JIJ&IK Magazine september 2018 Ons Tweede Thuis

JIJ&IK

September 2018

magazine

D I T I S E E N U ITG AVE VA N O NS TWEEDE THUIS

Een uitgelezen kans en niet meer weg te denken

INNOVATIE Mirjam Wouda & Hiljàn Hoek Orthopedagoog | GZ-psycholoog & coach Centrale Cliëntenraad

JIJ&IK Innovatie Hier sta ik op de foto met Anita. Samen met haar heb ik de Cradle mogen ervaren bij onze locatie aan de Hortensialaan. Daar wonen vooral oudere mensen met een verstandelijke beperking. Een deel is ook dementerend. Als je ouder bent, komen de gebreken. Dat betekent dat bij Hortensialaan mensen wonen die fysiek minder kunnen dan vroeger en die zich bijvoorbeeld soms ook minder goed dingen kunnen herinneren. De begeleiders zijn daar gericht op het bieden van een goed leven door veel met beleving te doen. Zo werken zij met de Tovertafel en met de robotzeehond Paro, een kunffelzeehond die reageert op beweging en zelf geluidjes maakt.

Nu hebben we ook de Cradle. Een heel mooi instrument. Het is een fijn innovatief hulpmiddel om persoonlijk contact te maken met mensen zoals Anita. Anita en ik hebben er een tijdje mee gespeeld. Ik was echt onder de indruk van wat dat instrument deed met ons contact.

Anita kan niet meer praten, maar al spelende gunde ze mij een brede overtuigende glimlach.

“Het contact tussen Anita en mij was gelijkwaardig.

Zo mooi om te ervaren.�

Roel

Dat gaf me meteen het gevoel dat we het allebei fijn vonden om op deze manier contact te maken. Die Cradle zorgt samen met al die medewerkers die er met hart en ziel mee werken, voor een mooie en waardevolle innovatie. Het is maar een voorbeeld (maar wel een heel mooi voorbeeld). Er gebeurt natuurlijk veel meer aan innovaties in de gehandicaptenzorg en ook bij Ons Tweede Thuis. Ik wil erg graag met Ons Tweede Thuis doorgaan op de ingezette ontdekkingstocht naar meer innovaties.

Roel de Bruijn

& inhoud

& in beeld

& vaste rubriek

& kort

08

Vernieuwing: een uitgelezen kans

02

Voorwoord

10

Samen dingen doen is leuker

04

Meedoen: er gaat een wereld open

07 Opening De Oude Veiling 24 Vrijwilligers

dan alleen: ABCDate

07

Column regiomanager Gert-Jan

12

Een beter leven door onderzoek

14

Klagen mag

14

Jouw baan mijn baan

20

Innovatie

16

Een goed leven: ik zie het zo

26

Column regiomanager Annemarie

Privacy en persoonlijke

18

Kijk wat er allemaal kan

28

Centrale Familieraad

gegevens

22

Kwetsbaar & krachtig:

27

25 Nieuwe site: werken bij Ons Tweede Thuis

Product in beeld

haal er hulp bij als het nodig is

29

Centrale CliĂŤntenraad

De racerunner

30

In memoriam

32

JIJ & IK colofon

Op de cover staan: Mirjam Wouda en HiljĂ n Hoek

Festival JIJ&IK

Vi

j

g fti

Ja

ar

s On

e Tw

e

T de

hu

is

&

& meedoen

Sarah ER GAAT EEN WERELD OPEN Sarah is samen met haar ouders en begeleiders op ontdekkingstocht. Met behulp van de spraakcomputer. Sarah kan die met haar ogen besturen en er gaat een hele wereld open, voor haar en voor haar ouders.

“De spraakcomputer betekent heel veel voor Sarah, voor ons en haar begeleiders. Sarah heeft het Rett Syndroom. Zij kan niet praten en geen foto’s of plaatjes aanwijzen maar wel haar spraakcomputer met haar ogen besturen. Eerst konden we alleen ja-nee-vragen stellen zoals ‘wil je dit, wil je dat, vind je dit lekker, ben je moe, ben je verdrietig’.

Nu kunnen we vragen ‘wat wil je, hoe voel je je’ en kan zij zelf iets vertellen.

Het betekent een hele stap vooruit. Het gaat natuurlijk niet vanzelf. Zij heeft net zo goed nog momenten dat zij geen energie heeft. ’s Avonds schuift zij de spraakcomputer soms gewoon opzij. Moe van de dag. Er zijn heel veel afbeeldingen die zij moet leren. Niet alleen concreet zoals lopen of appel maar ook lastiger woorden zoals gefrustreerd en trots. Misschien lijkt het wel op een taal leren. We doen heel veel voor. Dan klikken wij iets aan en vertellen wat het betekent. Sarah gaat naar kinderdienstencentrum Nifterlake en daar is nu een klasje van vijf meiden met Rett Syndroom. In dat klasje oefenen zij met de spraakcomputer.

Tot nu toe hebben wij alles besloten voor Sarah maar zij is zeventien en wil ook zelf kiezen. Dat kan nu veel beter met de spraakcomputer. Zij is minder gefrustreerd en boos. Als zij het wel is, kan zij soms vertellen of en waarom ze boos is. Sarah lijkt veel meer te begrijpen dan ze kan uiten. Laatst trok zij hard aan mijn haar. Ik zei dat het pijn deed en dat zij los moest laten. Ik ging even wat anders doen. Toen ik bij haar terug kwam, zag ik dat zij op haar spraakcomputer ‘het spijt me’ had gezegd. Een heel bijzonder moment.”

Ons Tweede Thuis

september 2018

|05

Rett-symposium Het Rett-symposium over communicatie van twee jaar geleden bracht van alles aan het rollen. De ouders van Sarah waren aanwezig, net als de logopedisten en orthopedagoog van Nifterlake. Op het symposium sprak onderzoeker Susan Norwell. Zij had met 400 meisjes gewerkt met het Rett Syndroom. Norwell was ervan overtuigd dat deze meisjes verstandelijk veel meer kunnen dan werd aangenomen.

Nifterlake pakte dit op met een wekelijkse klas met vijf tienermeiden met Rett Syndroom. Zij hebben allemaal een spraakcomputer. Annemieke Klijn is ergotherapeut en leerkracht van de Rettklas. De meiden krijgen een-op-een-begeleiding in de les van een begeleider of ouder. Iedere week oefenen zij anderhalf uur met communiceren én met lezen en schrijven.

“Het is niet alleen de spraakcomputer. In samenwerking met Stichting Milo kwam er extra begeleiding bij kinderdienstencentrum Nifterlake en voor ons. Een heel mooie samenwerking. Stichting Milo wees ons er ook op om haar activiteiten te laten doen die meer bij haar leeftijd passen. Wij kochten altijd nog kleding voor haar. De medewerker van Stichting Milo merkte op dat Sarah misschien wel mee wilde en een

Er is verder ruimte voor lessen over thema’s zoals seksualiteit en het Rett Syndroom. Annemieke: “Dat was heel bijzonder. Een van de belangrijkste dingen is dat ouders, begeleiders en therapeuten hebben ervaren dat je de tienermeiden op leeftijdsniveau kunt aanspreken.

eigen smaak heeft. Dat zij misschien ook wel nagellak wil. Het is een kwestie van bewustwording. Echt, je leert je kind beter kennen.

Dat je onderwerpen kunt bespreken die bij een tienerleeftijd horen zoals verliefdheid en kleding

Door de spraakcomputer kan Sarah meer meedoen.

Zij wordt meer gezien en gehoord.

en make-up. Uit de reacties van de tieners merk je dat ze dat heel leuk vinden en sommigen hebben een uitgesproken eigen stijl. Ook is er veel interesse

Als ik haar voorlees, ondersteun ik dat met de spraakcomputer. We kunnen gesprekjes voeren of gewoon gezellig samen een spel spelen.

We zijn hier heel erg blij mee. We hadden altijd het gevoel dat er meer in Sarah zit dan eruit kwam. Door de spraakcomputer kunnen we haar helpen om te communiceren en om van zich te laten horen. Het is echt heel waardevol.”

Ingrid Houter en Gerhard Brijder, ouders van Sarah

voor de lees- en schrijfoefeningen.”

Voor het komende schooljaar komen schoolvakken aan bod zoals waar ben je op vakantie geweest (aardrijkskunde), hoe ontstaat regen, zout oplossen in water, wat is geld, werken en beroepen, welke dieren zijn er en waar leven zij en wat eten ze, het eigen leven in de tijd zetten, de stamboom van je familie, enz.

Tweede Thuis 06| Ons september 2018

& kort nieuws

& GERT-JAN DE HAAS, REGIOMANAGER

Hier moeten we iets doen Soms moet je iets doen. Bijvoorbeeld voor meiden met het Rett Syndroom. Deze meiden zitten als het ware opgesloten in hun lichaam. We gingen uit van een diepe verstandelijke beperking en ineens bleek die er niet te zijn, zo ontdekte onderzoeker Susan Norwell.

Opening DE OUDE VEILING

De Oude Veiling in Aalsmeer is weer open! Er is flink verbouwd en het resultaat mag er zijn. De Oude Veiling biedt plaats aan de bibliotheek, Cultuurpunt Aalsmeer, een restaurant én aan GewoonDOEN! van Ons Tweede Thuis.

GewoonDOEN! heeft twee leerwerkbedrijven in

De

Oude

Veiling:

de

Bakkerij

en

Dienstverlening. De heerlijkste appeltaarten vind je bij de Bakkerij. Op allerlei plekken zijn cliënten actief in de dienstverlening.

Voor ouders en professionals kwam dit hard aan. Niets doen was geen optie.

Ons Tweede Thuis is samen met Stichting Milo op Nifterlake gestart met een Rett-klas. Veel van de meiden waren al ouder; enkelen werden in dat ‘schooljaar’ al 18. De leeftijd waarop je normaal gesproken afscheid neemt

De Oude Veiling staat voor meedoen, ontplooien, ontmoeten en inspireren.

van een kinderdienstencentrum.

Een plek waar veel mensen, jong en oud, terecht

Deze regel zetten we opzij vanwege het duidelijke belang: deze klas was nergens anders en kon nergens anders.

kunnen. Ons Tweede Thuis doet graag mee!

Inmiddels is er een jaar voorbij en staan we voor de volgende uitdaging. In de eerste klas hebben de meiden en de mensen om hen heen geleerd om te gaan met de spraakcomputer/eye tracker. Nu worden de vragen veel meer onderwijskundig. Die kennis hebben wij niet in huis. Aan de andere kant kunnen scholen niet de zorg bieden die deze meiden nodig hebben.

Om een lang verhaal kort te maken: we gaan nu door met de ‘tweede klas’ en in de tussentijd proberen we samen met het onderwijs een structurele oplossing te vinden. Een niet te stoppen drive geeft deze innovatie vorm. Het geeft in de organisatie de nodige hoofdbrekens, maar ik ben ontzettend trots op de collega’s en familie van Nifterlake die de Rett-klas mogelijk maken.

Ons Tweede Thuis

september 2018

|07

Vernieuwing:

EEN UITGELEZEN KANS Nieuwe manieren om de zorg beter te maken, dat is innovatie volgens Hiljàn Hoek en Mirjam Wouda.

De een is bezig met wetenschappelijk onderzoek: hoe kan techniek mensen helpen?

De ander werkt veel samen met ervaringsdeskundigen en is coach van de Centrale Cliëntenraad.

Beiden zien mooie ontwikkelingen.

Hiljàn: “Innovatie is vernieuwing. Nieuwe kansen voor medewerkers én voor cliënten. Beide groepen worden meer betrokken bij allerlei projecten van Ons Tweede Thuis. Dat is echt mooi. Stiekem had ik dat tien jaar geleden ook wel gewild. De laatste jaren luisteren we nadrukkelijker naar de mening en ideeën van mensen met een beperking zelf. Dat vind ik echt een positieve ontwikkeling.”

Sociale relaties en ICT Mirjam:

“We

doen

veel

aan

wetenschappelijk

onderzoek dat op de praktijk is gericht. Nieuw is de directe samenwerking met allerlei partijen: Ons Tweede Thuis, universiteit en onderwijs. Mooier kan niet, toch. Ook nieuw is de combinatie van sociale relaties en technologie. Hoe kan techniek mensen helpen bij het omgaan met elkaar. Daar gaat het project Sociale relaties en ICT over. Dat kan allemaal niet zonder samenwerking met de onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam. Zij zetten zich voor 100% in om samen met en voor onze cliënten onderzoek te doen en zo bij te dragen aan verbetering van de zorg.”

Slimme sok, app en game Een voorbeeld is de ‘slimme sok’: een sok met sensoren

“De laatste jaren luisteren we nadrukkelijker naar de mening en ideeën van mensen met een beperking zelf.”

Hiljàn

geeft signalen als de spanning bij iemand oploopt.

Begeleiders en familie kunnen daar op reageren zodat de cliënt zich prettiger voelt. Een ander voorbeeld: een serious game die helpt om je in te leven in gevoelens van anderen. Of een app die informatie geeft over wat belangrijk is in de ondersteuning van mensen met een ernstige verstandelijke beperking. Mirjam: “Medewerkers vinden zo’n app een prettige manier van leren. Cliënten zijn blij met de serious game. Het zijn

08| september 2018 Ons Tweede Thuis

mooie aanvullingen.”

& in beeld

Kans Het onderzoek naar sociale relaties en ICT krijgt subsidie.

Voorwaarde was dat cliënten en ouders of verwanten als ervaringsdeskundigen mee zouden doen. Mirjam: “Een uitgelezen kans om iets met een langgekoesterde wens te doen: ervaringsdeskundigen opleiden en heel gericht betrekken bij onderzoek.

Die samenwerking met ervaringsdeskundigen is zo waardevol.

Inhoudelijk maar ook op persoonlijk vlak geeft het iedereen heel veel.”

Meer stem Hiljàn vervolgt: “Ervaringsdeskundigen zijn al niet meer weg te denken. Het persoonlijke verhaal van ervaringsdeskundigen

maakt

meer

indruk

dan

voorbeelden uit boekjes. Ze geven echt inhoud aan het begrip ‘cliëntenperspectief’. Zij zijn terecht trots op wat zij doen. Ook via medezeggenschap krijgen mensen met een beperking zelf een stem. Er komen meer locatieraden en locatieraden worden belangrijker. Eerst was de locatieraad vooral in gesprek met de locatiemanager, nu ook met begeleiders op de locatie. Dat is wennen voor beide kanten. Als je cliënten echt een stem geeft, moet

“We doen veel aan wetenschappelijk onderzoek dat echt op de praktijk is gericht.”

Mirjam

je de uitkomst los durven laten. Daar is lef voor nodig. Die ontwikkeling binnen de medezeggenschap van cliënten is ook innovatie.”

Daar zie ik nog wel aandachtspunten!” Hiljàn: “Ik werk als assistent-begeleider op een locatie. Collega’s vragen zich soms

Sprong in het diepe

af wat het allemaal oplevert. De vraag blijft hoe je iedereen

De tijd is rijp voor innovatie, lijkt het wel. Mensen willen

erbij betrekt.” Mirjam: “Dat is ook een leuke ontwikkeling:

de zorg graag ontwikkelen en Ons Tweede Thuis geeft er

ervaringsdeskundigen denken nu mee hoe je anderen kunt

ruimte voor. Mirjam: “Ik ben altijd ambitieus. Ik weet nog

bereiken.” Hiljàn: “Innovatie kan veel opleveren maar je moet

veel meer projecten te bedenken, maar het is belangrijk

bereid zijn om te investeren. Dat is best spannend. Een beetje

dat alles wat we doen, ook ‘landt’ in de organisatie. Daar

als een sprong in het diepe. Maar dan wel in een lekker koel bad

is tijd en aandacht voor nodig en de juiste techniek.

op een zonnige dag.”

Bijvoorbeeld door in plaats van tekst te gebruiken een filmpje te laten zien.

Ons Tweede Thuis

september 2018

|09

Samen dingen doen is leuker dan alleen!

DAT KAN MET ABCDate Ons Tweede Thuis werkt samen met ABCDate. ABCDate helpt je om op een leuke en veilige manier nieuwe mensen te ontmoeten. Samen dingen doen is toch leuker dan alleen!

2. Hoe werkt het? •

ABCDate helpt mensen met een verstandelijke

beperking om met elkaar in contact te komen. Je kunt meedoen via je begeleider. Bij ABCDate weet je dat er niet zomaar mensen kunnen meedoen die niet bij ABCDate thuis horen. Je begeleider kan je ook helpen in het gebruik van de website en bij het maken van afspraken. • Verschillende zorgorganisaties doen mee. Daarom kun je makkelijk in contact komen met anderen van buiten Ons Tweede Thuis. Bijvoorbeeld Ipse de Bruggen,

Vijf vragen over ABCDate 1. Wat is het?

Misschien ben je op zoek naar vriendschap. Of zoek je een maatje om af en toe iets leuks mee te gaan doen? Samen ergens iets drinken, sporten of naar de film? Samen dingen doen is leuk! Dat kan met ABCDate.

Bij ABCDate kun je mensen leren kennen.

Dat kan via hun website. De website is makkelijk te gebruiken.

Je kunt zo zelfstandig mogelijk contact leggen met anderen.

Je kunt ook meedoen aan thema- en ontmoetingsavonden van Ons Tweede Thuis.

Tweede Thuis 10| Ons september 2018

Amarant, Cello en Siza doen mee. Hoe leuk is dat.

& in beeld In juni is al een groep voor ABCDate gestart bij Ons Tweede Thuis. De reacties zijn erg leuk: 3. Hoeveel kost het?

Krijg je zorg van Ons Tweede Thuis? Dan betaal je â‚Ź 60.50 per jaar om lid te worden van ABCDate.

4. Wat kan ik ermee?

Bij ABCDate kun je nieuwe mensen leren kennen. Je kunt meedoen aan thema- en ontmoetingsavonden. Daar leer je bijvoorbeeld een gesprek voeren met iemand die je wilt leren kennen.

5. Hoe meld ik mij aan?

Overleg met je begeleider en neem contact op met Ilona van Ons Tweede Thuis: abcdate@onstweedethuis.nl.

06-51 76 60 96 Ilona regelt de aanmeldingen van ABCDate.

Meer informatie www.abcdate.nl facebook: @abcdate

Hallo, ik ben Rob Ik ben 58 jaar en ben lid van ABCDate. Ik vind de site van ABC heel fijn, vooral de helpdesk.

Wat ik niet leuk vind, is dat je geen email en telefoonnummers mag uitwisselen. Ook vind ik het lastig dat de site teksten verandert. Ik was met iemand aan het chatten en toen zei ik dat is lullig en dat werd weggehaald. Dat vind ik wel een beetje truttig. Ik was van plan om iemand te zoeken voor vriendschap en later relatie in een straal bij mij in de buurt. Daar vond ik niet zo gauw wat maar toen ik wat verder op de site aan het kijken was kwam ik een vrouw van mijn leeftijd tegen, echter in Breda. We chatten al vanaf begin juli elke dag met elkaar en in augustus hebben we onze eerste echte date. De begeleiders hebben elkaar gemaild en achtergrondinfo uitgewisseld en ik ga zelfstandig met de taxi naar haar toe. Ik vind het heel spannend.

Het is leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

De kennismakingsavond vond ik leuk en gezellig. Ik heb daar al meteen nieuwe mensen ontmoet. Maar ook oude bekenden.

De avond was goed verzorgd. In het begin was ik wel zenuwachtig. Later in de avond was dat weg. Het chatten gaat goed en het is heel leuk om te leren hoe dat moet. Om met allerlei mensen te chatten. En ik ga snel een keer afspreken met iemand die ik heb leren kennen via ABCDate.

Groetjes Frank Ons Tweede Thuis

september 2018

|11

“Normaal praat je met iemand. Iemand geeft aan of hij lekker in zijn vel of niet.

Dat kan Andy niet.”

&

Een beter leven DOOR ONDERZOEK

Via onderzoek samen met de universiteit en collega-organisaties proberen we mensen met een ernstige meervoudige beperking beter te begrijpen. Het is een zoektocht naar manieren om het welzijn van deze mensen te bevorderen. Ook dat van Andy. Hij woont en krijgt dagbesteding op Amstel-Meer en heeft een ernstige stofwisselingsziekte.

Vaak pijn John (vader): “Door de stofwisselingsziekte van Andy vallen er steeds meer functies uit. Vroeger kon Andy praten en lopen, nu niet meer. Verstandelijk zit hij zo laag dat hij het ook niet kan aanwijzen of kenbaar kan maken als het niet goed met hem gaat.”

Yvonne (moeder): “Als hij pijn heeft bijvoorbeeld. Het is moeilijk om daar achter te komen. Hij is onrustig, maar wat is er aan de hand?”

Celine (stagiaire dagcentrum): “Toen ik stage kwam lopen op de groep van Andy vond ik dat de eerste twee, drie weken eigenlijk best wel lastig. Normaal praat je met iemand. Iemand geeft aan hoe hij zich voelt. Dat kunnen ze hier niet.”

Zou je er wel eens naast zitten met je reactie?

Celine: “Ja, je hoort of ziet iets en daar geef je zelf een invulling aan, maar je weet natuurlijk nooit of je het bij het rechte eind hebt.”

Denk je dat je het zo nu en dan fout hebt?

Yvonne: “Af en toe wel ja. En daar voel je je dan toch schuldig bij.”

John: “Vrij recent ontdekten we bij Andy een hele zware blaasontsteking. Daar heeft hij waarschijnlijk al weken

12| september 2018 Ons Tweede Thuis

heel veel pijn van gehad.”

& in beeld “Bij mensen als Andy kom je er achteraf pas achter dat iets is geweest.”

Petra (begeleider dagcentrum): “Jij en ik kunnen van tevoren zeggen, hé… als ik naar de wc ga, dan voelt het de laatste tijd een beetje pijnlijk. Je kan het zelf signaleren dus kan je er veel sneller bij zijn. Bij mensen als Andy kom je er achteraf pas achter dat iets is geweest.”

Wat zou daarbij kunnen helpen?

Nadine (gedragsdeskundige): “Een objectief meetinstrument zou heel goed kunnen helpen. Nu is het nog subjectief. Je gaat uit van de observatie van de begeleider. De een signaleert het een en de ander ziet het andere en kom dan maar eens tot overeenstemming en tot een gezamenlijk beeld. Dat kan best ingewikkeld zijn.”

Petra: “Wat zou het dan fijn zijn als je hulpmiddelen hebt die dat eerder kunnen aantonen, zodat je sneller en adequater kan handelen. Wij zijn vaak wat laat, soms ook te laat.”

Paula (hoofdonderzoekster): “We weten dat mensen met een ernstige meervoudige beperking erg vaak last hebben van pijn. We willen kijken of we dat kunnen meten aan de hand van lichamelijke signalen. Dat we sneller kunnen signaleren als iemand pijn heeft. Daar zijn we een goed bruikbaar meetinstrument voor aan het ontwikkelen. Daarnaast zijn we aan het werk met een EMB pijn App. Die maken we om mensen met een ernstige meervoudige beperking sneller te kunnen helpen en beter te kunnen behandelen.”

Moderne technologie, gebruik je dat wel in de praktijk.

Is het niet te geavanceerd, te ingewikkeld?

Yvonne: “Ja, maar dat maakt toch niet uit! Het gaat om je kind.

Als hij pijn heeft en als er apparatuur en methodes uitgevonden

Onderzoeken en samenwerken In de onderzoeksgroep ‘Sociale relaties en ICT’ van het Ben Sajet Centrum werken onder andere de VU, Bartiméus en Ons Tweede Thuis samen. Het doel: de wereld veilig, begrijpelijk en toegankelijk maken met behulp van ICT en het bevorderen van welzijn door ICT. Onderzoek kost geld en daar voorziet bijvoorbeeld financier ZonMw in. Bij de subsidie-aanvraag hebben we de familie en hulpverleners van Andy gevraagd waarom zo’n onderzoek in hun ogen nodig is. Daarmee wilden we ook laten zien dat de aanvraag niet alleen een wetenschappelijke zoektocht is maar breed gedragen wordt. En met succes! De subsidie voor het onderzoek is inmiddels verleend. Meer informatie op www.socialerelatiesenict.nl Interesse of meedoen aan het onderzoek?

Neem contact op met m.wouda@onstweedethuis.nl

&

AAN HET WOORD Moeder van Andy Yvonne Plasmeijer

Vader van Andy John Plasmeijer

worden, dan wil je die toch meteen inzetten.”

Begeleider

Petra: “Precies, laten we gebruik maken van de mogelijkheden

Petra Jongeneel

die er in deze tijd zijn. Op heel veel vlakken gaan technische ontwikkelingen razendsnel. Laat onze mensen alsjeblieft daar ook het voordeel van ondervinden.“

Stagiair Celine Leeflang

Paula: “Het is allemaal onderdeel van dit project. Ook een

Gedragsdeskundige

‘toolkit’ bijvoorbeeld, met allemaal informatie over technologie

Nadine Slotboom

en vooral ook over hoe die technologie te gebruiken voor deze specifieke doelgroep.”

John: “Ik denk dat elk hulpmiddel, hoe klein dan ook, gaat

Hoofdonderzoeker Paula Sterkenburg (VU Amsterdam)

helpen om mensen als Andy een stem te geven.”

Ons Tweede Thuis

september 2018

|13

& kort nieuws

Goed gesprek

JOUW BAAN MIJN BAAN Klagen mag

INNOVATIE Innovatie, weer zo’n moeilijk woord. Maar als je dit magazine leest, dan begrijp je vast dat het gaat over vernieuwing. Op zoek naar wat beter kan. Het is zo’n bekende reclamespreuk: Zorg kan altijd beter. En iedereen is het daar vast mee eens.

Dat idee hebben we overigens niet alleen over zorg. Vaak vinden we toch dat ook ons eigen leven altijd nog een niveau beter kan. Leuker werk, een betere woonplek, lekkerder eten, een leuke vriend of vriendin. Elke dag kom ik mensen tegen die hiermee hard aan het werk zijn. Ik hoor verhalen over toekomstdromen, over leuke stages en anekdotes over ervaringen met ABCDate. Dat is toch ook innovatie, wanneer je je goede leven nog beter probeert te maken?

Maar naast succesverhalen klinken er ook genoeg frustraties. Tja, die zijn er natuurlijk ook. Frustraties omdat dromen te mooi zijn om waar te zijn.

Frustraties om verhuiswensen die niet uitvoerbaar zijn. Teleurstelling omdat je de liefde van je leven niet zomaar even van straat plukt. Maar ook frustraties omdat je het gevoel hebt dat je wordt tegenhouden.

Ouders die bezorgd zijn, begeleiders die niet achter jouw geweldige ideeën staan... Blijkbaar is innoveren niet zo makkelijk. Soms zijn er heel veel kleine stapjes nodig om een verbetering te bereiken. En daar krijg ik dan weer klachten over. Het geduld om al die kleine stapjes te nemen lijkt nog wel eens te ontbreken. Geen geduld... is dat een terechte klacht?

Meestal niet. Maar het is al net zo als met de zorg en met je leven; geduld kan altijd beter.

Albert Jan Treur pastoraal medewerker en vertrouwenspersoon klachten cliënten

Tweede Thuis 14| Ons september 2018

Ricardo werkt bij Poldersport en stelde bestuurder Roel de Bruijn voor om een keer met elkaar mee te lopen. Roel vond het een prima idee en haalde zijn stevige schoenen voor de dag.

& in beeld “Heel leerzaam, zo’n dagje”, vond Ricardo, “voor Roel en voor mij.” Roel: “Op die trekker, daar voelde ik me wel een beetje wiebelig.” Ricardo: “Je moet meer gas geven.” Roel: “Ricardo heeft net met mij meegelopen en we hadden een goed gesprek. Ricardo vertelde dat hij last heeft van regels die voor iedereen gelden. Ook voor mensen die eigenlijk heel zelfstandig zijn. Dat zet mij aan het denken.” “Ja”, gaat Ricardo verder, “ik vind dat betuttelend. Voor sommige mensen is zo’n regel goed, maar er moet meer persoonlijk gekeken worden.”

Roel: “Ik zie iemand die volop in het leven staat en als vrijwilliger bijdraagt aan de samenleving.

Mooi om te zien en goed om met elkaar in gesprek te gaan. ‘Jouw baan mijn baan’ is een heel waardevol idee.”

“Voor een dagje leuk. Laat mij verder maar in de polder werken.”

Ricardo

Ik zie het zo:“Durven zeggen wat je van iets vindt, vraagt tijd.�

Marjolein Klijn, programmamanager Goed leven

Ons Tweede Thuis 14| Ons maart 2018 Tweede Thuis 26| september 2017

& in beeld Stapje voor stapje verbeteren wij onszelf.

En we zijn trots op waar we nu staan.

Ik zie het zo

EEN GOED LEVEN Kwaliteit van leven, een goed leven, een gelukkig leven. Dat is wat ons drijft bij Ons Tweede Thuis.

We delen ervaringen en verhalen met elkaar om zo van elkaar te leren, elkaar te helpen, elkaar te inspireren. Met als doel de zorg en ondersteuning te verbeteren. Iedereen heeft recht op een goed leven en voor iedereen is de invulling hiervan anders.

Ik zie het zo

En dat doen we in een vaste volgorde •

als cliënt en jij vertelt wat je van je leven vindt.

• •

zelf kunnen kiezen. Binnenkort volgt het volgende filmpje van Annamaria over werken in een team.

Marjolein: “Werken aan een goed leven is steeds werken aan betere zorg en ondersteuning. Dat is vernieuwen, met andere woorden innoveren.”

Drie vragen zijn belangrijk 1.

Wat gaat goed?

2.

Wat kan beter?

3.

Hoe kan het beter?

Cliëntplan: jouw eigen plan met wat voor jou belangrijk is voor een goed leven.

•

Kwaliteitsrapport 2017: een verslag hoe wij werken aan een goed leven. Hierin geven wij antwoord op de drie vragen wat gaat goed,

Marjolein, programmamanager Goed leven, is al geweest.

En Saskia, ervaringsdeskundige, weet precies wat zij wil:

Teamreflectie: hoe werken medewerkers met elkaar samen om jou te kunnen helpen?

In vijf korte filmpjes delen mensen hun eigen verhaal.

Haar motto: durven zeggen wat je van iets vindt, vraagt tijd.

Ben ik tevreden? We gaan in gesprek met jou

wat kan beter en hoe kan het beter.

•

Jaarplannen 2019: met de inzichten van het kwaliteitsrapport gaan locaties zelf aan de slag met het jaarplan voor de eigen locatie.

Hoe gaan we samen verder?

Hoe kunnen we die tijd nemen om naar de ander te luisteren ondanks de waan van de dag? Hoe voeren we een gesprek in plaats van een vragenlijst in te vullen?

