JIJ&IK Magazine april 2019 Ons Tweede Thuis

april 2019

JIJ&IK magazine

D I T I S E E N U ITG AVE VA N O NS TWEEDE THUIS

De Bakkerij maakt de taarten voor particulieren en bedrijven.

GOED LEVEN OP JE WERK Bakkerij GewoonDOEN!

JIJ&IK Hans en ik bezoeken samen het zwembad De Waterlelie in Aalsmeer.

Hij komt hier al 40 jaar en kent iedereen.

Ondersteuning bij een goed leven Dit magazine gaat over ondersteuning bij een goed leven. We zorgen voor passende plekken voor wonen, werken en dagbesteding en voor de begeleiding daarbij. Vrijetijdsbesteding is minstens zo belangrijk voor een goed leven.

Altijd heel persoonlijk, altijd divers. Hoe ervaart iemand zijn vrije tijd en wat wil hij ermee.

Wij helpen bij de invulling van vrije tijd en ondersteunen de keuzes. Maar dat is niet altijd vanzelfsprekend.

Hans en ik bezoeken samen zwembad De Waterlelie in Aalsmeer. Hij komt hier al 40 jaar en kent iedereen. Zwemmen is zijn lust en zijn leven en hij doet dat het liefst iedere week.

Helaas lukt dat niet, want Hans kampt met ernstige epilepsie.

Hij is afhankelijk van andere mensen om te zwemmen.

Een vaste vrijwilliger zwemt met Hans, maar de vrijwilliger kan niet iedere week. Dus regelde Hans met de vaste badmeester dat hij alleen zou komen en dat de badmeester te hulp zou schieten bij een dreigende epilepsie. Dit verhaal was van korte duur, want er zijn veel wisselingen van badmeesters. Het risico op epilepsie is zo groot dat Hans nu samen met zijn begeleider de afspraak heeft dat hij niet alleen mag zwemmen.

Wat een dilemma voel ik, want zwemmen is voor Hans heel belangrijk. Ik gun Hans het zwemmen zo en voel ook hoe kwetsbaar hij is met zijn epilepsie. Hans’ verhaal werkt als een drive voor mij. Hoe zorgen we er nu samen voor dat Hans en veel andere mensen met vergelijkbare verhalen het gewone leven kunnen ervaren?

Roel de Bruijn

& inhoud

& in beeld

& vaste rubriek

06

Een goed leven op je werk

02

Van de bestuurder

08

Kaj Munkweg: ruimte geeft rust

04

Meedoen: Textielgroep

werkplek

10

Samenwerken aan duurzaamheid

09

Column Annemarie: hokjes

Werken aan kwaliteit

12

Vrije tijd

17

Column Elize: #doeslief

JIJ & IK vakantiewerk

15

Gast column Anne:

19

Column Gert-Jan: Een goed leven

pijlers van duurzaamheid 16

Aanpassen aan ouderen,

door gewone dingen 21

hoe doe je dat?

Uitspraken over ondersteuning bij goed leven

18

We vinden de 1.0 versie leuker

24

Klagen mag

22

Verhuizen: Gonneke en Bianca

28

Centrale Familieraad aan het

24

Ria heeft alweer een plan

26

Raad van Toezicht: kritische vriend

woord 29

Product in beeld Centrale CliĂŤntenraad aan het woord

30

In memoriam

32

JIJ & IK colofon

Op de cover staat de Bakkerij van GewoonDOEN!, De Oude Veiling in Aalsmeer

& kort 14 Lunchmaatjes: mooie

15 Klaar voor de digitale toekomst

&

& meedoen

Textielgroep MIDDELPOLDER

Mooie dingen maken waar mensen blij van worden. Hoe leuk is dat? Bij de Textielgroep in Amstelveen kunnen ze erover meepraten. Cliënten maken er prachtige tassen, vlaggetjes, kussens, knuffels en nog veel meer. Je wordt er hebberig van als je om je heen kijkt. Gelukkig kun je al dat moois kopen.

Hoe is dat nou om mooie dingen te maken?

Marianne, Hayley en Aida laten het met veel plezier zien. Ze zijn creatief en handig. “Kijk. Daar schrijf ik mijn naam op. Dan kunnen mensen zien dat ik het gemaakt heb.”

Vaste klant Marianne heeft een stappenplan met foto’s om een tas te maken. Ze heeft dat nu eigenlijk niet meer nodig. Vroeger dacht ze dat ze zoiets nooit zou kunnen. Nu weet ze wel beter en heeft ze zelfs een vaste klant. Die mevrouw zoekt de stof uit en Marianne maakt er een tas van. Weet je wat leuk is? Die tassen gaan helemaal naar Zweden!

Bedankjes Hayley heeft haar eigen stijl. “Ik tekende poppetjes en de begeleider vroeg of ik die ook kon borduren. Dat ging ik toen doen. Nu heb ik een eigen bakje met borduurgaren. Ik gebruik altijd deze stof. Daarmee maak ik tassen en kussens. Mensen vinden het mooi. Als ik een opdracht af heb, krijg ik zelfs bedankjes.”

Ingewikkeld Aida laat een tas met een tropisch printje erop zien: “Bijna helemaal zelf gemaakt. Alleen niet het locken.” Dat locken is iets op de naaimachine. Voor een buitenstaander ziet het er knap ingewikkeld uit. Als een klant even later een vrolijke tas afrekent, klinkt van verschillende kanten de vraag: “Wie heeft die tas gemaakt?” Op het kaartje staat geen naam, maar dat mag de pret niet drukken. Al snel roept iemand: “Ik denk dat ik die gemaakt heb!”

Ons Tweede Thuis

april 2019

|05

Een goed leven op je werk EN WAT JE DAARVOOR NODIG HEBT Bij Ons Tweede Thuis hebben we het over ‘een goed leven voor mensen met een beperking’. Wat is dat eigenlijk en wat heb je daarvoor nodig? Bestuurder Roel de Bruijn ging in gesprek met leerwerkbedrijf GewoonDOEN!.

Daar kwamen belangrijke punten naar voren voor een ‘goed leven’ op je werk.

Als team werken Ze hebben toevallig pas met elkaar besproken wat er belangrijk is bij werk. Sanjay vertelt: “Met z’n allen als team werken. De sfeer leuk houden en elkaar helpen. Elkaar met respect behandelen.” Daar hebben we al wat belangrijke punten voor een goed leven op je werkplek: als team werken, leuke sfeer, respect, elkaar helpen. Johan vult aan: “De klant is koning. We maken iets goed af. Bijvoorbeeld de kistjes voor kwekerijen. Het is leuk als klanten binnen komen en een praatje maken. Ik leg graag uit wat ik doe.”

Plezier in je werk en ertoe doen Christiaan en Feroz zijn heel goed in bussen schoonmaken.

Zij werken bij het Cleanteam van GewoonDOEN! bij Connexxion. Christiaan: “In een schone bus voel je je veilig.

Je bent eigenlijk voor mensen bezig.” Belangrijk werk dus.

Feroz: “De buschauffeurs komen soms kijken. Dan maken we een praatje. Dat vind ik wel leuk.” Hier horen we nog twee punten voor een goed leven: plezier in je werk en werk GewoonDOEN! heeft een bakkerij, fietsen- en houtwerkplaats.,

hebben dat ertoe doet.

tansportdienst en schoonmaakbedrijf. Christiaan, Frank, Sanjay, Johan, Jeroen en Feroz werken bij GewoonDOEN!. Ze hebben

Gelijk zijn

allemaal hun wensen en behoeftes én ze hebben allemaal iets

Frank is van de verhuizingen bij Transport van GewoonDOEN!.

dat zij heel goed kunnen. Jeroen bijvoorbeeld werkt heel goed

Daar zijn sterke mannen nodig en je moet goed opletten. “Ik

met de zaagmachine. Je moet hem niet afleiden want er ligt

ben een keer gestruikeld en brak mijn pols. Veiligheid is heel

zo een vinger af. Goed opletten dus en heel secuur werken.

belangrijk.” Frank is altijd van de partij bij verhuizingen. Ze

Dat is hem wel toevertrouwd. Als hij verkeerd meet, krijgen de

kunnen van hem op aan. Ook belangrijk als je in een team

anderen problemen als zij het product in elkaar zetten. Dat kan

werkt. Begeleider Marion: “We noemen de mensen die hier

niet want iedereen wil een goed product afleveren. Met elkaar,

werken ‘medewerkers’. Iedereen is hier gelijk. Ik ben niet de

als team.

baas.” De mannen aan tafel knikken.

Tweede Thuis 06| Ons april 2019

& in beeld “We noemen de mensen die hier werken ‘medewerkers’. Iedereen is hier gelijk.”

