Het speciale onderricht van de Wijze en Glorierijke Koning by Ramo de Boer

Patrul Rinpoche

De Drie Verklaringen die de EssentiĂŤle Punten Raken

Uit: The Golden Letters, John Myrdhin Reynolds

Vertaling Ramo de Boer ÂŠ 2010 info@gestaltconsult.nl

Deel 1

De Drie Verklaringen die de Essentiële Punten Raken door Garab Dorje (39)

I. Men wordt direct geïntroduceerd in zijn eigen natuur. II. Men besluit definitief tot deze unieke staat. III. Men gaat direct verder met vertrouwen in bevrijding.

(41)

Een kort commentaar op de Drie Verklaringen van Garab Dorje door Dudjom Rinpoche

I. Wat betreft de directe introductie tot iemands eigen natuur: Dit zuivere onmiddellijke gewaarzijn van het huidige moment, alle gedachten gerelateerd aan de drie tijden transformerend, is zélf dat oorspronkelijke gewaarzijn of kennis (ye-shes) dat vanuit zichzelf-voortkomend intrinsiek Gewaarzijn (rig-pa) is. Dit is de directe introductie tot iemands eigen natuur.

III. Wat betreft het direct voortgaan met vertrouwen in bevrijding: Welke grove of subtiele gedachten ook mogen opkomen, door het louter herkennen van hun natuur, komen zij op terwijl ze tegelijkertijd (zichzelf) bevrijden in de enorme uitgestrektheid van het Dharmakaya, waar Leegte en Gewaarzijn (onscheidbaar zijn). Daarom zou men onmiddellijk moeten voortgaan met vertrouwen in hun bevrijding.

II. Wat betreft het definitief besluiten tot deze unieke staat: Welke fenomenen van Samsara of Nirvana zich ook mogen manifesteren, zij representeren allemaal het spel van de creatieve energie of potentialiteit van iemands eigen onmiddellijke intrinsieke Gewaarzijn (rig-pa’i rtsal). Aangezien er niets is dat dit te boven gaat, zou men deze staat van enkelvoudig en uniek Gewaarzijn moeten voortzetten. Daarom moet men definitief besluiten betreffende deze staat voor zichzelf en weten dat er niets bestaat anders dan dit.

Het Speciale Onderricht van de Wijze en Glorierijke Koning (43) Door Patrul Rinpoche DE BRON TEKST Hulde aan de Kostbare Het zicht is Longchen Rabjampa: “de oneindig onmetelijke immense uitgestrektheid”; De meditatie is Khyentse Odzer: “de lichtstralen van wijsheid en liefde”; En de handelwijze is Gyalwa Nyugu: “de verse scheuten van toekomstige Boeddha’s.” Iedereen die oprecht op deze wijze beoefent Zal zeker Boeddhaschap verwerven in een enkele levenstijd zonder het na te streven; En zelfs als men het niet doet (de beoefening voltooien), zal iemands geest zeker vreugde genieten. A-la-la! I. Wat betreft het zicht van Longchen Rabjampa (de oneindig onmetelijke immense uitgestrektheid)

II. Of (gedachten) nu snel vermenigvuldigen of verblijven in een kalme staat, het is perfect in orde. Of er verlangen of kwaadheid, vreugde of verdriet opkomt, Te allen tijde en bij alle gelegenheden, Zou men de herkenning van de Dharmakaya moeten vasthouden die voorheen herkend werd. Het heldere Licht van de Moeder en de Zoon herenigend, Zou men zichzelf moeten toestaan in een staat van onbeschrijfelijk Gewaarzijn te komen. Of er nu ervaringen opkomen van de kalme staat, of van plezierige sensaties, of van helderheid, of van uitdijende gedachten, verbrijzel ze keer op keer Met het plotseling explosieve slaken van de lettergreep PHAT! dat vaardige middelen en wijsheid verenigt. Onmiddellijk daarna zal er geen onderscheid zijn tussen de staat van evenwichtige contemplatie en wat daarna gerealiseerd wordt; En er zal geen onderscheid zijn tussen een meditatiesessie en de niet-sessie (daarna). Men zou voortdurend in deze staat moeten verblijven waarin zij onscheidbaar zijn. Niettemin, als men niet in staat is hierin stabiliteit te verwezenlijken, Dan is het belangrijk, afstand gedaan hebbend van alle werelds vermaak, om te mediteren En de beoefening te verdelen in afzonderlijke sessies. Te allen tijde en bij alle gelegenheden,

Er zijn drie verklaringen die de werkelijk essentiële punten (van de beoefening) raken. Als eerste laat men zijn geest tot rust komen in een ontspannen staat Zonder gedachten, ze verstrooiend noch samenbrengend. Zijnde in deze conditie, een staat van gelijkmoedigheid en complete ontspanning, (44) Slaak plotseling PHAT! dat de gedachte (die is opgekomen) raakt Krachtig en abrupt. EMAHO (hoe wonderbaarlijk)! Er blijft niets over behalve een scherp opgeschrikt gewaarzijn; Dit opgeschrikte gewaarzijn is onmiddellijk doordringend. Niets komt op dat het belemmert; het is onbeschrijfelijk. Men zou dit moeten herkennen als het onmiddellijke intrinsieke Gewaarzijn dat het Dharmakaya zelf is. Deze directe introductie in iemands eigen natuur is het eerste essentiële punt.

Zou men in de enkelvoudige staat van Dharmakaya moeten blijven (45) En zou men moeten ontdekken dat er niets anders is dan dit. Dus, het direct ontdekken van deze enkelvoudige staat is het tweede essentiële punt.

Met betrekking tot dit zicht, dat deze drie essentiële punten omvat, De meditatie die wijsheid en compassie samen brengt, Zowel als het gedrag in het algemeen van de Zonen van de Overwinnaars, handelen als vrienden (van het zicht en ondersteunen het). Zelfs als de Boeddha’s van de drie tijden samen zouden overleggen, Dan nog zou er geen hoger onderricht dan dit bestaan. De creatieve energie van intrinsiek Gewaarzijn, dat de Schat Meester van het Dharmakaya is, (46) Bracht deze schat voort vanuit de grote uitgestrektheid van wijsheid. Maar dit is niet als het onttrekken van erts aan de rotsen van de aarde; Het representeert eerder het laatste testament van Garab Dorje zelf; Het is de spirituele essentie van de drie transmissie (overdracht/rdb)lijnen En zou gegeven moeten worden aan de zonen van je hart en verzegeld. Haar betekenis is diepgaand en gesproken vanuit het hart. Het vertegenwoordigt mijn oprechte advies, het essentiële punt van de ware betekenis zijnde. Dit essentiële punt van de ware betekenis moet niet toegestaan worden te verdwijnen, Noch mag men toestaan dat deze geheime instructie ontheiligd wordt. Dit is “Het Speciale Onderricht van de Wijze en Glorierijke Koning.”

