zorgen dat je project langzaam leegbloedt.
- 49 -
Je verhaal begint meestal met een handvol mensen (ouders, familie, goeie vrienden) die geloven in wat je doet. Ze zijn je eerste ambassadeurs, en gaan met veel plezier overal rondbazuinen hoe goed je wel bent. Maar dan komt een heel moeilijke stap: hoe overtuig je ook de rest van de wereld daarvan? Een gouden recept is er niet, maar één ding is zeker: blijven werken is de boodschap. Muziek blijven maken, live blijven spelen, tracks blijven releasen, promotie blijven maken voor jezelf, dingen blijven online posten en hopen dat je verhaal ergens aanslaat. ‘Hopen’, inderdaad, want een gezonde dosis geluk heb je zeker nodig. Je moet namelijk opboksen tegen het gigantische overaanbod op de hedendaagse muziekmarkt. Maar je kan het geluk natuurlijk een stevige duw in de rug geven door een paar van bovenstaande tips te combineren: doe wat je absoluut wil doen (zodat het geen last wordt, en je niet gedemotiveerd raakt) en streef naar de allerbeste kwaliteit in wat je doet.
Nog een aartsmoeilijke keuze is wanneer je waarmee naar buiten komt. Dat is voor iedereen anders, maar je kan jezelf een pertinente vraag stellen om te bepalen of je ‘er klaar voor bent’. Die vraag luidt: ‘Is dit het allerbeste wat ik op dit moment kan?’ En dan is het uiteraard de bedoeling dat je eerlijk bent tegenover jezelf als je antwoordt. Je geeft jezelf hoe dan ook voor een stuk bloot als je live gaat spelen of nieuwe releases uitbrengt. Om je iets minder naakt te voelen, helpt het als je weet dat je jezelf niets te verwijten hebt en dat je er alles aan hebt gedaan om het uiterste uit jezelf te halen. Wees niet tevreden met middelmatigheid, daar is er al genoeg van. Maak ook de keuze voor een manager, boeker, platenfirma … heel weldoordacht. Ze willen met je samenwerken omdat ze daardoor waarschijnlijk (een deel van) hun boterham kunnen verdienen, en daar is absoluut niets mis mee. Maar als ze ook nog eens even authentiek te werk gaan als jij, als het gevoel dat je bij partner X of Y hebt even goed is als de voorwaarden die je hebt weten te onderhandelen, dan heb je de perfecte match gevonden.
Over elementaire beleefdheid Nu beginnen we wel erg met het vingertje te zwaaien, niet? Daarom komt dit stukje dan ook helemaal aan het eind en houden we het kort.
Tot slot: gun jezelf de kans om een verkeerde keuze te maken. Je zal er meer uit leren dan uit alle succesverhalen samen.
CDBaby, een van de grootste online distributieplatformen, schreef onlangs: ‘Bands: mind your manners, or else!’ En ze hebben gelijk. Niet iedereen zal altijd even overtuigd zijn van je muziek als jij, maar dat is nog geen reden om mensen te kakken te zetten. Het Vlaamse muziekwereldje is zodanig klein dat jouw naam al heel snel de ronde zal doen, en niet om de juiste redenen. Je hebt eigenlijk maar twee opties: of je probeert een beetje vriendelijk te zijn, of je zegt helemaal niets. En begrijp ons niet verkeerd: dat wil niet zeggen dat je op je kop moet laten zitten.
Over doorzettingsvermogen We gooien er nog een cliché tegenaan: Rome werd niet op één dag gebouwd, en dat geldt ook voor je muzikale carrière. Er kruipt tijd, energie, bloed, zweet en tranen in. Vergeet de meeste verhalen over deze of gene artiest die plots out of the blue zijn sterrenstatus bereikt heeft, want ze zijn niet waar. Meestal zit daar een gigantische (promo)machinerie achter, en het geploeter in de marge past niet in dat mooie verhaal.
En om af te sluiten: als je een afspraak maakt met iemand – bijvoorbeeld voor een gesprek met een potentiële manager, boeker of platenbaas, of ook gewoon voor een repetitie – dan hebben we twee gouden tips: a) je komt opdagen en b) je komt op tijd opdagen.
Poppunt geeft muzikanten en dj’s gratis antwoord op sociaalrechtelijke, zakelijke, juridische en fiscale vragen.
Succes! poppunt.be popadvies@poppunt.be
02 504 99 00
- 50 -
photo: Deborah for Uber & Kosher
column
Op mijn rider staat steeds voor de lol een lijst met onmogelijke eisen, zoals edelweiss, een vleugelpiano, een PlayStation 4 en andere belachelijke toestanden. Welnu, die bewuste dag was alles aanwezig, weliswaar op papier. De dochter van één van de organisatoren had alles zorgvuldig getekend en er de backstageruimte mee behangen. Van de show zelf herinner ik me niet veel meer, maar de warmte die in die backstageruimte hing, zal ik nog lang meedragen. Ondertussen heb ik al heel wat festivals gedaan en moet ik eerlijk toegeven dat ik er als concertganger nog steeds niet altijd ten volle van kan genieten. Waarschijnlijk doordat ik te veel bezig ben met me ergeren aan de duur van de sets, het gebrekkige geluid en de eindeloze wachtrijen. Desalniettemin kijk ik het nieuwe festivalseizoen met volle moed recht in de ogen en noteer ik alvast enkele data waarop ons land weer verblijd zal worden met een arsenaal van top acts. Stiekem hoop ik zelf op een dag eens een festival in elkaar te kunnen boksen waar enkele bekende en enkele minder bekende acts in alle rust kunnen optreden. Een kleine affiche met slechts een paar namen. Maar goed … ik ben aan het wegdromen. Zo’n festival lokt waarschijnlijk geen kat. Dus, beste penvrienden, zal ik deze zomer zelf maar eens achter de knoppen kruipen zodat ik jullie volgende zomer weer vanop het podium kan begroeten.
