Berkengeruis Juni 2013 by Sander Garrevoet

e .b m u h m o o b n e k r w.be w w : e n li n o is u r e Berkeng

Deze editie van Berkengeruis wordt u aangeboden door Freya Bollaert, Evelien Corveleyn, Joost Onghena, Eddy Van Hoyweghen, Esther Verhaeghen en vele anderen ...

talent

Berkenboom's got

b g

Inhoudstafel Woordje redactie

p. 3

Voorwoord directie

p. 4

Comeniusproject in Spanje

p. 6

Dikketruiendag

p. 8

Sportdag 1ste graad

p. 10

Amber De Zitter wint Berkenboom's got talent

p. 12

Leerkrachten godsdienst onder de 'stel'-loep van Meneer Van Hoyweghen

p. 14

Italia 2013

p. 19

Talent voor wetenschappen ...

p. 20

Leukemiegetuigenis Yoshi De Visscher

p. 21

Hongarije, expedition Hunbel

p. 22

Hoe zou het nog zijn met ...

p. 24

PZW-mini-onderneming

p. 27

Saltarelloweekend

p. 28

Eindejaarsvraagjes

p. 29

Sportdag 2de graad

p. 32

Berkenboom en Opera

p. 34

Luik, de Vurige Stede

p. 35

Ecoman

p. 35

Gedicht: bezoek aan Breendonk

p. 36

Talent om te schrijven

p. 37

Teletijdsmachine naar Egypte

p. 38

Walk for water

p. 40

Onze school in de krant

p. 42

De Belgische kust

p. 46

Loop naar de pomp kick off

p. 47

PZW Supervrijwilliger

p. 48

Talent voor sport

p. 49

Familienieuws

p. 50

Zomers gedicht

p. 52

Woordje redactie Het schooljaar (dat tussen ons gezegd en gezwegen weeral voorbij gevlogen is) loopt stilaan op zijn einde. Dat betekent ook telkens weer een nieuwe, goedgevulde Berkengeruis. Die ook weer een prikkelende titel moet krijgen. Wat moeten we nu weer 'verzinnen'? Wat zou het best de lading dekken? Het blijft elke keer een moeilijke vraag. Gelukkig werden we dit jaar geholpen door de Cultuurraad, die met 'BB's Got Talent' een geweldig show op poten zette. Het eureka-gevoel kwam snel boven. Natuurlijk is dat een perfecte titel! Er is immers zoveel talent op school, waarom zouden we dat eens niet in de kijker zetten? Zet u lekker in het zonnetje en laat u vol ver- of bewondering meevoeren langs de talentenshow van Berkenboom!

E. Corveleyn

b g

Voorwoord directie Als ik dit voorwoord neerpen ergens in een late namiddag eind mei, zie ik vanuit mijn bureau een horde asgrauwe regenwolken opdoemen boven het dak van de sporthal. Nadat de zon enkele dagen schuchtere pogingen ondernam om dat ellendige voorjaarsweer weg te schijnen, wordt de hoop op eindelijk wat degelijk zomerweer zo meteen weer weggespoeld. Isobaren hebben blijkbaar verzamelen geblazen, want plots steekt een forse windvlaag op. Wat later valt de regen alweer met bakken neer. Een zoveelste wasbeurt voor het nieuwe meubilair op onze in oppervlakte verdubbelde speelplaats M. Dat meubilair konden we trouwens aanschaffen dank zij de steun van ons oudercomité, dat de opbrengst van de brunch integraal schonk om deze aankoop te kunnen realiseren. Ik wil in dit voorwoord dan ook expliciet een woordje van dank richten aan ons oudercomité. Niet alleen is het ledenaantal dit schooljaar zowat verdubbeld, de constructieve inbreng van de ouders op de vergaderingen is heel waardevol en wordt geapprecieerd. En dan zijn er nog de verschillende initiatieven die het oudercomité organiseert of waaraan een delegatie ouders meewerkt. De brunch overtrof qua opkomst zowaar alle vorige edities ruimschoots en was alweer vlekkeloos georganiseerd. Ook tijdens b.v. de PZW-avond of het opendeurweekend konden we steevast op helpende ouders rekenen. In deze zomervakantie verbouwen we de twee kleine 'tapijtklassen' tot één lokaal, en het oudercomité heeft beloofd de aankoop van het meubilair te sponsoren. Op vrijdag 18 oktober ten slotte organiseert ons oudercomité een familiequiz. Hiermee wordt weer aangeknoopt met een traditie, want jaren geleden was deze quiz een tweejaarlijks evenement. De laatste editie dateert alweer van meer dan 10 jaar geleden. Het doet ons echt enorm veel deugd om met zo'n ploeg gedreven ouders te kunnen samenwerken!

Er is goed nieuws voor de leerlingen en collega's die graag gebeten worden door de toneelmicrobe: Berkenboom betreedt immers opnieuw de planken! Na 'De kroon aan de boom' in 1999 en 'Alice' in 2010, waaraan de deelnemers - hoe groot of klein hun rol toen ook was - ongetwijfeld met veel weemoed terugdenken, zijn de voorbereidselen gestart voor een nieuwe productie, waaraan alle Berkenboomscholen zullen kunnen deelnemen. Er zijn al twee vergaderingen achter de rug. De opvoeringen zullen plaatsvinden in het voorjaar van 2015. Volgend schooljaar vernemen jullie hier uiteraard meer over. We kijken er in elk geval naar uit!

b g

Ik hou er ook aan om in het voorwoord van deze juni-editie altijd even terug te blikken op de infoavond 'Welkom in het 1ste jaar' en het opendeurweekend. De infoavond mocht rekenen op een overweldigende belangstelling en ook tijdens het opendeurweekend heerste er een gezellige drukte op school. De collega's en als gids fungerende leerlingen zetten hun beste beentje voor en deden er alles aan om de bezoekers waaronder veel leerlingen van het vijfde leerjaar, de zoektocht naar de middelbare school start blijkbaar steeds vroeger - een zo eerlijk mogelijk beeld te schetsen van onze school. Na het opendeurweekend had zich alweer een recordaantal leerlingen aangemeld, een enorme opsteker! We zijn dan ook uitermate tevreden dat zoveel mensen vertrouwen hebben in onze school en werking. Meer dan eens hebben ouders zich lovend uitgelaten over de warme en open sfeer die ze mochten ervaren tijdens hun bezoek, in hun gesprekken met collega's en de gidsende leerlingen. We spreken in dit verband vaak van het 'Berkenboom-gevoel': de typische sfeer die zo kenmerkend is voor onze school. Die goede sfeer merk je vooral in de dagdagelijkse omgang met de leerlingen in de klas, maar ook in de vele initiatieven en projecten die op onze school georganiseerd worden: het Comeniusproject, de wedstrijd 'Berkenboom's Got Talent', georganiseerd door de Cultuurraad, het frietjesmoment voor de leerlingen van de tweede graad vlak vóór de paasvakantie, het voetbaltornooi en de fuif voor de leerlingen van de 1ste graad, de afscheidsshow voor de leerlingen van het 6de jaar, de niet-aflatende gedrevenheid van de werkgroep MOS, de Italiëreis van de 6des, de inzet van de collega's van het pastoraal team, het concert van Saltarello tijdens het opendeurweekend (dat bijzonder gesmaakt werd en bijwijlen voor ontroerende momenten zorgde), de projecten in het kader van Project Zelfstandig Werk in het 5de jaar en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Als jullie dit lezen, heeft de vakantie haar intrede gedaan: geen schoolstress meer, 's morgens de sluimerknop van de wekker enkele keren extra indrukken, eens gewoon niets doen, lekker luieren op het strand aan onze kust of in een of andere exotische badplaats, een goed boek lezen, genieten van een bergwandeling met adembenemende uitzichten, uit de bol gaan op een festivalletje, een uitje met vrienden, een feestje met familie of in de buurt … Als nu het weer nog wat meewil, is het helemaal in orde. Geniet ervan en we zien jullie graag terug op maandag 2 september! En aan hen die we op 2 september niet terugzien, wensen we het allerbeste toe ... N. Van de Vyver

b g

Wiskundig talent op uitwisseling: Comeniusproject in Spanje Zondag stapten we vol enthousiasme en verwachtingen op het vliegtuig richting de zon. Eenmaal aangekomen trokken we met onze koffers in de warme nacht op weg naar ons hotel. Het was een korte nacht, maar we waren wel klaar om erin te vliegen. We werden hartelijk verwelkomd door de school. Beginnend met enkele originele kennismakingsspelletjes leerden we elkaar stilaan kennen. Doorheen het jaar ging elk land afzonderlijk al op zoek naar de link tussen wiskunde en allerlei alledaagse onderwerpen. Zo brachten wij een presentatie over hoe wiskunde verborgen zit in kunst en chemie. Andere landen hadden het over filosofie, aardrijkskunde, fysica en nog veel meer. In de namiddag maakten we kennis met onze gastgezinnen en daar werden we onmiddellijk met open armen ontvangen. Als dank verrasten wij hen met een typisch Belgisch biertje en een doos Guylian-chocolaatjes. Ook zij hadden iets voor ons in petto: wij kregen olijfolie uit hun streek en nog enkele kleine aandenkens. Dinsdag namen we de bus richting Granada, waar we de kathedraal en het Alhambra bezochten. Om onze aandacht erbij te houden hadden de Spaanse leerkrachten een soort wedstrijd in elkaar gestoken waarbij we op zoek moesten gaan naar zoveel mogelijk plaatsen in het Alhambra, die we dan moesten fotograferen. De groep die de meeste foto’s had gevonden, won. De volgende dag leerden we de basis van salsa, flamenco en andere Spaanse dansen. In de namiddag waren we vrij en trokken we samen naar een naburig dorpje, Carcabuey. Daar werden we uitgedaagd om slakken te proeven. We werden omvergeblazen door de adembenemende uitzichten en landschappen. Donderdag reisden we af naar Córdoba, een aangename stad. Eerst bezochten we de ruïne van een oud Arabisch paleis om vervolgens op weg te gaan naar het centrum. Daar betraden we een enorme moskee die na de Moorse tijd werd omgevormd tot een katholieke kerk. Later kregen we nog even de tijd om in de traditionele winkeltjes souvenirs in te slaan voor onze familie. 's Avonds keerden we terug naar de school, waar we mochten genieten van een prachtig flamenco-optreden. Ook werden er heerlijke hapjes voorgeschoteld, gemaakt door onze 'ouders'. Per land werden we op het podium geroepen en ontvingen we prijzen die we verdiend hadden bij de spelletjes die tussendoor werden gespeeld. Onze laatste dag in Priego begonnen we met een typische Spaanse quiz, genaamd 'Catch a million'. We werden verdeeld in internationale groepen en we legden onze kennis samen om Spaanse uitdrukkingen te begrijpen. In de tweede ronde werd onze wiskundige kennis op de proef gesteld met enkele doordenkertjes. Toen de winnaars bekend waren, vertrokken we richting een oud slachthuis, waar we verrast werden met een Spaans ontbijt. Vervolgens begonnen we vol goede moed aan een wiskundewandeling doorheen het stadje Priego. Onze hersenen kraakten bij het oplossen van de raadsels. Ook nu was er in elke groep van elk land iemand van de partij. Daarna maakten we ons klaar om onze laatste avond af te sluiten in stijl. Met z’n allen genoten we van de sfeer in een gezellig cafeetje. Een goede afsluiter van deze geweldige week!

b g

Zaterdag en zondag hadden we nog 2 fantastische dagen in Malaga met onze Belgische vriendengroep! Hier genoten we met volle teugen van zon, zee en strand. Het was een onvergetelijke week vol leerrijke ervaringen!

Lieve ten Vergert & Lien Alenus - 4d2

Talent voor ondernemen: Ecoman De leerlingen van EcMt, EcWe en EcWi verdiepten zich op 25 en 26 maart 2013 in het bedrijfsspel 'Ecoman' dat gespeeld werd in KAHO Sint-Lieven onder begeleiding van Hogeschool en Universiteit Brussel (HUB) en dat georganiseerd werd samen met de andere zesdejaars economie van de scholengemeenschap. Na de samenstelling van de teams zochten zij een nieuwe bedrijfsnaam, verdeelden zij de taken per departement, stelden ze een beleidsvisie op en gingen ze aan de slag om 4 boekjaren te spelen waarin de conjunctuurberichten daadwerkelijke ingrepen vereisten in hun beslissingen. A. Van Ostaeyen

b g

Talent voor MOS: dikketruiendag

. s i r e n n i nd the w

1g Kom in een o riginele (ĂŠn warme) outf Zo luidde de it naar schoo uitdaging die l op dikketru de leerlingen Klas 1g koos iendag! voor een kers van de eerste tmanuitrusti g ra a d a a ngingen. ng en won d pannenkoek e prijs: een tr en en warm a ktatie op e chocolade melk.

b g

Talent voor sport: sportdag 1ste graad

b g

Amber De Zitter wint Berkenboom's Got Talent Vier finalisten brachten elk twee nummers die het publiek telkens amuseerden. Amber De zitter (3c) koos voor een tedere aanpak en won daarmee niet alleen de prijs van publieksfavoriet maar ook de prijs die werd uitgereikt door de professionele jury. Raymond Geerts (Hooverphonic), Tom Dice, Bart De Cock en Bart Foubert waren het er unaniem over eens dat Amber de 300 euro bij Key Music verdiende. Wij, van de buitenschoolse activiteit Media, hebben haar na afloop van de finale enkele vragen gesteld. Amber was nog steeds niet bekomen van haar overwinning en was bijgevolg een beetje ingetogen. Toch wist ze het volgende met ons te bespreken.

Dag Amber. Eerst en vooral proficiat met je overwinning. Je stond daar helemaal alleen, terwijl anderen meestal met een groepje optraden. Was je niet zenuwachtig? Ja, ik was heel erg zenuwachtig. Had je eraan gedacht om met een groepje op te treden? Ja, we moesten twee nummers brengen, dus dacht ik: "Misschien kan ik één nummer alleen brengen en één met iemand anders erbij." Normaal gezien ging ik alleen piano spelen, maar dat lukte dan niet, maar gelukkig wou Katrijn Vermeulen mij bijstaan.

Je hebt twee prijzen gewonnen. Had je hierop gemikt of was het een complete verrassing? Nee, het is echt een verrassing geworden (lacht). Ik was al heel blij met de publieksprijs, maar dat ik ook nog eens de juryprijs kreeg, was een totale verrassing.

Wil je later nog meer prijzen winnen door deel te nemen aan The Voice of Belgium's Got Talent? Ja, dat lijkt mij wel leuk, ja (lacht). Weet je al wat je gaat doen met het prijzengeld dat je gewonnen hebt? Ja, waarschijnlijk om bij te leggen bij een grotere piano. Zit de muzikaliteit in de familie? Ja, alleen bij mijn mama, maar voor de rest niet. Mijn papa en mijn zus zijn niet echt muzikaal. Die kunnen niet zo goed zingen (lacht). Het is dus eerder van mijn mama dat ik de muzikaliteit heb, denk ik. Speelt ze ook mee in een groepje? Nee, nu niet meer, maar vroeger heeft ze nog gezongen. Momenteel doet ze niets met haar muzikale talenten. © Gazet van Antwerpen

Ten slotte: zie je de muziek in je toekomst of wil je er later niets meer mee doen? Ja, ik zie het wel in mijn toekomst, maar het is nog afwachten hoe dat juist zal verlopen. Het zou natuurlijk wel heel leuk zijn.

b g

Bedankt voor het interview en nog veel succes! Dank je wel! Aaron Zosel - 3b2, Matthias Daelemans - 3a en Leen Hellemans - 3a

... en Bart Pharazijn is de terechte winnaar in de categorie beeldende kunst

Leerkrachten godsdienst onder de 'stel-loep' van meneer Van Hoyweghen: Mevr

. Van den Steen

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander vak. Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken? Begeleider 'Filosoferen met jongeren', yoga-meditatie-mindfulness-leerkracht, leerkracht 'inlevende massage en causale voetreflexologie'. 'Leven als totale mens' boeit me zeer. Ik bedoel daarmee dat een mens verstand heeft, een hart, een ziel en een lijf. Onderwijzen is het wonder wijzen, zegt men wel eens. Het wonder van jezelf, van je eigen unieke cocktail van talenten en grenzen ontdekken en waarderen in dit anders-zijn, dat is voor mij één van onze taken. Jongeren een mix van ontwikkelingsmogelijkheden aanreiken waar ze alle aspecten van zichzelf leren kennen, er in uitgedaagd worden en mogen groeien. Met de hierboven vermelde vakken zou ik mijn duit in het zakje kunnen doen om naast het hoofd ook de andere aspecten van het mens-zijn aan bod te laten komen. Jongeren moeten trouwens ook een huishouden kunnen besturen, m.a.w. leren koken, wat naaiwerk (verstellen), de tuin onderhouden, iets herstellen, poetsen … Dat leren ze hopelijk voor een groot stuk thuis, maar de school heeft daar zeker een aanvullende taak . Maar dat zijn dingen waar ik niet zo goed in ben. Dat laat ik bijgevolg graag aan andere collega's over. Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig? Ziekenhuispastor, rouwbegeleider, politica, raadgever bij een zoektocht naar de gepaste behandeling bij een medisch probleem, gehuwde vrouwelijke priester, schrijfster … Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit. In Finland: een goed geoliede maatschappij en tegelijk dicht bij de natuur: bossen, meren of bergen zijn dicht in de buurt. Mensen zetten zich 100 % in op het werk, maar nemen ook hun tijd en ruimte om tot rust te komen au sérieux: pauze is pauze, vakantie is vakantie; dan laat men het werk en de school echt achterwege! Na elke 40 minuten les, is er 10 minuten verplichte pauze. België blijft ook een goede keuze! Sinds ik naar India geweest ben, sta ik elke dag verwonderd hoe ondanks fileleed en zware ongevallen hier toch alles vlot verloopt, hoe we ook een poging doen om de kloof tussen rijk en arm te dichten. Ik wil er in dit verband voor opkomen dat de klok daar niet teruggedraaid wordt door profitariaat op alle niveaus. De nefaste invloed van corruptie heb ik met mijn eigen ogen in India gezien. Ook in België blijft het echter een weliswaar meer verborgen kwaal. Ons Belgisch klimaat verkies ik, zelfs de regen en de bewolkte dagen, sinds ik de hitte in India meemaakte.

b g

15 Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal …). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken? Ik zou graag op stage gaan bij enkele onderwijsvernieuwers: Sugata Mitra en zijn 'hole-in-the-wall-project', Jef Staes en anderen met hun concept van 'the flipped-classroom' en Luk Dewulf met zijn project rond talentontwikkeling. Daar zou ik Gandhi of Jezus bij willen vragen. Met dat groepje samen en liefst ook enkele vrouwen erbij leren om een onderwijsvorm onder de knie te krijgen en uit te bouwen die jongeren aanspreekt op hun talent, hun totale mens-zijn en op hun eigen drang naar weten, ontdekken en leren. Om het met de woorden van Jef Staes te zeggen: ons volgzame passieve schapengedrag achter te laten en actieve ontdekkers te worden die leven vanuit hun Licht-kern. Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! 'Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10000 euro', je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoezo? Dat is een moeilijke!!! Verdelen onder onze 4 kinderen om hun dromen verder uit te bouwen. Mijn man een droomreis cadeau doen. Vergelijkende godsdienst gaan studeren aan de KUL of natuurgeneeskunde in Bloemendaal. Of een onderwijssysteem op poten zetten waar de totale mens aan bod komt … Stel, je mag de lessen godsdienst in het vrij onderwijs herbekijken en aanpassen. Wat zou je willen veranderen, wat niet? Waarom dan wel of niet? De naam van het vak zou ik veranderen zodat men weet dat het een vak is waar kinderen van alle soorten religies en zonder religie op zoek gaan naar de Essentie, naar datgene wat het leven overstijgt ... Een vak met plaats voor ontmoeting met jezelf en van daaruit ruimte om ons hart open te zetten om te luisteren naar die Andere Werkelijkheid: is ze er of is het een fantasietje zoals Sinterklaas? Er moet zeker ook plaats zijn voor de nodige kennis omtrent onze eigen religie, en met ruimte om van elkaar te leren door te vergelijken met andere religies. En natuurlijk … een vaklokaal, een stille ruimte … niet vak. een een met

Van Vaerenbergh Mevr.

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met voorgeschiedenis te maken? Koken misschien? In elk geval: iets totàààààl anders … beetje creatiever ook en gezellig! Heeft voor mij niets voorgeschiedenis te maken, wèl met graag kokerellen!

Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig? Bedienen in een broodjeszaak of crèmerie of ... Maar dan wel zo dat ik tijd mag maken om vriendelijk te zijn voor de klanten … het lijkt me plezierig om mensen tevreden te weten en te zien genieten. En oh ja, ik wil ook maar parttime werken … zo blijft er nog ruimte voor de belangrijke dingen van het leven!

b g

Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit. Zeker in het zuiden: Frankrijk, Italië … tussen de bergen en de zee, met leuke stadjes in de omgeving … en dan daar een versnelling lager werken! Ik zie me al de gasten onthalen in een authentieke B&B, hen verwennen met lekkere ontbijtjes, tips geven voor daguitstapjes ... en in de namiddag permitteer ik me een uurtje bij het zwembad (uiteraard in het zonnetje!) ... Héérlijk! Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal …). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken? Mag dat ook een onbekende BV zijn???? Ik loop niet graag in de kijker! En al helemààl niet met BV's om me heen! Deze stel-vraag laat ik dus liever aan mij voorbijgaan! Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! 'Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10000 euro', je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoezo? Zèlf zou ik voor het ogenblik een lange rustpauze inlassen om af en toe te gaan stappen of reizen, en vooral om te ontspannen! Ik zou zeker mijn kleinkindjes verwennen, en veel feestjes organiseren of vakantieweken plannen met mijn kinderen. En dan zijn er nog enkele 'goede doelen' die me nauw aan het hart liggen ... Kom ik er nog met mijn 10000 euro?

Stel, je mag de lessen godsdienst in het vrij onderwijs herbekijken en aanpassen. Wat zou je willen veranderen, wat niet? Waarom dan wel of niet? Gevaarlijk vraagje … Soms denk ik dat godsdienst gewoon geen vak meer zou mogen zijn, en dat mensen pas op volwassen leeftijd zouden moeten kiezen of ze zich hierin verdiepen of niet. Anderzijds maakt het echt wel essentieel deel uit van onze cultuur, dat moet minstens basiskennis zijn. Misschien moeten we denken in de richting van een vak levensbeschouwing of cultuurbeschouwing? In elk geval: het kennisaspect kunnen we wel overdragen op leerlingen, het geloofsaspect is en blijft een louter persoonlijke aangelegenheid … dàt kan je niemand opdringen! Maar goed ook!

