David Hewson in Amsterdam

Nieuwe reeks van David Hewson (The Killing) speelt in Amsterdam

“Ik pin me nergens op vast”

David Hewson was al bekend door zijn Nic Costa reeks, maar hij werd echt beroemd door The Killing 1, 2 en 3. Nu is er een nieuwe serie onderweg. Dit keer niet in Kopenhagen, maar in Amsterdam. Het eerste deel, Poppenhuis, is net verschenen. Bijna 400 pagina's dik, maar het blijft onderhoudend.

Door: Feije Wiering Foto’s: Dingena Mol / Crimezone Magazine, Rob Tuinstra

Hoofdpersoon is de enigszins aan lager wal geraakte ex-rechercheur Pieter Vos. Hij is buiten dienst vanwege de verdwijning van zijn dochter. Een getraumatiseerd mens dus. Maar als er wéér een vermissing volgt, pakt Vos de draad van zijn werk weer op. Het wordt een onderzoek met veel facetten. Over de plot zullen we het niet hebben, want teveel van het boek weggeven zou je leesplezier maar vergallen. Zeker is dat het einde ruimte laat voor een vervolg en Hewson verzekert me dat hij inmiddels vrijwel klaar is met het tweede deel. Of het een trilogie wordt, laat hij in het midden: “Ik pin me nergens op vast.”

Je zou bijna denken dat de stad Amsterdam de hoofdpersoon is. U wekt de indruk de stad beter te kennen dan menige Amsterdammer.

Ja, daar heb je een punt. Ik ben blij dat te horen, want ik wilde Amsterdam inderdaad niet alleen als locatie gebruiken, maar ook als een levend organisme. Het is een boek dat nadrukkelijk over de stad gaat.

In andere boeken van u spelen Rome en Kopenhagen een grote rol. Wat maakt Amsterdam zo interessant?

Elke stad heeft zijn eigen atmosfeer. Rome is natuurlijk totaal anders, die stad slokt je als het ware op. Kopenhagen vind ik soms wat kil, maar Amsterdam heeft iets warms. Het is groot en klein tegelijk. Amsterdam, tenminste het deel dat ik in mijn boek gebruik, is overzichtelijk. Zelf woon ik vlakbij Londen. Dat is meer een conglomeraat van verschillende steden. Amsterdam heeft dat typische, relatief kleine centrum. Over de buitenwijken weet ik natuurlijk niet zoveel. Als Brit kijk ik vrijwel alleen naar het meest interessante deel van de stad.

Is het toeval dat zowel in uw boek als in dat van uw collega Donna Tartt een Nederlands topstuk een rol speelt? Bij haar was het een schilderij dat jaarlijks honderdduizenden bezoekers trekt, in uw boek speelt een stuk uit het Rijksmuseum een grote rol.

Dat is geheel en al toeval. Misschien moet ik dat boek van haar maar eens lezen. Het is alleen zo dik! Maar elke overeenkomst, mocht die er zijn, is toeval. Het is wel grappig om te horen dat in haar boek Amsterdam ook een grote rol speelt.

En wat vindt u nou opmerkelijk aan Amsterdam?

Als je er woont, merk je het vast niet, maar ik ervaar de stad als een prachtig geconserveerd museum, dat tegelijk heel erg modern is. De hele stad ademt een rijke historie, maar is daarnaast ook erg eigentijds. En de losse sfeer. Waar vind je nu een stad waar zo open wordt gedaan over wat overal elders achter gesloten ramen en deuren gebeurt?

U doelt op de coffeeshops en De Wallen?

Nou, dat zijn toch wel zeer in het oog springende attracties.

De meeste schrijvers laten hun hoofdpersonen naar de fles grijpen. Pieter Vos zoekt verlichting in de coffeeshop. Tsja, je moet van een boekpersonage een echt mens maken. En ik dacht dat een Amsterdamse rechercheur met een pro-

bleem best zou kunnen blowen. Overigens doet hij dat met mate en in zijn vrije tijd.

Heeft u zelf ook een joint gerookt tijdens de research?

Nee. Roken is iets wat ik nooit gedaan heb. En om nou voor één boek het risico te lopen om een verstokt roker te worden? Niet dus. Maar ik ben natuurlijk wel in coffeeshops geweest om de sfeer te proeven. Ieder z'n ding, maar over het algemeen vind ik stonede mensen niet de meest interessante opmerkingen maken. Maar Pieter Vos vindt het wel prettig, dus zal het wel goed zijn. Een blowende politieman past toch prima in het Amsterdamse plaatje?

En The Red Light District?

Daar kon ik niet omheen. Ik sta er vrij ambivalent tegenover. Vroeger was het toch meer prominent aanwezig dan nu. Eigenlijk weet ik er te weinig van om erover te kunnen oordelen. Maar binnen de grachten van Amsterdam vind je zo wel alles wat maar met criminaliteit gelinkt kan worden op een paar vierkante kilometers.

Hebt u zich door actuele zaken laten beïnvloeden?

Niet echt. De misdaden zijn door mij verzonnen. Natuurlijk heb ik wel gelezen over de liquidaties in het circuit en heb ik van de ontvoering van Heineken gehoord, maar

The Killing was een daverend succes.