III. Op dat moment, om het even welke verlangens of afkeren, vreugde of verdriet, Om het even welke redenerende gedachten ook plotseling opkomen (Verblijvend) in de staat van het hen herkennen, volgt men ze niet. Aangezien men vasthoudt aan de herkenning van het Dharmakaya aan de zijde van bevrijding, Dan, bijvoorbeeld, als het tekenen van beelden op het water, Is er geen onderbreking tussen het zelf-opkomen (van gedachten) en hun zelf-bevrijding. (Zodoende) wat er ook opkomt (in de geest) wordt voedsel voor leeg naakt Gewaarzijn (en wordt geconsumeerd); Wanneer bewegingen (van gedachten voorkomen), representeren zij de creatieve energie van de koning die het Dharmakaya is; Zonder een spoor na te laten, worden (deze gedachten) zelf-gezuiverd. A-la-la! Hun wijze van opkomen zal hetzelfde zijn als voorheen. Maar het specifieke cruciale essentiële punt is de wijze waarop (gedachten en ervaringen) worden bevrijd. Zonder dit laatste zal meditatie slechts een pad van verkeerde misvattingen voorstellen. Maar als men dit (essentiële punt) bezit, dan is non-meditatie de ware staat van het Dharmakaya. Daarom is de directe voortzetting met vertrouwen in (zelf-) bevrijding het derde essentiële punt.

Het Commentaar [1]1 Proloog

Hulde aan mijn welwillende Bron Guru, hij die ongeëvenaarde compassie bezit. Hier zal ik een deel van de methode van beoefening uitleggen die verbonden is met de essentiële punten zoals gerepresenteerd door het zicht, de meditatie en de handelwijze. Ten eerste, aangezien mijn eigen Guru in zijn essentie de totaliteit van de Drie Juwelen volledig in zichzelf belichaamd en verenigd, brengt men door hulde brengen aan hem alleen eigenlijk tegelijkertijd hulde aan alle bronnen van toevlucht. Dus wordt er gezegd (in de brontekst): “Hulde aan de Guru”[2]. Verder, wat betreft de werkelijke betekenis, die zal ik hier uitleggen (betreffende de volgende zinnen): Als men met zijn hele hart beoefent, zich eerst gewaar wordend dat al zijn of haar Gurus, zowel de eigen Bron Guru als de Gurus die behoren tot alle overdrachtslijnen van de transmissies die men heeft ontvangen, in feite onscheidbaar zijn van de eigen geest, dan zijn alle drie – het zicht, de meditatie en den handelwijze – (47) gecombineerd en inbegrepen in de beoefening. Vandaar dat ik hier moet uitleggen dat het zicht, de meditatie en de handelwijze precies overeenkomen met de namen van mijn eigen persoonlijke meesters, zowel mijn Bron Guru als de Gurus van mijn overdrachtslijnen van transmissie [3].

Dan, met betrekking tot dit zicht, dat in zijn eigen natuur vrij is van alle conceptuele ingewikkeldheden. (Aan de ene kant wordt het zicht) systematisch gevestigd door middel van onderscheidende wijsheid (Skt. prajna) en inzicht (Skt. vipasyana) aan de zijde van wijsheid en leegte. En dan (aan de andere kant) verblijft (en continueert) het gelijkmoedig en eenpuntig in contemplatie, waar het ondeelbaar verenigd is met de vaardige middelen van geconcentreerde vredige kalmte (Skt. samatha), en daardoor (dit representeert de zijde) van grote liefhebbende compassie. Aangezien deze meditatie hier bestaat die op deze wijze leegte en compassie verbindt, staat er in de tekst ”De meditatie is Khyentse Odzer” (wat letterlijk betekent “de lichtstralen van wijsheid en liefde”). Daarna, terwijl in een staat zijnde waarin men in dezelfde mate een dergelijk zicht en zo’n meditatie bezit, komt men ertoe de zes perfecties hartgrondig te beoefenen voor het voordeel van anderen in overeenstemming met de juiste methode van de Bodhisattva’s, die de nieuwe scheuten vertegenwoordigen (die zullen groeien tot) toekomstige Boeddha’s. Aangezien dit de handelwijze en gedrag (in kwestie) is, staat er in de tekst: “De handelwijze is Gyalwe Nyugu” (wat letterlijk betekent “de verse scheuten van toekomstige Boeddha’s”). Het individu dat oprecht beoefent, met een zicht en een meditatie en een handelswijze als deze, wordt beschreven als iemand die waarlijk voorspoed bezit. Vandaar dat er staat (in de brontekst): “Iedereen die oprecht op deze wijze beoefent ….” [4].

Nummers tussen haakjes in dit hoofdstuk verwijzen naar secties van de vertalers commentaar, wat begint op pag. 65

Ten eerste is het zicht iemands eigen gewaarzijn dat alle oneindige verschijningen die zowel in Samsara als Nirvana voorkomen, ongeacht hoe veel het er ook zijn, volledig perfect zijn (vanaf het begin) in de onmetelijke uitgestrektheid van de Tathagatagarbha, die de Dharmadhatu zelf is, vrij van alle mentale ingewikkeldheden. Dus aangezien er een gewaarzijn bestaat van deze ware betekenis, staat er (in de brontekst) ”het zicht is Longchen Rabjampa” (daar waar deze naam letterlijk betekent “de oneindig onmetelijke immense uitgestrektheid”).

En verder, als men in staat is, vertrouwend op een afgezonderde kluizenaarshut (als de plaats voor retraite beoefening), de activiteiten van deze wereld te verzaken en eenduidig te beoefenen, dan zal men in dit huidige leven bevrijd worden in de originele Grond, die vanaf het eerste begin (48) oorspronkelijk puur is geweest. Dus staat er in de tekst: “… zal zeker Boeddhaschap verwezenlijken in een enkel leven zonder er naar te streven.”

Evenzo, zelfs als men dit niet verwezenlijkt, als men toch zijn geest keert naar een zicht, een meditatie en een handelwijze zoals deze, zelfs in dit huidige leven, zal men zich gewaar worden van alle negatieve omstandigheden (die getransformeerd worden, als om) men verder te dragen over het pad; en hoewel gepreoccupeerd blijvend met de dagelijkse activiteiten van alledaags leven, zal men niet zoveel verwachtingen en ongerustheid teweegbrengen, terwijl men daarna (in toekomstige hergeboorten) van het ene vreugdevolle bestaan naar het andere zal gaan. Vandaar dat er in de tekst staat: “En zelfs als men niet (het resultaat van de beoefening verwezenlijkt), zal de geest vreugde genieten. A-la-la!”

Het Eerste Essentiële Punt Nu zal ik stap voor stap het zicht, de meditatie en de handelwijze uitleggen die zulke voordelen (als boven genoemd) bezitten. Ten eerste wil ik de methode om het zicht te beoefenen uitgebreid uitleggen. Zoals in de tekst staat: “Wat betreft het zicht van Longchen Rabjampa (de oneindig onmetelijke immense uitgestrektheid)” [5]. Verder, door middel van de feitelijke geheime instructies die relevant zijn voor deze drie verklaringen die de essentiële punten van de beoefening raken, snijd men (bij de wortel) de vitaliteit zelf af die zit in misvattingen. Zoals het in de tekst staat: “Er zijn drie verklaringen die de werkelijk essentiële punten van de beoefening raken.” Ten eerste is er de methode om het individu te introduceren in het zicht wat nog niet eerder geïntroduceerd werd. In het algemeen, volgens de Lakshanayana, vestigt men systematisch het zicht door middel van diverse gezaghebbende Schriftuurlijke tradities en door redenering. Nogmaals, volgens de gebruikelijke benadering van het Geheime Mantra systeem, vertrouwd hebbend op de kennis van het voorbeeld welke aangegeven is gedurende de derde initiatie, word men geïntroduceerd tot de feitelijke kennis van oorspronkelijk gewaarzijn in de vierde initiatie. Er bestaan vele systemen hiervoor. Hoe dan ook, hier is de methode van de Heilige Gurus van de Siddha Overdrachtslijn om direct (de natuur van de geest) te introduceren door middel van het oplossen van alle mentale activiteit. Verder, op die momenten dat de verwarde en turbulente golven van misleide gedachten (het individu overspoelen), grove redenerende gedachten die hun objecten achterna zitten en volgen, zullen (49) ze het ware gezicht van de natuur van de geest verduisteren. Dus, zelfs als men er al eerder in geïntroduceerd werd, zal men niet (de natuur van de geest) herkennen. Om die reden moet men het eerst mogelijk maken dat die grove redenerende gedachten (tot rust komen en de geest) om helder te worden. Dus staat er in de tekst: “Maak het eerst mogelijk dat de geest tot rust komt in een ontspannen staat …”[6].

Als het individu slechts een beginner is dan zal het toch, zelfs wanneer de geest zou voortgaan in een natuurlijke zelf-onveranderlijke staat, als deel van deze kalme staat, niet mogelijk zijn om een conditie van gehechtheid aan ervaringen (opkomend in meditatie), zoals aangename sensaties, helderheid en de afwezigheid van gedachten, te transformeren. Dus, er staat in de tekst (dat men moet voortgaan) “zijnde in deze conditie, een staat van gelijkmoedigheid en complete ontspanning …” Teneinde zichzelf te bevrijden van omhulling door gehechtheden aan ervaringen zoals deze (hierboven geciteerd), en teneinde de onversierde natuurlijke conditie van naakt intrinsiek Gewaarzijn te onthullen die op geen enkele wijze gehinderd wordt door iets dat opkomt, staat er in de tekst wat men moet doen: “Slaak plotseling PHAT! dat de gedachte (die is opgekomen) raakt” [7]

Niettemin wordt de eigen geest, als ze toegestaan wordt tot rust te komen zonder enige poging om haar aan te passen, uit zichzelf juist die kennis of primair gewaarzijn dat het Heldere Licht is. Aangezien onze natuurlijke conditie niet begrepen kan worden door een proces van conceptuele constructies, en opdat men zichzelf kan wijzen op dit spontaan geboren oorspronkelijk gewaarzijn dat op geen enkele wijze geconstrueerd of bedacht is, staat in de tekst (dat men moet blijven) “zonder gedachten, ze verstrooiend noch samenbrengend.”

Dit onderbreekt de stroom van gedachten, en omdat het van het uiterste belang is om de eigen meditatie uiteen te laten spatten, die doelbewust geschapen is door mentale activiteit, is het nodig om het geluid PHAT! krachtig en abrupt te slaken. Dus, er staat in de tekst: “… Krachtig en abrupt. Hoe wonderbaarlijk!” En het is op het moment wanneer men bevrijd is van alle concepties, zoals het denken, “Dit is een gedachte”of “Dit is de geest,” dat men in feite bevrijd raakt. Vandaar dat er in de tekst staat, “Er blijft niets over behalve een scherp opgeschrikt gewaarzijn.” In deze staat van dharmakaya, die bevrijd is van al zulke conceptuele gedachten, blijft het direct doordringende naakte Gewaarzijn precies zoals het is, een kennis of oorspronkelijk gewaarzijn dat de geest (50) heeft overstegen (dat wil zeggen, het heeft alle mentale activiteit overstegen). Dus staat er in de tekst: “Dit opgeschrikte gewaarzijn is onmiddellijk doordringend.” Bovendien is het op deze wijze direct doordringend omdat het alle beperkingen (en dualiteiten) overstijgt, zoals vorming en opheffing, bestaan en niet-bestaan, enzovoorts. Deze zelfbestaande staat die alle objecten van gedachte en alle pogingen van spraak en geest overstijgt, representeert het essentiële punt van een onbeschrijfelijk oorspronkelijk gewaarzijn of kennis. Vandaar dat er in de tekst staat: “Er komt niets op dat het belemmert; het is onbeschrijfelijk.”

De werkelijke betekenis hiervan is het eerste van de drie verklaringen die de essentiële punten raken. Als er geen directe introductie was (tot onmiddellijk intrinsiek Gewaarzijn) door middel van het zicht, dan zou er geen grond zijn voor het blijven verkeren in die staat (van Gewaarzijn) door middel van meditatie. Daarom is het erg belangrijk om in het eerste begin geïntroduceerd te worden in dit zicht. Bovendien zal wanneer het individu eenmaal geïntroduceerd is tot dit oorspronkelijke gewaarzijn (deze kennis of gnosis) die zelf-bestaand is en aanwezig in zichzelf (vanaf het eerste begin), zal het niet langer iets zijn dat ergens anders gezocht moet worden (buiten zichzelf). Aangezien het geen zaak is van iets in de geest creëren dat daarin eerder nog niet bestond, zegt de tekst: “Deze directe introductie in iemands eigen natuur is het eerste essentiële punt.”

De werkelijke betekenis van dit essentiële punt is dat dit onmiddellijke intrinsieke Gewaarzijn dat voortduurt als de Basis in feite de Dharmakaya zelf is. En aangezien oorspronkelijke zuiverheid, vrij van alle conceptuele ingewikkeldheid, het ware zicht is dat volkomen tot het Pad van de Yogins behoort, totdat men juist dit heeft herkend (onmiddellijk intrinsiek Gewaarzijn), ook al zou men voortdurend mediteren en beoefenen, zal men niet voorbij een zicht en een meditatie komen die slechts gefabriceerd zijn door iemands eigen intellectuele activiteiten. Daarom zal (iemands zicht en iemands meditatie) het net zover van het feitelijke pad van de natuurlijke Grote Volmaaktheid zijn als de aarde van de hemel. En in hen (dit zicht en deze meditatie) zal niets van het essentiële punt van de cyclus van beoefening van het Helder Licht bestaan, welke in feite non-meditatie is. Dus het is van cruciaal belang eerst juist dit te herkennen (punt van intrinsiek Gewaarzijn). Daarom staat er in de tekst: “Men zou dit moeten herkennen als het onmiddellijke intrinsieke Gewaarzijn dat het Dharmakaya zelf is” [8]