Mevr. Smet

Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander vak. Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken? Indien de richting Humane wetenschappen bij ons zou bestaan, dan zou mijn oog zeker vallen op vakken zoals psychologie, cultuurwetenschappen of gedragswetenschappen. Alles wat mensen beweegt in hun doen en laten fascineert me: hun verleden, hun maatschappelijke en relationele context, hun cultuur, hun zoektocht naar identiteit. Ik heb tijdens mijn opleiding godsdienstwetenschappen ook steeds als keuzevakken antropologie, filosofie, genetica gekozen en mijn thesis gemaakt binnen de faculteit psychologie.

b g

Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig? Om eerlijk te zijn, ik heb er in de loop van mijn carrière een paar keer met collega's over zitten fantaseren, zeker op momenten dat je je afvraagt wat je nog aan jongeren te bieden hebt met je vak of op momenten dat je hersentjes moe werden van het steeds bezig zijn met hoe je levensvragen kan uitwerken in 'boeiende' lessen. Als alternatieven kwamen wel altijd beroepen ter sprake waarbij je in contact kwam met mensen. En één keer kwam dat bangelijk dichterbij: samen met een collega droomden we ervan om een klein, gezellig eethuisje te beginnen ergens in een stad. Zo eentje dat maar open is van 11u00 tot 18u00. Goed voor een kleine lunch, een quiche, slaatje … en in de namiddag koffie met pannenkoeken of gebak. Allebei staan we graag in de keuken, ontvangen we graag mensen en maken het graag gezellig. Waarom niet? Er werd op een bepaald moment zelfs gesproken over een pand dat vrij stond. Daar is het dan toch (wijselijk :-) ) bij gebleven. Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit. Dan zou ik liefst in Europa willen blijven. Ergens waar wat meer zon schijnt, maar toch nog in een groene omgeving. Geef me Frankrijk, de Luberon. Prachtige natuur en heerlijke koelte op de heuvels! En in de buurt van Aix-en-Provence : een toffe studentenstad met cultuur en Zuiderse sfeer. Of Noord-Italië, Siusi, de bergen boven Bolzano, daar gaan we al 28 jaar op vakantie, prachtige natuur, weg van de drukte, zalig lieve mensen, wat trager en nog niet te veel commerciële drukte. Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal …). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken? Oh , ik heb het niet zo voor BV's, soms te veel ego's, bovendien loop ik zelf helemaal niet graag in de kijker. Maar als ik dan toch zou moeten kiezen, mag je mij in de komende weken eens op stap sturen met Thomas Vanderveken! Vrolijke jongen die straks verslaggeving uitbrengt van de finale van de koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Hij mag me gewoon dumpen in de concertzaal, terwijl hij de verslaggeving verzorgt. Als er nadien een receptie is, dan zal ik die zeker niet afslaan! Of anders mag je mij stiekem meesturen met een groot Belgisch choreograaf: Sidi Larbi Cherkaoui. Een fantastisch iemand met een grootse, wijze visie op de hedendaagse multiculturele samenleving. Hij brengt met zijn dansgezelschap Eastman een verbluffende en pakkende uitdrukking van wat mensen in wezen beweegt en tot elkaar bindt. Of nog anders, samen met Jeroen Meus in de keuken: lekker met je handen mogen wroeten in mals vlees, geurende kruiden, luisterend naar zijn sappige Brabantse uitleg en mogen proeven van zijn Dagelijkse Kost! Ook niet slecht! Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! 'Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10000 euro', je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoezo? Het klinkt cliché, maar - al was het maar om mijn geweten te sussen of gewoon uit pure dankbaarheid - een deel sta ik zeker af aan een goed doel! Met de rest ga ik op zoek naar een heerlijk huisje, zalig gelegen in het groen of bij de zee waar ik het ganse gezin trakteer op een weekje / verlengd weekend vakantie! Het samen vakantie nemen zal langer nazinderen dan de som op de bankrekening, niet?

b g

Mevr. Van Roey

Stel, je mag de lessen godsdienst in het vrij onderwijs herbekijken en aanpassen. Wat zou je willen veranderen, wat niet? Waarom dan wel of niet? Zeker al de naam van het vak veranderen in zoiets als: 'Levensbeschouwelijk denken.' Dat dekt al meer de lading van het vak zoals we dat vandaag geven. Ik heb het zelf nogal voor het 'actief pluralisme' waar bij we jongeren stimuleren om met een open geest na te denken over levensvragen, morele uitdagingen, het religieus besef en leven in onze cultuur, en dat we hen tegelijk uitdagen tot het (verder) ontwikkelen en uitzuiveren van hun eigen levensvisie. Het is niet zo dat het niet uitmaakt wat je denkt! Het is belangrijk dat men een visie ontwikkelt die gefundeerd is en open en kritisch blijft observeren, steeds met respect voor elkaar (anders is niet slechter! Gewoon anders). Ik zou best één van de twee uurtjes levensbeschouwing durven invullen met sociaal engagement omdat ik denk dat de opvulling van de ruimte tussen mensen, het zorg dragen voor elkaar, een belangrijke vindplaats is van zingeving en kwaliteit van leven. Een draagvlak voor de samenleving dat we wat verloren hebben. Stel, je mag een ander vak geven op onze school. Nee, niet een vak van je opleiding, maar een (totaal) ander vak. Welk vak zou je kiezen en waarom? Heeft dat met een voorgeschiedenis te maken? Lichamelijke opvoeding. Ik sport graag en ben graag in beweging. Vroeger heb ik nog volleybal in competitieverband gedaan. Het toestelturnen zou me wel wat afschrikken. Stel, je mag een ander beroep kiezen. Welk(e) beroep(en) zou je kiezen en waarom? Heeft dat ook met een voorgeschiedenis te maken? Is er nog een andere toelichting nodig? Architect. Ik ben graag creatief bezig en het lijkt me leuk om een eigen ontwerp ook écht te kunnen uitvoeren. Nu raak ik mijn creativiteit kwijt in hobby's zoals fotografie en wekelijks trek ik naar de 'tetterende tiretten', een groepje waar een dertigtal jonge vrouwen samenkomen met hun naaimachine. Stel, je mag gaan werken in een ander land, een ander continent. Waar zou jij verzeild willen raken? Welk land, welke regio, welke stad? Leg eens uit. Ik reis graag, maar kom ook heel graag thuis. We hebben een heel hechte familie en daarom zou ik toch het liefst gewoon in België, in Dendermonde blijven. Dat is op zich al een prachtige stad! Stel, je mag maximaal één dag op stap met een BV (cultuur, sport, politiek, economie, tv, regionaal …). Wie zou je uitkiezen en waarom? Wat zou je doen? Hoe zou je je plannen aanpakken? Bartel Van Riet. De presentator van het programma Groenland en auteur van de gelijknamige boeken. Ik werk graag in de tuin en geniet van de natuur. Hij zou me gerust een dagje op sleeptouw mogen nemen. Stel, je speelt Monopoly en je wint echt een pak geld! 'Een vergissing van de bank in je voordeel: je verdient 10000 euro', je kent die zin wel. Wat zou je daarmee doen? Hoezo? Wanneer die 10000 euro niet echt van mij zouden zijn, zou ik ze ook niet zomaar zelf willen uitgeven. Misschien zou ik ze eerder spenderen aan iets waar heel wat mensen blij mee kunnen zijn. Een klein gratis festival of iets voor een goed doel misschien? Stel, je mag de lessen godsdienst in het vrij onderwijs herbekijken en aanpassen. Wat zou je willen veranderen, wat niet? Waarom dan wel of niet? Ik ben best tevreden over de lessen godsdienst zoals we die nu kunnen organiseren. We krijgen voldoende vrijheid om in te spelen op vragen van leerlingen en onze eigen accenten te leggen. Religie blijft me heel erg boeien en het is een uitdaging om er steeds meer over te lezen. Meestal kom ik alleen tijd te kort om lessen nog actueler of creatiever uit te werken.

b g

Talent om te reizen: Italia 2013 Pasen, om 5 u 's morgens. 65 zesdes vertrekken naar 'la bella Italia'. Een eindreis die opnieuw een topper wordt. Pisa, Lucca, Firenze, Siena, Roma, Assisi en Venezia. Onze zesdes genieten van al het mooie dat Italië op cultureel vlak te bieden heeft. En natuurlijk ook van het Italiaanse ijs, de (reuze)pizza’s, het flesje wijn, de pasta, de operamuziek tijdens een overvloedige maaltijd, het lentezonnetje, het gezellig chillen in de hotels. Het plein voor de dom van Siena wordt hun podium voor een flashmob. Berkenboom verovert Italië en geniet volop … Voor velen mag de reis best nog een dagje langer duren. H. Mariman

Talent voor wetenschappen ... We zijn leerlingen van het 6e jaar wetenschappen. In het kader van onze richting zijn we woensdag 9 januari naar het Vlaams instituut voor biotechnologie in Leuven gegaan. Onze dag begon met een groepssessie van 9u30 tot 10u30, waarbij we een les kankergenetica kregen. Enkele professoren gaven ons meer uitleg over erfelijkheid, DNA als code en het verschil tussen kankercellen en normale cellen. Daarna werden we in 3 groepen gedeeld en elke groep volgde drie sessies in een andere volgorde. Onze eerste sessie was analyse van DNA in de praktijk. Hierbij moesten we verschillende hoeveelheden chemische stoffen nauwkeurig pipetteren, verdelen, in verschillende flesjes. Daarna moesten we een polymerase-kettingreactie (DNA vermenigvuldigen om het te kunnen bekijken) uitvoeren en analyseren. Na heel wat precisiewerk konden we de lengte van de DNA-stukjes meten. Op de foto zie je hoe we nauwkeurig stukjes DNA verdelen over kleine gleufjes. Na de zeer interessante voormiddag volgde het middagmaal in de ALMA (het studentenrestaurant van de universiteit). Na de deugddoende maaltijd zijn we begonnen met de tweede sessie, namelijk het behandelen van kankercellen met verschillende geneesmiddelen. We bekeken besmette en gezonde muizencellen onder de microscoop. Daarna werden de cellen behandeld met geneesmiddelen in proefschaaltjes. Hierbij kwamen zeer dure machines aan te pas. De pipetteermachine (dit is een machine om nauwkeurig verschillende volumes stof in een reageerbuisje te doen) kost zomaar even 200000 euro! Na de behandeling met geneesmiddelen bestudeerden we de effecten ervan. Dan waren we toe aan de laatste sessie, waar we meer uitleg kregen over de analyse van DNA van kankercellen. We zagen hoe het DNA van een gezond persoon eruit zag en moesten dit vergelijken met andere personen om eventuele mutaties (veranderingen in het DNA) op te sporen. Na de verschillende sessies kwamen we terug samen om de dag te evalueren. Om 16u30 verlieten we het VIB en keerden we na een zeer leerrijke dag terug naar huis. Joran De Bock - 6c2

b g

Leukemiegetuigenis Yoshi De Visscher Een deel van de zesdejaars ging op uitstap om o.m. het verschil tussen kankercellen en gewone cellen te zien. Jammer genoeg zijn er ook mensen die dit aan den lijve ondervinden. Zo ook Yoshi uit 1e, die hieronder graag zijn ervaring met leukemie en zijn blog daarover aan u voorstelt. Ik ben Yoshi De Visscher en zit in klas 1e. Toen ik 3,5 jaar was, zeiden de dokters dat ik leukemie had. Leukemie is een soort kanker, bloedkanker. Ik moest dan een hele lange tijd in het ziekenhuis blijven. Ik kon dus ook mijn klasgenootjes niet zien. Na 2 jaar behandeling dacht mijn dokter dat ik wel zou genezen. Verkeerd gedacht, in september 2007 ben ik hervallen. Toen kon ik dus weer niet naar school maar mijn klasgenootjes hadden een oplossing bedacht. Ze hadden een beer met een t-shirt aan met mijn naam erop in de klas gezet (zie rechts). Die zat dan iedere maand naast iemand anders in mijn plaats. Het ging toen echt niet goed met mij en heb enkele weken in coma gelegen. Dit kwam door de chemo die ik gekregen had. Na opnieuw een behandeling van 2,5 jaar gaat het nu zeer goed met mij. Wel moet ik nog om de anderhalve maand naar het ziekenhuis op controle, om mijn bloed te laten onderzoeken. Deze zomer wordt de termijn verlengd en zullen de controles maar om de 3 maanden gebeuren. Met dit verhaal wil ik iedereen die met kanker geconfronteerd wordt, laten zien dat er ook een lichtpuntje kan zijn en dat alles ook goed kan komen. Mijn blog kunnen jullie vinden op: http://users.telenet.be/yoshidevisscher/ Yoshi De Visscher - 1e

Op 25 april organiseerden we met PZW Supervrijwilliger een dessertenverkoop ten voordele van Appelsien, een jeugddienst voor mensen met een mentale handicap. Op woensdagnamiddag maakten we zelf brownies, tiramisu, vanillepudding en cake om ze de volgende dag te verkopen. Dit bracht in totaal 304 euro op.

b g

Talent om te reizen: Hongarije door Cennet Bekci - 5a en Joke Maes - 5c1

EXPEDITION HUNBEL : HUP NAAR HONGARIJE!

BOEDAPEST, EEN BOLWERK OOK BEREN HEBBEN HONGER! VAN SCHITTERENDE HONGAARSE ARCHITECTUUR

Na een avontuurlijke treinrit, waarbij sommigen het overstappen nauwelijks haalden, kwamen we aan in de luchthaven van Zaventem. Daar aanschouwden we het Belgische elftal, volledig relaxed bij het zien van de flitsende camera’s. Hier hadden de meisjes uiteraard geen interesse voor, want onze gedachten gingen uit naar een spannende week vol plezier en verrassingen. De harten van de jongens gingen wel wat harder slaan! Rond de middag stapten we het vliegtuig in, dat ons naar het Beloofde Land zou brengen: Hongarije! Eenmaal aangekomen in Boedapest, stonden de Hongaren met een mix van zenuwen en blijdschap op hun gezicht op ons te wachten. Het klikte meteen! Op school werden we ontvangen in de "Club", waar de Hongaren vaak ontspannen in de pauzes. Vervolgens speelden we een verkennend spel doorheen de school. Hierna propten we ons vol met de heerlijke goulash die de vader van Botond Vabrecz had gemaakt. Na die gezellige avond gingen we allen naar de huizen van onze gastgezinnen en met een volle maag vielen we vrijwel onmiddellijk in een diepe slaap in onze warme, perfect opgemaakte Hongaarse bedden.

Nog moe van onze leuke avond zaten we alweer op de bus, maar nu naar een iets of wat ongewone bestemming: het berenreservaat. Daar hebben we de reusachtige, moordlustige beren gevoed met honing, die veranderden in zachtaardige Winnie de Pooh’s zodra ze de honing proefden. De tweede dag startte erg vroeg, Nadien namen we afscheid van omdat we de bus moesten nemen de beren en vertrokken we naar naar Boedapest. Eenmaal Gödölö, waar het paleis van Sisi zich aangekomen op het 'Herosquare' bevindt. Deze keizerin spreekt tot kregen we opdrachten die onze de verbeelding sinds zij opnieuw Hongaarse vrienden voor ons tot leven werd geroepen door Römi hadden bedacht. Onze volgende Schneider. halte was het Hongaarse 's Avonds werden we allemaal parlement. Dit was een prachtig en verwacht bij Gÿorgÿ Klément, wiens complex gebouw, maar de uitleg ouders een wijnbedrijf hebben. van de gids was jammer genoeg Wij hadden het voorrecht om een minder spectaculair. Nadien kregen gesloten wijnproeverij mee te we de tijd om onze hongerige maken. Vervolgens trokken we buikjes te vullen met Hongaarse allemaal weer naar het Jazzcafé en zoetigheden die we op de kleine, als dat nog niet genoeg was ook gezellige marktjes konden kopen. nog naar de Mixer. Dit was een Zo waren er bijvoorbeeld de veelzijdige en geslaagde avond! Kürtöskalács, oftewel schoorsteencakes. In de namiddag hebben we een korte stop gemaakt bij een grote waterfabriek. Na deze vermoeiende dag gingen we naar huis om ons energiepeil terug bij te vullen voor onze eerste avond in het alombekende Jazzcafé.

b g

FAMILIEDAG

presentaties van onze Hongaarse vrienden over de geschiedenis, de gastronomie, de muziek en de cultuur van Hongarije. Nadien moesten we de barkoude stad in om enkele opdrachten over Cegléd te maken. Gelukkig duurde dit niet lang en konden we de warmte opzoeken in het Drummuseum en de winkel van de ouders van Gÿorgÿ Klement, waar we allemaal bekende Hongaarse wijnen en de befaamde Palinka konden inslaan voor het thuisfront. Tegen de avond trokken we naar het zwembad met thermaal water. Het warme water deed enorm veel deugd na deze barkoude dag. De rit naar huis viel echter tegen. Terwijl wij vrolijk aan het plonzen waren, was er immers een heuse Dag 4 was familiedag. Op deze dag sneeuwstorm beginnen te woeden. werd er van iedereen verwacht om Weggeraken was geen sinecure en een hele dag met het gastgezin zij die nog een lange busreis voor door te brengen. De activiteiten de boeg hadden, beleefden nog verschilden van gezin tot gezin. Dit een spannende tijd, maar iedereen was voor iedereen een heel aan- kwam gelukkig gezond en wel aan gename en rustige dag, al waren op zijn bestemming. er wel enkelen die toch een tikje jaloers waren omdat deze of gene DE LAATSTE AVOND: DAT MOET wel iets leukers of interessanters WAARDIG GEVIERD WORDEN! had gedaan op familiedag. LESSEN OP Z’N HONGAARS

De familiedag werd gevolgd door een drukke dag. In de ochtend hebben we verschillende lessen bijgewoond zoals Engels, wiskunde en Duits. Na deze lessen kregen we

In de namiddag woonden we de presentatie bij van een beroemd Hongaars figuur, waar we jammer genoeg niks van begrepen omdat de hele voorstelling in het Hongaars werd verteld. Nadien snel naar huis om te eten en ons buikje te vullen, want onze laatste avond moest gevierd worden in het Jazzcafé. Deze avond zijn we nog eens goed uit de bol gegaan tot in de vroege uurtjes! We hadden wel strikte richtlijnen gekregen van onze coaches en die werden toch zo goed als het kon nageleefd. EEN EMOTIONEEL AFSCHEID VAN ONZE VRIENDEN

De laatste dag in Hongarije … In de ochtend woonden we een huldiging bij in de turnzaal van de school. Eén leerling mocht na een lange verkiezingscampagne voor 1 dag directeur zijn. Dit was de 'omgekeerde dag'. Na afloop gingen we voor een allerlaatste keer naar de Club, waar we een evaluatieformulier over de afgelopen week moesten invullen. Nadien stapten we met spijt in het hart op de bus naar het vliegveld, samen met onze Hongaren. Daar werden onze Onze voorlaatste dag startte laatste, gekke foto’s genomen en opnieuw met het bijwonen van de laatste knuffels uitgedeeld. We enkele lessen. wisten dat we deze geweldige, Na deze onbegrijpelijke ochtend hechte groep enorm zouden gingen we met de trein naar missen, maar het idee van elkaar Kecskemét, waar we een groot terug te zien in oktober winkelcentrum bezochten. We was een troost. Dit konden onze voedselvoorraad was het einde van ons bijvullen voor de terugreis, waar spetterende, Hongaarse we niet echt naar uitkeken. avontuur!

b g

Talent voor elkaar: hoe zou het nog zijn met ...

mevrouw Buslot, mevrouw Feremans en mevrouw Burm? Het lijkt nog maar gisteren, maar toch is het alweer even geleden dat mevrouw Buslot, mevrouw Feremans en mevrouw Burm de gele poort min of meer definitief (af en toe zien we hen gelukkig nog eens verschijnen) achter zich dichttrokken. Wij zijn natuurlijk razend benieuwd hoe het nu met hen gaat! 1. Kan je – voor wie het al vergeten zou zijn én voor onze jongste lezers – kort uitleggen wanneer je bij Berkenboom terecht gekomen bent en wat je taak er precies was? Na meer dan 14 jaar lesopdrachten in een aantal scholen, kwam ik begin 1989 in onze Berkenboom terecht. Ik mocht er Mevrouw Van den Steen vervangen tijdens haar bevallingsverlof. En gelukkig, ik ben hier kunnen blijven: halftime als leerkracht godsdienst in het tweede en derde jaar en halftime als secretariaatsmedewerker, met als hoofdtaak de leerlingenadministratie.

Mevr. Buslot

2. Wat is het eerste wat je gedaan hebt op de dag dat je normaal zou moeten gaan werken? Ik heb die dag mijn wekker niet meer gezet (zalig), maar toch werd ik wakker om 6u, zoals vroeger. Elk moment dacht ik: nu zijn ze dit of dat aan het doen op school. Omdat ik te veel aan het denken was die dag, hebben we er een dagje uit van gemaakt. We zijn naar Hulst gaan shoppen en eens lekker gaan eten. 3. Waar heb je voor je pensioen het meest naar uitgekeken? Heb je dit intussen ook verwezenlijkt? Ik keek uit naar kleine dingen: genieten van alles wat op mijn levensweg komt. Zo besteed ik nu veel meer tijd aan de kinderen en kleinkinderen, aan oudere familieleden … Vrienden van vroeger, waarbij het contact verwaterd was, heb ik terug opgezocht. Elke maand maken mijn man en ik een klein reisje van enkele dagen. Deze maand waren we in Luxemburg en volgende maand staat Amsterdam op het programma. 4. En is het nu echt zo: heeft een gepensioneerde tijd te kort? Dit is effectief zo! Ik heb een brede interesse voor cultuur en ik hou van wandelen en fietsen. Ook probeer ik me sociaal te engageren in de parochie en in het verenigingsleven. Oudere en zieke familieleden mogen altijd op mij rekenen. Maar toch heb ik ook leren 'neen' zeggen, hoe moeilijk dit ook is, want dit gaat volledig in tegen mijn natuur. Ik houd nog meer een agenda bij dan vroeger, toen ik nog actief was in het onderwijs. 5. Denk je nog wel eens terug aan Berkenboom? Wat mis je het meest? Dagelijks denk ik nog, met heel veel heimwee, aan die mooie jaren op onze Berkenboom. Ik mis de hartelijke gesprekken met de directie en de collega’s. Aan de leerkrachten godsdienst bewaar ik vele mooie herinneringen. Maar vooral de secretariaatscollega’s waren mijn goede vrienden. We hebben samen hard gewerkt, maar ook heel veel plezier gemaakt en we hadden een warme vriendschapsband. Ik denk ook heel dikwijls terug aan al onze leerlingen, maar dan vooral aan deze met wie ik, als vertrouwensleerkracht, vele gesprekken gevoerd heb. Ik lag vaak wakker van hun problemen, maar ik durf eerlijk zeggen dat we meestal een oplossing hebben kunnen vinden en dat gaf mij dan zo’n fijn gevoel. Mijn oogappels zijn en blijven onze zesdejaars. In refter Reintje leerde ik hen allen beter kennen en waarderen. Wij bouwden samen een unieke band op, zeker met de leerlingen die nu afscheid nemen. Ik heb hen de eerste weken na mijn afscheid enorm gemist.

b g

6. Is er een leuke anekdote uit je Berkenboomtijd die je graag met onze lezers wil delen? Ik weet niet of ik dit wel mag schrijven, maar ik probeer het toch maar. Alle medewerkers van het secretariaat moesten elke maandagmorgen bij onze vroegere directeur De Langhe op appel komen. Er werd dan overlopen wat er die week allemaal op het programma stond. Toen het, op een goede dag, mijn beurt was en onze directeur zijn uitleg aan het doen was, merkte ik plotseling dat er een nylonkous op zijn bureau lag. Ik kon mijn lach niet inhouden en de directeur zei: "Jij schavuit, wat scheelt er met jou!". Toen ik hem vertelde wat de oorzaak was, werd hij heel rood en zenuwachtig. Maar wees gerust, het mysterie was snel opgelost: een collega die voor mij op het bureau was, had haar zakdoek genomen en daarbij was haar kous (die had ze een tijdje voordien uitgedaan had omdat het te warm was) uit haar zak gevallen. Directeur De Langhe was natuurlijk opgelucht dan! 7. Welke boodschap wil je onze Berkenbomers nog meegeven? Geniet van jullie Berkenboomtijd en koester alle leuke herinneringen, want weet dat jullie op een fantastische school zitten met heel bereikbare en warm meelevende directeurs, superleerkrachten en secretariaatsmensen uit de 1000. Laat af en toe eens iets van jullie horen, we hebben dat zo graag. En ik zei altijd tegen mijn leerlingen en oud-leerlingen: als je mij hier of daar ergens tegenkomt … laat je horen, hé! En ik meen dat, want het zijn juist deze kleine gesprekjes die zo’n deugd doen.

