Berkengeruis juni 2012 by Sander Garrevoet

BERKENGERUIS Berkenge ruis onl ine: www.berk enboomhu m.be

Inhoudstafel Voorwoord directie

p. 3

PZW Hongarije door de ogen van nieuwe coaches

p. 6

Studie-uitstap Latijn: Velzeke

p. 9

Voetbaltornooi 1ste graad

p. 10

ItaliĂŤreis 2012

p. 12

De leerkrachten Germaanse talen onder de loep van meneer Van Hoyweghen

p. 14

Schoolfuif 1ste graad

p. 19

Stripfragmenten uitstap Brugge

p. 22

Studie-uitstap Keulen

p. 28

Saltarello 2-daagse

p. 30

Leerling in de kijker: Arthur De Bie (Trivial Time)

p. 33

Wedstrijden/Olympiades

p. 34

Seminarie: lezing door Dr Wuyts

p. 37

Berkenboom schrijft het nieuws

p. 38

Sportieve leerlingen

p. 41

Sportdag 1ste jaar, 2de jaar, 2de graad, 5de jaar

p. 44

Studie-uitstap Xanten

p. 50

Studie-uitstap Vlaamse Ardennen Studie-uitstap Isotopolis

p. 52

BBB-dagen in Berkenboom

p. 54

Bedrijfsbezoeken economie

p. 56

Familienieuws

p. 58

p. 53

Voorwoord directie Het onverwachte overlijden van onze gewaardeerde collega mevrouw De Cock heeft een grote impact op onze school. Deze dramatische gebeurtenis heeft ons met totale verstomming geslagen en laat ons allemaal verweesd achter. Het verlies van mevrouw De Cock heeft een gitzwarte schaduw over het einde van dit schooljaar geworpen. Mevrouw De Cock was oud-leerling van onze school. In juni 1976 zwaaide ze af in de richting Wetenschappelijke A. Vier jaar later behaalde ze in Leuven het diploma 'licentiaat in de wetenschappen: groep wiskunde' en het aggregaat. Quasi onmiddellijk, op 1 november 1980, kwam mevrouw De Cock op onze school terecht, waar ze oud-directeur meneer De Langhe tijdelijk verving. Later werd ze een vaste wiskundewaarde in onze derde graad. 32 jaar lang bracht ze de leerlingen de smaak voor wiskunde bij, in haar gekende stijl: rustig, bescheiden, integer en uiterst deskundig. Wij hebben niet enkel een collega verloren die enorm gewaardeerd werd door zowel de collega’s als de leerlingen, maar ook een schitterende leerkracht. Afscheidswoordje van mevrouw De Visscher op de begrafenis Lieve Christine Vandaag nemen we afscheid van jou. Ik was een oud-leerling, een naaste collega, maar ook een vriendin. Als leerkracht was je mijn grote voorbeeld. Met een enorme passie wist je de schoonheid van de wiskunde over te brengen. Zo werd ik, samen met vele anderen, begeesterd om in je voetsporen te treden. Na mijn studies leerde ik je ook kennen als collega. Niet alleen was je begaan met je leerlingen, maar ook met je collega’s. Je was bescheiden, straalde rust uit en trad niet vaak op de voorgrond. Je had een luisterend oor en een heldere kijk op de dingen. In de vakgroep wiskunde voelden we je respect voor ieders mening. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat veel collega’s ons benijden om de sfeer in onze groep, en dat was mede jouw verdienste als vakhoofd! Persoonlijk heb ik heel wat mooie momenten met je beleefd. In de jaren dat ik jouw leerling was, ben je gehuwd met Guido en kreeg je je eerste kind, Tom. Toen je bevallen was van Sofie, mocht ik je vervangen op Berkenboom. Doorheen de jaren leerde ik je beter kennen en raakten we bevriend. Samen met Marleen trokken we geregeld naar zee met de hele kroost. Tot in de vroege uurtjes hebben we daar gepraat ... over het leven, onze mannen en de kinderen. Je vormde met Guido een goed team en we zagen jullie kinderen opgroeien tot flinke en zelfstandige volwassenen; je was terecht trots op hen! Ondertussen staan we een generatie verder en is Lieke geboren, je eerste kleinkind, je oogappeltje. Christine, je was een klassemadam! Wat er is misgegaan, kunnen we niet bevatten. Vragen blijven, maar de vraag 'Wat als …?' staat alle mooie herinneringen in de weg. Dus neem ik me voor geen vragen te stellen en zie ik vooral je zachte glimlach en de twinkeling in je ogen. Ik zal je missen!

Afscheidswoordje van de directeur op de begrafenis Beste Christine Tussen de honderden steunbetuigingen aan de school bezorgd was er iemand die schreef: 'De school zal nooit meer dezelfde zijn.' Alhoewel deze zinsnede een groot eerbetoon is en in die zin ook een troostende gedachte voor de school ken ik je goed genoeg om te beseffen dat deze uitspraak voor jou niet geruststellend is. Dat gevoel wil ik ontkrachten door een bewijs dat vertrekt vanuit de gegevens die jij ons hebt voorgeleefd: Je betrachting naar hoog niveau, zeg maar 'perfectie' Je zorg en mildheid voor leerlingen Je aandacht en attent zijn voor de collega’s Je bescheidenheid, hulpvaardigheid en vriendelijkheid Je wijsheid Je integer zijn Er valt vast te stellen dat er van deze eigenschappen, om het in de woorden van de wiskunde uit te drukken, minstens enkele elementen zijn die behoren tot het gemeenschappelijke deel: de doorsnede van twee verzamelingen. De ene ben jij, de andere is de school. Daarom was jij zeer graag op school. Je ervaarde hier wat je zelf ook graag had. Je voelde je thuis, bij de collega’s (in het studium aan de verste tafel) en bij de leerlingen, dit schooljaar een deel van 6c en volledig 6a. Nog niet zo lang geleden heb je dat uitgedrukt in de eenvoudige woorden: “Zulke lieve, aangename leerlingen, directeur!” Je was vergroeid met onze school. Voor ons zullen de warme herinneringen van meer dan 30 jaren altijd beklijven ... Zo wordt de doorsnede van de verzamelingen nog groter … en in de limiet gelijk aan de unie. Twee verzamelingen die elkaar overlappen. Beste Christine, de school zal nooit meer dezelfde zijn. Maar bij dezen is bewezen dat dit jou niet meer ongerust mag maken. Wij zullen je missen!

Alhoewel alles in het niets vervalt bij dit grote verlies, hoort het om op het einde van het schooljaar even terug te blikken. Zo waren we heel tevreden over onze opendeur en infoavond. We mogen toch wel gewag maken van een meer dan grote belangstelling. Bezoekende ouders en leerlingen hadden woorden van lof over voor de ontvangst, de duidelijke informatie die ze kregen en de gidsbeurten. Een speciaal woord van dank voor de meehelpende leerlingen (als gids, als acteur of actrice tijdens het Latijns toneeltje, in het ICT-lokaal, bij de PZW-standjes …) is hier zeker op zijn plaats. Op dit moment hebben zich al meer dan 100 leerlingen voorlopig ingeschreven voor volgend jaar, een absoluut record! Daar kunnen we alleen maar uitermate blij mee zijn. We blikken ook meer dan tevreden terug op onze brunch. De opkomst was groot - we waren zelfs genoopt om een stop in te lassen -, de maaltijd lekker. De sporthal - getest als nieuwe locatie en meer dan goed bevonden - kleurde mooi rood-zwart die dag. Dank aan het oudercomité voor de organisatie! Hou alvast zondag 24 februari 2013 vrij, want dan organiseren we de volgende editie. En dan zijn er nog de talrijke initiatieven die niet altijd de aandacht krijgen die ze verdienen. Een greep uit het ruime aanbod: de alweer geslaagde Italië-reis van onze zesdes, onze deelname aan het Streekkrant-project, de goed georganiseerde solidariteitsactie (al strooiden de weergoden veel roet in het eten), de eTwinning-prijs die onze school in de wacht sleepte, de talloze poëtische initiatieven in de week van de Gedichtendag, de selectie van onze leerlingenraad tweede graad voor de 'Velocitie'-finale van Jim TV, de verschillende acties van onze gedreven werkgroep MOS, de niet-aflatende inspanningen op ICT-vlak (denk aan de 'bebeamering' van nagenoeg alle klas- en vaklokalen en het geslaagde iPad-project in het tweede jaar), het 'Eerste Hulp Bij Vragen-initiatief' (of hoe leerlingen van onze 3de graad de leerlingen van de eerste helpen voorbereiden op hun examens), de digitale nieuwsbrieven waarmee we dit jaar gestart zijn … Heel vaak staan of vallen dergelijke initiatieven met het enthousiasme en de begeestering van de begeleidende collega’s. Ik wil op het einde van het schooljaar dan ook expliciet dank betuigen aan alle leerkrachten en collega’s van het secretariaat die dag in dag uit het beste van zichzelf geven voor de leerlingen en voor de school. Het gebeurt bovendien niet zelden dat de begeleidende leerkrachten op studie-uitstappen of andere activiteiten lovende woorden over onze leerlingen te horen krijgen. We moeten er met zijn allen alles aan blijven doen om deze goede sfeer op onze school te behouden, ook en vooral in uiterst moeilijke omstandigheden, zoals nu. Wat hadden we dit schooljaar toch zo graag op een andere manier afgesloten. Een goede vakantie gewenst en tot maandag 3 september. N. Van de Vyver

PZW Hongarije door de ogen van nieuwe coaches Hongarije: voor mij was het een illustere onbekende. Dat zou zo gebleven zijn, ware het niet dat mijnheer Bruggeman mij eind vorig schooljaar voorstelde om de fakkel van PZW-Hongarije over te nemen. Mevrouw Vos en mijnheer Surma wilden na vele jaren uitwisselen, een rustpauze inlassen. Ik begrijp nu waarom. Mijnheer Bruggeman moest nog een coach vinden en liet zijn oog vallen op een oude bekende: Lieve De Smet. Toen zij de schoolpoort 5 jaar geleden achter zicht dichttrok om nieuwe uitdagingen aan te gaan, had zij al vele honderden om de oren geslagen met economische begrippen, modellen en tabellen. Daarnaast was zij ook één van de oer-pzw’ers. Zo coachte ze mini-ondernemers en supervrijwilligers en dat sinds het moment dat PZW het licht zag. Kortom, een vrouw met ervaring. Naast die ervaring, vatte ik mijn taak als coach aan als groentje. Met een bang hartje begon ik aan dit project, maar het stelde me gerust dat een echte uitwisseling ook voor Lieve vele onzekere gevoelens opriep. Om een beetje gerustgesteld te worden, nodigden we prompt de vorige coaches uit voor een etentje. Mevrouw Vos en mijnheer Surma vertelden honderduit over hun ervaringen. Ze spraken over mooie uitstappen en o, zo vriendelijke mensen. Ze maakten echter ook gewag van een aantal zaken waarin de Hongaren niet zo uitblonken. Ik denk dan bv. aan verhalen over eenzame avonden op je slaapkamer bij je gastgezin, of aan de ietwat chaotische organisatie van sommige uitstappen. De schrik sloeg ons wederom om het hart. ‘Gaan we dat wel doen? Zouden we geen alternatief zoeken? Waarom geen reis organiseren? We kunnen misschien naar Italië gaan?’, waren enkele van de vragen die afwisselend door Lieve en mij werden gesteld. Dit stelde ons wel al gerust op één vlak: we zaten op dezelfde golflengte. Eens de knoop definitief was doorgehakt – ‘We gaan naar Hongarije!’ – begon voor ons het avontuur pas echt. Met een groep van 22 zouden we naar Hongarije trekken en enkele maanden later evenveel Hongaren verwelkomen hier in België. Al gauw werd één ding duidelijk: koken kost geld, maar wie gaat dat betalen? De zoektocht naar geld loopt inderdaad als een rode draad door ons project. Het is precies voor deze zoektocht dat we een beroep moesten doen op de meest uiteenlopende talenten van onze pzw’ers. De aangesproken talenten gaan van organisatorische kwaliteiten over administratieve, communicatieve, sociale, creatieve … vaardigheden. Gelukkig waren we gezegend met een groep waarin al deze talenten vertegenwoordigd waren. Het absolute hoogtepunt van onze geldinzamelacties, was onze spaghetti-avond! We ontvingen maar liefst 240 eters. Van spaghetti tot dessert: alles werd zelf bereid! Achteraf werd het geld geteld, maar nog hadden we niet genoeg … Spekken verkopen, dan maar! En helpen op de schaatspiste. En sponsors zoeken. Onze pzw’ers deden het allemaal (meestal) zonder zeuren. Daarnaast werden rekeningen beheerd, affiches gemaakt, voorstellingsfilmpjes gedraaid en ga zo maar door. En doorgaan, dat is precies wat ook onze pzw’ers deden. Allemaal! Onze eigen 22 geëngageerde jongelui. We hadden het niet beter kunnen treffen voor onze eerste uitwisseling. Eens het verdiende geld geteld was, brak het moment aan om aan de voorbereiding van onze reis naar Hongarije te beginnen denken. In verschillende ploegjes werkten we aan een reisboekje, aan geschenkjes voor de gastgezinnen en aan filmpjes van favoriete Vlaamse plekjes. En Lieve en ik zagen (na wat aanporren en bijsturen) dat het goed was. We waren vertrekkensklaar. Vertrekken deden we op 24 maart. U weet wel, die éne week met het prachtige lenteweer. Iets waar ik op het moment dat ik dit schrijf, enkel van kan dromen … Ook in Hongarije genoten we van een staalblauwe hemel en een zomers briesje dat wel wat aantrok naar het einde van de week. Een godsgeschenk! Sommigen van onze groep ondergingen hun luchtdoop. De meesten doorstonden die dapper, maar W.C. uit 5d kreeg het toch even een beetje moeilijk. Wat volgde was een schitterende week waarin nieuwe vriendschappen ontstonden, culturen met elkaar in aanraking kwamen, mooi dingen werden ontdekt (zie foto’s). Bref, er werd uitgewisseld!

De dag van het afscheid vloeiden er hier en daar toch traantjes, maar iedereen wist dat het nog niet het definitieve afscheid was. Op 13 oktober zetten de Hongaren immers voet op Belgische bodem! De voorbereidingen voor die ontvangst zijn nu volop aan de gang. Het programma is uitgewerkt. Eén ding is zeker: de Hongaren zullen niet veel rust krijgen … Verslag volgt in de decembereditie van uw favoriete schooltijdschrift. J. Onghena (mede in naam van L. De Smet)

Spannend!

ons vliegtuig ... de zenuwen staan gespannen

1ste groepsfoto

Budapest: het parlement

Frede en Eszter

Linde en Maja

de Hongaarse collega’s

Eva en Bogi

onze Hongaarse partners ...

Wachten hoort er ook bij :-) Birgit en Zsuzanna

Ceglèd, onze tijdelijke verblijfplaats

Dries en Kalotai

Joren en Tijs

Themawerking: Engels praten

Genieten van het mooie weer

We klinken op de goede afloop

Het afscheid op de luchthaven doet toch een beetje pijn. Tot in oktober!

de innerlijke mens sterken

samen musiceren

Hongaars kapsel

Studie-uitstap Latijn: Velzeke Bezoek aan het archeologisch museum in Velzeke: een reis door de teletijdsmachine! Op 2 mei trokken we met de leerlingen van 1 en 2 Latijn naar Velzeke. Hun bevindingen over deze reis met de teletijdsmachine: Het was een interessante uitstap omdat er veel materiaal was dat alles makkelijker maakte om te zien hoe het leven vroeger was. We mochten ons ook verkleden als Gallo-Romein en het was supergrappig om elkaar te zien in een toga of een ander kledingstuk. Kortom: een geslaagde uitstap! (Maarten, 1 Lat) Al vroeg in de ochtend verzamelden we aan het H. Heymanplein en na een rit met de bus kwamen we aan in het â&#x20AC;&#x153;Romeinse Velzekeâ&#x20AC;?. We vlogen er meteen in en kregen uitleg over de Romeinse kledingstijl. Ook mochten we zelf kleren passen en dat was heel fijn! Daarna gingen we naar het museum zelf, waar we nog veel dingen zagen en een interessante uitleg kregen. (Julie, 1 Lat) Het uitje naar Velzeke was toch iets aparts, zo is gebleken. We moesten ons verkleden als een GalloRomein. Wat was het leuk om even als keizerin gekleed te zijn! (Emma, 1 Lat)

Voetbaltornooi 1ste graad

Proficiat aan de winnaars: klas 2b

Italiëreis 2012 Zaterdag 31 maart 2012 Nog één keer slapen - of beter gezegd nog een halve keer slapen - en dan is het zover: we vertrekken voor tien dagen naar Italië. Een heuse rondrit die ons langs de meeste bezienswaardigheden in Noord- en Midden- Italië zal voeren. Een heuse rondrit samen met mensen met wie je zes jaar Berkenboom hebt beleefd. Een heuse rondrit die de kers op de taart, het neusje van de zalm zou moeten worden van zes jaar Berkenboom. Volgens de verschillende weerberichten wordt het weer zeer wisselvallig tijdens onze tien dagen. Inpakken voor alle soorten weersomstandigheden dan maar. Ik had me voorgenomen om vroeg te gaan slapen om fris aan de reis te beginnen. Het wordt uiteindelijk toch iets later dan gepland en om vier uur in de morgen opstaan belooft zwaar te worden. Zondag 1 april 2012 De reis begint al met stress. Het is bijna half vijf en ik lig nog steeds in bed. De wekker is niet afgegaan. Over een kwartier moet ik aan Syntra staan om te vertrekken en de rit Beveren - Sint-Niklaas duurt zelfs bij vlot verkeer toch een dikke twintig minuten. Vlug vlug iets eten, valies in de auto smijten, in de auto stappen, vertrekken en hopen dat ik niets vergeten heb. Aangekomen aan Syntra iets over vijf. Toch nog vrij op tijd dus. Ondanks het vroege uur zit er toch al wat leven in de groep. Iedereen heeft er duidelijk al zin in! Er worden vlug en omslachtig wat knuffels uitgedeeld aan de ouders en we stappen op de bus. Onze buschauffeur, Patrick, stelt zich vlug voor en laat een dvd met veiligheidsvoorschriften zien. Het lijkt een beetje op de veiligheidsvoorschriften zoals in het vliegtuig. We rijden met een Nederlandse nummerplaat en Nederlandse chauffeur en in Nederland blijkt zo’n filmpje normaal te zijn. De reis verloopt vlot en we rijden via Brussel, Namen en Luxemburg tot in Straatsburg. Hier moeten we afscheid nemen van Patrick. We krijgen een nieuwe buschauffeur: Huber. Hij zal onze buschauffeur zijn voor de komende tien dagen en hij zal ons veilig doorheen Italië proberen loodsen. Al vlug blijkt het dat we het getroffen hebben met Huber. Een goede en ook grappige chauffeur. Het vervolg van de reis verloopt ook zeer vlot. In Zwitserland maken we een tussenstop om ons lunchpakket op te eten. Naast de lekkere sandwiches van thuis worden we ook door Joline en Elien verwend.

Zij stellen tijdens de busrit de Italiaanse keuken voor en zetten de theorie onmiddellijk om in de praktijk. Een slaatje met tomaat en mozzarella en zelfgemaakte tiramisu. Na de tussenstop in Zwitserland zetten we de reis voort tot iets voorbij Piacenza. Na een rit met een totale afstand van iets meer dan 1000 km komen we aan in Roveleto, een stadje tussen Milaan en Parma. Ons eerste hotel bevindt zich buiten het centrum. We zullen hier slechts één nacht blijven. We eten in het hotel ons eerste avondmaal en daarna hebben we een vrije avond. Sommigen babbelen nog wat op de kamer of gaan slapen na de vermoeiende busrit, anderen maken nog een avondwandeling. Tijdens deze avondwandeling blijkt het al vlug dat er in Roveleto niet veel te beleven is.

We maken een ommetje, maar keren tegen een uur of twaalf al terug naar het hotel. Stef, half Italiaan en half Belg leert ons ook nog een Italiaans kinderliedje: giro giro tondo met bijhorend groepsdansje. We kruipen moe in bed en kijken uit naar de volgende dag. Maandag 2 april 2012 Vroeg opstaan! Om kwart over zes worden we gewekt door de room service. Vandaag hebben we een druk programma voor de boeg. We ontbijten nog in het hotel en vertrekken dan met de bus richting Pisa. Het weer ziet er al veelbelovend uit. Na een rit van twee en een half uur komen we aan in Pisa. Het is bewolkt, maar de temperatuur is goed. Voor we de Piazza dei Miracoli bezoeken, krijgen we een uurtje vrij. Ook al is het nog maar elf uur, mij lijkt het toch al het ideale moment om de eerste gelato van de reis te nuttigen. We vinden in het centrum van Pisa een artisanale gelateria die juist de deuren opent. Tegen twaalf uur staan we terug op de Piazza dei Miracoli. Het plein heeft zijn naam niet gestolen. Het bevat de Toren van Pisa, het Baptisterium, de Dom en het Camposanto. We weten niet waarvan we eerst een foto moeten nemen. De gehele groep wordt onderverdeeld in drie groepen die we reeds in BelgiĂŤ bepaald hadden. Binnen elke groep is er een leerling die informatie geeft over de beroemde toren. De begeleidende leerkracht vult aan met extra informatie over de andere gebouwen. In deze groepen zullen we de vele bezienswaardigheden van ItaliĂŤ bezoeken. De toren van Pisa beklimmen we niet: veel te duur. Maar we bezoeken wel het Baptisterium, de Dom en het Camposanto.In het Baptisterium of doopkapel heerst een aparte sfeer. Het bouwwerk, dat los staat van de dom, staat bekend om zijn fantastische akoestiek.

Vervolg p. 20

Leerkrachten Germaanse talen ...

Vragen

Mevrouw Verhaeghen

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar Sport! Ik twijfelde nog om LO te studeren, maar vreesde dat ik het pakket een (totaal) ander vak. Welk wetenschappen niet zou aankunnen. De liefde voor de Germaanse Talen vak zou je kiezen en waarom? was net iets sterker. Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken? Dat is een moeilijke vraag, want ik wilde al leerkracht worden van toen ik 6 jaar was. Ik speelde altijd schooltje, eerst met mijn poppen en dan met mijn kleine broer. Thuis zag ik ook niet anders, want mijn ouders waren ook Stel, je mag een ander beroep leerkrachten. Vele tantes en nonkels stonden in het onderwijs, in vele vakkiezen. Welk(e) beroep(en) zou ken en onderwijstypes. Ze noemden ons, de familie Verhaeghen, ook wel je kiezen en waarom? Heeft dat de maffia van Brugge. ook met een voorgeschiedenis Misschien begeleider van avontuurlijke reizen? Ik heb altijd al een zwak te maken? Is er nog een andere gehad voor tourleaders ... steeds nieuwe landen ontdekken, nieuwe toelichting nodig? mensen, back to basics ... Of actrice lijkt me ook wel wat. Als je lesgeeft, speel je ook een beetje toneel, maar ik droom ervan om nog eens echt op een podium te staan of in een heuse film mee te spelen. Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit.

Engeland voelt als mijn (onze) tweede thuis. De taal is subliem, de natuur betoverend, de mensen rustiger, de humor zo typisch. Liefst woon ik dan in een heel klein dorpje, met maar één klein winkeltje met de belangrijkste zaken, in een eenvoudig huisje, maar met een ongelooflijk uitzicht op die rugged landscape waar ik zo van hou.

Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal…). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken?

Ik ga op stap met de broers Raf en Mich Walschaerts van Kommil Foo. Zij maken zo’n goed, ontroerend en grappig cabaret. Ik wil wel eens zien hoe zij echt in het leven staan en hoeveel realiteit theater geworden is en omgekeerd. Stiekem hoop ik dat ze me ‘ontdekken’ en voorstellen om een kleine acte de présence te doen in hun nieuwe voorstelling Breken.

Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! ‘Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10.000 euro’, je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoe zo?

Onmiddellijk een reis met het gezin boeken naar Nieuw-Zeeland.

... onder de

loep

van meneer Van Hoyweghen

Mevrouw Feremans

Ik zou zeker voor geschiedenis kiezen. In het regentaat had ik geschiedenis als keuzevak willen nemen maar de combinatie met Nederlands en Engels was op dat ogenblik niet mogelijk. Geschiedenis vind ik een fantastisch vak omdat je er veel boeiende verhalen kan bij vertellen. In mijn eigen vak heb ik ondervonden dat leerlingen wat je naast de leerstof vertelt, het meest onthouden. Over alle belangrijke historische figuren zijn er sappige verhalen te vertellen en het lijkt mij heel leuk als je dat binnen je vak mag doen.

Ik moet er geen seconde over nadenken, ik zou manager willen zijn in een hotel. Ik organiseer heel graag, maar heb ook contact nodig met mensen. Maar laat ik maar eerst wat bescheidener beginnen met een goed draaiende B&B met John Cleese als l(st)ichtend voorbeeld :-)

Een bijna overbodige vraag gezien mijn voorliefde voor 'Good old England'. Ik zou me vestigen in een rustig dorp ergens in de buurt van een stad als Oxford of Cambridge. De natuur rondom deze steden is nog ongeschonden met kilometers wandelmogelijkheden en op vlak van cultuur is er in deze universiteitssteden toch ook wat te beleven. Engeland is ook niet te veraf, want de kinderen en kleinkinderen kan ik niet te lang missen. Ik zou wel op stap willen gaan met Bart de Wever. Gezien zijn voorliefde voor geschiedenis denk ik dat ik hem zou meenemen voor een daguitstap naar Engeland met een bezoek aan Chartwell, het huis waar Winston Churchill woonde. Alhoewel hij niet mijn favoriet is, wordt Churchill toch beschouwd als een groot staatsman en dat zal den Bart zeker interesseren. In Engeland kan je zeer goed eten en ik hoop dat tegen die tijd den Bart zijn vermageringskuur al wat voorbij is zodat we eens lekker kunnen eten in een echte Engelse pub. Bij pot en pint kunnen we dan eens praten over de Belgische politiek, want die fascineert mij ook. Ik zou de kinderen en kleinkinderen trakteren op een reis naar ItaliĂŤ. Ik zou een heel mooi huis met zwembad huren en genieten van het feit dat we allemaal samen zijn. ItaliĂŤ vind ik een prachtig land en de zon die je in Engeland wel eens moet missen, is daar wel overvloedig aanwezig. In ItaliĂŤ kan je ook heel lekker eten en met die 10.000 euro kunnen we ons ook wel eens laten dienen. Indien mogelijk zou ik een echte Italiaanse mama voor ons gezin van twaalf personen laten koken, zodat ik veel tijd heb om met onze kleinkinderen te spelen en te babbelen met onze drie kinderen en schoonkinderen. Laat die 10.000 euro maar komen!!

Vragen

Mevrouw

Strij

kers

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander vak. Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken?

Ik vind dit een heel moeilijke vraag, want ik geef erg graag Nederlands en Engels. Maar als ik dan toch echt moet kiezen, dan graag geschiedenis. Toen ik mijn studiekeuze moest maken, heb ik lang getwijfeld tussen talen en geschiedenis. Bovendien heb ik het gevoel dat je bij het vak geschiedenis veel verhalen kan vertellen en dat ligt mij wel.

Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig?

Deze vraag is heel gemakkelijk. Ik heb er lang van gedroomd om een restaurant of een bed and breakfast te beginnen. Mijn grootste passie in mijn vrije tijd is koken. Dus ik wou van mijn hobby mijn beroep maken. Toen er echter kindjes kwamen, heb ik mijn droom opgeborgen omdat ik een gezin niet wil combineren met een job in de horeca. Maar soms droom ik stiekem nog wel eens van een klein restaurantje.

Eigenlijk vind ik België best leuk, door mijn vrienden, mijn familie en natuurlijk mijn job. Dus ik voel absoluut niet de behoefte om weg te trekken. Een land Stel, je mag gaan werken in dat me wel erg aanspreekt, is Frankrijk, en vooral dan het zuidelijke gedeelte. een ander land, een ander Ik hou van lekker eten en de zuiderse keuken ligt me wel. Bovendien ben ik een continent. Waar zou jij verzeild echte liefhebber van de zon. Een groot nadeel aan België vind ik het afschuwelijke willen raken? Welk land, welke weer. Ik zie het dus wel zitten om onder een olijfboom te genieten van een regio, welke stad? Leg eens uit. glaasje Franse wijn met een lekkere salade niçoise. Maar na een paar weken verlang ik toch terug naar mijn landje.

Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal…). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken?

Mijn antwoord sluit nauw aan bij mijn droom. Ik wil wel eens een dagje meedraaien in de keuken van een bekende topchef. Dat mag Jeroen Meus zijn of Peter Goossens. Ik ben niet zo kieskeurig, want BV’s zeggen me niet zo veel. Ik zou die dag veel willen bijleren en vooral veel willen proeven.

Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! ‘Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10.000 euro’, je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoe zo?

Ik zou een reis boeken naar de Verenigde Staten. Ik wil graag de Amerikaanse cultuur eens van dichtbij meemaken. Ik zou graag het Vrijheidsbeeld met eigen ogen zien en ik wil ook een bezoekje brengen aan de Grand Canyon. Ook de nationale parken mogen niet ontbreken. Daarnaast wil ik eens een gokje wagen in een casino in Las Vegas. En wie weet kom ik dan met nog meer geld naar huis terug???

Mevrouw

Wee

maes

Ik heb er altijd van gedroomd leerkracht lichamelijke opvoeding te worden. Reeds als kind was ik erg sportief. Ik tenniste vaak, zwom heel regelmatig en ging geregeld joggen. ’s Winters ging ik kilometers schaatsen op de Damse Vaart, en ook op de skilatten leefde ik me uit. Op school herleefde ik in de turnles. De plint, de bok, evenwichtsoefeningen op de balk … geweldig! Oefeningen demonstreren maakte me niet bang. Ik droomde ervan om van mijn hobby mijn job te maken en wilde dolgraag licentiaat L.O. studeren in Leuven. Tot mijn grote spijt was die richting daar enkel toegankelijk voor jongens. In Brussel studeren was voor mijn ouders geen optie. En Gent sprak me toen niet echt aan. Ik denk dat het erg leuk moet zijn L.O. te geven. Het vak houdt je soepel en jong en je hebt geen tonnen verbeterwerk …

Moeilijke vraag! Lesgeven zit me in de genen. Het is een echte familietrek! Nooit gedacht aan een ander beroep! Bovendien de ideale job voor een vrouw … en die vakanties hé …! Het contact met jonge mensen vind ik nog steeds erg leuk, zelfs verrijkend!

Ik vind het best gezellig in ons Belgenland. Ben je goed, hou je goed! Pas op, ik ga ontzettend graag op reis, ik hou ervan nieuwe horizonten op te zoeken en andere culturen te ontdekken, maar werken in het buitenland? Nein, danke!

Sorry, één dag is echt niet voldoende hoor … Ik zou erg graag een tijdje meedraaien in het wiel van de Tour in het gezelschap van Karl Vannieuwkerke. Misschien niet moeders mooiste, maar een man met een warme stem. Ik hou erg van Frankrijk: de veelzijdigheid van het landschap, de haute cuisine, de mooie Franse chansons, de vloeiende taal … ja zelfs de massageolie in het rennershotel. De Tour de France weet me elk jaar opnieuw te bekoren! Extatisch geluk, doffe ellende … de spanning om wie het zal halen … Vive le vélo! Samen met de Karl zal ik het startschot geven van een paar tourritten, daarna rijden we mee in de open wagen van de Tourdokter … Zie die blinkende benen soepel draaien … Laat die renners maar demarreren, wij hebben dorst, waar is die bevoorrading? Even langslopen bij de plaatselijke inwoners voor een rosé of twee, om daarna in een zwembad te duiken voor wat afkoeling … We haasten ons naar de streep … Wat een drukte! En daar … kijk daar! Chris Picavet, en ons Sabine! Die Berkenbomers zie je toch overal! We babbelen en lachen … en dineren met Christian Preudhomme … In de schaduw van een luxueus Frans kasteel is het heerlijk nagenieten … ik zie la vie en rose (of was het nu rosé??!) … in la douce France! 10.000 euro, een leuke meevaller, maar snel uitgegeven hé! Een weekje 'citytrippen' in New York en daarna lekker ontspannen op St-Barth … Oh ja, alleszins nog een nieuwe handtas van … Hou ik dan nog iets over? Dat moet steevast op de bank … tegen een dikke percent ;-)!

Vragen

Mevrouw Mariman

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander vak. Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken?

Ik denk dat het wiskunde zou zijn. Toen mijn zoon op de humaniora zat, had hij er grote problemen mee en ik heb hem zes jaar geholpen en de leerstof samen met hem verwerkt tot in het laatste jaar van Economie-moderne talen. Ik heb ook altijd graag taalkunde gedaan en tussen wiskunde en taalkunde zijn er raakpunten. De grammatica legt de structuur van een taal bloot. Eigenlijk zit er in een taal zeer veel logica.

Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig?

In een reisbureau werken, reizen begeleiden en gezelschapsdame zijn voor oudere dames (niet echt als beroep, eerder als vrijwilligerswerk). De drang om te reizen zit in mijn genen. En wat dat laatste betreft … Als je (wat) ouder bent, heb je al heel veel tijd besteed aan het zorgen voor anderen : je kinderen, je moeder, je leerlingen. Ik heb gemerkt dat oudere mensen een grote behoefte hebben om ook nog eens buiten hun muren te komen en nieuwe dingen te beleven.

Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit.

In elk geval in een stad die op cultureel vlak iets te bieden heeft. Londen, New York, Berlijn, Rome … Ik loop graag in steden rond en als ik in zo’n (wereld)stad zou werken, zou ik zoveel mogelijk op verkenning gaan, de mensen ook leren kennen en de taal, een vriendenkring uitbouwen en ervoor zorgen dat ik jullie kan uitnodigen, zodat ik jullie alles kan tonen.

Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal…). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken? Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! ‘Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10.000 euro’, je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoe zo?

Ik zou graag eens op stap willen met een filmregisseur, bijvoorbeeld Erik Van Looy. Hij lijkt me sympathiek en zeker niet hautain. Film kijken is een van mijn hobby’s (al vanaf de humaniora) en ik zou wel eens de opnames van een scène willen bijwonen, bijvoorbeeld van de Amerikaanse verfilming van 'Loft'. Waarschijnlijk stel ik me alles veel boeiender voor dan het is. Ik vermoed dat er heel veel geduld aan te pas komt. En wachten … Ik zou ook willen zien wat er bij de montage gebeurt. Op een spaarrekening zetten die wat interest opbrengt en er over een paar jaar een lange, mooie reis mee maken … Een aantal weken lang rondreizen … een soort van wereldreis. Er staan nog net wat landen op mijn verlanglijstje. Australië, Zuid-Afrika, Namibië, India, Peru, Tibet … Ik vind dat reizen je kijk op de dingen enorm verruimt. Je gaat je ook minder aan futiliteiten ergeren. We leiden hier in West-Europa een zeer comfortabel leven, ondanks de crisis. Ik zou mijn lieve collega’s en ex-collega’s op sleeptouw nemen naar Machu Picchu, Ayers Rock en Lhasa.

Bedankt! E. Van Hoyweghen

Schoolfuif 1ste graad

20 Vervolg Italiëreis 2012 Na ons bezoek aan Pisa nemen we de bus voor een korte rit naar Lucca, een klein gezellig stadje en tevens zusterstad van Sint-Niklaas. We maken een stadswandeling in het historische centrum van Lucca. We komen onder andere langs het Piazza dell’Anfiteatro. Dit plein heeft de vorm van een oud Romeins amfitheater. Het is een supergezellig pleintje met een typisch Italiaanse sfeer. Tegen de avond komt Huber ons ophalen met de bus om naar Montecatini Terme te rijden.

