27 mrt - 24 apr
Arthouse
2
Deense krimi in de bios
The Keeper of Lost Causes Zien is geloven
Spies & Glistrup
Wi
vrijkaarn ten!
Grenzen Grenzen zijn er om op te zoeken. En soms om eroverheen te gaan. Iemand als Lars von Trier ziet de grens vaak niet eens meer als hij achterom kijkt, als we de kranten erop naslaan. In de praktijk valt het allemaal wel mee wanneer je zijn films ziet (zijn uitspraken in de media buiten beschouwing gelaten!). Gaat een dier doodmaken voor een film een brug te ver? Ruggero Deodato deed dat in Cannibal Holocaust (1980). Hij snapte de commotie om de schildpad die hij de kop liet afhakken nooit zo goed. Zielig, tja, maar in een gemiddeld slachthuis gaat het er veel systematischer aan toe. Volgende film dan: Feuchtgebiete. Die draait vanaf 10 april. We zien pusaambeien, poepseks, meisjes die tampons uitwisselen en nog
WEET WAT ER SPEELT veel, veel viezere dingen. Het is de smerigste film die ik ooit heb gezien. In Duitsland gingen er ruim een miljoen mensen heen. Gaat de film een grens over? Zeker. Te ver? Ik hoef de film in ieder geval nooit meer te zien. Maar deze prent is enkel vies, niet kwetsend. En stiekem toch vermakelijk. Laat die term ‘kwetsend’ leidend zijn voor filmgrenzen, dan kom je een heel eind. Al heeft die schildpad daar natuurlijk weinig meer aan.
Hartelijke filmgroet, Pim Wijers Hoofdredacteur b @pimwijers
Jaargang 2 | Editie 2
colofon
Preview is een uitgave van Boomerang Nederland BV
DRUKKERIJ Twigt Grafimedia Oplage 50.000 exemplaren; CORRESPONDENTIE Preview Magazine Wilgenweg 14a 1031 HV Amsterdam Telefoon: 020 - 535 6990 info@previewmag.nl WWW.PREVIEWMAG.NL
Preview Arthouse
HOOFDREDACTIE Pim Wijers REDACTIETEAM Evert de Vries, Ronald Simons, Guus Schulting, Julius Koetsier, Rosy Piets, Ruben van Eijl, Sara Luijters, Marloes den Hoed VORMGEVING Michel Scholman EINDREDACTIE Rosy Piets UITGEVER Remco Duinkerken remco@boomerang.nl SALES MANAGER Melania Mols melania@boomerang.nl (06 - 55 713 963) DISTRIBUTIE CP&A BV
3
INHOUD
Films in dit nummer DIPLOMATIE 24 APRIL
SPIES & GLISTRUP 27 MAART
THE KEEPER OF LOST CAUSES 10 APRIL
LES GARÇONS ET GUILLAUME, À TABLE! 24 APRIL
YVES SAINT LAURENT 10 APRIL
FEUCHTGEBIETE 10 APRIL
LES SALAUDS 24 APRIL
HAPPILY EVER AFTER
Preview Arthouse
3 APRIL
4
IDA
27 MAART
THE MISSING PICTURE 27 MAART
7 8
LAST HIJACK 24 APRIL
Rubrieken TIMELINE
12
HET WERK VAN BOE
ARTHOUSE EXPERIENCE CINEMA111
16 18 20 23 25 30 32
35
INTERVIEW
10 14
TATJANA BOŽIC
26
ALS TWEE DRUPPELS WATER (1963)
28
KEN JE KLASSIEKERS
3 tips: Imagine Filmfestival
EVENTS
Van 9 tot en met 18 april is het weer genieten geblazen op het Imagine Filmfestival. Horror, sci-fi, cult, anime, thriller en actie: het programma belooft weer veel. Onze redactie is zeker niet vies van genrefilms en tipt drie titels. 1. The Raid 2 Vorige editie van Imagine pakte de Indonesische vechtsportknaller The Raid de publieksprijs al. Voor dit vervolg staat regisseur Chris Evans opnieuw aan het roer en ook hoofdrolspeler Iko Uwais is weer van de partij. Deze acteur is meester in pencak silat, de nationale vechtsport van Indonesië. Botten gaan gebroken worden. Pijn gaat geleden worden. Het publiek gaat smullen! 2. The Wind Rises De redactie zag deze laatste film van animatiegrootmeester Hayao Miyazaki al en was een tikje teleurgesteld in het warrige verhaal en de te lange speelduur. Maar toch. Dit is de allerlaatste Miyazaki. Ooit. Het is een zwanenzang over zijn levenslange passie geworden – vliegeniers – met als middelpunt Jirô Horikoshi, een Japanse vliegtuigontwerper. 3. The Night of Terror HOER! HOMO! Het is inmiddels een cliché om een stukje over deze legendarische nacht zo te openen, maar het bekt zo lekker. Tijdens The Night of Terror, waarmee het festival dertig jaar geleden begon, staan vier horrorfilms op het programma. Traditie is om zo veel mogelijk scheldkanonnades naar het scherm in Tuschinski 1 te werpen. En wc-papier. Geweldige ervaring. Moet je meegemaakt hebben.
