Nr 3
28 september 2016 De nieuwe studentenraad wil dat je meedoet
Gerrit Glas, hoogleraar hoofd, hart én ziel
Scriptiestress? Tips van 3 prijswinnaars
‘Schaf de verplichte Bijbeltekst af’
Onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit — www.advalvas.vu.nl
Lae Schäfer ‘Ik móét tekenen’ pag 16
Word lid en krijg twee tickets voor niks!
€ 20 per jaar
Ontdek Het Concertgebouw & Koninklijk Concertgebouworkest
JOUWENTREE.NL/ADVALVAS
Jaargang 64 #03
Fietscoach Verbouwing tijdens topdrukte. Alleen met de hulp van een coach vind je nog een plek voor fiets of scooter.
Campus_22 september 2016, 08.53 Foto peter valckx
Martijn Goosensen gaat met de USR studenten opporren
6
Gerrit Glas, filosoof tussen neurowetenschappers
10
Lae Schäfer, de nieuwe huisillustrator 16 Zo schrijf je een goede scriptie 20
Opinie
Genezen is communiceren 8 Een 9 is geen 9 meer door de bama-structuur 24 VU moet mantelzorgers helpen 25
Columns
Jacintha Ellers Sanne Pieters
9 32
En verder Online nieuws
4
Colofon
13
Onderzoeksnieuws
14
Campus: schoonmaakgeld
26
So you think you can teach
27
Muziek en restaurant
30
Uilensteders
31
Lae
32
Coverfoto Martijn Gijsbertsen Het volgende nummer verschijnt op 12 oktober 2016. ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
3
advalvas.vu.nl Voor al het laatste nieuws ‘Studentenwoningen dreigen onbetaalbaar te worden’ Nieuwe woningen in Amsterdam en Utrecht dreigen onnodig duur te worden, waarschuwen studentenvakbonden. Ze hopen dat de Tweede Kamer ingrijpt.
We passen niet allemaal in het hokje man of vrouw. Hoe moeten het onderwijs met transgenders omgaan? Het Transgender Netwerk Nederland biedt de helpende hand en verspreidt een folder.
Rutte vindt minder geld voor studenten een goed idee Het was een goed idee om de basisbeurs te schrappen en door een leenstelsel te vervangen, vindt minister-president Mark Rutte. Tijdens de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer stipte hij het nieuwe stelsel even aan.
{meer nieuws online} ‘Eerlijk zeggen, hoe vaak liegt u?’ Vernieuwd sportcentrum rekent af met drukte VVD ‘klein en kinderachtig’ tegen CDA over leenstelsel Bussemaker wil studenten het land uit NWO zoekt jonge innovators 4
Dies Natalis jubileumjaar 1965, Concertgebouw
Felle discussie over Bijbeltekst
H
et pleidooi van Advalvas-columnist en ecologiehoogleraar Jacintha Ellers om het verplichte votum bij VU-promoties af te schaffen, leidt tot veel discussie. De gewraakte zin luidt: ‘Onze hulp is in de naam des Heren, die hemel en aarde gemaakt heeft.’ Dit wordt uitgesproken door de voorzitter van de
promotiecommissie. Ondoenlijk voor een atheïst, vindt Ellers. Haar tegenstanders vinden dat mevrouw Ellers niet moet zeuren, ze kiest er tenslotte zelf voor om aan de VU te werken: ‘Overigens vind ik het van een zekere hypocrisie getuigen als mevrouw Ellers zich wel riant laat betalen door een universiteit, maar zich niet wenst te voegen naar de traditie van het instituut, of wat daar van over is. Wel de lusten, maar niet
Beeldbank VU
Folder over transgenders in het onderwijs
de lasten’, schrijft Izak van Langevelde. Universiteitshistoricus Ab Flipse wijst erop dat je het votum meer symbolisch moet zien: ‘Het uitspreken van een ‘Bijbeltekst’ is dan ook niet een ‘verkondigen’, zoals in de column staat, maar iets van de traditie laten zien,’ schrijft Flipse. (WV)
Lees de column van Ellers op pagina 9. Discussieer mee op advalvas. vu.nl>blogs&columns>23 september.
De bestuurders gaan bloggen
H
et college van bestuur wil beter en moderner communiceren over wat er in de VU gebeurt. Daarom gaan de bestuurders (niet alleen het college, ook de directeuren en decanen) voortaan bloggen in het vernieuwde VU-zine dat alle medewerkers wekelijks krijgen. Frans Snijders, directeur Interna-
tional Office, doet de aftrap met een gedurfd schot. Als we het belangrijk vinden dat studenten actief meedoen in de colleges, moeten we hun inbreng ook cijfermatig belonen, betoogt hij. En dat, suggereert hij, zou kunnen betekenen dat de volgzame, Aziatische student, die hard leert voor tentamens maar tijdens colleges zijn mond niet opendoet, hier niet meer zo makkelijk negens haalt.
Wat een fijne manier om de discussie over het onderwijs binnen de VU aan te wakkeren. Niet mee eens? Kom er maar in! zou je zeggen. Maar helaas: de blog heeft geen reactiemogelijkheid. Dat VU-zine verschijnt trouwens in het Nederlands, ook daar is internationaliseringsman Snijders kritisch over. (MS)
De blogs zijn terug te lezen op VU-net. nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
advalvas.vu.nl
Vluchtelingen leren zichzelf te verkopen
E
en stuk of vijftien vluchtelingen zitten in de collegezaal voor de eerste workshop van Refugenius, het project van studenten Ravi Panday en Léon Polman. Ze leren er hun kansen op de arbeidsmarkt te verbeteren. De meeste deelnemers zijn man. Er is een tandarts bij, een docent Arabisch, een
tolk/vertaler, een kapper, een archeoloog. Opvallend veel zeggen dat ze in ‘sales’ zitten. Dat valt communicatietrainer Quirine Veth, die deze eerste workshop verzorgt, ook op. Het blijkt dat de mannen in Syrië, waar de meesten vandaan komen, een winkeltje hebben gehad. Groenten verkochten of andere levensmiddelen. “O, maar dat is in Nederland geen sales”, zegt Veth. Bij sales denkt iedereen
Tien biertjes achteruit
hier aan iemand in pak die voor een groot bedrijf werkt.” Veel deelnemers hebben via via van deze workshop gehoord. De Irakese vluchteling Nouri hoopt hier te leren hoe hij werk kan vinden als vertaler. “In Irak heb je niet zoiets als een arbeidsmarkt”, zegt hij. “Daar vind je werk omdat je iemand kent die weer iemand anders kent. Zoals ik deze workshop heb gevonden”, zegt hij. (PB)
Dr. Mamma
@advalvas_vu Een selectie uit de opvallendste (re)tweets van de afgelopen dagen @VUamsterdam 26-9_Naar welke activiteiten ga jij tijdens VU-Weekend van de Wetenschap? Bekijk hier het programma http://ow.ly/ qWTd304f973 Je kunt onder meer je eigen haargel maken, de nieuwste robots bewonderen en zelf een rechtbank naspelen. Op 1 oktober. @JoyceSombroek 25-9_Blij met onze winst op Oranje-Rood. Morgen weer hard studeren op de VU! #lmhc #backtonormal #geneeskunde Sombroek, onze nationale hockeykeepster, speelt ook voor Laren en met haar club won ze afgelopen weekend van Eindhoven. @FransvDrimmelen 24-9_3 generaties Van Drimmelen bij Dies Studentencorps aan de Vrije Universiteit #LANX #Amsterdam
Je opa en oma, je tante, je buurvrouw, iedereen gaat erop vooruit, behalve jij. Het Rijk heeft besloten om zich tegen de student te keren. Lees de blog van student Nathanael Korfker op advalvas. vu.nl>blogs&columns
Meer Mees Kees
Universiteiten moeten iets doen aan het voorspelde lerarentekort. Laat alle studenten kennismaken met het vak van leraar, vindt hoogleraar Meindert Flikkema. Lees het hele artikel op advalvas.vu.nl>opinie
facebook.com/ advalvas Reportages, bijeenkomsten, borrels, lezingen & meer ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
Een kwart van de jongeren haalt een minder hoog diploma dan hun ouders, of heeft hetzelfde lage opleidingsniveau.
O
nderwijs is Nederland decennialang een emancipatiemotor geweest en dat effect is aan het afvlakken. Jongeren doen het steeds minder vaak beter dan hun ouders. Voor een kwart van de jongeren geldt dat ze geen hoger diploma halen dan hun ouders. Veertig procent van de jongeren is wel beter opgeleid en twintig procent heeft net als de ouders een hoge opleiding. Dat blijkt uit het rapport Education at a glance van de OESO. Minister Bussemaker concludeert op basis hiervan dat het onderwijs in Nederland beter kan. (HOP)
Voor meer cijfers en een link naar het hele rapport, zie advalvas. vu.nl>nieuws>16 september.
@liekekuiper 23-9_Dat je dit in Nederland in 2016 nog moet zeggen, daar sta je dan maar mooi met je joods-christelijke traditie... Kuiper, VU-student en voorzitter van de Jonge Socialisten, reageert op de column van Jacintha Ellers in Advalvas, waarin Ellers pleit voor het afschaffen van het verplichte votum. @Jolanda_Maas 22-9_’Studenten hebben behoefte aan een groene en gezonde studieomgeving’, zo blijkt uit ons onderzoek: http://www.fgb. vu.nl/nl/nieuws-agenda Als ze kunnen kiezen, zitten studenten liever in een groene collegezaal, ontdekten Maas en haar collega’s. Ook eten studenten te weinig groente en fruit. @VUamsterdam 19-9_International Student Satisfaction Award voor de VU. Trots! 5
‘Hoorcolleges zijn uit de tijd’
6
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
student in actie
Usr-voorzitter Martijn Goosensen zet zich in voor meer interactief onderwijs. Universitaire studentenraad
DOOR WELMOED VISSER FOTO PETER GERRITSEN
J
e wilt de VU beter maken voor studenten. Wat is het slechtste dat jou in je studie is overkomen? “Mij is nooit iets heel slechts overkomen als student.”
