KONTROLA KIŁY W RZEPAKU
3
Zapobiegaj zakażeniu
Unikaj zakażenia plonów poprzez stosowanie każdego roku dobrych praktyk nadzoru pól uprawnych. Czyść i odkażaj sprzęt, pojazdy oraz buty. Praktykuj ochronę gleby, aby zredukować jej przenoszenie na inne pola Unikaj używania słomy, siana, surowej paszy dla zwierząt, kiszonki oraz nawozu pochodzącego z zainfekowanych lub podejrzanych obszarów. Unikaj używania nasion roślin (np. nasion pszenicy) zebranych z zainfekowanych pól. Kontroluj populację chwastów, które są gospodarzami zarodników kiły.
Praktykuj płodozmian
3
P P 3 P 3
Zapobiegaj zakażeniu
Stosuj płodozmian, żeby kontrolować rozwój zarodników– im dłuższy płodozmian, tym lepiej. Kontroluj pola regularnie i z rozwagą. Unikaj stosowania poplonów, międzyplonów roślin z rodziny kapustowatych
Chroń pola Siej rzepak odporny na kiłę – mieszańce Pioneer Protector® odporne na wybrane rasy sprawcy kiły kapustnych zarówno na zainfekowanych, jak i podejrzanych polach.
Praktykuj Chroń swoje płodozmian pola
P P 3 P
Kiła kapusty – infekcja i rozprzestrzenianie Kiła kapusty jest chorobą przenoszoną przez glebę i dotyka kapustne rośliny uprawne oraz chwasty, a powodowana jest przez Plasmodiophora brassicae, patogen, który wywołuje deformację zarażonych korzeni (guzy). Do infekcji dochodzi, kiedy zaczyna się kiełkowanie zarodka w glebie. Chorobie sprzyja ciepła (20-24°C) gleba o wysokiej wilgotności i niskim odczynie pH (< 6,5), lecz może ona rozwijać się także w mniej sprzyjających warunkach. Kiła kapusty rozprzestrzenia się głównie poprzez transport gleby zawierającej zarodniki przetrwalnikowe choroby, które uwalniane są do niej podczas gnicia guzów. Biologiczny okres półtrwania zarodników wynosi około czterech lat; aby ograniczyć rozwój choroby, zaleca się uprawę rzepaku raz na cztery lata. Aby oszacować straty w plonach spowodowane przez kiłę kapusty, trzeba procent zainfekowanych na polu roślin podzielić przez dwa (biorąc pod uwagę, że straty > 50% mogą wystąpić z powodu wyjątkowo silnego nasilenia tej choroby). Na przykład, jeśli zarażonych jest 50% roślin, szacuje się, że straty w plonach wyniosą 25%.
W jaki sposób możesz ochronić swoje uprawy przed kiłą kapusty? Wczesne wykrycie
Regularnie kontroluj pola rzepaku, od pojawienia się wczesnych rozet po zawiązanie się łuszczyn. Upewnij się, że zbadałeś korzenie roślin, wyklucz narośla spowodowane chowaczem galasówkiem. Obszary wysokiego ryzyka kiły kapusty obejmują wejścia na pola, a także tereny nisko położone. Pamiętaj, że choroba może pojawić się wszędzie.
Planowanie strategii Kiłę kapusty można skutecznie zwalczać, ale kiedy pola zostaną zainfekowane, wówczas przenosi się ona z glebą niezależnie od tego, jakie rośliny będą na niej uprawiane. Oddzielnie uprawiaj zainfekowane pola, ogranicz rozwój roślin będących gospodarzami zarodników. Ogranicz także wykorzystanie maszyn i sprzętu rolniczego. Opracuj odpowiednie zasady płodozmianu, aby utrzymać efektywność odporności genetycznej.
P 3 P P
P P P
Zapobiegaj zakażeniu Czyszczenie sprzętu pomaga uniknąć przenoszenia gleby z pól zakażonych na pola niezainfekowane Jeśli w Twoim gospodarstwie nie występuje kiła kapusty, to największe ryzyko zakażenia pochodzi ze sprzętu, który był wcześniej użyty do uprawy gleby poza gospodarstwem. Jeśli na niektórych z Twoich pól zauważyłeś symptomy kiły kapusty, wówczas niezbędne jest przestrzeganie warunków sanitarnych podczas opuszczania tych pól, aby zminimalizować rozprzestrzenianie choroby na pozostałe części gospodarstwa.
Chroń swoje pola
3
Odporność na kiłę kapustnych Pioneer Protector®, zapewniona w mieszańcach rzepaku Pioneer® PT235 oraz PT242 gwarantuje odporność na wybrane szczepy ( rasy) i brak porażenia kiłą kapustnych W sposób skuteczny redukuje ona występowanie oraz intensywność tworzenia narośli na zainfekowanych polach, chroniąc plony i zmniejszając jej namnażanie.
Praktykuj płodozmian Ścisłe przestrzeganie zasad płodozmianu nie przyczynia się do powstawania kiły kapusty, lecz jeśli choroba występuje już na danym polu, może zwiększyć tempo kumulacji liczby jej zarodników. Płodozmian może też doprowadzić do wzrostu obciążenia związanego z selekcją naturalną przez defekt odporności, który występuje na dotkniętych chorobą polach. Dobre praktyki zwalczania chwastów będących gospodarzami zarodników są niezbędne, by maksymalnie redukować liczbę zdolnych do życia zarodników występujących w rzepaku.
P 3 P P Korzenie i łodyga hybrydy odpornej na kiłę kapusty (po lewej) są zdrowe oraz niezainfekowane w porównaniu do hybrydy podatnej na kiłę kapusty – widać charakterystyczne narośle (po prawej)
P P P
CHROŃ SWOJE POLA PT242
PT235
Rekomendowane odmiany
PT235
PT242