Vijf pioniers die onze toekomst vormgeven. Onder hen Karin Rådström, lid van de raad van bestuur van Daimler Truck AG

Zij geven onze wereld vorm, durven het avontuur aan,

Financieel adviseur Bola Sokunbi

“Het feit dat mijn werk een positieve invloed heeft op andere mensen heeft mij altijd gestimuleerd. En dat over de hele wereld. Het maakt me enorm trots dat ik ze allemaal kan motiveren om voor zichzelf te zorgen”

slaan nieuwe wegen in: portretten van vijf pioniers

First Mover

Als het over geld gaat, haalt Bola Sokunbi meteen haar moeder naar voren als rolmodel. Ze noemt haar liefkozend ’Hustle Queen’, wat zoiets als ’regel-koningin’ betekent. Toen ze begin 30 was, ging Bola’s moeder weer naar de universiteit en daarna zette ze grote stappen. Ze werkte onder meer als investment banker en ondersteunde haar dochter financieel tijdens haar studie. Maar Bola’s verlangen naar economische onafhankelijkheid groeide. Na haar studie spaarde ze in drie jaar tijd 100.000 dollar bij elkaar. Hoe kreeg ze dat voor elkaar met een modaal inkomen?

Dat was inderdaad niet eenvoudig, geeft Bola toe. “Om ongeveer de helft van mijn salaris opzij te kunnen zetten, moest ik veel opofferen. Soms wilde ik ook gewoon uitgaan en geld uitgeven. Maar ik bleef me concentreren op mijn grote doel. Het hebben van reserves geeft me innerlijke rust. Het was de tijdelijke beperking voor de volle honderd procent waard.” Haar blog, die Bola startte om haar vorderingen te documenteren en zichzelf te motiveren, groeide uit tot een community. Vandaag de dag is Clever Girl Finance een van de grootste particuliere online platforms voor financiële diensten voor vrouwen. Wat haar klanten bijzonder waarderen, is dat Bola en haar team op een gelijkwaardige manier met hen omgaan, elke vraag kan en mag gesteld worden. De 40-jarige is al heel lang zelfstandige – ook omdat ze de tijd die ze besteedt aan haar werk en haar familie zo beter kan verdelen.

Dat haar levenswijze goed werkt, blijkt onder meer uit haar succes. Het derde financiële boek van Bola, ‘The Side Hustle Guide’, is net gepubliceerd. Een van haar adviezen luidt: “Wees duidelijk over wat je precies wilt bereiken en waarom. Het waarom zal je motivatie zijn om niet op te geven.” Bovenal wil ze een goed voorbeeld zijn voor haar kinderen – zoals haar moeder dat voor haar was.

Leiderschapsvisionair Karin Rådström

“Respect is voor mij het sleutelwoord. Niemand staat ‘boven’ of ‘onder’ iemand anders. Iedere medewerker is voor mij even belangrijk en draagt zijn of haar steentje bij aan een betere toekomst”

First Mover

Na een lange pauze zit ze weer regelmatig in een boot. Karin Rådström, twaalfvoudig Zweeds roeikampioene, geniet van het meditatieve gevoel van glijden over het water van de Neckar in Stuttgart, de nieuwe woonplaats van de ingenieur. Ze is sinds februari lid van de raad van bestuur van Daimler Truck AG en verantwoordelijk voor Mercedes-Benz Trucks in de regio’s Europa en Latijns-Amerika.

Een functie waarvoor, naast uithoudingsvermogen, twee kenmerken van haar vroegere sportcarrière belangrijk zijn: mentale kracht en teamspirit. “Tijdens roeitrainingen verlegde ik voortdurend mijn grenzen en realiseerde ik me dat ik tot meer in staat was dan ik had gedacht”, zegt de 42-jarige. “In een teamboot heb ik geleerd dat iedereen in het team fit moet zijn om te presteren, zowel fysiek als mentaal. Zo is het ook bij een managementteam.”

De moeder van twee hecht veel belang aan uitwisseling: alleen wie open is over zijn sterke, maar ook over zijn zwakke punten, wie eerlijk praat over obstakels en uitdagingen, creëert vertrouwen. Als Zweedse is Karin gewend aan platte hiërarchieën en ziet ze zichzelf vooral als intermediair en sparringpartner. “Ik wil een cultuur creëren waarin beslissingen worden genomen door mensen die over de benodigde expertise beschikken – niet door managers die zich alleen maar even in een kwestie hebben ingelezen.”

Het bestuurslid heeft haar doelen strak voor ogen. Naast het bevorderen van diversiteit in de onderneming hoort daar het versnellen van duurzaamheid bij. “Ik wil een positieve verandering teweegbrengen in de transportsector”, zegt Karin en legt uit hoe ze dat wil realiseren: “In technologisch opzicht zullen we een tweesporenstrategie volgen, zowel met een elektrische vloot als met trucks op waterstof. Topprioriteit is CO2-neutraal transport in 2050, voor nieuwe trucks al in 2039.” De voormalige roeikampioene heeft allang bewezen dat ze een marathon moeiteloos loopt.

Poederrevolutionair Jo-Maren Witte

“Mijn visie is het dagelijks leven duurzamer maken. De meeste mensen willen wel ecologischer leven, maar zijn niet in staat om actief alles te veranderen. Ik wil hen daarbij helpen”

First Mover

In 2018 zag Jo-Maren Witte op het strand van Thailand een shampoo- fles afkomstig uit Duitsland aan haar voeten liggen. ”Ik dacht: Hoe belandt afval van over de hele wereld hier?’”, vertelt de 27-jarige. Dat was het moment waarop ze zich voor het eerst bewust werd van de schade die plastic afval wereldwijd aanricht. Ze nam zich ter plekke voor om dat te gaan veranderen. Ter vervanging van een groot stuk zeep of een andere verpakking vond Jo-Maren, destijds werkzaam als technologieconsultant bij een groot managementadviesbureau, een nieuw soort poeder uit. Haar concept: je hebt nog maar één shampoofles nodig en mengt de korrels zelf thuis met water. Dit zou een aanzienlijke hoeveelheid wegwerpplastic besparen, omdat poeder minder verpakking nodig heeft dan andere verzorgingsproducten, die grotendeels uit water bestaan.

Jo-Maren is ervan overtuigd dat poeders baanbrekend zijn voor een duurzame toekomst. De douchegels en shampoos die ervan worden gemaakt, voelen aan als gewone producten. Om haar idee om te zetten in realiteit, nam ze contact op met talloze leveranciers en sleutelde ze samen met chemici aan de producten. Het werd haar al snel duidelijk dat veel grondstoffen alleen in vloeibare vorm beschikbaar zijn. Jo-Maren zet daarom in op volledig natuurlijke ingrediënten die van nature in droge vorm beschikbaar zijn en dus gemakkelijk kunnen worden ’verpoederd’.

In het najaar van 2020 gaf de Berlijnse haar baan op om zich volledig aan de startup te wijden. Al in december 2020 ging de webshop live. Haar merk kreeg de naam Levy & Frey. Haar team bestaat inmiddels uit zeven mensen die in een prachtig oud pand in Berlijn werken. Bij het uitbouwen van haar startup houdt Jo-Maren het advies van haar vader in gedachten: “Neem alleen mensen aan waarvan je je kunt voorstellen dat je een glas wijn met ze gaat drinken. En nu weet ik: “Mijn vader had gelijk! Ik heb mensen om me heen nodig die me begrijpen, bij wie ik me op mijn gemak voel en die mijn visie delen.”

Community-ambassadrice Amy Denet Deal

“Het moederschap heeft me enorm veranderd. Ik moest in gesprek met mezelf en in kaart brengen wat ik voor de wereld wil achterlaten. Vandaag de dag geef ik veel aan onze community. De belangrijkste dingen zijn de dingen die we voor anderen doen”

First Mover

Soms moet je teruggaan naar je roots om te weten hoe je de toekomst vorm wil geven. Zo ging het ook in het geval van Amy Denet Deal. De 57-jarige behoort tot het inheemse Diné-volk, maar groeide op bij adoptieouders. Tijdens haar zoektocht naar haar biologische moeder besefte ze dat ze naar het Navajo-reservaat moest gaan, dat delen van Utah, Arizona en New Mexico omvat, om meer te weten te komen over haar cultuur. Ze verkocht bijna al haar bezittingen en reduceerde haar leven tot de meest eenvoudige dingen. “Ik bracht veel tijd door in de natuur, luisterde naar het land en naar de mensen. Dat maakte me een stuk gelukkiger dan bovenaan de carrièreladder staan.”

Jaren eerder sloeg de twijfel toe toen ze werkte als ontwerpster voor een bekend sportkledingmerk. “Ik bracht mijn dochter ‘s morgens naar FarmCamp, zodat ze kon leren hoe ze voor het land moest zorgen. Daarna werkte ik thuis aan ontwerpen voor een fastfashionmerk en voelde me een vreselijke moeder.” Jaren later, in 2015, richtte Amy haar label 4Kinship (voorheen Orenda Tribe) op, waarvoor ze oud textiel nieuw leven inblaast, onder meer door het opnieuw te verven. Zo ontstaan unieke nieuwe kledingstukken, er is weinig serieproductie. Duurzaamheid staat bij haar hoog in het vaandel.

Amy ziet echter met name haar inzet voor de Dinécommunity als haar roeping. Vorig jaar heeft ze met verschillende activiteiten, zoals een benefietconcert met folkzangeres Jewel, donaties van meer dan 800.000 dollar ingezameld voor de mensen in het reservaat. Momenteel werkt ze aan de aanleg van een skatepark in de regio Two Grey Hills voor een community die niet over sportfaciliteiten en ontmoetingsplaatsen beschikt. “We wilden iets doen dat na het isolement als gevolg van de pandemie de kinderen zou helpen met hun geestelijke en lichamelijke gezondheid”, zegt ze. Voor haar is community niet alleen een woord, maar een manier van leven.

Hooglerares cybernetica Genevieve Bell

“Als antropologe let ik altijd op het menselijk aspect: hoe zal technologie over tien jaar aanvoelen? En hoe creëren we er een veilige en humane wereld mee?”

First Mover

Als kind wilde Genevieve Bell bij de brandweer. Als tiener wilde ze minister-president van Australië worden (“Waarom niet?”). In die tijd woonde ze met haar moeder, een bekend antropologe, in Aboriginal-gebieden waar elektriciteit en stromend water niet altijd voorhanden waren. Daar ontdekte ze haar liefde voor antropologie en verhuisde van Down Under naar Amerika om culturen te bestuderen.

Daar begon de technologische wereldcarrière van de 53-jarige hooglerares antropologie op verrassende wijze. Computergigant Intel zag kansen voor het aanboren van nieuwe markten buiten de chip- en halfgeleiderindustrie en bood Genevieve in 1998 een baan aan. Zij moest onderzoeken wat mensen van computers verwachten. Om precies te zijn: “Ze wilden dat ik uitzocht wat vrouwen drijft. Alle 3,5 miljard? vroeg ik. Ja, zeiden mijn bazen, dat zou geweldig zijn.”

Ze geeft jonge vrouwelijke computerwetenschappers, die in Silicon Valley en overal waar het gaat om kunstmatige intelligentie nog steeds bijna alleen maar mannen tegenkomen, het advies om gebruik te maken van hun uitzonderingspositie. Niet alleen in de techindustrie wordt er goed geluisterd naar Genevieve. Ze noemt zichzelf een ‘verhalenvertelster’, legt aan technici en managers uit wat er in de hoofden van consumenten omgaat en vertelt politici – met inbegrip van de Australische regering – welke dromen en angsten nieuwe technologieën oproepen.

Genevieve werd zelfs onderscheiden met de ‘Order of Australia’: “Voor verdienstelijke bijdragen aan Australië of de mensheid.” Begrijpt ze dat haar tijdgenoten bang zijn dat ze niet slim genoeg zijn voor al die kunstmatige intelligentie? “Ik ben blij dat ik samenwerk met fantastische mensen die vastbesloten zijn daar iets aan te veranderen”, antwoordt de futuriste opgewekt. Als directrice van het 3A Institute en de pas opgerichte School of Cybernetics aan de Australian National University wil ze kunstmatige intelligentie veilig en duurzaam maken. “Als je een betere toekomst wil, moet je die zelf creëren.”