เมื่ อ มี ‘กี้ ’ ก็ ต ้ อ งมี ‘จิ น า’ เมื่อมีซ้าย ก็ต้องมีขวา เมื่อมีหน้า ก็ต้องมีหลัง เมื่อมี ‘กร๋อย’ ก็ต้องมี ‘เก้ง’ และเมื่อมี ‘กี้’ ก็ต้องมี ‘จินา’ กี้กับจินาเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปี 2525 เราสองคนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เราสองคนเติบโตมาด้วยกัน แต่กี้เดินสายวิชาการ จินาเดินสายวิชาชีพ แม้เราจะเดินมาคนละเส้นทางกัน แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องท�ำงานให้สมาคมนิสิตเก่านิเทศ จุฬาฯ ที่เรารัก เราเชื่อว่าความแตกต่างของเราจะช่วยเติมเต็มซึ่งกันและกัน เราเชื่อว่าสองหัวน่าจะดีกว่าหัวเดียว คราวนี้ เลยมีนายกฯ สองคนนะพี่น้อง!!! ส�ำหรับตอนนี้ขอให้อ่านสายใยให้สนุก คิดถึงกันเยอะๆ แล้วไว้เจอกันบ่อยๆ ผศ.ดร.ม.ล.วิฏราธร จิรประวัติ (กี้ 18) l จินา โอสถศิลป์ (จีน่า 18) นายกสมาคมนิสิตเก่านิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
บทบรรณาธิ ก าร พี่ๆ น้องๆ ที่อ่านมาถึงตรงนี้คงทราบกัน แล้วนะครับว่า สายใยเล่มนี้มาในตีม ‘คู่’ เพื่อ เป็นการเปิดศักราชของการที่คณะเรามีนายก สมาคมคนใหม่ แถมไม่มาแค่คนเดียว แต่จบั มือ มากั น เป็ น คู ่ และยั ง เป็ น นายกคู ่ แ รกใน ประวัติศาสตร์คณะ นั่นก็คือครูกี้และพี่จีน่า!!! ดังนั้นเพื่อไม่ให้หลุดกระแสเราจึงท�ำสายใย ฉบับนีใ้ ห้มลี กั ษณะเป็นคูม่ ากทีส่ ดุ บรรณาธิการ เล่มนี้จึงมากันเป็นคู่!!! และเราสองคนก็ตกลงกันว่าจะแบ่งกันเขียน บทบรรณาธิการกันคนละครึง่ โดยผมรับผิดชอบ ครึ่งแรก และเคนหมีซึ่งเป็นบรรณาธิการอีกคน รับผิดชอบครึ่งหลัง แต่ผมไม่ได้บอกเคนหมีหรอกนะครับว่า ผม ตั้งใจว่าจะไม่เขียนอะไรอยู่แล้ว ผมจะแกล้งให้ เคนหมีเขียนไปคนเดียวนั่นแหละ มารอดูกันครับว่าเคนหมีจะเขียนอะไร.
เดี๋ยวเล่มหน้ามาเขียน <3
ติ้ง 45 เคนหมี 48 *หนังสือคู่คณะนิเทศศาสตร์ที่คอยสานความสัมพันธ์ของพวกเราเอาไว้ด้วยกัน โดยสมาคมนิสิตเก่า นิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขนาด A5 ซึ่งถ้าเอากระดาษ A5 จ�ำนวนหนึ่งคู่ วางเอาด้าน ยาวชนกันจะใหญ่เท่ากระดาษ A4 เหมือนที่อ.มานพ รุ่น 7 เคยสอนไว้ หนา 24 หน้าคู่ และยังมีฉบับ ออนไลน์คู่กันไปอีกด้วย หัวหน้าใหญ่ : ครูกี้ พี่จีน่า 18 l บรรณาธิการใหญ่ : พี่จ๋อง 25 l บรรณาธิการประจ�ำฉบับ : ติ้ง 45 เคนหมี 48 ผู้ช่วยบรรณาธิการ : เคนหมี 48 ติ้ง 45 l ประสานงาน : พี่หลิน 42 l ที่ปรึกษาฉบับออนไลน์ : วาลัด 45 กองบรรณาธิการ : ปั๊บ รัชมอส 48 ลี้ 49 l บรรณาธิการศิลปกรรม : พราว 48 l บรรณาธิการแฟชั่น : โจ้ 48 รูปเล่ม : บิ๋ม พจน์ พิน 48 โบกี้ ปิ่น โมโมะ 51 l ภาพปก : ซูโม่ 51 l พิสูจน์อักษร : ติ้ง 45 เหนียวแน่นหนึบ : พี่เกียรติ 24 l หาเงินยอดเยี่ยม : พี่จู 14 พี่ไก่แก้ว 17 พี่เกียรติ 24 พี่เต้ย 33 ติดสติ๊กเกอร์และส่งไปรษณีย์ : น้องๆ คณะที่น่ารัก
เหนียวแน่นหนึบ #33 เหนียวแน่นหนึบฉบับคู่ เล่มที่ 33 เป็ น เลขคี่ ที่ เ ป็ น เลขคู ่ นายก สมาคมฯ ใหม่มาเป็นคู่ ประธานจัด งานคืนสู่เหย้าครั้งต่อไปก็ยังเป็นคู่ ปกติส่งสายใยให้เล่มเดียวแต่ฉบับนี้ก็ ยั ง มาคู ่ กั บ พจนานุ ก รม ฉบั บ พี่ บัณฑิตยสถาน ซึ่งจริงๆ สมาคมฯ ท�ำแจกน้องใหม่มาหลายรุ่นแล้ว แต่ พี่ๆ หลายคนยังไม่เคยอ่าน อยากจะ มีไว้เป็นคูม่ อื สักเล่ม ก็จดั ไปตามเสียง เรียกร้อง หวังว่าคงจะสร้างรอย ยิ้มให้พี่ๆ น้องๆ ได้บ้าง
จีน่า#18
เข้าสูว่ าระกรรมการบริหารสมาคมฯ ชุดใหม่ มีทั้งหน้าเก่าที่เป็นมาหลายยุคหลาย สมัย ส่วนหน้าใหม่ก็มีหลายคนที่ท่านนายกคู่ ช่วยกันตามจีบตามตื๊อให้เข้ามาช่วยท�ำงาน เพื่อชาวนิเทศ ใครเป็นใคร ดูแลงานส่วนไหน บ้าง จะมาเล่าสู่กันฟัง อ่านแล้วเกิดอยากช่วย งานสมาคมฯ ขึ้นมา ก็อย่าได้รอช้า สมาคมฯ ยินดีต้อนรับเสมอครับ 555
อ.กี้#18 - พี่จีน่า#18 นายกสมาคมฯ คู่แรก
เริ่มที่นายกสมาคมคู่แรกของคณะ คิดว่าน่าจะของจุฬาฯ ด้วย อ.กี#้ 18 ม.ล.วิฏราธร จิรประวัติ และพี่จีน่า จินา โอสถศิลป์ เพื่อน ซี้ปึ้กรุ่นเดียวกัน อ.กี้ เป็นกรรมการสมาคมฯ 5 วาระตั้ ง แต่ ยุ ค พี่ จู # 14 (2 วาระ) พี่ ครูกี้#18 มา กร๋อย#15 (2 วาระ) และพีต่ #ู่ 17 ก่อนได้รบั การ เลือกตั้งเป็นนายก อ.กี้ ขอเกษียณอายุราชการ ก่อนก�ำหนดหวังว่าจะได้พักผ่อนเต็มที่ แต่ฟ้า ลิขิตนั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง เลยได้มารับ ใช้คณะในอีกบทบาทหนึ่ง และเพื่อให้ครบทั้ง บุ ๋ น และบู ๊ ได้ ข ออนุ ญ าตที่ ป ระชุ ม ใหญ่ เ ชิ ญ
พี่จีน่า บิ๊กบอส GDH 559 มาเป็นนายกคู่กัน ซึ่ง พี่ จี น ่ า ท� ำ งานเบื้ อ งหลังให้ส มาคมฯ มาโดย ตลอด ไม่ว่าจะงานคืนสู่เหย้า งานวิ่ง Nitade Fun Run และอีกหลายๆ กิจกรรม ได้พี่น้อง นิเทศใน GDH 559 เป็นก�ำลังส�ำคัญมาตลอด และมีแนวโน้มว่าอาจจะตลอดไปด้วย 555 พร้อมสานต่อภารกิจ ‘สายใยนิเทศ สายใยสังคม’ เน้นกิจกรรมคุณภาพ งานดี คน ท� ำ งานมี ค วามสุ ข ผู ้ ร ่ ว มงานประทั บ ใจ ที่ คอนเฟิร์มแล้วมี 3 กิจกรรม เป็ด เปลี่ยน โลก, โอลิมเป็ด และคืนสูเ่ หย้า รับรองว่าจัดเต็มทุกงาน
เป็ด เปลี่ยน โลก เริ่มที่งาน ‘เป็ด เปลี่ยน โลก’ หลัง จากที่สมาคมฯ จัดงานทอล์กโชว์มาแล้ว 2 ครัง้ คือ ‘Back to The Future’ ย้อนความประทับใจ ในวัยเรียนของแต่ละช่วงรุ่น จนมาถึง ‘คุยผลัด 5X10 10 คน 5 นาที เรื่องดีๆ ที่อยากส่งต่อ’ เป็นการแบ่งปันเรื่องราวดีๆ หลากหลายแง่มุม ของชาวนิ เ ทศ จุ ฬ าฯ ซึ่ ง ทั้ ง สองงานจั ด ขึ้ น ส�ำหรับคนในคณะเท่านั้น และมาถึงงานครั้งที่ 3 ที่เราตั้งใจจะประกาศก้องบอกคนทั้งโลกว่า วิชาชีพนิเทศศาสตร์ มีพลังที่จะเปลี่ยนโลก มี พลังในการขับเคลือ่ นสังคม และสร้างสังคมทีด่ ี ได้ แม้จะเป็นเพียงเป็ดตัวเล็กๆ ก็สามารถ สร้างสรรค์ที่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ จึงเป็นที่มาของชื่อ งาน ‘เป็ด เปลีย่ น โลก’ งานมี 2 ส่วนคือ ‘เป็ดทอล์ก’ โดยเป็ดผู้จุดประกาย 14 ท่าน (คนละ 5 นาที)
ปุ้ย#31
จอย#27
อ�ำ#31
และหนังสือเป็ดเปลี่ยนโลกที่รวบรวมทั้งบุคคล และเรือ่ งราวการเปลีย่ นโลกโดยนักนิเทศศาสตร์ อีก 37 เรื่อง รวมเป็น 51 เท่ากับการครบรอบ 51 ปีของคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ พอดี และ งานนี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมครบรอบ 100 ปี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยอีกด้วย ทั้ง 51 (คน/กลุ่ม/เรื่อง) จะมีใครบ้างคอยติดตามได้ ทางสื่อต่างๆ ของสมาคมฯ แต่ล็อกคิวกันไว้ได้ เลย วันอาทิตย์ที่ 16 ตุลาคมนี้ บ่ายโมง พบกัน ที่โรงภาพยนตร์ IMAX สยามพารากอน งานนี้ เ ชิ ญ ‘เจ๊ จู # 14’ วราภรณ์ กุ ล สวั ส ดิ์ ภั ก ดี อดี ต นายกเป็ น ประธาน อ�ำนวยการ ส่วนแม่งานก็มาเป็นคู่ (อีกแล้ว) จอย#27 โสภิตา ธรรมสังคีติ ผู้ผลิตแอนิเมชัน ‘ชุ ม ชนนิ ม นต์ ยิ้ ม ’ และ อ� ำ #31 อมราพร แผ่นดินทอง นักเขียนผู้มากความสามารถ ซึ่ง มารับต�ำแหน่งสาราณียกรในวาระนีพ้ อดี พร้อม กับทีมงานอีกคับคัง่ มะลิ#27 ชุตมิ ารี จาตุรจินดา ช่วยดูแลงานดีไซน์ ต้น#27 นโรตม์ อภิมขุ วรสกุล โปรดิวเซอร์จดั อีเวนท์ พร้อมกับทีมกรรมการอีก จ�ำนวนมาก เช่น อ.ป๋อม#18 ไศลทิพย์ จารุภูมิ, ปุ๊ก#23 พรพรรณ เชยจิตร, อ้วน#31 ชุติมา ด�ำสุวรรณ, ปอ#45 ปัทม ยืนยง, หลิน#42 ภรภัทร ศิลปการธนกิจ และสายใยเดอะแก๊ง ส่วนเกียรติ หรือชีวาส#24, จ๋อง#25 และปุ้ย#31 ณัฐพร อิทธิเวชชัย เลขาธิการสมาคมฯ จะคอยตามไป ช่วยทุกกิจกรรม ขาดตกชื่อใครไปต้องขออภัย ด้วยครับ
อิม#33
พี่บี๋#26
โอลิมเป็ด
เสริฐ#18 จู#14 กิ จ กรรมต่ อ ไป ‘โอลิ ม เป็ ด ’ ถ้ า โอลิมปิกคือมหกรรมกีฬาที่ใหญ่ที่สุดของโลก โอลิมเป็ดก็คอื มหกรรมงานวิง่ ทีย่ งิ่ ใหญ่ทสี่ ดุ ของ ชาวนิเทศ จากผลงาน ‘50 ปี วิ่งทีนึง Nitade Fun Run’ อันลือลั่นจนได้รับการโหวตให้ติด อันดับต้นๆ ของงานวิ่งที่ดีที่สุดในปี 2558 และ ยังสร้างปรากฏการณ์การตื่นเช้ามากที่สุดของ ชาวนิเทศ ลบค�ำสบประมาทว่าชาวนิเทศตืน่ เช้า ไม่เป็นได้อย่างงดงาม ท�ำให้ท่านประธานจัด งาน เสริฐ#18 ประเสริฐ วิวัฒนานนท์พงษ์ อยากเขียนประวัตศิ าสตร์หน้าต่อไปในวงการวิง่ ของเมืองไทยด้วยการจัดงานวิ่งที่สนุกที่สุด มี กิจกรรมเอนเตอร์เทนมากที่สุด มีดารามาร่วม วิ่งและให้ก�ำลังใจมากที่สุด ทั้งดารานิเทศ และ ขนดารา GDH 559 มายกค่าย วิง่ เสร็จกินอาหาร ที่อร่อยสุดๆ และรายได้จากงานนี้จะน�ำไปมอบ ให้โครงการต่างๆ ที่ท�ำเพื่อสังคมอย่างแท้จริง ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด งานนี้ชาวนิเทศได้ สิทธิพิเศษสมัครก่อน เตรียมตัวกันให้พร้อม คอยติดตามข่าวจากสือ่ ต่างๆ ของทางสมาคมฯ แล้วมาวิ่ง ‘โอลิมเป็ด’ กัน วันอาทิตย์ที่ 22 มกราคม 2560 งานดีๆ แบบนี้ต้องชื่นชมทีมงานกัน หน่ อ ย รองประธานจั ด งานสาวสวยทั้ ง คู ่ (อี ก แล้ ว ) บี๋ 2 6# ปรารถนา จริ ย วิ ล าศกุ ล ผูส้ ร้างสรรค์โครงการผูกปิน่ โตข้าว และ อิม#33 จินตกานต์ ศรีชลวัฒนา ผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้าน
การขอสปอนเซอร์ พร้อมทีมงานคับคั่งเช่นกัน ไก่แก้ว#17 จตุพร อัมพุนนั ทน์, อุย๋ #18 ศรีประภัสสร์ พราวพันธุ์, นรรณ#22 นรรณ วงศ์พัวพันธุ์ และ พี่น้องนิเทศอีกจ�ำนวนมาก ต้องขอปรบมือและ เป็นก�ำลังใจให้ทีมงานทั้งสองกิจกรรมครับ
คืนสู่เหย้า 2560
จิ๊บ#23
หน่อย#23
ส่วนงานคืนสูเ่ หย้าทีย่ งิ่ จัดยิง่ สนุกขึน้ ทุกปี ได้ประธานจัดงานคู่ (อีกแล้ว) คู่กันมา ตัง้ แต่เรียนยันท�ำงานทีเ่ ดียวกัน เจ๊จบิ๊ #23 จารุภสั ปัทมะศิริ & เจ๊หน่อยปล่อยงู#23 พัชราภรณ์ หิตะนันท์ กับคอนเซปท์ ‘ความรัก’ รับรองความสนุกสุด เหวีย่ งและรักกันมากขึน้ อีกหลายเท่าตัว มางาน นี้ใครที่ยังโสดมีโอกาสเจอเนื้อคู่ ใครที่มีคู่แล้วก็ ขอให้มาเป็นคู่ หรือใครจะเริม่ หาคูไ่ ว้ตงั้ แต่ตอน นี้ก็ยังพอมีเวลา เพราะงานจัด วันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2560 ข่าวความคืบหน้าคงมีมาเป็น ระยะๆ แค่เปิดหัวใจรอรับไว้ก็พอจ้า!!! อีกอภิมหาโปรเจกท์ที่ท่านนายกคู่ ตั้งใจมากๆ คือการเพิ่มจ�ำนวนสมาชิกวิสามัญ ตลอดชีพอีก 1,000 คน ภายใน 2 ปี จาก 1,200 เป็น 2,200 คน มอบหมายให้ เสริฐ#18 อุปนายก สมาชิกสัมพันธ์ จับมือกับ ฟี#18 สุเทพ เดชะชีพ ช่วยกันใส่เกียร์เดินหน้าโหมประชาสัมพันธ์
คณะกรรมการ สร้างความเข้าใจกับพี่ๆ น้องๆ ว่าท�ำไมชาว นิเทศจึงต้องสมัครสมาชิกวิสามัญตลอดชีพ พร้อมจัดสิทธิประโยชน์ต่างๆ เพื่อเป็นการ ขอบคุณสมาชิกฯ เตรียมลงทุนท�ำไวรัลคลิป โดนใจ และระดมตัวแทนจากทุกรุ่นผนึกก�ำลัง ช่วยกันเชิญชวนเพื่อนๆ ในรุ่น ซึ่งท่านที่ก�ำลัง อ่านสายใยแบบเล่มแสดงว่าน่าจะสมัครแล้ว เพราะเราส่งแบบเล่มให้เฉพาะสมาชิกวิสามัญ ตลอดชีพเท่านั้น ส่วนท่านที่ก�ำลังอ่านเวอร์ชัน ออนไลน์ มีโอกาส 99% ที่ยังไม่ได้สมัคร หรือ อาจจะมีปญั หาเรือ่ งทีอ่ ยูไ่ ม่อพั เดท ถ้าใครมัน่ ใจ ว่าสมัครแล้วแต่ไม่ได้รับสายใยถึงบ้าน ติดต่อ ช่อน#40 สุทธิโชค จรรยาอังกูร 087-0628472 นายทะเบียนสมาคมฯ ได้เลยครับ
มูลนิธินิเทศศาสตร์ ศาสตราจารย์บ�ำรุงสุข สีหอ�ำไพ
เล่ า เรื่ อ งสมาคมนิ สิ ต เก่ า มาพอ สมควร ขออัพเดทเรื่องราวของมูลนิธิที่ท�ำงาน เพื่อคณะคู่กับสมาคมฯ บ้าง นั่นก็คือมูลนิธิ นิเทศศาสตร์ ศาสตราจารย์บ�ำรุงสุข สีหอ�ำไพ ซึ่งประจวบเหมาะได้ประธานคนใหม่ในช่วง เวลาเดียวกับนายกสมาคมใหม่พอดี โดยได้
อ้อย#8 ฟี#18 กรรมการทีอ่ าสาช่วยกันประสานงาน กั บ ตั ว แทนรุ ่ นมี หลายคน พี่จุ๊ก #2 ประธาน มหาสุวรรณ ที่ปรึกษา, น้ากร๋อย#15 กิตติพงศ์ ทุมวิภาต อดีตนายก, ขวัญ#20 ขวัญชัย สินเพิม่ คูณ, เหน่ง#21 นันทา อนันตกูล, ปิง#26 เพียรชัย องค์ ศ รี ต ระกู ล , นี # 28 ปริ ษ า เมธี ช าญกิ จ , แอน#31 ธิดารัตน์ เจริญพงษ์, ปูนเล็ก#34 นลินา ชยสมบั ติ , เอก#36 เอกพร ศรี สุ ข ทวี รั ต น์ , มด#37 วิรนิ ยา จินต์จนั ทรวงศ์, เพ็ญ#41 เพ็ญฉวี ศรี วนาสณฑ์ , จั ส ติ น โสตางกูร #45, วาลัด เสน่ห์#45, กานต์#48 ชัชนันท์ ฉันทจินดา, เกียรติ จ๋อง ปุ้ย ก็ช่วยงานสมาชิกสัมพันธ์ด้วย เช่นกัน ... 1,000 บาท เป็นสมาชิกตลอดชีวิต และได้รับสิ่งดีๆ มากมาย สมัครง่ายๆ ผ่าน ตัวแทนรุ่นได้เลย
พีอ่ อ้ ย#8 ม.ล.อัจฉราพร ณ สงขลา มารับหน้าที่ เป็นประธานมูลนิธิ มีเป้าหมายส�ำคัญคือเผยแพร่ ความคิดและคุณปู การของอาจารย์บำ� รุงสุข สีหอ�ำไพ โดยจะเน้นงานด้านนิเทศศาสตร์ ซึง่ ไม่ได้มงุ่ เน้น เฉพาะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ แต่ท�ำเป็นเครือข่าย ทั้งประเทศ ทุกสถาบัน เพื่อจะได้แบ่งปันองค์ ความรูก้ นั ได้ระยะยาว และสร้างความแข็งแกร่ง ให้กับวงการนิเทศศาสตร์ ส่วนกรรมการชุดใหม่ได้ก�ำลังส�ำคัญ มาอีกหลายท่าน เจ๊จ#ู 14 วราภรณ์ กุลสวัสดิภ์ กั ดี รองประธานด้านสือ่ สารประชาสัมพันธ์ พีเ่ อ๋ย#9 อ่ อ นอุ ษ า ล� ำ เลี ย งพล รองประธานด้ า น ยุทธศาสตร์ พี่ยุ่น#16 จินดา มีประเสริฐสกุล รองประธานฝ่ายหาทุน อ.ป๋อม#18 ไศลทิพย์ จารุภมู ิ
