A FANTASMA SOLITARIA
De pronto escoitou un suave ruído Chispa buscaba... na maleta, libros!!
Preto do souto cheo de castañas había un castelo, enriba, no coto.
A branca fantasma miraba tristeira: ¿Por que non podían querela a ela?
Nas noites de lúa, diante da fiestra a triste fantasma paseaba inqueda.
-¡Non quero dar sustos! -dicía moi tristeeu quero xogar; espantar, dáme pena.
-¿Por qué estás tan triste amiga fantasma? -Non quero estar soa ¡Quero ter amigos!
Chegou o Outono co vento do Norte e soprando alfombrou de castañas o coto.
-Cos nenos e as nenas soutar as castañas, bailar e cantar arredor da fogueira.
-Súbete á e xuntas axuda nos no mundo
Subiron ao souto, os nenos e nenas e cantas castañas! xuntaron moreas.
Pero todos saben que as brancas fantasmas asustan aos nenos e espantan ás nenas.
Onde todo é posible, onde a maxia te envolve, e ás estrelas preguntas e nos soños responden.
¡Que ben o pasaron! e canto comeron, fixeron magosto, xogaron, correron.
Unha noite clara saíu do castelo na busca de Chispa ¡Canto tempo sen vela!
E as brancas fantasmas cos nenos e as nenas asan castañas e a festa celebran.
vasoira, buscaremos contos dos libros.
BIBLIOTECA DO CEIP DE PAZOS FERROL