Montecatini wordt onze uitvalsbasis voor ons bezoek aan Firenze. Hier hebben we een klein hotelletje met niet veel bijzonders aan. Wanneer we naar onze kamer gaan merken we echter wel dat het hotel een klein zwembad heeft waarin reeds water staat. We mogen van de hoteleigenaar zwemmen, maar het water is wel onverwarmd. Na het avondeten wagen enkele stoere mannen en vrouwen zich toch in hun zwemkleding en nemen een frisse (!) duik in het zwembad.

Het water is toch niet veel warmer dan 18°C, schat ik. Wanneer iedereen zich heeft afgedroogd en staat na te bibberen op de kant van het zwembad verschijnen ook meneer De Cock en mevrouw Van Havermaet in zwemkleding. Ook zij kunnen de drang niet weerstaan en trekken zelfs enkele baantjes! Na dit zwemavontuur gaan we nog even het centrum van Montecatini in. Ik was reeds in de zomer in Montecatini geweest om te kamperen en toen bruiste het stadje wel, maar in het laagseizoen is er duidelijk toch heel wat minder te beleven. We vinden toch een café dat open is en klinken op een goed verloop voor de rest van de reis. Dinsdag 3 april 2012 Opnieuw vroeg opstaan! Vandaag trekken we met de trein naar Firenze. Zowel administratief als cultureel de hoofdstad van Toscane. Na een uurtje op de trein bevinden we ons in het centrum van Firenze. Er is wat regen voorspeld en er zijn enkele donkere wolken, maar voorlopig blijft het droog. We bezoeken heel wat in Firenze! De kapel van de familie van de Medici, een vooraanstaande familie die de 14de en de 15de eeuw Italië domineerde. De dom, de doopkapel, het Palazzo Vecchio, het Uffizimuseum, de Galleria dell’Accademia met de originele David van Michelangelo, een overdekte markt en de Ponte Vecchio, een oude, gezellige brug over de Arno. De koepel van de dom beklimmen we ook en na een beklimming van 463 treden bereiken we de 91 meter hoge top van de koepel. Vanaf hier hebben we een fantastisch uitzicht over Firenze. Ondanks de bewolking kunnen we toch enkele kilometers ver kijken en krijgen we een prachtig panorama van Firenze te zien. Tijdens de middag eten we onze eerste pizza in Italië.

Ook â&#x20AC;&#x2DC;s avonds gaan we op restaurant. Na het avondmaal maken we nog een avondwandeling in Firenze en we beklimmen de heuvel die naar de Piazzale Michelangelo leidt. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht over Firenze 'by night'. De bus komt ons ook hier ophalen en we keren terug naar ons hotel in Montecatini Terme. We gaan eens vroeg slapen na een supervermoeiende dag! Woensdag 4 april 2012 Vandaag een iets rustigere dag. We verlaten Montecatini Terme richting Siena. Na twee uurtjes op de bus komen we aan. Siena is geen grote stad, maar het is toch een toeristische trekpleister van Toscane. Op de bus krijgen we reeds een documentaire te zien over de 'Palio', een paardenrace tussen de verschillende contrade of wijken van de stad. Eenmaal aangekomen in de stad maken we een stadswandeling doorheen de straatjes van Siena. We zien onder andere de bekende Piazza del Campo. Het grote ovaalvormige plein dat afhelt is ook de plaats waar de palio wordt gereden. Naast dit plein zien we ook nog de dom, een museum en de oudste bank ter wereld: 'Banca Monte dei Paschi di Siena'. Na ons bezoek aan Siena haalt Huber ons op en we vertrekken richting Rome. Na een rit van een 3-tal uur komen we aan in ons hotel. Ons hotel bevindt zich buiten het centrum van Rome. We eten avondeten in het hotel en drinken nog iets in het park van het hotel.

Donderdag 5 april 2012 Vandaag wordt het een drukke dag voor ons! We willen immers Rome zo goed mogelijk binnenste buiten keren op twee dagen tijd. We starten de dag met een stevig ontbijt in het hotel. Daarna brengt Huber ons naar het Colosseum, in zijn glorietijd het grootste gebouw van Rome. Vervolg p. 29

Stripfragmenten uitstap Brugge

Studie-uitstap Keulen Op 8 mei 2012 trokken wij, de vijfdejaars, op studie-uitstap naar Keulen. In de voormiddag bezochten we drie musea: een aantal leerlingen opteerde voor het Wallraf-Richartz-Museum, anderen kozen Museum Ludwig en een derde groep maakte kennis met de kunst van KĂ¤the Kollwitz. Na de museumbezoeken konden we in het stadscentrum een hapje eten en genieten van een stralende zon. Aan de hand van een vragenbundel verkenden we in de namiddag in kleine groepjes de binnenstad. We beklommen de meer dan 500 treden van de Dom en werden beloond met een prachtig uitzicht over KĂśln am Rhein. Moe maar tevreden en nog nagenietend van een leuke en leerrijke dag keerden we huiswaarts. Mieke Decoster (5c)

29 Vervolg Italiëreis 2012

Na het bezoek aan het Colosseum gaan we naar de Palatijn, één van de zeven heuvels waarop Rome gebouwd is. Deze keer trekken we niet rond in onze traditionele drie groepjes zoals bij andere gidsbeurten, maar verdelen we ons in twee groepen. Shana en Cédric zorgen voor de verschillende sappige verhalen uit de Romeinse tijd die aan de ruïnes gekoppeld zijn. Na de Palatijn trekken we richting Capitolijnse Musea. De Capitool is eveneens één van de zeven heuvels en bevindt zich juist ten noorden van de Palatijn. Het museum ligt aan weerskanten van de Piazza del Campidoglio waar eveneens het stadhuis van Rome ligt. Beide vleugels van het museum zijn met elkaar verbonden door middel van een gang onder het plein. Na ons museumbezoek trekken we iets deftigere kleren aan en we wandelen naar de Belgische ambassade. We worden verwelkomd door een medewerkster van de ambassadeur en een andere medewerker van de ambassade. Na een halfuurtje uitleg smullen we van de veel te uitgebreide receptie die de ambassade voor ons op het dakterras heeft voorzien. Vanaf dit dakterras hebben we een mooi uitzicht over het centrum van Rome. Wanneer we vertrekken, heeft niemand nog honger en we kunnen onmiddellijk onze wandeltocht doorheen Rome beginnen. Het Pantheon, de Trevifontein, de Spaanse trappen ... Vele belangrijke bezienswaardigheden in Rome komen we tegen op onze route. Tegen een uur of zes kunnen onze voeten het niet langer aan: gelukkig is het eindpunt van de tocht in zicht: de Piazza del Popolo. Een indrukwekkend plein met in het midden een gigantische obelisk. Een paar honderd meter van de Piazza del Popolo komt Huber ons halen. We vertrekken onmiddellijk naar ons restaurant voor deze avond. Vandaag hebben we echter iets speciaals op het menu staan. We rijden een kleine twintig minuten en komen dan aan het Ristorante Tanagra. Hier gaan we niet alleen zeer uitgebreid eten, maar ook de cultuurmeter van deze reis nog meer doen uitslaan: tussen de verschillende gangen is er namelijk live opera. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt, maar het is in ieder geval een fantastische avond! Het eten is niet alleen geweldig, maar ook de opera is best wel te pruimen. Op een gegeven moment wordt het publiek er zelfs bij betrokken: de Italiaanse soprano en mezzo soprano komen enkele jongens versieren en Cédric en Gert worden zelfs mee het podium opgevraagd! Na verschillende gangen, verschillende flessen wijn en veel gezang zit de avond in Tanagra er op. Gelukkig heeft Huber zeer matig van de lekkere wijn gedronken en brengt hij ons veilig terug naar het hotel.

Vervolg p. 31

Saltarello 2-daagse

31 Vervolg ItaliĂŤreis 2012 Vrijdag 6 april 2012 Vandaag onze tweede dag in Rome. We ontbijten lekker in het hotel. Het hotel in Rome is ongetwijfeld het hotel waar het ontbijt het best verzorgd is: koffiekoeken, verschillende soorten ontbijtgranen, yoghurt, lekkere pistolets, fruitsap en dit allemaal Ă volontĂŠ. Bij het binnenkomen van de zaal is mijn honger ineens extra groot! In tegenstelling tot ons, mag Huber vandaag wel eens uitslapen. Wij nemen de metro richting Vaticaanstad en al vlug klinkt er: 'Prossima fermata Ottaviano-San Pietro, uscita alla destra'. Tijd om uit te stappen. Na enkele meters stappen staan we plots, juridisch gezien, in een nieuw land: Vaticaanstad. Alhoewel daar eigenlijk weinig van te merken is boven de grond, is een deel van Vaticaanstad wel ommuurd. We komen aan op het majestueuze Sint-Pietersplein. Het bekendste beeld van Vaticaanstad. Het is nog relatief rustig op het plein, ondanks het feit dat het vandaag Goede Vrijdag is en ze hier later op de dag heel wat volk verwachten. We bezoeken de Sint-Pietersbasiliek en verlaten hierna al Vaticaanstad, maar niet de christelijke sfeer. We stappen naar de Engelenburcht. Toch heeft deze burcht oorspronkelijk weinig te maken met het christelijke geloof. De burcht is het oorspronkelijke mausoleum van keizer Hadrianus en werd gebouwd tussen 135 en 139. Het kreeg zijn naam Engelenburcht pas veel later: in 590. Op kerstdag 590 zou paus Greogrorius I hier een engel hebben zien verschijnen toen hij aan het bidden was. De burcht stond ook strategisch ter verdediging van Vaticaanstad en werd al vlug geannexeerd. Vanaf deze burcht hebben we een prachtig zicht over de Tiber en Rome. Aan de Engelenburcht start onze tweede stadswandeling. We steken de Tiber terug over via de beroemde Engelenbrug en trekken opnieuw de stad in. We passeren onder andere de Piazza Navona. Een plein vol met barokke kunstwerken in de vorm van een atletiekpiste (in de Romeinse tijd was het dit ook). Ook komen we langs de Campo de' Fiori, een typisch Italiaans marktje. Op om het even welke dag van de week staat het plein altijd vol met marktkramers. Tegen een uur of vier staan we opnieuw op de Capitool. Vanaf hier trekken we naar het Forum Romanum. Nu een archeologische site, maar in de Romeinse tijd het centrum van het Romeinse rijk en de rest van de wereld. Enkele Latinisten hebben een zeer boeiende uitleg voorbereid. Er wordt echter roet in het eten gegooid: het Forum is niet open omdat het Goede Vrijdag is. De link tussen het Forum Romanum en Goede Vrijdag moet nog gevonden worden, maar we geraken er in ieder geval niet in. Anje, Evelien, Annelies, Glenn en Philippe doen hun uitleg dan maar van achter de omheining, maar dat is toch niet hetzelfde. Hierna stappen we terug richting Colosseum, waar Huber ons komt ophalen om ons naar de Thermen van Caracalla te brengen. Het was het grootste badencomplex uit de Romeinse tijd en kon 1600 gasten tegelijkertijd ontvangen. Ondanks de leeftijd van 1800 jaar oud is er veel van over gebleven. Na het bezoek aan de thermen keren we terug naar het hotel met de bus: een klein uurtje rijden. We zitten nog gezellig samen in het park van het hotel, maar hebben voor de rest een rustige avond. Morgen verlaten we reeds de Italiaanse hoofdstad en keren we terug noordwaarts. We hebben nog lang niet alles gezien, maar op twee dagen hebben we toch veel van de hoogtepunten kunnen zien.