รองประธานฝ่ า ยประสานงาน (คนนี้ค วบ 3 ต� ำ แหน่ ง รองคณบดี , อุ ป นายก และรอง ประธานมู ล นิ ธิ ฯ ) พี่ ห มวย#13 วรรณธนา วงศ์สรุ พิเชษฐ์ เป็นเหรัญญิก พีแ่ หม่ม#14 ภาภิส ศิรวิ านิช เป็นเลขานุการ และกรรมการอีกหลาย ท่าน เช่น พี่รัช#8 ณรงค์ชัย วัฒนเกษม, พี่ตุ๊#8 รัชนี เอมะรุจิ, พี่ตุ้ม#8 ตุ้มเพชร บุญญฤทธิ์, พี่เปี๊ยก#9 นงนุช คุณานุกรกุล, พี่พิศ#9 สมพิศ พฤทธิวรสิน, อ.ถิ#10 รศ.ถิรนันท์ อนวัชศิรวิ งศ์, พี่ปิ๋น#11 ปริญดา อุทัยเจริญพงษ์, พี่นิ#11 นิรมล ทิรานนท์, พี่พร#16 ทรงพร ศรีช่วย, พี่หมิ่น#16 จ�ำรัส จันทนาวิวัฒน์, โกโก้#24 วรพรรณ เอื้ออาภรณ์ เป็นต้น และยังมีรุ่นพี่ๆ อีกหลายท่านที่ช่วยเป็นคณะที่ปรึกษา และทาง มูลนิธิฯ เตรียมเชิญตัวแทนรุ่น ทั้งปริญญาตรี โท เอก เข้ามาช่วยงานเพื่อขยายข่าวสารไปให้ ครอบคลุมทุกรุ่น ส�ำหรับกิจกรรมที่มูลนิธิจะท�ำมีทั้ง การสานต่อโครงการเก่าๆ ที่เคยท�ำไว้ และ สร้างสรรค์งานใหม่ๆ โดยงานที่ก�ำลังเร่งเดิน เครื่องคือ การท�ำเว็บไซต์และเฟซบุ๊กของมูล นิธิฯ และการมอบรางวัล ศ.บ�ำรุงสุข สีหอ�ำไพ (ชื่อเดิมรางวัลนักนิเทศศาสตร์ดีเด่น) หลังจาก ทีเ่ คยมอบครัง้ สุดท้ายไปเมือ่ ปี 2551 เพือ่ ยกย่อง และเชิดชูนกั นิเทศศาสตร์ทสี่ ร้างคุณปู การให้แก่ ประเทศ ขณะทีก่ จิ กรรม Dinner Talk ซึง่ ถือเป็น ไฮไลท์ส�ำคัญของมูลนิธิมาตลอด ก็ยังคงจะจัด อย่างต่อเนือ่ ง โดยหัวข้อทีก่ ำ� หนดไว้คร่าวๆ เป็น เรือ่ งจรรยาบรรณของสือ่ มวลชน ‘สือ่ หรือเสีย้ ม’ โดย อ.จุม#2 จุมพล รอดค�ำดี และ พี่เอ๋ย#9 รับอาสาเป็นแม่งาน อีกกิจกรรมใหม่เอีย่ มคือ แคมป์นสิ ติ เพราะต้องการท�ำเรื่อง Crisis Management เพราะเห็นว่าปัจจุบนั ไม่คอ่ ยมีใครท�ำ โดยร่วมมือ ป๋าแหม่ม
กับคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ และมหาวิทยาลัย อื่ น ๆ จั ด กิ จ กรรมและสร้ า งเครื อ ข่ า ยนั ก นิเทศศาสตร์ขนึ้ มา โดยเชิญ รศ.ดร.ศิรชิ ยั ศิรกิ ายะ เป็นที่ปรึกษาของงานนี้ด้วย และอาจจะมีการ ต่อยอดไปยังองค์กรธุรกิจต่างๆ น่าจะได้เห็น ความคืบหน้าอีกไม่นานนี้ ส่วนกิจกรรมประเดิมเริ่มแรกที่เพิ่ง จัดไปเมือ่ 27 ก.ค.ทีผ่ า่ นมาคือ ‘ล้อมวงเล่า’ โดย วางแผนจะจัดสองเดือนครั้ง โดยเชิญรุ่นพี่เก่าๆ มาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอาจารย์บ�ำรุงสุข เพื่อ บันทึกความทรงจ�ำดีๆ ไม่ให้จางหายไป จาก นัน้ ก็จะน�ำข้อมูลทีไ่ ด้มาน�ำเสนอผ่านทางเว็บไซต์ และเฟซบุ ๊ ก ต่ อ ไป ส� ำ หรั บ ครั้ ง แรกมี พี่ ๆ มาร่วมล้อมวงเล่ากันคึกคัก พี่แป้น#1 อมรา พรหโมบล, พี่หมู#3 ประภัทร์ ศรลัมพ์, พี่ตุ้ย#3 วรยุทธ พิชัยศรทัต, พี่จิ๋ม#3 ผศ.ขวัญเรือน กิติวัฒน์, พี่เนศ#3 ธเนศ เนติโพธิ์, พี่โด่ง#4 รศ.ดร.ระวีวรรณ ประกอบผล, พี่ธีร์#5 สุธีร์ รั ต นนาคิ น ทร์ , พี่ อั ศ #6 อั ศ ศิ ริ ธรรมโชติ , พี่หมู#6 ปนัดดา เลิศล�้ำอ�ำไพ และพี่อี๊ด#8 ศุภวัฒน์ จงศิริ แม่งานคือ อ.ถิ#10 และพีพ่ ร#16 ถือว่าประเดิมงานแรกได้อย่างอบอุ่นและน่า ประทับใจ
ปิดท้ายด้วยงานดีๆ ที่อยากชวนไป ชม นิทรรศการ ‘จุฬาฯ พาก้าวไกล : บุกเบิก แสวงหา ก้าวหน้า กว้างไกล’ โดย ป๋าแหม่ม ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร. สุรพล วิรุฬห์รักษ์ เปิดให้ชมถึง 30 กันยายนนี้ จันทร์-ศุกร์ เวลา 9.00-17.00 น. ณ นิทรรศสถาน ชั้น 1 ปีกขวา ของอาคารศิลปวัฒนธรรม จุฬาฯ (ระหว่างคณะ สถาปัตยกรรมและคณะศิลปกรรม) ใครแวะไป ป๋าแหม่มฝากบอกว่าไม่รับดอกไม้นะ รับแต่ ขนมอร่อยๆ จ้า
นายกฯ ดูโอ้
คู่แรกของเมืองไทย! จีน่า
ครูกี้
หลังจากผ่านพ้นยุคสมัยของนายกฯ ตู่ (วี นั ส 17) (แหนะ! คิ ด ว่ า ตู ่ ไ หน) ประวั ติ ศ าสตร์ ห น้ า ใหม่ ก็ เ กิ ด ขึ้ น เมื่ อ ผลการเลือกตั้งได้นายกสมาคมฯ คู่กัน 2 คน!
กรึ่ ม ๆ เขาก็ เ ริ่ ม ชวน เราก็ ต อบตกลงไป (หัวเราะ)
พี่จีน่า: วันนั้นที่ไปคุยเนี่ย จริงๆ แล้ว พี่ๆ ก็ ตั้ ง ใจจะทาบทามอาจารย์ กี้ อ ยู ่ แ ล้ ว ล่ ะ เผอิญพี่ไปเพื่อ คุ ย เรื่ อ งอื่ น ด้ ว ย พอพี่ กี้ ถู ก ทาบทามในโต๊ะ พี่กี้ก็เอาพี่ไปเป็นตัวประกัน เลย บอกว่าต้องให้พี่เป็นด้วยถึงจะยอมเป็น เนื่องจากเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะมีสมาคมนิสิต (หัวเราะ) เก่าฯ ที่ไหนเคยท�ำมาก่อน อีกทั้งสายใยฯ ฉบับนีพ้ ดู ถึงเรอื่ ง ‘คู’่ ดังนัน้ เราจึงไม่รอช้า สายใย: แล้วจริงๆ อยากเป็นมั้ยครับ ติดต่อ ครูกี้ 18 (ม.ล.วิฏราธร จิรประวัต)ิ และพี่จีน่า 18 (จินา โอสถศิลป์) นายก พี่ จี น ่ า : ก็ ค ่ อ นข้ า งล� ำ บากใจ เพราะโดย สมาคมนิสิตเก่านิเทศ จุฬาฯ คู่แรกของ ส่วนตัวก็มีงานในความรับผิดชอบเยอะมาก แล้ ว ช่ ว งนั้ น ก็ เ ป็ น ช่ ว งเวลาที่ บ ริ ษั ท GTH โลกไปทันที! ก�ำลังจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แล้ว งานสมาคมฯ มันมีประชุมเยอะ ทั้งงานนอก งานใน ถ้ า ไปไม่ ไ ด้ ทุ ก ครั้ ง เราก็ อึ ด อั ด สายใย: ต�ำแหน่งนายกฯ คู่ ได้มาไงครับ เราเลยคุยกันว่า พี่กี้ท�ำเลย ถ้าต้องการอะไร บอกเรา รุ ่ น 18 พร้ อ มซั พ พอร์ ต เต็ ม ที่ ครูกี้: นัดคุยกับพี่แดง (พันธ์เลิศ 8) และพี่ จู แต่ พี่ กี้ ก็ บ อกว่ า ถึ ง มี ซั พ พอร์ ต ข้ า งหลั ง (วราภรณ์ 14) เรื่ อ งงาน 50 ปี ตอนนั้น มันก็ไม่อนุ่ ใจเหมือนยืนข้างกันอยูด่ ี อีกอย่าง ยังไม่เคยคุยกันเรื่องต�ำแหน่งนายกสมาคมฯ พี่ กี้ ก็ ยิ น ดี รั บ งานประชุ ม บางนั ด ที่ พี่ ไ ม่ มาก่อน พอดีวันนั้นดื่มแอลกอฮอล์ไปจนเริ่ม สามารถไปได้ พี่ก็เลยสบายใจขึ้น แต่พี่ๆ
ก็บอกว่าเป็นนายกฯ คูไ่ ม่ได้! มันจดทะเบียน ไม่ได้ เราก็บอกว่าเดี๋ยวค่อยแก้ ที ห ลั ง มั น ไม่ ไ ด้ ซี เ รี ย สขนาดนั้ น เรามองว่านี่คือ ความเป็นนิเทศศาสตร์ ถ้าอะไรที่มันดูไม่มี ทาง เราก็จะหาวิธีจนได้ ...แต่จริงๆ มันก็แก้ ไม่ได้นั่นแหละ ครูกี้: แก้ได้! (หัวเราะ) สายใย: แล้วสุดท้ายท�ำไมถึงมาท�ำครับ