En toch word je voorzitter van de studentenraad? “Ja, want ik vind wel dat er veel beter kan. Grote hoorcolleges bijvoorbeeld. Die worden vaak nog op de ouderwetse manier gegeven: er staat een docent voor een enorme groep studenten die vertelt wat je moet weten. Er is weinig interactie, de docent is de zender, de studenten luisteren. Dat is uit de tijd, vind ik, maar het gebeurt nog heel veel. “Natuurlijk maakt het daarbij ook uit wie de docent is: ik ging wel naar de hoorcolleges van Erik Scherder omdat hij heel goed een verhaal kan vertellen. Maar niet iedereen kan dat. En er is zo veel meer mogelijk.”
Hoe moet het dan wel? “Er zijn veel manieren. Flipped classroom bijvoorbeeld, daarbij neem je de hoorcolleges op en die moet iedereen kijken als voorbereiding. Daarna begint het echte werk in kleinere werkgroepen, waar je gaat praten over de stof. Of blended learning, waarbij er een mix is tussen digitale werkvormen en face-to-face onderwijs. Docenten moet je meer stimuleren om nieuwe vormen van onderwijs uit te proberen.” Die arme docenten hebben het al zo druk. En ze moeten ook nog artikelen publiceren om mee te tellen als wetenschapper. “Dat is inderdaad een
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
groot probleem. Nieuwe manieren van onderwijs geven hoeven trouwens niet per se meer tijd te kosten, maar dan moet de ondersteuning goed zijn. Je ziet nu dat docenten het zelf maar moeten uitzoeken. Dat moet veranderen.” Hoe ziet de ideale universiteit eruit voor jou? “Voor zover die bestaat is dat een universiteit met een betrokken studentenpopulatie, zoals je dat ziet op sommige colleges in de Verenigde Staten.” Die zijn vaak heel elitair. Ben je een voorstander van strengere selectie? “Nee, dat past niet bij de VU, die is van oudsher een emancipatoire universiteit. Je kunt studenten ook niet dwingen om betrokken te zijn, maar je kunt ze wel stimuleren. Door de organisatie zo in te richten dat ze gemakkelijk kunnen participeren en zichzelf kunnen ontwikkelen op allerlei vlakken. Een studie leidt je op tot een beroep, maar het zijn juist de dingen die je ernaast doet waardoor je groeit als persoon.” Onze afspraak is al een paar keer uitgesteld. Je hebt het druk. “Dat klopt. Het begin van het jaar is even heel druk: kennismakingsgesprekken, trainingen, overdracht van dingen, commissies. Vandaag bijvoorbeeld begon ik om 9 uur met een vooroverleg met de ondernemingsraad, omdat we morgen een gemeenschappelijke vergadering hebben, daarna heeft OR-voorzitter Laura Henderson me wat tips gegeven want ik zit morgen voor het eerst die vergadering
>De universitaire studentenraad (usr) wil de banden met zijn achterban aanhalen. Ze denken aan een forum voor actieve studenten. >Een ander speerpunt is goede huisvesting voor studieverenigingen en studentenclubs. Volg hen op facebook.com/ StudentenraadVU.
Martijn Goosensen 21 Bachelor psychologie 2016 Usr-voorzitter 2015 - heden Lid commissie Democratisering VU 2016 Lijsttrekker VU fractie 2015 - 2016 Vicevoorzitter facultaire studentenraad, Gedrags- en Bewegingswetenschappen 2015 - 2016 Onderzoeksassistent neuropsychologie
voor. Nu heb ik dit interview, daarna een kennismakingslunch met de redactie van Advalvas. Vanmiddag een training over het bestuursmodel van de VU en vanavond ga ik naar het ISO [Interstedelijk Studenten Overleg, red.] in Utrecht voor een werkgroepavond.” Kun je ’s nachts nog slapen, of lig je dan te malen? “Ik slaap wel wat onrustiger dan normaal. Als ik in bed lig, vallen me nog allerlei dingen in die op mijn to-do-lijst moeten. Het is druk, maar wel leuk druk. Het geeft me de mogelijkheid om wat voor mijn medestudenten te betekenen en tegelijkertijd mijzelf buiten mijn studie om te profileren en ontwikkelen.” Heb je een relatie? Wordt er iemand boos als je weer niet mee kunt de kroeg in of een serie kijken? “Nee, dat maakt het gemakkelijker.”
Wil je later de politiek in? “Ik weet het nog niet. Dit jaar is er voor mij om te ontdekken in welke richting ik verder wil. Neuropsychologie vind ik de meest interessante richting van mijn studie, maar ik weet niet zeker of ik daar een master in wil doen. Ben ik wel genoeg gefocust om wetenschapper te worden? Misschien is politicologie of bestuurskunde meer iets voor mij. Volgende week moet ik mijn bachelorscriptie nog inleveren en daarna stort ik me eerst helemaal op mijn werk voor de studentenraad.”
Ben of ken jij ook een student die zich inzet voor de maatschappij? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl 7
Praten verbetert de medische zorg Een arts die praat over zijn beslissingen, helpt de zorg. Wanneer arts en verpleegkundigen elkaar begrijpen, verbetert de zorg aan de patiënt en de familie. DOOR GUY WIDDERSHOVEN ILLUSTRATIE BAS VAN DER SCHOT
E
thiek is van oudsher van belang in de medische wereld. De patiënt vertrouwt zich toe aan de arts en moet erop kunnen vertrouwen dat de arts handelt in zijn belang en geen dingen doet die dat belang kunnen schaden. Dat betekent bijvoorbeeld dat de arts de plicht heeft tot geheimhouding van de informatie die hij van de patiënt krijgt. Die plicht wordt al vermeld in de eerste medische beroepscode: de eed van Hippocrates. Vandaag de dag is hij vastgelegd in de Wet op de Geneeskundige Behandel Overeenkomst. Studenten geneeskunde leren in hun eerste weken het belang van het beroepsgeheim. De nieuwe lichting krijgt hierover rond deze tijd een college en een practicum. De wet- en regelgeving biedt artsen en andere zorgverleners een kader voor hun handelen. Maar dat wil niet zeggen dat er geen morele vragen kunnen ontstaan. Soms is het voor de arts - of de verpleging - de vraag of doorbehandelen nog zin heeft. In zo’n situatie spreken we van een dilemma: er moet gekozen worden tussen twee alternatieven, die elk tot morele schade leiden. Als er wordt doorbehandeld, kan dat betekenen dat de patiënt wordt belast zonder dat daar veel winst tegenover staat. Als de behandeling wordt gestopt, kan de patiënt de moed verliezen. Dan is het van belang dat zorgverleners onderling bespreken hoe zij tegen de situatie aankijken en wat voor hun van belang is. In een moreel beraad worden alle perspectieven met elkaar vergeleken. Wat staat er op het spel voor de arts? Wat vinden
8
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
opinie
wisselcolumn
Schaf de verplichte Bijbeltekst af! verpleegkundigen juist om te doen, en waarom? In het moreel beraad wordt altijd ook het perspectief van de patiënt onderzocht. Wat is voor hem of haar van belang in de keuze tussen de twee alternatieven in het dilemma? Nog even terug naar het beroepsgeheim. Ook dat kan morele dilemma’s opleveren. Wat te doen als een patiënt vraagt om euthanasie en niet wil dat zijn familie hiervan op de hoogte wordt gesteld? Wat betekent dat voor de arts, maar ook voor de verpleging? Hoe moeten zij reageren wanneer de familie na het overlijden met vragen komt? Een gesprek tussen de arts en de verpleegkundigen in een moreel beraad kan de betrokkenen een beter zicht bieden op de situatie en op de verschillende overwegingen, die van de patiënt, de familie, de arts en de verpleegkundigen. Dat kan de arts helpen in het besluit om hetzij aan het verzoek van de patiënt gehoor te geven, hetzij de patiënt te zeggen onder die voorwaarde euthanasie niet te zullen uitvoeren. En het kan de verpleegkundigen helpen om het besluit van de arts te begrijpen en in dat kader goede zorg te geven aan de patiënt en de familie. Zonder overleg is de kans groot dat verschillende betrokkenen hun eigen visie als vanzelfsprekend juist beschouwen en daardoor niet begrijpen dat anderen er anders over denken. Moreel beraad leidt tot zicht op andere perspectieven en tot betere beslissingen. Dat beraad vindt al plaats op veel afdelingen van VUmc en elders in het land, maar het kan altijd meer!
Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
foto Yvonne Compier
Guy Widdershoven is hoogleraar medische filosofie en ethiek aan VUmc. Onlangs verscheen onder redactie van Johan Legemaate en Guy Widdershoven: Basisboek ethiek en recht in de gezondheidszorg, Boom, Amsterdam, 2016.
H
Jacintha Ellers hoogleraar evolutionaire ecologie
et nieuwe academisch Inmiddels voel ik me al jaren prima thuis jaar is weer begonnen. bij onze bijzondere VU, maar recentelijk De VU-campus stroomt ben ik weer in gewetensnood gekomen. over van studenten. Als ik Ik ben gevraagd om een promotie voor te in het zonnetje over het zitten en dan zou ik het votum moeten campusplein loop, valt uitspreken: ‘Onze hulp is in de naam het me op dat de VU in de des Heren, die hemel en aarde gemaakt afgelopen jaren een behoorlijke toename heeft.’ Ondoenlijk voor een atheïstisch in diversiteit heeft doorgemaakt. Om evolutiebioloog; weer een no-go. me heen zie ik de etnische, religieuze en Ik ben zeker niet de enige die zijn levenssociale potpourri van studenten die past overtuiging moet verloochenen bij het bij een hoofdstedelijke universiteit. votum. De VU streeft naar meer diverEen schril contrast met de beginjaren van siteit onder haar wetenschappers, maar de VU. Zelfs nog halverweverplicht hen Bijbeltekge de twintigste eeuw was sten te verkondigen? Dat de VU een gereformeerd is niet acceptabel voor een ‘Ons doel is bolwerk. Toen ik in de instelling die respect voor wetenschap voor jaren tachtig kon kiezen andere geloofsopvattingen een betere wereld’ waar biologie te gaan hoog in het vaandel heeft studeren, was er dus geen staan. haar op mijn hoofd die aan Tijd dus om in navolging de VU dacht. Bang als ik van het voorstel voor de was in een creationistisch wijziging van de grondbolwerk terecht te komen, slag, ook het votum aan betekende de christelijke te passen aan de diversisignatuur van de VU een teit van de hedendaagse absolute no-go. VU. Mijn suggestie zou zijn: ‘Ons doel is Bij mijn sollicitatie in 2002 was het vaste wetenschap voor een betere wereld, met personeel intussen ontslagen van de verantwoordelijkheid voor elkaar en voor verplichting om de religieuze doelstelling deze aarde.’ Zo heeft iedereen de ruimte van de VU te onderschrijven. Gelukkig om dicht bij zichzelf én de VU te blijven, maar, want ik had er beslist grote moeite en respecteren we elke opvatting over het mee gehad om te beweren dat mijn ontstaan van onze aarde. arbeid zich richt op ‘het dienen van God en Zijn Wereld’. Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.