Preview Arthouse
Check ook imaginefilmfestival.nl
5
Diplomatie
REVIEW
Een Duitse generaal en een Zweedse diplomaat voeren in de nadagen van WOII een verbaal gevecht, waarvan de uitkomst bepalend is voor de toekomst van Parijs. Zomer, 1944. Berlijn is aan puin geschoten en Hitler zint op wraak. Generaal Von Choltitz krijgt de opdracht om Parijs te vernietigen. De oorlog nadert zijn einde en er valt voor de Duitsers niets meer te winnen, maar als de generaal Hitlers krankzinnige orders niet opvolgt heeft dat zware gevolgen.
‘Een intrigerend kat-en-muisspel’ Terwijl de explosieven geplaatst worden krijgt Von Choltitz onverwachts bezoek van de Zweedse consul. De diplomaat praat als B rugman om de vast-
beradenheid van de generaal te doen wankelen en zo de Franse hoofdstad en diens inwoners te redden. Dit drama speelt zich grotendeels in één kamer af, maar binnen die vier muren wordt een intens verbaal gevecht gehouden. Regisseur Volker Schlöndorff, die in 1980 een Oscar won met Die Blechtrommel, baseerde Diplomatie op het gelijknamige theaterstuk, dat op zijn beurt weer geïnspireerd werd door ware gebeurtenissen. Zowel op het toneel als in de film spelen Niels Arestrup en André Dussollier de hoofdrollen. De heren zijn goed op elkaar ingespeeld en vertonen – terwijl de slapende stad zijn lot afwacht – een intrigerend kat-en-muisspel. Door Kita van Slooten
Parijs in de as leggen? Liever niet
Preview Arthouse
Genre Drama Regie Volker Schlöndorff Cast Niels Arestrup, André Dussollier en Robert Stadlober Details Frankrijk / 84 minuten Release 24 april
7
REVIEW
Spies & Glistrup 'Spies & Glistrup is een film over twee van de meest gehate personen uit de Deense geschiedenis’, zo introduceerde regisseur Christoffer Boe dit komische drama op het IFFR. Wie Spies & Glistrup zonder voorkennis ziet, zal achteraf moeite hebben met de wetenschap dat de twee hoofdpersonen van deze film echt leefden en dat regisseur Boe bovendien claimt dat hij Simon Spies en Mogens Glistrup getrouw portretteerde. Die eerste was een extravagante ex-nazi en playboy die in de jaren zestig groot werd in de reisindustrie.
Preview Arthouse
'Hij liet zich frequent naakt fotograferen'
8
Hij liet zich frequent naakt fotograferen met prostituees. De tweede was een sociaal gemankeerde belastingadvocaat die via een politieke carrière probeerde om belasting af te
schaffen. Hij werd echter veroordeeld voor belastingontduiking. De beste vrienden, voor zover ze in staat waren tot het onderhouden van vriendschap, worden levendig geportretteerd door Pilou Asbæk en Nicolas Bro. Wel jammer dat Boe, die de film ook schreef, van Spies niet meer maakte dan een typetje. Het staat de dramatiek die in het personage van Glistrup schuilt in de weg. Dit is daarmee meteen de meest toegankelijke film van de regisseur, die in 2003 debuteerde met het wonderschone, asynchrone Reconstruction. Maar ook al is het avontuur van de twee malloten weinig complex, vermakelijk is Spies & Glistrup zondermeer. Door Pim Wijers
Genre Drama / Komedie Regie Christoffer Boe Cast Pilou Asbæk, Nicolas Bro en Ole Dupont Details Denemarken / 110 minuten Release 13 februari
PRJSVRAAG
Blader snel door naar de volgende pagina voor een overzicht van het oeuvre van Christoffer Boe!
Win vrijkaarten
Preview Arthouse
Voor dit verhaal geldt de term ‘zien is geloven’ absoluut niet. Zien is in dit geval weigeren te geloven, want het verhaal over de Deense vrienden Simon Spies en Mogens Glistrup is te raar om waar te zijn. En tóch is het waar. Vanaf de jaren vijftig baren de twee opzien als excentrieke miljonair en belastingontduikende advocaat. Deze nieuwste film van Christoffer Boe is opnieuw een verrijking van de Deense cinemageschiedenis en is na serieuze titels als Jagten, A Royal Affair, Northwest en Kapringen een vrolijke noot bovendien. Spies & Glistrup dus. Kijken. Gratis wellicht, want we geven vrijkaarten weg! Mail de term ‘IK WIL VRIJKAARTEN VOOR SPIES & GLISTRUP WINNEN!’ naar spel@previewmag. nl om kans te maken.
9
Van begin tot nu: Christoffer Boe
Door Guus Schulting
Spies & Glistrup draait nu in het filmtheater. Een mooi moment om het oeuvre van de Deense regisseur Christoffer Boe samen te vatten in een tijdlijn.
2001 – Hr. Boe & Co.’s Anxiety (korte film) 2005 – Allegro
Preview Arthouse
2003 – Reconstruction
10
Net afgestudeerd van de filmacademie debuteerde de toen 29-jarige Christoffer Boe met een film die nog altijd een hoogtepunt in zijn filmoeuvre is. Reconstruction, een psychologisch drama over fotograaf Alex die na een slippertje in een parallelle werkelijkheid belandt. Hij won er direct de Caméra d’or mee in Cannes.
TIJDLIJN
2006 – Offscreen Hr. Boe & Co. heet het collectief waarmee de Deense filmmaker al zijn films draait. Meest opvallende lid is Nicolas Bro, de gezette acteur die in al Boe’s films verschijnt. In de pikzwarte komedie Offscreen speelt Bro zichzelf terwijl hij door middel van een documentaire zijn huwelijk probeert te redden. Het project heeft een verschrikkelijke afloop.
2010 – Alting Bliver Godt Igen
2013 – Spies & Glistrup
2011 – Beast
Preview Arthouse
Obsessies, paranoia en ontregelde perceptie. Het zijn thema’s die als een rode draad door Boe’s oeuvre lopen. In de ontregelende thriller Beast speelt Nicolas Bro de echtegenoot Bruno. Wanneer zijn vrouw hem verlaat, neemt zijn obsessie voor haar fysieke vormen aan. Is het allemaal psychologisch? Of zijn er bovennatuurlijke krachten aan het werk?
11
The Keeper of Lost Causes
Preview Arthouse
De Deense misdaadfilm is hot. Binnenkort kunnen we The Keeper of Lost Causes wellicht toevoegen aan successen als de Millenium-trilogie.
12
Detective Carl Mørck is niet zo van de regeltjes. Als zijn impulsieve gedrag in het veld een keer gruwelijk misgaat en zijn partner verlamd in het ziekenhuis belandt, wordt Mørck van Moordzaken gehaald en in het politiearchief weggestopt. Daar mag hij onopgeloste zaken van stempels voorzien en ze in de juiste mapjes plaatsen. Hersendodend werk waar Mørck zich stierlijk mee verveelt. En dus pakt hij samen met zijn nieuwe assistent Assad direct een vijf jaar oude zaak op in de hoop deze alsnog op te lossen. The Keeper of Lost Causes kijkt weg als een prima crimi die
het genre zeker niet probeert te vernieuwen. Dat het detectiveduo niet een nieuwe zaak onderzoekt maar een oude heropent, maakt uiteindelijk niet echt uit voor de verloop van het verhaal. Als gelukkige toevalstreffer blijkt de zaak al vijf jaar gesloten te zijn, maar de misdaad is nog steeds bezig. Het onderzoek verloopt daarom precies zoals in elk ander detectiveverhaal, inclusief een voorspelbare dader en de verplichte race tegen de klok. Dat zal de pret niet drukken voor liefhebbers van televisieserie Cold Case en andere detectiveseries!
REVIEW
Door Evert de Vries
Genre Misdaad / Thriller Regie Mikkel Nørgaard Cast Nikolaj Lie Kaas, Fares Fares en Claus Maack Bahnsen Details Denemarken / Duitsland Release 97 minuten
Acteur in vogelvlucht: Nikolaj Lie Kaas Hij speelt een mooie hoofdrol in The Keeper of Lost Causes. En wat een bekende kop heeft die Kaas! Maar waar kennen we hem ook alweer van?
Preview Arthouse
De in 1973 geboren Deen Nikolaj Lie Kaas gaat al een tijdje mee en vooral in zijn eigen land is hij een wereldster. Maar ook daarbuiten neemt zijn roem toe. Zo speelde hij ondermeer in Angels & Demons en The Whistleblower (in die laatste speelt hij de Nederlandse echtgenoot van Rachel Weisz, nota bene). Zijn carrière ving aan in Dogme-films als The Idiots (1998), van Lars von Trier. Niet veel later speelde hij mee in de
platte, maar leuke actiekomedies In China They Eat Dogs (1999) en Old Men in New Cars (2002). Die laatste werd in Nederland door Tim Oliehoek geremaked als Vet Hard. Ook Christoffer Boe kreeg de acteur in de gaten en gaf hem de hoofdrol in zijn magisch-romantische regiedebuut Reconstruction (2003), in Allegro (2005) en in Beast (2011) (zie ook pagina 10 van deze editie!) Ondertussen zie je hem nog in Von Triers Dogville (2003) en Adam’s Apples (2005). Het voorgaande samengevat: deze acteur heb je als filmliefhebber langs zien komen. En niet te vergeten: natuurlijk speelde óók hij in The Killing!
13
CINEMA111 Een filmhuis is veel méér dan een filmervaring. Een lekkere wijn, een cappuccino, een goede maaltijd. Én een goede film. Elke maand zetten we een filmhuis in de spotlight. Een beetje verstopt in LAB111 op het WG-terrein in Amsterdam zit CINEMA111, waar film hand in hand gaat met kunst en lekker eten. Aan het woord is Hedda ten Holder.
Waar staat CINEMA111 voor?