พี่ จี น ่ า : เรารู ้ สึ ก ว่ า คณะท� ำ ให้ เ รามี วั น นี้ คณะท�ำให้พวกเรามีมุมมอง วิธีคิดหรืออะไร ต่างๆ ที่ไม่ใช่แค่วิชาการ อย่างพี่เรียน MC ท�ำให้เราได้รู้จัก Teamwork เอามาใช้ใน การท�ำงาน ในวันทีเ่ รามีเวลาและมีความพร้อม เราก็อยากตอบแทนอะไรสักอย่าง
เวลาคิดอะไรก็คดิ เป็นระบบ คือนิเทศศาสตร์ เราเนี่ ย ไม่ ค ่ อ ยคิ ด เป็ น ระบบ เราคิ ด จาก ความรู ้ สึ ก เป็ น หลั ก ต้ อ งมี ใ จถึ ง อยากท� ำ ถ้าครูบาอาจารย์คิดแบบนี้ก็พังกันหมด ข้อสอง พีก่ เี้ ป็นเป็นอาจารย์พลังบวก ค� ำ ว่ า พลั ง บวกหมายถึ ง เวลาอยู ่ กั บ เขา จะรู ้ สึ ก ว่ า สิ่ ง ที่ เ ขาคิ ด ทั้ ง หมดมั น ไม่ มี เรื่องร้ายๆ เลย อยู่ใกล้พี่กี้สบายใจมาก ไม่มี เรื่องให้ทุกข์หรือกลุ้ม ทุกเรื่องไม่ว่าจะมีเรื่อง หรือไม่มี พี่กี้ไม่เคยท�ำให้มีเรื่องเลย ครูก:ี้ จีนา่ เป็นนักจัดการสุดๆ ถ้าเรามีไอเดีย อะไร จีน่าก็มีพลังในการท�ำให้มันเป็นจริง แต่แก้ขา่ วหน่อยทีเ่ ขาบอกว่าครูเป็นนักเรียนดี ไม่เลยนะ ครูเป็นนักเรียนที่ไม่ดี พี่จีน่า: ตอนนั้นติดแฟนไง (หัวเราะ)
ครู กี้ : จริ ง ๆ ตอนเรี ย นอยู ่ ครู ก็ ไ ม่ ใ ช่ สายใย: อุ๊ปส์ เด็กกิจกรรม เป็นพวกคุณหนูมามั่งไม่มามั่ง การได้มาท�ำงานกับสมาคมฯ ท�ำให้เราได้ เห็นพี่ๆ ที่ทุ่มเท ได้เห็นนักเรียนที่เข้ามาช่วย เลือดมันสูบฉีดเลยนะ จากเดิมที่ไม่ใช่คน แบบนี้เลย มันเลยท�ำให้เราอยากท�ำให้ได้ แบบทีเ่ ขาท�ำบ้าง เหมือนมาเป็นไอดอลให้เรา เผอิญตอนนี้เรามีโอกาส เราก็จะท�ำให้เต็มที่ พี่จีน่า: คนที่ทุ่มเทแบบเกียรติ (วีระเกียรติ 24) กับจ๋อง (พงศ์นรินทร์ 25) เนี่ย บุคคล ตัวอย่างของคณะเลย (หัวเราะ) สายใย: ลองขายข้อดีของอีกคนให้ฟัง หน่อย
พี่ จี น ่ า : ข้ อ แรก พี่ กี้ เ ป็ น คนฉลาดเฉลี ย ว คือเรียนหนังสือเก่ง ถ้าเรียนไม่เก่งก็เป็น ด็ อ กเตอร์ ไ ม่ ไ ด้ (หั ว เราะ) มี ค วามคิ ด ดี
“เรารูส้ กึ ว่าคณะท�ำให้เรามีวนั นี้ คณะท�ำให้พวกเรามีมุมมอง วิธีคิดหรืออะไรต่างๆ ที่ไม่ใช่ แค่วิชาการ อย่างพี่เรียน MC ท�ำให้เราได้รู้จัก Teamwork เอามาใช้ในการท�ำงาน ในวันที่ เรามีเวลาและมีความพร้อม เราก็อยากตอบแทนอะไร สักอย่าง” –พี่จีน่า ครู กี้ : แต่ ป ระเด็ น คื อ เรารั บ ผิ ด ชอบไง สายใย: นอกจากความต่างแล้วมีความ เวลาสอบเพื่อนๆ จะซีร็อกซ์ชีทของคนที่เก่ง เหมือนมั้ยครับ ที่สุดสองคนในรุ่นมาให้ครูอ่าน แล้วค่อยมา ติวให้เพื่อนที่เหลือในกลุ่มอีกที ครูกี้: ครูว่าเราเหมือนกันเรื่องนึงนะ ครูก็จะ treat นักเรียน เหมือนที่จีน่า treat ลูกน้อง พี่จีน่า: คนเก่งที่สุดคนหนึ่งคืออาจารย์ตุ๊ก มันเป็นเรื่องความสัมพันธ์ (วิไลรักษ์ 18) ตอนเรียนอาจารย์ตกุ๊ เขารักกับ ครูกี้ แต่ที่เหลือเป็นกลุ่มน่ารังเกียจอะ คือให้ พี่จีน่า: มันมาจากบุคลิกส่วนตัว คือเรา ชีทมาแบบไม่เต็มใจ แต่ยอมให้เพราะพี่กี้ สองคนเป็ น คนง่ า ยๆ พี่ ท� ำ องค์ ก รของพี่ ไม่ได้อยากให้เรามั้ง (หัวเราะ) เราไม่ อ ยากเป็ น องค์ ก รที่ มี ค วามเป็ น มืออาชีพจ๋า แต่เราอยากเป็นครอบครัวที่มี ครูกี้: ก็รอดกันมาได้ ตั้งแต่จบออกมาก็เดิน ความเป็ น มื อ อาชี พ คื อ เราก็ ท� ำ งานแบบ มาคนละทางกันตลอด จีน่าก็ไปทางหนังกับ มืออาชีพ มีมาตรฐาน มีเป้าหมาย แต่ก็มี พี่เก้ง ส่วนครูก็ไปสายอาจารย์ ด้วยความที่ ความเป็ น ครอบครั ว อย่ า งพี่ น ้ อ งเนี่ ย เราไม่เหมือนกันมั้ง เราเลยเติมส่วนที่ขาดให้ ทะเลาะกันตลอด แต่ไม่เคยโกรธกันจริงๆ กันได้ ตรงไหนที่เราขาด จีน่าช่วยเติมหน่อย เพราะว่าความเป็นครอบครัวท�ำให้เราอภัย บางที เ ราจะรู ้ สึ ก ไม่ ส บายใจถ้ า ไม่ มี จี น ่ า ให้กันได้ เหมือนกัน มันเหมือนกับหยินและหยาง ต้อง อยู่ด้วยกันถึงจะสมดุล ครูก:ี้ หรือมันเป็น DNA นิเทศศาสตร์กไ็ ม่รนู้ ะ
พี่จีน่า: ใช่ เพราะมันมีตั้งแต่รุ่นแรกๆ เลย ถ้าย้อนไปดู คณะอื่นๆ อาจจะไม่มีความ สัมพันธ์แบบนี้ ครูก:ี้ ‘สายใย’ ของเรามันเหมือนใยแมงมุมน่ะ เหมือนจะขาดง่ายนะ แต่ไม่มีทางขาด สายใย: เคยมี วี ร กรรมร่ ว มกั น สมั ย เรียนมั้ย
ครูกี้: มีวันหนึ่ง เป็นวันสอบวิชาป๋าแหม่ม (ดร.สุรพล วิรุฬห์รักษ์) ซึ่งเป็นวันเกิดไบเล่ (จันทรรัตน์ 19) พอดี พวกเราก็ไปเลี้ ย งกั น ที่ร้านนารายณ์พิซเซอเรีย ร้านพิซซ่าทีด่ งั มากสมัยนั้น ปรากฏกลับมาสอบไม่ทัน! เขา สอบกันไปแล้วชัว่ โมงนึง ป๋าแหม่มไม่ให้สอบ ทั้ ง กลุ ่ ม ไม่ มี ค ะแนนมิ ด เทอมซั ก คน เดี ย ว พี่ จี น ่ า : สมั ย นั้ น พี่ กี้ จ ะเป็ น พวกติ ด แฟน ไม่ค่อยอยู่คณะ พวกพี่ก็จะเป็นพวกสิงสถิต อยู่คณะ แล้วก็จะมีเพื่อนอยู่คนนึงในกลุ่ม ที่จะเป็นคนมาจุดประกายความเวรต่างๆ ให้ พี่ สอนให้ พี่ ใ ส่ ร องเท้ า แตะสกอลล์ ซึ่งฮิตมาก ใส่กันทุกคน แต่ผิดระเบียบนะ แล้วป๋าแหม่มเป็นคนร้อนรนทนไม่ได้ ถ้าเห็น อาจารย์มาไกลๆ ต้องวิ่งหลบ มีอยู่วันหนึ่ง ลิฟต์เปิดออกมา เจออาจารย์พอดี แล้วเรา สามคนใส่รองเท้าแตะอยู่ อาจารย์กช็ หี้ น้าด่า พวกเราก็วิ่งหนี แกก็วิ่งตาม เราวิ่งหนีไปที่ ลานจอดรถนิติฯ ตอนนั้นที่หน้าตึกหนึ่ง ตรง ใต้ถุนคณะจะมีป้ารถเข็นขายลูกชิ้นทอดอยู่ อาจารย์แกคงโมโหมาก แกเลยหยิบกระทะ ทอดลูกชิ้นขว้างออกไป คือเราก็รู้ว่าแกตั้งใจ ขว้างไม่ให้โดนใครหรอก แต่หมาคงไม่รู้ไง เกือบหลบไม่ทัน (หัวเราะ)
สายใย: อย่างเฟี้ยวครับ พี่จีน่า: แล้วก็เคยลอกข้อสอบกันจนตกโต๊ะ สายใย: เล่าๆๆๆๆๆ ครู กี้ : ปกติ ต อนสอบครู จ ะอ่ า นหนั ง สื อ มาทุ ก ครั้ ง เพื่ อ นก็ ม าขอนั่ ง รอบเลย คอยเรียก “กี้ๆๆ” อยู่ตลอด แล้วดันมีข้อนึง ครูท�ำไม่ได้ วิชาอาจารย์บ�ำรุงสุขเลย เราก็ ไม่รู้จะตอบยังไงเพราะไม่เคยเข้าเรียนเลย พูดแล้วรู้สึกผิดจัง พี่จีน่า: แล้วระหว่างนั้นก็จะมีเสียงเพื่อน กระซิบ “ได้ยังๆ”
ครูกี้: พอดีมีเพื่อนข้างหน้าโยนโพยมาที่ครู สายใย: ถ้าเปรียบเป็นนักร้องดูโอ คิด ครูก็ตกใจ โยนโพยกลับไป กลัวมาก คือเรา ว่าตัวเองเป็นใคร ช่วยคนได้แต่จะไม่ยอมใช้โพย ครูกี้: (คิด) เบิร์ดกะฮาร์ทก็ได้นะ พีจ่ นี า่ : โยนกันไปโยนกันมาจนมีเพือ่ นคนนึง เก้าอี้ล้ม ตอนนั้นพี่ไม่ได้อยู่ห้องนี้ แต่เสียง พีจ่ นี า่ : พีก่ เี้ ป็นพีเ่ บิรด์ เป็นคนมีมาด เราเป็น ดังมาก ลือลัน่ จนบัดนีเ้ พือ่ นยังถูกล้ออยูเ่ ลย ฮาร์ท ฮาร์ทขี้เล่น ข�ำๆ แล้วสองคนนี้ก็เป็น ว่ามัวถามจนท�ำข้อสอบไม่ทัน เพื่อนกันมานานอีก
