februari 2020 – no. 2, jaargang 14
Hoe overleef je een sekte? Frank Krake vertelt het waargebeurde verhaal van Hannelore
Zie pagina 21 FRANK KRAKE
Herman Koch herleeft Meesterlijke thriller zijn tijd in Finland is eindelijk vertaald 3 11
Nieuwe poëzie van de Laureaat Prijs der Nederlandse Letteren 2018
In de boekhandel € 17,50
www.deharmonie.nl
Verliefd op Herman het hangbuikzwijn 15
Recepten voor stripliefhebbers 25
Gratis verkrijgbaar bij 170 boekhandels Kijk op pagina 28 voor een boekhandel bij u in de buurt!
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 2
LOSSE DELEN REDACTIONEEL
NIEUWS
Schrijver en tv-presentator Kefah Allush vertelde mij afgelopen jaar dat bij hem tijdens het schrijven van zijn eerste boek opeens het kwartje viel: ‘Ik mag plagiaat plegen op mijn eigen leven!’ Een openbaring die tot een schat aan mogelijke verhalen leidt, zoals ik zelf eens heb ervaren tijdens een schrijfcursus bij het Literatuurhuis in Utrecht, waarbij een opdracht om een familie-anekdote te vertellen uiteindelijk tot een kort verhaal leidde, getiteld: ‘Hoe mijn opa leerde breien’. In deze editie van de Boekenkrant komen meerdere verhalen samen die het verleden plagiëren, zij het op zeer verschillende manieren. Zo spraken we met Herman Koch, die met Finse dagen voor het eerst een geheel autobiografische roman heeft geschreven, hoewel hij toegeeft er ook wat details bij te hebben verzonnen (p.3). Frank Krake deed juist grondig onderzoek om zijn boek Hannelore zo waarheidsgetrouw mogelijk te maken (p.21). Tracy Chevalier koos wellicht de meest veilige optie en vertelt over een fictieve vrouw in het Engeland van de jaren ’30, al wilde ze wel dat ‘de lezer er blindelings op kan vertrouwen dat alles wat ik over de periode waarin het boek zich afspeelt schrijf, klopt’ (p.7). Deze verhalen lijken maar weer te bewijzen: als er eenmaal wat tijd overheen is gegaan, kun je overal een goed verhaal van maken.
LINDA STULIC
Plagiaat
Mirjam Mulder, redacteur Boekenkrant mirjam@boekenkrant.com
NIEK STAM
ZIE PAGINA 7
AANBIEDING
Wil jij een abonnement op de Boekenkrant? Blader gauw door naar de bon op pagina 30
+++ Op 20 februari wordt bij Boekhandel Scheltema in Amsterdam alweer voor de zesde keer de Nederlandse Boekhandelsprijs uitgereikt. De prijs is bedoeld om een verborgen parel aan een veel groter publiek voorstellen. Eerdere winnaars waren onder meer Jaap Robben met Birk (2015) en Murat Isik met Wees onzichtbaar (2018). Alle boeken kwamen na het winnen van de prijs in De Bestseller 60 terecht. +++ De Nederlandse kunstdetective Arthur Brand heeft een gestolen Iraanse dichtbundel uit de veertiende eeuw teruggevonden. De bundel Diwan van de Iraanse dichter Hafez, die naar schatting één miljoen euro waard is, was jarenlang in handen van een Duitse Iraniër. Brand heeft hiermee naar eigen zeggen op het laatste moment voorkomen dat het boek in handen zou vallen van de Iraanse overheid. +++ In het radioprogramma De Taalstaat maakte Jet Bussemaker bekend dat de Gouden Ganzenveer 2020 aan schrijver en programmamaker Abelkader Benali is toegekend. ‘Zeker in een tijd van crisis weet hij als geen ander jongeren te stimuleren om te lezen,’ aldus Bussemaker. +++ Het heeft aardig wat jaren geduurd, maar op 13 maart is het zover: de nieuwe Centrale Bibliotheek aan de Neude in Utrecht opent haar deuren. Het monumentale Oude Postkantoor is omgetoverd tot een plek waar Utrechters kunnen samenkomen en kennis uitwisselen. +++ Een boekhandel is een plek voor ontmoetingen, maar dat nam een datingcoach in Sydney wat al te letterlijk. Een bekende boekhandel in de Australische stad werd als oefenterrein gebruikt door de mannelijke cursisten van deze coach. De boekhandel heeft zijn excuses aangeboden aan klanten die zijn lastiggevallen, en heeft laten weten dat de mannen niet welkom zijn. +++ Voor het tweede jaar op rij was De zeven zussen van Lucinda Riley in 2019 het best verkochte boek. Dat is niet het enige record van de Ierse schrijfster: ze staat met maar liefst elf boeken in de CPNB Top 100, waarvan vijf in de top 10. Eveline Aendekerk, directeur van de CPNB, ziet dat als iets positiefs; volgens haar zijn mensen dankzij De Zeven Zussen weer gaan lezen. +++ In een aflevering van De Grote Vriendelijke Podcast vertelt Tonke Dragt dat ze aanvankelijk veel kritiek had op het script van de Netflixverfilming van haar jeugdboek De brief voor de koning. Ze vond dat er te veel verhaallijnen bij werden bedacht. Nu denkt ze ‘dat het een lust voor het oog wordt’. +++
ERWIN SUVAAL
INHOUDSOPGAVE LITERATUUR Herman Koch, Finse dagen Arie Storm, List en leed Claire Brentjens, Flardentango Lydia Syson, Meneer Peacocks paradijs Tracy Chevalier, Een losse draad
3 4 4 5 7
SPANNING Diverse auteurs, Dood door onschuld Marja Boomstra, il Circolo Ragnar Jónasson, Sneeuwblind
10 10 11
JEUGD Ali Benjamin, Op zoek naar Paulie Fink 14 Jamie Littler, IJshart 14 Yvonne Jagtenberg, Hup Herman! 15
NON-FICTIE Diverse auteurs, Vanaf de vluchtstrook Pete Wu, De bananengeneratie Frank Krake, Hannelore Anneke de Bundel en Nicole Franken, Eiland blues Leon Verhoeven, Stripkookboek
20 20 21 23 25
BOEKHANDEL De 30 bestverkochte boeken in Nederland en Vlaanderen 24 Deze boekhandels verspreiden de Boekenkrant 28 Op bezoek bij Boekhandel Novita in Bennekom 29
VOOR DE LEZER Lezer aan het woord 31 Win een boek 31 Colofon 31
www.cviiiontwerpers.nl
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 3
LITERATUUR INTERVIEW
Exotisch wezen in Finland Schrijvers die op elke vraag van een interviewer antwoorden dat het antwoord al in het boek staat hebben groot gelijk, schrijft Herman Koch in zijn net verschenen autobiografische roman Finse dagen. Met de teleurgestelde blik van een bakker die er net op gewezen werd dat hij geen broden meer kan bakken, schud ik de hand van de auteur. Door Hugo Jager Als vragen werkelijk overbodig zijn, is Koch verdacht enthousiast. ‘Ik was gefascineerd door die Scandinavische gebieden met bossen, harde winters en dikke pakken sneeuw,’ zegt hij over zijn keuze om net na zijn eindexamen naar Finland te gaan. Daar wilde hij, zoals hij in Finse dagen schrijft, iets met zijn handen doen. De auteur bekent dat de interesse voor Finland begon met het buurland. ‘Ik had een geromantiseerd beeld van Rusland. Ik las veel Russische negentiende-eeuwse boeken, Tsjechov bijvoorbeeld. Daarom wilde ik daar het liefst naartoe, maar daar mocht je niet zomaar vrij heen reizen. Dus dan maar Finland, dacht ik.’ BARRE OMSTANDIGHEDEN
Het klinkt als een enorm compromis, maar de schrijver relativeert dat. ‘Er heerste een erg Russische sfeer. De huizenbouw was aan beide kanten van de grens hetzelfde. Allemaal van die grote houten boerderijen met donkere kleuren. En het landschap was al helemaal hetzelfde.’ Hij gaat aan de slag op een boerderij in de provincie Noord-Karelië, waar hij op een rode tractor de velden in trekt en met een motorzaag bomen te lijf gaat. Je ziet het voor je als je het leest in het boek. Er is weinig fantasie voor nodig. De werkelijkheid met een winterse temperatuur van -27 graden en een duizelingwekkende hoeveelheid muggen in de zomer is grillig. ‘Ik ben er ruim een halfjaar gebleven,’ zegt Koch. ‘Er zijn wel momenten geweest dat ik dacht, als ik nu eens aan een haringkar in Amsterdam kon staan. Feitelijk kon ik elk moment weg. Ik wilde echter niet teruggaan. Dan had ik het idee gehad dat mijn ervaring niet compleet zou zijn. Ik wilde echt meemaken hoe het was om er zo lang te blijven.’ Finland is de plek bij uitstek waar je alle besef van tijd kwijtraakt. ‘Om tien uur ’s ochtends kwam de zon op en om half drie ging hij weer onder. Daar stond tegenover dat hij in juni helemaal niet meer onderging. Want zo noordelijk zat ik wel.’ Wie uitziet naar extra lange wandelingen langs Finse meren komt bedrogen uit. ‘Muggen waren er met honderden tegelijk, daar werd je bijna claustrofobisch van. Als je je niet had
Herman Koch MAARTEN KOOLS
ingepakt, rende je kleine afstanden omdat het lopend niet te doen was.’ FINSE VERSCHIJNING
Onder deze barre omstandigheden blijkt er toch ruimte voor vertier te zijn. Zo bezocht hij een dorpsfeest in een schoolgebouw, waar Finse volksmuziek klonk, de tafels gedekt waren met bloemetjeskleden en de
Herman Koch, Finse dagen, Uitgeverij Ambo|Anthos, 288 pagina’s (€ 22,99)
sfeerverlichting overstemd werd door tl-buizen. En er was een weekenduitstapje naar Lapland, waar hij ineens oog in oog stond met Anna, een jonge Finse vrouw met blozende gelaatstrekken, en hij niets wist uit te brengen. Koch schrijft in Finse dagen: ‘Terwijl we elkaar aankeken, in elkaars ogen keken, voelde ik een ronde steen van ergens achter in mijn keel naar beneden vallen waarna hij met een heldere plons onder in mijn maag belandde.’ De ontmoeting maakte diepe indruk. ‘Ineens zag ik zo’n mooie Finse verschijning, die in mij blijkbaar ook iets zag. Ik besefte dat ik daar als Nederlander eigenlijk ook een exotisch wezen was,’ vertelt Koch. Toen hij meeging met een langlaufexcursie en de groep kwijtraakte, kwam hij Anna weer tegen. Terwijl ze bovenop een heuvel haar haar losschudde sprak ze met samengeknepen ogen de woorden: ‘I wait for you.’ Nu nog maakt het de auteur vrolijk. ‘Ontzettend leuk natuurlijk: je ziet een meisje en ineens gaat zij er werk van maken. Ik hoefde zelf niks te doen.’ De herinnering staat de schrijver helder voor de geest. ‘Ik zie het moment als een ansichtkaart voor me. Bomen, struiken, een enorm pak sneeuw en ondergaande zon.’ Dat
‘Ontzettend leuk natuurlijk: je ziet een meisje en ineens gaat zij er werk van maken. Ik hoefde zelf niks te doen.’ sluit mooi aan bij het doel dat Koch bij het schrijven voor ogen stond. ‘Tijdens het schrijven hoopte ik dat er meer herinneringen naar boven zouden komen dan ik dacht dat ik had. Ik wilde me precies voor de geest halen hoe het allemaal was.’ Zo lijkt alles in Finse dagen aan de werkelijkheid ontleend, maar dat moet de auteur corrigeren. ‘Als je autobiografisch schrijft heb je het volste recht om er van alles bij te verzinnen en dat heb ik dus gedaan. De stelregel voor de lezer is: als iets heel onwaarschijnlijk lijkt, is het meestal waar.’ In zijn tirade tegen interviews schrijft Koch dat het er niet toe doet welke gedeelten van dit boek bedacht zijn en welke niet. Ik besluit maar niet door te vragen.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 4
BOEKENKRANT TIPT BUITEN BEELD Als de journalist Alex de ‘perfecte’ foto maakt van een demonstrant die door een kogel wordt geraakt tijdens een demonstratie in Venezuela, heeft dat grote gevolgen voor zijn leven. Is het vastleggen van bruut geweld niet ethisch onjuist? Draagt zijn fotografie wel bij Jurriaan van Eerten, Buiaan het oplossen van ten beeld, Uitgeverij Nieuw het probleem? Wanneer Amsterdam, 224 pagina’s Alex bij zijn volgende (€ 20,00) reportage wat details verzint en merkt hoe makkelijk dat gaat, schuiven zijn grenzen steeds verder op.
DE BEKENTENIS Elise Morceau is meteen diep onder de indruk van de aparte vrouw Constance Holden. Ze volgt de schrijfster naar Los Angeles, maar voelt zich niet thuis in de wereld van glamour en ambitie. Drie decennia later is Rose Simmons op zoek naar antwoorden over haar moeder Elise, die verdween toen zij een baby was. Zal de inmiddels beroemde schrijfster Constance Rose kunnen geven wat zij zoekt?
Jessie Burton, De bekentenis, vertaling: Mieke Trouw-Luyckx, Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 464 pagina’s (€ 21,99)
Olivier Bourdeaut, Zout, vertaling: Eva Wissenburg, Uitgeverij Wereldbibliotheek, 240 pagina’s (€ 20)
WEER EN WIND Vijfentwintig jaar geleden verscheen de debuutroman van Joke Verweerd, De Wintertuin. In Weer en wind zijn de mooiste verhalen van Verweerd bijeengebracht, plus een aantal nieuwe verhalen. In haar proza worden gebeurtenissen uit het leven van normale mensen krachtig en levensecht neergezet. De warme pastorale toon in de verhalen maakt het een perfect voorleesboek.
Storm in een glas water De nieuwe Arie Storm heet List en leed en voert twee schrijvers op. De één een fictief personage, en de ander, jawel, Storm zelf. August Voois en Arie Storm aanschouwen hun leven en zien het wel zitten om van realiteit te wisselen. Door Katy Hurkmans Schrijver Voois overlegt met zijn uitgever over zijn nieuwe manuscript. Hij schreef een verhaal over zijn tanende huwelijk. De uitgever bejubelt het boek, maar Voois lijkt iets te missen. Wanneer hij het inlevert, komt hij tot de conclusie dat hij vergeten is de namen te veranderen. Op dat moment krijgt Voois onverwacht bezoek en ontdekt hij dat er een kans bestaat te ontsnappen aan zijn afgevlakte leven. Het idee achter List en leed is een interessant gegeven en leent zich, zoals de roman werd aangekondigd, perfect tot een komedie met ernstige ondertoon. Helaas valt de humor in dit boek ver te zoeken. Er
der hoogdravend te worden en zet zijn personages aan tot het maken van kritische bedenkingen over hun eigen werkelijkheid. Storm maakt die reflecties, in de vorm van een personage, ook zelf. Net zoals hoofdpersoon Voois wordt zijn evenknie, Storm, in de roman immers benadert door Chuck Ramkissoon en Holden Caulfield van de onderneming List & Leed om van plaats te ruilen en in elkaars leven te stappen. Zo wordt schrijver personage en personage schrijver en kaart hij zoals hij in eerder werk al deed het verschil aan tussen werkelijkheid en fictie. List en leed raakt met de hakken Wat de auteur echter absoluut moet over de sloot en heeft worden nagegeven is er veel weg van een zijn literaire kennis. verlengstuk te zijn van Naast verwijzingen naar Storms missie de lezer Gerard Reve is het boek constant te wijzen op gelardeerd met referenhet loopje dat literaties naar een verscheituur neemt met de readenheid aan schrijvers liteit. Een komedie is en hun werk. Daarnaast het zeker niet geworspeelt de auteur met den, wel een degelijk zijn eigen oeuvre en geschreven roman, etaleert hij bovendien waarin de schrijver zijn talent om die subzichzelf helaas te tiel te integreren in zijn serieus neemt om zijn verhaal, wat uiterst punt goed te kunnen genietbaar is. Ook met overbrengen. de schrijfstijl van de Arie Storm, List en leed, Uitgeauteur is niets mis. Hij verij Prometheus, 254 pagina’s speelt met woorden zon(€ 19,99) is weinig komisch aan de situaties waarin August Voois zich bevindt en de ernst voert de boventoon. Zo nu en dan weet een verwijzing naar Storms eigen werk een kleine glimlach te ontlokken, maar de schrijver buit zijn idee niet genoeg uit. Er gebeurt niet genoeg om de plot te doen overtuigen. De kans die het personage krijgt om zich te ontdoen van de saaiheid van zijn leefomstandigheden wordt onvoldoende gegrepen, waardoor het ook voor de lezer moeilijk wordt om zich in dit boek te verliezen.
RECENSIE
Een puzzel van herinneringen
ZOUT Als oogster van zout staat Jean dag in dag uit te ploegen op de zoutvlakte. Hij heeft de ellende van de stad ingeruild voor een simpel leven aan de Franse kust. Op een dag vindt hij een onbekende man die op een voorraad zout zijn roes ligt uit te slapen. Hij jaagt de man van zijn terrein, maar wanneer deze terugkomt ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap.
RECENSIE
Joke Verweerd, Weer en wind, Uitgeverij Mozaïek, 400 pagina’s (€ 24,99)
Flardentango is het verhaal van Evelien, die als kind in de jaren zeventig in Argentinië heeft gewoond. Vijftig jaar later beseft ze dat er in het gezin weinig over die tijd werd gesproken en gaat ze op zoek naar ontbrekende antwoorden. Claire Brentjens maakt er een wervelende roman van. Door Mireille Bregman Je wordt direct het verhaal ingetrokken met de diefstal van Eveliens handtas. Als ze haar bejaarde moeder over deze gebeurtenis vertelt, maakt zij een opmerking die bij Evelien een gedachtestroom over haar tijd in Argentinië losmaakt. In haar jeugd woonde ze met haar ouders van 1969-1972 in Buenos Aires vanwege vaders baan bij Unilever; haar broer en zus bleven op een kostschool achter in Nederland. Het was een voor Evelien een fijne tijd, die helaas eindigde. Terug in Nederland werd er niet meer over Argentinië gesproken. Vijftig jaar later woont Evelien in Antwerpen en bezoekt ze regelmatig haar licht dementerende moeder in Den Haag. Tijdens het opruimen van de zolder probeert ze meer te weten te komen over haar Argentijnse tijd. Ze was te jong om de politieke situ-
atie te begrijpen. Onder het militaire regime was er veel corruptie en verdwenen er mensen. Achteraf gezien had Eveliens vader regelmatig regeringsgasten op bezoek; had hij soms banden met het regime? De zoektocht is een puzzel met flarden van herinneringen van haar moeder en haarzelf, verhalen die haar zus heeft Claire Brentjens gehoord en de dia’s op zolder. Brentjens neemt scènes lijken uitgebreide details je mee in dit proces waarin heden overbodig, bijvoorbeeld wanneer een en herinnering door elkaar lopen. Argentijnse vriendin van Eveliens Als in een dans verandert de auteur moeder wordt opgevoerd die weinig in één alinea tijd en locatie, zonder toevoegt aan het verhaal, maar voor dat het chaotisch wordt. Van het het grootste deel hinderen de details hedendaagse Den Haag ga je naar niet. Dit is te danken aan de vlotte de basisschool in Buenos Aires en vertelstijl en relatief onbekende de kostschool in Amersfoort. Op geschiedenis met autodie manier krijg je een biografische elemenindruk van zowel de ten. De auteur heeft jaren zeventig in Argennamelijk zelf als kind tinië en Nederland als in een expatgezin in van het huidige decenArgentinië en later in nium. Het boek leest Antwerpen gewoond. zoals het leven zelf is: het beluisteren van Flardentango is een een radio-interview en prachtig verhaal over het bekijken van dia’s familie en cultuur. Dit roept herinneringen op; debuut van Claire Brentijdens het boodschaptjens smaakt zeker naar pen doen zie, hoor en meer. Een boek om te ruik je veel om je heen. herlezen! De vele details worden Claire Brentjens, Flardenopgenomen in een vloei- tango, Uitgeverij Palmslag, end verhaal. In enkele 388 pagina’s (€ 20,95)
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 5
LITERATUUR RECENSIE
Gedwongen paradijs Wanneer meneer Peacock de kans van zijn leven krijgt, grijpt hij deze met beide handen aan. In ruil voor hun hotel koopt de familie Peacock een eiland in de Stille Oceaan. Daar kunnen ze sinaasappelbomen groeien, mais kweken en volop handel drijven met alle schepen die langs varen. Hoewel de realiteit anders blijkt dan gedacht, blijft meneer Peacock geloven in zijn paradijs, met alle consequenties van dien. Door Jeroen van Wijk Meneer Peacocks paradijs van Lydia Syson speelt zich af op verschillende eilanden in de Stille Oceaan tijdens de 19e eeuw. De familie Peacock bestaat uit een daadkrachtige en opvliegende vader, een zachtaardige moeder en een handvol kinderen. De oudste zoon Albert is een knappe en erg broze jongen. Als opvolger van zijn vaders nalatenschap ligt de druk om goed te presteren bij hem heel hoog. Hoe hard hij ook zijn best doet, volgens zijn vader is het nooit genoeg. Dochter Lizzie is in zijn ogen echter perfect, maar helaas is zij als vrouw niet zijn voornaamste erfgenaam. Het bestaan op het eiland Upolo is zwaar en niet zo winstgevend als meneer Peacock gehoopt had. Wanneer de handelaar Robson een dealtje met hem wil sluiten, ziet hij mogelijkheden. ‘Een eigen koninkrijk, waarover hij de rest van zijn leven op aarde zou kunnen heersen. Zijn eigen hof van Eden.’ Het temmen van een onbewoond eiland blijkt moeilijker dan gedacht. De familie werkt dag en nacht om groenten en fruit te kweken, maar rattenplagen en stormen doen hun werk teniet. Om te helpen met de zware arbeid heeft de vader een aantal mannen van een ander eiland ingehuurd, ook wel ‘kana-
Lydia Syson ken’ genoemd door de Peacocks. Op de dag dat de kanaken aankomen, verdwijnt de oudste zoon Albert spoorloos. Een zoektocht wordt ingezet, maar als hij na vijf dagen nog steeds niet is gevonden, wordt de hoop opgegeven. Toch is er is niet veel tijd om te rouwen. De mannen en meneer Peacock werken hard aan het verbouwen van voedsel, zodat de kinderen meer tijd hebben om andere klusjes te verrichten of om hun eigen interesses te ontwikkelen, zoals het leren lezen van de kanaak Kalala. Lizzie en Kalala zijn de twee hoofdvertellers van het boek. Door de afwisseling van perspectieven lees je het verhaal steeds vanuit een andere hoek, wat het boek heel dynamisch maakt. Desondanks heeft het verhaal een wat langzame start. De eerste tweehonderd bladzijdes geven een goed overzicht van de stand van zaken, maar schieten tekort in diepgaande karakteropbouw of interessante plotontwikkelingen. Dit komt doordat de verteller Lizzie vooral beschrijft wat er aan de hand is en zich altijd bij haar vader aansluit, waardoor morele dillema’s niet uitgewerkt worden. De verteller Kalala is vooral erg beleefd en de kanaken gaan confrontaties met de Peacocks liever uit de weg. Hoewel Alberts verdwijning voor de nodige opschudding zorgt, zakt het verhaal snel weer terug naar een trager tempo. DE CONFRONTATIE AANGA AN
Lydia Syson, Meneer Peacocks paradijs, vertaling: Connie van de Velde, Uitgeverij Mozaïek, 384 pagina’s (€ 21,99)
Dat verandert echter in de tweede helft van het boek, waarin het verhaal van de Peacocks echt spannend wordt. We beginnen de duistere geheimen van de familie en het eiland te ontrafelen. Lizzie is genoodzaakt om haar wereldbeeld te veranderen en moet haar vader confronteren met zijn zwaktes, terwijl Kalala zijn eigen kwade geesten in de ogen moet kijken. ‘“Blind
Zijn droom om zijn eigen paradijs te maken heeft de Peacocks door zware tijden geholpen, maar tegelijkertijd is het ook hun ondergang. waarvoor?” vraagt Lizzie langzaam. Dat misselijke, wankele, glibberige gevoel is terug. Wat Ada haar ook wil gaan vertellen, ze wil het niet horen. “Blind voor je pa natuurlijk. Voor hoe hij werkelijk is.”’ Verder begint de relatie tussen Kalala en Lizzie eindelijk vorm te krijgen. Een prille liefde ontstaat, maar geen van beiden weten hoe ze hiermee om moeten gaan. Het blijft allemaal erg voorzichtig, omdat meneer Peacock zijn dochters en de kanaken verbiedt om te veel interactie met elkaar te hebben. Lizzie en Kalala beginnen echter steeds meer de negatieve kant achter de goede bedoelingen van Lizzies vader te ontdekken. Ondanks de trage start, is dit boek een genot om te lezen. Meneer Peacocks belangen komen steeds meer haaks te staan met die van de familie en met de andere mannen. Zijn droom om zijn eigen paradijs te maken heeft de Peacocks door zware tijden geholpen, maar tegelijkertijd is het ook hun ondergang. Meneer Peacocks paradijs is een mooi verhaal over een familie die een strijd tegen het eiland en zichzelf voert. Het plot heeft misschien wat tijd nodig om te ontwikkelen, maar daarna pluk je er dan ook ruimschoots de vruchten van.
COLUMN
De biograaf Ik heb een auteur eens horen zeggen dat een biografie eigenlijk altijd óók een autobiografie is. Door zijn toelichting begreep ik beter wat hij bedoelde. De accenten die de biograaf aanbrengt in zijn teksten, de keuzes die hij maakt, zeggen net zoveel over hemzelf als over zijn onderwerp. Is de gebiografeerde een literair auteur, dan zal er zeker geschreven worden over zijn oeuvre, de wijze waarop dat is ontvangen en de collega-schrijvers waarmee al dan niet vriendschappelijke banden bestonden. Soms gaat de identificatie met het onderwerp heel ver. Rob Molin was de auteur van twee opvallende biografieën: één over Adriaan Morriën, Lieve rebel en één over Bertus Aafjes, In de schaduw van de hemel. Een grotere tegenstelling dan tussen Morriën en Aafjes is er eigenlijk niet te bedenken. De één kwam uit een gereformeerd gezin en stond bekend als een grote vrijbuiter, de ander had een streng katholieke achtergrond. En toch kon Molin zich in beide auteurs even goed inleven. Zeker in de Morriën-biografie groeien schrijver en onderwerp héél dicht naar elkaar toe. Dat kwam misschien ook doordat ze op een bepaalde manier zelfs op elkaar leken. Soms had Molin het gevoel dat hij zozeer opgegaan was in de levens van Aafjes en Morriën, dat hij hun karakters zozeer eigen had gemaakt, dat hij nauwelijks nog wist wie hijzelf was. Om dat te onderzoeken schreef hij de roman Najaarshof, die je kunt lezen als een poging om los te komen van zijn literaire voorbeelden. Hoewel het geen wet van Meden en Perzen is, kun je zeggen dat een biografie voorkomt dat het werk van een auteur in de vergetelheid raakt. Je zou dus verwachten dat familieleden en vrienden achter het werk van de biograaf staan. In de praktijk is dat echter vaak niet het geval. Ik herinner me die keer dat Ger Verrips in zijn biografie over Karel van het Reve de grootste problemen kreeg met de zoon van Van het Reve over het woonhuis op de Jozef Israëlskade. Lag een bepaalde kamer op de eerste verdieping nu links, dan wel rechts van de voordeur? Aan de zoon van een beroemde Amerikaanse auteur werd gevraagd of hij de biografie over zijn moeder zou lezen. Dat zou hij beslist niet doen, zei hij. Als reden gaf hij op totaal niet geïnteresseerd te zijn in het onderwerp. De biograaf heeft altijd te maken met de vaak vastgeroeste ideeën van vrienden, familieleden, journalisten, lezers en wetenschappers. En toch zijn de biograaf en de schrijver nauw met elkaar verbonden. De één kan niet zonder de ander en misschien geldt dat ook wel andersom.
Lex Jansen
Jarenlang was Lex Jansen de uitgever en het gezicht van De Arbeiderspers. Nu is hij directeur van het door hem opgerichte Magonia: uitgeverij en centrum voor schrijfbegeleiding. www.magonia.nl
GENOMINEERD Het moois dat we delen
Lichter dan ik
Liefde, als dat het is
De Kaalvreter
Vallen is als vliegen
ISH AIT HAMOU
DIDO MICHIELSEN
MARIJKE SCHERMER
MACHTELD SIEGMANN
MANON UPHOFF
De winnaar wordt op 20 februari 2020 om 17.00 uur bekendgemaakt op de 4e etage van Boekhandel Scheltema in Amsterdam. De Boekhandelsprijs is een bekroning van boekverkopers van Nederland. Deze prijs is geen jury- of publieksprijs, maar een verkiezing door de mensen die elke dag in hun werkend leven met boeken bezig zijn. Een prijs voor het mooiste Nederlandstalige boek van het afgelopen jaar.
WWW.BOEKHANDELSPRIJS.NL
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 7
LITERATUUR INTERVIEW
De Jane Austen van de 21ste eeuw In haar nieuwe historische roman vertelt Tracy Chevalier het verhaal van een ‘overtollige vrouw’, die net als zovelen haar verloofde tijdens de Eerste Wereldoorlog verloor. ‘Met Een losse draad wilde ik tegenwicht bieden aan alle verhalen waarin deze vrouwen met zowel minachting als medelijden worden beschreven,’ aldus de auteur.
verloofden verloren en door het tekort aan mannen niet in staat waren alsnog te trouwen. ‘Ik wilde met een verhaal als dat van Violet laten zien dat deze vrouwen niet “overbodig” waren en nog steeds meetelden.’ Toch vraag je je als lezer af waarom de rebelse hoofdpersoon dan juist moet gaan borduren, volgens haar moeder en vele anderen een typische ‘vaardigheid van een oude vrijster’. ‘Ik denk dat ik die stereotypering juist probeerde te doorbreken,’ legt de schrijfster uit. ‘Er zijn een heleboel vrouwen, en ook mannen trouwens, die borduren en geen van hen is hetzelfde.’
Door Janneke Blok De achtendertigjarige Violet Speedwell is een krachtige hoofdpersoon, die vastbesloten is zich niet door de maatschappij te laten wegzetten als een oude vrijster, en haar plek in de wereld op te eisen. Om aan haar verstikkende moeder te ontsnappen verhuist ze in het jaar 1932 naar Winchester, waar ze als typiste aan het werk gaat en zich aansluit bij een groep borduursters die knielkussens voor de kathedraal maken. ‘Door de eeuwen heen hadden anderen hoofden uitgesneden in de koorbanken, prachtige heiligenfiguren uit marmer gehouwen, stevige, gedenkwaardige pilaren en bogen ontworpen of glas in lood in de vensters gevat: allemaal prachtige toevoegingen aan een gebouw waar je kwam om je blik naar de hemel op te slaan en God te danken. Violet wilde doen wat zij hadden gedaan. Ze zou waarschijnlijk geen kinderen meer krijgen, dus als ze iets wilde nalaten, moest ze dat op een andere manier doen. Een knielkussen was een simpel, klein gebaar, maar het was beter dan niets.’
IJVERIGE SCHRIJFSTER
Tracy Chevalier Het is slechts één van de vele passages uit Een losse draad waarin het kerkelijke gebouw met al haar pracht en praal wordt beschreven. ‘Ik heb altijd al van kathedralen gehouden,’ verklaart Chevalier. ‘Er rondlopen, kijkend naar de hoge ruimte boven me, het doet iets met me. Niet per se iets religieus, maar ik ben mij wel zeer bewust van de krachtige werking die er van het gebouw uitgaat, de geschiedenis die erin verborgen ligt en alle mensen die het voor mij bezocht hebben. Toen ik tijdens mijn bezoek aan de kathedraal van Winchester de geborduurde knielkussens ontdekte, ontstond het idee voor Een losse draad. Er zijn tal van prachtige objecten in de kathedraal te vinden, maar dit zijn de enige die door vrouwen zijn vervaardigd.’ REBELSE BORDUURSTER
Tracy Chevalier, Een losse draad, vertaling: Anke ten Doeschate, Uitgeverij Orlando, 334 pagina’s (€ 21,50)
In veel van Chevaliers historische romans spelen vrouwelijke personages de hoofdrol, evenals in de verfilmde bestseller Meisje met de parel.
‘In mijn boeken wil ik vrouwen die niet de kans kregen zich uit te spreken, een stem geven.’ ‘Er zijn veel boeken over Johannes Vermeer geschreven, maar niet één over de meisjes op zijn schilderijen, terwijl hun verhalen minstens zo interessant zijn om verteld te worden,’ vindt de schrijfster. ‘In mijn boeken wil ik vrouwen die niet de kans kregen zich uit te spreken, een stem geven.’ Het toeval wil dat Chevalier tijdens haar onderzoek naar de periode waarin de knielkussens zijn gemaakt, op het fenomeen ‘overtollige vrouwen’ stuit: zij die tijdens de Eerste Wereldoorlog hun
Wat Violet met handwerken heeft, heeft Arthur Knight, de veel oudere en getrouwde man op wie ze verliefd raakt, met het luiden van de klokken van de kathedraal: je kunt er zo in opgaan dat je je zorgen even vergeet. Op de vraag of dat ook voor het schrijven van een boek geldt, antwoordt Chevalier: ‘Tot op zekere hoogte wel. Het is schitterend om hele werelden in je hoofd te kunnen creëren, maar tegelijkertijd is het ook gewoon hard werken. Ik heb een fantastische baan, je hoort mij niet klagen, maar ik moet het ook echt zien als werk, met deadlines, discipline en focus. Het moet goed worden.’ Voor het schrijven van Een losse draad deed Chevalier dan ook zoveel mogelijk onderzoek; op haar website zijn zelfs filmpjes te vinden van het klokkenluiden. ‘Ik wil dat de lezer er blindelings op kan vertrouwen dat alles wat ik over de periode waarin het boek zich afspeelt schrijf, klopt. Dus ook wat de mensen voor kleding droegen, wat ze aten – er is veel eten in het boek – en hoe het was om in die tijd in een auto te rijden. Mijn neef had er nog één uit de jaren twintig van de vorige eeuw en ik kan je vertellen dat die naar leer en olie ruikt.’ In Een losse draad valt ook te lezen dat Jane Austen haar laatste dagen in Winchester doorbracht en er begraven ligt bij de kathedraal. Violet bezoekt het graf. ‘Ik houd van de schrijfster,’ vertelt Chevalier. ‘Ze is zo geestig en scherpzinnig in haar schijnbaar onschuldige verhalen over de liefde en het huwelijk. Ik zou mijn werk nooit met dat van haar durven te vergelijken, maar ik bewonder haar enorm.’ Toch voelt Violet zich op een bepaald moment net een personage uit de romans van de beroemde Engelse schrijfster en is het collega-auteur Louisa Young die Chevalier met haar Een losse draad de Jane Austen van de 21ste eeuw noemt.
Naamloos-2 1
29-01-2020 11:45:23
De man die 54 jaar over een marathon deed Toen Franco Faggiani voor een sporttijdschrift een artikel over marathons moest schrijven, stuitte hij bij zijn research op iets vreemds. Achter een Japanse atleet stond de volgende marathontijd: 54 jaar, 8 maanden, 6 dagen, 5 uur, 32 minuten en 20 seconden. Faggiani was geïntrigeerd en besloot zich te verdiepen in deze man, om deze mysterieuze uitslag te verklaren. Zo ontstond Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween. Een ontroerende roman over een man die, na alles te hebben verloren, zichzelf in de natuur hervindt. ‘Pieken en dalen; alle grote thema’s van het leven komen wel voorbij. Maar overal sijpelen die prachtige natuuromschrijvingen en die sereniteit van Japan doorheen.’ RONNIE TERPSTRA, DWDD-BOEKENPANEL Lees ook:
Meer Italiaanse-literatuurtips vind je op awbruna.nl/ italiaanse-romans of scan de QR-code.
AWB190494 FAGGIANI_kanikuri-advertentie-DWDD.indd 1
29-01-20 13:41
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 9
BOEKFRAGMENT
De taal der dieren: het woordenboek Kunstenares Ivory Frame is haar hele leven een rebel geweest. Nu leidt ze een geïsoleerd leven en wijdt ze zich aan haar levenswerk: een woordenboek van dierentalen. Ze denkt terug aan haar tijd in Parijs, waar ze haar grote liefde en haar kunst moest achterlaten om aan de Tweede Wereldoorlog te ontkomen.
Heidi Sopinka, De taal der dieren: het woordenboek, vertaling: Tjadine Stheeman, Uitgeverij Orlando, 336 pagina’s (€22,50) www.uitgeverijorlando.nl
Bonk. We schrikken allebei van het geluid. Het is die ene vogel weer. Voordat ik gisteren naar buiten ging, vloog hij telkens tegen de ruit. Ik deed het licht uit en haalde alle sleutels en cd-schijfjes van de vensterbank, alle glimmende misleidende spulletjes, om hem weg te houden van het raam. Bonk. Opnieuw knalde hij tegen het glas. De zon scheen en in de lucht dreven witte wolkenslierten voorbij terwijl ik naar de auto liep. Op het platteland neem je altijd de auto. De ruit is warm; de bestuurdersstoel schudt woest heen en weer. Ik heb er een broodplank achter geklemd zodat ik bij de pedalen kan en de stoel stevig vast staat. De hemel is weids en helder. Er is maar één weg naar buiten. De velden vervloeien, krijgen een zilveren gloed wanneer de wolken er kortstondig overheen trekken.
