Nr 5 7 november 2018

Onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit

jaargang 66 #5 7 november 2018

Waar zijn de zwarte activisten?

Het is stil aan de VU, ooit de bakermat van het New Urban Collective

P10_ Autistische mensen zijn minder stellig over hun seksualiteit P20_Vooral buitenlandse promovendi hebben het zwaar P26_Hoezo zijn de universiteiten rijk? Rekent u even mee?

advertenties

HOE VER KIJK JIJ? Bijdragen aan een betere wereld, door onderscheidend onderwijs en grensverleggend onderzoek. Dat is de ambitie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Persoonlijke vorming en maatschappelijke betrokkenheid staan hierbij centraal. Vanuit verschillende disciplines en achtergronden werken wij samen aan innovaties en nieuwe inzichten op het hele wetenschappelijke spectrum.

Aan de VU studeren 23.000 studenten en werken 4.500 medewerkers. De uitstekend bereikbare VU-campus ligt in het hart van de Amsterdamse Zuidas.

Ben jij geĂŻnteresseerd om bij de VU te werken? Kijk dan op:

Werk jij al bij de VU? Hou dan de interne vacatures in de gaten op:

WWW.WERKENBIJDEVU.NL

WWW.VU.NL/VUNET/VACATURES

Jaargang 66 #5

cover

Zwarte studenten hebben steun van de VU nodig 16

Autistische mensen zijn minder vaak hetero 10 Promoveren hoeft geen eenzame klus te zijn 20 Hoe rijk is de VU? 26

Opinie

Sigaar uit eigen doos

8

Column

Jacintha Ellers

9

Sanne Pieters

32

En verder Online nieuws

4

In actie: Emma Kemp

6

Onderzoeksnieuws

14

Studentenraad

24

Mail/colofon

25

Personeelspagina

28

Film en restaurant

30

Uilensteders

31

Pieters & Drachman

32

Het volgende nummer verschijnt op 21 november 2018. klimaatneutraal natureOffice.com | NL-001-221499

gedrukt

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Niet storen Futuristisch of juist huiselijk: de UBVU richt utopische studieplekken in.

hoofdgebouw 2B_30 oktober 2018, 10.28 Foto peter gerritsen

3

Advalvas.vu.nl

‘Niet altijd maatschappelijke impact wegen’ Overheid en universiteiten kunnen van alles doen om de maatschappelijke impact van wetenschappelijk onderzoek te vergroten. Maar pas op met financiële prikkels, waarschuwt wetenschapsgenootschap KNAW, want die kunnen averechts werken.

‘Universiteiten krijgen genoeg geld’ Onderwijsminister Van Engelshoven verdedigde haar begroting in de Tweede Kamer.

Ze koos voor de aanval en verwees kritiek op haar beleid naar het land der sprookjes.

Maar wat wilde ze daarmee bereiken?

NWO onzorgvuldig bij beursaanvraag zwangere wetenschapper Onderzoeksfinancier NWO is onzorgvuldig te werk gegaan bij het beoordelen van een subsidieaanvraag van een zwangere wetenschapper.

Ze mag dezelfde aanvraag opnieuw indienen, oordeelde de Raad van State.

Minister wilde discussie over bsa Gaat minister Van Engelshoven paal en perk stellen aan het bindend studieadvies, zoals ze bij de opening van het academisch jaar zei? Ze wilde vooral een discussie losmaken, zegt ze nu.

advalvas.vu.nl Voor al het laatste nieuws 4

Onderzoeker graaft in het verleden onder de campus

A

ardwetenschapper Simon Troelstra zat koffie te drinken met collega’s op het campusplein, toen ze opeens een boorinstallatie zagen. Die bleek gaten te boren voor het verwarmings- en koelsysteem van het Nieuwe Universiteitsgebouw. “Van elke meter geboorde grond gooiden ze een schep in een bak. Het leek me aardig voor bachelorstudenten om de grond onder de VU-campus te analyseren. Dus deed ik van elke meter een lepel in een plastic zakje”, vertelt Troelstra.

Er was al wel eerder in de buurt geboord, maar een gedetailleerde analyse van de ondergrond was er nog niet. En wat blijkt? Dat je op 162 meter diepte 2,5 miljoen jaar terug in de tijd kunt kijken. Welkom in het vroege Pleistoceen, toen de ijstijden nog moesten komen. Er was hier toen een warm en vochtig klimaat. Dit gebied was onderdeel van een enorme rivierdelta van de Scandinavische rivier, de Eridanos, die grof zand meevoerde uit Scandinavië. (MK)

Meer weten over wat er hier in de grond zit? Lees het op advalvas.vu.nl>nieuws>24 oktober.

NSE minder bruikbaar door privacyregels De Nationale Studenten Enquête (NSE) ligt onder vuur omdat ze sinds de invoering van de nieuwe privacyregels minder specifieke gegevens aan universiteiten levert.

D

e Universiteit Utrecht overweegt te stoppen met de Nationale Studenten Enquête.

De VU blijft de enquête wel gebruiken, vertelt Tim Lampe, beleidsmedewerker onderwijskwaliteit, maar hij kan zich de kritiek van Utrecht wel voorstellen.

“Vorig jaar was het een beetje ongelukkig dat pas toen de enquête liep duidelijk werd dat we

minder gedetailleerde resultaten terug zouden krijgen”, vertelt Lampe. “Dat was erg onhandig.

Maar vooralsnog blijft de VU werken met de NSE.” Op allerlei niveaus in de VU wordt er heel gedetailleerd naar de uitslagen gekeken en worden er dingen aangepast. Lampe noemt het voorbeeld van de stopcontacten in onderwijsruimtes. Studenten waren niet tevreden met de onderwijsruimtes omdat ze hun

laptop niet konden aansluiten.

Dat is inmiddels verbeterd.

De algehele score van de VU is de afgelopen jaren omhoog gegaan van de onderste regionen naar het midden. Lampe denkt dat dat komt door de constante aandacht voor verbetering van de onderwijskwaliteit. (WV)

Meer hierover op advalvas.vu.nl>nieuws >2 november.

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

De VU is rijk in stenen

U

niversiteiten hebben zat geld te besteden, vinden politici.

Ze moeten eens ophouden met zeuren. Volgens Tweede Kamerlid Paul van Meenen (D66) bezuinigt de overheid niet op de universiteiten, maar geeft ze er juist extra geld aan uit.

Dat klopt inderdaad: tussen 2009 en 2016 kreeg de VU 15,4 procent extra geld van de overheid. Maar het aantal bachelordiploma’s steeg met 42 procent en masterdiploma’s met 27 procent. Bovendien hebben de inflatie en gestegen personeelslasten een groot deel van

deze stijging opgesnoept. En inderdaad, de VU heeft op papier een flink eigen vermogen: eind 2017 was dat 231 miljoen, maar slechts een klein deel daarvan is vrij te besteden. De rest zit vast in stenen. De onderwijsinspectie hanteert een kritische ondergrens voor het vermogen en stelt dat de VU dicht tegen die grens aan zit, gezien de langlopende financiële verplichtingen. Daarom moet de VU de komende jaren een positief saldo halen om het vermogen op peil te houden. (DdH)

Lees het hele artikel Hoe rijk is de VU? op pagina 26 en 27.

‘What the hell’ “What the hell is going on in America?” This is a question that, as an American, I have grown accustomed to hearing whilst abroad and have grown to repeatedly ask myself.

Benieuwd naar de visie van een Amerikaanse die een minor aan de VU doet? Volg Elena Hollemon op advalvas. vu.nl>blogs&columns

Minder rotklussen Hoe voorkom je dat jij altijd met alle rotklussen opgescheept wordt? Word assertiever met tips van studentenpsycholoog Arieke Duijzer op advalvas. vu.nl>tips&trucs

facebook.com/ advalvas Reportages, bijeenkomsten, borrels, lezingen & meer ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Te briljant

370 miljoen euro ging in 2016 naar excellent onderzoek.

T

ien jaar eerder, in 2006, was dat nog 160 miljoen euro. We zijn doorgeschoten in onze hang naar excellentie in de wetenschap, vindt het Rathenau Instituut. Wetenschappers zijn steeds meer tijd kwijt aan competitie, terwijl de onderlinge kwaliteitsverschillen niet zo groot zijn, schrijft het instituut in een advies aan het parlement. Rathenau stelt voor om meer geld direct aan universiteiten te geven, zodat ze het naar eigen inzicht kunnen besteden. (HOP)

Meer hierover op advalvas.vu.nl>nieuws>1 november.

@advalvas_vu Een selectie uit de opvallendste (re)tweets van de afgelopen dagen

@hansket 5-11_Bij opening geweest van een erg leuke expositie ‘Op en onder de Campus’, georganiseerd door o.a. Liselotte Neervoort.

A.d.h.v. een grondboring onder VU van 162 meter wordt het verhaal van de grondlagen en de veranderingen bovengronds rondom #VU en Zuidas. @PiekVossen 5-11_Invited keynote talk @ the 11th International Conference on Natural Language Generation (Tilburg, Nov. 5-8, 2018) http://vossen.info/invited-keynote/… @OscarWiderberg 5-11_The awesome Piero Morseletto of @ VU_IVM wins the #ESG2018 Oran Young prize for his paper on nitrogen! Congrats! @ ESG_Project @VU_Science @wasub 4-11_This weekend we had the honor of speaking for 4000 upcoming students and their parents during the kick-off event at the @VUamsterdam bachelor days. We could also be found at the info market, making lots of potential human movement scientists enthusiastic for WASUB. #BigHit @BerndAndeweg 2-11_We doen voor het eerst ook op vrijdagavond #bachelordagVU omdat de zaterdag overvol was met bezoekers.

Is vrijdagavond óók al druk bezocht! #aardwetenschappen @VUamsterdam @CasperHuls 2-11_”Een van de dingen was dat ze vonden dat er te weinig stopcontacten waren.” - er is ook echt een NSE nodig om daar achter te komen.

Dit in reactie op het bericht in Advalvas over de Nationale Studenten Enquête. @AngelaRoothaan 1-11_Verheug me op de dag dat de woorden ‘ excellent’ en ‘briljant’ niet meer gebruikt worden. Subjectief, vaag, en pervers prikkelend.

In reactie op het bericht dat het Rathenau Instituut vindt dat er te veel nadruk is gekomen op excellente wetenschap. Zie het bericht hiernaast.

5

6

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

student in actie

‘Bij adoptie heb ik dubbele gevoelens’

Emma Kemp wordt overladen met kopjes bij Dierenasiel Amsterdam-Noord/ Oostzaan. Zij maakt daar de kennels schoon en voert de katten.

Door Damla Kaygusuz FOTO PETER VALCKX

W

as je altijd al een dierenliefhebber?

“Toen ik geboren werd hadden mijn ouders twee poezen, in mijn jeugd heb ik vissen, drie konijnen, een hamster en wel tien jaar een kat gehad. Door een allergie heb ik nu al een lange tijd geen kat meer. Maar gelukkig wordt die allergie steeds minder erg.”

Heb je weleens te maken met probleemkatten? “Jazeker, wij hadden een boze kat, Cookie, die nooit wilde dat iemand bij hem in de buurt kwam. Ik liep een keer langs een krabpaal zonder te weten dat hij daar zat. Cookie haalde toen naar mij uit. Hij is nog steeds gemeen en boos, maar hij loopt nu wel vaker normaal rond. Hiervoor zorgen de zogeheten socialiseerders die katten weer op het juiste spoor brengen, dat is heel intensief werk. Elke middag gaan ze met een handschoen aan naar de katten. Ze proberen hen dan te voeren en te aaien. Je ziet die katten echt opbloeien.”

