GonnyGlass: Urban glas kunst

Urban glaskunst uit Londen

Door: Peter van Sparrentak

G Gonny y yG Gn l lass s o o s ofwe fwwe el l G Gon n nny van Hulst is een Lo Lo onde n nsse gla ask ku uns un n tenares met Nede erlanndse s roo oot ts. s. . Z Ze e maakt urban po pop-art m met e e een d d du uid d de el li i lij ij jke boodschap. “Ik hhaa al m mijn n i insp pi ir r rat ti tie uit het dagelijks leevenn en en n e wat wat t i i ik k o om me heen e zie in de sta tad, “ verrt te elt t z ze e. “Glas is e s en fascinere rend mate er r riaa a ala l. D . e m mogelijkheden zijn n einndeloos.”

ClaustroPhobia

Ze is geboren in Rotterdam. Na een tijdje in Noorwegen en de Verenigde Staten te hebben gewoond, verhuisde ze in 2001 naar Londen. Daar ontstond haar interesse om

met glas te gaan werken. Gonny: “Via een vriend zag ik glas-in-loodramen, op een moderne manier gemaakt. Dat leek me ook wel wat om te doen. Dus volgde ik een cursus. De lerares zei dat ik er feeling voor had en adviseerde me nog een andere cursus: het maken van objecten met een glasoven.” Haar liefde voor glas was geboren. Ze besloot een opleiding in 3D glasontwerpen te volgen aan de University for the Creative Arts in Farnham, vijftig kilometer ten zuidwesten van Londen. In 2001 studeerde ze af. Ze werkt vanuit een studiocomplex in Woolwich, in Zuidoost-Londen en woont zelf in het noorden van de stad.

Drugs

Een van haar werken is een gasmasker, deels van glas. Gonny: “De onderdelen komen van een kindergasmasker uit de Koude Oorlog. De kinderen van vandaag zijn naar mijn idee niet vrij. Ik ben 48 jaar. In de jaren zeventig kon ik met mijn vrienden op straat spelen. Nu mogen kinderen in de stad dat bijna niet doen, omdat het te gevaarlijk is. Ze krijgen van hun ouders zo veel naschoolse activiteiten, dat ze geen ruimte hebben om te ademen. Ze raken ‘verstikt’ en kunnen geen kind meer zijn.” Een ander thema is geweld, op straat of in relaties. Zo maakte ze glazen boksbeugels, bekleed met sieraden en de teksten ‘love’ en ‘hate’. Gonny: “De stukken gaan over kwetsbaarheid (glas) en kracht (boksbeugels). Ik heb zelf huiselijk geweld overleefd, door niet in de slachtof-

ferrol te blijven. Ik heb die ervaring gebruikt om mezelf juist sterker te maken.” Een paar jaar geleden kreeg ze bijna problemen bij de douane. “Ik wilde naar Amsterdam gaan voor twee evenementen: de tattoobeurs en de kunst-RAI. Ik ging met de trein, de Eurostar en had een koffer bij me vol glazen boksbeugels. Hier in Londen werd ik door de douane aangehouden. Eerst dachten ze

Glas maken is een dure bezigheid. Een goede glasoven, die voor grotere objecten te gebruiken is, kost vier- tot vijfduizend pond.

Verrassingselement

“Glas maken is een dure bezigheid,” vertelt ze. “Een goede glasoven, die voor grotere objecten te gebruiken is, kost vier- tot vijfduizend pond. Het is dus logisch dat je eerst enkele cursussen doet, om te kijken of het iets voor je is.” Nu ze verschillende glastechnieken onder de knie heeft, ziet ze steeds meer toepassingen. Ze experimenteert met materialen en manieren van werken.

Voor glasobjecten uit de oven maakt ze eerst een mal met verschillende soorten materialen, waar ze stukken glas in doet. Die stopt ze in de oven, waar de glasstukken smelten en de mal vullen tot de uiteindelijke vorm. Dat gaat niet één, twee, drie. Afhan-

kelijk van de grootte van het object, kan het proces een week tot wel een paar maanden duren. Glas moet namelijk heel langzaam in de oven afkoelen, omdat er anders barsten in kunnen komen. Gonny: “Ik probeer anders te zijn dan andere glaskunstenaars. Sommigen zijn heel technisch en werken heel precies. Zo ben ik niet. Ik ben meer ‘rough around the edges’ en mij gaat het om het idee erachter. Ik hou ook van het verrassingselement. Het is altijd afwachten wat er uit de oven komt. Je weet nooit of het goed gelukt is of niet.”

Love & Hate

Ze maakte glazen boksbeugels, bekleed met sieraden en de teksten ‘love’ en ‘hate’.

Urban Kings

dat ik drugs bij me had, omdat alles zo goed verpakt was. Toen zagen ze wat het waren. Ze zeiden: die zijn gevaarlijk. Ik zei: ‘Nee, die zijn breekbaar’. Na een half uur lieten ze me uiteindelijk toch gaan. Echte boksbeugels zijn ook in Engeland verboden.”

Pistolen

Opvallend zijn verder de glazen pistolen, los en als afdrukken aan de wand. “Daarvoor heb ik een andere techniek gebruikt,” vertelt ze. “Dat heet ‘sandcast’. Eerst maak je een afdruk in zand met een soort kunsthars. Door de hars wordt het zand hard als je het bakt. Als dat af is, heb je een mal. Daar giet ik gesmolten glas in en dat laat ik afkoelen. Ze zijn op ware grootte van een Beretta 92FS. Ik heb dit gemaakt in een glasblazerswerkplaats. Daar kunnen ze met een gietijzeren schep het vloeibare glas uit de oven halen. Dat kan ik niet in mijn eigen studio. Het eindresultaat is heel gedetailleerd, je ziet ook de kleine letters in het pistool staan.”

Breekbaar

Glas is een materiaal met tegenstrijdige G eigenschappen: het kan heel sterk zijn e en heel breekbaar. “Dat vind ik interese sant. En ik hou er ook van hoe glas met s het licht speelt. Het glas is transparant h of alleen lichtdoorlatend. Als je met geo kleurd glas werkt en het licht komt door, k kan dat een hele ruimte oplichten.“ k Op verschillende manieren print ze op glas. O “Ik gebruik een vloeistof waarin emaille in “ de vorm van een glaspoeder is verwerkt. d Daarmee zeefdruk je en dan gaat het geD heel in de oven. De emaille bakt dan in het h glas.” Dit heeft ze gedaan in Friend of Dorog thy. Dit werk is een ode aan ‘holebi’-icoon, t actrice Judy Garland, die Dorothy speelt in a de film The Wizard of Oz. d

S Stadsdieren

Een simpelere methode is met behulp van E een ‘waterslide transfer’. Dat is printen op e een speciaal soort papier, waarmee je vere volgens een doorzichtige sticker maakt. Dit v wordt veel toegepast bij promotiemateriaal; w denk aan bierglazen. Ze heeft deze manier d gebruikt bij nieuw werk met de titel Urban g Kings. Gonny: “Dat zijn prints op glas in oude K ramen, die ik heb gekocht. Het wordt een r serie met stadsdieren, zoals vossen, duis ven, muizen en eekhoorns. Ze hebben elk v een gouden kroontje op hun hoofd en op de e achtergrond is iets stedelijks te zien, zoals a bouwkranen. Als dierenliefhebber vind ik het bouwb interessant om te zien hoe deze dieren zich int inntere essi

kunnen aanpassen en overleven in een drukke stad. En hoe ze dat eigenlijk veel beter doen dan wij stadsmensen.”

Street art

Ideeën voor haar werk krijgt ze uit het dagelijks leven en alles wat in de stad gebeurt. Vandaar de term ‘urban’. Street art is een andere inspiratiebron, hoewel haar glasobjecten zelf (nog) niet op straat zijn te zien. Ze heeft wel plannen om kleine glazen objecten op straat achter te laten. Haar werk is te koop via enkele galeries in Londen en de West-Brabantse St. Art Gallery (http://st-artgallery.com) en ze doet verder opdrachten op aanvraag.

Vroeger heeft ze cannabis gerookt, maar toen ze een dochter kreeg, is ze met roken gestopt. “Daarna heb ik het nog wel eens geprobeerd, maar ik werd er vooral slaperig van. Wat ik okay vind in Nederland: daar kun je gewoon naar een coffeeshop gaan en kiezen afhankelijk van je stemming. In Engeland kan dat niet en kopen mensen de meest shitte weed, wat er maar beschikbaar is. Ik haal nu mijn plezier uit Belgische bieren, waar ik een beetje een kenner in ben geworden,” vertelt ze. Zo komt het glas ook weer van pas.

Friend of Dorothy