Het Tweede Essentiële Punt (51) Nu zal ik uitgebreid de methode van de beoefening van de meditatie uitleggen [9]. Als je jezelf laat zakken in een staat van meditatie die is als de ononderbroken stroom van een rivier, en je te allen tijde daar blijft zonder poging iets te creëren of te stoppen of gedachten tracht te ontwikkelen of ze te kalmeren, dan vertegenwoordigd dit de ware natuur van de Dharmakaya [10]. Als gedachten snel in aantal toenemen en ontwikkelen dan zou men slechts in deze conditie van inherente creatieve energie of potentialiteit van oorspronkelijk gewaarzijn moeten voortgaan. Daarom staat er in de tekst: “Of (gedachten) nu snel vermenigvuldigen of in een kalme staat verblijven, het is perfect in orde.” Bovendien, vanuit de kracht van de creatieve energie of potentialiteit van gedachten in de geest komen de verschillende passies op, zoals kwaadheid en verlangen, die de waarheid van Oorsprong vertegenwoordigen, zowel als reactieve gevoelens zoals geluk en verdriet, die de Waarheid van Lijden vertegenwoordigen. Toch, als men zich gewaar is dat de inherente aard van al deze redenerende gedachten slechts de Dharmakaya zelf is, dan zullen ze getransformeerd worden in de staat van de Dharmakaya. Daarvoor staat er in de tekst (dat men voortdurend in dit gewaarzijn met blijven,) “Of er nu verlangen of kwaadheid, vreugde of verdriet opkomt.”

Zou zo het ook, wanneer gedachten ontwikkelen of rustig en stil blijven, niet zo moeten zijn dat men probeert iedere individuele gedachten te onderwerpen (als ze opkomt) door middel van een specifiek tegengif. Integendeel, wanneer gedachten en passies opkomen, is de unieke en voldoende tegengif om ieder van hen te bevrijden is puur de herkenning van (52) het enkelvoudige zicht dat eerder geïntroduceerd werd. Vandaar staat er in de tekst: “Zou men de herkenning van de Dharmakaya moeten vasthouden die voorheen herkend werd.” Verder, zelfs als enkele gedachte en passies geproduceerd zijn, als men komt tot de herkenning dat zij (deze gedachten en passies) po geen enkele wijze verschillen van het primaire gewaarzijn van de Dharmakaya (de gnosis of daaruit voortkomende kennis) en dat de inherente natuur van deze redenerende gedachten in feite het Heldere Licht van de Dharmakaya is, dan wordt die (conditie) gekend als de Moeder helder Licht, die verblijft als de Grond. Bij herkenning door het zicht wordt het Heldere Licht van iemands eigen gewaarzijn, wat eerder direct door de Guru geïntroduceerd is, dan als het Heldere Licht van het Pad van beoefening. Het blijven in deze zelf-gelijke staat waar het Heldere Licht van de Grond en het Heldere Licht van het Pad van beoefening onlosmakelijk worden staat bekend als de ontmoeting van het Heldere Licht van de Zoon met het Heldere Licht van de Moeder. Daarom refereert de tekst aan: “Het heldere Licht van de Moeder en de Zoon herenigend” [11]

In het algemeen is het zo dat, hoewel men direct is geïntroduceerd (tot onmiddellijk intrinsiek Gewaarzijn) door middel van het zicht, als men weer terecht komt (in afleiding) in de gewone overvloed van onjuiste waan (gedachten), zonder in staat te zijn om jezelf is de staat te ondersteunen door middel van meditatie, dan zal men weer aan Samsara geketend worden door het opkomen van redenerende gedachten in je eigen stroom van bewustzijn. Dus, de Dharma en de eigen geest-stroom zijn gegaan (hun eigen gescheiden wegen), wordt men niets anders dan een gewoon (misleid) individu. Dus is het noodzakelijk dat men nooit gescheiden raakt van deze totaal zelf-genestelde staat van non-meditatie. Daarom staat er in de tekst: “Te allen tijde en bij alle gelegenheden …”

Op deze manier, na het Heldere Licht opnieuw verzameld te hebben dat herkend werd door middel van het zicht, zet men zich in deze staat (van contemplatie), zonder te proberen iets te scheppen noch te stoppen, noch iets te accepteren noch af te wijzen met betrekking tot de gedachten en passies die voortkomen vanuit het spel van de creatieve energie (van de geest). Aangezien dit hier het voornaamste essentiële punt is, zegt de tekst: “Zou men zichzelf moeten toestaan in een staat van onbeschrijfelijk Gewaarzijn te komen.” Als beginners langere tijd op deze wijze in de staat (van contemplatie) blijven, zal hun ware en natuurlijke gezicht verduisterd en verborgen worden door ervaringen van plezierige sensaties, helderheid en niet-onsamenhangendheid, of de afwezigheid van gedachten. Daardoor, jezelf bevrijd hebbend van die sluiers voorgesteld door ervaringen zoals deze, onthul je het naakte gezicht van je (originele) gewaarzijn zodat de kennis zichtbaar zal worden in jezelf. En ergens werd gezegd: “De Yogin wordt beter door het vernietigen van zijn meditatie, net zoals de bergstroom beter wordt door het steil van boven vallen.” Vandaar dat er hier in de tekst staat: “(Of er nu ervaringen opkomen) van de kalme staat, of van plezierige sensaties, of van helderheid, of van uitdijende gedachten, verbrijzel ze keer op keer.” Verder, als je onderzoekt hoe je ze op deze manier moet vernietigen - op het moment dat deze ervaringen van kalmte of van (53) plezierige sensaties of van helderheid geproduceerd worden, als een bliksem (ze treffend vanuit de hemel) moet je deze lagen van gehechtheid in fragmenten uiteen laten spatten met de meedogenloze klank van PHAT! Deze krachtige klank PHAT! verenigt PHA, de letter van vaardige middelen die de accumulatie van verdienste representeert, en TA, de letter van onderscheidende wijsheid die door (alle misleiding) snijdt. Daarom staat er in de tekst (om ze te verbrijzelen) “met het plotseling explosieve slaken van de lettergreep PHAT! dat vaardige middelen en wijsheid verenigt” [12]. Net zo verblijf je, zonder gescheiden te zijn van het essentiële punt van deze ervaringen, op elk moment en op iedere wijze, in dit onbeschrijfbare direct doordringend Gewaarzijn. En daardoor is er geen verschil in de toestand van meditatie tussen de staat van gelijkmatige contemplatie en de periode van de daarop volgende realisatie. Vandaar dat er in de tekst staat: “Vervolgens zal er geen onderscheid zijn tussen de staat van evenwichtige contemplatie en wat daarna gerealiseerd wordt” [13].

Die grote meditator die feitelijk niet mediteert, is de Yogin in wie schitterend en zelf-bestaand oorspronkelijk gewaarzijn of kennis is als het ononderbroken stromen van de rivier. Bovendien bestaat er in dat individu nog niet zoveel als een haarpunt van een reden voor meditatie, noch is hij of zij ook maar voor enig moment afgeleid. Zoals ergens gezegd werd: “Noch heb ik ooit gemediteerd, noch ben ik ooit gescheiden geweest van meditatie. Dus ben ik nooit weggegaan van de ware betekenis van non-meditatie. Aangezien dit hier de feitelijke betekenis is, zegt de tekst: “Men zou voortdurend in deze staat moeten verblijven waarin zij onscheidbaar zijn.” Op dezelfde manier, als men een zuivere container is geworden voor de ware strekking van het pad van de natuurlijke Grote Volmaaktheid, dat wil zeggen, het type individu dat in staat is om onmiddellijk bevrijd te zijn door alleen het horen (van het onderricht), dan worden alle gedachten en verschijnselen geheel bevrijd tot in de Basis, en wat er dan ook opkomt wordt onmiddellijk getransformeerd tot de staat van het Dharmakaya. Dus bestaat er geen meditator en geen meditatie (als het individu in die staat is). Echter, de minder fortuinlijke individuen die de (54) graduele

Om deze reden bestaan er niet verschillende meditaties voor de periode van de feitelijke meditatiesessie en voor de periode van activiteit die daarna volgt. Dus staat er in de teskt: “En er zal geen onderscheid zijn tussen een meditatiesessie en de niet-sessie (daarna).”

benadering nastreven en in de macht komen van misleidde gedachten zullen moeten mediteren totdat ze in staat zijn om enige stabiliteit te realiseren (in de beoefening). Vandaar dat in de tekst staat (dat men dient te beoefenen): “Niettemin, als men niet in staat is hierin stabiliteit te verwezenlijken.” Voorts, in relatie tot deze meditatie, als men de accumulatie van de oorzaken van concentratie (Skt. dhyana) vervolmaakt heeft, zullen ervaringen (zeker in meditatie) geproduceerd worden. Maar (aan de andere kant), ongeacht hoe lang men ook zal mediteren te midden van werelds vermaak en afleiding, geen ervaringen (in meditatie) zullen worden geproduceerd. Dus zegt de tekst: “Dan is het belangrijk, afstand gedaan hebbende van alle werelds vermaak, om te mediteren.” Ook met betrekking tot deze meditatie is het, zelfs hoewel er geen feitelijk verschil bestaat in termen van beoefening tussen de staat van gelijkmoedige contemplatie en de periode van er op volgende realisatie, niettemin zo, dat als men niet eerst grip heeft gekregen op de staat van contemplatie, men niet in staat zal zijn om het oorspronkelijke gewaarzijn van de eigen ervaringen in meditatie te integreren met wat erop volgend gerealiseerd is. Dus, zelfs als men probeert om de eigen dagelijkse activiteiten tot het pad zelf te maken, zullen de afwijkingen van het wegvallen van de eigen aangeboren aard en van onregelmatige gewoonten opkomen. Vandaar staat er in de tekst: “En verdeel de eigen beoefening in afzonderlijke sessies.”

Bovendien is het op zulke momenten voor het individu niet nodig om naar enige ander meditatie te zoeken. Terwijl je in de staat van contemplatie bent, een toestand die onscheidbaar is van het zicht van het (55) Dharmakaya, zetten al je gedachten en handelingen zich als gewoonlijk voort, zonder enige opzettelijke berekening van jezelf of enige poging om iets te creëren of te stoppen. Dus er staat in de tekst: “Zou men in de enkelvoudige staat van Dharmakaya moeten blijven” [14]. Het op deze wijze beoefenen representeert de yoga die zowel natuurlijk als vrij is van conceptuele ingewikkeldheden; het is de yoga waarin Vredevolle Kalmte (Skt. samatha) en Hoger Inzicht (Skt. vipasyana) onlosmakelijk verbonden zijn. Dus kan je voortgaan in de spontaan geboren en ongefabriceerde staat van de Dharmata. Dit ligt in het hart van alle beoefeningen die je vind in de Tantra’s die behoren tot het Geheime Mantra Vajrayana. Het is de feitelijke gnosis of kennis die aangegeven is in de 4e initiatie. Het is het speciale onderricht dat het wens-vervullende juweel is van de Siddha Overdrachtslijn. En omdat het de onovertroffen staat van ieder individu binnen de overdrachtslijn van de Mahasiddha’s is, die voorheen realisatie verwezenlijkten in India en Tibet, of ze nu behoren tot de Oude

Op dezelfde manier zou men, de eigen beoefening verdeeld hebbend in onderscheiden sessies, moeten beoefenen op een wijze die vertrouwt op het fixeren van de geest (op een object van meditatie), zodat de essentie van contemplatie voortgezet wordt. Als men echter komt tot het integreren hiervan met de gewone dagelijkse activiteiten gedurende de periode die volgt op de mediatie, en niet weet hoe (de staat van contemplatie) voortdurend te behouden, dan zal men niet in staat zijn om de secundaire omstandigheden te controleren middels dit tegengif. Eerder zal men door deze secundaire oorzaken op een dwaalspoor gebracht worden, inclusief (iedere afleidende) gedachten die kunnen opkomen, en zo zal men opnieuw terugvallen in het zijn van een gewoon (verward) individu. Daarom is het van groot belang om dit directe doordringende oorspronkelijk gewaarzijn of kennis te onderhouden en te continueren gedurende de periode die volgt op de meditatiesessie). Vandaar, staat er in de tekst: “Te allen tijde en bij alle gelegenheden …”

School (Nyingmapa) of de Nieuwe Scholen (Sarmapa), zouden we met absolute overtuiging definitief moeten besluiten (over dit ene punt). Echter, als je sterk verlangt naar het water van andere geheime instructies is het net als thuis een olifant hebben en dan buiten naar sporen elders in het dichte bos gaan zoeken. Als je jezelf gevangen hebt laten raken in de kooi van door de geest-gemaakte fabricaties, dan zal je zien dat je geen tijd hebt voor bevrijding. Dus is het absoluut noodzakelijk voor het individu om definitief te beslissen met intelligentie (over dit ene essentiële punt) in relatie tot de beoefening. Daarom staat er in de tekst: “En zou men moeten ontdekken dat er niets anders is dan dit.”

Evenzo, na ontdekt te hebben dat de Dharmakaya Boeddhaschap zelf is, ervaren als naakt oorspronkelijk gewaarzijn, dat zelf-bestaand en nooit misleid is, ga je voort op juist die wijze. Dit is de tweede geheime verklaring met betrekking tot de essentiële punten van beoefening. Omdat dit van extreem belang is, staat er in de tekst: “ Dus, het direct ontdekken van deze enkelvoudige staat is het tweede essentiële punt.

