BKYA augustus 2017 by Redactie Boekenkrant

augustus 2017, no. 7 â&#x20AC;&#x201C; De beste bron voor young adult-boeken

Op zoek naar avontuur

Met Victor Dixen, David Arnold, de mooiste boekomslagen en De sprookjesverteller

BKYA

augustus 2017 – pagina 2

Op zoek naar avontuur Op de cover

prikbord

De avontuurlijke cover van deze editie is gemaakt door Kees de Boer. Hij is inmiddels bijna hofleverancier van onze specials te noemen: zijn creaties stonden ook al op de covers van de BKJunior en de BKStrips.

Met welk YA-personage zou jij wel op een onbewoond eiland willen zitten en waarom? Dat is de vraag die we jullie stelden. De leukste antwoorden hebben we op het prikbord geprikt.

Hoe ben je op het idee voor deze tekening gekomen? ‘Lezers van YA-boeken herkennen zich vaak in de verhalen die ze lezen. Vandaar dat ik van het afgebeelde boek een spiegel heb gemaakt. Ze houden volgens mij ook erg van fantasy, daarom mijn keuze om “de lezer” op een draak te tekenen.’ Hoe vond je het om iets voor YA-lezers te maken? ‘Leuk. Het is een doelgroep waar ik normaliter niet voor werk. Ik teken doorgaans voor jonge kinderen. Mijn prentenboeken van Agent en Boef zijn het bekendst. Die teken ik voor kinderen vanaf 4 jaar. Trubbel de Trol is voor wat oudere kinderen. Ik maak het voor het kind in mezelf, zeg ik altijd.’

@nneonbrother

Keizer Kaito! Ik ben pas halverwege The Lunar Chronicles, maar ik vind hem zo lief en oprecht! Lijkt me er een fijn persoon voor.

FEBRUARI 2017, NO. 8, DE BESTE BRON VOOR STRIPNIEUWS

@E3NN

Wave. Met Cassie Sullivan uit The 5th overns alie r doo Als ze een apocalyps ond ewo onb een op het leeft, redden we eiland ook wel!

ALLES OVER DE STRIPDAGEN

Met Stripschapprijswinnaar Willem Ritstier, Paulus de boskabouter, André Hazes en veel meer…

BKJunior SEPTEMBER 2016, NO. 6 – DE BESTE BRON VOOR JEUGDBOEKEN

@ellisvandermiessen

Ik zou best een tijdje met Rosalina uit De strijd om Verona willen doorbrengen. Die chick is scherp als een mes, ze is gepassioneerd én beheerst. Zij is zo’n personage waar ik instant vriendinnen mee zou worden.

@Leesmeenu

Lang leve opa’s en oma’s!

Kinderboekenweek, 100 jaar Roald Dahl, Kinderen voor Kinderen, en nog veel meer…

AUGUSTUS 2017, NO. 7 – DE BESTE BRON VOOR YOUNG

ADULT-BOEKEN

Lees je zelf wel eens YA-boeken? OP ZOEK NAAR ‘Eigenlijk niet. Ik lees AVONTUUR sowieso te weinig boeMet Victor Dixen, David Arnold, de mooiste boekomslagen en De sprookjesverteller ken. Geen tijd en geen rust daarvoor. Zodra mijn rechterhand het niet meer doet begin ik aan een inhaalslag.’ Wat is je lievelingsboek? ‘En eentje zag ze vliegen van Ken Kesey. Geweldig boek en niet te vergelijken met de film. Vier keer gelezen en dat is voor mijn doen veel.’

Met een slimme held als Katniss of Hermelien, zij zorgen wel dat ik in leven blijf!

@eineriirene

van Cooper Lind uit Het Geheugenboek je je kun mij ens volg t wan Lara Avery, geen betere beste vriend wensen.

@judithblogtsolo

Met Rev uit Brieven aan de Duisternis! Hij is maar een bijfiguur, maar ik ben toch erg nieuwsgierig geworden naar zijn levensverhaal.

@booksfemme

van List met Kaz Brekker Ik zou het liefst land wiln onbewoond ei & Leugens op ee rschijnaa ijgt mij hoogstw len zitten. Hij kr eiland t he n me weer va lijk binnen no-ti m ook ke ie st en s netje af met al zijn plan jken. ki uk is om naar te omdat hij heel le

BKYA

augustus 2017 – pagina 3

BKYA Survivalheld

dating for geeks

+++ Alle John Green-fans opgelet! Na het succes van Een weeffout in onze sterren verschijnt na zo’n zes jaar ein-de-lijk weer een nieuw boek van de auteur. Turtles All The Way Down gaat over de 16-jarige Aza, die worstelt met een psychische aandoening die Greens eigen leven al sinds zijn jeugd beïnvloedt. Ook benieuwd naar dit persoonlijke boek? Op 10 oktober verschijnt het boek in het Engels, maar de Nederlandse uitgever heeft beloofd dat we niet lang op de vertaling hoeven te wachten. +++ De bibliotheek van Rotterdam is dit voorjaar gestart met de nieuwe reeks Young Adult 010. Om de paar maanden verandert de bibliotheek in een ontmoetingsplek voor YA-lezers, boekbloggers, schrijvers en uitgeverijen. Zet de eerstvolgende bijeenkomst op 23 september alvast in je agenda. +++ Heb je Ik geef je de zon al gelezen? Vanaf 1 augustus ligt deze geweldige young adult voor slechts € 5,99 in de boekhandels. Heb je dit boek al in de kast staan? Geef deze speciale editie dan een vriend(in) cadeau! +++ Ter gelegenheid van Harry Potters 20ste verjaardag werd fans gevraagd een enquête in te vullen om erachter te komen tot welk ‘Huis’ ze behoren. Hoewel de meeste Britten – hardwerkend, vriendelijk en loyaal dat ze zijn – zich het best thuis zouden voelen bij Huffelpuf, identificeren ze zich als Harry Potterfan het meest met Griffoendor. Donald Trump kwam er niet al te best vanaf, hij wordt gezien als de nieuwe Malfidus en werd ingedeeld bij Zwadderich. Ook benieuwd waar de Sorteerhoed jou zal plaatsen? Dan ben je nog net op tijd om naar Harry Potter – The Exhibition te gaan, die wegens succes is verlengd tot 2 september.

in deze krant Victor Dixen

Recensies

Het zomerhuis

Een enkele reis naar Mars met de auteur van de Phobos-serie. Iris en Anne vertellen ons welk boek ze net hebben gelezen en wat ze ervan vonden.

De schrijfster van 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek-serie is terug! De mooiste boekomslagen

Bookalikes

David Arnold

Een boekje open over… diversiteit

Everything Everything

Fantasyboeken

Don’t’ judge a book by it’s cover, maar in dit artikel vergeten we dat even.

Fan van De hongerspelen? Rianne tipt drie volwassenboeken in de stijl van dit boek. Wij spraken David over zijn favoriete singer-songwriter, roadtrips en duikboten.

Linda stelt in deze rubriek YA-thema’s centraal. Deze column gaat over diversiteit. Mary McCartney 2015

Op de middelbare school was er een uitje waar ik reikhalzend naar uitkeek: het survivalkamp in de Ardennen. Ik was helemaal niet zo avontuurlijk, maar ik kon niet wachten om te gaan rotsklimmen en abseilen. Dit kamp heeft onder mijn vrienden een mythische status gekregen, niet om mijn klimkwaliteiten maar om het feit dat ik door mijn leraar scheikunde moest worden gered uit een kolkende rivier. Ik draaide hulpeloos rondjes in mijn kano... Voor mijn eigen veiligheid grijp ik daarom vaak naar een boek om mee op avontuur te gaan en deze BKYA biedt genoeg inspiratie! Zo spraken we met David Arnold over de roadtrip die hij door Amerika maakte om inspiratie op te doen voor zijn boeken (p.16) en schrijft Victor Dixen in de Phobos-serie over een enkele reis naar Mars (p. 4). Avonturenverhalen hoeven dus niet echt te kunnen gebeuren en daarom tippen we ook de nieuwste fantasyboeken (p. 23). Ik hoop jullie over twee maanden weer veilig terug te zien! Ik doe ondertussen mijn best om niet door een man van middelbare leeftijd gered te hoeven worden. – Nicole van der Elst, redacteur BKYA

Kort nieuws

T. Koene

redactioneel

Welke elementen uit het boek willen we zeker in de verfilming zien? Wij tippen drie recent verschenen bovennatuurlijke verhalen.