Dat zijn mooie vragen die we verwerken in het jaarplan voor Ons Tweede Thuis voor 2019. We denken in mogelijkheden en benutten kansen. Stapje voor stapje verbeteren wij onszelf. En we zijn trots op waar we nu staan.

Meer inspiratie of informatie?

Kijk op www.onstweedethuis.nl/goed-leven.

Lees ook het verhaal van Dilara: haal er hulp bij als het nodig is, op pagina 22.

Houd facebook@stichting.OTT in de gaten.

Ons Tweede Thuis

september 2018

|17

Kijk eens wat er allemaal kan Enkele voorbeelden van INNOVATIE COMMUNICATIE Een spraakcomputer via oogbesturing, zie het verhaal van Sarah op blz 4.

Apps zoals Eline spreekt of Hée Hajo of de HI SENSE app.

CRDL (uit te spreken als cradle) maakt contact mogelijk door aanraking. Als je elkaar aanraakt en de CRDL aanraakt hoor je geluiden. Bestuurder Roel de Bruijn heeft hier zelf mee kennisgemaakt, zie pagina 2.

EIGEN REGIE Apps die eigen regie bevorderen, zoals de app ‘koken met hersenletsel’.

Handige hulpmiddelen bij het dagelijks leven zoals de automatische potopener of een steunkouspistool.

GPS-systemen waarmee mensen zelfstandig op pad kunnen en die je helpen om de weg terug te vinden, mocht je gaan dwalen.

Slimme vormen van automatisering in huis: zelf bepalen wanneer je iets wilt doen, bijvoorbeeld de deur van je kamer openen als je in een rolstoel zit.

ROBOTS Robot Tessa herinnert je aan afspraken en geeft suggesties voor activiteiten, met tekst en muziek.

Paro, de robotzeehond ziet eruit en voelt als een knuffel. Hij reageert op geluid en aanraking. Paro kan mensen zo rust geven of juist stimuleren om iets te doen.

Robot Bart leert mensen met een visuele of verstandelijke beperking om te gaan met eigen gevoelens en gedachten. Dit kan piekeren verminderen.

Ervaringsdeskundigen Yvonne en Mark helpen mee met het testen van robot Bart.

Tweede Thuis 18| Ons september 2018

& in beeld BEWEGEN Fietslabyrint: je fietst terwijl steden en natuurgebieden op een scherm aan je voorbijtrekken. Alsof je er echt doorheen fietst.

Als je stopt met fietsen, staat het beeld stil.

Pillo: spelcomputer met een kussen als controller om de games te besturen. Voor iedereen geschikt en het daagt uit tot bewegen en samenwerken. Door te knuffelen, te knijpen, te schudden, te draaien of te drukken, kan iedereen gamen, of je nou jong, oud, fit, kwetsbaar of beperkt bent!

Racerunner: zelf bewegen met de racerunner, lees het verhaal op pagina 27.

”Ik heb een nieuw soort vrijheid ontdekt. Ik kan weer naar buiten en heb een doel.”

Pieter

ONTSPANNING EN VERMAAK Tovertafel en BeleefTV: een grote ‘tablet’ waar meerdere mensen om heen kunnen zitten.

Samen een spel doen of je laten verrassen door allerlei beelden. De BeleefTV stimuleert mensen en zorgt voor gezelligheid en verbondenheid.

De RelaxMaker: deze bijzondere videobril helpt je te ontspannen op een natuurlijke manier.

De zorg- en rustmomenten kunnen zo soepeler verlopen.

Skoog 2.0: muziekkubus verbonden met een iPad. Zelf muziek maken of meespelen met je favoriete muziek.

HULPMIDDELEN ter ondersteuning van de medewerker Tilsystemen maken het verplaatsen van een persoon makkelijker. Heel prettig voor wie getild wordt en voor wie tilt.

Slimme luier: sensoren meten de vochtinhoud in het slimme incontinentiemateriaal tot op de milliliter nauwkeurig. Voorkomt onnodige (nacht)verschoningen en lekkages.

Slimme sok: registreert signalen van stress bij mensen met een ernstige verstandelijke beperking. De sok helpt begeleiders en ouders om tijdig op spanningen te reageren.

Ons Tweede Thuis

september 2018

|19

Tweede Thuis 18| Ons maart 2018

Volg ons op facebook.com/ervaringsdeskundigen-Ons-Tweede-Thuis | ervaringsdeskundigen |

Vernieuwing is goed, maar blijf luisteren en koester de dingen die al goed gaan | David | Ervaringsdeskundigen: belangrijk en een goede vooruitgang | Leroy | Innovatie: doel of middel? | Hetty | Toen wij naar het nieuwe pand verhuisden van Connexxion zei een buschauffeur: “Wat fijn dat jullie ook bij deze nieuwe vestiging weer met ons willen samenwerken. Wij zijn blij met jullie werk.” | Cleanteam Connexxion | Gewoon meedoen met de Kwakelse kermis! | Ria | Nieuwe dingen leren in De Oude Veiling en nieuwe mensen ontmoeten | Kim | Innovatie is succesvol als het bijdraagt aan betere zorg, zonder dat het extra zorgen geeft | Ton | Een plek waar iedereen zich kan ontwikkelen, cliënten en medewerkers | Gino | Nieuwsgierigheid: de belangrijkste aanjager voor innovatie. In combinatie met gedrevenheid en actiegerichtheid heb je DE mentaliteit voor innovatie te pakken | Merel | Er zijn inmiddels talloze technologieën die een ontzettende meerwaarde kunnen hebben. Ik daag iedereen uit om in de wondere wereld van de technologie te stappen en het te beleven met elkaar, zowel cliënten als collega’s. | Martine | De oogbesturing is voor mensen die hun lijf niet kunnen bewegen maar wel wat willen vertellen, een enorme doorbraak! | Katy | Een ontmoetingsavond voor mensen die een vriendschap of relatie zoeken, samen met ABCDate | Ilona | Als ergotherapeuten proberen we op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen. Het gaat heel snel... | Rianne | Samenwerken en verbinden is leuk én samen komen we verder! | Tamara |

& Tweede Thuis 22| Ons september 2018

Haal er hulp bij als het nodig is

KWETSBAAR & KRACHTIG Wat doe je als je ziet dat het niet goed gaat met je dochter en je cliĂŤnt? Als je niet meer weet wat je moet doen? Dan ga je bij elkaar zitten en je zoekt hulp. Bijvoorbeeld van iemand met veel ervaring en deskundigheid, een casemanager. Voor Dilara Sen was dat een goede stap.

& in beeld Dilara kan niet praten. Maar we zagen in de filmopnames dat zij contact zocht door heel lichtjes tegen de voet van een begeleider te tikken.

Nooit gedacht Jolanda: “Ik word er helemaal gelukkig van als ik zie hoe Jolanda Overkleeft, Dilara’s moeder, was radeloos. Zij zag

goed zij het nu doet. Ze slaat zichzelf minder, lacht meer en

dat Dilara gespannen was. Dat uitte Dilara door zichzelf

maakt meer contact. Ze zwemt nu zelfs iedere week in een

en anderen pijn doen. Zij huilde veel en trok zich letterlijk

openbaar zwembad. Dat had ik nooit gedacht.

de haren uit haar hoofd. “Pure onmacht”, vertelt Jolanda, “Het was zo naar om haar zo te zien. Haar persoonlijk

Je ziet een heel andere Dilara.”

begeleider stelde voor om een casemanager om hulp te vragen.”

“Ja”, gaat Fatima verder, “Een collega ging met haar skelteren. Dat doet ze nu gewoon. Ze brengt haar eigen

Annemarie Meijer is casemanager en zij ging aan de slag

bord naar de keuken. Het lijken kleine dingen maar het is een

met begeleiders en de directe familie van Dilara. Jolanda:

grote verandering.”

“Het was heel fijn. Ik had het gevoel dat we er met z’n allen voor gingen.