Merk je een verschil tussen de katten met en zonder bagage in mate van verzorging? “Het is heel lastig om een kat in een bepaalde categorie te

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

plaatsen. Je hebt wel heel verschillende katten met uiteenlopende persoonlijkheden. Zo hebben we een kat, Tijger, die heel veel aandacht nodig heeft. Als je die geen aandacht meer geeft, of te weinig voor zijn smaak, dan grijpt hij je.

Andere katten zijn bang voor Tijger. Je moet bepaalde katten dus wel uit elkaar houden. Daar probeer ik op te letten wanneer ik de kennels schoonmaak.”

Zijn er weleens katten binnengebracht met een verhaal of reden waarvan jij perplex stond? “We hebben een koffieruimte in het asiel.

Daar zat opeens een kitten in een bench op tafel. Het bleek achteraf zo te zijn dat er in Oostzaan een vrouw woont met een kat die steeds kittens krijgt, zodat zij ze kan verkopen. Die kat krijgt niet de beste verzorging. Iemand uit de buurt had haar kitten gevonden en naar ons toe gebracht. Eigenlijk wilde die de moederpoes vangen en laten steriliseren, zonder dat de eigenaresse erachter zou komen.

Dat was wel een van de raarste dingen.

Ik hoorde laatst dat die poes inmiddels gesteriliseerd is.”

Hoe ga je ermee om als een kat weggaat? “Geregeld heb ik me gehecht aan een heel lieve kat. Bij een adoptie heb ik dubbele gevoelens in zo’n geval.

Ik ben dan droevig dat de kat weggaat, maar tegelijkertijd ben ik heel blij dat de eigenaar nu een heel leuke kat heeft. Je vergeet ze uiteindelijk toch snel, want er zijn nog zoveel andere leuke katten.”

Emma Kemp 24 jaar Masterstudent communicatie- en informatiewetenschappen Juni 2018 – heden Vrijwilliger, dierenasiel Amsterdam-Noord/Oostzaan April 2017 – heden Verkoper, Biologische Noordermarkt Juni 2014 – juni 2015 Barkeeper, Theater Perdu

Wat was het moeilijkst om mee te maken? “We hadden een poes die altijd bij het raam van de deur stond te miauwen als je binnenkwam. Ze was best oud en zag er niet goed meer uit. We dachten dat er iets aan de hand was, maar wisten niet wat. Op een dag bleek dat ze een tumor had. We moesten haar toen laten inslapen. Dan zie je haar opeens niet meer voor het raampje van de deur en dan mis je haar toch wel een beetje. Dat vind ik altijd het moeilijkst: katten die we moeten laten inslapen.”

En het leukst? “De crèche.

We hebben zeven kennels en eentje daarvan is de crèche.

Daar zitten 25 kittens in. In een kennel zat een kat die niet goed kon opschieten met de andere katten. Het was heel zielig, want Dit is een van de weinige in feite is het zo’n lief beest. Op asiels waar alleen katten een gegeven moment bedachworden opgevangen. ten we dat het misschien wel Volgens vrijwilliger Emma beter zou zijn als we hem bij de Kemp komen ze altijd collega’s tekort. Wil jij ook kittens zouden plaatsen. En wat de handen uit de mouwen blijkt? Dat gaat heel erg goed, steken? Kijk op www. we noemen hem al de opa. stichting-dierenleed.nl/ Het is weliswaar de smerigste index.html kennel om schoon te maken, ik ben er niet echt blij mee als ik het moet doen, maar je wordt wel overladen met kopjes.”

Dierenasiel AmsterdamNoord/ Oostzaan

Ben of ken jij ook een student, medewerker of promovendus die zich inzet voor de maatschappij? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

7

Nee, studenten zijn niet goed af Het kabinet speelt financieel verstoppertje met studenten.

DOOR TOM VAN DEN BRINK EN SJOERD STIKVOORT ILLUSTRATIE BAS VAN DER SCHOT

N

ederland telt ruim 150.000 wo- en hbo-eerstejaars. Zij behoren tot de eerste lichting studenten die in het eerste studiejaar slechts de helft van het collegegeld (2060 euro) betalen. Zijn zij dan de eerste groep die de beloofde 1000 euro van Rutte terugkrijgt? Helaas, ook zij gaan er uiteindelijk op achteruit. Het kabinet speelt namelijk financieel verstoppertje met de studenten.

De infographic van het onderwijsministerie bracht het rooskleurig: ‘Start jij in het studiejaar 2018/2019 voor het eerst met een opleiding aan een hogeschool of universiteit?

Dan wordt jouw collegegeld voor jouw eerste jaar gehalveerd!’ Het ministerie had daarbij mogen vertellen dat zij de korting van 1030 euro tijdens en na hun studententijd dubbel en dwars gaan terugbetalen. Want om de studie te kunnen bekostigen, blijkt dat studenten gemiddeld meer dan 490 euro per maand gaan lenen. Met dat geleende geld gaan zij ondanks de korting van 1030 euro al snel verlies lijden. En daarvoor zijn twee redenen.

Allereerst verhoogt het kabinet vanaf 1 januari 2019 het lage btw-tarief van 6 naar 9 procent. Boodschappen, openbaar vervoerskosten (naast het studentenreisproduct) en een bezoek aan kapper en fietsenmaker worden hiermee elke keer de helft meer belast. De discussie over de btw-verhoging gaat te vaak over huishoudens en niet over studenten.

8

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

opinie

wisselcolumn

Fundamenteel onderzoek moet!

ChristenUnie-fractievoorzitter Gert-Jan Segers twitterde bijvoorbeeld: ‘Oftewel: consumptie wordt iets meer belast en arbeid veel minder. Een keus die goed is voor zowel mensen als de aarde.’ Maar dit geldt niet voor nieuwe studenten, want die hebben weinig voordelen wat betreft de belasting op arbeid. Studenten hebben meestal hooguit een bijbaantje. Aan de andere kant hebben zij wel als grootste uitgavenpost de bovengenoemde consumptie. Bij één keer boodschappen merk je er niets van, maar je maandlasten gaan er onbewust fors door omhoog.

De tweede adder onder het gras is schrijnender: het kabinet stelt voor om de rente op studieschulden te verhogen.

Kortom, over de 21.000 euro die studenten gemiddeld gaan lenen, gaan zij meer rente betalen. En als het aan het kabinet ligt, gaat de verhoging van de rente al van start voor studenten die gaan studeren in 2020. Momenteel veronderstelt men dat er voorlopig nul procent rente over de studielening wordt geheven.

Maar dat was eerder ook niet zo: in 2007 betaalden afgestudeerden meer dan 4 procent rente en in 2011 ongeveer 1,4 procent. De indirecte koppeling van de rente op studieschulden aan de zogeheten tienjaarsrente in plaats van de vijfjaarsrente op staatsobligaties zal leiden tot een forse verhoging van de rente op studieleningen.

Met deze maatregel gaat de overheid uiteindelijk jaarlijks meer verdienen dan met de verlaging van het collegegeld voor eerstejaars. Bij een studieschuld van 21.000 euro en een te verwachten rente van 2,5 procent, betaalt een student dat jaar 500 euro rente. Hoewel bijna de voltallige oppositie in de Eerste Kamer opriep deze maatregel niet door te laten gaan, houdt de coalitie vooralsnog de gelederen gesloten.

Anders dan een eenmalige verlaging van het collegegeld is een verhoging van de btw en de rente op studieschulden structureel. Zie daar het financiële verstoppertje.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

H

foto Yvonne Compier

Tom van den Brink is voorzitter en Sjoerd Stikvoort bestuurslid van ISO (Interstedelijk Studenten Overleg).

Jacintha Ellers hoogleraar evolutionaire ecologie

groot. Schande, dit is onderzoek zonder et zijn zware tijden voor NUT. En nog wel met de belastingcenten de wetenschap. In de van de Nederlandse burger. afgelopen jaren is de Zelfs studenten zijn doordrenkt van maatschappij steeds het toepassingsdenken. In een recente kritischer komen te staan mastercursus presenteerden studentegenover wetenschappeten een onderzoeksvoorstel aan elkaar lijk onderzoek. Met name en werd in een virtuele subsidieronde de autonomie van de onderzoeker staat het beste voorstel gekozen. Unaniem onder druk. Er is een Nationale Wetenwerd maatschappelijke relevantie als schapsagenda, waarin de onderwerpen belangrijkste criterium voor de beslissing bepaald worden door de Nederlandse genoemd, niet de potentie voor nieuwe burger. Diezelfde burger bestempelt inzichten. geregeld resultaten van gedegen en Fundamenteel onderzoek zit in het gerepliceerd onderzoek als niet meer verdomhoekje. Onterecht, naar mijn dan ‘ook maar een mening’, waarvoor op mening. Ik durf het wel internet gemakkelijk een aan om te beweren dat tegengeluid te vinden is. vrijwel alle belangrijke Bovenal moet het onderVrijwel alle uitvindingen voortkomen zoek maatschappelijk belangrijke uit fundamentele nieuwsrelevant zijn en liefst uitvindingen gierigheid. Toegepast een directe toepassing komen voort uit onderzoek levert vaak hebben. Kortom, wetenfundamentele wel op korte termijn een schappers moeten aan de oplossing voor een specibak om hun onderzoek te nieuwsgierigheid fiek probleem, maar is op verantwoorden en aan het de lange termijn niet of publiek te verkopen. nauwelijks vertaalbaar Verjaardagsfeestjes zijn naar een andere situatie. Vanuit dat een mooi voorbeeld. Op de onvermijperspectief is het rendement van toepasdelijke vraag “Wat doe je nu eigenlijk?” singsgericht onderzoek opeens een stuk zijn enkele sociaal gewenste antwoorden minder rooskleurig. mogelijk. College geven is natuurlijk altijd goed als hoogleraar. Mijn onderzoek Laten we stoppen met wetenschappers te dwingen hun onderzoek in een keurslijf aan klimaatverandering kan ook nog op van nuttigheid te persen. In plaats daarbegrip rekenen. Vooral na de recordtemvan verdient de burger een betere uitleg peraturen van dit jaar is er weinig scepsis van wat het nut is van goede fundamenover de opwarming van de aarde en de teel wetenschappelijke vragen. problemen die dat met zich meebrengt.

Maar als ik vertel over mijn fundamenteel evolutionair onderzoek is het onbegrip Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

9

Gender en autisme

Mensen met autisme zijn niet zo stellig over hun seksualiteit. Ze willen graag meer hokjes.

DOOR FLOOR BAL FOTO MARTIJN GIJSBERTSEN

O

f er meer hokjes bij konden? Het was een opvallend verzoek dat ontwikkelingspsycholoog Sander Begeer kreeg van deelnemers aan zijn jaarlijkse onderzoek onder 2700 autistische mensen. “Ik werd benaderd door Autiroze, de COC-werkgroep voor lhbt+’ers met autisme. Ik vroeg altijd naar het geslacht van de deelnemers. Er waren twee opties: man of vrouw. Maar zij gaven aan dat ze leden hadden die transgender waren. Die hadden behoefte aan meer opties.”

En hoewel Begeer al sinds 1999 onderzoek naar autisme doet, had hij zich nooit bijzonder in de seksualiteit van zijn deelnemers verdiept. Het jaar erna voegde hij, naast meer genderopties, ook een vragenlijst naar gender en seksualiteit toe. Het resulteerde in 2017 in een wetenschappelijk artikel met opvallende conclusies.

Zo bleek dat 43,4 procent van de vrouwen met autisme zich niet alleen aangetrok-

10

Autistische mensen zijn minder vaak hetero ken voelt tot iemand van het andere geslacht, 30 procent meer dan in de gewone bevolking. Voor mannen is dat 18,4 procent in plaats van 9 procent.