Marion

Zelf kunnen kiezen Roel kaart nog maar eens een belangrijk punt aan: kun je doen wat je wilt, mag je zelf keuzes maken? Jeroen: “Ik kom met de fiets, ben geen man van de bus. Dat kies ik zelf. Als ik hier iets wil, bespreken we dat.” Johan: “Bij ons moet je ’s avonds rond tien uur naar je kamer. Ik ben het gewend maar je kunt niet zelf weten hoe laat je gaat. Sommigen willen nog op de groep blijven. De meeste begeleiders gaan om half elf naar huis.” Dat blijft een dingetje die huisregels…

Medewerkers die goed luisteren Christiaan vindt dat de nieuwe locatiemanager goed luistert, dat is heel prettig. Weer een belangrijk punt voor een goed

Op tijd iets weten Sanjay gaat daar nog op in: “Wij zijn wel afhankelijk. Het is moeilijk als begeleiders gaan en komen. Dat willen we ruim van tevoren weten.” Niet alleen begeleiders wisselen, ook de locatie gaat veranderen. GewoonDOEN! ligt op het

leven: dat er naar je geluisterd wordt. Sanjay nodigt Roel maar meteen uit voor een avondje Schakel. Daar draait hij als dj de muziek. Sanjay: “Ik kan gaan en staan waar ik wil. Ik doe graag mee bij De Schakel.” Nog een laatste punt voor een goed leven: leuke besteding van je vrije tijd.

bedrijventerrein Legmeer in Amstelveen. Alles moet daar weg omdat er woningen komen. Waar gaat GewoonDOEN! heen? Dat maakt de medewerkers onzeker. Ook daar hebben zij al met elkaar over gesproken. Wat is belangrijk voor een nieuwe locatie? Van alles maar in ieder geval dit: graag de naam GewoonDOEN! op de gevel.

Je mening kunnen zeggen Jeroen: “We konden allemaal onze eigen mening geven over het nieuwe gebouw.” Frank: “Er moet een lift in want dan kan iedereen mee. Ook mensen die geen trap kunnen lopen.”

Tijd hebben om je ergens op voor te bereiden komt ook hier terug. Roel belooft het op tijd te zeggen als de nieuwe locatie bekend is. Jeroen: “Je moet voorbereid zijn. Ik moet het op tijd weten. Dan kan ik me langzaam voorbereiden.” Feroz: “Iedereen wil zich voorbereiden.” Een belangrijk punt dus.

Ons Tweede Thuis

april 2019

|07

Kaj Munkweg

RUIMTE GEEFT RUST Kaj Munkweg is een spiksplinternieuwe locatie op de plek waar eerst De Ring stond. Hoe is dat voor bewoners, familie en medewerkers? Alles om het gebouw is nog kaal en er wordt nog gebouwd. Maar wat er is, daar is iedereen erg blij mee.

Casper zit tevreden in een lekkere stoel in de huiskamer van een van de woningen. De grote ruimte doet hem goed. Zijn zus Clara vertelt: “Casper moest natuurlijk even wennen. Eerst moest hij de in- en uitgang weten. Toen hij dat wist, was hij al gerustgesteld. Nu zie je dat hij de huiskamer verkent. Hij Vervolg pagina 7, GewoonDOEN! GewoonDOEN! heeft verschillende leerwerkbedrijven. Op de foto’s op de vorige pagina’s brengen we medewerkers van de Bakkerij in beeld. In de tekst komen medewerkers van Transport, Houtwerkplaats, Cleanteam Connexxion en Fietsenwerkplaats aan het woord. Een aantal van hen, Christiaan, Sanjay, Feroz, staat op de foto hierboven.

De Bakkerij en de afdeling Dienstverlening van GewoonDOEN! hebben een vaste plek in De Oude Veiling in Aalsmeer. Cliënten van de afdeling Dienstverlening doen werkzaamheden,

eigen plekje kan hebben. Toch is er ook huiselijkheid en geborgenheid.”

Rust en ruimte Begeleider Ilse beaamt dit: “De ruime huiskamers en gangen geven bewoners rust. Zij zitten niet meer op elkaars lip. Je moet bedenken dat sommigen ook op het dagcentrum bij elkaar in de groep zitten.” “Ja”, vervolgt Clara, “Casper had er best last van als iemand onrustig was, maar net zo goed had een ander last van zijn muziek. Nu is dat veel minder.”

Midden in de samenleving

diverse

onderzoekt alle plekjes. De huiskamer is zo ruim dat iedereen wel ergens een

bijvoorbeeld

de was voor Restaurant De Oude Veiling en voor het Cultuurpunt. Een aantal cliënten werkt nu ook in het restaurant zelf. Ze doen dat onder begeleiding van de bedrijfsleiders, maar de ondersteuning van GewoonDOEN! is nooit ver weg. De Bakkerij maakt de heerlijkste taarten voor particulieren en bedrijven. Die staan ondertussen ook op de menukaart van het restaurant. GewoonDOEN!: een fijne werkplek midden in de samenleving. Een belangrijk onderdeel van een goed leven.

Dagbesteding nieuwe stijl Twee woongedeelten van Kaj Munkweg zijn klaar. Er volgen nog een woongedeelte en een dagcentrum. Ilse: “Dagcentra zijn meestal ingedeeld in groepen. Hier gaat het straks om de activiteiten. De woning is de basis en vandaaruit gaan bewoners naar activiteiten waar zij aan mee willen doen.

Zo kunnen we echt maatwerk bieden.” Clara: “De plannen zien er leuk uit maar je moet voor deze mensen wel op de structuur blijven letten, die is heel belangrijk.” Doordat het dagcentrum midden in het wooncentrum ligt, kunnen bewoners de ruimtes ook in de avonden en weekenden gebruiken.

Ilse: “De nieuwe opzet betekent straks wel wat voor medewerkers. Nu kiezen mensen voor wonen of dagbesteding en dan gaat het meer door elkaar lopen.

We verzamelen hier nu in werkgroepen ideeën over.”

Domotica Kaj Munkweg gebruikt volop domotica. Begeleiders hebben een telefoon met een uitluister- en uitkijksysteem. Per bewoner kun je dat instellen. Er zijn natuurlijk nog kinderziektes in het gebouw en in de domotica, maar die worden zo snel mogelijk verholpen. Nu nog geduld tot alles echt klaar is en Kaj Munkweg kan weer jaren vooruit.

Tweede Thuis 08| Ons april 2019

& kort nieuws

& column

Het dagcentrum ligt midden in het wooncentrum, daardoor kunnen bewoners de ruimtes ook in de avonden en weekenden gebruiken.

ANNEMARIE ZUIDWEG, REGIOMANAGER

Hokjes? Ja, als er maar deuren zijn Iedereen is altijd tegen hokjesdenken. Terwijl hokjes eigenlijk superhandig zijn. Ze helpen ons de wereld te ordenen.

Bijvoorbeeld twee voetbalteams. Verschillende shirtjes, verschillende aanpak en een wij-gevoel. Samen maken ze een mooie competitie en gelukkig wisselen de spelers niet elke week van team. Zo is het spel duidelijk.

Hokjes helpen om keuzes te maken: waar krijg ik de beste zorg voor mijn kind? Wie kan mij helpen de arbeidsmarkt op te komen? Hokjes helpen ook bij maatwerk, omdat binnen een hokje vaak een een specialisme aanwezig is.

Tegelijkertijd past niemand in een hokje. Een speler is altijd mĂŠĂŠr dan lid van een voetbalteam. Een mens is zoveel meer dan zijn hulpvraag! Dus die hokjes kunnen ook beknellend werken. En hoeveel hokjes zijn er? Kijk naar de financiering van jouw zorg. Die loopt via verschillende schijven en loketten. Pfffft, ingewikkeld.

Maar onze wereld werkt niet zonder hokjes. Dus moeten we de nadelen van hokjesdenken oplossen. Over de muur kijken en klimmen. Ons Tweede Thuis stimuleert de uitwisseling tussen haar professionals en ook buiten de organisatie werken we aan het openen van deuren tussen de hokjes.

Door intensief samen te werken in wijken en buurten, helpen we het pad te banen tussen sociaal domein, wonen, onderwijs en werk & inkomen. De muurtjes kunnen niet zomaar weg. Maar met deurtjes, ramen en ladders komen we een heel eind.

Ons OnsTweede TweedeThuis Thuis

september april 2018 2019

|09

Zonnepanelen, het hele dak van dagcentrum Floriande is er net mee vol gezet. Om zelf elektriciteit op te wekken. Maar waarom eigenlijk? Er loopt toch al een stroomkabel naar de voorziening? Het licht gaat gewoon aan, de schuifdeuren doen het. Niks aan de hand toch?

Nicole, Iris en Jannie zijn cliĂŤnten van Floriande en hebben erover nagedacht.

Ze vinden er iets van.

& ter inspiratie

Eigen elektriciteit

Slimmer

Nicole: “Er was een hoop geboor en getimmer en toen

Nicole: “Ik zie om mij heen wel dat mensen slimmer worden.

stonden ze er, die zonnepanelen. En nu maken we dus onze

We gaan nu bijvoorbeeld met een elektrische bus naar het

eigen elektriciteit.”

werk. En we proberen zoveel als mogelijk afval te scheiden.

Jannie: “Precies en dan hoeft de kolencentrale geen grote

Het kan nog slimmer. Als mijn astmamedicatie een dag over

rookwolken meer uit te braken. Want daardoor wordt de

datum is, wordt hij direct weggegooid terwijl hij nog niet op

ozonlaag gesloopt. De temperatuur gaat omhoog, dieren

is. Dat is eigenlijk best gek.”

gaan dood, het ijs smelt op de pool, er komt meer water in

Iris: “Op het dagcentrum gebruiken we nu metalen rietjes voor

de zee en wij krijgen natte voeten. Ja hoor ’s, dat willen wij

mensen die vloeibaar voedsel gebruiken of moeilijk kunnen

dus niet!”

drinken. Die rietjes maken we schoon met een speciaal

Iris: “We hebben het er van tevoren over gehad. Het hoort bij

borsteltje en dan gebruiken we ze overnieuw.”

duurzaamheid. Dat je zuinig omgaat met dingen.

Nicole: “Het lijken allemaal kleine stapjes, maar het is een begin. Een goed begin.”

Maar... bij duurzaamheid denk ik ook aan ‘duur’ wat kost dat allemaal wel niet.”

Duurzaamheid en Ons Tweede Thuis Een zo goed mogelijk leven voor nu en in de toekomst is volgens

Nicole: “Nou, soms is het niet duur hoor, we gaan binnenkort

ons een duurzaam leven. Hoe doen we dat? We kijken momenteel

weer lopend van onze woonvoorziening Duinpad naar

hoe het zit met energie, mobiliteit, voeding, afval, etc. Hoe

Floriande in plaats van met de bus. Beter voor je gezondheid

kunnen we dat samen verduurzamen en het onderdeel maken

ook.”

van onze zorg- en dienstverlening? Sinds oktober 2018 doen we mee aan de Green Deal. Dat is een afspraak van zorgorganisaties

Minder Iris: “Wat ook helpt is om alles wat minder te doen. De kachel

en de rijksoverheid om knelpunten op weg naar een duurzame samenleving aan te pakken. Met de milieu-thermometer en -barometer meten we onze invloed op het milieu. Samen met

wat minder hoog in de winter en een trui aan. En wat minder

de locaties maken we vervolgens een duurzaamheidsplan voor

lang douchen.”

elke voorziening.

Jannie: “En minder vlees eten. Weet je hoeveel water er nodig is voor één biefstukje? Zes zwembaden vol en dan moet je ‘m vaak ook nog van heel ver halen, met een vliegtuig!”

Nicole: “En minder eten weggooien. Dat gebeurt echt nog

Heb je zelf een goed idee over duurzaamheid of heb je vragen? Mail! duurzaamheid@onstweedethuis.nl

veel te vaak. We gaan wel steeds meer invriezen. Gewoon niet te veel klaarmaken is het beste.”

Ons Tweede Thuis

april 2019

|11

VRIJETIJDSBESTEDING Een goed leven en vrije tijd? Bij die vraag wordt bijna iedereen blij of slaakt een zucht van verlichting. Tijd helemaal voor jou, dat je kan doen en laten wat jij wil. Iedereen heeft een geheel eigen mening over de invulling ervan. Ons Tweede Thuis ondersteunt cliënten bij hun vrije tijd. We vragen het aan de bewoners van woonvoorziening De Kwakel. Wat betekent vrije tijd voor hen en wat doen ze?

Jasper “Als ik stress heb, kan ik er niet van genieten, van die vrije tijd. Gek he, maar gelukkig gaat het vaak wel goed. Dan voetbal ik bij het G-team van Roda23. Daar zitten veel van mijn vrienden. Ik ga met huisgenoten naar het jongerencafé De Schans of we hebben een themafeestje hier in huis.

Ik ben dj, dus ik zorg voor de muziek. Je begrijpt het waarschijnlijk al, het gaat er bij mij om dat vrije tijd gezellig is, dat je het fijn met elkaar hebt. Dus die stress, die moet er niet zijn. Daarom is het belangrijk dat de weegschaal goed is, tussen werk aan de ene kant en vrije tijd aan de andere kant, vat je ‘m?”

Tim “Mijn vrije tijd, dat is altijd een leuke tijd. Ik ga naar Ajax in de Arena en naar heel veel musicals. Tarzan, The Lion King, Jozef, daar ben ik al geweest! Ik wil ook een goede conditie hebben en sterke spieren. Daarom zit ik op fitness en taekwondo. En... we zijn geld aan het ophalen om naar de wereldkampioenschappen taekwondo in Nieuw Zeeland te gaan. Dat wordt dus echt spannend!”

Tweede Thuis 12| Ons april 2019

Esther “Misschien niet zo spannend, maar als ik vrij ben, zit ik veel achter de computer, chatten met mijn Facebookvrienden. Weet je, het belangrijkste van vrije tijd is dat je echt kan doen wat je zelf wil. Gewoon een rondje door de buurt wandelen in de zon. Maar ik ga ook op vakantie naar Texel. Met de begeleiding heb ik gezocht naar een reisorganisatie voor mensen met een beperking.

Wat gaan we doen, met wie slaap ik op de kamer? Dat soort dingen wil ik van tevoren weten.”

& in beeld Vrijetijdsverenigingen

Vrijetijdsvereniging De Schakel in Amstelveen

• De Schakel

• De Droomdisco

Toneel, dansen, fietsen, wandelen en met z’n allen op

• De Vrijbuiter

• Dag van je leven

• De Aanloop

• Vakantieverenigingen

vakantie. www.deschakelamstelveen.nl

Stichting De Aanloop in Hoofddorp Instuif, zwemmen, paardijden, rolstoeldansen en nog veel meer. www.deaanloop.nl

Celine

Stichting De Vrijbuiter

“Na mijn werk ben ik gewoon moe en wil ik niet

Bowlen, natuurwandelen, vakanties, etc. voor mensen

zoveel meer. Een beetje met mijn hamster

met een lichte verstandelijke beperking.

knuffelen is al genoeg. Paardrijden is mijn

www.stichtingdevrijbuiter.nl

uitlaatklep. Ik vind het heerlijk om ermee bezig te zijn, maar het is ook bijzonder. Als ik soms

Droomdisco

verdrietig of gestresst ben, dan merk ik dat het

Hippe disco-avond elke eerste vrijdag van de maand.

paard dat voelt. Dat troost me.”

Kijk op Facebook bij droomsdisco aalsmeer.

Tessa

Stichting Dag van je Leven

“Ik dans, dat vind ik heerlijk. En ik hou van de spanning van

Bootjesdag, Praampleinfeest, persoonlijke wensen,

optreden voor publiek. Dat doen we met streetdance. En uitslapen

kortom de dag van je…

jaa… zo lang als mogelijk. Oh ja, niet vergeten:

www.dagvanjeleven.org

muziek, dat is belangrijk voor mij. Ik kreeg een verjaardagscadeau van mijn moeder. Een

MEE vakantiewijzer

envelop met een briefje er in: ga je met me

Alle vakanties voor mensen met een beperking op een rij.

mee naar NICK EN SIMON!!!”

www.meevakantiewijzer.nl

Britt

Loopgroep SamenFit

“Wat ik in mijn vrij tijd doe? Ik was op fietsvakantie met De Schakel

Hardlopen voor iedereen.

naar Texel. Hartstikke gezellig en lekker eten: appeltaartjes,

www.samenfit.onstweedethuis.nl/loopgroep-samenfit

Belgische friet, nou dan weet je wel hoe laat het is. In de winter langlaufen met Samen in de Sneeuw. In de zomer naar Spanje met

G-sport

reisorganisatie de Dolfijn. En natuurlijk naar Almere waar mijn

Sportverenigingen in de regio hebben vaak een G-sport

vriend Sjoerd woont. Wat is het leven heerlijk.

afdeling: bijvoorbeeld Roda23 en Myra in Amstelveen:

Alleen, kom ik echt vrije tijd te kort!”

www.roda23.nl en www.hvmyra.nl

En...

Alle ouders en vrijwilligers die zich inzetten voor een fijne vrije tijd voor mensen met een beperking www.onstweedethuis.nl/vrijwilligers Ons Tweede Thuis

april 2019

|13

& kort nieuws

JIJ&IK VAKANTIEWERK

WERKEN AAN KWALITEIT

We laten zien wat we doen Laten zien wat we doen, vinden wij

Kom voor je vakantiebaan naar Ons Tweede Thuis! Je verdient wat bij en

belangrijk. En het schept helderheid. Zo weet

kunt gelijk kijken of werken in de gehandicaptenzorg iets voor jou is.

je als client wat je mag verwachten, krijgen

Je ondersteunt mensen met een beperking in het dagelijks leven. Wat je

onze toezichthouders een goed beeld hoe

doet, verschilt per locatie en cliënt.

wij werken aan kwaliteit en stimuleren en inspireren we elkaar om te verbeteren. Door

Je helpt bijvoorbeeld iemand bij het eten of bij het aankleden. Of je

te vertellen wat we doen: wat goed gaat,

motiveert iemand juist om zich zelf aan te kleden. Tygo was vakantiekracht

wat beter kan en hoe gaan we dat dan doen.

en werkt nu bij Ons Tweede Thuis naast zijn studie aan de Pabo. Kijk het

Concreet kijken we terug op het jaar 2018 en

filmpje met Tygo op ons Youtube-kanaal of op werkenbij.onstweedethuis.

blikken we vooruit in 2019. Begin juni kun je

nl/bijbaan-vakantiewerk

hier alles over lezen in ons kwaliteitsrapport.

MOOIE WERKPLEK

Lunchmaatjes Begin maart startte Lunchmaatjes in Nieuw Vennep. Op donderdag kunnen mensen hier komen lunchen en vooral: elkaar ontmoeten.

Litos werkt er vanuit Ons Tweede Thuis. Hij ondersteunt bij het klaarmaken en serveren van de lunch. Litos over zijn werk:

“Ik vind het vooral leuk om de gasten te vragen wat ze willen en het dan naar ze te brengen. Het is nog wel wat rustig, dus van mij mogen er meer gasten komen.”

Lunchmaatjes is een project van Maatvast. Maatvast wil mensen in Haarlemmermeer met elkaar verbinden, bijvoorbeeld via de maaltijdbijeenkomsten. Voor mensen met een verstandelijke beperking is het een mooie werkplek, midden in de samenleving.

Op de foto: Litos en jobcoaches Harrie en Manuela

Tweede Thuis 14| Ons april 2019

& column

KLAAR VOOR DE TOEKOMST

Mijn digitale werkplek Bij Ons Tweede Thuis gebruiken we volop digitale middelen. Dat willen we op een veilige manier doen en we willen onszelf daarin verder ontwikkelen. Daarom zijn we al een tijd bezig met het project Mijn digitale werkplek. Dat heeft verschillende onderdelen. Een nieuw intranet met veel meer informatie en met mogelijkheden om te reageren op berichten.

Een nieuwe versie van Windows en Office.

Beveiliging van mobiele telefoons, tablets en laptops van Ons Tweede Thuis. Alles om veilig te kunnen werken en om klaar te zijn voor de toekomst!

Het is natuurlijk omschakelen en wennen voor alle medewerkers.

ANNE VAN DER KOOIJ

Pijlers van verduurzaming Als ik uit mijn raam kijk, zie ik zonnepanelen op het dak van Amstel-Meer. Ze liggen ook op het dak van het Dienstencentrum. Deze zijn geplaatst rond 2010. Ons Tweede Thuis was dus al heel tijdig bezig met duurzaamheid.

Eerlijk gezegd was het destijds een logische keuze, de energiebesparing woog ruimschoots op tegen de kosten. De toenmalige directeur deed nog meer: hij sprak je er persoonlijk op aan als je per ongeluk het raam open had staan en ook de airco.

Sinds kort beschikt het Dienstencentrum ook over een elektrische auto, een (tweedehandse) VW eGolf. Sinds die tijd plan ik zo veel mogelijk

Alles opnieuw instellen, zoeken waar je

afspraken buiten de deur, wat rijdt die auto lekker. Het mooie is dat

bestanden staan, je weg vinden in het nieuwe

die auto ook twee keer zo snel optrekt als mijn eigen auto en dat rijdt

intranet. Complimenten voor iedereen: voor

vorstelijk. Maar…deze rijstijl heeft mij al een standje opgeleverd van

de mensen die alles voorbereid hebben, voor

onze wagenparkbeheerder: Anne, zo gebruik je toch nog veel energie,

de mensen die trainingen geven, de mensen

ik zal je laten zien hoe je de zuinige modus kan inschakelen…….

die op de locaties alles aanpassen en voor alle medewerkers die ermee aan de slag zijn

Wat is nu de rode draad van bovenstaande mijmeringen? Deze:

gegaan of nog gaan. Eind mei moet iedereen

verduurzaming

over zijn naar de nieuwe digitale werkplek.

gedragsverandering. Ons Tweede Thuis zorgt voor innovaties zoals

Dan gaan we kijken hoe we nog meer gebruik

zonnepanelen en LED-verlichting. Die gedragsverandering, minstens

kunnen maken van het nieuwe intranet. Een

even belangrijk, doen we met elkaar. Ook door elkaar aan te spreken,

mooie uitdaging!

hoe het anders en zuiniger kan. Elkaar aan te moedigen en het goede

heeft

twee

pijlers:

technische

innovaties

en

voorbeeld te geven. Ik ga maar weer vaker fietsen in plaats van met de eGolf…….

Ons Tweede Thuis

april 2019

|15

Flexibel We zijn voor het gesprek te gast bij Hortensialaan. In de centrale hal staan gezellige tafels voor koffie en lunch. Een afbeelding van de watertoren van Aalsmeer siert de wand.

Het ziet er sfeervol uit. Karin en Kim: “We zorgen inderdaad voor een gezellige ruimte. Wat verder heel belangrijk is, is flexibel zijn. Bijvoorbeeld wat betreft tijden. Dat kan zeker bij Hortensialaan en Kaj Munkweg waar wij werken. Veel mensen wonen daar ook. Zij kunnen tussendoor even naar hun eigen kamer om te rusten.

Fietsen door New York Jongere mensen wil je nog veel meer motiveren en stimuleren. Hier zeggen we ‘we gaan wandelen, wie gaat

Aanpassen aan ouderen

HOE DOE JE DAT? Je kunt het verschillend benoemen: persoonsgericht of de cliënt staat centraal. Het komt hierop neer: we passen ons aan. Aanpassen aan de mogelijkheden, behoeftes, beperkingen en de levensfase van mensen. Hoe gaat dat bij ouderen? Wat zijn hun specifieke behoeftes en hoe begeleid je mensen in hun laatste levensfase? Karin Hoogervorst en Kim Jonker van de werkgroep ouderen vertellen erover.

er mee’. Ga je niet mee, dan is dat ook goed. Natuurlijk stimuleren we iemand die nooit beweegt wel om in beweging te komen.

We hebben fietsen met een beeldscherm. Een bewoner die veel gereisd heeft, fietst zo weer heerlijk door New York.

We sluiten zo veel mogelijk aan bij de ervaringen van onze cliënten.” Ouderen hebben een heel leven achter zich met ieder hun eigen verhaal. Dat levensverhaal is belangrijk.

Kim en Karin benadrukken: “Ken het levensverhaal en je kunt veel beter aansluiten bij wat iemand nodig heeft.”

Rouw Als je ouder wordt, zie je mensen om je heen wegvallen.

Karin en Kim: “Rouw is zeker een thema. Ouders overlijden

Met pensioen

of zijn overleden, broers en zussen overlijden. Oudere

“Wij spreken van vitale, kwetsbare en zeer kwetsbare ouderen.

cliënten zelf merken dat zij minder kunnen. Allemaal verlies

De vitale ouderen staan nog midden in het leven. Bij de

waar rouw bij hoort. Daar hebben we aandacht voor. We

andere twee groepen zie je andere behoeftes ontstaan. Meer

letten ook op gezondheidsklachten die optreden als mensen

behoefte aan rust. Het gaat bij hen niet meer om ontwikkeling.

ouder worden. Begeleiders signaleren die en hebben een

Het gaat veel meer om ‘een goede dag hebben’.”

belangrijke rol om cliënten daarbij te ondersteunen.

Tweede Thuis 16| Ons april 2019

& column

“Vergeet niet, deze mensen zijn met pensioen. Wie zijn wij dan om te zeggen dat ze iets moeten doen?”

Urlings geeft handvatten Ons Tweede Thuis gebruikt de methode Urlings.

Daarin

zijn

allerlei

methodes

gebundeld.

Begeleiders hebben zo veel handvatten voor de begeleiding van ouderen met een verstandelijke beperking. De basishouding volgens Urlings is: je in kunnen leven, respectvol met mensen omgaan, aansluiten bij het levensverhaal en bij de huidige wensen, behoeftes en beleving. Karin en Kim: “In de cursus Urlings word je je bewust van je eigen handelen en denken. Je leert bijvoorbeeld om helemaal in de huid van de ander te kruipen. Als iemand terug in de tijd gaat, probeer je hem eerst terug te brengen naar het hier en nu. Soms maakt dat iemand angstig omdat die persoon echt in die vroegere tijd zit. Dan kun je hem helpen door mee te gaan, in zijn beleving te stappen, daarbij aan te sluiten en hem dan gerust te stellen.”

