Poesiaeimaxe2016

ILUSTRANDO POESÍAS

XVI CERTAME DE CREACIÓN ARTÍSTICA POESÍA E IMAXE EN GALEGO SEN FILTRO COORDENADORA DE EQUIPAS DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA

LINGUA GALEGA Na profunda escuridade do océano e do mar, sempre hai un faro que nos ha alumar.

Toca a buguina para os barcos guiar, cando hai borraxeira custa navegar.

Prende a luz amarela que xira arredor, canta coa buguina, que é a súa voz…

MARÍA CANOSA

SARA M.

LINGUA POLACA ajważniejszy w tragedii jest dla mnie akt szósty: zmartwychwstanie z pobojowisk sceny, poprawianie peruk, szatek, wyrywanie noża z piersi, zdejmowanie pętli z szyi, ustawianie się w rzędzie pomiędzy żywymi twarzą do publiczności.

O máis fermoso da traxedia é para min o acto sexto: a resurrección dos campos de batalla da escena, o arranxo das perrucas e dos traxes, arrincar o coitelo do peito, sacar a soga do pescozo, a colocación en ringleira entre os vivos co rostro cara ao público.

WISŁAWA SZYMBORSKA

SARA F.

LINGUA LAKOTA Miye toka heya anpetu owakinyelo Wanbli gleska wan heyaya u welo Miye toka heya anpetu owakinyelo

A medida que o sol se levanta, eu son a primeira en voar A aguia manchada vĂŠn dicindo iso Cando o sol nace, eu son a primeira en voar

ÍKER

LINGUA ASTURIANA Refiértote cuando l’agua Lémbrote cando a auga retorcía persianes y faroles retorcía persianas e farois facía que too temblare facía que todo tremese los paragües os paraugas l’asfaltu o asfalto allargaba la tarde alongaba a tarde silenciaba la música silenciaba a música refiértote cuando víemos lémbrote cando vimos naufraxos delantre de mio casa naufraxios diante da miña casa les places como llagos as prazas como lagoas y los caños vomitando e os canos vomitando y la xente xugando inútilmente a techase e a xente xogando inútilmente a gorecerse nesa golor marrón de la humedancia nese olor castaño da humidade nesa color marrón de la memoria nesa cor castaña da lembranza.

CARLOS SUARI RODRIGUE

SERGIO SOSA

LINGUA CATALÁ Quan es couen, quins Cando se cociña, que esclats, estalidos, els ous ferrats, os ovos fritidos, fins i tot, si no es vigila, mesmo, se non se vixían, poden facer algúns poden fer alguns disbarats. disparates.

I un cop cuits, ben E unha vez cociñados, ben presentats, presentados, els ous ferrats, os ovos fritidos, se'ls mengen sense ganyotes cómenos sen rosmar fins i tot els desganats. mesmo os desganados.

MIQUEL MARTÍ I POL

SERGIO SILVÉN

LINGUA ÁRABE ُ ‫صحيح‬ ‫أتناقضُ؟ هذا‬ ُ‫فأنا اآلن زرعُ وباألمس كنتُ َحصادا‬ ُ‫وأنا بين ماءُ ونار‬ ُ‫وأنا اآلن جمرُ وورد‬ ُ‫وظل‬ ِ ُ‫وأنا اآلن شمس‬ ُ‫وأنا لستُ ربّا‬ ُ‫أتنا َقضُ ؟ هذا صحيح‬....

ADONIS

Contradígome a min mesmo? Con certeza.

Porque son un tiro hoxe e era unha colleita onte.

E estou entre a auga e o lume e entre brasas e rosas e entre o sol e a sombra e non son un deus.

YANIRA

LINGUA ÉUSCARA Izarren hautsa egun batean bilakatu zen bizigai, hauts hartatikan uste gabean noizpait giûaden gu ernai.

Eta horrela bizitzen gera sortuz ta sortuz gure aukera atsedenik hartu gabe: lana egiûaz goaz aurrera kate horretan denok batera gogorki loturik gaude.

O po de estrelas converteuse un día en xermolo de vida.

E del xurdimos nós nalgún momento e así vivimos, creando e recreando o noso ámbito sen descanso. Traballando pervivimos e estamos fortemente unidos nunha cadea.

Mikel Laboa

MANUEL

LINGUA ROMANÍ A gachaplá sos jabelo al son e man bajan, se a jabelo a ,an jelén, sos que bujiro y camelo set soró man garlochín. …..

A copla que canto ao compás da miña guitarra, cántolla ao meu amor porque a adoro e a quero con todo o meu corazón.

BORJA

LINGUA GAÉLICA IRLANDESA Messe ocus Pangur Bán, cechtar nathar fria saindan: bíth a menmasam fri seilgg, mu memna céin im saincheirdd.

O meu gato Pangur Bán e eu, moi atarefados estamos: el deléitase cazando ratos, eu paso a noite cazando palabras.

LAURA

LINGUA ROMANESA parcă vine sfîrşitul lumii.

Totul e pustiire şi spaimă.

Ziua scade pînă la pierderea demnităţii Pe trupurile noastre cad lespezi ude, de postav: paltoanele deprimate. Şi-apoi zgribuliţi, poticnindu-ne, prin hîrtoapele străzii Iarnă, colţ cu Declinului…

Ce rost are să mai trăim cu ideea de primăvară – primejdioasă, ca toate utopiile?

E cando o verán remata é coma o mundo chegando ao final.

Deserto e terror - en todas partes!

Os días encollen até que se vai toda a dignidade.

Lousas molladas de tea entalan os nosos corpos : abrigos deprimentes.

E entón nós a tremer, tropezando nos buratos da rúa do Inverno na esquina do Declive ...

Que ten de malo vivir coa idea da primavera - Perigoso como calquera Utopía ?

NINA CASSIAN

ESTELA

CEIP de Maciñeira CURSO 2015/16

6º de Educación Primaria