4 minute read

Vluchtweg

INTERVIEW JET VAN VUUREN

Mysteries in Friesland

Advertisement

De nieuwe thriller Vluchtweg van Jet van Vuuren zit vol met raadsels voor de lezer. Wat willen die rare buren van hoofdpersoon Judy nu bijvoorbeeld? Wie saboteert haar de hele tijd tijdens haar verblijf in Friesland? En wat is er in hemelsnaam met haar zusje gebeurd tijdens hun jeugd?

DAAN BOEREN

Judy woont in Amsterdam, waar ze als mondhygiëniste werkt in de tandartspraktijk van Pepijn, met wie ze een geheime liefdesverhouding heeft. Maar als het coronavirus haar werk een halt toeroept en haar relatie met Pepijn niet lekker meer loopt, besluit ze naar het vakantiehuisje in het Friese Lemmer van haar vader en overleden moeder te gaan. In haar jeugd zijn hier dingen gebeurd, dingen waar ze veel moeite voor heeft gedaan om ze te vergeten. Eenmaal terug kan ze er alleen niet meer omheen.

Ongelukkige zeiltocht

Het plaatsje Lemmer is bij Van Vuuren niet onbekend. ‘Mijn vader kwam uit Amsterdam en mijn moeder uit Lemmer,’ vertelt de schrijfster. ‘Het boek is eigenlijk bijna een ode aan mijn moeder geworden!’ Dit is hetzelfde bij de ouders van de hoofdpersoon uit Vluchtweg. Net zoals bij de ouders van Van Vuuren, voelde de vader van Judy zich in het boek altijd een beetje buitengesloten van de familie van zijn vrouw, omdat hij geen Fries spreekt. ‘Mijn vader sprak geen woord Fries en als hij bij de familie van mijn moeder zat, kon hij er niets van verstaan. Dit is dus toch een beetje mijn eigen verhaal.’ De Friese plaats is niet het enige wat uit de jeugd van Van Vuuren is gegrepen. In de thriller gebeurt er iets ergs tijdens een zeiltocht, waarbij je er richting het eind van het boek pas achter komt wat er precies is gebeurd. ‘Mijn moeder kon niet zwemmen en durfde het ook niet, maar met mijn vader ging ik veel zeilen. Dat was altijd erg leuk.’ Gelukkig is er bij de auteur zelf dus nooit iets gebeurd tijdens het zeilen. Ook het leven in een klein dorp waar iedereen elkaar kent, zoals Lemmer, is de schrijfster bekend. Van Vuuren heeft in haar jeugd namelijk lang in Barneveld gewoond, een dorp in Gelderland. ‘Ik ken de manieren waarop dorpelingen denken’, aldus de thrillerauteur. Zo is er in het boek in het Friese dorp een netwerk van inwoners die handelen vanuit duistere motieven. ‘Toen ik het boek schreef was het in de publiciteit dat illegale netwerken juist optrekken in dorpen waar iedereen elkaar kent en het niet van elkaar zou verwachten. Er heerst een soort sfeer dat je je mond over elkaar houdt, ook al verdenk je iets bij een ander.’

Geen sciencefiction

Wat ook een grote rol speelt in de nieuwe thriller van Van Vuuren, is het coronavirus. Hoewel het niet prominent op de voorgrond staat, is het altijd in het boek aanwezig. ‘Het was vorig jaar toen ik aan het boek begon. Het virus was net begonnen in China. Ik had een gesprek met iemand die zei: “Dat virus komt nooit hierheen.” Ik vond dat raar, want ik dacht: zo’n virus trekt zich toch niets van grenzen aan? Als we pech hebben komt het snel ook hierheen! En dat bleek ook. Andere schrijvers waar ik contact mee heb zeiden meteen dat je niet over het virus moet schrijven, of het moest sciencefiction zijn. Maar ik dacht: waarom kan het niet gewoon fictie zijn? We zitten midden in de pandemie, we hebben er allemaal mee te maken! Zonder meteen een heel coronaboek te schrijven, leek het me wel interessant om, juist bij jonge mensen, de veranderingen in je leven te schetsen die het virus met zich meebrengt. Hoe beïnvloedt dat een mensenleven? Daarom heb ik het in het boek verweven.’

Bij het schrijven van haar boeken, staat het verhaal bij de thrillerschrijfster nooit helemaal vast. ‘Ik heb altijd wel ideeën, maar tijdens het schrijfproces kan ik die ideeën ook weer loslaten. Het verhaal gaat vaak met mij op de loop. Daar geef ik ook aan toe, uiteindelijk vind ik dat ook heel leuk!’ Door het verhaal heen krijg je door kleine delen van flashbacks steeds meer te weten wat er zich in Judy’s jeugd heeft afgespeeld. Aan de hand van gebeurtenissen uit het verleden in Lemmer, komt er op een gegeven moment ook een rechercheur in beeld. Van Vuuren: ‘Ik heb dan personages, die hebben contact met elkaar en voor ik het weet denk ik: “Is die man nu rechercheur? Dan moet ik me daar maar eens wat beter in gaan verdiepen!”’ Met Vluchtweg is het Jet van Vuuren wederom gelukt om een spannend boek neer te zetten, waarbij je tot het eind blijft gissen naar de onthulling. Met interessante plottwists en spannende flashbacks naar het verleden, blijf je de pagina’s omdraaien. Kortom: een tip voor de zomervakantie!

‘Er heerst een soort sfeer dat je je mond over elkaar houdt, ook al verdenk je iets bij een ander.’

RUUD POS

This article is from: