“PSİKOPATİ REHBERİ”
1-TEORĠK ve DENEYSEL DAYANAKLAR 1-Psikopatik KiĢilik Sorunun Kapsamı David T. LYKKEN ġimdilerdeki kullanımında etimolojik olarak tuhaf olsa da, “psikopatik kiĢilik” terimi ilk kullanıldığı 1800‟lerde uygun
bir
seçenekti.
Partridge
1930‟da,
toplumun
ihtiyaçlarını karĢılamakta zorlananlar için literatürü tekrar gözden geçirerek bu rahatsızlığı “sosyopatik kiĢilik” olarak adlandırdı. Psikiyatrik tanılar empresyonist bir sanat dalıdır ve bu mesleği yapanlar bile aynı hastaları genel bir sınıfa sokmakta anlaĢamazlardı. Tanı bazen, hastanın bilinçaltı dürtüleri
ve
motivasyonları
veya
klinik
görevlisinin
sistematik olmayan hatta bazen acayip olan yıllara dayalı tecrübesiyle alakalı olarak oldukça sübjektif temellere dayanır. Amerikan Psikiyatri Derneği (DSM) 1952 de akıl sağlığının ilk tanısal ve istatiksel kılavuzunu yayınladı. 1980 deki baskısına ( DSM-III ) kadar bazı ölçülere kavuĢamadı ve nihayet DSM III ve 1994 de basılan DSM IV ile tanı kriterler
