Django Unchained

Dat Quentin Tarantino een van de meest getalenteerde regisseurs van de afgelopen 25 jaar is, zal niemand ontkennen. Na monumentale films als Pulp Fiction en Kill Bill, die door zowel publiek als critici hoog werden gewaardeerd, heeft Tarantino nu een western gemaakt. In Django Unchained laat hij zien dat zijn bezoekjes aan de Cultvideotheek in Amsterdam in de jaren zeventig en tachtig niet voor niets zijn geweest.

Tarantino bracht menig uurtje door in deze cultshop aan de Amstel. Bijna nergens anders ter wereld was een soortgelijke collectie cultfilms te verkrijgen. Tarantino, die zelf

jarenlang in een videotheek werkte, putte heel veel inspiratie uit dat cultmateriaal voor alle blockbusters die hij maakte sinds zijn opzienbarende debuut Reservoir Dogs.

Seksslavin

In zijn ode aan de spaghettiwestern speelt Jamie Foxx de hoofdrol. Hij is de bevrijde slaaf Django, die premiejager Dr. Schultz

assisteert bij het oppakken van criminelen in het Wilde Westen. In ruil daarvoor

Door: Rob Tuinstra

helpt Schultz hem om wraak te nemen op de sadistische slavenhouder Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), die Django's echtgenote Broomhilda als seksslavin gebruikt. Zoals we van Tarantino gewend zijn, gaat het er heftig aan toe. Leonardo DiCaprio bekent dat hij het daar moeilijk mee had: “Om zo’n echte Bad Guy als Calvin Candie te spelen was niet eenvoudig. In de film zit nogal wat geweld en racisme. Toen ik het script las was mijn eerste gedachte, moeten we wel zo ver gaan? Maar ik denk dat het wel nodig was, om de boodschap duide-

lijk over te brengen.” Tarantino zelf: “Calvin Candie is de eerste schurk die ik verzonnen

heb die ik echt haat. Normaal heb ik wel een connectie met mijn eigen Bad Guys, die is er nu niet.”

Django Unchained is zijn achtste film. In een interview gaf hij aan dat hij in totaal tien films wil maken. Nummer negen staat al vast, dat wordt Kill Bill deel 3. Tarantino: “Regisseurs worden niet beter als ze ouder worden. Meestal zijn hun slechtste films de laatste vier die ze maakten. En een slechte film verklooit drie goede. Ik wil

geen komedie maken die niet in mijn filmografie past, een film waarvan mensen denken: oh man, hij denkt nog steeds dat het twintig jaar geleden is. Ik wil dat mijn werk ergens toe leidt." In de jaren zestig werden vooral in Italië en Spanje veel spaghetti-westerns gemaakt. De beroemdste regisseur van dit genre was Sergio Leone, met films als Once Upon A Time In The West en The Good, The Bad, The Ugly. Een andere regisseur die veel navolging kreeg was Sergio Corbucci, die in 1966 debuteerde met Django. Deze film zou uitgroeien tot een cultklassieker, die ook nu nog filmmakers als Tarantino blijft inspireren.