7 minute read

luh juliani (Ketut Sugiartha

Satua Cutet

luh juliani

Advertisement

Luh Juliani marasa tawah nepukin ada kadengan cenik magedé amun

kacang ijoné di tongosé ané ilid di selagan paané ané putih

langsat. Pepes ia mindayang kadengané ento matinggah di duur

bibihné ané sinah lakar ngaé ia ngenah nyegégang. Nanging ia

tusing nyelsel yadian tusing ngelah kadegan buka kéto. Sujén di

muané ané kedas lonjong buka taluh suba sanget ngenyudin.

Ketut Sugiartha

Sasukat ia menék bajang tusing bedik teruna-terunané ané kasmaran tekén paukudané. Tusing ja tuah ulian gobané ané dengél utawi pangawakné ané séksi, nanging masi ulian tangkepné soméh lan tusing milih-milih matimpal. Rikala ia netepang kenehné lakar makurenan ajak Gedé Yudana, liu terunané ané kuciwa, méhméhan ada masi ané sakit ati.

Masanding ajak nak muani ané tresnaina sinah ngaé kenehné bagia. Kanti Putu Gedé Sanjaya lekad, umahné setata kaias baan kedék lan kenyung. Nanging tusing makelo tan maa kulawargané lantas katibén bancana. Gedé Yudana nadaksara ngalahin mati tan pangaraksa sakit, pegat angkihané rikala masaré lemahné di kamar. Dokter ané nuréksa di IGD ngorahang ia gagal jantung.

Ento panyumuné kelaran ngudik idupné ané ngaé yéh paningalan buka tusing taén marérén melusin pipiné. Ia suba mautsaha ngresepang pitutur rerama, timpal muah ané lénan indik jelé lan melah idupé ané mula tusing dadi baan ngelidin. Nanging pikobet ané buka tusing suud-suud nepén makrana ia sanget rimrim. Suud dompétné ilang, kecaganga di mini market, taén masi ia

kaserémpét terek di jalané dugas negakin motor mulih uli kantorné. Ento awanan sebengné setata ngenah ucem durinan ené. ***

Suba nyaluk peteng dugas ento. Luh Juliani negak matimpuh di samping méméné di duur tikeh pandan nganggon baju kaos putih lan makamen batik. Bangkiangné kalilit senteng gadang tipis. Bokné ané bawak depanga magambahan. Méméné ané sada mokoh negak matédoh, bokné ané pusunganga suba liu ubanan.

Kamar suci ané malinggah sawatara pat ping pat méter ento ngremeng kasunarin lampu listrik dasa wot. Ambu miik andus dupa ané katancebang di tumpukan banten di duur méja panyawangané ngebekin kamar yadiastun kipas éksos ané mapasang di langit-langit kamaré terus mapiteh gencang. Tusing joh uli tumpukan bantené ada togog Ganésa cenik putih maias baan prada emas. Di samping bedogolé ento ada masi togog-togog cenik ané lénan.

“Wénten napi niki, Gék? Dados rauh kadi niki?” matakon anaké muani ané mara negak masila di arepné. Nganggon udeng putih, baju koko lan kamen ané patuh warnané, prabawané santep sajan, ngenah buka anak ané sirahné bekin papelajahan yadiastun tuuhné miribang mara séket tiban.

Luh Juliani ngusap pipiné ané belus aji jerijin limané satondén masaut, “Tiang mriki jagi nunas tulung ring Jero Mangku.”

Nak muani ané kaukina Jero Mangku meleng muan Luh Juliani sinambi matakon banban, “Indayang nikaang wénten pikobet napi?”

“Jelék sajan nasib tiangé, Jero. Tiang sampun mulih ka umah bajang.”

“Mulih ka umah bajang?”

Luh Juliani ngawit nuturang pajalan idupné ané pait. Sasukat somahné ngalahin mati, matuané makadua brangti tekén paukudané. Ia kadalih ngamatiang kurenané padidi. Tusing kapineh baana nguda dadi ia bisa kadalih buka kéto. Kénkén kadén unduké sagét ada orta di sisi ia orahanga bisa ngléak. Ento awanan ia lantas ulihanga ka umah mémé-bapané.

Wayan Jengki Sunarta

Jero Mangku anggut-anggut.

“Tiang naen mireng, kocap wénten nak ten ngeh yéning déwékné bisa ngléak. Yakti nika, Jero?” Luh Juliani matakon.

“Nggih, wénten. Nika nak melik durga wastané. Ciriné, biasané layahné macebleng selem. Pepes marasa ongkeb rikala peteng yadian hawané dingin. Dina palekadané masi bisa dadi ciri, buka anak ané lekad nuju kajeng kliwon enyitan utawi tumpek. Napi wénten ciri-ciri kadi nika ring ragan Gék?”

Luh Juliani kituk-kituk bimbang.

“Apang ten ragu, kayun ma-scan?”

“Ma-scan?” Luh Juliani kémeng. Ané tawanga, tongos anak ma-scan tuah di rumah sakit.

“Driki wénten sarana marupa batu paican batara sané sungsung tiang. Aji ngemel batuné punika Gék jagi uning napi bisa ngléak napi ten, utawi napi wantah ulian kencanin anak.”

Luh Juliani manggutan, “O kénten. Nggih, dados.”

Jero Mangku bangun maekin méja panyawangané. Uli toplés kaca ané tusing matekep dané laut ngambil batu bulitan magedé amun gemelané. Batuné ento lantas gemela aji limané makadua di malun tangkahné sinambi kemikkemik mapakeling lakar nyelang batuné.

Luh Juliani tusing kuda kénkén disubané ngemel batuné ento.

Jero Mangku makenyem. “Gék ten ja bisa ngléak. Ten wénten masi nak ngencanin. Yén Gék bisa ngléak utawi kencanin anak, Gék janten kraik-kraik ten nyidaang naanang kebus.”

Disubané ngawaliang batuné ka toplésé, Jero Mangku buin masila sinambi medasin muané Luh Juliani. “Napi ring ragan Gék wénten kadengan?”

Luh Juliani makesiab. “Wénten, nanging...”

“Genahné ring sarira?”

Luh Juliani manggutan kimud.

“Nika wastané kadengan apit wangké.”

“Napi artiné, Jero?”

“Ten perlu takut. Melik nika ciri anak madué kalebihan. Nika wantah mencanén yéning ten patut antuk ngaci.”

Luh Juliani tusing pesu munyi. Ia nanggehang patakoné mapan meled Jero Mangku nglanturang pidartané indik melik ané mara jani taén dingeha.

“Manut lontar tetamian nak lingsir tiang, anak melik nika dados rebutan déwa lan buta. Yéning seleg ngrastiti ka Widi sinah becik pikenohné. Nanging yéning tungkalikané, nika sané midep mencanén.”

“Ipun ten pati seleg ngrastiti, Jero,” Nyoman Sekar méméné, macempléng.

“Nika sampun sané takutin tiang,” saut Jero Dasaran. “Mangda ten maweweh pikobeté Gék perlu mabayuh.”

“Napi nika mabayuh?” Luh Juliani matakon.

“Pateh kadi malukat, mersihin angga. Nanging niki tatujoné nebusin pangabah lekad sané kawastanan melik.”

Luh Juliani caket. Ia mara nawang yéning déwékné lekad ngaba bekel ané bisa mencanén déwékne padidi.

“Nunas pabayuhané ring dija, Jero?” Nyoman Sekar meled nawang.

“Driki dados, ring griya taler dados.”

“Masarana antuk napi, Jero?” Nyoman Sekar buin matakon sedsed. Muané ngenah masriak galang. Ia mapangapti pianakné lakar nepukin kahanan melah, suud uyak pikobet.

“Wantah banten pabayuhan. Yéning ten midep makarya paragan, dados numbas ring genahé mabayuh.”

Luh Juliani ngusap-usap pipiné.

“Gék ten perlu sedih,” baos Jero Dasaran.