“ด้วยความที่เราไม่เหมือน กันมั้ง เราเลยเติมส่วนที่ขาด ให้กันได้ ตรงไหนที่เราขาด จีน่าช่วยเติมหน่อย บางทีเรา จะรู้สึกไม่สบายใจถ้าไม่มีิจีน่า เหมือนกัน มันเหมือนกับหยิน และหยาง ต้องอยู่ด้วยกันถึง จะสมดุล”
-ครูกี้
สายใย: คิดว่าคณะเรามีอะไรทีต่ อ้ งมาเป็นคู่
ครูกี้: ‘เก้ง-กร๋อย’ (หัวเราะ) สายใย: สมัยเรียนเคยได้ร่วมงานกันมา ก่อนมั้ย
พีจ่ นี า่ : ไม่เคย นัดเจอกันทุกเดือนตลอดเวลา เกือบ 30 ปี ก็เล่นแชร์กันอย่างเดียว ไม่เคย คุยเรื่องงาน (หัวเราะ) ครูกี้: แต่เราสองคนก็มั่นใจว่าจะท�ำได้ดี
สายใย: หลังจากนีส้ มาคมฯ วางแผนอะไร พี่ จี น ่ า : กิ จ กรรมต่ า งๆ ในช่ ว งหลั ง ของ สมาคมไม่ได้มีแค่งานสันทนาการ อย่างงาน ไว้บา้ ง
ครูกี้: สิ่งใดที่ครูคิดว่าคณะควรท�ำแต่ไม่ท�ำ เราจะพยายามประคองไว้ ถ ้ า ท� ำ ได้ เช่น ถ้าคณะควรสอนแบบนี้ แต่เขาไม่ทำ� สมาคม ก็ อ าจจะเชิ ญ พี่ ๆ เราที่ มี ค วามเก่ ง กาจ หัวสมัยใหม่ ปรับตัวได้ แล้วจัดการเรียนนอก ห้องเรียนคู่กันไป
คืนสู่เหย้าอย่างเดียวอีกแล้ว จะมีทั้งงาน ‘Think Go Ok’ หรืองาน ‘คุยผลัด 5 x 10’ พวกนี้เป็นงานวิชาการที่พี่ว่าสร้างสรรค์มาก คือเราต้องการสร้างแรงบันดาลใจให้น้องรุ่น ใหม่ๆ สร้างทัศนคติที่ดีในการท�ำงาน ซึ่งมัน จะดีต่อตัวเขาในอนาคตไม่ว่าจะท�ำอาชีพ อะไร
รู้ก็ได้ ไม่รู้ก็ได้ : 1.นิเทศฯ รุ่น 18 เคยกลับมาสอนในฐานะอาจารย์ที่คณะถึง 5 คน! ได้แก่ ภาค Ad : ครูกี้ (ม.ล.วิฏราธร) ครูตุ๊ก (วิไลรักษ์) ภาค Film : ครูปอ๋ ม (ไศลทิพย์) ครูผงึ้ (จีรบุณย์) อ.ประวิทย์ (อาจารย์พเิ ศษ) ภาค JR : ครูปุย (วิลาสินี) 2.พี่จีน่าเคยเป็นหัวหน้านิสิตชั้นปีที่สองร่วมกับครูป๋อม
สายใย: อยากฝากอะไรจากสมาคมฯ ถึง ประโยชน์ สนุก และได้กุศล เป็นสาธารณะชาวคณะมัย้ ครับ
ประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเสมอ
ครู กี้ : To be continued โปรด ติ ด ตาม แต่ให้มั่นใจได้เลยว่าสิ่งที่เราจะ พี่จีน่า: อีกอย่าง พี่อยากให้นึกถึงครอบครัว ปล่อยมาเนี่ย ทุกคนจะต้องชอบ และรอการ ตอนเราเรี ย นส่ ว นมากเราก็ ใ ช้ เ งิ น พ่ อ แม่ ไปเรียนหนังสือ แต่พอวันนึงที่เราเริ่มท�ำงาน สนับสนุนอยู่ เราก็เริ่มเก็บตังค์ได้ เราก็ตอบแทนพ่อแม่ พี่ จี น ่ า : เราจะไม่ ไ ด้ เ น้ น แค่ ค วามสุ ข พี่ว่าคณะก็เหมือนกัน คณะก็เป็นส่วนหนึ่ง อย่ า งเดี ย ว เราจะเน้ น การแบ่ ง ปั น และ ที่สอนให้เราท�ำงานได้ ท�ำงานเป็น เราก็น่า จะกลับมาช่วยคณะ ซึ่งท�ำได้ในหลายรูป การให้อีก ด้ ว ย แบบมาก และกิจกรรมเหล่านี้ก็จะส่งต่อ ครูกี้: สิ่งที่เราร่วมกันท�ำทั้งหมด มันต้องเป็น สิ่งดีๆ ให้กับน้องรุ่นใหม่ๆ ต่อไป
TO BE CONTINUED
เพราะคู ่ กั น แล้ ว .. ก็ ค งไม่ แ คล้ ว กั น ไปได้ สายใยหนนี้เราขอน�ำเสนอ Q&A สนุกสนาน อ่านแล้วยิ้ม ชวนให้คิดถึง ของบรรดา สารพัดสารพันคู่ต่างๆ ของชาวเรา ไม่พูดพร�่ำท�ำเพลงให้เสียเวลา เชิญทัศนา ณ บัดนี้
คู่ซี้ ปิง 39
หมู 39
Q: ถ้าสลับกันก�ำกับงานของเพื่อนได้ จะเปลี่ยนอะไรบ้าง?
ปิ ง : อยากเปลี่ ย นให้ พ วกตั ว ละครใน Suckseed ฟัง Girls’ Generetion แทน โมเดิ ร ์ น ด็ อ ก บอดี้ ส แลม เวลาซี น ร้ อ ง เพลง แล้วมีนักร้องมาอยู่ข้างๆ จะได้ มีแทยอน ยูริ ซอฮยอน ยุนอา ไรงี้โผล่ มาแทน
หมู: เปลี่ยนให้นักเรียนในโรงเรียนนาดาว บางกอกทุกคนใช้เวทมนตร์ได้ครับ โดย มีอาจารย์ฝ่ายปกครองใจดีคือมาดามมด ซึ่งเป็นแม่มดมดด้วย นักเรียนเลยเรียก มาดามแม่ ม ด และครู ใ หญ่ เ ป็ น แม่ มาดามมดอีกที นักเรียนเลยเรียกครูใหญ่ ว่า แม่มาดามแม่มดครับ
คู่จิ้น เก้ง 15 กร๋อย 15 Q: ในฐานะเป็นคู่จิ้นกัน อยากให้เลือกชื่อคู่ตัวเองระหว่าง ‘จิระพงษ์’ กับ ‘กิตติระ’ เลือกอันไหนดี?
เก้ ง : กิ ต ติ ร ะครั บ เพราะจิ ร ะพงษ์ ฟ ั ง เหมือนยี่ห้อไก่ย่างจีระพันธ์ (หัวเราะ) ชื่อ กิตติระ เหมือนคนเรียกชื่อกิตติรัตน์ แต่ อาจจะลิ้นไก่สั้น เลยเรียกไม่ชัด
กร๋อย: จิระพงษ์ ฟังดูเป็นชื่อมากกว่า แล้วก็เป็นการให้เกียรติ (หัวเราะ) คือแก ดังกว่าผม คือผมดังแค่ในคณะ แกดังไป ทั่วประเทศ
Q: ขอถามแบบนักข่าวสายบันเทิง ตกลงตอนนี้เป็นอะไรกันอยู่ครับ?
เก้ง: คนรู้ใจครับ แค่มองตาก็รู้ใจ รู้ว่าจะ กร๋อย: เป็นสัตว์เลี้ยงครับ (หัวเราะ) ค�ำว่า สัตว์เลี้ยงมีที่มาคือ เมื่อก่อนรุ่นผมดูดปุ๊น สั่งเบียร์อะไร (หัวเราะ) คนเมาปุ๊นก็จะอยากกินของหวาน ถ้าใคร มีของหวาน คนเมาปุ๊นก็จะยอมเป็นสัตว์ เลี้ยง สั่งให้ท�ำอะไรก็ท�ำเพื่อของหวาน คือเป็นพวกสั่งอะไรก็ท�ำ ทีนี้เวลาพี่เก้ง อยากได้อะไร ผมก็จะตอบว่า “ได้เลย เพื่อน” “ได้เลยคุณ” แล้วผมก็ท�ำตาม ผมเลยกลายเป็ น สั ต ว์ เ ลี้ ย งของพี่ เ ก้ ง ตลอดมา
คู่ไม้เท้า ยอดทอง
กระบอง ยอดเพชร
อ๊อด 9 จั่น 10 Q: ความเป็นครอบครัวของคณะกับครอบครัวจริงๆ ต่างกันอย่างไร?
จั่น: ไม่ค่อยต่างนะ ตัวพี่ก็ผูกพันกับคณะ นึกถึงอาจารย์ นึกถึงเพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง อยู ่ ต ลอดอยู ่ แ ล้ ว แล้ ว บั ง เอิ ญ ว่ า ครอบครั ว พี่ เ นี่ ย เรี ย นคณะนิ เ ทศกั น หมดเลย ครอบครัวของเราพ่อแม่ลูกรักกันอยู่แล้ว มีอะไรก็คุยกัน ช่วยเหลือกัน แล้วพอทุกคน เรี ย นจบมาจากคณะเดี ย วกั น มั น ก็ เ ลยมี ค วามเป็ น รุ ่ น พี่ รุ ่ น น้ อ ง ผสมเข้ า ไปใน ครอบครัว เป็นความรู้สึกผูกพันที่ปนเปกันไปหมด แยกไม่ออก Q: ตอนเรียนคิดว่าใครจะได้แต่งงานคนแรกในรุ่น?
ทราย: คิดว่าตัวเอง (หัวเราะ) เพราะว่ารู้สึกว่ามันชัวร์ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่ว่ามีเพื่อน แต่งไปก่อน (หัวเราะ) มาศ 44
ทราย 45
คู่ข้าวใหม่ปลามัน
บุชชี่: ตกใจมากกกก คื อ คิ ด ว่ า ตั ว เองเท่ ๆ คู ล ๆ อยู ่ ค นเดี ย วไง ตัง้ แต่เกิดมาเราจะเด่น ตลอด 555 แล้ ว เกิ ด เดือนเดียวกันอีก ตอน นีเ้ ลยได้มาเป็นทวินกัน บุชชี่ 46 ชื่อจริง: บัวบูชา
ดอกบััวคู่
Q: ตอนเข้ามาคณะวันแรกแล้วเจอคนชื่อบัวบูชาเหมือนกัน รู้สึกยังไง? บัว 46 ชื่อจริง: บัวบูชา
บัว: ตกใจ เพราะไม่ คิดว่าจะมีคนชื่อนี้อยู่ บนโลกอี ก แถมเกิ ด ห่างกันไม่กี่วัน แล้วมา อยู ่ ค ณะเดี ย วกั น อี ก รีบโทรหาพ่อ ถามว่า มีไปตั้งชื่อลูกไว้ท่ีไหน อีกหรือเปล่า
เพราะคู ่ กั น แล้ ว .. ก็ ค งไม่ แ คล้ ว กั น ไปได้
คู่แฝดแท้ Q: เหตุการณ์ทักผิดครั้งไหน เจ็บที่สุด?
