పరిశుదాత్మ దేవుని నడిపింపు

Page 1

*పశు త నం*
‘ డ దయగల *ఆతననునంచును* క ’ —ర 143:10 రు ఎ సముద ం ఓడ ప ణం ? ఓడ ఏ కునకు చున కుడు ఎ లుసున గలడు? అందుకు రు ఉపం ధన *కూ. * ఈ అయంత కూ శను సూం ఒక రణ పకరం. ఉం అయంత ములు అదృశము ఉన అయంత శ వల నంతట కదులుతూ ఎడూ ఉత ర కు చూసు ం సముద న ప సు నడు కనువ ప జలు ఎ శ లు కూ ఉపసు రు. అ ధం ఈ కమ సముద ం *సులను నంచుటకు* ఆతడు తన ప శ ఉపసు డు. మనకు నం ముఖన పశు త శ గుంన షలను వరుస ల రుకుంం. ఆండం ద అయం నుం ప కటన గ ంధం వ అయం వరకు *పశు త నం* ఉన. ఆ 1:1,2 డు న గుం ఆండము ఇ బుం, “ఆయందు డు భూశములను సృంను ” అ సృంచ ఆయన ప ఆతశ ఉపండు అందు, *“ ఆత* జలములన అడు చుంన◌ు” అ సృ గుంన వృంతం బుం. (ఆ. 1:1, 2) వ వచల కూ ఆత గుం చూడగలం. ప క 22:17 *ఆతయు* ం కు యు రము అ చురు; అను, సమస సృ య నంచ డు ఉపంన ఆత అదుతన శ ఆత డు తన శ ఉపం మనకు ఇనందుకు, గ సృ నందుకు మనం ప భుకు ఎలడు కృతజ త చూం ఆ 2:7 న లమం నరు ం రంధముల వయును ఊద నరుడు *త* ఆను. బు 33:4 ఆతననుసృంను సరశకు క *సము కు వను;* ర 104:30 * ఊ డువ అ సృంపబడును* అటు భూతలమును నూతనపరచుచు. లు 37:10 ఆయన ంనటు ను ప వంప *త* వను; రు స ంప శకము మ న ఒక త తన డ కు జన ఇ వంనందుకు ఆ త తన డ కు డు ఉం ంతం డ ను
నంల రుకుంటుం. అ ధం ఆతడు త తన శ ఉపం మనకు డు బ ఆతడు అ శ తన డ లను వ వరకు నంల చూసు డు అందు *‘ఆతమును సరసతము నంచును’* అ ఆయన తన షుల డు ( 16:13) సు ఇకడ ఏ ఆతగుం డుతు మనం గ ం మయు ఆ పశు తు శ మన నంల మనం రు ఇంత పశు త శ అం ఏ? యు కం కంచక ప వం మనకు లుసు ం. అ పశు త శ మన కం కంచక ఆ శ ఎ పనులు జరగ డడుతుం ష 40:12, 13 తన జలములు నవడు? న ఆశముల ల చూన వడు? భూ మనులత ఉంనవడు? సు పరతములను తూనవడు? తూకత ండలను తూనవడు? * ఆతకు* నవడు? ఆయనకు మం ఆయనకు ధపరనవడు? ఎవద ఆయన ఆచన అను? ఆతడు తన శ ప రములు డ తబంధన భకులకు కూ లుసు అందు దు తన తం * ఆతనంను రుకుడు. * డు ంతం తన ఆతశ న న ఆయన ర నకర న దుకు ఇ నం డు, “కు ఉపశము దను నడవవలన ర మును కు ందను ” (ర 32:8) దు తనకు అం నం ల రుకుడు, అందు ఆయన ను ఇ డుకుడు, ‘ డ. నురము ప వ ంచుటకు కు రుము. *దయగల ఆతననునంచును క. ’* (ర 143:10) దుకు ఉన మనకు కూ పశు తడు మన నంల క ఉం. ఈ వరుస ల ముఖం పశు త గుం మూడు షలు రుకుంం. *A.పశు తనం* అవస యయు లుగు రలు *B. పశు తనం* ందుకు లు *C. పశు తనం* కలుగు 7 లులు *పశు తనం* (ండవ గము) దు ను ఇ డుకుడు, ‘ డ నురము ప వ ంచుటకు కు రుము దయగల * ఆతననునంచును క. *’ ర . 143:10 దుకు ఉన మనకు కూ పశు తడు మన నంల క ఉం పశు తను గుం *మూడు షలు* రుకుంం
A.పశు తనం అవస యయు లుగు రలు B. పశు తనంను ందుకు లు C. పశు తనంను కలుగు లులు (ధనతలు) *A పశు తనం అవస యయు లుగు రలు:* ఈ లుగు రల ద ర ఈ నం నం ం. *A1.ద రణం - స ర మన మనం ంచుం:* పశు తడు మన నంల మనం రువ గల *ద రణం* ఏటం, మన స ంచుకు మర ం మనకు దు ఆతసయం కుం మన మనం ంచుం ఈ దుషకం మన ంతం స ంచువ ఎందుకు ప యంచకూడ పలన ం. ఎందుకం డు మన ఆ మర ం సృంచదు, ముఖం ఈ అపర మనమ యం మ వ తన వశము ద మ లుసు. తన అడుగులు స యడం కూ మ తరం దు. ప వక ఇ డు, (. 10:23, , తమ ర ము రరచునుట నరుల వశము దయు, మనుషులు తమ ప వర న యందు సరమున ప వ ంచుట వశము దయు రుగుదును ) ఎందుకు మన మనం ంచు యసూ డు ఇ డు, (“హృదయము అకం సకరన, అ రన కల, గ ంపగలడు ఎవడు?” . 17:9; మత . 15:19 ) ఒకళ మన సంత మర ం ఈకం నడల ప యం అ మూర తమతుం ఉపగందు. ఒక ఉహరణ చూ ం. ఒక వతనకు అంత య సూర ం కనబడ ఒక భయంకరన రణం గుం ళ డనుకుంం న వడు కుం, అయంత కూ కుం ఒంట ళడం మూర త అతుం. అం ప శం ఎ , అకడనుం సురతం ఎ బయటప యక అత ప దం అ ఈ దుషకం ఒక భయంకరన అ అటువం ఈ కం య అయంత కూ వం ఆత నంను అనుసంచకుం తమ ంత , మర ం తమ ంచుగలమ అనుకుళ లు కూ రన ప దం పడ అందు ఈల అకుల లు మరణకరన ప తుల ఉ. మన సంత అన శర సంబంధన మనసు*మనలను మర నసు ం. * 8:5 లు ఇ అంటుడు శనురులు శరషయముల ద మనసునుంతురు; *ఆనురులు ఆతషయముల ద మనసునుంతురు*; శను రన మనసుమరణము; నకురుడు సంతం నడల ప యం వరకు పందుల దగ రకు డు *"ఆక చ తున అంటుడు. "* అన మరణకరన ప రుకుడు. బ ఏ అర తుం?
ఆతను ఒకళ మన లను మన మన సంత నంచుల ప యంచడం ప దకరం ఈ ం రలను బ తన రమం 1 మన స ప పనులను రకం మం పనులను బ ఉగుతుం ప రకం , బయ కం ం దృఉంచుతుం. 2 .మన స ప కన లు, ను కం గున గసూప న చూ చూసు ం. భూసంబంధన వనరులను అన డబు, , ఆ సు లు, క నం మయు ఖన నం వ ఆలు సుం. 3. మన స మనుషుల దగ ర రుకుంటుం. ఆయన మనసు రకం సు ం. 4 మన స బ గసుం రు మనసుతుం ఈం దు మక అనుకుంటుం. 5. మన స కృప నుం లంప అన రకం , గత ప ంపసు ం. 6. మన స మనుషుల దగ ర రుకుంటుం. 7. మన స వలన మనలను మనం నంచువ యలు ము గుడ లు వంవ మనం లుసుము బ మనం దు ను ఇ డు. ర . 25:4 , ర ములను కు యయుము, వలను కు టపరచుము. ” ర 23:3 ణమునకు ఆయన దరుచుడు తన మమునుబ * ర ముల ననునంచు చుడు * అం నంను మనము ఆత ందవచు అడుగు డు తన ఆతను సమృ గ అనుగ ంచుడు. లూ 11: 13 డు తనుఅడుగు పశు తను ఎం శయము అనుగ ంచునను. పశు తనం అవస యయు ండవ రణం A2 - తమన త ప సు ం బ మనకు పశు తనం అవసర యున *పశు తనం* (మూడవ గం) 1 ం. 2:12 వలన మనకు దయ యబన నుట మనము *తను క ద నుం వచు ఆతను ం యుము *
పశు తనం అవస యయు రల గుం నం సు ం. గం మన స ర మన మనం ంచుం గనుక మనకు ఆతనం వల యునద ద రణం చూం ఇడు ం ర చూ ం *A2 ండవ రణం- తమన త ప సు ం కనుక పశు తనం మనకు అవసర యున. * తమన త ప సు ం: పశు తడు మన నంల మనం రువ గల ండవ రణం ఏటం, పశు తసయం క తమన త ప ం ప దం ఉం. డు కం మం ఆ తత ఉరు తరణ మనుషులు అక ల ల చనరు ఉం, కసు ల కడ నడుచుంటూ కం కడనూ, యుమండల – అం, సు పట యత ప సూ ఉన ను ఆతను అనుసం నడుచురు ఉరు కం కడ మనలను పశు తనంకు రుద ం ప వ ం సు ం అ ప జ సు మనసును ంంం బదులు ఈ క పలకున ను ఆంటటు, ప వ ంటటు సు ం. ఎయులు 2:1-3 అపధములతను పములతను రు చన యుండ ఆయన మును సు కూడ బ ంను 2 రు యుచు, యు మండల సంబంధన అప, అన అయున ఇడు ంచు శ *అప అనుసం* , ప పంచ ధరమున మును నడుచుం 3 క మనమందరమును శరము కయు మనసుకయు కలను రరునుచు, మన శశలను అనుసం మును ప వ ంచుచు, కడమ వ సవదము గతకు తు ల యుం తు 3:3 ఎందుకన మనము కూడ మును అకులమును అయులమును సన రమును ధమున దుశలకును గములకును సులముయుం, దుషతమునందును అసూయ యందును లము గడుచు, అసహల క కడు ంచుచు ఉం ఒక వతకు ం శరలు యడం దలు అత రన పలు ఎదు, వరకు అతను జం ప ంచ కవచు. గల. 5:19-21 శర రములు సష యున. ఉహరణ- న కురుడు *క ఆత* త నంపబ శనమడు ఉహరణ “ము” . ద శబ ం సవ న ళ “న ర మును . . . వ త” అ అస లున తురు డు 2 తు 2:15 న ర మును రు కురున ము న ర మునుబ వ త. మనం సయం త ఈ తను ఎం జయం ంచవచు. తను ఎంచ డు మన ద ం డు ఎ 6:10, ‘ప భు క మ శ బ ఆయన యందు బలవంతు యుండు 13 అడు రు
