GAMES

DEMON’S SOUL

Doder van de demonen

Door: Redactie Highlife

PlayStation Studios en Bluepoint Games hebben een fantastische remake gemaakt van Demon’s Souls. De klassieker is volledig opnieuw opgebouwd en verbeterd en introduceert de gruwelen van een mistig, duister fantasieland voor een hele nieuwe generatie gamers. Degenen die deze beproevingen eerder hebben meegemaakt, kunnen opnieuw de duisternis uitdagen in verbluffende visuele kwaliteit en ongelooflijke prestaties.

Demon’s Souls voor PS5 vertelt het verhaal van koning Allant en The Old One. In zijn zoektocht naar macht gebruikte Allant, de 12e koning van Boletaria, de oude Soul Arts en wekte hij een demon op uit het begin van de tijd zelf, The Old One. Met diens oproep trok een mist over het land en betraden duistere wezens het koninkrijk met een vreselijke honger naar menselijke zielen. De mensen die hun ziel verloren, verloren tegelijkertijd ook hun verstand en hadden enkel nog het verlangen om het gezonde dat in Boletaria overbleef aan te vallen. Nu het koninkrijk is afgesneden van de buitenwereld moet jij als dappere ridder de diepe mist trotseren om het land uit zijn benarde toestand te bevrijden. Ga de strijd aan met duistere krachten, stuur The Old One terug naar de verdoemenis waar hij vandaan kwam en bekroon jezelf tot ‘Slayer of Demons’!

+ Ontdek waar de reis begon met Demon’s Souls remake: ervaar de originele brute uitdaging, volledig opnieuw gemaakt. Deze remake is gepresenteerd in verbluffende visuele kwaliteit met verbeterde prestaties, een wereld van Boletaria zoals je die nog nooit eerder hebt gezien. noordelijke koninkrijk Boletaria, een ooit welvarend land van ridders, nu geteisterd door duistere wezens en vraatzuchtige demonen. Ontmoet vreemde personages, losgeslagen en verwrongen door de wereld om hen heen, en ontrafel het verontrustende verhaal van Demon’s Souls.

+ Beheers de kunsten van tovenarij en oorlog: verbeter je vaardigheden in de strijd; weet wanneer je moet aanvallen en wanneer juist niet. Bij elke gemiste zwaai en onzorgvuldige fout riskeer je de zielen te verliezen waarvoor je zo hard hebt gewerkt om deze te verzamelen. De beloningen voor het doden van de sterkste vijanden zijn echter enorm en de dood betekent niet het einde; het is gewoon een andere staat van zijn.

+ Neem het op tegen de grootste krijgers ter wereld in spannende PVP-gevechten: ga de strijd aan met elkaar of speel coöperatief door bondgenoten op te roepen om te helpen in je strijd tegen de demonen.

Open brief aan Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam

Femke Halsema

Geachte Mevrouw de Burgemeester, Uw voornemen om de coffeeshops in uw stad te sluiten voor buitenlanders ligt mij om verschillende redenen zwaar op de maag. Amsterdam is altijd onze favoriete citytrip geweest, en dat had heus niet alleen te maken met de legale beschikbaarheid van cannabis.

Toegegeven, ik ben zelf een reguliere cannabisconsument (klinkt beter dan druggebruiker) en ik drink geen alcohol. Terwijl ik mijn jointje in andere steden stiekem moet roken, kan dat in Amsterdam gewoon in een zaak met gelijkgestemden. Zoals andere toeristen een café bezoeken dus, en dat vind ik op mijn leeftijd (60) ook niet meer dan normaal. Uw stad is de rest van de wereld op dat vlak jarenlang vooruit geweest.

Voortrekkersrol

Ik vind het vreemd dat er nu wat lacherig wordt gedaan over die voortrekkersrol van Nederland in de tweede helft van de twintigste eeuw, en waarvan uw eigen partij, mevrouw Halsema, zelfs een beetje de ultieme bekroning is. Ik heb vanuit België goed kunnen volgen hoe u opgang maakte in de Nederlandse politiek, en hoe u het groene en linkse gedachtengoed uitdroeg met flair en zelfvertrouwen. Toen u burgemeester werd van Amsterdam was dat voor mij alleen maar een bevestiging van uw natuurlijke verbondenheid met deze prachtige stad. Dat u nu zelf afbreuk doet aan het ideaalbeeld dat ik koesterde van u, is de tweede reden van mijn ontgoocheling.