Preview Arthouse
We staan voor kleine filmproducties van hoge kwaliteit. Samen met filmdistributeur Cinema Delicatessen en mediakunstplatform LIMA, die hier hun kantoor hebben, kunnen we lekker tegendraads programmeren: toffe documentaires, videokunst en stoutmoedige kinderanimatie. Verder doen we niet onnodig ingewikkeld; je betaalt gewoon aan de bar en neemt je drankje mee. Moet je na afloop wel even komen vertellen wat je ervan vond.
14
Wat heeft CINEMA111 dat geen andere bioscoop heeft? Een behoorlijk roerige geschiedenis en een plek in een fantastisch monumentaal pand. CINEMA111 is gevestigd in een voormalig anatomisch-pathologisch laboratorium. Waar vroeger de snij- en collegezalen waren vind je nu exposities, atelierruimtes en een restaurant. Daar hebben we een leuke wisselwerking mee. Zo kun je voor 25 euro twee gangen eten én naar de film. CINEMA111 is
ARTHOUSE EXPERIENCE net weer open en alles gaat nu nog houtje-touwtje. Zo moet het horecapersoneel naar beneden rennen om de beamer aan te zetten. We gaan wel een beetje professionaliseren.
Wat is jullie mooiste herinnering aan CINEMA111? De dinner&film-avonden: een filmklassieker in de grote zaal en een big band die live de muziek meespeelt, terwijl er bij kaarslicht wordt gegeten aan chic gedekte tafels!
Wat mogen we zeker niet missen in de programmering komende maand? Voor meer info kijk je op lab111.nl/ De documentaire ยกVivan las Antipodas!, over geografische tegenpolen: een wereldreis in honderd minuten.
cinema111
Preview Arthouse
Preview Arthouse
Door Pim Wijers Is uw filmhuis ook bijzonder? Tip de redactie! Mail naar info@previewmag.nl
15
Les Garçons et Guillaume, à Table! Deze semi-autobiografische komedie van en met Guillaume Gallienne won vorig jaar in Cannes de Art Cinema Award en de Prix SACD.
Preview Arthouse
‘Jongens en Guillaume, aan tafel!’ roept moeder haar kinderen bij elkaar. Guillaume is ook een jongen, maar in moeders ogen haar dochter. Hij spreekt haar niet tegen. Sporten kan Guillaume niet en hij verkleedt zich graag als prinses, dus zal hij wel een meisje zijn. Op latere leeftijd ontdekt hij echter dat zijn identiteit weleens heel anders zou kunnen zijn dan hij altijd aannam. Misschien is hij wel een man. Misschien zelfs wel een heteroman...
16
REVIEW
Regisseur, scenarist en hoofdrolspeler Guillaume Gallienne putte inspiratie uit zijn eigen leven. Hij speelt een knappe
‘ Een interessante kijk op genderidentiteit’ dubbelrol als zoon/dochter (een uitvergrote versie van zichzelf) en moeder. Met veel zelfspot zet hij Guillaume neer: zijn vrouwelijke maniertjes en kinderlijke naïviteit zijn de voornaamste bron van humor. Dat leidt soms tot vet aangezette slapstick, zoals wanneer
Guillaume een hardhandige massage krijgt, en Gallienne de gelegenheid uitbuit om zijn talent voor fysieke komedie te laten zien. Mooier zijn echter de subtielere, ontroerende momenten: de manier waarop Guillaume het loopje van zijn moeder imiteert, of zijn vrolijke reactie als hij hoort dat hij danst als een vrouw. De film biedt ook een interessante kijk op genderidentiteit. Wat maakt iemand mannelijk of vrouwelijk? Hoeveel invloed heeft de blik van anderen daarop? Komedies over mannen die zich als vrouw gedragen zijn er genoeg, maar zelden gaan ze zo intelligent en gevoelig om met de thematiek. Als ervaringsdeskundige vindt Gallienne de juiste toon: licht karikaturaal, maar nooit belachelijk. Hij maakte een openhartige film, die de grote lach evenmin schuwt als gemeend sentiment.
Genre Komedie Regie Guillaume Gallienne Cast Guillaume Gallienne, Diane Kruger en Audrey Quoturi Details Frankrijk / 83 minuten Release 20 maart
Preview Arthouse
Door Julius Koetsier
17
ACHTERGROND
Yves Saint Laurent De best bewaakte filmset ooit?
Preview Arthouse
Het lijkt zo gemoedelijk, een film maken over de Franse modeontwerper Yves Saint Laurent, die in 2008 overleed. Maar op de set liepen meer gewapende mannen rond dan bij een actiefilm.
18
Een kledingstuk dat uit de handen van modeontwerper Yves Saint Laurent komt, is een kunststukje. En zo wordt de kledij ook behandeld. Regisseur Jalil Lespert, die zich voorgenomen had het leven van de verlegen, homoseksuele ontwerper te verfilmen, wilde zijn film zo realistisch mogelijk maken, en eiste daarbij de échte jurken van YSL in zijn biopic. ‘Ik moest me wenden tot de Yves Saint
Laurent Foundation, een soort museum dat de creaties herbergt’, vertelt Lespert tegen Preview in hartje Antwerpen. ‘Daar heb ik aangegeven dat ik niet met kopieën wilde werken, want de stoffen die hij gebruikte, worden nergens meer ter wereld gefabriceerd. Ik kreeg toestemming, maar dan moesten er wel vijftien gewapende mannen mee op de set voor bescherming. Die jurken zijn miljoenen waard...’