Minder dan één procent van de ondervraagden identificeerde zich met het tegenovergestelde geslacht dan dat waarmee ze geboren waren. Maar de deelnemers bleken zich wel meer dan gemiddeld te identificeren als niet-stereotiep mannelijk of vrouwelijk. Van de vrouwen met autisme had 22 procent niet-genderconforme gevoelens. Bij de mannen was dat 8 procent.

Waar Begeer en medeauteur Jeroen Dewinter, klinisch psycholoog, van die uitkomst opkeken, bleken die cijfers geen nieuws te zijn voor medeauteur Reubs Walsh. Zij promoveert op onderzoek naar de sociale ontwikkeling van pubers.

Anders communiceren Walsh is een ervaringsdeskundige. Als veertienjarige jongen ging ze in haar geboorteplaats in Engeland bij een steungroep voor jongeren die moeite hadden met vrienden maken. “Het was niet bedoeld als groep voor autistische jongeren, maar daar kwam het wel op neer.”

Ze zag zoveel overeenkomsten dat zij bij

haar huisarts om een onderzoek vroeg.

De uitkomst luchtte haar op. “Ik was in die tijd erg ongelukkig. Ik dacht altijd dat ik onaardig was, maar ik bleek gewoon anders te communiceren dan de meeste mensen. De druk dat ik anders moest zijn dan ik ben, verdween.”

Binnen dezelfde steungroep ontmoette ze twee biseksuele meisjes die out and proud waren. Dat zette haar aan het denken over haar eigen seksualiteit. Eerst ging ze als homoman door het leven, sinds 2010 als transvrouw. En waar ze ook kwam, op de universiteit of in het uitgaansleven, overal kwam ze lhbt+’ers met autisme tegen. Walsh: “Dat was dus geen verrassing voor me.”

Oude theorieën naar de prullenbak Klinisch psycholoog Dewinter, die in 2016 in Tilburg promoveerde op seksualiteit bij autistische jongens tussen de vijftien en achttien, was wel verbaasd over het aantal lhbt+’ers met autisme. “Bij mijn onderzoek vonden we geen verschillen tussen jongens met autisme en leeftijdsgenoten zónder, in de mate van aantrekking tot het andere geslacht. Maar dus wel bij volwassenen. Die discrepantie kan onder meer komen doordat een deel van

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

wetenschap

Promovendus en ervaringsdeskundige Ruebs Walsh: ‘Autistische mensen zien scherper wat de werkelijkheid is’ ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

11

advertentie

WEAPON OF MASS DESTRUCTION

This toy gun might kill more people than a real gun. Simply because it’s made of plastic. It will end up as waste in our oceans. Where it degrades in small particles and ends up in our food chain. This way poison enters our body on a daily basis. We must reduce now or suffer later.

Gender en autisme

leert al jong dat jongens en meisjes elkaar die jongens pas op latere leeftijd ervarinleuk vinden. Maar als je dat zelf niet zo gen opdoet met een partner. Of ze komen ervaart, dan gooi je zo’n idee snel uit het pas later tot het bewustzijn dat ze interaam. Autistische mensen zien scherper resse in hetzelfde geslacht hebben.” wat de werkelijkheid is, ook als hen iets Dewinter heeft geen veelomvattende anders gezegd wordt.” verklaring voor het feit dat onder Walsh gaat ervan uit dat binnen de gehele mensen met autisme meer dan gemidbevolking eigenlijk veel meer mensen deld lhbt+’ers te vinden zijn. “Er is geen lhbt+’ers zijn. enkele theorie die goed onderbouwd is. Een gemeenschappelijke genetische verklaring is er niet. Er zijn verschillende Voorlichting te beperkt elementen die een rol spelen. Wij als Autisme is een ontwikkelingsstoornis. professionals moeten die complexiteit Geschat wordt dat een kwart tot de helft niet simplificeren.” van de mensen met autisme laagbegaafd Begeer noemt het zoeken naar één is. De andere helft heeft een normale simpele verklaring zelfs gevaarlijk. intelligentie. Dat mensen met autisme Ook Walsh verwijst een aantal oude theoinformatie anders verwerken, levert hen rieën naar de prullenbak. “Zo zouden geregeld problemen op. Begeer: “Ik ken autistische mannen zo overprikkeld zijn mensen met een dubbele master die thuis dat ze behoefte hebben om zachte vrouzitten omdat ze moeite met administratie wenkleding te dragen en die behoefte hebben. Dat kan heel frustrerend zijn.” verwarren met genderidenteit.” Ze lacht: Ook hebben mensen met autisme vaker “Duidelijk een theorie van een man die psychologische problemen. Depresnog nooit vrouwenklesie en angststoornissen ding gedragen heeft. Zelf komen bij autisme meer draag ik liever androgyne, dan gemiddeld voor. Dat ‘Met één lesje over comfortabele kleren.” betekent dat autistische homoseksualiteit En de gangbare biolomensen, als kind, puber doe je een deel van of volwassene, vaker met gische verklaring voor de groep tekort’ autisme, een verhoogd de hulpverlening in aanratestosteronniveau in de king komen. baarmoeder tijdens de Het is daarom van belang, zwangerschap, is ook benadrukt Dewinter, dat niet afdoende. Walsh: seksuele voorlichting en “Verhoogd testosteron bij hulpverlening inspelen de foetus kan niet verklaop de specifieke behoeftes ren waarom bijvoorbeeld autistische van de groep. “Dat is nu nog heel beperkt. mensen met een mannelijk geboortegeAls je bij de voorlichting maar één lesje slacht zich juist vaker als vrouw identifiover homoseksualiteit geeft, doe je daar ceren.” een deel van de groep tekort mee. Meer aandacht voor seksuele aantrekking, gender, identiteit en relaties is nodig.”

Veel meer lhbt+’ers Dat merkte Dewinter bij zijn huidige Zelf heeft Walsh de voorkeur voor de onderzoek naar volwassenen met autistheorie dat mensen met autisme de me: “Er is echt nood aan informatie over wereld om zich heen scherper zien. De complexe thema’s. Zo hebben mensen gemiddelde persoon gebruikt ervaringen vragen over hun identiteitsontwikkeling, uit het verleden om de huidige situatie het vinden en houden van een partner of te verklaren. “Dat versimpelt het leven.” verschillende relatievormen. Hoe weet ik Mensen met autisme doen dat minder. of ik in dit vakje hoor? is een veelgestelde Ze zijn ook minder gevoelig voor veelvraag. Er valt nog veel werk te doen.” voorkomende sociale conventies. “Je

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Autisme geregistreerd Ontwikkelingspsycholoog Sander Begeer richtte samen met de Nederlandse Vereniging voor Autisme in 2010 het Nederlands Autisme Register (NAR) op.

H

ierbij worden een groep van 2700 mensen met autisme jaarlijks verschillende vragenlijsten toegestuurd. Begeer: “Nog maar een fractie van het wetenschappelijk onderzoek gaat over volwassenen met autisme, de rest richt zich op kinderen en jongeren.” Dit wil hij veranderen door een groep kinderen en volwassenen gedurende lange tijd te volgen. “Zo kun je ook kijken hoe mensen door de tijd heen veranderen.”

Naast meer inzicht in de seksuele en genderidentiteit van zijn deelnemers wist Begeer ook al een stereotiep beeld te doorbreken: “Het cliché dat mensen met autisme vooral goed zijn in het werken met computers blijkt niet te kloppen. Volgens ons onderzoek werken meer mensen met autisme in de zorg dan in de ict. Er zijn ook artsen en zelfs therapeuten met autisme.”

De deelnemers leveren niet alleen een bijdrage aan de wetenschap, ze krijgen ook jaarlijks hun persoonlijke resultaten opgestuurd. “Bij een vragenlijst over prikkelgevoeligheid was er één deelneemster die extreem hoog scoorde, zelfs binnen deze groep. Dat was voor haar heel nuttige informatie.”

Het NAR zoekt niet alleen deelnemers met autisme, ook mensen zonder autisme wordt gevraagd om mee te doen.

Meer info op nederlandsautismeregister.nl

13

VIPs

Hoogleraar informele zorg Marjolein Broese van Groenou ontvangt subsidie voor samenwerkingsprojecten in Europa en Japan. Zij richt zich op de gevolgen van veranderingen in de langdurige zorg.

De financier is de Open Research Area for the Social Sciences.

Chemisch fysicus Stefan Vuckovic wint de Dick Stufkens Prijs 2018 van de Holland Research School of Molecular Chemistry voor het beste proefschrift.

Zijn onderzoek legt de basis voor een nauwkeuriger modellering van geneesmiddelen, katalysatoren, zonnecellen en batterijen.

Hoogleraar anesthesiologie Christa Boer werd recentelijk de opleidingsdirecteur van de VUmc School of Medical Sciences. Binnen het Instituut voor onderwijs en opleiden bevinden zich drie clusters: VUmc Amstel Academie, VUmc Academie en VUmc School of Medical Science.

14

D

e kans dat vrouwelijke gedetineerden na vrijlating met misdaad stoppen, neemt toe als ze hulp krijgen bij hun problemen met huisvesting, geld en verslaving. Dat blijkt uit het onderzoek waarop criminoloog Elanie Rodermond

Flick/Kecko

Daan van der Horst

Universitair hoofddocent aan de VU-afdeling Filosofie Jeroen de Ridder is per 1 januari één dag per week bijzonder hoogleraar christelijke filosofie aan de faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap in Groningen.

Het is een leerstoel van de Stichting voor Christelijke Filosofie.

Uit de vrouwengevangenis

16 oktober bij de faculteit Rechtsgeleerdheid promoveerde.

Elk jaar verlaten een paar duizend vrouwen een van de drie vrouwengevangenissen in Nederland. Zo’n veertig procent van de ex-gedetineerde vrouwen komt later weer in de gevangenis terecht. Waar het hebben van een relatie mannelijke gedetineerden

op het rechte pad kan houden, heeft dat bij vrouwen geen effect. De vrouwen die met misdaad stoppen, hebben wel vaker een stabiele woonsituatie en een betekenisvolle baan dan recidivisten. (FB)

Zie proefschrift via tinyurl.com/ Elanierodermond

Woestijnstof

Grensdoden D

M

eedogenloze mensensmokkelaars en slechte bewaking van de grenzen zijn níét verantwoordelijk voor de talloze migranten die verdrinken in de Middellandse Zee. De oorzaak is het selectieve en beperkte toelatingsbeleid, daardoor nemen mensen grotere risico’s om Europa te bereiken.

Dat betoogt jurist Tamara Last, die op 23 oktober hierop promoveerde. Ze concludeert ook dat gegevens over grensdoden vooral gebaseerd zijn op weinig betrouwbare berichten in de media, en daardoor vaak een vertekend beeld geven van de realiteit.

Zorgwekkend, want het beleid baseert zich voornamelijk op deze informatie. (PB)

oor woestijnstof uit de Sahara kunnen algen beter CO2 verwerken. Dat blijkt uit het onderzoek waarop Laura Korte 16 oktober bij Aard- en Levenswetenschappen promoveerde. Jaarlijks waait ongeveer 182 miljoen ton Saharastof van Afrika naar het Caribisch gebied. Het grootste deel van die stof belandt uiteindelijk in de oceaan. Door die woestijnstof in zee komen voedingsstoffen bij de algen terecht. Ook versnelt het stof de export van biomassa naar grotere waterdiepten. (FB)

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

onderzoeksnieuws

MIJN SCRIPTIE Zelfbevestigend sociaalmediagebruik en doelbereik

App tegen babbeltrucs

‘Pas nu weet ik wat ik had willen onderzoeken’

Junioronderzoeker Laura van der Lubbe ontwikkelde een app die mensen weerbaarder maakt tegen babbeltrucs.

Eliot Frimpong | 25 | master communicatiewetenschap | cijfer 7 | 24 ects Wat zou je met de kennis van nu anders aanpakken? “Ik ben begonnen met het formuleren van mijn onderzoeksvraag naar zelfbevestigend sociaalmediagebruik en het bereiken van je doel.

