DE UITWASSEN VAN DE WET DAMOCLES

robin werd voor 1 wietplant uit zijn huis gezet en bivakkeert nu op een camping

Het was een krantenkop zoals je helaas veel vaker voorbij ziet komen: Bergeijk sluit pand na vondst hennep. Maar achter dit bericht gaat een wel heel absurde uitwas van het zogenaamde Damocles beleid schuil. Robin (34) werd zijn huis uit gezet voor één wietplant. HighLife bezocht hem op de Brabantse camping waar hij nu noodgedwongen tijdelijk verblijft.

‘De huurder van het pand is ontredderd en verontwaardigd’, meldt de verslaggever van het Eindhovens Dagblad in zijn artikel van 13 januari 2020, ‘ik ben een thuisgebruiker, geen drugsdealer’. Nadat een eerdere afspraak is misgelopen ga ik op 5 mei, Bevrijdingsdag, op bezoek in het kleine chalet waar Robin nu tijdelijk zit. Het regent pijpenstelen en het is guur. Bij de receptie geven we elkaar een boks, waarna Robin me voor gaat op het uitgestrekte campingterrein. In zijn chalet valt mijn oog meteen op twee grote Lego bouwwerken, waarover later meer.

Ongelooflijk

Robin serveert koffie en vertelt zijn ongelooflijke verhaal. We praten over zijn jeugd en het gezin waar hij uit komt, zijn liefde voor vrijheid, snowboarden, Lego en cannabis. Op zijn negende kreeg Robin de diagnose Asperger, een vorm van autisme. Het weerhield hem er niet van om carrière te maken in de ICT en, op zijn 23e, een bijzondere missie te starten: per fiets elke stad, dorp, buurtschap en gehucht van Nederland bezoeken en een foto maken van het plaatsnaambord met zijn fiets er voor. Hij is inmiddels de 1450 (!) plaatsen voorbij en laat me een selectie uit de honderden foto’s zien.

Levenskwaliteit

Zoals bij zoveel cannabisconsumenten is de lijn tussen medicinaal en recreatief gebruik bij Robin eigenlijk niet te trekken. Hij heeft geen recept van een arts, maar het staat als een paal boven water dat cannabis zijn levenskwaliteit verbetert. Toen het noodlot in oktober 2019 toesloeg liep Robin’s leven op rolletjes. Hij keek uit naar het skiseizoen; vanaf december zou hij vijf maanden onbetaald verlof nemen om te snowboarden en te werken in de skiverhuur bij zijn vaste stek in Gerlos. Hij wijst op het typisch Oostenrijkse gebouw op de kleine eettafel; een exacte kopie van Lego.

Guerilla-growing

In de zomer van 2019 had Robin één enkele wietplant gekweekt. Niet thuis nota bene, maar in guerilla-growing stijl in een nabij gelegen bos. Er kwamen twaalf takken van de plant af, die hij nog geen dag te drogen had hangen in zijn woning in Westerhoven toen de politie ineens voor zijn deur stond. Niet vanwege wiet, maar omdat ze Robin zeiden te verdenken van een poging tot brandstichting. Omdat de agenten een hennepgeur roken, traden ze -zonder huiszoekingsbevel - Robin’s huis binnen en doorzochten het van onder tot boven. Dat de politie voor de deur stond in dezelfde week waarin hij nieuwe buren had gekregen kan volgens Robin geen toeval zijn. De agenten namen de twaalf natte takken en het al geknipte bladafval mee en noteerden een totaalgewicht van 1400 gram hennep. Zoals elke thuiskweker weet neemt het gewicht tijdens het drogen met zo’n tachtig procent af en vormen de takken, die je na het drogen weggooit, een groot deel van het natte gewicht.