Een hele verademing vergeleken met de gouden verzengende hitte die de grassen schroeit en honden dwingt met zwoegende borstkas in de schaduw te gaan liggen. Er schiet van alles tevoorschijn uit de scheuren. Rozen, greppels met klaprozen, bomen zwaarbeladen met fruit. Dit is het seizoen van de bezoekers. In lange rijen schuifelen ze kastelen met spitse torens binnen. Ze poseren voor kerken. Ik heb er geen gevoel voor. De schoonheid is generiek. De autoradio knettert. Hoe-heet-ze-ookalweer zingt Yeah what have I got? / Nobody can take away. En opeens vind ik het zo grappig dat we onszelf als onsterfelijk zien. Want wat ik heb, zal iemand binnenkort gegarandeerd van me afnemen. Niemand komt hier levend uit. De zon knippert als een kloppend hart tussen de platanen die op gelijke afstand aan weerszijden van de weg zijn geplant, hun brede bonte stammen als een mozaïek. Maandenlang geen post van het Instituut voor Bescherming van Bedreigde Diersoorten of van de universiteit en dan vandaag in de kleine metalen postbus eindelijk een brief. Ik denk aan de talloze veldboeken vol dierengeluiden omgevormd tot beelden, dichtbedrukte landkaarten, luide koralen, schrille zilverige frequenties. Ze komen allemaal samen in dit enkele gebaar, een vrouw die zich soepeltjes omdraait en me een
witte rechthoek overhandigt, haar blik al gericht op de volgende in de rij. Alleen komt niet alles samen. Bij de blauw-gele balie open ik de brief. Het licht in het postkantoor is fel en trilt. Een zwiepende pijn nestelt zich achter mijn ogen. Alles lijkt uit het lood, alsof je op een ander halfrond naar de nachthemel kijkt en geen enkele ster weet te benoemen. Met de geopende brief op mijn schoot rijd ik terug, maar draai niet de korte oprit naar het huis in. Ik rijd er voorbij. Het lijkt onmogelijk dat iets wat nagenoeg niets weegt zoveel verbijsterende feiten kan bevatten. Mijn ademhaling gaat angstig en gejaagd. De velden wuiven en golven in de wind. Witte koeien die op een rijtje naast elkaar staan en allemaal dezelfde kant op kijken, niet omdat er regen op komst is, zoals de boeren beweren, maar omdat de aarde één grote magneet is. De autoraampjes staan open, zodat er vogelgekwetter en opstuivende stofwolken van de gebarsten zandweg naar binnen waaien. Deze dingen heb ik honderden keren gezien maar vandaag observeer ik ze met onverdeelde aandacht. De lucht is vochtig en glad als steen, doorsneden met kleine grijze vleugels. Er heeft zich een laagje koud zweet op mijn lichaam gevormd, mijn kleren plakken aan de leren voorbank. Mijn handen trillen. Omdat er zoveel tijd tussen de inhoud en nu is verstreken.
BOEKFRAGMENT
Wittgensteins minnares Wittgensteins minnares bereikte in de jaren tachtig de status van cultboek en kan bogen op lovende kritieken van zowel literatuurminaars als filosofen. Deze roman is een eindtijdfantasie, een experimenteel literair werk en een huiveringwekkend vervreemdend boek in één.
David Markson, Wittgensteins minnares, vertaling: Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes, Uitgeverij Van Oorschot, 248 pagina’s (€ 22,50) www.vanoorschot.nl Vanaf 13 februari in de boekhandel
In het begin liet ik soms boodschappen achter op straat. Er woont iemand in het Louvre, stond er soms. Of in de National Gallery. Dat stond er natuurlijk alleen maar als ik in Parijs of in Londen was. Er woont iemand in het Metropolitan Museum zou er staan als ik nog in New York was. Natuurlijk kwam er niemand. Op het laatst hield ik op met boodschappen achterlaten. Eerlijk gezegd heb ik alles bij elkaar misschien maar drie of vier boodschappen achtergelaten. Ik heb geen idee hoelang geleden ik dat deed. Als ik moest gokken, zou ik zeggen tien jaar, denk ik. Maar misschien was het nog wel een paar jaar langer geleden. En natuurlijk was ik destijds gedurende een bepaalde tijd mijn verstand kwijt.
Ik weet niet hoelang, maar het was gedurende een bepaalde tijd. Onheuglijke tijd. Wat een uitdrukking is die ik misschien nooit goed begrepen heb, nu ik hem toevallig bezig. Betekent onheuglijke tijd zonder heugenis, dus niet goed bij je hoofd, gek dus, of gewoon vergeten? In elk geval is er weinig twijfel over die gekte. Zoals die keer bijvoorbeeld dat ik naar een uithoek van Turkije reed om de plek van het oude Troje te bezoek. En om een of andere reden daar met name de rivier wilde zien waarover ik ook had gelezen, die langs de citadel naar de zee stroomt. De naam van de rivier, die eigenlijk maar een modderstroompje was, ben ik vergeten. En hoe dan ook bedoel ik niet naar de zee, maar naar de Dardanellen, die toen de Hellespont werd genoemd. De naam van Troje was natuurlijk ook veranderd. Hisarlik heet het nu. In veel opzichten viel mijn bezoek tegen, omdat de plek verbijsterend klein van afmetingen was. Niet veel meer dan een doorsnee stratenblok en praktisch maar een paar verdiepingen hoog. Toch kon je vanaf de ruïnes de berg Ida zien, helemaal in de verte. Zelfs aan het eind van het voorjaar lag er nog sneeuw op de berg. In een van de antieke verhalen ging
er, geloof ik, iemand naartoe om te sterven. Misschien Paris. Ik bedoel natuurlijk de Paris die de minnaar van Helena was geweest. En die toen die oorlog bijna afgelopen was gewond raakte. Het was trouwens hoofdzakelijk Helena aan wie ik dacht toen ik in Troje was. Ik stond op het punt daaraan toe te voegen dat ik zelfs een tijdlang droomde dat de Griekse schepen er nog steeds op het strand lagen. Nou ja, dat zou een weinig opzienbarende droom zijn geweest. Het water ligt misschien op ongeveer een uur lopen van Hisarlik. Ik was daarna van plan om met een gewone roeiboot over te steken en dan via Joegoslavië verder Europa in te rijden. Misschien bedoel ik Joegoslavië. In elk geval liggen er aan die kant van de zee-engte monumenten voor de soldaten die daar in de Eerste Wereldoorlog zijn gesneuveld. Aan de kant van Troje kun je een monument aantreffen waar Achilles begraven is, heel veel langer geleden. Nou ja, waar ze zeggen dat Achilles begraven ligt. Toch vind ik het heel bijzonder dat jonge mensen daar in een oorlog zo lang geleden doodgingen, en vervolgens drieduizend jaar later op dezelfde plek opnieuw. Maar hoe dan ook, ik veranderde van gedachten over het oversteken van de Hellespont.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 10
BOEKENKRANT TIPT WAAR ROOK IS Op de Chicago World’s Fair in 1893 ziet Winnifred Wylde hoe een vrouw ontvoerd wordt. Haar vader is inspecteur bij de politie in Chicago en doet haar complotideeën over een seriekidnapper af als het product van een overactieve fantasie. Uiteindelijk gelooft hij Grace Hitchcock, Waar rook haar en laat hij Winis, Uitgeverij KokBoekencennie als secretaresse trum, 288 pagina’s (€ 19,99) werken bij de man die achter de verdwijningen zou zitten. Zal het haar lukken om de dader te ontmaskeren?
ONDERSCHAT Het huwelijk met haar tweede echtgenoot heeft Marcia niet gebracht wat ze ervan had verwacht. In het Groningse villadorp Haren leiden zij en haar man beiden een eigen leven. Als Marcia plots op onaangename wijze wordt gechanteerd en haar echtgenoot van fraude wordt beschuldigd, komt Marcia’s leven in een stroomversnelling. Wie is er nog te vertrouwen? En wie juist niet?
Marijke Verhoeven, Onderschat, Uitgeverij de Crime Compagnie, 450 pagina’s (€ 6,99)
EERLIJK DUURT HET LANGST Een op het eerste gezicht onschuldige app genaamd Truth or Dare verandert het dagelijks leven op de school Bayview High. De leerlingen ontvangen een bericht van een anonieme afzender, en ze móéten kiezen: truth, en je diepste geheim wordt Karen McManus, Eerlijk duurt onthuld aan de school; het langst, vertaling: Wildare, je moet een levensgevaarlijke opdracht uit- leke Lempkens, Uitgeverij van Goor, 320 pagina’s (€ 19,99) voeren. Eerlijk duurt het langst is het vervolg op de populaire thriller Een van ons liegt.
R.I.P. Een aantal vrienden ontvangen een snapchatfilmpje waarin hun vriendin doodsbang om vergeving smeekt. Enkele dagen later wordt haar dode lichaam gevonden. Het is gemerkt met een ‘2’. Niet veel later wordt een tienerjongen op gelijke wijze omgebracht. Op zijn lichaam staat een ‘3’. PolitiecommisYrsa Sigurdardottir, R.I.P., versaris Huldar en Freyja moeten opnieuw samen- taling: Katleen Abbeel, Uitgeverij Cargo, 448 pagina’s werken om de moor(€ 19,99) denaar te vinden. Hun zoektocht begint bij het vinden van het lichaam met een ‘1’ erop.
RECENSIE
Vijfentwintig lugubere verhalen Voor de jaarlijkse verhalenwedstrijd van Uitgeverij LetterRijn schreven 150 personen van Nederlandse en Vlaamse bodem een verhaal over een onbedoelde dood. Daarvan hebben de 22 beste, aangevuld met drie bijdragen van bekende thrillerauteurs, een welverdiende plek gekregen in het boek Dood door onschuld. Door Merel Kuitert De bundel bestaat uit 25 stuk voor stuk korte, spannende en soms simpelweg lugubere verhalen, waarbij je je als lezer constant afvraagt wat er gaat gebeuren. Sommige zijn tragisch, zoals ‘De jongen uit Darfoer’ van Karel Bedert, waarin een dokter in het verleden de verkeerde persoon heeft gered en daar nu voor moet boeten. Anderen zijn ronduit grappig, zoals het verhaal ‘Nancy’ van Franziska Weissenbacher, over een bemoeizuchtige buurvrouw die haar neus in gevaarlijke zaken steekt met
heeft echter ook een keerzijde: doordramatische gevolgen. Geen enkele dat er vele onderwerpen, perspectievertelling is hetzelfde en dat is precies wat dit boek zo bijzonder maakt. ven en schrijfstijlen aan bod komen, zullen niet alle verhalen je kunnen Naast de zeer uiteenlopende verhabekoren. De ene lezer zal graag over len binnen min of meer hetzelfde de beruchte seriemoordenaar Jack de thema, maken ook de verschillende Ripper uit het negentiende-eeuwse perspectieven en schrijfstijlen Londen lezen, waarop ‘De bloedige ervan het geheel erg dynamisch. Zo duivel’ is gebaseerd, terwijl de ander gebruikt de ene auteur het perspecliever een van de hedendaagse vertief van de ik-persoon, zoals bij ‘Tout halen zal lezen over een kidnapping van Bien’ van Fleur Benz: ‘Het water of een simpel ongeluk. Elk verhaal is gonst over mijn gezicht. Het heeft bijna iets geruststellends.’ Dit terwijl uniek op zijn eigen manier, hoewel ‘De jongen uit Darfoer’ me écht heeft een ander het verhaal vanuit verkunnen raken en doen gruwelen. schillende perspectieven vertelt en Een extra dikke pluim voor deze weer een ander een alwetende verschrijver. teller introduceert. Dit laatste gebeurt bijvoorDood door onschuld beeld bij ‘Drink maar voelt een beetje als lekker op’ van Ronald een spel dat je met van Assen: ‘Van Velzen jezelf speelt, waarbij wil verder vertellen als je er binnen ongeveer er zachtjes op de deur tien pagina’s achter wordt geklopt.’ Samen moet komen wat er met het feit dat je het is gebeurd en wie het boek dankzij de korte slachtoffer is. Het is een verhalen altijd weg vermakelijke bundel kunt leggen en op kunt die bij verschillende pakken wanneer je wilt, liefhebbers van spanmaakt dit dat Dood door Diverse auteurs, Dood door nende verhalen in de onschuld voor iedere onschuld. 25 korte verhalen smaak zal vallen. thrillerliefhebber wat van Vlaamse en Nederlandse wils heeft. auteurs, Uitgeverij LetterRijn, Die verscheidenheid 258 pagina’s (€ 15,00)
RECENSIE
Duivelse dilemma’s Auteur Marja Boomstra schrijft haar tweede thriller, Il Circolo. Met haar eerste boek wist ze al veel fans te vergaren omdat ze met haar maatschappelijke werkervaring een genadeloze psychologische thriller neerzette. Ook ditmaal schrijft ze een verhaal vol gecreëerde leugens en spanning. Door Tanja Wilming
tore die niet willen dat ze slaagt in haar missie. Wanneer de dochters van Lotte vervolgens ook nog in gevaar komen, keert ze terug naar Nederland. In het ziekenhuis is Salvatore in geen velden of wegen te bekennen, maar ligt er een dode, onherkenbare man in zijn kamer. Lotte raakt vanaf dat moment steeds verder verstrikt in duivelse dilemma’s waar ze moet kiezen tussen ratio en emotie. Ze zal hoog spel moeten spelen om zelf te overleven en de levens van anderen te redden. Boomstra heeft een vlotte schrijfstijl. Na tien bladzijdes hebben er al drie grote gebeurtenissen plaatsgevonden, waarmee de lezer gelijk goed geëntertaind wordt. Ondanks dat je door de gebeurtenissen en tijd vliegt, besteedt de auteur genoeg aandacht aan de karakterontwikkeling en het beschrijven van de verschillende personages. Dit maakt dat je wel echt in het verhaal zit en niet enkel aan de oppervlakte blijft.
Lotte is vijfendertig jaar oud en leidt een druk maar gelukkig bestaan met haar gezin en baan in het ziekenhuis. Plotseling wordt de grond onder haar voeten weggeslagen door een heftige gebeurtenis in haar privéleven. Dit doet haar besluiten in te gaan op de laatste wens van haar ongeneselijk zieke patiënt Salvatore. Deze gedetineerde ligt in het ziekenhuis en vraagt Lotte om zijn zoon Aldo op te sporen, zodat hij hem op zijn sterfbed om vergeving kan vragen. De zoektocht leidt Lotte naar Arizona, Amerika, maar niks verloopt zoals het zou moeten. Vanaf moment één wordt ze Marja Boomstra, il Circolo, gedwarsboomd door de Müller-Boomstra publishing, handlangers van Salva289 pagina’s (€ 17,50)
De ambitie van de schrijver om het boek zeer spannend te maken en daarom heel veel extreme gebeurtenissen te laten plaatsvinden, maakt dat wel behoorlijk wat toevalligheden optreden. Als doorgewinterde lezer voelen deze soms een beetje te toevallig. Menig criticus spreekt over het maximale aantal van twee toe-
Marja Boomstra valligheden per boek of film, maar Boomstra laat het lot wel heel vaak gelden. Ook maken reacties van personages het verhaal af en toe ongeloofwaardig, dat is jammer en niet per se noodzakelijk voor de plot. Dochters die het geweldig spannend vinden dat hun moeder het gevaar in haar eentje gaat trotseren en intense liefdesverklaringen tussen vijanden na twee dagen, deden mijn tenen enigszins krommen. Maar als je op zoek bent naar een genadeloze psychologische thriller om even lekker mee te ontspannen, lees je hier waarschijnlijk overheen. En daarnaast maakt de zeer onverwachte ontknoping uiteindelijk veel goed.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 11
SPANNING RECENSIE
Een ijskoude whodunit In Sneeuwblind vertrekt de kersverse politieagent Ari Thor naar het afgelegen vissersplaatsje Siglufjördur. Een rustig dorp waar niemand ’s avonds zijn deur op slot doet. Al snel na Ari’s aankomst maakt een hoogbejaarde schrijver echter onder verdachte omstandigheden een dodelijke val en niet veel later wordt een halfnaakte vrouw bloedend in de sneeuw aangetroffen. Ondertussen raakt het dorpje hermetisch van de buitenwereld afgesloten door hevige sneeuwval. Door Istvan Kops
Ragnar Jónasson is in Nederland misschien nog een onbekende naam, maar zijn thrillers zijn inmiddels in tweeëntwintig landen vertaald en hebben meerdere prijzen gewonnen. Sneeuwblind is het eerste deel van de vijfdelige Dark Iceland-serie, waarvan het origineel al in 2009 uitkwam. Met dit debuut maakt Jónasson meteen indruk door zijn eigenzinnige en poëtische schrijfstijl. Wat vooral opvalt, zijn de vele verstilde scènes waarin nauwelijks iets lijkt plaats te vinden en de bijna sprookjesachtige beschrijvingen van Siglufjördur. De lezer wordt daardoor in een wonderlijke en bijna droomachtige omgeving rondgeleid. TOT ELKA AR VEROORDEELD
‘De bergen die het stadje moesten beschermen waren die avond bijna helemaal wit. Het was echter heel waarschijnlijk dat ze de afgelopen dagen iets over het hoofd hadden gezien, iets vreemds, iets dreigends wat het stadje was binnengeslopen. Iets wat min of meer onzichtbaar was geweest. Tot vanavond.’ Het zijn nog maar de beginzinnen van het verhaal, maar meteen is daarmee de dreigende en claustrofobische sfeer neergezet die ook in de rest van het boek voorkomt. Het levert een heerlijke onderhuidse spanning op die zich naarmate het verhaal vordert steeds verder opbouwt. Sneeuwblind is een klassieke whodunit, waarin de verschillende verdachten met elkaar zitten opgesloten in een dorp dat volledig van de buitenwereld is afgesneden, en daardoor tot elkaar zijn veroordeeld. Het onderlinge wantrouwen viert na de twee dodelijke incidenten in het anders altijd zo rustige plaatsje uiteraard hoogtij. Door af en toe van vertelperspectief te wisselen geeft Jónasson een kijkje in de levens van de diverse verdachten die allemaal
Ragnar Jónasson SIGURJON SIGURJONSSON
zo hun eigen motieven lijken te hebben om zich van de schrijver te ontdoen. Het zijn allen tragische en eenzame figuren, die zich ooit los hebben willen weken van het kleine vissersplaatsje, maar die door persoonlijke tegenslag nooit hun dromen elders hebben kunnen realiseren. Zo is er Palmi, een 73-jarige kopschuwe toneelschrijver, die zijn vader op jonge leeftijd heeft verlo-
Ragnar Jónasson, Sneeuwblind, vertaling: Willemien Werkman, Uitgeverij A.W. Bruna, 286 pagina’s (€ 20,99)
ren en die altijd alleen is gebleven in het leven. ‘Palmi was altijd een einzelgänger geweest. Hij was een goede onderwijzer, maar buiten het werk had hij er moeite mee vrienden te maken. De liefde had ook op zich laten wachten, veel te lang. En nu was het waarschijnlijk te laat…’ NIEUWELING
Ondertussen is er ook aandacht voor het privéleven van Ari, die zich moederziel alleen voelt in de afgelegen en vreemde wereld waarin hij terecht is gekomen. Als nieuweling wordt hij door de gesloten en naar binnen gekeerde gemeenschap met de nodige argwaan bekeken. Ari heeft bovendien zijn vriendin in Reykjavik moeten achterlaten, waardoor hij zich extra eenzaam voelt. Zijn baas lijkt op het eerste gezicht een vriendelijke man, maar is er duidelijk niet van gediend wanneer Ari al te veel initiatieven ontplooit om de twee incidenten tot de bodem uit te zoeken. Een groot deel van de kracht van het boek zit hem in deze vijandige omstandigheden. Het is niet zo gemakkelijk om op te vallen tussen de enorme stroom boeken uit het Scandinavische thrillerlandschap, maar Jónasson heeft zo’n eigen stem dat hij daar met
Jónasson heeft zo’n eigen stem dat hij erin slaagt op te vallen tussen de enorme stroom aan Scandinavische thrillers. Sneeuwblind toch in slaagt. Dat is een bijzonder knappe verdienste. De empathie die hij oproept voor de mensen in een kleine geïsoleerde dorpsgemeenschap en de prachtige beschrijvingen van de genadeloze IJslandse natuur geven dit boek een opvallende plek binnen het Scandinavische genre. We hebben lang moeten wachten op een Nederlandse vertaling, maar als dit eerste deel van de Dark Iceland-serie een graadmeter is van de kwaliteit van de rest van de serie, dan is het te hopen dat de rest van zijn boeken snel in het Nederlands worden vertaald.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 12
BOEKFRAGMENT
Als het waardevol is belandt het in onze zakken. Anders in het vuur.
