Jaargang 71_september 2023

Literatuur voor je leven

P6–7

Het gaat niet zo goed met studenten.

Vrije Schrijver Nina Polak wil met hen onderzoeken of literatuur kan helpen om je staande te houden.

Heerlijk simpel

P12–15

Wees een royalty in je eigen keuken met deze eenvoudige recepten die je in een wip klaar hebt.

COVER

Ben je er klaar voor? Are you ready?

Is de VU nieuw voor je? En Amsterdam misschien ook? Hoe je het slimst studeert, hoor je later nog wel. Focus nu maar op je eerste levensbehoeften. Is this campus new to you? And Amsterdam maybe too? How to study the smartest, you’ll hear later. For now focus on your basic needs.

Amsterdam hotspots

P24–27

Amsterdam nightlife can be a little overwhelming. Here are some hotspots you really shouldn’t miss.

Key people

P22–23

Selma Boulmalf stimulates students to surpass small talk, and make a real connection.

How to get by on campus

P28–31

Volg ons op Twitter @advalvas_vu en Instagram @advalvas

Dutch culture and the VU campus can be challenging. Four international students share their tips.

Niels de Vries

FOTO Peter Gerritsen

PHOTO Peter Valckx

Berend Vonk

INDEPENDENT MAGAZINE OF VU AMSTERDAM VOLUME 71 #1 / SEPTEMBER, 2023

5 WISSELCOLUMN Maurice Crul

8 HOSPITEREN

Camera obscura

Zó benieuwd naar het resultaat… Wie zich herkent en de foto naar ons opstuurt, krijgt een gratis abonnement op Ad Valvas.

CAMPUS, INFORMATIEMARKT / 23 AUGUSTUS 2023, 15.14 FOTO PETER

ONAFHANKELIJK MAGAZINE VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT JAARGANG 71 #1 / SEPTEMBER 2023

In 1920 was er al een econoom die uitlegde wat de voordelen zijn van het bestrijden van spitsdrukte met een prijsprikkel. Ruim een eeuw geleden beschreef de Engelse Arthur Pigou de economische logica achter road congestion pricing Doordat reizigers vertragingen die ze voor anderen veroorzaken niet meewegen, reizen ze te veel en is vermindering maatschappelijk wenselijk. Gebruiken we daarvoor een tol, dan zullen reizigers alleen de spits mijden wanneer het ongemak daarvan minder waard is dan de heffing. En wanneer ze uitwijken, dan wordt dát alternatief gekozen – thuiswerken, ander vervoer, ander tijdstip – dat ze het minst bezwarend vinden. Die combinatie van gedragsreacties maakt het prijsinstrument efficiënt. Daar kan geen planmatige oplossing (een overheid die aanwijst wie wanneer hoe mag reizen) tegenop.

Deze economische vanzelfsprekendheid van congestieheffingen staat in schril contrast met het doorgaans geringe maatschappelijke draagvlak. Het grote publiek houdt nu eenmaal niet van extra belastingen. Meerdere varianten van rekeningrijden zijn de afgelopen decennia dan ook in de parlementaire prullenbak terechtgekomen. En nu ligt er, zomaar, het plan in de Tweede Kamer om spitstarieven in te zetten bij de NS. Het doel: het afvlakken van de zogeheten hyperspits, het allerdrukste uur in de trein. Het middel: hogere tarieven in de spits, lagere tarieven buiten de spits, zodat de opbrengsten gelijk blijven. Lang niet iedereen is positief over dit plan – ook al is daar alle aanleiding toe. Zo bepalen, net als bij road pricing, de reizigers zélf welke spitsritten ze niet meer maken, en welke alternatieven ze vervolgens daarvoor kiezen. De afname van spitsdrukte wordt daarmee ook

‘Prijs de spits’

Met slimmere ov-tarieven maken we beter gebruik van de schaarse spoorcapaciteit. Minder studenten in de spits en colleges later laten beginnen. We mogen een halfuurtje uitslapen. Goed plan.

De winst van het samenleven

hier tegen de laagst mogelijke opofferingen gemaakt.

Op de langere termijn komt er een belangrijk voordeel bij. Het is gewoonlijk de spitsdrukte die bepaalt of de capaciteit wordt uitgebreid, en spitsreizigers zijn daarmee de meest kostbare. Zij bepalen of er materieel en personeel bij moet komen, sporen moeten worden verdubbeld, of perrons verlengd. Elke spitsreiziger die we uit de spits lokken, levert daarmee op de lange termijn besparingen op. Die komen uiteindelijk de reiziger ten goede als daardoor de tarieven lager kunnen blijven; of anders de belastingbetaler doordat minder subsidie nodig is. Juist als we met de energietransitie ook zullen moeten verschuiven van de auto naar het energie-efficiëntere openbaar vervoer, wordt de noodzaak alleen maar groter om de beschikbare spoorcapaciteit, door een betere spreiding van reizigers, beter te gebruiken. Terechte zorgen over effecten op de inkomensverdeling zouden een reden moeten zijn om het inkomensbeleid te herijken, niet om inefficiënte prijzen te laten voortbestaan. Simpel gesteld: een gelijktijdig ingevoerde vaste (extra) reiskostenvergoeding ter hoogte van de spitstoeslag per gewerkte dag voor de lagere inkomens houdt de prikkel tot spitsmijden in stand, maar neemt voor hen het inkomensverlies weg. Een spitstarief geeft de individuele reiziger de prikkel om de spits te vermijden, maar ook werkgevers én onderwijsinstellingen om begintijden aan te passen. O wacht, onderwijsinstellingen, dat zijn wijzelf! Zou dat wat zijn: onze collegeroosters aanpassen zodat we voortaan vanaf half tien beginnen, en zo de drukte op Amsterdam-Zuid verlichten? Ik bied me aan.

Erik Verhoef is hoogleraar ruimtelijke economie aan de Vrije Universiteit.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Mensen willen in de dagelijkse praktijk gewoonweg goed contact met hun buren, ook met buren met een migratieachtergrond

Deze zomer kwam ons boek

De nieuwe minderheid uit. Interviews verschenen in NRC, Trouw en Het Parool en in de Vlaamse dagbladen

De Morgen en Nieuwsblad.

We noemen in ons boek mensen zonder migratieachtergrond ‘de vergeten groep’ in het integratiedebat. Veertig jaar lang ging het over de integratie van migranten, hun kinderen en - ondertussen - hun kleinkinderen. Dat was ook logisch in een situatie waarin kleine migrantengroepen moesten integreren in de grote meerderheidsgroep.

In De nieuwe minderheid stellen we dat in de huidige superdiverse steden dit idee achterhaald is en dat voor een geslaagde praktijk van het samenleven ook mensen zonder migratieachtergrond aan zet zijn. De reacties op sociale media waren zeer divers en soms ook fel.

De belangrijkste ondertoon van de negatieve reacties is het verhaal van verlies. Verlies van de dominantie van de eigen cultuur, het verlies van de Nederlandse bakker en slager en het verlies van je thuis voelen in je buurt. Het zijn invoelbare emoties. En het zijn emoties waar politiek rechts winst uit haalt. Politiek links kijkt als reactie op deze emoties vaak weg. Dat lijkt mij

geen goed idee. Ik zeg: laten we kijken wat het verhaal van verlies de mensen in de dagelijkse praktijk biedt. Krijgen zij hierdoor hun Nederlandse bakker terug of hun thuisgevoel in de buurt? Ons onderzoek laat zien dat het jezelf verdrinken in het idee van verlies vooral een spiraal van negatieve gevoelens oplevert. Een dagelijkse confrontatie met een wereld die volgens het verhaal van verlies alleen maar om afwijzing vraagt.

Het blijkt in de praktijk geen aantrekkelijk perspectief, ook niet voor de groep die niet staat te juichen bij de multiculturele samenleving. Mensen willen in de dagelijkse praktijk gewoonweg goed contact met hun buren, ook met buren met een migratieachtergrond, een praatje in de buurtwinkel en dat hun kinderen op straat met elkaar spelen.

Uit ons onderzoek blijkt dat ook een groot deel van deze mensen in de praktijk toch kiest voor de winst van het samenleven en niet voor het zich terugtrekken in het verlies.

Maurice Crul en Frans Lelie, De nieuwe minderheid. Over mensen zonder migratieachtergrond in de superdiverse stad, VU University Press, 2023.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

Maurice Crul hoogleraar onderwijs en diversiteit

Literatuur voor je leven

DOOR WIN CASTERMANS FOTO ALEK BRUESSING

Helpen romans als het slecht met je gaat? Wat heb je er eigenlijk aan?

Daarover wil Vrije Schrijver Nina

Polak graag met studenten praten.

Hoe was uw studietijd? “Heel goed, het was een florerende tijd. Ik heb Nederlands aan de UvA gedaan en ben in 2012 afgestudeerd. Als ik naar mijn boekenkast kijk, zie ik dat ik het grootste deel daarvan heb gelezen tijdens mijn studie. Die nieuwsgierigheid en diepgang van toen ervaar ik nog zelden meer. Voor studenten van nu ligt dat iets anders. Het moet allemaal sneller en harder. Ik wil niet als een oude lul klinken die tegen hen zegt: geniet ervan nu het nog kan, maar het is wel heel bijzonder dat je zo vrijelijk je fascinaties kunt volgen, zonder de druk van geld verdienen en je leven op orde krijgen.”

U gaat komend jaar ook onderwijs geven. “Ja, daar heb ik zin in. De minor Aan de slag met literatuur is niet alleen voor letterenstudenten, ze komen uit alle hoeken. Daar ben ik benieuwd naar. Bij de schrijfcolleges schrijven studenten een kort verhaal. We gaan aan de hand van werk van James Wood [hoogleraar literaire kritiek aan Harvard University, red.] over literatuur nadenken. En ik laat ze zoveel mogelijk verhalen lezen die ik goed vind. “Ik ben op het punt van mijn carrière dat ik wel wat door te geven heb. Het is ook een natuurlijk proces, zeker als je geen kinderen hebt: die behoefte voelen om de jongere generatie iets te geven. En ook om van hen weer te leren.”

Wat vindt u van de VU? “Dat alles min of meer op één plek zit spreekt me aan. Ze geeft een meer diverse indruk dan de UvA op het eerste gezicht. Dat vind ik wel grappig. Ik ben heel benieuwd naar de studenten, en hoe die in het leven staan op dit moment.”

Uw lezing bij het openingscollege van de faculteit Geesteswetenschappen ging over geestelijke gezondheid. Waarom koos u hiervoor? “Ik

ben vanuit mijn werk als journalist bij De Correspondent daar veel mee bezig en vraag me af hoe die zich verhoudt tot literatuur. En wat je aan literatuur hebt voor je leven, dat is een vraag die mij altijd boeit. Ik vind het leuk om het met studenten hierover te hebben. Het gaat niet goed met ze; met jonge mannen niet, maar met jonge vrouwen nog slechter, de cijfers zijn zorgwekkend.

“Hoe denken we na over onze geest, wat voedt die? Het valt me op dat we vooral denken in termen van gezondheid, en niet denken aan moraal, kunst of schoonheid. Literatuur is een middel om je geest te scherpen, dat is nog iets anders dan je geest gezond houden. Er is veel nadruk komen te liggen op de psychologische en psychiatrische aspecten van mentaal welbevinden. Maar de intellectuele ontwikkeling en verbeelding zijn ook belangrijk. Je kunt ook denken: ik moet verdraagzaam zijn en een dieper begrip hebben voor de wereld. Dat helpt ook om me staande te houden.

“De geesteswetenschappen kalven af omdat studenten veelal iets kiezen waarmee ze geld verdienen in plaats van iets wat ze interesseert. Ik ben geneigd dat kwalijk te vinden.”

De sociale dynamiek en de rol van gender hierbij is een journalistiek onderwerp dat u na aan het hart ligt. Wat kan literatuur hiermee? “Je kunt er allerlei wetenschappelijke theorieën op loslaten, maar literatuur leent zich veel beter om uit te zoeken wat er nou aan de hand is.”

Kunt u daar een voorbeeld van geven? Welk boek legt dat dan haarfijn uit? “Onlangs verscheen We hebben het over jou gehad van Stéphanie Hoogenberk, een verhalenbundel over vrouwenvriendschappen. Haar verhalen zijn ontzettend goede, scherpe uiteenzettingen over hoe vriendschappen verkeerd lopen. Daar kan geen wetenschap tegenop.”

‘Een dieper begrip voor de wereld helpt ook om je staande te houden’

Nina Polak

37

Nina Polak debuteerde in 2014 met We zullen niet te pletter slaan, genomineerd voor de Anton Wachterprijs, de ANV Debutantenprijs en de Opzij Literatuurprijs. Haar tweede roman Gebrek is een groot woord (2018) werd bekroond met de BNG Bank Literatuurprijs, De Inktaap en het Charlotte Köhler-stipendium. Vorig jaar verscheen Buitenleven, “een bescheiden zomerhit”, aldus Polak.

Zij schrijft over het moderne leven voor De Correspondent

Vrije Schrijver

Nina Polak is de zeventiende VU-schrijver. Zij verzorgt schrijfcolleges bij de faculteit Geesteswetenschappen, samen met Jacqueline Bel, hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde. In november en december bezoekt zij met studenten vier collegaauteurs, onder wie Niña Weijers. Zij bespreken dan Weijers’ nieuwe boek: Cassandra, over een moord in Almere. Polak: “Een mengvorm van journalistiek essay en cultuurkritiek.”

Hospiteren, zo doe je dat

Sta je twee keer per dag een uur in de spitstrein? Dan wordt het tijd om uit huis te gaan. Voor VU-studenten is Uilenstede ideaal. Maar daarvoor moet je eerst hospiteren. Tips van een oud-Uilenstede-bewoner.

DOOR ROOS VAN LEERDAM ILLUSTRATIE MERLIJN DRAISMA

Denk goed na over je mail

Advertenties voor kamers op Uilenstede vind je op de Facebook-groepen ‘Uilenstede’ en ‘Kamers aangeboden op Uilenstede’. Om uitgenodigd te worden op een hospiteeravond, moet je een mail sturen. Deze e-mail is essentieel, want vaak maken huisgenoten een voorselectie op basis van de mailtjes. Het is cruciaal om een gebalanceerd bericht op te stellen. Dat houdt in dat je geen autobiografie schrijft, maar er moet wel meer in staan dan: ‘Hoi ik ben Tom.’

Zoom in op de advertentie

Ook is het handig om je e-mail uniek te maken door een element uit de advertentie toe te voegen aan je bericht. Voorbeeld: als je in de advertentie leest dat je kunt gymmen en bulken met Dave en Aron, en je denkt: verrek, ik ben ook gek op veel eten, dan kun je aan je mail toevoegen dat als je de kamer krijgt, je niet meegaat naar de sportschool, maar wel wilt bulken met Dave en Aron.

Ontspan en wees vriendelijk

Wees ook vriendelijk naar je medehospitanten. Als je hen als concurrentie ziet, maak je het alleen maar spannender voor jezelf en het is niet prettig voor de andere mensen op de hospitatie. Het is natuurlijk logisch dat je een beetje zenuwachtig bent, maar laat je niet te veel beheersen door je angst.

Denk aan speeddaten

Zorg ervoor dat je niet slonzig en stinkend de eenheid binnenkomt. Doe even wat deo op en check of de pindakaas van je gezicht af is. Hoewel je natuurlijk mooi bent van binnen, letten ze toch op je uiterlijk. Laat in ieder geval een goede eerste indruk achter. Wanneer je je bij binnenkomst aan iedereen voorstelt, probeer dan te onthouden wie de huisgenoten en wie de hospitanten zijn. Probeer elke huisgenoot even gesproken te hebben aan het eind van de avond, dan onthouden ze je beter.

Voer geen toneelstukje op

Het doel van een hospiteeravond is dat de huisgenoten een goed beeld van jou krijgen. Ze zoeken een nieuwe huisgenoot die goed bij hen past. Het is dus belangrijk om jezelf te zijn en een juist beeld van jezelf te geven. Een toneelstukje opvoeren van een studentikoze feestganger heeft weinig zin als je dat niet bent. Misschien is die eenheid wel opzoek naar een bankhanger om mee te Netflixen.

Op wat voor soort hospitatie je terechtkomt, weet je niet van tevoren. De standaard-hospitatie vindt plaats in de woonkamer van de eenheid. Denk: typisch Nederlandse kringverjaardag met meer bier en minder leverworst. Meestal is er aan het begin een voorstelrondje en stellen de huisgenoten zo nu en dan een algemene vraag. De speeddate-hospitatie is vaak in meerdere slaapkamers en de woonkamer. Je gaat in groepjes de kamers af om alle huisgenoten te ontmoeten. Zo is het minder massaal en krijgt iedereen elkaar te spreken. Soms zijn hospiteeravonden wat kleiner en zijn er maar enkele hospitanten. Bij zo’n mini-hospitatie klets je een uurtje om te kijken of het klikt tussen beide partijen.

Laat je niet opjagen

Zoals elke eenheid verschillend is, zo is er ook diversiteit in het hospiteren. Huisgenoten hebben zo hun voorkeuren qua vleeskeuring: van tuttig theekransje tot corpsbalfeesten. Er kunnen verschillende rondes zijn waar je doorheen moet komen, je wordt wel of niet gevraagd om je te identificeren met een fruitsoort en soms zit je gewoon een uurtje te kletsen.

Laat je niet te veel opjagen en doe geen dingen die je niet wilt doen. Als je jezelf blijft komt alles goed.

Er is meer dan Uilenstede

Een hospiteeravond is net een feestje waarbij je niemand kent. Spannend natuurlijk, maar probeer het toch naar je zin te hebben, daar krijg je een goede uitstraling van. Toon interesse in je potentiële nieuwe huisgenoten en houd het gesprek gaande. Zet jezelf positief neer. Als je nu al klaagt over de fruitvliegfokkerij in de keuken, word je niet snel gekozen.

Vat het niet te persoonlijk op als je het niet bent geworden. Hospiteren is net gokken; als er 15 hospitanten zijn, is je kans op een kamer 1 op 15. Probeer het gewoon nog eens, op een gegeven moment zit het je mee en word je gekozen. Lukt het na een heleboel hospitaties niet om een kamer te krijgen? En voel je je telkens naar na een hospiteeravond? Misschien is Uilenstede dan toch niet helemaal jouw ding. Dat is niet erg. Er zijn andere mogelijkheden om een kamer te vinden in Amsterdam, of kijk eens naar woningen op plekken met een snelle verbinding naar Amsterdam, zoals Hoofddorp, Haarlem, Diemen of Zaandam.

Lees ook advalvas.vu.nl/tip/vind-snel-een-kamer-amsterdam

Probeer elke huisgenoot even gesproken te hebben aan het eind van de avond, dan onthouden ze je beter

Wat weet jij dat wij niet weten?

Kom langs met je nieuwstip, deel je verhaal, stel je vragen, ontmoet ons team

In een openbare redactievergadering bespreekt de redactie van Ad Valvas de onderwerpen voor de komende weken. Heb je een nieuwstip, verhaalsuggestie of een dringende kwestie? Kom langs! Studenten en medewerkers zijn van harte welkom.

Openbare redactievergadering

Maandag 18 september, 11–13 uur locatie: debatruimte 3D (naast de Spar)

What do you know that we don’t?

Drop by with your news tip, share your story, ask questions, meet our team

In a public editorial meeting, the reporters of Ad Valvas will discuss the topics for the coming weeks. Got a news tip, story suggestion, or pressing matter? Drop by! Students and employees are very welcome.