Mevr. Feremans

1. Kan je – voor wie het al vergeten zou zijn én voor onze jongste lezers – kort uitleggen wanneer je bij Berkenboom terecht gekomen bent en wat je taak er precies was? Op 1 september 1973 stapte ik Berkenboom binnen als leerkracht Engels in het tweede en derde jaar. Engels was op het regentaat mijn lievelingsvak en ik was dolgelukkig dat mijn opdracht uitsluitend bestond uit het aanleren van de taal van Shakespeare.

2. Wat is het eerste wat je gedaan hebt op de dag dat je normaal zou moeten gaan werken? Ik weet dat ik in alle geval langer geslapen heb en mij heb verheugd over het feit dat ik niet meer moest werken. Voor de rest weet ik het eigenlijk al niet meer. Het zal dus zeker niets spectaculairs geweest zijn, anders zou ik het me wel herinneren. 3. Waar heb je voor je pensioen het meest naar uitgekeken? Heb je dit intussen ook verwezenlijkt? Tussen mijn twaalf en achttien jaar heb ik heel veel gelezen en ik las ook heel graag. Nadien had ik enkel tijdens de vakanties tijd om boeken te lezen. Ik had me dus voorgenomen om dit terug veel meer te doen en dat is gelukt. Ik kan nu zonder enig schuldgevoel een hele middag een boek lezen en ondertussen ook genieten van een lekker tasje Engelse thee. Met het slechte weer van de voorbije maanden heb ik dus ook al veel kunnen lezen. Ik heb nu ook veel meer tijd om mijn Italiaans bij te houden. Ik zit nu in het derde jaar en nu moet er echt wel gestudeerd worden. Ik wilde ook wat meer aan sport doen tijdens mijn pensioen en nu ga ik één keer per week naar de gymles en één keer per week zwemmen en dat doet mij ook heel erg deugd. 4. En is het nu echt zo: heeft een gepensioneerde tijd te kort? Nee, dat vind ik niet. Als werkende moeder heb ik geleerd mijn tijd goed te plannen en nu hoef ik dat niet meer doen. Dit geeft de indruk dat de dagen en de weken korter zijn geworden dan voorheen, maar ik heb zeker geen tijd te kort.

b g

5. Denk je nog wel eens terug aan Berkenboom? Wat mis je het meest? Omdat ik maar om het hoekje van de school woon zie ik nog dagelijks de plaats waar ik 39 jaar gewerkt heb en ik zie ook nog geregeld collega's en leerlingen. Onlangs woonde ik de finale van 'Berkenboom's Got Talent' bij en dan is het voor mij alsof ik nog nooit van school ben weggeweest. Dan voel ik de Berkenboomsfeer weer en dan heb ik geen gevoel van gemis, maar van grote vreugde dat er in Berkenboom altijd creatieve mensen te vinden zijn die de fakkel overnemen van de oudere generatie en zo moet het zijn. 6. Is er een leuke anekdote uit je Berkenboomtijd die je graag met onze lezers wil delen? Een twintigtal jaar geleden was er de jaarlijkse actie voor Broederlijk Delen. Die keer werd het initiatief aan elke klastitularis gelaten om met de klas een activiteit te organiseren die geld in het laatje kon brengen. Ik stelde mijn klas voor om een film te draaien over mijn leven als klein meisje in Congo. Mijn vader had ons daar zeer uitvoerig gefilmd en er was dus voldoende materiaal voor handen om zeker een kwartiertje te vullen. In de film zat een scène waar ik als vijfjarig meisje in mijn onderbroekje rondliep in de tuin van ons huis in Leopoldstad. Er moest ook reclame gemaakt worden voor onze activiteit. Mijn bengels vonden er niets beter op dan als sandwichmen op de speelplaats rond te lopen en luidkeels te verkondigen : 'Komt dat kijken, komt dat kijken, de Feremans in haren bloten'. Mijn collega's wisten niet wat ze hoorden, maar de klas waar de film werd gedraaid, zat stampvol om een vijfjarige in haar onderbroekje te zien. Actie Broederlijk Delen geslaagd! 7. Welke boodschap wil je onze Berkenbomers nog meegeven? Dit vind ik de moeilijkste vraag. In een concrete situatie zou ik waarschijnlijk wel een goede raad kunnen geven maar een algemene boodschap heb ik niet echt. 1. Kan je – voor wie het al vergeten zou zijn én voor onze jongste lezers – kort uitleggen wanneer je bij Berkenboom terecht gekomen bent en wat je taak er precies was? Berkenboom en het Waasland waren voor mij geheel onbekend toen ik in januari 1973 mijn eerste geschiedenisles in de school gaf. Ik kon beginnen met het heuglijke feit dat de Amerikanen zich terugtrokken uit Vietnam. Ik had nooit kunnen denken dat ik bijna veertig jaar op deze school zou blijven. Ik was geschiedenisleerkracht, titularis van een zesde jaar, maar heb vooral veel genoegen beleefd aan de lessen filosofie en Hedendaagse kunst in het kader van de Vrije Ruimte.

Mevr. Burm

2. Wat is het eerste wat je gedaan hebt op de dag dat je normaal zou moeten gaan werken? De morgen van de eerste dag was heel moeilijk, ik miste mijn schoolleven, mijn kleinkindjes en een mailtje van mijn oud-collega-titularissen met uitnodiging voor weekendje Parijs brachten veel troost. 3. Waar heb je voor je pensioen het meest naar uitgekeken? Heb je dit intussen ook verwezenlijkt? Ik keek niet echt uit naar mijn pensioen, ik heb nu wel meer tijd voor mijn lessen filosofie, tekenen, wandelen, lezen, opera, OKAN, op stap gaan, koffie drinken met dierbare vrienden ... 4. En is het nu echt zo: heeft een gepensioneerde tijd te kort? De komst van zes kleinkindjes op enkele jaren tijd zorgde wel voor heel veel verandering. Ik ben een rondreizende oma geworden. Mijn dochters hebben allen een boeiende job en ik wil ze zeker steunen, uiteraard geniet ik ook ten volle van oma te zijn, opnieuw spelen, voorlezen … Toch is het ook nog wat zoeken naar een nieuw evenwicht, je verzoenen met ouder worden …

b g

5. Denk je nog wel eens terug aan Berkenboom? Wat mis je het meest? De goede gesprekken met collega's, filosoferen met de leerlingen, met hen tentoonstellingen bezoeken, de gesprekken over hun studiekeuze, dat mis ik het meest, maar ik voel me nog sterk met de school verbonden: ik ben nog lid van de schoolraad, zetel nu ook in het schoolbestuur, waar ik mijn weg nog moet vinden, maar vooral de oud-leerlingenbond ligt mij nauw aan het hart. Er is nog geen echte oud-leerkrachtenbond, maar toch hebben we al enkele zeer aangename uitstappen gemaakt, telkens om naar uit te kijken! 6. Is er een leuke anekdote uit je Berkenboomtijd die je graag met onze lezers wil delen? Ik kan niet kiezen: de mooie Italiëreizen, de geschiedenisuitstappen, het front, de bezinningen, zelfs de mondelinge examens, Zuster Stanislas die me probeerde stiptheid bij te brengen … het was een heel mooie tijd. 7. Welke boodschap wil je onze Berkenbomers nog meegeven? Leef intens, vergeet niet dat je nooit meer zo een grote verscheidenheid aan boeiende dingen aangeboden krijgt dan nu op school, lees heel veel boeken, maak tijd voor vrienden ... E. Corveleyn

Talent om te ondernemen: PZW-mini-onderneming De CEO's aan het woord. Pzw-mini-onderneming is een zelfstandig project waarbij we door het verkopen van producten winst proberen te maken. Met andere woorden: een klein bedrijf oprichten. Dit jaar hebben we gekozen om seizoensgebonden decoratieartikelen te verkopen. We hebben 3 mooie, succesvolle producten ontwikkeld: kerstversiering voor in en rond de boom, fleurige bloemetjes in retro-en delftsblauwe theekopjes en tot slot 'Vijgen na Pasen'. We werkten met departementen die onder leiding van een CEO-duo stonden. Het financieel departement, het productief departement en het commercieel departement. Al de departementen werden bijgestaan door de coaches: Mevr. Van Ostaeyen en Dhr. Bruyneel. Dankzij deze indeling ging alles gestructureerd en vlot. Alle vier samen stonden we sterk. Het was een succesvolle onderneming, want we sluiten ons jaar af met voldoende winst. Als een beginnende onderneming zijn we blij met het verkregen resultaat, weinigen onder ons hadden überhaupt winst verwacht. Het was een zeer interessant project. Voor zowel economen als nieteconomen was het echt boeiend. Het bedrijfsleven is ingewikkelder dan het lijkt, er zijn veel risico's en het ergens over eens worden is echt niet gemakkelijk! Dit project heeft ons daarom ook zeker geleerd hoe we efficiënt moeten communiceren, wat zeer functioneel is naar de toekomst toe. We zijn ervan overtuigd dat de ervaring ons nog van pas zal komen in onze carrière. Sofie Van der Auwera - 5c6 & Gertjan Bosteels - 5c4, a.k.a. CEO's

b g

Talent voor cultuur: Saltarelloweekend Het Saltarelloweekend vond dit jaar plaats in het Laathof, een jeugdverblijf dichtbij het 'prachtige, lichtgele kasteel' van Hingene. Een zeer aangename en ruime locatie met een superleuk bos errond dat in januari nog bedekt was met een dikke laag sneeuw. Die kou was slecht voor de klank van sommige instrumenten, maar dat detail viel in het niets bij al onze sneeuwpret :-). Toen we zaterdag 19 januari na een gladde autorit arriveerden, konden we ons gerief kwijt in de slaapkamers. Meneer De Cock had de (onnodige) moeite gedaan om de kamers te verdelen. Ik schrijf onnodig omdat er van die kamerverdeling 's nachts niks meer overblijft, daarover later meer. De instrumenten en partituurstaanders brachten we naar de repetitieruimte waar we het grootste deel van het weekend zouden doorbrengen. Toen iedereen gestemd was, kregen we samen met talrijke partituren het befaamde 'schema' van meneer De Cock. Op dat schema wordt elke minuut van de dag perfect ingedeeld. 'Dat biedt structuur', aldus meneer De Cock, 'en schema's zijn er om gebroken te worden hĂŠ!' voegt hij nog snel toe :-). Overdag kregen we bezoek van mevrouw Van Havermaet, en later in de namiddag kwamen ook meneer Van de Vyver en meneer Surma langs. Deze laatste twee sleurden ons mee de kou in om op schattenjacht te gaan om dan uiteindelijk in een taverne te eindigen ... Nochtans had het schema een sportieve buitenactiviteit voorspeld?! 's Avonds kregen we nog gezelschap van Tine, de vrouw van meneer De Cock. Zij zou de zware taak van blijven slapen (lees 's nachts door de gang patrouilleren) mee op zich nemen. We vulden de avond met een hilarische muziekquiz waarbij we bijvoorbeeld een neusfluit (?!) moesten bespelen. Er waren nog veel andere speciale muziekinstrumenten waarvan ik de naam al lang vergeten ben, ook banale dingen als elastiekjes, doosjes en flesjes dienden als instrument. Na de prijsuitreiking haalden we de zangbundels erbij en gingen met onze hemelse gezangen de late avond in :-). Toen het tijd was om naar bed te gaan herinnerde meneer De Cock ons aan een nota bene op het schema: 'Respecteer, zoals het huisreglement van het Laathof vraagt, de nachtrust van je begeleiders, jouw medeleerlingen en de andere aanwezige huisbewoners of gasten !' Wij vonden dat natuurlijk vanzelfsprekend, brave muzikanten als we zijn ... Na een verkwikkende nachtrust en een heerlijk ontbijt was het weer tijd voor een paar muzieksessies afgewisseld met korte pauzes. In deze korte pauzes was een 'Zombieke' jammen niet uitzonderlijk, dat merkten ook onze uiterst vriendelijke buren. Ik denk dat de 4 akkoorden van de 'Cranberries' er al langs hun oren uitkwamen. Na de grote sneeuwballenfinale was het zondag rond 16 uur tijd om moe, voldaan en een beetje gestresst voor de toetsen van maandag, weer huiswaarts te keren. Het was alweer een zeer geslaagde editie van ons jaarlijkse Saltarelloweekend, nog eens een hele dikke merci aan meneer De Cock!! De Saltarellomuzikanten

b g

Talent voor elkaar: eindejaarsvraagjes 1

Waarom kwam jij naar Berkenboom?