Ik weet hoe het is Jolanda heeft begrip voor de begeleiders: “Als begeleider

We voelden ons als familie ondersteund en gehoord. Dit is echt werken in de driehoek van cliënten-familie-begeleiders.”

mag je ook best zeggen dat iets moeilijk is. Ouders en

Fatima Ratbi, de tweede persoonlijk begeleider van

begeleiders. Ik ben kritisch, maar als ik me zorgen maak,

Dilara, vult aan: “Begeleiders konden hun eigen

kan ik dat altijd bespreken. We zijn open naar elkaar, met

ervaringen vertellen. Wat gaat niet goed én wat gaat

respect. En dan kun je samen ver komen, kijk maar eens hoe

wel goed. Dilara is bijvoorbeeld heel nieuwsgierig. Ze is

Dilara nu is.”

begeleiders kunnen dat herkennen bij elkaar. Ik weet als moeder hoe het is om voor Dilara te zorgen en dan hebben de begeleiders nog meer cliënten. Dat is heel pittig voor

vrolijk en kan heerlijk giechelen.”

Kleine signalen Onderdeel van casemanagement is samen naar filmopnames kijken. Dat gaat stapje voor stapje vertelt Fatima: “Steeds vroeg Annemarie ‘wat valt op’. Je merkt dat je allemaal iets anders ziet wat opvalt en met elkaar

Wat is casemanagement Een casemanager kan helpen door met een frisse blik naar een situatie te kijken. De casemanager stimuleert de mensen rond een cliënt goed te kijken naar diens lichaamstaal. Wat doet iemand en welke betekenis heeft dat? Hoe kun je op een goede manier ingaan op die signalen? Hierdoor ontstaat er oog voor de persoonlijke beleving en emoties van een

krijg je een goed beeld. Het is heel belangrijk dat je

cliënt. Hoe maakt hij contact, hoe communiceert hij en neemt hij initiati-

signalen van Dilara oppakt. Dilara kan niet praten maar

even? Hoe gaat hij om met moeilijke situaties? Het directe effect is dat

we zagen in de filmopnames dat zij contact zocht door

het contact tussen de mensen om de cliënt heen en de cliënt opbloeit,

heel lichtjes tegen de voet van een begeleider te tikken.

actiever en dynamischer wordt. Dat beiden er invloed op hebben en er

Kleine signalen die heel belangrijk zijn maar die je snel

meer sprake is van samenwerking. De ondersteuning van een casema-

over het hoofd ziet. Annemarie heeft ons handvatten

nager is altijd tijdelijk. Aanvragen voor casemanagement lopen via het

gegeven. Als team gaan we daarmee door om te zorgen

Adviespunt: adviespunt@onstweedethuis.nl

dat het zo blijft.”

Ons Tweede Thuis

september 2018

|23

Doe mee

VRIJWILLIGERS JIJ&IK zeggen we bij Ons Tweede Thuis. JIJ&IK is ook samen dingen ondernemen. Dat kan vaak niet zonder vrijwilligers. Vrijwilligers betekenen daarom veel voor cliënten van Ons Tweede Thuis.

Maar cliënten kunnen ook voor vrijwilligers iets extra’s betekenen. Gewoon samen plezier maken!

Doe je mee? Op je eigen tijd en zo vaak als je wilt en kunt.

Wat kun je doen?

Bijvoorbeeld wandelen, fietsen, voorlezen, spelletjes doen, knutselen, ergens iets drinken, naar de bioscoop, naar de markt, zwemmen, sporten, iemand ergens heen brengen, winkelen, etc.

Wil je meer weten? vrijwilligers@onstweedethuis.nl of 0297 353800. www.onstweedethuis.nl/vrijwilligers

I V T AL S E F JIJ&IK Festival JIJ&IK Drie dagen lang met elkaar in

het Amsterdamse Bos. Met cliënten, collega’s, ouders, verwanten, vrienden...

Vijftig s J a a r O n s Tw e e d e T h u i Een festival voor iedereen, door iedereen. Dat kun je ook sociale innovatie noemen en daar zijn we trots op!

I V T AL S E F JIJ&IK Wil je nog even terugkijken?

Ga dan naar de website van Ons Tweede Thuis bij ‘Nieuws’. Een fijne herinnering en een mooi Vijftig huis a r we e d eweT doen.

O nzijn w ewat s Ten bewijs vanJ awie

Tweede Thuis 24| Ons september 2018

& kort nieuws Nieuwe site

WERKEN BIJ

Jouw persoonlijke aanbeveling is zĂł belangrijk!

Het mooiste werk van de wereld, dat is een baan bij Ons Tweede Thuis. Dat willen we zichtbaar maken voor de mensen die werk zoeken. We willen dat je het kunt zien en voelen.

Daar past een nieuwe website bij, speciaal voor werkzoekenden. In november is die nieuwe website klaar. Ken je mensen die interesse hebben om bij ons te werken? Wijs hen op www.onstweedethuis.nl/werken-bij of verwijs hen naar onze recruiter, Sjoukje Bossenbroek, 06 25711830.

Privacy EN PERSOONLIJKE GEGEVENS Privacy is een groot goed. Er wordt ook veel over gesproken. We willen allemaal dat anderen zorgvuldig met onze privacy omgaan.

Ook Ons Tweede Thuis vindt dat belangrijk. Er is daarom

een

functionaris

gegevensbescherming

aangesteld, Ted van Dormolen. Privacy speelt bij van alles. Bij het opslaan van gegevens van cliĂŤnten en medewerkers. Bij wat je over iemand vertelt en aan wie. Bij mailen. Dat laatste heb je misschien al gemerkt. Een mail met persoonlijke informatie gaat nu via Zivver. Veilig mailen is dat. Het is even wennen voor iedereen maar het dient de privacy.

Bewustwording is een belangrijk onderdeel van de regels rond privacy die in de Algemene Verordening Gegevensbescherming staan. Weten wat je doet en waarom. Daar gaan we de komende maanden mee aan de slag: ons nog meer bewust worden van hoe we omgaan met privacy. Zodat we er allemaal op kunnen vertrouwen dat onze gegevens binnen heel Ons Tweede Thuis in goede handen zijn. fg@onstweedethuis.nl

Ons Tweede Thuis

september 2018

|25

& kort nieuws & column

ANNEMARIE ZUIDWEG, REGIOMANAGER

Laten we het vooral nooit met elkaar eens zijn...

Altijd fijn als we het met elkaar eens zijn. Dan is de samenzeggenschap in orde en loopt alles lekker. Maar als het nou om innovatie gaat, vind ik het mooi als er een dikke discussie is. Of als we even totaal niet vraaggericht werken.

Want is een robot die je helpt, nou gezelligheid of vrijheid? Mooi of lelijk? Als een app je helpt te communiceren met anderen, is het dan niet asociaal om op je telefoon te zitten? Zullen we de dagbesteding ook ’s avonds open doen omdat juist onze cliënten die in de wijk wonen, dan gezelligheid zoeken?

Van mij hoeven we het niet eerst met elkaar eens te zijn. Het gaat er immers om dat we iets uitproberen wat we nog niet doen. In ons werk kijken we goed naar de vraag van cliënten. Tot je aan innovatie wilt doen.

Mensen vragen immers zelden om dingen die ze nog niet kennen. Dus als jij een goed idee hebt: ga er voor! Begin gewoon met kleine stapjes. Laat anderen zien wat je doet en wilt en vraag ze hun oordeel uit te stellen.

Gewoon uitproberen. En als het lukt? Dan heb je een mooie stap gemaakt voor je cliënt en kun je samen je verhaal delen. En als het mislukt? Geen probleem. Dan hebben we een boel geleerd. Laten we het vooral nooit met elkaar eens worden over innovaties, maar ze vooral uitproberen en de dialoog voeren. Goed plan? Ben hartstikke benieuwd…..

