Frode eta beste bihurriak Ole Lund Kirkegaard LIBURU
HAU
te aritu dio ☐ - i op i du ros ☐ - k e itu du urk ☐ - k a rtu du pu ☐ - k la zi du aba ☐ - k ir
1. Kapitulua
Izkinako-etxeko auzokideak ezagutuko ditugu
F
rode eta beste bihurrien istorioan murgildu baino lehen, agian hobe litzateke etxe berean bizi diren pertsonak agurtzea. Izkinako-etxea deituko diogu. Hantxe egon ginen auzokideekin hitz egin ahal izateko, eta lehenengo, Storm jauna ikusi genuen. Storm jauna beheko solairuan bizi da eta jendea etxetik irteten eta sartzen entzun dezake. –Jmm –esan nuen nik–. Zer moduzkoa da bizitza izkinako-etxean, Storm jauna? –Izkinako-etxea! –oihukatu zuen Storm jaunak, haserre–. Etxea deitzen diozu kaxoi hondatu eta kirasdun honi? En tzun beharra ere! Storm jauna oso haserre zegoen. Aurpegia tomate ondu baten kolore berdinekoa zuen, eta gorbatak eztarria itotzen ziola zirudien. –Hemen bizitzea jasanezina da –oihukatu zuen–. Haurrak eta beste pertsona nazkagarri batzuk beti zarataka dabiltza. Eta
7
sumatu duzu eskailerek duten kiratsa? Beti dute aza eta beste jaki nazkagarri batzuen usaina. –Jumm –esan nuen nik–. Ez duzu uste umeek eta elikagaiek gehiegi kezkatzen zaituztela, Storm jauna? –Gorroto dut janaria eta are gehiago gorroto ditut haurrak! –oihukatu zuen Storm jaunak, eta suminduraren eraginez ia guztiz urdindu zen–. Eta gorroto dut ere t xorakeriak galdetzen dituen jendea.
8
–Zenbat haur bizi dira etxe honetan? –galdetu nion. –Bat! –oihukatu zuen Storm jaunak–. Baina gehiegizkoa da. Eta atea itxi zuen, eraikuntza osoan zehar zabaldu kolpe bat emanez. Storm jaunaren gainean, lehenengo solairuan, Irene TB eta Ravn andereñoa izeneko bi andre bizi dira. Haiei ere, izkinako-etxean bizitzea zer moduzkoa zen galdetu nien. –Iii –esan zuten bi andreek, eskuak okertu eta leunki irrintzi eginez–. Iii, ji, ji, atsegina da hemen bizitzea. Ikuspegi onena daukagu. Gertatzen den guzti-guztia jakin dezakegu. Zinez gustatzen zaigu gertatutako guztiaren berri izatea. –Bai –jarraitu zuen Irene TBk–. Atzo, adibidez, zalgurdi bat ikusi genuen. –Bai –egin zuen irrintzi Ravn andereñoak–. Benetako zalgurdi bat. –Benetako zaldi bat zihoan aurrean –egin zuen txio zuen Irene TBk–. Gaur egun ia ikusten ez diren horietako bat. –Eta etxea –esan zuen Ravn andereñoak–, etxea zoragarria da, ezin dut besterik esan. Sarrerak beti jaki usain zoragarria du: aza usaina, t xukrut usaina… –Bai, eta baita t xahal haragi eta t xerri buztan usaina ere –txioka Irene TBk.
9
Bi andreek irrintzi eta irribarre egiten zuten, bi papagai alai eta t xikik bezala. –Jumm –esan nuen nik–. Dirudienez, Storm jaunak ez du usain hori oso gustuko. –Iii, oso gizon atsegina da –oihukatu zuten aldi berean bi andreek. Eta eskaileraren heldulekura hurbildu ziren Storm jaunaren atea ikusi ahal izateko, erdi irekita zegoena.
10
–Kaixo, Storm jauna –esan zuten irrintzika, eta eskuarekin agurtu zuten–. Kaixo, polit hori. –Grrr, bi sorgin zahar horiek berriz! –egin zuen deiadar Storm jaunak, sutan, eta atea berriz ere kolpe gogor batez itxi zuen. –Ez al da maitagarria? –esan zuten karakaka bi andreek–. Bolborazko upel zahar bat da. Bigarren solairuan Frode bizi da, aita eta amarekin batera. Amak Carla du izena eta aitak Henry. Egun hartan, gurasoak ez zeuden etxean, Frode bai, ordea. Karamelua egiten ari zen, eta sukalde osoan erre usain izugarria zegoen. –Tira –esan nuen–. Zer moduzkoa da izkinako-etxean bizitzea? –Bikaina –erantzun zuen Frodek karameluari eragiten zion bitartean–. Batzuetan gauza zirraragarriak gertatzen dira, eta jende oso atsegina bizi da hemen. Batez ere, Zurrunbilo jauna. –E? –esan nuen nik–. Nor? –Bai, Storm jauna –esan zuen Frodek–. Sekulakoa da. Eskailerak indar handiz zapaltzen badituzu, luzoker bat bezala jartzen da. –Luzoker bat bezala? –galdetu nuen. –Bene-benetako luzoker bat bezala –esan zuen Frodek, karamelua ontzi batera isurtzen zuen bitartean–. Behin,
11
Laerisek eta biok ahuntz bat ekarri genuen etxera eta gu txigatik ez zion Zurrunbilori bihotzekoak eman. Purua iren tsi zuen ia. –Eta nolakoak dira hemen bizi diren beste pertsonak? –galdetu nion. –Hemen azpian bi andre bizi dira –esan zuen Frodek, lokatzaren koloreko karamelua dastatzen zuela–. Baita Simme ere, hor atzean dagoen eraikinean bizi da. Eta baliteke ganbaran norbait bizitzea. Batzuetan, zaratak entzuten dira hor goian, behintzat. –Agian iratxo bat da –esan nuen, baina esan nuena txorakeria bat zela hausnartu nuen. –Baita zera ere! –esan zuen Frodek irribarrez–. Iratxoak saltoki handietan, supermerkatuetan eta horrelako tokietan egoten dira. Ez, hor goian bizi dena pertsona misteriotsu bat da, benetan diotsut. Baina lasai, ez zara nor den jakin gabe geratuko; izan ere, zu zara hemen, izkinako-etxean, bizi garenoi buruz liburu bat idatziko duena, ezta? Buruaz baietz egin nuen, eta gorritu egin nintzen. –Dibertigarria izango da guri buruzko liburu bat irakur tzea –esan zuen Frodek–. Ortografia akats asko egiten dituzu? –Ez –esan nuen nik–. Ondo moldatzen naiz. –Beno –esan zuen Frodek–. Beste bat arte . Eta karamelua jateari ekin zion.
12
Izkinako-etxetik irteten ari nintzenean, Storm jaunak atetik burua atera zuen. –Hemen zaude oraindik? –oihukatu zuen–. Kuxkuxean ari zara? –Izkinako-etxeari buruz liburu bat idatziko nuela hi tzeman dut –esan nuen nik. –Liburu bat! –oihukatu zuen Storm jaunak–. Liburuak zaborra besterik ez dira. Ez dugu ezeri buruz libururik idazterik nahi. Bakean uztea eta liburuekin ez eragoztea nahi dugu. Eta atea kolpe batez itxi zuen, baina gorbata harrapatu zuen ateaz. –Ikusten? –oihukatu zuen, sutan, eta gorbata askatu zuen–. Besteen kontuetan muturra sartzen duzunean, horrelakoak gertatzen dira. Korrika alde egin nuen, gehiago haserretu ez zedin. Etxera itzuli baino lehen, atzealdera joan ginen, Simme agurtzeko. –Aupa –esan zuen Simmek, bere motorrean pausatuta–. Jendeak izkinako-etxean bizi garenoi buruzko istorioak irakurri ahalko ditu. Interesgarria izango da, e, motel? –Bai, horixe espero dut –esan zuen nik. –Alajaina! –esan zuen Simmek–. Nire jarraitzaileak zoratu egingo dira. Baina kontuz ibili, ez harrapatu bizarra idazteko makinaz, txo.
13
Kontuz ibiliko nintzela hitzeman nion Simmeri, eta korrika etxeratu nintzen bi edalontzi handi esne edateko. Eta arratsalde hartan bertan hasi nintzen idazten hurrengo orrialdeetan irakurri ditzakezuen istorioak.
14