JAN SENNEMA 1956 – 2020

Een van de beste cannabisjournalisten van Nederland is heengegaan…

Jan Sennema, sterreporter van Highlife Tour de Achterdeur Ga weg met die camera!

Een van de beste cannabisjournalisten van Nederland is niet meer. Jan Sennema is van ons heengegaan. Na een herseninfarct drie jaar geleden, die hij gelukkig te boven kwam, moest hij nu het onderspit delven; alvleesklierkanker werd hem fataal. Onze grote vriend Jan Sennema, deze fijne, markante man, die een begenadigd schrijver was met een geweldige kennis over cannabis, werd 64 jaar.

Jan Sennema schreef al sinds mensenheugenis voor Highlife en Soft Secrets. Hij was er bij toen ik hoofdredacteur van Highlife werd in 2000. Met zijn gedegen kennis van cannabis en een gouden pennetje was hij voor mij onmisbaar. Ontelbaar zijn de vele cover-artikelen die Jan schreef. Hij was scherp en hij kon schrijven als de beste. Hij was van vele markten thuis en schreef net zo makkelijk over het kweken van cannabis als over lifestyle onderwerpen als bijvoorbeeld burlesque of steampunk. Je gaf Jan een onderwerp en je kon er zeker van zijn dat er een goed artikel over kwam. Maar hij ging net zo lief urenlang met het openbaar vervoer op pad om overal in Nederland coffeeshops en growshops te bezoeken voor een review. Want Jan wist waar hij het over had; hij was een fervent blower en kweekte zelf ook. Je kon hem geen bullshit verkopen, daar prikte hij genadeloos doorheen.

Hoofdredacteur Soft Secrets

In 2001 vroeg toenmalig uitgever Boy Ramsahai mij of ik ook niet hoofdredacteur van Soft Secrets wilde worden. Ik twijfelde geen moment. Dat moest niet ik, maar mijn ster-reporter Jan Sennema worden. En zo geschiedde. Jan werd de eerste hoofdredacteur van de doorstart van de Nederlandstalige Soft Secrets, ooit in de vorige eeuw opgezet door Wernard Bruining. De eerste jaren van het nieuwe millennium waren de Gouden Jaren van de cannabisindustrie in Nederland. Naast Highlife en toen nog Essensie was Soft Secrets het derde cannabistijdschrift van Nederland. Er moest dus flink uitgepakt worden met spraakmakende artikelen en Jan kreeg de opdracht om elk nummer een Bekende Nederlander te strikken en hem/haar te ondervragen over diens wietgebruik. Dat was niet zo eenvoudig, want heel veel BN-ers wilden daar niet voor uitkomen of er over praten. Katja Schuurman wilde wel, maar op een voorwaarde; dat Jan ook in haar programma op tv moest

Goede tijden: Armand, Rob Tuinstra en Jan Sennema hebben plezier

verschijnen. En zo maakte Nederland in 2001 kennis met (tromgeroffel) ‘drugsrecensent Jan Sennema die live drugs tot zich zal nemen en testen op tv’.

Sterreporter

Na enige jaren besefte Jan dat het hoofdredacteurschap toch niet de perfecte baan was. Dat zorgde voor vreugde bij mij, want mijn sterreporter keerde terug bij de oude vertrouwde Highlife. We woonden vlak bij elkaar in de roemruchte Staatsliedenbuurt in Amsterdam en kwamen buiten ons werk ook bij elkaar over de vloer om muziek en Engelstalige misdaadliteratuur uit te wisselen. We waren beiden fan van de boeken van James Lee Burke, die zich in Louisiana afspelen, dus Jan begroette me steevast met ‘Noble Mon’, naar een van de karakters uit Burke’s werk. En we gingen jarenlang weer samen op pad. Met de trein naar Den Bosch en dan op de fiets naar het hoofdkwartier van Discover Publisher in Schijndel. De eerste keer waren we in Den Bosch al verdwaald en moesten we de weg vragen. Kregen we als antwoord: “Schijndel?! Dan moette Gèèèstel anhouwe!” En wij maar zoeken op de ANWB-borden, totdat we er achter kwamen dat dit Sint-Michielsgestel moest zijn...