Hoera zomer in zicht Terwijl ik in de pen kruip, worstelen de eerste lentedagen met de lange winter. Terwijl de zon mijn ogen verblindt, luister ik naar de zoveelste berichtgevingen over festival zus en festival zo. Het moet gezegd, ik heb een haat-liefdeverhouding met festivals. Ik ben niet vies van modder, en een pintje gaat er wel in, maar het heeft erg lang geduurd alvorens ik deze twee zaken in verband heb leren brengen met het aanschouwen van een concert. En tot op de dag van vandaag is het niet mijn favoriete omstandigheid om te genieten van een optreden. Pas toen ik zelf mijn eerste festivals als artiest begon te betreden, drong het tot me door dat ik het fout had. Ik wil maar zeggen, festivals zijn als artiest een hele andere beleving. Of het nu gaat om Werchter, Lowlands, Minirock, Pukkelpop of Putrock, ze hebben allemaal hun eigen kwaliteiten en charme. Doorheen de jaren is me ook opgevallen dat zowat elk festival, groot of klein, zijn uiterste best doet om én de toeschouwers én de artiesten goed te ontvangen. Doorgaans is backstage een overroepen mythe die vooral geweldig lijkt als je er nooit geraakt. Welnu, in tegenstelling tot de saaie en zelfs erbarmelijke backstage-situaties die je in pakweg Londen of Parijs kunt meemaken, zijn de Belgische werkelijkww vaak het andere uiterste. Ik herinner me dat ik enkele jaren geleden ergens in Vlaanderen werd verblijd met een wel erg originele aanpak van het gebeuren.
Muzikale groeten. Je penvriend, Stijn
- 53 -
- 54 -
vi.be/newrisingsun
We horen bij NEW RISING SUN’s ‘Sad Sad World’ heel veel Nick Cave. In die mate zelfs dat het een Cave-song had kunnen zijn, en laat dat een compliment zijn. Nick Cave is gek genoeg een invloed die niet wordt aangegeven. De andere songs op hun profiel neigen inderdaad meer naar Hendrix en zijn zeker verdienstelijk, maar het is met nummers als ‘Sad Sad World’ dat New Rising Sun in België (en misschien wel daarbuiten) het verschil zou kunnen maken. Wat New Rising Sun verder nog interessant maakt is dat naast de meer gangbare instrumenten de leden ook harp (gitarist David Hermans) en mandoline (bassist Diego Faes) spelen en dat ook de accordeon (Sandro Rossi) en zelfs de zaag (Tim Caramin) een plaats hebben gekregen op de bandfoto. Biedt interessante perspectieven voor de toekomst. (Geert Verheyen) vi.be/honeybadger
Met de ‘Impression Of Things To Come’ mix slaagt HONEY BADGER erin de platgetreden paden van de elektronische muziek te ontwijken en te verrassen met een heerlijke, twee uur durende mixtape. Badger vertrekt met trage techno en house van Darkside – de noemer waaronder Nicolas Jaar in 2011 samen met Dave Herrington een plaat uitbracht – en John Talabot. Zonder de flow te verbreken, worden onverwachte bruggen gemaakt met Kraftwerk en Moderat. Via de Duitse beats van Siriusmo en Pantha Du Prince weet de Bruggeling tenslotte het tempo op te schroeven, om in schoonheid bij Bonobo en Photek te belanden. Een warme en verhalende dj-mix vol nieuwe ontdekkingen en vergeten parels. (Bert Moens)
In vi.be MEDIA bespreken journalisten van toonaangevende muziekmedia hun favoriete vi.be van het moment.
vi.be/ynojiband
YNOJI’s muziek vertrekt van samples die Ditulescu zowel uit bestaande nummers, als uit dagdagelijkse geluiden haalt. Dat betekent niet dat je middenin een song ineens kletterende potten en pannen hoort, Ynoji verwerkt ze subtiel. Bedoeling hierachter is geluiden in een nieuw jasje te steken. Met twee reeds uitgebrachte ep’s kunnen we ons een goed beeld vormen van hoe dat concreet klinkt. De producer zet een groot, overrompelend geluid neer. De ene keer stormen er duizend beats en breaks op je af, de andere keer klinkt het allemaal veel atmosferischer. Door deze afwisseling weet Ynoji ook steevast de aandacht te houden. De muziek klinkt ook redelijk filmisch en kan je net als een goede thriller op het puntje van je stoel houden. (Thomas Konings)
fuzz-mag.be
Muziek Elektriek
3.
indiestyle.be
Enjoying indie and britpop starts here
Online muziekmagazine
2.
www.damusic.be
Fuzz Magazine
Indiestyle
daMusic
vi.be media 1. 4.