ఆప నమందు లువబడుటకు శ మంతులగుదురు’ అ అస లున లు డు. మన త ప ంందుకు ను ప య తటు లబడ డు తన పశు త మన బలపరు డు త శ వంతన, నపడకుం మనం తంచుం. ప క. 12:9 సర కమును సచుచు, అపయయు నయు రుగల ఆసరన ఆ మ ఘటసరము పడ య బను ఎంచవచు ఎందుకం పశు త శ తకంకూ శ వంతన, మనకు సయం సు ం. “తను క ద నుం వచు ఆతను” ంనందుకు మనంత కృతల క! 1 ం 2:12 వలన మనకు దయ యబన నుట మనము *తను* క * ద నుం వచు ఆతను* ం యుము. ఆ ఆతసయం సు, ఆకం మన సన ర ం నంచ ప భు న ఏటను ఉపంచుకుం ఈ దుషకం ను ఆతను ఎంచగలుగుం గల 5:16 ఆతమనము తను ఎంచుటకు సయము యడ కుండ ఈ ం షల కూ సహ ఉండగలదు. (ఆతసంబంధన మనసు) మనలను ననడు 1 మన యలు దృ ము గుడ లు వంవ గు ం ( న) తడు బ దుఃం, ముందు ఆయన కరుణను డునగలం. 2. ఆతమనం అర ం సు కృప చూసు ం మయు సయం సు ం . 3. మనుషుల దగ ర కం, ను రుకుంము. ఈ కం త ంచబ రం ఉండగలము 4. క శ అనుభవరకం లుసునగలము. వ స గు ంచగలము, రుకుంము (వయసు, టలూ, గతులను ప ంచుము) వచూ మనుషులను, ప తులను చూడగలము 5 సు (లువ బగం) సముం, చకు ఆశ ం, కృప ప ం (ం) ందునగలము. రణ ప ంచగలము. 6. ఆతర ఆనురము తం నడుచు ంము, 7. అడు శచను ఎటువం ప తుల రరము. మనలను న డ ఒ రన ఆశగ యుండగలము
ఈత త ఏ తునులు ఎదు గుంను ంసు ప భుక ఆతతప మనకు ఇల ఎవరూ సయం రు ర ఆయ మనలను ఆదంచుడ ఆదుడ అద రుడ గ ంచగలం బ యు! తమన త ప సు ం కనుక పశు తనం మనకు అవసర యున గ ంచుకుంం డు ములను ంచునుక ఆ! *పశు తనం* (ల వ గం) *ఆతత నంచబన
* లూ
సు పశు
తరు నుననుం వ, నలువ నములు *ఆతత అరణము నంప బను* *A3 పశు తు నం మన తం ఎందుకు అవసర మనకు యయు మూడవ రణం* –పశు త సు నంచబ డు కనుక పశు తడు మన కూ నంల మనం రు. డు తన ంత కురు పశు త నండు పశు తనంను అంకం షయం సు మనకు ఉడు న ఉనడు సు తం పశు త లు ఎంత శ వంతం పన లు బుం. ఆయన పశు త నంను రుకుడు, ఆ ఆతఏ ప యమ ంనడు ఆయన అంకం ప ర డు. (రు1:12 ంట *పశు తఆయనను* అరణము ను; లూ 4:14 అడు సు, *ఆతబలము* గలయకు ను;) అయ కురు భూదకు కముం ఈ ప వచనం గుం లుసు, “ ఆత, నకములకు ఆరమగు ఆత, ఆచన బలములకు ఆరమగు ఆత, డల భయభకులను ంచు *ఆతఅతద లుచును *” (ష 11:2) ఆ ప వచనం టలు ర. సు సం సుకున ంట ‘పశు తరు ను న నుం వ, నలువ నములు *ఆతత అరణము నంపబ డు’* అ సుర వృంతం బుం (లూ 4:1) సు పశు తసయం అవసరం క ను నవ శరం ఉడు కనుక మయు మనకు చూంచుటకు ఆయన ఆత సయం సుకుడు. సు భూద ఉనడు ను ఎదున ప తు పశు తసయం అక లు డు. అందు సు పశు తసయం సం డువడం, ఆతనంను ందడం ఎంత ముఖ తన షులకు కూ య డు (లూ11:13 పరకమందున తం తనుఅడుగు *పశు తను* ఎం శయము అనుగ ంచునను )
సు
4:1
కనుక మనకు పశు తసయం అవసరం. ఎందుకం ఆతడు మన ఆచ స డు, అడు మనం కూ సు మనసును కండగలుగుం ( 12:2 రు ఈ క మదను అనుసంపక, ఉత మమును, అనుకూలమును, సంరము యున త పం నునటు మనసు నూతనమగుటవలన రూంతరము ందు.; 1 ం. 2:16 ప భు మనసును ఎ ఆయనకు ంపగలవడు? మన సు మనసుకనరము.) పశు తసు సు తం జంన రములు: 1 సు జన వృంతం • లూ 1:35 దూత -పశు త వచును; సనతు శ నుకమునును గనుక ట పశుదు కురుడనబడును. 2. సు స సందరం ఆయన పశు తత అంచ బను: • మత 3:16 సు సము ంన ంట ళనుం ఒడు కు వను; అడు ఆశము రవబను, ఆతరమువ తన వచుట చూను. • 1:9 ందు ంఅందుత డు డు కంనుఎకువ ఆనంద లము అంను 3 సు పశు తత ము ంచబను: • హ 6:27 యన ఆరము రకు కషపడకు తవము కలుగయు అయన ఆరము ర కషపడు; మనుష కురుడు చును, ఇందు తం న డు ఆయనకు ముద యుడ ను 4.సు సుర ప కటన షయం పశు తశత ంను: • లూ 4:18-19. ప భు ఆతద ఉనదలకు సుర ప కంచుటఆయన ననుఅంను రనున డుదలను గు చూను (కలుగున) ప కంచుటకును నన ంచుటకును ప భు తవతరము ప కంచుటకును ఆయన ననుపంయుడు. 5. సు పశు తత అదుతములను ససతలను ను: • మత 12:28 ఆతవలన ను దయములను ళటు చున పమున శయము జము ద కు వయున • అ 10:38 అదన, డు నజయున సును పశు తను శ ను అంననున. యనకు యుంను గనుక ఆయన లు యుచు, అపత ంపబననంద ససపరచుచు సంచంచుచుంను 6. సు పశు త దుంను: • హ 11:33 ఆ డుటయు, ఆ కూడ వన యూదులు ఏడుటయు సు చూ కలవరప ఆత మూలుగుచు – అత కడనుంర అడుగ,
7. సు పశు త ఆనంంను: • లూ 10:21 ఆ గయ సు పశు తయందు బహ ఆనంం – తం ఆశమునకును భూ ప భు, నులకును కులకును ఈ సంగతులను మరుగు పలురకు బయలుపరవ నుసుంచుచును; అను తం , ఆగు దృష అనుకూలను. 8. సు పశు తత తనును లువ మరణమునకు ఆపంచును: • 9:14 తుడగు ఆత తనును అంచున సు క రక ము, వ యలను వముగల ంచుటకు మన ఎం కవ శు యును. 9. సు పశు తత మృతుల నుం పబను: • 1:4 సు సు , శరమును బ దు సంనమును, మృతులనుం నరునునందున పశుద న ఆతనుబ ప వముత కురుడును రూంపబన ను. • 1తు 3:18 ఏలయన మనలను ద కు చుటకు, అమంతుల రకు మంతున సు శరషయము చంపబయు, ఆతషయము బ ంపబ, పముల షయము ఒక శ మపను. 10. సు పశు త తన అస లులకు సుర ప కటన షయ ఆ ంను: • అ 1:1-2. ఓ , సు ను ఏరరచున అస లులకు పశు త ఆ ంన తరుత ఆయన పరమునకు రునబన నమువరకు ఆయన యుటకును ంచుటకును ఆరంంన నగూ ద గ ంథమును రం. సు అతదుతం నంన పశు తను మన నంచ కూ ఆంచడం ర మనం సు అనుక ం 1 తు 2:21 ఇందుకు రు లువబ సు కూడ రకు ధప, రు తన అడుగుడలయందు నడుచునునటు కు యుం ను. పశు తర మం ల మన డు ంంంచగలడు. *పశు తనం* (ఐదవ గం) *ఆతనం వలన మనము కురులు రుదుము* 8:14 ఆతత ఎందరు నంపబడుదు రందరు కురు యుందురు. పశు తమన నంల రువ గల రలను మనం సుము. A1- ద రణం, మనలను మనం ఈ కం నంచుము, A2- ండవ రణం ఈకం తబలం పయుచున,
A3- మూడవ రణం సు ప భు పశు తనంకు బ డు కనుక అ మనకు కరము. ఇడు ల వ రణం చూ ం A4- ల వ రణం – పశు తమన నంల మనం రువ గల లుగవ రణం ఏటం, మనము కురులు యబడుట రకు పశు తనం మనకు అవసర యున. ( 8:14 ఆతత ఎందరు నంపబడుదు రందరు కురు యుందురు.) కురులు అన లలు గలరము పశు తనం మనం తరు గలం పశు తడు బ , ఆయన వతం లలను మనకు గల. ఆ ల ఆతఫలము. ఆతఫలము అనున పర తలు ం. ఈ లలు కుం మనకు తలు రవబడదు. (గలయులు 5:22, అ ఆతఫలమన, మ, సంషము, సనము, ర ంతము, ద ళతము, మంతనము, సము, కము, ఆ గ హము ) మంత మ, సంషం, సనం ఉంల మన ఎవరం త ం రుం? ర ంతం, దళతం, మంతనం ఇం ఎకువ చూంల మన ఎవరం త ం ఇషపడం? సం, కం, ఆగ హం మంత ంంంచువడం వల క ప జ ఎవరం త ం దనుకుంం? మనకు, మన కుటుంబ సభులకు, ఇతరులకు, సదరులకు ప జనం కూ మం ల పశు తమన ంం సు ం అ ంంంచుకుందుకు మనం కృ సూ ఉం అ మనం ఎ మం లల ంంంచువచు. (. 3:9 ఒక ఒకడు అబద డకు;ఏలయన నసవమును యల కూడ 10 రు పతం, నము కలుగు త ము సృంన కన నూతన పరచబడుచున ననసవమును ధంచు యురు.) అనుకంందుకు కృయ గల ముఖన ర సు తన అస లుల డుతునడు సూండు ఆయ అడు: “రు బహ ఫంచుటవలన త౦ మమపరచబడును. ” . 15:8 మనం ‘ఆతఫ’ అలవరుకుంటునడు అ మన ట, త సషం కసు ం. అ మనం మమ పరు ం (మత 5:16 మనుషులు సయలను చూ పరకమందున తం మమపరచునటు దుట లుగు ప ంప యు) ఆతఫలం లలకు, ను ప పంచం లలకు మధ లు ఉ. పశు త నంను అనుసం ళ డు తన ల ంం డు ఆతఫలం లలను ధనంత ఎకువ ంంంచువ మనం ఆతనంను అనుసం. మన టలు, మన పనులు మన పశు తనంను అనుససు మ, మం ల ంంంచుకుంటుమ చూసు అ పంచువడం మం.