Wie of wat is je eerst herinnering aan Berkenboom?

Wat was voor jou het absolute hoogtepunt?

Wat was de grappigste blooper die je een leerkracht ooit hoorde maken?

Wat zal je missen?

Wat zal je niet missen?

Wie of wat zal je nooit vergeten?

Hoe wil je dat wij ons jou herinneren?

Wat wens je ons die achterblijven toe?

Birgit Van Brussel (6a) 1

De sfeer van Berkenboom sprak mij wel aan op de opendeurdag.

De infoavond 'Welkom in het eerste jaar', waarbij we eind augustus onze titularis en

medeleerlingen voor de eerste keer ontmoetten.

De Ieuke momenten met vrienden op ItaliĂŤreis (vooral onze legendarische

gastronomische avonturen :D ) en de 100 dagen!

Dat zijn er zoveel geweest dat ik er geen zou kunnen uitpikken als grappigste. We hebben vaak in een

deuk gelegen in de klas.

De vriendschappen en de gezellige sfeer tussen de leerlingen onderling, maar ook tussen de

leerlingen en de leerkrachten.

Sommige schoolregels.

De grappige momenten in de klas en sommige leerkrachten zijn ook minstens onvergetelijk te

noemen! :)

Als iemand die andere mensen graag hielp.

Nog veel mooie momenten op Berkenboom!

b g

Mieke De Coster (6c)

Eindejaarsvraagjes b g

Op de opendeurdag was dit de school die mij het meeste aansprak, vooral omdat

iedereen zo vriendelijk was en de school niet zo groot is.

De allereerste keer dat we met de klas samen kwamen, nog voor dat het schooljaar

begonnen was, om onze boeken te komen halen. Mevrouw Coddens probeerde ons

op ons gemak te stellen, maar er waren toch nog veel zenuwachtige gezichten.

De fantastische ItaliĂŤreis staat voor mij op 1, gevolgd door de geweldige avond van

de 100 dagen dat we op school bleven slapen dit jaar.

Een echte blooper kan je het niet noemen, maar tijdens de lessen van meneer

Anthuenis hebben we al heel wat afgelachen.

De gezellige sfeer en de leuke mensen.

De stress van het dagelijks leren voor toetsen en de examenperiodes waarin elke je

elke dag minstens 1 examen moet doen.

De gezellige momenten met de klas en onze 'verboden' nachtelijke uitstap op de

ontmoetingsdagen naar Boulogne-sur-Mer.

Ik wens jullie nog veel toffe jaren met veel leuke momenten om later nog eens aan

terug te denken.

Ine Verheyen (6d) 1

Omdat mijn broer en zus hier ook zaten, dus de keuze was vlug gemaakt. Ik

wou eigenlijk liever naar de school gaan waar al mijn vriendinnetjes van het

lager gingen, maar al na enkele weken was ik heel blij dat ik toch naar de

mama en de papa geluisterd had!

De klasverdeling in de laatste week van augustus. Ik kende niemand en we

zaten er op het einde nog met 16 en toen zei Wenke plots tegen mij: ''Alle knappe jongens

zijn al weg''. Het ijs was meteen gebroken!

Zeker en vast 100 dagen, en dan vooral het spel en het blijven slapen op school!

Er zullen er ongetwijfeld veel zijn, maar er schiet me geen enkele te binnen. Wel herinner ik me

nog een stagiair die het liedje 'opzij opzij opzij' vergeten was op cd, en het dus maar zong, met

z'n hoofd gebukt over het boek, struikelend over z'n woorden. Heel gĂŞnant!

De gemoedelijke sfeer, leerkrachten die je bij naam kennen en vriendelijk knikken als je ze

tegenkomt. Ook de hechte klasgroep, ik denk dat we daar echt wel blij om mogen zijn.

De soms al-te-strenge regeltjes ;-)

Het schooltoneel ‘Alice in Wonderland’. De sfeer was zo goed, en ik heb er vrienden voor het leven

gemaakt. Het was een schitterende ervaring, een om nooit te vergeten!

Het feit dat jullie me zouden blijven herinneren, zou al mooi zijn. Dat zou willen zeggen dat ik toch iets

heb achtergelaten.

Dat alles lekker z’n gangetje blijft gaan zoals het nu is!

Eline Thyssen (6d) 1

Berkenboom leek mij al van bij de opendeurdag een leuke school en natuurlijk

omdat heel wat vriendinnetjes vanuit het lager ook naar Berkenboom

gingen.

Mijn allereerste herinnering aan Berkenboom is de eerste infoavond. Ik zie

mezelf nog als klein meisje voor de eerste keer met mijn nieuwe klas en onze

titularis Mevrouw Van Gerwen naar ons lokaal gaan om kennis te maken.

Er zijn veel hoogtepunten geweest, zoals Parijs, Italiëreis, Ieper, maar 100 dagen was toch echt super!

Dan werd mij nog maar eens duidelijk wat voor leuke klas ik wel niet had.

Sowieso een of andere uitspraak van Mr. Anthuenis! Ik denk dat 'Dan heb je mij nog niet opgewonden

gezien' wel in de buurt komt van de grappigste blooper :)

Ik denk dat vooral de leuke momenten met mijn fantastisch klasje ga missen, zoals het tussen de

lessen door plunderen van onze voorraadkast, lachen met bepaalde uitspraken, het gezellig

samenhokken en tetteren in Reintje ...

Er zijn veel zaken die ik zeker wel ga missen, maar het naar buiten gestuurd worden uit Reintje om een

frisse neus te halen, zelfs als het ijskoud was, ga ik zeker niet missen.

Ik weet dat het cliché klinkt, maar mijn klasje ga ik nooit vergeten!

Als het meisje dat het leuk vond van alles te regelen en de leiding te nemen, als het meisje van de

leerlingenraad, als het meisje bij wie iedereen altijd terecht kon, als het meisje dat rondwaggelde

op haar hoge hakken en daarbij soms wel eens van de trap donderde :)

Ik hoop dat iedereen net zo'n fijne zes jaar mag hebben als ik had! En voor de leerkrachten

hoop ik dat ze elkaar steunen om het gemis van zo'n geweldig zesde jaar te boven te komen :-).

E. Corveleyn en W. Anthuenis

b g

Talent voor sport: sportdag 2de graad

b g

Talent voor cultuur: Berkenboom en Opera Dat opera en Berkenboom samengaan, werd dit jaar bewezen door onze zesdejaars. Zij kregen de kans een voorstelling bij te wonen in de Vlaamse Opera: "De Toverfluit" in Gent of "Nabucco" in Antwerpen. Het was een grote groep die voor ĂŠĂŠn van Mozarts bekendste werken koos: "De Toverfluit". In de meest uitgevoerde opera ter wereld staan twee werelden tegenover elkaar: die van het licht en het land, verbeeld

door

Sarastro,

die

van

duistere

onderwaterwereld van de Koningin van de Nacht. Ze strijden om de macht en om Pamina, dochter van de Koningin. Prins Tamino koestert een liefde voor Pamina en besluit haar samen met Papageno te redden. Het wordt een dramatische beproeving voor allen.

De inleiding tot de voorstelling werd verzorgd door Dhr. Bert Troch, die, op geheel eigen wijze, de leerlingen inzicht wist te verschaffen in dit boeiende werk. Na de opera waren de meningen unaniem positief. Iedereen was het misschien niet eens over de aanpak van regisseur David Hermann, het 'opera-gevoel' daarentegen kende bij de meesten wel heel wat bijval. Het was een ervaring die in de lijn lag van wat Maria Callas, de legendarische Griekse sopraan, ooit zei: "Een opera begint lang voor het doek opgaat en eindigt lang nadat het valt. Hij start in mijn verbeelding, wordt mijn leven en blijft er deel van uitmaken, lang nadat ik het operahuis heb verlaten."

W. Anthuenis

b g

Talent om te reizen: Luik, de Vurige Stede Victor Hugo, Alexandre Dumas, Georges Simenon … het zijn maar enkele voorbeelden van schrijvers die Luik een warm hart toedroegen. In hun voetsporen trokken op dinsdag 26 maart de vijfdejaars op ontdekking in de Vurige Stede. In kleine groepen werd het oude stadscentrum doorkruist: tussen de Place Saint-Léonard en de Place Saint-Lambert kon je met de regelmaat van de klok Berkenbomers, uitgerust met stadsplan en wandelgids, kruisen. Allen waren even enthousiast op zoek naar dat ene beeld of foto om hun opdrachten tot een goed einde te brengen. Ondertussen stond er ook een bezoek aan het Musée de la Vie Wallonne op het programma en werd de citadel beklommen, al dan niet langs de Montagne de Bueren. Voor velen was het een eerste kennismaking met deze Waalse stad; een ontdekking die misschien uitnodigt tot een verder verkennen van Wallonië. W. Anthuenis

LUIK

b g

Gedicht: bezoek aan Breendonk Op dinsdag 15 januari gingen de leerlingen van het 3de jaar op studie-uitstap naar het Fort van Breendonk. Dit bezoek liet een diepe indruk na. Fien Straetmans uit 3c schreef onderstaand gedicht:

b g

Talent om te schrijven: In de les Nederlands kregen de leerlingen de opdracht om met Playmobilfiguurtjes een foto te nemen en er een soort Metro-achtig tekstje bij schrijven. Ziehier het resultaat:

PERFECTE LANDING Gisteren was er veel volk in de luchthaven van Antwerpen aanwezig. Dat had zo zijn redenen. David Herremans is al jaren bezig met het ontwerpen en bouwen van een vliegtuig op zonne-energie. Via een website kon je een naam bedenken voor het nieuwe vliegtuig. Daaruit is de naam 'Solar Impulse' gekozen. Het betekent zonne-impuls. Gisteren werd het vliegtuig voor de eerste keer getest. Vol spanning keek iedereen toe toen het vliegtuig, bestuurd door John Carren, een perfecte landing maakte. De landingsbaan moest een paar maanden geleden opnieuw aangelegd worden omdat ze niet meer in goede staat was. Het was dus ook een test of de landingsbaan terug in orde was. En dat was hij ook! Alles verliep vlekkeloos, dus iedereen mag best tevreden zijn! Lisa De Meerleer - 3c

