EDIBLES: ‘EEN PRIMA ALTERNATIEF’

EDIBLES: Verrukkelijk, verantwoord en… verboden

‘Een prima alternatief’

Het woord edibles is bij steeds meer cannabisconsumenten bekend en het aanbod van voedingsproducten met cannabis bij de coffeeshops neemt toe. De adder onder het gras? Formeel zijn vrijwel alle edibles verboden in Nederland. Producenten opereren dus noodgedwongen onder de radar. HighLife dook in de smakelijke wereld van de eetbare cannabis.

Mensen eten al zeker 2500 jaar cannabis als medicijn en waarschijnlijk veel langer. In het oudst bekende Chinese kruidenboek staat ‘Ma-Fén’, letterlijk: ‘vermalen hennep’ van vrouwelijke cannabisplanten als remedie tegen malaria, reuma en menstruatiepijn. Binnen de Indiase geneeskunde heeft cannabis al millennia een centrale plaats. Nog steeds gebruiken miljoenen Indiërs ‘Bhang Lassi’, de traditionele yoghurtdrank met cannabis om hun gezondheid en welzijn te verbeteren. In de VS en Canada is het aanbod van edibles de afgelopen jaren geëxplodeerd. Naast gummibeertjes in alle kleuren en smaken zijn er frisdranken met THC, CBD of een combinatie van beide, honderden soorten infused koekjes en chocolaatjes tot zelfs pastasaus met cannabinoïden. Omdat de productie legaal en dus gereguleerd is, hebben consumenten toegang tot betrouwbare productinformatie en producten met uiteenlopende verhoudingen en gehaltes werkzame stoffen.

Voorzichtige opmars

Zover zijn we in Nederland nog lang niet, maar ook hier zijn edibles bezig aan een voorzichtige opmars. Een toenemend aantal coffeeshops heeft edibles op het menu en ze vliegen doorgaans de deur uit. Na jaren waarin er hooguit een plakje zelfgebakken spacecake te krijgen was, duiken steeds vaker brownies, luxe bonbons en infused snoepjes op in de coffeeshop. Eén Nederlandse producent combineert een duidelijk symbolen-systeem met tips voor veilig gebruik op iedere verpakking: + 1 à 2 uur inwerktijd, niet eerder bijnemen + Het effect kan 3 tot 6 uur aanhouden + Eerste vier keer onder begeleiding gebruiken + Uit de buurt houden van kinderen en dieren

Hoge Raad over spacecake

Volgens de letter van de wet zijn zowel producenten van moderne edibles als coffeeshops die deze producten verkopen in overtreding. De Opiumwet verbiedt hennepolie expliciet; het staat op lijst I en niet, zoals hasj en wiet, op lijst II. Een definitie van wat onder hennepolie wordt verstaan ontbreekt in de Opiumwet. Wel heeft de Hoge Raad zich in 2011 over spacecake uitgesproken. Het hoogste rechtscollege van ons land beschouwt wietboter als een extract en dus als een verboden lijst I product. Spacecake gemaakt met wietboter is dus niet

toegestaan, maar spacecake bereid met gemalen wiet mag wel. Alleen maakt niemand spacecake van gemalen wiet. De meeste moderne edibles worden gemaakt op basis van extracten; ook dat is verboden in Nederland. Opmerkelijk, want die productiemethode maakt exacte dosering mogelijk, zodat de consument precies weet hoeveel milligram THC en andere werkzame stoffen zij of hij binnen krijgt. Van diverse kanten

wordt er bovendien op gewezen dat de overheid in het kader van de ontmoediging van tabaksgebruik en roken edibles juist ruim baan zou moeten geven. Dat is immers het grootste voordeel van cannabis eten: je hoeft niet te roken en belast je longen en luchtwegen op geen enkele manier. In die zin is het, nog meer dan verdampen of puur roken, een heel verantwoorde manier om van cannabis te genieten.

‘Een prima alternatief’

‘Een prima alternatief’, zegt Wally, wiens bedrijfje Wallyspace.nl edibles produceert in Nederland. ‘Veel gezonder, veel goedkoper en je hebt er ook nog eens veel minder van nodig. Bij blowen gaat toch het meeste van de actieve ingrediënten in rook op, zonder dat het wordt geïnhaleerd.’ Wally vindt het shocking dat er bij de HighLife Cup geen categorie edibles is en betreurt dat eetbare alternatieven nauwelijks aandacht krijgen in Nederland. ‘Cannabis combineert geweldig met allerlei ingrediënten zoals chocolade, in cakes en koekjes, maar bijvoorbeeld ook in pesto. Wij doen dit al jaren en we zijn trots op onze edibles.’ Navraag leert dat een categorie edibles bij de HighLife Cup op vooral logistieke problemen stuit: ruimte, koeling, houdbaarheid, etcetera. Wally denkt dat daar wel oplossingen voor te bedenken zijn. Over het grijze gebied waarin hij zich bevindt, zegt hij: ‘Onze Spaceballs worden nog niet gedoogd, helaas. Waarom weet niemand. Als je ambtenaren erop aanspreekt volgen er vage verhalen uit de vorige eeuw, waar een bejaard vrouwtje in paniek raakte van een plakje spacecake. Het beleid ten aanzien van edibles berust op willekeur: in sommige steden mogen we niet verkopen, in andere steden weer wel. Een duidelijke lijn is er niet in te ontdekken.’

Full Spectrum Infusion

Vooralsnog zijn Wally’s spaceballs exclusief verkrijgbaar bij coffeeshop High Society in Leiden. Ze worden gemaakt met full spectrum infusion; alle werkzame stoffen uit de plant worden meegenomen. Wally noemt het ‘de schoonste en meest economische manier is om de actieve ingrediënten van cannabis op te nemen in onze carriers’. Wally: ‘Mits goed bereidt en gedoseerd, is dit de meest gezonde en prettigste manier om cannabis te consumeren. En het is duidelijk dat chocolade en cannabis een ‘marriage made in heaven’ is. Onbegrijpelijk dus dat met cannabis verrijkte chocola anno 2021 nog steeds op lijst 1 van de Opiumwet staat, naast crack, cocaïne en heroïne. Onbegrijpelijk en ronduit belachelijk!’ Zelf is hij een jaar of vijftien geleden gestopt met het roken van cannabis. Op dat moment begon een zoektocht naar een alternatieve manier om toch de positieve effecten van cannabis te kunnen blijven benutten. ‘Na jaren experimenteren en vele mislukte en gelukte pogingen heb ik eindelijk de voor mij beste methode ontdekt. Het biedt cannabisgebruikers een alternatief voor roken. Het idee dat juist edibles zoals onze spaceballs worden verboden, terwijl blowen wordt toegestaan slaat werkelijk nergens op. Het wordt de hoogste tijd daar iets aan te doen, vind ik.’

Grijs gebied

Hoeveel producenten van moderne edibles er in Nederland, weet niemand. Dat heb je met een grijs gebied. Zelf ken ik er inmiddels meerdere en ik heb een hele reeks verrukkelijke voorbeelden geproefd. Ik zie edibles meer als aanvulling dan als alternatief voor het verdampen of roken van cannabis. Omdat het effect daarvan vrijwel direct optreedt, is doseren geen probleem. Met edibles is meer zorgvuldigheid vereist. Het duurt een tijdje voordat je de effecten voelt en ze houden langer aan, gemiddeld twee keer zo lang als met gerookte of verdampte cannabis. Iedereen reageert anders op edibles, afhankelijk van bijvoorbeeld lichaamsgewicht, eerdere ervaring met cannabis en een al dan niet nuchtere maag. De tijd tussen inname en ervaring van het effect verschilt ook per persoon, van een kwartier tot wel twee uur. Daarin schuilt het belangrijkste risico voor overdosering: je neemt makkelijk teveel, omdat het effect vertraagd optreedt. Als het effect uiteindelijk optreedt, kan dat overweldigend zijn. Bij het roken of verdampen van cannabis voel je het effect direct en weet je dus ook meteen wanneer je genoeg hebt gehad.

‘Start low, go slow’

Zeker voor beginners is het dus raadzaam om het Amerikaanse devies ‘start low, go slow’ in de praktijk te brengen: begin met een kleine

hoeveelheid en doe het langzaam aan. Beter één sessie waarbij er weinig of niks gebeurt en een tweede sessie met een ruimere dosis, dan een vervelende ervaring door teveel van het goede in één keer. Zelf edibles maken is ook een optie: online zijn honderden recepten te vinden. Zorg er in elk geval voor dat je de cannabis op enig moment voldoende verhit om deze te decarboxyleren. Dit is nodig om de werkzame stoffen te activeren. Simpel gezegd: van ‘rauwe’ cannabis kun je niet high of stoned worden.

Zelf edibles maken met cannabiskokos

Spacecake, de moeder aller edibles, maak je traditioneel op basis van wietboter, maar je kunt de boter ook vervangen door kokosolie. Het recept op deze pagina’s komt van Chow Edibles en verscheen eerder in De Nationale Cannabis Krant (www.denationalecannabiskrant.nl).

Voordat je wat voor een edible ook kan maken, is het belangrijk om een basis te hebben. Dit recept gaat dan ook over het maken van je eigen cannabiskokos. Waarom kokosolie? Omdat het een vetrijk product is, met vele voordelen. Kokosolie is lang houdbaar en prettig om mee te werken in verschillende recepten, omdat het neutraal van smaak is. Wij hebben voor jou het ultieme recept voor cannabiskokos…

Recept voor Cannabiskokos

Wat heb je nodig: + 7 gram gedecarboxyleerde cannabis + 340 gram kokosolie + 475 gram koud water + Fijne zeef + Kaasdoek (of ongebruikte panty kan ook) + Grote kom + Een (weck)pot die goed afsluit + Pan + Rubber spatel + Snoepthermometer (eventueel)

Decarboxyleren

Eerst moet je de cannabis decarboxyleren. Verwarm de oven voor op minimaal 135°C, voor een constante temperatuur is het slim om de oven zestig minuten voor te verwarmen. Spreid het bakpapier uit en leg hierop de cannabistopjes, niet groter dan erwten. Bak de topjes twintig minuten. Haal ze daarna uit de oven en laat ze afkoelen. Zet een middelgrote pan op matig vuur en doe er de cannabis, kokosolie en water in. Breng dit mengsel net onder het kookpunt (95° à 99° Celsius), zonder te roeren. Je kunt een snoepthermometer gebruiken om dit precies te meten. Zorg ervoor dat het mengsel de komende vier uur op deze temperatuur blijft. Er mogen wat lichte bubbels ontstaan, maar het mag niet koken. Als je merkt dat het water snel verdampt kun je nog een kop (240 ml) toevoegen. Roer het mengsel af en toe rustig door. Gebruik hiervoor een rubber spatel, geen hout!

Afkoelen

Haal na vier uur de pan van het vuur en laat het mengsel afkoelen. Pak een grote kom, zet de zeef er op en bedek deze met de kaasdoek. Giet voorzichtig je mengsel hierin. Schraap met de spatel alle restjes uit de pan. Druk met je spatel het mengsel goed aan in de zeef. Wring de kaasdoek uit om zoveel mogelijk olie op te vangen. Wanneer je dit met een panty doet, giet je het mengsel door de panty en wringt het daar in uit. Zet het mengsel nu 24 uur in de koelkast. Als het is afgekoeld, is de kokosolie hard geworden en van het water gescheiden. Je kunt het nu in een ander (handiger) potje doen en tot wel drie maanden bewaren in de koelkast en zes maanden in de vriezer. Cannabiskokos is een super goede basis voor zowel zoete als hartige edibles. Zo kun je er bijvoorbeeld heerlijke chocolate chip cookies mee maken.