Zaterdag 7 april 2012 We staan vroeg op om de bus te kunnen inladen en Rome te verlaten. We ontbijten nog in het hotel, maar stappen dan op de bus richting het bedevaartsoord Assisi. Na een rit van 185 km komen we aan. Het weer is heel wat minder dan in Rome. Als het uitzicht niet zo bergachtig was, zou je denken dat we ons opnieuw in BelgiĂŤ bevonden. We starten met een bezoek aan de Basilica di Santa Maria degli Angeli. Daarna eten we ons middagmaal in een hotelletje (we hebben zeker al beter gegeten). Na ons middagmaal trekken we te voet de heuvel van Assisi op, richting stadscentrum. De donkere wolken achtervolgen ons, maar de regen valt pas wanneer we juist het klooster bezoeken waar Sint-Franciscus zijn orde zou hebben gesticht. We blijven gelukkig volledig droog! Na de plensbui trekken we verder de heuvel op en we komen aan in het centrum van Assisi. We bezoeken de imposante basiliek van Sint-Franciscus. In deze basiliek heeft men als het ware twee kerken op elkaar gebouwd. Je hebt drie verdiepingen: de crypte, de onderkerk en de bovenkerk. Na ons bezoek aan de basiliek lopen we nog even door de middeleeuwse straatjes van Assisi en eten we toch een gelato, ondanks het koude weer. We klimmen terug de bus op en rijden nog meer noordwaarts. Na een rit van bijna 300 km komen we tegen de avond aan in Lido di Classe, een kuststadje aan de Adriatische kust. We eten ons avondmaal in het hotel en gaan dan naar onze kamers. Vanaf onze kamer hebben we een zeer mooi uitzicht. Wie had dat gedacht: hotelkamer met balkon met zeezicht! Tegen de avond trekken we naar het strand. Kristof en Bart zorgen voor wat gitaarmuziek en we hebben een frisse, maar supergezellige avond op het strand. Tegen een uur of een kruipen we toch maar onder de wol want morgen hebben we ook nog een vermoeiende dag voor de boeg. Zondag 8 april 2012 Om 7u00 staan enkele moedige mensen op om op het strand aan ochtendgym te doen. Onder leiding van Annelynn, Katlijn, Jasper en mezelf proberen we onze lichamen wakker (en warm) te maken.

Ook meneer De Cock en mevrouw Van Havermaet vergezellen ons. Wanneer iedereen nat is van het zweet, hebben we nood aan afkoeling. We zitten aan zee, zei je? Enkele moedige mannen en stoere vrouwen gaan dan ook voor een frisse duik in zee. Het is vlug duidelijk dat het water nog heel wat moet opwarmen eer het toeristisch seizoen kan beginnen want we zijn er even vlug uit als we er in zaten. Na een verkwikkende warme douche volgt het ontbijt in het hotel. Het is vandaag Pasen en op hun weg van Rome naar BelgiĂŤ hebben de paasklokken blijkbaar een tussenstop gemaakt in Lido di Classe. Speciaal voor ons want iedereen heeft enkele paaseieren gekregen. Het kan natuurlijk ook dat die paasklokken mevrouw De Visscher en mevrouw Mariman heten, maar dat weten we niet zeker ... Vervolg p. 40

Leerling in de kijker: Arthur De Bie (Trivial Time) Op 17 en 24 maart kreeg de groep Trivial Time de kans om op te treden tijdens de Scream Tour. Bij deze tour traden jonge bands op ter nagedachtenis van de slachtoffers van Pukkelpop. De drummer van Trivial Time, Arthur De Bie, zit op onze school. Dus is het tijd om hem eens in de spotlights te plaatsen. Hoe is de groep begonnen? De roots van Trivial Time werden drie jaar geleden gelegd. Samuel en ik verloren een gemeenschappelijke vriend. Op zijn uitvaartplechtigheid coverden we het nummer Never Alone van de BBR. Uit dit tragische voorval is toch iets moois gekomen: een nieuwe tweekoppige bluesrock band. Jij speelt drum en wat doet Samuel? Hij neemt de zang voor zijn rekening en hij speelt ook gitaar. Hij schrijft ook onze nummers. Hij volgt nu een muziekopleiding in Gent. Welk genre spelen jullie vooral? Onze voorkeur gaat uit naar bluesrock. Maar we willen vooral nummers brengen die blijven hangen, met een melodie die in je hoofd blijft spoken. Het is voor ons vooral belangrijk dat we ons amuseren. We willen van elke repetitie en van elk optreden een feest maken. Hoe zijn jullie op de naam van de band gekomen? We kozen voor Trivial Time omdat we beiden erg fan zijn van 'Het Eiland'. Daar wordt geregeld verwezen naar 'trivial time'. En zo was de keuze dus snel gemaakt. Hebben jullie al een demo? In de voorbije grote vakantie is het ons gelukt om 4 nummers op te nemen. We hebben onze demo voorgesteld in cafĂŠ 't Schrijverke in Temse. Het was een groot succes! Waar vond jullie eerste optreden plaats? We kregen de kans om op te treden in een rusthuis. Samuel werkte daar en we vonden het wel leuk om ook voor de derde leeftijd op te treden. We hebben ook al een optreden verzorgd tijdens de scoutsbarbecue. En natuurlijk hebben we nu de kans gekregen om mee te werken aan de Scream Tour. Daardoor leerden we ook de Britse groep 'The Dead Stray' beter kennen. We mochten zelfs het voorprogramma verzorgen tijdens hun optreden in Antwerpen. Wie weet worden we ooit uitgenodigd om in Engeland te spelen? Hebben jullie nog optredens gepland in de toekomst? Op 10 november spelen we in het Jeugdhuis in Temse. Heel erg bedankt, Arthur! We reserveren alvast een plaatsje op 10 november! - H. Strijkers

Wedstrijden/Olympiades

OLYFRAN, DE OLYMPIADE VOOR FRANS Naar goede gewoonte hebben ook dit jaar heel wat leerlingen op vrijwillige basis deelgenomen aan de wedstrijd Frans, 'Olyfran'. De wedstrijd voor de tweede graad (OLYFRAN JUNIOR) ging gewoontegetrouw door op school. Voor het eerst mocht ook de derde graad ( OLYFRAN MAX ) de wedstrijd afleggen op school en moesten ze niet meer naar de universiteitsaula in Antwerpen trekken om te kunnen deelnemen. Woensdag 7 maart was het zover. Niet minder dan 19 deelnemers voor JUNIOR en 46 voor MAX kwamen om 12u30 naar refter M, waar ze zich geconcentreerd bogen over 75 (JUNIOR) of 100 (MAX) meerkeuzevragen. Na afloop werden ze in het OLC getrakteerd op een Franse pannenkoek. Toen enkele weken later de resultaten binnenkwamen, waren we blij verrast te lezen dat enkele leerlingen een bijzonder goed resultaat hebben behaald. Maar ook wie niet de hoogste toppen scoorde, heeft een verdienstelijke inspanning geleverd. Deelnemen blijft immers altijd belangrijker dan winnen! In de categorie JUNIOR behaalde Miguel Colpaert 81%, en Jasper Van de Woestijne 72%. Daarmee scoren ze ver boven het Vlaams gemiddelde voor JUNOR, dat op 52.3% ligt.

PRACHTIGE RESULTATEN Voor MAX onderscheiden drie leerlingen zich: Cédric Bohi (78%), Selena Maes (77%) en Simon De Beul (70%). Het Vlaamse gemiddelde voor MAX is 56.7%. Miguel Colpaert en Cédric Bohi zijn door de jury benoemd tot 'haut lauréat' (wat betekent dat ze behoren tot de 6 à 10 % besten), waarvoor ze een bijzonder certificaat hebben gekregen. Proficiat! Berkenboom mag alweer trots zijn op haar leerlingen!

KANGOEROEWEDSTRIJD Ook dit jaar namen meer dan 100 leerlingen van onze eerste graad deel aan de Kangoeroewedstrijd. Deze internationale wiskundewedstrijd laat zien dat wiskunde heel leuk en uitdagend kan zijn. Van de 50 000 Vlaamse deelnemers haalden 3 leerlingen van onze Berkenboom de top 100! Maarten Neels (1e), Stef Helderweirdt (2f) en Ben Vivey (2f) haalden dan ook een verbluffende score! De wiskundeleerkrachten van de eerste graad wensen al onze deelnemers en in het bijzonder deze 3 winnaars een dikke proficiat! Volgend schooljaar doen we vast en zeker weer mee!

.be

7DE PLAATS OP KNACK INTERSCHOLENWEDSTRIJD

Op de Knack Interscholenwedstrijd die vorige woensdag in Antwerpen plaatsvond, behaalde onze school een knappe 7de plaats, en dit op een totaal van 33 deelnemende scholen in de finale. Na een 10de plaats in 2010 en een 9de plaats in 2011 is dit alweer een puike prestatie! De leerlingen die onze school vertegenwoordigden, waren Stijn Smet, Nanou Van de Perre, Eline Thyssen en Laurien Walschap. De moeilijkheidsgraad lag dit jaar trouwens hoger. Een pluim dus voor onze leerlingen die met 70 % heel wat andere scholen (waaronder ook de Sint-Niklase) achter ziet lieten. De winnaars van de Interscholenstrijd behaalden 83 %. Onze leerlingen gingen naar huis met 20 dvd’s 'Human Planet'. Dank ook aan meneer Anthuenis voor de begeleiding!

FIETSWEDSTRIJD Velocitie – Berk’n Bike 'Laten we een filmfestival organiseren!' opperde Bram De Coster uit 3d in de leerlingenraad van de 2de graad. Velocitie 2012/Filmfestival BBH Ikzelf ben een groot voorstander van de leerlingenraad BERK ‘n BIKE en ontken dan ook altijd ten stelligste het hardnekkige gerucht dat de leerlingenraad niets realiseert. Echter, bij dit idee had zelfs ik het gevoel dat er niets van in huis zou komen. Tot de dag dat mevrouw T'Seyen aan kwam zetten met een ander initiatief: 'Velocitie'. Deze actie van Jim-tv en SVS had als doel de fiets op een leuke manier in de kijker te zetten. De manier waarop was vrij te bepalen. Ons concept lag al klaar: een heus filmfestival! 5 dappere filmploegjes gingen aan de slag en vonden respectievelijk inspiratie in de les Frans ('Le vélo écolo', in een recente hit ('Bagagedrager'), in hun eigen Maak je eigen originele FIETSFILMPJE jongerencultuur ('Pimp my bike'), in de avonturen van Dart Vader ('Who stays in the light survives') en zelfs Stuur link door naar film@berkenboomhum.be voor 29 maart Wedstrijd i.s.m. VTM en JIM: www.velocitie.be bij de Romeinen ('Wat als Romeinen konden fietsen'). Bekijkt u ze zelf gerust op onze website! Mooie prijzen: filmtickets, fietsen voor de school, Na inzending van de filmpjes werden we geselecteerd deelname live-wedstrijd op JIM om deel te nemen aan de Velocitie-quiz in Mechelen. De bekendmaking van de winnaar gebeurde onmiddellijk na de quiz in het programma Fuzz op Jim. We woonden de opnames bij, maar kwamen tot de vaststelling dat tv eigenlijk heel 'fake' is. Op het resultaat waren we best wel trots: de vierde plaats op 16 deelnemende ploegen, zonder gebruik te maken van smart phones of I iPads. De eerste plaats zou ons 25 fietsen opgeleverd hebben voor de school. Jammer, maar helaas … J. Onghena

VELOCITIE IN BEELD

MOS-WERKGROEP Ook de tweede helft van het schooljaar heeft de MOS-werkgroep niet stil gezeten. Bij enkele controles van onze fietsers tijdens de donkere ochtenden konden we fluodragende gebruikers belonen met een warme chocomelk. Uit alle beloonde fietsers werden nog eens drie leerlingen extra in de watten gelegd met een filmticket. De gelukkigen dit jaar waren Nanette Smet, Dorine Suy en Emma Suy. Op 5 juni hielden we samen met T.B.I. een grote fietsencontrole aan alle ingangen van het scholencomplex. Zo een 30-tal vrijwilligers keken na of je fiets wel in orde was. Als beloning omdat je met de fiets kwam, kreeg iedereen het fietsplaatje 'weer een auto minder'. Op geregelde tijdstippen hielden we dit schooljaar ook klassencontroles. Alle klassen ondergingen, onder het kritische oog van milieubewuste leerkrachten en leerlingen, een screening op netheid en orde. Ook hier mochten we vier klassen met de beste resultaten per graad belonen. De prijzen gingen naar klas 2 e - 2 f (hadden gelijke scores behaald) - 3 c en 6 b. De picknick met ijsje en extra beloning kon op 31 mei rekenen op een stralend zonnetje. De leerlingen van speelplaats M werden toen ook verwend met een extra stukje fruit tijdens deze middagpauze. En net voor we de examenperiode ingingen, werden onze leden verwend met een dessertenbuffet als dank voor hun inzet. Bedankt aan al onze leerlingen, leerkrachten en directie die zich dit schooljaar ingezet hebben om van onze school een milieubewuste school te maken. namens MOS I. Coddens

