Mª do Carme Kruckenberg
A voz da auga Primavera | Verán | Outono | Inverno
BARBANTESA
POEMAS NUN GRIDO DE LUZ
PRIMAVERA
Quise ser vario, diverso, múltiple, tener un cántico pleno. Yo quise tener un cántico pleno. RAFAEL ALBERTI
As fiestras do mar รกbrense coa claridade que proxectan os teus ollos cando miras รก inmensidade das profundidades ardentes de luz.
9
Hai un tremor incerto na fumarada das ondas onde a mutaciรณn se rompe nos vidros inexistentes da auga.
10
Imaxinar o alcance do misterio que abarcan os océanos, lévame a matinar no imposible coñecemento que alumea o acompasado ritmo do corazón.
11
Talvez a forza da alma teĂąa a capacidade de navegar sen estrela dos ventos ata chegar ĂĄ beira sen nome, doutras areas.
12
A lĂşa semella un peixe escorregando pola superficie das ondas pĂĄlidas e invisibles da noite.
13
Rompe a superficie dos recordos e molla os sentimentos na afastada espiral dos anceios que responden unicamente รก liberdade do perigo.
14