Ode aan het Pentagram En steeds sterker wordt de glans van de stralen van de vijfpuntige ster, die het omvangen worden van de microkosmos in God aankondigt.
Wonderbaarlijk symbool van mijn laatste openbaring voor de grote en totale verandering, Pentagram: ik groet u! O, stralende vijfpuntige ster, u bent voor mij het symbool van mijn ontwaken in de onzichtbare tempel. En zie, hoe tijdens het volgende uur van mijn verlossing de vlammende God in mij geboren wordt. Pentagram: beschermend symbool van het eeuwige in mij, die de lagere krachten uit mijn ziel bant en mij bevrijdt: straal in mij!
Ik roep u aan, o vlammende ster, om in mijn hart te ontvlammen. U die aankondigt dat de Christus in mij zal opstaan. Zuiver beeld van mijn terugkeer tot God en van de zekerheid dat ik in God zal worden opgenomen. De opneming in de harmonie-van-het-al vervult mijn bestemming… Want God wil in mij opstaan!
Magisch beeld van de kosmische mens: pentagram! Uw vijfvoudige centrum is het tehuis van mijn ziel. Het is ‘het verre oosten’, vanwaar het licht komt dat mij verlicht, vanwaar de vlammende geest in mij ontwaakt, om zich met God te verenigen. Zend uw stralen naar omhoog, o, symbool van het licht, tot u verandert in de piramide en u de slapende God in mij bevrijdt.
Heil U, o mysterieuze ster van de sfinx, Die zich hult in het mysterie wiens armen reiken tot in het eeuwige op zoek naar de onmetelijke eenheid! Heil, o symbool van de sfinx, die mij mijn eigen mysterie ontsluiert: de sfinx in mij, de onbekende God. De geest van God staat op uit mijn diepten en glanst in stralende vijfvoudige pracht over alle wateren van mijn ziel.
Nog ben ik een sfinx, slechts voor de helft getransfigureerd. Ik ben een centaur, half dier, half God-mens. Toch, Almachtige, straal nu in mijn hart het teken van de zoon des mensen.
Slechts voor hem die u niet kent bent u een gesluierd mysterie. Voor mijn ogen, vol van goddelijk licht, verandert uw beeld in een leven vol beweging.
70
Ode aan het Pentagram