ZANDJONGEN Gisteren is er een 6-jarige jongen in het zand aan de kust van Zeebrugge teruggevonden. Het jongetje, Simon, had een paar dagen geleden met zijn ouders een bezoekje aan de zee in Blankenberge gebracht. Toen ze op het strand zaten, was Simon plotseling verdwenen. Volgens het parket van onderzoek is hij verdronken en dan met de stroom van de zee meegestroomd, zo kwam hij terecht aan de kust van Zeebrugge. Het is nog niet duidelijk of het hier over moord gaat of niet. Verdere informatie volgt nog. Lisa De Meerleer - 3c

ONTSNAPPING UIT MODERNSTE GEVANGENIS Gisterenmorgen hebben cipiers ontdekt dat er 2 gevangenen ontsnapt zijn uit de splinternieuwe gevangenis van Antwerpen. Het zou om 2 mannen gaan van ongeveer 30 jaar oud. Volgens de directie van de gevangenis is het normaal niet mogelijk om te kunnen ontsnappen, omdat ze bij de bouw van deze moderne strafplaats gebruik hebben gemaakt van de nieuwste technische snufjes. De politie startte een zoekactie, maar die heeft nog niet veel opgeleverd. Amber De Zitter - 3c

TWEE MANNEN OVERLEVEN ONGELUK IN SOEDANIË NIET

HET

Op 25 oktober vertrokken drie Belgen naar Soedanië om op safaritocht te gaan. Door de felle stroom op de rivier zijn ze te ver afgedreven, waardoor ze onder de 'Pikachu'-waterval terecht zijn gekomen. Eén man heeft het overleefd, maar van de andere mannen heeft de politie enkel de levenloze lichamen teruggevonden. Voor de familie was dit een schok. Het andere slachtoffer heeft een trauma opgelopen. Amber De Zitter - 3c

b g

Succesvol opendeurweekend! In het weekend van 4 en 5 mei stonden onze deuren open voor iedereen die volgend jaar naar het middelbaar gaat. En we zijn blij dat het ook dit jaar weer een fantastisch opendeurweekend was. Dat blijkt ook uit de foto's die te bekijken zijn op onze Facebook-pagina. De foto's werden gemaakt door de leerlingen van de buitenschoolse activiteit Media. Matthias Daelemans en Leen Hellemans - 3a

Talent om te reizen: teletijdsmachine naar Egypte! Op de geschiedenisdag hebben we ons goed geamuseerd. Er zat toch veel denkwerk en organisatie achter. Tijdens elk onderdeeltje hadden de leerkrachten iets speciaals voorzien. Voor het thema wetenschap en techniek maakten we zelf een tsjoedaf uit klei, touw en stokken. Een tsjoedaf is een Egyptisch werktuig om water uit een put te halen. Voor het thema voeding maakten we als groepswerk een maquette van een graanplantage aan de Nijl. Er was ook nog het thema sport en wonen. We maakten olie. De jongens kregen les in massage en de meisjes schminkten elkaar. Vooraf werkten we een maand in themagroepjes. Op deze dag stelden we ons creatief werk voor aan onze klasgenoten. De creatieve opdrachten hebben we gemaakt tijdens de lessen PO. Tijdens de voorstelling van onze opdrachten, gaven onze medeleerlingen punten. We maakten ook een informatiefolder over het onderwerp. Zo deed elke klas dat. In ieder geval, ik vond het een het leuke samenwerking, een toffe dag en we hebben veel gelachen en bijgeleerd. Jo De Rudder - 1e

b g

Talent voor solidariteit: walk for water

b g

Onze school in de krant TOEN & NU Kruispunt van de Kalkstraat en de Kleine Peperstraat

Natte voeten aan het kruispunt van de Kalkstraat met de Kleine Peperstraat. Een overstroming had een groot deel van beide straten helemaal blank gezet.

Vandaag houden de bewoners van het kruispunt van de Kalkstraat met de Kleine Peperstraat de voeten droog. Het café op de hoek is ondertussen verdwenen.

Carnaval tijdens laatste honderd dagen 09/03/2013 Sint-Niklaas De laatste honderd dagen hebben altijd wat weg van carnaval. Kijk maar naar scholenstad Sint-Niklaas waar het evenement de voorbije dagen werd gevierd. De laatste honderd dagen zochten een nieuw elan. De sleep-in bij Berkenboom Humaniora bleek een succes. Het oorspronkelijk geplande gezamenlijke grootschalig ontbijt voor alle scholen kwam er niet. De fuif in De Casino op donderdagavond die aanvankelijk werd aangekondigd, kon niet doorgaan wegens te weinig interesse. 'We gaan het verloop van deze editie evalueren', vertelde schepen van Jeugd Wout De Meester (Groen!). Ook Steve Vonck die het Casino Café uitbaat, wil de fuif op donderdagavond mogelijk volgend jaar nog een kans geven. 'Maar dan moeten we op tijd met voorbereiding en promotie kunnen starten', luidt de visie. - Sylvain Luyckx

Kleurrijke bende viert laatste honderd dagen 09/03/2013 Sint-Niklaas De laatstejaars maakten er vrijdag op het SintNicolaasplein een kleurrijk spektakel van. Ze vierden hun laatste honderd dagen in het secundair onderwijs. Leerlingen van het Koninklijk Atheneum uit de Parklaan waren in een sexy tenue op pad om in de feesttent te vieren. De dames lieten zich voortduwen in winkelwagentjes door bereidwillige heren in hotpants. Jory Maeyaert en Anaïs Van Weymeersch van Berkenboomschool kozen voor originele tenues. 'Ik heb een flinke laag schmink op mijn gezicht. De figuur van de Mad Hatter uit Alice in Wonderland leek me een te mooie kans om te laten liggen voor deze laatste 100-dagenviering', zegt Maeyaert. Vriendin Anaïs Van Weymeersch koos voor een schattig snoetje als nogal groot uitgevallen dalmatiër. 'We gaan er nog een leuk feest van maken', vertelt Van Weymeersch. Een dolle nacht in de megatent wenkte voor vele feestneuzen. - sl

b g

43 Online-taaladvies voor leerlingen Berkenboom - 03/05/2013 Sint-Niklaas Berkenboom Humaniora Sint-Niklaas wordt de eerste school in Vlaanderen die het nieuwe programma TIO of Taalonderwijs In Ontwikkeling gebruikt. 'Het wordt ingevoerd in het eerste jaar vanaf volgend schooljaar', zegt adjunct-directeur Niki Van de Vyver. TIO wordt in Nederland al in 100 middelbare scholen gebruikt en wordt als revolutionair omschreven vanwege de goede resultaten. Het is een webgebaseerd programma dat vooral feedback geeft tijdens het schrijfproces. Alle middelbare scholen ervaren dat de schrijfvaardigheid achteruitboert, mede doordat chatten, sms'en in dialectische, eenvoudige taal gebeurt. TIO moet het niveau verhogen.

Adjunct-directeur Niki Van de Vyver, leerlingen Victor Vermeiren, Charlotte Annaert, Fien Wauters, Mattis Vandecaveye, Cas Fierens en Louise Van de Velde aan de computer: 'We zijn enthousiast voor het nieuwe systeem.'

'We zijn met het leerkrachtenteam Nederlands in Vlissingen in een school gaan kijken hoe het werkt', zegt Van de Vyver. Eenvoudige opdrachten 'Het programma is al vlot ingeburgerd in Nederland, maar in ons land was het nog niet in gebruik. We vinden echter dat het een grondige verbetering betekent van de schrijfvaardigheid van leerlingen. Leerlingen krijgen eenvoudige opdrachten in een eerste jaar middelbaar zoals een zelfportret schrijven of een uitnodiging maken. Het programma doet voortdurend suggesties en geeft bijvoorbeeld de verschillende manieren aan waarop je de stijl van een tekst kan veraangenamen zoals door humor te gebruiken. Of doet je nadenken over de juiste dt-uitgang. Het verbetert nooit in jouw plaats. Berkenboom heeft correct taalgebruik altijd hoog in het vaandel gehad.' Hoeveel gaat dat nieuwe programma kosten aan de ouders? 'De prijs schommelt rond de 10 euro voor een schooljaar', legt Van de Vyver uit. 'De eerste drie jaar betaal je, vanaf het vierde jaar hoeft dat niet meer. Een extra kost is het maar in beperkte mate. Handboeken en werkschriften blijven nodig, maar een vademecum kunnen we bijvoorbeeld afschaffen. De leerlingen krijgen allemaal een login zodat ze in de klas maar ook thuis hun schrijfopdracht kunnen afwerken. We voorzien een TIO-les om de twee weken. Wat op dat uurtje niet af is, bijvoorbeeld omdat een leerling weinig werk verricht heeft, kan hij of zij thuis afmaken.' Zo'n 140 leerlingen zullen er naar schatting volgend schooljaar in het eerste jaar van gebruik maken. Victor Vermeiren, Charlotte Annaert, Fien Wauters, Mattis Vandecaveye, Cas Fierens en Louise Van de Velde zien brood in het nieuwe systeem. 'Wij werken voor de les Nederlands nog met het klassieke systeem opstel schrijven waarbij de leerkracht Nederlands de tekst verbetert', vertellen ze. 'We hopen in de toekomst ook met het nieuwe websysteem te mogen werken.' Sylvain Luyckx Music For Life op Berkenboom - 19/12/2012 SINT-NIKLAAS Berkenboom Humaniora uit Sint-Niklaas steunt de actie 'Music for Life - een week om dementie nooit te vergeten'. Freek Braeckman, Tomas De Soete en Stijn Van de Voorde waren persoonlijk naar Berkenboom in de Kalkstraat gekomen om ruim 500 hotdogs uit te delen aan alle leerlingen die de badge van Music For Life droegen. sl

b g

44 Meneer Van de Vyver met Poppentheater Oekedoeleke.

Meneer Foubert viert 5 jaar Karree Konfituur!

b g

45 Luca Malengier 1d en Laure Roelant 1e, die zetelen in de Kinder- en Jeugdjury, in de krant.

Oud-leerlingen Ruben Foubert, Tiana Van Quaethem en Michelle Van de Vyver (Boekhoudeninformatica '10-'11) brengen hun schoolkennis in de praktijk.

b g

Talent om te reizen: de Belgische kust

Op dinsdag 21 en donderdag 23

mei

gingen

onze

tweedejaars op uitstap naar de Belgische kust.