Achteraf had ik me wat beter moeten inlezen, want pas gaandeweg ontdekte ik wat ik echt een interessante vraag vind: hoe het gebruik van sociale media invloed heeft in tijden van verkiezingen.

Ik denk namelijk dat de mate waarin mensen sociale media gebruiken om hun identiteit te bevestigen, fluctueert.”

Wat is je grootste ontdekking? “Dat zelfbevestigend sociaalmediagebruik niet direct invloed heeft op de mate waarin mensen vasthouden aan hun doelen, maar wel indirect: sociaalmediagebruik vergroot je eigen effectiviteit, het geloof dat je ergens in kunt slagen, en dat beïnvloedt weer of je aan je doelen vasthoudt. Er is dus een indirecte relatie.”

Ben je goed begeleid? “Ja, mijn begeleider Guido van Koningsbruggen weet zelf veel van het onderwerp, dus hij kon ons goed verder helpen. Hij had het onderwerp ook bedacht en onze vragen konden meedoen in een internationale survey. We deden het onderzoek met vier mensen, van wie ieder een deelaspect uitwerkte. We hadden veel steun aan elkaar, bijvoorbeeld bij de analyse van de data.”

Ga je verder nog iets doen met het onderwerp?

“Ik heb een baan gevonden als trainee bij Ordina.

Daar wil ik graag op de afdeling Digital marketing terechtkomen. Dan komt mijn bredere kennis van sociale media misschien wel van pas.” (WV)

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Relimix

23 procent van de Nederlanders gebruikt elementen uit verschillende religies door elkaar.

M

ensen beperken zich steeds minder tot één godsdienst, maar gebruiken elementen uit verschillende religies.

Vaak gaat het dan om de combinatie van gebruiken of rituelen uit het christendom en het boeddhisme. Ongeveer een kwart van de Nederlanders mengt religieuze gebruiken, zo blijkt uit onderzoek van VU-theologen. (WV)

“Vaak durven mensen niet naar een identiteitsbewijs te vragen als iemand aan de deur komt om bijvoorbeeld de meterstanden op te nemen. Of ze vertrouwen iemand omdat die een jasje aanheeft van Nuon. Babbeltrucs, waarbij criminelen proberen om je huis binnen te dringen of gegevens van je los te peuteren, komen veel voor. Vorig jaar werd er duizend keer aangifte gedaan van babbeltrucs, maar de politie schat dat het wel honderdduizend keer per jaar voorkomt.”

Ouderen zijn vaak het slachtoffer.

Deze app maakt hen weerbaarder tegen mensen die aanbellen, opbellen of hen benaderen op straat. Er komen namelijk enkele scenario’s aan bod en de oudere moet kiezen hoe hij of zij zou reageren. Het idee is dat je in het echt hopelijk assertiever reageert als je iets vergelijkbaars al eens bij de hand hebt gehad in de app. Die analyseert ook het stemgebruik van de oudere: komt iemand assertief over?

We wijzen ouderen er ook op dat ze 112 mogen bellen. De politie wil het graag meteen weten als er ergens babbelaars actief zijn, want vaak bellen ze bij meerdere personen aan.” (WV)

Laura van der Lubbe is junioronderzoeker bij kunstmatige intelligentie. Haar app is ontwikkeld samen met het Network Institute en het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR). Trucs tegen babbeltrucs kunt u downloaden via de App-store en Google Play store.

15

Diversiteit Tom Baas

De prestigieuze Amsterdamprijs voor de Kunst ging naar The Black Archives. Een initiatief van New Urban Collective, waarvan de oprichters VU-studenten waren.

Inmiddels leeft het zwarte activisme veel breder in Amsterdam, maar minder op de VU-campus.

Toen het hier nog bruiste van het zwarte activisme

“

DOOR PETER BREEDVELD Het moet in 2009 geweest zijn, toen ik politicologie studeerde aan de VU en bedrijfskundestudent Mitchell Esajas me aansprak bij de liften in de grote hal van het hoofdgebouw”, zegt de Amsterdamse GroenLinks-politicus Simion Blom. “We kenden elkaar van een studiereis naar Suriname, en Mitchell wilde een platform oprichten voor zwarte studenten en young professionals. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat sceptisch was, ik geloofde er niet echt in. Ik had wel vaker met mensen gesproken over dergelijke initiatieven, en daar hoorde je dan doorgaans nooit meer iets van.”

“En ik begrijp die scepsis wel”, zegt Jessica de Abreu, die afstudeerde als antropoloog. “Dit soort initiatieven wordt door de samenleving nooit duurzaam ondersteund, waardoor deze het vaak niet lang uithouden.”

Maar het platform kwam er. Esajas en anderen stichtten samen het New Urban Collective (NUC). “Een space voor onze ideeën”, zegt De Abreu. “Want we mochten de VU wel binnenkomen met onze lichamen, maar niet met onze ideeën.”

“Ik was vaak de enige donkere persoon in de collegezaal”, herinnert Esajas zich. Bij de houten bank in de grote hal raakte ik aan de praat met andere zwarte studenten.” Esajas heeft het over de enorme houten bank die jarenlang het beeld in de ontvangsthal van het VU-gebouw bepaalde, een belangrijk trefpunt.

16

Marcel Wogram

Niet meer alleen Ook de jaarlijkse summercourse voor eerstegeneratiestudenten, studenten die als eerste in hun familie een academische studie doen, speelde een belangrijke rol.

Daar leren aanstaande eerstejaars academische vaardigheden. Sarita Bajnath, toen student geneeskunde met als bijvak psychologie en nu eigenaar van het bedrijf Socratisch, dat trainingen en workshops over diversiteit en empowerment verzorgt, werd ervoor als vrijwilliger gevraagd. Ze ontmoette er onder anderen Esajas en De Abreu, die er ook werkten. Ze fungeerde als buddy, een soort steun en toeverlaat voor de nieuwe studenten. “Er werd zo een netwerk van mensen gevormd die nog steeds nauw contact met elkaar houden”, vertelt Bajnath.

In juni 2011 organiseerde het NUC het eerste evenement onder de noemer Excellence Equals, met sprekers als ondernemer Carmen Breeveld, in 2003 Zwarte Zakenvrouw van het Jaar, en de succesvolle vermogensbeheerder Michael Kembel. Zwarte rolmodellen om studenten met diverse achtergronden ‘te stimuleren, inspireren en te motiveren om hun talenten te ontwikkelen en daarmee het beste uit zichzelf te halen.’

“Ik weet nog goed dat ik de zaal binnenkwam en het gevoel dat ik toen had”, zegt Blom. “Al op de middelbare school was ik heel erg bezig met de zwarte geschiedenis, de zwarte cultuur, het slavernijverleden, racisme.

Ik kende niemand anders die dat had, ik voelde me heel erg alleen. Als ik er met anderen over begon, reageerden die van: daar heb je hem weer met zijn Suriname-dingen.

Maar die zaal zat vol mensen die zich er óók mee bezighielden. Maatschappelijk gemarginaliseerde jongeren

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

campus

met hetzelfde gevoel en dezelfde ideeën en ik realiseerde me: ik ben niet alleen.”

“Het was een van de weinige studentenbijeenkomsten waar zwarte studenten zichzelf konden herkennen in de ander”, vertelt Mitchell. “Die eerste bijeenkomst bewees dat er behoefte aan was, dat we een gat vulden.”

Hardhandige arrestatie

Simion Blom

Mitchell Esajas ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Op die eerste bijeenkomst presenteerde zich ook een jongeman die korte tijd later nieuw vuur zou geven aan het racismedebat: Quinsy Gario. Hij toonde het Simion Blom T-shirt met het opschrift ‘Zwarte Piet is Racisme’, waarmee hij en Jerry Afri‘Bij het NUC yie alias Kno’Ledge Cesare realiseerde ik me: in november van dat jaar ik ben niet alleen’ hun opwachting zouden maken bij de sinterklaasintocht in Dordrecht.

Hun hardhandige arrestatie door de politie werd gefilmd en ging onmiddellijk viraal, waarna de strijd tegen de figuur van Zwarte Piet in een stroomversnelling kwam. Die strijd bestaat al sinds de jaren dertig van de vorige eeuw, maar werd landelijk nooit echt serieus genomen.

“Onze reactie op die bijeenkomst was dezelfde reactie die ze daarna nog vele malen zouden horen”, herinnert Esajas zich met een glimlach. “We begrepen Gario’s punt, maar we vonden het toen niet het juiste moment voor discussie.”

De geest was evenwel uit de fles: enkele maanden later ging een NUC-debat over de multiculturele samenleving, met sprekers als Jörgen Raymann en Tanja Jadnanansing, alleen nog maar over Zwarte Piet. Dat was net een paar dagen nadat Gario en Afriyie met veel geweld waren gearresteerd.

Het NUC timmerde hard aan de weg en organiseerde onder meer discussieavonden en workshops met studenten en vertegenwoordigers van bedrijven op de Zuidas, om kennis te maken met het bedrijfsleven en te leren solliciteren.

17

Marcel Wogram

Diversiteit

Na de arrestatie van Gario en Afriyie begon het NUC ook steeds meer maatschappelijk betrokken te worden. “Dat was echt een belangrijk keerpunt”, aldus De Abreu. “Dat heeft de handen van onze generatie in Nederland echt op elkaar gekregen.” Het NUC hield meer bijeenkomsten rondom empowerment, antiracisme en een rechtvaardige samenleving.

Daarnaast laaide de discussie over het academische curriculum ook weer op, dat volgens veel studenten te eurocentrisch is. Bij een bijeenkomst in een nokvolle collegezaal aan de VU kregen twee classici, Jaap-Jan Flinterman en Gerard Boter, het flink voor hun kiezen toen hen werd verweten dat in hun vak te weinig aandacht was voor andere dan Europese beschavingen en culturen. ‘Decolonize the University’ begon hier vorm te krijgen.

Er kwam een VU-versie van de ‘I Too Am’-campagne, begonnen aan Harvard, ‘I Too Am VU’, waarin studenten met diverse achtergronden aandacht vroegen voor discriminatie. Er was een verhit racismedebat in de kerkzaal met onder anderen antropoloog Gloria Wekker, die een witte student de oren waste omdat hij tegen een zwarte student zei dat ze blij moest zijn dat ze aan de VU mocht studeren.

Er bleek zich aan de VU, kortom, een grote groep mondige zwarte studenten te bevinden met noten op hun zang.

Prijswinnend historisch archief De NUC-oprichters en betrokkenen van het eerste uur hebben hun activistische vleugels inmiddels uitgeslagen. Simion Blom stelde zich in 2013 voor het eerst verkiesbaar voor de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen namens GroenLinks, en is inmiddels een bekende Amsterdamse politicus. Sarita Bajnath geeft in het hele land workshops over racisme, intersectionaliteit

18

en witheid. Bedrijven en organisaties huren haar in om bewustwording te kweken op een diverse werkvloer.

En onlangs kende het Amsterdams Fonds voor de Kunst de Amsterdamprijs toe aan het initiatief The Black Archives van Miguel en zijn broer Thiemo Heilbron, Jessica de Abreu en Mitchell Esajas: een historisch archief van boeken, pamfletten, tijdschriften en filmmateriaal over onder meer racisme, slavernij, kolonialisme en zwarte perspectieven.

Ptah Ankh Re

Witte student de oren wassen

Stilgevallen Maar zo actief als de VU-alumni (De Abreu studeerde vorig jaar af als laatste van de NUC-oprichters) in Amsterdam en de rest van Nederland zijn, zo stil is het zwarte activisme aan de VU geworden.