Kenny Rubenis

Kenny Rubenis, Dating for geeks 4 – A new hope, Uitgeverij Strip2000, (€ 8,95)

BKYA

augustus 2017 – pagina 4

interview

Een enkele reis naar Mars space

Met zijn zonnebril en stoere leren jack was de Franse schrijver Victor Dixen een opvallende verschijning op YALFest. Voor ons interview zette hij zijn kenmerkende bril even af en spraken we met hem over de Phobosserie, maar ook over bingewatching en onze beeldschermverslaving. Door Nicole van der Elst

‘We worden de hele dag omringd door schermen, en dat heeft een positieve en een negatieve uitwerking op ons.’

n Phobos volgen we de twaalf deelnemers van het Genesisprogramma. De zes jongens en zes meisjes vertrekken voor een reis naar Mars in een ruimteschip dat vol hangt met camera’s. Dit is namelijk niet zomaar een reis, maar ook een datingshow die mensen over de hele wereld kunnen volgen via de televisie. Er zijn best veel YA-boeken die zich afspelen in de ruimte, wat ik zo origineel vindt is het element van de datingshow. Hoe ben je op dat idee gekomen? ‘Eigenlijk ben ik door twee ideeën Phobos gaan schrijven. Het eerste heeft te maken met de verovering van de ruimte, een onderwerp dat ik als kind al heel interessant vond. Tegenwoordig hebben we de technologie om naar Mars te reizen, maar kunnen we nog niet veilig terugkeren naar de aarde. Dat idee van een enkele reis prikkelde mijn fantasie.’ ‘Het tweede idee kwam toen ik zag hoeveel mensen geobsedeerd zijn door beelden. We worden de hele dag omringd door schermen, en dat heeft een positieve en een negatieve uitwerking op ons. Aan de ene kant

kunnen we daardoor gesprekken voeren en relaties aangaan met mensen van over de hele wereld. Tegelijkertijd is het lastig om aan die constante stroom van beelden te ontkomen. Schermen sporen ons aan om op elke prikkel onmiddellijk te reageren, zonder eerst goed na te denken waarom we dat doen. Dat is ook meteen de reden waarom beelden zo belangrijk zijn in Phobos. Het verhaal draait om het beeld dat je van jezelf hebt, het beeld dat anderen van je hebben en hoe dit niet altijd overeenkomt met de werkelijkheid.’ Hoe afhankelijk ben je zelf van beeldschermen? ‘Ik heb al op veel verschillende plekken in de wereld gewoond, voor mij is het dus vooral handig om via mijn telefoon of computer contact met iedereen te houden. Tegelijkertijd vind ik het ook een eng idee dat social media een steeds grotere invloed krijgen op belangrijke gebeurtenissen, zoals de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Tegenwoordig moet Facebook al voor ons checken of iets fakenieuws is, dat vind ik best beangstigend.’ In de boeken zien we alle gebeurtenissen vanuit het perspectief van de meisjes. Was je nooit geneigd om ook vanuit het oogpunt van de jongens te schrijven? ‘Ik wilde in de boeken voorkomen dat ik twee keer hetzelfde verhaal moest vertellen vanuit twee verschillende oogpunten. Naast de drie delen waaruit de serie bestaat, heb ik daarom een prequel geschreven, waarin je meer te weten komt over de deelnemers voordat ze aan het

Genesis-programma meededen. Daar vertel ik het verhaal ook vanuit het perspectief van de jongens. Ik hoop dat ik daarmee het probleem goed heb opgelost.’ De hele Phobos-serie is alleen nog maar in het Frans verschenen, daarom moest ik heel geduldig wachten totdat Phobos 2 in het Nederlands verscheen. Ik ben daar veel te ongeduldig voor! Hoor je dat vaker? ‘In deze tijd van bingewatching is dat eigenlijk best ouderwets, of niet? Nu ik over nadenk is het eigenlijk best grappig dat mijn boeken zich afspelen in de toekomst, maar dat je nog steeds maanden moet wachten totdat je weet hoe het verhaal verdergaat. Eind oktober verschijnt het derde deel in het Nederlands, maar ik ga je niet vertellen wat daarin gaat gebeuren. Geloof mij, als je Phobos 3 hebt gelezen ben je mij dankbaar dat ik geen spoilers heb weggegeven.’ Op YALFest heb je gezien hoe populair young adult-boeken in Nederland zijn. Hoe zit dat eigenlijk in Frankrijk? ‘Er is geen vergelijkbaar festival in Frankrijk, maar dat wil niet zeggen dat YA-boeken niet populair zijn. Jammer genoeg wordt het vaak niet als een apart genre gezien en zijn de boeken soms weggestopt op de kinderafdeling. Elk jaar wordt er wel een groot kinderboekenfestival in Frankrijk georganiseerd en daar komen alle YA-schrijvers bij elkaar. Er verschijnen dus wel veel boeken, maar het wordt lang niet zo serieus genomen als in Nederland!’

BKYA

augustus 2017 – pagina 5

‘Eind oktober verschijnt het derde deel in het Nederlands, maar ik ga je niet vertellen wat daarin gaat gebeuren.’

Victor Dixen, Phobos, vertaling: Robbin Besselink, Uitgeverij Q, 400 pagina’s (€ 10,00)

Victonr Dixe In Nederland lezen we veel boeken die vertaald zijn uit het Engels. Zijn Franse young adultboeken heel anders zijn dan die van Engelse of Amerikaanse auteurs? ‘Ik vind dat we in Frankrijk sowieso heel goed zijn in het schrijven van sciencefiction- en

avonturenverhalen. Dat geldt niet alleen voor YA-boeken, maar ook voor meer literaire verhalen. Je hebt vast weleens gehoord van schrijvers als Alexandre Dumas die De drie musketiers schreef, of van Jules Verne. Die boeken verschenen al in de negentiende eeuw en worden nog steeds heel

E. Clocksbriggs

veel gelezen. Kennelijk houden we in Frankrijk van het schrijven en het lezen van avonturenverhalen en dat zie je ook terug in de young adult-boeken die verschijnen. Dat is denk ik het grootste verschil met boeken uit Groot-Brittannië, Amerika of Nederland.’

Victor Dixen, Phobos 2, vertaling: Robbin Besselink, Uitgeverij Q, 416 pagina’s (€ 17,50)

BKYA

augustus 2017 – pagina 6

boekfragment: het zomerhuis Ann Brashares – schrijver van de bestsellerserie 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek – heeft het ultieme zomerboek van 2017 geschreven! Een ontroerende YA, gezien door de ogen van vijf kinderen van een gescheiden echtpaar.

Ann Brashares, Het zomer huis, vertaling: Lia Belt, Uitgeverij de Fontein, 336 pagina’s (€ 15,99) www.uitgeverijdefontein.nl

erwijl ze daar stond, wist ze dat haar nostalgische gevoel niet door de rare smaken lipgloss kwam. Juist de spullen die niet van haar waren, riepen de diepere gevoelens op: de uitgedroogde, doploze tube voetschimmelcrème, de viezigheid op de planken, de baardhaartjes in de witte porseleinen wasbak. Ray was geen ideale kamergenoot. Hij was een beruchte kotser. Dat was tenminste wat iedereen zei, en Sasha had meer dan eens in de

bewijzen ervan geslapen. Later werd het plassen op de wc-bril, een hard geworden tube tandpasta zonder dop (waarom kon hij nooit eens ergens het dopje op draaien?), zeewier in het doucheputje, en sinds een jaartje of zo dus die haartjes in de wasbak. ‘Het is raar om een kamer te delen met een jongen,’ had haar vriendin Willa afkeurend gezegd, staand bij de wasbak toen ze een keer was blijven logeren. ‘Ik deel mijn kamer niet met hem. Ik heb hem zelfs nog nooit ontmoet.’ Sasha’s uitleg klonk ingestudeerd. Want hoewel het waar was, was het niet helemaal eerlijk. Ze deelde wel een kamer met hem. En een badkamer. In goede, maar meestal in slechte tijden. Ze deed wel meer dan dat. Ze deelde een leven met hem, in elk geval in haar gedachten. Boeken en speelgoed en zand in het bed. Een gezamenlijk vergaarde

boekfragment: Te waar om mooi te zijn Te waar om mooi te zijn is het indrukwekkende debuut van de amper 19-jarige Roxanne Wellens. Een indringend verhaal over zelfdoding, vrijheid en liefde!

Roxanne Wellens, Te waar om mooi te zijn, Uitgeverij Querido, 168 pagina’s (€ 15,99) www.queridokinderboek.nl

egin november was hij het wachten zat. Hij wilde naar Zwitserland om Minthe te zien. Hij wachtte tot het weekend om het aan zijn moeder te vertellen, maar zij hield hem tegen. ‘Dat is geen goed idee, Othello,’ zei ze. Ze had haar blik afgewend. ‘Ik moet haar zien. Er klopt iets niet.’ Ze nam hem in haar armen. ‘Mam,’ smeekte hij. ‘Ze wil je niet meer zien, lieverd.’ ‘Hoe weet je dat?’ ‘Dat heeft ze gezegd aan de telefoon.’ Othello geloofde haar niet, belde Minthe om het zelf te vragen.

Toen hij haar eindelijk aan de lijn kreeg, zei ze dat ze nog een paar weken tijd nodig had en dat het geen goed idee was dat hij naar Zwitserland kwam. Ze wilde dat hij zich concentreerde op zijn studie. Ze zouden elkaar snel weer zien. Ze zei dat ze van hem hield en hing op. Twee weken later was ze dood. Othello kwam overeind en begon gefrustreerd zijn koffer uit te pakken. De kast was te klein. Hij schreeuwde en gooide alle kleren eruit. Met gebalde vuisten liep hij door de kamer en sloeg hard tegen de muur. Zijn knokkels gloeiden, maar hij voelde geen pijn. Hij wilde alles vergeten. Zijn oog viel op een verkreukeld papiertje dat tussen zijn kleren op de grond lag. Het was vast uit een van zijn broekzakken gevallen. Hij herkende het sierlijke handschrift van Minthe. Het was een gedicht dat hij ooit uit haar

menagerie van plastic beestjes. Zeeschelpen, zussen, de maan achter het daklicht. Ze kende hem dan misschien niet, maar hoe vaak dacht ze aan hem? Hoe vaak leefde ze haar leven in deze kamer, in dit huis, voor hen allebei? Vroeger wilde ze hem ontmoeten, fantaseerde ze over spelen met hem, verzon ze spelletjes die ze allebei leuk zouden kunnen vinden. Ze was fysiek jaloers omdat haar zussen hem als broer hadden en zij niet. Maar later begon ze te denken dat het gemakkelijker was dat ze hem nooit ontmoette. Hij had de beste eigenschappen van een denkbeeldige vriend. Hij was geduldig, meelevend en begripvol, en deelde zwijgend haar spullen en ruimte met haar.

prullenmand had gehaald. ‘Wilde bloemen’, zo heette het. Ik heb zonlicht, water en aarde nodig om te groeien.