Het Derde Essentiële Punt (55) Nu, op momenten dat je geen vertrouwen hebt in de methode van (zelf)bevrijding en jezelf slechts laat mediteren, ontspannend in een kalme staat van geest, zul je niet de afwijking overstijgen die gerepresenteerd wordt door hergeboorte in de hogere werelden. Daarom zal je niet in staat zijn de secundaire oorzaken van kwaadheid en verlangen te controleren, de (56) activiteiten van je impulsen zullen niet onderbroken worden en de geest zal vertrouwen ontberen in je ontdekking. Daarom is vertrouwen (in de methode van zelf-bevrijding) erg belangrijk [15]. Verder, of er nu een sterk verlangen opkomt voor een object dat men wil, of sterke afkeer voor een object wat men niet wil; of genot over het vergaren van rijkdom, harmonieuze omstandigheden en vreugden; of gevoelens van verdriet over disharmonieuze omstandigheden, tegenslagen, ziekten enzovoorts, aangezien wat er ook opkomt op dat moment slechts de manifestaties representeert van de creatieve energie van oorspronkelijk Gewaarzijn, is het van groot belang om oorspronkelijk gewaarzijn (gnosis of kennis) te herkennen als de feitelijke basis van bevrijding. Vandaar dat er in de tekst staat: “Op dat moment, om het even welke verlangens of afkeren, vreugde of verdriet …” Anders, als de bevrijding van gedachten zodra ze opkomen niet tot het essentiële punt van de beoefening gemaakt wordt, dan zal wat er ook geproduceerd wordt (in de geest), inclusief de gehele onderstroom van gedachten die (ongemerkt) voortkomen uit de geest, (eindeloos) toekomstig karma accumuleren voor het individu in Samsara. Aangezien je moet voortgaan met het bevrijden van iedere gedachte die wordt geproduceerd zonder enig spoor achter te laten, of ze nu grof of subtiel zijn, en dit het essentiële punt is (van de beoefening), refereert de tekst aan “Om het even welke redenerende gedachten ook plotseling opkomen.”

Echter, op dat moment, als je redenerende gedachten niet zuivert door middel van zelf-bevrijding, dan zal het slechts herkennen van deze redenerende gedachten op zich niet de stroom van verkeerde misleidde activiteiten (van de geest) onderbreken. Maar door het voorheen herkent hebben van oorspronkelijk gewaarzijn en het voortgaan in deze staat, worden deze redenerende gedachten gezuiverd zonder een spoor na te laten, aangezien, gelijktijdig met hun herkenning, je hun aangezichten (of naturen) naakt aanschouwt. Dus, (57) met betrekking tot het belang van dit essentiële punt, zeg de tekst: “Aangezien je vasthoudt aan de herkenning van het Dharmakaya aan de zijde van bevrijding…” Bijvoorbeeld, net als op het moment dat men een beeld op het water tekent, desintegreert de tekening zelf — het tekenen (van de afbeelding) en haar oplossing vinden gelijktijdig plaats — zo worden de productie van een redenerende gedachte en haar (zelf)bevrijding gelijktijdig. Er bestaat een onderbreking noch een discontinuïteit tussen haar zelf-opkomen en haar zelfbevrijding. Dus zegt de tekst: “zoals, bijvoorbeeld, het tekenen van beelden op het water.”

Vandaar, met betrekking tot welke redenerende gedachten er dan ook geproduceerd mogen worden, zonder ze een onderstroom van in aantal toenemende misvattingen te laten worden of een in de war geraakt net van door de geest gecreëerde herinneringen, dat we de aard van deze gedachten zouden moeten herkennen die opkomen terwijl we verblijven in een staat die onscheidbaar is van zichzelf-voordoende natuurlijke gerichte aandacht. Het is noodzakelijk in deze staat te verblijven, waarin je ze toestaat te bevrijden zodra als ze opkomen zonder ze achterna te volgen. Dit is net als het tekenen van voorstellingen(op het oppervlak) van water. Daarom staat er in de tekst: “(Verblijvend) in de staat van het hen herkennen, volgt men ze niet na” [16].

Vandaar dat het essentiële punt van de beoefening dat, ongeacht welke gedachten opkomen, ze toegestaan wordt (vrijelijk) hun opkomen in te gaan zonder poging ze te onderdrukken of hun opkomen te hinderen op welke wijze dan ook, en tevens dat welke gedachten ook opkomen meegenomen worden door het proces van hen zuiveren tot hun natuurlijke staat, (door ze toe te staan vrijelijk op te lossen in de staat van leegte van waaruit ze oorspronkelijk voortkwamen). Daarom staat er in de tekst: “Is er geen onderbreking tussen het zelf-opkomen (van gedachten) en hun zelf-bevrijding.” Op deze manier worden redenerende gedachten gezuiverd door de creatieve energie van het Dharmakaya. Dus telkens wanneer gedachten opkomen, komen ze (inherent) gezuiverd op door middel van de inherente potentialiteit van de aanwezigheid van intrinsiek Gewaarzijn. Hoe grof de (in de geest) geproduceerde gedachten die uiting geven aan de vijf passies ook mogen zijn, zo veel sterker en helderder zal het gewaarzijn zijn dat aanwezig is bij hun bevrijding. Dus zegt het hier in de tekst: “Wat er ook opkomt (in de geest) wordt voedsel voor naakt leeg Gewaarzijn.” Iedere redenerende gedachte die kan voorkomen zal opkomen als de inherente potentialiteit van de direct doordringende natuur van onmiddellijk intrinsiek Gewaarzijn zelf. Omdat men voortgaat (in die staat) zonder acceoptatie of afwijzng van wat dan ook (dat opkomt als gedachte), op hetzeflde moment dat gedachten opkomen worden ze bevrijd en gaan zij niet waar dan ook verder voorbij de staat van het Dharmakaya. Dus staat er hier in de teskt: “ Wanneer bewegingen van gedachten voorkomen, representeren zij de creatieve energie van de koning die het Dharmakaya is.” Omdat gedachten in de geest, slechts vormen van onwetendheid en misleiding zijnde, gezuiverd zijn in de wijde uitgestrektheid van het Dharmakaya, komen alle bewegingen van gedachten die voorkomen (achteraf) op in dezelfde wijde uitgestrektheid van het ononderbroken Helder Licht en ontberen (58) ieder inherent bestaan. Vandaar dat er in de tekst staat: “Zonder een spoor na te laten, worden deze gedachten zelf-gezuiverd. A-la-la” [17].

Redenerende gedachten op zichzelf representeren de potentialiteit of spel van creatieve energie (van de geest), ofwel als vreugde of verdriet, of als hoop of angst. En hoewel, (voor de Yogi) de wijze waarop deze gedachten opkomen gelijk is aan (het proces) zoals je dat in de geest van gewone (misleide) individuen aantreft, toch (voor de Yogi) is dit niet hetzelfde als de ervaring van gewone individuen waarbij deze laatste trachten ofwel (gedachten) te creëren of te onderdrukken; met als consequentie, door het accumuleren van de activiteiten van de samskaras, dat ze onder de externe overheersing komen van kwaadheid en hebberigheid. (In contrast hiermee,) de Yogi verwezenlijkt de bevrijding (van gedachten, om precies te zijn) op hetzelfde moment als hun opkomen. (Hier zijn drie gradaties van bevrijding). Ten eerste, bevrijding door middel van gedachten herkennen (meteen als ze opkomen), wat is als het onmoeten van iemand die men eerdr ontmoet heeft. Ten tweede, gedachten worden bevrijd door henzelf (meteen als ze opkomen), wat is als een slang die zichzelf losknoopt. Ten derde, gedachten worden bevrijd zonder voordeel of schade (optrdent aan je staat van contemplatie), wat is als een dief die en leegh uis binnen gaat.