Problemen afschuiven

Wat me nog dwarszit, en zelf beledigt, is het beeld dat coffeeshopbezoekers verantwoordelijk zouden zijn voor overlast en ‘gebral’ op straat. U weet net zo goed als ik dat niet cannabis maar alcohol zulk gedrag veroorzaakt. Ik heb in mijn leven talloze mensen zien blowen, maar nooit is er eentje beginnen ‘brallen’. Ik begrijp dat u de cafés niet kunt sluiten, maar de vraag is of u de problemen door overmatig alcoholgebruik zomaar kunt afschuiven op een andere bevolkingsgroep, ook al gaat dat in hoofdzaak om buitenlanders. Wellicht omdat die beslissing u het minste kiezers kost waarschijnlijk. Wij kunnen toch niet voor u stemmen.

Flaneren langs de grachten

Hoe dan ook, als u mij zou tegenkomen op straat, zou u niet eens zien dat ik net een coffeeshop heb bezocht, en dat geldt voor heel veel bezoekers. Voor de rest doen wij, mijn vrouw en ik, gewoon wat de meeste andere toeristen doen in Amsterdam. We flaneren langs de grachten, we gaan naar een museum of boekhandel Atheneum, en we eten lekker Indisch of vegetarisch, nog een reden waarom we zo graag in uw stad verblijven. Dat doen we de ene keer in een hotel, de andere keer in een Airbnb, wat dat betreft verschillen wij niet van andere toeristen. Wij doen evenveel geld op als zij, alleen besteden we een klein deel van ons budget niet aan alcohol maar aan cannabis. Waarom wilt u ons dan toch discrimineren? (En dus ook de vele film-

Flaneren langs de grachten in Amsterdam

en muzieksterren die de coffeeshops maar al te graag bezoeken.)

Gidsland

Ik heb vanuit België goed kunnen volgen hoe u opgang maakte in de Nederlandse politiek, en hoe u het groene en linkse gedachtengoed uitdroeg met flair en zelfvertrouwen. Nederlandse schrijvers, tv-makers en journalisten hebben mij kritisch en onafhankelijk leren denken toen dat in Vlaanderen nog taboe was. Het is mij een raadsel waarom veel Nederlanders nu plots twijfelen aan die voortrekkerspositie, uw land staat er op een positieve manier voor bekend in de hele wereld. U had ook een pionier kunnen zijn in het nieuwe cannabistijdperk. Terwijl de rest van de mensheid er stilaan achter komt dat het Nederlandse model nog niet zo slecht is (op voorwaarde dat je ook de groothandel legaal maakt natuurlijk) en dat de Hollandse liefde voor de plant echt wel te rechtvaardigen is, draaien jullie de klok terug.

Onbegrijpelijk

Alle economische en natuurkundige knowhow die jullie in de loop der jaren hebben opgebouwd, en waarvan men in het

buitenland nu gretig gebruikt maakt, wordt genegeerd en verwaarloosd, als je er al niet voor gestraft wordt. De miljarden aan inkomsten die de cannabisbusiness zou kunnen opbrengen, zoals nu al gebeurt in de VS, laten de Nederlanders blijkbaar liever aan zich voorbijgaan. De druk die de Amerikanen, en in mindere mate de regeringen van de buurlanden, decennialang uitoefenden, heeft zijn vruchten afgeworpen. Waardoor Nederland de nieuwe internationale wiettrein dreigt te missen, ook al heeft het die ooit zelf mee op gang getrokken. Onbegrijpelijk.

Als we straks, na corona, toch weer zouden terugkeren, de coffeeshops gesloten voor buitenlanders, bevoorraad ik me wel bij vrienden of op straat. Dat hebt u blijkbaar liever dan dat ik rustig ergens aan een tafeltje zit te blowen en niemand lastigval.

Wat me nog dwarszit, en zelf beledigt, is het beeld dat coffeeshopbezoekers verantwoordelijk zouden zijn voor overlast en ‘gebral’ op straat.

“Tegen de pest, waterzucht en geelzucht”

Het oudste voorwerp in het Hash Marihuana & Hemp Museum is Het Cruijdeboeck, een boek van een kilo of zeven uit 1608. In hoofdstuk zeventien staan twee pagina’s met een beschrijving van Kennep oft Kemp. Van hennep dus. Het is de allereerste keer dat er in een Nederlandse bron over Cannabis werd geschreven. De schrijver, Rembert Dodoens, raadt het niet aan, maar “Het wordt gebruikt in een nagerecht dat Galenus Tragemata noemt om het genot op te wekken en zin in drank te krijgen.”

Terwijl er tegenwoordig geen dag voorbij gaat zonder bericht van medici als Diederik Gommers of Ernst Kuipers, klonk de naam van de botanist en geneesheer Rembert Dodoens (1517-1585) regelmatig als het ging om de (besmettelijke) ziektes van zijn tijd. Dodoens, geboren als Doedeszoon Joenckema in Mechelen, studeerde op zijn achttiende af in de medicijnen in Leuven. Hij was lang stadsarts in zijn geboorteplaats, maar schopte het van 1574 tot 1579 tot lijfarts van de Duitse keizer Maximiliaan II en van diens zoon, keizer Rudolf II. Vanaf 1582 tot aan het eind van zijn leven was hij hoogleraar in de botanie en de medische wetenschappen in Leiden.