เอ้าท์: ทักผิดเจ็บสุดตอนมัธยม วิชาภาษา เอ้ก: ตอนครูทักผิดตอนนั้น รู้สึกผิด แต่ก็ อังกฤษ ครูจ�ำผิดคน แล้วคิดว่าเราไม่ได้ แอบดีใจ ตอนนั้นคิดว่าสนุกดีที่เกิดเป็น ท�ำรายงานมา โดนตีแรงๆ 1 ที มารู้ทีหลัง แฝด ว่าไม่ใช่เรานี่หว่า เอ้าท์ 39
เอ้ก 39
คู่แฝดเทียม แจม 48
จั้ม 46
Q: นอกจากหน้าแล้วคิดว่ามีอะไรที่เหมือนกันอีก?
แจม: นอกจากหน้าเหมือนแล้วก็คงเป็น นิสยั ทีร่ า่ เริง ดูชวิ ติดดิน 5555 เวลาเจอกัน แล้วจะเจอรอยยิ้มที่แบบ signature มา แต่ ไ กลคื อ เหมื อ นเห็ น ตั ว เองในกระจก ตาสระอิ 55555 ความเหมือนอีกอย่างก็ น่าจะเป็นความบวม พีจ่ ม้ั ท�ำงานน�ำ้ หนักขึน้ น้องตกงานจนน�้ำหนักขึ้นเหมือนกันแล้ว เนี่ย (ร้องไห้)
จั้ม: นอกจากหน้าเหมือนกันแล้ว เชื่อ หรือไม่ว่าจริงๆ เบอร์โทรศัพท์ยังเหมือน กันอีกด้วยครับ ของผม 086-669-08XX ส่ ว นของเเจม 087-814-83XX อื ม ม.. จริงๆ ก็ไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่นะ
เพราะคู ่ กั น แล้ ว .. ก็ ค งไม่ แ คล้ ว กั น ไปได้
พี่หมู 39
พี่หมู: เจ๊ไก่ก็รับรู้มาตลอดว่าคณะเป็น ยังไง ผมก็เอาหนังรับน้องไปเปิดให้มัน ดู ต ลอด มั น ก็ ค งรั บ รู ้ ถึ ง ความบ้ า บอ ของคณะนี้ได้บ้าง มีวันนึงผมเหลือบ ไปเห็นที่โต๊ะห้องเจ๊ไก่มันมีโปสเตอร์อยู่ แผ่นนึงแปะอยู่ข้างหน้าโต๊ะเลย เขียน ว่า ‘นิเทศจุฬาเท่านั้น’ ผมเห็นแล้วก็ ห้ามมันไม่ลง แต่ดีใจที่เจ๊ไก่ได้เข้ามา คณะนี้ เขาเลยได้เป็นลีดนิเทศ ดีกรี แชมป์ลีดกีฬาเฟรชชี่เลยนะครับ Q: ตอนน้องจะเข้านิเทศ ไม่คิดจะห้ามน้องมั่งหรอ?
คู่พี่น้องดีเด่นฝ่ายชาย Q: ตอนจะเข้านิเทศ พี่ตัวเองไม่เคยห้ามมั่งหรอ?
น้องเจ๊ไก่: ไม่ห้ามครับ คือผมก็เลียน แบบพี่หมูมาตลอด ตั้งแต่ประถมจน มัธยม พี่ซื้อกีตาร์มาก็เล่นตาม พี่วาด รูปก็วาดตาม พี่เค้าก็บ่นร�ำคาญตลอด แบบ “เหี้ย! มึงมาตามอะไรกูตลอด เวลาวะ” แล้วห้ามเราท�ำตาม ทีนี้ตอน พี่หมูเข้านิเทศก็เอาหนังมาให้ดู เราก็ ชอบมั่งเลยอยากเข้านิเทศตาม แต่การ เข้านิเทศเหมื อ นจะเป็ นอย่างเดียวที่ เขาไม่เคยห้าม
น้องเจ๊ไก่ 41
พี่กุ๊ก: ก็ถามนะ ถามแค่ว่าเรียนอะไร น่าจะถามให้มากกว่านี้
พี่กุ๊ก 42
Q: ตอนน้องจะเรียนนิเทศ ไม่คิดจะเตือนน้องบ้างเหรอ?
คู่พี่น้องดีเด่นฝ่ายหญิง น้องเมย์ 48
Q: ตอนจะเรียนนิเทศ ไม่คิดจะถามพี่บ้างเหรอ?
น้องเมย์: ไม่อะ ถามท�ำไม (อืมม.. ดูเป็นพี่น้องที่รักใคร่กันดีเนอะ)
เพราะคู ่ กั น แล้ ว .. ก็ ค งไม่ แ คล้ ว กั น ไปได้
“กู”
(ขออภัยในความไม่สุภาพ)
กานต์ 48
คู่คี่
Q: ถามสั้นๆ ตรงประเด็น ใครหล่อกว่า?
กานต์ 51
“ผม 1000%”
คู่บ้านคู่เมือง
วีระเกียรติ 24
ไม่มีใครจะเหมาะเป็นบุคคลตัวอย่างได้เท่ากับพี่วีระเกียรติ ผู้อุทิศชีวิตและกายใจ ให้กับคณะ สายใยขอให้ทุกคนเปล่งวาจาด้วยเสียงอันดังพร้อมๆ กันว่า.. สาธุ
เพราะคู ่ กั น แล้ ว .. ก็ ค งไม่ แ คล้ ว กั น ไปได้
คู(ฉบั่ มบพกพา) ื อ การเลื อ กคู ่ เร่เข้ามา! เร่เข้ามา! ใครประสบปัญหาในการเลือกคู่เชิญทางด้านนี้ เพราะครั้งนี้สายใยเราเล็ง เห็นถึงปัญหาในการเลือกคู่ของพวกเราชาวนิเทศที่มักพบปัญหาในการเลือกคู่ ว่าการเลือกคู่เลือก อย่างไร เลือกคู่แบบไหนถึงจะดี เราจึงจัดท�ำสิ่งที่เรียกว่า คู่มือการเลือกคู่!!! เพราะการเลือกคู่ไม่ใช่เรื่องง่าย กว่าจะหามาให้ได้ก็ยาก และให้ได้มาซึ่งคู่ที่ ‘ดี’ ยิ่งยากใหญ่ เชิญเลือกได้เลย คู่ที่ดีต้องมีลักษณะอันพึงประสงค์ดังต่อไปนี้ คู่ที่ดีต้อง: พอเหมาะและพอดี ไม่ว่าใครก็ล่าไล่ไขว่คว้าหาสิ่งที่ดี ทีส่ ดุ ส�ำหรับตัวเราเองเสมอ การเลือกคูน่ นั้ ก็เช่น กัน เราจ�ำต้องมองหาคู่ที่พอเหมาะและพอดีกับ เราที่สุด ไม่ใหญ่หรือเล็กกว่าจนเกินไป เพราะ ขนาดที่ไม่พอเหมาะพอดี ก็จะก่อให้เกิดแผล รองเท้ากัด ท�ำให้ต้องเสียเวลามานั่งกัดรองเท้า ตอบ ดีไม่ดีอาจกลายเป็นอาการบาดเจ็บเรื้อรัง ในระยะยาว ยิง่ ในสมัยนีม้ รี องเท้าให้เลือกหลาก หลาย ไม่ใช่เพียงแค่สักแต่เลือกเบอร์รองเท้า เหมือนแต่ก่อน ด้วยรองเท้าสมัยนี้ถูกผลิตออก มาให้เหมาะสมในแต่ละโอกาสที่ต่างกัน บ้าง ใช้ออกวิ่ง บ้างใช้ออกเดิน บ้างใช้ออกงาน แถม ราคาก็มีหลายระดับ ตั้งแต่ราคารากหญ้ามือ สองจนถึงแพงระยับระดับถอยมอเตอร์ไซค์ได้ หากคุณอยากได้รองเท้าไว้สักคู่ ก็จ�ำเป็นต้อง เลือกให้พอเหมาะและพอดีกับขนาดเท้าและ กระเป๋าตังค์
คู่ที่ดีต้อง: มีความเท่าเทียมกัน ความเท่าเทียมเป็นสิ่งพื้นฐานของ ชีวิตที่คนยุคนี้เรียกหา จึงปฏิเสธไม่ได้ว่าการ เลือกคู่เองก็ต้องการความเท่าเทียมเช่นกัน ทุก คนคงเคยมีประสบการณ์ร่วมประมาณว่า เวลา ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวตามร้าน แล้วเจอปัญหาคีบ เส้นไม่ค่อยขึ้น เพราะตะเกียบมีขนาดไม่เท่ากัน หรือโชคดีคีบขึ้นมาได้ เส้นก๋วยเตี๋ยวเจ้ากรรมก็ ไหลปรื๊ดหลุดจากตะเกียบ หลุดไปแล้วไม่หลุด เปล่า ดีดน�้ำซุปกระเด็นใส่ตาเราอีกต่างหาก เรื่องตะเกียบยาวไม่เท่าเทียมกันจึงเป็นปัญหา ใหญ่ส�ำหรับคนรักเส้น ไม่ว่าเส้นเล็ก เล็กใหญ่ หรือเส้นบะหมี่ ก็ต้องการตะเกียบที่ยาวเท่าๆ กัน แถมยาวเท่ากันยังไม่พอ ก็ควรต้องท�ำจาก วัสดุชนิดเดียวกันด้วย พลาสติกข้างหนึ่ง ไม้ไผ่ ข้างหนึ่ง มองแล้วพิลึกสิ้นดี
คู่ที่ดีต้อง: ให้ความรู้สึกที่สดใหม่ ความรู้สึกสดชื่นและสดใหม่ในตอน เช้าหลังจากที่นอนมาเต็มอิ่ม ไม่ว่าใครก็ใฝ่หา เพราะถ้าตื่นเช้ามาแล้วไม่สดชื่น ชีวิตในวันนั้น ทั้งวันก็คงกร่อย แต่ถึงตื่นมาแล้วยังไม่สดชื่น เราก็ยังมีตัวช่วยอย่างกาแฟที่สามารถปลุกคุณ ให้ตื่นได้ แต่กาแฟเฉยๆ อาจเหงาไปนิด ก็ควร จะมีคู่หูคู่สนิทคอยพิชิตความง่วงเหงาอย่าง ปาท่องโก๋ แน่นอนว่าคุณสมบัติของปาท่องโก๋ ที่ดีคือต้องกินร้อนๆ ทอดกันใหม่ๆ ใครที่เคย กินปาท่องโก๋ที่เย็นชืดจืดแฉะคงเข้าใจว่ามัน ให้ความรู้สึกแย่แค่ไหน ดังนั้นเพื่อเช้าที่สดใส ปาท่องโก๋ร้อนๆ กินคู่กันกับกาแฟแก้วโปรด จึงเป็นของคู่กันที่ส�ำคัญ และที่ส�ำคัญยิ่งกว่า คือระวังอย่าเลือกปาท่องโก๋ที่ใช้น�้ำมันทอดซ�้ำ เพราะอาจเป็นผลเสียต่อสุขภาพ
คู่ที่ดีต้อง: เป็นคู่แท้ ส�ำหรับคุณที่ทนอ่านการเล่นมุกคู่ ต่างๆ มาจนถึงตรงนี้ได้ ทางเราก็ขอขอบคุณ มาก และส� ำ หรั บ ใครที่ อ ่ า นมาถึ ง ตรงนี้ แ ล้ ว พยายามเดาทางมุกต่อ ว่าคู่แท้จะแถกแถมุกไป ทางไหนได้ ทางเราก็ขอแสดงความเสียใจด้วย เพราะตรงนี้เราจะไม่เล่นตลกห้าบาทสิบบาท อะไรกันอีก เพราะเราก�ำลังพูดถึงคู่แท้จริงๆ สารภาพกั น ตามตรง เราไม่ อ าจ จ�ำกัดความหรือนิยามได้หรอกว่าคู่แท้จริงๆ นั้นต้องเป็นอย่างไร เพราะต่างคนต่างก็มีคู่แท้ ที่วาดฝันกันไว้ต่างๆ นานา มากมายเกินกว่า หนึ่งย่อหน้าจะรับได้ไหว เราจึงไม่ขอสรุปอะไร ทั้งนั้น และมีคนจ�ำนวนไม่น้อยที่ประจักษ์ ว่าคนที่ยืนอยู่ด้วยกันนั้น ไม่ได้ตรงกับที่เคยฝัน ไว้สักนิดเดียว แต่เหล่าคนที่ไม่ได้เจอคู่แท้ใน ฝันจ�ำนวนมหาศาลกลับมีความสุขได้อย่างน่า อัศจรรย์ ก็เพราะคนที่ไม่ใช่คู่แท้ในฝันนั้นได้ พิสูจน์ให้รู้ซึ้งว่าสิ่งที่เคยฝันมาตลอดนั้นผิด เราไม่มที างแน่ใจได้หรอกว่าคูแ่ ท้นนั้ หน้าตาจะเป็นอย่างไร จนกว่าใครคนนั้นจะมา ยืนอยู่ข้างๆ คุณแล้ว หวังว่าคุณจะเจอใครคนนั้นไวๆ อ้าว! ท�ำไมจบซึ้งอย่างงี้ล่ะ