- 55 -
vi.be/eraserhead
“Ah feel like Acid”. De sound staat nog niet helemaal op punt maar de strijdkreet is er alvast. En omdat de kiem van talent ook aanwezig is, verdient ERASERHEAD (voorheen Harpey) zeker een zetje. Het brein van de artrockband uit het Kortrijkse is Maxime Rouquart. Telkens zijn psychedelica, vroege The Flaming Lips en een weerbarstige Arno de rode draad. (Bram Vermeersch)
vi.be/pfahtf
PHILIPPE FRANÇOIS AND HIS TRUST FUND is een Antwerpse songwriter met een opvallend onconventioneel stemgeluid die met een bassist en tweede gitarist erg sfeervolle, vrij vloeiende composities schrijft. In ‘Black Box’ neemt de band alle tijd om de song uiteen te zetten, tot op het punt dat François zijn songteksten begint neer te zetten waarop de band de song traag naar een climax drijft. Duister, met veel aandacht voor stilte en met een neiging naar het onconventionele weten ze zo de song moeiteloos zes minuten lang boeiend te houden. De liveopname van ‘Little Boy’ in Bar Nadar laat horen dat de band die sfeer ook op het podium kan neerzetten. Van de drie composities hier is ‘Automatic Sun Letters’ de vreemde eend in de bijt. Aan de oppervlakte lijkt het een pak opgewekter te zijn, maar toch zorgen ook hier details vanuit de tweede gitaar en bas voor eigenzinnige voetnoten. (Gowaart Van Den Bossche)
enola.be
Omdat het wat meer mag zijn
Lost in music since 1989
www.rifraf.be
Enola
RifRaf
vi.be/thedeerfriends
Stilstaan is onmogelijk bij de hyperkinetische gitaarrock van THE DEER FRIENDS. De snelle gitaren en snedige ritmes doen ons wat denken aan het levensmotto van Franz Ferdinand: ‘We want to make the girls dance’. ‘See the sea’ staat bol van de ringelende gitaren en dansbare ritmes. Het is zo’n nummer waar je verplicht vrolijk van wordt, en dat je op een ingebeelde roadtrip langs de Amerikaanse kust neemt. Zon! Open dak! Fris briesje! Maar ook akoestisch blijven de nummers overeind. Hét bewijs dat The Deer Friends veel troeven in huis heeft. (Elisabeth Vroonen)
www.cuttingedge.be
Messcherp door cultuur en media
Cutting Edge
vi.be update
We kijken terug op een prachtig voorjaar! Wat de muziek betreft dan, want het muzikaal talent stond omgekeerd evenredig ten opzichte van de weerstoestanden. Check hier het vi.be-talent dat zijn weg vond naar de Vlaamse podia. Met dank aan alle partners en deelnemers. OckxFest ging op zoek naar jong dj-talent om hun podia te bevolken in Hasselt en Antwerpen. Dj’s SpOeFt, Yade en Lefalini speelden er de pannen van het dak.
De Brusselse Rockrace 2013 werd in schoonheid afgesloten én gewonnen door het Leuvense Stella Nova. Rock on! 4AD ging naar jaarlijkse gewoonte op zoek naar een nieuwe band in residence. Driewerf hoera voor Hear, Hear! (A Cheer) met hun nieuwe thuis!
De Hasseltse club Forty Five gaat maandelijks op zoek naar jong dj-talent via vi.be. De eerste winnaar voor de Forty Five Thursdays was JAcck The DJ. Naar goede gewoonte ging Kunstbende ook dit jaar via vi.be op zoek naar jong dj-talent! Onder andere RTTN, Vitals en e-Male stonden op 10 mei in de finale in Oostende. Pink Elephantz verdienden een plek op de affiche van 6 Jaar Untitled! In TRIX en mochten er openen voor dj’s als Caspa en The Others. Op 2 augustus mag dj Yuri via vi.be het beste van zichzelf geven op Dance-DVision in Zottegem. Hij overleefde de finale op Topradio en verdiende zo zijn plaats
in de line-up. Op 27 april mocht dj SpOeFt de mainstage van het Replay Festival in Herentals openen. De vi.be-dj deelde er het podium met onder meer Lay Jay, Kraantje Pappie en Bingo Players. Op 22 maart werd er weer Een Ferme Brok Dj’s ontvangen in CC De Werf in Aalst. Ditmaal speelden vi.be dj’s Nebouxii en Fragment Q er de pannen van het dak. Op 23 maart speelden Nicole Willis & The Soul Investigators een concert in de Handelsbeurs. Democrazy ging via vi.be op zoek naar een gepaste support. BRZZVLL ging er mee lopen. SX vond een killer support act voor hun concert in de Muziekodroom: Vuurwerk mocht er de spits af bijten.
- 56 -
Nederlands Poppodium Gebouw-T ging op zoek naar Belgisch talent via vi.be voor hun Made In Belgium avond! S.A. Barstow was de gelukkige die de affiche compleet maakte. De Benelux Reggae Contest vond zijn warm-up via vi.be. Puppa Mighty’s Super Power mocht zijn irie vi.bes ten toon spreiden op 29 maart in Petrol, Antwerpen. Bruksellive zocht en vond talent via vi.be! Onder andere Hear, Hear! (A Cheer) en Kingstux vervolledigen er de affiche op 27 juli.
Bottle of Moonshine en Airplane veroverden tijdens het weekend van 11 en 12 mei het Mano Mundo hoofdpodium via vi.be. Proficiat! Er is opnieuw Verse Vis opgehaald in West-Vlaanderen. The Spectors kwamen als winnaar uit de bus en A Fish Called Wanda kaapte de publieksprijs weg. De singer-songwriter Kas won de Melkrock Rockrally en krijgt studiotijd met Erik Van Biesen cadeau. Publieksprijswinnaar PolarJacket opent deze zomer de 16e editie van Melkrock op 11 augustus. C-mine kwam voor het nieuwe concept Little Waves jong singer-songwritertalent spotten op vi.be. Uit de 73 inschrijvingen koos de jury onder meer Utinkness, Oakfiels Drive en Vince Jaenen. Toutpartout vond met Hear, Hear! (A Cheer) de ideale support voor Buke and Gase. Ze mochten openen op 20 april in Trefpunt, Gent.