9
Filosofie van de neurowetenschappen
10
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
WETENSCHAP
Hoogleraar hoofd, hart & ziel Psychiater en filosoof Gerrit Glas is de eerste Nederlandse hoogleraar filosofie van de neurowetenschappen. ‘Ik wil niet als een wijsneus boven de wetenschap hangen.’
bouwtechnisch ingenieur. Waar andere elfjarigen de kans gegrepen zouden hebben om jongensboekavonturen in het oerwoud te beleven, of in elk geval het Suriname van de jaren zestig te ontdekken, zat Glas dagelijks in het elektriciteithuisje bij zijn ouderlijk huis. In een donkere ruimte van twee bij twee meter zat hij alleen in zijn eigen wereld. Radioo tjes te bouwen.
Gedoe met lijven
en psychiater en een neurowetenschapper lopen een bar binnen. Dat klinkt als het begin van een mop. Mocht dat werkelijkheid worden, dan weet Gerrit Glas al wat er volgt: “Een ongemakkelijk gesprek waarbij beide partijen ontzettend hun best moeten doen om elkaar te begrijpen.” Want psychiaters zijn doeners die vaak wat sceptisch tegenover de wetenschap staan. En neurowetenschappers zijn specialisten die moeite hebben om datgene wat ze onder hun microscoop zien naar de werkelijkheid te vertalen. Gaat de mop verder, dan voegt zich nog een derde persoon bij de barhangers: een filosoof die beide partijen aan het praten krijgt. Die filosoof is Gerrit Glas, sinds kort hoogleraar filosofie van de neurowetenschappen aan VUmc. De andere helft van de week werkt hij als psychiater en opleider van psychiaters.
Het had ook weinig gescheeld of hij was, eenmaal terug in Nederland, natuurkunde gaan studeren. Het was een aardige huisarts die tijdens een voorlichtingsavond de doorslag naar geneeskunde gaf. En ach: is het menselijk lichaam ook geen machine? “Al vond ik dat gedoe met lijven in de eerste instantie maar niets”, bekent hij. Als tegenwicht studeerde Glas ook filosofie. Tijdens zijn promotieonderzoek naar angst hield Glas zich goed op de hoogte van alle ontwikkelingen bij de neurowetenschappen. Toch aarzelde hij toen hersenonderzoeker en hoogleraar Jeroen Geurts hem vijf jaar geleden vroeg om college te komen geven bij de researchmaster neurowetenschappen. Was zijn kennis van het vakgebied niet te oppervlakkig? Geurts wist hem uiteindelijk ervan te overtuigen dat neurowetenschappers hem nodig hebben.
Hoofd
Neusspray en empathie
Dat technische gefröbel van de neurowetenschappers herkent Glas wel. Als jongen verhuisde hij naar Suriname, de nieuwe standplaats van zijn vader, een land-
Glas: “Neurowetenschappers kunnen door filosofie geholpen worden om kaders aan hun vakgebied te geven. Het
DOOR FLOOR BAL FOTO MARIEKE WIJNTJES
E
11
Filosofie van de neurowetenschappen
vakgebied wordt steeds wiskundiger. Het is mooi als je met een wiskundig model iets kunt voorspellen, maar kun je dan ook zeggen dat je echt begrijpt wat bijvoorbeeld zenuwgeleiding is? “En wat is een neurowetenschapper eigenlijk? Een neuroloog weet veel van de hersenen en de behandeling van een patiënt, een moleculair bioloog begrijpt moleculen. Maar een neurowetenschapper moet het hele terrein van moleculen tot gedrag beschrijven.” Een stevige klus, ook omdat deze wetenschappers volgens Glas bij de vertaling van hun onderzoek soms een stap te ver gaan. En dat komt weer doordat de maatschappij vraagt dat wetenschap ook toepasbaar is. Dan is het makkelijk om te roepen dat er een neusspray kan komen die psychopaten empathischer maakt of dat er een gen is dat gewelddadig gedrag verklaart. Terwijl de werkelijkheid een stuk minder spannend is: de neusspray werkt nog niet, dat gen komt maar binnen één familie voor. Daarom vindt Glas het legitiem als neurowetenschappers vooral wetenschap voor de wetenschap doen. De toepasbaarheid komt later wel.
Hart
Speciale master Dit studiejaar is de nieuwe master filosofie van de neurowetenschappen begonnen. Het is een uitbreiding van de bestaande researchmaster neurowetenschappen. Studenten die hiervoor kiezen, volgen in het eerste jaar van de master ook vakken bij filosofie. In het tweede jaar wordt de filosofie verder uitgediept. “Dit zijn studenten die op deze manier een betere neurowetenschapper willen worden”, vertelt hoogleraar Gerrit Glas. Hij maakt zich geen zorgen over de extra studielast in het eerste jaar van een toch al pittige neurowetenschappelijke master. “Deze studenten zijn het neusje van de zalm en kunnen wel wat aan.” 12
Het bouwen van een filosofisch kader voor wetenschappers heeft Glas al eerder gedaan. Zes jaar lang ‘In de deed hij bij de Universiteit spreekkamer Leiden hetzelfde voor de wil ik echt in psychiatrie. Want de psychiiemands huid atrie deelt één ding met de zitten’ neurowetenschap: het is een grenzeloos en ongelooflijk ingewikkeld vakgebied. In tijden van bezuinigingen is het daarbij belangrijk om in het oog te houden wat de belangrijkste waarden voor een psychiater zijn. “Want is een goede psychiater echt iemand die vooral zijn dossiers op orde heeft en de administratieve regels volgt? Wie dat gelooft, raakt vervreemd van zijn patiënten en wordt cynisch.”
Mis je een stofje? Neem een pilletje Toen hij als student geneeskunde besloot om psychiater te worden, adviseerde zijn vader hem om eerst een baantje in een inrichting te nemen. Dus sjouwde Glas in 1972 met emmers sop over de afdeling O (“van onrust”) van de psychiatrische kliniek Zon & Schild. Hij trof daar volledig geïnstitutionaliseerde patiënten die gezamenlijk hun eigen taal en humor ontwikkeld hadden om daarmee tijdens de arbeidstherapie de jonge schoonmaker voor schut te zetten. Hoewel de klassieke psychiatrie in zijn ogen in die jaren de patiënt niet echt als mens zag, vormde de toen opkomende antipsychiatrie voor hem ook de oplossing niet. “Het romantische idee dat een vrije levensstijl alles wel zou oplossen,
was ondoordacht. In de jaren waarin de grote inrichtingen gesloten werden, zag je dat de crisisdienst het in de straten van Amsterdam steeds drukker kreeg.” Aan de andere kant kan hij zich ook niet vinden in het simplistische neurologische model waarmee sommige patiënten hun problemen verklaren: ik ben depressief omdat ik een stofje in mijn hersenen mis en dat vul ik met een pilletje aan. “Iemand met een angststoornis bijvoorbeeld heeft een cluster aan verschijnselen die in een psychiatrisch handboek beschreven zijn. Maar de geleefde werkelijkheid van de patiënt is veel rijker. Dat gaat niet alleen om angst, maar ook om de vraag hoe mensen daarmee omgaan. De vermijdingsstrategieën die ze gebruiken om niet naar buiten te hoeven. Of juist hoe iemand ondanks een grote angst toch het podium op gaat om een lezing te houden. Al die dingen zijn niet vanuit een proces in de hersenen te verklaren.”
Ziel Filosoferen over de hersenen en de effecten daarvan op de persoonlijkheid is tegenwoordig heel populair. Glas heeft alle ruimte om zijn leeropdracht zo op te vatten dat hij het ene na het andere boek over de grenzen van de menselijke wil zou kunnen schrijven. Het onderwerp is populair genoeg. Toch doet hij dat niet. “Als filosoof heb ik vooral een ondersteunende en bevragende rol. Het gaat mij om filosofie ín de neurowetenschap in plaats van filosofie óver de neurowetenschap. Ik wil niet als een wijsneus boven de wetenschap hangen, maar tussen de wetenschappers staan.” Die wens vormt hem niet alleen als hoogleraar, maar ook als psychiater. “In de spreekkamer wil ik ook echt in iemands huid gaan zitten.”
Verwondering Zijn wetenschappelijke werk is niet alleen ter meerdere eer en glorie van Gerrit Glas. Zijn geloof vormt zijn taakopvatting. Het is niet voor niets dat Glas de Dooyeweerd-leerstoel bekleedt, ter nagedachtenis aan de VU-hoogleraar die zei dat alle wijsbegeerte en wetenschap een religieus uitgangspunt heeft. “In de wetenschap draait het om alle aspecten van de schepping. Daarom vind ik haar zo mooi. Verwondering is voor mij de grondhouding.”
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
colofon advertentie
onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit www.advalvas.vu.nl
Redactieadres De Boelelaan 1105 BelleVue, Kamer 1H-43 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl Hoofdredacteur Marieke Schilp Redactie Floor Bal, Peter Breedveld, Dirk de Hoog, Marieke Kolkman, Welmoed Visser Eindredactie Win Castermans, Welmoed Visser Secretariaat Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl Basis Ontwerp Luis Mendo - GOOD Inc.