NATURAL ANTAGONIST
ทีมกล้อง: โจ้ นิก 48 ซูโม่ นิน 51 แต่งหน้า: เดียร์ 50 มินนี่ 51 แต่งผม: เอิรธ์ 50 ซูโม่ 51 แต่งตัว: ซูโม่ 51 เอือ้ เฟือ้ เสือ้ ผ้า: ระยำ� 45 นนนิดหน่อย 48 ไข่มกุ เริม่ ต้น 49 นิน 51
นางแบบ: เอิรธ์ 50 วาว 50 จ๊ะ 50 แบมบู 50 จีจ้ี 49 หมอก 51 มิกซ์ 51 มะม่วง 51
เรื่องแสนสั้น
ปริ ม าณสานสั ม พั น ธ์
เขียน > เทพพิทักษ์ มณีพงษ์ l วาด > พลอยพรม
1. สมัยมัธยมผมชอบเรียนเคมี ผมชอบเวลาได้ เ ข้ า ห้ อ งแล็ บ ไป ทดลองจับสารนั้นมาผสมสารนี้ นั่งมองดูการ เปลี่ยนแปลงของมัน ดูแล้วเป็นอะไรที่จับต้อง ได้ ไม่ใช่มีแค่ทฤษฎีที่ลอยอยู่ในอากาศ เวลาเราจับสารเคมีสองตัวมาผสม กัน มันจะก่อเกิดเป็นสารเคมีชนิดใหม่ หน้าตา เปลี่ยนไปจากเดิม หรือถึงแม้รูปร่างหน้าตา ภายนอกของมันจะไม่เปลี่ยนไป แต่คุณครูเคย สอนไว้ว่ามันเกิดการเปลี่ยนแปลงภายในที่เรา มองไม่เห็นเสมอ เราสามารถเขี ย นขั้ น ตอนการ เปลี่ยนแปลงของสารเคมีสองชนิดได้ด้วยสูตร สมการที่ย้ายข้างไปมา ดุลสมการด้วยตัวเลข ให้แต่ละด้านมีจ�ำนวนโมเลกุลที่เท่ากัน สารเคมีหลายชนิดท�ำให้แยกออก จากกันได้ดว้ ยการกลับสมการและใช้วธิ กี ารทาง เคมี ได้ออกมาเป็นสารเดิมสองชนิด ก่อนที่มัน จะมารวมกัน บางตัวแยกจากกันง่าย, บางตัวแยก จากกันยาก คุณครูสอนผมไว้อย่างนั้น 2. ผมเจอเขาครั้งแรกตอนขึ้น ม. 4 เราอยู ่ ห ้ อ งข้ า งๆ กั น ---- ไม่ มี เหตุผลอะไรเลยที่เราจะต้องรู้จักกัน เขาไม่รู้จัก ผม ผมไม่รู้จักเขา สิ่งเดียวที่ผมจ�ำได้กับตัวเขา คือหน้าตาเท่านั้น คงไม่แปลกถ้าเราจะแอบชอบใครสัก คนทีห่ น้าตา บางครัง้ อาจจะเป็นเหตุผลแรกของ ใครหลายๆ คน อาจฟังดูแย่ แต่เราแทบทุกคน ต่างเคยก้าวผ่านประตูบานแรกนีม้ าแล้วแทบทัง้ นั้น
ผมไม่เคยหวังจะเจอประตูบานต่อๆ มาหลังจากก้าวผ่านประตูบานนั้น เพราะคิดไป เองว่าเราคงไม่ได้ถูกก�ำหนดมาให้รู้จักกัน แต่เรามาอยูห่ อ้ งเดียวกันตอนขึน้ ม. 5 สถานะ ‘เพื่อนร่วมห้อง’ เป็นได้ทั้ง ข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือเราได้ใกล้ชิดกับเขา มากขึ้น ส่วนข้อเสียคือมันท�ำให้เราต้องเก็บ ความรู้สึกของเราเอาไว้ เพราะถ้ามีคนรู้ โอกาสที่ ‘เพื่อนร่วม ห้อง’ จะกลายเป็น ‘คนร่วมห้อง’ จะเพิ่มสูงขึ้น หลายเท่าตัว สองปีที่ผมได้อยู่ในฐานะ ‘เพื่อนร่วม ห้อง’ ไม่ได้ช่วยเพิ่มโอกาสในการพูดคุยมากขึ้น กว่าตอนที่เราอยู่คนละห้องมากนัก ด้วยความ ที่ผมเป็นมนุษย์ปากหนักและไม่ใช่คนเริ่มบท สนทนาที่ดีเท่าไหร่ ผมอยู ่ ห น้ า ห้ อ ง เขาอยู ่ ท ้ า ยห้ อ ง ระยะห่างของโต๊ะไม่ยาวไกลเท่าระยะห่างทาง ความสัมพันธ์ของเขากับผม แม้ จ ะไม่ มี บ ทสนทนาเกิ ด ขึ้ น มาก นัก แต่ผมรับรู้ได้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างระหว่าง ผมและเขาที่พาความรู้สึกของผมก้าวผ่านจาก ประตูบานแรกที่ชื่อว่า ‘หน้าตา’ ไปสู่ประตูอีก หลายๆ บานที่ไม่มีป้ายชื่อ ผมตั ด สิ น ใจบอกความในใจของ ผมออกไปในวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน แต่ ดูเหมือ นว่า ประตูบ านสุดท้า ยบานนั้นจะถูก ปิดตาย สถานะของเราสองคนคงหยุดอยู่ได้ เพียง ‘เพื่อนร่วมห้อง’ ใครบางคนก�ำหนดมาอย่างนั้น 3. ผมเคยสงสัยว่าค�ำว่า ‘หลง’ กับค�ำ ว่า ‘รัก’ แตกต่างกันยังไง ในเมื่อเรามักใช้ทั้ง สองค�ำนี้มาประสมกันเป็นค�ำๆ เดียวเพื่อเป็น
ค�ำกริยาที่ใช้เวลาเรารู้สึกดีๆ กับใครสักคน บางครั้ง, ความสัมพันธ์และความ รู้สึกของคนสองคนก็เป็นเรื่องยากที่จะอธิบาย ออกมาเป็นค�ำพูดหรือสูตรสมการ แต่บางที เราอาจแยกความแตกต่าง ของความหลงและความรักได้โดยอาศัย ‘การ จากลา’ หากความหลงเป็นเพียงอารมณ์ชั่ว วูบที่เกิดขึ้นเมื่อเราถูกใจหน้าตาหรือลักษณะ ภายนอกของบุ ค คลตรงข้ า ม ปริ ม าณความ สัมพันธ์ที่เราใส่ลงไปให้กับคนๆ นั้นก็คงเป็น เหมือนสารเคมีปริมาณมาก แต่ความเข้มข้น น้อย ยิ่ ง เราหลงใครซั ก คนมากเท่ า ไหร่ อารมณ์ ที่ เ ราบอกว่ า ชอบก็ จ ะยิ่ ง รุ น แรง แต่ เราหาสาเหตุของความชอบนั้นไม่ได้ว่าท�ำไม นอกจากค�ำว่า ‘ก็เค้าน่ารักดี’ เมื่อเราเหินห่างจากคนๆ นั้น หรือ เราหันไปเห็นคนที่น่าสนใจกว่า ความชอบก็จะ ลดลงอย่างรวดเร็ว เราไม่แม้จะเสียดายต่อการ จากลากับคนคนนั้น คนที่เราเคยบอกว่าชอบ หนักหนา จิตใจของเรารับมือกับการจากลา จากคนที่เราหลงได้อย่างรวดเร็ว ไม่ต่างจาก สารเคมีที่ถูกความร้อนระเหยให้แยกจากกันได้ อย่างง่ายดาย เพราะความเข้มข้นของมันน้อย เสียเหลือเกิน น้อยจนพันธะที่ยึดเกาะเรากับคน คนนั้นสลายตัวจนหมดโดยใช้เวลาอันรวดเร็ว จนเราไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไป ต่างจากความรัก ที่เรามักจะรักคน คนนั้นที่ภายใน รักเขาที่ความเป็นตัวเขา ไม่ใช่ รักที่รูปร่างหน้าตา ความสัมพันธ์แบบนีก้ เ็ หมือนสารเคมี ความเข้มข้นสูง ไม่ตอ้ งผสมทีล่ ะเยอะๆ แต่กใ็ ห้ ความรู้สึกที่ซึมลึกเข้าไปในใจ เรามักจะท�ำใจยากกับการจากลา
กับคนที่เรารัก มันต้องใช้เวลาที่ยาวนานกว่าที่ จะท�ำให้ความรู้สึกดีๆ ที่เรามีต่อคนคนนั้นจาง หาย อาจจะหลายปีกว่าพันธะเหล่านั้นจะปลด ออกจากกันได้หมด หรือบางคนอาจจะไม่หาย ไป แต่คงเหลือไว้เป็นตะกอนในใจให้คิดถึงเขา อยู่ตลอดกาล สสารทุ ก ชนิ ด ในโลกไม่ มี ท างสู ญ สลายหายไปเองได้ นักวิทยาศาสตร์กล่าวไว้อย่างนั้น 4. เมือ่ ไม่นานมานีผ้ มกลับไปทีโ่ รงเรียน กลับไปหาคุณครู หาเพือ่ นเก่าสมัยมัธยมเหมือน ทุกปีที่ผ่านมา เขาคนนั้ น เข้ า มาทั ก ทายผมตาม ประสา ‘เพื่อนร่วมห้อง’ ที่ไม่ได้เจอกันมานาน น่าแปลกที่แม้เวลาจะผ่านมาหลาย ปีแล้ว แต่ผมยังคงรู้สึกว่าผมยังคงพยายามบิด ลูกบิดของประตูบานสุดท้ายทีป่ ดิ ตายอยูท่ กุ ครัง้ เวลาเจอหน้าเขา อะไรท�ำให้ผมยังคงบิดลูกบิดนั้นอยู่ อาจเพราะว่าพันธะความสัมพันธ์ ระหว่างผมกับเขามันยังไม่จางหายไป หรืออาจ เป็นเพราะเศษตะกอนที่หลงเหลืออยู่หลังการ จากลาที่ผมแสร้งว่าท�ำใจได้เมื่อนานมาแล้ว ไม่มีบทเรียนไหนตอบผมได้, ไม่มี สูตรสมการใดที่สามารถอธิบายความรู้สึกนี้ได้ บางที อาจมีแค่ใจของผมเท่านั้นที่ สามารถสอนบทเรียนนี้ ผมเชื่ออย่างนั้น.