Bcote versierde de support voor Sleepers’ Reign op 19 april in TRIX, Antwerpen. Hun sfeervolle soundscapes dienden als de perfecte opwarmer. Compact Disk Dummies haalden niet alleen een nummer 1 in de Afrekening, maar speelden ook een killer concert in De Kreun in Kortrijk. Midnight Swim veroverde een plaats in hun voorprogramma op 26 april.
- 57 -
vi.be update
Sommige campagnes waren nog niet afgesloten of kenden nog geen winnaar bij het ter perse gaan. Toch een overzichtje en enkele reminders voor de campagnes die nog lopen. Grijp je speelkans en spread the vi.be!
De Provinciale Popconcoursen zijn terug! Westtalent, Oost.Best, FrappantPOP, Het Kampioenschap van Brussel, Limbomania en Rockvonk zetten opnieuw hun deuren
open voor jong talent uit de provincie. Check vi.be voor de voorwaarden en schrijf je in! You got the blues? Schrijf je dan als de bliksem in voor de Belgian Blues Challenge. En misschien ga jij wel de Belgische blues eer verdedigen in Riga! Inschrijven kan nog tot 15 juni. Woon of studeer je in Gent en heb je zin in wat extra speelervaring? Zet dan voor zaterdag 27 juli je drie beste nummers op vi.be, en schrijf je in voor De Beloften, hét Gentse muziekconcours dat inmiddels aan zijn tiende editie toe is. Helaas, je kan je niet meer inschrijven, maar ook dit jaar kwam Dour Festival op vi.be speuren naar jong muzikaal talent. Benieuwd wie de mega-affiche van het festival mag vervolledigen? Check vi.be! Naar jaarlijkse gewoonte gaan Café d’Anvers samen met dj Prinz op zoek naar dj’s die hun Free vi.bes vrijdagen komen volmixen in de Antwerpse club. De inschrijvingen zijn helaas afgesloten. Benieuwd naar de winnaars van deze zomer? Vi.be! Hitspot ging via vi.be op zoek naar singer-songwriter-talent. De winnaar mag met niemand minder dan Ozark henry een nummer opnemen! Benieuwd naar de winnaar? Check vi.be. Skaters boven in Limburg. Skatecontest en hiphopfestival Betong zocht nog een frisse act om Gers Pardoel, Uphigh Collective en Mr. Polska te vergezellen. De winnaar vind je op het welbekende adres: vi.be! Ook Wacken Open Air 2013 ging via vi.be op zoek naar vers metal-talent. Benieuwd naar de winnaar? Check vi.be. Tot en met vrijdag 19 april ging Crammerock in samenwerking met vi.be op zoek naar artiesten uit allerlei genres die in de kijker kunnen komen te staan als opener van het Wase muziekfestival. Ondertussen is ook de finale van Rock O Rama achter de rug. Check de winnaar op vi.be. Al voor het derde jaar op rij kwam Tomorrowland checken op vi.be naar nieuw dj-talent. Inschrijven kan niet meer, maar volg wel de finale tijdens Switch op Studio Brussel op 22 juni. Op 11 mei daverde het in Trix voor Liquicity Antwerp. Het beste uit de liquid drum ’n’ bass scene passeerde er de revue en ook via vi.be werd er één dj aan de affiche toegevoegd. Benieuwd naar de winnaar? Check vi.be. Boombal Festival ging op zoek naar folkies op vi.be. Benieuwd wie de line-up zal vervolledigen en tussen 22 en 25 augustus een podiumplaats krijgt op het festival? Check de website.
- 58 -
De dudes van Dope D.O.D veroverden op 14 mei de Brusselse AB en sleurden er meteen ook een vi.be voorprogramma bij op het podium. Kennis maken met de winnaar: ÊÊn adres. House is back! En dat bewijst ook Play’house met hun killer feestjes. Op 25 mei zette het event een vi.be dj op het podium naast Derrick Carter. Tot 26 mei kon je je inschrijven voor Genk on Stage. Benieuwd welke vi.be-band het Factor J podium mag vervolledigen? Dubbelcheck: vi.be! Op 12 en 13 juli vindt voor de vierde keer Ostend Beach plaats in Oostende, het grootste elektronische muziekfestival aan de Belgische kust. Inschrijven kan niet meer, maar check op vi.be welke dj we op de mainstage hebben gekatapulteerd. Op 4 mei speelden 6 bands tegen elkaar tijdens de Nerorockrally in Hoeilaart. Benieuwd naar de band die de festivalaffiche mag vervolledigen? Check vi.be. Het Entrepot ging via vi.be op zoek naar zomerse platendraaiers die de affiche van Vama Veche en Cactusfestival kunnen vervolledigen. Check binnenkort op vi.be! Ook de Release Rally is achter de rug. Onder andere Leroy & Thibson, Speedy Darky, My Lai en Mother of Noise waren bij de finalisten. Winnaars binnenkort op vi.be. Twee bands zetten op 30 en 31 mei de mainstage van Yo!Fest aan het Europees parlement in rep en roer. Check de winnaars op vi.be. Het label House (Grand Cru) ging via vi.be op zoek naar fris dj-talent om hun stage te vervolledigen tijdens Butterfly Beats Festival op 20 juli. De winnaar vind je op vi.be! Boomtown heeft een hart voor jong talent en zocht via vi.be naar bands en solotalent om hun festivalaffiche te vervolledigen. De winnaars vind je binnenkort op vi.be. De Gentse Student Rock Rally zocht via vi.be vers muzikaal talent om de Student Kick Off in gang te trekken. Onder andere Delta Crash, A Fish Called Wanda en St. Grandson namen het tegen elkaar op tijdens de finale op 8 mei. De winnaar op vi.be Op 7 mei speelde On An On een concert in de Charlatan in Gent. Democrazy ging op zoek naar een support via vi.be. Benieuwd? Check de website.