Wat heb je daar? Verberg je iets?
Het manuscript van Illo! neeee!
Kloot-‐ zakken!
Gespuis!
Grijp hem!
10
Een krachtig TWEELUIK over een lange reis met als eindbestemming: Shanghai.
BW Shanghai Dream 1.indd 10
29-12-19 17:09
Een leren riem met metalen gesp.
Een paar heren-‐ schoenen van leer, maat 43.
Het is een filmscript, het staat op onze inventaris hoor.
Goed, verzegel de koffers.
Is het een jodenverhaal?
BOEKFRAGMENT 25
BW Shanghai Dream 1.indd 25
29-12-19 17:10
BERLIJN, 1938. BERNHARD EN ZIJN VROUW ILLO, BEIDEN VAN JOODSE KOMAF, ONDERVINDEN HET GEWELD VAN DE NAZI’S AAN DEN LIJVE. ZE MOETEN HUN PASSIE VOOR CINEMA OPGEVEN.
ZE HEBBEN GEEN ANDERE KEUZE DAN ALLES ACHTER TE LATEN EN NAAR HET BUITENLAND TE VLUCHTEN. EEN VERHAAL DAT ZICH AFSPEELT AAN HET BEGIN VAN WOII, GEBASEERD OP WARE FEITEN EN GEÏNSPIREERD DOOR DE EXODUS VAN JODEN NAAR MINDER BEKENDE STREKEN. EEN SPROOKJE OVER DE KRACHT VAN DE LIEFDE EN EEN EMOTIONELE ODE AAN DE VITALITEIT VAN DE CINEMA, DIE KRACHT TROOST IN EEN WERELD DIE AAN CHAOS TEN PROOI VALT.
SHANGHAI DREAM 1: EXODUS 1938 HARDCOVER 5 19,95 ISBN 9789463065665 SOFTCOVER 5 9,95 ISBN 9789463065672
SHANGHAI DREAM 2 (voorjaar 2020)
WWW.SILVESTERSTRIPS.NL kijk op onze site voor meer oorlogsstrips CM 2020-01 Shanghai Dream 1 adv boekenkrant.indd 1
26-01-20 16:16
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 13
BOEKFRAGMENT
Leedvermaak Trilogie
Judith Herzberg, Leedvermaak Trilogie, Uitgeverij De Harmonie, 416 pagina’s (€ 24,90) www.deharmonie.nl
Judith Herzberg is behalve een van de geliefdste dichters van ons land ook een van onze belangrijkste toneelschrijvers. Leedvermaak (1982) was een mijlpaal in de toneelgeschiedenis. Niet eerder was er zo geschreven over hoe de oorlog doorwerkte in de levens van latere generaties: open en scherp. Dertien jaar later schreef Herzberg Rijgdraad (1995), en nog weer zes jaar later Simon (2001). We volgen Nico en Lea, haar ouders Ada en Simon, Dory (de ex van Nico), Lea’s onderduikmoeder Riet, Nico’s vader en stiefmoeder Zwart en Duifje, kinderen en kleinkinderen.
Uit: Rijgdraad Scène 16 dory tot ada Ik ben in verwachting. ada Wel Tonnerwetter zeg. Dan moet er wel iemand heel erg rakelings over je heen zijn geklapwiekt. dory Ja. Wil je niet weten wie dat was. ada Nou zeg waar zie je mij voor aan. dory Dus dat weet je al. ada Dat weet ik al? Dat weet ik al? Belangrijke adressen ken ik uit mijn hoofd. Je weet nooit. dory Wat voor belangrijke adressen. ada Als je je hoofd maar niet kwijt raakt. Daar zit ik wel eens over in. Jij niet?
dory Die angst. ada Angst? Voor mij hoef jij niet bang te zijn hoor. De vraag is: welke tas zal ik meenemen. dory Waarheen? ada Waarheen? Waarheen ook weer. Nou, eerst die tas. Welke tas zou zich het beste houden. dory Waarvoor? ada Waarvoor? Voor het gebruik natuurlijk. Het sterkste. Ik kan niet hebben dat hij opeens stuk gaat onderweg. dory Onderweg? ada Ja. Op de lange duur.
dory Jawel. Dat ken ik. ada Wát ken jij?
BOEKFRAGMENT
Meneer Peacocks paradijs Meneer Peacocks paradijs van Lydia Syson is een betoverende roman over het leven op een onbewoond eiland. Een verhaal vol drama, moed en ambitie over een met bloed en tranen verkregen paradijs.
Lydia Syson, Meneer Peacocks paradijs, vertaling: Connie van de Velde, Uitgeverij Mozaïek, 384 pagina’s (€ 21,99) www.uitgeverijmozaiek.nl
Lizzie steekt een mes in de borst van de dichtstbijzijnde grauwe pijlstormvogel. Met een venijnig gesis druipt een straal hete olie op het smeulende houtblok eronder. Het vuur flakkert op, te hoog, en met een arm voor haar gezicht springt ze achteruit. Hoog tijd om het rek om te draaien, zodat het vlees aan beide zijden gelijkmatig rookt en ze geen standje van haar moeder krijgt. Waar is Ada trouwens gebleven? En Billy? Nergens te zien en nergens te horen. De rookhut staat een eind uit de buurt van de woonhutten en het privaat, om hen tegen de doordringende geuren te beschermen. Aan de andere kant van de hutten, op het vlakke stuk land boven het strand, ligt de moestuin waar Ada en ma eerder aan het wieden waren. Hoe sterk ze ook is, in haar eentje kan Lizzie het rek met zestig aan het spit geregen vogels niet omdraaien, en ze zullen vlam vatten als ze dat niet doet. Daarom bukt ze zich in de hitte om met de geschilde groene tak die
ze als pook gebruikt de sintels te verspreiden. Dan verjaagt Billy’s schreeuw alles uit haar gedachten. ‘Een schip! Een schip! Heb je het gezien?’ Onmiddellijk draait ze zich om en kijkt naar zee, maar ze ziet nog niets. Billy komt aanhollen, maar blijft niet staan – ze weet precies waar hij heen gaat. Zonder te aarzelen laat Lizzie vuur en vogels in de steek en rent hem achterna, krabbelt omlaag in de smalle, met bomen begroeide kloof, en klimt aan de andere kant weer omhoog naar de hogere rotswand erachter, de uitkijkpost op de klif. Ze beweegt snel in haar losse tuniek, maar niet zo snel als haar jongere broer, en niet zo snel als ze zou willen. Billy, die het eerst op de top is, tuurt naar de oceaan, en wenkt haar met wilde gebaren. ‘Kijk!’ roept hij. ‘Daar.’ ‘Waar?’ Je ziet heel snel iets aan voor een zeil, vooral als de lucht en de zee helder zijn. De zon die in een verkeerde hoek op de platte kant van een golf valt. Een schuimkop. Een staartvin van een walvis. Van ver weg kan alles op een opbollend zeildoek lijken als je het maar graag genoeg wilt. ‘Als je je vergist…’ ‘Ik vergis me niet. Kijk nog eens beter. Daar.’ Zodra ze bij hem is, trekt Lizzies broer haar achter zijn rug. Het zal niet lang meer duren voor hij even groot is als zij. Zijn warme,
bruine haar, donker van vers zweet, reikt al tot haar neus. Maar hoewel zijn borstkas ook al een beetje breder wordt, doet ze in kracht nog steeds niet voor hem onder. Dat laat ze hem zo nodig merken ook. Nu hoeft dat niet. Billy trekt Lizzies armen om zijn schouders, zodat haar blik de zijne kan volgen, en samen volgen ze de lijn van zijn arm en uitgestrekte vinger. ‘Nu zou je het moeten zien.’ Ze ziet het. Eindelijk.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 14
BOEKENKRANT TIPT DE TORENCLUB EN HET GEHEIM VAN DE GRAFHEUVEL Wanneer Joost en zijn klasgenootje Karlijn stuiten op een geheimzinnige grafheuvel en een ondergronds gangenstelsel, ontdekken ze een raadsel dat verwijst naar een eeuwenoud mysterie en een nooit gevonden schat. Deze Marianne van der Wal, De Torenclub en het geheim van vondst zou zomaar het de grafheuvel, Dutch Venture archeologisch museum Publishing, 200 pagina’s van zijn vader kunnen (€ 14,95) redden van een faillissement! Zal het Joost en Karlijn lukken om de schat te vinden?
DERTIG DAGEN OM TE FALEN Hoop, geloof en liefde staan centraal in dit spannende boek over de engel Muriël. Wanneer zij een gevallen engel uit de Hel bevrijdt, wordt ze door God tijdelijk naar de Aarde verbannen. Ze krijgt dertig dagen om hem op te sporen, anders mag ze de Hemel Anita Henriët, Dertig niet meer in. Samen met dagen om te falen, Godijn haar aardse buurman Publishing, 250 pagina’s Chad beginnen ze de (€ 17,99) zoektocht naar de gevallen engel. Dit zou makkelijker zijn als Muriël geen gevoelens voor Chad was beginnen te krijgen.
GRETA EN DE REUZEN Het prachtige bos waar Greta woont, wordt bedreigd door reuzen. De giganten kappen de bomen om huizen van te maken, maar ze willen meer. Steeds meer bomen worden gekapt om grotere huizen te bouwen. De dieren in Zoë tucker, Greta en de reuzen, illustrator: Zoe Persico, verhet bos roepen Greta’s taling: Sandra Hessels, Uithulp in om iets aan de geverij Horizon, 32 pagina’s reuzen te doen, voordat (€ 14,99) er geen bos meer over is. Gelukkig heeft Greta een idee om de reuzen te stoppen.
SLECHTSTE MISSIE OOIT Opa Grijsbaard vroeg Piraat om met hem mee te gaan zeilen en dat klonk als een fantastisch idee. Lekker in het zonnetje liggen, de wind tussen je haren voelen en ijsjes eten. Alles was rustig, totdat Opa Grijsbaard vertelde dat ze eigenlijk op een gevaarlijk zoektocht waren om het schip van de engste piraat op zee te stelen! Als dat maar goed afloopt…
RECENSIE
Op zoek naar wie jij wilt zijn
Op zoek naar Paulie Fink is het nieuwe boek van Ali Benjamin. Die naam klinkt je misschien niet vreemd in de oren, ze is namelijk de auteur van Suzy en de kwallen, winnaar van de Gouden Lijst 2017. Met haar tweede boek stelt ze niet teleur.
haar nieuwe school vindt ze maar vreemd, omdat het er helemaal anders aan toegaat dan ze gewend is. Bovendien praten haar klasgenootjes alleen maar over ene Paulie Fink, die dat jaar van school veranderd is. Ze voelt zich niet thuis in Mitchell en dat valt te merken, Door Fien de Smet zoals Caitlyn zelf zegt: ‘Iedereen in mijn klas is raar.’ Maar beetje bij Het eerste personage beetje ontdooit ze, de dat we leren kennen is toenaderingspogingen Caitlyn Breen. Samen van haar klasgenoten met haar moeder is ze werpen hun vruchten vanuit de staat New af en Caitlyn ontpopt York verhuisd naar het Ali Benjamin zich tot één van hen, ze kleine plattelandsPAUL HOPKINS hoort er helemaal bij. dorpje Mitchell. Caitlyn voelde er om zelf verder te kunnen leven na Samen organiseren ze een wedstrijd niet veel voor om haar oude leventje de dood bedachten ze het concept om de nieuwe Paulie Fink te vinden. achter te laten. Op haar oude school kleos. In het Nederlands betekent Ze baseert zich op de verhalen van wist ze perfect in welk groepje ze dat ‘roem, glorie’ en degene die de haar vrienden over diens grappen thuishoorde en hoe ze zich moest wedstrijd won zou deze prijs krijgen. en grollen en bedenkt zo opdrachten gedragen, maar al die regeltjes blijIk kan wel begrijpen waarom waar Paulie trots op ken niet van toepassing Benjamins vorige boek een prijs zou zijn. te zijn op de Mitchell heeft gewonnen, ze heeft namelijk De ontwikkeling van School: daar worden de een heel erg aangename schrijfstijl. Caitlyn is één van de lessen fysica gecombiDit boek grijpt je niet meteen belangrijkste thema’s neerd met gymlessen naar de keel en maakt ook geen uit dit boek. Op zoek en maken echte geiten diepgewortelde gevoelens bij je naar Paulie Fink leert de speelplaats onveilig. los, maar dat is net zijn kracht. Het je hoe het is om op te Daarnaast kennen haar is heel toegankelijk, leest lekker groeien, dat het oké nieuwe klasgenoten weg en je kan je gewoon helemaal is als je onderweg elkaar al vanaf het eerontspannen. Kortom, Op zoek naar fouten maakt en hoe je ste jaar, en omdat zij de Paulie Fink heeft me aangenaam daarmee om kan gaan. allereerste leerlingen verrast. Je wilt steeds verder lezen De klas leert daarbij waren worden ze ‘de om meer te weten te komen veel van de oude Originals’ genoemd. over de Mitchell School en zijn Grieken, dit vormt een Aan het begin van het Ali Benjamin, Op zoek naar leerlingen. Een plezier voor jong en rode draad doorheen verhaal komt Caitlyn Paulie Fink, vertaling: Lidoud. het boek. Zij geloofden over als een wat antipawien Biekmann, Uitgevedat alleen de goden thiek personage. Alles rij Van Goor, 299 pagina’s onsterfelijk waren, en wat te maken heeft met (€ 18,99)
RECENSIE
Avontuur over de sneeuwzee
Ash heeft de gave om te ‘liedweven’. Door te zingen kan hij communiceren met de monsters die de sneeuwvlaktes onveilig maken. Maar omdat dit verboden is in zijn dorp, houdt Ash al jaren zijn gave geheim. Totdat de monsters dreigen aan te vallen, en hij beslist toch te gaan zingen. Door Ellen Rooms
Amy Sparkes, Piraat Blunderbaard. Slechtste missie ooit, illustrator: Ben Cort, vertaling: Edward van de Vendel, Uitgeverij Billy Bones, 168 pagina’s (€ 14,99)
IJshart van Jamie Littler heeft alles om je nieuwe favoriete serie te worden; een yeti, een bonte groep avonturiers en Ash, een doodnormale jongen die door zijn zang met de monsters op de sneeuwvlakte kan communiceren. Alleen is dit ten strengste verboden in het dorp waar hij woont, want liedwevers zijn volgens de inwoners gevaarlijk. Wanneer hij deze regel overtreedt, ook al is dat om het dorp
toen hij zag dat Luna zich iets onder te redden, wordt hij verbannen. hem vastklampte aan het gerafelde Aan boord van de reusachtige slee touw.’ (denk de grootte van een schip) ‘Het De uitgebreide groep avonturiers IJshart’, leert hij niet alleen zijn gave bestaat naast Ash en Luna onder maar ook zichzelf echt kennen. meer uit een walrus-kapitein en de Het geweldige aan dit boek is dat yeti Tobu die gezworen heeft om Ash eigenlijk maar een gewone Ash te beschermen, koste wat het jongen is. Hij is geen held, al redt kost. Alle personages samen vormen hij wel mensen met zijn liedweven. de kern van het verhaal. Het gaat Hij is niet altijd moedig, soms is hij immers niet enkel om heldendaden gewoon bang net zoals wij zouden en moed maar ook over zijn. Avontuur lijkt dan vriendschap en loyaliwel geweldig, soms is teit, want dat vergt ook het ook echt gevaarlijk. moed. En ik hoop het ‘“Zie je wel! Eitje!” zei in de komende boeken Luna lachend en precies ook evenveel terug te op dat moment knapte vinden. een van de touwen Het is een serie, ja, die de lift op zijn plek want dit is nog maar hielden, waardoor Luna deel één. Er wachten langs de zijkant van dus nog een heleboel de toren naar beneden avonturen nadat je dit denderde. Ash gilde van boek uitgelezen hebt. schrik en haastte zich Daar kijk ik alvast naar de rand. Zijn hoofd enorm naar uit, want tolde van de duizeligIJshart heb ik in één heid toen hij oog in oog Jamie Littler, IJshart, ruk uitgelezen! kwam met de duizelingvertaling: Carolien Metaal, wekkende hoogte, maar Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, hij dankte de geesten 432 pagina’s (€ 17,99)
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 15
JEUGD INTERVIEW
Doen waar je goed in bent Afgelopen jaar won Yvonne Jagtenberg het Gouden Penseel voor Mijn wonderlijke oom, een prentenboek over de kracht van verbeelding. In Hup Herman! pleit zij voor het belang van verveling, met een hangbuikzwijn als rolmodel. Door Gerda Visser Hoe kwam je op het idee voor dit verhaal? ‘Ik wilde graag een filosofisch kinderboek maken over iets waar wij allemaal dagelijks mee moeten dealen. Een onderwerp van deze tijd: winnen. Waarom? Omdat het soms lijkt alsof de wereld één grote wedstrijd is, waar je haast wel aan mee móét doen. Meedoen is leuk. Maar het allerbelangrijkste is dat je (bij) jezelf blijft en ook durft te kiezen voor hetgeen je zelf belangrijk vindt. Dat is in deze maatschappij geen eenvoudige opgave.’ Wie representeren de kakelende kippen in het boek voor jou? ‘De kakelende kippen zijn het type mensen dat voortdurend bezig is zichzelf te bewijzen. De schreeuwers die het leven als een grote wedstrijd zien, die alsmaar een competitie met de ander en met zichzelf aangaan en daardoor steeds verder afdrijven van zichzelf en elkaar. Dat akelige competitieve gedrag geven we als voorbeeld aan onze kinderen: goed, beter, best. Je best doen, ergens goed in worden, die bewijsdrang
zie je overal om je heen. En zelfs als men iets doet om af te kicken van deze sociale positie gaat men joggen en yogaën en wielrennen op het dwangmatige af. Je vervelen is tegenwoordig een zonde; terugkomen bij jezelf, noem ik dat.’ Wat wilde je vertellen met hoe je de dieren hebt afgebeeld? ‘Een hangbuikzwijn staat symbool voor het aardse, dat is zijn grootste kracht! Hij is er gewoon, zonder dat hij daar iets voor hoeft te doen. Schoonheid in optima forma. Hermans postuur is log en zwart als één grote klomp klei. Eén grote zwarte
zwaartekracht die ik wilde laten contrasteren met de vederlichte, neurotische stresskippen. In hun lijnen wilde ik juist heel veel beweging laten zien. Beeldend gezien ben ik ook in dit boek op zoek gegaan naar de eenvoud van lijn en abstractie. Herman heeft ook een zekere abstractie gekregen. Grappig was dat ik daardoor weer terugkeerde naar mijn eigen abstracte olieverfstijl uit mijn tijd op de ArtEZ Academie. Het spel om met lijnen en abstracte vlakken een verhaal te vertellen en te kijken hoe ver ik daarin kan gaan, dat is voor mij als maker een spannende zoektocht.’
