3 minute read

Kamryn Belle

Ik haal alles uit de muziek, dan word ik high!

Rood, pluche, donker, laidback, easy

Net toen de film Marley in de bioscopen draaide, kwam het debuutalbum Sway van Kamryn Belle uit. Met achter de knoppen Tony Platt, die hetzelfde deed voor Catch A Fire en Burnin’ van ome Bob.

Tekst: Arjan van Sorge

Natuurlijk betaal je daar gewoon voor, maar het is toch bijzonder dat zo’n grote naam (hij werkte ook met AC/DC, Iron Maiden en Motörhead) zich aan het album verbindt van een onbekende zangeres uit Utrecht. Maar zo uit de lucht vallen komt Kammy Farzan nou ook weer niet... “Ik ben geen groentje in de muziek, maar wel in de bekendheid. Ik heb veel coverwerk gedaan, maar de laatste vier jaar ben ik eigen werk gaan doen onder een andere naam. Ik ben niet in de muziekscène terechtgekomen met het werk dat ik deed, en met dit nu wel. Omdat ik een heel andere kwaliteitsslag heb weten te maken, met Tony Platt.” k k

Sopi Lobi

“Ik heb wat dingen gedaan onder de naam Kammy, dat is mijn nickname. Van origine ben ik Surinaams, en in dat land heb ik een singeltje uitgebracht. Het heet Sopi Lobi en dat is Surinaams voor liefde voor de drank. Mensen vonden het leuk, en ik dacht waarom zou ik het niet in Suriname uitbrengen? Want ik zing het ook in het Surinaams. Het was eigenlijk als een grap begonnen, maar het viel heel goed daar en in een keer was het in the air en heb ik daar een hit mee gehad. Het is toen twee jaar geleden een algemeen nationaal bekend liedje geworden, zowat iedereen kent het. Ik heb daarna daar nog wat andere nummers uitgebracht, maar ja, ik woon hier en heb het daar gedaan... Ik moet twee keer per jaar naar Suriname gaan voor wat promo, en daar is het bij gebleven.”

Lucky shot

“Dat met Tony Platt was een lucky shot. In januari 2011 zag ik een documentaire op tv over Bob Marley, en daarin werd een aantal mensen geïnterviewd. Tony Platt bijvoorbeeld, en andere soundengineers. Wauw, als je daar nou mee zou kunnen werken, met dat soort mensen! Hij was heel bevlogen aan het vertellen hoe hij met Bob Marley had gewerkt, in Jamaica en Londen. Ik dacht, die man moet ik hebben. En als ik iets wil ga ik er op af. Ik kwam met googlen bij z’n managementbureau uit en heb hem stoutmoedig een mail gestuurd, met een demo van mij, een nummer waar ik mee worstelde. Bij dat nummer moest-ie me helpen! Diezelfde avond mailde hij terug; hi Kamryn, let’s talk! Daarna zei hij, weet je hoeveel mails ik krijg? Maar jouw verhaal en demo sprongen er zo uit, ik wil weten wie die vrouw is. En de rest is history.”

Nightclubbing

“Hij is erg op vocalen gericht, hij begeleidt ze in de muziek. Toen hij een van de beroemde albums van AC/DC maakte, ging hij met de zanger bij de opnames allerlei capriolen uithalen, om zijn zang goed te krijgen. Steve wilde iets speciaals met de klankkleur van mijn stem. Ik moest datgene vinden wat bij mij past, want ik kan niet alles zingen, zoals rock, dat kan ik niet. Maar de combinatie van jazz, latin en wat pop – ja! We zijn geen feestband, wel nightclubbing. Het is voornamelijk luister- en belevingsmuziek. Ik houd van performen en expressie tijdens mijn zingen, en het verhaal vertellen, met een sterke mimiek. Het is kijken, beleven en op je in laten werken. Rood, pluche, donker, laidback, easy: dat is Kamryn.”

k In coffeeshops komt Kamryn niet: “Ik rook niet en heb nooit gerookt. Ik houd het bij een Baileys, en that’s it. Wat betreft in een roes geraken ben ik heel saai. Ik haal alles uit de muziek, dan word ik high!”

This article is from: