Wiet in Bong

Ik kan je in elk geval vertellen dat Bart De Wever Nederland nooit als gidsland heeft beschouwd, integendeel.

Hollandse cabaretiers

Ik wel, en dat doe ik nog altijd. Ik kijk even vaak naar de Nederlandse tv als naar de Belgische. Ik lach even hard met Hollandse cabaretiers als met Vlaamse comedians. Ik struin liever door Amsterdam, Tilburg of Maastricht dan door Brussel of Gent. Bart De Wever zou zeggen dat ik er dan maar moet gaan wonen, als het daar beter is. Dat zegden ze vroeger ook tegen ons toen we linkse sympathieën vertoonden, alleen ging het dan over Moskou.

Tegenwind

Ik ben blij dat er in Nederland nu weer wat tegenwind komt voor de conservatieve kramp die het land sinds de freakmoorden op Pim Fortuyn en Theo Van Gogh in zijn greep houdt. In De Wereld Draait Door zag ik de tv-makers Teun van de Keuken en Roland Duong, die eerder al de voortreffelijke reeks De slag om Brussel maakten. Zij kwamen de kijkers duidelijk maken hoe ‘Europa’ door de politici al te vaak en vaak ten onrechte misbruikt wordt om hun beleid te rechtvaardigen. Het wietbeleid van Ivo Opstelten bijvoorbeeld. Men stelt het voor alsof de rest van Europa neerkijkt op Nederland, alsof we het maar een zielige bedoening vinden hoe ze daar omgaan met drugs. Maar het tegendeel is waar, zoals ik eerder al aangaf. Ik kan alleen maar hopen dat de visie van Teun en Roland niet in dovemansoren valt, en dat ook al die andere verstandige Nederlanders zich weer wat vaker gaan roeren. Dan zetten die coffeeshops in het zuiden straks vanzelf opnieuw de deuren open voor buitenlanders.

Klacht over slappe drugswetten

Wiet uit Bong

Vlak voor de jaarwisseling beklaagde de politie van het Afrikaanse Liberia zich luidkeels over de slappe drugswetten van het land, waardoor de opsporing en bestraffing van de cannabisteelt in het land ernstig zou worden belemmerd.

Opmerkelijk genoeg ligt het centrum van de Liberiaanse cannabistuinderijen in de provincie Bong, met als hoofdstad Bong Town. Volgens de locale krant Heritage

stappen steeds meer boeren over op het gewas, om zo te ontsnappen aan de economische misère.

Andere manieren vinden

De noodkreet van de Afrikaanse drugspolitie staat in schril contrast met de mening van

Pierre Lapaque, de vertegenwoordiger van de UNODC (United Nations Office on Drugs and Crime) in West en Centraal Afrika, die de

Door: redactie Highlife

marihuanaproductie in Liberia 'kleinschalig' en alleen gericht op lokale consumptie noemt. Volgens Afrika-kenners is cannabis dan ook niet het echte probleem, maar het gebrek aan financiële middelen bij de Liberiaanse politie. In 2008 werd al eens aangekondigd dat de marihuanaproductie keihard moest

worden aangepakt. Dat jaar werden bijna 450.000 planten vernietigd. Het probleem is, zoals politiechef Flomo J. Tomkollie toen al erkende, dat “mensen gelukkig worden van marihuana.” Tomkollie voegde daaraan toe: “Om dat probleem uit de wereld te helpen moeten we andere manieren bedenken om ze gelukkig te maken. We moeten mensen opleiden en ze helpen werk te vinden.”

Het probleem is, zoals politiechef Flomo J. Tomkollie erkende, dat mensen gelukkig worden van marihuana.