COLUMN
Vers Beton is een Rotterdams online tijdschrift voor journalistiek en opinie. Een medium dat eerst denkt en dan doet, en dat over alle facetten van Rotterdam. Lees verder op Versbeton.nl.
IK WIL ALLES ‘Geen enkele boom, plant of bloem bloeit iedere dag van het jaar, dus waarom zou jij dat dan moeten doen?’ Zomaar een zin die ik las, in een essay over de winter. Soms kan één kleine opmerking je scheel doen kijken en dit was er precies zo eentje.
Basia Dajnowicz (1988) is na de Achterhoek, Arnhem en Antwerpen eindelijk in Rotterdam terechtgekomen. Die krijg je hier nooit meer weg.
Ik ben een typische millennial: ik wil alles en ik moet alles, en in alles wat ik probeer moet een stijgende lijn zitten. Ik smacht naar perfectie en geluk en ik wil overal bij zijn. Op een dag zal ik een volmaakt wezen zijn met een volmaakt leven. Zoals veel van mijn generatiegenoten slaat dit onvermijdelijk om in overweldiging. Uitputting. Het gevoel dat je faalt. Schaamte. Laat ook maar. Ik wil niks. Ik kruip lui en lusteloos weg in het internet of in een realityserie.
wortels, die dan dieper en sterker groeien om de mineralen uit de bodem te kunnen halen. Er zijn tijden dat je een winterslaap heel hard nodig hebt na een seizoen hard werken. Twee jaar corona, je kunt het zien als een pauze. We moesten allemaal maar even teruggeworpen op de bank bedenken wat we nu aan het doen waren. Maar na de slaap komt de ontwaking. En hoe! Ik hol als een woeste beer door het bos Rotterdam en raas de trap bij Het Nieuwe Instituut op! Tussendoor sla ik een zalm uit de rivier. Live-podcastopnames in Walhalla! Ik steel honing van bijen. Talkshows in WORM en Arminius! Gulzig snuif ik rond. Stampen in clubs Bit en Poing! Ik ben wakker, ik heb honger, geef me alles! ■
Dat dit normaal en menselijk is, drong pas tot me door toen ik die zin las. Het is absurd om elke dag van je leven in bloei te moeten staan. Er zijn fases waarin je je blaadjes moet laten vallen, zodat je meer energie overhoudt voor je 33