(2 ం. 13:5 రు సము గల యు మును ంచు చూచు ను; మును పంచును; గల 5:25 మనము ఆతననుసం ంచుర ఆతను అనుసం క మము నడుచుందము.) పశు తనం మన ఎం వ లలను ంసు ం ఒక ఉహరణ చూ ం. ప కట ప సు నడు లును, లను బంం, తక ఆ తత ప రల రు. అకడ ళకు ండ ంరు ఆ సమయం రల యకుడు కూ కూ రం వవహండు. భూకంపం వ అనుకుం రల తలులు రుచుకునడు, ఆ రల యకు పగ రువ తమకు అవశం ంద లు లలు అనుకు? దు రు తమ ఆతఫలం వలన కన లలను అకడ ప దంరు. జన శ ద , సయంగత మ ంట చర సుకురు వల ఆ రల యకుడూ ఆయన ఇంరు సులరు. (అ. 16:19-34) లు ల మన కూ ‘ంం ం’ ధం ప వ సు ? ఆ మను, ఆ ఆనం మనం ఇతరుల డల చూసు ? 12:14 మును ంంచు ంచు; ంచు శంపవదు అటువం వ లల కూన తం ఎం ఆనం మనం ందునగలం ఆతఫలము ఎం ప కూల ప తుల కూ నురం ఉండగలం తం ఎదురతున శ మ ధనల కూ *ఆనందం* ఉండగలం ప పంచపం అక మం డ లు ‘పశు తవల క ఆనందం ప ఉపద వం’ కూ ‘ అంకంరు. ’ (1 స. 1:6పశు తవలన కలుగు ఆనందము ప ఉపద వమందు రు కము నంకం, మమును ప భును నడుచున ) మ ంతమం సదరులు ఎ కషనలను అనుభసురు. అ రు, “ఆనందము కూన రన ఓరును ర ంతమును కనుపరచునటు” డు తన పశు తను ఇ బలపరుసు డు పశు తనం మన ఎం వ లలను ంసు ం మక ఉహరణ చూ ం మనం ద శబ ం అస లున తురు ఉహరణను ప ం సున ంద అనులను చూ ఆయన ట లుసు ం. ఆయ అడు: “అన సహసము యుటనను, అ ముటు నుటనను యూదు ధరముద కు యును అ ఏ మనుషుడును ంప దనడనను అపతు డనను పకూడద డు కు చూం యుడు. ” (అ. 10:24-29; 11:1-3) వలం యూదులను త ంచమ ధరసంబుంద నమకం ఆ లం ఉం తురుకు కూ నప నుం ఆ అయ ఉండవచు. అందు, అనులను శతులు ఎంచుతూ ంచడం త ద ఆయన అనుడు ను ఇం ప సు నడు తురు ఎంత ఇబంప ఉం ఒక ఆంచం. అనుల
షయం సదయం వ ‘సనమ బంధం త’ ఎప “చక” కవడం ధ? (ఎ 4:1, 16) ధ ఎందుకం అప ల త పశు తఆత తురు హృదయం రువబన వల ఆయన తన అ రు, దుర సుగడు. , గ అ దం కుం ప జల వవహన డు ఓ దరనం తురుకు సష ం డు (అ 10:10-15) అందు, “డు ప డ జము గ ం యును ప జనమును ఆయనకు భయప నడుచును ఆయన అంకంచును” అ తురు పగడు. (అ. 10:34, 35) తురు డు, ప పంచపం మత కుల రతం ‘సదరుల’ జం కడు —1 తు 2:17. హలూయ! ఉన తం ఒక, మరడు మనం ను లల ఎందుకు ం, లల ం బ తుకు ధనం సు? మనం కురులు పశు తఫలం ల ంంంచున అవసరం ఉంద మనకు అ పశు తనంను అనుసంచ మంత ప యం. అందుసం ఉపం ఆతఫలం ల ఒ గుం అధయనం అ , మన నంన తం ఆ లలను ఎ చూంచవ లుసుగలుగుం, అడు ఆ లలను మంత చూంందుకు కృ యగలుగుం పశు తమన తం, సల ప యడం వల వన ఫలను మనం గమ మనందుకు ఆ ఆత నంచబ సషం అర మతుం. ఇపవరకు పశు తమన నంల రువ గల లుగు రలను మనం ంము. *పశు తనం* (ఆరవ గం) ను 3:5 సు ఇటనుఒకడు మూలమును ఆతమూలము ను జం జము ప ంప డ శయము చును. *B. పశు తనంను ందుకు లు:* ఈ కూ పశు తనంకు బడ ఇషపళ మనసుల, హృదల ఆతప ళను ముందుకు నంచడం జరుగుతుం పశు తుడు మన సన శ నంందుకు అవసరన లు పశుద గ ంధం యబ ఉ వలం ఆ ల త మనం పశు తు నంను ందుగలం అ ముందు మనం ముందు ఆతకు బ. డు తన ఆతను మనకు అనుగ ం, ఆ *ఆత నంకు బ* సయం యమ ప భుకు ఎలడూ ం (ఎ 3:15 రు అంతరంగ రుషుయందు శ క *ఆయన ఆతవలన బలపరచ బడునటును* ) ఆతకు బలం ముందు మనం బ పశు తసయం యబన కన లును ంచడం నంకు బడగలం. ఎందుకన కం ఆతర మనలను సయుటకు అన ఖంంచుటకును, త దు టకును, యందు యుటకును
ప జనకర యున. (2 . 3:16, 17 వజనుడు సనదు ప సరమునకు రము ద ప యుండునటు శమువలన కన ప ఖనము ఉపంచుటకును, ఖంంచుటకును, త దు టకును, యందు యుటకును ప జనకర యున.) ఆతఇ నవంతన సూచనలను సూ , పశు తనంకు బ. ఈ దుషకం సన ధం నంందుకు పశు త శ ఉ౦ద నమకం కం పశు తనంను ందుకుందుకు పశుద గ ంధం ఏడు లు చూడ గలం. అ వరుస నం ం *B1 పశు తనంను ందుకు ద నం: సం* ను 3:5 హృదయ రకం కురున సును సంత రకు అంకం మనం ఇ హృదయ సమరణకు సూచన జసలు సం సుకుంరు పరక లు అందుకునరు సం సుకుంరు క డు, భూద రంతరం ం రుషులు అందరు కూ సం సుం. సం అను పదము కు ష (βαπτίζω - baptizó) అను పదము ర రంచబం. అన టు ట, ముంచుట సం గుం 6:3 సు సం ంన మనమందరము “అయన మరణము” సం ంర రు ఎరుగ? 6:4 మనము సం వలన మరణము లుందుట ఆయన కూ “ట బ” ఇ సం క అర ము సం ట బడుతుము. సు సు క మర దృశము మనమందరము సం ట బడు తుము. ఒక వ ఏ ణ ఆయన ఆ ంలం తం మం, కురు మం, పశు తమం సం సు అ సం సుకున సలందరూ ‘ఆనురము నడుసూ ’ ఉం. (గలయులు 5:16 ను నమన ఆనురము నడుచు ను, అడు రు శచను రరరు.) సము ఒక వతన సమును మయు షకమును బరంగం ఒకుండు. సమనున శ తం అంతరంగ పవర నకు హ ము స వ సము మన సంసంచు ఒక పశుద సంర యున. రణ తరుత ప భునకు యత చూ రము. ఈ పశుద స సంరం 1) ఒక వ ప భున సు కం ర సముంచుడు, మయు 2) తరుత అతడు సము ందుడు అ 2:41 ఈ వరుస చూడవచు, “బ అత కము అంకంనరు సము ం” (అ. 16:14–15 అడు లూయయను వభగల క నుచుంను. ఆ ఊరంగు అము తుయర పట ణసు లు ప భు ఆ హృదయము రను గనుక లు న టలయందు లముంను 15 ఆయు ఆ ంరును సము ంనడు, ఆ -- ను ప భునందు
సము గలనన రు ం, ం వయుండు డ డు మమును బలవంతము ను). ప భున సు కూ ను దగ ర సం సుకునటు మనం చూడగలం. సు తనకు సవవన నును అనడు అందుకు ను ంట అభంతరము లుచు “ను త సము ందవలన డ యుండ ద కు వచుచు?” అ అడు. చు సము సురకు దయు నుకు లుసు అ తమ పముల షయ పపము ంన ర, అ సు పము డు. అనను, ను ంచుచునను, సు ఆయనటు బలవంత ను: “ఇప ము; వతు ఈగు రరుట మనకు తయున ” సు సము నుట ఎందుకు సయున? ఎందుకన సు సము పముల షయ పపము ందుటకు దు, తన తం త ము రరుటకు తనను ను సమంచునుటకు అ హ యున. అ ఇడు డు తనను భూ యుటకు పం ఆ పచరను రంంచుటకు సమయము వన సుకు సచు నడు అరణన జన. ను ఆ తత ఇటనుచుడు: “ళ సచుటకు ననుపంనడు, *‘వూద ఆత వ లుచుట చూతు ఆయన పశు త సచుడ’* ను ” బ ను సచు ఒకూదకు ఆతవచున ను ఎదురుచూచుచుంను అందు బహశ, సు ళనుం ఒడు నకు వనడు, “ ఆతరమువ ఆయన ూ వచుటను” ను చూనడు ను జము ఆశరపడదు అ సు సము నుచుండ కం ఎకువ సంభంను ‘ఆయనకు ఆశము రవబను. ’ వమన సషము వమన ఆయన సము ందుచుండ, పరకమంద తన ర తము ఆయనకు పకము వను. ఆ ధము సు తన ర ఉనందు పరకము డు తన న సంగతుల స, ఆయ కురు తన తమునుగూ ఇడు పకము నుచుడు ఇ ఆయన బరంగ పచరకు ఆతర రంభం ఈ స సంసరణ ఒక వసంఘ సహసం రబడడు. మనం రణ ంనడు, ఆత మనం సంఘన సు శరం “ సము” ం సు సు నూతన నంత తర సము ందుటకు ఆం అ 8 ఐకు ంన నంసకు “సును గూన సుర ను” డడు “రు వ ళచుండ ళన క వనడు నంసకుడుఇ ళ; కు సచుటకు ఆటంకమ అ రథము లుమ ఆ ంను” (వచ 35–36). ంట, రు రథమును ఆరు, మయు ఆ వ సము ఇడు. సము సు క మరణం, స, మయు నరునము క గు ం. సుర ప కంచబ ప జలు సు సము నంచబన ప ట, రు సము ందవను న తం పశు తశకతం సం రంభం అతుం.