Herbaria

Dodoens’ tijd. De pest stak nog al eens de kop op, en daarnaast heersten er verschrikkingen als de pokken, kinkhoest, de zweetziekte (leidde binnen een paar uur tot je dood), geelzucht, pleuritis, melaatsheid, etc. Er was veel behoefte aan medische expertise en aan medicijnen. En toen was natuurlijk alles wat de natuur voortbracht een bron van leven en gezondheid. Kennis van het plantenrijk was essentieel. Daarom werden in de zestiende en zeventiende eeuw in zogenaamde herbaria (plantenboeken) geneeskruiden uitvoerig gedocumenteerd.

Groene vingers

Lang schreven samenstellers van herbaria vooral een aantal klassieke auteurs over, zonder daar veel nieuw onderzoek aan toe te voegen. Dodoens werkte echter in een tijd waarin de studie van het plantenrijk en de geneeskunde een heel ander karakter had gekregen. Het was in heel Europa gewoon geworden om plantensoorten nauwgezet te bestuderen en te inventariseren, want geneeskundigen vonden dat botanische kennis moest

worden vergaard door eigen waarnemingen en empirisch onderzoek. Door groene vingers te krijgen dus. En goed te kijken. Ook de ontdekkingsreizen naar de nieuwe wereld leidden er toe dat ook veel nieuwe, tot dan toe onbekende, soorten werden beschreven. Die kennis moest niet langer alleen toegankelijk zijn voor geleerden, maar men wilde onder zo veel mogelijk mensen delen welke planten en kruiden als medicijn konden dienen. Toepassingen

Dodoens beschreef de toepassingen van het zaad, de geperste olie, de bladeren en zelfs de wortels. Volgens een Italiaanse arts die hij citeert, leggen kippen door het eten van veel hennepzaad meer eieren. Bij mensen verdrijft het zaad geelzucht en, in combinatie met witte wijn, geneest het een

aandoening aan de lever. Met de olie worden allerlei soorten harde gezwellen genezen en bovendien kunnen lampen erop branden. Melk of pap met hennepzaad helpt tegen snel opkomende pijnen of buikkrampen en het werkt bovendien als slaapmiddel, maar, zo waarschuwt Dodoens, als je er teveel van neemt slaap je te lang en te diep. Gelukkig verdrijft een henneptak in de bedstee bedluizen en vlooien. Dodoens maakt niet specifiek melding van enig psychoactief effect van de vrouwelijke toppen, hoewel hij wel een waardevol advies geeft: “Het eten van te veel hennepzaad is net zo schadelijk als het eten van korianderzaad; sommige mensen worden er razend gek van. Zelfs degenen die alleen maar op henneptakken liggen worden er dronken van en krijgen duizelingen in het hoofd.”

Uitverkocht

Vanuit dat streven ontstond ook Het Cruijdeboeck van Dodoens. Hij wilde de geneeskundige praktijken van zijn tijd verbeteren door kennis over de helende werking van planten breed te verspreiden. Daarom schreef hij in het Nederlands, want dat las de gewone man een stuk makkelijker dan het Latijn wat altijd de voertaal was geweest in de medische literatuur. Naast zijn eigen onderzoek, heeft Dodoens ook veel gebruik gemaakt van een ander beroemd kruidenboek: De Historia Stirpium Commentarii Insignes (1542) van Leonhart Fuchs, in 1543 in het Duits vertaald als het New Kreüterbuch. Nieuw was dat Dodoens binnen een zelfbedachte botanische systematiek bijna 1000 planten beschreef op basis van uiterlijke kenmerken, en niet alfabetisch. Hij noteerde de soorten, de bloemen en bladeren, groeiplaatsen en bloeiwijze, de toepassingen, die hij kende uit oude bronnen, maar ook zelf had verzameld. Het boek was snel uitverkocht en is vaak herdrukt en vertaald, zelfs in het Japans in 1792. Het museum heeft een tweede druk uit 1608, de eerste was verschenen in 1554. Tot de vroege negentiende eeuw was Het Cruijdeboeck het naslagwerk over planten.