Mitchell Esajas Op andere plekken gebeurt wel veel, bijvoorbeeld aan de UvA, waar ‘Ik was vaak de Esajas, die ook nog enige donkere antropologie had gestupersoon in de deerd, aan de slag ging collegezaal’ als programmamanager Medical Anthropology & Sociology en waar onder andere de University of Colour werd opgericht, een spin-off van de Maagdenhuisbezetting in 2015. Over racisme, dekolonisatie en eurocentrisme hoor je op de VU-campus weinig meer.

“Dat komt doordat het NUC helemaal gedragen werd door individuele, maatschappelijk betrokken studenten”, zegt De Abreu. “Maar de VU heeft hierin ook een verantwoordelijkheid. Die zou haar rol ook moeten oppakken.

De VU heeft ons echter nooit structureel ondersteund.

Wij mochten gebruikmaken van de ruimte aan de VU,

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

Jessica de Abreu

maar institutionele steun hebben we nooit gehad.”

“Als het NUC nu iets wil organiseren, moeten we honderden euro’s voor een zaal betalen”, aldus Esajas. Dat is een belangrijke oorzaak voor de stilte aan de VU.”

Minder tolerant op Facebook

Sarita Bajnath ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Terwijl een kritisch geluid hard nodig blijft. “Hoe is het eigenlijk mogelijk dat er nog steeds gevochten moet worden voor een inclusief curriculum?” aldus Blom.

“Waar blijft de aandacht voor Arabische filosofen, waarom heeft Martin Luther King niet een veel prominentere plek? Niemand kan zich nog beroepen op onwetendheid. Is dit dan bewust?”

En ook VU-studenten tonen zich op Facebook vaak van hun minder tolerante kant, weet Esajas. “Toen Jessica de Abreu ik in een Facebook-groep voor antropologiestudenten over Zwarte Piet ‘Hardnekkige begon, schreef een studenmachtsstructuren te dat ik terug moest naar bestrijden doe je waar ik vandaan kwam, niet even naast je als het me hier niet beviel.

En iemand anders plaatste studie’ een Youtube-filmpje van het lied Hij was maar een neger van de Zangeres zonder Naam.”

“Je moet stevig in je schoenen staan om dit soort hardnekkige machtsstructuren te bestrijden”, zegt De Abreu. ”Dit is niet iets dat je even naast je studie doet. Het vergt veel van je. Daarom zou de VU actiever moeten zijn in het ondersteunen van kritische studenten die ruimte vragen voor een inclusief onderwijscurriculum met meerdere perspectieven, niet alleen een dominant wit perspectief.”

19

Promotieonderzoek

Promoveren hoeft niet altijd in je eentje Werken aan je proefschrift is soms een langdurige eenzame worsteling.

Daarom zoeken promovendi steun bij elkaar. En de begeleiding kan ook beter.

“

Promoveren is gedeeltelijk een eenzame bezigheid. Maar dat vond ik er ook heerlijk aan. Als je er helemaal niet van houdt om in je eentje te werken, moet je er niet aan beginnen”, zegt Naná de Graaff. Ze promoveerde in 2013, is nu docent internationale betrekkingen en programmadirecteur bij de Graduate School of Social Sciences. Het begeleiden van promovendi is een van haar taken.

Heel erg eenzaam was zij niet als promovendus. “Het was gebruikelijk dat een nieuwe hoogleraar één promovendus cadeau kreeg, een bruidsschat. Ik was zo’n bruidsschat en had geluk dat ik intensieve begeleiding kreeg. Ik werd gezien als een collega op de afdeling.

Bovendien had ik een goed wetenschapsnetwerk buiten

DOOR DIRK DE HOOG FOTO’S YVONNE COMPIER (tenzij anders vermeld)

Naná de Graaff 20

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

WETENSCHAP

Naná de Graaff

‘Je moet kijken welk aantal promovendi per hoogleraar realistisch is’ Nadia Bij de Vaate

‘Begeleiders zijn belangrijk, ik spreek ze bijna elke week’

de VU georganiseerd, zo ging ik geregeld naar congressen in het buitenland. Zo’n netwerk is belangrijk voor een promovendus. Dan ben je niet altijd in je eentje bezig. Maar je moet het deels zelf organiseren. Je bent een soort ondernemer van je eigen project.”

Maar De Graaff ziet de wereld snel veranderen. “Dat oude meester-gezelmodel, waarin de hoogleraar de promovendus grootbrengt, komt steeds minder voor.

We hebben bij de Graduate School nu bijna 200 promovendi. Die groep is divers, met verschillende soorten contracten en uiteenlopende ambities. Bijna de helft komt uit het buitenland; sommigen met beurzen, anderen op eigen kosten. Een andere grote groep heeft een baan naast het promoveren. Het oude model van een aanstelling voor vier jaar, zoals ik had aan de VU, is alleen nog weggelegd voor de happy few.”

Vooral buitenlandse promovendi hebben het zwaar, constateert De Graaff: “Vaak komen ze uit een andere academische cultuur, meestal hebben ze weinig geld en soms worden ze best aan hun lot overgelaten. Ook hebben ze lang niet altijd dezelfde rechten als promovendi die in dienst van de universiteit zijn, bijvoorbeeld voor het volgen van cursussen.”

Wennen aan Nederlands systeem De Graaff maakt zich sterk voor een bredere begeleiding van buitenlandse promovendi. “Met het International Office hebben we een schakelprogramma voor hen opgezet, zodat zij kunnen wennen aan het Nederlandse systeem. We organiseren niet alleen cursussen, maar ook pizzabijeenkomsten en netwerkborrels. De begeleiding moet meer omvatten dan alleen het inhoudelijke commentaar van de hoogleraar.”

Het schort nogal aan de begeleiding, vindt De Graaff: “Elke afdeling regelt het anders. De eisen aan begeleiding en de vergoeding ervoor zijn heel wisselend, daar mogen promovendi niet de dupe van worden. Ook moet je kijken welk aantal promovendi per hoogleraar realistisch is. Ik denk hooguit vier à vijf.”

Buddy’s “Ik vind promoveren helemaal geen eenzame bezigheid”, zegt Nadia Bij de Vaate stellig. In september 2017 begon zij aan haar promotie bij communicatiewetenschap. Zij kan zich voorstellen dat sommige promovendi wel een eenzame strijd leveren. “Het is grotendeels een individueel project. Maar promovendi kunnen steun bij elkaar vinden. Ook je begeleiders zijn belangrijk. Ik spreek ze bijna elke week.”

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Nadia Bij de Vaate Ze is lid van de Graduate Council. het promovendiplatform binnen de Graduate School, dat onder meer een introductiedag voor promovendi organiseert. De vier leden van dit council zijn tevens buddy voor nieuwe promovendi. Bovendien heeft de faculteit Sociale Wetenschappen een vertrouwenspersoon voor promovendi aangesteld.

De Graduate School biedt hen ook de mogelijkheid om gezamenlijk een cursus op te zetten. Bij de Vaate: “Je moet als PhD tegenwoordig 30 studiepunten halen, vandaar dat we ook een eigen module aan het bedenken zijn. Zo willen sommigen meer weten over statistische software.”

Bij de Vaate heeft voor één dag in de week een onderwijsaanstelling. Een prettige afwisseling, vindt ze.

21

Promotieonderzoek

“Soms worstel je binnen je onderzoek met een probleem.

Als je dan even met onderwijs bezig bent, verzet je je gedachten.” Maar ze ziet heus wel dat sommige promovendi het zwaarder hebben. “Voor mij is het allemaal goed geregeld. Ik heb een contract voor vijf jaar, heb geweldige begeleiders en fijne collega’s.”

Overleg is hard nodig

Marieke Wijntjes

Tot zo’n twee jaar geleden was er het promovendi-overleg ProVU dat bijeenkomsten organiseerde. Nu bestaat dat overleg eigenlijk alleen nog als fractie in de ondernemingsraad. Dat ProVU minder actief is, is wel jammer, vindt Razi Quadir die namens hen in de OR zit. “Het probleem is dat promovendi het toch al zo druk hebben

en na een paar jaar weer weg zijn. We konden geen nieuwe bestuursleden vinden.”

Eline Heppe, ook voor ProVU in de OR, vindt activiteiten voor promovendi erg belangrijk. “Sommigen leiden inderdaad best een eenzaam bestaan.” Ze denkt daarbij aan promovendi met een baan buiten de universiteit. “Je moet het dan toch vooral hebben van je intrinsieke motivatie en dan werkt contact met anderen en je begeleiders stimulerend”, zegt Heppe.

Quadir ziet verschillen tussen de faculteiten. “In een vorig leven werkte ik als analist in een laboratorium. Bij de bèta’s en geneeskunde werken promovendi vaak in een team met wekelijks werkoverleg met begeleiders.”

Nu is Quadir een paar dagen per week docent bij de faculteit Religie en Theologie. Daarnaast werkt hij in zijn vrije tijd aan zijn proefschrift. Dat gaat redelijk goed. “Ik had de vrijheid om mijn eigen onderwerp en begeleiders te kiezen. Omdat ik al wat ouder ben, sta ik er wellicht meer ontspannen in, maar begeleiders zijn ontzettend belangrijk. Die kunnen je maken of breken. Ik herinner me nog dat een promovendus de laan werd uitgestuurd omdat er geen positieve chemie met de begeleiders was.

Dan trek je als promovendus aan het kortste eind.”

Hoge werkdruk

Razi Quadir 22

Dat herkent Heppe wel: “Ik promoveerde in juni dit jaar bij ontwikkelingspedagogiek en had gelukkig voldoende begeleiding. Maar dat de begeleiding niet altijd optimaal is, is zeker een probleem. Uit de landelijke statistieken blijkt namelijk dat ruim de helft van de promovendi na vijf jaar nog niet klaar is, en zo’n twintig procent haakt voortijdig af.” Heppe pleit voor het inventariseren van de promotieprestaties van begeleiders en het voeren van exitgesprekken met vertrekkende promovendi.

“Dan kan de universiteit inzichtelijk maken wie goed en wie slecht presteren bij de begeleiding en kan ze waar nodig bijsturen. Daarbij gaat het ook om het proces. Een promotietraject moet niet alleen een mooi resultaat voor begeleiders opleveren, maar ook een nuttige investering zijn in de ontwikkeling van de promovendus.”

Wederzijdse afstemming van verwachtingen is volgens Quadir belangrijk. “Soms worden heel hoge eisen gesteld aan promovendi. Ik ken een hoogleraar die vond dat je de literatuur maar in je vrije tijd moest lezen.”

Hoge werkdruk heeft Heppe ook ervaren. “Ik had een aanstelling voor vier dagen in de week, maar werkte meestal meer dan vijf dagen. Later kreeg ik gelukkig een dag extra vanwege mijn onderwijstaken.”

Razi Quadir

‘De flexwerkplekken werken eenzaamheid in de hand’ Eline Heppe

‘Ik pleit voor het voeren van exitgesprekken met afhakers’ Sandra Hasanefendic

‘Meer dan de helft van de ruim 2.000 promovendi aan de VU komt uit het buitenland’

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

Geen boeken bij de hand

Karijn Kakebeeke

Heppe heeft nog een ander een punt van zorg. “Het is goed dat promovendi nu onderwijs moeten volgen. Daar leer je van en je komt elkaar tegen. Maar lang niet alle cursussen zijn vrij toegankelijk voor iedereen. Ik heb weleens gehoord dat ze 2.000 euro voor een cursus vroegen.”

Quadir heeft ook nog een punt: “De vele flexwerkplekken aan de VU pakken voor promovendi niet altijd goed uit. Dan gaan ze maar thuiswerken omdat ze daar wel hun boeken bij de hand hebben, bijvoorbeeld. Dat werkt eenzaamheid in de hand. Het zou goed zijn om op alle faculteiten ruimtes te hebben waar PhD’s kunnen werken en elkaar ontmoeten.”

Sandra Hasanefendic

Steun voor PhD’s Met hulp van International Office is de PhD Gatherings Associaton opgericht. Daar kunnen de buitenlandse promovendi met hun problemen terecht.

“

Meer dan de helft van de ruim 2.000 promovendi aan de VU komt uit het buitenland”, zegt Sandra Hasanefendic. Zij werkt bij International Office en begeleidt buitenlandse promovendi. “Vaak hebben ze geen arbeidscontract met de universiteit, maar komen ze met een beurs van de Europese Unie of met geld uit hun eigen land”, zegt Hasanefendic. Zij studeerde zelf in Portugal en promoveerde in januari 2018 aan de VU. “De buitenlandse promovendi worden meestal wel welkom geheten op een introductiebijeenkomst, maar daarna moeten ze vaak zelf hun weg vinden.

Denk aan huisvesting vinden, geldzaken regelen, maar ook: waar kan ik het best boodschappen doen?”

Het promotieonderzoek zelf is ook wennen. “In sommige landen is de cultuur hiërarchischer aan universiteiten. Daar zijn studenten gewend om precies te horen wat ze wanneer moeten doen. Hier moeten ze zelf meer ondernemen. En soms moeten ze hun onderzoeksvaardigheden en Engelse taalbeheersing nog bijschaven.” Daarom is met steun van International Office de PhD Gatherings Association opgericht: diverse werkgroepjes organiseren borrels, workshops en persoonlijke begeleiding voor promovendi. Hasanefendic heeft nog een hartenwens: een werkcafé op de campus voor PhD’s en postdocs, dat ook ’s avonds open is.

Eline Heppe ADVALVAS

Meer info op www.vu.nl/phd nr 5 — 7 november 2018

23

ingezonden mededeling

E: usr@vu.nl | FB: StudentenraadVU | HG StudentenDOk, kamer OD-12 Sarah Al-Ramadan

De universitaire studentenraad is het medezeggenschapsorgaan van en voor studenten van de VU. De raad houdt zich vooral bezig met de kwaliteit en toegankelijkheid van het onderwijs en het studentenbeleid van de VU. De raad overlegt hierover geregeld met het college van bestuur.

Kunst maakt studeren echt leuker zelf: we zijn tot een leuke collectie gekomen, die de ruimte beslist levendiger maakt. Je zult het zien, studeren wordt leuker. Echt waar.

Deze nieuwe studieplek is bovendien in samenspraak met studenten gecreëerd.

Vanaf 30 oktober is de VU een prachtige studieruimte rijker.

Kom kijken, kom studeren!

Sarah Al-Ramadan

De tijd gaat hard, ik zit alweer in de derde maand van de medezeggenschap. Ik heb een drukke tijd achter de rug met veel kennismakingen. Elk raadslid heeft zich verdiept in zijn of haar portefeuille. En we zijn allemaal druk met de kwaliteitsafspraken.

Maar waar houd ik me als algemeen raadslid nog verder mee bezig? Ik focus me bijvoorbeeld ook op andere punten uit ons beleidsplan, zoals de studieruimtes en de inrichting ervan. We merken dat studenten echt behoefte hebben aan studieruimtes met de juiste voorzieningen én een leuke sfeer.

Veel studieruimtes worden volgens de raad niet optimaal benut. Ze missen een vleugje creativiteit.

De B2-vleugel in het hoofdgebouw heeft een tijd leeggestaan en is nu ingericht als een studieruimte. Niet zomaar eentje, maar een fijne ruimte dóór en vóór studenten. Het is niet alleen belangrijk dat je in die vleugel pretttig kunt studeren, de ruimte moet je ook inspireren, vinden wij.

Daarom heeft onze raad samen met de Universiteitsbibliotheek gekeken naar de inrichting van die vleugel. Met conservator Wende Wallert zochten we kunstwerken uit die interessant zouden kunnen zijn voor de B2-vleugel. Kunst heeft namelijk een positieve werking op mensen in een ruimte en mag dus ook veel nadrukkelijker aanwezig zijn binnen alle studieruimtes op de VU. En al zeg ik het

Kata Rakić, algemeen raadslid k.rakic@studentenraadvu.nl

wat er verder speelt Een selectie uit de onderwerpen waarover de USR nu nadenkt en/ of onderhandelt: • Koffieochtenden. Aan het begin van elke periode houdt de USR een koffieochtend. We delen dan koffie uit in ruil voor input van studenten. Elke keer behandelen we een actueel thema. De volgende koffieochtend is op donderdag 10 januari. Noteer alvast in je agenda.

• Studentinitiatiefprijs. De jury is gevormd en we zijn nu bezig met het inzamelen van initiatieven. Ben of ken jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur ons snel een mail! In januari reiken we de prijs uit tijdens het Prijzengala.

• UVO. Dat is een zeswekelijkse bijeenkomst. De USR en de verenigingsbesturen kijken hoe ze elkaar kunnen steunen.

mail Reacties op Advalvas-artikelen zijn welkom op redactie.advalvas@vu.nl.

De redactie behoudt zich het recht voor uw bijdrage eventueel in te korten.

Tabaksindustrie (1) In de vorige Advalvas is Erik Lutjens, hoogleraar pensioenrecht, geïnterviewd over zijn nevenfunctie bij een een pensioenfonds van een tabaksfirma.

Hij vindt dat geen bezwaar: ‘want ik werk niet voor de tabaksindustrie […]. Ik heb een rol bij het pensioenfonds van tabaksfirma BAT.’ Het gaat Lutjens dus om de pensioenen van de werknemers.

Het is geen onbekende strategie om zijn werkzaamheden zo te vergoelijken. Lutjens blijft gewoon bijklussen bij tabaksfirma BAT, een van de grootste tabaksfabrikanten ter wereld en verantwoordelijk voor miljoenen tabaksdoden. ‘Het is bekend dat roken niet gezond is’, vervolgt hij. ‘Gezien de huidige stand van de regelgeving is het ieders eigen verantwoordelijkheid om te roken.’

Lutjens is overduidelijk niet op de hoogte van het wetenschappelijke bewijs dat zijn visie op

roken onhoudbaar maakt. Hij heeft blijkbaar geen benul van verslaving aan tabak, vergelijkbaar met die aan cocaïne en heroïne. Tabaksfabrikanten voegen bewust allerlei stofjes toe om hun al giftige product nóg verslavender te maken. Maar Lutjens zegt: ‘Een deel van de samenleving wil ook blijven roken.’ Hoe kan een gerenommeerd professor zó onwetend zijn? Uit onderzoek blijkt dat een ruime meerderheid, 80 procent, van de rokers wil stoppen. Zij zijn ten einde raad.

Veel van hen hebben vergeefs talloze stoppogingen ondernomen.

Steeds meer pensioenfondsen in Nederland stoppen met investeren in de tabaksindustrie. Er is maar één conclusie mogelijk: het morele kompas van Lutjens lijkt stuk. Hoe krijgen we deze man weer bij zinnen?

colofon

onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit www.advalvas.vu.nl

Redactieadres De Boelelaan 1105 BelleVue, Kamer 1H-43 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl Hoofdredacteur Marieke Schilp Redactie Floor Bal, Peter Breedveld, Dirk de Hoog, Marieke Kolkman, Welmoed Visser Eindredactie Win Castermans, Welmoed Visser Secretariaat Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl Basis Ontwerp Luis Mendo - GOOD Inc.

Vormgeving Rob Bömer - rbbmr.nl Medewerkers Yvonne Compier, Dido Drachman, Merlijn Draisma, Peter Gerritsen, Martijn Gijsbertsen, Damla Kaygusuz, Sanne Pieters, Dick Roodenburg (Griffioen), Bas van der Schot, Peter Valckx Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam VU-advertenties zie secretariaat Commerciële advertenties Bureau Van Vliet (023) 5714745 Druk Tuijtel, Hardinxveld-Giessendam advertentie

Stella Braam, TabakNee

Tabaksindustrie (2) Naar aanleiding van de op persoon gerichte aanklacht van TabakNee op mijn nevenfunctie wil ik nog eens bevestigen dat ik een rol vervul bij het Pensioenfonds BAT en niet – zoals Stella Braam van TabakNee beweert – bij de onderneming in de tabaksindustrie BAT. Het zou voor de zuiverheid van argumenten wel zo prettig zijn als TabakNee minstens voor een juiste weergave van de feiten zorgt. Het pensioenfonds regelt het beheer en de betalingen van de pensioenen van de werknemers.

Wat wil TabakNee: dat de werknemers hun pensioen niet meer krijgen of dat een bank het loon niet meer mag betalen omdat de werknemers bij een tabaksonder-

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

neming hebben gewerkt? Dat er bezwaren zijn tegen roken en de gezondheidsgevolgen is alom, ook mij, bekend. Dat neemt niet weg dat nog steeds grote groepen van de bevolking desondanks roken.

Dat kunt u dom vinden, is het misschien ook wel. Maar het is wél zo en het is niet verboden te roken voor een individu die dat wil.

Wat betreft borging van pensioen en ter ondersteuning daarvan mijn nevenfunctie bij het Pensioenfonds is dat voor mij echter geen afweging. Het pensioenfonds is immers geen tabaksonderneming, terwijl de aanklacht van TabakNee daarover ging.

WIL JIJ VRIJWILLIGERSWERK DOEN IN HET BUITENLAND ?

Kom naar het informatieweekend: werken met straatkinderen en straatjongeren.

Ontmoet ons op:

Vrijdag 16 - zondag 18 november 2018

Informatie en aanmelden: www.samen.org

Erik Lutjens, hoogleraar pensioenrecht

25

Factcheck

Universiteiten hebben geld zat om hun eigen broek op te houden, twitterde D66-Tweede Kamerlid Paul van Meenen. Gezamenlijk zouden ze zo’n 3 miljard euro hebben dat ze vrij kunnen besteden. Klopt dat?

Is de VU ook zo rijk? Advalvas doet een factcheck, en ruimt wat misverstanden uit de weg.

Hoe rijk is de VU? D DOOR DIRK DE HOOG

e VU had eind 2017 een eigen financieel vermogen van 231 miljoen euro. Maar dat bestaat voor een groot deel uit gebouwen en is echt niet vrij te besteden.

De onderwijsinspectie hanteert een kritische ondergrens voor het vermogen en stelt dat de VU dicht tegen die grens aan zit, gezien de langlopende financiële verplichtingen. Daarom moet de VU de komende jaren een positief saldo halen om het vermogen op peil te houden.

26

Volgens Van Meenen bezuinigt de overheid niet op de universiteiten, maar geeft ze er juist extra geld aan uit.

Dat is waar. Tussen 2009 en 2016 kreeg de VU 15,4 procent extra geld van de overheid. Maar het aantal bachelordiploma’s steeg met 42 procent en masterdiploma’s met 27 procent.

Bovendien hebben de inflatie en gestegen personeelslasten een groot deel van deze stijging opgesnoept.

De Vereniging van Nederlandse Universiteiten stelt dat de bekostiging per student van 2000 tot 2017 met 25 procent is gedaald. Van 20.100 naar 15.200 euro.

Dat komt doordat het aantal studenten met 68 procent is gestegen en de rijksbijdrage daarbij is achtergebleven.

Niet waar, zegt onderwijsminister Van Engelshoven. Het onderwijsaandeel per student in de rijksbijdrage was 6200 euro in 2008 en is nu 6800. Maar ze geeft toe dat als je alle rijksbijdragen aan de universiteiten bij elkaar optelt, dus inclusief geld voor onderzoek en dergelijke, de trend van de totale bekostiging per wo-student dalende is.

Veel geld voor onderzoek gaat niet meer direct naar de universiteiten, maar wordt verdeeld via onderzoeksfinancier NWO. Dus per student krijgen de universiteiten wel degelijk minder geld van het Rijk.

Universiteiten zouden het geld aan verkeerde dingen uitgeven, zoals nieuwe gebouwen.

Maar wie bepaalt dat? De universiteiten kennen een zogeheten lumpsumfinanciering, oftewel één zak geld die ze naar eigen inzicht mogen besteden. Onder meer de medezeggenschapsraden en de raad van toezicht moeten de hoofdlijnen van de begroting van de universiteit goedkeuren. Zo is aan de VU afgesproken dat de uitgaven voor huisvesting, inclusief nieuwbouw, gemiddeld over een aantal jaren niet meer dan 14 procent van de totale inkomsten mogen bedragen. En daar houdt de universiteit zich aan.

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

campus Die nieuwe gebouwen zijn toch veel te luxe en duur?

Aan de VU is daar lang over gesproken. Zo is overwogen het Wis-& Natuurkundegebouw te renoveren. Maar nieuwbouw bleek een betere oplossing.

Bij ieder nieuw gebouw is een uitvoerige kosten-batenanalyse gemaakt, ook met hulp van externe deskundigen. Zo leek de investering per vierkante meter in het Nieuwe Universiteitsgebouw aan de hoge kant. Er is echter gekozen voor een heel duurzaam gebouw. En ja, als je in milieu wilt investeren, hangt daar een prijskaartje aan. Alle nieuwbouwprojecten zijn overigens door de medezeggenschap en raad van toezicht goedgekeurd.

Per student komen er steeds minder docenten.

Volgens de minister is landelijk het aantal hoogleraren en docenten per student gedaald. In 2008 was er één docent op 18,4 studenten. In 2017 één op 19,8.

Precieze cijfers voor de VU zijn niet één, twee, drie te geven. Die verschillen per opleiding. Het aantal wp-plaatsen aan de VU is de afgelopen twee jaar gedaald.

Vorig jaar met zo’n 50, terwijl het aantal studenten juist steeg. Het ligt dus voor de hand dat ook aan de VU de studentdocentratio is verslechterd.

Doen universiteiten dan niks fout?

Vast wel. Tussen 2009 en 2016 is het aantal buitenlandse studenten verdubbeld naar 40.000. Dat is ongeveer evenveel als het aantal studenten van Universiteit Utrecht. Van de bachelorstudenten komt 8,3 procent uit het buitenland, bij de masters 17 procent.

En die percentages stijgen nog steeds doordat bijna alle universiteiten, ook de VU, actief studenten in het buitenland werven. Dat verklaart een deel van de groei van het aantal studenten en de toename van de werkdruk. Maar de universiteiten bewerkstelligden dit zelf door meer bachelor- en masteropleidingen in het Engels aan te bieden.

Zijn universiteiten nu rijk of niet?

Tja, volgens het Rathenau Instituut zijn de totale inkomsten van de universiteiten tussen 2009 en 2016 gestegen van 5,7 naar 6,8 miljard euro. Dat is een optelsom van de rijksbijdrage, collegegelden, onderzoekssubsidies en betaalde opdrachten. Maar dat bedrag moet je corrigeren voor de inflatie. De inkomsten van de VU in 2017 waren bijna 511 miljoen euro. Daarvan kwam 319 miljoen van het Rijk, 49 miljoen uit collegegelden, 90 miljoen uit onderzoekssubsidies en -opdrachten en 53 miljoen uit diverse bronnen. Dat is 91 miljoen euro (bijna 18 procent) meer dan in 2009. Toen stonden er 22.738 studenten ingeschreven. In 2017 waren dat er 129 meer. Je zou denken dat het dan wel meevalt met het geld per student. Maar het valt tegen. De rijksbekostiging loopt twee jaar achter bij het werkelijke aantal studenten, dat momenteel juist stijgt. Dat meegerekend kreeg de VU in beide peiljaren net iets minder dan 14.000 euro per student van het Rijk. Maar die euro was in 2017 door gestegen kosten wel zo’n 18 procent minder waard.

Voor die nieuwbouw is een hoop geld geleend, waaraan banken veel verdienen.

De VU heeft nu zo’n 200 miljoen euro geleend, vooral bij de Europese Investerings Bank. Die is niet uit op winstmaximalisatie, maar wil maatschappelijk nuttige projecten in de Europese Unie financieren. En de VU heeft de nieuwbouw deels uit eigen middelen betaald.

De beslissingen worden centralistisch genomen, waardoor het geld niet altijd naar de belangrijkste zaken gaat.

Dat valt te bezien. De VU verdeelt het budget voor onderwijs en onderzoek over faculteiten via een ‘objectief model’ Vusam. Dat gaat over studentenaantallen, promoties en dergelijke. De faculteiten bepalen zelf waaraan ze dat geld besteden. Het Vusam-model is overigens wel regelmatig onderwerp van discussie.

Maar veel geld gaat op aan bureaucratie en managers.

In 2010 is de VU begonnen met inkrimping van het ondersteunendpersoneelsbestand. Dat was in 2015 met 126 formatieplaatsen gekrompen tot 1409 fte, ofwel 40 procent van het totale personeelsbestand. Over Vermogen zit deze periode kwamen grotendeels in er juist 140 plaatsen gebouwen voor wetenschappelijk personeel (wp) bij. Meer dan de helft (821 fte) van de ondersteunende functies is ook nog eens direct onderwijs- en onderzoeksgebonden.

Denk aan assistenten bij practica, studentendecanen en onderwijsbureaus.

Van de 3581 fte die de VU in 2015 telde, gaat het bij 18 procent om ‘indirecte functies’. (Cijfers zijn zonder medische faculteit.)

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

27

PERSONEELSPAGINA ONDER REDACTIE VAN HRMAM VU JAARGANG 66, NUMMER 5, WOENSDAG 7 NOVEMBER 2018

5

tips om gezond en gelukkig door te werken

We besteden wekelijks heel wat uren op de werkvloer. Bovendien gaat de pensioenleeftijd omhoog en moeten we allemaal langer doorwerken. Hoe blijf je nu gezond en gelukkig op je werk?

Gemotiveerd, geïnspireerd en betrokken? En hoe kun je jezelf uitdagen en ontwikkelen? Ofwel, hoe blijf je duurzaam inzetbaar?

Hier lees je een aantal tips van experts.

1

Zorg dat je passies en competenties passen bij je werk

‘Werken aan duurzame inzetbaarheid is voor iedereen belangrijk’, vertelt Jos Akkermans, universitair hoofddocent in Duurzame loopbanen en Organisatiegedrag. ‘Niet alleen voor medewerkers die bijna met pensioen gaan, maar ook voor pas-afgestudeerden’, meent hij.

‘Iedereen moet langer door tot het pensioen.

Als je er te laat mee aan de slag gaat, is het kwaad misschien al geschied.’ Wat kun je als starter dan zoal doen? ‘Er zijn heel veel dingen die je kunt doen. Eén hele belangrijke tip, die uit ons onderzoek steeds naar voren komt: zorg voor een goede fit tussen je competenties en passies enerzijds, en je werk anderzijds’, zegt Akkermans. ‘Het kán prachtig zijn om bij een van de Big 4-accountantsorganisaties te starten of te beginnen met een prestigieus traineeship.

Maar als dit niet echt bij je past, omdat je misschien heel ondernemend bent of naast je werk nog andere belangrijke activiteiten hebt, dan word je daar mogelijk niet gelukkig van. In de huidige arbeidsmarkt is de kans om een baan te vinden heel goed. Dat is fijn, maar het brengt weer nieuwe uitdagingen.

Pas-afgestudeerden hoeven bijvoorbeeld niet de eerste baan die voorbij komt te accepteren.

Denk goed na wie je bent en wat bij je past.

Daar baseer je dan je beslissing op!’

2

Blijf in beweging, letterlijk en figuurlijk

Volgens Lidy Stassen (regisseur loopbaancoaching en re-integratie), is letterlijk én figuurlijk in beweging blijven de sleutel tot een duurzame loopbaan. ‘Door te wandelen, fietsen, de trap te nemen (in plaats van de lift) en te sporten, blijf je fit en vitaal. Met figuurlijk bedoel ik dat je jezelf af en toe vragen moet stellen. Vind ik mijn werk nog steeds interessant? Ben ik aangesloten op de ontwikkelingen in mijn vak en organisatie? Waar zie ik mezelf staan over vijf jaar en hoe kan ik me door persoonlijke ontwikkeling, professionele training en loopbaanoriëntatie hierop goed voorbereiden?'

Ook loopbaancoach Ingrid Scheijven sluit zich daarbij aan. ‘In ‘loopbaan’ zit niet voor niks het werkwoord ‘lopen’. Je loopt als het ware van de ene naar andere fase en onderweg gebeurt er van alles. Soms plan je dat zelf maar net zo vaak gebeuren er dingen die je niet verwacht.

De organisatie waarin je werkt verandert, er doen zich nieuwe kansen voor, jouw functie verandert of je gaat promoveren. Daarnaast vinden er ontwikkelingen buiten je werk plaats die je niet altijd volledig los kunt koppelen van je werk. Je koopt een huis, krijgt kinderen of je wilt zorgen voor je ouders’, zegt Scheijven.

Hoe blijf je gezond én gelukkig doorwerken in die dynamiek? ‘Blijf open en nieuwsgierig

en maak reële keuzes. Kijk om je heen welke mogelijkheden de arbeidsmarkt, naast je huidige baan, nog meer te bieden heeft. Maak bijvoorbeeld een lijstje met leuke functies of organisaties. Laat je daarbij niet weerhouden omdat je niet honderd procent in het plaatje past’, meent Scheijven. ‘Oriënteer je daarbij op functies die naast skills, kennis en ambitie ook passen bij jouw levensfase. Een horizontale stap of een baan die (tijdelijk) minder van je vraagt kan een prima keuze zijn.’

‘Een belangrijk onderdeel van duurzame inzetbaarheid is inderdaad wendbaarheid, ongeacht wat voor werk je doet’, vindt ook Akkermans.

‘Je hoeft natuurlijk niet elk jaar van baan te veranderen, maar je kunt wel je competenties up-to-date houden. Nieuwe technologieën, veranderende banen of wijzigingen op de arbeidsmarkt leiden er mogelijk tot dat je baan andere dingen van je vraagt. Als je hier succesvol mee omgaat, ben je actief bezig met duurzame inzetbaarheid.’

3

Wees eerlijk naar jezelf

Een belangrijke tip van Henny van Nieuwenhuijsen (directeur bedrijfsvoering faculteit Religie en Theologie): Be truthful to yourself. Neem je eigen patronen en gewoontes eens goed onder de loep.

Werkdruk raakt ons allemaal. Vermijd je bijvoorbeeld regelmatig een overvolle mailbox of kijk je vaak op Whatsapp? Wees dan eerlijk naar jezelf: heb je last van zulke patronen?

Evengoed zullen er ook juist patronen zijn waar je veel aan hebt. Reflecteer daarop, word je er bewust van en doe er iets aan. In het onderwijs en in het onderzoek ontwikkelt de informatietechnologie zich snel. Vooral de jongere medewerkers zullen bijblijven met de nieuwste ontwikkelingen. Ook op dat gebied is het belangrijk om eerlijk naar jezelf te zijn: ben ik nog voldoende inzetbaar en draag ik nog écht bij aan de VU? Op het moment dat je die vraag niet

Nog meer tips?

Kom van 12 tot en met 15 november naar de week van de duurzame inzetbaarheid. Voor een aantal cursussen is aanmelden niet nodig. Kijk snel op VUnet > Serviceplein > Opleiding & Ontwikkeling > Beweegt de VU jou?

meer kunt beantwoorden of niet weet of je hem kunt beantwoorden, stap je naar je leidinggevende. Realiseer je ook dat jouw functie mogelijk verandert of zelfs vervalt door de digitalisering of veranderingen. Niet alleen eerlijk zijn naar jezelf is belangrijk, maar eerlijk zijn naar collega’s net zo goed. Durf op tafel te leggen wat er aan de hand is en durf tijdig te zeggen wat er echt speelt,’ vindt Van Nieuwenhuijsen.