- 59 -
Selien Pasteyns
Ik werk als security aan twee podia. We staan in voor de veiligheid van het publiek. Dat houdt in dat we bijvoorbeeld crowdsurfers en mensen die dreigen flauw te vallen uit het
Ik coördineer de shuttledienst. Wij brengen muzikanten, hun instrumenten en benodigdheden naar de verschillende podia en vangen de artiesten op bij aankomst.
van het Rode Kruis, je zal je er van ’s
morgens vroeg tot ’s avonds laat nooit
vervelen. Het is de leukste hulppost van
het jaar.
Ryland Geenen
- 60 -
gaan werken, ze hadden immers nog een aantal mensen nodig. Ik heb niet getwijfeld en gelukkig was ik erbij.
vergeten is dat wij nadat de laatste noot uit de boxen is geknald, nog enkele uren
dat drie dagen na elkaar.
klaar te zetten voor de volgende dag. En
bezig zijn met de opkuis en met dingen
me kwam toen met het idee om er te
voor Werchter, maar de ticketprijzen
microbe wil maar niet weggaan.
of verzuipen. Wat veel mensen vaak
hebt.
Op een dag las ik de nieuwe namen
festivalletje dateert al van 1985 en de
enkele RW gemist.
Op piekmomenten is het pompen
waar je geen specifieke skills voor nodig
begonnen?
ook. Mijn eerste zelf georganiseerde
geworden. Sindsdien heb ik nog geen
waren weer gestegen. Een vriend van
Tijdens het festival ben ik een beetje
Hoe en waarom ben je er mee
en na een tijdje dacht ik: dat kan ik
Haacht blijven plakken en vrijwilliger
Is het hard werken?
podium bouwen … dat soort dingen.
begeleiden.
Ik bezocht grote en kleine festivals
EHBO-cursus bij het Rode Kruis in
een manusje-van-alles, of toch van alles
backstage kuisen en in orde maken,
we met de opbouw. Hekken zetten,
mensen op die manier naar buiten te
Ik was als jongere gebeten door muziek.
Ik doe het nu al 17 jaar. Ik ben na een
Twee dagen voor het festival beginnen
dag gaan we ook met ‘het lint’ rond om
Hoe ben je er ooit mee begonnen?
Wat houdt je taak juist in?
heb nu al vijf keer ‘ja’ gezegd.
elk jaar naar vrijwilligers gevraagd. Ik
festival mee organiseert en dus werd er
Ik werkte al in het jeugdhuis dat het
Hoe ben je ermee begonnen?
– Medewerker Hageland Feest –
Hoe ben je er ooit mee begonnen?
publiek halen. Op het einde van elke
Wat houdt je taak juist in?
Wat doe je juist bij Genk On Stage?
Het is een speciale grote hulppost
Rock Werchter –
– Vrijwilliger Pukkelpop en
Waarom doneer jij je tijd aan RW?
Rock Werchter –
Koen Rijks – Shuttlecoördinator Genk On Stage –
3.
– Rode Kruis-vrijwilliger op
De festivalzomer begint op gang te komen en dat wil zeggen dat de honderden vrijwilligers die elk jaar volledig belangeloos de handen uit de mouwen steken weer druk in de weer zijn.
2.
Eddy Gybels
Festival Heroes
talking heads 1. 4.
- 61 -
meegemaakt tijdens je werk bij Genk On Stage?
is wel vermoeiend. Je doet lange dagen
en moet steeds alert blijven.
dat wel. We zijn een aantal keer vrij waardoor we de kans krijgen ook een optreden op andere podia mee te pikken. Daarnaast kan ik ook alles zien
meegemaakt met Will Tura. Het enige wat ik kan zeggen is dat sommige mensen niet gemaakt zijn om in een lift te kruipen.
veiligheidskledij op de festivalweide
en het duurt gemiddeld zo’n anderhalf
uur voordat we kunnen rusten. In
de verzorgingsruimte is er altijd wel
Het festival opbouwen is altijd afzien. Maar wanneer je op de vooravond klaar bent en ziet wat je weer verwezenlijkt hebt, voel je je fantastisch. Dat moment, wanneer alles klaar staat en er nog niemand is, is voor mij het beste.
festival te genieten?
De pauze wordt gebruikt om te eten
en te rusten, want dat heb je echt wel
nodig. Maar af en toe kan ik wil iets
van een optreden meepikken.
Favoriete moment?
optreden spelen.
kunnen zijn maar dan toch een top
artiesten voor de show heel nerveus
ervaring voor terug. Zoals zien hoe
al krijg je daar wel weer een heel andere
backstage staat is dat natuurlijk anders,
Maar wanneer je als security aan de
Heb je af en toe toch tijd om wat van het
stand-by.
en ook de ziekenwagens staan steeds
aan de podia waar ik werk.