Paraplu…

Intussen gaan de meeste cliënten van Hortensialaan naar hun eigen kamer. De een wordt gebracht, de ander gaat zelfstandig. Frits zit in een rolstoel en hoe kun je dan op de knop drukken om de deur open te doen. Die knop zit hoog omdat niet iedereen zelfstandig op pad kan. Voor Frits staat er een paraplu klaar. Hij pakt hem, drukt op de knop, zet de paraplu terug en rijdt zijn rolstoel naar de lift. Over aanpassen en aansluiten bij de cliënt gesproken.

Maatwerk.

ELIZE MIDDELHOVEN

#Doeslief Er is een nieuwe SIRE-campagne: #Doeslief. De campagne roept op om te reageren met ‘Doeslief’ als je onaardig gedrag ziet. Het gaat erom verharding in de samenleving tegen te gaan.

Volgens mij vinden we het allemaal fijn als we positief met elkaar omgaan.

Ik was zelf laatst onder stressvolle omstandigheden in het ziekenhuis. Ik merkte dat iedereen zo vriendelijk was. Dit gaf me steun. En het zette me aan het denken.

Kwetsbaarheid. We zijn allemaal wel eens kwetsbaar. Door een gebeurtenis of door wat een ander zegt of doet. Of misschien omdat iemand van wie je houdt zo kwetsbaar is. Is de samenleving misschien harder geworden doordat we niet meer kwetsbaar durven te zijn? Omdat we onszelf niet werkelijk durven te laten zien?

De werkgroep ouderen kijkt wat er in Nederland

We wachten vaak op de ander voordat we zelf onze kwetsbaarheid

op gebied van zorg aan ouderen leeft.

laten zien. Wat zou er gebeuren als we daar zelf mee beginnen? Je

De werkgroep bundelt wat er al is en kijkt wat

kwetsbaarheid delen is krachtig. Er gebeurt dan iets moois: delen van

we nog willen voor het nieuwe ouderenbeleid.

kwetsbaarheid van de een geeft vertrouwen aan de ander. Alsof je zegt: ik durf mijn hart met jou te delen in vertrouwen dat jij daarmee om weet te

Meer weten? Mail naar Karin Hoogervorst:

gaan. En dat geeft weer ruimte aan de ander om dat ook te doen. Ik weet

k.hoogervorst@onstweedethuis.nl

al de naam voor een vervolgcampagne: #doeskwetsbaar.

Elize van Middelhoven, hoofd behandeling Ons Tweede Thuis

april 2019

|17

“We vinden de 1.0 versie leuker!”

OTMAR & MARJOLIJN Je zit op de bank naar een film te kijken, bent 38 jaar en opeens krijg je een beroerte. Het overkwam Otmar Vrees zeven jaar geleden. Het overkwam niet alleen hem, maar ook zijn vrouw en dochters. Die vinden de 1.0 versie van Otmar leuker. Humor doet overleven.

Otmar heeft een boekje geschreven over zijn ervaringen ‘Opnieuw en opnieuw. Otmars levensverhaal’. Dat is zijn verhaal, daarnaast heeft zijn vrouw Marjolijn ook haar verhaal. Hun gezamenlijke verhaal kan anderen helpen, daarom vertellen zij erover. Marjolijn: “Veel van wat je leest over beroertes gaat over oudere mensen. Wij waren nog jong en hadden kinderen van 12, 13 jaar. Hoe doe je dat als gezin?”

Rouwproces Marjolijn: “Je gaat echt door een rouwproces. Neem daar ruimte en tijd voor! Otmar werd wakker en had iets van ‘Fijn, ik ben er nog’. Hij stond altijd al heel positief in het leven, maar ik miste mijn maatje. Het was een eenzaam proces. Mensen om je heen zijn dan heel belangrijk.”

Humor “Net als humor, dat is ook heel belangrijk”, zo vertelt Marjolijn verder. “Het is natuurlijk allemaal heel rot maar als we kunnen, kiezen we voor lachen en humor. We zeggen ‘de 1.0 versie van Otmar vinden we leuker’. De brandweer moest Otmar een keer naar beneden takelen. Ik vroeg mijn dochters ‘dat hebben jullie toch wel gefilmd, he’.”

Fasen Otmar: “Ik had bijna geen rouwproces. Ik was er nog en ging aan de slag. Ik werd eerst weer een baby, peuter, kleuter, tiener. Mijn abstractievermogen groeit nu nog.” Marjolijn vult aan: “Ja, hij ging echt door alle fasen heen. Kon zich verwonderen over mieren; midden op de weg, niet zo handig… Flapte er van alles uit. Hij moest alles weer leren. Abstract denken ging in het begin helemaal niet. Ik heb hem ook wel beschermd en opvoedtaken bij hem weggehouden zodat hij vooral gezellige dingen kon doen met onze dochters.”

Hele gezin Voor de dochters was het moeilijk om te accepteren dat hun vader zo veranderd was. Otmar: “Dat was niet leuk. Gelukkig gaat het nu beter.” Marjolijn: “De een mist het discussiëren met haar vader.

De ander vond het moeilijk om vrienden mee naar huis te nemen. Kinderen hebben echt ruimte nodig om hun verhaal kwijt te kunnen. Revalidatie gaat vaak om de lichamelijke kant en de patiënt, maar echt, je moet op het hele gezin letten.”

Otmar werkt bij activiteitencentrum Mendel. Daar was op 20 februari de boekpresentatie.

Tweede Thuis 18| Ons april 2019

Otmar heeft een boekje geschreven over zijn ervaringen ‘Opnieuw en opnieuw’.

& column &&ininbeeld beeld

Het boekje is te koop voor vijf euro bij werkcentrumaalsmeer.nl of bij de JIJ&IK-winkel, Ophelialaan in Aalsmeer.

GERT-JAN DE HAAS, REGIOMANAGER

Een goed leven door gewone dingen We willen onze cliënten een zo gewoon mogelijk leven laten leven. Daar horen dus ook dingen bij die moeten en niet altijd leuk zijn, zoals huishoudelijke taken. Maar juist door deel te nemen aan het gewone leven voel je dat je ertoe doet. Zo ken ik iemand die heel weinig kan, maar die wel een handdoek uit de mand met schone was kan pakken. Hij kan deze handdoek op tafel leggen. De begeleider vouwt vervolgens de handdoek op. Zo doen ze samen een huishoudelijke taak.

Toch zie ik vaak een andere kant. Een kant waar we te veel focussen op de gedragsproblemen. We vinden het heel normaal om ‘bezigheidsactiviteiten’ te zoeken in plaats van zinvolle dingen die gewoon gedaan moeten worden.

We hebben echter samen de verantwoordelijkheid dat onze werk/woon/leeren vrijetijdsplekken juist door die gewone dingen bijzonder worden. Het lijkt niet altijd eenvoudig omdat we het nog niet gewend zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat het ons steeds beter gaat lukken.

We hebben al veel fantastische voorbeelden zoals het Cleanteam bij Connexxion. Leroy bijvoorbeeld, hij maakt bussen schoon terwijl de chauffeurs pauze hebben. Het gewone zit erin dat hij en zijn collega’s allemaal medewerkers van Connexxion zijn. Ze dragen de werkkleding van de busmaatschappij en horen er echt bij. Het kan doordat de begeleider gewoon meewerkt. Dat schept duidelijkheid in wat je moet doen en vooral ook hoe je dit samen doet. En... het kan dus ook thuis.De was doen en samen koken bijvoorbeeld. Het zit ‘m vaak in de kleine dingen.

Heb je ook een goed voorbeeld van hoe we met onze cliënten samen de gewone dingen doen, deel het met Gert-Jan: g.dehaas@onstweedethuis.nl

Ons Tweede Thuis

december april 2019 2018

|19

Tweede Thuis 18| Ons maart 2018

Een goed leven is dat je het gezellig hebt en leuke dingen mee maakt. | Jeffrey | Pontje varen... heen en weer over die mooie Amstel...

Amstelwater en pontvaren geeft rust en sociale waardering. | Pjotr | We zijn als cliënten wel afhankelijk. Het is moeilijk als begeleiders gaan en komen. Dat willen we ruim van tevoren weten. | Sanjay | De ruime huiskamers en gangen geven bewoners rust. Zij zitten niet meer op elkaars lip. | Ilse | Samen stil kunnen staan bij de mooie momenten. | Kim | Als ik iets wil, bespreek ik het met mijn begeleider. | Jeroen | De plannen zien er leuk uit maar je moet wel op de structuur blijven letten voor deze mensen, die is heel belangrijk. | Clara | Er mag meer aandacht zijn voor gezinnen waar een van de ouders niet-aangeboren hersenletsel krijgt. | Marjolijn | Iedereen wil zich voorbereiden op veranderingen. Laat het op tijd weten. | Feroz | Ik heb met mijn begeleider overlegd hoeveel begeleiding ik wilde hebben. In het begin twee keer per dag, nu twee keer per week. | Bianca | Het is leuk als klanten binnen komen en een praatje maken. | Johan | De nieuwe locatiemanager luistert. Dat vind ik goed. | Christiaan | Ken het levensverhaal van iemand en je kunt veel beter aansluiten bij wat hij of zij nodig heeft. | Kim en Karin | Waar ik het meest tevreden over ben, is dat ik cliënten zie die groeien, meedoen in de maatschappij en succes hebben. | Ria | Don’t worry, be happy. | Iris | Een goed leven, volgens mij is dat een leven met anderen. Alleen ga je dat niet redden. | Albert Jan | Er is steeds minder tijd van begeleiders. Dat is niet altijd makkelijk | Mark | Ik wil het eerst zelf ondervinden, voordat ik luister naar advies. | Clementien | Taal kan de beperking benadrukken.