Peter R. de Vries (1956 - 2021) al vele jaren voorstander van legalisering cannabis “Het drugsbeleid is een faliekante, peperdure mislukking geweest”

Na de laffe moord op Peter R. de Vries waren politici er als de kippen bij om voor een zwaardere aanpak van de criminaliteit te pleiten. Het regende weer termen als ‘ondermijning’ en ‘een aanslag op de rechtsstaat’ van types als Ferd Grapperhaus (CDA) en consorten. Wrang genoeg pleitte Peter R. de Vries juist al heel lang voor legalisering van cannabis en andere drugs.

De bloemenzee op de plaats waar Peter R. de Vries werd neergeschoten.

Al in 2010 riep hij daartoe op in de Telegraaf . Onder de kop ‘Gezond verstand’ zei hij in een interview het volgende over cannabis: “De inspanning die politie en justitie leveren voor de bestrijding van softdrugs is onverantwoord. Ik pleit ervoor het strafrecht hier te vervangen door de volksgezondheid. Er is nu een volstrekt schimmige situatie en de bemoeienis van de overheid is in strijd met het zelfbeschikkingsrecht.” De Vries vindt het alcoholprobleem in Nederland veel groter dan het drugsprobleem. “Als ik iedere dag 2 liter whisky drink en 70 sigaretten rook, 80 uur per week werk en alleen maar patat met mayonaise eet, dan zegt niemand daar wat van.”

Ik Maak Me Drug

Ook in vele praatprogramma’s pleitte De Vries jarenlang voor legale wiet. En in 2020 herhaalde hij zijn boodschap nog maar eens bij de campagne Ik Maak Me Drug van D66. Die campagne pleitte voor een ander drugsbeleid: ‘Er waait een gure wind door het drugsdebat. Door de onmacht om drugscriminaliteit effectief aan te pakken, lijken we juist door te schieten naar het tegenovergestelde. Maar méér bestrijding, méér drugswetten, méér repressie en méér stoere taal gaat het verschil niet maken. Vandaag de dag lijken overheden helaas nog altijd blind voor dat inzicht.’ In een ondersteunend filmpje gaf Peter R. de Vries zijn mening: “Ik ben voor. Het drugsbeleid tot nu toe is een faliekante, peperdure mislukking geweest die miljarden heeft gekost en ons alleen maar ellende heeft opgeleverd. Het is de hoogste tijd dat we het over een andere boeg gooien.”

Door: Arjan van SorgeRÊVERIE We proberen vooral wat te maken dat iets anders klinkt

Er is weer een opvallende band bij in Amsterdam: het trio Rêverie. Dromerige elektronische muziek en ook stevige rock en punk - dat verschilt nogal van elkaar, maar daarover straks meer.

Serieus muziek maken

Sara-Devika vervolgt: “Na een tijdje werden we meer door andere bands geïnspireerd zoals Led Zeppelin en Nirvana en toen begonnen we wat meer serieus muziek te maken. Na een paar jaar waren we wat genres en drummers verder en vonden we de perfecte drummer voor ons: Stein!” Hier past overduidelijk een <3 .

Seks alcohol en straat

Eventjes een terzijde over The Runaways: dat was een invloedrijke Amerikaanse meidenband (gemiddelde leeftijd 16 jaar) die vanaf 1975 ruige muziek maakten en leefden (of in ieder geval dat image hadden). Ze speelden zelf hun eigen instrumenten en hadden teksten over seks, alcohol en het straatleven - dat was indertijd nogal shockerend voor veel mensen. Na vier jaar ging de band uit elkaar, en zangeres Joan Jett kreeg een succesvolle solocarrière. De geschiedenis van de band werd in 2009 verfilmd.