Dankzij een goede shiftregeling gaat
jaar bijvoorbeeld een goede stunt
zonnige dagen. Wij staan daar in onze
iemand die verzorgd moet worden
Wanneer je aan het tappen bent, kan je
genieten?
hier wereldkundig te maken. Vorige
Toch wel, zeker op de warme,
de optredens wel grotendeels volgen.
genieten? Heb je nog tijd om van het festival te
meeste dingen zijn niet geschik om
Is het zwaar werk?
Heb je tijd om van het festival te
dus ook goed.
medewerkerscamping en amuseren ons
je vrienden. We hebben een eigen
mij een beetje als op kamp gaan met
het werk gewoon fijn. Het is voor
Je maakt vanalles mee, maar de
publiek haalt.
je iemand die het benauwd krijgt uit het
wel appreciatie, bijvoorbeeld wanneer
kan meepikken ben ik al heel blij.
afkomt. Je krijgt veel vriendschap van Heb je ooit iets heel memorabel
te vragen het terrein te verlaten of hen uit
dan een paar nummers van hun concert
hulpactie maar weet nooit wat er op je
ervaring opdoen. Werken op Werchter
de feestvreugde. Bijvoorbeeld door hen
staan die ik zelf heel goed vind. Als ik
De variatie: je doet een preventieve
het publiek te halen. Toch merk ik soms
Vaak niet. Je ‘beperkt’ in hun ogen soms
Zeker als er bands geprogrammeerd
festival?
de andere vrijwilligers en kan heel wat
Ik vind een degelijke muziekwerking
festivalgangers?
Soms te weinig naar mijn goesting.
heel belangrijk en daarnaast vind ik
Waarom doe je het? Wordt je werk geapprecieerd door de
festival te genieten?
Wat vind je het fijnste aan werken op een
Krijg je nog de kans om zelf wat van het
wanneer iedereen dronken is.
komen, maken het soms zwaar. Als
waard.
vind ik kicken.
verwondingen. Op Werchter zien we
mee te draaien. Maar de mensen die
tot alcohol- en drugintoxicaties..
altijd wel een paar ‘zatlappen’ die liever
publiek er ook maar iets van merkt. Dat
van allerlei ongemakken en
ook wat gewoon van in het jeugdhuis
security werken of tappen is geen pretje
mensen richting uitgang sturen. Er zijn
een oplossing vinden zonder dat het
toiletten en bussen tot het verzorgen
Het werk zelf valt goed mee, ik ben het
dan afspelen zijn zeker het onthouden
wanneer de optredens gedaan zijn en we
lukken, en wanneer het toch fout loopt
Het gaat van de weg wijzen naar
Is het zwaar werken?
alles van insectenbeten over breuken
Ik heb er wel meerdere. Een ervan is
Er samen voor gaan, het allemaal laten
werk bent?
willen doorfeesten. De taferelen die zich
Jouw favoriete festivalmoment?
Wat vind je het fijnste aan je taak?
Wat kom je zoal tegen terwijl je aan het
win
1 ROLAND SP-404SX SAMPLER Alles wat je nodig hebt om opnames te maken, begeleidingen uit te werken of om in geen tijd een volledige song af te mixen, zit in dit Sta jij altijd en overal klaar om te samplen en zoek je een tool die daarbij helpt? De SP-404SX biedt naast plezier een vlotte bediening en een probleemloze werking. Met 29 DSP-effecten, 3 regelaars en 12 triggerpads is de populaire broekzaksampler de beste vriend van dj’s, muzikanten, producers en geluidstechnici.
1 FENDER FBM-1 ’59 BASSMAN Zin in een vette retrosound? Geef je versterker de klank van een Fender Bassman uit 1959. Deze pedaal bootst de sound, respons en het karakter van deze legendarische versterkers perfect na. Waan je een ware Stevie Ray Vaughan op het podium!
1 ROLAND SL-20 SLICER Geef je muziek letterlijk een andere wending door gitaar-, bas-, toetsen- of zangpartijen om te toveren tot pompende ritmes. Experimenteer met de ‘Harmonic Slicer’-functie die percussieve melodieën voortbrengt of maak het jezelf makkelijk en kies een van de 50 voorgeprogrammeerde ‘slice’-patronen.
DeELNEMEN Wil je kans maken op een van deze prijzen, mail dan vóór 31 juli 2013 naar win@poppunt.be met het antwoord op de vraag onder welke naam Jan Wouter Van Gestel muziek maakt. Je vindt het antwoord in dit magazine. Vermeld duidelijk op welke prijs je kans wil maken. De wedstrijd staat open voor iedereen; je hoeft geen abonnement te hebben of te nemen om mee te spelen. Succes!
- 62 -
zoekertjes
Electronic/Synth
enkele demo’s opsturen. Repetities
Bassist(e) gezocht
Wij (zangeres, drummer en bassist)
kunnen tussen Aarschot en Antwerpen.
Bassist(e) gezocht voor talentrijke
zoeken een synth/electronica man/
dave.overlaet@telenet.be
vrouw om onze dromerige band te
band met zangeres. Iedereen bij ons heeft zijn eigen achtergrond (rock,
vervolledigen. De invloeden gaan van
Majestic metalproject zoekt o.a.
reggae, ska, dub, soul, pop, blues, funk
Pink Floyd over The xx tot BjĂśrk. We
toetsenist
...). Alles samen zorgt dat voor een
werken aan een eerste plaat maar
Toetsenist, pianist, keyboardspeler,
eclectische stijl die vet goed klinkt.
hebben dringend een goede synth/
violist, fluitist, accordeonist, maakt
Wij hebben allemaal al onze strepen
electronica man/vrouw nodig! Heb je
niet uit; allemaal welkom! Repetities in
verdiend in verschillende genres en
interesse? Mail, bel of sms me zeker!