Public editorial meeting

Monday 18 September, 11 AM–1 PM location: debate center 3D (next to Spar)

Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Independent journalism about VU Amsterdam

Hou je van schrijven, filmen of fotograferen, en ben je nieuwsgierig naar wat er op de campus gebeurt?

WORD STUDENT-REPORTER

Wij bieden:

• een kennismaking met de journalistieke praktijk

• begeleiding op maat

• een podium voor je ideeën

Je kunt er zoveel (of weinig) tijd in steken als je wilt.

Interesse? Mail de Advalvas-redactie: redactie.advalvas@vu.nl

AD VALVAS

Nieuws, reportages en opinies over het onderwijs, het onderzoek en het campusleven op de VU

Do you like to write, film or photograph, and are you curious about what happens on campus?

BECOME A STUDENT REPORTER

We offer:

• an introduction to journalistic practice

• tailor-made guidance

• a platform for your ideas

You can spend as much (or little) time as you want.

Interested? Email the Advalvas editors: redactie.advalvas@vu.nl

AD VALVAS

News, reports and opinions about education, research and campus life at the VU

‘Betrek de hele maatschappij bij AI’

als wij het niet doen, doen zij het wel. Een internationaal regime met afspraken zie ik daarom niet zo snel gebeuren.”

De film Oppenheimer toont de schadelijke kant van wetenschappelijke innovatie. Leidt wetenschap wel tot vooruitgang?

“Voor de wetenschap wel, omdat we meer begrijpen van de wereld. Tegelijkertijd heeft de impact van wetenschap altijd twee gezichten. De auto gaf ons mobiliteit en vrijheid, maar zorgde ook voor vervuiling. Aan de andere kant leidde de ontwikkeling van wapens tot innovaties als GPS, de computer en het internet. Er zijn vrijwel altijd mooie voordelen aan wetenschappelijke ontdekkingen. Oppenheimer laat ook de donkere kant zien. Maar het is onmogelijk om al die plusjes en minnetjes bij elkaar op te tellen, laat staan die vooraf te voorspellen.”

Wetenschapper Eliezer Yudkowsky pleit voor het stoppen met AI voordat die slimmer dan de mens wordt. Is dat een oplossing? “Dat bovenmenselijk intelligente AI zich tegen de mens keert, lijkt me meer het rijk van sciencefiction, maar het kan zeker existentieel risico met zich meebrengen. Denk aan kwaadaardige partijen die er veel schade mee kunnen veroorzaken. Maar stoppen met AI? Ik zeg niet dat de plusjes belangrijker zijn dan de minnetjes, maar het is belangrijk te realiseren wat het betekent als je stopt met AI. Vanwege een mogelijk risico zeg je nee tegen huidige of toekomstige voordelen, zoals betere diagnostiek in de zorg, veiliger transport en een productievere economie. Ik zie ook een praktisch bezwaar: we zitten middenin een grootmachtenrivaliteit. Amerika en China kijken naar elkaar en denken:

Opgave AI

Haroon Sheikh is bijzonder hoogleraar Strategic Governance of Global Technologies aan de VU en senior wetenschapper bij de WRR, Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Voor de WRR werkte hij aan het rapport ‘Opgave AI. De nieuwe systeemtechnologie’, met adviezen hoe Nederland om moet gaan met AI.

Hoe moeten we dan wél ermee omgaan? “We moeten nadenken over regels en principes van goed gebruik van AI. En betrek belanghebbenden daarbij: leraren, leerlingen, artsen, patiënten, politieagenten en burgers. Die hebben allemaal kennis van bepaalde domeinen en de belangen en waarden daarvan. En we moeten een zuiverder gesprek voeren over wat de gevaren van AI zijn, op internationaal niveau. Een gedeeld besef over de risico’s is een eerste stap. Tijdens de Koude Oorlog bijvoorbeeld zijn er afspraken gemaakt over het gebruik van kernwapens. Dat is met AI ook mogelijk, maar daarvoor moeten we eerst de risico’s kennen. Daar is een belangrijke rol weggelegd voor wetenschappers.”

Kan AI ook de oplossing zijn voor AI-problemen? “We hebben AI nodig voor onze cybersecurity, omdat het nu zo snel gaat dat we niet zonder kunnen. Het is ook een kat- en muisspel: de boeven proberen iets te verbeteren en andere partijen proberen er iets tegen te doen, waardoor de boeven ook weer beter worden. Je kunt AI gebruiken om aan te duiden wanneer iets nep is, maar dat is een motief voor andere partijen om nog betere imitaties te maken. Bovendien werkt het niet goed om te zeggen dat iets nep is. We weten dus nog niet hoe ermee om te gaan, al zijn er talloze ideeën: de aansprakelijkheid verbeteren, keurmerken invoeren, mensen verplichten om duidelijk te maken als iets nep is. Er is niet één oplossing, het zal een heel stelsel moeten worden, zoals we eerder hebben ontwikkeld voor de productie van medicijnen en voedsel. Ik ben optimistisch dat ons dat weer zal lukken.”

Ook na het zien van de film Oppenheimer vindt filosoof Haroon Sheikh niet dat we ontwrichtende technologieën zoals AI moeten verbieden. ‘Voer een zuiver gesprek over de gevaren van AI.’

Wees een keukenroyalty met deze drie simpele recepten

Kant-en-klare happen zijn lekker makkelijk, maar zelf koken is gezonder, lekkerder en bevredigender. Hier zijn drie eenvoudige gerechten die je in een wip klaar hebt.

TEKST EN FOTO’S PETER BREEDVELD

Op en rond de VU-campus is geen gebrek aan eettentjes, snackbars, restaurants, kraampjes, stalletjes, foodcourts en je kunt bij de supermarkt ook kant-en-klare maaltijden kopen. De verleiding is dus groot om na een dag hard studeren niet ook nog eens in de keuken te gaan staan en gewoon wat te halen of ergens iets te eten.

Toch is het beter om zelf te koken. Het is gezonder, want minder toegevoegde suikers en shit, maar koken is ook goed voor je mentale welzijn. Het is een vorm van meditatie en weinig is zo bevredigend als koken, vooral als je dat doet voor andere mensen. Ik raakte er tijdens mijn studententijd zo aan verknocht dat ik gewoon niet naar colleges ging omdat ik per se nieuwe recepten wilde proberen. Dit is geen advies, by the way Koken hoeft geen uren van je dag op te slokken. Hier volgen drie makkelijke recepten die lekker en supergezond zijn, vegetarisch, makkelijk veganistisch te maken, behalve één recept waarin ansjovis wordt gebruikt, maar die kun je ook weglaten.

Eerst deze tip: ik kook vrijwel niks zonder ui en knoflook. Als je ui en knoflook in de hete olie fruit, heb je al een basis voor een lekkere maaltijd. Je kunt er welke combinatie van vlees, vleesvervangers, vis, paddenstoelen en groenten dan ook bij gooien, zout en peper, misschien een bouillonblokje, misschien eerst nog een chilipeper meefruiten en je hebt iets lekkers.

Japanse curryudon met gefrituurde tofu

Benodigdheden voor één persoon: Reepjes aburaage, dat is gefrituurde tofu. Je kunt die in pakjes kopen bij Shilla, de JapansKoreaanse supermarkt in het winkelcentrum op het Gelderlandplein. Je kunt het ook zelf maken door stevige, uitgelekte tofu in dunne plakjes te snijden en goudbruin te frituren. Pakje semi-verse udon of andere pasta, met spaghetti kan dit ook prima. 300 ml bouillon (gewoon met een deel van een blokje maken)

Twee eetlepels sojasaus

Theelepel suiker

Theelepel kerriepoeder

Eetlepel maïzena

Lente-uitje, in ringen gesneden

Instructies

M

eng de kerriepoeder met de maïzena, maak er met een beetje koud water een papje van.

Kook de bouillon, roer er dan de sojasaus en de suiker doorheen en daarna het maïzenapapje. Roer tot je een mooie saus hebt.

Verwarm de udon of de spaghetti of wat je ook hebt gekozen, doe die in een kom, giet daar de currysaus op, doe daar de plakjes aburaage en de lente-ui op.

That’s it. Smikkelen maar. Eerst “itadakimasu” zeggen [eet smakelijk in het Japans, red.].

Weinig is zo bevredigend als koken, vooral voor andere mensen

Japanse tofusalade

Benodigdheden voor één persoon: Blok Japanse zijdetofu is het lekkerst, bij Shilla en bij veel natuurwinkels, maar andere tofu of tahoe is ook goed.

Babyhandje vol noten, kies maar wat je lekker vindt: walnoten, hazelnoten… Ik gebruik vaak Indische knoflookpinda’s.

Wat geroosterd sesamzaad

Gebakken plakjes knoflook

Chilipeper

Verse korianderblaadjes

Twee eetlepels sojasaus

Paar sprieten bieslook, gesnipperd

De steeltjes van de korianderblaadjes, gesnipperd

Theelepel ongeraffineerde suiker

Eetlepel sesamolie

Instructies

Laat de tofu uitlekken en snij die in blokjes. Maak een saus van de sojasaus, sesamolie, bieslook, koriandersteeltjes en de suiker. Leg de tofu daarin, roer voorzichtig om, het geeft niet als de tofu stuk gaat.

Ik leg dit altijd op warme zilvervliesrijst. Daarbovenop doe ik dan de noten, knoflook, chilipeper en korianderblaadjes. Als je chilipeper te heet vindt, doe je die niet. Je kunt ook paprika gebruiken en een ander kruid in plaats van de koriander. Je kunt stukjes tomaat doen en dan basilicum, of krokant gebakken uitjes. Heel veel werkt bij deze salade.

Voor vrienden van de VU

De oprichters van de VUvereniging wilden in 1879 een andere universiteit in Nederland. Los van de overheid, voor eigen keuzes met een eigen kompas. Een universiteit die staat voor rechtvaardigheid, medemenselijkheid en verantwoordelijkheid voor elkaar en voor de wereld. Zo ontstond de bijzondere universiteit waar iedereen welkom is: de Vrije Universiteit.

De VUvereniging subsidieert jaarlijks met 1 miljoen euro bijzondere projecten en activiteiten op het snijvlak van onderzoek, onderwijs, zorg en maatschappij. Daarnaast organiseren we verrassende en inspirerende evenementen.

De VUvereniging is een maatschappelijk netwerk voor vrienden van de VU.

Lid van de VUvereniging ben je al voor €10 per jaar.

Je bent van harte welkom.

Pasta met courgette, kikkererwten en munt Nog wat handige tips

Benodigdheden voor één persoon:

Halve ui, gesnipperd

Knoflook, zoveel je wilt, ik gebruik altijd een hele bol, gesnipperd

Chilipeper, in ringen

Blikje ansjovis

Kleine courgette, in dunne plakjes (ik doe dat met een kaasschaaf)

Blikje kikkererwten

Spaghetti of linguine

Lots of olijfolie

Muntblaadjes

Instructies

Fruit de ui, knoflook en chilipeper in de hete olijfolie. Doe er de ansjovis bij, of niet, als je vegetariër of veganist bent. Je kunt de diepe, zoute smaak misschien vervangen met een lepel miso, of met een bouillonblokje. Lekker roeren, doe er de plakjes courgette bij, dan de kikkererwten (met het vocht). Laat dat een beetje inkoken, maar laat het niet te droog worden.

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Uit laten lekken, roer het mengsel door de pasta. Leg op een bord en strooi daar de muntblaadjes overheen. Ik strooi er dan heel veel zout over en maak het af met een royale scheut olijfolie.

• Ui en knoflook verbranden snel, maar je kunt dat voorkomen door er een piepklein scheutje water bij te doen.

• Ik doe er tijdens het koken nooit zout bij, wel vaak zwarte peper. Zout voeg ik naar smaak toe tijdens het eten, maar meestal zit er al genoeg zout in de bouillon, de ansjovis of de miso.

• De zaadlijsten uit de komkommer halen, zoals veel receptenschrijvers willen, vind ik zo’n onzin. De zaadlijsten zijn het lekkerste van de hele komkommer. Lekker om te stoven, komkommer: ui en knoflook fruiten, chilipeper, dan stukjes komkommer en gedroogde garnalen. Bouillonblokje erbij en laten stoven. Is Surinaams.

• Haal je knoflook, chilipepers, koriander en andere kruiden niet bij de Albert Heijn, die zich helemaal richt op de smaak van tatta’s en die hebben een hekel aan smaak (ik ben zelf een tatta maar ik hou wel van smaak). Ga naar de toko of de Chinese supermarkt.

• Als er in een recept staat dat er ergens twee of drie teentjes knoflook in moet, lach dan hard en gebruik het hele bolletje. Een hele ui? Gebruik twee uien.

Onze campus telt drie culturele instellingen: het Griffioen-theater, bioscoop Rialto en de VU Art Science Gallery, samengebracht in één gebouw, het Nieuwe Universiteitsgebouw, ook wel NU-gebouw genoemd. “Elk op zich is misschien niet uniek, maar wel samengeregen tot één uniek parelsnoer”, zegt Griffioen-directeur Eme van der Schaaf. Volgens hem heeft geen enkele andere campus in Nederland dat. “Het zou me zelfs niet verbazen als de VU de enige campus in heel Europa is die dit heeft.”

Van der Schaaf zit samen met de twee andere cultuurdirecteuren, Wende Wallert van VU Art Science Gallery en Raymond Walravens van Rialto VU, en de projectleider en communicatieadviseur van de drie cultuurpartners, Odette Roest, in Bar Boele, ook in het NU-gebouw. “Gebouw 1111”, noemt Van der Schaaf het, want het adres is De Boelelaan 1111. “Elke andere organisatie zou dat in grote letters op de gevel hebben gezet”, meent Van der Schaaf. “Maar de VU is altijd zo bescheiden in dat soort dingen.”

De cultuurinstellingen zitten daar sinds 2021, maar vanwege corona waren er wat aanloopproblemen. Er is nooit een feestelijke opening van de cultuurcentra geweest. En ze waren net begonnen toen ze na een paar weken alweer dicht moesten vanwege een

Boelelaan

the place to be voor

DOOR PETER BREEDVELD CAMPAGNEBEELD C&M VU DESIGN STUDIO FOTO’S

‘De

is

cultuur’

De VU-campus barst van de cultuur, maar nog steeds weten te weinig mensen dat, vinden de directeuren van bioscoop, theater en galerie. Daarom doen ze er alles aan om meer op te vallen.

nieuwe lockdown. “Dat was slikken, maar dat zijn we te boven gekomen”, zegt Van der Schaaf. “Maar nog steeds hebben we het gevoel dat veel mensen niet beseffen wat voor moois zich allemaal op de campus bevindt.”

Goed voor je sociale leven

En de directeuren zijn er echt trots op. “Multifunctionele zalen die je overdag kunt gebruiken als collegezalen en ’s avonds voor theatervoorstellingen, allemaal state of the art”, zegt Van der Schaaf. Van daaruit dragen de cultuurcentra ook bij aan het wetenschappelijke debat op de campus, bijvoorbeeld met cross-overs tussen kunst en wetenschap, over maatschappelijk relevante thema’s.

“Afgelopen studiejaar hadden we een serie films met minicolleges in het kader van Fiction & Science en daar gaan we dit jaar mee door”, zegt Walravens. “We leveren met cultuur een bijdrage aan het debat door begrip voor elkaars perspectieven zichtbaar te maken, bijvoorbeeld met onze art science dialogues, waarbij kunstenaars en wetenschappers elkaar stimuleren”, vult Wallert aan. En Griffioen heeft een serie theatercolleges door topwetenschappers geprogrammeerd.

Ze werken ook veel samen. Bijvoorbeeld door cabaretiers uit het Griffioen-aanbod films te laten uitkiezen die in Rialto worden vertoond of gezamenlijk bepaalde thema’s op te pakken.

“Cultuur hoort bij een universiteit”,

aldus Van der Schaaf. “De VU zegt dat studenten hier niet worden opgeleid tot iets, maar tot iemand. Nou, daar spelen wij een belangrijke rol in. Ook voor het welzijn van studenten, trouwens. We bieden ontspanning na een dag hard werken en mensen ontmoeten elkaar in het theater of de galerie. Het is goed voor je sociale leven.”

De culturele instellingen worden zelfs ingezet om de spitsdrukte te verlichten. “Speciaal op verzoek van de gemeente Amsterdam programmeren we interessante films tijdens de spitsuren”, vertelt Walravens.

“De VU-campus is eigenlijk een middelgrote stad”, zegt Van der Schaaf, “en ons cultuuraanbod verhoudt zich daartoe.”

Gekleurde, bewegende lichtprojecties

Ze hebben een goed jaar gehad, zeggen ze. De filmvoorstellingen lopen steeds beter, de galerie heeft voldoende aanloop en met Griffioen gaat het zelfs beter dan toen dat nog in Uilenstede stond, zegt Van der Schaaf. De theatervoorstellingen trekken veel publiek, ook van buiten de VU en de cursussen die Griffioen organiseert in het OZW-gebouw, onder andere dans, tekenen en fotografie, trekken volgens hem opvallend veel internationale studenten.

Maar de directeuren zouden graag zichtbaarder zijn, juist voor de VU-campus zelf. “Er zijn naar de zin van de directeuren nog steeds te weinig

mensen die weten dat je zo vanuit de collegezaal of je flexwerkplek naar een theatervoorstelling kunt, of een film kunt pakken, of dat je in een pauze een paar kunstinstallaties of schilderijen kunt bekijken. “Ik sprak eerstejaarsstudenten die al driekwartjaar in het hoofdgebouw rondliepen en niet wisten dat dit hier was”, zegt Roest. Zelfs wie zich midden in het NU-gebouw bevindt, kan het totaal ontgaan dat er film- en theatervoorstellingen en exposities worden gehouden. “We doen er veel aan om meer op te vallen”, aldus Roest. “Met bewegwijzering, billboards en door de begane grond van het NU-gebouw na vijf uur ’s avonds uit te lichten met gekleurde, bewegende projecties. En we starten binnenkort met een cultuurcampagne, gericht op bezoekers binnen én buiten de VU. Het NU-gebouw of 1111, de Boelelaan is de place to be als je op zoek bent naar cultuur.”

Ook zijn er promotieacties, zoals speciale theatervoorstellingen voor medewerkers en voor studenten. Denk aan de avonden met Martijn Koning en Andries Tunru & Stefan Hendrikx, waar studenten voor 3 euro naartoe kunnen, of alle VU-studenten die het hele jaar voor 6 euro een filmpje kunnen pakken. Voor internationale medewerkers en studenten zijn er expat meet ups op woensdag- en zondagavond met een Engels ondertitelde film.

“Een van de thema’s in dit nieuwe academisch jaar is verbeelding”, zegt Wallert. “Nou, daar zijn wij van.”

‘Het zou me niet verbazen als de VU de enige campus in heel Europa is, die dit heeft’

Wedstrijdje bijslapen

Iemand valt tijdens een verbeten sprint van de roeimachine, er wordt aan shirts getrokken tijdens frisbee en hard gejoeld bij het hardlopen, maar er zijn er ook bij die languit rokend naar hun zwetende medestudenten kijken, of hun roes uitslapen op het gras. Op de sportdag je kater wegdrinken met tennis beer pong gaat niet, de emmers waar de ballen in worden gemikt, zijn door het nieuwe alcoholbeleid leeg. (ES)

FOTO: PETER GERRITSEN

WORD

LID

De jongerentak van dé beroepsvereniging voor historici Vergroot je netwerk, bezoek interessante evenementen en ontwikkel je met leerzame workshops

Aanmelden?

Werken bij de VU

Bijdragen aan een betere wereld, door onderscheidend onderwijs en grensverleggend onderzoek. Dat is de ambitie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Persoonlijke vorming en maatschappelijke betrokkenheid staan hierbij centraal. Vanuit verschillende disciplines en achtergronden werken wij samen aan innovaties en nieuwe inzichten op het hele wetenschappelijke spectrum.

JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT WWW.ADVALVAS.VU.NL

Redactieadres

De Boelelaan 1105 BelleVue, Kamer 1H-43 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl

Hoofdredacteur

Marieke Schilp

Redactie

Bryce Benda, Peter Breedveld, Nour Khamis, Emma Sprangers, Welmoed Visser

Eindredactie

Win Castermans, Emma Sprangers

Secretariaat en VU-advertenties

Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl

Art-direction/vormgeving

Rob Bömer – rbbmr.nl

Medewerkers

Dianne Bleeker, Alek Bruessing, Dido Drachman, Merlijn Draisma, Peter Gerritsen, Roos van Leerdam, Bas van der Schot, Taalcentrum-VU, Peter Valckx, Berend Vonk, Wout van Zaale

Copyright HOP-kopij

Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam

Commerciële advertenties

Bureau Van Vliet (023) 5714745

Druk

Tuijtel, HardinxveldGiessendam

COLOFON ADVERTENTIE ADVERTENTIES

Aan de VU studeren 31.700 studenten en werken 4.500 medewerkers. De uitstekend bereikbare VUcampus ligt in het hart van de Amsterdamse Zuidas.

Ben jij geïnteresseerd in werken bij de VU?

Ben jij geïnteresseerd in werken bij de VU?

Kijk dan op: werkenbij.vu.nl

Kijk dan op: werkenbij.vu.nl

Werk jij al bij de VU? Hou dan de interne vacatures in de gaten op: interne.vacatures.vu.nl

Werk jij al de VU? interne vacatures in de gaten op: interne.vacatures.vu.nl

JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT

Nieuws, interviews, blogs en achtergrondverhalen Elke dag actueel op advalvas.vu.nl

Niks missen? Abonneer je op onze wekelijkse Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas

JOURNALISTIC PLATFORM OF VU AMSTERDAM

News, interviews, blogs, features Daily updated on advalvas.vu.nl/en

Don’t miss out! Subscribe to our weekly Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas

CARIBISCHE STUDENTEN

Het is niet niks om het eiland te verlaten waar je geboren en getogen bent, en dus kregen de eerstejaars Caribische studenten in het gemeentehuis tips: maak contact, plan vooruit, en vooral: kom niet te laat – dat accepteren ze niet in Nederland. En kijk na je studie wat je voor je land kunt doen om een braindrain te voorkomen.

#METOO

Studentenverenigingen sluiten pact tegen seksueel geweld

Ze vinden namelijk dat ze daar zelf best meer tegen kunnen doen –in de vorm van workshops waarin studenten rekening leren houden met elkaars grenzen bijvoorbeeld, en met informatie over wat er na een incident moet gebeuren. Het is de eerste landelijke aanpak met actiepunten en tips. “Tot nu toe was het onduidelijk welke stappen studentenorganisaties konden ondernemen.”

INTRODUCTIEDAGEN

CAMPUS

Although Education Minister Robbert Dijkgraaf believes that quiet areas and prayer rooms contribute to the inclusion and wellbeing of students and staff, he doesn’t think the educational institutions are required to offer these spaces. “It’s not the government’s place to overtly pick sides in the debate.”

GAME TIME

VU student launches game association

It’s Amsterdam’s first association focused on gaming, something that surprised founder and master student Ferdi Kabak. Boosted Gryffins (the name is a combination of a game term and a reference to VU’s logo) will host two events a month and is seeking permanent spaces and funding.

INTERNATIONALISATION

Record number of students from outside of Europe expected Nijmeegse

Tussen de kraampjes met gratis condooms en tips om een kamer te vinden, staan er traditiegetrouw ook idealistische organisaties of politieke partijen op de infomarkt voor eerstejaars. Maar wat als die groepen haatdragende ideeën uitdragen? Na ophef over een kraampje van Forum voor Democratie vorig jaar op het VU-campusplein, besloot de VU dit jaar maar gewoon álle politieke partijen te weren.

This is what the Immigration and Naturalisation Service (IND) has seen in the number of people applying for a residence permit for studies. The question rises how this prediction fits into the sensitive topic of internationalisation in higher education with housing shortages and Dutch language issues.

‘Amsterdam is echt mijn stad geworden’

vechtpartij om rechtsnationalisten staat niet op zichzelf

‘Quiet rooms are important, but not our responsibility’

Surpassing small talk to make connections

BY WELMOED VISSER PHOTO PETER VALCKX

Between the student council, VU Campus Radio, TEDx events and now NewConnective, you have quite a resume for someone who just got her master’s degree. Is there a recurring theme in your activities? “What I like about VU is that as a student you can join so many activities or start organizing things yourself. In my second year I was in the student council. After that, a world of possibilities opened itself to me. I saw things at other universities that VU at that time didn’t have, like TEDx.”

You introduced TEDx at VU. “I went to a TEDx event at Amsterdam University College and there was a VU student speaking. It made me think: why don’t we have this at my university? I started asking around and people said: we already have speaking events. I had to convince them it’s not the same. TEDx has a name, you know exactly what to expect when you go there.

“We were preparing for the first TEDxVU when Covid hit, so the first edition was online with the speakers in the studio. I think it connected the VU community during Covid, just like the campus radio did.”

So connecting people is important for you. Isn’t that also what you do with NewConnective? “Exactly. In the introduction week we organize a friendshipping event – a kind of speed date for finding new friends. People get ten minutes and ask questions that go a bit deeper than the usual conversations you have with people you don’t know. Things like: Which experience has shaped you in life? How would you deal with losing someone important in your life?”

And students like to talk to strangers about these subjects? “They love it. We always get very enthusiastic responses at friendshipping events. Students long for meaningful conversations, but a lot of times it is not easy to start such a talk after a lecture.”

What do you focus on at NewConnective? “I like to connect more personal subjects with societal issues. It made me happy that we organized the iftar with students from all kinds of different backgrounds: Muslim, Christian, atheist. We worked together with the Worldhouse, an organization that helps undocumented people. They did the cooking and it was delicious, it also attracted students with a refugee background. I aspire to work together with the Worldhouse more.”

In what way does you being a Muslim determine your perspective at NewConnective? “I think sometimes I offer a different one. I notice at how many VU events alcohol is served. I am not saying VU should ban alcohol entirely, but a bit more awareness could be helpful for people who don’t drink for various reasons or who have a problematic relationship with alcohol. The perspective on alcohol has been shifting these last five years though, the norms are slowly changing. At NewConnective, our team is diverse. We have Christians, atheists, and a colleague who has a more spiritual philosophy of life. Being open to all perspectives is important in our approach of students and being a diverse team helps.”

What did you learn during your first year at NewConnective?

“How important it is to be open and authentic yourself when you organize events for students about the meaning and philosophy of life. I think I was a bit more reserved when I started – I found it easier sometimes to say ‘all is well’, even when it wasn’t. Now I share my doubts and lows more, I think that is important for getting a real connection with others.”

Which NewConnective events for this year are you looking forward to? “The close reading groups, they were a real discovery for me last year. This year we will be reading bell hooks: an American black feminist and political activist, and Dorothee Sölle: a German theologist and activist. It is so nice to read a text with a group and hear everybody’s thoughts.”

As a NewConnective programme maker, Selma Boulmalf (25) reaches out to students on the subject of life issues. Being open and authentic are important conditions for having deeper conversations, she found.

‘Students long for meaningful conversations, but it’s not always easy’

KEY PEOPLE

Selma Boulmalf

25

2022 - present programme maker at NewConnective 2021 - 2023 Master Peace, Trauma and Religion

2017 - 2021 Bachelor Religious Studies

2018 - 2019 Communication coordinator at the Student Council

NewConnective

NewConnective organizes events for students around life questions. Students can join their meditation groups, mourning groups (for students who lost a loved one) and other events.

Check NewConnective on Instagram, or their website newconnective.nl.

Drinking, dancing and dining: THE HOTSPOTS

There are so many clubs, bars, cafes and restaurants in Amsterdam that the choice can be a little overwhelming. To help you on your way, here are some of the hotspots you really shouldn’t miss as a newcomer to the city.

BY DIANNE BLEEKER

DANCE THE NIGHT AWAY

Levenslang

The name of this venue – ‘Life’, as in ‘a life sentence’ – is a nod to its history: it’s a nightclub located in the former boiler room of the Bijlmerbajes prison in Amsterdam-Oost. Parties are organised every weekend and it’s also a good place to eat. Levenslang was founded by local brewery Eeuwige Jeugd (Eternal Youth) so you’re sure to find an impressive range of their beers on the menu. One party to mark on your calendar is Samuel Deep x Tafkamp on 30 September. Though the club only opened last year, it has already earned its place on our not-tobe-missed list. Speaking of fresh arrivals: Club Raum, from the organisers of the popular queer party Spielraum, and Club Echo from Urban Sync and Litt Events are also new on the block this fall. Two clubs to keep an eye on.

H.J.E. Wenckebachweg 48, Thursday and Saturday, lifelong.amsterdam

Garage Noord

With a new three-year lease to their name, Garage Noord and Skatecafé are all set to continue their tenure among the leading lights of Amsterdam-Noord. Excellent news, as these two underground venues have a strong following among the city’s clubbers. As the name suggests, Garage Noord is a former garage that has been converted into a restaurant and a nightclub known for its niche electronic music nights. These go long and hard, so if you’ve danced till 3 AM at Skatecafé and are hungry for more, Garage Noord will take you deeper still. The founders opened another club late last year: Kanaal40 on Beursstraat, named after streaming platform kanaal40.tv where they host groundbreaking music and subcultures.

Gedempt Hamerkanaal 40, Thursday to Saturday, garagenoord.com

Het Sieraad

This place is worth a visit for the location alone: Het Sieraad (The Jewel) occupies a former vocational college in an imposing building designed by Amsterdam’s signature architectural movement. It regularly hosts genre-defying events and parties, and its features include a main stage under the spectacular glass roof of a 16-metre-high atrium. On 9 September techno is on the programme, courtesy of a four-hour set from Âme, Trikk and Hedda Stenberg. If Amsterdam-West is your district of choice, De School is another club not to be missed. Be quick though: it’s due to close in January 2024 to make way for housing development.

Postjesweg 1, het-sieraad.nl

© Konstantin Sonnenkind © Niels de Vries

BEER AND GOOD CHEER

Club Puck

Looking for a spot where you can play arcade games, air hockey or good old-fashioned board games with your friends? All this and more is waiting for you at Europe’s first air hockey club: Club Puck in Amsterdam-West. The most popular attraction by far is Crazy Lab air hockey, where teams of two face off with up to 50 pucks flying across the table at any one time. As if that wasn’t enough, they recently added karaoke to their repertoire. Club Puck’s menu features a host of cocktails and appetisers. The perfect venue for an unforgettable date.

Jan Evertsenstraat 747, Wednesday to Sunday, clubpuck.nl

Huis van Iemand Anders

Only last March, this bar – the name translates as ‘Someone Else’s House’ – was ravaged by fire and had to close its doors, but thanks to a campaign to collect old furniture they were able to reopen this April. This now not-so-hidden gem in De Pijp district is known for being a laid-back place to grab a beer or two before diving into the late-night club circuit. Although you could easily find yourself staying put and bopping in the basement till three! On Wednesday 6 September, you can drop in for a four-euro pizza. And on 13 September, one euro more will get you all the French fries you can eat when they transform into a chips shop for the night.

Van Woustraat 2, Tuesday to Sunday, huisvaniemandanders.nl

Oedipus Brewing

Ready for a night out in Amsterdam-Noord and looking for a drink before heading to Skatecafé? At Oedipus, the beer taps are right next to the hop boilers. Go for a classic like Mannenliefde (saison) or Gaia (IPA) or head off-piste with a Swingle (sour lager) or wine-beer blend Pinetta (Vespaiolo ale). In the hulking warehouse next to the Kromhouthallen, you can drop in for a world-famous Beef Chief burger or loaded fries. There’s a live DJ every Friday. In early 2024, the brewery is set to move to larger premises not far from its current location.

Gedempt Hamerkanaal 85, Wednesday to Sunday, oedipus.com

© Rachel Ecclestone

©sameyeam.photo

BITES OUT

Cafe Restaurant Amsterdam

When you hear Amsterdammers talking about Cradam, they mean this vast restaurant in the former pump station near Westerpark. While it’s a great place for upscale dining, the fun and accessible menu also includes French classics like steak tartare, vitello tonnato and escargots. With over twenty desserts and an extensive lunch menu, there’s something for everyone, from a cheese roll or a croque monsieur to an uitsmijter: a Dutch open-faced sandwich topped off with a fried egg or two.

Watertorenplein 6, Monday to Sunday, cradam.nl

Waterkant

During Pride week, the world’s biggest progress flag adorned the side of the Q-park multi-storey car park. Underneath it, De Waterkant has been residing since 2014. This canalside eatery is literally on the waterfront (De Waterkant), but actually takes its name from a street in the Surinamese capital Paramaribo. Its eclectic menu features traditional Surinamese dishes such as bakkeljauw, saoto soup and roti, but you can also opt for an Indonesian Gado Gado or a good old burger. On Friday nights, the joint is jumping to a mix of African and Surinamese beats fused with R&B, so you can groove your way into the wee small hours.

Marnixstraat 246, Monday to Sunday, waterkantamsterdam.nl

Jen’s Bing Café

In the mood for something lighter or a takeaway to nurse you through a hangover from the night before? The Taiwanese pancakes and assorted street food at Jen’s Bing Cafe might be exactly what you need. The owner started out with a stall at the Ten Kate market, which became so successful that she opened her own store. Recently, this was followed by a cafe in the east of the city, with a bigger menu that includes rice and noodle dishes and, of course, bubble tea.

Roetersstraat 4HS, Monday to Saturday, jensbing.nl

© Kirsten van Santen

How to survive being an international

BY WELMOED VISSER & EMMA SPRANGERS ILLUSTRATION BEREND VONK

Embrace the Dutchies’ passion for efficiency

The Dutch are frequently mocked, maybe even heckled for their enthusiastic use of ‘Tikkies’: pay requests through an app. Or as Giovanni Stickdorn, member of the university student council and exchange student from Germany puts it: “They send out Tikkies quicker than their shadow.” But it has its upsides: “For someone who’s not good with money like me, it’s actually pretty nice to have your expenses structured”, Law in Society student Sofia Zampedri from Italy says. Even the ‘Datumprikker’: an app that simplifies setting a date for an appointment doesn’t faze her. “Back home, meeting up with people would happen more spontaneously, but I kind of appreciate the efficiency.”

Get involved

Making friends with Dutch students may not happen overnight – there’s a (perhaps not so unfounded) stereotype that Dutch students usually already have pretty set friendships and aren’t looking for short-lived new ones with international students who might just end up leaving again. One way to still feel like you’re a part of the VU community is to get involved in extracurricular activities, Zampedri advises. She, for example, is a student assistant at the Centre for Teaching and Learning and chairwoman of a legal society.” Stickdorn: “Getting involved in groups like your study association or a sports team can also help combat homesickness. The biggest challenge starting off as an international student is not having a support system around you. Those groups can provide that.”

“Get out of your comfort zone”, Berfin Baran (third year Communication Science, TurkishLithuanian) adds. “First I was focusing mainly on my studies, and I only knew people from my classes to hang out with. I was struggling with loneliness. It started to change when I decided to join different activities.” Baran joined the student union SRVU, she will be a board member this year. “Take a chance, find out what you like and where you can find new friends.”

As an international student, navigating Dutch culture and the VU campus in particular can be challenging. Four students that went before you share the tips they wish they had gotten themselves.

Get sufficient health insurance

The importance of this is something Zampedri unfortunately experienced (somewhat) first-hand when her roommate had to fly back to Spain severely ill the week before the academic year started. It’s a common running gag, that even if you’re dying your general practitioner will advise you to just take an aspirin and see how it goes. But unfortunately, there’s truth to the stereotype.

“To choose the insurance which suits you the best you can use various websites like the one called ‘Independer’”, adds Ksenija Ustinoviča (third year Media, Art, Design and Architecture). These websites help you to choose the things you want to be covered for and propose the most affordable option. It is good to know that without the Dutch health insurance you can’t work (even if you have the EU EHIC blue card).

Don’t be bummed by your grade

“Getting a ten is just not possible”, Stickdorn says. Zampedri adds: “International students are generally quite ambitious when they come here. It can be disappointing to then get a 7,5. But that’s actually a really high grade in the Dutch system. It took me a while to get used to that.”

Avoid the canteen

Well, maybe not entirely. But Zampedri advises those on a budget to bring their own lunch. “In my opinion, the food in the canteen is quite expensive. If you do want to buy lunch, I would consider going to the döner food truck across the street or to Market 33 – it’s a food court close to station Zuid with food from all over the world. It’s just businessmen in suits and people from my studio programme there, haha.” But don’t expect an elaborate feast, Stickdorn warns. “The Dutch food culture is not about sharing and eating together. Food is really just seen as a resource.”

The food in the canteen can sometimes be too spicy for Ustinoviča. “Some rice and pasta dishes will be spicy without any notice. For Eastern Europeans and other people who are not used to spicy food it can be too much.”

Learn Dutch (for free)

“Even if it’s just as a nice gesture”, Zampedri says. “A2 level is sufficient to cover the basics. It’s nice to know certain Dutch words that are used a lot on campus, like ‘tentamen’ [exam, Ed.], or what you’re buying in the supermarket.” Stickdorn: “It just makes it a lot easier to engage. It’s hard to enter a conversation if you don’t know what they’re talking about.” Nice to know: for international students from the European Union, the municipality of Amsterdam provides free Dutch courses up to level B2. The Dutch might not always speak Dutch back though, thinking they’re helping you by speaking back in English.

If you live on Uilenstede, Amstelveen or any other city, you need to contact the municipality of that city, Ustinoviča adds.

‘It’s nice to know what you’re buying in the supermarket’

Shakiba

Iran

Assistent interne geneeskunde

‘Via een voorbereidend jaar aan de VU ben ik ingestroomd in de studie geneeskunde. Zonder de hulp van het UAF was dat nooit zo snel gelukt.’

Kom in actie voor gevluchte studenten!

Wij zetten ons in voor de ontwikkeling van gevluchte studenten en professionals en hun integratie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Dat doen we al sinds 1948. We behartigen hun belangen, geven advies en bieden begeleiding en financiële steun. Onze kennis en ervaring delen we met onderwijsinstellingen, werkgevers en gemeenten.

Het UAF helpen kan op veel manieren. Organiseer bijvoorbeeld een sponsorloop met medestudenten of doneer samen met collega’s vakantiedagen. Met de opbrengst draag je bij aan kansen voor gevluchte studenten en professionals.

Tips and tricks

Be open about your (mental) health issues

“In Turkey, where I grew up, it is not common to be open about mental health problems. People will think you are crazy, so for me it was quite a step to tell the student advisor I struggle with ADHD, social anxiety and depression”, Baran says. “But it is good to share this, because the VU has facilities to help you.” Baran was referred to a student psychologist and she is allowed to use scrap paper when doing exams at the computer, since it helps her to stay calm and structure her thinking.

“If you need certain kinds of modifications or exceptions because of your neurotype or mental health, it is good to know that there are possibilities.”

Get a discount or travel for free

If you work at least 56 hours a month, you can register to get free public transport. If you don’t work, you can get a 40 percent discount rate for a certain amount of money per month.

“Get a BSN (Burgerservicenummer)”, Ustinoviča adds. This is the number you are registered with for official government services. For this you should make an appointment at your municipality.

You need an address where you are able to register yourself. With a BSN you can get subsidies for your house for example. Find the right website by googling toeslagen.nl.

Find your way through Dutch bureaucracy

“Get familiar with the whole Dutch loan system.” This is the main point Ustinoviča wants to make. “For example, EU students that meet certain requirements are entitled to a study grant (basisbeurs) from September 2023. Additionally, if your parents don’t have a certain income, you can get more support from the Dutch government as an EU student. Also, you can get a study loan from the government which you would need to pay back after your studies.”

Student union SRVU (Studentendok in the main building) can help you get this sorted out. “Generally, a lot of governmental communication is happening in Dutch, but do not be afraid to ask for translation or call DUO for explanation you need”, Ustinoviča says.

‘Groups can help combat homesickness’

PERSONEELSPAGINA

Het recruitment services team aan het woord

De Vrije Universiteit Amsterdam heeft sinds december 2022 een team van recruiters in dienst die faculteiten en diensten in deze competitieve arbeidsmarkt kunnen ondersteunen bij het werven van nieuw personeel. Van vacatures publiceren tot sollicitatiegesprekken inplannen, de recruiters helpen bij het wervings- en selectieproces van zowel wetenschappelijk als ondersteunend personeel. Samen met een teamleider en een medewerker arbeidsmarktcommunicatie vormen zij het recruitment services team. Op deze Personeelspagina stelt het team zich voor en lees je meer over hun werk binnen de VU.

Wytske Siegersma Teamleider en programmamanager

Tien jaar geleden ben ik begonnen bij International Office en hield ik me bezig met het werven van internationale studenten. In 2017 heb ik de overstap naar HRM gemaakt en het International Talent Program opgezet. Dit programma draagt bij aan het aantrekken en behouden van internationale wetenschappers. In december ben ik als teamleider gevraagd voor het nieuwe recruitment services team. Vanuit mijn rol als programmamanager kende ik de wens van vacaturehouders om ontlast te worden in recruitment activiteiten. Tegelijkertijd hebben we, samen met Reyka Lycklama van International Office, vanuit klantervaring geleerd wat kandidaten belangrijk vinden bij het maken van carrièrekeuzes. Met het recruitment services team willen we faculteiten en diensten ondersteunen in hun wervingswensen. Ons team werkt op dagelijkse basis samen met team International Staff Support.

In eerste instantie willen we de ervaring van zowel kandidaten als vacaturehouders verbeteren rondom recruitment activiteiten. Met het formuleren van onze doelen volgen we de ambities van de VU Strategie. Zo willen we bijdragen aan een meer diverse en inclusieve medewerkerspopulatie en is talentontwikkeling een belangrijk speerpunt voor ons team. We hebben verschillende sessies gehad met het team en relevante belanghebbenden om dit te bewerkstelligen. Voor het werk van de recruiters is ook de merkwaardering van de VU (de zogenoemde branding) cruciaal en het versterken van de (wetenschappelijke) reputatie. Hiervoor werken we nauw samen met de arbeidsmarktcommunicatiespecialist Jeroen Schulze.

We hebben een divers team met collega’s die verschillende ervaringen en kennis meebrengen. Het is mooi om te zien hoe het team na een half jaar in haar rol is gegroeid en initiatief toont. Ik kijk ernaar uit om de recruitment services bij de VU verder te professionaliseren en samen te werken met vacaturehouders.

Niloufar Karimian Recruiter Faculteit der Bètawetenschappen en projectmanager

Met meer dan 4 jaar ervaring in recruitment ben ik in 2021 bij de VU begonnen als de eerste academic recruiter. Op basis van mijn eerdere ervaring heb ik deze functie vanaf de grond gedefinieerd en geïmplementeerd. De eerste paar maanden waren behoorlijk uitdagend. Ik voerde meer dan 30 kennismakingsgesprekken om de hoogleraren ervan te overtuigen dat ik hen kon helpen onze talentenpool te laten groeien en gekwalificeerde kandidaten buiten hun netwerk te vinden, waarbij ik me richtte op posities van postdocs tot aan full professor.

In de afgelopen 2 jaar heb ik verschillende projecten geïnitieerd en samengewerkt met hoogleraren, afdelingshoofden, faculteitsmanagers en de decaan van de Bètafaculteit. Zo organiseerde ik een grote wervingscampagne voor 18 posities voor assistent/assistent professor in Environmental Sciences in 3 afdelingen.

Ook leidde ik een andere campagne voor 12 functies als assistent/assistent professor bij Computer Science. Net als bij de vorige campagne optimaliseerden we een speciale website en maakten we strategisch gebruik van e-mailcampagnes en LinkedIn promoties.

Inmiddels ondersteun ik verschillende projecten van de recruiters en arbeidsmarktcommunicatie. Ik houd me bijvoorbeeld bezig met het recruitmentsysteem en de website Werken bij de VU. Daarnaast denk ik mee over zaken als diversiteit in onze werving en selectie. En teksten redigeren doe ik ook nog regelmatig.

Robin Pape

Recruiter faculteiten en diensten

Momenteel werken we aan een aanbevelingsprogramma. Ik ben bezig met het vaststellen van het beleid en de handleiding hiervoor. Tot nu toe hadden we een geweldige start met het team. Ik kijk ernaar uit om een positieve impact te blijven maken in mijn rol bij de VU.

Rose Cameron

Recruiter Faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen

Na een aantal jaar bij International Office van de VU gewerkt te hebben, ben ik sinds maart 2023 gestart als senior recruiter bij HRM. HR en legal vormen de rode draad in mijn loopbaan. Zo heb ik als jurist in de advocatuur gewerkt en ook als corporate recruiter binnen de mode-industrie. Als recruiter bij de VU richt ik me op zowel wetenschappelijke vacatures als op posities voor ondersteunend personeel met een focus op de Faculteit der Rechtsgeleerdheid.

De VU is een organisatie in beweging en biedt veel (doorgroei)mogelijkheden en kansen. Zo ben ik buiten mijn recruitmentwerk ook werkzaam als projectmanager op het gebied van inclusiviteit en mentaal welzijn voor internationale medewerkers. Dit zijn thema’s die ik persoonlijk heel belangrijk vind en ik lever graag mijn bijdrage om deze binnen de VU verder op de kaart te zetten.

Ik kijk uit naar het verder uitbouwen van de samenwerking met de faculteiten. Ons team draagt bij aan een efficiënt en consistent wervingsproces en met onze expertise kunnen we inspelen op de behoeftes van de VU. Ook kunnen we door een gezamenlijke aanpak bouwen aan talentpools en het merkimago van de VU.

Maria Broekhoff

Medewerker arbeidsmarktcommunicatie

Ik werk sinds september

2021 bij de VU en sinds afgelopen juni ben ik deel van het recruitment services team. Ik begon eerst met het redigeren van vacatureteksten.

Voor mij was HRM en recruitment volledig nieuw, maar ik heb me daar in de afgelopen twee jaar in kunnen ontwikkelen. Nog steeds leer ik bijna elke dag bij, dat maakt het interessant. Zo heb ik het afgelopen jaar gewerkt aan een project om onze werving inclusiever te maken. In de komende maanden gaan we aan de slag met een nieuwe arbeidsmarktcampagne en een nieuwe website. En met het nieuwe recruitmentsysteem kunnen we hopelijk het vacatureproces nog meer stroomlijnen. Daarmee kunnen we de VU als werkgever nog beter presenteren en alle betrokkenen bij vacatures een betere ervaring geven. Grote projecten, maar een mooie uitdaging!

Jan Kostelijk

Recruiter Faculteit der Bètawetenschappen

Sinds december 2022 ben ik werkzaam als corporate recruiter op de Bètafaculteit. Als corporate recruiter ben ik verantwoordelijk voor het aantrekken van talentvolle professionals en het vinden van de juiste match tussen de behoeften van de faculteit en de kwalificaties van potentiële kandidaten.

De VU is voor mij een dynamische en inspirerende academische omgeving waar ik me direct thuis voelde. Ik ben in 2016 begonnen op de VU en heb 6 jaar gewerkt bij International Office. Het is een universiteit die waarde hecht aan excellentie, diversiteit en innovatie. Dat zie je terug in de mensen die hier werken en studeren.

Een van de uitdagingen waar ik als recruiter tegenaan loop, is het vinden van gekwalificeerde kandidaten in een competitieve arbeidsmarkt. Met name in de bètasector is er vaak veel vraag naar getalenteerde professionals, waarbij we ook moeten concurreren met ‘de markt’. Daarom is het belangrijk om creatief te zijn in het bereiken van potentiële kandidaten en samen te werken met faculteiten om de beste talenten aan te trekken.

Het lijkt mij fantastisch om uiteindelijk alle faculteiten te kunnen ondersteunen in het nog beter en diverser maken van de wervingsstrategieën en daardoor talenten aan te trekken die misschien in eerste instantie niet aan de VU zouden denken of waar wij als VU niet direct aan zouden denken.

Ik ben sinds december 2022 werkzaam als senior corporate recruiter bij HRM. Ik richt mij op het ondersteunend personeel van alle faculteiten boven schaal 9 en op de vacatures van de dienst IT. Met ongeveer 8 jaar ervaring in verschillende soorten recruitment, zoals corporate recruitment, accountmanager W&S Finance, campus recruitment en trainee coördinator, leek het mij een mooie stap om mijn kennis en ervaring te delen in een organisatie die bezig is recruitment verder te professionaliseren. Daarnaast ben ik ook een groot ambassadeur voor diversiteit en young professionals.

Uiteraard komen er ook uitdagingen kijken bij het werk. Denk hierbij aan de lastige arbeidsmarkt op het gebied van IT professionals. Daarnaast heb je als startend recruitment services team te maken met recruitment instrumenten die voor verbetering vatbaar zijn. Goed te melden dat aan het einde van dit jaar een nieuwe website Werken bij de VU en een goed ingericht Applicant Tracking System (ATS) opgeleverd worden.

Het werk als corporate recruiter wordt alleen maar leuker wanneer je jouw netwerk binnen de VU uitbreidt. We verbinden onze collega’s van verschillende faculteiten en diensten vanuit onze unieke positie bovendien graag met elkaar. Ik kijk daarom vooral uit naar alle mooie samenwerkingen en successen bij het invullen van de vacatures.

Contact

Je kunt contact opnemen met het recruitment services team via recruitment@vu.nl en voor meer informatie kun je kijken op vu.nl/recruitment

”Ik kijk ernaar uit om een positieve impact te blijven maken in mijn rol bij de VU.”

”Ik kijk daarom vooral uit naar alle mooie samenwerkingen en successen bij het invullen van de vacatures.”

Redactie Personeelspagina > HRMAM Tekst > Tuba Saritas Illustratie > VU Designstudio Beeld en vormgeving > VU Designstudio Reageren > pp@vu.nl

Past Lives

Rialto VU

Nieuwe Universiteitsgebouw De Boelelaan 1111

Past Lives is vanaf donderdag 7 september te zien. Check de agenda en speeltijden op rialtofilm.nl

Waarom loopt het leven zoals het loopt?

Wat is de rol van toeval en het lot? Regisseur Celine Song onderzoekt dit in haar zelfgeschreven, liefdevolle en warme debuutfilm.

Zuid-Korea, 2000: de prille vriendschap tussen tieners Nora en Hae Sung eindigt abrupt. Twaalf jaar later studeert Nora dramaturgie in New York.

Via Facebook komt ze weer in contact met Hae Sung. Ze fantaseren over een ontmoeting, maar het contact verwatert toch.

Weer twaalf jaar verder, Nora is inmiddels getrouwd met Arthur, kondigt Hae Sung aan haar in New York te komen opzoeken.

Daniël Beltman, marketing

Kom in beweging

Een spannende tijd breekt aan, je eerste stappen op de Vrije Universiteit. Misschien wel erg ver weg van je woonplaats. Of woonde je al in Amsterdam, maar gaat geen enkele oud-klasgenoot hier studeren. Of is het gewoon spannend omdat het allemaal nieuw is. Wat schiet er dan vaak bij in? Sporten. Terwijl sporten juist zo goed is om te ontspannen. Om mensen te leren kennen op deze nieuwe plek. Om lekker te bewegen.

Wist je dat je studeren en sporten heel makkelijk kunt combineren? Je kunt namelijk aan fitness doen op de campus in het OZW-gebouw, dat is het rode gebouw naast het hoofdgebouw, ook wel de rode pieper genoemd. Hier kun je cardio en krachttraining doen, maar ook de groepslessen volgen. Voor lesrooster zie: sportcentrumvu.nl/ lesrooster. En we hebben een mooie aanbieding: een introductiekaart voor 37,50 euro, deze is drie maanden geldig. Zie: sportcentrumvu.nl/ introductie-aanbieding.

Sportcentrum VU

VU campus (OZW-gebouw) Boelelaan 1109 020-5983656 maandag - vrijdag: 12 – 20 uur

zaterdag - zondag: gesloten

Uilenstede Uilenstede 100 020-5985090 maandag - vrijdag: 08 - 23 uur

zaterdag - zondag: 10 - 18 uur sportcentrumvu.nl

Adrie Smits

Maria Engels, communicatie & marketing

Alleen voor studenten

VU Griffioen

Nieuwe

Universiteitsgebouw

De Boelelaan 1111

Martijn

Koning

Appeltjes schillen

12, 14 en 15

september

Aanvang: 20 uur

Andries

Tunru & Stefan

Hendrikx

Beperkt houdbaar

28 september

Aanvang: 20 uur

Limited Shelf Life

29 september

Aanvang: 20 uur

griffioen.vu.nl

De lekkerste habibi

Ga lachend het nieuwe studiejaar in. Als student kun je voordelig naar Martijn Koning en het improvisatieduo Andries

Tunru & Stefan Hendrikx.

Martijn Koning ken je misschien al van Comedy

Train en de Knorrepodcast, maar dit is jouw kans om hem live te zien optreden, gewoon op je eigen campus. In zijn voorstelling Appeltjes schillen zie je nieuwe werelden en sprookjes. Bereid je voor op ongemakkelijke waarheden en veel spelplezier.

De cabaretiers Andries Tunru (finalist De Slimste Mens) en Stefan Hendrikx (Alpacas, Hufterproef) worden bijgestaan door multi-instrumentalist

Joep Hullegie. Reken op een komisch spektakel, waarbij Andries en Stefan spelen zonder script. Door jouw input vullen ze de avond met spannende verhalen en scherpe grappen. Drie keer op rij wonnen ze het NK Improvisatietheater. Op 28 september spelen ze de voorstelling in het Nederlands en de dag erna in het Engels.

Yoni van Hees, marketingcoördinator

SFEER Dit Algerijnse restaurant in de Haarlemmerbuurt is gezellig door de blauwe kleuren en de vele kussentjes. Er is ook nog een filiaal in de Helmersbuurt, dus spreek goed met je gezelschap af op welke locatie je elkaar wilt treffen.

ETEN Er is geen menukaart, want de gerechten verschillen per seizoen, en zelfs van dag tot dag. Je kiest couscous of rijst als de basis van je maaltijd en dan de kleine gerechten erbij: vlees/ vis met twee groentegerechten of vegetarisch met vier groentegerechten. Wij bestellen onder meer chakchouka, aubergine, doperwten en de habibi. Dat is een taartje van pompoen, spinazie, ui, geitenkaas, abrikozen en dadels. Het smaakt geweldig.

BEDIENING De eigenaar stelt twee maaltijden voor ons samen, zodat we zoveel mogelijk kunnen proeven. Alleen al voor zijn gezelligheid zou je terug willen gaan.

TIP De habibi vinden wij overduidelijk het lekkerst. Je kunt niet reserveren en buiten is weinig zitplek. Dus ik raad je aan om vroeg te komen. Afhalen kan ook, dan geniet je er in het park van.

PRIJS Voor een maaltijd betaal je 18,50 euro. Voor 4 euro krijg je overheerlijke Algerijnse baklawa.

Annabel van den Berg, masterstudent Business Analytics

Rue La Bastille

Haarlemmerdijk 66H

ruelabastille.nl

Wil je ook GRATIS ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie?

Mail naar redactie. advalvas@vu.nl.

Ook piemelballonnen zijn normaal

ze dat deze vooral ingericht is op mannen. Het levert haar een onbehaaglijk gevoel op, wat sommige Pridecriticasters misschien wel zullen herkennen. Als je ogen gewend zijn aan de traditionele vijftig tinten grijs, dan kan het even pijn doen als plotseling een felgekleurde regenboog je gezichtsveld in sluipt.

Andersom voegen de uitzinnige feestvierders van Queerland zich de rest van het jaar naar ‘de echte wereld’, waar hetero-evenementen, inclusief grensoverschrijdend en stigmatiserend gedrag, aan de orde van de dag zijn. Een voetballer mist een penalty?

“Homo!” Een transvrouw wint een missverkiezing?

Uit enorme boxen schalt de stem van Dua Lipa over de Nieuwe Herengracht: “Watch me dance, dance the night away.” De titelsongtekst van de Barbie-film is op het schaarsbeklede lijf geschreven van de mensen die meedoen aan de botenparade. De één volgt een strakke choreografie, de ander wiegt losjes met de heupen. Maar gezien worden, dat willen ze allemaal.

Tijdens de Canal Parade verandert de binnenstad van Amsterdam in een andere wereld. Overal wappert triomfantelijk de regenboogvlag en op straat is iedereen minstens even bontkleurig gekleed. Mensen zwaaien uitgelaten naar elkaar. Het heeft allemaal veel weg van het suikerspinroze Barbie-land, waar de vrouwelijke poppen de baas zijn en mannelijke evenknie Ken ondergeschikt is aan Barbie. Evenzo staat de queer gemeenschap aan het roer

tijdens Pride. Elk ander geluid wordt overstemd, want de muziek staat keihard: “I’ll still keep the party runnin’, not one hair out of place.”

Buiten het feestgedruis van Amsterdam is de sfeer helaas een stuk grimmiger. In aanloop naar de Pride werden meermaals regenboogvlaggen en homomonumenten vernield. Dat is dan misschien het werk van een handjevol gekkies, maar ook onder veel gematigde mensen klinkt kritiek op de botenparade.

Het gaat hen niet zozeer om het doel van Pride, als wel de manier waarop. De helft van alle Nederlanders zegt het evenement gewaagd te vinden.

Ze zien beelden van pikante dansjes in ondeugende outfits en ballonnen in de vorm van een piemel. ‘Die mensen moeten zich eens normaal gaan gedragen’, regent het online.

Als de naïeve Barbie naar ‘de echte wereld’ reist, ontdekt

Beledigingen en bedreigingen. En toch zijn het kennelijk de lhbtiq+-ers, eenmaal per jaar dansend op een boot, die eens normaal moeten doen.

Daaraan geeft de kolkende kudde op de gracht mooi geen gehoor. Ze blijven dansen, bloot en gewaagd, terwijl de laatste regels van de Barbie-song uit de speakers blazen; “I don’t play safe, don’t you know about me?”

Dido Drachman illustrator en striptekenaar

Wout van Zaale tweedejaars bachelor media en journalistiek