Jebroer: “Grenzen opzoeken”

Jebroer

“Ik ben wel iemand van grenzen opzoeken”

Het collectief Nouveau Riche brengt na Mr. Polska een album uit van Jebroer, een van de andere artiesten rond producer Boaz van de Beatz. Jebroer oftewel Tim Kimman uit Leiden vertelt over veel wiet, over grenzen heengaan, en zijn leger.

Tekst: Arjan van Sorge | Fotografie: Wayta Patmo

Het leger van Jebroer

Met zijn debuutalbum Gouden Tranen is Tim intens gelukkig. “Een droom van mij is uitgekomen. Over je eerste album doe je je hele leven zeggen ze. Ik heb altijd tracks opzij gelegd, die heb ik verzameld en de demo’s heb ik in een week in een studio uitgewerkt. Met allemaal inspirerende, voor de hand liggende mensen die vaker met mij muziek maken of in mijn muziekkringen zitten, of vrienden van mij zijn. En met z’n allen hebben we er een geheel gemaakt.” Uiteraard staan er producties op van Boaz van de Beatz, maar ook van Mucky van NoizBoyz, J'dicious en They Fit. “Bepaalde mensen konden een sound brengen of iets uitwerken op een manier zoals Boaz dat niet doet. Het is nu een compleet plaatje van hoe ik het voor me zou zien, als ik vroeger zou denken over een album nu. Dan is dit het geworden.”

Voor iedereen iets

“Boaz en ik zitten al jaren in de studio bij elkaar, dus om er dan nieuwe mensen bij te betrekken brengt er toch een nieuwe vibe in. Met die gasten had ik al demo’s gemaakt van tevoren, dus was het logisch dat ik die tracks met hen ging uitwerken in de studio. Ik denk dat je niet een album moet maken met maar een bepaalde sound, dus voor iedereen hebben we wat gemaakt. Ik ben een artiest, dus ik kan qua beats met van alles uit de voeten. Het hoort wel allemaal bij elkaar natuurlijk.” Tussen februari en april gaat Jebroer door het land met de Het Leger Van Jebroer Tour, zo’n 22 shows door Nederland en België. “Ik houd van het podium, dat is waar mijn huis is. Daar kan ik alles in kwijt, het is het tofste wat er is. Met een DJ en een microfoon, dat is het.” Tim wijst naar zijn cap met de letters HLGN groot op het front: “Ik noem mijn following Het Leger Van Jebroer, en al die mensen zijn mijn hooligans. Het is een vaste groep die mij al vanaf het begin support, en die wordt steeds groter. Zij strijden voor mij net zoals je voor voetbal bent. We zullen zien hoeveel hooligans er in elke stad zijn!”

Niet alleen raggen en beuken

Op Gouden Tranen staan ook enkele per-

soonlijke nummers, maar die slaat Tim over als-ie op tour is. “Een optreden is gebaseerd op wilde muziek, het is nog steeds wel losgaan. Op het album wilde ik mijn verhaal kwijt, ik wilde niet zomaar een album met alleen raggen en beuken, ik wil dat je ernaar luistert, en dat je een beetje snapt hoe ik in elkaar zit, waar ik vandaan kom en hoe ik over bepaalde dingen denk.”

Grenzen opzoeken

Waar komt Tim vandaan dan... “Ik ben nu 27 en hang niet meer elke dag op straat, al twee jaar niet meer. Daarvoor wel, en dan elke week in het weekend in gevecht, dan gebruikte ik redelijk wat drugs en kwam ik vaak in de problemen. Daar komt dat hooliganachtige vandaan. Ik ben wel iemand van de grenzen opzoeken ja.”

Opstarten met jointje

Tot zijn dik twintigste is Tim elke dag wel in de coffeeshop geweest, maar op dit moment komt hij daar nooit meer. “Ik voelde me niet meer lekker met blowen. En qua werken hield het mij tegen, zeg maar. Dat ik altijd het idee had dat ik heel veel aan het doen was, terwijl ik eigenlijk niet zoveel deed omdat ik stoned was. Ik werd ’s ochtends wakker en ik begon met blowen en ik ging slapen en blowen, en uiteindelijk had ik het nodig om te slapen. Het was echt opstarten met een jointje, maar op dit moment dus niet meer. Af en toe heb ik nog wel een jointje, maar dan denk ik, heb ik zin in een joint? Dan heb ik ‘m gerookt en dan word ik helemaal gek, ik voel me niet meer fi jn daardoor. Ik heb lange tijd echt genoten van wiet en hasj, maar op dit moment niet. Drank, ja, zeker, ik ben wel meer een drinker. Maar dat doe ik ook minder dan ik eerst deed. Ik heb veel te maken met dit soort dingen, met interviews, en dan kan ik niet meer dronken zijn, of helemaal stoned aankomen, dat is onprofessioneel.”

Van gesloten naar open

“Ik was altijd al een beetje een gesloten persoon, en van smoken werd ik alleen maar meer gesloten. En nu ben ik juist een heel open persoon. Ik voelde me ongemakkelijk met blowen, ik werd er soms zelfs onzeker van. Terwijl toen ik begon met blowen werd ik daar juist heel erg zeker van, dan liep ik door de stad en kon het me allemaal geen moer schelen. Maar na een tijdje raakte ik verdwaald in

Ik houd van het podium, dat is waar mijn huis is. Daar kan ik alles in kwijt, het is het tofste wat er is. Met een DJ en een microfoon, dat is het.

mijn eigen wereld. Maar verder... drugs... Ik heb van alles wel gebruikt en uitgeprobeerd. Allemaal leuk, maar ik heb ook bijvoorbeeld een liedje op mijn album over een vriend van mij, die aan crack en heroine verloren is gegaan.”

PowerPlant

“Toen ik dertien was begon ik met blowen. Ik ging het ook verkopen. Dan kreeg ik een zak PP PowerPlant van iemand, dan verkocht ik dat op school en gaf ik hem een gedeelte, en had ik een gedeelte voor mezelf. Dus ik had nooit zorgen of ik geld had voor wiet, ik had gewoon mijn eigen zak. Voor school gingen we al blowen, dan spraken we van tevoren af en gingen we met een paar mensen een blowtje roken. Dan naar school, in de pauze en na school weer een paar jointjes, en dan kwam je helemaal stoned thuis. En dan tegen je moeder zeggen dat je last hebt van je ogen. Maar ouders zijn ook niet gek natuurlijk.”

Open van 4 tot 10

“Van de jointjes heb ik altijd wel genoten, totdat het tijd was. Je hebt ook steeds meer nodig om stoned te worden had ik het gevoel, de jointjes werden steeds dikker en het werd steeds gekker. Ik weet nog dat we F-jes gingen rollen, een vloeitje en dan nog een vloeitje en nog een. Dan had je die superjoints. In Leiden zijn de coffeeshops van 16 tot 22 uur open, hele rare tijden. Dan zat ik in de coffeeshop, dan gingen we tafelvoetballen – dat was mijn avondbesteding. Het beleid is daar niet helemaal tof nee.”

Heftig

“Eerst kon ik wel beter muziek maken als

ik stoned was, had ik het idee. Maar het is nu te heftig. Ik heb de computer aanstaan, de televisie, dan heb ik nog een telefoon liggen en op YouTube wil ik alles tegelijk kijken, maar dan weet ik niet wat ik moet intypen, op de televisie zit ik op de helft van de film en dan is er reclame en dan zap ik door en dan weet ik niet meer wat ik daarvoor aan het kijken was...”

Serieus

Maar Tim sluit graag af met een positieve noot: “Dit album is mede mogelijk gemaakt door alle jointjes die ik in mijn leven heb gerookt. Al die joints hebben me toch gemaakt wie ik ben. Misschien mis ik een paar hersencellen, misschien is dat wel goed, misschien ook niet. Tot ik bij Boaz in de studio kwam was ik altijd aan het blowen, terwijl hij maar af en toe blowde. Maar we zijn gewoon allemaal serieuze mannen geworden. Dus koop mijn album, dan kan ik misschien weer rustig op de bank thuis gaan blowen!”

www.facebook.com/jebroer www.nouveaurichemusic.nl