Ons Tweede Thuis Tweede 24|Ons 2018Thuis maart 26| september 2018

& in beeld Pieter Water

DE RACERUNNER “Ik train tweemaal per week. Bij de AKU in Uithoorn en de AVStartbaan in Amstelveen. Per keer vijf rondjes op de atletiekbaan. Ik heb net meegedaan aan de Haarlemmermeerrun en binnenkort loop ik een landelijke wedstrijd in het Vondelpark in Amsterdam. Best een forse inspanning voor mij, maar ik ga steeds harder.”

Herseninfarct Pieter Water heeft zes jaar geleden een herseninfarct gehad. Bewegen is moeilijk geworden. Eén arm doet niet meer mee en zijn rechterbeen voelt hij niet. De coördinatie tussen zijn linker en rechter lichaamshelft is weg; ze werken niet meer samen. Ook praten is niet makkelijk.

Je hele bestaan vervalt “Voor mijn herseninfarct was alles anders. Ik was enthousiast voetballer en barman bij mijn club Martinus in Amstelveen. Na het infarct is dat hele bestaan vervallen. Ik hoorde opeens nergens meer bij. Via de locatie waar ik ben gaan wonen, kwam ik in contact met Kookgroep SamenFit. Daar ben ik in de keuken van de catering aan het werk gegaan. Nico en Tamara van SamenFit zijn op z’n zachtst gezegd nogal enthousiast om mensen weer aan de gang te krijgen. Maar aanvankelijk geloofde ik er niet zo in.

Geen ontkomen aan Nico zag op een goed ogenblik een racerunner. Een soort van raceloopfiets. Hij heeft me eerst een filmpje laten zien en me er vervolgens letterlijk ‘opgehesen’. Er was geen ontkomen aan, haha! Eerst was het nogal moeizaam.

Alles moest op mijn handicap worden afgesteld. Daarna moest ik mijn evenwicht gaan vinden. Je holt met één hand aan het stuur en met één been op de grond. Ga er maar aan staan. Maar, toen ik mijn evenwicht gevonden had, ging het steeds sneller en nu moet je aardig doorhollen om me bij te houden.

Ferrari-rood Die racerunner is een verhaal apart. Een lichte ferrari-rode constructie met drie racefietswielen en een soort van brommerzadel. Een stuur met handrem en een steun voor de niet-functionerende arm. Mijn been dat niet goed meedoet, hangt in een ‘sling’ die weer stevig aan het frame wordt vastgemaakt. Best een duur ding overigens, maar Nico heeft een fonds gevonden om hem aan te schaffen voor de lokale atletiekclub. Daar mag ik nu gebruik van maken om te trainen en om wedstrijden te lopen.

Nieuwe vrijheid Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar nadat ik over mijn ‘weerstand’ heen was, ging het steeds beter.

Dat wil niet zeggen dat het allemaal vanzelf gaat. Ik heb vaak een moreel steuntje in de rug nodig om het op te brengen naar de wedstrijden te gaan. Ook kan ik nog niet zelf op de fiets komen dus ik zal steeds assistentie nodig hebben. Ondertussen heb ik na al die ellende wel een nieuw soort vrijheid ontdekt. Ik kan weer naar buiten en heb een doel. En… misschien ben ik wel een inspiratie voor andere bewoners van mijn voorziening. Maar goed, nou eerst die race door het Vondelpark. ‘s Kijken wat ik daar kan laten zien!”

Ons Tweede Thuis

september 2018

|27

Centrale Familieraad

AAN HET WOORD Participeren en innoveren Kunnen wij als families innoveren? Die vraag wil ik graag beantwoorden vanuit de participatie. Wij kunnen tegenwoordig een grotere rol spelen bij de zorg van familieleden/cliënten. Maar wij hebben ook Ons Tweede Thuis nodig voor de professionele zorg. Ik merk dat begeleiders onze eigen ervaringen steeds meer vragen en waarderen. Helaas hoor ik toch nog vaak familieleden die dit lastig vinden en dit initiatief te veel laten afhangen van de begeleiders.

Werken vanuit het idee van de driehoek is dan vaak een goede aanpak.

Deze ‘driehoek’ houdt in dat de drie hoeken worden ingevuld door de families, de begeleiders en de cliënt zelf. En dat de driehoek alleen maar werkt als alle drie de hoeken actief meedoen.

Hoe werkt dat dan? Door onze eigen ervaringen te delen met de andere ‘hoeken’, maar ook door zelf na te denken welke zorg gewenst is voor ons familielid. Door haalbare doelen te benoemen en door heldere afspraken te maken en die ook gezamenlijk na te streven. Zoals hoe communiceer je met de cliënt, bijvoorbeeld met pictogrammen of verwijsfoto’s. En ook door samen met cliënten afspraken te maken over het

IN BEELD

dagprogramma, werken, vrije tijd, zakgeld, enz.

‘De Ontmoeting’

Hoe meer begeleiders, cliënt en families samen over de dagelijkse zaken en de dagelijkse zorg spreken, hoe beter.

Als wij actief gaan meedoen (participeren) met de zorg, dan is dat al een vorm van innoveren.

Want al die ervaringen van families kunnen ook weer vernieuwende ideeën opleveren voor de dagelijkse zorg van onze cliënten.

Robert Verberg Voorzitter Centrale Familieraad cefara@onstweedethuis.nl Tweede Thuis 28| Ons september 2018

Product

Wie ontmoet je, waar en hoe… en wat gebeurt er dan allemaal?

De knallende festival-voorstelling gemaakt door cliënten en vrijwilligers van Ons Tweede Thuis stond drie dagen achter elkaar op de planken in de theatertent.

Regie en scenario: Petra Daalman Meer info over deze voorstelling: p.daalman@onstweedethuis.nl

Centrale Cliëntenraad

AAN HET WOORD Vernieuwen Ik hou van vernieuwen. Een paar keer per jaar zet ik mijn meubels bijvoorbeeld op een andere plek. Dan vergeet ik weleens dat de lamp nog niet goed hangt.

Daar loop ik dan tegenaan. Dat is een beetje jammer maar toch vind ik die verandering leuk.

De Centrale Cliëntenraad doet al jaren goed werk. De leden denken mee over ontwikkelingen. Ze maken duidelijk hoe iets voor cliënten is. Ze geven advies. Daar kan Ons Tweede Thuis dan rekening mee houden. Dat is belangrijk en het is leuk werk.

Op de locaties zijn steeds meer cliënten bezig met medezeggenschap. Ze praten mee over plannen op hun woonplek of werkplek. Als je invloed wilt hebben op je leefomgeving kan dat vanuit je locatieraad. Sommige cliënten willen meepraten op het Dienstencentrum. Dan gaat het over plannen voor heel Ons Tweede Thuis. Dat kan in de Centrale Cliëntenraad.

Vernieuwing in de Centrale Cliëntenraad Omdat steeds meer cliënten dit willen, is het nodig dat er gewisseld wordt. Als je al jaren met plezier in de raad zit, is het best jammer als je plaats moet maken voor iemand anders. Je denkt mee en praat mee omdat je dat belangrijk vindt. Dat doe je niet alleen voor jezelf maar ook voor de cliënten van Ons Tweede Thuis. En voor die cliënten is het belangrijk dat er wisselingen zijn. Dat geeft ook andere cliënten kansen. Het zorgt voor nieuwe ideeën. Best goed dus, vernieuwing. Al kan het ook een beetje zeer doen. Net als die lamp eigenlijk…

Hiljan Hoek Coach Centrale Cliëntenraad clientenraad@onstweedethuis.nl

Ons Tweede Thuis

september 2018

|29

IN MEMORIAM

Met de fiets op weg naar haar werk op De Biezenwaard is na een ongeluk onze lieve en fijne collega, Ans van Hameren overleden.

We zijn geschokt en verbijsterd en zullen haar enorm gaan missen...

Niet alleen de collega’ s maar ook de kinderen en ouders die ze zorg gaf.