4

Pak zelf de regie

Van Nieuwenhuijsen zegt verder: 'Toon eigenaarschap voor je ontwikkeling en neem verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn in de maatschappij. Belangrijk daarbij is discipline. Je moet discipline opbrengen om bijvoorbeeld op de fiets te stappen of op een andere manier regelmatig te bewegen. Wie dat op een goede manier duidelijk maakt, is Erik Scherder. Er is moed nodig om bepaalde patronen waar je vanaf wilt te doorbreken.

Wacht daarbij vooral niet op motivatie, maar doe het gewoon! Uitstellen en ontwijkgedrag brengen niet veel goeds.' Scheijven sluit zich daarbij

aan: ‘Jij staat aan het roer van je loopbaan en bent zelf het ‘product’. Neem dus initiatief om jezelf te blijven ontwikkelen: creëer kansen, volg een opleiding en grijp nieuwe projecten aan. Zo blijf je aantrekkelijk voor de arbeidsmarkt. Kijk daarnaast ook regelmatig vooruit: wat zijn precies je wensen en dromen? Hoe passen die bij wie je bent en wat je kunt? Wat zijn daarmee je mogelijkheden op de arbeidsmarkt?’ Ook Akkermans onderschrijft dit idee.

‘Eigenaarschap is de basis van een duurzame loopbaan, zo kijken we er ook vanuit wetenschappelijk perspectief naar. Het is cruciaal om inzicht te hebben in de context en in veranderingen over de tijd. Jij bent de enige eigenaar van je eigen loopbaan. Voor iedereen is loopbaansucces of betekenisvolheid weer net wat anders. Reflecteer en handel daarop.’

5

Stap op tijd naar je leidinggevende

Universitair hoofddocent Arbeid en Gezondheid Cécile Boot (Amsterdam UMC, locatie VUmc) onderzoekt hoe oudere medewerkers die chronisch ziek zijn toch kunnen blijven werken.

Haar belangrijkste tip: ‘Besef dat je ouder wordt én langer door moet werken. Dat betekent waarschijnlijk dat je gezondheid achteruit gaat, zowel cognitief als fysiek. Het is goed om jezelf af te vragen hoe je gezondheidsklachten zich verhouden tot het werk dat je doet’, zegt Boot. ‘Stel dat je fysiek zwaar werk doet, dan is het misschien nuttig om op de lange termijn een meer coachende rol op je te nemen.

Of als klachten vooral stressgerelateerd zijn, dan kun je bijvoorbeeld zoeken naar ondersteuning, taken delegeren of juist rouleren en parttime gaan werken. Daarnaast heeft niet alleen de medewerker een verantwoordelijkheid, maar zeker ook de leidinggevende. De dialoog die zij voeren is belangrijk. Niet alleen voor de vijftigplussers, maar zeker ook voor medewerkers onder de 35 is het goed om op tijd aan te kloppen bij een leidinggevende. Zeker gezien millennials (dan ben je tussen 1980 en 2000 geboren, red.) steeds vaker een burn-out ontwikkelen.‘

Redactie Personeelspagina > HRMAM Tekst > ANOUK BERCHT Vormgeving > HAAGSBLAUW Reageren > PP@VU.NL

Film

Restaurant

Drovers Dog Poolse geschiedenis Cultuurcentrum Griffioen Drie films van Andrzej Wajda Dinsdag

20 november Ashes and Diamonds Donderdag 22 november The Promised Land Vrijdag 23 november Man of Marble (De films zijn Engels ondertiteld) Aanvang: 19.30 uur Toegang: € 5,(studenten) € 7,- (medewerkers VU) griffioen.vu.nl

D

e Poolse regisseur Andrzej Wajda (1926-2016) heeft in zijn films op een overweldigende manier de geschiedenis van zijn land verbeeld. Filmhuis Griffioen draait drie klassiekers.

Ashes and Diamonds (1958) speelt in de verwarrende dagen net na de Tweede Wereldoorlog. Verzetsman Maciek (Zbigniew Cybulski, ‘De Poolse James Dean’) wordt ingeschakeld om de secretaris van de communistische partij te vermoorden. Hij krijgt steeds meer twijfels over zijn opdracht. The Promised Land (1975) is een drie uur durend epos over de industrialisatie van Polen in de 19de eeuw.

Uitbundig verfilmd, met hebzuchtige kapitalisten en onderdrukte arbeiders. In Man of Marble (1977) kan hoofdpersonage Mateusz Birkut zo goed metselen dat hij een held wordt in het Polen van de jaren zeventig.

Als hij opkomt voor de rechten van arbeiders, valt hij in ongenade bij het regime. De verwijzing naar de Solidarność-beweging zal duidelijk zijn.

Dick Roodenburg publiciteitsmedewerker Griffioen

30

SFEER Vriendelijk; we voelen ons meteen welkom in dit moderne Australische restaurant met veel lichtinval. De wanddecoratie is ook helemaal in Australische stijl. Ze hebben een ruim terras met heaters, dus je kunt in de herfst nog prettig buiten zitten. Wij zitten aan de Heemstedestraat, maar in de Indische Buurt en op de Wibautstraat hebben ze ook nog filialen.

ETEN Als voorafje nemen wij een plankje brood met smeersels.

De drie flinke sneden zijn meer dan genoeg. Wij kiezen ervoor om vervolgens twee hoofdgerechten na elkaar te bestellen en deze te delen. Als eerste krijgen we kangoeroebiefstuk: een behoorlijk stuk heel mals vlees met zoete aardappel en groenten. Daarna delen we de Angus Burger, goed belegd met onder meer rode bietjes en een lekkere saus. Plus een grote portie gekruide friet. Alles bij elkaar hebben we heerlijk en ruim voldoende gegeten.

BEDIENING Grotendeels Australisch, beslist klantgericht.

TIP De vleesliefhebber mag de Angus Burger niet missen.

AANRADER Absoluut, als je de Australische keuken een kans wilt geven.

PRIJS Niet heel goedkoop, maar aangezien de porties aardig groot zijn, kun je er toch prima eten voor betrekkelijk weinig geld. Voor 50 euro heb je met twee personen een voorafje, twee hoofdgerechten en drie drankjes.

Drovers Dog Heemstedestraat 25 Drovers-dog.com Romy Zengerink, masterstudent human movement sciences

Wil je ook GRATIS UIT ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie?

Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS

Uilensteders

Gelukkig hoeft het bestuur niet nuchter te blijven Derk-Jan Post 20 Tweedejaars biomedische wetenschappen Gele flat

“

Ik ben nog maar een groentje bij Gyrinus natans, dus is het wel bijzonder dat ik dit studiejaar de nieuwe voorzitter ben geworden.

Normaal ben ik iemand die veel twijfelt.

Maar over mijn solliciatie voor het bestuur was ik heel zeker. Het leek me zo leuk om te doen.

Vorig jaar heb ik in één keer mijn propedeuse gehaald. Daarom wilde ik nog iets naast mijn studie doen. Ik denk dat ik hier heel veel van ga leren. Al zal er van studeren niet veel terechtkomen.

Ik heb het meeste zin in ons lustrum dat we vanaf 22 oktober vieren. We hebben allemaal leuke activiteiten. Een gala in een kasteel in Limburg bijvoorbeeld.

Dat wordt hard werken. Maar het komt allemaal goed. Gelukkig hoeven we als bestuur niet nuchter te blijven.

Door Floor Bal Foto Peter Valckx

Wil je ook in Uilensteders?

Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

ADVALVAS

nr 5 — 7 november 2018

31

column

Eenzaamheidsrobot

M Sanne Pieters derdejaars sociologie

illustratie Dido Drachman masterstudent beeldverhaal, Sint Lucas, Brussel

32

et een vriend die artificial intelligence studeert, zat ik op café in West. Hij vertelde dat hij bezig was met een project waarmee hij de zorg efficiënter kon maken, hoe hij door middel van data de rol van de huisarts kon inperken. Hij fantaseerde over een huisartsenpraktijk waar patiënten niet meer op de huisarts hoefden te wachten, maar gewoon vanuit huis hun eigen diagnose konden stellen. “Stel je eens voor”, zei hij, “hoeveel meer mensen er geholpen kunnen worden.”

Ik vroeg: “Maar heeft de huisarts niet ook een sociale functie?”

“Wat bedoel je?” vroeg hij.

“Ik bedoel”, zei ik, “dat de huisarts voor sommige mensen misschien meer is dan alleen iemand die een diagnose stelt. Een diagnosesteller kun je makkelijk vervangen door data. Maar zeker in dorpen en onder oudere generaties heeft de huisarts een veel bredere functie. De huisarts is ook iemand die troost. Die vraagt hoe het nu met je moeder is. Die iets kan doen aan eenzaamheid.”

De vriend zei: “Daar nemen we dan allemaal een eenzaamheidsrobot voor.”

“Hebben jullie het nooit over de sociale gevolgen van wat je met je opgedane kennis kunt gaan doen?” vroeg ik.

Hij dacht even na. “Nee, eigenlijk niet”, zei hij.

“Geinig”, zei ik, en liep naar de bar om nog een biertje te halen.

Een dag later was ik op een festival waar ik in gesprek raakte met iemand die het nut van geesteswetenschappen niet zag. (Ik probeerde hem nog uit te leggen dat ik op zich een sociale wetenschap studeer, maar daar ging het nu even niet over, vond hij). Humanities, zei hij, zijn inefficiënt en onnodig. “Ik begrijp gewoon niet”, zei hij, “waarom jullie je niet meer op tech richten.”

“Op wat?” vroeg ik.

“Kijk”, zei hij, hij nam een trekje van zijn sigaret, “tech is wat de maatschappij bepaalt. De humanities hebben dat te volgen, anders worden jullie binnenkort echt totaal irrelevant. Waar ga je anders ooit een baan vinden?”

“Bepaalt de maatschappij niet nog altijd de tech?” vroeg ik.

Hij glimlachte. “Dat vind ik nou echt iets voor een geesteswetenschapper om te zeggen”, zei hij.

Op de pont naar huis dacht ik na over de gesprekken die ik de afgelopen dagen over data en tech voerde. Bij sociologie heb ik bijna elke periode een vak over wetenschapsethiek of filosofie. Ik doe niet anders dan rekening houden met de sociale gevolgen van zo’n beetje alles wat er in de wereld kan gebeuren. Maar de jongen op het festival had ook een punt. De maatschappij verandert, en ik vraag me ook soms af of het zin heeft om in dat veranderende landschap Marx, Foucault en Weber te bestuderen en niets te leren over de sociale gevolgen van de technologisering en automatisering. En eerlijk is eerlijk: het gaat bij ons in het college inderdaad vaak over hoe we na de universiteit een baan kunnen vinden.

Mijn telefoon ging. De vriend met wie ik in West in een café had gezeten, belde. Hij had er nog eens over nagedacht, zei hij.

“Waarover?” vroeg ik.

“Ethiek”, antwoordde hij. “En eenzaamheid en banen die verdwijnen, huisartsen die troosten. Kijk”, zei hij, “het is niet erg mijn expertise. Maar het is wel jouw expertise. Dus ik dacht: kunnen we het niet samen doen? Ik de tech en efficiëntie. Jij de sociale gevolgen ervan.”

Toen ik ophing, dacht ik: samenwerken. Dat is natuurlijk het antwoord. En dat vond ik nou echt iets voor een sociale wetenschapper om te zeggen.

nr 5 — 7 november 2018

ADVALVAS