Niks serieus

Afijn, terug naar vandaag, waar de invloed van The Runaways nog steeds voortleeft… Zowel Sara-Devika, Anna als Stein vinden Rêverie hun eerste echte serieuze band. Anna: “We hebben allemaal wat kort geleefde projectjes, ik vooral als gitarist in punkbandjes. Sara-Devika heeft ook voor een tijdje in een paar punkbands gedrumd, in een daarvan speelde we beiden.

Rêverie bestaat uit drie jonge vrouwen die in Amsterdam wonen, en elkaar alweer een tijdje kennen. Ze verrasten HighLife met de track iiii (four eyes), en van het een kwam het ander. Er is - nog - niet zoveel over ze bekend, maar daar brengen we graag verandering in.

Niet bij de rest passen

De band bestaat uit Sara-Devika (zang, gitaar), Anna (bas) en Stein (drums). Sara-Devika: “We zijn begonnen vanwege punkmuziek, meer specifiek The Runaways. Op de middelbare school pasten Anna en ik beiden niet helemaal bij de rest maar we vonden vriendschap bij elkaar in de alternatieve muziek. Op een avond keken we naar de film over de band The Runaways en omdat ik al muziek instrumenten speelde, waren we geïnspireerd om ook een punkband te beginnen.”

En Stein heeft drum en zang gedaan in bandjes voor haar muziekopleiding, maar we hebben allemaal niks echt serieus gedaan bij andere bandjes.”

Dromerig

Rêverie (mijmering, dagdroom) heeft als woord vele betekenissen en deze band heeft er ook weer een eigen verklaring voor. Sara-Devika: “Omdat de meeste muziek die we schrijven vaak een beetje droevig is, wilden we een naam die wat meer sentimenteel is en wat lichter voelde voor contrast. We vonden een naam met de betekenis ‘dromerig’ mooi en na wat zoeken op Thesaurus, op zoek naar synoniemen kwamen we uit op Rêverie. Ik was toen ook veel geïnspireerd door Franse cultuur dus die naam sprong er het meest uit.”

Invloeden

De inspiratie voor de bandleden komt van vele kanten. Anna: “Sara-Devika is opgegroeid met Hongaarse rock muziek en dat heeft altijd grote invloed op haar gehad, maar daarnaast is ze ook heel geïnteresseerd in punk and hiphop. Voor Stein is haar vader - die van beroep geluidsman is - wat dat betreft van belang, omdat hij haar veel over muziek heeft geleerd; verdere inspiratie komt uit rock en elektronische muziek. En ik ben vooral geïnspireerd door oudere punk en gothic bands maar ik houd de laatste tijd ook van k-pop (Korea-pop).”

Niet gebonden aan genre

Al die invloeden en het eigen spelen leiden uiteindelijk tot een eigen geluid, en dat kan verschillende kanten opgaan. Stein: “Omdat we geïnspireerd zijn door meerdere soorten muziekstijlen, zijn we niet heel erg genre gebonden. We doen meestal wat we leuk vinden in het moment ongeacht het genre, maar we doen dit wel altijd in een bepaald formaat zodat het werkt voor een bandbezetting.”

Wat zou er cool zijn

Anna: “Nummers ontstaan bij ons vaak uit een gevoel. Sara-Devika schrijft de nummers en alle partijen. Vaak begint ze met een concept; dan heeft ze een beginmelodie en een stukje conceptuele tekst dat ze dan uitwerkt tot een thema, waarbij ze het gevoel zo veel mogelijk wil versterken. Alle nummers zijn toch net op een andere manier samengesteld door haar. Ze denkt altijd aan wat er cool zou zijn in een nummer dat nieuw klinkt.”