Sluit aan bij de communicatie- en leerstijl van de cliënt. | ADACEMIE | Je nuttig maken én voelen is belangrijk. | Edwin | Kijk níet naar mijn beperking. | Bianca | En als het niet lukt, heb ik het wel geprobeerd. | Nina | De ander écht zien en waarderen voor wie hij is. | Kim | Risico’s nemen, samen op avontuur. | Janwillem

Ons Tweede Thuis

april 2019

|21

Gonneke houdt van structuur en weet graag waar ze aan toe is.

Als iets net even anders gaat dan ze gewend is, zegt ze: ‘Klopt niet!’.

Het is dus spannend. Hoe zal Gonneke reageren?

Verhuismapje Aan Miranda’s voorbereiding zal het niet liggen. Ze heeft een verhuismapje gemaakt met foto’s van de nieuwe woning, weetjes en een aftelkalender. Daarnaast heeft ze tot de verhuizing extra tijd om Gonneke te begeleiden.

Houvast

Gonneke

VERHUIZEN

Begin februari hoort Gonneke dat ze bij Westwijk kan gaan wonen. Het verhuismapje helpt haar over de eerste schrik heen. Het geeft informatie en houvast. Ze laat het iedereen zien als vertelt dat ze gaat verhuizen. Daarna ruimt ze het op en haalt het alleen ’s avonds tevoorschijn om een kruisje te zetten op de aftelkalender.

Gefeliciteerd met je nieuwe woning! Verhuizen is leuk maar ook veel werk. Spullen uitzoeken, inpakken, adreswijzigingen versturen en de boel inrichten.

Gonneke verheugt zich steeds meer In de weken die volgen bereidt Gonneke zich samen met Miranda voor op de verhuizing. Ze drinkt thee bij Westwijk en maakt kennis met haar nieuwe persoonlijk begeleider.

Voor veel cliënten is zo’n verhuizing een te grote klus. Begeleiding

Ze komt mensen tegen die ze al jaren niet heeft gezien.

of familie neemt dan taken over. Omdat een verhuizing veel

Gonneke verheugt zich steeds meer op de verhuizing.

spanning op kan leveren, horen cliënten het soms kort van

Doordat ze haar nieuwe kamer heeft gezien, weet ze dat

tevoren. Daardoor moet er in korte tijd veel gebeuren en heeft de

niet alles mee kan. Ze moet goed kijken wat ze mee wil

cliënt weinig tijd om te wennen. Uit praktisch oogpunt betrekken

nemen. Gonneke weet het precies: de poppenkinderen,

begeleiders de cliënt dan soms nauwelijks bij de verhuizing.

breitas, fotoboeken en kantoorspullen. Als alles is

Terwijl verhuizen ook leuk is.

ingepakt, is het tijd voor een afscheidsfeestje. Gonneke heeft er zin in en heeft zelf bedacht wat ze gaat trakteren:

Tijd nodig om te wennen

petit fours met een foto van zichzelf. Het is bijna jammer

Miranda werkt bij Getsewoud en is persoonlijk begeleider van

om ze op te eten.

Gonneke. Gonneke gaat verhuizen. Miranda vertelt het haar een

Op de dag van de verhuizing gaat ze uit haar werk met de

maand van tevoren omdat ze weet dat Gonneke tijd nodig heeft

taxi naar Westwijk. Ze is er helemaal klaar voor en heeft

om aan nieuwe dingen te wennen. Gonneke houdt van structuur

zelfs een nieuw kapsel. Trots laat ze het zien.

en weet graag waar ze aan toe is.

“Nieuwe Gonneke. Voor Westwijk.”

Tweede Thuis 22| Ons april 2019

& in beeld Nu kan ik zelf bepalen wat ik ga koken en hoe laat ik dat doe.

Woonprofiel Toen het beter met me ging, wilde ik weer zelfstandiger wonen. Daarvoor heb je een woonprofiel nodig. In zo’n profiel staat duidelijk wat je alleen kan en waar je ondersteuning bij nodig hebt. Uiteindelijk lukte het om mijn vraag voor een nieuwe woning goed op te schrijven en kwam ik op een wachtlijst. Het heeft nog 11 maanden geduurd maar toen kwam er bij De Cirkel een plekje vrij.

Bianca

Opluchting

VERHUIZEN

maatregel verviel (vrijheidsbperking). Pffft, wat een

Het eerste dat er gebeurde, was dat mijn BOPZopluchting! Mensen kunnen mij nu niet zomaar meer vastpakken of tegenhouden. Maar het mooiste was

Bianca heeft al een hele woon-carrière in Ons Tweede Thuis achter de rug. Begonnen bij Getsewoud in een appartement. Vervolgens een lange periode bij Sluis-Zicht en De Dijk. Groepswoningen waar ze aanvankelijk beperkt was in haar vrijheid en omgeven door regels en schema’s. Sinds kort woont ze in De Cirkel in Badhoevedorp. Een appartement voor zichzelf. Ze kan gaan en staan waar ze wil.

natuurlijk het eigen appartement. Nu kan ik zelf bepalen wat ik ga koken en hoe laat ik dat doe. Geen schema meer wanneer ik mijn was moet doen, maar gewoon op mijn moment. Het lijken kleine dingen maar ze zijn zo belangrijk in je dagelijkse leven.

Een eigen voordeur Ik heb in overleg met De Cirkel aangegeven hoeveel begeleiding ik wilde hebben. In het begin was dat twee keer per dag. Ik vond dat ik mezelf de tijd moest geven om te wennen. Bovendien leerden ze me op deze manier

Totaal niet goed

goed kennen. Nu zijn we al weer maanden verder. Er

Bianca: “Dat ik naar Sluis-Zicht en De Dijk moest, was natuurlijk

komt nog maar twee keer per week iemand langs in

niet voor niets. Het ging totaal niet goed met me. Ik moest echt

mijn appartement en één keer per week heb ik een

leren omgaan met mijn emoties, met mijn boosheid. Dat was

begeleidingsgesprek. Ik heb goed contact met mijn

niet zo makkelijk, maar samen met de begeleiding is het gelukt.

medebewoners, maar het is prettig dat ik nu zelf kan

Ik heb daar ook geleerd dat mensen mij moeten leren begrijpen.

bepalen wanneer ik iemand zie en dat ik de deur achter

Dat is niet vanzelfsprekend en kost tijd.

me dicht kan trekken als ik dat wil. De deur van mijn eigen huis… zo fijn!”

Ons Tweede Thuis

april 2019

|23

& kort nieuws

Ria Koehler

HEEFT ALWEER Klagen mag

GOED LEVEN ‘Een goed leven…’ Waar denk je aan bij een goed leven?

Ik moest denken aan het liedje van Kinderen voor Kinderen ‘Op een onbewoond eiland’. Je ziet het voor je, een prachtig eiland in een strakblauwe zee. Heerlijk luieren, want je hoeft er niets… Lekker met je billen bloot melk drinken uit een kokosnoot! Wie wil dat niet?!

En wat dat liedje vooral laat zien… je hebt dan niets te klagen.

Alles gaat goed.

Niets te klagen, zou dat niet lekker zijn!

Niets meer te klagen over die pb’er die je eigenlijk helemaal niet aardig vindt.

Niets meer te klagen over het eten dat in jouw ogen helemaal niet lekker is.

Niets meer te klagen over die lastige medebewoners… begeleiding die niet op komt dagen… een verhuizing die zo lang op zich laat wachten… de taxichauffeur die zo onaardig is… en ga zo maar door.

Maar is wonen op een onbewoond eiland nu zo’n goed alternatief?

Dan zit je daar alleen… in je uppie… niemand om je heen.

Nee, mij lijkt dat eigenlijk niets.

Want die lastige begeleider is soms ook zo aardig.

En al die irritante medebewoners, je zou ze niet willen missen.

Een goed leven, volgens mij is dat een leven met de ander. Alleen ga je dat niet redden.

En met die ander hebben we soms heel wat te stellen.

Goed leven, dat is een lastige klus, maar je doet het niet in je eentje.

Dus nee, goed leven, dat is niet in je eentje op een onbewoond eiland.

Bij goed leven denk ik aan jou; wat fijn dat jij er bent!

“Ik heb veel nieuwe uitdagingen nodig om een beetje geprikkeld te blijven.