Onverbiddelijk

Westerhoven valt onder de gemeente Bergeijk, waar CDA-burgemeester Arinda

Callewaert de scepter zwaait. Zij toonde zich onverbiddelijk: als in een woning meer dan 30 gram softdrugs of meer dan vijf planten worden gevonden, dan geldt dit volgens het gemeentelijke Damoclesbeleid als een handelshoeveelheid. En volgt dus sluiting van die woning voor minimaal drie maanden. Dat het hier om de opbrengst van één enkele plant gaat, maakt blijkbaar niet uit. En evenmin dat de Hoge Raad klip en klaar heeft geoordeeld dat als maximaal vijf planten worden gedoogd, ook de opbrengst van die planten wordt gedoogd, ongeacht het gewicht. Dat Robin een autistische stoornis heeft en cannabis gebruikt om zijn welzijn te verbeteren, dat hij zijn woning met een medische indicatie toegewezen kreeg: het maakt allemaal niet uit. Ook niet voor de woningbouwvereniging, die Robin direct uitschreef en voor vijf jaar uitsloot van een sociale huurwoning.

Coronacrisis

Toen in januari 2020 duidelijk werd dat de huisuitzetting niet meer te stoppen was, zat Robin in Oostenrijk. Op zijn minst had hij daar voorlopig onderdak en kon hij snowboarden, dacht hij. En toen brak de coronacrisis uit. Van de ene op de andere dag sloten alle skigebieden. Robin moest terug naar Nederland en trof thuis verzegelde deuren aan, waar zijn sleutel niet meer op paste. ‘Het is aan de hulp van mijn familie te danken dat ik door die periode heen ben gekomen,’ zegt hij. ‘Ik kon twee maanden bij mijn ouders wonen en ze hebben me geld geleend om dit chalet te kunnen kopen. Ik weet niet hoe het me zonder die hulp was vergaan.’

Lego

De zolder van zijn oude huis stond helemaal vol met Lego, vertelt Robin. ‘Ik had die zolder ook vol wiet kunnen zetten, maar natuurlijk deed ik dat niet. Ik kweekte niet voor niets maar één plant en dan ook nog in het bos, dus niet in mijn woning.’ Vrijwel al zijn Lego heeft hij moeten verkopen om zijn juridische kosten en de gedwongen verhuizing naar de camping te kunnen betalen. En nog steeds heeft hij zo’n tienduizend euro schuld. Allemaal voor één wietplant. Uit zijn piepkleine schuurtje haalt hij de stam van de plant, die de politie heeft achtergelaten. Hij wijst de plekken aan van de takken die te drogen hingen. We lachen, maar grappig is het niet.

Ganja Ship

heden te maken. Hij overweegt naar Oostenrijk te emigreren. Trots laat hij me een groot piratenschip van Lego zien, een echt ganja ship. Een uniek object. Robin denkt erover een crowdfunding actie op touw te zetten om zijn schulden af te kunnen betalen, of een veiling van zijn ganja ship. We maken buiten foto’s, de donkere wolken zijn weggetrokken en de zon is terug. Heel voorzichtig draagt Robin het wiet-piratenschip naar buiten, zodat ik het beter kan fotograferen. We nemen afscheid, ik wens hem sterkte, we geven elkaar een boks.

Enige details

‘Bureaucratische hinderlaag’

Een week later stuurt hij een mailtje. Onderwerp: Tekst voor bij het Lego schip. “Het jaar was 1607. Midden in de SpaansNederlandse zeeoorlog die met hevig geweld werd gevochten, ging er één schip in het diepste geheim op expeditie. Onder leiding van ingenieur Robertus, die huis en haard moest verlaten nadat hij door burgemeester Callewaert dakloos was geworden, voeren zij westwaarts de oceaan over, op zoek naar de beste kruiden en specerijen. Toen ze met een geringe gebruikershoeveelheid als oogst op weg waren richting de thuishaven, kwamen ze in een bureaucratische hinderlaag terecht van een leger kortzichtige CDA-ambtenaren, die met Damocles-zwaarden alle zeilen van het schip aan flarden ragden. De wind niet meer tot hun nut en overgeleverd aan de golfstromen. Zal het schip ten onder gaan, of stranden?”

Uit de brand helpen?

Wil je Robin uit de brand helpen door dit unieke, Lego Masters waardige bouwwerk te kopen? Neem dan contact met hem op via de stichting VOC: info@voc-nederland.org. Robin: ‘Ik zal het schip persoonlijk overhandigen en uitwuiven voor een behouden vaart. In een coffeeshop zou hij zeker niet misstaan. Of in het Scheepvaartmuseum natuurlijk...’