C-Man

Sterker = beter?

Wijnrecensenten hebben het maar makkelijk. Het protocol van een wijnproeverij staat sinds mensenheugenis vast. Eerst hou je het glas peinzend tegen het licht, laat dan een plasje wijn rondwalsend in je hand opwarmen, om vervolgens aandachtig het aroma op te snuiven.

Pas dan slurp je luidruchtig een kleine hoeveelheid naar binnen, om die vrijwel gelijk weer uit te spugen. Nu komt het er op

aan: met gesloten ogen in opperste concentratie het smaakpalet analyseren. Voor je het volgende glas proeft neutraliseer je je smaakpapillen met wat droog stokbrood.

Hoe irritant het geneuzel van wijnkenners vaak ook is, je kunt wel degelijk leren smaken en geuren te onderscheiden. Toen ik als barman eens een workshop wijnproeven volgde, kreeg ik respect voor de verfijning die de kunst van het wijnproeven kenmerkt. Het uiteenrafelen van al die smaakelementen steunt op een bijna wetenschappelijke traditie die eeuwen teruggaat. Zo bezien staat de kunst van het beoordelen van cannabisproducten nog in de kinderschoenen. wijnrecensenten speelt de roesfactor geen enkele rol. Hoe lekker je bezopen raakt van een flesje wijn is iets dat wijnproevers totaal

niet bezighoudt. Sterker nog, een eenmaal voor het proeven aangebroken flesje wijn eindigt niet zelden in de gootsteen. Dat zie ik bij een wietcup nog niet zo snel gebeuren.

Wat een effect: een urenlang aanhoudende energiebom, zo high als een vlieger, maar met beide beentjes op de grond.

Roesfactor

Helaas bestaat er, anders dan bij wijnproeverijen, geen protocol dat alle cannabisproevers volgen. De een proeft met tabak, de ander puur in een pijp, en weer een ander gaat voor een vaporizer. Genieten van de smaak van wiet is iets wat je echt moet leren. Makkelijk is het onderscheiden van smaakelementen niet als je een brandend product aan het proeven bent. Dan is een vaporizer ongetwijfeld de zuiverste manier om de smaak zo clean mogelijk te ervaren. Jammer genoeg is voor velen het effect bij verdampen anders (minder krachtig) dan bij roken. Zelfs als je er van uit gaat dat je ook bij het roken van cannabis smaken kunt leren onderscheiden, blijft er altijd één factor waarin het beoordelen van cannabis wezenlijk verschilt van een wijnproeverij: voor

Topfit achter de pijp

Uiteindelijk rook je geen cannabis omdat die er imponerend uitziet en zo lekker ruikt of smaakt. Die zintuiglijke genietingen nemen hooguit enkele minuten in beslag, terwijl de high je minstens enkele uren zoet houdt. Als cannabisgenieter ben je geneigd er van uit te gaan dat hoe 'sterker' het product is, hoe 'beter'. Toch zet ik vraagtekens bij die redenatie. Sommige cannabis is zo sterk dat je alle zeilen moet bijzetten om nog enigszins normaal te functioneren. Dat is niet altijd even plezierig. Andere soorten zijn beduidend minder sterk, maar geven je wel een veel relaxter en euforischer gevoel. Moet je dan als jurylid gaan voor wat jij persoonlijk het plezierigst vindt of wat duidelijk de sterkste is? Ook de rol die de stemming van het moment speelt mag niet onderschat worden. Is er net bij de bouwmarkt een stapel vloerdelen op je voet gevallen, zoals mij deze week overkwam, of heb je op een terras wat pilsjes gedronken, dan heeft cannabis een ander effect dan wanneer je topfit achter de

pijp verschijnt. Hoe iets valt hangt dus ook af van details die je niet altijd in de hand hebt.

Uiterlijk

Anders dan bij wijn wordt in cannabiscompetities ook het uiterlijk van een product beoordeeld. Alweer zo’n lastig criterium. Het kan zijn dat jij net de kleinste topjes van de bodem van de zak hebt gekregen, terwijl de rest van de batch uit vingersdikke keiharde toppen bestaat. Ik kan me van jaren geleden levendig een wietje herinneren dat er niet uitzag; zo’n typische tropische sativa: bruin, nauwelijks ruikend en tot onooglijke keiharde brokjes samengeperst. Maar wat een ongeëvenaard effect: een urenlang aanhoudende energiebom, zo high als een vlieger, maar met beide beentjes op de grond. In een moderne cannabiscompetitie zou zulke wiet nooit in de prijzen vallen. Laat dat een troost zijn voor de deelnemers aan de Highlife Cannabis Cup die ook dit jaar weer buiten de prijzen vallen.

Advertentie index

Agra-Wool International 9 Ahura 13-14-15-16 All Round Supply 13-14-15-16 Apollyon 25 Apollyon 13-14-15-16 AS Trading 13-14-15-16 Atami 83 ATK Agratrading 9 Autoverhuur Deventer 13-14-15-16 Big Supplies 25 Bio Home Gardening 13-14-15-16 Canna 84 CBD Dispensary Amsterdam 25 Coffeeshop Missouri 60-61 Cremers coffeeshop 60-61 Dizzy Duck 73 Dizzy Duck Seeds 60-61 DLH Trading 13-14-15-16 Dutch Passion Seed Company 60-61 E.U. Grow 13-14-15-16 Garden Plaza 13-14-15-16 Gewoon Beveiliging 13-14-15-16 Gieter de 13-14-15-16 Gout 60-61 Groene Parel de 13-14-15-16 Grow Expert 13-14-15-16 Growfellas 13-14-15-16 Growline 13-14-15-16 H.T.C. Home & Tuin Centrum 13-14-15-16 Hacas 73 Handelsonderneming Emmen 9 Hennep Huis Het 13-14-15-16 Hydroland 13-14-15-16 Indoor Gardens 13-14-15-16 Joker de 13-14-15-16 Keldertje 't 13-14-15-16 Ketama Trading 13-14-15-16 Kroon de 13-14-15-16 Let it Go 13-14-15-16 Nature's Secrets 13-14-15-16 Notos 13-14-15-16 O.N.D.T. 13-14-15-16 Onze Zwarte Parel 13-14-15-16 Paradise Seeds 60-61 Pascha 13-14-15-16 Plagron 4 Polderweg de 13-14-15-16 Pro-Line Plus 13-14-15-16 Roxy 60-61 Royal Queen Seeds 60-61 Rozentuin de 13-14-15-16 Seed Company the 13-14-15-16 Sensi Seeds 2 Senzimilla Seeds 60-61 Serious Seeds 60-61 Thc 25 Top Vision 25 TuinCentrum Noortdorp 13-14-15-16 Upstairs 73 WG Trade 13-14-15-16 Zamnesia 9

colofon

Highlife magazine Is een uitgave van:

Discover Publisher BV, Postbus 362, 5460 AJ, Veghel, Telefoon: 073-5498112, Fax: 073-5479732 E-mail: info@highlife.nl

Hoofdredacteur: Rob Tuinstra Aan dit nummer werkten mee:

André Beckers, Marian Henderson, Nicole Maalsté, Karel Michiels, Michiel Panhuysen, Jan Sennema, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Mike de Leede, Feije Wieringa, en vele anderen. Redactie-adres: Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam, redactie@highlife.nl

Advertenties: Nancy en Daisy

Drukwerkbegeleiding: Friends Support Drukkerij: Senefelder Misset, Doetinchem