De eerste keer

Op wolken lopen

Lutz Baumann (1980) deed de kunstacademie en werkt nu met fotografie, film en muziek. In zijn jeugd waren wiet en hasj nog streng verboden in Duitsland, maar gelukkig was Nederland heel dichtbij...

“Ik woonde in Cleve, in Duitsland, vlakbij Nijmegen, net over de grens. Het was in de zomer, bij vrienden van mijn ouders. Van die mensen uit de jaren zestig, die veel tuinfeestjes gaven, met vuur en zo. Hippies ja. Daar heb ik de eerste keer een joint gerookt. Het was in een heel mooie setting, een zomernacht, met vuur. Mijn ouders blowden zelf niet, ze hebben het mij nooit verteld, maar volgens vrienden van hen werd er wel stiekem geblowd... Maar er waren altijd kinderen bij, en dan ga je niet even lekker zitten met een joint. En het mag natuurlijk ook niet in Duitsland.”

Naar Nijmegen

“Mijn broer was erbij, die blowde en dat wist ik. Hij is acht jaar ouder, ik was 14, 15, zoiets. Ik had al wel sjekkies gerookt. Met 16 jaar ben ik officieel begonnen

met blowen, dat je zelf wiet gaat kopen en met je vrienden gaat smoken. Daar gingen we altijd voor naar Nijmegen. En naar Gennep, ergens in een huis, achter in de woonkamer. Dat was geen coffeeshop, maar heel veel mensen kenden het adres. Daar heb ik mijn eerste keer zelf wiet gehaald. Maar met de eerste keer

blowen rookte ik hasj, van mijn broer. Ik wist toen niet wat het verschil tussen hasj en wiet was... Ik vond de smaak vreselijk, maar qua gevoel vond ik het aansprekend. We hebben waanzinnig gelachen, het was zo grappig, en ik had het gevoel op wolken te lopen. Dat je aan het zweven bent. Mijn familie wist het niet, het is niet opgevallen. We waren ergens anders gaan zitten, het was een grote boerderij.”

Tekst: Arjan van Sorge

Ceremonie

“Op mijn zeventiende ging ik het huis uit, om met vrienden samen te gaan wonen. Toen was het wel zo dat we er zoiets als een ceremonie van hebben gemaakt. Iemand ging het dan halen, als hij dan terug kwam hadden wij lekker gekookt. Het was altijd iets bijzonders, en dat is het nog steeds. Je mocht het eigenlijk niet doen, en had er dus veel respect voor. Het was echt een ding! “Dat lachen en dat zweverige van de eerste keer vond ik ook het leukste er aan. Alles was heel licht. Toen ik 18, 19 was blowde ik echt veel, maar nu ben ik gestopt met blowen. Ik doe het nog wel eens, maar heel zelden.

Wel soms als vrienden een lekker huiswietje hebben, dat is heel gek, maar dan voel ik dat soms weer..”

Het was zo grappig, en ik had het gevoel op wolken te lopen.

Grenscontroles

“Ik was altijd best wel bang dat iemand het zou zien, dus we hebben het echt heel stiekem gedaan. Maar na een tijdje, als je daar continuïteit in ontwikkelt, dan ben je niet meer zo voorzichtig. Ik was vaak opgepakt aan de grens, met een zakje wiet. In het begin stopte ik het dan tussen een boterhammetje - je verzint de gekste dingen - maar op een gegeven moment waren er geen grenscontroles meer. Je werd af en toe nog gecontroleerd, en dan meestal auto’s met een kenteken van ver weg uit Duitsland. Zonder die controles word je onvoorzichtig, en rijd je met een scootertje en een rode hippiezonnebril op over de grens!”