Dat gaat langzaam, dus moet je geduldig zijn. Als ik knop draag, wacht ik om open te bloeien. Ik wil mijn schoonheid tonen zonder pijn.

Ik heb doornen waarmee ik prik als je dichtbij komt, als je te veel van me vraagt.

Ik verwond wie me wil plukken.

Wees gewaarschuwd, voor je een poging waagt. Ik ben een wilde bloem, ik sta alleen.

Rijs alleen en volhardend, nergens heen. Hij sloot zijn ogen en schudde zijn hoofd.

BKYA

augustus 2017 – pagina 7

Leesvoer

Anne Borneman

Iris Rouwhorst leesvoer

To Be Read

Op zoek naar nieuw leesvoer? Wij vroegen twee lezers welk boek ze net uit hebben en wat ze ervan vonden. Iris Rouwhorst

De voordelen van onbeantwoorde liefde van Becky Albertalli

e hoofdpersoon in dit boek is Molly, een verlegen meisje dat nog nooit met een jongen heeft gezoend die ze echt leuk vond. Toch is ze erg vaak verliefd geweest. Haar zus Cassie is precies het tegenovergestelde van Molly, zij kent geen angst. Cassie is verliefd op Mina, een meisje met een coole hipstervriend: Will. Mina en Cassie willen Will aan Molly koppelen, zodat Molly eindelijk een jongen kan zoenen. Het is natuurlijk heel erg logisch dat Molly voor Will kiest, maar waarom kan ze dan niet stoppen met denken aan haar collega, de übernerd Reid? Ik moet iets vermelden over

dit boek: Ik vind hoofdpersoon Molly een geweldig personage. Ik kon me zo goed met haar identificeren! Online schreven veel boekenbloggers dat ze moesten wennen aan Molly en haar onzekerheid, maar ik vond dit juist heel realistisch. Er zijn genoeg mensen die zich precies zo voelen als zij en eindelijk is het in woorden uitgelegd. Becky Albertalli geeft perfect weer hoe het is om verlegen te zijn. Alleen daarom raad ik iedereen in mijn omgeving aan om dit boek te lezen, zodat zij kunnen ervaren hoe dat is. Daarnaast vind ik het goed dat er verschillende geaardheden in het boek voorkomen. Zo zijn de zus en de moeders van Molly lesbisch, en iedereen in het verhaal accepteert dat. Hierdoor kijkt de lezer er ook niet raar van op. In de voorganger Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld wordt er nogal uitgebreid besproken dat Simon homo is, in De voordelen van onbeantwoorde liefde niet. Het is tenslotte niets bijzonders. Bovendien is de schrijfstijl van Becky Albertalli ontzettend fijn. Je vliegt door het boek heen zonder dat je het doorhebt. Als het verhaal uit is,

wil je meer van de schrijfster lezen. Anne Borneman

Becky Albertalli

De sprookjesverteller van Antonia Michaelis

oms heb je het geluk om een boek tegen te komen dat zo goed is geschreven en tegelijkertijd zo gruwelijk is, dat het je voor altijd bijblijft. De sprookjesverteller van Antonia Michaelis is zo’n boek. Het verhaal gaat over een ontmoeting tussen Anna, de mysterieuze Abel en zijn zusje Micha. Abel vertelt Micha een sprookje en Anna raakt zo bevangen door dit verhaal, dat ze al snel niet meer weet wat werkelijkheid is en wat bij het sprookje hoort. Het verhaal moet even op gang komen, maar zodra jij als lezer gegrepen bent door het sprookje, laat het je niet meer los. De thema’s in het boek zijn heftig, zonder dat het te veel of te overdreven wordt. Het personage Anna is een dromerig type en dit is te zien aan de schrijfstijl van Michaelis, wat mooie zinnen oplevert zoals: ‘Niets was volmaakt, maar alles was goed.’ Een prachtig boek dat je aangrijpt en je niet meer loslaat.

Becky A Albertalli l bertal er talli talli

Becky Albertalli, De voor delen van onbeantwoorde liefde, vertaling: Astrid Staartjes, Blossom Books, 304 pagina’s (€ 17,50)

Antonia Michaelis, De sprookjesverteller, vertaling: Merel de Vink, Uitgeverij Lemniscaat, 366 pagina’s (€19,95)

Hij is jong. Hij is knap. Hij is lief. Hij is je docent. Een realistische young adult over vriendschap en verboden liefde, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. isbn

€ 14,95 978 90 448 3050 7

www.clavisbooks.com YoungAdultsClavisBooks @YoungAdultsClavisBooks @Clavis_Books

Advertenties Lijp Kot en Negen Kamers_Opmaak 1 25/07/2017 13:56 Pagina 1

E E N R I J K E P S YC H O L O G I S C H E R O M A N I N D E T R A D I T I E VA N D E FA N TA S T I S C H E L I T E R AT U U R Voor de lezers van Honderd jaar eenzaamheid en De schaduw van de wind

GENOMINEERD VOOR DE DIORAPHTE LITERATOUR PRIJS 2017

Peter-Paul Rauwerda De negen kamers isbn: 978 90 477 0839 1 prijs: € 18,95 W W W. L E M N I S C A AT. N L

BKYA

augustus 2017 – pagina 9

Ann Brashares SPIJKERBROEK

(H)eerlijk delen Ein-de-lijk is het zover! Na jaren wachten ligt nu een gloednieuw boek van een van de populairste YA-schrijvers aller tijden in de winkels. Wie kent Ann Brashares niet van de 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek-serie? Deze reeks verslond ik vroeger en met evenveel plezier lees ik nu Het zomerhuis. Door Janneke Blok

e vier vriendinnen die een spijkerbroek delen als ze voor het eerst de zomer zonder elkaar doorbrengen, waren mijn grote voorbeeld. Een groepje van vier leek mij het ideale aantal. Zelf maakte ik onderdeel uit van een hecht

vriendinnenclubje van drie, maar bij de minste of geringste ruzie was het altijd twee tegen een. We deelden uiteraard ook heel fijne momenten, maar op het idee van een reizende spijkerbroek zijn we nooit gekomen. Dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat we zo verschillend van postuur waren, dat eenzelfde broek ons nooit had gepast. Toen we alle drie naar een andere middelbare school gingen, deed hetzelfde topje in drie verschillende maten dienst als onze ‘spijkerbroek’. Met Het zomerhuis is Ann Brashares terug zoals we haar kennen. Dit keer geen vier vriendinnen en één spijkerbroek, maar een grote familie en een gezamenlijk vakantiehuis. Ray en Sasha delen al vanaf hun geboorte drie zussen, het zomerhuis en één kamer, maar ze hebben elkaar nog nooit ontmoet. Sasha’s vader was ooit samen met Ray’s moeder, maar sinds de scheiding kunnen ze

Ann Brashares Sigrid Estrada

Ann Brashares, Het zomerhuis, vertaling: Lia Belt, Uitgeverij De Fontein, 304 pagina’s (€ 15,99)

elkaar niet luchten of zien. Het fijne zomerhuis aan het meer willen ze echter geen van beiden opgeven. Daarom komen ze er nu al jaren met hun nieuwe gezinnen, maar nooit tegelijkertijd. Toch vragen Sasha en Ray zich regelmatig af wie de ander is die in hun bed slaapt, van wie ze de geur in de ongewassen lakens nog kunnen ruiken. Een onverwachte ontmoeting, een gezamenlijk familiefeest met dramatische gevolgen en een groot familiegeheim brengen daar voor altijd verandering in. Kan er uit alle chaos misschien toch nog iets moois ontstaan? De formule van personages die iets met elkaar delen, blijkt het geheim van Brashares succes. Hoewel Het zomerhuis heftiger is dan ik me kan herinneren van de 4 vriendinnen, 1 spijkerbroek-serie, is ook dit een heerlijk zomerboek om aan de rand van het zwembad bij weg te dromen. Hoe romantisch is het idee van een onbekende wederhelft waarmee je het bed deelt? Daarbij vergeleken blijkt een gedeeld kledingstuk nog helemaal niet zo moeilijk te realiseren. Mijn volgende project wordt dan ook geen gedeeld zomerhuis, maar een gezamenlijke leeservaring. Doe je mee? Ik ben razend benieuwd wat jij van de nieuwe Brashares vindt!

Hoe romantisch is het idee van een onbekende wederhelft waarmee je het bed deelt?

BKYA

augustus 2017 – pagina 10

boekfragment: bunkerdagboek kevin brooksGeen ramen

Geen deuren Geen uitweg

Kevin Brooks, Bunker dagboek, vertaling: Jenny de Jonge, Uitgeverij De Harmonie, 256 pagina’s (€ 17,50) www.deharmonie.nl

Bunkerdagboek is een bloedstollend verhaal over wat er gebeurt als je ergste nachtmerrie uitkomt – en als dat gebeurt, hoe overleef je dat?

orgen is het zondag. Ik ben hier een week. Zeven dagen. Soms voelt het als een eeuwigheid, andere keren alsof het pas gisteren was. Herinneringen komen en gaan. Thuis, het huis waar we woonden voor mam stierf. Pap. School. Het station, de metro, het grote metalen beeldhouwwerk bij Broadgate…het is nu allemaal weg, van een andere wereld, een andere planeet. Lichtjaren ver. Maar de kleine dingen… die weet ik nog. Vage herinneringen aan opgroeien, verhaaltjes, mythen. Momenten. Straatdingen. Tijdloze dingen. En dingen die niet zo tijdloos zijn. Zoals afgelopen zondagmorgen. Ik kan nog steeds het perron onder mijn voeten voelen, het gladde grijze beton, kil en vlak. Het gewicht van mijn gitaar dat in mijn schouder snijdt. De doing van de E-snaar als de gitaar tegen mijn rug bonst. Wat nog meer? De geluiden van de zondagochtend. Duiven die rondscharrelen. Het vroege ochtendverkeer. Het geklak in de hal van de stalen neuzen onder de schoenen van de grote perronopzichter. Skinheadkistjes. Klak-klak. Klak-klak. Klak-klak. Dan sterven de geluiden weg, de film in mijn hoofd springt vooruit en ik ben achter in de auto van de blinde. De auto veert op en neer en ik weet dat hij achter me aan in de auto is geklommen en dat ik te grazen ben genomen maar het is al te laat. Hij grijpt mijn hoofd en klemt een vochtige doek over mijn gezicht en ik begin te kokhalzen. Ik adem chemische troep in. Ik krijg geen adem. Er is geen lucht. Mijn longen staan in brand. Ik denk dat ik doodga. Ik verzet me, maai

met mijn ellebogen en met mijn benen, schop, stamp, ruk als een gek mijn hoofd alle kanten op, maar het helpt niet. Hij is sterk, veel sterker dan hij lijkt. Zijn handen houden mijn schedel in een stel bankschroeven. Na een paar seconden begin ik me duizelig te voelen en dan… Niets. Voor ik het weet is het zeven dagen later en zit ik er nog steeds over na te denken. En wat pas echt irritant is, is dat ik niets wijzer ben geworden. Ik weet nog steeds niet waar ik ben. Nog steeds niet wat ik hier doe. Nog steeds niet wat hij wil. Nog steeds niet hoe ik hieruit moet komen. Niet wat de toekomst in petto heeft. Wat ik moet doen. Ik kan het niet uitstaan. Ik haat het. Zelfs dit, dit stomme notitieblok, dit dagboek of wat het ook is. Het wekt weerzin. Ik bedoel, wat heeft het nou voor nut? Aan wie schrijf ik? Wie ben jij? Waarom praat ik tegen jou? Wat ga jij doen om mij te helpen? Niets. Minder dan niets. Als je bestaat, als je dit leest, dan ben ik waarschijnlijk dood. Want als ik hier ooit uit kom is het eerste wat ik doe dit notitieblok verbranden. Jou verbranden. Dan besta je niet meer. Maar dan… Wacht even. Als ik hieruit kom en jou verbrand, jouw bestaan wis, betekent dat dan dat je nooit hebt bestaan? Shit, da’s een moeilijke. Laat me denken. Je moet nu wel bestaan. Anders ben ik dood. Maar ik ben niet dood. En geen van ons tweeën weet hoe dit afloopt… Dus dat betekent…Shit. Ik kan me er niet druk over maken. Ik voel me niet goed. Ik ga slapen.

BKYA

augustus 2017 – pagina 11

het omslag de a llermooiste boekomslagen

Tonya Hurley, Ghostgirl. Rust In Populari teit, Vertaling: Karin Breuker, Uitgeverij de Boekerij, 336 pagina’s (€ 19,95)

Victor Dixen, Phobos, Vertaling: Robbin Besselink, Uitgeverij Querido, 400 pagina’s (€ 10)

Alice Broadway, Inkt, vertaling: Ans van der Graaff, Uitgeverij Young & Awesome, 368 pagina’s (€ 17,50)

de experts

wil ze nog steeds graag populair zijn en ze hoopt dat de populairste jongen van de klas verliefd op haar wordt, ondanks het feit dat ze dood is. Ook al klinkt het een beetje luguber, het boek is echt hilarisch geschreven.’

Nicole van der Elst

Prettiness alert! Don’t judge a book by it’s cover, is het advies. Toch is een cover soms zo mooi dat je deze regel even vergeet. Daarom vroegen wij deze drie specialisten naar hun favoriete boekomslag! Chinouk Thijssen

Auteur van onder meer Blindelings en Hij is van mij

‘E

en van mijn favoriete covers is die van Ghostgirl van Tonya Hurley. Het is een hardcover, maar specialer dan andere omslagen. Op de voorkant staat een doodskist, met daarin de omtrek van hoofdpersoon Charlotte Usher. Zij heeft een sjerp om met de tekst: ‘Rust In Populariteit’. Extra bijzonder is dat er in de cover een uitsparing van hard plastic zit, waar je doorheen kunt kijken als je het boek opent. Charlotte voelt zich onzichtbaar op school en stikt dan in een winegum-beertje. Als geest

Selma Oueddan

Redacteur BKYA

‘M

ijn favoriete boekomslag is de cover van Phobos, geschreven door Victor Dixen. De zwarte achtergrond met de rode spikkels en de planeet Mars vult het roodharige meisje op de voorgrond goed aan. Door het mooie omslag waren de verwachtingen voor het verhaal hoog, maar gelukkig zijn die ook waargemaakt. Phobos gaat over de Franse Léonor, die zich inschrijft voor het Genesisprogramma; een datingshow waarbij zes meisjes en zes jongens hun geliefde moeten vinden tijdens een reis naar de planeet Mars, om de eerste menselijke kolonie in de ruimte te beginnen. Speciaal aan dit verhaal zijn de voortdurend wisselende perspectieven, wat het extra spannend maakt. Dixen heeft bovendien aan alle details gedacht, zoals ruimteziekte, waardoor de reis net echt lijkt.’

Redacteur BKYA en Boekenkrant

‘S

oms is het omslag van een boek zo mooi dat je hoopt dat de Nederlands uitgeverij bij de vertaling voor dezelfde voorkant kiest. Toen Inkt binnenkwam op de BKYA-redactie had ik dan ook een geluksmomentje: het originele omslag! Niet alleen blinkt het boek je door de goudachtige kleuren tegemoet, de prachtige tekeningen geven ook precies weer waar het verhaal over gaat, namelijk de vraag: is je ziel te vangen in een tatoeage? Toch heeft dit boek niet alleen om de prachtige omslag een ereplaatsje in mijn boekenkast, het verhaal is ook net even anders dan in de meeste YAboeken. Schrijfster Alice Broadway vertelt het verhaal van Leora, die tatoeages kan ‘lezen’. Door deze gave voelt ze de verhalen en emoties die achter de huistekeningen zitten. Door het verhaal zijn ook een aantal donkere sprookjes verweven. Inkt is daarom magisch en duister, maar wees niet getreurd, ook liefhebbers van liefdesverhalen zullen fan worden van dit boek.’

‘Door het mooie omslag waren de verwachtingen voor het verhaal hoog, maar gelukkig zijn die ook waargemaakt!’

BKYA

augustus 2017 – pagina 13

bookalikes te overleven. Katniss komt als een van de tributen in de arena. Samen met de anderen staat ze in deze strijd op leven en dood voor de vraag: wie kun je vertrouwen en hoe ver ga je om te overleven? Het boek is waanzinnig spannend en een aanrader voor iedereen die van dystopieën, avontuur en gedachtenexperimenten houdt. Bookalike 1

Heer van de vliegen

Suzanne Collins, De Hongerspelen, vertaling: Maria Postema, Uitgeverij Van Goor, 344 pagina’s (€ 12,50)

Bookalikes

De Hongerspelen

Soms voelt het alsof er een grote scheidslijn is tussen YA-boeken en boeken voor volwassenen. De overstap tussen de twee kan soms overweldigend lijken, want waar moet je beginnen? Daarom tipt Rianne Nieuwdorp drie volwassen boeken in de stijl van de YA-titel De Hongerspelen. Bookalikes, dus.

Mocht je De Hongerspelen vooral leuk vinden vanwege de stukken in de arena, dan is de kans groot dat je deze bestseller van William Golding kan waarderen. Heer van de vliegen (1954) gaat over een groep Engelse schooljongens die na een vliegtuigcrash stranden op een onbewoond eiland. In plaats van samen te werken om te overleven, gebeurt het tegenovergestelde en gaat het gruwelijk mis. Het boek wordt vaak gebruikt als voorbeeld over hoe snel de donkere kant van de menselijke natuur naar boven komt als de beschaving verdwijnt. En hoe angstaanjagend dat is. Bookalike 2

Heerlijke nieuwe wereld Heerlijke Nieuwe wereld (1932) is een dystopische roman over een wereld in de toekomst waarin het volk wordt onderdrukt. In deze

roman wordt de wereld volledig beheerst door technologie. Iedereen lijkt gelukkig, want armoede en oorlog bestaan niet. Maar ja, liefde, gezinnen en kunst ook niet. De totalitaire Wereldstaat wordt beheerst door tien wereldbeheerders en de manier waarop heeft wel wat weg van hoe Panem wordt geregeerd. Dit alles onder het motto: Gemeenschap, Identiteit en Stabiliteit. In dit briljante boek volgen we vooral Bernard Marx en John Savage, die zich, net als Katniss, niet thuis voelen in deze wereld. Bookalike 3

De marathon In De marathon (1979) draait het om een ‘bijzondere’ wedstrijd. Dit boek van Stephen King gaat over een afgrijselijke hardloopwedstrijd voor tienerjongens die begint in Canada en eindigt als er nog maar één iemand is overgebleven. De andere 99 jongens zijn onderweg overleden door uitputting of konden het vastgestelde tempo niet bijhouden en zijn uit de wedstrijd gehaald (oftewel: doodgeschoten). Ook dit boek speelt zich af in een totalitaire versie van de Verenigde Staten. Bovendien zijn veel mensen, net als de bevolking in Panem, geïnteresseerd in de wedstrijd, waardoor er langs de lijn mensen staan te juichen voor de deelnemers, die allemaal vrijwillig meedoen.

bookalikes

YA-Boek

De Hongerspelen De Hongerspelen (2008) volgt de zestienjarige Katniss Everdeen. Zij woont in het armste district van Panem, ergens in het NoordAmerika van de toekomst. In alle twaalf districten heerst het strikte regime van het welvarende Capitool. Om haar macht te laten zien én behouden, worden jaarlijks ‘de hongerspelen’ georganiseerd. Tijdens deze spelen moeten jongeren uit de verschillende districten in een arena zien

William Golding, Heer van de vliegen, vertaling: H. Damsma en N. Miedema, Uitgeverij L.J. Veen Klassiek, 240 pagina’s (€ 15,00)

Aldous Huxley, Heerlijke nieuwe wereld, vertaling: Pauline Moody, Uitgeverij Meulenhoff, 253 pagina’s (€ 12,50)

Stephen King, De mara thon, vertaling: Mariella Snel, Uitgeverij LuitinghSijthoff, 304 pagina’s (€ 12,50)

BKYA

augustus 2017 – pagina 14

interview

Op roadtrip met David Arnold hackensack

‘Ik wist dat het verhaal moest eindigen in New York, maar ik wilde niet dat het hele boek zich daar zou afspelen. Dat moest een kleine, minder bekende stad zijn.’

David Arnold, schrijver van De Kids of Appetite, was in april een van de grote sterren op YALFest. Inmiddels ligt ook zijn boek Muggenland in de winkels. BKYA sprak met hem over roadtrips, duikboten… En zijn obsessie met een bijzondere singer-songwriter. Door Anouk Abels

‘F

irst things first,’ zeg ik als ik bij David Arnold aan tafel schuif. ‘Ik wil je bedanken voor het feit dat je Elliott Smith een plek in je boek hebt gegeven. Ik ben al jaren fan van zijn muziek.’ Davids ogen beginnen te stralen. ‘God, je bent nu al mijn favoriete interviewer. Ik ben dol op Elliott Smith!’ De muziek van deze singersongwriter speelt een leuke rol in De Kids of Appetite. Het verhaal draait om Vic, die wegloopt van huis met de urn van zijn vader onder zijn arm. Hij wordt opgenomen door een bijzonder groepje mensen: twee broers die het geweld in Congo zijn ontvlucht, een weesmeisje met een voorkeur voor schelden en rappen, en de zestienjarige Mad, die thuis mishandeld

David over Moebius-lezers

‘Niet iedere Moebius-patiënt heeft dezelfde ervaring. Ik heb de verhalen van vier mensen in één gegoten en ik hoopte zo iets realistisch neer te zetten. Als je meer wil horen van de mensen die mij bij het schrijven hebben geholpen, kun je op www. davidarnoldbooks.com een bijzonder video-interview bekijken.’

Hoboken. Uiteindelijk koos ik Hackensack uit als decor voor De Kids of Appetite. De stad heeft een coole naam, vind je niet? Ik vond ook de marinewerf daar erg bijzonder. De onderzeeër die ik in het boek beschrijf, ligt daar echt. Met de bus Toen ik naar die boot stond te kijnaar Hackensack ken, wist ik meteen dat dit de ideale plek was om Vic en Mad Er is nog iets bijzonders aan de elkaar voor het hand met Vic: eerst te laten hij heeft het David over schrijv en ontmoeten. Moebius-syn‘Ik weet echt niet waar mijn ideeën Dat was een droom, een vandaan komen. Ik heb alleen van de beginaandoening die invloed in het uitkiezen van ideeën die ik daadwerkelijk ga gebruiken. netjes van het ervoor zorgt dat Toen ik bedacht dat ik over iemand verhaal.’ de spieren in met het Moebius-syndroom wilde je gezicht niet schrijven, besloot ik er in eerste De kers goed werken. instantie niets mee te doen. Het leek op de taart me te moeilijk om te begrijpen hoe Zo kan Vic niet het is om dagelijks met zo’n aandoemet zijn ogen Tijdens het werning te leven. Maar na goed nadenknipperen, of ken aan De Kids ken besloot ik het toch te doen.’ glimlachen. of Appetite was ‘Toen ik aan De David ook nog Kids of Appetite druk bezig met begon, wilde ik zo goed mogezijn boek Muggenland. ‘Dat verlijk research doen,’ zegt David. haal gaat over een meisje dat ‘Daarom heb ik via de Natiosamen met haar vader en stiefnal Moebius Foundation contact moeder van Noord-Ohio naar gezocht met mensen met het Mississippi verhuist,’ vertelt Moebius-syndroom. Zij hebben David. ‘Als ze ontdekt dat haar me van alles verteld over hun moeder, die in Ohio woont, ziek leven. Ik heb hen het boek als eer- is, steelt ze haar stiefmoeders ste laten lezen, nog voordat mijn spaargeld en stapt ze op een bus. redacteuren iets zagen. Gelukkig Tijdens de roadtrip die volgt, ontreageerden ze heel enthousiast moet ze allemaal bizarre menop het eindresultaat.’ sen.’ Davids roadtrip naar New Dat is niet de enige research die Jersey had dus nog een doel, legt David verrichtte voor De Kids hij uit. ‘Op deze manier kon ik ook of Appetite. ‘Ik wist dat het vermooi meemaken hoe het is om haal moest eindigen in New zo’n reis per bus af te leggen.’ York, maar ik wilde niet dat het De schrijver vindt het erg bijzonhele boek zich daar zou afspeder dat er nu maar liefst twee len. Dat moest een kleine, minvan zijn boeken in het Nederder bekende stad zijn.’ Daarom lands verkrijgbaar zijn. ‘Jaren boekte de schrijver een busreis geleden zei ik tegen mijn vrouw naar New Jersey. ‘Onderweg heb dat ik teleurgesteld zou zijn als ik verschillende kleine steden ik nooit een boek zou publiceren. bezocht: ik bracht een paar dagen Dus ja, al het andere is de kers op door in Hackensack, Newark en de taart!’

wordt en dol is op – jawel – Elliott Smith. Als Vic een geheime boodschap in de urn vindt, schakelt hij de hulp van deze nieuwe vrienden in om zijn vaders laatste wens in vervulling te laten gaan.

BKYA

augustus 2017 – pagina 15

muggenland Daniel Meigs

David over Elliott Smit

‘Hij is mijn favoriete artiest. Zijn beste plaat is Either/Or. Daarop klinkt hij zo kwetsbaar. Je hoort iets terug van zijn akoestische, vroege periode, maar ook van de vollere band-klank die hij later kreeg. Tja, als ik over Elliott Smith begin, vind ik het moeilijk om te stoppen!’

David Arnold, De Kids of Appetite, vertaling: Elise Kuip, Uitgeverij Blossom Books, 344 pagina’s (€ 17,99)

David Arnold

David Arnold, Muggen land. Een roadtrip, vertaling: Elise Kuip, Uitgeverij Blossom Books, 304 pagina’s (€ 17,99)

BKYA

augustus 2017 – pagina 16

boekfragment: De uitverkorene Een Britse schrijver belandt in Boston in het sinistere hotel van de vampier Sybil Crewes, die op zoek is naar de Uitverkorene voor het vervullen van een oude profetie.

Cynthia Fridsma, De uitverkorene, Celtica Publishing, 334 pagina’s (€ 16,50) www.celtica-publishing.nl

ybil Crewes tikte ongeduldig met haar potlood op haar bureau terwijl ze naar haar monitor staarde. Haar vrienden waren in Londen, maar zij zat nog op kantoor in Boston om de boel in de gaten te houden. Ze zuchtte. Dit was weer zo’n dag waarop niets gebeurde. Godsamme, wat had ze een hekel aan stilzitten. Haar blik gleed naar haar uzi, haar trouwe pistoolmitrailleur die op haar bureau lag. Ze nam een slok van haar beker die tot de rand toe gevuld was met een rode vloeistof. Bloed! Ze vertrok haar gezicht toen ze weer

een slokje nam en dacht: bloed smaakt echt smerig. Ze zette haar beker neer en keek naar de muur die hard aan een opknapbeurt toe was. Het pleisterwerk viel er bijna af. Heel even tuurde ze naar het plafond waar een vochtplek was ontstaan sinds een paar dagen. Geld voor een opknapbeurt had ze niet. Ze hoopte op een dag een pot met goud te vinden aan het eind van de regenboog, maar tot die tijd… Om zichzelf een beetje op te fleuren zocht ze op haar computer naar muziek van Jimi Hendrix. Het vrat aan haar geduld dat ze al een tijd niets van haar aartsvijand, de Reaper, had vernomen. Maar het was nog vervelender dat ze nog steeds niet de identiteit van de Uitverkorene kende. Want hij of zij is de sleutel tot het vinden en vernietigen van De Necronomicon, het boek van de doden. Sybil wist dat het een afstammeling

moest zijn van James McPierson. De gedachte aan hem zorgde ervoor dat ze uit frustratie en opgekropte woede, haar potlood brak. McPierson was immers degene die haar hele wereld overhoop had gehaald door de Necronomicon aan haar vader te verkopen. Met een diepe zucht gooide ze de restjes van haar potlood in de prullenbak en zette het geluid van de muziek wat harder.

boekfragment: de negen kamers De negen kamers deint heen en weer tussen droom en werkelijkheid. In een bloemrijke stijl, die doet denken aan dat van Zafón en Márquez, schildert Rauwerda een wereld die nog lang na het dichtslaan van het boek blijft hangen. Peter-Paul Rauwerda, De negen kamers, Uitgeverij Lemniscaat, 201 pagina’s (€ 18,95) www.lemniscaat.nl

HET HUIS Het regent al uren als aan de kastanjelaan plotseling een huis verschijnt. Zonder donderslag, zonder lichtflits, zonder tovenarij. Een huis dat er nooit eerder heeft gestaan, gebouwd van grijze stenen, met een schuin dak en een torentje. De bewoners van de kastanjelaan hebben er niets van gemerkt. Zij weten dat een huis niet zomaar kan verschijnen. Daar zijn tekeningen voor nodig, steigers, hijskranen. Dat kan maanden duren. Daarom

zien zij tussen nummer zestien en nummer achttien nog steeds een smal, ongemaaid veldje vol onkruid liggen, zoals dat er altijd heeft gelegen. Alleen wie oog heeft voor het onmogelijke, kan zien dat er een huis staat. Die ziet een hoog hek met daarachter een lange oprijlaan, omgeven door een enorme tuin. En ver weg, verscholen achter hoge bomen, de statige villa, met ramen die zo donker zijn, dat geen levend wezen zich in de buurt waagt. Toch zullen ook de mensen die het huis niet kunnen zien zich steeds minder op hun gemak voelen in de kastanjelaan. Ze lopen liever een blokje om, zonder te weten waarom. De bewoners gaan elkaar mijden en brengen extra sloten op hun deuren aan. Ze krijgen nauwelijks nog bezoek en komen zelf ook niet graag meer thuis. Huizen worden te koop gezet voor steeds lagere

prijzen, maar niemand weet zijn huis te verkopen. De mooie kastanjelaan verloedert, de buurt verarmt en de kastanjes gaan dood, zonder dat iemand het kan verklaren. Als het huis op een dag plotseling weer verdwijnt, zonder donderslag, zonder lichtflits, zonder tovenarij, blijft er een vervallen, verlaten straat achter.

BKYA

augustus 2017 – pagina 17

Olly laat Madeline de wereld ontdekken

zomergevoel

Binnenkort op het witte doek Stel dat je een ziekte hebt waardoor je het huis niet uit kunt. Dat is de realiteit van Madeline, de hoofdpersoon uit Everything, Everything. BKYA-redacteur Anneke las het boek en zette voor ons op een rijtje welke dingen zij zeker in de verfilming wil zien! Door Anneke Voerman

verything, Everything is gebaseerd op het gelijknamige boek van Nicola Yoon, dat in het Nederlands is verschenen onder de titel Alles wat je lief is. Het vertelt het verhaal van de jonge Madeline Whittier, die de wereld om haar heen alleen vanuit het raam kan bekijken. Ze heeft een zeldzame ziekte die ervoor zorgt dat ze allergisch is voor alles wat er op haar pad komt. Daarom woont ze met haar moeder in een smetteloos huis,

waar ze alleen bezocht wordt door verpleegster Carla. Wanneer Madeline nieuwe buren krijgt, begint alles te veranderen: ze sluit vriendschap met Olly, haar spontane buurjongen, en plotseling wil ze meer uit het leven halen. Van kind af aan heeft Madeline alleen maar binnen gezeten en het enige om haar heen dat verandert, zijn de seizoenen die ze vanuit het raam ziet verstrijken. Ook al is ze tevreden met haar leven, toch weet ze dat er daarbuiten een hele wereld is die ze nog niet heeft ontdekt. En misschien ook wel nooit zal ontdekken. Dat gevoel komt sterk naar voren in het boek. Ik hoop dat de film deze sfeer ook weet op te roepen, want hoe kunnen we als kijker Madeline begrijpen als we niet ervaren hoe haar leven echt is? Dan komt Olly’s familie naast de Whittiers wonen en Madeline is onmiddellijk geïntrigeerd, maar ook bang. Stel je voor dat ze vrienden met hem wordt, dan zal er een tijd komen dat hij weggaat en haar achterlaat. Gelukkig weet Olly haar ervan te overtuigen dat hij helemaal nergens heen gaat. Het speelse gekibbel

van de twee is een van de dingen die het boek zo leuk maakt, want je kunt als lezer goed begrijpen waarom deze personages zich tot elkaar aangetrokken voelen. Ik hoop echt dat Nick Robinson (die Olly speelt) en Amandla Stenberg (die Madeline speelt) diezelfde chemie hebben, want een liefdesverhaal kan niet zonder! Zoals je misschien wel weet, speelt het Hawaiiaanse eiland Maui een grote rol in het verhaal. Ik zal niet verklappen hoe, maar bekijk de trailer en je ziet wat ik bedoel. Oh my, wat een mooie beelden! Stiekem hoop ik dat ze de scènes in Maui wat langer maken, want dat eiland is eye candy. Mocht je niet op vakantie gaan dit jaar, ga dan vooral naar deze film voor het ultieme zomergevoel. Wat ik vooral hoop is dat de film trouw is aan het boek. Dat is natuurlijk heel standaard voor een boekenliefhebber, maar ik vind dat het verhaal al behoorlijk filmisch geschreven is. En als je het mij vraagt is er één scène die niet mag missen: die met de tulband. Heb je geen idee waarover ik het heb, lees dan eerst snel het boek! Everything, Everything draait vanaf 17 augustus in de bioscoop.

Mocht je niet op vakantie gaan dit jaar, ga dan vooral naar deze film voor het ultieme zomergevoel.

Nicola Yoon, Alles wat je lief is, vertaling: Esther Ottens, Uitgeverij Querido, 304 pagina’s (€ 16,99)

EEN VREEMDE VAKANTIE! € 5,

Stennis om e

en strandje

Vanaf eral v stus o r u g u a 2 p voo te koo 25

Donald en de neefjes gaan op vakantie... naar Duckstad! Voor een prikkie heeft Donald namelijk een vervallen strandhotel gekocht. Maar al snel gebeuren daar wel heel rare dingen: ze blijken niet de enigen die graag een strandje willen…

264

Alles is leuker met Donald Duck be strip be .brussels

01> 03.09 2017 > BOZAR &

WARANDEPARK

www.stripfeest.brussels #stripfeest

www.celtica-publishing.nl waar fantasy werkelijkheid wordt...

Bd2017_128x193.indd 1

26/06/17 12:14

BKYA

augustus 2017 – pagina 19

column linda

Een boekje open over... diversiteit

Khalid Boudou, Het schnit zelparadijs, Uitgeverij Vassallucci, 290 pagina’s (€ 13,95)

Angie Thomas, The hate u give, vertaling: Jasper Mutsaers, Uitgeverij Moon, 368 pagina’s (€ 19,99)

nder het eten kijk ik naar het journaal. In Amsterdam Geuzen veld loopt een pleintje vol. Mensen komen er samen om voetballer Abdelhak Nouri te eren, die eerder die week plotseling op het veld in elkaar zakte. Verschillende jongens vertellen voor de camera over de voetballer die ze liefkozend ‘Appie’ noemen en met wie ze vroeger op ditzelfde pleintje een balletje trapten. ‘Echt een hart van goud,’ zegt er een. Er volgt een beeld van Appie in Ajax-tenue, die met blozende wangen over het gras sjeest, zichtbaar in z’n element. ‘Volgens de artsen zal hij waarschijnlijk nooit meer kunnen voetballen,’ klinkt de voice-over. Ik krijg een brok in mijn keel en leg mijn bestek neer. Dit is een jongen van de straat, de zoon van een Marokkaanse slager, die dankzij een buitengewoon talent een kans heeft om iets van zijn leven te maken. En nu wordt die kans genadeloos van hem afgepakt. Het voelt onrechtvaardig. Verkeerd. Er is nog een reden waarom deze tragedie me zo raakt, meer dan wanneer hij iemand anders had getroffen. Lange tijd dacht ik dat kansen voor iedereen gelijk zijn, of je nu man of vrouw bent, zwart of wit. Je moest er gewoon hard voor werken, dan kreeg je vanzelf wat je toekwam. Een Marokkaanse Nederlander moest er misschien iets harder z’n best voor doen,

Over Linda Young Adult-boeken hebben een s peciaal plekje in het leven van Linda van der Rest (30 jaar), freelance redacteur van o.a. YAmanuscripten en -vertalingen. Behalve voor lees- en redactiewerk kruipt ze ook geregeld achter haar computer om zelfbedachte (YA-) verhalen uit te tikken.

Kijk voor meer info op www.lindavanderrest.nl.

oké. Hoevéél harder precies, dat merkte ik pas toen ik uit mijn eigen witte bubbel kwam. Dat gebeurde voor het eerst via een boek: Het s chnitzelparadijs van Khalid Boudou. Dit was nog voordat het labeltje ‘Young Adult’ bestond, maar het is wel degelijk een typische YA: het gaat over de negentienjarige Nordip, die tijdens zijn zoektocht naar een baantje op nogal wat bekrompenheid stuit. Van witte Nederlanders, dus. Zo mag hij als telefonisch verkoper zijn eigen naam niet gebruiken en krijgt hij onmogelijk domme vragen van een secretaresse voor zijn kiezen (‘Word jij weleens door je ouders mishandeld, Nordip?’). Tenenkrommend en plaatsvervangend beschamend, ja. Maar het opende wel mijn ogen. Toen ik hen ernaar vroeg, hoorde ik van de niet-witte Nederlanders in mijn omgeving

Linda van der Rest dat ze inderdaad weleens met racisme te maken kregen. Alles wat ik vol verbazing over Nordip had gelezen, gold op een of andere manier ook voor hen. Geldt waarschijnlijk ook voor Appie. Een boek als Het schnitzelpara dijs is zeldzaam. De YA-boeken met een anders gekleurde hoofdpersoon zijn op één, misschien twee handen te tellen, inclusief vertaalde titels. Dat zal ook de reden zijn dat een recente uitgave als The Hate U Give van Angie Thomas stof doet opwaaien. Het is geen perfecte roman, een beetje langdradig zelfs, maar het is wel de eerste Amerikaanse YA over een zwart meisje van een zwarte schrijfster. Hopelijk zullen er na Thomas meer volgen. Aan de verhalen zal het niet liggen, want die zijn er genoeg. Zoals dat van Appie. Je moet ze alleen willen zien.

BKYA

augustus 2017 – pagina 20

boekfragment: muggenland Een nieuw verhaal van bestsellerauteur David Arnold, en wat voor een! Muggenland is een verzameling van rariteiten, een stortvloed aan mooie woorden, een massa aan levensechte personages. Een roadtrip om nooit te vergeten.

David Arnold, Muggen land. Een roadtrip, vertaling: Elise Kuip, Uitgeverij Blossom Books, 304 pagina’s (€ 17,99) www.blossombooks.nl

‘B

en jij dat?’ vraagt Ponchoman slechts centimeters bij me vandaan. Laat hij het tegen iemand anders hebben, laat hij het alsjeblieft tegen iemand anders hebben. ‘Sorry,’ zegt hij en hij geeft een duwtje tegen mijn rugzak. ‘Volgens mij zingt je rugzak.’ Ik zwaai mijn tas naar voren en haal mijn telefoon eruit. De zoete klanken van Stevie Wonders ‘I Just Called to Say I Love You’ weerkaatsen tegen de muren van onze kleine gevangenis van canvas en water. Stevie kweelt alleen als Kathy belt, wat de betekenis van de tekst geheel ontkracht. ‘Wat schattig,’ zegt Ponchoman. ‘Is dat je vriendje?’ ‘Mijn stiefmoeder,’ fluister ik en ik staar naar haar raam op het lcdschermpje. Kathy had het nummer ingesteld als haar ‘speciale ringtone’. Ik was al een tijd van plan om het nummer te veranderen in iets toepasselijkers, zoals Darth Vaders Imperial March of zo’n robotstem die onafgebroken ‘Gevaar! Gevaar!’ roept. ‘Jullie kunnen vast goed met elkaar opschieten.’ Met mijn zingende telefoon in mijn hand draai ik me om. ‘Wat?’ ‘Dat nummer. Kunnen jij en je stiefmoeder goed met elkaar opschieten?’ ‘Oh, ja. Zeker,’ zeg ik met al het sarcasme dat ik in me heb. Zonder de telefoon op te nemen gooi ik hem weer in mijn tas. ‘We zijn béste vriendinnen.’ Hij knikt en glimlacht van oor tot oor. ‘Wat fijn.’ Ik zwijg. Mijn quotum voor

gesprekken met vreemden is nu officieel bereikt. Voor de rest van het decennium. ‘En, meissie, waar gaat de reis naartoe?’ Nou, dat was het dan. Ik haal diep adem en loop door de miniwaterval de regen in. Die komt nog steeds met bakken uit de hemel, maar dat kan me niets schelen. Dit is de eerste regenbui van de herfst, mijn favoriete regenbui van het jaar. En misschien komt het daardoor, of door de adrenaline van mijn beslissingen vandaag, maar ik voel me roekeloos. Of eerlijk, misschien. Die twee lijken soms verrekte veel op elkaar. Als ik me omdraai naar Ponchoman zie ik dat zijn ogen vochtig glimmen, maar niet door verdriet of de regen. Het heeft een heel andere reden. En vreemd genoeg voelt het een honderdste van een seconde net of alles en iedereen om ons heen is verdwenen. Opeens zijn we nog maar met zijn tweeën, vervloekt om elkaar omringd door de grimmige elementen van dit busstation tot in de eeuwigheid te blijven aankijken. ‘Weet je,’ schreeuw ik boven de regen uit, waarmee ik de vloek verbreek. ‘Ik ben pas zestien.’ De andere mensen onder de luifel staren me aan: deze ongemakkelijke nabijheid valt niet langer te negeren. ‘Oké,’ zegt hij. Hij knikt en blijft met die glanzende ogen van hem naar me glimlachen. Ik duw een pluk kletsnat haar uit mijn gezicht en trek aan de koordjes van mijn capuchon, die zich straktrekt rond mijn gezicht. ‘Je hoort helemaal niet met jonge meisjes te praten. Op busstations. Dat is vet griezelig, gast.’ Terwijl ik nat tot op mijn onderbroek door de plassen naar de deuren van het Greyhoundbusstation van Jackson stamp, denk ik na over alle gekte in de wereld. Bij halte C krijg ik van een mannetje met een tweed

hoedje op een flyer: Labor day aanbieding Vier $dollar vijftig zoetzure kip Waarom betaal jij meer? Kom langs! Wij beroemd! De flyer is een dominosteen die een reeks herinneringen omkegelt: een leeg papiertje in een gelukskoekje stoot onze Labor Daytraditie om, die Elvis omstoot, die vuurwerk omstoot, die hoe het vroeger was omstoot, die weer omstoot, die weer omstoot, die weer omstoot… Ik voel dat mijn moeder me vijftienhonderd kilometer verderop nodig heeft. Dat weet ik gewoon, en dat weet ik beter, stelliger, zekerder dan al het andere dat ik weet. Nog vier dagen tot Labor Day. Zesennegentig uur. Ik móét op tijd zijn.

BKYA

augustus 2017 – pagina 21

fantasy geestig

Met een beetje hulp van demonen Geloof jij stiekem in geesten? Of fantaseer je weleens over een volgend leven? Dan zijn deze fantasyboeken echt iets voor jou. Want of de gebeurtenissen in deze boeken nu echt kunnen gebeuren of niet, het blijft fijn om erover te fantaseren. Door Ezra Hakze

Eva Moraal, Jen Minkman e.a., Magisch, Uitgeverij Dutch Venture Publishing, 300 pagina’s (€ 17,95)

Magisch

In de verhalenbundel Magisch kunnen mensen toveren, keren anderen terug uit de dood en breken harten soms in duizend stukjes. Het leuke aan dit boek is dat het bestaat uit negen verhalen van verschillende schrijvers. Wij waren vooral fan van het verhaal ‘De Lazarusprijs’, waarin de hoofdpersoon verliefd wordt op een uit de dood opgewekte jongen. Zij moet grote offers brengen om bij hem te zijn. Deze onmogelijke liefde tussen twee verschillende wezens deed ons denken aan Twilight. Nog niet overtuigd? Kijk dan op YouTube! Daar vind je een trailer van Magisch en leest schrijfster Marijke F. Jansen een van de verhalen uit de bundel voor. Naondel

Wat zou je ervan vinden om op een eiland alleen voor meisjes te wonen? De Rode Klooster-serie draait om deze vraag. Het eerste deel ging over Maresi, een meisje dat gevlucht is en onderdak vond in het klooster. Maar hoe is dit klooster precies ontstaan? En waarom wonen er alleen maar vrouwen? Dat kom je te weten in Naondel, het tweede deel uit de reeks. Hierin lees je over de gevangenen van de wrede heerser Iskan en de dappere vrouwen

Maria Turtschaninoff, Kronieken van het Rode Klooster. Naondel, vertaling: Sophie Kuiper, Uitgeverij Clavis (€ 19,95)

Taran Matharu, Summoner 1. De nieuweling, vertaling: Karin Breuker, Uitgeverij Van Goor, 368 pagina’s (€ 18,99)

die hem proberen te ontvluchten. Als zij niet oppassen overkomt hen het ergste wat er kan gebeuren: ze worden menselijke offers. Engelse kranten vergeleken de Rode Klooster-serie al met Harry Potter. Bovendien leer je met dit boek ook nog eens hoe je in een omgeving met alleen maar meisjes overleeft. Dat komt vast nog eens van pas! De nieuweling

Dit boek is herkenbaar voor iedereen die weleens de nieuweling op school geweest is. Als Fletcher begint aan de Vocans Academie voelt hij zich namelijk

echt een buitenbeentje. Vocans is niet zomaar een school, maar een opleiding voor speciale toverkrachten. Hier leert Fletcher hoe hij om kan gaan met zijn bijzondere talent: demonen oproepen. Dit lijkt misschien eng, maar in de Summoner-serie is het juist een nuttige vaardigheid. Er is in Fletchers land namelijk een oorlog aan de gang, en door demonen uit andere werelden op te roepen kan hij de vijandige orks misschien overwinnen. Dit boek gaat dus niet alleen over bovennatuurlijke gaven, maar ook over het maken van nieuwe vrienden en jezelf durven zijn.

Engelse kranten vergeleken de Rode Kloosterserie al met Harry Potter’

Ik neem een abonnement op:

Twaalf nummers van de Boekenkrant + alle specials voor € 30,Zes nummers van de BKJunior voor € 15,Zes nummers van de BKYA voor € 15,Zes nummers van de BKStrips voor € 15,Zes nummers van de BKFilosofie voor € 15,-

BON

naam

Neem een abonnement.

onNeem voor € 30,- een jaarab t, nement op de Boekenkran ls! cia spe e all ief inclus onneren Of u kunt zich voor € 15,- ab BKFilosofie, op een van onze specials: . BKJunior, BKYA of BKStrips

g ook: Digitaal aanmelden ma o ab m/ .co nt kra boeken

m/v

straat

postcode

plaats

land

e-mail

telefoon

IBAN nummer betaling

automatische incasso per factuur (+ 2,50 administratiekosten)

geboortedatum BKYA7

handtekening

Stuur deze bon naar: Boekenkrant, Visscherplein 160 K22, 3511 LX Utrecht, Nederland

boekfragment: naondel In Naondel vertellen de Oerzusters hun verhaal. Waarom stichtten ze het Rode Klooster? Waar vonden ze de kracht om hun wereld de rug toe te keren? En wat is de prijs?

Maria Turtschaninoff, Kronieken van het Rode Klooster. Naondel, vertaling: Sophie Kuiper, Uitgeverij Clavis, 400 pagina’s (€ 19,95) www.clavisbooks.com

e slaven met wie ik die nacht in Harrera een tent deelde gaven me één goede raad: ‘Met krijsen en krabben maak je het alleen maar erger voor jezelf. Doe alsof je ervan geniet, dan word je zijn lievelingetje. Misschien krijg je het dan iets beter dan andere slaven. Dat is het enige waarop je in jouw positie nog kunt hopen.’ Ik was niet van plan om daar genoegen mee te nemen. Maar ik heb hun raad opgevolgd. Die is inderdaad nuttig gebleken. Natuurlijk was ik bang. Dat was ik al sinds ik gevangen werd genomen. Ik durfde me niet te verzetten. Zelfs niet tegen de

mannen die mij en mijn zusjes die nacht gevangennamen toen we lagen te slapen. Waarschijnlijk hadden ze ons een hele tijd gevolgd. Ze sloegen toe toen we een paar dagen een andere route namen dan de rest van de stam, om geneeskrachtige kruiden te plukken ten zuiden van de Meirem-woestijn. In de woestijn zelf durven huisbewoners geen voet te zetten. Daar waren we veilig geweest. Maar we konden ons niet voorstellen dat we gevaar liepen, wij toch zeker niet, en we waren niet op onze hoede. Ik neem het mezelf nog altijd kwalijk. Ik ben de oudste. Ik had beter moeten opletten. De mannen waren bang voor ons. Ze dachten dat we machtige priesteressen waren die hen met een paar woorden konden doden. Zulke mannen zijn bang voor alles wat ze niet begrijpen. Daarom bonden ze een doek voor onze mond en touw om onze polsen. We werden met grote

spoed naar het zuiden vervoerd, meestal in de duisternis van de nacht. Slavenhandel is verboden in de noordelijke landen. In een dorp werden we verkocht aan slavenhandelaren uit het zuiden, met lang haar en dikke baarden. We kwamen aan in een plaats die Harrera heette, een afschuwelijk oord waar een vreselijke stank hing. Ik werd gescheiden van mijn zussen. We huilden niet. We hadden geen tranen meer.

BKYA

augustus 2017 – pagina 23

prijsvraag literatour

Schrijversparade

Van 16 tot 24 september toeren bekende schrijvers langs middelbare scholen, als onderdeel van een heuse ‘Literatour’. Bij deze campagne hoort het boek 3Pak, met daarin korte verhalen van Özcan Akyol, Mano Bouzamour en Elfie Tromp.

colofon

BKYA mag een exemplaar weggeven van Muggenland van David Arnold.

Contact

Wil jij kans maken op dit boek? Beantwoord dan de volgende vraag: Hoe heet de Amerikaanse busmaatschappij waarmee Mim door Amerika reist? oscar van beest

lfie Tromp schreef een spannend verhaal dat gaat over verliefdheid, homoseksualiteit en andere dingen waar je vast weleens mee te maken hebt gehad. Daar wilden wij meer over weten!

Prijsvraag

Stuur je antwoord en je adres voor 4 september naar redactie@ boekenkrant.com onder vermelding van ‘Prijsvraag BKYA’.

Dit kun je winnen

Mag je al wat meer vertellen over jouw verhaal? ‘Er zijn twee beste vrienden aan het woord: de lesbische Emma en de biseksuele Karim. Uiteindelijk komt de vriendschap tot een dramatisch einde door een meisje waar ze allebei een oogje op hebben.’

Elfie Tromp

Tijdens Literatour ga je bij verschillende middelbare scholen langs. Wat kunnen we van je bezoek verwachten? ‘We proberen leerlingen vooral te prikkelen met stellingen over gender, seksualiteit en vriendschap.’ Wat voor boeken las jij zelf het liefst toen je nog op de middelbare school zat? ‘Ik zat op een Engelse middelbare school en vrat alle Zuid-Amerikaanse literatuur op; Julio Cortàzar, Gabriel García Márquez, dat werk.’ 3Pak is verkrijgbaar tijdens Literatour. Rond de start van de campagne wordt de Dioraphte Literatour Prijs uitgereikt, waarvoor je tussen 4 en 14 september kunt stemmen! Deze prijs gaat naar het beste boek voor jongeren tussen de 15 en 18 jaar.

Redactie

redactie@boekenkrant.com ABONNEMENTEN

abo@boekenkrant.com www.boekenkrant.com/abo Telefoon: +31 172 476085 € 15,- voor zes nummers per jaar. Advertenties

verkoop@boekenkrant.com Online

Muggenland door David Arnold Het leven van Mim Malone staat op zijn kop. Haar vader en nieuwe stiefmoeder besloten te verhuizen, waardoor David Arnold, Muggen Mim opeens in de land. Een roadtrip, vertawastelands van Misling: Elise Kuip, Uitgeverij sissipi woont, in Blossom Books, 304 pagina’s (€ 17,99) plaats van haar vertrouwde Ohio. En voordat deze storm goed en wel is gaan liggen, hoort ze dat haar moeder ziek is geworden. Mim laat haar nieuwe leven achter zich en stapt in een bus richting het noorden, naar haar échte thuis en échte moeder. Al loopt haar lange reis anders dan verwacht…

Oplossing juni

www.boekenkrant.com facebook.com/deboekenkrant @boekenkrant @boekenkrant

Het team

Hoofdredacteur Anouk Abels Redacteuren Janneke Blok, Nicole van der Elst en Ezra Hakze Corrector Christine Tinssen Senior adviseur Caroline van der Lee Medewerkers Anne Borneman, Rianne Nieuwdorp, Selma Oueddan, Linda van der Rest, Iris Rouwhorst, Chinouk Thijssen en Anneke Voerman Coverontwerp Kees de Boer Vormgeving Titus Vegter Uitgever Jan Louwers Oplage 10.000 VOLGEND NUMMER

BKYA verschijnt zes keer per jaar. De volgende editie verschijnt op 2 oktober 2017.

Het antwoord op de prijsvraag van juni is: Arizona. De winnaar is Desirée Mosmans uit Dordecht. Zij krijgt een exemplaar van Schaduw van de tijd toegestuurd. Gefeliciteerd!

Boekenkrant Visschersplein 160 k22 3511 LX Utrecht Nederland Telefoon: +31 30 2231718

Jen Minkman, Schaduw van de tijd, Dutch Venture Publishing, 350 pagina’s (€ 17,95)

BKYA is een special over young adult-boeken. BKYA wordt verspreid via kinder boekwinkels en reguliere boekhandels. Op boekenkrant.com staat een overzicht van winkels die deze special verspreiden. Op diezelfde website wordt tevens dagelijks boekennieuws geplaatst. BKYA is een uitgave van de Boekenkrant. De Boekenkrant biedt kwaliteit voor een breed publiek. De onafhankelijke redactie van deze maandelijkse krant besteedt aandacht aan literatuur, spanning, jeugd, non-fictie en strips.