Seminarie: lezing door dr. Wuyts Woensdag 21 maart 2012. Vandaag geen normale lesdag voor de leerlingen van wetenschappenwiskunde. Een lezing, in kader van het vak seminarie, door professor Floris Wuyts staat op het programma georganiseerd door de VTS. Zij hebben een heel project lopen rondom ruimtevaart en via de contacten van Meneer Bruggeman konden ook wij hier een stukje van proeven. We spraken af op de VTS zelf, maar al vlug bleek dit geen goed idee. 'Houston we have a problem', niet iedereen vond de juiste ingang op tijd. Gelukkig kon de voorstelling wel nog op tijd beginnen. Floris Wuyts is een autoriteit op het vlak van ruimtevaart. Hij studeerde fysica aan de universiteit van Antwerpen en haalde er de hoogste academische graad: doctor. Tijdens zijn doctoraat kwam hij in aanraking met de biomedische fysica. 'Hoe reageert het lichaam op bepaalde inwerkende krachten?', is in deze wetenschap de centrale vraag. Geen extremere omgeving voor het menselijk lichaam dan de bemande ruimtevaart. Wuyts startte dan ook met onderzoek op het lichaam van verschillende ruimtevaarders. Vandaag heeft hij zijn eigen laboratorium in Sterrenstad, het hoofdkwartier van de Russische bemande ruimtevaart. Hier doet hij onderzoek op het lichaam van verschillende Russische en Europese kosmonauten voor en na hun missie in de ruimte. Hij begeleidde in 2002 en 2009 reeds de Belgische ruimtevaarder Frank de Winne en momenteel volgt hij de missie van de Nederlandse kosmonaut André Kuipers op de voet. Kuipers bevindt zich momenteel in de ruimte. Reeds na zijn aankondiging waren we een beetje overdonderd. Wuyts' carrière is ongetwijfeld uniek! Wuyts zorgde voor een afwisselende voorstelling. Hij voorzag zijn lezing van wetenschappelijke inhoud, maar deed ook een demonstratieproef en vertelde over zijn ervaringen die hij opdoet tijdens zijn job in de ruimtevaartsector. Wuyts doet vooral onderzoek naar het evenwichtsorgaan, een klein orgaantje in je oor dat waarneemt hoe je georiënteerd bent, aangezien dit in een gewichtloze omgeving ernstig verstoord wordt. Hij startte zijn lezing dan ook met ons uit te leggen hoe het evenwichtsorgaan werkt en hoe we evenwichtsstoornissen objectief kunnen waarnemen. Hiervoor had hij ook een indrukwekkende bril bij. Om zelf eens te ervaren hoe het voelt om gewichtloos te zijn deed hij samen met zijn onderzoeksteam een paraboolvlucht. Tijdens dergelijke vlucht klimt en daalt het vliegtuig in zeer steile hoeken. Wanneer het vliegtuig de daling inzet, daalt het even snel als het menselijk lichaam naar beneden valt. Hierdoor ben je enkele seconden gewichtloos. Er is natuurlijk ook een keerzijde aan deze ervaring. Wanneer het vliegtuig terug optrekt, weeg je 2 maal je eigen gewicht en doordat deze manoeuvres enkele keren herhaald worden kan het ook wel eens zwaar worden voor de maag. Een paraboolvlucht eindigt dan ook bijna altijd met het grijpen naar een zakje ... Ook ruimtevaarders maken dergelijke vluchten als deel van hun training en zij hebben niet voor niets het vliegtuig waarmee ze paraboolvluchten uitvoeren de naam 'vomit comet' gegeven. Maar dat houdt mij niet tegen: ik heb iets nieuws op mijn lijstje dingen die ik gedaan wil hebben voor ik sterf. De voorstelling was ongetwijfeld van verbluffende kwaliteit. De lezing vloog zo voorbij en voor we het wisten zaten we terug in onze eigen realiteit. Wie van ons zal dergelijke carrière meemaken? Tim Alenus

Berkenboom schrijft het nieuws

BERKENBOOM KRUIPT IN DE PEN! Eind februari kregen we het verrassende nieuws te horen: de middelbare scholen van Berkenboom, nl. Berkenboom Humaniora en het Technisch Berkenboom-Instituut, kregen de kans om samen deze editie van de Streekkrant te verzorgen! We stonden meteen voor een huzarenstuk: we kregen slechts enkele weken tijd om onze artikels te schrijven, een periode dan nog met partiële examens, stages en een resem studie-uitstappen en andere activiteiten. Een eerste redactievergadering werd gepland, de hersenen werden aan het werk gezet, het denken schrijfwerk werd mooi verdeeld tussen beide scholen. Er werden thema’s bepaald waarbinnen de leerlingen de vrijheid hadden om artikels aan te brengen, interviews af te nemen, voor foto’s te zorgen, kortom, hun creativiteit te laten botvieren! Veel leerlingen namen deze uitdaging prompt aan, het enthousiasme was groot! Alle artikels zijn dan ook van de hand onze leerlingen. De leerkrachten lazen na, corrigeerden en 'redigeerden'. We leverden vooral een verbeten strijd om het aantal tekens binnen te perken te houden, want dit moesten we absoluut respecteren. Werken met deadlines, interviews die geannuleerd werden, alternatieven zoeken … het hoorde er allemaal bij en leverde de stiel van journalist alvast veel respect op bij onze leerlingen!

Het Nieuwsblad

Dank aan alle leerkrachten en leerlingen pagina 1 van 1 die deelnamen aan dit project!

Mevrouw Pyl plant een eik Ouders planten eik voor dochtertje Lore - 19/03/2012 SINT-NIKLAAS - In de Beeldstraat achter recreatiepark De Ster in SintNiklaas zijn zondag heel wat boompjes in de grond gestopt. Kersverse ouders hadden er een stevige wandeling voor over om hun boreling met een boompje te vereeuwigen. 'We hebben gekozen voor een eik. Die boom is meestal een lang leven beschoren', vertellen de ouders van Lore Van Haver. cdb

Nieuwsblad .be (sl)

B.Foubert stelt nieuwe single voor

Oudleerling Lander Scheerders in de krant

40 Vervolg Italiëreis 2012 Na ons ontbijt vertrekken we richting Venetië en na een 100 km rijden zien we Venetië voor ons opduiken. We rijden een lange brug over en nemen daarna nog een stukje de busboot. Venetië is immers volledig omringd door water. We maken een wandeling doorheen Venetië en zien de stad vanuit verschillende perspectieven: het klassieke Venetië, het Venetië aan het water en zelfs het ghetto. We nemen ook eens een gondel om het Canal Grande over te steken. We sluiten onze tocht af aan het San Marcoplein. Hierna nemen we opnieuw de busboot richting busparking en Huber brengt ons naar het hotel. Weer zitten we vlak aan het strand. Sommigen gaan naar een discotheek in de buurt, anderen brengen de avond (en een stuk van de nacht) aan het strand door. Het wordt superkoud, maar gelukkig ook supergezellig! We hebben nog één dag te gaan voor we naar huis terugkeren. De voorbije dagen zijn voorbijgevlogen en iedereen wil gerust nog wel wat langer blijven.

Maandag 9 april 2012 Vandaag is het al de laatste dag! De reis is veel te snel voorbijgegaan. We laden alle koffers in de bus en rijden daarna met de bus naar een stopplaats van de busboot. We nemen de busboot richting het centrum van Venetië. Het weinige aantal uren slaap begint na 9 dagen zijn tol te eisen en iedereen is zeer moe. Op de planning staat nog een rustig dagje in Venetië. Het weer is iets minder, maar dat laten we niet aan ons hart komen. We bezoeken onder andere de prachtige Basiliek van San Marco. Daarna kuieren we nog wat rond in de stad. We komen nog langs enkele prachtige plaatsjes zoals de Rialtobrug en de Brug der Zuchten. We kopen nog enkele souvenirs voor het thuisfront en eten voor de laatste maal een heerlijke, echte Italiaanse pizza. In de late namiddag spreken we af op San Marco en trekken we naar een restaurant voor ons avondmaal. Na ons avondmaal hebben we nog een boottocht op het Canal Grande voor de boeg. We varen het hele Canal Grande af en krijgen zo nog eens een algemeen beeld van Venetië terwijl de avond valt. Opnieuw aangekomen op Tronchetto, waar de busparking is, vertrekken we richting België. Vervolg p. 43

Sportieve leerlingen Dat onze leerlingen ook op sportief vlak hun beste beentje voorzetten, bewijzen Rani Rombauts (4d) en Ruben Van Poucke (4d). Rani speelt de pannen van het dak bij volleybal Focus en Ruben mocht zelfs deelnemen aan het Wereldkampioenschap korfbal.

RANI Rani, wanneer en waarom ben je met volleybal begonnen? Toen ik in het vierde leerjaar zat, ben ik voor de eerste keer naar een training geweest. Een familielid had me aangemoedigd om dit te doen. En sindsdien heeft de microbe mij te pakken. Hoeveel keer train je per week? Ik had dit jaar 3 trainingen per week, omdat ik zowel bij de jeugd als bij de senioren speelde. Volgend schooljaar speel ik permanent bij de 1ste divisie en kan ik de training bij de jeugd laten vallen. Wat vind je leuk aan volleybal? Ik vind deze sport vooral leuk omdat het een teamsport is. Volleybal is leuk om te spelen omdat er veel techniek bij komt kijken en omdat het ook spannend is. Iedereen kan een punt maken en dat vind ik een voordeel. Om naar te kijken vind ik de mannen wel leuker dan de vrouwen. Hun spel is explosiever en krachtiger. Is volleybal een populaire sport? Vrouwenvolleybal bestaat al vrij lang, maar toch krijgt het niet zoveel aandacht als mannenvolleybal. Nochtans is het met zijn 75% vrouwelijke leden de populairste zaalsport in Vlaanderen. Wat is jouw mooiste herinnering tot nu toe? Dit jaar werden we 2de in de finale vrouwenvolleybal van de Trofee De Doncker. Dat was wel een leuke ervaring. Toen ik nog bij Kieldrecht speelde, hebben we met onze ploeg ook de Beker van OostVlaanderen gewonnen. Wat is jouw ambitie? Ik wil zo veel mogelijk trainen en spelen en vooral nog heel veel leren. En wie weet ...

RUBEN Ruben, wanneer en waarom ben je met korfbal begonnen? Toen ik in het 1ste leerjaar zat, vroegen een paar vriendjes of ik eens mee wou trainen. En onmiddellijk had ik de microbe te pakken. Korfbal heeft me sindsdien niet meer losgelaten. Ik speel nu al bijna 10 jaar korfbal Hoe vaak per week train je? Ik train 3 keer per week.