Vormgeving Rob Bömer - behance.net/rbbmr Medewerkers Joeke Berg, Peter Gerritsen, Martijn Gijsbertsen, Roos Lankhorst, Dick Roodenburg (Griffioen), Lae Schäfer, Bas van der Schot, Sanne Pieters, Peter Valckx, Marieke Wijntjes Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam VU-advertenties zie secretariaat Commerciële advertenties Bureau Van Vliet (023) 5714745 Druk Opmeer drukkerij BV, Den Haag
advertentie
OPEN HUIS GRATIS DEELNAME AAN 25 SPORTEN
10 T/M 17 OKTOBER A.S. SPORTCENTRUM VU OP UILENSTEDE IS VERNIEUWD SCHITTERENDE FITNESSRUIMTES EN SPORTZALEN VOOR IEDEREEN! OOK VOOR NIET STUDERENDEN
PROGRAMMA: WWW.SPORTCENTRUMVU.NL
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
13
De faculteit Exacte Wetenschappen heeft Lora Aroyo benoemd tot hoogleraar human computer interaction bij de afdeling Informatica. Zij onderzoekt hoe we menselijke kennis kunnen vangen en representeren zodat computersystemen die – op schaal – kunnen verwerken.
Marianne Roobol
Bijzonder hoogleraar geschiedenis van het volkenrecht Louis Sicking krijgt een NWO-subsidie voor een internationaal project: maritiem conflictmanagement. Een van de onderzoeksvragen is hoe maritiem conflictmanagement van invloed was op de internationale diplomatie van premodern Atlantisch Europa. Bijzonder hoogleraar organisatie en beleid van zorg Henk Nies is lid van de nieuwe Kwaliteitsraad van Zorginstituut Nederland. Dat instituut ziet onder meer erop toe dat consumenten verzekerd zijn en blijven. De Kwaliteitsraad bewaakt de richtlijnen en zorgstandaarden.
Bob Rink is benoemd tot hoogleraar niet-lineaire analyse bij de afdeling Wiskunde. De meeste natuurlijke processen en realistische kwantitatieve modellen zijn niet-lineair van aard. Een voorbeeld van een typisch niet-lineair verschijnsel is patroonvorming: ribbels op het strand.
14
Duurzaam bosbeheer
K
un je boeren natuurgebieden laten beheren? Daarmee wordt in veel gebieden ter wereld geëxperimenteerd, onder meer in Vietnam. Thu-Ha Dang Phan bestudeerde daar een aantal experimenten waarin boeren worden betaald om bossen op een
duurzame manier te beheren. Een voordeel is dat de overheid een deel van haar taken (bosbeheer, handhaving) aan de markt kan overlaten en daardoor uiteindelijk goedkoper uit is. Een ander voordeel is dat het bosbeheer een constant inkomen voor boeren genereert. Dang Phan zoomt in op twee provincies in Vietnam waar zo’n
Positieve praatjes, minder gaatjes
O
uders van kinderen met veel gaatjes zijn strenger en negatiever dan ouders van kinderen zonder gaatjes. Dat blijkt uit onderzoek van tandheelkundige Madelon de JongLenters, die hierop 14 september promoveerde bij Acta. Zij legde de interactie tussen ouders en hun jonge kinderen in haar kindertandartspraktijk vast op video.
Analyse van de beelden door wetenschappers liet zien dat kinderen met veel gaatjes van hun ouders vaker commentaar krijgen op wat ze niet goed doen dan complimenten voor wat ze wel goed doen. “Het maakt niet uit of je rijk bent of arm, Nederlands of Turks, vader of moeder, we zien dat een positieve opvoedstijl verband houdt met een gezond gebit. En iedereen kan leren om kinderen positief op te voeden”, aldus De Jong-Lenters. (PB)
systeem van duurzaam bosbeheer door boeren al langer bestaat. Zij toont aan dat dit meer bebossing oplevert en een significant hoger inkomen voor huishoudens die deelnemen aan het beheer. Dang Phan promoveerde op 16 september. (WV)
Zie proefschrift via tinyurl.com/ Dangphan
Dementenzorg
L
aagdrempelige dagbehandeling met mantelzorgondersteuning in de wijk is effectiever voor dementen dan traditionele dagbehandeling in het verpleeghuis. Dat blijkt uit onderzoek van gezondheidswetenschapper Marijke van Haeften-van Dijk, die hierop 13 september promoveerde. Zij onderzocht methoden voor het bevorderen van de sociale participatie van dementen. Na zes maanden bleken de deelnemers aan de laagdrempelige dagbehandeling minder gedrags- en stemmingsproblemen te hebben. Ook hun mantelzorgers voelden zich minder belast. Uit het onderzoek blijkt ook dat huiskamervoorstellingen door acteurs een positiever effect hebben dan reguliere gespreksgroepen. (PB)
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
George Wesley Bellows_ Stag at Sharkey’s (1909)
VIPs
onderzoeksnieuws
O
ns dna breekt continu. Maar als deze breuken niet gerepareerd worden, kan dit leiden tot onwenselijke mutaties en zelfs kanker. VU-wetenschappers onderzochten hoe ons lichaam gebroken dna repareert. Met een zelfontwikkelde technologie legden ze voor het eerst eiwitbruggen bloot. Deze zijn cruciaal in het herstelproces. Natuurkundige Ineke Brouwer promoveerde 19 september op dat herstelproces. Door de nieuwe methode kunnen de uiteinden van twee afzonderlijke dna-strengen met behulp van optische pincetten worden vastgepakt en gemanipuleerd. (PB)
Socially mindful
Zie proefschrift via tinyurl.com/Inekebrouwer
Traumahulp
7
VU-psychologen krijgen 7 miljoen voor een onderzoek waarmee ze Syrische vluchtelingen willen helpen.
S
yrische vluchtelingen kampen vaak met psychische trauma’s. VU-psychologen Marit Sijbrandij en Pim Cuijpers gaan onderzoeken of je deze mensen met een laag-intensief interventieprogramma kunt helpen. Omdat er op veel plekken te weinig hulpverleners zijn, is het idee om vluchtelingen na een training elkaar te laten helpen. De wetenschappers gaan onderzoeken of deze vorm van interventie werkt. De subsidie komt uit het Europese subsidieprogramma Horizon 2020. (WV)
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
A
Luisterende vleermuizen In een drukke omgeving gebruiken vleermuizen verschillende zintuigen om te luisteren waar hun prooi is, ontdekte ecoloog Wouter Halfwerk. “Dat mensen in een rumoerig café naar iemands mond kijken om te zien wat die persoon zegt, is bekend. Maar dat dieren ook zoiets doen, was nog nooit aangetoond. Wij hebben gekeken naar vleermuizen. Die hebben twee manieren van luisteren. Ze luisteren passief naar het geluid dat in hun oren komt, maar soms zenden ze ook zelf heel hoge geluiden uit en luisteren ze naar hoe de echo terugkomt. Op die manier kunnen ze met hun gehoor bepalen hoe hun omgeving eruitziet en waar een eventuele prooi zich bevindt.
ls iemand kan kiezen tussen twee frambozensnoepjes en een sinaasappelsnoepje en die persoon weet dat er na hem nog iemand een snoepje kiest, dan is het socialer om het frambozensnoepje te kiezen. Dan heeft degene daarna namelijk ook nog keuze. Anderen keuzemogelijkheden niet ontnemen, daarover gaat onder meer het proefschrift van Niels van Doesum. Samen met hoogleraar Paul van Lange introduceerde hij hiervoor een nieuwe term: social mindfulness. Iemand die zich socially mindful gedraagt, houdt rekening met het perspectief van de ander. Dat kost mensen trouwens minder moeite dan iemand anders de keuze ontnemen. “In het geval van de snoepjes kiezen mensen dus gemakkelijker voor het frambozensnoepje dan het sinaasappelsnoepje”, aldus Van Doesum. (WV)
Dat vleermuizen in een rumoerige omgeving deze tweede manier van luisteren, echolocatie, inzetten, hebben we aangetoond met robotkikkers. We hadden twee typen kikkers: de ene maakte alleen geluid. De tweede deed ook de typerende blaasbalgbeweging van de bek na. Zonder rumoer gingen de vleermuizen op hun gehoor af en werden beide types kikkers even vaak aangevallen, maar in een rumoerige omgeving werd de robotkikker met de bewegende blaasbalg twee tot drie keer zo vaak aangevallen. De vleermuis kon de beweging waarnemen met echolocatie. Ik heb het onderzoek samen met collega-biologen en een student in Panama gedaan, waar ik tot een jaar geleden werkte.” (WV)
Zie proefschrift via tinyurl.com/ Nielsvandoesum
Halfwerk publiceerde het onderzoek onlangs in Science.
Jussi Puikkonen
Gebroken dna repareren
15
Illustrator Lae Schäfer
‘Een dag niet tekenen? Dat gebeurt niet’
Ze is vaak te vinden op hippe feesten, maar doordeweeks leeft ze als een kluizenaar. Tekenen is het enige dat echt belangrijk is voor onze nieuwe illustrator. DOOR Welmoed Visser Foto Martijn Gijsbertsen
16
CULTUUR
A
ls je de foto’s van Lae Schäfer op internet bekijkt, zou je denken dat haar leven één grote performance is: strak gestyled en sexy. Zo’n meisje dat van het ene hippe feest naar het andere zwiert, een kring van kunstenaars, ontwerpers en deejays om zich heen; zo’n meisje dat altijd op de plek is waar het gebeurt. Tot zover party-animal Lae Schäfer. Er is ook een andere Lae Schäfer: een jonge vrouw met grote grijsgroene ogen achter een nog grotere bril; ogen die vooral kijken, niet zozeer om contact te maken, maar om op te nemen hoe de wereld eruitziet, hoe mensen eruitzien, welke lijnen je moet gebruiken om hun essentie in een paar pennenstreken te vangen. Haar blik is die van een ingenieur die wil weten hoe de wereld visueel gezien in elkaar zit. Zodra we zitten komen er stiften en papier tevoorschijn. “Deze zaten in een goodiebag. Ik moet ze even uitproberen.” Ze begint meteen te krabbelen, haar ingenieursblik glijdt over mij, de interviewer die er ongemakkelijk van wordt. Zij probeert mij te vangen in lijnen, ik haar in woorden. Er ontstaat een vriendelijk soort strijd, waarbij de focus voortdurend verschuift van het gesprek naar de tekening en terug. Zoals bij een spiegel is er veel reflectie, maar ook een hard oppervlak waar ik als interviewer niet doorheen
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
17
Illustrator Lae Schäfer
kom. En zij als tekenaar blijkbaar ook niet. Lae begint drie keer opnieuw aan mijn portret. Ik zoek nog veel vaker naar een ingang bij haar. Het resultaat is fragmentarisch.
‘Ik was te ongeduldig voor animatie’
Gesprek tussen de lijnen door Er zijn flarden van gesprek, en er zijn lijntjes in haar tekeningen die kloppen. Maar de ruis overheerst. Weerslag van een gesprek tussen de lijnen door. “Doordeweeks leid ik een heel saai leven. Ik zit altijd op de academie. Of ik zit op mijn kamer te tekenen. In Zwolle heb ik nauwelijks een sociaal leven. Ik ken de stad eigenlijk helemaal niet. In het weekend ben ik in Amsterdam, dan zie ik mijn vrienden. Dan woon ik bij mijn moeder die een huis heeft in Westerpark. Toen ik nog in Rotterdam studeerde, heb ik een poosje heen en weer gereisd, maar dat was vermoeiend. Hoewel je in de trein goed kunt tekenen trouwens. Sommige mensen gaan poseren, sommigen worden ongemakkelijk, maar niemand wordt boos. Mensen voelen zich niet zo snel bedreigd als ze door een jong meisje worden getekend.”
Bierglas verliefd op sherryglas Ze haalt iets uit haar tas. “Kijk, deze boekjes heb ik geprint vandaag.” Drinking glasses is een stripboekje op het formaat van een bierviltje, over een bierglas dat verliefd is op een sherryglas. “Vanavond ga ik naar een striptekenaarsborrel in Utrecht. Veel tekenaars maken kleine boekjes om te ruilen. Dat is leuk.” Schäfer volgt de opleiding striptekenen
18
aan de Artez Hogeschool in Zwolle, niet meteen een logische keuze als je uit Amsterdam komt. “Ik vind het een heel fijne school. Hanco Kolk en Sam Peeters zijn mijn docenten. Hanco leert ons op de traditionele manier striptekenen. Er zijn bepaalde regels over de vertelmanier en de snelheid, waardoor iets wel of niet werkt. Die zijn natuurlijk goed om te kennen. Sam zet ons meer aan tot experimenteren. De combinatie werkt heel goed voor mij.” Het is niet Schäfers eerste opleiding. Na haar vwo begon ze aan een opleiding animatie aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, maar dat was het toch niet. “Ik was te ongeduldig voor animatie.” Daarna begon ze aan een bachelor international studies in Leiden, “Ik heb veel internationale vrienden, ik zag mezelf wel in het buitenland werken, dus dat leek me wel wat.” Ze hield het een maand vol, “Het was niks voor mij. Ik wil ‘De eerste keer gewoon tekenen, dat is als live-tekenaar wat ik het liefst doe.”
optreden vond ik
doodeng’ Ook naar waarheid tekenen Schäfer is ondertussen weer begonnen met tekenen. Ze kijkt naar mijn gezicht en mijn houding. Haar hand gaat heen en weer over het papier. “Om een goede strip te maken, moet je weten hoe je een verhaal vertelt, maar je moet ook goed naar waarheid kunnen tekenen. Pas als je dat heel vaak hebt gedaan, kun je de lijnen zo reduceren dat het overtuigt. We kregen voor school de opdracht om twintig schetsen naar waarheid te maken. Sommige van mijn klasgenoten hadden daar moeite mee. Ik had er vijftig.” Ze valt stil en tekent verder. Hoe houd je iemand die zo visueel is ingesteld bij een gesprek? Ik vraag hoe haar kamer in Zwolle eruitziet. “Die is groot en zit in een studentenhuis in een soort buitenwijk. De dichtstbijzijnde supermarkt
is twintig minuten lopen.” Ze tekent verder. Over haar familie dan maar: zijn die ook zo kunstzinnig? Ze denkt na: “Nee, of toch wel. Mijn opa was animator en schilderde veel. Twee van zijn dochters hebben de kunstacademie gedaan en ik heb een neef die regisseur is. Van mijn vader heb ik wel de liefde voor strips meegekregen. En zijn stripcollectie. Hij wilde er vanaf, dus nu staan ze bij mij.” Schäfer is weer bij haar tekening. Waar kijk je naar als je iemand tekent? “Naar hoe je van punt naar punt komt in een gezicht of een lichaam.” Vind je het gemakkelijker om bestaande mensen na te tekenen dan zelf iets te verzinnen? “Vroeger vond ik het gemakkelijker om dingen te verzinnen. Nu vind ik tekenen naar waarheid gemakkelijker. Daarbij hoef ik niet na te denken.” Wat het met haar doet als ze een dag niet tekent? “Dat gebeurt niet. Ik teken elke dag.” Ze laat me de inhoud van haar tas zien: een laptop, twee grote schetsboeken, stiften,
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
potloden. “Het is soms onhandig, maar ik wil alles bij me hebben.”
Sexy jurkje
Lae probeert mij te vangen in lijnen, ik haar in woorden
Ze is inmiddels begonnen aan de mannen achter mij, de ene zou je een hipster kunnen noemen, de andere is meer een nerd, maar dat zijn woorden en Schäfer ziet lijnen: een hoekige schouder, een wijdvallend shirt. Als je haar zo ziet zitten, verdiept in haar ambacht, is die andere Schäfer, de extraverte performer, ver weg. “Ik vind het soms leuk om een rol te spelen. Als ik optreed in een sexy jurkje dat een vriend van me, Martin Draax, heeft ontworpen, durf ik ineens extraverter te zijn. Het is een rol, maar eigenlijk ook weer niet. Misschien meer een andere kant van mezelf.”
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
Schäfer maakt soms live tekeningen op feesten, onder meer in Paradiso. Ze begon daar een paar jaar geleden mee, met een vriend die al langer als veejay en live-tekenaar werkte. “De eerste keer vond ik het doodeng. Ik maakte me zorgen over wat ik moest tekenen en dacht: ze vinden me vast te langzaam, of te snel. Ik was zo nerveus dat ik me de dag erna ziek heb gemeld, maar later ben ik het toch weer gaan doen.” Maar hoe leuk al die feestjes ook zijn, tekenen gaat voor. Schäfer: “Morgen zou ik met een vriend naar een bruiloft gaan om daar op te treden, maar ik denk dat ik thuisblijf. Ik moet tekenen.”
Op de achterkant Lae Schäfer (22) is de nieuwe tekenaar van Advalvas die tweewekelijks de halve achterpagina vult. Ze tekent het liefst over relaties tussen mensen en houdt van absurde situaties. De schrijver Belcampo en de Belgische striptekenaar Brecht Evens zijn momenteel haar inspiratiebronnen. Voor meer Lae, zie: facebook.com/lae.schafer 19
Masterscripties
DaniĂŤlle Bovenberg 24 // schreef in 2015 de beste masterscriptie van de faculteit Sociale Wetenschappen en sleepte de Johannes van der Zouwen-award binnen met haar thesis: The Cloak of Visibility. Accomodating Transparency and Opacity in a Nursing Home. Ze liep vijf maanden mee in een verpleeghuis voor ouderen. Voor de master culture, organization & management schreef ze in haar scriptie over haar ervaringen en observaties. Zelf noemt ze dit een etnografische beschrijving. Volgens de jury is de scriptie om meerdere redenen uniek. Ze kreeg een 9,5.
20
Een prijs winnen met je scriptie, hoe doe je dat? Studenten die een briljante thesis schreven of juist jammerlijk faalden, kunnen de beste adviezen geven. Tips van drie prijswinnaars en een verliezer.
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
ONDERWIJS
DOOR DIRK DE HOOG FOTO’s PETER GERRITSEN
W
e kunnen dan wel een discussie hebben ontketend over de kwaliteit van hedendaagse masterscripties (zie vorige Advalvas), maar ondertussen wil jij natuurlijk gewoon een heel goede schrijven. Het schrijven van een goede scriptie lijkt sowieso een vraagstuk van nationaal belang. Zelfs de site van de Sociaal-Economische Raad (SER) besteedt er een pagina aan. Voor heel wat mensen is de masterthesis een enorme worsteling. Het is toch een masterpiece, een soort levenswerk. Daarom waarschuwt ser.nl: ‘Leg je ambities niet te hoog. Je scriptie hoeft geen standaardwerk te worden binnen het vakgebied.’ Je vindt er er ook een overzicht van boeken en sites die nuttig kunnen zijn bij de voorbereiding van je scriptie. Het is opmerkelijk dat op die lijst een klassiek standaardwerk ontbreekt. Namelijk het boek Hoe schrijf ik een scriptie? van Umberto Eco, bekend van de bestseller De naam van de roos. Hoewel enigszins gedateerd is deze scriptiewijzer van Eco vorig jaar opnieuw in het Nederlands uitgegeven. Zijn basisadvies is: ‘Wie een scriptie wil schrijven moet er een schrijven die hij kan schrijven.’ Daarbij gaat Eco er nog vanuit dat je daar minstens zes maanden voor nodig hebt. Kom daar
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
Yussef Al Tamimi 24 // won twee prijzen voor zijn masterscriptie bij Rechtsgeleerdheid: The Protection of Vulnerable Groups and Individuals by the European Court of Human Rights. De Max van der Stoel Human Rights Award voor de beste scriptie over mensenrechten van 2015 in Nederland en Vlaanderen. En de Jan Brouwer Scriptieprijs rechtswetenschappen 2016 van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Hij kreeg er een 10 voor, een cijfer dat zijn begeleider nog nooit eerder had uitgedeeld.
21
Masterscripties
maar eens om in deze tijden. Een reële tijdsplanning is dan ook belangrijk om je project te laten slagen. En daarvoor geeft Eco een gulden regel. Een scriptie kan beter op een artikel lijken dan op een geschiedenisboek of encyclopedie. Hoe meer je je onderzoeksgebied inperkt, des te beter je werkt.
Niet als opdracht zien
Annie Wong 24 // ontving vorig jaar tijdens de dies de eerste scriptieprijs van de VU voor haar masterscriptie Post Earnings Announcement Drift and Uncertainty Avoidance: A Cross-Cultural Perspective. Voor de master accounting & control deed ze onderzoek naar culturele verschillen in het gedrag van beleggers. Aandeelhouders in België bleken bijvoorbeeld anders te reageren op beleggingsnieuws dan in Engeland. Volgens de jury is dit een vernieuwend inzicht. Ze haalde een 9 en heeft inmiddels een promotieplaats aan de faculteit. Lees de uitgebreide interviews met deze prijswinnaars op advalvas.vu.nl>nieuws.
22
Maar nu dichterbij huis. Advalvas gaat te rade bij VU-studenten: drie scriptieprijswinnaars en een verliezer. Allereerst bij Yussef Al Tamimi, die een 10 kreeg voor zijn masterscriptie. Het kiezen van een onderwerp vindt hij de belangrijkste en moeilijkste stap. “Dat onderwerp moet je zelf interessant vinden, passen binnen je vakgebied en bovendien aansluiten bij wat je na je studie wilt doen.” Motivatie voor het onderwerp is voor Annie Wong erg belangrijk. Zij won vorig jaar de eerste VU-scriptieprijs. “Het werkt heel motiverend als je het gevoel hebt dat je op zoek bent naar iets wat jou bezighoudt. Je moet een scriptie niet zien als een opdracht die je moet doen, maar iets wat je zelf interessant vindt.” Maar ja, je bent jong en weet nog niet wat je wilt. Het uitstelsyndroom overkwam Daniëlle Bovenberg, maar zij heeft ervan geleerd en schreef in 2015 de beste scriptie van de faculteit Sociale Wetenschappen. Een belangrijke les trok ze uit haar profielwerkstuk op de middelbare school. “Dat liep helemaal in de soep. Ik wist niet waar ik moest beginnen en stelde het telkens uit. Dat wilde ik niet nog een keer meemaken. Daarom ben ik aan het begin van mijn master direct gaan nadenken over mijn scriptie en heb vrij snel een aantal onderwerpen bedacht. Het voordeel daarvan was dat ik bij andere vakken alvast inhoudelijk voorwerk kon doen door bijvoorbeeld papers te schrijven die relevant waren voor mijn scriptieonderzoek.” Haar belangrijkste tip is: “Stel die scriptie niet uit, maar trek hem naar je toe. Het is een kans om iets leuks en moois te doen.”
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
Steunpunt koffieautomaat Ook al heb je dan dat mooie onderwerp gevonden, dan nog kan het een eenzaam gevecht zijn. Bovenberg weet raad. “Je bent heel veel alleen bezig en soms voelt dat eenzaam. We kwamen met een groepje scriptieschrijvers regelmatig bij elkaar met onze begeleider. Zo konden we ervaringen uitwisselen en elkaar adviezen geven.” Ook de koffieautomaat op haar afdeling van de faculteit was een steunpunt. “Daar kwam ik vaak medewerkers en promovendi tegen die vroegen hoe het met mijn onderzoek ging en mij soms heel bruikbare tips gaven.” Al Tamimi adviseert om de stoute schoenen aan te trekken en gewoon op mensen af te stappen: “Neem initiatief en durf contact te zoeken met mensen als dat nuttig is. Ook al ken je ze niet. Je hebt blijkbaar dezelfde interesse in een onderwerp. Als je enthousiasme toont, helpen mensen je graag verder.” Ondanks dat moet je het onderzoek wel zelf doen. Wat niet altijd meevalt is de ervaring van Wong: “Tijdens mijn onderzoek heb ik best wel met de data zitten worstelen. Soms was het stom en frustrerend. Maar gelukkig staan er op Youtube veel filmpjes over hoe je met statistiek moet omgaan.”
Persoonlijk veranderd Even een waarschuwing van Al Tamimi: “Geen plagiaat! Pas op met internet. Ook alles wat je daarvan gebruikt moet je netjes met bronvermelding verantwoorden.” Dus je moet alles keurig zelf opschrijven. “Veel studenten gebruiken moeilijke woorden en ingewikkelde zinconstructies omdat dat intelligenter en wetenschappelijker lijkt. Maar probeer juist zo eenvoudig en helder mogelijk te formuleren”, raadt Wong aan. En wat levert zo’n scriptie nu eigenlijk op? “Een prijs voor je masterscriptie staat best goed op je cv”, aldus Wong. Maar er is meer, vindt Bovenberg: “Ik ben er persoonlijk door veranderd.” Dus blijkbaar is het toch een soort levenswerk.
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
En zo ging het mis Deze student kreeg een onvoldoende voor zijn scriptie. ‘Mijn thesis was en bleef net te simpel.’
“
Nadat ik een 7 voor mijn bachelorscriptie communicatiewetenschappen had, ben ik meteen begonnen met de master beleid, organisatie & communicatie. Een uitblinker ben ik niet, maar al mijn vakken haalde ik wel in de tijd die ervoor stond. Vorige zomer werd mijn scriptie door mijn begeleider afgekeurd. Het theoretische hoofdstuk was niet uitgebreid genoeg en mijn onderzoekstechniek was niet geweldig. Het was geen verrassing dat ik moest herschrijven. Dus dat heb ik het afgelopen jaar gedaan. Achteraf gezien paste de methode die mijn begeleider aangeraden had niet goed bij mijn onderzoek. Mijn grootste probleem was dat het net te simpel was en bleef. Mijn begeleider heeft me goed geholpen. Alle opmerkingen die ik kreeg, heb ik ook verwerkt. Ik vond dat het een redelijk mooi verhaal geworden. Van mijn docent kreeg ik een 6, maar de tweede en derde begeleider keurden het niet goed. Dus nu stop ik met mijn studie. Ik ga niet weer tweeduizend euro aan collegegeld investeren. Als je scriptie vanaf het begin gebaseerd is op een methode die niet lekker loopt, krijg je dat gewoon niet meer goed. Ik kan me nu in allerlei bochten wringen om op papier mijn eigen waarheid te bouwen. Maar het komt erop neer dat ik het anders had moeten aanpakken. Het is jammer, ik heb veel werk voor niets gedaan. En aan al die vakken die ik gehaald heb, heb ik niets. Daar krijg ik geen papiertje voor. Mijn advies is om op je eigen gevoel en inzicht te vertrouwen. Ook al heeft je begeleider jarenlange ervaring. Jij moet die scriptie uiteindelijk schrijven.” (FB) De naam van de student is bij hoofdredactie bekend.
23
Jeroen Smeets portefeuillehouder onderwijs Gedrags- en Bewegingswetenschappen
Waarom lijkt een 9 geen 9 meer te zijn?
Onderwijsdeskundige Jeroen Smeets reageert op het scriptieonderzoek ‘Een 9 is geen 9 meer’ in de vorige Advalvas. Hij ziet een duidelijk keerpunt bij de invoering van de bama-structuur.
S
inds Tacitus lijkt het niveau teerd op het cijfer 9. En omdat een 9 veel van het onderwijs continu meer kans heeft om een te positief beoorte dalen. Redacteur Floor deelde 8 te zijn dan een te negatief beoorBal illustreert dat aan de deelde 10 (omdat er nu eenmaal redelijk hand van een zeer interesveel scripties worden geschreven die een sante studie van de beoor8 waard zijn, en bijna geen enkele die een deling van doctoraal- en 10 waard is), zal een tweede oordeel veel masterscripties in de Geesteswetenvaker lager zijn. En een 10 geven gebeurt schappen. De schijnbare daling van het extra weinig omdat een docent dan het niveau van de scripties dat deze studie gevoel heeft aan te geven dat het niet laat zien is erg sterk: een tiende punt per beter zou kunnen. jaar. Extrapoleren we deze trend, dan zal over twintig jaar het niveau van een scrip- Tijd is een gek fenomeen tie die dan met een 9 beoordeeld wordt, Mijn tweede kanttekening is dat de overeenkomen met dat van een scriptie factor tijd een gek fenomeen is. Iedere die in de jaren negentig een onvoldoende docent ervaart elk jaar dat de eerstejaars had gekregen. Kun je jonger lijken dan het jaar nagaan wat een 6 dan ervoor. En elk jaar lijken eigenlijk waard zal zijn! ze minder te weten, en zijn Stof tot nadenken Maar kunnen we dit eigenze veel minder capabel voor Geesteslijk wel concluderen? dan de docent vroeger was wetenschappen, toen hij of zij studeerde. maar geen reden Dit komt doordat je geheuTweede beoordelaar tot paniek gen je eigen verleden Mijn eerste kanttekening mooier maakt dan het is dat het onderzoek ervan is: je overschat je eigen uitgaat dat een scriptie kwaliteit als student, en met oordeel 9 een 9 waard hoe langer het geleden is, is. Dat is zeker niet het hoe minder je je realiseert geval. Scripties worden wat je toen werkelijk kon. beoordeeld door mensen, Dit gevoel komt overeen met de lineaire en die hebben een beperkte beoordeafname van niveau dat in het artikel lingsnauwkeurigheid. Daarom krijgt een gesuggereerd wordt. Maar dit fenoscriptie tegenwoordig twee beoordemeen kan natuurlijk niet het gevonden laars, en gebeurt het regelmatig dat de verschil in beoordeling tussen de oudste twee beoordelaars meer dan één punt en nieuwste scripties verklaren. Het zou verschillen in hun oordeel! Levert de kunnen dat het onderwijs langzamerbeperkte nauwkeurigheid van beoordehand slechter wordt, of de kwaliteit van laars van scripties niet evenveel variatie de instroom daalt. naar boven en beneden op? Ja, normaal Is er in het onderzochte materiaal wel gesproken wel, maar er is hier geselec-
24
sprake van een continue daling van het niveau? Of is er reden om aan te nemen dat er een breuk in de beoordeling heeft plaatsgevonden? Zeer relevant hierbij is dat er in de onderzochte periode een overgang is geweest van het doctoraal programma naar de bama (bachelor/ master)-structuur, gestart in 2002/2003. Dit betekent dat het onderwijsprogramma, en daarmee waarschijnlijk de eisen aan de scriptie, veranderd is voor de studenten die na 2006 hun scriptie schreven. Om het effect hiervan op de oordelen uit te zoeken, heb ik van Floor Bal de toegang gekregen tot de originele dataset, die ik gesplitst heb in de groep scripties tot en met 2006 en de latere scripties. Binnen beide groepen blijken de oordelen niet van het afstudeerjaar af te hangen, maar beide groepen verschillen zeer sterk in het gemiddelde oordeel: voor scripties uit de tijd van het doctoraalprogramma is het oordeel van de emeriti 1,1 punt lager dan het originele oordeel, voor latere (uit het bama-tijdperk) maar liefst 2,4 lager.
Degelijke onderzoeksjournalistiek Wat is de oorzaak van deze verandering in de scripties? Ik weet weinig van het onderwijs in de Geesteswetenschappen, maar ik neem aan dat er op het moment van de introductie van de bama-structuur aanpassingen zijn gedaan aan de inhoud en omvang van de afstudeerscriptie. Stof tot nadenken voor Geesteswetenschappen, maar geen reden tot paniek. Dit erg degelijke stuk journalistiek onderzoek geeft trouwens mooi aan hoe moeilijk wetenschappelijke interpretatie van onderzoeksdata is. Ik vind dit een prachtig onderwerp voor de diverse cursussen statistiek op de VU. Voor de discussie binnen Geesteswetenschappen adviseer ik, voordat overgegaan wordt tot allerlei beleidsmaatregelen, het onderzoek over te doen, maar dan met een willekeurig gekozen set van scripties.
Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
Josephien Sierag lid ondernemingsraad
opinie
‘Geef mantelzorgers extra vrije dagen’
Werknemers die voor zieke familieleden zorgen hebben het vaak zwaar te verduren. De VU kan meer doen om deze mensen te steunen, vindt OR-lid Josephien Sierag.
D
TEKST EN FOTO DIRK DE HOOG
oet de VU te weinig voor mantelzorgers? “Die vraag is lastig te beantwoorden. Er is hier geen duidelijk beleid. De betrokkene moet in overleg met zijn of haar leidinggevende de situatie bespreken en een oplossing vinden. Dat kan ertoe leiden dat er verschillen bestaan tussen afdelingen. Wij willen dus meer duidelijkheid over rechten en plichten.”
werk. Dat kunnen aangepaste werktijden zijn of meer mogelijkheden om thuis te werken of overuren sparen voor onverwachte zorgsituaties. Het belangrijkst is dat de problemen van mantelzorgers serieus worden genomen en dat het op het werk bespreekbaar is.”
ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
Zes procent van de medewerkers aan de VU doet aan mantelzorg volgens het werkbelevingsonderzoek uit 2015. Voor medewerkers boven de 45 jaar is dat percentage 11. De ervaringen van VU-medewerkers staan beschreven in het rapport Arbeid en mantelzorg op de VU. Een van de conclusies is dat aan de VU niet duidelijk is gedefinieerd wat mantelzorg is.
Dit gaat weer geld kosten! “Dat valt nog maar te bezien. We willen juist ook extra steun voor mantelzorgers om te zorgen dat ze op het werk goed blijven functioneren. Als deze mensen te zwaar worden belast, melden ze zich vaker ziek, raken overspannen of zeggen zelfs hun baan op. Door tijdige preventie kun je grotere problemen voorkomen. En er zullen steeds meer mensen komen die extra zorgtaken hebben. Dus nu een helder beleid ontwikkelen is een investering in de toekomst.”
Kunt u voorbeelden noemen? “Voor welke personen mantelzorg telt bijvoorbeeld. Dat kan het bestuur duidelijker omschrijven. Nu geldt mantelzorg vaak alleen voor ouders, partner en kinderen. De OR wil dat zorg voor schoonouders, broers, zussen en bepaalde vrienden of bekenden ook meetelt, afhankelijk van de situatie en de zorgtaak natuurlijk.” En dan meer vrije dagen? “Dat kan soms een oplossing zijn. Daarom pleiten we voor verlenging van het calamiteitenverlof van twee naar maximaal vijf dagen per jaar. Maar het gaat vooral om maat-
Mantelzorg
Er zijn experimenten waarbij collega’s vakantiedagen schenken. Goed idee? “Ja, onder meer bij VU medisch centrum kijkt men daar nu naar. Als blijk van betrokkenheid is het een mooi gebaar. Maar er zitten ook haken en ogen aan. Het initiatief moet altijd uitgaan van degene die dagen wil schenken. Er mag geen morele donatieplicht ontstaan. En de mogelijkheden zijn beperkt, want je mag alleen zogeheten bovenwettelijke vakantiedagen schenken. Maar wij zien een experiment op de VU zeker zitten.”
Josephien Sierag
Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.
25
Uilenstede
Elke eenheid op Uilenstede krijgt schoonmaakgeld, maar dat wordt lang niet altijd als zodanig besteed. Afschaffen dan maar?
Gesteggel over schoonmaakgeld
S
DOOR ROOS LANKHORST
geld. “We hebben wel aangifte gedaan, maar eigenlijk moet studentenhuisvester Duwo dit doen. En dat wil hij niet. We hebben het dus nog steeds niet terug.” Marja Weverling, van Duwo, vindt het te makkelijk om naar Duwo te wijzen. “Als je ziet dat het geld niet uitgegeven wordt, moet je op tijd bij ons aan de bel trekken. Dan kunnen we erachteraan gaan. Maar hier ging het dus al jaren mis. Het spijt me zeer, maar dan ben je als bewoners ook wel heel laks geweest.”
26
thenounproject/rbbmr
inds jaar en dag kent Uilenstede de schoonmaakrestitutie. Elke eenheid krijgt per kwartaal 194,88 euro huur terug, om haar verdieping schoon te houden. Dat is maandelijks 4,64 euro Studenten tegen afschaffing per bewoner. Op sommige verdiepingen Ook Debby Schoen (28), in het laatste jaar van haar huren ze een schoonmaker in, anderen deeltijdstudie rechten, heeft slechte ervaringen met de kopen er gewoon bier van. Maar af en schoonmaakrestitutie. “Ik woon sinds 1 oktober vorig toe zijn er eenheden waar het fout gaat. jaar in Uilenstede, op een eenheid voor mensen met Inwoners worden het niet eens over de urgentie. Ik ken misschien vier van mijn medebewoners. besteding, of, nog erger: de verantwoorOns schoonmaakgeld werd ook nooit gebruikt. Toen delijke gaat er met het geld vandoor. Is de verantwoordelijke verhuisde, duurde het heel lang dit systeem nog wel houdvoor we bepaald hadden aan wie hij onze baar? schoonmaakrestitutie kon terugstorten. Daphne van Rooij (32) ging om wel duizend euro.” Vanwege ‘De 2500 euro aan Het woont al zestien jaar dit gedoe wilde Debby van deze regeling schoonmaakgeld op Uilenstede. Op haar af. Na wisselende berichten van Duwo werd meegenomen bleek dat als 70 procent van de verdieeenheid is weinig ondernaar Suriname’ linge samenhang. “Er is ping ermee instemde, de schoonmaakresaltijd al gedoe over het titutie bij hen kon worden afgeschaft. Dit schoonmaakgeld. Er is uiteindelijk gelukt, maar het had heel moet een nestor gekowat voeten in de aarde. zen worden die het geld Duwo en de Vereniging Bewoners Uilenontvangt en uitgeeft. Maar stede (VBU) zijn het niet eens over de wie neemt die verantwoordelijkheid op kwestie. Duwo wil de schoonmaakrestitutie liefst helezich? Op goed geluk kies je dan maar maal afschaffen. Robert Kostwinder, voorzitter van de iemand.” Deze goede hoop bleek teverVBU: “Wij zijn hiertegen. We hebben een poll hierover geefs. Het geld werd niet uitgegeven en geplaatst op Facebook, die door 176 mensen ingevuld een jaar geleden vertrok de nestor naar werd: 96 procent bleek tegen afschaffing van het schoonSuriname. Met 2500 euro schoonmaakmaakgeld.” Het schoonmaakgeld is volgens de VBU
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
campus
onderwijs
So you think you can teach
Wie weet van een hoorcollege een inspirerende sessie te maken? Student-reporter Joeke Berg schuift aan. Deze keer: het college perspectieven op criminaliteit - evolutie en erfelijkheid van Anne-Marie Slotboom.
bevorderlijk voor de sociale samenhang op een verdieping en op het overgrote deel van de eenheden zijn de bewoners er blij mee. Maar Duwo vindt dat het te vaak voor ergernis zorgt. Weverling: “Als de verantwoordelijke verhuist, is het soms lastig om een nieuwe persoon hiervoor te vinden. Ook is er weleens irritatie over de besteding van het geld.”
Voor zolang het duurt Afschaffing voorkomt gedoe op eenheden waar weinig samenhang is. En op eenheden met veel sociale cohesie kunnen ze de organisatie onderling wel regelen. Daarom is er nu een tussenoplossing. In principe ontvangen eenheden de restitutie, behalve als 70 procent van de verdieping een handtekening zet voor afschaffing hiervan. Bij afschaffing wordt het exacte bedrag van de schoonmaakrestitutie afgetrokken van de huur. Uiteindelijk wil Duwo naar een algehele afschaffing, maar dit zal niet snel gebeuren als de VBU er niet mee instemt. Woon je op Uilenstede: geniet voorlopig nog maar even van deze restitutie. En wordt het schoonmaakgeld niet uitgegeven op jouw verdieping? Dan moet je hier gauw een stokje voor steken. Zodra het geld zich aan de andere kant van de wereld bevindt, is het te laat.
