Delft Lucht en ruimtevaart faculteit
Subtiele transformatie De faculteit lucht en ruimtevaart van de Universiteit in Delft (architect Drexhage) is een klassiek voorbeeld van moderne architectuur uit de zestiger jaren. Markant is het contrast tussen de hoogbouw en de onderbouw. Vanuit de huidige entree in de arcade onder het hoofd gebouw leidt een gang naar de vliegtuighal. Bij onderwijs maken de wandelgangen de kern van een instituut. Het openbare deel van het nieuwe programma is langs deze ‘stoa’ gesitueerd; De kantoorruimten liggen daarachter; compact rond de binnenhof van de gebouwde ‘U’. De vierde, open zijde is de transparante ‘stoa’. Op de begane grond ter weerszijden van de hof liggen het restaurant en de koffieruimte. De centrale positie van het restaurant, de verbinding met de vliegtuig hal en de extroverte- en open- gevel naar het voorgebied benadrukken het openbare karakter van de stoa. Om de identiteit van de faculteit als geheel te versterken moest de nieuwbouw niet leidden tot een ‘vloot’ van gebouwen, maar ledemaat zijn van één bouwlichaam. Daarom is ingezet op een samenbindende trapsgewijze transformatie van de bouwdelen. Vergelijkbaar met het verloop van de textuur over een huid, zoals bij palm en rug van een hand. De daklijn trapt vanaf de entreehal in twee treden af naar de hoogte van de voorbouw van de vliegtuighal. Het bestaande blauwe dakoverstek van de entree resoneert in de blauwe spantjes van de nieuwbouw. Bij het dak dragen ze lamellen, die op de eerste verdieping worden omge-vormd tot een meer effectieve en dynamische zonwering voor de vergaderruimten. De gevels, met een ritmiek van verticale velden, zijn gedicht met antracietkleurige vezelcementplaten. Door de verticale naden met vooruitstekende aluminiumprofielen te accentueren, ontstaat een haute reliëf van aluminium. Door de onderste verdiepingen van geprofileerd aluminium platen te maken krijgt de gevel daar meer licht- en schaduwwerking. Dit verlevendigend effect wordt versterkt door deze panelen te roteren waardoor een dambordpatroon ontstaat van verschillend oplichtende vlakken. De verblijfsruimten hebben geen verlaagde plafonds zodat de maximaal vrije hoogte ontstaat en er, klimatologisch slim, gebruik wordt gemaakt van het accumulatievermogen van de beton vloer. Alle installaties (lucht, elektra en data) zijn geconcentreerd in één technisch kanaal van gang naar gevel, dat als lichtornament is vorm gegeven; Indirect ‘uplicht’ geeft zo letterlijk en figuurlijk meer ruimte aan het plafond.
Opdrachtgever Technische Universiteit Delft afdeling vastgoed
Soort Kantoor- en onderwijsruimte Restaurant
Aannemer Van Oosten & de Vette Bouwmaatschappij
Oppervlak 5200 m²
Projectarchitect Marco Romano Rudy Uytenhaak
Bouwsom € 6.200.000 incl. installaties
Ontwerpteam Michaela Brethauer Martin Dalenberg Martin de Graaf Jan Olthuis Martijn Pietersen
Start ontwerp 2000 Oplevering 2002
situatie
tweede verdieping
eerste verdieping
begane grond