ఆ పశు తనంను ఎ ందు యయు మ లను వరుస నం ం. *పశు తనం* (ఏడవ గం) *పశు త సం* అ 1:5 ను ళ సము ఇను నముల రు *పశు త సము* ంద రను. *B2. పశు తనంను ందుకు ండవ నం: పశు తసం* త బంధన ఈ పశు తసం దు త బంధన త ఈ పశు తసం ం ఈ పశు త సం త బంధన సులకు సంబంంన దు ప గం డు త బంధన సులకు ఇవడం జం 1 ం 12:12 “మనమందరము ఒక శరము *ఒక ఆతయం సము ంు. * పశు తసము, సచు ను (రు1:8) మయు పరకమునకు ఆహణ అగుటకు ముందు సు ప వంచబను: “ను ళ సము ఇను నముల రు *పశు త సము* ందరను” (అ. 1:5). ఈ నము ంసు నమున రం (అ 2:1-4); ఈ పశు తసమునకు గల మక రు *అ సం. * మత 3:11 రుమనసుతము ను ళ కు స చుచును; అ నుక వచుచునడు కం శ మంతుడు; ఆయన లు యుటనను ను తు డను ను; ఆయన *పశు తను అను కు సచును. * రు1:8, లూక 3:16, ను1:33, అస లుల రములు 2:3 మయు అలలవం లుకలు ంపబనటు కనబ, ఒక ద లగ అందరు పశు త ంన ఆ ఆత శ అనుగ ంనల అనషల టడ ద, పశు తపజల ల రము వంచుట ఆరంంను, మయు సంఘము ఆరంంచబను. ఆడు తురు డగ పశు తఅ సం ంన తరుత ఆయన ం ఈ ధం డు. "అడు ను ళ సను రు పశు త సము ందుదుర ప భు నట ను పకము ం. " అ. 11:16 ఆ పశు తసం గుం లుగు సుర లను మయు అ.1:4,5. ప వచన పబన ఆ తరుత అ 2:3, 11:15,16 ఆ ప వచన రరుజనటు మనం చూడగలం పశు త సము డ గ జన అన డగ సంఘమునకు దు శం ఉన సం రణ ందుకున ఆ తరుత ఎకక పశు తసం జరగదు. సంఘం అ దంచు అన క రూపం పశు తసుల ద
కుమంచబడగలదు. ట అ. బన పశు తఅను వరం నం యబన అ మనం గమం ఎ 1:13 రును సతకమును, అన రణ సుర ను , సు నందు సముం, నము యబన ఆతత ము ంపబ. పశు తఅ సం అం ఏ అ నటు అరం దు దంచు అన కం రూపం పశు తసుల హృదలను ఆవం లను జం ఐకత నడుడు అన రణ ంన ణమున సు ను మయు సు శరము ఇతర సులను ఐకత నడు ఆతక రము ఈ పశు తసమును రంచవచు 1 ం 12:12–13 పశు తసమునకు మూల కగము: “ఏగన, యూదులనను, సుశసు లనను, సులనను, సతంతులనను, మనమందరము ఒక శరము *ఒక ఆతయం సము ంు * మనమందరము ఒక ఆతను నము నరు” 1 ం 12:13 మం పశు తసం గుం రకరల అహలు ఉ అ వలం ంతమం అ వం. కం చూ , *“మనమం”* ఆత సము ంమ టలు గమంచం. రణకు డు, అందరు పశు తసము ంరు, మయు ఇ వలం ంత మం కలుగు ష అనుభవము దు. ఆతసమును గూ మన అవహనను బలపరచుటకు సయంయుట ఈ ం సతములు అవసరము: ద, అంద గుటకు ఆతఇవబనటు (ఆతమన వంచుట), అందరు సము ంర 1 ం. 12:13 సషము బుతుం. ండవ, పశు తసమును దకుట రకు ఆత, ఆత, క ఆత సులు సము ంల ఖనము ఎక ఇవబడదు అన సులందరు ఇఅనుభవం కయుర ఇ సూసు ం. మూడవ, (ఎ 4:5 ప భు ఒక, స క, స క,) ఈ కం ఆతసమును సూసు నటు అసు ం. అ అనడల, ఆతసము ప ఒక స కత, “ఒ సం” మయు “ఒ తం ”. ఎ 4:5 వ ఒ ఆతసమును అనుభంచుట సంఘము క ఐకతను బలపరచుటకు సయ పడుతుం ఆతసము సు మరణం, స, మయు నరునము ఆయన సహసము కయుండుట, మన ఉన పము నుం టకు మయు మన నూతన త నడకకు సుం ( 6:1-10; ల 2:12) ఉ: సు షులు శ 33 ంసు న పశు త సం సుకురు అ సం సుకున త రు అన ష రు. రు అదుతన ఆతవలు ందడం వల ఎ లు రు. (1 ం 12:4-10) చూ, అస లున తురు ప సం న తత ప జలు ఎ సంంరు? మం *‘హృదయం చుకురు ’* తురు హం రు పపప సం సుకురు అడు ఏ జం లు బుం: “అత కము అంకంనరు సము ం; ఆ నమందు ఇంచుంచు మూడు లమం రబ ” (అ 2:22, 36-41)
అందు న సం సు. అ రు సంఘం రబ పశు తఅ సం ర సు శరం ఐకపరచబడగలరు అ కుం వలం ంండ రకు స ట రకు సం సుం దకు పశు తఅ సం దు. అ దంచు అ దకు రూపం గలదు. అ భయంకరన అ గుండం. ప కటన గ ంధం 21:8 గ ంథం ఈధం లసు న, “రును, అసులును, అసహలును, నరహంతకులును, వరులును, ం కులును, గ ధకులును, అబ కులందరును అ గంధకముల మం గుండము లు ందుదురు, ఇ ండవ మరణము ” ఆతసం ర ఆత ంపబ మనం క మక మం ఆతరులం గలం ఎ 5:18 మయు మదము మతుయుండకు, దురము కలదు; అ ఆతరు యుండు. నుడు శర సుల మతు ను కలుగ మనలను దూరం సు డు మనం గ ం ఆత సం ర దంచు అన క రూపం ఆత ంపబ క మం మనం ఆతరులనడు మన ల అ మండుచూ అనుకూలము రబడగల. అ కృపను డు మనకు సమృ దయయును క! ఆ!! సులు! (పశు తనంను ఎ ందు యయు మూడవ గుం నం ం.) *పశు తనం* (ఎదవ గం) *పశు తకు బడుట* *B3 పశు తనంను ందుకు మూడవ నం: *పశు తకు బడుట* గల 5:17-18 పశు తకు బడుట అన ‘ఆనురం నడుచువడం. అన పశు త పయ మన మన అనుమసూ ఆత ంచడమ అర ం మ ట లం మనం ప ప పశు తనంకు బడడమ అర ం. ఆనురం నడుచువ, శనురం నడుచువ మధన ను గలయులు 5వ అయం వ ం గలయులు 5:17, శరము ఆతకును ఆతశరమునకును ధము అంచును. ఇ కక వక ము ఉన గనుక య చంతు యకుందురు 18 రు *ఆతత నంపబన* డల ధరసమునకు నరు రు. ఒక ట లం పశు తకు సులం . అడు ఆతమన తం అదులు యగలదు ఉహరణ మయ “ఇ ప భు సులను” అ మయ బన (లూ 1:38) కనుక *ఆతందల* మయ తం జం. అందు ఆ వ తన కురు ందు గం.