Als je naar gewoonte een lange tijd beoefent, voortdurend op deze verdergaand op het pad, dan zullen redenerende gedachten opkomen als de meditatie zelf, en aangezien de grenzen tussen de kalme staat en de bewegingen van gedachten bezweken zijn, zal er geen schade of letsel komen in de kalme staat. Daarom staat er in de tekst: “Hun wijze van opkomen zal hetzelfde zijn als voorheen” [18].

Omdat de Yogi in het bezit is van dit zeer essentiele punt met btrekking tot de wijze van het bevrijden van gedachten, staat er in de tekst: “Maar het specifieke cruciale essentiële punt is de wijze waarop gedachten worden bevrijd” [19]. Ergens is gezegd: “Hoewel je kunt weten hoe je moet mediteren, maar niet weet hoe je gedachten moet bevrijden, waarom is dit niet zoals de niveaus van absorptie (Skt. dhyana) of the Devas?” Als je meditatie dit zeer essentiële punt van het bevrijden van gedachten ontbeert, en je stelt je vertrouwen alleen in concentratie (Skt. dhyana) in een kalme staat van geest, dan representeert dit de afwijking van het blijven stilstaan in de dhyanas, of niveaus van absorptie, die de hogere werelden vormen [15]. (59) Zij die menen dat het slechts herkennen van de kalme staat of de beweging van gedachten voldoende is, verschillen niet van de gewone persoon die aangetast is door verkeerde en waangedachten. En zelfs hoewel deze persoon verschillende indrukken mag koesteren zoals “leegte”en “Dharmakaya,” die bevestigd worden door middel van conceptuele constructies gecreëerd door het intellect, als hij of zij ongunstige omstandigheden ontmoet, zal het individu niet in staat zijn om zijn of haar kalmte te bewaren omdat dan de inherente ineffectiviteit van zulke tegengiften overduidelijk wordt. Daarom staat er in de tekst: “Zonder dit laatste zal meditatie slechts een pad van onjuiste misvattingen voorstellen.”

Maar als je geen vertrouwen hebt in een dergelijke procedure voor het bevrijden van gedachten, dan, zelfs als je trots verkondigt dat je zicht hoger is en je meditatie dieper, is er waarlijk geen voordeel voor je geest, noch zal (je zicht en meditatie) dienen als tegengiften tegen de passies. Dus, dit is niet het juiste pad. Maar als je het essentiële punt van (de gelijktijdigheid van) het zelfopkomen en de zelf-bevrijding van gedachten bezit, dan zal het onmogelijk zijn om je stroom van bewustzijn niet te bevrijden van (60) de boeien van dualiteit, zelfs als je niet meer dan een handvol van het hogere zicht hebt of zo weinig van de diepere meditatie als de waarde van een greintje stof. Het alsof je naar een eiland van goud ging en, eenmaal daar, zelfs terwijl je zocht naar gewone rots en aarde, je dat niet vind; op dezelfde wijze, telkens wanneer redenerende gedachten worden geproduceerd, of men nu in een kalme staat is of in een toestand van de beweging van gedachten, zelfs als je zoekt naar je eigen misvattingen met hun inherente eigenschappen, je zult ze niet vinden. Dit alleen is de maat die bepaald of je beoefening wel of niet voortgaat in overeenstemming met het essentiële punt; Dat is waarom er in de tekst gezegd wordt: “Daarom is de directe voortzetting met vertrouwen in (zelf-) bevrijding het derde essentiële punt”[21].

Wat betreft “bevrijding door onopgesmukt gewaarzijn,” of “bevrijding bij het opkomen,” of “zelf-bevrijding,” of welke andewr nam men er ook op toepast, deze nmethod evan bevrijding, die redeneredne gedachten bevrijdt door zelf-bevrijding zonder ook maar een spoor na te laten, is de het enkele en unieke essentiele punt dat onthult wewrd als het uitzondelijke speciale onderrricht van de natuurlijke Grote Volmaaktheid. Als men (in de beofening) dit esseentiele punt bezit, dan ongeacht welke passies en redenerende gedachten worden geproduceerd, zij komen uitsluitend op binne het Dharmakaya. Dus worden onjuiste, misleidende gedachten gezuiverd tot oorspronkelijk gewaarzijn of kennis, en ongunstige omstandigheden doen zich nu voor als je hulpvaardige vrienden. De passies worden getransformeerd in het pad zelf, en ze gezuiverd hebbend tot een kalme staat zonder Samsara achter te laten, wordt het individu bevrijd van gebondenheid van zowel Samsara als Nirvana. Je gaat voorbij (alle beperkingen) naar een staat waarin er niets meer te doen is, waarin je vrij bent van alle inspanning om ook maar iets te verwezenlijken. Vandaar dat de tekst zegt: “ Maar als men dit (essentiële punt) bezit, dan is non-meditatie de ware staat van het Dharmakaya” [20].

Conclusie Deze drie punten zijn de onfeilbare essenties die op zich voldoende zijn om je in de staat van direct doordringend Gewaarzijn te voeren, die (het eenmaken van) het zicht, de meditatie en de vrucht van de natuurlijke Grote Volmaaktheid representeren. Daarom (maakt dit niet alleen deel uit van het zicht), is dit ook de Upadesha of de geheime instructie met betrekking tot de meditatie en tot de handelswijze. Niettemin, volgens de algemene Dharma methodiek van hen die de schriftuurlijke systemen volgen, worden de objecten van het intellect die kenbaar zijn geëvalueerd in termen van de criteria van de verschillende tradities. Niettemin wil ik deze zaak hier niet systematisch beschouwen, omdat als men (in onmiddellijke persoonlijke ervaring) dit manifeste naakte eerste gewaarzijn verstaat, de ervaring zélf het zicht zal worden, namelijk, de gnosis of oorspronkelijke kennis dat het directe intrinsieke Gewaarzijn is. Dus worden het zicht en de meditatie identiek (in essentie) en hebben en enkele smaak. Ook zou het geen contradictie zijn om te zeggen dat alle drie essentiële punten de beoefening van het zicht representeren. Vandaar dat de tekst zegt, “Met betrekking tot dit zicht, dat deze drie essentiële punten omvat … “[22].