Wat betekent het winnen van het Gouden Penseel voor jou en heeft dat invloed op je verdere schrijfcarrière? ‘Het was en is voor mij een mooi bewijs dat als je jezelf blijft, je ook waardering kunt krijgen. Ik wil graag verhalen vertellen en dat kan ik maar op één manier; mijn manier. Daarmee ga ik vrolijk verder. Ik ben nu onder andere bezig met een jeugdroman, dat verhaal moet er ook uit. Dat is duidelijk. Een prijs helpt, omdat uitgevers mij daardoor de kans geven deze verhalen te vertellen.’
RECENSIE
Verliefd op een hangbuikzwijn In het nieuwe prentenboek Hup Herman! van Yvonne Jagtenberg speelt Herman het hangbuikzwijn een overtuigende hoofdrol, zowel in de tekeningen als in de tekst. Herman ontpopt zich tot een ware Forrest Gump als hij genoeg heeft van de wedstrijdjes van de kippen (wie legt het eerste ei?) en de haan (wie is het eerste wakker?). Om te laten zien wie de eerste en de beste is begint hij te rennen, terwijl de andere dieren hem aanmoedigen: ‘Hup Herman!’ Hij rent de kippen omver, haalt de krant, rolt door het zand en sjokt uiteindelijk moe weer
naar huis. Hij komt net aan als de nieuwe dag begint en de haan wakker wordt. En wie is dan de eerste? Door de mooie waterverftekeningen word je een beetje verliefd op Herman, maar ook de paniekerige kippen zijn fantastisch. Leerzaam is het boek ook: je kunt een mooi gesprek voeren met kinderen vanaf vier jaar over het belang van winnen, ergens goed in zijn. Of juist niet. Mijn buurmeisje van twee vond de tekeningen mooi, maar ging daarna snel weer naar buiten. Ze had net ontdekt dat ze ook achteruit kon lopen. Daar was ze goed in. De béste eigenlijk! Yvonne Jagtenberg, Hup Herman!, Uitgeverij Rubinstein, 32 pagina’s (€ 14,99)
Ga met
mee op trollenjacht! Ties heeft een probleem. Tenminste… dat vinden de meeste mensen. Ties vindt dat niet: hij heeft een vriend. Gozert. De tofste, leukste, stoerste, coolste vriend die je je kunt voorstellen. Alleen is Ties de enige die Gozert ziet en hoort. En de plannen van Gozert zijn zo fantastisch dat Ties erdoor in moeilijkheden komt… Ties’ ouders willen dat Gozert verdwijnt en nemen een ingrijpende beslissing. Maar Ties wil helemaal niet van Gozert af. Wat moet hij doen?
+
Leeftijd: 9
‘Wat een geweldig boek! Veel hardop gegniffeld, maar ook een boek met een traan. Iedereen zou wel een klein beetje van Gozert kunnen gebruiken. Een klein beetje dan…’ -Lotte Pera van Meester Mokka w w w. l e m n i s c a a t . n l
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 17
BOEKFRAGMENT
Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween is een ontroerende roman over een man die, na alles te hebben verloren, zichzelf in de natuur hervindt.
Franco Faggiani, Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween, vertaling: Saskia Peterzon-Kotte, Uitgeverij Signatuur, 228 pagina’s (€ 20,99) www.awbruna.nl
Al sinds mijn adolescentie was hardlopen hetgeen waar ik het gelukkigst van werd. Soms leidde ik ook mijn vader om de tuin om dat te kunnen doen, door niet te gehoorzamen aan zijn bevel om te studeren. Ik vertelde hem dat ik me aangetrokken voelde tot de kami’s, de godheden van onze shintoïstische cultuur die de keizer had getransformeerd tot staatsreligie, waarbij hij het boeddhisme verbood. In de familie van mijn vaders kant werd het shintoïsme al eeuwen beoefend, al voor de keizerlijke verplichting. Tot mijn favoriete kami’s behoorden altijd al de kodama’s, de geesten die het bos bewaakten; ze wonen in de bomen, in de stenen die door de wind zijn uitgesleten, in de diepte van de kleine meren, in de holten die verborgen zijn in de sneeuw of achter de nevelige straal van de watervallen. Ze hebben geen vaste, zichtbare vorm, behalve op religieuze afbeeldingen, het kunnen geesten zijn maar ook onderdelen van de natuur, zoals rotsen en beekjes; het zijn scheppers en bewakers van het universum, ze zorgen voor harmonie in het rijk der levenden. Met dat van de overledenen houden
ze zich niet al te veel bezig, want uiteindelijk kunnen de doden maar een poosje in de herinnering van ieder van ons blijven bestaan, om daarna te verdwijnen. Het shintoisme is in feite tamelijk eenvoudig, omdat het door de natuur wordt gereguleerd, die heilig is en daarom vereerd, gerespecteerd en beschermd moet worden. Verder is er weinig belangrijk als het niet te maken heeft met de eigen persoon en de eigen familie. Hardlopen in de bossen en de bergen was voor mij dan ook het zoeken naar rechtstreeks contact met de kodama’s. Daarom liet mijn vader me begaan, zij het onder zijn toeziend oog en soms met stilzwijgende tekenen van misprijzen. Ik was een eigenzinnige leerling en een respectvolle zoon, ook al werden mijn ouders altijd in beslag genomen door gedachten waar ik geen plek tussen kon bemachtigen. Natuurlijk, ze garandeerden me een welgesteld leven, maar ik heb meermalen gedacht dat er voor hen weinig zou veranderen als ik er niet was. Dat stemde me soms mistroostig, maar het stelde me wel in de gelegenheid veel tijd in de immense eenzaamheid van de bossen door te brengen. Ik rende uiteraard niet vanwege sportieve doeleinden en eerlijk gezegd ook niet uit absoluut respect voor religieuze principes. Ik rende omdat ik me dan werkelijk vrij, uniek en licht voelde, in volko-
men harmonie met de schepping. Ik rende met de vlugge bewegingen van een kolibrie, al had ik graag de lichtheid van een vlinder willen hebben. Alleen maar om niet het geluid te hoeven horen van mijn snelle voetstappen op de stenen, of dat van het ritme van de lucht die uit mijn longen kwam. Alleen maar om te kunnen geloven dat ik werkelijk perfectie had bereikt. Vaak volgde ik vanaf mijn huis de loop van de rivier, tot ik de dalen kruiste die naar de Gozenberg leidden, of naar de uitlopers van de Shaka, en daar zette ik koers naar woester land, richting de hoge bergruggen. Afstand, inspanning en tijd behoorden nooit tot mijn zorgen, die tijdens het hardlopen trouwens altijd verflauwden; ik had geleerd ze het hoofd te bieden, ermee te leven, sterker nog, ze te waarderen. Dat was grotendeels het gevolg van mijn opvoeding. Zo dwong mijn vader me bijvoorbeeld als ik ’s winters klaagde dat ik koude handen had, ze onder de ijskoude kraan te houden. Als ik vermoeidheid toonde, verplichtte hij me een uur lang op het zandstrand of in de hoge sneeuw te rennen. Want als je ergens over klaagt, is er altijd wel iets ergers te bedenken.
BOEKFRAGMENT
Het verdronken land Vina woont op het eiland Getijden. Door haar missende hand wordt ze door de anderen gezien als last. Maar dan ontdekt ze dat de koning een geheim heeft dat hun wereld voorgoed kan veranderen…
Cyn Balog, Het verdronken land, vertaling: Marjolijn Huiberts, Dutch Venture Publishing, 300 pagina’s (€ 17,95) www.dutchventurepublishing.nl Vanaf 17 februari in de boekhandel
Ik schrijf dingen in het zand zodat ik ze niet vergeet. Dingen waar ik van hou. Duisternis. Dromen. Kokkel. Buck Kettlefish. Dingen waar ik naar verlang. Een warme, droge plek. Een nacht lang ongestoord slapen. Ik zie hoe de golven het strand op rollen en de woorden wegvagen. Alsof ze nooit hebben bestaan. Weggevaagd uit het mogelijke. Het is bijna alsof de golven me uitdagen. Ik ben er zeker van dat mensen duizenden getijden lang nadachten over hoe en wanneer de wereld zou vergaan. Misschien vroegen zij zich af of het zou gebeuren terwijl zij nog leefden. Of dat hun kinderen of kleinkinderen ongelukkige getuigen zouden zijn als de wereld om hen heen in elkaar stortte. Maar dat hoef ik me niet af te vragen. Ik weet dat het binnenkort gaat
gebeuren en misschien zelfs terwijl ik nog leef. Elke morgen vraag ik me af of ik de zonsondergang zal meemaken. Elk zuchtje wind is als de dood die in mijn nek hijgt. Ik knijp mijn ogen half dicht tegen de zon, die brandt als vuur tussen gitzwarte rookwolken aan de horizon. Het hoogtij nadert, de golven komen langzaam dichterbij. Met elke ademhaling, elke hartslag, worden ze hoger. Nog even en bijna alles staat hier onder water. Ik ga staan en schud het zand van mijn mat, rol hem op en bevestig hem aan mijn rugzak. Ik ben behoorlijk handig geworden met één hand. Mijn kleren zijn nat en ik proef zout op mijn lippen. Ik snap niet zo goed waarom ik moet gapen want ik heb best goed geslapen. Bijna een half getij. Een half getij waarin, in ieder geval in mijn dromen, ik ergens op een warme en droge plek was, ergens waar het niet naar schijt en rotte vis stonk. Ik sukkel voort met de anderen, weg van het gestaag stijgende water. Het is kil maar mijn tuniek is in ieder geval slechts een béétje vochtig; hij plakt niet aan mijn huid. Hier is nooit iets droog. Het is óf kleddernat óf vochtig, en vochtig is een zegen. Het is weer eens tijd voor Opstelling. We kennen allemaal de getijden. We moeten wel, want onwetendheid kost ons het leven. Het is tijd dat
we, alle vierhonderdzesennegentig man, naar het platform sjokken. Tenminste, bij de laatste telling waren we met vierhonderdzesennegentig man. Ik heb een hekel aan tellen omdat we met steeds minder zijn. We weten dit allemaal en dat is waarschijnlijk waarom niemand elkaar aankijkt of met elkaar praat. Je kunt elkaar beter niet te goed leren kennen. We gaan altijd van het ergste uit als er iemand verdwijnt. Want het ergste is gebruikelijk. De enige die wel naar me kijkt is Mutter. Hij heeft zijn eigen krabbelaarlittekens, maar hij heeft tenminste al zijn ledematen nog. Hij is nuttig. Hij grijnst naar me. ‘Zonde van de ruimte,’ sist hij terwijl ik mijn plekje op het platform opzoek. ‘Krabbelaarsvoer.’ Ik veeg het zand weg met mijn blote voet. Het getal twee is daar gekrast. Nummer twee is mijn plekje, voorlopig. Het is vlakbij het midden van de ronde opstelling, waar het veiliger is. Ooit waren er duizenden cirkels, eentje voor elk persoon op het eiland. Maar het enige constante op het eiland dat wij Getijden noemen, is verandering.
Uitgeverij Geromy
Voor het behoud van het luchtvaarthistorisch erfgoed Kijk voor meer informatie op www.geromybv.nl
NO. 6, DECEMBER 2019, € 3,– WWW.MILITAIRECOURANT.NL
MILITAIRE COURANT
F-35 VLIEGEN IS TEAMWORK VLIEGER ‘GLADYS’, PAGINA 4
Defensity College, EOD en Kampioen op één been
MILITAIRE COURANT NEEM EEN ABONNEMENT 4 NUMMERS VOOR €14 KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP WWW.MILITAIRECOURANT.NL
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 19
BOEKFRAGMENT
Hannelore Hannelore vertelt het waargebeurde verhaal van een Nederlands meisje dat vanaf haar derde opgroeide in de sekte ‘Gemeente Gods’, waar haar ouders actief lid van waren. Vijftien jaar lang werd ze gehersenspoeld door sekteleider Sipke Vrieswijk.
Frank Krake, Hannelore. Het meisje uit de sekte, Uitgeverij Achtbaan, 480 pagina’s (€ 22,99) www.uitgeverijachtbaan.nl
Proloog De melding komt op 12 maart 1994 vroeg in de avond bij de meldkamer binnen: ‘De profeet heeft mijn dochter. Ze moet eruit, maar ze hebben haar nog. Jezus sta mij bij.’ ‘Mevrouw, mevrouw, rustig alstublieft. Wie bent u en waar bevindt u zich?’ ‘Dit is toch de politie? U moet mij helpen, de profeet laat haar niet gaan. Ze doen van alles met haar en nu weet ik het niet meer.’ ‘Kunt u mij alstublieft rustig vertellen wie u bent?’ De vrouw haalt diep adem. ‘Julia Geerdink.’ ‘Waar vandaan belt u?’ ‘Vanuit Geesteren, boven de slager.’ ‘Op welk adres is dat?’ ‘Dorpsstraat. Dorpsstraat ja. Nummer 10 of 12, geloof ik.’ ‘We sturen iemand langs. Blijft u daar alstublieft?’ Als hoofdagent Peter Withag aanbelt, doet een slanke dame van
middelbare leeftijd open. Haar donkerbruine haar valt ruim over haar schouders. Ogen diep in de kassen, lijkbleek gezicht. Ze draagt een lange, blauwe jurk en daaronder sandalen. Ze gaat hem voor naar een sober ingerichte bovenwoning. De contouren van de schilderijen van vorige bewoners zijn nog duidelijk zichtbaar op de kale, lichtgele wanden. ‘Goed, mevrouw,’ zegt Withag, nadat hij haar persoonlijke gegevens heeft genoteerd. ‘Wat is er aan de hand met uw dochter?’ ‘De profeet heeft haar gehersenspoeld, ze zit bij de Gemeente,’ zegt ze gejaagd. ‘Vrieswijk. Ze hebben haar meegenomen, ik weet niet waarnaartoe. Jezus komt binnenkort en daar moeten we op voorbereid zijn. De profeten wijzen ons de weg naar de waarheid en bereiden ons voor op de eindtijd. Maar nu weet ik niet meer zeker wat de waarheid is en ze hebben mijn dochter.’ ‘Hoe heet uw dochter en hoe oud is ze?’ ‘Hannelore. Hannelore van Otterloo en ze is nu bijna zeventien. Mijn broer zegt dat we haar terug moeten halen voordat ze achttien is. Maar het is niet goed wat daar gebeurt. Ze verkeert in groot gevaar, want ze is weg. Was mijn vader er nog maar, die wist altijd wat te doen.’ ‘Mevrouw, over welke gemeente heeft u het? Geesteren valt onder de
gemeente Tubbergen. Bedoelt u dat ze hier ergens zit?’ Er breekt een glimlach door op het gezicht van de vrouw. ‘De Gemeente Gods. U kunt dat ook niet weten. Ik bedoel de Gemeente Gods. Daar zit ze en ze moet er nu snel uit, voordat ze achttien wordt. Dat zegt mijn broer. Hij noemt de Gemeente een sekte, maar dat is niet zo hoor. Wij zijn gewoon uitverkoren en verkeren in de Geest des Levens. Mensen als u begrijpen dat niet.’ ‘Maar als ik u moet helpen zult u mij toch iets meer moeten vertellen.’ Hoofdstuk 1 Opa I Augustus 1979 De Bijbelstudie vond plaats in De Ark in Krimpen, een kale ruimte met wat rijen stoelen, een systeemplafond en linoleum op de vloer. Dat verdween allemaal naar de achtergrond toen de man die Brenda ‘de Broeder’ noemde van wal stak. Julia was diep onder de indruk. Gert stond wat nuchterder in het leven, maar begreep de eerste avond dat hij daar op een plastic stoel zat, tussen een handvol gelovigen, precies wat Julia bedoelde. De man boezemde ontzag in. Het was niet alleen de keuze van de teksten of de uitleg. Het was de manier waarop hij sprak en maar bleef spreken. Hij stelde zich voor als de dienaar Gods, waarbij hij op iedere lettergreep de nadruk legde. De. Die. Naar. Gods.
BOEKFRAGMENT
Sigmund negenentwintigste sessie
SIGMUND negenentwintigste sessie
Peter de Wit, Sigmund negenentwintigste sessie, Uitgeverij De Harmonie, 72 pagina’s (€ 10,90) www.deharmonie.nl
De praktijk van dokter Sigmund wordt bevolkt door uitbehandelde patiënten, meeroudergezinnen, oude mensen die met zaken zitten die maar niet voorbijgaan en dan ook nog meneer Baltus. Geïnspireerd door het succes van de Top 2000 komt de kleine psychiater met de Top 100 van populairste stoornissen op Psycho Radio.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 20
BOEKENKRANT TIPT LANG LEVEN In Lang leven vertelt Karina Meeuwse het fascinerend familieverhaal achter het grootste Chinese warenhuis van West-Europa: Toko Dun Yong. Alles begon toen de zestienjarige Dun Yong Sau zijn dorp in China verliet en de lange weg naar een beter bestaan opging. Het verhaal laat zien hoe een man die begon met een minuscuul winkeltje in Amsterdam een waar imperium heeft opgebouwd.
Karina Meeuwse, Lang leven. Het familieverhaal achter een Chinese toko, Uitgeverij Ambo|Anthos, 256 pagina’s (€ 22,99)
BOWIE’S BOEKENKAST Wist je dat David Bowie in 1975 een paar koffers vol met boeken meebracht naar de filmset van The Man Who Fell to Earth? Zijn leven lang verslond Bowie boeken en die maakten hem tot het genie dat hij was. Drie jaar voor zijn dood in 2016 stelde John O’Connell, Bowie’s boehij een lijst op van de kenkast. De 100 boeken die het leven van David Bowie verhonderd belangrijkste anderden, vertaling: Rene boeken van zijn leven. van Veen, Uitgeverij Orlando, In Bowie’s boekenkast 352 pagina’s (€ 23,99) worden al deze boeken met korte anekdotes uitgelicht.
HET WATER KOMT Als Nederlanders hebben wij altijd tegen het water gevochten. We strijden tegen de zee, de rivieren en de regen, maar nu staan we tegenover een probleem dat misschien groter is dan wat we aan kunnen: de klimaatverandering. Rutger Bregman Rutger Bregman, Het water vertelt over de ingenieur Johan van Veen, ook komt. Een brief aan alle Nederwel bekend als de vader landers, Uitgeverij De Correspondent, 48 pagina’s (€ 5,00) van het Deltaplan. Het verhaal van Johan laat zien dat we de strijd tegen het water opnieuw kunnen winnen.
ZOETE AARDAPPEL Met slechts een paar ingrediënten maak je in een handomdraai de lekkerste gerechten met zoete aardappel. Frietjes, taarten, spreads voor op brood, wafels en nog veel meer! Wie had er ooit gedacht dat je zoveel lekkers met zo weinig ingrediënten kon maken? De recepten in dit boek zijn perfect voor onervaren en ervaren koks die iets nieuws zoeken.
Guillaume Marinette, Zoete aardappel. 33 recepten voor lekkers met zoete aardappel, vertaling: Renate Hagenouw, Uitgeverij Lecturis, 72 pagina’s (€ 14,95)
RECENSIE
Verhalen vanaf het asfalt
Bij uitgever Elik Lettinga van Nijgh & Van Ditmar zorgde het halen van zijn rijbewijs voor een echte existentiële crisis. Gelukkig bleek hij daarin niet de enige: het autorijden ging veel van zijn collega’s in het boekenvak net zo lastig af. Lettinga vroeg daarom de schrijvers bij zijn uitgeverij om hun meest absurde en hilarische rijervaringen te delen. Hij verzamelde ze in het boek Vanaf de vluchtstrook, een bundel vol herkenbare rijlesverhalen. Door Linda Albers Schrijvers blijken geen helden op de weg en dat levert de opmerkelijkste verhalen op. Zo vertelt Thomas Verbogt over hoe hij na drie keer examen doen wonder boven wonder zijn rijbewijs
EMME RINGELDING
Tibetaanse monnik en Sylvia Witweet te halen, vergelijkt Kasper van teman vertelt dat Russen in staat Royen rijlessen met zwemles en zijn ‘zelfs een goed werkende auto geeft Maarten ’t Hart toe dat hij na jaren aan lessen toch de handdoek in te bouwen van Fantablikjes en splitde ring gooide. De auteurs van Vanaf pennen.’ De verhalen zijn zo stuk voor stuk vermakelijk en vaak heel de vluchtstrook weten met smaak, herkenbaar, want angst en paniek humor en misschien een tikje overachter het stuur kwelt natuurlijk drijving over hun ervaringen achter niet alleen schrijvers. Als lezer herhet stuur te vertellen. ken je je ongetwijfeld in de verhalen De verhalen in de bundel zijn origiover vergeefse rijlessen, zenuwsloneel, verrassend en gaan niet enkel over de moeilijkheden van het rijden pende rijexamens en twijfelachtige instructeurs. Gelukkig zullen de zelf. Zo lees je ook over de wel heel meesten van ons het bijzondere rijinstructeur niet zo bond gemaakt van Rutger Lemm, en hebben als enkele van waarom Wanda Bomdeze schrijvers, dus mer definitief stopte het boek biedt bovenal met autorijden. Verder heerlijk leedvermaak. laat Aafke Romeijn je Of je nu bezig bent met meeleven met hoe het het verkrijgen van je aanvragen van haar roze papiertje, na veel aanhangerexamen bij pijn en moeite zelf het CBR in een ware achter het stuur zit of horrorfilm veranderde. eeuwig vanaf de bijHet boek leest gemakrijdersstoel meekijkt, kelijk weg door de Vanaf de vluchtstrook vlotte schrijfstijlen en zal je zeker een hart de vele humoristische Diverse auteurs, Vanaf de onder de riem steken. uitspraken. Els Quaegevluchtstrook. Rij(les)verhalen. beur hoopt bijvoorbeeld Uitgeverij Nijgh & Van Ditte durven rijden als een mar, 248 pagina’s (€ 17,50)
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 21
NON-FICTIE INTERVIEW
Binnen de muren van een sekte In zijn vorige boek, De laatste getuige, vertelt Frank Krake op indringende wijze het waargebeurde verhaal van een man die drie concentratiekampen en een scheepsramp overleefde. Na die beproeving wist hij dat hij klaar was voor het even veelomvattende verhaal: Hannelore.
‘Ik leefde altijd onder een soort spanning, of ik het wel goed deed, of ik gestraft zou worden. Het kon zo plotseling omslaan, je wist het nooit.’
Door Mirjam Mulder ’s Gravensdeel, 1979. Hannelore is drie als haar ouders lid worden van de ‘Gemeente Gods’, een religieuze groep met als charismatische leider de ‘Profeet’ Sipke Vrieswijk. Als de leden intrek nemen in een oud klooster, raken ze steeds meer afgesloten van de maatschappij, overgeleverd aan het schrikbewind van Vrieswijk en zijn partner Aagje. Hannelore groeit op in een wereld van straffen, misbruik en onzekerheid. Als ze op haar zeventiende wordt bevrijd, begint ze aan een moeizame weg naar geluk. PUZZELSTUKJES
Het was Peter Withag, de politieagent die destijds een cruciale rol had gespeeld in de bevrijding van Hannelore, die Frank al in 2012 aanspoorde eens met haar te gaan praten. De schrijver wist meteen dat hij met een heel bijzonder verhaal te maken had. ‘Tegelijkertijd was ik toen net bezig met mijn allereerste boek,’ vertelt hij, ‘dus dat was voor mij nog ver van mijn bed. Het was zo’n indrukwekkend en veelomvattend verhaal, dat durfde ik als beginnend schrijver nog niet aan. Na mijn
Frank Krake, Hannelore. Het meisje uit de sekte, Uitgeverij Achtbaan, 480 pagina’s (€ 22,99)
Hannelore FRANK KRAKE
vierde boek wel.’ Het was voor Hannelore natuurlijk een grote stap om dit uiterst persoonlijke verhaal aan een vreemde te vertellen, maar gelukkig voelde het meteen goed. ‘Voor de zomer in 2018 hebben we een globaal overzichtsgesprek gehouden, over de grote lijnen,’ legt de inmiddels 42-jarige vrouw uit. ‘En vanaf september zijn we begonnen met wekelijkse gesprekken, steeds over een bepaalde periode. Dan nam ik door de week mijn kladblokje mee, en als me wat te binnen schoot schreef ik dat op.’ Daarnaast heeft de schrijver diepgravend onderzoek gedaan, om het verhaal tot in de details kloppend te maken. Van het uitpluizen van krantenartikelen, tot het opsporen van fotografen en oud-sekteleden. Frank: ‘Ik heb voor mezelf een lijst gemaakt van alle mensen die ik zou willen spreken. Zo ben ik een dag in de leer geweest bij een forensisch psycholoog. Ik wilde namelijk doorgronden, voor zover dat kan, wat er nou omgaat in het hoofd van zo’n zieke geest als Vrieswijk. Hoe komt hij tot zijn manipulatieve gedrag?’ Het te spreken krijgen van de voormalige leden van de ‘Gemeente Gods’ bleek een moeilijke opgave.
De schrijver begreep wel dat lang niet iedereen er over wilde praten. ‘Het is of nog te gevoelig, of men wil volstrekt anoniem blijven. Zeker bij de volwassenen is de schaamte groot, zij vragen zich af: “Hoe ben ik er ooit ingetrapt?”’ Uiteindelijk vond hij drie oud-sekteleden die wel met hem wilden praten, en samen met de verhalen van andere betrokkenen kon hij alle puzzelstukjes samenvoegen tot één sluitend geheel. TRIAL-AND-ERROR
Het boek begint als Hannelore nog maar een klein meisje is. Van die tijd heeft zij uiteraard maar weinig herinneringen, en alleen op kinderniveau. ‘De aankoop van het klooster heb ik bijvoorbeeld niet echt meegekregen, ik weet alleen nog dat er ineens schoongemaakt en behangen werd,’ vertelt ze. Frank voegt toe: ‘In het begin van het boek gaat het vooral om de andere leden, en Hannelore fietst er af en toe even tussendoor. Langzaamaan verandert dat accent: de volwassenen worden meer decor en Hannelore gaat de hoofdrol spelen.’ Die lange aanloop was ook nodig om de lezer te laten begrijpen dat de leden geleidelijk aan gehersenspoeld
werden door Vrieswijk. ‘Hij begon klein, en ging steeds een stapje verder,’ legt Frank uit. ‘Ik heb zelf heel lang gedacht dat die man altijd een vooropgezet heeft plan gehad, waarbij het om drie dingen ging: geld, seks en macht. Maar de psycholoog die ik heb gesproken heeft mij ervan overtuigd dat dat niet het geval is, het was trial-and-error.’ Zodoende bestond het leven van de jonge Hannelore vooral uit voortdurende onzekerheid. Iedereen in het klooster was overgeleverd aan de grillen van hun leider; hij bepaalde wat ze aten, welke kleren ze droegen en met wie ze om mochten gaan. Bovendien deelde hij vaak vanuit het niets straffen uit, met als enige verklaring: ‘Zo spreekt de Here.’ Hannelore: ‘Ik leefde altijd onder een soort spanning, of ik het wel goed deed, of ik gestraft zou worden. Het kon zo plotseling omslaan, je wist het nooit.’ GELUK
Nadat ze als zeventienjarige weer terugkeerde in de maatschappij en bij haar oom en tante introk, stond Hannelore ineens voor een hele nieuwe uitdaging. Hoe pas je je aan aan het normale leven, als je niet eens weet wat ‘normaal’ is? ‘Ik heb veel familieromans gelezen,’ vertelt ze lachend. ‘Daar leer je onbewust gedragingen uit, omdat je met de emoties meeleeft. Daarnaast herkende ik in hoe mijn oom en tante leefden een gezond, liefdevol gezinsleven. Er was geen angst, geen onderlinge onenigheid. Ik denk dat je dat onbewust herkent als mens: hier mag ik zijn.’ Voor Hannelore liep het gelukkig goed af. Ze leerde zichzelf te zijn, vond de liefde van haar leven en startte een gezin. Juist daarom vindt ze het belangrijk om haar verhaal te delen. ‘Ik denk dat het voor anderen die nog door dat hele proces heen moeten, goed is om te weten hoe het met mij goed heeft kunnen komen. Dat je het wel waard bent om voor jezelf geluk te zoeken.’
Moeilijke collega’s: hoe kan ik toch succesvol met hen samenwerken? Moeilijke mensen komen we overal tegen, ook op ons werk. Sommige collega’s laten zich leiden door hun angsten en gevoeligheden. Of ze nu intimiderend overkomen, hun macht misbruiken, zich aan hun verantwoordelijkheid onttrekken of ons een verkeerd beeld van zichzelf voorspiegelen: ze werken op onze zenuwen en belemmeren een goede samenwerking. De auteurs vertellen over de psychologie van moeilijke personen, hoe we ons tegen hen kunnen beschermen en toch succesvol samenwerken. En ze bespreken beproefde psychologische strategieën en geven >30.000 praktische tips en coaching. paperback | € 17,99
exemplaren verkocht
Nieuwe columnisten: Ronald Snijders en Sylvia Witteman
Van wie zijn de emoji’s? Lobby en censuur in de wereld van onze beeldtaal
Nieuw: Het taalloket Antwoord op al uw taalvragen
Foetsie is de hoelahoep ‘Huppelwoorden’ in het Nederlands, door Wim Daniëls
T NU ME
10T% ING KOR
Lees een jaar lang Onze Taal voor slechts € 41,40 *
Ga naar www.onzetaal.nl/boekenkrant en voer bij uw bestelling de kortingscode BK3 in. * Lidmaatschap (10 nummers): € 46,– per jaar.
Torenclub en het geheim van de grafheuvel
De
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 23
NON-FICTIE COLUMN
Pro de l’argot
ARTIKEL
De redactie van Onze Taal zet iedere maand een bijzonder taalboek in de schijnwerpers. Deze keer Zing het échte Frans van Berry van de Wouw.
W
e gaan en masse op vakantie naar Frankrijk – het land is al jaren een van de populairste vakantiebestemmingen voor Nederlanders – maar een gesprek met een Fransman of -vrouw voeren we het liefst in het Engels. Onze kennis van het Frans is abominabel, en het aantal leerlingen dat deze taal in het examenpakket kiest, loopt ieder jaar terug. De meeste Hollandais komen bij de boulanger niet verder dan ‘deux petits pains et deux croissants’, en Fransen onder elkaar zijn voor ons niet te volgen – en dat geldt in het kwadraat als het gaat om het Frans van de straat, ook wel argot geheten. Precies dat segment van de taal, het straat-Frans, is het domein van de piepkleine uitgeverij ArtiChoc. Ze geven woordenboeken uit met grove en platte taal en jongerenjargon, met veelzeggende titels als Merde! (wat zoveel betekent als ‘Kut!’ of ‘Shit!’) en Merde encore! (‘Nog meer shit!’). Hun nieuwste uitgave is een bundel met liedteksten waarin straat-Frans gebezigd wordt, met de titel Zing het échte Frans (dat je op school nooit leerde). In dit boek vind je de teksten van twaalf hits van (hier volkomen onbekende) grootheden die geen blad voor de mond nemen, zoals La Grande Sophie, Alain Bashung, Aya Nakamura en Beautés Vulgaires, uiteraard met vertaling en verklarende woordenlijst. Zo leer je meteen dat flasher ‘voor iemand vallen’ betekent, en bombarder ‘pakken, versieren’, en planer ‘uit je dak gaan, high zijn’ – wat nuttige kennis kan zijn voor wie drie weken op een Franse camping moet doorbrengen. Maar met enkel kennis van de Franse straat- en jongerenwoorden ben je er nog niet, en dus wordt elk liedje afgerond met een kort lesje ‘beknopte flitsgrammatica’, en een al even kort setje oefeningen, onder het kopje ‘au boulot’ (‘aan het werk’). En voor je het weet ben je dan een pro de l’argot – een meester in de straattaal.
Raymond Nöe
Berry van de Wouw, Zing het échte Frans (dat je op school nooit leerde), illustraties: Ronald Kronenburg, Uitgeverij Arti-Choc, 140 pagina’s (€ 19,90)
Op het eiland Rovaer
De magie van het eiland Hoe is het om te leven op een eiland? Idyllisch, eenzaam, met eindeloze vrijheid of juist beperkt in mogelijkheden? Fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel bezoeken eilandgemeenschappen op zestig graden noorderbreedte. In Eiland blues vertellen ze de bijzondere verhalen van de mensen die ze daar ontmoeten.
reisverslag over het leven in een eilandgemeenschap. Een verhaal over ultieme vrijheid en uitgestrekte natuur, over saamhorigheid en eenzaamheid. Maar ook over het steeds kleiner worden van de gemeenschappen: ‘Weinig mensen betekent minder voorzieningen en dus vertrekken mensen en blijven er nog minder voorzieningen over. Een spel dat slecht valt te winnen.’ Eiland blues leest makkelijk weg. Het boek is opgedeeld in hoofdstukken waarin telkens een ander eiland wordt verkend. In kleine alinea’s pas-
Jacomijn van Kempen
Het Genootschap Onze Taal is een vereniging voor taalliefhebbers, dat elke maand het blad Onze Taal uitbrengt en daarnaast fungeert als Taaladviesdienst. Kijk voor meer informatie op: www.onzetaal.nl.
Wonen op een noordelijk, dunbevolkt eiland: het spreekt tot de verbeelding, maar tegelijkertijd is het moeilijk voor te stellen hoe het is als zo’n eiland daadwerkelijk je dagelijkse leefomgeving vormt. De Bundel en Franken nemen je mee op hun reis naar verschillende eilanden in verschillende landen. Ze laten de lezer via hun boek kennismaken met de bewoners en beantwoorden terloops vragen over het eilandleven. Hoe zit het bijvoorbeeld met scholing, medische zorg en toekomstperspectieven voor jongeren? Het resultaat is een mooi geschreven
Anneke de Bundel en Nicole Franken, Eiland blues, KNNV Uitgeverij, 159 pagina’s (€ 24,95)
NICOLE FRANKEN
seren veel aspecten van het eilandleven de revue. Het samenleven in zo’n gemeenschap bijvoorbeeld. De isolatie van het vasteland maakt dat men op elkaar is aangewezen. ‘Als je op een eiland woont, moet je respecteren dat mensen anders zijn. Je moet mensen tolereren én van de zee houden. Anders kun je beter in Oslo gaan wonen.’ De betekenis van het vormen van zo’n gemeenschap komt mooi tot uitdrukking in het verhaal over het eiland Rovaer. In ‘de ramp van Rovaer’ zijn veel mannen op zee omgekomen in een storm. Vrouwen en kinderen bleven achter en waren genoodzaakt elkaar te steunen, met elkaar te delen en samen te werken. ‘“Die ramp,” zegt Ingrid, “is in onze ziel geëtst. Ieder huishouden verloor die nacht geliefden. Het heeft ons getekend.”’ De tekst in Eiland blues is goed geschreven, maar de foto’s vertellen de verhalen minstens zo treffend. Ze nemen je mee naar leeggelopen dorpen en gesloten winkels, naar ongerepte landschappen vol wind, water, ijs en stenen. Ze tonen je de eilandbewoners met verweerde gezichten en liefde voor de natuur in hun ogen. ‘Kennelijk was het genoeg voor hen om hier te blijven. En ook voor mij is dit genoeg. Meer heb je als mens niet nodig. Toch?’
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 24
TOP 30
De dertig bestverkochte boeken in Nederland en Vlaanderen NEDERLAND
Week 5, 2020. Bron: Stichting CPNB
1 (nieuw) 1e week
6 (4) 3e week
2 (2) 88e week
7 (5) 2e week
Joyce Dunbar en Petr Horácek, Moppereend Lucinda Riley, De zeven zussen
3 (1) 3e week
Selma van de Perre, Mijn naam is Selma
4 (3) 21e week
Rutger Bregman, De meeste mensen deugen
5 (7) 3e week
Joyce Dunbar en Petr Horácek, Moppereend, editie met voorleesknuffel
Herman Koch, Finse Dagen Eddy de Wind, Eindstation Auschwitz
8 (nieuw) 1e week
Arnon Grunberg, Bij ons in Auschwitz
9 (6) 72e week
Herman Finker, De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door
10 (8) 3e week
Han van Bree, Het aanzien van 2019
11 (15) 3e week
Joyce Dunbar en Petr Horácek, Moppereend. Hardcover-editie
12 (10) 85e week
Lucinda Riley, De zeven zussen. Storm
13 (11) 12e week
Geert Mak, Grote verwachtingen
14 (9) 18e week
Fokke Obbema, De zin van het leven
15 (17) 83e week
Lucinda Riley, De zeven zussen. Schaduw.
