Nicole Maalsté

Chagrijnige lachmeeuw

De site trendystyle.net roept mensen op om een verhaal te vertellen over een begane flater: “Een herinnering aan een ongelooflijk pathetische en beschamende situatie waarin je nog maar één wens hebt: door de grond zakken, oplossen, verdwijnen”. Waarbij het schaamrood je nog steeds naar de kaken stijgt als je eraan terug denkt. En waarbij degenen die je erover vertelt op slag last krijgen van ‘plaatsvervangende schaamte’.

Zelf heb ik als kersverse onderzoeker wel eens een flater geslagen, toen ik zo stom was om mee te blowen met een coffeeshopeigenaar die ik interviewde. Dat doe je een keer in je leven en daarna nooit meer. Goeie wiet, ik heb minstens een uur lang geen woord uit kunnen brengen. Beginnersfoutje.

Enorme blunder

Voor mij valt dit in de categorie genante situaties, waar je achteraf nog hartelijk om kunt lachen. Er zijn echter ook missers die niet of nauwelijks grappig te noemen zijn. Ik had dat laatst bij het voorstel van de VVD om de overlast van meeuwen

te gaan bestrijden. Niet dat ik lid van de VVD ben. Maar het idee dat een volksvertegenwoordiger zich serieus druk maakt om dit soort zaken, is niet alleen beschamend maar ook buitengewoon triest. Het ergste van het hele verhaal is dat de man die dit voorstel deed, waarschijnlijk zelf helemaal niet het idee heeft dat hij hier een enorme blunder begaat. Bij mij roept dit achterlijke voorstel een soort hersenjeuk op. Hoe moet ik dit aan mijn buitenlandse vrienden uitleggen? Er is een vliegtuig neergestort, tuinders hebben een probleem met de export van hun producten vanwege een Russische boycot, mensen die in het onderwijs of de zorg werken weten al meer dan een jaar niet waar ze aan toe zijn, er zijn miljoenen mensen op de vlucht voor een handjevol recent losgebarste oorlogen en meneer maakt zich druk over de overlast van meeuwen.

Extra vrijheidsgevoel

Even voor de duidelijkheid, ik woon zelf in Den Haag, dus ik weet heel goed waar hij het over heeft. Laatst viel mijn broodje haring nog op de grond, toen ik werd aangevallen door zo’n agressieve meeuw. Zo’n voorval is voor mij echter geen reden om te spreken van overlast. We wonen nou eenmaal bij de zee en daar bevinden zich ook meeuwen. Ik vind het juist wel wat hebben. Door die meeuwen ben je je er als bewoner van het centrum steeds van bewust dat je vlakbij de zee woont. Geeft toch net even een extra vrijheidsgevoel.

Ik vind het ook onzin, als mensen die in het centrum van een stad wonen zeuren over overlast van kroegen, studenten of coffeeshops.

Bij mij roept dit achterlijke voorstel een soort hersenjeuk op.

Vuile spelletjes

Op het internet verschenen allerlei insinuaties dat het VVD-voorstel om meeuwen af te schieten eigenlijk gezien moest worden als een aanval op de PVV. Die partij heeft immers een meeuw in haar logo. Ik geloof best wel dat er vuile spelletjes worden gespeeld waarbij politieke tegenstanders elkaar onderuit proberen te halen, maar dit zou wel een heel doorzichtige move zijn. Het lijkt me ook zeer sterk dat het een poging was om de aandacht af te leiden van de zwaar onder vuur liggende Haagse VVD burgervader, Van Aartsen.

Guust Flater

Wellicht moeten we er Guust Flater nog eens op naslaan. Daar komt een chagrijnige lachmeeuw in voor, die pas vrolijk wordt als hij vreemde mensen op hun kop kan pikken. En als hij beelden van een olieramp op de televisie ziet, dan schiet hij in een spontane depressie. Een zelfportret van de striptekenaar. Een chagrijnige lachmeeuw die in een depressie schiet. Zo voel ik me ook wel eens als ik bewindslieden van Justitie weer eens een onzinnige draai hoor geven aan een of ander onzalig coffeeshopplan….