Op dezelfde wijze, op het moment dat het essentiële punt van het Pad, waarin leegte en compassie verenigd zijn, manifest wordt, dan zullen de oceaanachtige activiteiten van de Zonen van de Overwinnenden, inbegrepen in het pad van de zes perfecties, verrijzen als je eigen inherente potentialiteit of energie, net als het geval is met de zon en haar stralen. Aangezien zulke activiteiten verbonden zijn aan de accumulatie van verdienste, zal wat men dan ook doet van voordeel zijn voor anderen. En, meer nog, je handelingen zullen loyale vrienden worden die helpen (intrinsiek Gewaarzijn) zonder af te dwalen van het juiste zicht en te vervallen in een of andere egocentrische bezigheid voor je persoonlijke vrede en geluk. Dus staat in de tekst: “Zowel als het gedrag in het algemeen van de Zonen van de Overwinnaars, handelen als vrienden (van het zicht en ondersteunen het)” [26]. Deze drie dan — het zicht, de meditatie, en de actie — vertegenwoordigen (in hun eenheid) het grondbeginsel van alle Boeddha’s die voorgekomen zijn in het verleden, die aanwezig zijn in het heden, en die zullen voorkomen in de toekomst. Dus zegt de tekst: “Zelfs als de Boeddha’s van de drie tijden samen zouden overleggen …” (Deze eenmaking van het zicht, de meditatie en de actie) is waarlijk het zegevierende hoogtepunt van alle voertuigen (naar verlichting), zowel als het essentiële punt van het pad van de Nyingtik

Deze beoefening, die het hoogtepunt is van de Negen Voertuigen (naar verlichting), is het onfeilbare essentiële punt van het pad van de staat van oorspronkelijke zuiverheid die de natuurlijke Grote Volmaaktheid is. Net als wanneer een koning vertrekt en het onmogelijk is dat de gastheer van zijn entourage hem niet volgt, zo, op dezelfde wijze, zullen de essentiële punten van de paden van de (lagere) voertuigen Dzogchen vergezellen als zijn loyale (61) helpers en verzorgers die het op alle mogelijke manieren ondersteunen [23]. Bovendien, op het moment dat je het ware gezicht van het zelf-onstane licht van onderscheidende wijsheid als oorspronkelijk zuiver gewaarzijn ontmoet, zal deze onderscheidende wijsheid (Skt. prajñā) oplaaien en een grote uitgestrektheid van wijsheid worden zoals (de berg-geboren) rivieren die voortrazen in het lente seizoen [24]. En ook wordt de aangeboren dispositie van leegte, die opgekomen is als de grote compassie, een compassie de alle wezens universeel en onbevooroordeeld liefheeft. Aangezien dit refereert aan de Dharmata, spreekt de tekst van, “De meditatie die wijsheid en compassie samen brengt” [25].

Dorje Nyingpo, “het diamantachtige hart van de essentie van de geest.” Aangezien er niets hogers bestaat dan deze kern van het resultaat, staat er in de tekst: “ Zou er geen hoger onderricht dan dit bestaan” [27]. Bovendien, aangezien de feitelijke betekenis uitgedrukt in dit onderricht de nectar zelf van de Upadesha (de geheime mondelinge instructies) van de transmissie overdrachtslijn vertegenwoordigt, moet deze compositie hier uitgedrukt in een paar woorden (62) zeker opkomen door de creatieve energie van mijn eigen intrinsieke Gewaarzijn. Dit het geval zijnde, verwijst het in de tekst naar: “De creatieve energie van intrinsiek Gewaarzijn, dat de schatmeester van het Dharmakaya is.” Hoewel ikzelf persoonlijk geen enkele ervaring heb gehad van de ware betekenis van dit onderricht door middel van onderscheidende wijsheid in meditatie, zijn al mijn twijfels niettemin uitgeroeid door middel van onderscheidende wijsheid door het horen van het onfeilbare mondelinge onderricht van mijn Heilige Guru. Ik heb deze compositie, systematisch neergeschreven door middel van de onderscheidende wijsheid die op zaken reflecteert, overeenkomstig geordend. Dus de tekst geeft aan dat het ”deze schat voortbracht vanuit de grote uitgestrektheid van wijsheid.” Maar omdat dit onderricht in niets lijkt op een of andere wereldse schat die onze armoede slechts tijdelijk verwijdert, staat er in de tekst: “Maar dit is niet als het onttrekken van erts aan de rotsen van de aarde” [28]. Deze drie essentiële punten die gerelateerd zijn aan het zicht zijn bekend als “De Drie Verklaringen Die De Essentiële Punten Raken.” Op het moment dat hij in Nirvana overging gaf de Nirmanakaya Prahevajra (Garab Dorje), vanuit het centrum van een grote hoeveelheid licht in de hemel, (deze geheime instructies) door aan de Arya Manjushrimitra. Omdat dit de Upadesha zelf was waarin hun staten van contemplatie onlosmakelijk een werden, zegt de tekst: “Het representeert het laatste testament van Garab Dorje zelf.”

Toen schonk de laatste (Jigmed Lingpa) aan mijn eigen welwillende Bron Guru (Gyalwé Nyugu) de mondelinge overdracht van mond tot oor. Na het ontvangen van de volledige directe introductie tot de instructies, ontmoette hij feitelijk (in zijn persoonlijke ervaring) de Dharmata. En dus staan hierboven de instructies die nik hoorde in (63) in de feitelijke aanwezigheid van de glorierijke beschermer van wezens, (mijn kostbare Bron Guru). Vandaar dat er in de tekst staat: “Het is de spirituele essentie van de drie transmissie lijnen” [29]. Deze Upadesha, die is als fijn geraffineerd gesmolten goud, is in werkelijkheid de essentie van de geest. Ik ben terughoudend het te onthullen aan mensen die niet beoefenen; maar aan die individuen die dit onderricht net zou veel zouden koesteren als hun eigen leven en die, de essentiële punten beoefend hebbend en Boeddhaschap in een enkel leven zouden kunnen verwezenlijken, zou ik niet aarzelen ze te onthullen. Daarom staat er in de tekst: “en zou gegeven moeten worden aan de zonen van je hart en verzegeld.”

Op grond van het beoefend hebben van het essentiële punt van de ware betekenis van deze drie instructies hier, bereikte de alomtegenwoordige Koning van de Dharma (Longchen Rabjampa), de staat waar alle verschijnselen uitgedoofd zijn in de oorspronkelijke zuiverheid manifesterend, onbetwijfelbaar perfect boeddhaschap. (Hij had de volledige directe geest-tot-geest overdracht van de Overwinnenden ontvangen.) Toen, zijn Wijsheid Lichaam gemanifesteerd (Skt. jñānakāya) hebbende aan de Vidhyadhara Jigmed Lingpa (Khyentse Odzer), op de wijze van de symbolische transmissie van mond tot oor, schonk hij (Longchenpa) zijn zegen aan hem.

“Haar betekenis is diepgaand en gesproken vanuit het hart. Het vertegenwoordigt mijn oprechte advies, het essentiële punt van de ware betekenis zijnde. Dit essentiële punt van de ware betekenis moet niet toegestaan worden te verdwijnen, noch mag men toestaan dat deze geheime instructie ontheiligd wordt “[30]. Dit maakt mijn beschouwing, die licht werpt op enkele van het speciale onderricht van de Wijze en Glorierijke Koning, compleet. Moge dit verdienstelijk karma voorstellen!

SARVA MANGALAM.