‘Toen Charlotte wilde gaan zitten, kregen de mensen van de foundation een paniekaanval’
Regels Maar bij film heb je te maken met acteurs. En die hadden ietwat last van de opgestelde regels. ‘Ik mocht de kleding niet aanraken’, vertelt Yves Saint Laurent-vertolker Pierre Niney. ‘Dat was voor mij niet heel vervelend, maar de dames hadden het zwaar. Charlotte Le Bon, die de eerste muze van Yves Saint Laurent speelt, droeg de jurken, maar kon verder niks. Ze mocht niet eens zitten!’ De regisseur vult aan: ‘Ja, er zaten vijf begeleiders bij iedere actrice. Toen Charlotte wilde gaan zitten, kregen de mensen van de foundation een paniekaanval. Ze schreeuwden: niet doen! Ik heb nog flink ruzie met ze staan maken, want ik wilde een shot waarin ze moest zitten. Het was compleet krankzinnig.’
Door Ruben van Eijl
Genre Drama Regie Lukas Moodysson Cast Mira Grosin, Mira Barkhammar en Liv LeMoyne Details Zweden / 102 minuten Release 6 maart
Preview Arthouse
Zweetoksels Maar het was tegelijkertijd ook hilarisch. Want ook als de modellen gewoon rechtop stonden, kregen de YSL-vertegenwoordigers het op de heupen. Niney: ‘De dames moesten een trui onder die jurken dragen, omdat er geen zweet in de kleding mocht trekken. Charlottes oksels waren helemaal gevuld met toiletpapier tegen zweetplekken. Hilarisch maar een heuse pain in the ass.’ Het filmteam diende uiteindelijk toch gewoon te gehoorzamen. De verzekering hijgde immers ook in de nek van de makers. ‘Uiteindelijk kregen we er meer begrip voor’, verzucht de regisseur. ‘Het zou tenslotte vreselijk zijn als die kunstwerken schade opliepen.’
19
Feuchtgebiete De door lichaamssappen geobsedeerde Helen ziet haar aambeienoperatie als een middel om haar gescheiden ouders weer bij elkaar te brengen.
Preview Arthouse
Feuchtgebiete is de verfilming van de bestseller van Charlotte Roche, in Nederland in 2008 uitgebracht als Vochtige Streken. Het boek zorgde voor veel ophef en discussie over vrouwelijke seksualiteit, vanwege de grafische beschrijvingen van de onhygiënische praktijken van het hoofdpersonage. Feuchtgebiete gaat over de excentrieke achttienjarige Helen. Hoewel ze is opgevoed door haar obsessief schoonmakende moeder, heeft ze lak aan hygiëne en geniet ze met volle teugen van haar eigen viezigheid. Zo wisselt ze gebruikte tampons uit met haar beste vriendin en wrijft ze zichzelf graag uitgebreid over
20
een smerige wc-bril. Al in de openingsscène wordt getoond hoe Helen zichzelf op een goor toilet van aambeienzalf voorziet. Wanneer ze zich tijdens het scheren in haar aambeien snijdt moet ze worden geopereerd. Helen gebruikt haar operatie om haar gescheiden ouders, die weinig aandacht voor haar hebben, elkaar te laten ontmoeten in het ziekenhuis met als doel een verzoening. In het ziekenhuis sluit ze ook vriendschap met haar verpleger Robin, die gefascineerd is door haar vrije, open houding en initiatief op het gebied van seks. Als ze vóór haar doel bereikt is ontslagen wordt, ziet ze zich genoodzaakt extreme maatregelen te nemen.
REVIEW
Door Marloes den Hoed
Weinig verbloemend Helens ranzige praktijken worden weinig verbloemend in beeld gebracht: Feuchtgebiete is daarom niet geschikt voor tere zieltjes. Voor wie niet gruwelt van viezigheid is de film een vlot
van haar personage overtuigend over; enerzijds haar berekenende viezigheid en anderzijds haar kinderlijke naïviteit wanneer het op de verzoening van haar ouders aankomt. Jammer is wel dat we pas erg kort voor het
‘Wanneer ze zich tijdens het scheren in haar aambeien snijdt’ einde wat meer te weten komen over haar leven, waardoor de film wat afgeraffeld lijkt. Het liet de Duitse bioscoopganger koud; ondanks (of dankzij) de ophef en viezigheid trok de film in dat land meer dan een miljoen bezoekers!
Genre Drama Regie David Wnendt Cast Carla Juri, Christoph Letkowski, Meret Becker, Marlen Kruse Details Duitsland / 105 minuten Release 6 februari
Preview Arthouse
gefotografeerd onderhoudend drama. Hoewel de film veel shockerende scènes bevat is regisseur Wnendt erin geslaagd de toon luchtig en vrolijk te houden. Dat is vooral te danken aan de rol van de charismatische Carla Juri als Helen. Zij brengt de twee kanten
21
Preview Arthouse
Win het boek Vochtige Streken en vrijkaarten voor de film!
22
Wij vonden Feuchtgebiete de smerigste film die we ooit hebben gezien. Hands down. Maar raden we af om de film te gaan zien? Zeker niet. Want hoe vies deze Duitse tragikomedie (bij gebrek aan een beter hokje) ook mag zijn, het is wel een... ervaring. In Duitsland trok Feuchtgebiete overigens volle zalen. Onze tip: maak het mee en vertel het na. De film draait vanaf 10 april in je filmhuis. We geven vrijkaarten weg voor vertoningen in Amsterdam, Maastricht en Den Haag!
Daarnaast sturen we ook de bestseller mee waarop de film is gebaseerd. Stuur een mailtje naar spel@previewmag.nl met een voorkeur voor een van de steden en laat ons vooral in ĂŠĂŠn zin weten waarom je nieuwsgierig bent naar deze film. Vinden we leuk om te lezen!
Les Salauds
REVIEW
De vertaalde filmtitel ‘De Schoften’ dekt de lading nauwkeurig precies gebeurt ... en in welke verhoudingen de personages uiteindelijk tot elkaar blijken te staan houdt Denis lang voor zich. Ze goot deze als nachtmerrie verpakte neo-noir-thriller in een zorgvuldig opgebouwd, niet-chronologisch narratief, waarmee ze eerder teruggrijpt naar het mysterieuze L’Intrus (2004) dan naar haar vorige twee films White Material (2009) en 35 Rhums (2008).
Deze ingewikkeld opgebouwde thriller rondom een wraakzuchtige man intrigeert tot het einde. Een schipper keert halsoverkop terug naar Parijs als zijn zus in zak en as zit. Haar bedrijf is failliet, haar dochter opgenomen in een psychiatrische instelling en haar man heeft zelfmoord gepleegd. Zij schuift alle schuld op een uitgekookte zakenman, waarna haar broer alles op alles zet om deze rampspoed te wreken. Claire Denis doopte haar
‘Bevolkt door een stel hufters van jewelste’
Tindersticks De betoverende filmmuziek is wederom van de hand van Tindersticks’ voorman Stuart Staples, die met deze zesde samenwerking zijn beste score tot nu toe aflevert. Door Ronald Simons
Genre Drama Regie Claire Denis Cast Vincent Lindon, Chiara Mastroianni en Michel Subor Details Frankrijk, Duitsland/ 100 minuten Release 3 oktober
Preview Arthouse
nieuwste film ‘De Schoften’, en dekt daarmee de lading vrij nauwkeurig. Les Salauds wordt namelijk bevolkt door een stel hufters van jewelste, die elkaar het leven zuur maken. Hoe dat
23
Happily Ever After
REVIEW
De Kroatische Tatjana Božić bezoekt een aantal van haar exen, verspreid door heel Europa, om erachter te komen waarom al haar relaties to dusver faalden. Het is een interessante reis die Tatjana meemaakt; zowel door haar eigen verleden als door verschillende culturen. De verleidelijke Kroatische heeft exen in verschillende landen, maar ze is nu samen met de Nederlandse Rogier. Haar huidige relatie gaat niet zonder slag of stoot, zo leren we in haar openhartige documentaire. De op camera vastgelegde ruzies zijn niet van de lucht. Om haar relatie te redden, en om erachter te komen waarom ze nog steeds niet het perfecte plaatje bereikt heeft, gaat Tatjana gewapend met een camera bij haar exen langs. Die vertellen
haar dat ze te dramatisch was en te afhankelijk. Maar we zijn ook getuige van mooie momenten: we zien hoe ze haar eerste liefde na achttien jaar weer in de armen sluit en met hem al drinkend herinneringen ophaalt tot de zon opkomt. De daaropvolgende melancholie is zeer invoelbaar. Tatjana durft zich in deze documentaire, die overigens
‘Met een camera gaat ze bij haar exen langs´ ook een gezonde dosis humor bevat, kwetsbaar op te stellen. Dit heeft tot gevolg dat Happily Ever After voor eenieder die ooit liefde kende een herkenbaar portret gaat zijn. Door Rosy Piets
Filmmaakster Tatjana vraagt zich af waar haar relaties misgingen
Preview Arthouse
Genre Documentaire Regie Tatjana Božic Details Nederland / 83 minuten Release 3 april
25
INTERVIEW
Door Rosy Piets
Interview met Tatjana Božic Over haar documentaire Happily Ever After
Tatjana Božić bezoekt in haar documentaire Happily Ever After al haar exen, om uit te vinden waarom haar relaties met hen stuk voor stuk faalden.
Preview Arthouse
26
Je maakt een hele reis door je verleden. Pijnlijk? Soms wel, zoals wanneer mijn ex Pavel mij een fascist noemt. Maar toen dat daadwerkelijk gebeurde dacht ik vooral: ‘Dit is goed voor de film.’ De camera fungeerde daardoor als een soort bumper. De film was de reden dat ik mijn exen überhaupt opzocht en de aanwezigheid van de camera maakte die momenten gemakkelijker voor mij. Ik wilde natuurlijk ook antwoorden uit hen trekken.
Kreeg je opnieuw gevoelens voor je exen? Bij Pavel had ik echt nog gevoelens, ja. De eerste dag dat ik hem na achttien jaar weer ontmoette was erg speciaal. We hebben de hele nacht samen zitten drinken. ‘s Ochtends gingen we naar zijn huis en ontmoette ik zijn vrouw. Ik wist me geen houding te geven en ik wilde haar de hand schudden, maar zij omhelsde mij en zei: ‘Het spijt me wat er achttien jaar geleden gebeurd is.’ Hij heeft mij namelijk voor haar gedumpt destijds. De connectie die ik met haar voelde was erg bijzonder.
Al je exen zeggen dat je erg afhankelijk en een drama queen was. Moeilijk om te horen? Ik maakte deze film met het idee dat alles wat er gebeurd is inmiddels achter me ligt. Ik wéét dat ik een drama queen was. Ik heb ook veel geleerd tijdens dit proces, bijvoorbeeld van de vrouwen van mijn exen. Zij pakken dingen heel anders aan dan ik. Frank wilde bijvoorbeeld altijd zijn vrijheid. Zijn vrouw doet nu alles voor hem. Zij vecht daar niet tegen en ik deed dat wel. Of neem de vrouw van Aleksey, een heel moeilijke man. Zij neemt hem zoals hij is. Ik vertrok toen hij me begon te slaan, maar zij blijft bij hem en zegt: ‘Dat kan gebeuren.’
Preview Arthouse
Heb je ergens spijt van? Niet in de zin van: ‘O, ik had bij hem moeten blijven.’ Toen ik Pavel omhelsde, rook hij nog precies zo als vroeger. Ik wist toen weer waarom ik van hem hield, maar ook waarom we niet meer samen zijn. Toen ik terugkwam van het bezoek aan hem in Rusland was ik wel een beetje melancholisch. Het gaat ook over je jeugd, een tijd die nooit meer terugkomt.
Geloof je in een Happily Ever After? In Kroatië is trouwen heel belangrijk. Voor mij was dat het grootste bewijs van liefde. Als een man niet met je wil trouwen, houdt hij ook niet echt van je. Mijn doel was altijd om onbereikbare mannen zover te krijgen mij ten huwelijk te vragen, maar eigenlijk wilde ik helemaal niet trouwen. In Nederland heb ik geleerd het perfecte plaatje los te laten. Mijn relatie met Rogier is een work in progress. Liefde en relatie zijn twee verschillende dingen. Een relatie of gezin is echt een bedrijf; je moet structuur hebben. Als je het perfecte plaatje loslaat is er misschien wel een plek voor een Happily Ever After.
27
Als Twee Druppels Water (1963)
Preview Arthouse
Niet te missen parels van weleer worden vaak eenmalig geprogrammeerd. Elke editie tipt Preview Arthouse een klassieker die je niet mag missen.
28
Als Twee Druppels Water, geregisseerd door Fons Rademakers, is de verfilming van het boek De Donkere Kamer van Damokles, geschreven door W.F. Hermans. Jarenlang werden vertoningen ervan tegengehouden door Freddy Heineken, die de filmrechten bezat en zelfs een kleine rol heeft. Acteur Lex Schoorel speelt een dubbelrol als de blonde, ietwat onbenullige winkelier Ducker, en als de donkerharige verzetsheld Dorbeck. Ze lijken sprekend op elkaar. Ducker laat zich door Dorbeck meeslepen in het verzet, maar na de oorlog blijkt niemand van de koene held gehoord te hebben. Is hij een dubbelganger van Ducker, of een alter ego...? Op 23 en 24 maart is een door EYE gerestaureerde versie van Als Twee Druppels Water te zien in Filmtheater Voorschoten! Waar Filmtheater Voorschoten Wanneer 23 & 24 maart
KEN JE KLASSIEKERS
Preview Arthouse
29
Ida
Preview Arthouse
Een jonge Poolse gaat op zoek naar het graf van haar ouders, voordat ze haar geloften zal afleggen om definitief toe te treden tot het klooster.
30
Ida was al wees toen ze als baby werd opgenomen in een Pools klooster. Zo’n twintig jaar later staat ze op het punt definitief toe te treden tot de nonnenorde, maar Moeder Overste wil dat ze daarvoor in ieder geval eenmaal haar familie buiten het klooster bezoekt. Het jaar is 1962 en met tegenzin verlaat Ida het klooster om haar tante Wanda te ontmoeten. Die vertelt haar dat ze Joods is en dat haar ouders in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord. Samen
REVIEW
‘Laat de kijker achter met voldoende voer voor een eigen meditatie’
Door Evert de Vries
Genre Drama Regie Pawel Pawlikowski Cast Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska en Joanna Kulig Details Polen / 80 minuten Release 27 maart besluiten ze een poging te doen om te achterhalen waar Ida’s ouders begraven liggen. Tijdens de roadtrip die volgt, wordt Ida geconfronteerd met de totaal andere levensinstelling van haar tante en haar eigen religieuze worstelingen. Eigen meditatie Prachtig gefilmd in zwart-wit en met de oude beeldverhouding 1.37:1 is de film volledig thuis in de jaren zestig. Regisseur en schrijver Pawlikowski neemt de tijd om de innerlijke reis
van Ida te vertellen en zet zijn twee hoofdrolspelers veelal recht tegenover elkaar, zonder partij te kiezen. Enkel aan het einde vliegt de film wat uit de bocht als Ida’s ontdekkingstocht haar keuzes doet maken die meer uit een wens van de filmmaker lijken voort te komen dan uit haar karakter. Het slotakkoord maakt dit echter helemaal goed en laat de kijker achter met voldoende voer voor een eigen meditatie. Ida is een prachtige film over innerlijke reflectie en helende wonden na oorlogstijd; een must voor religieus geïnteresseerden.
The Missing Picture
Een documentaire waarin honderden kleipoppetjes...
Preview Arthouse
In deze persoonlijke documentaire visualiseert Rithy Panh aan de hand van beschilderde kleipoppetjes zijn ervaringen tijdens de opkomst van de Khmer Rouge in Cambodja.
32
Omdat de filmarchieven in Cambodja nauwelijks materiaal herbergen waarin de opkomst van de Khmer Rouge onder het leiderschap van Pol Pot gedocumenteerd is, besloot documentairemaker Rithy Panh de herinneringen aan zijn jeugd te herscheppen. Maar in plaats van gebeurtenissen te reconstrueren door gebruik te maken van acteurs die zijn herinneringen naspelen, koos Panh ervoor om honderden handgemaakte kleipoppetjes te ensceneren in de landschappen uit zijn
herinnering. Samen met zeldzame beelden uit filmarchieven en propagandafilms van de Khmer Rouge wordt zo een beeld geschetst van de gruwelijkheden van het bewind. Heropgevoed Onder het mom van bescherming tegen Amerikaanse bommen werden miljoenen families in Phnom Penh geĂŤvacueerd om heropgevoed te worden in kampen. Voedsel werd centraal gedistribueerd, wat leidde tot grote hongersnood. Medicatie werd verboden. Uiteindelijk stierven Panhs familieleden op
‘Panh probeert zich te verzoenen met zijn verleden’
verschillende wijzen allemaal door de schuld van het bewind. En toch heeft hij ook aandacht voor het kleurrijke, vrolijke Phnom Penh van voor de revolutie. Geen talking heads The Missing Picture bevat, zoals eerdere films van Panh, geen interviews met overlevenden van de Khmer Rouge; een gebruikelijke manier om inzicht te krijgen in dictatoriale regimes uit het verleden. De originele aanpak roept vragen op over de herinnering en vergiffenis. Panh probeert zich middels de film te verzoenen met zijn
REVIEW
verleden en spreekt over de bitterzoete beelden uit zijn jeugd. Hoewel zeer persoonlijk en vol met pijnlijke gebeurtenissen, wordt zijn voice-over (met teksten die afkomstig zijn uit zijn boek The Elimination) nergens larmoyant. De met veel aandacht gemaakte kleipoppetjes in de schitterende tableaus, de rustige soundtrack en de afwisseling tussen archiefbeeld, propagandamateriaal en voice-over maken The Missing Picture een zeer origineel en fascinerend document, dat inzichten biedt in een haast ontoegankelijk verleden.
... het gruwelijke verleden van Cambodja uitbeelden Door Marloes den Hoed
Genre Documentaire Regie Rithy Panh Details Cambodja, Frankrijk / 92 minuten Release 27 maart
Last Hijack
REVIEW
Starend naar de horizon reflecteren deze piraten over uitzichtloosheid Een Nederlandse documentaire over de Somalische piraat Mohamed, die nog één keer een schip wil kapen voordat hij zijn praktijken voorgoed afzweert. In de op elkaar gelijkende westerns en samoeraifilms vind je een terugkerend thema over de held die het einde van zijn era bereikt. Toen het feodale
‘Mohamed is een tragische figuur’
Door Pim Wijers
Genre Documentaire Regie Tommy Pallotta en Femke Wolting Details Nederland / 81 minuten Release 24 april
Preview Arthouse
systeem van Japan bijvoorbeeld ophield te bestaan, was een samoerai geen nobele krijger meer. Hij werd een levend fossiel dat zich vastklampte aan het verleden. De Somalische piraat Mohamed, centrale figuur in The Last Hijack, is zo’n samoerai. Toen de piraterij in zijn land tien jaar geleden een
hoogtepunt bereikte was hij een held. Nu spuugt de maatschappij hem uit. Zelf heeft hij daar moeite mee, helemaal nu zijn schoonfamilie uit een traditioneel geregeld huwelijk eist dat hij het rechte pad opgaat. The Last Hijack wisselt filmbeelden af met animatie waarin de angsten en jeugdherinneringen van Mohamed gestalte krijgen. Het geeft hem diepgang. Hij is een tragische figuur, een samoerai die aan het einde van zijn era komt. Anderzijds: als hij hardop dagdroomt over het geld dat hij van één laatste kaping gaat verbassen, dan zien we geen nobele krijger, maar een visieloze sukkel die een gedoemde toekomst tegemoet gaat.
35