Roos Lankhorst is student-reporter. Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
hoe grensoverschrijdend gedrag van 09-09-2016|HG-06A00. “Toch maar pubers wordt veroorzaakt door hun nog weer even een persoonlijke anekdote…” niet volledig ontwikkelde brein. En hoe Anne-Marie Slotboom is op dreef anders dat twintig jaar geleden was, toen vandaag. De grote hoorcollegezaal op Slotboom zelf verkondigde dat onaccepde zesde verdieping van het hoofdgetabel pubergedrag vooral aan de ouders bouw is volgestroomd met tweedejaars te wijten is. De eerste belangrijke les voor criminologie die in het kader van het vandaag is binnen: “Het perspectief op vak perspectieven op criminaliteit hun criminaliteit verschuift door de jaren geheugen flink laten opfrissen op het heen. Bezie beweringen altijd in hun vlak van evolutie en erfelijkheid. Want tijd. Wat nu belachelijk lijkt, was ooit een hoe zat het ook alweer met Darwin en breed gedeelde opvatting.” de relatie tussen nature en nurture? De zaal zit op het puntje van haar stoel Welke verklaringen hebben evolutioals het gaat over evolutinair psychologen voor onaire verklaringen voor crimineel gedrag en is de verschillen in crimicriminaliteit erfelijk? Slotnaliteit tussen mannen boom is blij verrast door Persoonlijke en vrouwen. Waarom de opkomst deze zonnige worden geweldsdelicten vrijdagochtend. “Bij mij anekdotes; zij voornamelijk gepleegd op de afdeling is het dwingt studenten aanzienlijk rustiger. Veel actief na te denken door mannen, en waarom plegen vrouwen moord en collega’s zijn waarschijndoodslag vooral in huiselijk alvast op het strand Veel inforlijke kring? De studenten aan het weekend begonmatie op slides gissen er driftig op los. nen. Fijn dat jullie er wél Oké, het zorgen voor nageallemaal zijn.” slacht is vanuit evolutioHet hoorcollege zit vol nair oogpunt een belangfilmpjes om de theoretirijke drijfveer, maar hoe sche stof te verlevendigen. zit het dan met bijvoorZo krijgen we Michiel beeld incest? De criminologen in spe Huisman te zien die in jip-en-janneketaal worden constant geprikkeld kritisch na de evolutietheorie uitlegt en schuift een te denken en de stof actief toe te passen. overenthousiaste Amerikaanse wetenSlotboom merkt fijntjes op dat de overschapper aan bij een praatprogramma grote meerderheid van de studenten in de om te vertellen over het ‘warrior gene’ zaal vrouw is, terwijl zij later gedrag gaan dat veelvuldig bij criminele bendeleden bestuderen dat voornamelijk wordt gebewordt aangetroffen. zigd door mannen. “Wie is hier weleens En Slotboom zelf zit dus vol anekdotes in een vechtpartij beland?” Er gaat – zelfs om de zaal bij de les te houden. Ze neemt na wat aandringen – geen enkele vinger ons mee naar een recente ouderavond de lucht in. “Dat dacht ik al.” waar docenten aan ouders schetsten
+
�
27
Ready2Help poster cpdf.pdf 1 28-10-2014 16:32:14
C
M
Y
CM
MY
CY
CMY
K
HOE VER KIJK JIJ? We leven in een snel veranderende samenleving, met grote maatschappelijke vraagstukken. Dat vraagt om mensen die verder kijken. Verder dan het voor de hand liggende, verder dan het bekende. Mensen die verder kijken zijn op hun plek bij de VU. De VU stimuleert haar medewerkers buiten hun eigen afdeling en eigen vakgebied te kijken. Om nieuwe wegen in te slaan. Om samen te werken aan toonaangevend onderzoek en onderwijs. De VU is een universiteit die midden in de maatschappij staat. Met de blik gericht naar buiten. VU is verder kijken.
Ben jij een medewerker van de VU? Kijk dan voor een overzicht van alle interne vacatures op: WWW.VU.NL/VUNET/VACATURES Ben jij geen medewerker van de VU maar wel geĂŻnteresseerd om bij de VU te werken? Kijk dan op: WWW.WERKENBIJDEVU.NL
1 OKTO
BER
KOM ONTDEKKEN BIJ DE VU Ontmoet slimme robots, bezoek de sterrenkoepel, kijk in je hersenen en word archeoloog ZATERDAG 1 OKTOBER 12.00-17.00 UUR O|2 LABGEBOUW, DE BOELELAAN 1108 WWW.VU.NL/WvdW
In samenwerking met VUmc en O|2 Labgebouw
Muziek
Eten
THT
Jan Rot Jong & Veelbelovend
(Mijn jaren 70) Dinsdag 11 oktober Aanvang 20.30 uur Studenten € 11,Medewerkers VU € 16,griffioen.vu.nl
J
an Rot kijkt terug op het begin van zijn carrière, toen hij nog jong en veelbelovend was. Ah, die jaren zeventig. Van Toppop, Abba en de dood van Elvis. Toen beginnend fotograaf Anton Corbijn een dag voor Jan uittrok, Herman Brood bij hém in de kleedkamer stond en iedereen dacht dat hij zijn naam van Johnny Rotten had gejat, terwijl het misschien andersom was. Ter verhoging van de feestvreugde heeft Jan een stel krakers uit die tijd vertaald zoals alleen hij dat kan, van Golden Years van Bowie tot discohit Rock your baby, van Grease tot ‘haatplaat’ Living next door to Alice. Kortom: mooie liedjes, sterke verhalen en droge humor van een oude rot die zich op het podium nog altijd voelt als een veulen in de wei! Dick Roodenburg publiciteitsmedewerker Griffioen
30
FOTO Jaap Reedijk
Cultuurcentrum Griffioen
RESTAURANT De THT (Tolhuistuin) zit in de oude kantine van de Shell in Noord en doet denken aan een vreetschuur: te veel lawaaiige mensen op een vierkante meter. Je kunt allerlei kleine gerechten delen. SFEER Het positieve is de locatie met uitzicht over het IJ. En het gebouw is architectonisch verantwoord. ETEN De gerechten klinken veelbelovend, maar maken die belofte zeker niet waar. Wij kiezen voor vier gerechtjes om te delen, maar ze smaken niet. Zo doet de churros van rode biet nog het meeste denken aan een gedroogde frikadel. Daarnaast zijn de gerechten ook aan de kleine kant, waardoor vier stuks eigenlijk net niet genoeg is. Meer bestellen is ook geen goede optie voor de arme student, dit maakt het redelijk prijzig. BEDIENING Die komt overeen met de smaak van de gerechten: nietszeggend. TIP Neem het ‘THT voor 2’-menu, bestaande uit vijf vaststaande gerechten voor 17,50 eruo per persoon. Dan ben je goedkoper uit. AANRADER Aangezien je na je bestelling de gerechten binnen 5 minuten al op tafel hebt staan, is dit restaurant vooral aan te raden als je haast hebt. Het snelle serveren vergroot alleen maar het knagende gevoel dat de bediening je het liefst zo snel mogelijk weer weg wil hebben. Lang tafelen zit er beslist niet in. PRIJS 7 tot 10 euro per gerechtje. THT IJpromenade 2 tht.nl Maartje Knaap, masterstudent comparative art and media studies
Wil je ook GRATIS UIT ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS
Uilensteders
Ik ben agnost Appie Hosseini 20 Tweedejaars geneeskunde Toren 1
“
Ik was met mijn moskee op reis naar Iran toen ik besefte dat ik geen moslim ben. Ik ben agnost. Twee jaar lang heb ik het voor mijn familie verzwegen. Ik was ervan overtuigd dat ze me zouden verstoten. Ik zorgde ervoor dat ik een inkomen en een kamer had. Zodat ik kon overleven als ze me compleet zouden loslaten. Constant dacht ik eraan, ik voelde me leeg en energieloos. Een vriendin heeft me overgehaald om het toch te zeggen. Op 1 januari vertelde ik het tijdens het nieuwjaarsontbijt. Het was echt een coming-out. Mijn familie heeft door onze vlucht uit Afghanistan al zoveel meegemaakt. En nu stelde ik iedereen weer op de proef. Mijn moeder heeft dagenlang gehuild, mijn zusje was boos. Maar nu, maanden later, is de conclusie dat we gewoon erg veel van elkaar houden. Het heeft ons hechter gemaakt. Soms is het ongemakkelijk als iedereen in de woonkamer op kleedjes aan het bidden is terwijl ik aan tafel zit. Maar het went. Door Floor Bal Foto Peter Valckx
Wil je ook in Uilensteders? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. ADVALVAS
nr 3 — 28 september 2016
31
Sanne
Lae
FOTO Floor Bal
wordt covermodel
Shetlandpony's
Z
oals je bovenaan deze column kunt lezen, hebben de mensen van Advalvas mijn columnrubriek ‘Sanne’ genoemd. Gewoon ‘Sanne’, verder niets. Het is misschien maar goed ook dat ik hierover niet zelf de regie in handen had. Als ik zelf had moeten kiezen hoe ik mijn columnreeks zou noemen, was ik vast uit paniek gegaan voor iets als Pieters’ Post. Van zoiets ludieks kom je je hele studententijd niet meer af. Dan is gewoon ‘Sanne’ toch serieuzer. Je moet weten dat ik altijd al moeite heb gehad met mijn naam. Sanne… Toch een beetje de naam van een meisje dat van shetlandpony’s en krultangen houdt. Overigens twee prima interesses, maar niet per se de mijne. Sanne is ook nog eens een meisje dat haar naam moet delen met zo’n beetje alle meisjes geboren tussen 1986 en 2008. Je kunt vinden dat ik nu overdrijf, maar Sanne stond van 1990 tot 2010 in de top-3 meest voorkomende meisjesnamen. Misschien daarom ook dat mensen me altijd met voor- én achternaam aanspreken. “Heeft iemand Sanne Pieters gezien?” vraagt mijn moeder geregeld op familiefeestjes. Op de basisschool hadden al mijn klasgenootjes op z’n minst twee extra voornamen. Een magisch fenomeen. Twee namen waaruit je kunt kiezen, die je als een stemming af kunt wisselen, als een truitje uit kunt trekken. Dat wilde ik ook. Daarom maakte ik een tijdje mensen wijs dat ik nog twee extra namen had. Helaas geloofden weinigen daarin, in mijn enthousiasme vergat ik steeds welke twee namen ik gekozen had, waardoor ik uiteindelijk een hele stápel extra namen had. Het heeft natuurlijk ook voordelen, zo’n doodnormale naam. Bij belangrijke feestjes met gastenlijst kan ik altijd doen alsof ik een van de genodigden ben. “Ja, kijk maar op je lijst”, knik ik gewichtig richting het papiertje in de handen van het meisje dat het deurbeleid stevig uitvoert, “Sanne +1. Dat ben ik.”
Sanne Pieters eerstejaars sociologie
32
Lae Schäfer student Comic Design, ArtEZ (Zwolle)
nr 3 — 28 september 2016
ADVALVAS