b g

Talent voor solidariteit: loop naar de pomp kick-off

Talent om te ondernemen: PZW Supervrijwilliger Eén van onze PZW's dit jaar, is het project Supervrijwilliger. In dit project engageren de deelnemende vijfdejaars zich in vrijwilligerswerk. Dat dit een ervaring is die beklijft, bewijst het getuigenis van Danielle Maertens. Ik wil jullie wat meer vertellen over mijn ervaringen bij het vrijwilligerswerk in het rusthuis Zoetenaard in Stekene. Ik wil jullie meeslepen in mijn gevoelens en gedachten van toen ik daar aan het helpen was. Ik had voor ik hieraan begon een ander beeld van hoe het eraan toegaat in een rusthuis. Dit project Supervrijwilliger en meer bepaald het vrijwilligerswerk in een rusthuis heeft echt mijn ogen geopend. Hoe mijn dag eruitziet Eerst ga ik jullie wat meer vertellen over hoe mijn dag eruit ziet en wat ik precies gedaan heb dit afgelopen jaar. Bijna elke zaterdag sta ik om kwart voor 11 klaar om te helpen bij de maaltijdbedeling in het rusthuis. Het eerste wat ik doe als ik daar aankom, is dag zeggen tegen de mensen. Daarna ga ik mij omkleden en ga ik naar de eetzaal, waar we nog even pauze hebben. Er staan al glazen op tafel en de bavetten liggen al klaar voor straks. De glazen worden ingeschonken en de mensen komen stilletjes aan binnen. Natuurlijk moeten er ook mensen geholpen worden, wat ik met plezier doe. Als ze op hun plaats zitten, doe ik hun bavet aan. Er wordt afgeroepen wat er deze middag op het menu staat. Dat is het teken dat de soep klaarstaat. Eerst gaan we met de soep langs op de kamers en dan keren we terug naar de eetzaal om de soep uit te delen. Als ik klaar ben met het afruimen van de soepkoppen, is het tijd om naar beneden te gaan voor de warme maaltijd van deze middag. Het zijn grote karren met plateaus die naar boven worden gebracht. Het eten is al verdeeld per plateau, zo is het makkelijker voor ons om uit te delen. Nadat we de plateaus hebben uitgedeeld, kan ik mensen gaan helpen die wat moeite hebben met eten. Nadien worden de plateaus terug in de kar gezet en het vuil wordt in emmers gestopt. De mensen gaan één voor één weer terug naar hun kamers. Dan is het tijd voor de afwas. Meestal zijn het kleine dingetjes zoals lepels. De tafeltjes mag ik natuurlijk ook niet vergeten schoon te vegen. En dan is het al weer tijd om naar huis te gaan … Mijn 2 uurtjes in het rusthuis zijn voorbij. Mijn ervaringen en herinneringen Vanaf het begin voelde ik me er thuis en werd ik opgenomen in de groep. De sfeer zat goed. Mensen snelden me te hulp en lachten met mijn geklungel, net zoals mijn begeleidster Nadine. Ik had eigenlijk nooit verwacht dat dit zo hard werken was. Maar dat vond ik niet erg ... Hoe harder ik moest werken, hoe leuker ik het vond. Door het bezig zijn met de bewoners en samen met de verpleegsters iedereen zijn middagmaal te geven en een babbeltje te doen, vergat ik de rest en vond ik ook plezier in wat ik deed. De mensen daar zagen mij graag komen. Ze waren altijd blij als ik er weer was: "Het was eens iets anders", zeiden ze. Ze zagen een jong meisje dat graag kwam werken. Dit vrijwilligerswerk heeft me veranderd en diep geraakt. Ik heb veel mooie herinneringen die ik met me mee wil dragen. Ik heb mensen leren kennen die een plekje in mijn hart hebben veroverd en die ik wellicht niet vlug zal vergeten. Ik heb genoten van elke seconde dat ik daar mocht werken.

b g

Danielle Maertens - 5b2

Talent voor ... sport Hoe doet ze het toch, vraag ik me af? Achttien uur per week turnen, soms nog een wedstrijd daarbovenop én vlot meedraaien in het eerste jaar Latijn? Kato Vounckx uit 1f legt het ons uit in dit exclusieve Berkengeruisinterview. Kato, wanneer ben je begonnen met turnen? Ik ben beginnen turnen toen ik 4 jaar was. Dat was natuurlijk kleuterturnen dan. Was het meteen je favoriete sport? Wanneer werd duidelijk dat je er echt wel goed in bent? Ik heb ook nog gedanst, maar toen ik moest kiezen tussen turnen en dansen, heb ik voor turnen gekozen. Ik mocht al vrij snel naar de selectie en dan mocht ik ook meedoen aan wedstrijden. In het 5e leerjaar mocht ik ook naar een topsportschool in Dendermonde, maar ik mocht jammer genoeg niet doorstromen naar de topsportschool in Gent. Hoeveel uur per week turn je nu? Kan je dat makkelijke combineren met school? Nu turn ik 18u per week. Ik probeer het zo goed mogelijk te combineren met school, maar als het bijvoorbeeld examens zijn of er is een grote toets, dan ga ik niet altijd naar de training. Wat is je beste turnonderdeel? Vind je dat ook het leukste? De brug is mijn beste onderdeel. De trainers hebben altijd gezegd dat ik een goede brugturnster zou worden. Op dit toestel train ik dan ook het meest. Eigenlijk vind ik alle toestellen wel leuk en het verschilt een beetje van dag tot dag wat ik het liefste doe. Je turnt dus eigenlijk al lang wedstrijden, Kato. Ben je nog altijd zenuwachtig? Heb je een speciaal ritueel om rustig te blijven? Ik ben altijd wel heel erg zenuwachtig, maar ik los dat op door naar muziek te luisteren in de auto. Je nam onlangs deel aan het Belgisch Kampioenschap. Kan je eens beschrijven hoe dat in z’n werk gaat? Wel, je moet eerst opwarmen in een aparte zaal en dan mag je in de westrijdzaal je oefeningen nog eens oefenen. Na 1 uur opwarming kan de wedstrijd beginnen. Je begint aan het eerste toestel, doet je oefeningen en dan moet je wachten tot de anderen klaar zijn. Daarna ga je naar het 2e toestel. Er zijn 4 toestellen: sprong, brug, balk en grond. Als de wedstrijd afgelopen is, volgt de prijsuitreiking. Ben je tevreden over hoe je die wedstrijd geturnd heb? Het lijkt me niet gemakkelijk om onder zo’n grote druk en met al die concurrentie goed presteren. Ik ben heel tevreden over die wedstrijd, omdat ik een bijna foutloze wedstrijd geturnd heb. De concurrentie was natuurlijk wel heel groot, ik was de enige turnster die niet van de topsportschool kwam. Dat vinden wij op zich al een medaille waard! Proficiat met je prestatie, Kato, en doe zo verder. Wij blijven allemaal duimen! E. Corveleyn

b g

Familienieuws Geboorten Ena

2de kindje van Wim Vandenberghe en Nele Kesenne, 5de kleindochter Annie Audenaert (oud-collega). Geboren op 29 december 2012.

Myrthe

Dochtertje van Stijn Heyrman en Sanne De Prycker (MtWe 2005 oud-leerling). Geboren op 5 februari 2013.

Mona

4de kindje van Marco Geboren op 19 maart 2013.

Lars

2de zoontje van Sofie Van Damme en Jorgen Bruggeman, 4de kleinkind van Hugo Bruggeman (directeur). Geboren op 12 april 2013.

Maes

(leerkracht)

Mira

van

Roeck.

Fleur

2de dochtertje van Nele De Klerck (WeWi 2003 oud-leerling) en Tim Koppen, 3de kleinkind van Katrijn Van Vaerenbergh (leerkacht). Geboren op 28 mei 2013.

Juliette

3de kindje van Sara Van Brussel (LaWi 1998 oud-leerling) en Thomas Dupont. Geboren op 28 mei 2013.

Jerom

Zoontje van Brecht De Klerck en Carmen Boel. 4de kleinkind van Katrijn Van Vaerenbergh (leerkracht). Geboren op 5 juni 2013.

Linde

Dochtertje van Marijke De Ryck (lid oud-leerlingenbond, WeWi 2003 oud-leerling) en Wim Kellens. Geboren op 6 juni 2013.

Ferre

Zoontje van Tom Baeyens (WeWi 2003 oud-leerling) en Kim Rouges. Geboren op 22 mei 2013.

Huwelijken Ann Verresen (oud-leerling LaWi 2003 en lid van oud-leerlingenbond) en Tom Joosten gaven elkaar hun jawoord op 13 april 2013. Quinten De Meulenaere (oud-leerling MtWe 2005) en Goedele De Rudder (oud-leerling MtWe 2005) zijn op 4 mei 2013 in het huwelijksbootje gestapt.

Overlijdens Eric Wilssens, vader van Vicky Wilssens (LaMT 2000) en Jarno Wilssens (2 Mod.wet. 2001) en oom van Mano Wilssens (5a EcMT) en Louis Van Riel (2 Mod.Wet. 2012). Overleden te Sint-Niklaas op 15 december 2012. Mevrouw Elvira Jacobs, overgrootmoeder van Julie Bernaert (6a). Overleden te Sint-Gillis-Waas op 22 januari 2013. De heer Roger Dehandschutter, grootvader van Kaat Dehandschutter (5b2). Overleden te Sint-Niklaas op 27 januari 2013. De heer Nest Van Landeghem, grootvader van Anna Van Landeghem (3b1). Overleden te Brasschaat op 30 januari 2013.

b g

De heer Jozef Bauwens, grootvader van Lore Van Damme (6a) en Freke Van Damme (4d2). Overleden te Waasmunster op 3 februari 2013. De heer Erik Boeyen, vader van Sabine Boeyen (leerkracht), grootvader van Stijn Picavet (LaWi 2003, oudleerling) en Marlies Picavet (LaMt 2010, oud-leerling). Overleden te Antwerpen op 4 februari 2013. Mevrouw Martha Brughmans, grootvader van Joren Dejongh (6d2) en Helena Dejongh (4b). Overleden te Wuustwezel op 8 februari 2013. Mevrouw Irma Mathijs, overgrootmoeder van Ward Carmeliet (3d1) en Miel Carmeliet (1a). Overleden te Sint-Gillis-Dendermonde op 10 februari 2013. De heer Leopold Nelen, grootvader van Iliana Nelen (4c). Overleden te Sint-Niklaas op 11 februari 2013. De heer Roger Jean Pauwels, grootvader van Joppe Lelie (3c). Overleden te Merchtem op 11 februari 2013. De heer Robert Beylkens, grootnonkel van Charlotte Dâ&#x20AC;&#x2122;Eer (4b). Overleden te Sint-Niklaas op 21 februari 2013. De heer Etienne Tilleman, grootvader van Laura Haller (3b1). Overleden te Belsele op 8 maart 2013. De heer Willy Verbeeck, grootvader van Inge Verbeeck, echtgenote van Bart Feusels (leerkracht). Overleden te Bonheiden op 16 maart 2013. De heer Alfons De Belie, vader van Christel De Belie (oud-leerling 1974), schoonvader van Greet Volckeryck (oud-leerling 1985) en grootvader van Anke De Veirman (oud-leerling 1997), Gudrun De Veirman (tot 1997), Sigrid De Veirman (tot 1999), Jennifer De Belie (oud-leerling 2011) en Geoffrey De Belie (tot 2011). Overleden te Sint-Niklaas op 14 maart 2013. De heer Carl Smet, vader van Stef Smet (5b2). Overleden te Doel op 22 maart 2013. De heer Johan de Vetter, schoonvader van Bea De Vos (oud-leerling) en grootvader van Elvin de Vetter (6c). Overleden te Beveren op 23 maart 2013. Mevrouw Christiane Waterschoot, grootmoeder van Linde (6d4) en Lode (4d2) Van den Broeck. Overleden te Sint-Niklaas op 26 maart 2013. Mevrouw Mariette Van Roeyen, grootmoeder van Cara Van Molle (1f). Overleden te Zwijndrecht op 1 mei 2013. De heer Kris De Maerschalck, stiefpapa van Nina Peeters (2b2). Overleden te Sint-Niklaas op 13 mei 2013. Mevrouw Vera De Paepe, grootmoeder van Lien Polfliet (1a). Overleden te Beveren op 15 mei 2013. Mevrouw Delphine De Ruysscher, grootmoeder van Lieve Van Roey (leerkracht). Overleden te Moerzeke op 16 mei 2013. De heer Guido Roels, jarenlang voorzitter van de Inrichtende Macht Berkenboomscholen. Overleden te Sint-Niklaas op 29 mei 2013. De heer Frans Foubert, grootvader van Ruben Foubert (oud-leerling Boekhouden-informatica 2011) en Matthias Foubert (3a). Overleden te Nieuwkerken op 3 juni 2013.

b g

Groen is alles wat ik zie licht en donker sprietig en glad Geel is alles wat ik proef warm en licht fel en overal Blauw is alles wat ik voel leeg en luchtig fris en los Rood is wat ik binnenin voel teder en vurig zacht en broos Oranjebruin is alles wat ik hoor luid en duidelijk lief en speels Paars is alles wat ik ruik fel en overheersend vrolijk en zoet Gelukkig is hoe ik daar ben liggend op die groene heuvel gestreeld door gele zonnestralen verwarmd door de liefde diep in mij omringd door het gefluit van vogeltjes overwelmd door de geur van paarse bloemen verfrist door de blauwe lucht rondom mij Thuis is hoe ik me daar altijd zal voelen Vanessa Van Puyvelde - 4d2

b g