Geen normale rockband

Zo vraag je je af hoe de leden van Rêverie zelf hun muziek zouden willen omschrijven, en of het soort muziek dat ze maken een beetje leeft en een plek heeft in Nederland. Sara-Devika: “We zijn een rockband die ook muziek maakt die zwaar beïnvloed is door pop, hiphop en ambient muziek. We proberen vooral wat te maken dat iets anders klinkt dan wat je normaal met een rockband hoort, dus we weten ook niet zo goed welke andere bands met ons te vergelijken zijn in Nederland.”

Dromerig en rock en punk

Zo krijg je dus dromerige elektronische muziek te horen bij Rêverie, maar ook stevige rock en punk. Heel verschillend van elkaar, en je vraagt je af hoe ze dat live

gaan neerzetten. Maar het gaat ze vast goed lukken, ze zijn er in ieder geval druk mee bezig om een goed geluid voor elkaar te krijgen. Als je iets wil is er altijd een weg, en dat geldt zeker voor deze enthousiaste en zeer gemotiveerde muzikanten.

Blikvanger

Ook hun mooie foto’s en video’s spelen daarbij een rol. Sara-Devika komt uit de mode en filmwereld, en weet hoe ze de aandacht op zich gericht kan krijgen. Met verschillend gekleurde ogen, witte huid en haar en een sowieso feeërieke verschijning is ze een echte blikvanger. Maar ook haar persoonlijke teksten mogen er zijn. Een recensent ziet nogal wat overeenkomsten met Billy Eilish, die ook doet waar ze als

persoon (en als vrouw) zin in heeft, desnoods tegen de heersende opinie in.

Mentale gezondheid

Zoals de meesten wel weten was het afgelopen jaar een bijzondere tijd, en een moeilijke periode voor bands. Met covid-19 waren er weinig optredens… Hoe is Rêverie er doorheen gekomen? Anna: “In het begin was het vooral even pauze van alles en een goed moment om even rust te nemen en te reflecteren op onze mentale gezondheid. Het was raar en jammer om niet op te treden maar dat was juist wel goed zodat we onze gezondheid meer voorop konden stellen.”

In een gezellige setting

Rêverie iets met de ‘high life’? Anna: “Sara-Devika en ik hebben er niets mee maar Stein wel!” Stein: “Het liefst rook ik hasj. Ik blow graag soms een joint met een vriendin of vriend in een gezellige setting. Ik blowde een tijd geleden een stuk meer maar ben nu wel gaan realiseren dat ik een joint op z’n tijd met een tof iemand veel leuker vind dan het blowen op dagelijkse basis.”

Vette dingen maken

Het roken van hasj heeft zo zijn uitwerking op de muziek, in ieder geval bij Stein. Stein: “Voor mij heeft hasj zeker invloed op het maken van muziek. Ik ben als ik stoned ben veel sneller geïnspireerd en dat maakt ook dat ik soms vette dingen kan maken. Ook vind ik zingen met een vriendin altijd erg leuk als ik stoned ben haha! Maar tijdens repetities en voor optredens blowen we zeker niet. Ik vind stoned optreden of repeteren helemaal niet fijn! Ik wil gewoon scherp kunnen zijn op zo’n moment.”

Alles weer oppakken

Gevraagd naar de toekomstplannen zijn ze bij Rêverie tijdens het interview ronduit optimistisch, maar er kan door covid-19 (en de maatregelen daartegen) natuurlijk nog van alles anders gaan dan gepland. En toch! Stein: “We hebben op dit moment een paar leuke dingen klaar. We zijn daar nu vooral mee bezig en gaan alles weer een beetje oppakken nu alles weer open gaat.”

Schorsing Olympisch atlete Sha’Carri Richardson wegens cannabis zorgt voor ophef I AM HUMAN

De schorsing van de Amerikaanse atlete Sha’Carri Richardson voor de Olympische Spelen wegens het gebruik van cannabis heeft voor veel ophef gezorgd. In korte tijd tekenden honderdduizenden Amerikanen een petitie om haar schorsing ongedaan te maken: Let Sha’Carri Run.