Tour de Achterdeur

Ook naar de Highlife Cup in Ruigoord gingen we meerdere malen vanuit Amsterdam samen op de fiets. Dat werden avontuurlijke nachtelijke terugtochten in het pikkedonker door het havengebied, want Jan en ik waren natuurlijk een van de laatsten die afscheid van de bar namen. Maar we wisten ook dat als we flink doorfietsten we nog net voor de sluitingstijd van West Pacific in het Westerpark in Amsterdam een laatste doorzakkertje konden nemen. In datzelfde Westerpark beleefden we samen ook onvergetelijke uurtjes met Armand, voor, tijdens en na een van de edities van het Cannabis Bevrijdingsfestival. Jaren later zou Jan, sportief als hij was, nog meedoen aan de Tour de Achterdeur die eindigde bij Cannabis Bevrijdingsdag in 2015 in het Flevopark in Amsterdam.

Jurylid Highlife Cup

Over de Highlife Cup gesproken; Jan was vele jaren een zeer gewaardeerd lid van de jury. Cliff Cremer, voormalig hoofdredacteur van Highlife, huidig hoofdredacteur van verschillende internationale edities van Soft Secrets en de grote man achter de organisatie van de Highlife Cup: “Jan was een van de vaste schrijvers bij Highlife en hij is ook nog een tijdje hoofdredacteur geweest van de Nederlandstalige Soft Secrets. Hij was een markant figuur die graag gezien werd en die zich thuis voelde in het cannabis-circuit. Jan was tevens meer dan 10 jaar lang vast jurylid in de jaarlijkse Highlife Cup en ook daar zal hij met node gemist worden.” Met Cliff, net als ons woonachtig in Amsterdam, namen we vaak gedrieën de cannabissituatie in Nederland door. Dat waren vaak dolle bijeenkomsten.

Columnist C-Man

Na zijn terugkeer bij Highlife nam Jan zijn taak als ‘sterreporter’ weer moeiteloos op. Verder werd hij columnist. Onder het pseudoniem C-Man kon hij meer persoonlijke verhalen kwijt. Hij strooide met woorden als waren het fijnbesnaarde schilderingen. En… elke keer waren ze tot mijn frustratie ook te lang. ‘Jan, 600 woorden maximaal, had ik gezegd. het zijn er nu bijna 800, daar heb ik geen plek voor’, mailde ik dan streng! ‘Kort zelf dan maar in’, was zijn antwoord steevast. Om de volgende keer een aflevering met 850 woorden te sturen. Want Jan was natuurlijk ook een dwarsligger. Maar wel een heel kundige en charmant dwarsligger.

Herseninfarct

Drie jaar geleden sloeg het noodlot toe. Volkomen onverwacht kreeg hij een herseninfarct. Jan mailde: ’Tsja dat ene kloteklontje stolsel ontsnapte net aan de aandacht.’ Bij de uitgeverij was iedereen in shock, net als alle redacteuren. Want Jan had zich tijdens zijn loopbaan ontzettend populair gemaakt. Iedereen hield van Jan. Op feestjes was hij een gangmaker, zoals bijvoorbeeld bij het parachutespringen in Vlaanderen en andere bedrijfsuitjes. Jan had humor en kon scherp uit de bocht komen. Iedereen accepteerde dat. Jan was Jan. We stuurden bloemen en hoopten op het beste en een snelle terugkeer. Bezoek wimpelde hij af. Een terugkeer als schrijver bleef ook uit. Na zijn herstel werd hij fulltime mantelzorger voor zijn vader in Harderwijk die aan dementie leed.

Cannabisicoon

Helaas bleef pech hem achtervolgen. Dit jaar kreeg hij een nieuwe tegenslag te verwerken. Na vermoeidheidsklachten werd na onderzoek alvleesklierkanker bij hem geconstateerd. Die strijd wist hij niet te winnen. In december kwam daarmee op 64-jarige leeftijd een eind aan het leven van Jan Sennema, een van de meest aimabele en getalenteerde cannabisjournalisten van Nederland. Een cannabisicoon is heen gegaan. Wij zullen hem missen. En we zijn er van overtuigd dat iedereen in de Nederlandse cannabiswereld die hem ooit ontmoet heeft, en dat zijn er vele, vele honderden of misschien zelfs duizenden, dat ook zullen doen. Jan was speciaal. Hij is niet meer. Maar zijn geest leeft voort. Leve Jan Sennema! Viva Jan Sennema!