సు నం న పశు త, రూషము ఒక డగ ఉన షుల కుమంచబన సమయం మయ కూ అక ఉం (అ 1:13, 14) అ, ఆ సంఘటన జరగ 30 సంవతల త, పశు త ందల ర అదులను తన తం యగలద మయ రూంచగం. చచూం మయ కనక ఉన తన కురు పరకం నుం ఆ గరం డు. ఆ “పశు తవలన” గరంం. మత . 1:20. ఆ అరున అవశం మయకు ఎందుకు ం? మయ షయం త వదూత ఆకు నడు, ఆ సంభశల ఇ అం, “ఇ ప భు సులను; ట న కు జరుగును క. ” (లూ 1:38) మయ అ అనడం అప ఆ గమంన మం హృదయ ప చూంం. అ ంట ప సంంన రునుబ , అంకంచ ఆ ఇషపనటు లు ం తను గరవ అన షయం నలుగురూ ఏమనుకుం తనకు భర సంబంధం తుం అంటూ ఆ సంలను వక ం యదు. *“సులను”* అనడం మయ తనకు నమకం ఉంద చూంం బడుట పరనమ యసు ం. అడు ఆతలు జరుగు. పశు తకు మనం బనడు ఏ మం ఏ ఆతమనకు మన మన ర యయడ కుం మనలను శర లకు దూరం ఉంచుడు. రు ఆనురం నడుసు నట, “రతము, అపత త, ముకతము, గ ధన, అరము, షములు, కలహము, మతరములు, ధములు, కలు, దములు, మతములు, అసూయలు, మత తలు, అలకూన ఆటటలు” వం శర లకు దూరం ఉండ కృ రు (గల 5:19-21) ఒక ధం లం, రు ‘ఆతకు బనడు రు ఆతశత శర యలను చం రు ’ ( 8:5 శనురులు శరషయ ములద మనసునుంతురు; ఆనురులు ఆతషయ ములద మనసునుంతురు, రు శనురము ప వ ంనడల వవలన యుందురు ఆతత ర యలను చంనడల ందరు.) అ ఆతకు బనడు శచల ప రం నడుచుకు బదులు ఆతసంబంధన షల మనసు లుతూ, ంచగలరు పశు తమనద పసు నడు మనం లలను అం ‘ఆతఫలం ’ లలను చూంచ గలుగుము. (గల. 5:22, 23) అ, ఆ లలను చూంచ మనం ఎం కృ న అవసరం ఉంద గు రు. పశు తకు బడక అ పశు తకు ధన ప మం ఆతకు బడక ఆతకు వకన లు పశు తను దుఖడరు షయ 63:10 అనను రు రుగుటు ఆయన పశు తను దుఃంపయ ఆయన ను. రు ఆతమన మనకు బయలు పరనడు, ఆతకు బ మనం కృతజ త
య య బదులు మనం మన తను ఒక ఆత రుగుటు ం. దు మూలం రుగుటు. అ సణుగుడు పణ వలన కలుగుతుం. మన తం పశు త మనన , ఆత సు శరన సంఘం మన న అంకంచక రసంచడ క, ఎడు ఆయన పణ సూ , పశుద తను దుఖడుతూ ఉంం. ఆతమనలను పప చం, అక న, సమృన లుగు, నం ప ం, పశు తను అశ ద , మూర ం పం యడం పశు తను దుఖన మనం పశు తనంనకు బ, ఆత ంటూ, ఆతకు యుల ఆత ఎలడు నంపబడం మన ఇష ం అ , పశు తఇ బ ఆత ంపబడం డు ములను సమృ ఆతందల ంచునుక! ఆ! సులు! (పశు తనంను ఎ ందు యయు మ లను నం ం *పశు తనం* (దవ గం) *పశు తలుగు క నం* 1 ం 2:10 మన డు * తన ఆతవలన బయలుపర యుడు*; ఆ ఆతఅ, మరములను కూడ పంచు చుడు *B4 పశు తనంను ందుకు ల వ నం:* పశు త లుగు నం యడం మనము పశు తనంను ందునగలము. మం కం స నరు గనుక పశు తనం వడందు. సంలకు క మం తపకుం జ శ ద నడం ఆతత నంచబడరు ఆతలుగు శ ద నడం ముఖం. అ రు “ మరములను” అర ం సుగలుగురు. ఆత, సు ను గుంన షలను ఆయనకు ంన జ షులు అనుభం డు. ంతమం ఎ ంరం ఒక బుర కధ నటు ంరు. ఎ చదురం ఒక నవల పరు చనటు చదురు. వలన ఏ ఉపగం ఉండదు. ఇ ఎ ఉంటుందం క టు కకు రు ంనటు ఉంటుం వలన ఏ ఫతం ఉంటుం? కకు టు సూరం అవసరం క! అర ం సువ ఒక ఉహరణ చూ ం ఒక తు పంట లను గు సు డ అనుకుంం పంట లం సూరం, ళ ఎం అవసరం. ఇకడ, *పశు తను సూరం లవచు మయు
లవచు. * ఆతఫలం అ పంట సమృ పంలం కమ టు పశు తఅ సూరం మనకు ఎం అవసరం అ, తు కషప ప యక అన సమృ రు ట క, అం కుం సూరం కలకు స అం చూడక పంట వసు ం? (. 10:4 బద కము పయుడు దదు డగును శ ద గలడు ఐశరవంతుడగును ) ఆతఫ అలవరులం పశు తరణ చదవడం, ంచడం ఎం ముఖము అ పంటకు సమృ రు ట డమం. అ, హృదయమ లను రు ఎ గు ర బరు పశు తఫ ఎంత , ఎంత రకు ఫ లుసు ం సమృ పంట లం తు పంటకు సమృ రు . ఎంత సమృ రు న సూర ం క ఉపగం దు. కం ఎంత చన పశు తసయం క అర ం దు బ ఉపగందు కనుక కకు సూర ం సమృ అం తు చూ. ఆతఫ అలవరులం, కు , స వ సంఘం లం క ళ అవసరం (ష 55:1 దనర, ళ ద కు రం) కం అదుతన నం మ టలవల ంత తలవల రకదు మలు తర, గూఢ ద, ప గ ంలు ర ఎంత క నం నం త ం రకదు డు వలం తన *ఆతమూలం త ల డు* ఆతర తప ంందుకు ర దు. (1 ం. 2:7-10 నము మరనటు ంచు చుము; ఈ నము మరు యుంను జగదుత ముందు డు మన మమ త ము యంను అ రుల ఎవ యదు; అ యుంనడల మసరూయగు ప భును లువ యక యుందురు ఇందును గూడు తనుంచురకు ఏ ద పర అ కం కనబడదు, నబడదు, మనుష హృదయమునకు చరముదు అ యబయున. మన డు *తన ఆతవలన బయలుపర యుడు*; ఆ ఆతఅ, మరములను కూడ పంచుచుడు.) సతసరూ అగు ఆతఅ ప భు ఎందుకు పశు తను గూ అడు? (ను 14:16 ను తం డుందును, ద ఎలడు నుండుట ఆయన క ఆదరణకర ను, అన సతసరూయగు ఆతను కనుగ ంచును.) పశు తర క నం నడు త మనం సర సతం నంచబడగలం అ ప భున సయం ల యుడు (ను 16:13-15 అ ఆయన, అన సతసరూన ఆతవనడు మును సరసతము నంచును; ఆయన తనంతట యు ంపక, ను ం సంభ సంగతులను కు లును ఆయన కు య యును గనుక ననుమమ పరచును. తం కనవయు , అందుత ఆయన కు యయున ను ) భష జరగ మయు సంభంచ సంగతుల పశు తకు లుసు. ఏఏ భష
షలు తన ప జలకు ల డు తలంచుచు పశు తర ంచబన వ భకులు, ఆ సంగతులను మనసం తమ ఖను, ప కటన గ ంథంను రు బ గుం ఆయన జం గుం పబన ఆ మల పశు త తన ప జలు లుసుల సు ఉ శం. ఈ స బయట న త బంధన గ ంథం. సు నటు పశు తుడు ఇడు కును డుంటూ ఒక ల అన స వగతం సులకు సూఉడు ఆయన ఉంటూ మనసులను డు ను 14:26 ఆదరణకర , అన తం మమున పంప *పశు తసమసమును కు ం* ను న సంగతుల కు పకము యును ఇం ఆరం సుకు ప కూ ఆతఇ నప లను త రుకుందుకు ఆయన ఆరప. (ను 15:26. తం ద నుం ద కు ను పంప ఆదరణకర , అన తం ద నుం బయలురు సతసరూ న ఆతవ నడు ఆయన ననుగూ చును ) సుప భుకు మమ కంచ ఏ ఉపశ నుం వన దు ఏ సత ఏ అసత మనం ఏ మత ధన షయం అ అ ఎం లుసుగ ర ం పశు త త ధం ఈ మధ ంతమం మతగ ంల సు సు ను చూప ప యతంసురు వలన ఏ పశు తందల కలుగుతుం? ఆ మతగ ంలు ఏ పశు తరణ యబన? దు క! మ అటువం వకురున సు ఆ నవ కత వర గ ంల ఎందుకుండు? వలం పశు తరణ యబన పశుద గ ంధం త మనం సును కనునగలం ఆ పశుద గ ంధ క నం ర త మనం ఆతందల ందుకుంం. ఆతర త టలు మన ల అదుతన రలు యగల ఆత శ ద నం సూ హృదయం భదపరచున మయమ పశు త సమృ తన త పంటను పంంచున. (లూ 2:19 అ మయ ఆ టలయు తన హృదయము తల నుచు భదము ను) ఆత మనం ంచ బనడు, ఆ ర క ం పశు తుడు మనకు ణ రమును కం అం ధనలు జంచుటకు సయం యును. అ మనం కూ ఆతలుగు ం మలను గ ం పశు తనంను సమృ ందునుటకు డు తన కృపను మనకు అనుగ ంచునుక! ఆ! సులు! (పశు తనంను ఎ ందు యయు మక నం ం.