Projecten die je mee helpt opzetten ‘lopen’ op een goed ogenblik. Even genieten, maar niet te lang. Door naar de volgende klus!” Ria Koehler gaat na 30 jaar Ons Tweede Thuis en een imposante reeks projecten op haar naam met pensioen.

Nieuwsgierig Ria: “Ik ben heel nieuwsgierig; hoe werkt iets en hoe kun je mensen bij elkaar brengen.

Dat heeft me veel gebracht, want geloof me, als je zo denkt, ben je bij Ons Tweede Thuis nooit uitgewerkt. Het begon allemaal met het faillissement van een bedrijf waar ik voor werkte. Ik had allerlei creatieve opleidingen gedaan en daarmee kon ik bij dagcentrum Mozaïek terecht. Een schot in de roos want met de cliënten voelde ik me als een vis in het water. Ik ging ook weer naar school en zag tijdens mijn studie gaandeweg wat er anders en beter kon. Ik werd uiteindelijk locatiemanager en op een goed ogenblik ‘liep’ het. Je begrijpt het al… op naar de volgende locatie.”

Steeds flexibeler Een greep uit Ria’s projecten: Getsewoud, Muiderpoort, Burchtpoort, De Ronde Hoep, Middelpolder, Poldersport, GewoonDOEN!, Samen Doen, Cleanteam van Connexxion, etc.

Vooral in de laatste jaren werden de projecten steeds flexibeler. Niet alleen maar werken

Albert Jan Treur pastoraal werker en vertrouwenspersoon klachten cliënten

10| september 2018 Ons Tweede Thuis

binnen de muren van een locatie maar juist in samenwerking met de omgeving.

& in beeld

EEN PLAN Spannend Ria: “Dat maakt het spannend. Zeker voor de cliënten, maar ook om het goed te organiseren. Neem nou GewoonDOEN!. Een transportbedrijf, bakkerij, houtwerkplaats, fietsenwerkplaats en serviceteam. Al die activiteiten kunnen niet bestaan zonder opdrachtgevers. Ik ben samen met het team bij bedrijven op bezoek gegaan. Kijken wat ze daar doen, hen informeren en dan met ons verbinden. De Bakkerij van GewoonDOEN! en de Dienstverlening zijn nu actief in De Oude Veiling in Aalsmeer. De Fietsenwerkplaats krijgt de gevonden fietsen van de gemeente Amstelveen en heeft nu een goed lopende tweedehands fietsenverkoop. De Houtwerkplaats maakt… nou ja, eigenlijk alles wat je maar wil hebben van hout en kan de vraag nauwelijks aan.

Nooit mislukt Mooi natuurlijk dat het goed gaat, maar waar ik na al die jaren het meest tevreden over ben, is dat ik cliënten zie die groeien, die meedoen in de maatschappij en succes hebben. En als het even niet gaat dan vangen we hen gewoon weer op. Want zoals ze bij GewoonDOEN! zeggen: het is nooit mislukt, je hebt altijd wat geleerd. En nu dus met pensioen… maar ik heb alweer een plan hoor, maak je geen zorgen!”

Ons Tweede Tweede Thuis Thuis Ons

april 2018 2019 december

|25

De kritische vriend

ELJA EN BERNHARD Wat is de Raad van Toezicht?

De Raad van Toezicht is de werkgever van de bestuurder, Roel de Bruijn. De raad controleert de plannen en financiën van Ons Tweede Thuis. De raad zegt niet hoe Roel zijn werk moet doen, maar kijkt goed hoe het binnen Ons Tweede Thuis gaat. Daarover praat ze dan met Roel.

De leden van de Raad van Toezicht hebben nog een baan die daarbij goed van pas komt. Ze weten daardoor veel over bijvoorbeeld geld, huisvesting en de zorg. Daar kan Ons Tweede Thuis veel aan hebben. Elja Schwarz en Bernhard Drost zitten in de Raad van Toezicht van Ons Tweede Thuis. Zij zijn toezichthouders. Hiljan Hoek en Dirk Marcel van de Centrale Cliëntenraad stellen hen een aantal vragen.

Waarom ben je lid geworden van de Raad van Toezicht?

Elja kwam acht jaar geleden in de raad. Hij werkte in die tijd voor Sinai Centrum. Ons Tweede Thuis nam een afdeling over en wilde iemand vanuit die organisatie in de Raad van Toezicht.

De Raad van Toezicht, het zegt de meeste mensen niets. Het zijn mensen die je niet snel tegenkomt.

Soms kom je hen wel tegen, bijvoorbeeld als ze een kijkje nemen op een locatie. “Deze mensen zijn van de Raad van Toezicht,” klinkt het dan.

“Oh, zijn jullie van de directie?” Nee, dat klopt niet helemaal. Het is lastig uit te leggen wat de Raad van Toezicht dan wel is. De Raad van Toezicht hoeft van zichzelf niet zo op de voorgrond te staan. Als Ons Tweede Thuis maar goed draait.

Tweede Thuis 26| Ons april 2019

Elja deed dat met plezier en verdiepte zich in Ons Tweede Thuis. Elja: “Ik wilde met mijn werk in de raad ervoor zorgen dat de mensen bij Ons Tweede Thuis een goed leven kunnen leiden.”

Bernhard kwam vijf jaar geleden in de raad. Het werk van Ons Tweede Thuis spreekt hem aan. Bernhard: “Ik vind het belangrijk dat mensen gezien worden. Ik weet uit ervaring dat dit niet vanzelfsprekend is. Zeker kwetsbare mensen kunnen daar hulp bij gebruiken en ik wil me daarvoor inzetten. Mensen moeten de kans krijgen iets van hun leven te maken.”

& in beeld Onze raad is echter volop in ontwikkeling en daar willen we mee doorgaan.

Hoe hou je toezicht: hoe kijk je goed naar wat er gebeurt binnen Ons Tweede Thuis?

“Dat doen we op verschillende manieren. We lezen stukken, zoals de begroting. Daarin staat waar Ons Tweede Thuis geld aan uitgeeft. We zoeken ook zelf informatie.

We praten daarvoor met cliënten en medewerkers. Niet omdat we geen vertrouwen hebben in Ons Tweede Thuis, maar om betrokken te blijven. Het is altijd zoeken naar het evenwicht tussen voldoende afstand houden en voldoende betrokkenheid. We willen kritisch zijn en vertrouwen hebben. We zijn een soort kritische vriend.“ Elja stopt als voorzitter. Hij zit acht jaar in de raad en na acht jaar moet je stoppen met het werk. Bernhard neemt het van hem over.

Ga je het voorzitterschap missen, Elja?

“Ja, enorm. Ik was acht jaar lang bezig met het leven van anderen en dan is het plotseling klaar. Ik ga vooral het contact missen en wat ik zie en meemaak bij Ons Tweede Thuis. Ik ben wel blij dat ik kan stoppen met het idee dat er wat staat. En het is fijn dat de nieuwe voorzitter uit onze eigen raad komt. Meestal wordt daar iemand van buiten voor gezocht. Onze raad is echter volop in ontwikkeling en daar willen we mee doorgaan. Dat kan met Bernhard als voorzitter.”

Wat is je boodschap voor Bernhard?

“In de raad zitten mensen met veel kennis en ervaring.

Het portret van Elja, op de linker pagina, is gemaakt door Saskia Molenaar, atelier Kunst om de hoek.

Het portet van Bernhard is gemaakt door Sam Warmerdam, atelier Kunst om de hoek info@kunstomdehoek.nl

Bijvoorbeeld over hoe je met gemeentes omgaat. Maken we daar genoeg gebruik van? Naar mijn mening nog niet.

Daar zit een aandachtspunt. Ik heb de indruk dat we goed functioneren maar een Raad van Toezicht is nooit klaar.

Het is mooi dat we iets te winnen hebben.”

Ons Tweede Thuis

april 2019

|27

Centrale Familieraad

AAN HET WOORD Dat doen we elke dag Als familie ondersteunen wij onze familieleden natuurlijk elke dag. Niet letterlijk, maar we zijn er wel dagelijks in onze gedachten mee bezig. Ons Tweede Thuis vraagt ook steeds vaker familieleden om ondersteuning te geven.

Bijvoorbeeld begeleiders helpen om cliënten beter te begrijpen. Want laten we eerlijk zijn, onze kinderen zijn lang niet altijd eenvoudig om te begeleiden. Ze hebben vaak een eigen ‘gebruiksaanwijzing’ waar je mee om moet kunnen gaan.

Ons Tweede Thuis onderzoekt samen met andere organisaties ontwikkelingen op het gebied van ICT, communicatie en toepassingen van sociale media. Bijvoorbeeld tablets, FaceTime-tools, interactieve games voor cliënten, maar ook tools die cliënten helpen om meer te bewegen, nieuwe vaardigheden te ontwikkelen, etc. Het zijn manieren om de buitenwereld dichter bij onze cliënten te brengen.

Nieuwe toepassingen voor cliënten met een ernstige meervoudige beperking zien er zeer veelbelovend uit. De ontwikkelaars willen graag informatie krijgen van de toekomstige gebruikers en van hun familieleden. Via kleine enquêtes en informatieavonden. Wilt u deze ontwikkelingen volgen, dan kunt u zich aanmelden voor de nieuwsbrieven.

U kunt dan uw eigen ervaringen rondom uw kind delen. Uiteindelijk levert dit ook een betere ondersteuning op voor onze cliënten en daar is iedereen bij gebaat.

Aanmelden voor de nieuwsbrief kan via: www.socialerelatiesenict.nl.

Robert Verberg Voorzitter Centrale Familieraad cefara@onstweedethuis.nl

Tweede Thuis 28| Ons april 2019

Centrale Cliëntenraad

AAN HET WOORD We willen allemaal een goed leven. Maar wat is dat, een goed leven?

Voor de een is dat een leven met veel vrienden en uitstapjes.

Voor de ander is dat een teruggetrokken leven.

Lekker je eigen dingen doen.

Voor de een is dat een leven met veel beweging in de buitenlucht.

Voor de ander is dat een leven met knutselen en koffie drinken.

Voor veel mensen is het een combinatie daarvan.

Een goed leven is in ieder geval een leven waar je zelf tevreden over bent. Een leven waarin je jezelf kunt zijn.

Soms heb je daar ondersteuning bij nodig en dat kan veel opleveren.

Je krijgt bijvoorbeeld de kans iets te leren wat jij belangrijk vindt.

Je kunt eindelijk sporten omdat er beweegcoaches zijn. Je kunt gezonder eten doordat er verse groente wordt klaargemaakt.

Product

IN BEELD De JIJ & IK-winkel is een cadeauwinkel en werkatelier van Ons Tweede Thuis in samenwerking met Down Town Ophelia.

In de winkel vind je leuke, bijzondere en unieke cadeaus gemaakt door cliënten van Ons Tweede Thuis. De winkel is een mooie werkplek voor mensen met een beperking, midden in de samenleving.

Ophelialaan, Aalsmeer

Ondersteuning bij een goed leven is dat je kansen krijgt.

Kansen om zelf iets te kiezen.

Daardoor kun je laten zien wie je echt bent.

De Centrale Cliëntenraad vindt dat belangrijk.

De vraag is wel: mag je ook gewoon jezelf zijn?

Als je niet gezond wil eten? Als je geen nieuwe dingen wil leren?

Als je niet veel wil bewegen?

Wat nou, als jij daar tevreden mee bent?

Wat nou, als dat is wie jij bent?

Soms bestaat ondersteuning bij een goed leven gewoon uit accepteren. Niet het accepteren van keuzes maar het accepteren van de mens.Laat merken dat iemand goed is zoals ‘ie is.

Hiljàn Hoek Coach Centrale Cliëntenraad clientenraad@onstweedethuis.nl Ons Tweede Thuis

april 2019

|29

IN MEMORIAM Cees van den Burg 28 maart 1953 15 februari 2019

Cees woonde de afgelopen jaren bij Mozaïek in Amstelveen. De laatste maanden kreeg zijn ziekte de overhand.

Cees stond bekend als een man met veel humor. Hij was eigenaar van een bloemenstal op het stadshart in Amstelveen en had hierdoor een grote kennissenkring opgebouwd.

Cees vertelde vaak verrassende verhalen over zijn verleden. Hij hield van feestjes en haalde als hobby zijn vliegbrevet.

Bij Mozaïek gaan wij zijn gezelligheid, warmte en humor missen. Wij wensen iedereen die hem gekend heeft, veel sterkte toe en hopen dat Cees zijn verdiende rust gevonden heeft.

Zondagochtend 27 januari is Jannie van Sluis, toch nog wel onverwachts, overleden. Jannie is 83 jaar geworden.

IN MEMORIAM Jannie van Sluis 1 november 1935 27 januari 2019

Cliënten en medewerkers woonvoorziening Mozaïek

IN MEMORIAM Patricia Top 13 maart 1962 30 januari 2019

Patricia had het leven lief, de mensen en de dieren De zeeën en rivieren. Ze had het leven lief.

Ze had het leven lief, de bergen en dalen De warme zonnestralen, ze had het leven lief.

De trieste ochtendkrant, ze zal mij niet benauwen Ik blijf van het leven houden, tot aan de laatste dag.

Jannie was een markante persoonlijkheid.

Zij liet luid van zich horen wanneer ze wenste dat er een begeleider naar haar toe kwam. ‘Zuster!’, riep ze dan. Stiekem wist zij precies alle namen van de ‘zusters’ als haar gevraagd werd wie ze bedoelde.

Jannie was dol op bloemen. Maakte graag een uitstapje naar de Keukenhof en had op haar kamer altijd een gezellig bosje bloemen staan. Wanneer zij bezoek kreeg, was het belangrijkste dat men een plantje voor haar mee nam.

We zullen Jannie missen.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hoofdweg

Wij danken Patricia voor haar inzet en betrokkenheid. We zullen haar heel erg missen!

Cliënten en medewerkers dagcentra Floriande en Middelpolder

Haar gezondheid ging de laatste maanden achteruit. Zij bracht veel tijd op bed door. Dit wilde zij zelf ook graag.

Jannie had de laatste tijd minder plezier in het leven. Zij wilde meestal geen tv meer kijken of muziek luisteren, maar lag liever in stilte op haar kamer.

IN MEMORIAM Rob Gurfein 30 juli 1942 16 december 2018

Soms was Rob een engel, soms was Rob een bengel. Rob hield ervan om te ontsnappen en heeft hier zelfs een keer het nieuws mee gehaald. Rob hield van de buitenlucht. Hij kon uren in de zandbak spelen of in de tuin ronddwalen (en ondertussen proberen om te ontsnappen). Ondanks het feit dat Rob zijn laatste levensjaar in een rolstoel heeft doorgebracht, wist hij tot zijn grootste plezier andere bewoners nog te laten schrikken door met borden te gooien. We missen Rob. Heel veel ‘oksels’ (knuffels) van iedereen van Maccabiadelaan.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Maccabiadelaan

Tweede Thuis 30| Ons april 2019

& in memoriam

IN MEMORIAM Annette Barendsen 23 mei 1941 10 februari 2019

Annette is tijdens haar middagslaapje gestorven. We wisten dat ze ziek was.

En dat het niet meer beter zou gaan.

Maar het is snel gegaan.

Voor Annette zijn we blij dat het niet lang heeft geduurd.

En dat ze rustig kon gaan.

Maar vooral dat ze niet meer bang hoeft te zijn.

Afscheid nemen is moeilijk. Annette was meer dan 20 jaar onze huisgenoot.

Veel medewerkers hebben lang voor haar gezorgd.

We missen haar bij Hortensialaan.

De goede gezellige dagen, haar kletspraatjes.

We missen haar in de gewone dingen van alledag, omdat ze bij ons hoorde, om wie ze was.

Ans Jansen

Ans heeft vier jaar met veel plezier bij Hoofdweg gewoond. Ze was heel blij met haar kamer. Ans was een vrouw die intens kon genieten van kleine dingen, een zonnetje, cappuccino, maar vooral van wandelen. Als het slecht weer was speelden we een spelletje “Mens erger je niet”.

Ze heeft nu haar rust gevonden, dag Ans het is goed zo.

8 juni 1950 12 maart 2019

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hoofdweg

IN MEMORIAM

De ogen zijn de spiegel van de ziel.

Ook bij Wim was er veel wat uit zijn ogen te lezen viel.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hortensialaan

IN MEMORIAM Wim Vrijburg 19 augustus 1968 28 december 2018

Ondeugende ogen als hij de boel weer eens op stelten zette.

Het liefst dan alle ogen op hem gericht.

Hij maakte graag de show.

Zijn ogen die vol vertrouwen keken naar de mensen die hem verzorgden.

Die zeiden: ‘Ik weet niet wat gaat gebeuren maar het komt wel goed’.

Soms ook een boze blik: ‘Ik heb mijn dag niet, het gaat allemaal niet zoals ik wil’.

De laatste tijd was zijn blik vaker in zichzelf gekeerd en was het moeilijk te ontdekken, wat er in dat koppie omging.

Tranen, van ontroering of omdat hij het allemaal niet meer zo begreep. Dat was niet makkelijk voor hem. We missen hem.

Zijn tranen zijn nu gedroogd en zijn ogen lachen voor altijd.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hortensialaan

Ons Tweede Thuis

april 2019

|31

JIJ&IK Woon- en logeerhuis Marius Meijboom IJburg, Amsterdam

JIJ&IK Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Mariska van Woensel HiljĂ n Hoek Vormgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Beeldmateriaal met medewerking van Vanessa Dekker Karen van de Graaf Deborah Cuiper Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Peter Roolvink Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.

April 2019