“Jero! Kurenan tiangé sampun ngalahin, wusan nika tiang kapasahang sareng pianak tiang. Sapunapi antuk tiang ten sedih, napi malih tiang sampun tundunga kadi cicing berung.”

“Sapuniki, Gék. Yéning Gék kari mapunduh jumah matuané, nak cerik Gék bisa masi katibén bancana. Ampura, tiang ten ja ngenyeh-ngenyehin. Sampun akéh sané kadi nika. Yéning ten wénten alangan, gelisang mabayuh.”

Luh Juliani jejeh nanging ada masi rasa bimbang di kenehné. Tuah aji nunas pabayuhan nasibé lakar melah? Sing aluh sajan yén saja kéto. Ia inget tekén Sumerti, timpalné ané taén uluk-uluka tekén balian ané ngaku nyidang ngaé ia sukses nyalanang bisnisné. Nanging, makelo-makelo ané ada malah bisnisné ngreres laut bangkrut.

“Tanggehang malu, Mé,” saut Luh Juliani dugas méméné ngorahin apang ia énggal mabayuh. “Luh sedeng sibuk di kantor,” kéto ia ngmaang alasan.

Gegaén ané garapa di kantor notaris mula sajan matumpuk-tumpuk. Durinan ené ngancan liu anak meli umah tur mragatang surat-suratné di kantor notaris tongosné magaé. Kabenengan ia percayaina ngrangkep tugas kema-mai ka kantor pertanahan, ka kantor pajak muah ané lénan.

Ia sedek ngrapiang méjané soréné ento rikala hapéné mamunyi. Ada pesan WA uli Pak Wirawan, anak ané taén tulungina ngurus pamelian umahné kanti mragatang sertipikatné. Isin pesané ngajakin Luh Juliani pesu makan malam. Ia suba tangeh uli malu yéning Pak Warawan, baluan ané mara pindah uli Surabaya ento ngelah keneh demen tekén paukudané. Nanging apan Luh Juliani masi ada keneh ajak nak muaniné ento, ia lantas nyawis pesané ento ngorahang lakar nyak bareng makan malam.

Ngancan makelo ngancan raket pakantiané, kanti lantas mapiguman indik lakar bareng-bareng natakin tis panes idupé. Sakéwala, semengané ento, Luh Juliani ané mara teked di kantorné das pingsan ningeh orta indik nak muani ané nganggurin ia jumahné ibi sanja.

“Suba ningeh, Luh?” kéto Nengah Srati matakon. “Pak Wirawan sing nu ibi sanja.”

“Déwa Ratu! Ibi sanja?”

“Aa, mobilné ilang plaibang perampok.”

Luh Juli caket. Nadaksara ia mrasa awakné nyem latig. Semuné lepis. Nengah Srati nawang pegawéné ento sanget tengkejut lan mirib tusing sayaga ngarepin kahanan buka kéto. Ento awanan ia orahina mulih negtegang bayu.

Teked jumah ngancan osah kenehné, inget tekén Putu Sanjaya. Pianakné ento pepes mengked-mengkeb nelokin Luh Juliani di kantorné durinan ené. Inget tekén ané taén orahanga tekén Jero Dasaran, ia nadaksara jejeh lantas ngaukin méméné ané sedeng negak di ambéné apang ngénggalang maseh. “Ajaka nangkil ka Jero Dasaran,” keto ia ngraos.

“Jani, Luh?”

“Aa, jani.”

Nyoman Sekar enjok-enjok macelep ka metén. Batisné ané tengawan kaseléo ulian maserot labuh di natahé ibi soré.

Ketut Sugiartha

embas ring Baturiti, Tabanan, 9 November 1956. Kakawiannyané ring basa Indonésia sampun kawédar ring Bali Post, Bernas, Detektif & Romantika, Kartini, Media Hindu, Nova, Sarinah, Selecta, Senang, Simponi, Sinar Harapan, Suara Karya, Suara Pembaruan miwah média sané lianan. Pensiunan sinalih tunggil BUMN ring Jakarta puniki mangkin meneng ring Banjar Beringkit, Belayu, Tabanan.

This article is from: