Mediwiet: Robert kan weer lachen

Migraine

Robert kan weer lachen

Door: Wernard Bruining

Robert Kneefel (1982) is misschien verre familie van me. Zijn vader heet Adrian en die naam is verbonden met de familie van mijn grootvader, daar komt ook een Adrian uit 1854 voor. Robert zijn familie stamt waarschijnlijk af van het Indonesische eiland Ternate, net als mijn opa, dus zijn we verre neven of zo.

Robert melde zich bij www.mediwiet. nl omdat hij leed aan zware migraine. “Het begon toen ik een jaar of 17 was. Ik kreeg aanvallen van zware hoofdpijn. Eerder had ik daar nooit last van, zelfs niet van gewone hoofdpijn. Toen ik een jaar of 12 was verloor ik mijn zusje en ben ik langzamerhand aan de drugs geraakt. Op een gegeven moment gebruikte ik zoveel dat ik er echt wel een beetje aan vast zat ja! Ik had mijn zusje de laatste nacht voor haar overlijden in mijn handen gehad en ik dacht dat het mijn schuld was. Uit later onderzoek is gebleken dat ze hersenvliesontsteking had. En een baby van vier maanden overleeft dat niet. Maar daar heb ik dus heel veel last van gehad en daardoor ben ik aan de drugs geraakt. Speed, exctasy, beetje blowen, coke freebasen, dat soort werk. Ik denk zelf wel dat dat de oorzaak van mijn migraine-aanvallen is, dat ik het daarmee ernstig beschadigd heb.”

Trauma

“Ik heb nog steeds last van trauma. Nog geen zes maanden geleden heb ik mijn eigen kindje moeten cremeren, en met oud en nieuw ben ik gescheiden van mijn vrouw. We maakten elkaar helemaal gek omdat we ons kind verloren hadden. We moesten elkaar eigenlijk steunen, maar dat is er niet van gekomen. Ik moet nu veel wiet gebruiken om aanvallen van migraine te voorkomen die gecreëerd worden door stress en angst. Ik kan daarom ook moeilijk slapen, ik heb de afgelopen twee nachten misschien twee uurtjes geslapen of zo. Door het denken en stressen heb ik ook veel pijn.”

Klankbord

“Ik heb nooit psychiatrische hulp gehad en zal die ook weigeren, want ik weet dat je dat zelf moet kunnen oplossen. Een psychiater geeft je een klankbord, maar de enige met wie ik hoor te praten is mijn ex-vrouw. Dat probeer ik ook wel hoor, maar ik kom er niet doorheen, ze kapt me helemaal af. Ze wil ook niet met een onafhankelijk persoon praten. Ik heb zeker tot mijn twintigste met niemand kunnen praten over mijn zusje en daar ben ik ook overheen gekomen. Dat is wel lang ja, maar de aanhouder wint! Je moet de tijd hebben om te praten en die heb ik niet, want de boot moet varen. Ik werk namelijk op een Rijnaak. Er zijn wel momenten

op de dag dat ik niet aan mijn vrouw en mijn kind denk, als ik diep in mijn hobby zit of zo. Tuinieren, vissen, bootjes. Ik heb vorig jaar peperplantjes gehad aan boord, Madame Jeanette plantjes.”

Harde klap opvangen

“Meestal als ik aanvallen van migraine krijg voel ik bij het ontwaken dat de dag wel eens fout kan lopen. Dan moet ik van tevoren pijnstillers gaan nemen (of een paar halen van een joint) om in ieder geval een beetje te voorkomen wat er gaat komen, dat de harde klap een beetje opgevangen wordt. Het laatste jaar heb ik best vaak migraine. Als ik het een keer per week heb

dan is het meestal wel goeiig, dan heb ik het twee dagen en daarna heb ik er een paar dagen geen last van. Het gaat mij vooral om die zware aanvallen. Als ik er niks aan doe dan lig ik drie of vier dagen plat, dan kan en wil ik niets eten, en kan ik bijna niet drinken. Als ik dan opsta zie ik wit voor mijn ogen, dan moet ik mijn handen voor me uit houden zodat ik nergens tegen aan loop, of voor als ik val. Ik zie dan ook heel veel glinstertjes. Dan heb ik ook een heel erg zwaar opgeblazen maag. Ik kan dan echt niet eten, wat ik drink is lauwe thee. Koud water krijg ik niet weggeslikt, alsof je een brok in je keel hebt. Het is net alsof er iemand op je hoofd staat te stampen, aan de rechterkant bij mij vooral dan, vanaf mijn oogkassen, door mijn slaap heen tot achter aan mijn nek. Een gespannen nek heb ik dan ook vaak, ik kan bijna niks dan. Die zware aanvallen heb ik nou een paar jaar, maar ze zijn het afgelopen jaar erg toegenomen.”

Scherpe kant weghalen

“Met blowen krijg ik dat wel weg. In de ochtend een halve jont, en in de middag een halve jont. Ook ’s avonds nog een hele joint en voor het slapen gaan nog één, dan heb ik weinig last. Als ik dat niet goed doe heb ik het behoorlijk zwaar. Dan denk je dat het wel gaat en als je dan even aan de

gang gaat dan word je weer op je vingers getikt en dan krijg je die klap weer. Als ik migraine heb en ik blow dan haalt het voornamelijk de scherpe kant weg aan de zijkant van mijn hoofd. Dan kan ik beter iets eten of drinken, dan krijg ik nog wel iets naar binnen, zoetige dingen. Maar als het echt heftig is dan helpt dat ook allemaal niet. Alleen bij de lichtere aanvallen, dan werkt het goed.”

“Ik voelde me wel fijn, wel vet.”

Wietolie

“Ja, die wietolie. Zaterdag kreeg ik het binnen, die dag heb ik niet meer geblowd, ik ben vroeg gaan slapen. De volgende ochtend heb ik het proefpipetje opengemaakt en de eerste twee druppels geprobeerd, ietsje meer misschien want dat druppelen ging best wel hard. Toen heb ik even gewacht om te kijken of ik een bijeffect had, licht werd in mijn hoofd of zo, maar dat viel best wel mee, ik voelde niks. Later in de middag heb ik weer twee druppels genomen en in de avond weer. Ik heb de hele dag geen last gehad, geen druk in mijn kop, dat vond ik wel lekker. Zo ben ik de dagen daarop doorgegaan tot vrijdag, toen heb ik de laatste twee druppels gedaan. Ik heb die week een keer heel even gehad dat ik even licht in mijn hoofd werd, dat ik dacht, hé, het lijkt wel of ik even helemaal high ben.”

Robert neemt zijn druppels in voor een spiegeltje. Hij kan ze dan zien vallen en dus goed tellen.

Meer energie

“Ik heb die hele week dus geen last gehad, maar ook de week daarna niet meer, het werkt perfect! De week daarna heb ik alleen nog wat geblowd, maar verder dus nergens meer last van gehad. Voor mijn werk was het ook beter, want je bent gewoon je heldere zelf. Je bent niet uitgezakt van het blowen, je hebt meer energie. Ik ik me de laatste drie jaar niet gevoeld als deze afgelopen twee weken. Die pijnstillers zijn ook niet goed voor je, ik kreeg steeds meer pijn in mijn buik en in mijn zij. En van die olie merkte ik niks!”