Korfbal is niet zoâ&#x20AC;&#x2122;n bekende sport. Kan je ons iets meer vertellen over de sport zelf? Een korfbalploeg bestaat uit acht spelers, waarvan 4 jongens en 4 meisjes. Korfbal is de enige gemengde balsport! En dat vind ik toch een pluspunt. Het korfbalveld wordt in twee vakken verdeeld, namelijk een aanvalsvak en een verdedigend vak. Iedereen moet tijdens het spel in het eigen vak blijven. Na twee doelpunten (of na een bepaalde tijd) wordt er van vak en van functie gewisseld, de aanvallers worden verdedigers en de verdedigers worden aanvallers. Het doel van het korfbalspel is zo vaak mogelijk scoren in de korf van de tegenpartij. Van september tot oktober en van februari tot mei wordt er buiten gespeeld en spreekt men van veldkorfbal en van oktober tot februari spelen we in een zaal. Speel je zelf liever zaal- of veldkorfbal? Ik vind zaalkorfbal toffer. Je moet geen rekening houden met het weer en je kan gemakkelijker scoren. Buiten moet je altijd afwachten of het veld er goed bij ligt. Bij welke club speel je? Ik speel bij korfbalclub Temse, bij de junioren. Ook ben ik geselecteerd om mee te spelen met de nationale ploeg voor min 16-jarigen. Met deze laatste ploeg speelden we het wereldkampioenschap in Nederland en we werden zelfs tweede. Dan ben je toch wel heel goed? (aarzelend) Mja, sommigen zeggen dat toch. Er is ook al interesse geweest van een andere ploeg in Antwerpen, maar voorlopig blijf ik nog in Temse. Wat wil je in de toekomst nog bereiken? Als ik 16 ben, speel ik niet langer bij de nationale ploeg voor min 16-jarigen. Hopelijk word ik in de toekomst opnieuw uitgekozen, maar dat is nog eventjes afwachten. Voorlopig speel ik nog 3 jaar bij de junioren en dan zien we wel. H. Strijkers

43 Vervolg Italiëreis 2012 Het is langzamerhand volledig donker geworden en na 3 uur rijden doet zich een probleem voor. Het servostuur van de bus is kapot en Huber moet zich aan de kant zetten. Het servostuur of stuurbekrachtiging zorgt ervoor dat je met weinig kracht toch eenvoudig aan het stuur kunt draaien. Dit systeem is een hydraulisch systeem en werkt dus met olie op druk. Blijkbaar was een stukje buis kapot gegaan en de druk en alle olie was verdwenen. Het gevolg: de bestuurder moet zeer hard aan zijn stuur sleuren om toch maar een kleine beweging uit te kunnen voeren. Het servostuur was in Lido di Classe nog al eens stuk geraakt, maar toen hebben Huber en de leerkrachten het kunnen oplossen terwijl wij op het strand zaten. Meneer De Cocks verleden als vrachtwagenchauffeur (?) zorgde voor een eenvoudige, doch efficiënte oplossing. Een stukje tuinslang zorgde als een vervangend onderdeel. Het stukje tuinslang kon de druk echter niet houden en na enkele dagen is het dus opnieuw kapot gegaan. Gelukkig rijden we samen met een andere bus van dezelfde maatschappij en Huber samen met de buschauffeur van de andere bus kunnen weer een tijdelijk oplossing voorzien. Het wordt echter al vlug duidelijk dat we België niet zullen halen met deze bus en de busmaatschappij stuurt een nieuwe bus onze richting op. Dinsdag 10 april 2012 Op een parking in Straatsburg wordt alles in de nieuwe bus overgeladen. We moeten ook afscheid nemen van Huber, die samen met een andere chauffeur de kapotte bus terug in Nederland zal proberen krijgen. Wij krijgen een nieuwe chauffeur die ons tot in Sint-Niklaas zal brengen. Maar omdat deze nieuwe chauffeur ondertussen al bijna aan zijn limiet van rijuren zit, moeten we nogmaals wisselen van chauffeur. De derde chauffeur moet van Maastricht komen en de wissel zal dus in Luik plaatsvinden. Dit blijkt echter geen goede keuze omdat we in Luik wat verkeerd rijden en zo weer wat extra minuten bij de reistijd tellen. Met onze laatste chauffeur achter het stuur kunnen we de reis eindelijk vervolledigen. Na wat file op de E313 komen we uiteindelijk toch aan in SintNiklaas. Iedereen is blij dat hij/zij van de bus mag, na een rit van 18 uur kan dit deugd doen! Toch ook een beetje triest: het is nu het officiële einde van de reis. Onze ouders staan op ons te wachten en we rijden terug naar ons vertrouwde bed. Ik probeer die avond nog naar een aflevering van Tomtesterom te kijken, maar mijn ogen vallen gewoon vanzelf dicht van vermoeidheid. Eens vroeg gaan slapen kan zeker geen kwaad. Het was ongetwijfeld een superleuke reis, ik denk dat elke reisgenoot het daarover eens is. We hebben tien dagen samen een groot deel van Italië verkend en het heeft ons ongetwijfeld nog dichter bij elkaar gebracht! Het klinkt cliché, maar ik geloof er rotsvast in: 'dit is een reis om nooit meer te vergeten!' Tim Alenus

Sportdag 1ste jaar

Sportdag 2de jaar

Sportdag 2de graad

Sportdag 5de jaar

DE HELM VAN MENEER BRUYNEEL Nee, het is niet wat je denkt. Meneer Bruyneel heeft geen ambitie om buitenwipper te worden. Noch is hij een eventueel schooluniform aan het uitproberen. Het is ook geen foto van een uit de hand gelopen vrijgezellenfeest. Het is gewoon een foto van meneer Bruyneel op sportdag. Maar niet zo maar een sportdag. Geen rustige wandeling, gezapig fietstochtje of een dagje raketlon. Dit was een echte sportdag, voor echte sporters. Dit was American Football. En we hebben het geweten … Toen mevrouw Verstraeten me vroeg om de sportdag mee te begeleiden, dacht ik spontaan aan de stoere binken met hun veel te grote pakken en blinkende helmen. Het vooruitzicht om – onder het mom van een sportdag enkele leerlingen omver te mogen werpen en keihard op de grond te mogen smakken, in mijn eigenste stevige pak, zei me wel iets. Maar ik ondervond al snel dat de leerlingen hetzelfde idee hadden … Ik zou echter nog even op mijn honger moeten blijven zitten, want na een mooie fietstocht naar de terreinen van Puurs Titans, werd ons het spel uitvoerig uit de doeken gedaan. Al snel bleek American Football toch niet zo een eenvoudig te zijn. Maar nu we wisten wat de offensive line, quarterback, special teams, center, guards, running backs en receivers waren, konden we eindelijk de grasmat betreden. Weliswaar voorlopig zonder pak en helm. De instructeurs (die dat overigens zeer goed deden) vonden het namelijk onontbeerlijk dat we goed opgewarmd aan de sportdag begonnen. De term 'dril' is hier echter meer op z’n plaats, want met de tin soldiers, high knees, jumping jacks en shuffles voelde ik me meer in het leger dan op een sportveld. Maar we hadden het er allemaal voor over, want straks konden we ons eindelijk in die pakken hijsen. Had ik echter op voorhand geweten dat het mondstukje in die helm niet dient om je gebit te beschermen maar om hersenschuddingen te voorkomen, dan was ik misschien minder enthousiast geweest. Maar welverdiend en met een klein hartje kroop ik toch nog in zo’n pak om de eerste de beste leerling eens te tonen wat 'contactsport' eigenlijk betekent. Nog een ding, mevrouw Verstraeten. Als American Football volgend jaar opnieuw tot de mogelijkheden behoort, plan de sportdag dan opnieuw voor een verlengd weekend. Dat geeft me tenminste de tijd om een beetje gerecupereerd aan een nieuwe lesweek te beginnen. S.Bruyneel

VOLLEYBALTORNOOI De leerlingen van 4a, onder leiding van kapitein Arthur De Bie, hebben de finale van het volleybaltornooi van de 2de graad gewonnen. Ze hebben op maandag 21 mei de wisselbeker ontvangen van dhr. Van de Vyver. Ze worden door de school ook nog getrakteerd op een ijsje. De volleybalploeg van 4a won van de ploeg van 3a in een beklijvende finale, op de derde plaats staat klas 4d en de vierde plaats is voor klas 3b. Proficiat aan deze sportievelingen!

Studie-uitstap Xanten: de weergoden waren ons zeer gunstig gezind!

Onze gladiatoren

Studie-uitstap Vlaamse Ardennen Ik vond de uitstap naar de Vlaamse Ardennen zeker een meerwaarde voor het vak aardrijkskunde. (Tim)

Ik moet toegeven dat ik eerst niet zoveel zin had in de uitstap. Maar toen we er waren, vond ik het wel fijn om rustig rond te wandelen in deze mooie omgeving en al wandelend te leren. Zeker de schoonheid en de rust van het bos hebben mij positief verrast. (Laura)

We vonden het een interessante uitstap. Naar het einde toe wel vermoeiend, maar dat hoort er nu eenmaal bij. De onderzoeken zelf waren ook leuk om te doen. We waren wel eens verkeerd gelopen, omdat we de volgende stopplaats niet vonden. (Joline, Evelyn en Elien)

Het was een intensieve en toch wel leerrijke excursie. Wij vonden het leuk dat we in groepjes mochten vertrekken en toch zelfstandig te werk konden gaan. De weg vinden ging redelijk vlot aangezien we in ons groepje toch een paar mensen hadden die kaartlezen goed onder de knie hadden. (ZoĂŤ, Kjell, Bart en Glenn)

Ik heb de theorie in de praktijk kunnen toepassen. Op de dag zelf hebben we alles goed kunnen ontdekken en noteren. Op deze dag heb ik ook dingen bijgeleerd: hoe je bijvoorbeeld een bodemonderzoek uitvoert. Ik vond het wel leuk om niet als een bende achter de leerkrachten aan te lopen, maar wel om in verschillende kleinere groepjes de streek te verkennen. (Jan)

Ik wandel wel graag door de bossen en geniet graag van de natuur, maar eigenlijk sta ik er nooit echt goed bij stil hoe en waarom een bepaald gebied zo geworden is. Door deze excursie werd me duidelijk dat er heel wat meer is dan wat je rondom je ziet. Je kan namelijk niet onder je kijken, daar schuilt echter wel het werkelijke verhaal. (Annelies)

We zijn unaniem tot de conclusie gekomen dat de daguitstap naar de Vlaamse Ardennen een informatieve belevenis was. Het leerrijke bodemonderzoek werd perfect gecombineerd met de vrijheid die we kregen doorheen de namiddag. Een geslaagde uitstap! (Maxim, Simon en Glenn)

Studie-uitstap Isotopolis Op 9 maart bezochten onze vijfdejaars Isotopolis in Dessel. Isotopolis is een informatiecentrum over radioactieve stoffen. In Isotopolis wordt gewerkt rond radioactiviteit, verwerking van radioactief afval en de berging ervan. Een leerrijke dag! Toen we aankwamen in Isotopolis kregen we een filmpje te zien over hoe radioactiviteit ontstaat en hoe ermee wordt gewerkt. We bekeken een film over hoe Isotopolis het radioactieve afval verwerkt en opslaat. We leerden waar en wanneer er radioactiviteit voorkomt. Daarna kregen we een rondleiding van een gids die ons het verhaal van radioactiviteit uitgebreid uit de doeken deed.

De mevrouw van Isotopolis vertelde ons waar de radioactiviteit, die wordt opgeslagen in Isotopolis, vandaan komt (bv. afval van kerncentrales, medisch radioactief afval …). We leerden ook dat er verschillende soorten radioactiviteit bestaan en dat ze allemaal een verschillende manier van verwerken hebben. Het middelgevaarlijk afval wordt na verwerking opgeslagen in zwarte tonnen (zie foto). Aan de hand van een filmpje werd ons de geologische berging van het radioactief afval uitgelegd. Dit zijn oplossingen voor op lange termijn. In de nevelkamer werden de α-stralen en β-stralen zichtbaar gemaakt en konden we ze bestuderen. Met proefjes onderzochten we de doordringbaarheid van de verschillende stralen en de tijd die een radioactief isotoop nodig heeft om te halveren, dit heet de halfwaardetijd. Kortom, het was een boeiende uitstap over een complex onderwerp.

EZELSBRUGGETJE voor het onthouden van de groepen in het periodiek systeem der elementen.