*పశు తనం* (పదవ గం) * ర న ర పశు తనం* పరకమందున తం తను*అడుగు పశు తను* ఎం శయ ము అనుగ ంచునను లూ 11:13 B5. పశు తనంను ందుకు ఐదవ నం: ర న పశు తనం సయం సం ంచడం ఎం ముఖన. వలం ఖలను చ సదు ఆత సయం సం, శం సం ఎలడూ ర న అడ ఆయన “అడుగు టకంను, ఊంచు టకంను అతకము” య గలుగుడు. ఎ. 3:20; రూషము తురు పశు త ంన ప జలను అరులను, ద లను న టల సతం మనం గమంన డల రు ర న నడు త పశు తను ందుకుర సషమగుచున. (అసు లల రములు 4:31 రు * ర నయ* రు కూ యున టు కంంను; అడు *రందరు పశు త ంన* కమును రము ం.) ప భున సు తన ఆహహణమునకు ముందు తన షుల న టలు చూ , తం నం పంపతుడ అన నుం బలప లు గల ఆతషులను ఆవంంతవరకు రుషం నగరం ఉంల అ అడు. లూక 24:49 ఇ తం నము న పం చును; రు నుం శ ందువరకు పట ణము యుండుడ ను. లూ 24:52-53 రు ఆయనకు నమరము మ ఆనందము రూషమునకు డగక లయము ఉం త ము యుచుం.) అన రు రుషం నగరం ర నకు కూడు ఎడగక త ముల ర న యుట దలు ట గ అడు పశు తకుమం జం *1.ఆతరకు ఏకమనసు ర న :* షులందరూ *ఏకమనసు* ంరు కనుక పశు త పరకంనుం వడం జం (అసు లల రములు 1:14 రంద రును, కూడ ందరు లును, సు తన మయయు ఆయన సదరులును ఏకమనసు *ఎడగక ర న* యుచుం.) ఇటువం అధుతన ర నలకు త డు కూ ఆతందల అ జబు గలదు. (అ. 2:1, ంస ను పండుగ నము వనడు అందరు ఒకట కూయుం అ 2:4 అందరు *పశు త ంన* ఆ ఆత శ అనుగ ంనల అనషల టడ .) *2. పచర త ం ర న ఆత గలదు:* మన సంత అవసరతల రకు క వత ం, పచర త ం, ర న యవల యున డగ షులు ఏ ఉ శం రకు ఆతను దయయమ ప భుకు ర న ఒక మనం పలన ం. అ. 4:30 గులను ససపరచుటకును, పశుద వకున సు మము సూచక యలను
మహరములను యు టకును యుండ, సులు బహ రము కమును ంచునటు అనుగ ంచుము 31 రు ర నయ రు కూ యున టు కంంను; అడు రందరు ప శు త ంన కమును రము ం. ఆడు షున రు ం ందున ఆత పచర అదుతం రు. (అ. 14:3 బ రు ప భును ఆను రము టడుచు అకడ బహలము గడ ప భు త సూచక యలను అదుతములను ం, తన కృకమునకు ంచు చుంను. 2:4 డు తన నురము సూచక యలతను, మహర ములతను, ధమున అదుతముల తను, ధమున పశు తవరములను అనుగ ంచుట తను, కూడ చుచుండ నత మనకు దృఢ పరచబను.) *3 ఆతను డు ఖతం ఇడ న ర న :* “మనం ‘అడగక ముం మన న , ’ ఫన ఆత ల ఎందుకు అడుగుతూ ఉం ” అ ఎవ అ జ రు? అడగడం అ కూ నమ చూంచు చున ఎంత నమకం ఉన డు ర న గమ డు. (మత . 6:8 రు వ ఉండకు. రు తం అడుగక మును కు అకర నున ఆయనకు యును ) అడుగు అన ంచు పశు తను అనుగ ంప బడుతుంద నం (లూ 11:13 పరకమందున తం తనుఅడుగు పశు తను ఎం శయ ము అనుగ ంచునను.) ఇకడ సు ప క ష గుం డుతూ ంచు అక ప వ ఇన ట ఇసుడు (మత 7:11 పరకమందున తం తనుఅడుగు అంతకం ఎం శయము మం ల చును.) పశు తఅకం ప వరం. పశు త ఆయన పశు తను ర న ఇడు. పశు తర త సం తనను ర న అ , ఇడు (ను 7:38-39 యందు సముంచు వ ఖనము నటు కడునుం వ జలనదులు రున గ ర ను. *తనయందు సముంచురు ంద ఆతనుగూ* ఆయన ఈ ట ను సు ఇంకను మమ పరచబడదు గనుక ఆతఇంకను అనుగ ంపబ యుండదు ; ఎసు 5:18). పశు తసం ంచడం ఆతనం గలద ష గు ం. ఉహరణకు, ఎవ సయం సం దగ వ కు తనంత సయం రు ఆ వద నమకం దగ రకు వడు బ ర రు. (తలు 3:27 లుయుట తనడు ందదన యకుండ నుకయకుము ) అ, రు ను పశు తసయం సం అనడు ఆయన కూ సంషం కు అనుగ డు. ( 15:8 యరవంతుల ర న ఆయనకు ఆనందకరము ) బ పచర డబడు త ం పశు తఅకము రకు ఆతఫలము రకు ఆతవరముల రకు, ఆయనము రకు ం తప మన సంత అవసరతల రకు దు. ఈ ష గ ం పశు తనంను ందునుటకు ర న సమృ డు తన ఆతను ందలను మనకు అనుగ ంచును
సులు! (పశు తనంను ఎ ందు యయు మక నం ం ) *పశు తనం* (పదండవ గం) *కటు ట పశు తనం* B6. పశు తనంను ందుకు ఆరవ నం: *కటు ఉండుట * అ. 1:4 ఆయన క గు ఆ ంను రు రూషము నుం ళక, వలన న తం క నము (ఆత) రకు *కటు *; పశు తందల రకు అస లులు డగ ప లు ణ *క రు * కటు ట అన ణ ఎదురుచూచుట ఎందుకు ఈ కట డం? షల ఓరుసహనం ఎం అవసరం. ణ కట ఎటువం ప తుల పశు తందల కలుగదు. ణ క ఓరు కటు ను పశు తందలను ప భు ఇడు (ర న 37:7 దుట నము నుం ఆయన రకు కటు నుము. షయ 30:18 న యందు దయ చూపవన ఆలసము యుచుడు మును కరుంపవన ఆయన లువబ యుడు యమురుడు ఆయన త ము కటు ను రందరు ధనులు) ఆతఎడు టయం ఉండదు. అ ఎడు స వం జ. అ ఎవరు స వం కటు చు ఎవరు టయం ఉ ప భుకు లుసు. అందు తన ఆతను అనుగ ంచుటకు ంత సమయం మనకు ఇడు. రణం మన ప భు ఒక క మము కనడు. (1 14:40 సమస మును మదను క మమును జరుగ యు.) 40 లు ర న ండద క డు అస లున లు మూడు లు దమసు అననములు క ప భురకు క డు. (అ. 9:9 అతడు మూడు నములు చూక అననము యు చున కుంను ) ఏ కూ మళము టడు ఒక సరము నబంత వరకు క డు.(1 19:12.) అబ ము 25 సం||లు కురు రకు ఎదుట క డు. అ ప వ ప భు దరనం రకు 84 సం||లు క ం కటు ట అ ద శ మ కూడున రం మం తం ఎదురగు శ మ రం హృదయ బరం కట ఉంరు. (ర న 27:14 రము చు హృదయమును బరము నుంచునుము రకు కటు యుండుము ) ఆ శ మ మనం ణ క క అ ఆతందల కలుగ గలదు ఆయన అదుతన రణ ందునగలం ( 20: రకు కటు నుము ఆయన నురంచును.)
ఒకళ మనం ణ క ఓరుక కట ఉంటు? ప భును అడుగుం. ఆయ మన ణ కలుగ యుడు ఓరుకలుగయుడు రణం ఆయన “ణ కర ” ( 15:13 రు పశు తశం, రము ణ గలరగుటకు *ణకరయగు* డు సము సమ నందమును సనమును మును ంనుక ) కం *ణ కర యగు డు* అ యబ యున ణకరఅన అర ? డు తన డ ల ణను కం ఆ ణ ప రం రు క నడు ఆయన రరుడు డగ అస లులు పలు ఎం ఓరు క నడు త పశు తకుమం జం. రు రంంన ద న పశు తదు ఎందుక 10 లు ఎదురుచూ? ప అ సంఖ శ మకు పకు దృశం. ఉ: పమం కనకల ప ఒరు ఐదుగురు కనకలు ఓరు. ప ఆజ లు కూ పకు గురు . ప కటన గ ంధం 2:10 ప ల శ మ కూ పకు గురు (ఇ రు ంపబడునటు అప ంద ర ంప చుడు; ప నములు శ మ కలుగును; మరణమువరకు నమకము ఉండుము. ను కు వట దను ) ఓరుక మనసూ తన నమకముం సనతన తన గ ంళకు డు తన ఆతను తపకుం ఇ శ మ సయం డు. వ వ శ మలను బ సళను బ ధతలను బ ఆంళన కలుగుతూ ఉంటుం అందువలన శ మ ఓరు ణ క ఉం. (అ. 5:32. మును, డు తనకు యున అనుగ ంన పశు తయు, ఈ సంగతులకు ుల యుమ ) ఓరుక కటు కృప ఆతకుమం గలదు (ర న 130:5,6 రకు ను కటు నుచును ణము ఆయన రకు కటు నుచున ఆయన టద ను ఆశటు యును వరు ఉదయము రకు కటు టకం ఎకువ ణము ప భు రకు కటు చున ) శ మ ఓరు మనం ఉనడు పశు తు మనద నడు, మషుఅం శుద సువర ం రగలం. ఉత ర యు, ఏంచుము దణ యు, ంయుము ఉనవనము ద సరు అంటున అంటున ం డు అన ప భున సు ఎందుకం “ ఉనవనం” అంటుడు *యున* పశు త, *ఉన వనన* సంఘము దకు సరమ ప భు అంటుడు. పశు తకు చక దృశం (ను 3:8 – బూ ను, కును, , ఊ, ఆత, ఈ మూడు పలు ఒక) ఆతసంఘం సూ ఉన పమళం సుం (పరమ 4:16 ఉత ర యు, ఏంచుము దణ యు, ంయుము ఉన వనము ద సరు) అ, పరున ఆ ప భుకు సుకున సమరణకు తగ టు ంచడం అపరనలన మనకు శ మలు తటు వడం అంత సులభ దు లు మనము శ మ ఓరు ఉం ‘బలనతల సంంచవచు. సమస అగంచడం కు కషమసుండవచు. రు కు ఎదుర సమసలవల ఏ య ప ఏరడవచు అంక, సమసల సుగుండం టు డుతునటు కంచవచు. స అం సమయం రు పశు తసయం సం క ప భుకు ం “డు బలనుడ అ బలవంతుడను” అ అస లున లు డు (2 ంయులు 12:10 డు బలనుడ అ బలవంతుడను గనుక సు త ము కు కన బలనతలను ందలను ఇబందులను ంసలను ఉపద వముల ను ను సంంచు చును) ఎం బలనతలు అగం౦దుకు ఆతసయం యగలద లుకు లుసు.
