Claudia Hek: tattoo’s en pin-ups

Tattookunst en vrouwenportretten

De Amsterdamse kunstenares Claudia Hek is vooral bekend om haar pin-ups en vrouwenportretten. Ze maakt schilderijen, illustraties en grafische ontwerpen. Haar werk is beinvloed door tattoos, de rock-‘n-rollscene en Amerikaanse subculturen.

Tekst: Peter van Sparrentak Foto Claudia Hek: Mustang Mary

Drumster

Het voorwoord is geschreven door striptekenaar Peter Pontiac, ook een bekende. Een uitgave van dat formaat lijkt voorbe-

houden aan kunstenaars die hun naam hebben gevestigd. Als we het over de tattoo- en de rock-‘n-rollscene hebben, klopt dat ook. Claudia was drumster in de Sixtyniners en speelde daarvoor in andere bandjes. De afgelopen tien jaar werd ze als kunstenaar steeds bekender, in het bijzonder met haar pin-ups en stoere rockchicks. “Ik ben begonnen met posters

te ontwerpen voor mijn eigen bandjes,” vertelt ze. “Toen heb ik festivals georga-

Ik ben begonnen met posters te ontwerpen voor mijn eigen bandjes.

Ze woont in een knus appartement in de wijk Bos en Lommer. Met vrolijk seventies behang, curiosa op de schoorsteen en een gastvrij ronddartelende kat. Aan de wand hangen eigen schilderijen in antieke lijsten naast andere volkskunst. Op tafel komt al snel het mooie overzichtsboek van haar werk te liggen, dat vorig jaar is uitgebracht bij Kintaro Publishing. Deze jonge kunstuitgeverij oogt als het Duitse Taschen in het klein en is er eentje om in de gaten te houden. “Ik kreeg van de uitgever een mailtje op mijn Facebook. Of ik geïnteresseerd was in een boek. Hij was aan het rondkijken voor kunstenaars en mijn werk sprak hem heel erg aan. En een boek stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje, dus. Het boek is naar Amerika gegaan, Australië, Brazilië zelfs, en het wordt in boekwinkels verkocht. In Amerika is het gedistribueerd door Last Gasp, een top undergrounduitgever. “

niseerd en daar posters voor gemaakt. Zo werd mijn stijl bekender. Daarna ben ik voor ander bands dingen gaan doen, zoals logo’s, T-shirts en posters.”

Golden Earring

Ze tekende affiches voor popzalen als het Burgerweeshuis en het Patronaat. Daarnaast maakte ze ontwerpen voor garagerock-‘n-roll bands met woeste namen als Nashville Pussy en White Cowbell Oklahoma. En ze maakte enkele affiches voor Jake La Botz, Amerikaanse bluesmuzikant en filmacteur. Vorig jaar tekende ze een pin-up voor de cover van het nieuwste Golden Earring-album Tits ’n Ass, wat haar veel publiciteit opleverde. Een paar jaar terug is ze gestopt met in een band spelen. Sindsdien is ze met de kunst een andere richting opgegaan. “Omdat ik niet meer in de rock-‘n-rollscene zit, krijg ik minder opdrachten voor bands. Mijn inspiratie komt nu uit mezelf. Of ik wordt getriggerd door dingen die ik zie of hoor,

zoals een bepaald liedje. Ik wil een gevoel illustreren. Als ik dan een schilderij heb gemaakt, heeft het me vaak iets te vertellen. En misschien heeft het ook een boodschap voor andere mensen.”

Ik wil een gevoel illustreren. Als ik dan een schilderij heb gemaakt, heeft het me vaak iets te vertellen.

Totems

Ze is zich gaan verdiepen in spirituele zaken, zoals waarzeggen en sjamanisme. Dat is terug te zien in de symboliek van haar schilderijen. De houten crucifixen die

ze maakt, hebben voor haar een dieperliggende betekenis. Eigenlijk zijn het totems. Dat zullen niet alle kopers begrijpen, maar ze hebben in elk geval een krachtige uitstraling. Sommige zijn uitgevoerd met sieraden in de vorm van doodshoofdjes, haaientanden of hoefijzers. “Mijn vader is strandjutter op Terschelling, waar ik vandaan kom. Hij heeft een hele serie kruizen gemaakt van gejut hout. Ik heb er al veel van verkocht.” Nu maakt ze veel vrij werk, tekent ze illustraties en doet ze af en toe opdrachten. “Maar bijna niets commercieels. Dat doe ik heel zelden en dan meestal voor een band of bijvoorbeeld een Burlesque-festival.” Ze verkoopt werk via haar website, op beurzen en expo’s en via Facebook.

Outlines

Ze schildert met acrylverf en waterverf. De lijnen trekt ze met penseel en OostIndische inkt. “Voor posters maakte ik eerst een tekening met de hand, die ik dan inscande en dan met de computer ging inkleuren. Nu gebruik ik bijna geen computer meer. Ik schilder het meestal met de hand, dat vind ik toch echter.” Haar stijl is mee veranderd. “Omdat ik eerst veel posters maakte, zag je omlijningen in mijn schilderijen terug. Nu gebruik ik vaak geen outlines meer en ben ik teruggaan naar een stijl, waar ik vroeger mee ben begonnen.” Tattoos vormen een belangrijke inspiratiebron. Zelf heeft ze op haar armen aardig wat mooie tatoeages. Claudia: “Mijn werk wordt veel getatoeeerd. Ik heb zelf een poging gewaagd in die richting, maar het is niet mijn ding. Ik hou het bij schilderkunst.”

Betty Page

De onderwerpen van haar schilderijen wisselen. Het zijn soms beelden uit Amerikaanse subculturen, zoals de Indianen of de tiki-cultuur. Een terugkerend beeld zijn pin-ups en sterke vrouwen, die je stoer, verleidelijk of mysterieus aankijken. Soms brengt ze een ode aan een favoriete artiest, zoals Johnny Cash en pin-upmodel Betty Page. Recent maakte ze een portret van Frida Kahlo: zij was een bekende Mexicaanse surrealistische schilder, en met haar vrijgevochten levensstijl een voorbeeld voor feministes.

Vorig jaar september is ze naar Amerika geweest, naar Arizona. “Ik heb daar iemand leren kennen, die in een trailer woont. Daar zijn we bezig om een werkplek voor mij in te richten. Ik wil kijken of ik daar vaker voor langere periodes naar toe kan. En misschien wil ik er wel ooit naar toe verhuizen. Ik heb al plannen om aan het eind van het jaar in Austin te exposeren. Ik wil daar een tijdje aan projecten werken, waar ik hier de rust niet voor heb. Zo wil ik nog een set tarotkaarten maken. Daar zit ik midden in de woestijn en kijk ik uit op de prairie. Ik kan de stad niet meer zo goed aan: er is te veel van alles. Ik zit hier altijd in een zesde versnelling en kom daar pas uit als ik op vakantie ga of naar buiten, naar het platteland.”

Hennepwinkel

Ze heeft momenteel de eerste expositie in Amerika, in de Hoodlab in Denver. Dat is een winkel in hennepkleding annex galerie en activiteitenruimte. In de toekomst wil ze misschien nog een hele andere richting op. “Ik maak de laatste tijd wel eens geboortekaartjes. Het zijn dingen die ik heel makkelijk doe. Bij pin-ups moet ik echt kijken naar de verhoudingen van het lichaam, maar dit zijn illustraties die ik zo uit de losse hand kan tekenen. Ik wil graag een keer een kinderboek illustreren.”