Ik zoek alkalimetalen en in de aarde zitten alkalimetalen, dus ik boor maar ik stoot op koolstof daardoor stik ik maar iemand geeft mij zuurstof en ik zeg hal(lo) tegen diegenen die mij heeft gered. Het is een edele gast. De groepen zijn: alkalimetalen: aardalkalimetalen - boorgroep zuurstofgroep - stikstofgroep - halogenen - edelgassen

BBB-dagen in Berkenboom

STRIJD ONDER DE BOMEN

Een uitgebreid verslag van de gebeurtenissen lijkt nauwelijks nodig, de smerige strijd die werd aangegaan door rekruten van 5de en 6de legioenen werd onder jullie bevochten, maar vanuit mijn functie als reporter zal ik proberen mijn pen te dopen in het zo overvloedig uitgebrachte zweet om daarmee de langgerekte spanning te verwoorden. Het is een zachte donderdagmiddag, voorbereidingen worden genomen, voorzorgsmaatregelen (die – we hadden het moeten weten, zucht- later door de opgehitste massa uit het beeld zouden worden geramd) worden dan nog argeloos geplaatst, een laatste zucht van stilte reist door de verlaten gangen… Uit deze – misschien te lyrisch beschreven- waas, doemen de bloeddorstigen op het toneel, tanden worden al vlug ontbloot en onder leiding van strenge generaals kunnen eindelijk de door strijdvaardigheid geslepen zwaarden getrokken worden. Er wordt geworpen met brokstukken kennis en wanneer dat ontoereikend blijkt, durft men elkaar zelfs met zoete substantie in dit geval choco maar het had werkelijk alles kunnen zijn- te besmeuren. Ook de volgende dagen is er van mededogen weinig te merken, parcours worden uitgestippeldin groen, geel, blauw en rood, onder andere- , bij kruisverhoor worden antwoorden voorzichtig afgewogen en worden opgedrongen bittere pillen geslikt en hoewel de ballast reeds in de nekken begint te priemen en rantsoen niet langer een begerig goed vormt, maar een noodzaak, verliest men het moreel niet (al is het soms pijnlijk moeilijk), want men heeft elkaar en ze staan zo sterk, meneer. En dan stokt de strijd, de overlevenden blijven verdwaasd achter – ik zal niet liegen, lezer, ook ik blijf verstomd achter in die bruusk leeggelopen frontlinie- , maar wanneer de overwinnaars grip krijgen op hun nieuw opgeregen zegen, barst de bende uit in joligheid en speldt men de eer op de mastodont van een borstkas van hun koene aanvoerder, meneer Anthuenis. Legioen 6c, er is bijzonder hard gestreden – dat heb ik, als onbeduidende toeschouwer mogen aanschouwen- , ik was getuige van jullie sportiviteit en doorzettingsvermogen- net als dat van vele anderen trouwens- , daarom neem ik vanuit een groot aangegroeid respect mijn nederige hoedje af. Karen Vervaet

Bedrijfsbezoeken economie 4a en 4d1 gingen op bedrijfsbezoek bij het deurenbedrijf

SEGHERS EN ZOON

We vertrokken allemaal samen met de bus om dan rond 14u30 aan te komen in het familiebedrijf. Bij het binnenkomen werden we meteen verrast door het grote aantal deuren. Over elke deur wisten de vader en de zoon ons iets meer te vertellen. Na de korte inleiding werden we verder geleid naar de ruimte waar de deuren gemaakt werden. Er kwamen grote machines aan te pas die elk bestuurd werden door één van de werknemers. Voor het vak economie was deze uitstap heel boeiend aangezien we zo het proces konden zien van producent tot consument. Niet enkel werden we rondgeleid, we voelden ons ook betrokken doordat we enkele vragen moesten beantwoorden. Het was dus een leuke, maar ook leerrijke uitstap. Ianna De Man - 4a

3a en 3b gingen op bedrijfsbezoek naar het

WAASLAND SHOPPING CENTER We vertrokken samen met de fiets richting Waasland Shopping Center, waar we verwelkomd werden door een medewerkster . Zij vertelde ons in de vergaderruimte over de geschiedenis van het complex. Daarna nam ze ons mee naar de opslagplaats waar vele winkels hun producten bewaren. Ze vertelde ons ook over het blussysteem en we mochten de beveiligingscamera’s bekijken. Het was voor iedereen een toffe uitstap. Willem Fontyn - 3b

4b en 4c bezochten

SYNETON

Voor onze studie-uitstap economie brachten we dit jaar een bezoek aan 'Syneton'. Dit is een zeer modern informaticabedrijf dat software ontwerpt om andere ondernemingen te helpen met hun boekhouding. Meteen toen we in Bornem aankwamen, waren we onder de indruk. Alleen al de buitenkant van het hypermoderne gebouw verraste ons. Hoe zou het dan aan de binnenkant zijn? We stapten het bedrijf binnen en werden verwelkomd door Rudi Cleymans, de zaakvoerder. Hij stelde ons kort zijn bedrijf voor en legde ons uit dat sociale netwerksites tegenwoordig heel belangrijk zijn voor een onderneming. Hij raadde zelfs mensen die geen lid waren van zo’n sociaal netwerk, aan om wél lid te worden ... Meneer Cleymans begeleidde ons door het enorme gebouw, dat ook nog eens een loft had en onze monden vielen open van verbazing. Ik denk zelfs dat Meneer Maes, onze leerkracht economie, ook even met zijn mond vol tanden stond. Al snel ontdekten we dat het bedrijf zeer veel belang hecht aan het welzijn van de werknemers. Zo vind je er een grote zwemvijver, een pingpongtafel, en zelfs een xbox kinect! Meneer Cleymans stond zelfs toe dat we er even op speelden. Ilan en Ilyasse waren de gelukkigen, maar we konden natuurlijk niet de hele tijd plezier maken. Toen onze rondleiding ten einde was en we nog enkele vragen hadden gesteld, kwamen we tot de conclusie: hoewel 'Syneton' veel energie steekt in het creëren van de ideale arbeidsomstandigheden, moet er ook hard gewerkt worden. De werknemers hebben vrijheid, maar er wordt ook veel van hen verwacht! Yentl De Herdt - 4b

Familienieuws s

Geboorte Robbe

1ste kindje van Stefaan Rosseeuw en Katleen Verbist (LaWi 2003 en oud-leerkracht). Geboren op 13 december 2011.

Seppe

1ste kindje van Tim Bauwens en Katrien Vanlede (LaMT 2001). Geboren op 23 december 2011.

Elize

2de kindje van Maarten Van Bavel en Sofie Heyndrickx, kleindochter van Annie Van Ostaeyen (leerkracht). Geboren op 27 december 2011.

Jasper

1ste kindje van Jorgen Bruggeman en Sofie Van Damme, kleinzoon van Hugo Bruggeman (directeur). Geboren op 3 februari 2012.

Thijs

3de kindje van Matthias Dupon en Liesbet Van Brussel (LaWi 1995). Geboren op 5 februari 2012.

Robbe

1ste kindje van Tom Herremans en Mieke Faems (EcWi 2004) en kleinzoon van Frie Feremans (leerkracht). Geboren op 06 maart 2012.

Fonn Jules

1ste kindje van Colm Oâ&#x20AC;&#x2122;Leary en Eveline Poppe (LaWi 2001). Geboren op 17 maart 2012.

Carlos

2de kindje van Sam De Bock (EcMT 2001) en Inge Baert (EcWi 2001). Geboren op 3 april 2012.

Rosalie

1ste kindje van Bert De Corte (EcWi 2002) en Sarah Van Puyvelde en kleindochter van Tineke Noyen (leerkracht). Geboren op 13 april 2012.

Marieke

2de kindje van Kristof Vereecke en Erika Van Stappen (BoIn 1996 en oud-medewerker secretariaat). Geboren op 18 april 2012.

Liselinde

2de kindje van Frederik Smet en Soetkin De Beule (WeWi 2002). Geboren op 8 mei 2012.

Leon

2de kindje van Jeroen Decuyper en Liesbet Smet en kleinzoon van Erna Bombeke (oud- leerkracht). Geboren op 30 mei 2012.

Kato

1ste kindje van Evelien Corveleyn (leerkracht) en Jeffrey De Block. Geboren op 20 juni 2012

Huwelijke

Filip Lapin en Nathalie Engels, moeder van Leen Hellemans (2d Mod. wet.) op 25 mei 2012. DiĂŠgo Albert Jozef Vandenberghe, vader van Jana Vanderberghe (1a Mod) en Kristel Vertongen op 25 mei 2012.

Overlijden

De heer Hubert Cleyman, overgrootvader van Branko Van den Hende (1c Mod). Overleden te Sint-Niklaas op 10 december 2011. Mevrouw Germaine Ide, moeder van Mieke Demedts (oud-leerkracht). Overleden te Kortrijk op 12 december 2011.

De heer Ronny Lapin, grootvader van Leen Hellemans (2d Mod.wet.). Overleden te Laarne op 30 december 2011. Mevrouw Rachelle De Cloedt, overgrootmoeder van Kimberly Maeyaert (EcWi 2008) en Jory Maeyaert (5a1 EcMT). Overleden te Wingene op 11 januari 2012. De heer Roger Drieghe, grootvader van Stijn Meersman (WeWi8 2011) en Tine Meersman (5c1 EcWi6). Overleden te Zele op 13 januari 2012. Margot Wuytack, nichtje van Jonas De Ridder (2f Lat). Overleden te Beveren op 23 januari 2012. Mevrouw Anny Panny, overgrootmoeder van Sarah Verbeken (1a Mod) en grootmoeder van Nele Massa (oud-leerkracht). Overleden te Sint-Niklaas op 2 februari 2012. De heer Herman De Ley, grootvader van Matthias Verougstraete (leerkracht) en An Trommelmans (LaWi 1999). Overleden te Gent op 3 februari 2012. De heer Jozef Van Goethem, grootvader van Jonas Adriaenssens (3d1 Wet). Overleden te Tielrode op 4 februari 2012. Mevrouw Paula De Mulder, grootmoeder van Joppe Lelie (2c1 Mod.wet.). Overleden te Merchtem op 6 februari 2012. De heer Freddy Neuville, grootvader van Josephine Neuville (MTWi 2011) en Pauline Neuville (2e Mod.wet.). Overleden te Ieper op 10 februari 2012. Mevrouw Annie Vanhoven, tante van Pieterjan De Boeck (2b Mod. wet.). Overleden te Holsbeek op 1 maart 2012. De heer Hilaire Van hese, grootvader van Jens Van Hese (4d1 Ec5). Overleden te Nieuwkerken op 3 maart 2012. Mevrouw Irma De Pagie, grootmoeder van Meixiaojun Yan (6c6 WeWi8). Overleden te Sint-Niklaas op 4 maart 2012. Mevrouw Stephanie Verwulgen, moeder van William Van Eynde (CLB-medewerker), grootmoeder van Stefanie Van Ryssen (EcMT 1999), Matthias Van Ryssen (4 MTWi 1999), Marijke Van Eynde (EcWi 2000) en Ellen Van Eynde (EcWi 2000). Overleden te Sint-Niklaas op 26 maart 2012. De heer Freddy De Corte, oom van Tatyana De Corte (5b1 EcWe). Overleden te Gent op 20 april 2012. De heer Leo Stinkens, grootvader van Jelke Stevens (3d1 Wet). Overleden te Beveren op 26 april 2012. Mevrouw Paula Verhulst, grootmoeder van Joline Maenhout (4d1 Ec5). Overleden te Beveren op 5 mei 2012. Mevrouw Els Boon, oud-leerling (Ec 1990) en moeder van Wietse Sercu (1 Mod 2010). Overleden te Moerzeke op 30 april 2012. Mevrouw Gaby Martens, grootmoeder van Thijs Van Buynder (4b Ec4). Overleden te Gent op 8 juni 2012. Mevrouw Christine De Cock (leerkracht, Wet A 1976), echtgenote van Guido Baeyens en moeder van Tom Baeyens (WeWi 2003), Kristof Baeyens (WeWi 2005) en Sofie Baeyens (LaWi 2009). Overleden op 11 juni 2012. Mevrouw Alma Geerts, grootmoeder van Dirk Brys (leerkracht). Overleden te Sint-Niklaas op 14 juni 2012.

Sterf niet met mij Als je mij nog iets wil geven, dan zou ik vragen: sterf niet met mij, omhels het leven. Je mag bedroefd zijn, doch wanhoop niet, verdrink niet in tĂ¨ groot verdriet. Als je mij nog iets wil schenken, dan zou ik willen: blijf toekomst zien, blijf hoopvol denken, zodat je uitgroeit en voluit leeft, het leven alle kansen geeft.