బలనం ఉనడు, కు సయం అవసరనడు చురున శ మ బలపరగలదు. ను ‘బలనతల సంంచగలన’ లు డు ను బలనం ఉనడు పశు తతన పయ ఆయన చచూడు. రూ అం అనుభ చచూడవచు. ఓడ గమనం శ ప సు ండ అక తునులు వచు. కుడు ఎం ఓరువం ణ క కూ ర మం గమం రగలడు పశు తసురతం ఆ గమ రువ అవసరన కూ ం. మనం సుకున సమరణకు తగ టు ంలం మనకు ఆయన ఆత సయం అవసరం ను కం ప బలంన శ మ తును దుతల త అటు ఇటు టు ల రు రురు. (1 ం. 2:12 వలన మనకు దయయబన నుట మనము తను క ద నుం వచు ఆతను ంయుము ) బ , శ మ రు శను కూ న ఆత గు ం అనుగుణం ఓడను నడ కం , ఆయన సంఘం పశు తసన శ మ నసు ం. అడు మ ండు ఆరడు ఆయన ఉరం తన పశు తను కు ఇడు బ , శ మ ఓరు ణ క క ఆతను ం ఆనురం నడుచుంటూ ఉంల కృతశయం ఉండం. పశు తనంను ందునుటకు ణ క ఓరు క నడు డు తన ఆతను ందలను మనకు సమృ అనుగ ంచును. సులు! (పశు తనంను ఎ ందు యయు మక నం ం.) *పశు తనం* (పం ండవ గం) * ం ర ఇతరుల ద ఆతకుమం* అస లుల రములు11:15 ను టడరంం నడు *పశు త* దట మన న ప రము ను. B7. పశు తనంను ందుకు ఏడవ నం: *సంఘం ం :* సం క మం త లు పడం కూ ఆతనం ఇతరుల కుమంప బడుతుం. అకులు ల ఆతపజలు ందుం ఇం తురు భకుడు నడు దకు పశు తవనటు మనం చూడగలం ందుకున ఆ వజలన రణ సుర ను ఇతరులకు ం అంం. సు ద కు నం. 14:25 జము పలుకు మనుషులను రంచును అబద ముడుడు వ సడు
ప భు ద నుం ందుకున వజల రల ఆతందలను ందుకున సమరయ తన ం తన ప భు క ఆతవరల ద కు నంం ము ఆయనను చూచుటకు మనుషులు బయలురు సమరయ న ము మూలము అకులు ఆయన యందు నకయుంచునన సంగ సు బహశ అప గ ం యుండవచును. ఆ పట ణసు లకు చు ఇ చుచున: ను 4:29 “ను నవయు ఆయన ను ” బ , సురు పట ణసు లు దగ ర ఆయనద కు వనడు, రు తమద ఉం, తమ మ ఎకువ డుమ ఆయనను డు. ఆనమును సు అంకం, అకడ ండు నములుంను సమరయ ం ఆ పట ణము ప ఆతఉవం కం సు చున సంగతులను సమరయులు నుచుండ, ఇతరులకులు శం ఆ మట రు ఆ ఇట: “ఇక ూదట న టనుబ క, మటు కు ము , ఈయన జము కరకుడ నముచుము ” నురు మునుందు పంచుటకు ఆస ంచుట సు ను గూ మనటు వగల పంచునుటకు శయము సమరయ షన కనపరుచున అ ధం పశు త తురు ఇన ం 3000 మం ం అ 2:14 అ తురు ఆ పదుకకూడ గ ర ఇటను... అ. 2:40 ఇంకను అక ధమున టల రు మూరు లగు ఈ తరము రణందుడ చంను 41 బ అత కము అంకంన రు సము ం, ఆ నమందు ఇంచుంచు మూడుల మం రబ. షయ 43:12 ప కంనడను రంనడను గ ంపనడను ; అనవతయు నుం యుండదు డను *కు ులు;* ఇ కు 12:1 ఇంత ప * సమూహము* ఘమువ మనలను ఆవం యునందున.... ము న ం అకులకు ఆతందలను ఇన క ఉహరణలు చూ ం. ఉ: తురు క ం ర 3000 ఆతపవంం. - 1 తురు 5:1 ద ను, * సు శ మలనుగూన * , బయలుపరచబడ మమ డనున ను ద లను చంచుచును. అ. 2:41 బ అత కము అంకంనరు సము ం, ఆ నమందు ఇంచుంచు మూడుల మం రబ ఉ: లు క సుర ం ర ప పంచ పం అక లమం ఆతపహం జం అ 22:15 కన గూయు న గూయు సకల మనుషుల దుట ఆయనకు ** యుందు అ 9:15 అందుకు ప భు ళము, అనజనుల దుటను ల దుటను ఇయుల దుటను మము భంచుటకు ఇతడు ను ఏరరచున ధన యుడు ఉ: సు షయ 55:4 ఇ జనములకు ** అత యం జనములకు ను అపను అత యం ఉ; పశు తుడు: 10:15 ఈ షయ పశు తకూడ మనకు *చుచుడు. * ఉ: ఆత, రక ం, ళ: 1 ను 5:7 * చురు ముగు రు, అన ఆతయు, ళను,రక మును, * ఈ ముగు రు ఏభం యురు
రు సం ం న తరుత మనసుఎంత ప ంతం ఉంటుం గమం? ఈ షయం ల మం ప గ ంన అవసరముం సం కూ డు న లుల షయ ం ప రు చూం సుముఖతను చూ కు పశు తస ఇడు. అ రు ం పడం నుం కం పడం వరకు ఎదగ గలరు ర మంత ప జనం ందగలుగురు మన టలు ర అకులకు రణ కంన రమం. డు కూ ఆతపపంచపప ం. తన అకులను పశు తత నసు డు. ల ప కట ప, ధ ప సదర సదలు యగనదం య ఆ ఆత ం. రు కూ ఈ ముఖన ప నవచు. ఉ జకరన ఈ ప మంత ఆనం ం సుగలరు త యంచబన ులు పరకులు పచర గం వంన ధత ఉం (. 10:14 రు శంప ఎటు ర న యుదురు? న ఎటు శంచుదురు? ప కంచుడు కుండ టు ందురు?) ఆ ధతను ప ందుకు న అరతలు వ కంచవచు. , డు అకు సమరు లను న మ కూ సమరు లను డు (2 ంయులు 3:5 వలన ఏన అనటు ఆంచుటకు యంతట సమరు లమ దు; మర ము వలన కయున.) రు యగనదం సూ ఆత ఆరపడడం రు సమరణకు తనటు ంచగలుగురు. రణ ల అకులను ప భు నడుపగలరు. అటువం ప కృపను ప భు మనకు సమృ అనుగ ంచును క! సులు! (C. పశు తనం కలుగు లులు, ధనతలు నం ం.) *పశు తనం* (పదమూడవ గం) *ఆతద లుచు చుడు గనుక రు ధనులు* 1తు 4:14 సు మము త ము రు ందనడల మసరూన ఆత, అన ఆత, ద లుచుచుడు గనుక *రు ధనులు * *C పశు తనంను కలుగు లులు (ధనతలు) :* రలం ంతమం నమకసున వకులు కషన పనులను రంచ పశు తళను సమరు ఎ అదులు డు ఈ పశు త నం వలన మనం ఎ *ఏడు న ప జలు* ందుతుము గుం ఇడు చూ ం.
*C1. ద ధనత- పశు తనంను ప అదులు యగలం:* అ. 19:11 మయు డు లుత షన అదుత ములను ంను; అ 17:6 *భూకమును తల ందులు* న రు ఇక కూడ వ యురు. ంసు అ ట న ఎ *అదుతన సంఘటనలు* మనకు గురు కువ . (అ. 2:1-4) ద శబ ం ఆ సందరం పశు తకుమంచబనడు, నల డు వవహం రు నురుటుసుకుం. తురు పశు తసయం ప లు డ లు ం. ఆ తత తురు, ఆయన షులు ఆశరకరన పనులు య కూ పశు తసయం డు పశు తనం తురు లు దలగు రు ఎ అతదుత లు యగరు. అక ఖంల సంలు కట గరు లను తం రగరు ప అధుత లు యగరు చ న బ ంచ గరు. అ. 20:9 అడు ఐతుకు అను క యవనసు డు కూరుం ఢ ద , లు ల ప సంంచుచుండ రము వలన , మూడవ అంతసు నుం ందప చన ఎత బను 10 అంతట లు ం అతద ప ంచురు ందరపడకు, అత ణమత నునద ను అ ధం ‘పశు త ంపబన’ లు ఒక ర రం డు ళ సంషణ కుప ము ఎం ప తం ం. ఆ అప “ప భు ధకు ఆశరప” స అంకండు. (అ 13:8-12) స ప కంందుకు న పశు తత ఇవగలద లుకు లుసు (మత 10:20) ఆ తత, తనకు “క ” అనుగ ంచబ తనసం ంచమ లు ఎసు ఉన సం డుకుడు ఎ 6:18-20 ఇ ఎ పశు తర ఆడు అస లులు ఎ అదులు రు. ఈడు కూ ఆతర యు రములు అ కతము ఒక అదుతము ఉంటుం. *ఆత రణ లను నంచడ ఒక అదుతం:* ఈడు కూడ ఆతడు తన వకుల కం కంచ, లకు ంచ అదులు సూ ఉడు. అ ఈడు ప జలు క సంభంధన అదుతములు రకు చూసూ ఉరు అ ఎం రకరన షయం సు దగ రకు వ అదుతం ముకలను, పలను డ ఆయనను ంబంచ వన సు కంరు ( ను 6:27 ) కన ఆరం కం ఆతసంబంధన రం ందువడ అ కం అదుతం. ఎవ ఒక అదుతం , “భ!” అంటూ చుంం. అదులు అం గు ళ చూడటం, మూగళ డటం, కంగులు నడవటం, ఆ క సమసలు రడం దలగున దు నరకం పడచున ఒక వ ఆతసయం సుర పరకం నంచడ అక ప అదుతం. రు న అదుతం చూ డు *“భ! నమకన మం సు”* అ చుకుండు లు ఉనరు తమ ప గ ంచు రకున సును శం మరుమనసుం, సు సు నందు నూతన సృ రటం అ క ప అదుతము. పశు తడు ఈడు తన
వకుల అక మం లను సుర ర రంచుచుడు. *ఎ సమసలు ఆతర దృఢన సం ందుట అదుతం:* ందు అదుతము షుల దృడపరం ఆ దృఢపరచబన సం షులు ఇం అక అదులు రు ను 2:11 గలయ , సు ఈ ద సూచక యను తన మమను బయలుపరను; అందువలన ఆయన షులు ఆయనయందు సముం రు ఇం అదుతము రును త దు అకులను సయంం సం దృడపరం, (రు5:42 ంట ఆ న నడవను; ఆ పం ండు సంవతరముల యము గల ంట రు బహ సయ ం) దమసు ర ం జన అదుతం ర రంచబన లు ఆతడు అక ఖంలకు సుర ను ంప యడ క ప అదుతం. అ. 10 అయం ఇం జన అదుతం అనుల మధ సుర ఉ సుకువడం ఒక ప అదుతం ? త బంధన అదులు అ సుర రకు, రపరచుట రకు, ఆతసంబంధన లుల రకు జ. ( అ. 14:3 బ రు ప భును ఆను రము టడుచు అకడ బహలము గడ. ప భు త సూచక యలను అదుతములను ం, తన కృకమునకు ంచు చుంను.) మనం గ ంచవలన ఒక ముఖన షయం ఉన అక ఒక మ పము నుం త వము అడుగులు యటం ప అదుతం. అదుల పట మన దృణం ఎ ఉం? మనం అదుతలు చూసు ం? ఈ ల అదులు జరుగుతుయ ప జలు ఎవవ దగ ర పరుడుతురు స మనం ప భు క ఆతను కయుం, అదు మన నుక పరుతు మన చుటూ అ అదు క అటువం ఆతసయం ఆతసంబంధన అక అదులను డు సమృ జంచును క! ఆ! *పశు తనం* (పదుల వ గం) పశు తనంను కలుగు మ లులు (ధనతలు) *C2 ఆతర కలుగు ండవ ధనత - దలు ళటగలం:* తురుకు, ఇతర అస లులకు దలను ళ అ సు ఇడు. (రు3:14-15 రు తన కూడ ఉండునటును దయములను ళటు అరము గల) ఖ ఎకువ వలు క, తురు ఆ అ ఉపండ లు ం