Hemp sonder saedt en Hemp met saedt

Uiteraard kon in dit werk Cannabis niet ontbreken. In het zeventiende hoofdstuk staat een gedetailleerde beschrijving van de groei en ontwikkeling van hennep en de diverse medicinale en industriële toepassingen die werden toegekend aan de plant. Twee mooie schematische afbeeldingen tonen Hemp sonder saedt en Hemp met saedt. Hoewel we veel van zijn adviezen tegenwoordig misschien niet meer direct zo zouden toepassen, biedt de tekst een voorafschaduwing van de medicinale mogelijkheden van Cannabis Rembert Dodoens, litho van Simonau & Toovey, 1850. Wellcome Collection. Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)

“Hennep heeft een ronde, rechtop groeiende, holle stengel van ongeveer anderhalve meter hoog [5 of 6 voeten]. In het wild heeft de stengel veel weelderig begroeide zijtakken, die bij de gecultiveerde en op het veld uitgezaaide soorten grotendeels ontbreken. De bladeren zijn stevig, ruw en zwartgroen van kleur. Wanneer je ze tussen de handen wrijft geven ze een krachtige geur af.”

“In Brabant heet dit gewas Kemp; in Duitsland Zamer Hanff [dat is Zam Kemp tot onderscheid van de wilde soort]; op Sicilië heet het Canape, in Spanje Canamo en in Frankrijk Chanvre; de Griekse naam is Kannabis en Asterion en ook Schenostophon. De Latijnse naam, die ook bij de drogist of apotheek wordt gebruikt, is Cannabis.”

“De olie die eruit geperst wordt, dient vooral voor de genezing van allerlei soorten harde gezwellen. Bovendien kunnen lampen erop branden.”

“Sommige mensen branden de stelen van de mannelijke soort en maken kruit van de kolen; anderen gebruiken daartoe de as van verbrande wortels.”

“Wanneer je het zaad gekneusd op het hoofd of onder je voeten legt helpt het tegen geelzucht, zoals hierboven al is gezegd, en om de dampen van onderuit op te halen en te verdrijven. Met witte wijn gedronken geneest het gekneusde zaad de verstopping van de lever.”

“Weer anderen maken van hennepblaadjes en –zaadjes een drankje tegen de pest, waterzucht en geelzucht. Melk of sap getrokken van het zaad helpt tegen pleuritis.”

“Gedestilleerd water van hennepzaad en hennepbladeren geneest alle zweren en gezwellen aan het hoofd en over de gewrichten gesprenkeld helpt het tegen jicht.”

“In water gezoden hennepwortel helpt tegen kromme zenuwen en botten en kan goed op pijnlijke gewrichten gesmeerd worden.”

www.hashmuseum.com

“Badass vol met fantastische shit”.

Bij uitgeverij Taschen verscheen ‘TATTOO. 1730s-1970s. Henk Schiffmacher’s Private Collection’. Het is een overzicht van meer dan twee eeuwen tatoeage geschiedenis waaraan zes jaar is gewerkt. Het geeft inzicht in het leven van tatoeëerders, hun persoonlijke strijd en triomfen, beroepsrisico’s en artistieke moed.

De afgelopen veertig jaar heeft Henk Schiffmacher zijn hart en ziel gestort in zijn verzameling, het verzamelen van tatoeagetekeningen, ontwerpen, foto’s en artefacten van over de hele wereld. Elk van de vijf hoofdstukken bevatten nooit eerder vertoonde hoogtepunten uit zijn collectie en tonen lithografieën, etsen, tatoeages, tattoeëer-apparaten, schilderijen, foto’s, posters, originele tekeningen en

tatoeage ontwerpen die in de tatoeage wereld bekend staan als flash tatoeages, waaronder vele zeldzame vintage flash sheets van grootse tatoeëerders in de vroege Westerse wereld.

Maori

Henk Schiffmacher: “Dit boek is zo badass, vol met fantastische shit uit de geschiedenis van het tatoeëren. Er staat veel in wat nog nooit eerder is vertoond. Dit boek is met zoveel liefde gemaakt.” De uitgestrektheid en variatie van het tatoeëren wordt getoond door 700 foto’s in het boek, inclusief de inheemse Maori tattoos en Zuid-Pacifische eilandbewoners, de oude Aziatische tradities en de oorsprong van de old-school westerse tatoeages in Europa en de Verenigde Staten. Het boek bevat talloze originele illustraties van Schiffmacher in zijn unieke stijl, evenals een persoonlijke introductie die hij schreef over zijn eigen reis als kunstenaar en verzamelaar. Hij brengt een fascinerend perspectief op de tatoeage geschiedenis door zijn persoonlijke reflecties en wilde avontuurlijke verhalen.

TATTOO. 1730’s – 1970’s Henk Schiffmacher’s Private Collection Uitgeverij Taschen

Hand-gekleurde foto van een boodschapper van de Italiaanse-Britse fotograaf Felice “Felix” Beato, ca. 1864−1867. Copyright: Courtesy of the Schiffmacher Tattoo Heritage