Zoveel succes had ik ook niet voorzien. Zowel het effect van de serie op TV, als het schrijven van The Killing schreef ik opeens voor miljoenen mensen. De TVserie steunde de boeken en andersom. Het was een gouden greep.

Hebt u Poppenhuis ook geschreven met het idee om het te verfilmen?

Als een boek dat in Kopenhagen speelt een wereldhit kan worden, waarom een boek dat in Amsterdam speelt dan niet? De setting en het decor zijn er al.

daarvan vind je niks in mijn boek terug.

Ook de corrupte politici zijn verzonnen?

Als het goed is wel. Tenminste, dat mag je hopen.

Pieter Vos wordt bijgestaan door een soms wat hoekige partner.

Dat is inherent aan de thriller. Ten eerste opereren politiemensen altijd als team en ten tweede kun je je hoofdpersoon mooi spiegelen aan zijn collega. Het contrastrijke duo is zo oud als het genre. Denk maar aan Holmes en Watson. Ik laat Vos bijstaan door een robuuste, wat stugge dame uit de provincie. Zij blowt niet, wan zij is een degelijk type. Maar daarmee wil ik niet suggereren dat alle mensen van buiten de stad stug en robuust zijn. Haar Friese nuchterheid vond ik een mooie tegenhanger voor de soms wat te ingetogen Vos. Maar je zult wel gemerkt hebben dat beide karakters losser worden naarmate het verhaal vordert.

dat van de boeken, overstegen mijn verwachtingen. Ik denk dat het ook goed werkte om de verhalen en karakters in de serie niet identiek te maken aan die in de boeken. Het zijn eigenlijk twee verschillende verschijningen van één basisidee.

Schreef u zelf het script voor de serie?

Nee. Ik ben zo'n schrijver die vindt dat het maken van een script een vak is. Net zoals het schrijven van een boek een vak is. Ik hou me dus alleen bezig met boeken. En omdat ik er meer dan dertig heb geschreven, denk ik dat ik daar best bedreven in ben.

Waren uw vroege boeken ook succesvol?

Sommige meer, sommige minder. Maar ik heb er altijd goed van kunnen leven. Er zijn er in de loop van de tijd redelijk veel vertaald in het Nederlands. Maar met Niet in eerste instantie. Maar ik heb het natuurlijk wel beeldend gemaakt. Er ligt al een optie om het te verfilmen. De productiemaatschappij Eyeworks is er mee bezig. We zullen zien. Als een boek dat in Kopenhagen speelt een wereldhit kan worden, waarom een boek dat in Amsterdam speelt dan niet? De setting en het decor zijn er al.

U schreef al meer dan dertig boeken. Slaapt u wel?

Ik slaap prima. Ik schrijf gewoon snel omdat ik van schrijven houd en omdat ik een ijzeren discipline heb. En het is leuk werk. Je komt nog eens ergens en je spreekt nog eens iemand. Ik doe gemiddeld negen maanden over een boek en de rest van de tijd denk ik aan boeken. En ik vermaak me met non-fictie. Thrillers lees ik niet. Het is voldoende dat ik ze schrijf.

Vera Bergkamp (D66): “Meest relaxte festival waar ik ooit geweest ben”

Bezoekersrecord op zonovergoten zesde Cannabis Bevrijdingsdag

De zesde editie van Cannabis Bevrijdingsdag, het jaarlijkse gratis festival van het VOC, heeft een record aantal bezoekers getrokken. Zeker zesduizend mensen wisten de weg naar de nieuwe locatie, het Flevopark in Amsterdam, te vinden. In dit Logboek een foto impressie van een dag die voor velen de boeken in gaat als de meest geslaagde Cannabis Bevrijdingsdag.

Agenda

9 juli

De Canadese cannabisactivist, uitgever en zadenhandelaar Marc Emery komt vervroegd vrij.

De stichting VOC bedankt alle vrijwilligers, hoofdsponsor Dutch Passion, partners Discover Publisher BV, PCN, Sensi Seeds, Azarius en Othala, alle artiesten, sprekers, kraamhouders en cateraars en natuurlijk al die mooie mensen die samen met ons hebben genoten van een prachtige dag. In de woorden van sixties icoon Willem de Ridder: “Het voelt als een familiefeest. We zijn onder elkaar.” Voor VOC voorzitter Henk Poncin is de gedwongen verhuizing vanuit het vertrouwde Westerpark 'een geluk bij een ongeluk' gebleken. “Iedereen is het er over eens dat deze locatie veel mooier is en veel beter past bij een evenement als het onze. Volgend jaar willen we graag terug komen in het Flevopark.” Check de VOC website voor meer foto's en video's. Tot volgend jaar!

9 augustus

Hanfparade, Berlijn. Motto: ‘Grünes Licht für die Legalisierung’. Vanaf 13.00 uur, Hauptbahnhof.

Wat is het VOC?

Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting die is opgericht na het eerste Cannabis Tribunaal. Het VOC zet zich in voor rechtvaardig en rationeel cannabisbeleid en tegen betutteling en repressie. Doel van het VOC is de wenselijkheid van opheffing van het verbod op cannabis onder de aandacht te brengen van de Nederlandse bevolking, media en politici. Meer informatie:

www.voc-nederland.org twitter.com/@vocnederland