ตอบจดหมาย
บอกอจ๋ อ งตอบจดหมาย(รั ก ) สายใยไม่ได้ออกมา 5-6 เดือน คิดถึงกัน บ้างมัย้ ครับ ฉบับสุดท้ายน่าจะแถวๆ คืนสูเ่ หย้า อย่านึกครับ ผมรู้ว่ามันนาน ยังไงก็ต้องขอโทษ ในความล่าช้า หรือจะว่าไป พี่ๆ น้องๆ ก็น่าจะ ชินกันได้แล้วนะ 555 สมาคมฯ เราท�ำสายใยให้มาได้อ่านกัน ก็ ตั้งแต่รุ่น 38 อยู่ปีหนึ่ง ตอนนี้เราก็ก�ำลังมีน้อง ใหม่รุ่น 52 กันแล้ว อย่าคิดครับ ผมลบให้แล้ว เท่ากับว่า สายใยเล่มนี้มีอายุมา 14 ปีเต็ม โดย เหลือแค่ผมและวีระเกียรติ 24 ที่เป็นคนท�ำมา ตั้งแต่ฉบับแรก หลายปีมานี่ ผมพยายามหาตัวตายตัวแทน มาเป็นคนรับผิดชอบในการท�ำ ไม่ต้องเดาก็รู้ ใช่มั้ยครับว่าหายากเพราะคนมักจะคิดว่า กลัว จะได้เป็นตัวตายมากกว่าตัวแทน 666 (ตลก กว่า 555) มายุคนายกฯ ใหม่อย่างพี่กี้และพี่จินา 18 ผมพยายามต่อรองให้พี่ๆ เค้าลองมอบหมาย งานให้คนอืน่ ๆ ดูบา้ งก็ได้รบั เพียงแต่คำ� พูดที่วา่ ‘จ๋องท�ำต่อไปเถอะ มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอก แต่พี่ ท�ำหนังสือไม่เป็นนะ 777’ (ข�ำกว่าย่อหน้าบน) ผมเองก็ได้แต่คิดว่า ไม่เสียทีที่เรียนเจอาร์
มา เพราะท�ำงานมาตลอด 20 กว่าปีหลังนี้ ก็ มีแต่รายการวิทยุ ท�ำอีเวนท์ ท�ำโรงหนัง ไม่เคย ได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาไปท�ำเลย ขอบใจ หนังสือสายใยจริงๆ #น�้ำตาจิไหล ดังนั้น มันก็เหลือเพียงความหวังเดียว ก็ คือแอบหวังว่า หนังสือเล่มเล็กๆ เล่มนี้ จะได้ ท�ำหน้าทีอ่ ย่างทีม่ นั ควรจะเป็น ให้พนี่ อ้ งได้สนุก เพลิดเพลินและได้คิดถึงกัน เป็นสายใยอย่างที่ เราตั้งใจไว้ ได้แค่นั้นก็ดีใจแล้ว ไว้พบกันใหม่ฉบับหน้า ที่หวังว่าจะไม่เลท นัก บ.ก. จ๋อง 25 ป.ล. คิดถึงทุกวันนะครับ
ใครมีคำ�ถาม ปัญหา ข้อสงสัย อยากปรึกษาบอกอจ๋อง ส่งคำ�ถามมาได้ที่ khunjong@yahoo.com รับประกันตอบจริงทุกคน ทุกคำ�ถาม
‘มีแฟนในคณะ’ กับ ‘มีแฟนนอกคณะ’ พี่ คิดว่าแบบไหนจะรอดกว่ากันครับ? -นิก 48
ช่วงนีท้ ำ� แต่งานอะพี่ ทัง้ งานภาค งานละคร ไม่มีเวลาหมกมุ่นเรื่องความรักเลย แต่อยากมี เมียอะพี่ ท�ำไงดี? -โดม 49 >> พี่ว่าล�ำพังแค่โดมคิดแบบที่ถามมา มันก็ น่าจะเรียกได้ว่าหมกมุ่นอยู่แล้วนะ ขนาดว่า ยุ่ง ต้องท�ำทั้งงานภาค งานละคร ยังอุตส่าห์ นึกอยากมีเมียได้ ไม่เรียกว่าหมกมุ่น ก็ไม่รู้ว่า จะเรียกว่าอะไร พี่จึงเห็นว่า เรื่องที่โดมอยากได้อยากโดน นี้ น่าจะประสบความส�ำเร็จได้ไม่ยาก คนเรา ลองมีความตั้งใจแล้ว มักจะไปถึงเป้าหมายกัน ได้ทั้งนั้น ป.ล. ใครอยู่ใกล้ๆ โดม 49 ช่วงนี้ ระวังตัว หน่อยนะครับ
>> อะไรล่ะทีร่ อด ถ้ามันหมายถึงความสัมพันธ์ หมายถึงการประคับ ประคอง จะคนในหรือ คนนอก มันก็ต้องการปัจจัยที่ไม่ได้ต่างกันมาก หากมันจะหมายถึงความรัก ความเข้าใจ ความ พอดีกันทั้งจังหวะและเวลา มันมีอยู่อย่างหนึ่งที่น่าสนใจคือ พี่ว่าการที่ เรามีคนรักที่มีความชอบความเชื่อคล้ายๆ กัน กับเรา ข�ำในมุกเดียวกันโดยไม่จ�ำเป็นต้องปูพื้น หรือปรับตัวอะไรกันนัก ถือเป็นโชคอันประเสริฐ ซึ่งน่าจะหาได้ง่ายกว่า จากคนในคณะเดียวกัน ที่ผ่านการคัดกรองมาแล้วว่าเป็นคนประมาณนี้ เลยเลือกมาเรียนที่นี่ แต่ปญั หามันอยูต่ รงนี้ มันเป็นเรือ่ งโลกทัศน์ วุฒิภาวะ ต่างๆ นานา ที่ผู้หญิงคณะเรามักจะ เป็นขณะที่ก�ำลังเรียนอยู่ คือมักจะเห็นว่า เพื่อน ผูช้ ายในคณะ จะดูไม่ได้เรือ่ ง ไม่เฟิรม์ ไม่เท่ ไม่ สามารถฝากชีวิตและหัวใจเอาไว้ได้ ไม่เหมือน กับผู้ชายคณะอื่น ซึ่งในหลายๆ กรณีก็เป็นที่ เข้าใจได้ว่าท�ำไม เธอๆ ถึงคิดอย่างนั้น ซึ่งกว่าพวกเธอจะเข้าใจว่า ชีวิตคนเรา มัน จะมีอะไรดีไปกว่าการยิ้มหรือหัวเราะกับคนที่ เรารักได้ทุกวัน มันก็ต้องใช้เวลา การมีแฟนในคณะตอนยังเรียน จึงไม่ใช่ เรื่องง่ายของผู้ชายนิเทศ ทั้งๆ ที่ดูจากปริมาณ ผู้ชายต่อผู้หญิงแล้วน่าจะไม่ใช่เรื่องยากก็ตาม อย่างไรก็ดี พี่แนะน�ำว่า ไม่ต้องรีบหรอกนะ เรื่องมีแฟน ชีวิตยังอีกยาว
ผมมีเพื่อนคนหนึ่งซึ่งสนิทมากและพูดคุย กันได้เป็นปกติ แต่มาวันหนึ่งเพื่อนคนนี้ก็ไม่ ยอมพูดกับผม ถึงผมจะพยายามถามว่าเกิด อะไรขึ้น มีอะไรหรือเปล่า เพื่อนคนนี้ก็ตอบว่า ไม่มอี ะไร ผมรูส้ กึ ไม่ดเี ลย ผมควรท�ำอย่างไรดี? ถ้าจะชวนแฟนไปดูหนังที่บ้าน พี่จ๋องว่าดู -ไมค์ไฟรัก 45 เรื่องอะไรดีครับ? -โด้ 48 >> บอกเพื่อนไปเลยไมค์ว่ารู้สึกยังไง เค้าจะได้ >> รู้ว่าที่ไมค์ไม่สบายใจก็เพราะไมค์แคร์เค้า ไม่ เพื่อการใดล่ะครับโด้ ถ้าเพื่อการเอาอก ต้องไปเสียเวลาถามว่า เกิดอะไรขึ้นถึงเป็นแบบ เอาใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจีบกันใหม่ๆ ก็ให้ นี้ ให้บอกไปเลยว่า ถ้าท�ำอะไรไม่ถูก ก็ขอโทษ เลือกหนังทีเ่ ค้าอยากดูหรือน่าจะชอบ ไม่แนะน�ำ เพื่อนกัน อย่าฟอร์มเยอะ ให้เลือกหนังทีโ่ อ้อวดภูมปิ ญั ญาหรือรสนิยมใดๆ แต่ ป ระเด็ น มั น อยู ่ ต รงนี้ ไม่ ว ่ า เราจะ เพราะพี่ว่าโอกาสที่เค้าจะชื่นชมความเข้าถึงใน พยายามยังไงก็ตาม จะมากจะน้อย โดยตั้งใจ ศิลปะทางภาพยนตร์ของโด้ผ่านหนังเซอร์เรียล หรือไม่ตั้งใจก็ตาม เราก็มีโอกาส ท�ำให้คน อิหร่านเรื่องนั้น มันมีน้อยมาก อย่าพยายาม รอบๆ ตัว รู้สึกไม่ดีได้ทุกวัน หรือบางทีก็แปลก สร้างความประทับใจแบบนั้น อันนี้ซีเรียส กว่านั้น บางคนดันมารู้สึกดีกับสิ่งที่เราไม่ได้ ส่วนหนังที่เราอยากดูเองมากๆ และมีแนว ตั้งใจ โน้มว่าเค้าไม่น่าจะชอบ ก็ให้ดูคนเดียวหรือชวน แปลว่า เราไม่สามารถไปกะเกณฑ์ให้ใคร เพื่อนที่มีรสนิยมแบบเดียวกันมาดูแทน ที่เหลือ คิดหรือรู้สึกอะไรกันได้นักหนาหรอกนะ เพราะ ก็ท�ำตัวให้น่ารักและก็คิดซะว่า บุญเท่าไหร่แล้ว ถ้าคิดอย่างนัน้ แล้วเวลาอะไรๆ มันไม่เป็นอย่าง ที่เค้ายอมมาดูหนังที่บ้านกับเรา ที่คิด มันก็มักจะไม่สบายใจไง ตามนี้ ดีแล้วที่แคร์กัน แต่ต้องเข้าใจด้วยว่า บางที เราก็ท�ำได้แค่คิดดีๆ ท�ำดีๆ บนความจริงใจ ที่ เหลือมันก็เป็นส่วนของเค้า พี่ว่านะ