Almere Tourmaline
Trio prisma´s Aan het weerwater in Almere op een kruispunt van een aantal zicht assen is als stedenbouwkundig accent een woontoren voorzien. Een toren veronderstelt naast hoogte een zekere slankheid, die bij woon flats niet altijd wordt bereikt. Zeer zelden maken we één woning per laag, dus ze worden al gauw dik. Deze sterflat stamt uit een serie eerdere projecten, die ik in het verle den wel betiteld heb als ‘toonladders in tunnelen’. Door steeds leniger om te gaan met de constructie kunnen we de woningen optimaler oriënteren op uitzicht en bezonning en ontstaat een uiterlijk waarin de dynamiek in de verticale gevelvlakken door verschillende richtingen wordt opgevoerd. Spitse verticale hoeken, als de boeg van een hoog schip, zijn daarvoor een expressief middel. Daarom is deze toren eer der prismatisch dan een koker. In feite is zij samengesteld uit drie pris ma’s die om elkaar wentelen. Reden voor de ontwikkelaar om haar naar een (geslepen) edelsteen te vernoemen: Tourmaline. Uit de verte, vanuit de stad en haar grote aanvoerroutes, toont het gebouw zich keer op keer met een ander gezicht, verrassend en dynamisch. Dichterbij wordt pas duidelijk hoe het volume, verankerd aan zijn omgeving, gedistingeerd de vlucht probeert de nemen. Als een kristal rijst het gebouw boven de polder uit, op zoek naar de zon. Prisma’s van glas en staal om een kern van steen zijn zo gebundeld dat het uitzicht vanuit de woningen op het Weerwater optimaal is. De ster vormige plattegronden met lichte hoekverdraaiingen geven het volume op zodanige wijze vorm dat het silhouet zeer afwisselend is: soms rank en scherp als een mes, soms breed en open als een waaier. Een warme sluier van subtiel geweven hout dekt de zilveren massa. Aan de noordoost- en noordwestgevels is het hout verticaal geleed en bijzonder geprofileerd om het ochtend- en avondstrijklicht op te vangen. Door de kleurverwantschap met de steen sluiten de stijlen zich tot één vlak met de stenen wanneer je ze overhoeks ziet. De zuidgevels zijn daarentegen sterk horizontaal vormgegeven, om de horizon van binnenuit te kunnen volgen. Hier versterkt juist het hout de richting van de bandramen en verzacht het harde karakter van de materialen glas en staal.
Opdrachtgever Hopman Projektrealisatie B.V.
Bouwsom € 4.700.000
Aannemer Bouwbedrijf M.J de Nijs&Zonen B.V Warmenhuizen
Soort Appartementen
Projectarchitect Marco Romano Rudy Uytenhaak Ontwerpteam Chanan Hornstra Kees Stoffels Oppervlak 4580 m²
Oplevering 2001 Aantal 49 gestapelde woningen
situatie
doorsnede
vijftiende verdieping
tweede t/m viertiende verdieping
zeventiende verdieping
eerste verdieping
achtiende verdieping