C-Man

Faecesbook

Facebook, kunstmatig paradijs van oké-duimpjes, waar elke gebruiker tot een zelfcensurerende smiley-ikoon wordt gereduceerd, en het begrip vriendschap een nieuwe betekenis krijgt. Waar het onderscheid tussen bedrijven en personen wegvalt, mensen producten zijn en iedereen zich vol kinderlijk vertrouwen met naam en toenaam vrijwillig als datakoe laat uitmelken. Haal het alleen niet in je hoofd een foto of zelfs maar een tekening van een uier te plaatsen, want tepels zijn voor Facebook principieel porno.

Facebook is net zoiets als de PVV. Zoals het bijna onmogelijk is iemand te vinden die toegeeft op Wilders te stemmen, zo ontkent ook iedereen in mijn omgeving actief te zijn op Facebook. Hoogstens heeft men ooit in

een dronken bui een account geopend, maar doet men daar verder niets meer mee. Toch krijg je soms de indruk dat half Nederland op Facebook zit. Ik hield het lange tijd bij don't believe the hype, maar tot mijn verbijstering blijkt die indruk nog bijna te kloppen ook. Volgens marketingfacts.nl waren in april dit jaar 6,5 miljoen Nederlanders als actieve leden bij Facebook geregistreerd, het aantal unieke bezoekers bedraagt maandelijks zelfs 8,7 miljoen. Nog een verbazend weetje: 43 procent van de gebruikers van de sociale media is tussen de 40 en 64 jaar oud.

Facebook: Een digitale beerput waarin de gesuikerde drollen van de wereld rondtollen als een nooit eindigend reclameblok.

Seniorenmedium

Facebook is dus gewoon een seniorenmedium, net als een krant van – gatverdamme – papier. En dat is opmerkelijk, zeker als je bedenkt hoe Facebook ooit is begonnen. De door filmcritici de hemel ingeprezen film The Social Network laat zien hoe Facebook in z'n embryonale fase fungeerde als een datingsite voor nerdy corpsballen, waar zelfs communicatiegestoorde stotteraars en puistenkoppen als oprichter Mark Zuckerberg de hotste babes van de klas veilig vanachter hun PC konden aanspreken. In 2007 was het zelfs nog verplicht de naam van je school op te geven om op Facebook te mogen meemiepen. Wie op zoek is naar een saaie film moet The Social Network beslist op zijn shortlist zetten. Dikke kans trouwens dat je na het zien van de film als de wiedeweerga naar je apparaat

snelt om je account op te heffen.

Sociale missie

Dat Zuckerberg & co zich hebben gedistantieerd van de film, lijkt me logisch. Degenen die multimiljardair werden van de grootste zakelijke luchtbel ooit, zien natuurlijk niet graag dat het publiek ontdekt wat een onsympathieke mannetjes er achter de nobele motieven van Facebook schuilgaan. Toen het bedrijf de beurs opging, beweerde Zuckerberg dat Facebook 'niet was gecreëerd als een bedrijf maar als een sociale missie: om de wereld opener en meer verbonden te maken'. Dat Facebook gebruik maakt van het surfgedrag en sociale netwerken van haar leden om advertenties op maat te kunnen plaatsen is al erg genoeg, maar er is meer.

Postmoderne grap

Facebook levert een dienst, maar de gebruikers betalen daar niets voor. Logisch, de gebruikers en hun informatie vertegenwoordigen het kapitaal van het bedrijf. Je kunt het een postmoderne grap noemen of Marxistische ironie dat je tegenwoordig aandelen van jezelf kunt kopen, maar hoe je het ook bekijkt, je betaalt voor iets dat je gratis en voor niks hebt weggeven. Hoe meer informatie je achterlaat, hoe meer Facebook waard wordt. En wat had Zuckerberg, wiens persoonlijke bezit groter is dan het bruto nationaal product van Jamaica, op de dag van de beursgang te vertellen aan de legioenen gebruikers wier tijd en informatie de gigantische waarde van Facebook bepalen? “De afgelopen acht jaar,” sprak het charismaloze orakel grootmoedig, “hebben jullie met z´n allen de grootste community uit de wereldgeschiedenis op-

gebouwd. Jullie hebben verbazingwekkende dingen gedaan waar we nooit van hadden kunnen dromen en ik kan niet wachten om te zien wat jullie nog meer gaan doen. Dus op deze speciale dag wil ik tegen alle mensen die Facebook gebruiken dankjewel zeggen.” Inderdaad, jullie met z´n allen. Wat een mooie gedachte, hoewel lang niet zo mooi als de miljarden die jullie voor hem bij elkaar hebben verdiend.

Facebook? Ik zeg liever Faecesbook. Een digitale beerput waarin de gesuikerde drollen van de wereld rondtollen als een nooit eindigend reclameblok. En daar verandert dat ene hennepblaadje – dankjewel Mark voor het grootse gebaar – niets aan.