Leuven. Samples kan je op onze
met onze ruwe diamant als zangeres
Er zijn al verschillende basic songs.
website vinden. Join our epic journey!
zoeken wij naar een goede bassist die
Groetjes, Sarah sarahbudts@gmail.com
soundcloud.com/raven-invicta universum.k@telenet.be
een groove kan neerzetten. De grootste gemene delers zijn Black Dub, Trixie Withley, Medeski en Martin & Wood
0483 07 87 72
NPC zoekt drummer en saxofonist
overgoten met funk, rock, ska, reggae
Winch zoekt dringend drummer
Nine Point Circle zoekt drummer en
en swing. Eigenlijk kan alles, zolang
Winch, een rockgroep met eigen werk,
saxofonist. Luisteren kan je op onze
het maar goed klinkt en lekker groovet.
zoekt gemotiveerde en ervaren
vi.be pagina.
Jij bent dus de missing link in ons
drummer. Andy Van Vlierberghe
vi.be/ninepointcircle
(basgitaar) en Dave Overlaet (gitaar/
stec_67@hotmail.com
zang) schrijven rocknummers met
toekomstig succes. bartsteeno@hotmail.com
0484 11 21 33
Progrock band zoekt bassist
Nederlandstalige teksten wat een origineel resultaat oplevert. De
Drummer gezocht
Bassist gezocht voor (prog)rockband
invloeden zijn uiteenlopend: van Muse
Drummer gezocht voor nieuw project.
uit Schaffen (Diest). Eigen uitdagende
over Interpol tot QOTSA en zo verder.
Check SoundCloud voor samples. Die
nummers met mooie baslijnen. Setlist
Je kan het ook goed vergelijken met
zijn wel van een paar jaar geleden, dus
klaar, maar eigen inbreng nog altijd
Monza van Stijn Meuris. Goede rock en
het kan alle kanten uit. Repetitiekot in
mogelijk. Eigen repetitiekot en P.A.
ook meer ingetogen nummers met
de buurt van Gent.
moderne invloeden en een goed
soundcloud.com/th-hired
verhaal. Op aanvraag kunnen we je
joris_roosen@msn.com
- 63 -
fluppos@gmail.com
zoekertjes
Singer-songwriter zoekt
die gemotiveerd is, goed kan zingen en
Onze muziek ligt in het genre van Foo
muzikanten
ervaring heeft met nummers maken.
Fighters, 3 Doors Down, Creed, Alter
Regio Antwerpen (Merksem). Ik ben
Stijl is niet 100% bepaald, maar liefst
Bridge, Tool, enz. Er zijn eveneens
zanger/gitarist met een massa eigen
wel iets met wat pit en schwung. Onze
nummers van onze recent opgenomen
materiaal. Ben op zoek naar
vorige bezetting is terug te vinden
demo beschikbaar. Ben je op zoek
muzikanten om een band mee te
op onze vi.be. De muziek die er op
naar een toffe band met goeie muziek
vormen of naar een kant en klare
staat, hoeft zeker geen referentie te
in een ontspannen sfeer en ben je
begeleidingsband. Piano/toetsen, drum,
zijn, dus laat je daar zeker niet door
gemotiveerd? Laat van je horen.
bass, leadgitaar, stemmen (ook lead)
afschrikken.
blainband@gmail.com
… Enkele onbeholpen demo’s
vi.be/sansjacques
(homerecording) vind je op
bram_merckx@hotmail.com
SoundCloud. De demo’s zijn schetsen.
Drummer zoekt band Drummer (24j) zoekt band (21-29j)
0486 07 06 17
omstreeks Aalst-Brussel-Edingen-
Qua arrangement/richting/genre kan Elephant Trap zoek zanger(es)
Geraardsbergen. Ik beschik over eigen
Hallo, wij zijn de alternative/
materiaal en heb toch wat ervaring
info@sjefke.be
experimental rockband Elephant
(8j). Heb vroeger in bands gespeeld en
0478 38 31 91
Trap uit Maasmechelen/Diest. Wij
ik mis het optreden en samen nummers
maken zowel eigen nummers als
schrijven. Ook kan ik backing vocals of
Drummer (m/v) gezocht
wat covers. Wij zoeken een nieuwe
eventueel zelfs lead zingen (mits wat
Norstar (Ivan, gitaar en zang, en Anna,
zanger/zangeres. We repeteren in
oefening qua combinatie zang/drums).
gitaar, zang, piano, bass) zoeken een
Maasmechelen.
Ik kan ook gitaar en keys spelen.
het nog alle kanten op. soundcloud.com/plantinga
drummer in de stijl van iets tussen Joy
tom_boom_jacobs@hotmail.com
Division, Nirvana, The xx enz. Oprecht
Genres: rock, funk, hiphop en alternative metal. Geen cover- of
Gitarist gezocht regio Roeselare
repetitiebands aub, liever eigen
Roeselaarse Rockband Blain is op
nummers maken met nu en dan een
zoek naar een gitarist (m/v) die met
originele cover en optredens spelen.
Mechelse groep zoekt zanger(es)
o.a. solo’s en gitaareffecten de eigen
tetragrammaton1989@gmail.com
Wij zijn een Mechelse groep bestaande
nummers verder kan verfijnen om
uit twee gitaristen, bassist en drummer
net dat ietsje meer te hebben. Je
Era Of Crisis zoekt zanger (met
(rond 30j) en zijn op zoek naar een
hoeft geen Kirk Hammett of Mark
ballen)
zanger(es) om mee te komen rocken
Tremonti te zijn, de liefde voor het
Mag ook een vrouw zijn, mits de
en shaken. Luxe-repetitiekot aan
genre is al heel wat! Onze bezetting
capaciteiten om ons te verbluffen. We
het station van Mechelen (boven
bestaat momenteel uit zanger/gitarist,
zijn een stoner rock band, ongeveer
café Boesj), repetities maandag- en
bassist en drummer (onze leeftijd is
in de stijl van Wolfmother. We spelen
donderdagavond (kan eventueel
tussen 25-35j). Ieder van ons heeft
al twee jaar instrumentaal, maar hier
gewijzigd worden). We zoeken iemand
reeds verscheidene muzikale ervaring.
en daar wat vocals zou ons repertoire
en kick ass! apple.mai@hotmail.com
- 65 -
zoekertjes
compleet maken. We zoeken iemand
Bassist gezocht regio Antwerpen/
die actief teksten schrijft, en creatief
Wilrijk
genoeg is om zich ertussen te wurmen.
Blind Monkey, een rockband met
Drie van onze nummers zijn te vinden
repetitielokaal in Wilrijk, zoekt
op Facebook en SoundCloud, maar om
gemotiveerde bassist. We spelen eigen
een goed beeld te krijgen ben je altijd
nummers die je kan beluisteren op
welkom op de repetities, 1 à 2 keer per
onze vi.be.
week in ons eigen repkot in Gent.
vi.be/blindmonkey
0476 30 53 23
jelmer_l@yahoo.co.uk
Zanger(es)/gitarist of een van
Progrock band zoekt toetsenist
beide
Toetsenist(e) gezocht voor ambitieuze
Bij deze mijn poging iemand te vinden
progrock band Eleutheria. Er staan
die zijn of haar stem (en liefst eigen
Bassist(e) gezocht
reeds enkele nummers klaar die een
teksten) wil verlenen aan een van de
Fall Of Giants zoekt bassist. We
instrumentale finishing touch
belangrijkste dingen in mijn (en liefst
zullen enkel eigen nummers brengen.
verdienen om vervolgens voor het
ook zijn/haar) leven: muziek dus. Ben
Genre is metalcore in de stijl van
eerst live te worden gespeeld. Ben jij
niet op zoek naar de meest technische
Parkway Drive, Bury Tomorrow,
de ambitieuze en ervaren muzikant die
muzikanten – ben ik zelf trouwens ook
August Burns Red, KSE, Obey the
wij zoeken? We zoeken naar een
niet (speel bas/beetje gitaar) – maar
Brave, etc. We zoeken een bassist die
toetsenist(e) met techniek die overweg
wel naar gedreven personen die er de
erg gemotiveerd is en bereid is om
kan met pianospel, soundscapes en
fun van inzien en beleven, maar ook
zijn de band voorop te stellen. We
effecten. Beschikken over eigen
hun gevoel kunnen insteken. Ik zal
willen heel graag recorden en touren,
materiaal is een groot pluspunt.
geen voorkeuren opgeven qua genre
dus we hebben iemand nodig die dat
Repetities gaan minstens 1 x per week
(die heb ik ook niet direct), maar op
allemaal kan combineren met zijn of
door op het Kiel (Antwerpen). Leeftijd
m’n vi.be krijg je wel een idee waar ik
haar privéleven. Geslacht maakt niet
is van geen belang, wij variëren van 20
voorlopig mee bezig ben. Zou handig
uit, maar graag iemand van ongeveer
tot 30 jaar.
zijn moest je ook gitaar kunnen spelen.
dezelfde leeftijd. Wij zijn tussen 24-26
Mijn gitaarwerk is beperkt en het lijkt
jaar oud. Repetities zullen doorgaan
me tof samen dingen op te bouwen.
in Gent.
Laat weten mocht je interesse hebben (kan ik mp3’s opsturen)! Ik ben 24 en
nicolapangrazio@hotmail.com
Drummer gezocht (post-punk, indie regio Brussl)
0470 68 36 01
Wij zijn op zoek naar een energieke,
van Brugge/Gent. joris_decoene@msn.com
facebook.com/eleutheria.music eleutheria.info@gmail.com
Wandering Aengus zoekt percussionist/drummer
groovy drummer om muziek te spelen! thievesofsilenceband@gmail.com
Drummer gezocht
Wij zijn op de uitkijk naar een cajon
Wij zijn een hardcore band uit
speler/drummer voor onze groep.
West-Vlaanderen en zijn op zoek naar
Het liefst iemand die redelijk goed
een drummer. Invloeden zijn vooral
kan zingen (of die toonvast is en wil
Wie zoekt die vindt ...
Converge, Nails, The Secret en andere
zingen). Iemand tussen 18 en 26 jaar,
Lees veel meer zoekertjes en/of
duistere/rappe hardcore bands. We
die zin heeft om samen met ons te
voer zelf jouw zoekertjes in op
repeteren in Meulebeke (bij Tielt) maar
komen spelen. Alle nummers zijn
moeten nog een vaste dag afspreken.
geschreven en daarrond wordt er
Er is een drum aanwezig in ons
dan in het repetitiekot gewerkt. In
repetitielokaal (zonder cimbalen).
Antwerpen wonen geniet de voorkeur
soundcloud.com/marvin-dinneweth/ master3 marvindinneweth@hotmail.com
en is handig. vi.be/wanderingaengus laurens_vanhulle@hotmail.com
- 66 -
poppunt.be