De eerste keer

“Ik kan niet meer stoppen”

Hans is nu 26 jaar en was 17 toen hij voor het eerst blowde. Hij studeert en woont in Utrecht, houdt van voetbal, af en toe wat gamen, maar vooral van bier drinken met vrienden. Ook is Hans heel reislustig. Door vrijwilligerswerk is hij in al meer dan dertig landen geweest.

De eerste keer dat ik blowde was tijdens een vakantie. Het was een aantal jaar standaard een week totale chaos en

groot feest bij ons thuis, omdat mijn ouders dan een weekje weg waren. Nu dus ook. Ik zat met een vriend, mijn broertje Jelle en onze neef Alex in de achtertuin. Het zonnetje scheen, muziek en flink wat biertjes erbij, dus op en top een vakantiegevoel. Alex woonde al een tijdje bij ons omdat hij wat problemen had en ook veel te veel blowde. Jelle was toen net gestopt. We kwamen hierover in gesprek met Alex. We vertelden hem dat het echt de verkeerde kant op ging en dat hij moest kappen. Ik stelde voor dat als hij zou stoppen, ik voor het eerst zou gaan blowen.

Door: Diede Dracht

Ik stelde voor dat als hij zou stoppen, ik voor het eerst zou gaan blowen.

uziek en flink wat en top een woonde al hij wat veel as We

e-

rht ng . Ik ou st

Dus wij te haestopt, cuusvoor terecht kwamen en ik daar lopen. Ik zakte een beetje nen, liep heel wijdbeens het ene been voor he deed ik eerst met opzet, kon ik niet meer sto niet meer sto ec nie pen niet meer dat lachend en brull rest heb geroepen.

Jelle werkte destijds bi bakker. Omdat het al nac hij daar even langs om te collega’s al aan het werk hij wat eten kon scoren vandebakkerijgrensdeaa

s Ik voel niks

Dat was snel besloten! Dus wij op pad om drie jointjes te halen. Mijn broertje was gestopt, dus dit was een goed excuus voor hem om weer te blowen. Toen ik na driekwart joint nog niks voelde, baalde ik wel een beetje. Ik wilde nu wel echt stoned worden ook! Dus het centrum weer in om er nog twee te halen. Ik woonde toen nog in Hilversum en daar hebben we de rest van de avond en nacht ook doorgebracht. Ik weet nog dat we op het marktterrein terecht kwamen en ik daar heel raar ging lopen. Ik zakte een beetje door mijn benen, liep heel wijdbeens, en schopte het ene been voor het andere. Dit deed ik eerst met opzet, maar daarna kon ik niet meer stoppen. “Ik kan niet meer stoppen!! Ik kan echt, echt, echt niet meer stoppen!!” Ik weet niet meer hoe lang ik dat lachend en brullend naar de rest heb geroepen.

Politie

Jelle werkte destijds bij een banketbakker. Omdat het al nacht was, wilde hij daar even langs om te kijken of zijn collega’s al aan het werk waren zodat hij wat eten kon scoren. De keuken van de bakkerij grensde aan een donker steegje, en terwijl hij door het raam naar binnen probeerde te kijken, kwamen er ineens twee politieagenten aangerend! In een reflex gooide ik meteen m’n blowtje weg en daar baalde ik daarna zo van, dat ik één van die agenten wilde slaan. Alex hield me lachend tegen en herhaalde steeds: “Doe nou normaal man! Met je stonede rotkop.” De agenten gingen vervolgens gewoon weer weg, maar ik heb de hele nacht last gehouden van achtervolgingswanen.

Bad trip

Alex kreeg plotseling een bad trip. Hij begon onzin uit te kramen over jeuk en beestjes op z’n huid. Voor ik het door had, had ie z’n kleren uitgetrokken en stond ie zichzelf met z’n kleren te slaan om die onzichtbare beestjes van zich af te krijgen! Het was natuurlijk heel vervelend voor hem, maar ik kwam echt niet meer bij. Later heeft ie wel z’n revanche gehad. We hadden chips, cola en nog meer bier van thuis gehaald. Die vriend van mij ging naar het bed van mijn ouders en die heb ik alleen nog maar “Ik ga dood! Jongens, ik ga echt dood!” horen roepen. Die cola, chips en het bier bleken voor mij uiteindelijk ook niet zo’n goede afsluiter van de avond. Ik heb echt flink zitten kotsen. Alex en Jelle bleven maar zeggen: “Je moet meer chips eten, dat helpt! Echt!” Maar dat hielp niet…