portret
Met een leven in de psychiatrie en tal van lichamelijke klachten het hoofd boven water houden. En elke dag het leven tegemoet treden met een glimlach naar wat de nieuwe dag mag brengen. Hoe doe je dat nou? Dan moet je wel een enorme overlevingskracht hebben. Hilma, een vrouw met een warm hart en een poëtische hand.
LEVEN IN ONZICHTBAARHEID Afgelopen jaar hebben we gezien dat niets vanzelfsprekend is. Of je nu heel gezond bent, financiële zekerheid hebt, een warm gezinsleven hebt, het maakt niet uit. Plotseling was daar een ziekte die al ruim een jaar onze levens beheerst en onze lichamelijke en mentale gezondheid op de proef stelt. Termen als onzekerheid, kwetsbare groepen en eenzaamheid zijn nog nooit eerder zoveel ter sprake geweest.
vrouw die met haar warmte uitnodigt tot mooie gesprekken. Over het leven en alledaagse dingen, met een warme humor. En niet te vergeten, haar gedichten. Alles weet zij daarin een plekje te geven. Van de pijn, lichamelijk en geestelijk, het gemis van liefde en warmte tot de mooie vriendschappen die haar leven verrijken. LEVEN ONDERSTEBOVEN
Amper zeven jaar was Hilma toen haar moeder bezweek aan manische depressiviteit. Een vader die het allemaal niet aankon en vertrok, broers en zussen die snel uit huis waren. En een kleine Hilma die achterbleef met de zorg voor haar moeder. Alleen naar school en alleen naar huis, je eigen dingen doen en ook nog verantwoordelijk voelen voor je moeder. In tijden dat het stelsel van jeugdzorg verre
THEMA’S VAN ALLE TIJDEN
En toch zijn het thema’s van alle tijden. Er is namelijk een grote groep mensen die dag in dag uit, jaar in jaar uit in eenzaamheid leeft. En het pijnlijke is, zij worden niet gezien, zij zijn onzichtbaar in hun kwetsbaarheid. Hilma is een van deze mensen. Ik leerde haar kennen in het psychiatrisch wooncomplex waar mijn broer ook jaren heeft gewoond. Een bijzondere spraakzame
DEVENTER WAAGT 01
52