Ans van Hameren Kinderen, ouders en medewerkers 11 april 1955 2 juli 2018

IN MEMORIAM Bibi Dijkstra 14 juli 1971 22 juni 2018

De Biezenwaard

Onze collega Bibi Dijkstra is overleden, na een dappere, zware en helaas ongelijke strijd. Bibi begon in 1993 bij kinderdienstencentrum De Lotusbloem.

Zij was betrokken bij de startperiode van een woonvoorziening voor kinderen, Beethovenlaan. In 2011 kwam zij bij begeleid zelfstandig wonen Amstelveen werken. Zij was daar onder andere ook coach van de locatieraad.

Wij hebben Bibi ervaren als een warm, bruisend, kleurrijk en altijd persoonlijk betrokken mens, met gevoel voor sfeer en gezelligheid. Haar optimisme en gulle, hese lach waren kenmerkend voor haar.

Cliënten en medewerkers wijkteam Amstelveen-Noord en regio Amstelland

IN MEMORIAM Laura de Man 23 december 1954 4 september 2018

We hebben Laura in de twintig jaar dat zij op Mastbos woonde, leren kennen als een vrouw die ondanks allerlei tegenslagen altijd positief was. Ze genoot van de activiteiten op dagcentrum Floriande, ging zonder mopperen meerdere keren per week naar de dialyse. Maar het meest genoot ze van naar buiten gaan.

Wandelen, fietsen, boodschapjes doen.

Ze wilde altijd mee. De warmte van de zon op haar gezicht voelen, de wind in de haren. Ook vond ze het gezellig om met Hollandse liedjes op, spelletjes te spelen in de groep. Wat zullen we haar missen.

Cliënten en medewerkers woonvoorziening Mastbos

Tweede Thuis 30| Ons september 2018

IN MEMORIAM Emmie Schuitemaker Bijvank 12 december 1933 8 mei 2018

Trouw, lief, zorgzaam, pittig zo kennen we Emmie. Onze oudste bewoonster, 84 jaar.

De laatste veertien jaar getrouwd met Piet. Piet was haar alles. Waar Piet was, daar was Emmie, samen uit en samen thuis. Zorgzaam als ze was, regelde ze zijn natje en zijn droogje. De laatste tijd begonnen de rollen om te draaien en was Emmie degene die meer zorg nodig had. Vrolijk aanwezig, liet ze zich graag een beetje vertroetelen door de andere bewoners. We zijn dankbaar dat ze haar laatste dag nog een hoop plezier mocht beleven. Piet zal haar nu moeten missen en Nieuweweg is een vrolijke noot verloren.

Cliënten en medewerkers woonvoorziening Nieuweweg en Dagbesteding voor Senioren

IN MEMORIAM Jolieke Dijkstra 13 maart 1960 7 augustus 2018

Jolieke woonde vroeger in Sinai Centrum in Amersfoort en daarna in een appartement in Groenhof/ Na’ot. Omdat zij meer zorg nodig had, verhuisde zij anderhalf jaar geleden naar Maccabiadelaan. We missen al haar kleine dingetjes: ‘knippen plakken? Samen samen, lief zijn…’ Ze stuurt ons niet meer naar huis en zij steekt niet meer stiekem een vinger in de neus van de begeleiding.

De laatste jaren zwakten al haar vragen en haar eigenwijze kartater langzaam af omdat zij steeds afhankelijker werd van de begeleiding. Zij had steeds meer intensieve zorg nodig. Deze hebben wij met veel liefde gegeven.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Maccabiadelaan

IN MEMORIAM Barend van de Burg 10 december 1943 17 augustus 2018

Barend woonde en had dagbesteding op Hortensialaan. Twintig jaar lang had hij een fijne tijd met huisgenoot Jo. Barend kon erg mooi en kleurrijk tekenen en beschouwde het leven op zijn eigen manier. In zijn laatste dagen merkte hij nog op dat niet iedereen honderd kon worden en zei hij vervolgens: “Here, bedankt voor dit mooie leven.”

We zullen Barend missen.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hortensialaan

& in memoriam

IN MEMORIAM Kamal Nakkar 24 augustus 1958 24 juli 2018

Na een periode van langzame achteruitgang is onze lieve Kamal op 59 jarige leeftijd overleden. Kamal heeft veel mee gemaakt in zijn leven. In 1971 gevlucht uit Irak met zijn familie. Hij woonde samen met zijn broer bij Sinai Centrum. In 1978 verloor hij zijn moeder en twee zussen. Later verhuisde hij met zijn broer naar Maccabiadelaan in Amstelveen. Zijn broer heeft Kamal tot het laatst willen verzorgen maar drie jaar geleden verloor Kamal ook zijn broer.

Kamal werd onze ‘Remi’ en we hebben hem alle liefde gegeven.

Wij gaan zijn mooie bruine ogen missen die ons zo vaak verwachtingsvol, maar soms ook zo hulpeloos aan konden kijken.

Nu is hij weer herenigd met zijn familie.

IN MEMORIAM Elisa Tieleman 22 november 1954 16 juli 2018

Cliënten en medewerkers van woon- en dagcentrum Schoolweg

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Maccabiadelaan

IN MEMORIAM Ruth Schwabe 14 juli 1945 2 augustus 2018

Na een kort ziekbed, maar een langere periode van achteruitgang is onze lieve Ruthi overleden. Ruth is geboren in Israël en is op 13-jarige leeftijd naar Nederland verhuisd. Zij woonde in Sinai Centrum en verhuisde naar een appartement van Groenhof/Na’ot. De laatste tien jaar woonde zij in Maccabiadelaan. We gaan haar vragen missen. Auto? Welke kleur? Haar stiekeme knijpjes in onze neus tijdens de verzorging of ons willen kietelen in de zij. Tot onze blijdschap is zij de laatste maanden overspoeld met liefde door familie en alle mensen die haar een warm hart toe droegen. In bijzijn van deze mensen heeft zij het leven ‘los kunnen laten’.

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Maccabiadelaan

Elisa plaatste zichzelf niet graag op de voorgrond maar vanuit haar vaste plek in de groep hield zij alles in de gaten.

Zij genoot van creatieve activiteiten als tekenen, breien, schilderen, stijl- en volksdansen. Zij was altijd belangstellend naar de kinderen en kleinkinderen van begeleiders en behulpzaam bij huishoudelijke taakjes.

Als zij met haar zussen mooie kleding had gekocht, showde zij dat door een rondje te draaien als een model.

Zo onopvallend als zij soms kon zijn, zo onopvallend vertrok zij ook. In de nacht van 15 op 16 juli stopte haar hart met kloppen.

Keije heeft zes jaar kinderdienstencentrum De Wollewei bezocht. Eerst bij de Dauwdruppel en sinds kort zat hij bij de Pinksterbloem.

Op maandag 14 mei 2018 is Keije overleden. Keije is 8 jaar geworden.

IN MEMORIAM Keije Morsink 19 maart 2010 14 mei 2018

Helikopter, helikopter Mag ik met jou mee omhoog?

Hoog in de wolken wil ik wezen Hoog in de wolken wil ik zijn.

Helikopter, helikopter Vliegen is zo fijn!

Dit was Keije’s lievelingsliedje op de Dauwdruppel. Keije was dol op alles wat met vliegen te maken heeft.

We herinneren ons Keije als een bijzonder lieve en sociale jongen met veel humor.

We zullen hem missen!

Kinderen en medewerkers van kinderdienstencentrum De Wollewei

Ons Tweede Thuis

september 2018

|31

JIJ&IK Het mooiste werk van de wereld.

Samen zoeken wij nieuwe collega’s! www.onstweedethuis.nl/werken-bij

Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Mariska van Woensel Vormgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Beeldmateriaal met medewerking van Karen van de Graaf Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Vanessa Dekker Deborah Cuiper Peter Roolvink Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.

September 2018