16 (30) 59e week
21 (16) 50e week
17 (23) 73e week
22 (14) 11e week
Ilja Leonard Pfeijffer, Grand Hotel Europa Lucinda Riley, De zeven zussen. Parel
18 (20) 6e week
Pascal Mercier, Het gewicht van de woorden
19 (nieuw) 1e week
Herman Pleij, Oefeningen in genot
20 (26) 54e week
Lucinda Riley, De zeven zussen. Maan
Martine Bijl, Rinkeldekink
Wouter de Jong, Superkrachten voor je hoofd: mindgym voor kids
23 (19) 3e week
Baantjer 86. De Cock en de kermis in de hel
26 (nieuw) 1e week
Andrzej Sapkowski, The Witcher 1. De laatste wens
27 (24) 13e week
Dirk de Wachter, De kunst van het ongelukkig zijn
28 (21) 9e week
Edwin Schoon, Basta
24 (18) 22e week
29 (27) 21e week
25 (25) 62e week
30 (31) 21e week
Jamie Oliver, Jamie’s VEG Roxane van Iperen, ’t Hooge Nest
Oek de Jong, Zwarte schuur Huib Modderkolk, Het is oorlog maar niemand die het ziet
BOEKENKRANT TIPT
Fantastische fantasie
Andrzej Sapkowski, The Witcher 1. De laatste wens, vertaling: Corry van Bree, Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 800 pagina’s (€ 27,50)
De populariteit van de Netflix-serie The Witcher heeft ervoor gezorgd dat het boek The Witcher 1. De laatste wens van Andrzej Sapkowski weer volop verkocht wordt. Daarom tippen wij nog twee fantasy-boeken die ooit een prachtige verfilming hebben gehad!
James Dashner, De labyrintrenner 1. De labyrintrenner, vertaling: Rogier van Kappel, Uitgeverij Q, 384 pagina’s (€ 15,00)
VLAANDEREN
1 (2)
Merho en Thomas Du Caju, Jos Vanspauwen, De Kiekeboes 154. Iemand moet het doen
2 (3)
Hec Leemans en Tom Bouden, F.C. De Kampioenen 105. Patatten en saucissen
3 (4)
Ish Ait Hamou, Het moois dat we delen
4 (5)
Bart van Loo, De Bourgondiërs
5 (6)
Sandra Bekkari, Fast food
J.R.R. Tolkien, In de ban van de ring 2. De twee torens, vertaling: Max Schuchart, Uitgeverij M, 407 pagina’s (€ 7,90)
Week 1, 2020. Bron: boekenvak.be
6 (7)
Dirk de Wachter, De kunst van het ongelukkig zijn
7 (8)
Pascale Naessens, Nog eenvoudiger. 2
8 (10)
Rutger Bregman, De meeste mensen deugen
9 (9)
Peter van Gucht en Luc Morjaeu, Suske en Wiske 350. De nacht van Narwal
10 (1)
Jeroen Meus, Dagelijkse kost. Scheurkalender
11 (13)
Lucinda Riley, De zeven zussen
12 (11)
17 (20)
Jean-Yves Ferri en Didier Conrad, Asterix 38. De dochter van de veldheer
Ilja Leonard pfeijffer, Grand Hotel Europa
18 (16)
Geert Mak, Grote verwachtingen
19 (22)
Griet Op de Beeck, Let op mijn woorden
20 (17)
13 (12)
14 (15) 15 (14)
Yotam Ottolenghi, Simpel
16 (75)
Paul Verhaeghe, Nieuw licht. Over normaliteit en andere afwijkingen
Nix, De buurtpolitie 7. De magneetvisser Jan Rodts, De slimste vogelgids Philippe Delzenne, Jommeke 297. Speelgoed overboord
21 (19)
Eric Giacometti en Philippe Francq, Largo Winch 22. Scharlaken zeilen
22 (18)
27 (25)
23 (21)
28 (23)
24 (28)
29 (27)
Lieven Scheire, Ellen Duchi en Michael De Wilde, DNA
Johan Op De Beeck, Het complot van Laken Lucinda Riley, De zeven zussen 2. Storm
25 (26)
Pascale Naessens, Nog eenvoudiger met 4 ingrediënten
26 (24)
Marc Legendre, Fabio Bono, De Rode Ridder 264. Een zachte dood
Steven Dupré, Jommeke door. Jomme: 2 Paradijseiland Guinness World Records 2020
Raoul Cauvin en Lambil, De Blauwbloezen 63. De slag van de krater
30 (35)
Hec Leemans en Tom Bouden, F.C. De Kampioenen 104. Vrouwen aan de macht
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 25
KOKEN INTERVIEW
Komische kooktaferelen Dat een toevallige ontmoeting tussen chef-kok Leon Verhoeven en striptekenaar Eric Heuvel op een stripbeurs zou leiden tot dit ontzettend leuke, bonte en geestige kookboek, hadden geen van beiden waarschijnlijk verwacht. Samen daagden zij meer dan vijftig striptekenaars uit om een keukenschort om te binden en voilà: het eerste Nederlandse Stripkookboek was geboren. Door Sonja Wessels Elk van de illustratoren nam een recept voor zijn rekening en maakte daar een tekening bij. Omdat het boek is vormgegeven als een hardcover stripalbum, kun je kiezen of je hem tussen je stripboeken zet of bij de kookboeken. Dat is natuurlijk precies
de bedoeling van de auteurs; door een brug te slaan tussen beide genres spreken ze een nieuwe doelgroep aan. Het Stripkookboek begint meteen goed met heel leuk geïllustreerde kooktechnieken en -termen. Elke tekenaar heeft zijn of haar eigen draai gegeven aan het uitbeelden van het recept; het gaat van een cartoon met slechts een knipoog naar het recept tot een bijna compleet getekende handleiding, en af en toe kom je een bekend strippersonage tegen. Zo heb ik heel erg moeten lachen om het getekende eerbetoon aan Marten Toonder van Dick Matena met een geserveerde ‘Tom Poes’. ‘De recepten hebben met elkaar gemeen dat ze makkelijk verkrijgbare ingrediënten hebben, relatief eenvoudig te maken zijn en uiteraard heel lekker smaken,’ aldus Verhoeven zelf. Dat heb ik even getest, en ben begonnen met de Aziatische koolsalade. Stripmaker Ralph Dikmans heeft er een uitgebreide en hilarische strip met boze en verontruste groentes en zelfs
een jonglerende fles sesamolie bij gemaakt. En inderdaad, als je de duidelijke instructies volgt krijg je een smakelijke salade. Er zit bij elk recept overigens ook een klein fotootje van het gerecht. Dat was bij de Ikan ketjap manis wel handig, want na het koken van de peultjes kwamen deze nergens meer terug, op de foto kon ik zien wat ik er mee moest doen. Maar ook dit recept was simpel te maken en weer heel smaakvol. Dat de Pulled Pork Easy niet helemaal geslaagd was, lag niet aan het recept of aan de geestige illustratie van Dick Heins, maar aan het feit dat mijn stuk varkensnek maar 700 gram was in plaats van 5 kilo. De specerijencombi is echt heel lekker pittig. Een leuk extraatje zijn de foto’s van een aantal kokende stripmakers, het ziet eruit alsof ze een geweldige dag hebben gehad. Het zijn naar mijn smaak wel vooral old school mannelijke stripmakers die hebben bijgedragen, terwijl er zeker ook in Nederland volop alternatieve en verrassendere tekenaars zijn. Verhoeven zegt nog genoeg recepten te hebben
liggen voor een volgend kookboek en dat er veel illustrators zijn, ook uit België, die daar graag aan willen meewerken. Als daar nu ook nog eens wat meer vrouwelijke tekenaars bij zitten, dan hebben we zeker iets moois om naar uit te kijken.
Leon Verhoeven, Stripkookboek, Uitgeverij Personalia, 144 pagina’s (€ 24,95)
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 27
BOEKFRAGMENT
Finse dagen Finse dagen van Herman Koch is een indringende roman over rouw, volwassen worden en over wat je woorden moet geven en wat beter verzwegen kan blijven.
Herman Koch, Finse dagen, Uitgeverij Ambo|Anthos, 288 pagina’s (€ 22,99) www.amboanthos.nl
Hoofdstuk 1 Grotere sneeuwvlokken dan die op het station van Lieksa uit de nachtelijke hemel naar beneden kwamen heb ik zowel voor als na die tijd nooit meer gezien. In Nederland dwarrelen de sneeuwvlokken, als pluisjes, ze komen voorzichtig omlaag, als parachutisten die een veilig plekje zoeken om te landen: een tak, een stoeptegel, het dak van een auto. Daar blijven ze nog even liggen en smelten dan vredig weg, het werk is gedaan, de tocht naar beneden is volbracht. Op het station van Lieksa vielen de sneeuwvlokken met de snelheid van bakstenen. Ze waren met veel, het liet ze koud waar ze zouden neerkomen, ze wisten waar ze moesten zijn, ze waren gekomen om de wereld onder een onverbiddelijke witte laag te bedekken. ‘Het is nu te laat,’ zei de man die me onder de enige lantaarn op het perron stond op te wachten, nadat hij zich als een broer van de boer had voorgesteld. Op zijn muts en in zijn baard zat
sneeuw. ‘Morgen gaan we naar de boerderij.’ Aarzelend zette de trein zich in beweging, de sneeuwnacht in; ook zonder om me heen te kijken wist ik dat ik de enige reiziger was die deze nacht op het station van Lieksa was uitgestapt. ‘We zijn op de hoogte van wat er is gebeurd,’ zei de bebaarde broer, die Risto heette, later bij een kop koffie in zijn kleine keuken. ‘Maar het is nu echt te laat. We kunnen beter gaan slapen, dan breng ik je morgenvroeg naar de boerderij.’ De eerste dagen liet ik alles uit mijn handen vallen: melkbussen, emmers, harken, hooivorken, bezems en de losse onderdelen van de elektrische melkmachine die je met zuignappen aan de uiers van de koeien diende te bevestigen. Ik kon mezelf niet zien, het was nog niet zoals later op de foto’s: ik geloofde er nog in. Ik geloofde in een minder onhandige versie van mezelf die binnen nu en volgende week buiten het oude lichaam zou treden. Ik geloofde in niet minder dan een wedergeboorte: mijn vroegere, met twee linkerhanden uitgeruste, motorisch gestoorde ik zou worden afgeworpen en als de oude huid van een vervellende slang op een rotsblok achterblijven. Een krachtigere variant van mezelf zou
zich oprichten en de kruiwagens, harken en bezems ter hand nemen alsof hij nooit anders had gedaan. Met een natuurlijk gemak zou ik het hooi met de hooivork tussen de koeien verdelen, de pasgeboren kalfjes zou ik de speen van de melkemmer tussen hun als natte handschoenen aanvoelende lippen persen, zonder dat ze me die emmer met een paar bokkige bewegingen van hun kop uit handen zouden slaan, nonchalant zou ik op het achterspatbord van de tractor leunen terwijl ik hem achteruit in de schuur parkeerde. Zoals gezegd: ik kon mezelf niet zien, het kwam allemaal van binnenuit, de geloofwaardigheid moest het helemaal in haar eentje zien te rooien.
BOEKFRAGMENT
Sneeuwblind Ragnar Jónasson is een gevierd bestsellerauteur in Scandinavië, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Wereldwijd heeft hij meer dan 600.000 boeken verkocht. Met Sneeuwblind debuteert hij nu eindelijk ook in Nederland. Siglufjörour, woensdag 14 januari 2009
Ragnar Jónasson, Sneeuwblind, Uitgeverij A.W. Bruna, 288 pagina’s (€ 20,99) www.awbruna.nl
De rode vlek was als een schreeuw die de stilte doorboorde. De aarde was met sneeuw bedekt en de sneeuw was zo wit dat hij de duisternis die winteravond bijna had verslagen. Hemels in zijn puurheid. Het had de hele dag gesneeuwd, de sneeuwvlokken waren groot en dik geweest en daalden met een zekere waardigheid neer. Tegen de avond was het gaan vriezen en was het sneeuwen gestopt. Er waren weinig mensen op de been, de meeste bewoners zaten thuis, ze keken liever door het raam naar het weer. Het was mogelijk dat een enkeling had besloten zich thuis gedeisd te houden na het sterfgeval bij de toneelvereniging. Verhalen spraken zich snel rond en de sfeer was drukkend, ondanks de stilte die over het stadje hing. Een vogel die overvloog zou niets onge-
woons hebben opgemerkt. Hij zou de spanning in de lucht niet hebben gevoeld, de onzekerheid, de angst – tot hij over het achtertuintje was gevlogen, midden in het stadje. De dikke bomen die de tuin omringden, droegen hun mooiste winterkleed. Ze konden in het donker hun duistere schaduwen werpen, maar deden nu meer denken aan clowns dan aan trollen. Van top tot teen wit, wat ze iets lichts gaf – al deed het dikke pak sneeuw sommige takken doorbuigen. Er scheen gezellig licht uit de warme huizen en de straatlantaarns verlichtten de doorgaande straten. De achtertuin was zeker niet in duisternis gehuld, al was de avond al gevallen. De bergen die het stadje moesten beschermen waren die avond bijna helemaal wit. Het was echter heel waarschijnlijk dat ze de afgelopen dagen iets over het hoofd hadden gezien, iets vreemds, iets dreigends wat het stadje was binnengeslopen. Iets wat min of meer onzichtbaar was geweest. Tot vanavond. Ze lag midden in de tuin, als een sneeuwengel. Vanuit de verte leek ze heel rustig. Haar armen waren elk naar een kant uitgestrekt. Ze droeg een versleten spijkerbroek, maar was boven haar middel naakt. Haar haren vormden een kroon in de sneeuw. De sneeuw had niet zo rood moeten
zijn. Er had zich een bloedplas gevormd naast haar lichaam. Haar huid leek ijzingwekkend snel te verbleken en sneeuwwit te worden, als om een evenwicht te bieden aan het rood dat zo opvallend was. Haar lippen werden blauw. Ze ademde hortend en stotend. Haar ogen waren nog open. Ze leek omhoog te kijken naar de donkere hemel. En toen sloot ze opeens haar ogen.
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 28
LIJST
Boekhandels die de Boekenkrant verspreiden
Voor een compleet actueel overzicht kijkt u op www.boekenkrant.com/boekhandels. Staat uw naam niet op de lijst, of heeft u aanpassingen? Geef het door via info@boekenkrant.com NEDERLAND AALSMEER
Boekhuis Aalsmeer ALKMAAR
Boekhandel Feijn Van der Meulen’s Boekhandel
BUNSCHOTENSPAKENBURG
The Read Shop Cuijk
Boekhandel Gillissen & Co Boekhandel De Vries Van Stockum Bruna Cronjéstraat Kinderboekwinkel Kiekeboek
DEN BOSCH
HAREN (GR)
Bruna Van de Geest CASTRICUM
Boekhandel Laan CUIJK
Boekhandel Broekhuis
Boekhandel Adr. Heinen
ALPHEN A/D RIJN
DEN HAAG
ALMELO
Boekhandel Haasbeek Boekhandel Haasbeek Herenhof AMERSFOORT
De Algemene Boekhandel Boekhandel Riemer Boekhandel Veenendaal AMSTELVEEN
Boekhandel De Vries Van Stockum Boekhandel Scheveningen DEVENTER
Boekhandel Praamstra DIEREN
The Read Shop Dieren DOORN
Boekhandel Venstra
The Read Shop Doorn
AMSTERDAM
DOORWERTH
De Amsterdamse Boekhandel Boekhandel De Dolfijn Boekhandel Jimmink Boekhandel Scheltema Boekhandel van Noord ARNHEM
Boekhandel Hijman Ongerijmd ASSEN
Boekhandel Van der Velde Rapunsel Kinderboeken & meer BAARLE-NASSAU
Bruna Baarle-Nassau BAARN
Boekhandel Den Boer BARNEVELD
Boekhandel Romijn BEILEN
Boekhandel Het Logboek BENNEKOM
Boekhandel Novita BERGEN OP ZOOM
Quist Boeken BILTHOVEN
Bilthovense Boekhandel BLEISWIJK
Boekhandel Muilenburg
The Read Shop Doorwerth DORDRECHT
Boekhandel Vos & Van der Leer Kinderboekwinkel De Giraf DRACHTEN
Boekhandel Van der Velde DRONTEN
Voster Boekverkopers EDE
Boek en Buro EINDHOVEN
De Boekenberg Boekhandel Van Grinsven Boekhandel Van Piere ENSCHEDE
Boekhandel Broekhuis EXLOO
Geerts Warenhuis GELDROP
Boekhandel Van Grinsven GOES
Boekhandel De Koperen Tuin
Boekhandel Blokker HEERHUGOWAARD
Bruna Middenwaard HEEZE
MEPPEL
Riemer Barth MIDDELBURG
De Drvkkery MIJDRECHT
Boekhandel Mondria MONNICKENDAM
Nimo Boek
NAALDWIJK
Boekhandel Vingerling
Boek- en Kantoorboekhandel Lektura
NIEUWEGEIN
HELMOND
NIJKERK
Boekhandel De Ganzenveer HENGELO
Boekhandel Broekhuis HIPPOLYTUSHOEF
De Wieringer Boekhandel HOOGEVEEN
The Read Shop XL Hoogeveen HOUTEN
Boekhandel De Kler HUIZEN
Boekhandel Flevo IJMUIDEN
The Read Shop Express IJmuiden KAPELLE
Boekhandel Lectori KERKRADE
Boekhandel Leeskunst Boekhandel Deurenberg KRIMPEN A/D IJSSEL
Boekhandel Kamerbeek LEEUWARDEN
Boekhandel Van der Velde De Toverlantaarn LEIDEN
The Read Shop Nieuwegein
RODEN
VOORBURG
ROERMOND
VOORSCHOTEN
Boekhandel Daan Nijman Plantage Boekhandel Boekhuis de kleine Tovenaar ROOSENDAAL
ROTTERDAM
Boekhandel Donner Boekhandel Maximus Boekhandel Van Rietschoten RIJSWIJK
SANTPOORT-NOORD
NOOTDORP
Bruna Lange Baan
OLDENZAAL
Boekhandel Broekhuis OOSTERBEEK
Boekhandel Meijer & Siegers OSS
Boekhandel Derijks OUDERKERK A/D AMSTEL
Boekhandel Sprey
SITTARD
Boekhandel Krings SNEEK
Boekhandel Van der Velde SON EN BREUGEL
Steenwijks Boekhuys TIEL
Boekhandel Arentsen
Boekhandel Verkaaik The Read Shop Goverwelle GRONINGEN
Boekhandel Van der Velde Boekhandel Riemer HAAKSBERGEN
Boek en Buro
LISSE
Grimbergen Boeken LOCHEM
Boekhandel Lovink MAARN
Boekhandel Boek & Koek
PURMEREND
Boekhandel Het Leesteken PUTTERSHOEK
Marjan Houtman Lezen & Schrijven RAALTE
Bruna Ellenbroek
WORMERVEER
Pasman Boek & Hobby ZEIST
Rebers Boek en Buro Boekhandel De Kler Boekhandel Sonneveld Bruna Dorpsstraat Silvester Boek & Spel ZWOLLE
Waanders In de Broeren
VLAANDEREN BRASSCHAAT
Standaard Boekhandel BRUGGE
De Reyghere boekhandel
UITHOORN
GENK
The Read Shop Express Uithoorn UTRECHT
Boekhandel Kees Broese boekverkopers Savannah Bay De Utrechtse Kinderboekwinkel
Boekhandel Van Kooten
Boekhandel De Kler
Boekhandel De Kler
Gianotten Mutsaers
TILBURG
PIJNACKER
LEIDSCHENDAM
WOERDEN
ZOETERMEER
Schiedams Boekhuis
LEIDERDORP
Boekhandel van Atten Bruna Ackershof
Boekhandel Het Rozemarijntje
SCHIEDAM
GORINCHEM
Boekhandel De Kler
WILLEMSTAD
ZEVENAAR
Boekhandel Plukker
STEENWIJK
Boekhandel Oisterwijk
WASSENAAR
SCHAGEN
OEGSTGEEST
OISTERWIJK
Boekhandel Kniphorst
Boekhandel Kramer & Van Doorn
Boekhandel de Traverse
Boekhandel De Kler Rijnlandse Boekhandel
Plantage Bookstore
Bredero Boeken
Boekhandel Osinga
NUNSPEET
WAALWIJK
Boekhandel De Kler
Boekhandel De Omslag
NIJMEGEN
Boekhandel Wagenaar & Van Halem
Boekhandel De Kler
ROSMALEN
Boekhandel Roodbeen
NOORDWIJKERHOUT
Kinderboekhandel In de Wolken
WAGENINGEN
Bruna Monnichmann
Boekhandel Augustinus Boekhandel Roelants Dekker v.d. Vegt Boekverkopers Kinderboekwinkel Nijmegen
Boekhandel ’t Spui
Boekhandel De Boekenwurm
VALKENSWAARD
GOUDA
Boekhandel Van Kralingen
HEEMSTEDE
Boekhandel Dominicanen
VLISSINGEN
Het Witte Huys
The Read Shop Oudewater
BOXMEER
BREUKELEN
The Read Shop Hedel
MAASTRICHT
RHOON
Blz. Boekhandel Buitelaar
GOIRLE
The Read Shop Karssen
Boekhandel Van Kemenade & Hollaers Libris Boekhandel Buitelaar
HEDEL
Boekhandel Het Keizerrijk
OUDEWATER
Boekhandel De Boekenkist
BREDA
Boomker Boeken
MAASSLUIS
Boekhandel De Kler Boekhandel Kooyker Boekhandel Silvester
BODEGRAVEN
Van Dinter Media
HAARLEM
Boekhandel Priem VEENENDAAL VEGHEL
Boekhandel Schellen VELP (GD)
Boekhandel Jansen & De Feijter VENLO
Boekhandel Koops VENRAY
Roojboek VLEUTEN
Boekhandel Kees
Malpertuis HEIST-OP-DEN-BERG
Het Voorwoord MECHELEN
Salvator
TURNHOUT
Standaard Boekhandel
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 29
BOEKHANDEL BOEKHANDEL NOVITA, BENNEKOM
Suzan, Inga, Else en Lenie
Tips van de meester
Elke maand bezoeken we een van de vele mooie Boekenkrant-boekhandels die ons taalgebied rijk is. Deze maand reisden we af naar Bennekom om ons te laten inspireren door Boekhandel Novita. DE KLANT VERTELT
Else en Inga: ‘Graag vertellen wij over onze ervaringen met de boekhandel Novita in Bennekom. Wij zijn de zussen Else en Inga van Oorschot, inmiddels bejaard, maar met onverminderd leesplezier. Het lezen is met de paplepel ingegoten door onze ouders en dat gebeurde zonder gemopper aan beide kanten. Maar daar houdt de vergelijking op. Want wij verschillen nogal van smaak. Else is meer van de (Engelse) traditie en Inga is meer zo’n (Franse) bohemien. Als wij toevallig hetzelfde boek kopen, zoals Archief van verloren kinderen van Valeria Luiselli, vindt Else dit te taai om doorheen te komen en leest Inga het met volle teugen. Else houdt van waargebeurde verhalen, China, natuur en Inga zoekt naar romans, waarin de beleving en beschrijving haar aanspreken, kunstboeken en filosofie. ‘Boekhandel Novita heeft voor elk wat wils. Wij waarderen het om in ons dorp een kwaliteitsboekhandel te hebben, die in hun assortimentskeuze niet onderdoet voor die in de grotere plaatsen. Een toegankelijke winkel, waar het verrassingselement en de tip van de meester niet ontbreken, en waar regelmatig schrijvers komen voor een lezing. Heb je een kaart nodig of behoefte aan een tijdschrift; Novita heeft een ruime keuze. Daarnaast is er de persoonlijke inbreng van de medewerkers. Wij kunnen heerlijk met hen filosoferen, de wereld verbeteren en vooral ook lachen. De Bennekommers zijn rijk met hun boekhandel midden in het dorp naast de Oude Kerk. Als u in Bennekom bent, neem gerust zelf een kijkje.’
DE MEDEWERKER VERTELT (1)
Suzan: ‘In Trouw zag ik een positieve recensie van Het zoutpad van Raynor Winn. Eerlijk gezegd vond ik de voorkant al zó mooi dat ik wist: “Dit boek ga ik lezen.” Niet wetend dat manlief het mij voor 5 december zou geven, vanuit de gedachte dat het over oude wegen en een nieuw begin gaat. Maar eerst moest Weideland van John Lewis-Stempel nog uit. U begrijpt, ik houd van mooie voorkanten, trage verhalen en de natuur. Verhalen met een aards karakter die me meenemen in het leven van de ander. ‘Met veel plezier begon ik aan Het zoutpad en het boek had me direct in haar greep. Het waargebeurde levensverhaal van Raynor en Moth, vijftigers die in een paar levenscrises tegelijk terechtkomen. Ze besluiten het heft in eigen hand te nemen en de South West Coast Path te gaan lopen, een tocht van 1014 kilometer langs de zuidkust van Engeland. Ze gaan letterlijk en figuurlijk door diepe dalen, verkeren in woeste stormen en trotseren regenbui na regenbui. Gebrek aan eten, geld en comfort is er in overvloed. Maar ook de liefde voor elkaar, het leven en de vrijheid. ‘Winn weet de natuur zo mooi te beschrijven dat je geuren en kleuren uit het boek voelt stromen. De laatste zin is pakkend: “Ik wist alleen dat we licht gezouten bramen waren in de laatste zon van de zomer, en dat dit volmaakte moment het enige was wat we nodig hadden.”’
DE MEDEWERKER VERTELT (2)
NIET TE MISSEN!
Lenie: ‘In november Wij streven ernaar om met regel2019 verscheen het maat een interessante lezing, boek Ik wou dat ik een workshop of boekpresentatie te vogel was, een dichtorganiseren voor de Bennekommer bundel geschreven en klanten uit de rest van de omgedoor meerdere dichving Veluwe-Zuid. Soms in samenters en geïllustreerd werking met een ander Bennekoms door Frann Preston-Gannon. Al snel bedrijf of een Bennekomse organivolgde druk twee en drie in decemsatie. Wij gaan uit van de gedachte ber van dat jaar. Wat een geweldat dit zorgt voor verbinding tussen dig boek is hiermee op de markt mensen, gezelligheid, educatie en gekomen! een levendige en zelfvoorzienende ‘Het bevat 366 natuurgedichten, leefomgeving. Alles wat wij orgavoor iedere dag één. Wie wil er niet niseren is ook te vinden op de zo’n leuke kalender? Je volgt de seievenementenpagina van Novita zoenen door het hele jaar heen. De op Facebook en op www.dekler.nl/ kleuren die zijn gebruikt zijn fanagenda. tastisch, en van de diversiteit van de Dinsdag 11 februari om 20.00 uur: gedichten geniet je intens. Je hoeft Toepasselijk voor de Veluwe, vertelt niet van poëzie te houden om dit te Roelke Posthumus (schrijfster van lezen. het boek Wolf. De terugkeer van een ‘Er staan bekende en onbekende jager) in onze winkel over de wolf en dichters in, van vroeger en nu. We wat de terugkeer van dit roofdier op gaan van Lucebert, naar Judith Herz- de Veluwe betekent voor de omgeberg, Wim Brands en zo nog veel ving. meer. Het is een leeftijdloos boek, Zaterdag 15 februari: Marianne van dus voor iedereen geschikt om te der Wal presenteert bij ons haar eerlezen. De prenten zijn soms kinderste kinderboek De Torenclub en het lijk leuk, maar ook volwassenen geheim van de grafheuvel, een avonkunnen daar van genieten! turenverhaal voor 9 t/m 12 jaar. ‘Neem bijvoorbeeld dit winterse Dinsdagavond 10 maart om 20.00 gedicht van Paul Biegel: “Als ik ’s uur: Tijdens de Boekenweek vertelt winters op mijn sleetje zit / Dan is Jan Durk Tuinier over vrede, hoe de hele wereld wit / Maar als ik op belangrijk die is, dat deze niet vanhet ijs ga staan / Met allebei mijn zelfsprekend is en hoe je vrede kunt schaatsen aan / Dan glij ik glis-glasmaken. Zijn lezing valt samen met gladder-glop / En val verschrikkelijk 75 jaar bevrijding, en is gebaseerd op op mijn kop.” En zo nog 365 gedichhet inspirerende boek Tekenen voor ten te gaan. Het is leuk om ze op vrede, waarvoor een aantal illusdatum te lezen, maar willekeurig tratoren uiteenlopende tekeningen een gedicht uitkiezen is ook geen maakten. probleem. Een mooi cadeau om te geven BOEKHANDEL NOVITA of om jezelf mee te Kijk voor meer informatie op www.dekler.nl/winkels/ verrassen.’ novita-bennekom/ of loop spontaan binnen: Boekhandel Novita, Dorpsstraat 41, 6721 JJ Bennekom
elling Cartoons op best ar: na door stripteke E r w i nvaSn uspvoartashl irts, ǩ bedrukken hoodies, t-shirts ǩ
ZZZ VXYDDOVKLUWV QO ǩ ǩ LQIR#VXYDDOVKLUWV QO
Heerlijk houten huis te huur in de Ardennen.
De Boekenkrant biedt haar lezers in samenwerking met boekhandel Roelants een rustiek vrijstaand landhuisje aan in de Belgische Ardennen. Het ligt in het dorpje Daverdisse. Hier is de laatste 40 jaar weinig veranderd. Ideaal voor een verblijf vol ontspanning of inspanning. De huisbibliotheek staat garant voor wekenlang leesplezier.
Een weekend (vrij-ma) of een midweek (4 nachten) kost 275,– en een week 375,–. Kijk voor meer informatie op www.roelants.nl
Neem een abonnement!
Aanmelden kan via boekenkrant.com/abo (of vul de bon
in)
VOLGENDE MAAND IN DE BOEKENKRANT De maart-editie van de Boekenkrant staat in het teken van de Boekenweek die op 7 maart van start gaat. Zo bespreken we het Boekenweekgeschenk van Annejet van der Zijl, bekend van de bestseller Sonny Boy, en interviewen we Özcan Akyol over zijn essay bij het thema van de Boekenweek 2020: Rebellen en dwarsdenkers. En verder:
Ik neem een abonnement:
BON
Twaalf nummers van de Boekenkrant voor € 42,-
naam straat postcode land e-mail
m/v
plaats
telefoon
IBAN nummer betaling
automatische incasso per factuur (+ 2,50 administratiekosten)
geboortedatum handtekening
Stuur deze bon naar: Boekenkrant, Zonnebaan 54, 3542 EG Utrecht, Nederland
BK0220
• Recenseren we het boek Harpie van Hannah van Binsbergen. Harpie is een eenzame, maar erg slimme jonge vrouw. Haar enige metgezel is de duivel, die haar uitdaagt het gewone leven op zijn kop te zetten. In een heel ander verhaal genaamd De Wasbeer, volgen we een sympathieke antiheld die door het leven geplaagd wordt en op zoek is naar zijn verdwenen geliefde. Wat dit verhaal buitengewoon maakt, is dat de hoofdpersoon een wasbeer is die leeft in een harde wereld waar het recht van de sterkste geldt. • Op de spanningspagina’s lezen we over de nieuwe thriller R.I.P van Yrsa Sigurdardottir, waarin politiecommissaris Huldar en Freyja op zoek gaan naar de moordenaar van enkele tieners. Ook spreken we met schrijfster Anya Niewierra over haar nieuwe boek Het bloemenmeisje, een psychologische thriller over moederschap en verraad. • We sluiten de krant af met een kijkje achter de schermen bij het nieuwe gebouw van de Centrale Bibliotheek aan de Neude in Utrecht. Een gigantisch boekenpaleis waar menig Utrechter en toerist zijn tijd tussen de boeken kan doorbrengen. De Boekenkrant verschijnt iedere eerste maandag van de maand en is voor de klant gratis verkrijgbaar in de betere boekhandel. Thuis ontvangen? Vul de bon in op deze pagina.
Uphill Battle boekpromotie tel +31 302231718 redactie@boekenkrant.com verkoop@boekenkrant.com De volgende Boekenkrant verschijnt op 2 maart 2020
BOEKENKRANT.COM
FEBRUARI 2020 PAGINA 31
VOOR DE LEZER LEZERSADVIES Martijn de Lange
Elke maand kun je in deze rubriek kennismaken met een Boekenkrant-lezer. Deze keer: Martijn de Lange.
‘Als kind las ik al veel, toen ik jong was had je nog geen smartphone en tablet. Boeken uit de bibliotheek verslond ik. Na mijn studententijd ben ik opnieuw lid geworden van de bibliotheek. Ik kom daar nu elke week om boeken en tijdschriften te lenen. Ik koop bijna geen boeken, ik hoef geen boeken te bezitten. Maar e-books vind ik ook niets, ik wil papier in mijn handen hebben. Dus dan is de bibliotheek voor mij de uitkomst: geen bezit, wel papier.’
Waar haal je de Boekenkrant op? ‘Ik haal de Boekenkrant op bij Boekhandel Broekhuis in Enschede, soms ook bij Hilarius Broekhuis in Almelo. Ik ga er regelmatig naar lezingen, en ook vind ik het erg leuk dat er bij Broekhuis veel met muziek gedaan wordt. Zo zijn er af en toe optredens, tussen de boeken!’
Welk boek zou je aan iedereen aanraden? ‘De laatste getuige van Frank Krake. Dit is het bijzondere verhaal van Wim Aloserij, die meerdere kampen overleefde tijdens de Tweede Wereldoorlog, evenals de ramp met het schip Cap Arcona. Ik ken de auteur; in de tv-studio van 1Twente hebben we destijds een boekpresentatie gehouden. Frank Krake was daar samen met Wim Aloserij. Die
Wat doe je in het dagelijks leven? ‘Ik maak de website van indebuurt Almelo, onderdeel van DPG Media. Hiervoor interview ik veel Almeloërs en doe ik verslag van evenementen in de stad. De website is sinds 20 december in de lucht en de bewoners weten hem nu al goed te vinden.’
Hoe is je liefde voor lezen ooit begonnen?
WIN DIT BOEK
WIN EEN BOEK
Politieagent Ari Thor begint aan zijn eerste baan in het vissersplaatsje Siglufjördur. Al snel ontdekt Ari dat hij niemand in de kleine gemeenschap echt kan vertrouwen.
Welk boek ligt er op dit moment op je nachtkastje? ‘Ik lees veel non-fictie. Boeken over waargebeurde historische verhalen, maar ook veel boeken over muziek. Zo ben ik momenteel bezig in Top 2000 Volume 3, over het succes achter deze jaarlijkse hitlijst.’
WINNAAR
Mazen Maarouf, Grappen voor de Schutters, vertaling: Richard van Leeuwen, Uitgeverij De Harmonie, 176 pagina’s (€ 17,50)
Van welk boek was de omslag in het beeld in het januari-nummer? Het goede antwoord is: Het raadsel van de zee van Jonne Kramer.
COLOFON Over de Boekenkrant De Boekenkrant biedt kwaliteit voor een breed publiek. Onze onafhankelijke redactie besteedt aandacht aan literatuur, spanning, jeugd, strips en non-fictie. Iedere eerste maandag van de maand verschijnt de papieren editie, die wordt verspreid via boekhandels, bibliotheken en scholen in Nederland en Vlaanderen. Tevens is het mogelijk om als particulier een abonnement te nemen en de Boekenkrant thuisgestuurd te krijgen. Daarnaast plaatst de redactie regelmatig nieuwe artikelen op www.boekenkrant.com.
Welk boek heb je nooit uitgelezen? ‘Het Achterhuis, het dagboek van Anne Frank. Ik heb het boek in de kast staan, maar ik kan het niet lezen. Je weet hoe het is afgelopen, dat maakt het zo wrang om die pagina’s te lezen. Ik ben er meerdere keren in begonnen, maar kan het niet volhouden. Als ik een paar pagina’s heb gelezen, kan ik niet meer slapen.’
VORIGE KEER
Welke drie schrijvers zijn in dit beeld verborgen? Stuur de namen voor 24 februari 2020 naar redactie@boekenkrant.com met als onderwerp ‘Win een boek’. Vermeld ook je naam en adres. Onder de goede inzendingen wordt een exemplaar van Sneeuwblind van Ragnar Jónasson verloot.
Ragnar Jónasson, Sneeuwblind, vertaling: Willemien Werkman, Uitgeverij A.W. Bruna, 286 pagina’s (€ 11,99)
bijeenkomst heeft veel indruk op me gemaakt. Dit boek vertelt zo’n fascinerend verhaal, dat moet iedereen lezen.’
Uit de goede inzendingen trokken we FransJan Mulschlegel uit Zutphen. Hij wint een exemplaar van Grappen voor de schutters van Mazen Maarouf. Gefeliciteerd!
MEDEWERKERS Contact Uphill Battle boekpromotie, Zonnebaan 54, 3542 EG Utrecht, Nederland. Telefoon: + 31 30 2231718
Het team Redacteuren: Janneke Blok, Mirjam Mulder en Jeroen van Wijk
Oplage 19.000
Medewerkers: Wouter Adriaensen, Linda Albers, Anne van Blijderveen, Mireille Bregman, Wendy Claes, Jacqueline Coppens, Oglaya Doua, Aefke ten Hagen, Katy Hurkmans, Hugo Jager, Lex Jansen, Jacomijn van Kempen, Merel Kuitert, Istvan Kops, Mieke van Meer, Laura Molenaar, Rianne Nieuwdorp, Selma Oueddan, Raymond Noë, Nora van Ouwerkerk, Hans Pols, Famke Prins, Ira Pronk, Emma Ringelding, Ellen Rooms, Elisa Ros Villarte, Yannick Schueler, Fien de Smet, Pauline Speetjens, PieterJan Sterenborg, Erwin Suvaal, Carien Touwen, Gerda Visser, Renske van der Wal, Sonja Wessels, Saraï van Well, Tanja Wilming, Sabrina de Wit. Vormgeving: Titus Vegter
De volgende Boekenkrant verschijnt op 2 maart 2020.
Uitgever/Hoofdredacteur: Jan Louwers
Redactie redactie@boekenkrant.com Informatie over adverteren verkoop@boekenkrant.com Abonnementenservice abo@boekenkrant.com Telefoon: +31 881 102005 Online www.boekenkrant.com facebook.com/deboekenkrant @boekenkrant @boekenkrant
Janneke Blok
Anne van Blijderveen
Wendy Claes
Jacqueline Coppens
Oglaya Doua
Hugo Jager
Istvan Kops
Mieke van Meer
Mirjam Mulder
Rianne Nieuwdorp
Selma Oueddan
Nora van Ouwerkerk
Hans Pols
Titus Vegter
Jeroen van Wijk
VERBIJSTEREND! Hoe is het om 15 jaar op te groeien in een sekte? Waargebeurd, aangrÄłpend en spraakmakend
Nu in de boekhandel