De Olympische Spelen en cannabis, het is geen gelukkig huwelijk. Al lange tijd is er veel gedoe hierover. Een bekend voorbeeld is de snowboarder Ross Rebagliati. In 1998 werd hij de eerste olympisch kampioen in deze tak van sport ooit. Maar na een dopingcontrole moest hij zijn gouden medaille weer inleveren. Hij testte positief op het gebruik van cannabis. De Canadese sporter ontkende in alle toonaarden en meldde wel geblowd te hebben, maar

dat was ruim een half jaar eerder. De bijzonder lage THC-waarden die bij hem gevonden waren zouden ‘second hand exposure’ zijn. In andere woorden, iemand zou in zijn nabijheid geblowd hebben, maar Rebagliati zelf niet. De situatie werd nog onoverzichtelijker toen bleek dat cannabis niet eens op de lijst van verboden middelen van het IOC (Internationaal Olympische Comité) stond. De Canadese olympische bond ging succesvol in hoger beroep en Rebagliati kreeg zijn gouden medaille terug. In april 1998 zette het IOC cannabis alsnog op de verboden lijst. De carrière van Rebagliati liep grote schade op omdat de Amerikaanse autoriteiten hem verboden om nog aan de lucratieve snowboardwedstrijden in de USA deel te nemen.

Emotionele redenen

Terug naar Sha’Carri Richardson. Zij is op dit moment een van de snelste vrouwen ter wereld. Dit seizoen liep zij al vijf keer een tijd van onder de elf seconden op de 100 meter.

Haar snelste tijd was 10.72. Alleen de Jamaicaanse sprintster Shelly-Ann Fraser-Pryce was dit seizoen een honderdste sneller met 10.71. Nadat ze op het gebruik van cannabis was betrapt, draaide Richardson daar niet om heen. “Na het overlijden van mijn moeder was ik getrigggerd en verblind door emoties. Op deze manier probeerde ik om te gaan met deze pijn.” In een tweet die wereldwijd ging schreef ze slechts drie woorden: I AM HUMAN.

Let Sha’Carri Run

petitie om haar aan de Olympische Spelen te laten deelnemen werd door 600.000 mensen getekend. Ross Rebagliati meldde: “Dit maakt me verdrietig. Het is bijzonder spijtig dat dit nog steeds niet opgelost is. Ik zou denken dat cannabis inmiddels veel meer maatschappelijk geaccepteerd is dan 23 jaar geleden.” Cannabis is geen stimulerend middel waardoor je harder gaat rennen, voegde hij daar aan toe. Rebagliati: “Ik bewonder de moed van Sha’Carri Richardson om hier openlijk over te praten. Een atleet heeft een voorbeeldfunctie, maar is ook een mens. Cannabis is wijdverbreid en sociaal geaccepteerd, hier in Canada en in grote delen van de VS zelfs legaal. En dan staan in het olympisch dorp waar de atleten zich bevinden grote biertenten van sponsors.” Krom beleid inderdaad.

CBD wel toegestaan

Inmiddels is het gebruik van CBD wel toegestaan. Megan Rapinoe, die het damesteam van de VS eerder naar olympisch goud leidde, heeft nu samen met haar zus Rachel een CBD-lijn opgezet. Zij gebruikte CBD vanwege de heilzame werking bij het herstellen van blessures. Megan Rapinoe: “Ik vind dat Sha’Carri onterecht geschorst is. Elke Amerikaan zou het recht moeten hebben om cannabis te gebruiken om stress tegen te gaan. Atleten worden geacht op het hoogst mogelijke niveau te presteren. Waarom zouden ze daar geen natuurlijke middelen bij mogen gebruiken?” Sha’Carri Richardson laat zich ondertussen niet van de wijs brengen. Ze blijft trainen en verraste onlangs met een optreden in een videoclip van Kayne, waarbij ze Beats by Dre headphones promootte. We gaan in de toekomst meer van deze sterke en flamboyante sportvrouw horen.