అ. 16:16 ము ర స లమునకు ళచుండ (ను అను) దయముపన, టత తన యజనులకు బహ భము సంంచుచున క న కు ఎదురువను 18 ఆ ఈగు అక నములు యుచుంను గనుక లు కులప ఈను వదమ సు సు మమున ఆ ంచుచున ఆ దయము ను; ంట అ ఆను వదను అ 19:14 యూదున వయను ఒక ప నజకు కురులు ఏడుగురు ఆగు యుచుం 15 అందుకు ఆ దయము ను సును గు రుగుదును, లునుకూడ ఎరుగుదును, వర అడుగ16 ఆ దయము ప నడు ఎ, ద ప, ఇద ంగ ను; అందుత రు గంబరు యము త ఆ ంటనుం . *C3. ఆతర కలుగు మూడవ ధనత - ఆతవలు ందువడం:* అస లులు పశు తసయం .శ. 33 ంసు పండుగ న సుదూర ంల నుం రూషముకు వనళ ష అదుతన వ తురు, మతరులు ంరు ఆ తత తురు జన సమూ ఉ ౦ ఒక ప సంగం ఇడు. (అ. 2:14-36) అడడు దుడుకు స త కనబన తురు ంలు, ంస ఎదు రం వగడు. (అ. 4:18-20, 31) డు తన పశు తసయం ఆయనకు ప కన ఇడు. (అ. 5:8, 9) అ. 5:4 అ ద నునడు గ? అన మట అ వశ యుండ? ందుకు ఈ సంగ హృదయము ఉ ంచు ? మనుషుల దు అబద 5 అనయ టలు నుచు ప ణము డువ న కంద గుల భయము కను; 9 అందుకు తురు ప భు క ఆతను ంచుటకు ందుకు ఏభం? ఇ న దములు ట యున; రు నును దుర ఆ అను. 10 ంట ఆ అత దములద ప ణము ను ఆ పడుచురు, ప వ, ఆ చన చూ, ఆను , ఆ ద *C4.ఆతర కలుగు ల వ ధనత - మలు అర ం సువడం:* ను 14:26 ఆదరణకర , అన తం మమున పంప పశు తసమసమును కు ం ను న సంగతుల కు పకము యును ను 16:13 అ ఆయన, అన సతసరూన ఆతవనడు మును సరసతము నంచును; అస లుల పశు తకుమంచబన తత అక మలు మయు ఆయ షలు అర మ సు ంన సలను తురు ంసు కు ముందు కూ అర ం సుకుడు (మత . 16:16, 17; . 6:68) , సు ధ అంలు త ం ంసు కు ముందు ఆయనకు స అర ం దు ఉహరణకు, సు మూడవ న ఆత నరునం యబడడ ఆయన జం పరకం ంటుంద తురు అర ం సుదు. (.20:6-10; అ. 1:6) నలు పర పంచడం అ తురుకు త షయం ఉ: దుప దరనం అంతర ం ఆతకుమం తన పశు తకుమంచబన పరక ణ
అనుగ ంచబన త షల గుం సు న టలు ఆయనకు అర మ. మనం నయం, ఇషరకం మన శం యమ పశు త మనకు నండు ఆ పశు తమనకు ఎ సయం సు ం? సు తన షులకు ఇ వండు, “ఆదరణకర , అన తం మమున పంప పశు తసమసమును కు ం ను న సంగతుల కు పకము యును ” 14:26 మనం సు ధల టు క మం, ర రకం అధయనం న నం గుంన మన అవహన ంచువ పశు తడు మనకు సయం డు. అడు మనం ఆయన మంత యగలుగుం (1 ం. 2:10 మన డు తన ఆతవలన బయలుపర యుడు; ఆ ఆతఅ, మరములను కూడ పంచుచుడు ) మన తం ఎ ఒదుడుకులు ఎదు మనకు అవసరన నంను పశు తడు ఇడు, అం షపతులు వనడు వవహంచ న లు సూ లను ఆతడు మనకు గురు డు ఆతసయం జరుగు మ ధనతలను నం ం *పశు తనం* (పనవ గం) పశు తనంను కలుగు మ ధనతలు *C5. ఆతర కలుగు ఐదవ ధనత - ససతలు యగలడం:* పశు తసయం లు ఎటువం ససతలు యగడు? 1 12:9 మక ఆ ఆతవలన సమును, మక ఆ ఒక *ఆతవలన ససపరచు వరములను.. * ఆతత నంపబన తురు ర కన ససతలు అదుతన. అ. 19:12 అత శరమునకు తన గుడ నను నకటనను గులద కు నడు గములు ను, దయములు కూడ వద ను అ 5:15 అందుత తురు వచుచుండ జనులు గులను ధుల , ఎవదనను అత డనను పడవన మంచముల దను పరులదను ఉం. ఆత దృశన నూ ర ససతలు లూ 10:34 అత చూ, అతద ప, దగ రకు, నూయు రసమును అత యములను క ... బు 5:14 ఎవనను యు? అతడు సంఘ ద లను ంపవను; రు ప భు మమున అత నూ అత రకు ర నయవను
*C6. ఆతర కలుగు ఆరవ ధనత - గ ంలు యగలుగుట:* అస లున లు ప జలంద న లు కూ శ 33 ంసు అన ఒక సంవతరం తత పశు తందలను ండు. వల ఆయన న పనులు మనకు ఇప ప జనం కూరుసు . 14 సలు య ఆయన ఆతర ంచబ డు. పశు తడు తురు ద పన లు ద కూ పయడం వల ఆయన పరకం అమర తను, అయతను ం ణను అర ం సు గుం సషం యగడు పశుద ఖల పశు త రణ యబ య రు మం ం ఉంరు (2 3:16, 17 వజనుడు సనదు ప సరమునకు రము ద ప యుండునటు *శమువలన కన ప ఖనము* ఉపంచుటకును, 17 ఖంంచుటకును, త దు టకును, యందు యుటకును ప జనకర యున ) *C7 ఆతర కలుగు ఏడవ ధనత - సుర త లు యగలుగుట:* మ ముఖన ప య పశు తడు లుకు సయం డు. అ. 13:2 రు ప భును ంచుచు ఉపసము యుచుండ పశు తను బరను లును న పరకు కు ప కపరచుడ ను. 3 అంతట రు ఉపసముం ర న ద తులుం పం. బ రు *పశు తత పంపబన* లూకయకు వ అకడనుం ఓడ కుప కు . 1 తురు 1:12 పరకము నుం పంపబన పశు తవలన కు సుర ప కంన డు లుపబన సంగతులషయ, తమరకు దు ర ము పచర రను సంగ బయలు పరచబను; వదూతలు ఈ రములను ంచూడ రుచురు లు ఎ ఇ ల ళ అక సుర దండత లు యగడు? ఖతం పశు త నంచడం వలన. లు షన త లు సు నడు పశు తఆయనను ండు. పశు తలు సుర ప కటన షయ అక స లకు ళ సయం యడ క ం ప కంచకుం ఆయనను ఆటంకపర వరకు ఐ ఖం పంండు (అ 13:2; అస లుల 16:6-10 ఆయ కము పకూడద పశు త టంకపరనందున, రు య గలయ ప శముల . ముయ దగ రకు వ తూయకు ళటకు ప యతము 7 సుక *ఆత ళయదు * 8 అంతటరు ముయను యకు వ. 9 అడు య శసు కడు యకు వ కు సయము యుమ తనను డునుచునటుళ లునకు దరనము కను 10 అత ఆ దరనము కనడు సుర ప కంచుటకు డు మమును యుడ ము శంచు ంట యకు బయలురుటకు యతము ) ఇడు కూ పశు తడు తన ఆతందలను ఉపం అకమం భకులను అక స సుర ప కట ప సు డు. లు, బ వకులందరూ స రం, ఉహం ప కంచ కృ , ఆతడు అక స ఘనం డుగలడు
ఆతత అక స లకు నంచబలం రు ప కటన 22:17 ఇవబన ఈ ఆ సంం: “ఆతయు ం కు యు రము అ చురు; నుడును రము అ పవను; పశు తం కు అన సంఘం వజలం గుంన ఈ ఆ అకులకు అంం ఒకళ “రము” అ లును అంక అ ఎంత ప ధనత! రం ఈ ప నడం ఎంత ప అవశం! అక స లు ప కటన అ ఈ ముఖన ప పశు త శం ఇం ఘనం జరుగుం *ముం:* మనంద డు “దత తను” ఇడు. డు అ ఆతను ఉపం ఈ నంత సృండు (ఆ 1:1-3) అంక, పశు తడు తన శ ఉపం గు సంబంంన ప కన పయ సలును సమరు డు. ఎం బలం అవసరమ ద ద పనులు య సనుకు శ ఇడు ళ ద నడవ తురుకు సయం డు లును ఖంలు డు బ , పశు త ఎలడు ంపబన తం కయుండుట ఎం ఆదకరం పశు తందల సం అడుగుతూ ఉండం రు పరక ణ గల భూణ గల, యరతను డు బహ అందుకు డు కు ‘బ’ ఇడు. (2 4:7 అనను ఆ బకము మూలన క యుండునటు మం ఘటముల ఈ ఐశరము కు కలదు.) రు సుర ప కటప నసు ండ ళనకు గువచు. అ పటు డువకుం ఆ ప న ఆతసయం కుంద రూంచవచు , ‘ సు మం త ం రు ందనడల మసరూన ఆత, అన ఆత, ద లుచును గనుక రు ధనులు ’ 1 తు 4:14 పశు తడు మన మ లను ంచడ కుం రకూ ఇడు “రు ఇచంచుటకును రకలుగయుటకును తన దసంకలము రరుట రకలుగ యుడు . ” ‘వ తపటు ’ ఉండ మనం గ ప యతం టు పశు త అమూలన ఆతందల బహనం రకు ‘భయంను వణకును మన ంతరణ’ సం శ సూ ఉండ 2:16 అ జనము మధను రు వకమును తపటు , కమందు తులవ కనబడు చురు ఆత నమకం, మ రంచ రు యగనదం సూ వబన ఏ మకం సంంచుకుంటూ సయం సం ఆరపడం. (. 1:5) తన అర ం సువ, త సమసల డ, సుర ప కంచ అవసరన డు కు ఇడు “అడుగు, యబడును; దకు, కు రకును; తటు , కు యబడును ” లూ 11:9, 13

*The End*

From the desk of...

Pastor Jyothi Benjamin (Soli Deo Gloria)

రు అ ం పశు తందల కూ ఒక. ఆషు గం తతున ఈ ల ఇకన ఆత ంపబ నంచబన అకమం ప వకుల ప సుల ఉంందుకు సయం యమ రు సూ ఉండం. ఆతడు తపక కు సయం బహ ం ఆరంచును క ! ఆ! సులు!

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.